Chapter 26
படுக்கையில் மேலும் கீழும் மூச்சு வாங்க முனகிக் கொண்டிருந்தாள் ரம்யா. அவள் மேனி படுக்கையில் அதிர்ந்து துடித்து கொண்டிருந்தது.
ரமேஷின் உலக்கை ரம்யாவின் புழைக்குள்ளே வெளுத்து வாங்கிய தாக்குதல்களின் அதிர்வில் மீள முடியாமல் குண்டி குலுங்க குலுங்க.. அவன் அதிரடி இயக்கத்தில் ஐக்கியமாயிருந்தாள்.
கால்களால் அவனை புட்டத்தை வளைத்துக் கொண்டு உரசி உரசி அவன் வெறியை மேலும் அதிகரித்து.. ஒலாட்டத்தை அடுத்த கட்டத்தை நோக்கி நகர்த்தினாள்.
ம்ம்.. ம்ம்ஹ்.. உம்ம்.. ம்ம்ஹ்.. உம்ம்.."
அவனது வேகம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க அவளது மூச்சிரைப்பும் முக்கல் முனகல்களும் அதிகரித்துக்கொண்டே போயின.
அவனது பின்னங்கழுத்தில் தன் கைகளை கொண்டு வளைத்து தன் உடம்போடு அவன் உடம்பை ஒட்டி அமிழ வைத்தாள்.
தன் முகத்தோடு நெருங்கிய அவன் முகத்தில்.. வாயோடு வாய் வைத்து, அவனது நாக்கைத் தன் வாய்க்குள்ளே இழுத்துக்கொண்டு முத்தமிட்டாள். அவனது சு*ணியை எப்படி அவளது புழை கவ்விக்கொண்டிருந்ததோ, அதே போல அவனது நாக்கை அவளது வாய் கவ்விக்கொண்டிருந்தது. அவர்களது நாக்குகள் பின்னிக்கொண்டன.
அவன் தன் முகத்தை அவளிடமிருந்து அப்புறப்படுத்தி விட்டு அவளை நோக்கிப் புன்னகை புரிந்தபோது, அவளுக்கு மூச்சு இரைத்துக்கொண்டிருந்தது.
அப்போதும் சிரமப்பட்டு பதில் புன்னகையளிக்க முயன்று கொண்டிருந்தாள்.
அவனது கண்கள் அவள் முகத்தின் முகபாவங்களை கண்டு கொண்டிருந்தன. அவளின் உதட்டு சுழிப்புகள், வாய் கோணல்கள், கண் சொரூகல்கள் என ஒன்று விடாமல் ரசித்தன.
"நீ எனக்குன்னே பொறந்தவடி.." காமத்தில் காதல் கலந்து பேசினான்.
"நா உங்களுக்கு தாங்க.. என் உடம்பும் மனசும் உங்களுக்கு மட்டும் தாங்க.. இஷ்டம் போல என்ன செய்ங்க. ம்ம்மாஆஆ.." பதிலுக்கு அவளும் பேசினாள்.
"ஏன்டி இத்தன வருஷமா என் கண்ல படாம போன.. உன்ன முதல்ல மேரேஜ் பண்ணிட்டு இருந்தா.. இந்நேரம் இரண்டு பேரும் கப்பிள்ஸா ஜம்னு இருந்திருப்போம்ல.." கண்கள் கசிய உருக்கமாய் பேசினான்.
"இத்தன வருஷமா பொம்பள பொறுக்கிளுக்கு என் உடம்ப கொடுத்து கொடுத்து என் வாழ்க்கைய தொலச்சிட்டேன்டா.. நீ ஏண்டா நா படிச்ச காலேஜ்க்கு வந்து படிக்கல.."
முனகலுக்கு நடுவே இருவரும் சிரித்து கொண்டார்கள்.
அவனது சு*ணி அவளது புழைக்குள்ளே மென்மேலும் பெரிதாகிக்கொண்டே போவது போலிருந்தது.
அவன் விதை இடுவதற்கு முன்.. கலப்பையால் அவளது புழையைப் போட்டு ஆழமாய் உழுது கொண்டிருந்தான்.
அவளது புழை, ஆர்வத்தோடு அவனது சு*ணியைப்பிடித்து இறுக்கிக்கொள்ளவும், ரம்யாவுக்கு அவளது தேவையின் உச்சகட்டம் நெருங்குவதை அறிந்து கொள்ள முடிந்தது.
கட்டிலின் மீது அவளது குண்டி எகிறி எகிறிக் குதித்துக்கொண்டிருந்தது. அவனது சு*ணி அவளை அதிரடியாகக் குத்திக்கொண்டிருந்த அதிர்வில் அவளது ஒட்டுமொத்த உடலும் பந்து போலத் துள்ளிக்கொண்டிருந்தது.
உச்சக்கட்டத்தை நோக்கி முன்னேறி கொண்டிருந்தார்கள்.
"ப்ளீஸ்ங்க.. என்ன விட்டு போய்டாதிங்க.. எனக்கு இருக்குறது நீங்க மட்டும் தாங்க.." அடித்தொண்டையில் அனற்றினாள்.
"போக மாட்டேன்டி.. விட்டு போக மாட்டேன்டி.. எவ்ளோ சொன்னாலும் புரிஞ்சுக்கவே மாட்டியா.."
அவன் சிறிய குத்துகளை கைவிட்டு.. பெரிய குத்துகளாக அவள் புழையில் போட்டு தாக்கினான். ஒவ்வொரு குத்துக்கும் அவன் சு*ணியை அவள் புழையிலிருந்து ஏறக்குறைய வெளியே உருவி விட்டு.. மீண்டும் வெறியோடு குத்தினான்.
அவன் விடாமல் அசுரத்தனமாக இயங்க.. அவளது உடல் குலுங்கத்தொடங்கியது.
"ர்ர்ரம்மேஷ்ஷ்.. ப்ப்ள்ளீஸ்ஸ்.. விடாம பண்ணுங்ங்க.."
அவனைப் பிடித்த பிடியை விட்டு விடாமல், அவனது தோள்களின் மீது விரல்நகங்கள் அழுந்தப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தாள் ரம்யா.
"ஆஆஹ்ஹ்ஹாம்மா.. ரம்மேஷ்ஷ்.."
அவனது சு*ணியின் வேகத்தை இன்னும் அதிகரித்தான். அவனது கைகள் அவளது முலைகளைப் பிடித்து இறுக்கின, அவளது காம்புகள் அவனது உள்ளங்கைகளின் அழுத்தத்தில் நசுங்கின.
காத்திருந்த அவளது புழைக்குள்ளே தனது கடப்பாரைச் சு*ணியை இயன்றவரைக்கும் ஆழமாக, அதிரடியாக, அழுத்தமாக இறக்கினான் ரமேஷ்.
அவளது கால்கள் இன்னும் இறுக்கமாக அவனது இடுப்பை அழுத்திப் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டன. அவனது சு*ணியிலிருந்து விந்து பீறிட்டுக் பீய்ச்சியடிக்க தொடங்கியது.
"ஆஆஆங்ங்ங்.. ம்ம்மாஆஆஆ.." ரம்யா கூக்குரலிட்டாள்.
அப்போது அவன் எதையோ சொல்ல முயன்று பாதியிலேயே நிறுத்தினான். கண்களை மூடிக்கொண்டு அவனது சு*ணியிலிருந்து பெருகிய வெள்ளம் அவளது புழையை நிரப்புகிற சந்தோஷத்தில் ஆழ்ந்தான்.
அவனது சு*ணி குலுங்கக் குலுங்க, அவன் உரக்க முனகியபடி, தனது விந்துவைத் தொடர்ந்து அவளுக்குள்ளே அனுப்பிக்கொண்டிருந்தான்.
"ஐ லவ் யூடி.. என் பொண்டாட்டிய விட உன்ன தான்டி அதிகமா லவ் பண்ணுறேன்.. இது சத்தியம்ம்டிஈஈ."
தனது புழைக்குள்ளே வெதவெதப்பாக அவனது வெள்ளம் பீறிட்டுப்பாய்வதை உணர்ந்த ரம்யாவும் உரக்க முனகினாள்.
"ஐ.. லவ்வ் யூடா.. ரமேஷ்ஷ்.. "
அவன் மேல் பைத்தியம் பிடித்தவளைப் போல அவள், அவனது கழுத்திலும் தோளிலும் பற்களைப் பதித்து மெதுவாகக் கடித்தாள். அதற்கு பதிலாக, ரமேஷும் தனது தடியை இன்னும் ஆழ இறக்கினான்.
இருவரது இன்பப்பெருக்குகளும் சங்கமமாகின. இருவரும் ஒருவரையொருவர் விடுவிக்க மனமில்லாதவர்களைப் போல, சிறிது நேரம் படுக்கையில் இறுக்கிப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தனர்.
தன் மார்பில் முகம் புதைத்து படுத்திருந்தவளை விட்டு ரமேஷ் தான் முதலில் விலகினான்.
"இப்படியே ஒருத்தர மாத்தி ஒருத்தர் ஒ*துட்டே இருந்தா எப்படிடீ.. வீட்ட விட்டு கிளம்ப வேணாமா..?"
"இது போதும்ங்க, பாத்ரூம்ல வச்சி மொத்தமா முடிச்சிக்கலாம்னு நா சொன்னப்போ.. எங்க என் பேச்ச கேட்டிங்க.. பாத்டப்ல எனக்கு வாட்டப்படல.. நா சரியா உன்ன ஒ*கலனு சொல்லிட்டு.. ஈரம் சொட்ட சொட்ட பெட்ல தூக்கிட்டு வந்து போட்டிங்க.. கதற கதற என்ன வச்சு செய்ஞ்சுட்டு.. இப்ப வந்து ஒண்ணுமே தெரியாத அப்பாவி போல நியாயம் பேசுறிங்களா.."
"நீ..நீ அங்க என்ன ரொம்பவே உசுப்பேத்திட்ட.. அதான் உன்ன அப்படி வெறியா பண்ணேன்.."
கட்டிலை விட்டு இறங்க போனவனின் கைகளை பிடித்து கொண்டாள்.
"சரி விடுங்க.. வந்து என்ன கட்டி புடிச்சி கொஞ்ச நேரமாவது கூட படுங்களேன்.." கண்களில் காதல் பொங்க ஆசையோடு அழைத்தாள்.
"மறுபடியுமா..?"
"கட்டில்ல கட்டி புடிச்சி படுக்குறது செக்ஸ் பண்றதுக்கு மட்டும் தானா.. ஏன் நாம காதல் பண்ண கூடாதுங்களா.." ரம்யா சொன்ன வார்த்தைகள் ரமேஷுக்கு சுரீரென்றது.
மறுபேச்சின்றி அவளுடன் படுத்து கொண்டான்.
அவன் மார்பில் தன் முலைகள் அழுத்தி பிதுங்க.. அவனை கட்டி பிடித்து தழுவினாள். அவனும் அவள் முதுகில் கைகளை படர விட்டு இறுக்கினான்.
