Chapter 17

ఏరువాక శిల్పం - శిల్పాలు చెప్పిన రెండో కథ

చందుగాడూ, నానిగాడూ కలిసి ఒక డ్రాయింగు పుస్త్కంలో మేస్టారు పెన్సిల్ తో గీసిన సిపం బొమ్మ చూస్తూ దాని ఆధారంగా రాసిన కథ చదవసాగేరు.

దాదాపు వెయ్యి సంవత్సరాలముందు కాలం.

ఒక అడవి మద్య ఊర్లో నలబైకి దెగ్గిర పడుతున్న మొగుడూ, ముప్పై ఐదు దాటిన పెళ్ళాం ఉన్నారు. వాళ్ళ కూతురు ఇరవై ఏళ్ళది. కొడుకు కూతురికన్నా ఐదేళ్ళు చిన్న. కూతురి పెళ్ళి అయి ఐదేళ్ళు అయింది. దాన్ని ఆఖరు మేనమామకే ఇచ్చారు.
కొడూకు ఇప్పుడీప్పుడే ఆవులూ గొర్రెలూ కాయటం కన్నా పెద్దపనులు, చేస్తున్నాడూ. తండ్రి అలిసిపోతే నాగలి బుజంమీద మోయటం, నాగలితో దున్నేటప్పుడూ, మరీ తిన్నగా కాకపోయినా, కొంచెం అడ్డదిడ్డంగానైనా దున్నడం చేస్తున్నాడూ. నాగలితో తిన్నగా దున్నాలంటే బలంతోపాటు ఒడుపూ అనుబవమూ, ఆత్మవిస్వాసమూ కూడా కావాలి.

ఒకరోజు ఆ రైతు తన పెళ్ళాంతో అన్నాడూ. ఈడి తోటీవాళ్ళు అందరూ తిన్నగా దున్నుతూ ఉంటూ ఉంటే ఈడికి ఇంకా తిన్నగా దున్నడం రావట్లేదేటే. ఇంకా ఆ ఆవులు ఒదలడు.

రైతు పెళ్ళాం అంది. అవునయ్యా. మా అన్న కొడుకు కూడా నాగలి తిన్నగానే పట్టేడుట. ఈ ఏరువాకకి ఆడితో నాగలి పట్టిస్తారుట. అంది.
అప్పటీకి ఏరువాక పున్నమి నాలుగు రోజులుంది.

ఈడికి వొచ్చే ఏడాది ఏరువాక పున్నానికైనా నాగలి తిన్నగా పట్తడం వొత్తాదా. అని తండ్రి నిరాశగా అన్నాడు.

రైతు పెల్లం అంది. ఉండవయ్యా. ఆణ్ణి రేపే మా పుట్టీంటికి తీసికెల్తాను. అక్కడ మా అన్నయ్య కొడూకు ఆడూ ఒక ఈడువాల్లు కదా. ఆణ్ణి చూసి నాగలి ఒడుపులు నేర్చుకుంతాడు. ఇంకా కావాలంతే మేనమామలిని అడీగి తెలూసూకుంతాడు.

ఏరువాక పున్నమికి మూడు రోజులముందు అలా ఈ తల్లీ తన కొడూకుని తీసుకొని పుట్టీంటీకి వెళ్ళింది.

అసలు రైతు పెళ్ళానికి కొడూకుని తీసుకొని పుట్టీంటికి వెల్లాలన్న ఆలోచన ఎందుకొచ్చిందో కొడూకు మాటల్లో తెల్సుస్తుంది.

ఈ మొగపిల్లడి మాటల్లో కథ....

నాగలి పట్టలేకపోతున్నానని మా అయ్య విసుక్కుంతాడు. ఇక్కడ నా ఈడువాల్లకి అక్కలూ చెల్లెళ్ళు న్నారు. రాత్తుళ్ళు ఆళ్ళ అమ్మా అయ్యలుదెంగుకునేప్పుడూ ఆళ్ళు అళ్ళ క్కచెల్లెళ్ళ సళ్ళు నలుపుతూ, అళ్ళ పూకులమీద మొడ్డ రుద్దుతారట. పెళ్ళీ యి పుట్టీంటీకి వొచ్చిన అక్కలుంటే అందులో మొడ్డలు తొయ్యగలరట. ఇవన్నీ నా జతగాళ్ళు, ఒకడూ లేణప్పుడూ ఒకడి గురించి కబుర్లు చెప్పుకున్నప్పుడూ విన్నాను. నాకు ఇంట్లో ఉన్నది అమ్మ ఒకర్తే. ముప్పొద్దులా దాన్ని అయ్యే దెంగుతాడూ. పొలంలో నాగలి నన్ను పట్టుకోమని ఉచ్చోసుకొని వొతాను అని చెప్పి, అమ్మని తుప్పల్లోకి తీసుకెళ్ళి దెంగి వొతాడూ. తిరిగి వొచ్చేసెరికి ఇద్దరూ చెమట్లెక్కి ఉంటారు. మొన్న అమ్మ పొదలచాటునించి ఒచ్చేసెరికి కాలిలో ముల్లుదిగింది. నాన్న, అట్నించి వొచ్చి, లంజకొడకా నాగలి తిన్నగా నడపలేవు. వెళ్ళి, ఆ గట్టుమీద అమ్మ కూకుంది. దాని కాల్లో ముల్లు తియ్యి అని తిట్టేడు.

