Incest/Taboo కామరాజు కథలు [Completed]

శిల్పాలు చెప్పిన తొలికథ​

నేపాళదేశం, కాలాపానీ నది వంపులో బయటపడిన శిల్పం. ఇద్దరు ఆర్కియాలజిస్తులు కలిసి ఆ విగహాన్ని పరిశీలించారు.

ముప్పై ఏళ్ళ్ అవయసుగల బలిష్టమైన స్త్రీ మూరన్నా ఎత్తు రాతిమీద కూర్చొని ఉండగా, ఆ స్త్రీకి రెండు వైపులా నిలూచుణ్ణ బాలురు దాదాపు సమవయస్కులు. కూర్చున్న స్త్రీ, నిలుచున్న బాలురూ ఒకే ఎత్తులో ఉన్నారు. బాలురి మొహంలో పసితనం ఉంది, అమాయకపు నవ్వు. స్త్రీ మొహంలో ఒక తాదాత్మకత.

బాళురి దేహదారుడ్యానికి నిదర్సనంగా, ఇద్దరు మొగపిల్లలికీ చెరోవైపునా బుల్లి గొడ్డళ్ళు ఉన్నాయి. ఇద్దరూ కలిసి ఒకతోడేలుని వేటాడినట్టుగా, పక్కనే చచ్చిపడిఉన్న తోడేలు మెడమీద, వెనుక కాలిమీద నరుకబడ్డ చిహ్నాలు ఉన్నాయి. పక్కన కర్రలమోపు. ఆ సిప్లం ముందువైపు, మట్టిపెల్లలు అంటుకొని ఉన్నాయి.

ఆ ఇద్ద్రూ కలిసి, కర్రపుల్లల్తో మట్టి మీద నీళ్ళు పోసి, పావిగంట్ అనాననిచ్చి, మళ్ళీ నీళ్ళుపోసి, ఇంక ణీటికి తొలగని మట్టి ఉన్నప్పుడు, మెత్తటీ, పచ్చి కర్రపుల్ల తీసుకొని, నోటితో నమిలి, ఆ కుంచెతో శిల్పానికి సందులు శురపరుస్తూ, మరో గంట లో వెంట్రుకమందం మట్టిలేకుండా చేసారు.

అంతవరకూ వారిదృష్టిలో అది ఒక అపురూప వస్తువు మాత్రమే. ఎక్కడ మట్టి తొలగిస్తున్నామో వారికే తెలియదు. అంతా అయ్యాకా, అప్పుడూ చూస్తే ఆ శిల్పంలో జీవకళ, తో పాటు ఆ శిల్పంలో జరుగుతున్న పని చూసి ఇద్దరూ శిలాప్రతిమలిపోయారు.

ఆ స్త్రీ చేతులు రెండూ ఆ మొగ్పిల్లల మొడ్డలు గుప్పిట పట్టి ఉన్నాయు. మొడ్డలపొడవు, లావూ చూస్తే ఇంకా వీర్య ఉత్పత్తి మొదలుకాలేదు. గుప్పిటలో చిటికినవేలి వైపు భాగం వాతి మొడ్డ మొదలుని తాకుతూ ఉండగా, శిశ్నం మాతరం గుప్పిటకి బొటనవేలూ, చూపుడువేలుల మద్యనుండీ అర అంగుళం మాత్రమే గుండూ లౌంది. శిశ్నం ముందు తోలు, శీశ్నానికి సగం మాత్రమే వెన్నక్కి వెళ్ళింది. అంటే, ది బెల్లంకాయ దశనుండీ మొడ్డ దశకి వెళుతున్నది. ఆతుల ఆనవాలు లేదు. గుప్పిట బయట బొటనవేలితీ శిశ్నాన్ని తడూతున భంగిమలో ఉంది.

ఇద్దరి పాలురూ ఒక చేతిని ఆ స్త్రీ సన్నుని పట్టుకొని మొత్తగా పిసుకుతున్నాటు ఉంది. రెండో చేత్తులతో రెండూ పిరుదులూ పిసుకుతున్నట్టు ఉంది.