அவன் உதடுகளில் மென்மையாக முத்தமிட்டாள்.
"ஒ*கும் போது நீங்க சொன்னது எல்லாமே உண்மைங்களா.. இல்ல என்ன திருப்தி பண்றதுக்கு அப்படி சொன்னிங்களா.."
"ஏண்டி என்ன சந்தேகப்படுற.. அது என் ஆழ் மனசுல இருந்து கொட்டின வார்த்தைங்கடி.. நம்புடி.."
"சொன்னது எல்லாம் எனக்கு ஒகே தான்.. ஆனா என் பொண்டாட்டிய விட உன்ன தான்டி லவ் பண்றனு சொன்னது மட்டும் வேணாங்க.. தயவு செய்ஞ்சு அப்படி பேசாதிங்க.. மனசுக்கு சங்கடமா இருக்கு.. என்ன இருந்தாலும் ராதா உங்களுக்கு மொத பொண்டாட்டி.. அடுத்த ஸ்தானத்துல தான் நா இருக்கேன்.. புரிஞ்சுதுங்களா.."
"எனக்கு சுத்தமா புரியலடி.. எதுக்கு அவள போய் தூக்கி வச்சி பேசுறனு தெரியல.. என்னோட எல்லா கஷ்டத்திலும் நீ தானே கூடவே இருந்த.. நா உயிரோட இருக்குறதே உன்னால தான்டி.. கட்டில் சுகத்துக்காக அவ என்ன விட்டு அம்போனு ஒடி போனத மறுந்துட்டு பேசுறியா ரம்யா.."
"அவ உங்க கூட அஞ்சு வருஷம் பொண்டாட்டியா இருந்தவ.. அதையும் ஞாபகத்துல வச்சிக்கோங்க.. கட்ன பொண்டாட்டி தப்பு பண்ணிட்டாங்கறதுக்காக அவள மொத்தமா தூக்கி ஏறிஞ்சிட முடியுமா.. அவளுக்கு ஒரு சான்ஸ் கொடுத்து தான் பாருங்களேன்.."
"ம்ம்.. தாராளமா கொடுக்கலாம்டி.. திரும்ப என் கூட ஒழுங்கா இருந்தானா அவள கூட வச்சிப்பேன்.. இல்லனா கழட்டி விட்டுடுவேன்.. அதுல தீர்மானமா இருக்கேன்டி.. அவளுக்கு சான்ஸ் கொடுக்குறது இருக்கட்டும்.. இப்ப எனக்கு ஒரு சான்ஸ் கொடேன்.."
"எதுக்குங்க?"
"உன்கிட்ட நா என்ன கேப்பேன்.. எல்லாம் அதுக்கு தான். என் மேல படுத்து மறுபடியும் மூட வரவழைச்சுட்டடி.." மறுபடியும் கண்களில் காமத்தை கலந்து குழைந்தான் ரமேஷ்.
அவன் சுருண்ட சு*ணி மீண்டும் பாம்பு போல படமேடுத்ததை கண்டு அஞ்சினாள் ரம்யா.
"அய்யோ.. உங்களுக்கு காதல் பண்ணவே வராதுங்களா.. அப்பப்ப செக்ஸ் பக்கம் போயிடுறிங்க.." சலித்து கொண்டாள் ரம்யா.
"வரும்டி.. ஒட்டுத் துணியில்லாம நீ என் மேல படுத்து இருந்தா எப்படிடீ வரும்..?"
"அதேல்லாம் எனக்கு தெரியாதுங்க.. இப்ப என்கிட்ட லவ் பண்றிங்க.. அப்புறம் தான் மத்ததெல்லாம்.."
"அய்யயோ.. ஏன்டி என்ன கொடுமைப்படுத்துற.. சரி என்னால முடிஞ்ச வரைக்கும் ட்ரை பண்றேன்.. அன்பே ரம்யா.. நீ இல்லாமே என்னால இருக்கவே முடியாதுடி.. என் கண்ணுக்குள்ள எப்பவும் நீ தான்டி நிக்குற.. கண்ண மூடினாலும் நீ தான்டி தெரியுற.. உன் கண்ணுக்குள்ள நா இருக்குறேனா.. மறைஞ்சுட்டேனா.. சொல்லுடி.."
அவன் சொல்வதை ரசித்து கேட்டு கொண்டிருந்தாள் ரம்யா.
"அட.. ப்ரவாயில்லயே.. உங்களுக்கு கொஞ்சமாவது காதல் பேச வருதுங்க.. சரி.. அப்படியே ஒரு கவிதை சொல்லிடுங்களேன்.."
"கவிதையா.. ஒ*குற இந்த நேரத்துலயா.. சுத்தமா முடியாதுடி.."
"காலேஜ்ல என் அழக வர்ணிச்சு எனக்கு எத்தன பேரு கவிதை எழுதி ப்ரோபஸ் பண்ணியிருப்பாங்க தெரியுமா.. நீங்க என் உடம்ப முழுசா பல தடவை பார்த்து ரசிச்சி ஒ*து இருக்குறிங்க.. ஒரு வரியாவது எழுதலேன்னா எப்படிங்க.. உங்களுக்கு வரலைன்னா விடுங்க... நா திரும்பவும் குளிச்சிட்டு சமைக்குறேன்.."
எழுந்து போனவளை பிடித்து தடுத்தான் ரமேஷ்.
"கொஞ்சம் இருடி.."
"என்னங்க.. கவிதை சொல்ல போறிங்களா..?"
கண்களில் ஆர்வம் தொற்றி கொள்ள அவனை பார்த்தாள்.
"ஆமாண்டி.. உன் கூ*ல என் வாய் வச்சி கவிதை சொல்ல போறேன்.."
"என்னது..?"
அரண்டவளை அப்படியே மீண்டும் படுக்கையில் சாய்த்து.. சரசரவென கிழே இறங்கினான். அவள் தொடையை அகட்டி விரித்து.. அந்த இடுக்கில் முகம் புதைத்தான். அவன் கைகள் அவள் முலைகளை பற்றி அமுக்கி வருடிக் கொண்டிருந்தன.
"நோ.. ரமேஷ்... தி இஸ் சீட்டிங்.. கவிதை சொல்லாம என்ன எப்படி.. ஆவ்வ்.. ஸ்ஸ்ஸ்.. ப்பாஆஆ.."
முகத்தை அவள் தொடை நடுவே இருந்து விலக்கியவன்..
"சாரிடி.. கன்ட்ரோல் பண்ண முடியலடி.. நீ கிளம்பறதுக்குள்ள யோசிச்சு வச்சு சொல்றேன்.. இப்ப உன் கூ*ல வாய் வைக்க அலவ் பண்ணுடி.."
'நடத்து' என்பதை போல ரம்யா தலையசத்ததும்.. மறுபடியும் அவள் பெண்மை புழையுதடுகளில் தன் உதடுகளை பொருத்தி கொண்டான்.
"இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல கவிதை மட்டும் வரல.. உங்கள.. ஆங்ங்.. மெது..வாங்ங்க.. பல்லு படாம உறிஞ்சுங்ங்க ப்ளீஸ்ஸ்.."
அவள் கூ*யில் பல பல காமக் கவிதைகளை வாய் மூலமாக ஒப்புவித்தான். அதற்கு பரிசாக அவளின் மதனநீரை உறிஞ்சி குடித்தான்.
உடல் தளர்ந்து போய் படுத்து இருந்தவளின் கூ*யில் தன் சு*ணியை திணிக்க அவள் மேனி மீது கவிழ்ந்தான்.
"கவிதை சொல்றேனு ஏமாத்தி என் கூ*ல வாய் வச்சு ருசிச்சி அனுபவிச்சிட்டிங்க.. இப்ப முடியவே முடியாதுங்க.. கவிதை சொன்னா தான் மேல ஒ*க விடுவேன்.."
தன் பெண்மையை இரு கைகளால் முடிக் கொண்டாள் ரம்யா.
"அவ்வளவு தானே.. சொல்லிட்டா போச்சு.. கைய எடுக்குறியா.."
"முதல்ல நீங்க சொல்லுங்க.."
"உன் உடம்ப வர்ணிச்சு கவிதை சொல்றேன்.. நல்லா கேட்டுக்கோடி..
..மைதா மாவில் உருட்டிய முலையழகு
பால்கோவா மென்மை இடையழகு"
அவன் சொல்லும் கவிதையை ரசித்தவள் கைகளை அகற்றினாள்.
அவளது புழைக்குள்ளே தனது சு*ணியை அதிரடியாக இறக்கி முன்னும் பின்னும் இறக்கிக் குத்தத் தொடங்கினான்.
"ஹக்க்.. மேல சொல்லுங்க.."
"க்ரிம் கேக்கில் செய்த தொடையழகு"
"ஹக்க்.. ம்ம்.. சொல்லிட்டே பண்ணுங்க.."
அவள் மீது துள்ளித் துள்ளிக் குதித்தபடி அவளுக்குள்ளே குத்து மேல் குத்தாக இறக்கிக்கொண்டிருந்தான்.
"ரசகுல்லா ஜீராவில் ஊறிய கூ*யழகு"
ஒவ்வொரு குத்தையையும் இறக்க இறக்க அவளது உடல் வளைந்து நெளிந்து கொண்டிருந்தது.
"ஹக்க்.. ம்மாஆஆ.."
"மொத்தத்தில் நீ இனிக்கும் சிவப்பழகு"
அவளது இடுப்பை இரண்டு கைகளாலும் பற்றிக்கொண்டு, அவளது உடலைத் தூக்கி விட்டு தொடர்ந்து குத்துக்களை இறக்கினான்.
"ஹக்க்.. நிறுத்தாம சொல்லுங்க.. கேப் விடாம பண்ணுங்களேன்.." செல்லமாய் முனகினாள்.
"படுக்கையில் என்னோடு வந்து பழகு.."
"ம்ம்ஆஆஆ.. இன்னொரு கவிதையும் இப்பவே வேணும்.. விடாம பண்ணிட்டே சொல்லுங்க.."
"உன் காலழகு மின்ன மின்ன..
மேலழகு சொக்க சொக்க..
பவனி வரும் அழகோவியம் நீ"
ரம்யாவின் கால்கள் அவனை வளைத்துக்கொண்டு, அவனது உடலை அவள் மீது இழுத்துப் பிடித்துக் கொண்டன.
"கொஞ்சி பேசியது உனது பிஞ்சு முகம்
விம்மி துடித்தது எனது முரட்டு தேகம்.."
அவளது உடல் உச்சக்கட்டதை எட்டிக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்து மீண்டும் முனகினாள்.
"சீக்கிரமா சொல்ல்லுங்ங்க.. ம்ம்மாஆஆஆ.."
"அவிழ்த்து விடு உன் வெட்கத்தை.
ரசிக்க போகிறேன் உன் ரகசியத்தை."