అమ్మ పొలం గట్టుమీద కూకొని నన్ను పొలంలో (రెండు అడుగుల దిగువకి) కూకోబెట్టి, కాలు అందించింది. కాలిలో ముల్లు కన్నా ముందే కాళ్ళసందుని చూసేను.
కాళ్ళ సందుని ఎర్రగా విచ్చుకొన్న పూకులోంచి, తొడలవరుకూ తెల్లగా గా కారుతున్న నాన్న ఇంద్రుయం (వీర్యం) కనిపించింది. ఆ పూకు చూసుకుంటూ నెను అలా ఉండీపోతే, లంజకొడకా, ముల్లు తియ్యరా అని దాని రెండో కాలు కదిపేసెరికి అది నా మొలగుడ్డ కింద నిక్కిన మొడ్డకి తగిలింది. అమ్మ ఆ కాలిని అలా మొడ్డమీదే ఉంచి, మళ్ళి నన్ను తిట్టీంది. అప్పుడూ ముల్లు తీసేను.

అమ్మా అయ్య సాయంత్రం నాకు కొంత సామాను ఇచ్చి ఆళ్ళు తరవాత వొస్తామనారు. ఇంటీకి వెల్తూ ఉంటే పొలానికి దారిలో ఒక జంగం నీరసంగా కనిపించి నీళ్ళు అడీగాడు. అప్పుడు నేణు ఆ జంగమయ్యకి నీళ్ళు తెచ్చి తాగించేసెరికి ఏదైనా తినడానికి ఇవ్వమనాడు. దూరాంగా ఉన్న చెరుకుతోటలో చెరుకు గడ తెచ్చి ఇచ్చేసెరికి, జంగం నన్నూ నా మనసులో ఆందోళననీ గమనించి, కారనం అడీగితే, నాన్న నన్ను తిన్నగా నాగలి పట్టలేకపోతున్నందుకు తిడుతున్న విసయం చెప్పేను. అప్పుడూ ఆ జంగం, నాకు సాయం చేస్తానని చెప్పి నన్ను మా ఇంటికి ఆనవాల్లు చెప్ప్మన్నాడు. ఆ ఆనవాళ్ళ ఆధారంగా ఇంటీ ఇంటీకీ బిచ్చం అడుగుతూ, మా ఇంటీకి వచ్చేసెరికి నేను సందులో ఉండీ వినసాగేణు. అప్పటికి మా అయ్య కల్లు తెచ్చుకుందికి వెల్తే అమ్మ కర్ర్లమోపు తెచ్చుకొని వంట మొదలెటింది. సగం సగం చీకటీ పడింది.

జంగమయ్య మా అమ్మని బిచ్చం అడిగేడు.
బిచ్చం వెయ్యడానికొచ్చిన అమ్మతో....

తన దగ్గర బుడబుక్కల డమరుకం వాయిస్తూ రాగయుక్తంగా అన్నాడు.

అమ్మా తల్లీ, బవతీ బిచ్చాందేహీ... బుడక్ బుడక్...
నాగలి పట్టలేని కొడుకుని, నీ మగడూ తిడూతుంటే కలతచెందే ఓ మాతా.... బుడక్ బుడక్...
ఒక ఉపాయమున్నదే ఓయమ్మ...... బుడక్ బుడక్...
నీకొడుకు నాగలి తిన్నగా పట్టునే మాయమ్మ... బుడక్ బుడక్...
ఈరోజు కాదమా.. నెలరేడు రెండు పున్నాలు, రెండూ అమాసలు పోనివ్వవే తల్లీ.... బుడక్ బుడక్...
తొలకరి జల్లుకి (ఇంకా రెండు నెలలు ఉంది) నీ కొడూకు నాగలికి బూమితల్లి పదునెక్కునే తల్లి.,,,, బుడక్ బుడక్...
వొచ్చే సెంక్రాంతికి నీకొడూకు నాగలి పట్టిన పంట గింజలతో నాకొక మొలగుడ్డ దానమివ్వవే అమ్మా.... బుడక్ బుడబుడ...బుడక్ బుడక్... బుడబుడ.....

జంగమయ్య తన మనసులో కలత కనిపెట్టటమే కాక, ఏదో ఉపాయం చెప్తాననేసెరికి మా అమ్మ వెంటనే ఆ జంగమయ్యని పీఠమీద కూకోబెట్టి అడిగింది.

అప్పుడూ జంగమయ్య... కళ్ళుమూసుకొని...
నీ కుటుంబం గురించి... బుడక్ బుడక్...
అంబకి చెప్పవే ఓ తల్లి...బుడక్ బుడక్...
నా చెవిలో చెప్పీంది అంబకి చేరునే నాయమ్మ...బుడక్ బుడక్...
అంటు ఉండగా.. అమ్మ మా కుటుంబం గురించి చెప్పింది.

జంగమయ్య కాసేఫు దేవతలను ప్రార్ధించి, చివరగా అన్నాడు. ఏరువాక పున్నముకి నీ కొడూకుని తీసుకొని నీ పుట్టింటికి వెళ్ళవే నాయమ్మ.

నీకొడూకు చేత వాడి మేనమామలే నాగలి పట్టించాలే ఓతల్లి... బుడక్ బుడక్...
ఏరువాక పున్నమునుండి...బుడక్ బుడక్...
మలిపున్నమిక్వరకూ నీపుట్టిల్లు కదలకే పుణ్యాలతల్లి...బుడక్ బుడక్...
నీబిడ్డని విడూవకీ బంగారుతల్లి....బుడక్ బుడక్...
నీపెనిమిటిని దూరం పెట్టే పూణ్యాల తల్లీ బుడక్ బుడక్...

అని సలహా ఇచ్చి వెళ్ళిపోయాడు.

ఆ రాత్రే మా అమ్మ మా అయ్యకి చెప్పి నన్ను తీసుకొని పుట్టింటీకి బయలుదేరింది.

