Update 81


ఇంటికి వెళ్ళి వాళ్ళమ్మను చూడగానే , నూరు ఏడుపు ఆపుకోలేక వాళ్ళమ్మను పట్టుకొని ఎడ్చేయ సాగింది. నూర్ అమ్మ కుడా కూతురు ఏడుపు చూసి తను కుడా ఏమైందో అని ఆందోళన చెందుతూ కూతురు తో పాటు ఏడవ సాగింది.

నన్ను వాకిట్లో నించో పెట్టేసి ఒకరికి పట్టుకొని ఒకరు ఏడుస్తుంటే నాకు ఏమి చేయాలో పాలు పోలేదు. సమయానికి నన్ను రక్షించడానికి అన్నట్లు సరిగ్గా నూరును 80 % తగ్గించి జిరాక్స్ తిసినట్లున్న అమ్మాయి హాల్లోకి వచ్చి

"దిదీ , క్యా హోగయా " అంటూ నన్ను చూసి "ఆప్ కౌన్ " అంటూ అడిగింది.

తన మాటలకు తల్లీ కూతుళ్ళు ఇద్దరూ ఈ లోకం లోకి వచ్చి , నూర్ నన్ను తన వాళ్ళకు పరిచయం చేసింది తన ఫ్రెండ్ వాళ్ళ బావ నని. వాళ్ళమ్మ చెప్పింది నాకు తెలుసు ఈ అబ్బాయి మన ఇంటికి రెండు సార్లు వచ్చాడు నీ కోసం అంది.

"ఇది నా చెల్లెలు షాహిన్ ఇంటర్ చదువుతుంది" . అంటూ తన చెల్లిని నాకు పరిచయం చేసింది. మీరు మాట్లాడుతూ ఉండండి నేను ఇప్పుడే వస్తా అని వాళ్ళ అమ్మతో కలిసి లోపలి వెళ్ళింది.

"ఎ గ్రూప్ చదువుతున్నావు , షాహిన్ "
"M.E.C"
"ఇప్పుడు పరిక్షలు జరుగుతున్నాయి గా , ఎలా రాస్తున్నావు "
"రెండు అయిపోయాయి, బాగా రాసాను తప్పకుండా మంచి మార్కులు వస్తాయి "
"ఇంతకూ ఆ తరువాత ఏమి చేయాలని ఉంది ? "
"ఏమో , ఈ మద్య మా అక్క తిరిగే తిరుగుల్లకు మా వాళ్ళు ఇద్దరికీ తొందరగా పెళ్లి చేసేయాలని చూస్తున్నారు , నన్ను చదివిస్తారో లేదో ఇంక ముందు "
"ఇక ముందు మీ అక్క ఎక్కడికి వెళ్ళదు లే నేను గ్యారెంటి , కావాలంటే నేను మీ నాన్నతో మాట్లాడతాను బాగా చదువుకో "

మేము మాట్లాడుతుండగా వాళ్ళ అమ్మ టి తిరుకొని వచ్చింది. మేము టి తాగుతుండగా వాళ్ళ నాన్న వచ్చాడు.

"ఈ అబ్బాయి నూర్ వాళ్ళ ఫ్రెండ్ కి బావ" అంటూ నన్ను తనకు పరిచయం చేసింది
"నూర్ ఇంటికి వచ్చిందా ? ఎక్కడికి వెళ్ళింది అంట "
"ఇంటికి వచ్చింది ఫ్రెండ్ దగ్గరకి వెళ్ళింది అంట చదువుకోవడానికి, పరిక్షలు దగ్గరికి వచ్చాయి అంట " అంది వాళ్ళ అమ్మ
"ఇంతకీ నువ్వు ఏమి చేస్తున్నావు బాబు ?"
"నేను హైదరాబాదులో , పని చేస్తున్నాను " అంటూ టూకీగా నా గురించి చెప్పాను.
"ఇక్కడ , చేసే పనులకు సంసారం గడవడం లేదు బాబు , నీకు తెలిసిన వారి దగ్గర ఏదైనా డ్రైవర్ పని ఉంటె నాకు కుడా ఇప్పించు నేను కుడా అక్కడికే వస్తాను. పని సరిగా ఉంటె వీళ్ళ పరిక్షలు అయిన తరువాత వీళ్ళను కుడా అక్కడికే తీసుకోని రావాచ్చు , అక్కడైతే , ఎదో ఒక పని చేసుకొని బతుకుతారు, ఇక్కడ అమ్మాయిలు పని చేయడమంటే , మా ఇళ్ళలో అదేదే పెద్ద తప్పు చేసినట్లు అనుకుంటున్నారు. కాని విల్ల అందరికి ఇంటి పరిస్తితి తెలీదు , ఎవ్వరు సాయం చేయరు. కాని ఎత్తి చూపడానికి మాత్రం పైన ఉంటారు " అంటూ తన కష్టాలన్నీ చెప్పాడు.