முதுகை வளைத்துக்கொண்டவளின் முலைகள் அவனது நெஞ்சின் மீது மோதி நசுங்கின. அவனை வளைத்திருந்த அவளின் கால்கள் அவன் மீது மிருகத்தனமாக இறுகின.
"மொத்தமா முடிஞ்சிடுங்ங்களேன்.."
"கவிதையா இல்ல உன்ன ஒ*கறதையா?"
"இரண்டையும் தாங்க.."
"என் தூக்கங்களை கெடுத்தவளே
உன் தயக்கங்களை களைந்து விடு.."
அவனது விந்து கொதித்துக் கிளம்பிய குழம்பாக வெளியேறத் தொடங்கியதும் அவளது உடல் நடுங்கியது.
"சீக்கிரங்ங்க.."
"படுக்கையில் உன்னை புரட்டி போட விடு
"வேட்கையில் என் பசியை தணிக்க விடு"
அவனது சு*ணியின் சின்னஞ்சிறிய துளை வழியாக, பீறிட்டுக் கிளம்பிய அவனது வெள்ளம் அவளது புழைக்குள்ளே மொத்தமாய் நிரம்பியது.
"சூப்பர்ங்க.. ஒவ்வ்ஆஆஆம்மா.."
அவன் முகமேங்கும் முத்தங்களை வாரி வழங்கினாள்.
அவர்களின் இன்ப விளையாட்டுகள் மூன்றாவது முறையாக இனிதே நடந்து முடிந்தது.
அவளை அவன் புரட்டிப் புரட்டி ஓ*திருந்ததால் அவளால் உடனே எழ முடியவில்லை.
தனது புழையிலிருந்து சுருங்கிய தன் சு*ணியை மெதுவாக வெளியே எடுத்துக்கொண்டு அவன் எழுவதை அவள் மலர்ந்த கண்களோடு நோக்கினாள்.
"கவிதையோடு என்ன ஒ*துக்கு ரொம்ப தாங்க்ஸ்ங்க.. இந்த அனுபவத்த நா எப்போதும் மறக்கவே மாட்டேன்ங்க.." பூரித்து போய் சொன்னாள் ரம்யா.
"அடுத்த முறை உன்ன ஒ*கும் போது வேற ஒரு கவிதையோடு வர்றேன்.. ரெடியா இருடி.."
ரம்யாவின் முகத்தை சிவக்க வைத்தான்.
ஒரு மணி நேரம் கழித்து..
ஒரு வழியாக குளித்து முடித்து விட்டு உடை மாற்றி கொண்டார்கள். இருவரின் முகத்திலும் பிரிந்து போவதை மறந்த நிலையில் ஒரு முழுதிருப்தி இருந்தது.
ரம்யா லோ இப் சேலை அணிந்து அப்சரஸாக ரமேஷ் கண்முன்னே வந்து நின்றாள். மறுபடியும் தன் மனதை கடினப்பட்டு அடக்கி கொண்டான்.
காலை சிற்றுண்டியை சாப்பிட டைனிங் டேபிளில் இருவரும் ஒன்றாக அமர்ந்தார்கள்.
அவன் அவஸ்த்தையை புரிந்து கொண்டாள் ரம்யா. ஆனாலும் புரியாதவள் போல முகத்தை வைத்து கொண்டு அவனுக்கு பரிமாறினாள்.
"இன்னொரு கவிதை சொல்லட்டா ரம்யா?"
"ஒண்ணும் வேணாம்.. முதல்ல சாப்பிடுங்க.. எப்ப பார்த்தாலும் அந்த நினைப்பாவே இருக்குறிங்களே.."
"இல்ல.. உனக்கு வேணும்னா சொல்றேன்டி.."
"எதுவும் சொல்ல வேணாம்.. சாப்பிட்டு கிளம்பலாங்க.. சரி, நானும் உங்களுக்கு கவிதை எழுத வராதுனு தான் முதல்ல நினைச்சேன்.. எப்படிங்க இப்படி சொல்லி அசத்துறிங்க.."
"அது வந்து ரம்யா.." என அவளை நெருங்கினான் ரமேஷ்.
"கிட்ட வராதிங்க.. அங்கேயே இருந்து சொல்லுங்க.. எத்தன முறை தான் உங்களால நான் குளிக்குறது.." அலுத்து கொண்டாள்.
"ஒகே..ஒகே.. கிட்ட வரலடி.. உண்மைய சொல்லனும்னா.. எனக்கு கவிதை சொல்ல வரவே வராதுடி.. ஆனா உன் கூ* ரசத்த குடிச்ச பிறகு தான் எனக்கு கவிதை அருவியா கொட்டுத்துடி.. இது எனக்கே ரொம்ப ஆச்சரியமா இருக்குடி.."
"ச்சீ.. உங்கள போய் கேட்டேன் பாருங்க.. ப்பா.. எப்படிங்க.. என்ன ஒ*க எப்படி தான் இப்படி யோசிக்கிறிங்களோ தெரியலயே.."
அப்போது ரம்யாவின் கைபேசியில் ஒரு அன்நோன் நம்பரிலிருந்து அழைப்பு வந்தது.
எடுத்து பேசியதும், முகம் மாறினாள். கண்ணீர் சிந்தினாள். கதறி அழுதாள். பொங்கி வந்த அழுகையை எப்படியோ கட்டுப்படுத்தி கொண்டு மேற்கொண்டு பேசி விட்டு தொடர்பை அணைத்தாள்.
"ஏய்ய்.. ரம்யா.. என்னாச்சுடி.. ஏன் அழுற..?"
"அப்பா ஐசியூல சீரிஸ்ஸா இருக்காராம்.. ஹாஸ்பிடல்ல இருந்து கால் வந்ததுங்க.."
அவன் சட்டையில் முகம் புதைத்து மீண்டும் அழுகையை தொடர்ந்தாள்.
"ஒண்ணுமில்ல.. அவருக்கு எதுவும் ஆகாதுடி.. நாம இப்பவே கிளம்பலாம்.."
சாப்பிடும் தட்டில் கை கழுவி கொண்டான் ரமேஷ். ரம்யாவை தாங்கி பிடித்தபடி தன் காரை நோக்கி நடந்தான்.
ஐ.சி.யூ. என சிவப்பு எல்இடியில் ஒளிர்ந்த எழுத்துகளின் கீழ் போடப்பட்ட இருக்கைகள் பெரும்பாலானவை நிரம்பியிருந்தன.
இருக்கைகளில் அமர்ந்து இருந்த நோயாளிகளுக்கு வேண்டப்பட்டோர்களின் சோகம், துக்கம், கவலை, பயம் என பல எதிர்மறை உணர்வுகளால் ஆட்பட்டு அந்த இடமே துன்பமயமாக மாற்றப் பட்டிருந்தன.
"ரம்யாவோட அப்பா பிரசாத்துக்கு இப்போ எப்படி இருக்கு? டாக்டர் என்ன சொல்றாரு..?"
"அவரு பொண்ண நேர்ல பார்த்த பிறகு அபாய கட்டத்தை தாண்டிட்டாராம்.. இப்ப ஹார்ட் பீட் ஸ்டடியாக இருக்குதாம்.. இன்னும் டூ-த்ரி ஹவர்ஸ்ல ஐ.சி.யூல இருந்து டிஸ்சார்ஜ் பண்ணிடலாம்னு டாக்டர் சொல்றாரு.."
"அவங்க பொண்ணு ரம்யா இங்க வந்திருக்காளா..?"
"ஆமா.. கடைசி வரிசையில சிகப்பு கலர் சாரி கட்டிட்டு ஒருத்தன் தோள்ல சாய்ஞ்சுட்டு சோகமா இருக்காளே.. அவ தான்.."
"ஒ..இவளா.. குடும்ப பெண்ணு மாதிரி களையா அம்சமா தான் இருக்கா.. ஆனா இவ ஏன் இரண்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி அப்படி ஒரு அசிங்கமான காரியத்த பண்ணினா.. நிறைய பாய் பிரண்ட்ஸ் கூட கண்ட நேரத்துல சுத்தி திரிஞ்சிகிட்டு.. நடத்த சரியில்லைன்னு அவளோட அப்பா பிரசாத் காதுக்கு விஷயம் தெரிஞ்சு இடிஞ்சு போய்.. அவள வீட்ட விட்டு ஒரேடியா துரத்திட்டாங்கனு ஒரு பேச்சு பலமா அடிப்பட்டதே.."
"ஏய்.. இது ஹாஸ்பிடல் கொஞ்சம் அடக்கி வாசி.. இதேல்லாம் நமக்கு தேவையில்லாத விஷயம்.."
"அந்த பொண்ணு ரம்யா பக்கத்துல நெருக்கமா இருக்குறது யாரு..? ரம்யாவுக்கு ரொம்ப வேண்டப்பட்ட ஆளா.. ஜோடி பொருத்தம் நல்லா தான் இருக்கு.. புருஷனா இல்ல பாய் பிரண்டா இல்ல சும்மா டேட்டிங் பண்ண வந்தவனா.."
"தெரியல.. யாரா இருந்தா நமக்கென்ன..?"
"பிரசாத்துக்கு இது நல்ல நேரம் போல.. பொழச்சிகிட்டாரு.. ஆனா அவரு பெத்த பொண்ணால அவருக்கு எவ்ளோ மனக் கஷ்டம்..? இப்ப ரம்யாவ வீட்ல திரும்ப சேர்த்துப்பாங்களா.. இல்ல.. அனுப்பிச்சிடுவாங்களா?"
"ஏய்.. மறுபடியும் உங்களுக்கு ஞாபகப்படுத்துறேன்.. இது ஐ.சி.யூ.. ப்ளீஸ்.. இப்படி கிசுகிசுக்குறதயெல்லாம் கொஞ்சம் வெளியே வெச்சுக்கோங்க.. அவளே இங்க கஷ்டத்தோட தான் வந்து இருக்குறா.. பழசயெல்லாம் பேசி தேவையில்லாம பிரச்சனய கிளப்பாதிங்கப்பா.. ப்ளீஸ்.."
"நாங்க எங்க வாய திறந்தோம்.. பிரசாத்த பார்த்துட்டு போயிட்டே இருப்போம்.. எங்களுக்கு எதுக்குப்பா அவங்க குடும்பத்தோட உள்விவகாரம் எல்லாம்.."
"சரி, சரி.. 'கெட் வெல் சூன்' கார்டு வாங்கி அதுல உன் பெயரையும் என் பெயரையும் சேர்த்துக்கோ.. அப்படியே யார் யாரு பெயரு வேணுமோ.. அவங்க பெயரையெல்லாம் எழுதி போடு.. அவருக்கு கொடுத்து விஷ் பண்ணணும்.. பொக்கே வாங்கிட்டியா..?"
"நல்ல ஐடியா கொடுத்த.. இப்பவே வாங்கிட்டு வந்துடுறேன்.."
இப்படியாக ஐ.சி.யூவில் குழுமியிருந்த ரம்யா குடும்பத்து உறவுகள், நண்பர்களின் சம்பாஷணைகள் கிசுகிசுக்கள் அனைத்தும் திரும்பி வந்த ரம்யாவை சுற்றியே வலம் வந்தன.