ఆ మర్నాడే నేనూ అమ్మా ఉదయాన్నే మా మేనమాల ఇంటీకి బయలుదేరాం...

ఉదయం సూర్యోదయానికి ముందు బయలుదేరితే, బరించలేణి ఎండ ఎక్కేసెరికి అడవి మద్యలో సేదదీరి, మూట కట్టుకున్న ఆహారం తిని, వాలు ఎండ మొదలయ్యేఖా నడిస్తే రాత్రిబొజనాలకి మా మేణమామల ఊరు చేరుతాము.

ఉదయాన్నే మేము చద్ది అన్నం మూతలు కట్టుకొని, ఎండీన సొరకాయలో నీళ్ళు పోసుకొని, అమ్మ చీరకొంగుని ఉప్పూ, ఉల్లిపాయా కట్టుకొని నాన్నతో కలిసి బయలుదేరాం.

ఒక గంట నడిచేకా, ఒక ఊరు వచ్చింది. అప్పటికి సూర్యోదయం అయి, సూర్యబింబాం తెల్లబడూతోంది. ఆ తర్వాత నడక అంతా అడవి. ఆ ఆఖరు ఊరి చివర మర్రితోటలో మాలాగే అడవి దాటుదాం అనుకొనే బాటసారులు వందమంది దాకా ఉన్నారు. ఆతోటలో బాట బటులు ఉంటారు. ఇలా వెళ్ళే బాటసారులకి అడీవిజంతువులనుఇంచీ, చిల్లర్ దొంగలనించీ రక్షణ వాళ్ళ వృత్తి.
ఈ రోజు బాటసారుల గుంపు చూసి ఐదుగురు మాతో బయలుదేరారు.

వాళ్ళు, ప్రతి బాటసారి దగ్గరా సోలడు బియ్యం (పావుకేజీ) తీసుకొని అడవి దాటే వరుకూ తోడు వస్తారు. అంటే ప్రతి బాట బటుడికీ ఇరవై సోలల బియ్యం వస్తాయి. రేపు ఉదయం అటునుంచి వచ్చేవారికి సాయం రావటం వల్ల ప్రతి బాటబటుడికీ వారానికీ ఒకసారి వెళ్ళి వస్తే ఆ వారంగ్రాసం వస్తుంది. రెండురోజుల పని, వారం తిండీ గింజలు.

అదే వ్యాపారులతో వెళితే మాత్రం నెలరోజుల ప్రయాణం తో ఏడాది గ్రాసం సంపాదించుకోవచ్చు. కాకపోతే వ్యాపారుల తో వెళ్ళేవారికి దోపిడీ దొంగలనుంచి ముప్పు ఎక్కువ. వీళ్ళు ఆయుధాలు పట్టుకోవాలి.

బాట బటూలకు రెండూ సోలల బియ్యం ఇచ్చి నాన్న వెళ్ళిపోయాడూ. నేనూ అమ్మా తొలివిడత చద్ది తినేసెరికి బాట బటులు నడిచేముందు జాగ్రత్తలు చెప్పేరు.

మీరంతా సమవేగంతో నడవాలి. మేము ముందు ఇద్దరం వెనుక ఇద్దరం మద్యలో ఒకరం ఉంటాము. మీలో ఎవరైనా మరీ మెల్లగా నడిస్తే, చీకటి పడేలోపల గమ్యం చేరలేం. అప్పుడు గుంపులో అందరి ప్రాణాలకూ ముప్పు. అందువల్ల నడవలేము అన్నవాళ్ళు ఇక్కడే ఆగిపొండి. సగం దారిలో కూలబడితే మిమ్మలిని అక్కడే వదిలి ముందుకి పోతాం.
మీలో ఏవరికైనా రంకు సంబందాలున్నా, గమ్యం చేరువరకూ అవి పక్కనపెట్టి మీ ప్రయాణం మీద ఉండండీ. దారిలో మీరు ఏపొదలో దూరినా, మీరు తిరిగి గుంపు చేరలేక ప్రాణాలు కోల్పోవొచ్చు. మనం ఎండ నడినెత్తిన వెళ్ళేసెరికి మిండజంగాల సత్రం వద్దకి చేరుతాం. అప్పుడూ మీరు మీ ఆహార మూటలు తిని, అక్కడ కొలనులో నీరు తాగి ఒక గంట విశ్రమించి, మన ఎత్తుకి సమానమైన పొడవు ఉన్న నీడ (మద్యానం మూడు గంటలు) అయేసెరికి తిరిగి బయలుదేరుతాం.

మీరిచ్చే సోలడు బియ్యం మేము మీతో నడిచి సాయం రావటానికే తప్ప, మిమ్ములను లెక్కించి చూసికొనె బాద్యత మాది కాదు. వ్యాపారులకోసం ఐతే మేంఉ ప్రాణాలు వొడ్డి రక్షణగా నిలుస్తాం. బాటసారులకు దారిదోపిడీ దొంగల ముప్పు ఉండదు.

ఇలా చెప్పి గుంపుని బయలుదేరదీసాడు. గుంపులో తెలిసిన ఆడాళ్ళ మద్యకి అమ్మ వెళ్ళింది. నా వయసు మొగపిల్లలు లేరు. బాగా పెద్దవాళ్ళో, చిన్నవాళ్ళొ ఉన్నారు. ఓక అరవయ్యేళ్ళ మనిషి చనువుగా పలకరించి తనతో ఉండమన్నాడు. దారి అంతా ముసిలాడితో మాట్లాడుతూ నడిచాను. గుంపులో కొందరు ఆడా మొగా కళ్ళతొ సైగలు చేసుకోవడం ముసిలాడీకి అర్దం అయింది.

