Update 08

రాత్రి పూట తలుపు కొడితే తలుపు తీసింది భారతి, ఎదురుగా కొడుకు. రావేమో ఆనుకుని పడుకున్నాను చూసి చూసి.

చిన్నా : వస్తానని చెప్పాగా.. అయినా ఎందుకు నాకోసం ఎదురు చూడటం.

భారతి : కొడుకు తిన్నాడో లేదో తెలీకుండా ఎలా పడుకునేది

చిన్నా : పదేళ్ళు బానే పడుకున్నావ్ కదే.. అన్నాడు నవ్వుతూ తలుపు గొళ్ళెం పెట్టి. అప్పటికే భారతి కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. అమ్మోయి

భారతి : నేను నిన్ను బాధపెట్టానని నాకు తెలుసు. నువ్వెన్ని అన్నా భరిస్తాను.

చిన్నా : ఊరికే అన్నాలే అని బొటన వేలితో కళ్ళని తుడిచాడు. వెంటనే వాటేసుకుంది.

భారతి : నువ్వు లేకుండా నేనిక్కడ సంతోషంగా ఉన్నాననుకుంటున్నావా (అందరూ పడుకోవడం వల్ల చిన్నగా మాట్లాడుకున్నా పెద్దగానే వినిపిస్తున్నాయవి)

చిన్నా : నేనన్నానా

భారతి : ఇంతకీ తిన్నావా

చిన్నా : లేదు

భారతి : పదా తినిపిస్తాను అని అన్నం పెట్టుకొచ్చి తినిపిస్తే తినేసాడు. అన్నం ప్లేట్ అక్కడే పక్కన పెట్టి చెయ్యి కడిగి కొడుకు మూతి తుడిచింది.

చిన్నా : నిద్రపోయిందా

భారతి : పడుకుంటాలే.. నాకు లావణ్య గురించి ఏమైనా చెప్తావా లేదా

చిన్నా : ఏముంది చెప్పడానికి

భారతి : మరి శృతి గురించి అని అనగానే చిన్నా భారతి వంక చూసాడు. నాకు మాధవి చాల చెప్పింది మీ ఇద్దరి గురించి.

చిన్నా ఒళ్ళు విరుస్తూ ఆవులించాడు. హా.. నిద్రొస్తుందే పడుకోవాలి

భారతి : మారిపోయావుగా.. అంతేలే ఒకప్పుడు నాకు మాటిచ్చిన బిడ్డ అయితే నాకు అన్ని చెప్పేవాడు. ఎవరి జీవితం వాళ్ళిష్టం అని లేవబోతుంటే చెయ్యి పట్టి వెనక్కి లాగాడు కొడుకు పక్కనే పడుకున్నట్టు పడింది భారతి.

చిన్నా : ఏమని మాటిచ్చాను నీకు ?

భారతి : నీకు గుర్తులేదూ..

చిన్నా : లేదు.. ఇప్పుడు చెప్పు

భారతి : ఇప్పుడావసరం లేదులే

చిన్నా : సరే ఏదైనా అడుగు చెప్తా

భారతి : అన్ని నిజాలే చెప్పాలి

చిన్నా : సరే

భారతి : ఇప్పటివరకు ఎంతమందిని నీ మంచం ఎక్కించుకున్నావ్

చిన్నా : నువ్వు, అక్కలు, ఎప్పుడో ఒకసారి నాన్న పక్కన పడుకున్నట్టు కూడా గుర్తు

భారతి : నాటకాలు దెంగమాకా.. సర్లే నేను వెళ్తా

చిన్నా : ఎందుకే నీకయన్ని.. ఏ అమ్మ అయినా కొడుకుని ఇలాగ అడుగుతుందా

భారతి : ఈ అమ్మ ఇలాగే అడుగుంది, వాళ్ళకి వాళ్ళ కొడుకుల గురించి తెలీదేమో కానీ నాకొడుకు గురించి నాకు అన్ని తెలుసు

చిన్నా : ఎం తెలుసు నీకు

భారతి : కంత్రి గాడివిరా నువ్వు.. చిన్నప్పుడు నన్ను పిసకలే.. నీ పెద్దక్కని పిసకలే.. నీ అత్త ప్రియని పిసకలే.. మన ఇంటి వెనక ఉండే ఆ పిల్ల పేరు గుర్తు లేదు కానీ, ఆ పిల్లతో గడ్డివాము మీద బట్టలు లేకుండా అవ్వవ్వ.. ఇలా నువ్వు చేసినవన్నీ చెప్పుకుంటూ పోతే.. వెధవ.. అన్ని వెధవ పనులు చేసి మళ్లీ నాతోనే చెప్పించుకుంటున్నాడు.