அங்கே கடைசி வரிசையில் அமர்ந்திருந்த ரமேஷும் ரம்யாவும் சோகமயத்திலிருந்து சிறிது சிறிதாக விடுபட்டு கொண்டிருந்தனர். இருவரும் பேசிக் கொள்ளவில்லை.
என்னால் தானே அப்பாவிற்கு இப்படி ஹார்ட் அட்டாக் வந்தது என நொந்து கொண்டிருந்தாள் ரம்யா. போதாகுறைக்கு அங்குள்ள உறவினர்களின் கிசுகிசுத்த பேச்சுகள் வேறு அவளை மேலும் கூனிக் குறுக வைத்தது.
ரமேஷ் அவளின் மனநிலையை புரிந்து கொண்டவள் போல அவள் தலைமூடியை மெதுவாக கோதி.. விரலோடு விரலை கோர்த்தபடி.. அவள் மனதை பக்குபவப்படுத்த முயன்றான்.
"ரீலாக்சா இரு ரம்யா.. உன் மேல எந்த தப்புமில்ல.. டோன்ட் ஃபீல் கில்ட்டி.." அவ்வப்போது அவள் காதுகளில் மந்திரம் போல உச்சரித்தான்.
அவளின் இறுக்கத்தை மேலும் தளர்த்த விரும்பினான் ரமேஷ்.
"டீ.. காபி சாப்பிட்டு வரலாமா..? த்ரி ஹவர்ஸா இங்கேயே இருக்கோம். இன்னும் டூ ஹவர்ஸ் ஆகும்னு டாக்டர் சொல்றாரு.. போயிட்டு வந்துடலாமே.."
நல்ல யோசனையாக ரம்யாவுக்கு தோன்றியது. எவ்ளோ நேரம் தான் இங்கேயே கிடந்து குற்றவுணர்ச்சியில் துவண்டு கொண்டிருப்பது.
இறுக்கத்தை குறைக்க அப்படியே ரமேஷிடம் கொஞ்சம் மனம் விட்டு பேசும் வாய்ப்பும் கிடைக்குமே.
ஐந்து நிமிடங்கள் கழித்து..
ஹாஸ்பிடல் உணவகத்தினுள்ளே இருந்தார்கள்.
மேஜையின் மேல் ஆவி பறக்க ஆறிக் கொண்டிருந்த இரு டீ கிளாஸ் பக்கத்தில் தங்கள் கையை அருகருகே வைத்திருந்தவர்கள்.. மெல்ல மெல்ல தங்கள் விரலால் ஒருவரை ஒருவர் விரலை தீண்டி கொண்டிருந்தனர். மௌன மொழியால் மட்டுமே காதல் பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.
"ம்ஹூம்.." ரமேஷ் முதலில் கனைத்தான்.
"ரமேஷ்.. அப்பா இருக்குற நிலமையில அவ கூடவே நா இருக்கனும்.. அப்ப தான் அவரு தெம்பா இருப்பாருனு டாக்டர் சொல்லிட்டாரு.. எங்கம்மாவுக்கும் நா திரும்ப வீட்டுக்கு வர்ரதுக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்ல.. ஆனா.."
'என்ன' என்பது போல புருவங்களை சுருக்கினான் ரமேஷ்.
"நீங்களும் எங்க கூடவே வந்து இருக்கிங்களா.. நா அம்மா கூட பேசறேன்.."
"வேணாம் ரம்யா.. இந்த நிலைமையில அப்படி எதுவும் அவசரப்பட்டு பண்ணிடாத.. உங்க அப்பா பழையபடி தேறி வரட்டும்.. ஒரு நா முறைப்படி நானே உங்க வீட்டுக்கு வந்து பேசறேன்.. வெய்ட் பண்ணு ரம்யா.."
"காலம் பூரா உங்களுக்காக காத்திருப்பேன்ங்க.. உங்க கூடவே நா இருக்கனும்.. அந்த பாக்கியம் எனக்கு எப்போ கிடைக்குமோ..?"
"மனச போட்டு ரொம்ப அலட்டிக்காதே.. ஏற்கனவே என் மனசுல உன்ன குடியேற வைச்சிட்டேன்.. காலத்துக்கும் இனி நீ தான் எனக்கு துணை.. இன்னொரு விஷயம் சொல்லனும் தோணிச்சு ரம்யா.. நீ கால்கேர்ளா இருந்தது.. என் வீட்ல தங்கி நாம பலமுறை செக்ஸ் வச்சிக்கிட்டது எதுவும் உங்க குடும்பத்துக்கு தெரிய வேணாம் ரம்யா.."
"சரிங்க.. நா சொல்ல மாட்டேன்.. சொன்ன அப்பாவுக்கு ஹார்ட்ல பிரச்சனையாகும்னு எனக்கும் தெரியும்.. ஆனா.. இத்தன நாள் கட்டில்ல நாம ஆடுன விளையாட்டுனால.. ஒரு வேளை என் வயித்துக்குள்ள கரூ உருவாகி.. அது என் பெத்தவங்களுக்கு தெரிஞ்ச்சி போயிடுச்சின்னா அப்ப என்னங்க பண்றது.."
"ஒ.. மை.. காட்.. அத பத்தி நா யோசிக்கவே இல்லையே.." நெற்றியை தடவி தேய்த்து கொண்டான் ரமேஷ்.
"விடுங்க..கொஞ்ச நாள் நா மேனேஜ் பண்ணிக்கிறேன்.. ஆனா ரொம்ப நாள் இத மறைக்க முடியாதுங்க.. என் கழுத்துல தாலி கட்டிட்டு சீக்கிரமா வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போற வழிய பாருங்க ப்ளீஸ்.. உங்களுக்கு இரண்டாம் தாரமா.. உங்க முதல் வொய்ப் ராதா கூட ஒரே வீட்ல சமையல்கட்டையும் படுக்கையும் பகிர்ந்துக்க எனக்கு எந்த தயக்கமுமில்லைங்க.."
"ம்ம்.. முதல்ல ராதா வீட்டுக்கு வரட்டும்.. அவகிட்ட பேசி சம்மதம் வாங்க பாக்குறேன்.. என்னால எவ்ளோ சீக்கிரம் முடியுமோ.. அவ்வளவு சீக்கிரம் உங்க வீட்டுக்கு வந்து பேசறேன்.. அது வரைக்கும் உங்க வீட்ல உங்க அப்பாவ கவனிச்சிட்டு சந்தோஷமா இருடி.."
உணர்ச்சி வசப்பட்டு அவன் கையை தன் இரு கைகளால் சேர்த்து பிடித்து கொண்டாள். நீவி விட்டாள்.
ரம்யாவின் கண்கள் கசிந்தன. அவனும் விரல்களால் அவள் உள்ளங்கையை உரசி தடவி விட்டான்.
அடுத்த கட்டத்தை நோக்கி நகர்வதற்குள் ஹாஸ்பிடல் கான்டீன் சூழல் அறிந்து தன்னிலை உணர்ந்து சகஜமாய் இருந்தனர்.
"ரம்யா.. உன் டீ ஆறிடுச்சி.."
"உங்களதும் தான்ங்க.."
"நீ இங்கேயே இரு.. சூடா இரண்டு டீ வாங்கிட்டு வந்துர்றேன்.."
"ஒண்ணும் வேணாம்.. ஆறின டீயே எனக்கு போதும்ங்க.. " சொல்லி விட்டு ஒரே மடக்கில் குடித்து விட்டாள் ரம்யா.
அவளை பார்த்தபடியே அவனும் குடித்து விட்டான்.
"உன்ன பார்த்தபடியே குடிச்சதனால டீ சூடா இருந்திச்சுடி.."
"இத போய் எந்த டீ மாஸ்டர் கிட்டேயும் தப்பி தவறி சொல்லிடாதிங்க.. எப்பவும் உங்களுக்கு ஆறி போன டீ தான் கிடைக்கும்.." கலகலவேன சிரித்தாள் ரம்யா. கூடவே சேர்ந்து சிரித்தான் ரமேஷ்.
"நா போய் ப்ரேக்னன்சி டெஸ்ட் கிட் வாங்கிட்டு வந்துடுறேன்.. உனக்கு தேவைப்படும் இல்லையா.."
"ம்ம்.. இப்பவே பொறுப்பு வந்துடுச்சி போல.. நா அதுக்குள்ள ரெஸ்ட் ரூம் போயிட்டு வந்துடுறேன்ங்க.. அங்கேயே வெய்ட் பண்றேன்.."
"ஒகே.."
டெஸ்ட் கிட் வாங்கி வந்து ரெஸ்ட் ரூம் பக்கம் வந்து பார்த்தான். அங்கே ரம்யாவை காணவில்லை.
இங்கே தானே வெய்ட் பண்றேன் என சொன்னாளே.. எங்கே போனாள்? ஒரு வேளை ஐ.சி.யூ? இருக்கவே இருக்காது. இங்கே தான் எங்கேயோ இருக்கிறாள்.
ரெஸ்ட் ரூம் பக்கத்தில் மறைவாக ஒரு சுவர் எழுப்பட்டிருந்தது. யோசித்து கொண்டே அதனருகே வந்த ரமேஷை ஒரு மெல்லிய கை பிடித்து இழுத்தது. அது ரம்யா.
என்ன எது என அவன் சுதாரிப்பதற்குள்.. அவனை சுவரோடு சுவராக வைத்து அழுத்தி அவன் முகத்தோடு தன் முகத்தை ஒற்ற வைத்து.. உதடுகளில் அழுத்தமாய் ஒரு முத்தத்தை வைத்தாள் ரம்யா.
சில விநாடிகளுக்கு தொடர்ந்த முத்தத்தை அதே வேகத்தில் சட்டென முடித்தும் கொண்டாள்.
ரமேஷின் உதடுகள் தீண்டாடி தவித்து போயின. மற்றொரு முத்தத்தை அவளிடமிருந்து எதிர்பார்த்தது.
ஆனால் ரம்யா கலங்கிய விழிகளோடு அவன் கையில் இருந்த கிட்டை பிடுங்கி கொண்டு அவனை விட்டு விலகினாள்.
அவனை திரும்பி கூட பார்க்காமல்.. ஒரு வார்த்தை கூட பேசாமல்.. அங்கிருந்து ஒடி விட்டாள்.
"அப்பப்போ மெசேஜ் பண்ணு ரம்யா.. தேவப்பட்டா கால் பண்ணுடி.."
அதற்கு ரம்யா பதில் அளிக்கவில்லை. ரமேஷின் வார்த்தைகள் காற்றில் கரைந்து போயின.
பேசினால் எங்கே மொத்தமாய் அழுது விடுவாளா என்ற பயத்தில் இப்படி செய்கிறாள் என மட்டும் புரிந்து கொண்டான் ரமேஷ்.