మిండజంగాల సత్రం చేరేము. అది ఒక పెద్ద రాతి మండపం. రాతి స్తంబాలమీద రాతి పలకలు అమర్చి కట్టీనది. రెండు వందలమంది దాకా విస్రమించవచ్చు. అక్కడ అంతా మూడేసి రాళ్ళు పొయ్యిలా పెట్టి వొండుకున్న ఆనవాళ్ళు

మిండ జంగాలంటే ఎవరు తాతా అని అడిగేను.

మన ఊర్లలోకి వచ్చే జంగాలేరా మనవడా. విడీగా ప్రతీ జంగమూ మామూలుగానే ఉంటాడూ. పదిమంది గుంపు కల్సితే సారా తాగీ, గంజాయి పీల్చీ, పచ్చిబూతులు మాట్లాడుతారు. శివాలయాల దారిళొ గుంపులుగా కాసి, బక్తులలో ఆడాళ్ళ సళ్ళు కూడా తడిమేస్తారు.

మరి బక్తులు ఏంఅనరా తాతా?

ఈ ఆలయాల రక్షకులు మిండజంగాలే. వొచ్చే ఆడ బక్తులు కూడా దీనికి సిద్దపడే వొస్తారు. సళ్ళు ఒత్తడం కుదరని వారు, వికారపు సైగలు చేస్తారు. ఇంక జంగమయ్యలూ జంగమురాళ్ళు కలిస్తే మనం చచ్చేమే అనుకో. మనముందే ఒక పొదవెనక్కి వెళ్ళి (సగం కనపడుతూ, పూర్తిగా వినపడుతూ) దెంగించుకుంటారు. అలా దెంగించుకున్న జంగము జంటని ఒక కవి వాల్లమీద పద్యం చెప్పేడు (ఈ పద్యం క్రీడాభిరామం అనే ప్రాచీన గ్రంధం లోనిది.)

జంగమురాలిబట్టి యొక జంగము వంగంగబెట్టి,
యోనిలో లింగంబు బెట్టి, కుక్కి, యదిలించుకు, నొక్క తాకు తాకినన్
లింగ... నమస్సివాయ... గురులింగ... మహేశ్వర.. జంగమయ్య...
యో యంగజభంగ, సొంబగురుడా, యనుందాకిన తాకు తాకినన్.

ఇదిరా ఆ పద్యం. అంటే ఆ జంగమురాలు ఖూడా దెంగించుకున్నంతసేపూ, మూల్గులతోటే ప్రార్దిస్తూ ఉంటుంది.
గుడీకి వచ్చే ప్రతి భక్తులూ ఒక్క జంగం జంట దెంగులాటనైనా దగ్గరగానో దూరంగానో, స్పస్టంగానో అస్పస్టంగానో చూడకుండా వెళ్ళడు. అందికే చిన్నపిల్లలిని ఆ గుళ్ళకి తీసికెల్లరు.

మద్యాన్నం మిండజంగాల సత్రంలో బోజనాలు కాగానే కొన్ని తాత్కాలిక రంకు జెంటలు అక్కడక్కడా పొదలవెనక్కి వెళ్ళేయి.

నేనూ తాతా ఇంకో వైపు నడిస్తే, ఒక పొద చాటున గంత గణగణ మోగింది. చూస్తే అక్కడ వళ్ళంతా బూడీద పూసుకున్న నా అంత జంగమ కురాడు, దాదాపు అరవై ఏళ్ళ ముసలి జంగపుదాన్ని వంగబెట్టి దెగ్నెస్తున్నాడూ. ఆ కుర్రాడి మొలతాటీకి ఒక గంట వేలాడుతోంది.

నేను ఆచ్చర్యంగా నోరు వెళ్ళబెడుతూ ఉంటే, తాత చెప్పేడు. ముసలి జంగపు ఆడాళ్ళు, ఇలాంటీ కుర్రజంగాలకి వండీ పెట్టీ దెంగించుకుంటారు. వీడికి మరో ఐదేళ్ళు దాటేకా, అప్పుడూ పిటపిటలాడే జంగం ఆడది దొరుకుతుంది. ఈ ముసిలిదానికి ఈ లేత కుర్రాళ్ళే గతి అని చెప్పేదు.

వీళ్ళు ఎక్కడ ఉంటారు తాతా.

ఒక్కొక్కరూ ఊర్లలో ఐదు ఆరు రోజుల బిచ్చం ఎత్తుకున్న బియ్యాన్ని ఈ సత్రంలో ఒక చోట దాచుకుంటారు. ఈ బియ్యం అయిపోగానే మళ్ళీ ఇంకో దిశకి బిచ్చానికి వెలతారు. బిచ్చాటన సమయంలో బ్రహ్మచర్యం తప్పదు. జంటగా అడుక్కోరు. ఇక్కడికి వొచ్చేకా మాత్రం వీళ్ళకి అడ్డూ ఆపూ ఉండవు. ఈ సత్రంలో ప్రతి రాత్రీ పాతికమంది జంగాలు ఉంటారు. పగలు తిరుగుతూ ఉంటారు. ఇక్కడ పొయ్యిలు కూదా వాళ్ళు వొండుకున్నవే. బాటసారులు ఇంటిదెగ్గిర వొందుకున్న తిండీ తెచ్చుకుంతారు.

ఇక్కడ సేదతీరే బాటసారులు కూడా ఏదో బిచ్చం వేస్తారు. రాత్రి ఈసత్రాన్ని మనం చూడలేమ్రా మనవడా. అన్ని వయసుల ఆడా మొగా కలిపి, ఎవడు దేన్ని దెంగుతున్నారో తెలీని మత్తులో దెంగుకుంటారు. వీళ్ళూ ఎక్కువగా ఆడదాన్ని వంగబెట్టే, వెనక నిలుచొని దెంగుతారు. అందుకని అందరి మొలగంటలూ రాత్రంతా గణగణలు వినిపిస్తూనే ఉంటాయి. అంటు ఇంకోవైపు నడీచేడు.