"మీరు నిజం గానే పని కావాలంటున్నారా , ఇక్కడన్ని వదిలేసి వచ్చేస్తారా ?? "
"ఇక్కడ మాకు ఏమి లేవు బాబు, ఈ ఇల్లు బడుగదే, ఎదో పిల్లలు చదువుకుంటున్నారు కదా చేతికి వస్తారు అని ఓపిగ్గా దొరికిన పని చేస్తుకోంటు వస్తున్నా , నేను చేసే చోట ఓ రోజు పని ఉంటే రెండు రోజులు పని వుండదు"

"మీరు నిజంగా , పని కావాలంటే ఉంది , మీరు ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడే చేరొచ్చు , నాకు బాగా తెలిసిన మిత్రుడు , మీరు వెళతా నంటే నేను మాట్లాడతాను. "
"ఓ రోజు టైం ఇస్తే , ఇప్పుడు పని చేసే దగ్గర చెప్పి , ఆ తరువాత వెళతాను , నువ్వు నీ మిత్రుడితో మాట్లాడు". సరే అంటూ షబ్బీర్ కు ఫోన్ చేసి విషయం చెప్పాను. వాడు తనను వెంటనే పంపమన్నాడు.

ఓ రెండు రోజులు తరువాత వస్తాడు అని చెప్పి, వాళ్ళ ఫ్యామిలి గురించి చెప్పాను. తనను రమ్మను మామా ఆ తరువాత ఎలాగు పిల్లలు పరిక్షలు అంటున్నావుగా , అవి అయిపోయిన తరువాత వాళ్ళు వస్తారులే . ఈ లోపుల ఆయనకు నచ్చితే ఇక్కడే , మా ఇంటి పక్కనే అద్దె ఇల్లు మాట్లాడదాము అన్నాడు. సరే అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాను.

నా మాటలు వాళ్ళు కుడా వినడం వలన అంతా సంతోషంగా ఫీల్ అయ్యారు.

ఈ లోపున నూర్ స్నానం చేసి వచ్చినట్లు ఉంది. విరిసిన మొగ్గలా మేరిసి పోతుంది. వాళ్ళ నాన్న జరిగింది అంతా తనకు చెప్పాడు. నేను రేపు నేను పనిచేసే దగ్గర చెప్పి ఎల్లుండి రాత్రికి వెళతాను , మీరు పరిక్షలు రాసిన తరువాత వద్దురు కానీ అన్నాడు.

నూరు వాళ్ళ నాన్న పేరు కరీం ఖాన్ , అతని నంబరు తీసుకోని , నా నంబరు తనకు ఇచ్చి , షబ్బీర్ నంబరు కుడా ఇచ్చి. మీరు అక్కడికి వెళ్ళిన వెంటనే వాడికి ఫోన్ చేయండి వాడే వచ్చి మిమ్మల్ని తీసుకోని వెళతాడు అని చెప్పాను.

నూర్ దగ్గర వాళ్ళు వుండే అడ్రస్ తీసుకోని వాళ్ళ ఇంటి నుంచి డైరెక్ట్ గా కంట్రోల్ రూమ్ కు వెళ్లాను. నేను వెళ్ళే టప్పటికి హమీద్ అక్కడే ఉన్నాడు. నా దగ్గర ఉన్న అడ్రస్ ఇచ్చి క్లుప్తంగా దాన్ని ఎలా సంపాదించింది చెప్పాను.

ఆ అడ్రస్ చూసి , ఇది నాకు తెలిసిన ప్లేస్ భయ్యా , ఇంకొద్దిగా చీకటి పడినాకా వెళదాము అంటూ చెప్పాడు. ఈ లోపున విషయం ప్రతాప్ కు చెప్పాను.