தளர்ந்த நடையோடு தன் காரை நோக்கி நகர்ந்தான் ரமேஷ்.
ரமேஷின் உலக்கை ரம்யாவின் புழைக்குள்ளே வெளுத்து வாங்கிய தாக்குதல்களின் அதிர்வில் மீள முடியாமல் குண்டி குலுங்க குலுங்க.. அவன் அதிரடி இயக்கத்தில் ஐக்கியமாயிருந்தாள்.
கால்களால் அவனை புட்டத்தை வளைத்துக் கொண்டு உரசி உரசி அவன் வெறியை மேலும் அதிகரித்து.. ஒலாட்டத்தை அடுத்த கட்டத்தை நோக்கி நகர்த்தினாள்.
ம்ம்.. ம்ம்ஹ்.. உம்ம்.. ம்ம்ஹ்.. உம்ம்.."
அவனது வேகம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க அவளது மூச்சிரைப்பும் முக்கல் முனகல்களும் அதிகரித்துக்கொண்டே போயின.
அவனது பின்னங்கழுத்தில் தன் கைகளை கொண்டு வளைத்து தன் உடம்போடு அவன் உடம்பை ஒட்டி அமிழ வைத்தாள்.
தன் முகத்தோடு நெருங்கிய அவன் முகத்தில்.. வாயோடு வாய் வைத்து, அவனது நாக்கைத் தன் வாய்க்குள்ளே இழுத்துக்கொண்டு முத்தமிட்டாள். அவனது சு*ணியை எப்படி அவளது புழை கவ்விக்கொண்டிருந்ததோ, அதே போல அவனது நாக்கை அவளது வாய் கவ்விக்கொண்டிருந்தது. அவர்களது நாக்குகள் பின்னிக்கொண்டன.
அவன் தன் முகத்தை அவளிடமிருந்து அப்புறப்படுத்தி விட்டு அவளை நோக்கிப் புன்னகை புரிந்தபோது, அவளுக்கு மூச்சு இரைத்துக்கொண்டிருந்தது.
அப்போதும் சிரமப்பட்டு பதில் புன்னகையளிக்க முயன்று கொண்டிருந்தாள்.
அவனது கண்கள் அவள் முகத்தின் முகபாவங்களை கண்டு கொண்டிருந்தன. அவளின் உதட்டு சுழிப்புகள், வாய் கோணல்கள், கண் சொரூகல்கள் என ஒன்று விடாமல் ரசித்தன.
"நீ எனக்குன்னே பொறந்தவடி.." காமத்தில் காதல் கலந்து பேசினான்.
"நா உங்களுக்கு தாங்க.. என் உடம்பும் மனசும் உங்களுக்கு மட்டும் தாங்க.. இஷ்டம் போல என்ன செய்ங்க. ம்ம்மாஆஆ.." பதிலுக்கு அவளும் பேசினாள்.
"ஏன்டி இத்தன வருஷமா என் கண்ல படாம போன.. உன்ன முதல்ல மேரேஜ் பண்ணிட்டு இருந்தா.. இந்நேரம் இரண்டு பேரும் கப்பிள்ஸா ஜம்னு இருந்திருப்போம்ல.." கண்கள் கசிய உருக்கமாய் பேசினான்.
"இத்தன வருஷமா பொம்பள பொறுக்கிளுக்கு என் உடம்ப கொடுத்து கொடுத்து என் வாழ்க்கைய தொலச்சிட்டேன்டா.. நீ ஏண்டா நா படிச்ச காலேஜ்க்கு வந்து படிக்கல.."
முனகலுக்கு நடுவே இருவரும் சிரித்து கொண்டார்கள்.
அவனது சு*ணி அவளது புழைக்குள்ளே மென்மேலும் பெரிதாகிக்கொண்டே போவது போலிருந்தது.
அவன் விதை இடுவதற்கு முன்.. கலப்பையால் அவளது புழையைப் போட்டு ஆழமாய் உழுது கொண்டிருந்தான்.
அவளது புழை, ஆர்வத்தோடு அவனது சு*ணியைப்பிடித்து இறுக்கிக்கொள்ளவும், ரம்யாவுக்கு அவளது தேவையின் உச்சகட்டம் நெருங்குவதை அறிந்து கொள்ள முடிந்தது.
கட்டிலின் மீது அவளது குண்டி எகிறி எகிறிக் குதித்துக்கொண்டிருந்தது. அவனது சு*ணி அவளை அதிரடியாகக் குத்திக்கொண்டிருந்த அதிர்வில் அவளது ஒட்டுமொத்த உடலும் பந்து போலத் துள்ளிக்கொண்டிருந்தது.
உச்சக்கட்டத்தை நோக்கி முன்னேறி கொண்டிருந்தார்கள்.
"ப்ளீஸ்ங்க.. என்ன விட்டு போய்டாதிங்க.. எனக்கு இருக்குறது நீங்க மட்டும் தாங்க.." அடித்தொண்டையில் அனற்றினாள்.
"போக மாட்டேன்டி.. விட்டு போக மாட்டேன்டி.. எவ்ளோ சொன்னாலும் புரிஞ்சுக்கவே மாட்டியா.."
அவன் சிறிய குத்துகளை கைவிட்டு.. பெரிய குத்துகளாக அவள் புழையில் போட்டு தாக்கினான். ஒவ்வொரு குத்துக்கும் அவன் சு*ணியை அவள் புழையிலிருந்து ஏறக்குறைய வெளியே உருவி விட்டு.. மீண்டும் வெறியோடு குத்தினான்.
அவன் விடாமல் அசுரத்தனமாக இயங்க.. அவளது உடல் குலுங்கத்தொடங்கியது.
"ர்ர்ரம்மேஷ்ஷ்.. ப்ப்ள்ளீஸ்ஸ்.. விடாம பண்ணுங்ங்க.."
அவனைப் பிடித்த பிடியை விட்டு விடாமல், அவனது தோள்களின் மீது விரல்நகங்கள் அழுந்தப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தாள் ரம்யா.
"ஆஆஹ்ஹ்ஹாம்மா.. ரம்மேஷ்ஷ்.."
அவனது சு*ணியின் வேகத்தை இன்னும் அதிகரித்தான். அவனது கைகள் அவளது முலைகளைப் பிடித்து இறுக்கின, அவளது காம்புகள் அவனது உள்ளங்கைகளின் அழுத்தத்தில் நசுங்கின.
காத்திருந்த அவளது புழைக்குள்ளே தனது கடப்பாரைச் சு*ணியை இயன்றவரைக்கும் ஆழமாக, அதிரடியாக, அழுத்தமாக இறக்கினான் ரமேஷ்.
அவளது கால்கள் இன்னும் இறுக்கமாக அவனது இடுப்பை அழுத்திப் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டன. அவனது சு*ணியிலிருந்து விந்து பீறிட்டுக் பீய்ச்சியடிக்க தொடங்கியது.
"ஆஆஆங்ங்ங்.. ம்ம்மாஆஆஆ.." ரம்யா கூக்குரலிட்டாள்.
அப்போது அவன் எதையோ சொல்ல முயன்று பாதியிலேயே நிறுத்தினான். கண்களை மூடிக்கொண்டு அவனது சு*ணியிலிருந்து பெருகிய வெள்ளம் அவளது புழையை நிரப்புகிற சந்தோஷத்தில் ஆழ்ந்தான்.
அவனது சு*ணி குலுங்கக் குலுங்க, அவன் உரக்க முனகியபடி, தனது விந்துவைத் தொடர்ந்து அவளுக்குள்ளே அனுப்பிக்கொண்டிருந்தான்.
"ஐ லவ் யூடி.. என் பொண்டாட்டிய விட உன்ன தான்டி அதிகமா லவ் பண்ணுறேன்.. இது சத்தியம்ம்டிஈஈ."
தனது புழைக்குள்ளே வெதவெதப்பாக அவனது வெள்ளம் பீறிட்டுப்பாய்வதை உணர்ந்த ரம்யாவும் உரக்க முனகினாள்.
"ஐ.. லவ்வ் யூடா.. ரமேஷ்ஷ்.. "
அவன் மேல் பைத்தியம் பிடித்தவளைப் போல அவள், அவனது கழுத்திலும் தோளிலும் பற்களைப் பதித்து மெதுவாகக் கடித்தாள். அதற்கு பதிலாக, ரமேஷும் தனது தடியை இன்னும் ஆழ இறக்கினான்.
இருவரது இன்பப்பெருக்குகளும் சங்கமமாகின. இருவரும் ஒருவரையொருவர் விடுவிக்க மனமில்லாதவர்களைப் போல, சிறிது நேரம் படுக்கையில் இறுக்கிப் பிடித்துக்கொண்டிருந்தனர்.
தன் மார்பில் முகம் புதைத்து படுத்திருந்தவளை விட்டு ரமேஷ் தான் முதலில் விலகினான்.
"இப்படியே ஒருத்தர மாத்தி ஒருத்தர் ஒ*துட்டே இருந்தா எப்படிடீ.. வீட்ட விட்டு கிளம்ப வேணாமா..?"
"இது போதும்ங்க, பாத்ரூம்ல வச்சி மொத்தமா முடிச்சிக்கலாம்னு நா சொன்னப்போ.. எங்க என் பேச்ச கேட்டிங்க.. பாத்டப்ல எனக்கு வாட்டப்படல.. நா சரியா உன்ன ஒ*கலனு சொல்லிட்டு.. ஈரம் சொட்ட சொட்ட பெட்ல தூக்கிட்டு வந்து போட்டிங்க.. கதற கதற என்ன வச்சு செய்ஞ்சுட்டு.. இப்ப வந்து ஒண்ணுமே தெரியாத அப்பாவி போல நியாயம் பேசுறிங்களா.."
"நீ..நீ அங்க என்ன ரொம்பவே உசுப்பேத்திட்ட.. அதான் உன்ன அப்படி வெறியா பண்ணேன்.."
கட்டிலை விட்டு இறங்க போனவனின் கைகளை பிடித்து கொண்டாள்.
"சரி விடுங்க.. வந்து என்ன கட்டி புடிச்சி கொஞ்ச நேரமாவது கூட படுங்களேன்.." கண்களில் காதல் பொங்க ஆசையோடு அழைத்தாள்.
"மறுபடியுமா..?"
"கட்டில்ல கட்டி புடிச்சி படுக்குறது செக்ஸ் பண்றதுக்கு மட்டும் தானா.. ஏன் நாம காதல் பண்ண கூடாதுங்களா.." ரம்யா சொன்ன வார்த்தைகள் ரமேஷுக்கு சுரீரென்றது.
மறுபேச்சின்றி அவளுடன் படுத்து கொண்டான்.
அவன் மார்பில் தன் முலைகள் அழுத்தி பிதுங்க.. அவனை கட்டி பிடித்து தழுவினாள். அவனும் அவள் முதுகில் கைகளை படர விட்டு இறுக்கினான்.
அவன் உதடுகளில் மென்மையாக முத்தமிட்டாள்.