అక్కడ మా బాట బటుడూ ఒకడు ఒక పొద చాటున ఒక బాటసారి ఆడదాన్ని దెంగుతూ కనిపించాడు. ఇంకో పొద వెనకు ఇంకో బటుడు.

అదేంటి తాతా, అందరికీ చెప్పి.... అని అడీగేను.

ఆ ఆడవాళ్ళు వేశ్యలు రా. వేశ్యలు బాట దాటేటప్పుడూ బటూలకి సోలడు బియ్యం ఇవ్వరు. పైగా బటుడే వాళ్ళకి నాలుగు సోలల బియ్యం ఇస్తాడూ. వీళ్ళు కొందరు ఈ ఊళ్ళో కొన్నాళ్ళు లంజరికం చేసి, అడవికి అటువేపు వెళ్ళి అక్కడ కొన్నాల్లు, ఇలా మారుతారు. ఈ వేస్యలకి బాటబటులు అంటే మోజురా.

ఈ బాటబటులకి పెళ్ళాలు ఉండరా?

వీళ్ళ ప్రాణాలకి దిక్కులేదు కనక పదేళ్ళు బాట బటులుగా ఉండీ, ఆ సంపదనతో ఏదో పొలం కొనుక్కొని, లేదంటే కొత్త బాటబటులకి కర్రసాము, కత్తి, విల్లూ వాడటం నేర్పుటు అప్పుడు పెళ్ళిల్లు చేసుకుంటారు.

మద్యాన్నం సేద తీరే సమయం అయ్యేసెరికి మిండజంగాల సత్రం పరిసరాల్లో తిరిగేవాళ్ళం, పొదల చాటుకి వెల్లినవాల్లు అందరూ వొచ్చేరు. బాటబటులు ఐదుగురూ ఐదు దిక్కుల్లో నిలబడీ గట్టిగా అరిచేసెరికి మరో రెండూ జంటలు వచ్చాయి.

ఎండతీవ్రత తగ్గగానే మల్లీ బయలుదెరాం.

మిండజంగాల గురుంచి తాతని అడిగేను. ఆపేరు ఎందుకు వొచ్చిందో చెప్పేడు తాత. వీళ్ళు ఆడాళ్ళూ మొగాళ్ళు గుంపులుగా సంచరిస్తారు. నాలుగు ఊళ్ళ మద్య ఒక శీవాలయంలో చెదిరిపోయి తలొక ఊరూ వెల్తారు. పగటి బిక్షాటన అయ్యేకా రాత్రికి అక్కడీకి చేరుతారు. బిచ్చాలు పంచుకొని, తిని తాగి రాత్రంతా జతకూడుతారు. చీకటి, మొహానికి బూడిద వల్ల ఏ ఆడ జంగము ఏ మొగజంగంతో కుమ్మించుకుంటుందే దానికే తెలీదు. గుంపులో ప్రతి మొగాడు, ప్రతి ఆడదానికీ మిండగాడే. రాత్రుళ్ళు ఆడాళ్ళు, మిండగాడా అనే అరుస్తూ దెంగించుకుంటారు. మనం కనక ఆ పరిసరాలకి వెల్తె మిండగాడ్ అనే అరుపులూ, గణగణ గంటలూ వినపడతాయి.

ఈ చుట్టుపక్క ఆడాళ్ళకి కడూపు పండకపోతే, ముట్టు విడిచిన మూడోరోజునుండీ వరసగా మూడురోజులు ఈ మిండజంగాల సత్రంలో పగలు వండూకు తిని రాత్రుళ్ళుఇ నిద్ర చేస్తారు. అలా చాలామంది కడుపులు పండేయి. అలా పుట్టిన పిల్లల్లో నూటికి తొంప్బై మంది మొగపిల్లలే పుడతారట. ఈ మిండ జంగాల అలవాటల్వల్లో ఏమో, వీళ్ళకి ఆడపిల్లలు తక్కువ పుడతారు. అందికే లంజలకొంపల్లోంచి ఆడపిల్లలిని తెచ్చుకొని వీళ్ళలో కలుపుకొని ఆడజంగాలుగా చేసుకుంటారు. లంజల కొంపల్లో కొందరు తమ ఆడపిల్లలిని మొక్కుకొని వీళ్ళకి ఇచ్చేస్తారు. మిండజంగాల మొగాళ్ళు నలబై ఏళ్ళకి మించి బతకరు. ఆడాళ్ళు మాత్రం, వయసు ఆయేకా ఎక్కువగా తిరగకుండా కాలక్షేపం చేసి డెబ్బై ఏళ్ళొచ్చినా బ్రతికే ఉంటారు.

నేను తాతని అడిగేను. అలా ఎవరైనా పుట్టినవాళ్ళు నీకు తెలుసా?

మన ఊర్ల పాలెగాడికి తొలిపెళ్ళానికి వరసగా ఐదుగురు ఆడపిల్లలు పుడితే పెల్లాన్ని నిందించి రెందో పెల్లి చేసుకున్నాడు. ఒకవేల రెండోపెల్లానికి మొగపిల్లడూ పుడితే దానికొడూకు పాలెగాడూ అవుతాడూ.
అందికే, పెద్దపేళ్ళం పుట్టింటివారు చొరవతీసుకొని, తమ ఇంటికి తీసుకెళ్ళి అక్కడనుంచి మిండజంగాల సత్రంలో నిద్రలు చేయించారు. ముందు పెద్దపెళ్ళాం, మిండజంగాల దెంగుడువల్ల నెలతప్పింది. ఆ తర్వాత కొత్తపెల్లానికి (మొగుడీవల్ల) కడుపు అయింది. పెద్దపెల్లానికి మొగపిల్లడూ రెండో పెల్లానికి ఆడపిల్ల పుట్టేరు.