నువ్వు అక్కడే ఉండు నేను ఇంకో 15 నిమిషాలలో వస్తాను అని చెప్పాడు. ఆపీస్ లోంచి బయటకు వచ్చి పక్కనే ఉన్న బడ్డీ కొట్టులో ఓ సిగరెట్ తీసుకోని అక్కడే కూచొని పినిష్ చేసి లోనకు వెళ్లాను.

ఈ లోపున ప్రతాప్ వచ్చాడు. హమీద్ అంతా చెప్పాడు. అయితే మీరు ఇద్దరు , ఇంకో నలుగురితో కలిసి వెళ్ళండి , కొడుకులు నందరిని పట్టుకొని రండి నేను చూసుకుంటా అంటూ చెప్పాడు.

హమిదు తన టీం ను రెడీ చేసుకోవడానికి బయటకు వేల్లాడు.

నేను ఈ లోపున శాంతా కి ఫోన్ చేసి విషయమంతా చెప్పి రేపు సాయంత్రానికి పల్లెలో ఉంటాను అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసాను. మల్లి ఓ సారి బయటకు వెళ్లి ఓ రెండు సిగరెట్లు ఉది ఓ చాయ్ తాగి వచ్చేసరికి హమిదు తన టిం తో రెడీగా ఉన్నాడు.

భయ్యా నువ్వు రెడీ అంటే వెళదాము అంటూ , అందర్నీ రెడీ చేసి జీపులో కుచోమన్నాడు. తనే స్వయంగా జీపు డ్రైవ్ చేస్తూ నన్ను పక్కన కుచోమని నేను చెప్పిన అడ్రస్ ఉన్న ఏరియాకి తీసుకోని వెళ్ళాడు.

జీపును కొద్ది దూరంలో ఆపి , లోనకు జీపు వెళ్ళదు , ఇక్కడి నుంచి మనం నడుచు కొంటూ వెళ్ళాలి అంటూ , అందర్ని దిగమని చెప్పాడు.

"నీకు ఈ ఏరియా బాగా తెలుసునా ?? ,మనం వెళ్ళే ప్లేస్ కి ఇంకో దారి ఏమైనా ఉందా ? ఉంటె ఎలా వెళ్ళాలి " అంటూ హమీద్ ను అడిగాను.
"ఈ ఏరియా నాకు బాగా తెలుసు సారూ " అన్నాడు మాతో పాటు టీం లో వచ్చిన నౌషాద్
"ఆ ఇంటికి ఇంకో దారి కుడా ఉంది సార్ , అది బయట తుప్పల్లోకి వెళుతుంది , వాళ్ళు గాని వెనుక నుంచి తప్పించు కొంటె అక్కడ నుంచి పారిపోవడం చాలా సులభం" అన్నాడు నౌషాద్
"అయితే మనం రెండు టీంలుగా విడిపోదాం ఓ టిం ముందు నుంచి వెళదాము , ఇంకో టిం వెనుక నుంచి కవర్ చేస్తే సరిపోతుంది. అంటూ రెండు టిం లు గా విడిపోయి హమీద్ ఉన్న టిం ను ముందు వైపుకు వెళ్ళమని చెప్పి నాతొ పాటు నౌషాద్ ను ఇంకో అతనిని తీసుకోని , నౌషాద్ దారి చూపుతుండగా ఆ ఇంటికి వెనుక వైపుకు వెళ్ళాము.

మేము వెళ్ళిన దారి అంతా తుప్పలు లైట్లు లేవు, పైన చుక్కల వెలుగులో చిన్నగా ఆ ఇంటి వెనుక వైపు మాకు కనబడేటట్లు ఉండే ఓ పొద వెనుక నించొన్నాము.

"నౌషాద్ , వాళ్ళు గాని వెనుక వైపు నుంచి వస్తే , రెండో ఆలోచన లేకుండా వారి మిద ఎటాక్ చేసి వాళ్ళను బందీలుగా చేసుకోవాలి లేకుంటే వాళ్ళ దేనికైనా తెగిస్తారు" అన్నాను.