ఆ స్త్రీ కూర్చున్న భంగీలో తొడలు బాగా విప్పదీసి ఉంటే, మొలచుట్టూ ఉన్న గుడ్డ, సగం వరకూ జారి, విశాలమైన పీకు, ఆ పీకుమీద ఆతులు ఉన్నట్టు రింగుల గీతలు చెక్కి ఉన్నాయి. అత్యంత గొప్ప శిల్ప చాతుర్యం ఎక్కడ కనిపించిందంటే, ఆతులమద్య చీలిక బాగా ఉబ్బు, కొద్దిగా వుచ్చుకొని, ఉండటమే కాక, పూకుచీలిక దిగువ సన్నని గీగలూ, ఆ గీతా చివర బింధువు లా చెక్కి ఉంది. అంటే ఆ పూకు రసాలు, పూఉనుండీ ఉబికి, కిందికి జారుతున్నాయి. వర్షాకాలంలో మునగచెట్టుకి గాని, తుమ్మచెట్టికి గాని చిన్న గాటు పెడితే ఒక పూటలో ఇలానే బంక ఉబికి, కిందికి దారలా జారి, అడూగున గుండంగా బిందువులా ఆగిపోతుంది.
ఇద్దరూ ఆర్కియాలజిస్టులూ ఆ సిల్పాన్నీ వెనుక పరిశీలించారు. అప్పుడు ఆ సిప్లం పీటంకింద, అంటే స్త్రీ మూర్తి గుద్దకి జానెడూ దిగువన గూడులా కనిపించింది. అందులో చెయ్యిపెట్టిన ఆర్కియాలజిస్తుకి, వెంట్రుకవాఇ తెగి పోయి, రక్తబిందువు వ్చింది. ఆందులో ఉన్నదాన్ని కర్రపుల్లలతో బయటికి తీసి చూస్తే, బాగా, నల్లగా చిలుం పట్టిన రాగిరేకులు దొంతు, ఉంది. ఆరేకులు అదే వరుసాలో విడదీసి, జాగ్రత్తగా వెనిగర్ నీటితో కడిగితే అది తళతళా మెరుస్తూ అక్షరాలు బయటపడ్డాయి.

లిపి ఎనిమిదో శతాబ్దం. నేపాళమహారాజు చెక్కించి, ఆ శిల్పానికి సంబంధించిన కథ ఆ రాగిరేకుల్లో రాయించాడు.

నేపాళ రాజ్య రాజ్యరాజధాని కపిలస్తుపురంలో సబ జరుగుతోంది.

కొత్తరాజు పట్టాబిసేక హదావుడి అయ్యేఖా మంత్రీ, సేనానీ తో రహస్యంగా సమావేశం జరిప్ అన్నాడు.

మా పూరీకులు నేపాళం అంతా జయించారు కానీ, మనకు పశ్చిమ సరిహద్దులో ఒక యోజనం వెడల్పు, పదియోజనాలు పొడవు, ఉండే చిన్న ముక్క ఉండిపోయింది. అది మన రాజ్యంలో కలపటం ఎలా?