"ஒ*கும் போது நீங்க சொன்னது எல்லாமே உண்மைங்களா.. இல்ல என்ன திருப்தி பண்றதுக்கு அப்படி சொன்னிங்களா.."
"ஏண்டி என்ன சந்தேகப்படுற.. அது என் ஆழ் மனசுல இருந்து கொட்டின வார்த்தைங்கடி.. நம்புடி.."
"சொன்னது எல்லாம் எனக்கு ஒகே தான்.. ஆனா என் பொண்டாட்டிய விட உன்ன தான்டி லவ் பண்றனு சொன்னது மட்டும் வேணாங்க.. தயவு செய்ஞ்சு அப்படி பேசாதிங்க.. மனசுக்கு சங்கடமா இருக்கு.. என்ன இருந்தாலும் ராதா உங்களுக்கு மொத பொண்டாட்டி.. அடுத்த ஸ்தானத்துல தான் நா இருக்கேன்.. புரிஞ்சுதுங்களா.."
"எனக்கு சுத்தமா புரியலடி.. எதுக்கு அவள போய் தூக்கி வச்சி பேசுறனு தெரியல.. என்னோட எல்லா கஷ்டத்திலும் நீ தானே கூடவே இருந்த.. நா உயிரோட இருக்குறதே உன்னால தான்டி.. கட்டில் சுகத்துக்காக அவ என்ன விட்டு அம்போனு ஒடி போனத மறுந்துட்டு பேசுறியா ரம்யா.."
"அவ உங்க கூட அஞ்சு வருஷம் பொண்டாட்டியா இருந்தவ.. அதையும் ஞாபகத்துல வச்சிக்கோங்க.. கட்ன பொண்டாட்டி தப்பு பண்ணிட்டாங்கறதுக்காக அவள மொத்தமா தூக்கி ஏறிஞ்சிட முடியுமா.. அவளுக்கு ஒரு சான்ஸ் கொடுத்து தான் பாருங்களேன்.."
"ம்ம்.. தாராளமா கொடுக்கலாம்டி.. திரும்ப என் கூட ஒழுங்கா இருந்தானா அவள கூட வச்சிப்பேன்.. இல்லனா கழட்டி விட்டுடுவேன்.. அதுல தீர்மானமா இருக்கேன்டி.. அவளுக்கு சான்ஸ் கொடுக்குறது இருக்கட்டும்.. இப்ப எனக்கு ஒரு சான்ஸ் கொடேன்.."
"எதுக்குங்க?"
"உன்கிட்ட நா என்ன கேப்பேன்.. எல்லாம் அதுக்கு தான். என் மேல படுத்து மறுபடியும் மூட வரவழைச்சுட்டடி.." மறுபடியும் கண்களில் காமத்தை கலந்து குழைந்தான் ரமேஷ்.
அவன் சுருண்ட சு*ணி மீண்டும் பாம்பு போல படமேடுத்ததை கண்டு அஞ்சினாள் ரம்யா.
"அய்யோ.. உங்களுக்கு காதல் பண்ணவே வராதுங்களா.. அப்பப்ப செக்ஸ் பக்கம் போயிடுறிங்க.." சலித்து கொண்டாள் ரம்யா.
"வரும்டி.. ஒட்டுத் துணியில்லாம நீ என் மேல படுத்து இருந்தா எப்படிடீ வரும்..?"
"அதேல்லாம் எனக்கு தெரியாதுங்க.. இப்ப என்கிட்ட லவ் பண்றிங்க.. அப்புறம் தான் மத்ததெல்லாம்.."
"அய்யயோ.. ஏன்டி என்ன கொடுமைப்படுத்துற.. சரி என்னால முடிஞ்ச வரைக்கும் ட்ரை பண்றேன்.. அன்பே ரம்யா.. நீ இல்லாமே என்னால இருக்கவே முடியாதுடி.. என் கண்ணுக்குள்ள எப்பவும் நீ தான்டி நிக்குற.. கண்ண மூடினாலும் நீ தான்டி தெரியுற.. உன் கண்ணுக்குள்ள நா இருக்குறேனா.. மறைஞ்சுட்டேனா.. சொல்லுடி.."
அவன் சொல்வதை ரசித்து கேட்டு கொண்டிருந்தாள் ரம்யா.
"அட.. ப்ரவாயில்லயே.. உங்களுக்கு கொஞ்சமாவது காதல் பேச வருதுங்க.. சரி.. அப்படியே ஒரு கவிதை சொல்லிடுங்களேன்.."
"கவிதையா.. ஒ*குற இந்த நேரத்துலயா.. சுத்தமா முடியாதுடி.."
"காலேஜ்ல என் அழக வர்ணிச்சு எனக்கு எத்தன பேரு கவிதை எழுதி ப்ரோபஸ் பண்ணியிருப்பாங்க தெரியுமா.. நீங்க என் உடம்ப முழுசா பல தடவை பார்த்து ரசிச்சி ஒ*து இருக்குறிங்க.. ஒரு வரியாவது எழுதலேன்னா எப்படிங்க.. உங்களுக்கு வரலைன்னா விடுங்க... நா திரும்பவும் குளிச்சிட்டு சமைக்குறேன்.."
எழுந்து போனவளை பிடித்து தடுத்தான் ரமேஷ்.
"கொஞ்சம் இருடி.."
"என்னங்க.. கவிதை சொல்ல போறிங்களா..?"
கண்களில் ஆர்வம் தொற்றி கொள்ள அவனை பார்த்தாள்.
"ஆமாண்டி.. உன் கூ*ல என் வாய் வச்சி கவிதை சொல்ல போறேன்.."
"என்னது..?"
அரண்டவளை அப்படியே மீண்டும் படுக்கையில் சாய்த்து.. சரசரவென கிழே இறங்கினான். அவள் தொடையை அகட்டி விரித்து.. அந்த இடுக்கில் முகம் புதைத்தான். அவன் கைகள் அவள் முலைகளை பற்றி அமுக்கி வருடிக் கொண்டிருந்தன.
"நோ.. ரமேஷ்... தி இஸ் சீட்டிங்.. கவிதை சொல்லாம என்ன எப்படி.. ஆவ்வ்.. ஸ்ஸ்ஸ்.. ப்பாஆஆ.."
முகத்தை அவள் தொடை நடுவே இருந்து விலக்கியவன்..
"சாரிடி.. கன்ட்ரோல் பண்ண முடியலடி.. நீ கிளம்பறதுக்குள்ள யோசிச்சு வச்சு சொல்றேன்.. இப்ப உன் கூ*ல வாய் வைக்க அலவ் பண்ணுடி.."
'நடத்து' என்பதை போல ரம்யா தலையசத்ததும்.. மறுபடியும் அவள் பெண்மை புழையுதடுகளில் தன் உதடுகளை பொருத்தி கொண்டான்.
"இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல கவிதை மட்டும் வரல.. உங்கள.. ஆங்ங்.. மெது..வாங்ங்க.. பல்லு படாம உறிஞ்சுங்ங்க ப்ளீஸ்ஸ்.."
அவள் கூ*யில் பல பல காமக் கவிதைகளை வாய் மூலமாக ஒப்புவித்தான். அதற்கு பரிசாக அவளின் மதனநீரை உறிஞ்சி குடித்தான்.
உடல் தளர்ந்து போய் படுத்து இருந்தவளின் கூ*யில் தன் சு*ணியை திணிக்க அவள் மேனி மீது கவிழ்ந்தான்.
"கவிதை சொல்றேனு ஏமாத்தி என் கூ*ல வாய் வச்சு ருசிச்சி அனுபவிச்சிட்டிங்க.. இப்ப முடியவே முடியாதுங்க.. கவிதை சொன்னா தான் மேல ஒ*க விடுவேன்.."
தன் பெண்மையை இரு கைகளால் முடிக் கொண்டாள் ரம்யா.
"அவ்வளவு தானே.. சொல்லிட்டா போச்சு.. கைய எடுக்குறியா.."
"முதல்ல நீங்க சொல்லுங்க.."
"உன் உடம்ப வர்ணிச்சு கவிதை சொல்றேன்.. நல்லா கேட்டுக்கோடி..
..மைதா மாவில் உருட்டிய முலையழகு
பால்கோவா மென்மை இடையழகு"
அவன் சொல்லும் கவிதையை ரசித்தவள் கைகளை அகற்றினாள்.
அவளது புழைக்குள்ளே தனது சு*ணியை அதிரடியாக இறக்கி முன்னும் பின்னும் இறக்கிக் குத்தத் தொடங்கினான்.
"ஹக்க்.. மேல சொல்லுங்க.."
"க்ரிம் கேக்கில் செய்த தொடையழகு"
"ஹக்க்.. ம்ம்.. சொல்லிட்டே பண்ணுங்க.."
அவள் மீது துள்ளித் துள்ளிக் குதித்தபடி அவளுக்குள்ளே குத்து மேல் குத்தாக இறக்கிக்கொண்டிருந்தான்.
"ரசகுல்லா ஜீராவில் ஊறிய கூ*யழகு"
ஒவ்வொரு குத்தையையும் இறக்க இறக்க அவளது உடல் வளைந்து நெளிந்து கொண்டிருந்தது.
"ஹக்க்.. ம்மாஆஆ.."
"மொத்தத்தில் நீ இனிக்கும் சிவப்பழகு"
அவளது இடுப்பை இரண்டு கைகளாலும் பற்றிக்கொண்டு, அவளது உடலைத் தூக்கி விட்டு தொடர்ந்து குத்துக்களை இறக்கினான்.
"ஹக்க்.. நிறுத்தாம சொல்லுங்க.. கேப் விடாம பண்ணுங்களேன்.." செல்லமாய் முனகினாள்.
"படுக்கையில் என்னோடு வந்து பழகு.."
"ம்ம்ஆஆஆ.. இன்னொரு கவிதையும் இப்பவே வேணும்.. விடாம பண்ணிட்டே சொல்லுங்க.."
"உன் காலழகு மின்ன மின்ன..
மேலழகு சொக்க சொக்க..
பவனி வரும் அழகோவியம் நீ"
ரம்யாவின் கால்கள் அவனை வளைத்துக்கொண்டு, அவனது உடலை அவள் மீது இழுத்துப் பிடித்துக் கொண்டன.
"கொஞ்சி பேசியது உனது பிஞ்சு முகம்
விம்மி துடித்தது எனது முரட்டு தேகம்.."
அவளது உடல் உச்சக்கட்டதை எட்டிக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்து மீண்டும் முனகினாள்.
"சீக்கிரமா சொல்ல்லுங்ங்க.. ம்ம்மாஆஆஆ.."
"அவிழ்த்து விடு உன் வெட்கத்தை.
ரசிக்க போகிறேன் உன் ரகசியத்தை."
முதுகை வளைத்துக்கொண்டவளின் முலைகள் அவனது நெஞ்சின் மீது மோதி நசுங்கின. அவனை வளைத்திருந்த அவளின் கால்கள் அவன் மீது மிருகத்தனமாக இறுகின.