చిన్నా ముందు ఆశ్చర్యపోయినా అది కనపడనివ్వకుండా నవ్వుతూ ఎలా తెలుసు నీకివన్నీ అని అడిగాడు.

భారతి : నిన్నెవ్వరు గమనించట్లేదని అనుకున్నావా.. నువ్వు ఎన్నెన్ని వేషాలు వేసావో అన్ని నాకు తెలుసు.. టాపిక్ డైవర్ట్ చెయ్యకు

చిన్నా : నాకు తెలుసె మీ ఆడోళ్ళ గురించి, నేను పిసికానంటా.. చిన్నప్పుడు నాకు ముద్దులు అలవాటు చేసింది నువ్వా నేనా.. మీద పడుకోబెట్టుకుంది ఎవరు.. స్నానం చేపిస్తానని వెంట పడింది ఎవరూ.. ఇవన్నీ నేనెప్పుడైనా కావాలని అడిగానా

భారతికి అన్ని గుర్తు వచ్చేసరికి ఒళ్ళంతా వెచ్చబడింది. అవ్వా అన్ని నా మీదకి నెట్టకు. మమ్మీ మమ్మీ ఒక్కసారి పిసుకుతా.. ఒక్కసారి బాయి తాగుతా అని కాళ్ళు పట్టుకుని బతిమిలాడిన రోజులు మర్చిపోయావా (వాదన మొదలు)

చిన్నా : చిన్న పిల్లలకి రెండు సార్లు చాక్లేట్ ఇచ్చి మూడో సారి ఇవ్వకపోతే కాళ్ళు పట్టుకోడా.. నువ్వు నాకు ఇచ్చినవాటికి కాళ్ళెంటి ఏదైనా పట్టుకునేవాడిని

భారతి సళ్ళు బరువెక్కాయి ఆ మాటలు విని.. ఇంకా రెచ్చగొట్టాలనుకుంది, ఎం పట్టుకునేవాడివి

చిన్నా : ఏదైనా

భారతి : ఏదైనా అంటే

చిన్నా : ఏదైనా అంటే ఏదైనా.. అని ఒకసారి కళ్ళు కిందకి దించి మళ్లీ పైకి లేపాడు

భారతికి సంకలో గుల మొదలయింది, చిన్నా ప్యాంటు వంక చూడగానే అక్కడ ఉబ్బుగా కనిపించింది. చిన్నప్పుడెప్పుడో చిన్నాకి స్నానం చూపిస్తూ చప్పరించేది.. ఇప్పుడు తలుచుకోగానే ఒక్కసారిగా కింద తడి చేరిపోయింది.

భారతి : షార్ట్ మార్చుకోకపోయావా

చిన్నా : నాకు తెలుసే నీ గురించి.. నేను ఇంట్లో అడుగు పెట్టినప్పటి నుంచి నీ చూపంతా అక్కడే.. స్నానం చేసేటప్పుడు కూడా తొంగి చూసావ్ కదా

భారతి : అవును మరి.. నువ్వో ఆజానుభాహుడివి. ఇంక మాకు వేరే పని, వ్యాపకాలు ఏముంటాయి. ఎప్పుడూ నిన్ను తలుచుకోవడమే అని నవ్వింది.

దానికి చిన్నా కూడా నవ్వాడు. భారతి వెంటనే చిన్నా కాలర్ పట్టుకుని దెగ్గరికి లాక్కుంది, అమ్మ మొహం సీరియస్ గా ఉండేసరికి ఏంటిమా అన్నాడు. భారతి ఏడ్చేసింది.. చిన్నా దెగ్గరికి తీసుకుంటే వాడి కళ్ళలోకి చూస్తూ.. నిన్ను తలుచుకోని రోజు లేదు.. అస్సలు నీకు పెళ్లి కూడా చెయ్యకూడదు, నువ్వు నాకోసమే బతకాలి, ఎప్పుడు నాతోనే ఉండాలి, నేను ఏది చెపితే అది చెయ్యాలి. ఒక్క క్షణం కూడా నిన్ను వదిలి ఉండకూడదు అనుకున్నాను. కానీ నాకంటే నిన్నే ఎక్కువగా ఇష్టపడ్డా.. అందుకే దూరం చేసుకున్నాను. ఎంత ఏడ్చానో ఎంత బాధపడ్డానో నాకే తెలుసు అని ఏడుస్తుంటే చిన్నా భారతి పెదాల మీద గాలి ఊదాడు. ఏడుపు ఆపి చిన్నా వంక చూసింది భారతి. కళ్ళు మూసుకుని వాడి పెదాలని దెగ్గరికి తెచ్చి పెట్టాడు కానీ ముందుకు జరపలేదు. వాడికి తెలుసు కచ్చితంగా తన అమ్మ వాడి పెదవులని అందుకుంటుందని.