అప్పుడూ రెండోపెల్లం పుట్టింటివారికి కూదా పాలెగాడి ఇంద్రియంలో మొగపిల్లడిని పుట్టించే సక్తి లేదని అనుకొన్నారు.
పురిటికి పుట్టింటికి వెళ్ళిన రెండో పెల్లం పుట్టింటివారు, మూడునెలలు నిండగానే, మిండజంగాల సత్రంలో నిద్రలు చేయించి, అత్తింటికి పంపేరు. ఇప్పుడూ పాలెగాడి రెండోపెల్లానికి కూదా కూతురు తర్వాత ఏడాదికి కొడూకు.

నీకు పాలెగాడీ కుటుంబం గురించి ఎలా తెలుసు తాతా అని అడీగేను.

అందులో తొలిపెళ్ళాం, మా అన్న కూతురు. ఇప్పుడు నలబై ఏళ్ళది. రెండోపెల్లాం, ఇరవయ్యేళ్ళది, నా తమ్ముడీ కూతురు. అని చెప్పేడు తాత.

మేనమామల ఊరు చేరేసెరికి రాత్రి అయింది.

ఒకటే కాళ్ళు పీకులు. అత్త (పెద్దమేనమామ పెళ్ళాం) అన్నం పెట్టింది. అక్క (చిన్నమేనమామ పెళ్ళాం) కల్లు ఇచ్చింది. తాగి నిద్రపోయేణు.

ఆ ఇంట్లో మనుషులు

డెబ్బైకి దెగ్గిరలో తాతయ్య,
అరవై ఉన్న అమ్మమ్మ.
అమ్మకన్నా రెండేళ్ళు పెద్ద వాడైన పెద్ద మామ.
అమ్మకి పదేళ్ళు చిన్న రెండో మామ (మా అక్కకి మొగుడు)
పెద్దమేనమామకి నా ఈడువాడు ఒక కొడుకు, అంతకి రెండేళ్ళు చిన్న కూతురు.
చిన్నమామ కూతురూ కొడుకూ కూదా ఇప్పుడిప్పుడే మొలగుడ్డలు కట్టుకొనే వయసుకి వొచ్చేరు. ఆడపిల్ల మరి రెండేళ్ళకి సమర్తాడుతుందనగా, బాదం కాయలంత సళ్ళు ఉబ్బటం మొదలెట్టేకా అప్పుడు చాతిగుడ్డ కట్టుంటారు.

ఏరువాక పౌర్ణమికి ఇంకా రెండూ రోజుల టైముంది.

మర్నాడుతాతయ్యా, పెద్దమామా, పెద్దమామ కొడుకూ, చిన్నమామా, నేనూ నలుగురం పొలానికి వెల్లేం.

పొలంలో పెద్దమామ నాచేత నాగలి పట్టీంచి దున్నించటం నేర్పుతూ ఉంటే, కొంచెం దూరంలో పెద్దమామకొడుకు చేత చిన్న మామ దున్నిస్తున్నాడు. నా నాగలి మాటిమాటికీ సాలు తప్పిపోతోంది. అది చూసి పెద్దమామ కొడూకు నవ్వితే, పెద్దమామ తన కొడూకుని తిట్టేడు. లంజాకొడకా, నిన్ను ఎన్నిసార్లు గుద్దమీద తన్ని ఒదుపులు నేర్పితే నీకు నాగలి పట్టడం వొచ్చింద్రా అంటూ.

అప్పుడు తాత పెద్దమామని తిట్టేడు. ఏదో ఆడు, ఆడీ బావని చూసి నవ్వీసెరికే నీమొడ్డ నొప్పిపెట్టీందా. దాంతో అందరం నిసెబ్దంగా ఐపోయేం.

అలా అందరం గంబీరంగా దున్నడం నేర్చుకుంటే చుర్రుమనీసెరికి మాకు చల్దన్నాలు పట్టుకొని, మామకూతురూ, అమ్మా, అక్కా వొచ్చేరు.

మళ్ళి తిని, మళ్ళి దున్ని, మద్యాన్నం ఇంటికి వెళ్ళి బోజనాలు చేసి ఎండచల్లబడ్డాకా మళ్ళి వొచ్చి చీకటి దాకా దున్నడం నేర్పేరు.

ఉదయంతో పోలిస్తే చాలావరకూ నాకు దున్నదం వొచ్చింది. దున్నడం అయ్యేకా మామలు తాత ముందు వెల్లిపోతే, నేనూ మామకొడుకూ ఎద్దులు విప్పుకొని, నెమ్మదిగా నడూస్తూ ఉన్నాం.

మామ కొడూకు అడిగేడు. ఎన్నిపూకులు దెంగేవు రా?

నేను ఇంకా లేదు అన్నాను. నువ్వో అని ఆడిగేను.

వాడు చేతివేళ్ళు చూపించి ఐదు అన్నాడు.

నేను నిసెబ్దంగ్ ఉందిపోయేను.

ఈరాత్రి నేను ఒక పూకు దెంగుతాను చూస్తావా?

నేను అలాగే అన్నాను.

ఆ రాత్రి బొజనాలు అయేకా, నేనూ వాడు పెద్దగదిలో పదుక్కున్నాం.