సైన్యాద్యకుడు అన్నాడూ. ప్రభూ, అంతకన్నా ఎంతో పెద్ద రాజ్యాలు జయించి సామంత రాజ్యంలో కలుపుకున్నాం. కానీ అది మన వశం కాకపోవటానికి కారణం, అ చూపుడూవేళు ఆకారపు భూఖండానికి మూడువైపులా కాలాపానీ నది మహా వేగంగా ప్రవహిస్తుంది. మన రాజ్య సరిహద్దుల్లో, నది అడ్డూ లేఖుండా ఉన్న ఒక యోజనం మేర సన్నని ముక్క ముఖద్వారంలో యోజనం ఎత్తు ఉన్న పర్వతం ఉంది. మన సైనికులు ఆ పర్వతం ఎక్కేసరికి అలిసిపోయి ఉంటే, ఆ కొండ దిగువ అర యోజనం ఉన్న లోతైన లోయ, మళ్ళీ ఒక యోజనం ఎత్తు ఉన్న కొండ. ఆ ప్రాంత ప్రజలు, వంతులవారీగా ఆ రెండో కొండమీద ఇద్దరు ముగ్గురు మాత్రమే కాపలా ఉంటారు. అన సైనికులు తొలి కొండ ఎక్కగానే, పహారా వారి సైగలు అందుకొని, మిగిలిన జనం అక్కడికి చేరుకుంటారు. మన సైనికులు లోఊనుండీ పైకి ఎక్కే సమయానికి, ఎత్తునుండీ వడిసెలతో రాళ్ళు విసరటం మొదలుపెడతారు. వారు ఎటువంటి కష్టం పడకపోయినా, పైనించి పడే రాళ్ళవర్షానికి మన సైనికులు గాయపడటం జరుగుతోంది. వారిని జయించటానికి గట్ట్గా కృషి చేస్తే జయించవచ్చు కానీ, ఆ జయించటంలో మరణించే సైనికుల వల్ల మన రాజ్యెం బలహీనపడి, ఇంతవరుకూ ఎంతో విధేయంగా ఉన్న సామంతులు మనమీద తిరుగుబాటు చెయ్యగలరు.

రాజు వెంటనే మంత్రి వైపు చూసాడు.

ప్రభూ, మా తాతముత్తాతల అంచనా ప్రకారం, అక్కడ ఆ కాలాపానీ వంపులో ఉన్నవారు ఏవలం పదివేళమంది. వారిని జయించే పై పెట్టుకుంటే మనకు యాబై వేళమంది సైనికులు నష్తం. ఆ ప్రాంత ప్రజలు, వేట, రాళ్ళు విసరటం, ఈతలో నిపుణులు. మనలో మిక్కిలి దేహదారుడ్యం ఉన్న నావికుడు కూడా కాలాపన్నీ నది ఒకసారి దాటితే కొంచెం సేదదీరి కానీ మరల అటునుంచి ఇటు రాలేడు. కానీ ఆ ప్రజల్లో పదేళ్ళ పిల్లాడూ కూడా ఒకే తడవలో కాలాపానీ నది ఈదగలడు.

ఆ ప్రజలకు తమ లోకం తమది. మనం తప్ప వారికి భూసరిహద్దులొ ఎవరూ లేరు. వారికి మనతో సంపర్కం అనవసరం. అందుకని వారి మానాన వారిని వదిలెయ్యటమే శ్రేయస్కరం.

అప్పుడూ రాజు అన్నాడూ. నాకు వారి భూమిని స్వాదీనం చేసుకోవాలని లేదు. ఈ కపిలవస్తు పురంలో మన ప్రజల జీవనశైలి తెలిసే శిల్పాలను చెక్కిస్తున్నాం కదా? అందుకోసం వారి జీవన శైలి మనకు కళ్ళకు కట్టినట్టు ఎలా తెల్సుతుంది?

వెంటనే మంత్రి, ఐతే ఒక్క వారం రోజుల్లో దీనికి పరిష్కారం చూపిస్తాను మహారాజా అని చెప్పేడు.

వార తరువాత ఇద్దరు యువకులను తీసుకువచ్చాడు. అందులో ఒకడు యువ శిల్పి. పెద్దగా నైపుణ్యం లేదు. కానీ పరభాషలు త్వరగా నేర్చుకొని, విదేశీ యాత్రీకుల వర్ణన ఆధారంగా ఇతర శిల్పులకు, విదేశీ జీవన శైలి వర్నించగలడు.