"மொத்தமா முடிஞ்சிடுங்ங்களேன்.."
"கவிதையா இல்ல உன்ன ஒ*கறதையா?"
"இரண்டையும் தாங்க.."
"என் தூக்கங்களை கெடுத்தவளே
உன் தயக்கங்களை களைந்து விடு.."
அவனது விந்து கொதித்துக் கிளம்பிய குழம்பாக வெளியேறத் தொடங்கியதும் அவளது உடல் நடுங்கியது.
"சீக்கிரங்ங்க.."
"படுக்கையில் உன்னை புரட்டி போட விடு
"வேட்கையில் என் பசியை தணிக்க விடு"
அவனது சு*ணியின் சின்னஞ்சிறிய துளை வழியாக, பீறிட்டுக் கிளம்பிய அவனது வெள்ளம் அவளது புழைக்குள்ளே மொத்தமாய் நிரம்பியது.
"சூப்பர்ங்க.. ஒவ்வ்ஆஆஆம்மா.."
அவன் முகமேங்கும் முத்தங்களை வாரி வழங்கினாள்.
அவர்களின் இன்ப விளையாட்டுகள் மூன்றாவது முறையாக இனிதே நடந்து முடிந்தது.
அவளை அவன் புரட்டிப் புரட்டி ஓ*திருந்ததால் அவளால் உடனே எழ முடியவில்லை.
தனது புழையிலிருந்து சுருங்கிய தன் சு*ணியை மெதுவாக வெளியே எடுத்துக்கொண்டு அவன் எழுவதை அவள் மலர்ந்த கண்களோடு நோக்கினாள்.
"கவிதையோடு என்ன ஒ*துக்கு ரொம்ப தாங்க்ஸ்ங்க.. இந்த அனுபவத்த நா எப்போதும் மறக்கவே மாட்டேன்ங்க.." பூரித்து போய் சொன்னாள் ரம்யா.
"அடுத்த முறை உன்ன ஒ*கும் போது வேற ஒரு கவிதையோடு வர்றேன்.. ரெடியா இருடி.."
ரம்யாவின் முகத்தை சிவக்க வைத்தான்.
ஒரு மணி நேரம் கழித்து..
ஒரு வழியாக குளித்து முடித்து விட்டு உடை மாற்றி கொண்டார்கள். இருவரின் முகத்திலும் பிரிந்து போவதை மறந்த நிலையில் ஒரு முழுதிருப்தி இருந்தது.
ரம்யா லோ இப் சேலை அணிந்து அப்சரஸாக ரமேஷ் கண்முன்னே வந்து நின்றாள். மறுபடியும் தன் மனதை கடினப்பட்டு அடக்கி கொண்டான்.
காலை சிற்றுண்டியை சாப்பிட டைனிங் டேபிளில் இருவரும் ஒன்றாக அமர்ந்தார்கள்.
அவன் அவஸ்த்தையை புரிந்து கொண்டாள் ரம்யா. ஆனாலும் புரியாதவள் போல முகத்தை வைத்து கொண்டு அவனுக்கு பரிமாறினாள்.
"இன்னொரு கவிதை சொல்லட்டா ரம்யா?"
"ஒண்ணும் வேணாம்.. முதல்ல சாப்பிடுங்க.. எப்ப பார்த்தாலும் அந்த நினைப்பாவே இருக்குறிங்களே.."
"இல்ல.. உனக்கு வேணும்னா சொல்றேன்டி.."
"எதுவும் சொல்ல வேணாம்.. சாப்பிட்டு கிளம்பலாங்க.. சரி, நானும் உங்களுக்கு கவிதை எழுத வராதுனு தான் முதல்ல நினைச்சேன்.. எப்படிங்க இப்படி சொல்லி அசத்துறிங்க.."
"அது வந்து ரம்யா.." என அவளை நெருங்கினான் ரமேஷ்.
"கிட்ட வராதிங்க.. அங்கேயே இருந்து சொல்லுங்க.. எத்தன முறை தான் உங்களால நான் குளிக்குறது.." அலுத்து கொண்டாள்.
"ஒகே..ஒகே.. கிட்ட வரலடி.. உண்மைய சொல்லனும்னா.. எனக்கு கவிதை சொல்ல வரவே வராதுடி.. ஆனா உன் கூ* ரசத்த குடிச்ச பிறகு தான் எனக்கு கவிதை அருவியா கொட்டுத்துடி.. இது எனக்கே ரொம்ப ஆச்சரியமா இருக்குடி.."
"ச்சீ.. உங்கள போய் கேட்டேன் பாருங்க.. ப்பா.. எப்படிங்க.. என்ன ஒ*க எப்படி தான் இப்படி யோசிக்கிறிங்களோ தெரியலயே.."
அப்போது ரம்யாவின் கைபேசியில் ஒரு அன்நோன் நம்பரிலிருந்து அழைப்பு வந்தது.
எடுத்து பேசியதும், முகம் மாறினாள். கண்ணீர் சிந்தினாள். கதறி அழுதாள். பொங்கி வந்த அழுகையை எப்படியோ கட்டுப்படுத்தி கொண்டு மேற்கொண்டு பேசி விட்டு தொடர்பை அணைத்தாள்.
"ஏய்ய்.. ரம்யா.. என்னாச்சுடி.. ஏன் அழுற..?"
"அப்பா ஐசியூல சீரிஸ்ஸா இருக்காராம்.. ஹாஸ்பிடல்ல இருந்து கால் வந்ததுங்க.."
அவன் சட்டையில் முகம் புதைத்து மீண்டும் அழுகையை தொடர்ந்தாள்.
"ஒண்ணுமில்ல.. அவருக்கு எதுவும் ஆகாதுடி.. நாம இப்பவே கிளம்பலாம்.."
சாப்பிடும் தட்டில் கை கழுவி கொண்டான் ரமேஷ். ரம்யாவை தாங்கி பிடித்தபடி தன் காரை நோக்கி நடந்தான்.
ஐ.சி.யூ. என சிவப்பு எல்இடியில் ஒளிர்ந்த எழுத்துகளின் கீழ் போடப்பட்ட இருக்கைகள் பெரும்பாலானவை நிரம்பியிருந்தன.
இருக்கைகளில் அமர்ந்து இருந்த நோயாளிகளுக்கு வேண்டப்பட்டோர்களின் சோகம், துக்கம், கவலை, பயம் என பல எதிர்மறை உணர்வுகளால் ஆட்பட்டு அந்த இடமே துன்பமயமாக மாற்றப் பட்டிருந்தன.
"ரம்யாவோட அப்பா பிரசாத்துக்கு இப்போ எப்படி இருக்கு? டாக்டர் என்ன சொல்றாரு..?"
"அவரு பொண்ண நேர்ல பார்த்த பிறகு அபாய கட்டத்தை தாண்டிட்டாராம்.. இப்ப ஹார்ட் பீட் ஸ்டடியாக இருக்குதாம்.. இன்னும் டூ-த்ரி ஹவர்ஸ்ல ஐ.சி.யூல இருந்து டிஸ்சார்ஜ் பண்ணிடலாம்னு டாக்டர் சொல்றாரு.."
"அவங்க பொண்ணு ரம்யா இங்க வந்திருக்காளா..?"
"ஆமா.. கடைசி வரிசையில சிகப்பு கலர் சாரி கட்டிட்டு ஒருத்தன் தோள்ல சாய்ஞ்சுட்டு சோகமா இருக்காளே.. அவ தான்.."
"ஒ..இவளா.. குடும்ப பெண்ணு மாதிரி களையா அம்சமா தான் இருக்கா.. ஆனா இவ ஏன் இரண்டு வருஷத்துக்கு முன்னாடி அப்படி ஒரு அசிங்கமான காரியத்த பண்ணினா.. நிறைய பாய் பிரண்ட்ஸ் கூட கண்ட நேரத்துல சுத்தி திரிஞ்சிகிட்டு.. நடத்த சரியில்லைன்னு அவளோட அப்பா பிரசாத் காதுக்கு விஷயம் தெரிஞ்சு இடிஞ்சு போய்.. அவள வீட்ட விட்டு ஒரேடியா துரத்திட்டாங்கனு ஒரு பேச்சு பலமா அடிப்பட்டதே.."
"ஏய்.. இது ஹாஸ்பிடல் கொஞ்சம் அடக்கி வாசி.. இதேல்லாம் நமக்கு தேவையில்லாத விஷயம்.."
"அந்த பொண்ணு ரம்யா பக்கத்துல நெருக்கமா இருக்குறது யாரு..? ரம்யாவுக்கு ரொம்ப வேண்டப்பட்ட ஆளா.. ஜோடி பொருத்தம் நல்லா தான் இருக்கு.. புருஷனா இல்ல பாய் பிரண்டா இல்ல சும்மா டேட்டிங் பண்ண வந்தவனா.."
"தெரியல.. யாரா இருந்தா நமக்கென்ன..?"
"பிரசாத்துக்கு இது நல்ல நேரம் போல.. பொழச்சிகிட்டாரு.. ஆனா அவரு பெத்த பொண்ணால அவருக்கு எவ்ளோ மனக் கஷ்டம்..? இப்ப ரம்யாவ வீட்ல திரும்ப சேர்த்துப்பாங்களா.. இல்ல.. அனுப்பிச்சிடுவாங்களா?"
"ஏய்.. மறுபடியும் உங்களுக்கு ஞாபகப்படுத்துறேன்.. இது ஐ.சி.யூ.. ப்ளீஸ்.. இப்படி கிசுகிசுக்குறதயெல்லாம் கொஞ்சம் வெளியே வெச்சுக்கோங்க.. அவளே இங்க கஷ்டத்தோட தான் வந்து இருக்குறா.. பழசயெல்லாம் பேசி தேவையில்லாம பிரச்சனய கிளப்பாதிங்கப்பா.. ப்ளீஸ்.."
"நாங்க எங்க வாய திறந்தோம்.. பிரசாத்த பார்த்துட்டு போயிட்டே இருப்போம்.. எங்களுக்கு எதுக்குப்பா அவங்க குடும்பத்தோட உள்விவகாரம் எல்லாம்.."
"சரி, சரி.. 'கெட் வெல் சூன்' கார்டு வாங்கி அதுல உன் பெயரையும் என் பெயரையும் சேர்த்துக்கோ.. அப்படியே யார் யாரு பெயரு வேணுமோ.. அவங்க பெயரையெல்லாம் எழுதி போடு.. அவருக்கு கொடுத்து விஷ் பண்ணணும்.. பொக்கே வாங்கிட்டியா..?"
"நல்ல ஐடியா கொடுத்த.. இப்பவே வாங்கிட்டு வந்துடுறேன்.."
இப்படியாக ஐ.சி.யூவில் குழுமியிருந்த ரம்யா குடும்பத்து உறவுகள், நண்பர்களின் சம்பாஷணைகள் கிசுகிசுக்கள் அனைத்தும் திரும்பி வந்த ரம்யாவை சுற்றியே வலம் வந்தன.