చిన్నమామ తేనె తెస్తానని అడీవికి వెళ్ళేడు. ఈ తేనెని పులియబెడితే ఆ మత్తు పానీయాన్నియేరువాక రోజు రాత్రి అందరూ తాగుతారు.

అర్దరాత్రి మామకొడుకు నన్ను నిద్దర్లేపి, మాట్లాడోద్దు అని సైగ చేసి, ఒక అమంచం కింద దాకోమన్నాడు.

ఆ మంచం మీద తొంగున్నది ఎవరో చిరు చీకట్లో తెలియట్లేదు.

వాడు మంచం మీద ఆడదాన్ని లేపీసెరికి, అది లేచి, వీణ్ణి పొల్చుకొని, మీదికి లాక్కుంది. వాడు దాని చీరలేపి, నెరుగా మొడ్డ తోసి దెంగడం మొదలెట్టగానే అది, హుం... హుం... అంటూ ఎదురొత్తులు ఇచ్చేసెరికి మంచమం మీద పక్కన ఎవరో కదిలినట్టయింది. నేను మంచం కిందనుంచి చూద్దునుకదా...

ఆ దెంగించుకుంటున్నది మా అక్క. అంటే వాడీకి పిన్ని. ఈ సెబ్దాలకి మా అక్క పిల్లలు ఇద్దరూ లేచి చిరు చీకట్లోనే అమ్మని పెద్దమ్మకొడుకు దెంగడం చూస్తూ ఉన్న్నారు. అయ్యేకా, వాడు లేచి, వాళ్ళు మళ్ళి పడూక్కొని కళ్ళు మూసుకోగానే నన్ను మనచం కిందినుంచి రమ్మన్నాడు. ఇద్దరం ఉచ్చ పోసుకుందికి పెరట్లోకి వెళ్ళేం. నాకు మొడ్డ బాగా నిక్కి ఉంది. వాడీది మాత్రం, నేలచూపులు చూస్తూ దెంగుడూ రసాలతో జిగురుగా మెరుస్తూ ఉంది.

మర్నాడు ఏరువాక పౌర్ణమి.

ఆరోజు లాంచనంగా నాచేత పెద్దమామ, మామకొడూకు చేత చిన్నమామ నాగలి పట్టించారు. నేను ఈసారి సాలు తప్పకుండా దున్నుతున్నాను కానీ మామకొదుకుకన్నా నెమ్మదిగా దున్నుతున్నాను.

మేమిద్ద్దరం దున్నడం అమ్మ చూసి, ఒక్కరోజులోనే నేను మామల దగ్గర దున్నడం నేర్చుకున్నానై మురిసిపోయింది. పెద్దమామ పెళ్ళాం, అమ్మతో వేలాకోలంగా అంది. మరి నీకొడూకు రాత్రుల్లు దున్నడానికి పొలం వెతుకే అంది.

వెంటనే అమ్మమ్మ అంది. అదేంఇటే నీ కూతురి పొలం పదునుకొచ్చిందికదా. దాన్ని నా మనవడికిచ్చీ అంది.

అత్త అంది. ఈ పొలం దున్నడం వొచ్చిందే అత్తా. సరే, ఆ పొలం ఎలా దున్నుతాడొ తెలియకుండా ఎలాగే అని అమ్మమ్మని ప్రెస్నించింది. ....

ఇది దున్నడం నేర్పేడు నీమొగుడే కదా. అదీ నేర్పేకా ఆడి కూతురిని ఇస్తాడూ లే. అంది.

అలా సాయంత్రం వరుకూ కుటుంబం అంతా పొలంలోనే గడిపేకా, అత్త తన కొడూకు చెమటలు తుడూస్తూ, ఈ రాత్రి ఈడికి ఇక్కడే వొండీ పెట్టుకుంటాను. అని చెప్పి పొలంలో గుడెసెలో పొయ్యి వెలిగించి కుండతో వేడినీల్లు పెట్టింది. ఒక మట్టిపిడతడు పుల్లతేనె బయటికి తీసింది.

మామకొడుకూ అత్తా, ముసిలి దంపతులూ పొలం లో ఉండిపోయేరు. మామ కూతురూ, చిన్నమామామా, అక్క, పిల్లలూ అంతా ఏదో పెళ్ళికి వెళ్ళిపోయేరు. పూర్తి చీకటి పడేసెరికి నేనూ పెద్దమామా అమ్మా ఇంటికి చేరేం. అమ్మ పొయ్యి వెలిగించి మా ఇద్దరికీ వేడినీల్లు పెట్టింది.

స్నానాలూ బోజనాలూ ఆయేకా, పుల్లతేనె తాగ్టం మొదలేట్టేరు. నన్నూ తాగమన్నారు. అది సారాకన్నా ఎక్కువ మత్తు ఇస్తుంది. మత్తుతో పాటు ఎక్కువ శక్తి కూడా ఇస్తుంది.

అమ్మ, మామని అడిగింది. అన్నాయ్యా, పాపం నీకూ వొదినకీ ఈరోజు ఎడబాటు కదరా అని.

ఆ లంజ ఈపాటికి కొత్తగా నాగలిపట్టిన కొడుకుతో కుమ్మించుకుంతూ ఉంటుందే అన్నాడు.

అదేంట్రా. మరి ఎందుకు వాళ్ళని అలా వొదిలీసేవు?