రెండో వాడు వేటగాడు. వేట నైపుణ్యం తక్కువ. కానీ, చిలుకలను మచ్చిక చేసి, వాటీకి మాటలు నేర్పటంలోనూ, ఎగిరే చిలుకల అరుపులను అర్ధ చేసుకొనుటలోనూ నిపుణూడు. వీడిని వేతకు సాయం తీకుకెళ్ళి, వీడి చిలుకలు చెప్పిన దిశ ఆధారంగా జంతువుల జాడ కనుక్కొని ఇతర వేటగాళ్ళై సహాయపడతాడు.

రాజు అడిగాడూ, వీరు ఇద్దరూ మనకు ఏవిధంగా సహాయపడ గలరు మంత్రీ

ముందుగా బహుభాషా నిపునిడైన శిల్పీ, చిలుకలు పెంచే వేటగాడు కలసి, కొన్ని కొత్త ఇలుకలు పెంచి, వాటీకి మాట్ళాడతం నేర్పిస్తారు. వీరిద్దరినీకాలాపానీ వంపు దగ్గర తొలి కొండ చివరకు పంపుదాం.

చిలుకలు మనకు దుర్బేద్యమైన ఆ ప్రనానికి వెళ్ళి, అక్కడ జీవితాన్ని వర్ణిస్తాయి. వాటి భాష అర్ధం అయిన వేటగాడూ, దాన్ని శిల్పికి చెప్తే, శిల్పి, తన శిల్పులకు వారి బాసలో చెప్తాడు.

ఆవ్ ఇధంగా ఆ అటవీ గూడేనికి పంపిన చిలుకలు వర్ణించిన దృయాలు నేపాల్ లో పలు చోట్ల చెక్కబడ్డాయి.

పై శిల్పం వెనుక కథ (చిలుక మాటలో)
​

----------​

నేను ఎగురుకుంటూ వెళ్ళేసరికి తొలిఝాము రాత్రి అయింది. మొదటి గుడెసెదగ్గర ఆగాను. గుడెసె అంతా విప్ప సారా వాసన.

లోపల బలిష్టమైన ముప్పై ఏళ్ళ స్త్రీ, ఆమెను వాటేసుకొని ఇద్దరు లేత వయసు బలురు నిద్రిస్తున్నారు.పంచలో ఆస్ త్రీకి సమవస్కుడు నిద్రిస్తూ, తొలిఝాము దాటాకా నిద్ర లేచి, తాక తీసుకుని లోనికి వెళ్ళి స్త్రీని లేపి బయటకు తీసుకువచాడు. వాటేసుకున్న మొగపిల్లలిని విడిపినుకోవటంలో వారికి మెలకువ వచ్చినా, ఇప్పసారా మత్తు, మగని చేతి సప్ర్శతో కలిగిన ఆరాటంలో ఆ స్త్రీ గమనించలేదు. ఇద్దరూ గుడెసి బయటకు వచ్చారు. తడక తలుపు బయటనుంచి మూసిన అలికిడికి, ఇద్దరు తోడుదొంగల్లా లేచి గుడెసి గోడ దగ్గరకు వచ్చి వాకిట్లో ఉన్న జననీ జనకులను చూస్తున్నారు.

ప్రౌడ జంట వాకిట్లోకి రాగానే, పౌర్ణమి వెలుగులో ఒకరి వస్త్రములు ఒకరు విప్పుకొన్నాకా, మొగాడు స్త్రీ భుజములమీద చేతులు వేయగానే స్త్రీ కిలకిలా నవ్వుతూ, గుండ్రంగా తిరగసాగింది.

మగాడు పౌర్నమి వెలుగులో తన పెళ్ళాం వంటిని తనివితీరా చూస్తూ, వళంతా తడుముతూ ఆ ఆడుదానిని ఒక బండ రాయిపై కూర్చోబెట్టి, స్త్రీ చన్నులు నలుపుచూ, చీకుతూ, చంకలు నాకుతూ ఉంటే స్త్రీ తన మగని మొడ్డని సవరదీయసాగింది.