"అవును సారూ , హమీద్ భయ్యా చెప్పాడు నాకు , వాళ్ళు మీ మిద ఎటాక్ చేసి నపుడు కత్తులు , కొడవళ్ళు తెచ్చారటగా , మా ఇద్దరి దగ్గర గన్స్ ఉన్నాయి , ఓ సారి హెచ్చరిస్తాము మినక పొతే , అప్పుడు పొలిసు పద్దతిలో వాళ్లకు బుద్ది చెపుతాము"

ఓ అయిదు నిమిషాలు ఆ తుప్పల్లో చిమ్మటల శబ్దం తప్ప మరే విధమైన సౌండ్ లేదు ఆ చుట్టుపక్కల.

"హమీద్ భయ్యా లోనకు వేల్లాడంటారా " అన్నాడు నౌషాద్ తను ఆ మాట పూర్తి కాక ముందే ఆ ఇంటిలోంచి కేకలు వినబడసాగాయి.

"ఇప్పుడే హమీద్ లోపలి వెళ్లి నట్లు ఉన్నాడు , ఇంతకూ ఆ ఇంట్లో ఎవ్వరు ఉంటారు ? " అన్నాను
"అక్కడ ఓ ముల్లా వుండే వాడు సాయంత్రం పిల్లలకు ఖురాన్ చెప్పే వాడు, ఇప్పుడు ఆయన లేడు , కాని పిల్లలు రాత్రిళ్ళు ముందు లాగే వెళుతున్నారు మరి ఇప్పుడు అక్కడ ఎవ్వరు వున్నారో తెలియదు "

"ఇప్పుడు కుడా పిల్లలు ఉన్నారు లోపల అందుకే అంతగా సౌండ్ వస్తుంది. ఎందుకైనా మంచిది మీరు రెడీగా ఉండండి " అంటూ వాళ్ళను హెచ్చరిస్తుండగా వెనుక వైపు తలుపులు తెరుచుకొన్నాయి. నాలుగు ఆకారాలు ఆ తలుపులోంచి బయటకు వచ్చాయి వేగంగా వెంటనే తెరుచుకొన్న తలుపులు ముసుకోన్నాయి.

బయటకు వచ్చిన ఆకారాలు వేగంగా చీకట్లో మా వైపుకు రాసాగాయి, వారిని ఎదుర్కోవడానికి మేము అందరం అలర్ట్ గా ఉన్నాము. మూడో క్షణంలో వాళ్ళు నలుగురు మా ముందు ఉన్న పొద దగ్గరకు రాసాగారు. ఆ పొద వెనుకన ఉన్న సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఇద్దరు చేతిలోని గన్స్ వారి వైపు గురి పెడుతూ కుడివైపు నుంచి పొద ముందుకు వెళ్లి ,
"లొంగి పొండి లేకుంటే , కాల్చేస్తాము " అంటూ వాళ్ళ ముందుకు ఎక్సైట్ మెంటుతో డైరెక్ట్ గా , గన్స్ తీసుకెళ్ళి వాళ్ళ గుండెలకు ఆనింఛారు. మిగిలిన ఇద్దరు చేతులు పైకి ఎత్తి తమ మిత్రుల వైపు చూడసాగారు.

నేను వాళ్లతో పాటు వెల్ల కుండా ఆ తుప్పల్లో దొరికిన పొడుగ్గా ఉన్న ఎండు కొమ్మను హాకీ బ్యాటు లాగా పట్టుకొని వాళ్ళ వైపు చూడసాగాను.

ఆ చీకట్లో మరి వాళ్ళు కళ్ళతో మాట్లడుకోన్నారో లేక మనసులతో మాట్లాడుకోన్నారో తెలీదు కాని, నలుగురు కూడ బలుక్కొన్నట్లు , తమ గుండెల మీదున్న గన్స్ ను చేత్తో పట్టుకొని వాటి బారెల్ ను పక్కకి పికి ముందుకు గుంజారు. మిగిలిన ఇద్దరు పోలిసుల వెనుక చేరి వాళ్ళ పట్టునుంచి గన్స్ తీసుకోవడానికి అన్నట్లు పోలిసుల మిద కలబడ్డారు.