அங்கே கடைசி வரிசையில் அமர்ந்திருந்த ரமேஷும் ரம்யாவும் சோகமயத்திலிருந்து சிறிது சிறிதாக விடுபட்டு கொண்டிருந்தனர். இருவரும் பேசிக் கொள்ளவில்லை.
என்னால் தானே அப்பாவிற்கு இப்படி ஹார்ட் அட்டாக் வந்தது என நொந்து கொண்டிருந்தாள் ரம்யா. போதாகுறைக்கு அங்குள்ள உறவினர்களின் கிசுகிசுத்த பேச்சுகள் வேறு அவளை மேலும் கூனிக் குறுக வைத்தது.
ரமேஷ் அவளின் மனநிலையை புரிந்து கொண்டவள் போல அவள் தலைமூடியை மெதுவாக கோதி.. விரலோடு விரலை கோர்த்தபடி.. அவள் மனதை பக்குபவப்படுத்த முயன்றான்.
"ரீலாக்சா இரு ரம்யா.. உன் மேல எந்த தப்புமில்ல.. டோன்ட் ஃபீல் கில்ட்டி.." அவ்வப்போது அவள் காதுகளில் மந்திரம் போல உச்சரித்தான்.
அவளின் இறுக்கத்தை மேலும் தளர்த்த விரும்பினான் ரமேஷ்.
"டீ.. காபி சாப்பிட்டு வரலாமா..? த்ரி ஹவர்ஸா இங்கேயே இருக்கோம். இன்னும் டூ ஹவர்ஸ் ஆகும்னு டாக்டர் சொல்றாரு.. போயிட்டு வந்துடலாமே.."
நல்ல யோசனையாக ரம்யாவுக்கு தோன்றியது. எவ்ளோ நேரம் தான் இங்கேயே கிடந்து குற்றவுணர்ச்சியில் துவண்டு கொண்டிருப்பது.
இறுக்கத்தை குறைக்க அப்படியே ரமேஷிடம் கொஞ்சம் மனம் விட்டு பேசும் வாய்ப்பும் கிடைக்குமே.
ஐந்து நிமிடங்கள் கழித்து..
ஹாஸ்பிடல் உணவகத்தினுள்ளே இருந்தார்கள்.
மேஜையின் மேல் ஆவி பறக்க ஆறிக் கொண்டிருந்த இரு டீ கிளாஸ் பக்கத்தில் தங்கள் கையை அருகருகே வைத்திருந்தவர்கள்.. மெல்ல மெல்ல தங்கள் விரலால் ஒருவரை ஒருவர் விரலை தீண்டி கொண்டிருந்தனர். மௌன மொழியால் மட்டுமே காதல் பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.
"ம்ஹூம்.." ரமேஷ் முதலில் கனைத்தான்.
"ரமேஷ்.. அப்பா இருக்குற நிலமையில அவ கூடவே நா இருக்கனும்.. அப்ப தான் அவரு தெம்பா இருப்பாருனு டாக்டர் சொல்லிட்டாரு.. எங்கம்மாவுக்கும் நா திரும்ப வீட்டுக்கு வர்ரதுக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்ல.. ஆனா.."
'என்ன' என்பது போல புருவங்களை சுருக்கினான் ரமேஷ்.
"நீங்களும் எங்க கூடவே வந்து இருக்கிங்களா.. நா அம்மா கூட பேசறேன்.."
"வேணாம் ரம்யா.. இந்த நிலைமையில அப்படி எதுவும் அவசரப்பட்டு பண்ணிடாத.. உங்க அப்பா பழையபடி தேறி வரட்டும்.. ஒரு நா முறைப்படி நானே உங்க வீட்டுக்கு வந்து பேசறேன்.. வெய்ட் பண்ணு ரம்யா.."
"காலம் பூரா உங்களுக்காக காத்திருப்பேன்ங்க.. உங்க கூடவே நா இருக்கனும்.. அந்த பாக்கியம் எனக்கு எப்போ கிடைக்குமோ..?"
"மனச போட்டு ரொம்ப அலட்டிக்காதே.. ஏற்கனவே என் மனசுல உன்ன குடியேற வைச்சிட்டேன்.. காலத்துக்கும் இனி நீ தான் எனக்கு துணை.. இன்னொரு விஷயம் சொல்லனும் தோணிச்சு ரம்யா.. நீ கால்கேர்ளா இருந்தது.. என் வீட்ல தங்கி நாம பலமுறை செக்ஸ் வச்சிக்கிட்டது எதுவும் உங்க குடும்பத்துக்கு தெரிய வேணாம் ரம்யா.."
"சரிங்க.. நா சொல்ல மாட்டேன்.. சொன்ன அப்பாவுக்கு ஹார்ட்ல பிரச்சனையாகும்னு எனக்கும் தெரியும்.. ஆனா.. இத்தன நாள் கட்டில்ல நாம ஆடுன விளையாட்டுனால.. ஒரு வேளை என் வயித்துக்குள்ள கரூ உருவாகி.. அது என் பெத்தவங்களுக்கு தெரிஞ்ச்சி போயிடுச்சின்னா அப்ப என்னங்க பண்றது.."
"ஒ.. மை.. காட்.. அத பத்தி நா யோசிக்கவே இல்லையே.." நெற்றியை தடவி தேய்த்து கொண்டான் ரமேஷ்.
"விடுங்க..கொஞ்ச நாள் நா மேனேஜ் பண்ணிக்கிறேன்.. ஆனா ரொம்ப நாள் இத மறைக்க முடியாதுங்க.. என் கழுத்துல தாலி கட்டிட்டு சீக்கிரமா வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போற வழிய பாருங்க ப்ளீஸ்.. உங்களுக்கு இரண்டாம் தாரமா.. உங்க முதல் வொய்ப் ராதா கூட ஒரே வீட்ல சமையல்கட்டையும் படுக்கையும் பகிர்ந்துக்க எனக்கு எந்த தயக்கமுமில்லைங்க.."
"ம்ம்.. முதல்ல ராதா வீட்டுக்கு வரட்டும்.. அவகிட்ட பேசி சம்மதம் வாங்க பாக்குறேன்.. என்னால எவ்ளோ சீக்கிரம் முடியுமோ.. அவ்வளவு சீக்கிரம் உங்க வீட்டுக்கு வந்து பேசறேன்.. அது வரைக்கும் உங்க வீட்ல உங்க அப்பாவ கவனிச்சிட்டு சந்தோஷமா இருடி.."
உணர்ச்சி வசப்பட்டு அவன் கையை தன் இரு கைகளால் சேர்த்து பிடித்து கொண்டாள். நீவி விட்டாள்.
ரம்யாவின் கண்கள் கசிந்தன. அவனும் விரல்களால் அவள் உள்ளங்கையை உரசி தடவி விட்டான்.
அடுத்த கட்டத்தை நோக்கி நகர்வதற்குள் ஹாஸ்பிடல் கான்டீன் சூழல் அறிந்து தன்னிலை உணர்ந்து சகஜமாய் இருந்தனர்.
"ரம்யா.. உன் டீ ஆறிடுச்சி.."
"உங்களதும் தான்ங்க.."
"நீ இங்கேயே இரு.. சூடா இரண்டு டீ வாங்கிட்டு வந்துர்றேன்.."
"ஒண்ணும் வேணாம்.. ஆறின டீயே எனக்கு போதும்ங்க.. " சொல்லி விட்டு ஒரே மடக்கில் குடித்து விட்டாள் ரம்யா.
அவளை பார்த்தபடியே அவனும் குடித்து விட்டான்.
"உன்ன பார்த்தபடியே குடிச்சதனால டீ சூடா இருந்திச்சுடி.."
"இத போய் எந்த டீ மாஸ்டர் கிட்டேயும் தப்பி தவறி சொல்லிடாதிங்க.. எப்பவும் உங்களுக்கு ஆறி போன டீ தான் கிடைக்கும்.." கலகலவேன சிரித்தாள் ரம்யா. கூடவே சேர்ந்து சிரித்தான் ரமேஷ்.
"நா போய் ப்ரேக்னன்சி டெஸ்ட் கிட் வாங்கிட்டு வந்துடுறேன்.. உனக்கு தேவைப்படும் இல்லையா.."
"ம்ம்.. இப்பவே பொறுப்பு வந்துடுச்சி போல.. நா அதுக்குள்ள ரெஸ்ட் ரூம் போயிட்டு வந்துடுறேன்ங்க.. அங்கேயே வெய்ட் பண்றேன்.."
"ஒகே.."
டெஸ்ட் கிட் வாங்கி வந்து ரெஸ்ட் ரூம் பக்கம் வந்து பார்த்தான். அங்கே ரம்யாவை காணவில்லை.
இங்கே தானே வெய்ட் பண்றேன் என சொன்னாளே.. எங்கே போனாள்? ஒரு வேளை ஐ.சி.யூ? இருக்கவே இருக்காது. இங்கே தான் எங்கேயோ இருக்கிறாள்.
ரெஸ்ட் ரூம் பக்கத்தில் மறைவாக ஒரு சுவர் எழுப்பட்டிருந்தது. யோசித்து கொண்டே அதனருகே வந்த ரமேஷை ஒரு மெல்லிய கை பிடித்து இழுத்தது. அது ரம்யா.
என்ன எது என அவன் சுதாரிப்பதற்குள்.. அவனை சுவரோடு சுவராக வைத்து அழுத்தி அவன் முகத்தோடு தன் முகத்தை ஒற்ற வைத்து.. உதடுகளில் அழுத்தமாய் ஒரு முத்தத்தை வைத்தாள் ரம்யா.
சில விநாடிகளுக்கு தொடர்ந்த முத்தத்தை அதே வேகத்தில் சட்டென முடித்தும் கொண்டாள்.
ரமேஷின் உதடுகள் தீண்டாடி தவித்து போயின. மற்றொரு முத்தத்தை அவளிடமிருந்து எதிர்பார்த்தது.
ஆனால் ரம்யா கலங்கிய விழிகளோடு அவன் கையில் இருந்த கிட்டை பிடுங்கி கொண்டு அவனை விட்டு விலகினாள்.
அவனை திரும்பி கூட பார்க்காமல்.. ஒரு வார்த்தை கூட பேசாமல்.. அங்கிருந்து ஒடி விட்டாள்.
"அப்பப்போ மெசேஜ் பண்ணு ரம்யா.. தேவப்பட்டா கால் பண்ணுடி.."
அதற்கு ரம்யா பதில் அளிக்கவில்லை. ரமேஷின் வார்த்தைகள் காற்றில் கரைந்து போயின.
பேசினால் எங்கே மொத்தமாய் அழுது விடுவாளா என்ற பயத்தில் இப்படி செய்கிறாள் என மட்டும் புரிந்து கொண்டான் ரமேஷ்.
தளர்ந்த நடையோடு தன் காரை நோக்கி நகர்ந்தான் ரமேஷ்.