మొగపిల్లలి ఇద్దరి ధైర్యం ఏమిటంటే, తమ తలలు గుడెసె గోడకీ పైకప్పుకీ మద్యన ఉన్నాయి. చీకట్లో ఉన్నాయి. తల్లిదండ్రులు తమని చూచే అవకాశం లేదు.

తల్లి ముందుభాగం గుడెసెవైపు ఉండగా, తండ్రి వ్నుకకు తిరిగి ఉన్నాడు.

అంతలో రెండు మిణుగురుపురుగులు ఈ మొగపిల్లల తలలమీద వాలి జుట్టులో మిణుకు మిణుకుమంటున్నాయి.

అరమోడ్పు కన్నులతో ఉన్న తల్లికి రెప్పలసందునుండి మిణుగురుపురుగులు గోడకన్నా జానెడు ఎత్తులో మెరుస్తున్నట్టు తెలిసింది. పూర్తిగా కన్నులు విప్పకుండా నే మూడుసార్లు అలా పరిశీలించిన తల్లికి అక్కడ నిలుచున్నది తన కొడుకులే అని అర్ధం అయింది.

ఒకపక్క వంటి తీట, తీపులు పెరుగుతున్నాయి. మగడి ఆత్రం చూస్తే ఆ పిల్లలు నేరుగా వాకిట్లోకి వచ్చినా ఆగేట్టు లేడూ. పైగా విప్పసారా మత్తు ఒకటి.

తెగించిన తల్లి, తన పిల్లల పురుషత్వాన్ని మేల్కొల్పాలని నిర్ణయించుకొని అంతవరకూ రెండు చేతులనూ వీపు వెనుక బండకి ఆంచి వాలుగా కూర్చున్నది కాస్తా, నిటారుగా కూర్చొని, ఒక చేతిని మగని తలమీద వేసి చన్నుకి అదుముకొని, రెండో చేత్తో మగడు చీకుతున్న చన్నుని పిసుకుతూ, మత్తుగా మూల్గుతూ అరమోడ్పులో రెప్పలు వాల్చి, చూడసాగింది.మిణుగురు పురుగులు తమ తలపై వాలటం ఎగిరిపోవటం తెలీని మొగపిల్లలు ఇలా, తల్లిదండ్రులుకి తెలీకుండా చాటుగా చూడటం తమ నైపుణ్యం అనుకుంటూ, చూడసాగారు. తల్లి కూడా వారి బ్రమలు అలాగే ఉంచేలా మరింత గట్టీగా మూల్గుతూ, తన మగనితో, అంతలా ర్చ్చగొట్టకురా, లంజా కొడకా, పిల్లలు నిద్ర లేస్తారు అంది.

వాళ్ళకీ విప్పసారా పట్టి పడుకోబెట్టేమే. మనకి విప్పసారా దెంగుడు యావ కలిగించి, దెంగించుకున్నాకా నిద్రపుచ్చుతుంది గానీ, మొగపిల్లలికి మొడ్డ నిగిడే వయసువరుకు వొళ్ళు తెలీని ంద్ర తెప్పిస్తుందే. అసలు నిన్ను లోప్లఏ దెంగాలి అనూన్నా, ఇద్దరూ నిన్ను కరుచుకొని పడుక్కున్నారు అని బైటికి లాక్కొచ్చేను.

తల్లికి ఒక్కవిషయం అర్ధం అయింది. విప్పసారా మత్తులో కూడా తన కొడూకులు నిద్రపోవటం కన్నా గోడ మీంచి నక్కి చూస్తున్నారు అంటే వారి మొగతనం నిద్రలేచినట్టే అని అర్ధం అయింది.

బైటే.. ఊ... బావుది ఊ... రా. ఊ... పున్నం ఊ... వెలుగు ఆ. నువ్వూ.... ఆహ్ నన్ను ఆహ్.. తొలిసారి ఊహూ... ఆ... చూసినట్టు తిప్పి తిప్పి చూసేవు అంది, ప్రతీ మాటకీ మద్యలో మూల్గుతూ.
​