అంత వరకు మాకు ఫెవర గా ఉన్న అదృష్టం వాల్లు ఇద్దరూ వేసిన తప్పటడుగు వళ్ళ , అవతల వాళ్ళ చేతిలోకి వేల్లిపోసాగింది. ఇక అక్కడ ఉంటె ఉన్న కొద్ది చాన్స్ కుడా మిస్ అవుతుంది అనుకొంటూ పోదకు ఎడమ వైపు నుంచి ముందుకు వెళుతూ పొలిసులను వెనుక నుంచి పట్టుకొన్న వాడి మెడ మిద శక్తి కొద్దీ చేతిలో ఉన్న కట్టెతో కొట్టాను. వెంటనే వాడు ఏమయ్యాడు అనేది చూడకుండా ఓ ఫుల్ రాండ్ తిరిగి అదే వేగంతో పొలిసు గన్ పట్టుకొని గుంజుతున్న వాడి బుజం మిద ఓ దెబ్బ వేసాను. ముందు కొట్టిన వాడు ఎటువంటి శబ్దం చేయలేదు కాని రెండో సారి కొట్టిన వాడు మాత్రం కీచుగా అరిచి కింద పడిపోయాడు.

వేగం ఎ మాత్రం తగ్గకుండా ఇంకొకడి నడుం మిద కొట్టాను. ఆ దెబ్బకు కట్టే రెండుగా విరిగి పోయింది.

ఎప్పుడైతే తన మిద అటాక్ చేస్తున్న ఇద్దరు కింద పడే కొద్దీ, మాతో పాటు వచ్చిన సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్కు తను చేసిన తప్పు తెలిసి వచ్చి, దాన్ని సరిదిద్దుకొనే మార్గం దొరికింది అన్నట్లు చేతిలోని గన్ ను తన ఫ్రెండ్ ను వెనుక నుంచి పట్టుకొన్న వాడి మోకాళ్ళ మిద కాల్చాడు. అంత చీకట్లో సరిగ్గా బుల్లేట్ వాడి కళ్ళలో దూరినట్లు వాడు కెవ్వు మంటూ కిందకు పడిపోయాడు.

వచ్చిన నలుగురు లెక్క సరిపోయింది. మొదట దెబ్బ పడ్డవాడు ఉన్నాడో పోయాడో తెలియ లేదు , కిక్కురు మనకుండా పడుకొన్నాడు. మిగిలిన ముగ్గురు మూలగ సాగారు. ఇంతలో వెనుక వైపు తలుపులోంచి పెద్ద టార్చ్ లైట్ వేసుకొంటూ హమీద్ తో పాటు ఇంకో పొలిసు వచ్చాడు.

"లోపల ఉన్న వాళ్ళను కట్టేసాము. బయటకు నలుగురు వచ్చారు , మీకు కనబడ్డారా" అంటూ లైట్ కింద వైపు వేసి కింద పడ్డ వాళ్ళను చూసి

"లోపలి ఈడ్చుకొని రండి కొడుకులను " అంటూ తనోకాన్ని పట్టుకొని లోనకు తీసుకోని వెళ్ళాడు. లోపల నలుగురు తాళ్ళతో కట్టేసి వున్నారు. ఆ లైట్ వెలుతురులో వాళ్ళను గుర్తు పట్టాను , నన్ను కొట్ట దానికి వచ్చిన వారే , వారిలో ఇద్దరికీ కట్లు కట్టబడి ఉన్నాయి.

బయట ఉన్న నలుగురిని కుడా , లోనకు తెచ్చి అందరిని కలిపి తాళ్ళతో కట్టేశారు. పక్కనే ఇంకో రూమ్ లో ఓ పది మంది పిల్లలు ఓ వయసు మళ్ళిన వ్యక్తి మా వైపు భయం , భయంగా చూడ సాగారు.

వాళ్ళు ఉన్న గది దగ్గరకు వెళ్లి , మిమ్మల్ని ఎవ్వరూ ఏమి అనరు భయపడకండి , వీళ్ళు నన్ను చంపడానికి వచ్చారు అందుకే వాళ్ళను స్టేషన్ కు తీసుకోని వెళుతున్నాము అని చెప్పి ఎనిమిది మందిని వ్యాను ఎక్కించి కంట్రోల్ రూమ్ కు తీసుకోని వెళ్ళాము.

అప్పటికే రాత్రి 10 గంటలు అవ్వ సాగింది. మేము రాగానే "నేను ఇప్పుడే ఫోన్ చేద్దాం అనుకొంటున్నాను" అంటూ మాకు ఎదురోచ్చాడు ప్రతాప్.
Next page: Update 82
Previous page: Update 80