ఆడు ఆర్నెల్లక్రితం నాగలి పట్టినప్పటినుండీ, ఆళ్ళ పిన్నిమీద ఎక్కడం మొదలెట్టేడు. అది దీనికి తెల్సిసింది. కొడుకు ఎక్కడ దీని చెయ్యి దాటిపోతాడొ, అని మీ వొదిన బెంగ పడింది. అప్పటినుండీ ఆడికి చెమట తుడీచినప్పుడల్లా దీని పూకు ఊటెక్కిపోతోంది. ఈ రోజు ఆడి నాగలికి ముహూత్రం అయింది కదా. ఇంక దాన్ని ఆపినా అగదు అని అక్కడ వొదిలీసి వొచ్చేను. నాగలి పట్టిన మొగోడికి పూకు దొరక్కపోతే ఆడికి పరాకు పెరిగిపోయి పంటని మొడ్డ గుడిపించెస్తాడు. అందికే ఆళ్ళిద్దరినీ ఈరోజు కుతితీరా దెంగుకోనీ.

నీ కొడూకుకి అన్నీ అమిరేయిరా. మరి నీ మేనల్లుడికి పెళ్ళివరుకూ ఎలారా?

నువ్వే ఆడిచేత దున్నించుకో. ఐనా బావ ఇన్నాళ్ళు ఆడీకి నాగలి పట్టీంచలేఖపోయేడేటే.

ఆడికి అంత మొగతనం ఉంటే ఇక్కడీకి ఎందుకు తెస్తానురా. అది కూడా నువ్వే నేర్పుకొని నీ కూతురిని ఇవ్వరా. అంది.

అప్పుడూ మామ నన్ను లేపి, నిలబెట్టేడు. ఒరే అల్లుడా... పగలు పొలం దున్నాలి. రాత్రి పూకు దున్నాలి అని చెప్పి, అమ్మని మంచం మీదికి తీసుకెల్లేడు. అమ్మ చీర విప్పింది. మామ తను మొలగుడ్డ తీసి, నా మొలగుడ్డ లాగేసాడు.

అమ్మ, కూడా దిశమొలతో, మంచం అంచుకి గుద్ద వచ్చేలా పడుక్కొని, కాళ్ళని పూర్తిగా మడిచి, మోకాళ్ళు రెండు సంకలకిందికి వొచ్చేలా, అంటే వెల్లకిలా తిరిగిన కప్పలా పడుక్కుంది.

మామ మంచం ఎక్కి, అమ్మ గుద్దలకి అటూ ఇతూ కాళ్ళు పెట్టి, చేతులు రెండు అమ్మ బుజాలకి అటూ ఇటూ పెట్టి, తన మొలని అమ్మ మొలకి తాకించి ఒక్క గుద్దు గుద్దేసెరికి మామ మొడ్డ సర్రున అమ్మ పూకులోకి దూరిపొయింది.

నన్ను, ఇప్పుడు మంచం అంచున నిలబడమన్నాడు. నేను నిక్కిన మొడ్డతో నిలబడగ్గనే, మామ తన మొడ్డ తీసి ఆప్లేసులో నా మొడ్డ తొయ్యమన్నాడు. నేను ఇలా తోసేనో లేదో, అమ్మ పూకుపెదాలు రెండీ నా మొడ్డ చుట్టూ బొగించింది. అప్పుడూ మామ నన్ను కదలొద్దని చెప్పి, నా మొడ్డకి పై భాగాన తన మొడ్డ తోసేడు.

అమ్మ... అబ్బా.. అన్నయ్యా ఇస్స్ అంది. నన్ను కదలొద్దని చెప్పి మామ దెంగసాగేడు. మామ మొడ్డకి అమ్మ పూకుపెదాలతోపాటు, కిందౌన్న నా మొడ్డ కూదా ఒరుసుకుంటొంది.

నాలుగు ఊపులతర్వాత నన్నూ ఉఘమన్నాడు. నేను వెనక్కి లాగితే మొడ్డ పూర్తిగా బయటికి వచ్చింది. మళ్ళీ తోసి, జాగ్రత్తగా దెంగసాగేను. ముందు నాకు కారిపోయింది ఆ తరవాత మామ అమ్మని మంచం మీద సరిగ్గా తొంగోబెట్టి, అమ్మ కాళ్ళు జాపి విడదీస్తే అప్పుడూ మీద పడుక్కొని దెంగి కార్చేసాడు.

ఉదయం మామ కొడుకు పొలం నుంచి వొస్తూనే నన్ను చెరువుకి తీసుకెళ్ళేడు. అక్కడ స్నానాలు చేస్తూ, నా మొడ్డపై ఎండీన రసాలు చూసి, ఏరా అమ్మపొలం దున్నేవా అన్నాడు.

నేను, మరి నువ్వో అన్నాను.

నేను నాలుగు పొలాలు దున్నేఖా నిన్న రాత్రే తొలిసారి మా అమ్మపొలం మీదకి ఎళ్ళేను. నువ్వు అమ్మపొలంతోటే మొదలెట్టేవు అన్నాడు.
____________

ఇది నానిగాడూ చందుగాడూ చదివిన ఏరువాక శిల్పం కథ

ఆ శిల్పం బొమ్మ ఇక్కడ ఇవ్వలేకపోతున్నాను.
నాకు ఇమేజ్ ఉప్‌లోడ్ అవటంలేదు.
చూడాల్నుకొనేవారు, గూగుల్ ఇమేజెస్ లో నేపాల్ ఎరోటిక్ స్కల్ప్చర్ అని కాని కొట్టి, దానికింద వొచ్చిన ఐదారు శీల్పాల్లో ఒకటి "మేనమామ, తన మేనల్లుడికి దెంగడం నేర్పే" ఇమేజ్ కనపడుతుంది.

ఈ లింకులో కుడివైపు నాలుగో శిల్పం
https://www.google.com/search?q=nepal+er...=593&dpr=3
Next page: Chapter 18
Previous page: Chapter 16