అనుకున్నట్టుగానే కళ్ళుమూసుకుని ఎదురు చూస్తున్న కొడుకుని చూసి తాను కూడా కళ్ళుమూసుకుని కొడుకు పెదాలు అందుకుంది భారతి. అమ్మ ఎంగిలి తగలగానే నాలికని అమ్మకి అప్పగించేసి ఎదురు చూసాడు, తరవాత జరిగేది ఏంటో తెలిసినట్టు. చిన్నా మొహంలోకి నవ్వొచ్చింది. భారతి కూడా తన పెదవులకి కొడుకు నాలిక తగలగానే చిన్నప్పటి ఆటలు గుర్తొచ్చి వాడి భుజం మీద చిలిపిగా కొడుతూనే కొడుకు నాలిక చుట్టూ పెదాలని చేర్చి ముందుకి వెనక్కి ఆడిస్తుంటే తలుపు దెగ్గర ఎవరో నిలుచున్నట్టు అనిపించింది. భారతి వెంటనే వెనక్కి తిరిగి చూసింది, చిన్నా కూడా ఏమైందా అని చూస్తే అక్కడ పల్లవి నిలబడి చూస్తుంది.

భారతి : రావే.. రేయి దానికేం కనిపించలేదు నేను అడ్డుగా ఉన్నాను. జాగ్రత్త అని గొణిగి పల్లవిని చూసి నవ్వుతూ ఏంటే నిద్ర పట్టలేదా అని అడిగింది. చిన్నా మంచం దిగి కింద ఆనుకుని కూర్చుంటే పల్లవి తమ్ముడు పక్కన కూర్చుంది.

పల్లవి : ఇవ్వాళ వీడొస్తాడు కదా అని మేలుకునే ఉన్నాను

చిన్నావా : తిన్నావా

పల్లవి : ఆ.. తినేసా

చిన్నా : అమ్మా..

భారతి నేను ప్లేట్ సింకులో వేసిస్తానంటూ లేచింది. భారతి వెళ్ళిపోయాక తమ్ముడు పక్కన దెగ్గరగా జరిగి కూర్చుంది పల్లవి.

పల్లవి : ఏంటిందాక అమ్మని ఏదో అడగబోయావ్

చిన్నా : ఏం లేదు.. చిన్నది అస్సలు కనిపించట్లేదు. ఒక్కసారి కూడా ఎదురుపడలేదు. హాస్టల్ కి వెళ్ళిపోయిందా

పల్లవి : ఎవ్వరిని అడగనంటే నిజం చెప్తా

చిన్నా : చెప్పు

పల్లవి : సిరి అస్సలు హాస్టల్ కి వెళ్ళలేదు. అది చిన్నప్పటి నుంచి ఇంటి నుంచే వెళ్ళిద్ది

చిన్నా : అదేంటి.. వెళ్లిందిగా

పల్లవి : నీకు అబద్ధం చెప్పారు

చిన్నా : ఎందుకు

పల్లవి : సిరికి నువ్వంటే భయం. నీ పేరు విన్నా నీ ఫోటో చూసినా అది ఉచ్చ పోసుకుంటది. నువ్వు ప్రతీసారి దాన్ని ఫోన్లో మాట్లాడించమని అడుగుతున్నావని నీకు అబద్ధం చెప్పారు.

చిన్నా : ఎందుకే..

పల్లవి : దాని దృష్టిలో నువ్వొక రౌడీవి.. నువ్వంటే అసహ్యం అని చాలా సార్లు మాతో చెప్పింది. నీతోనే కాదు అది మా ఎవ్వరితో కూడా సరిగ్గా మాట్లాడదు. చాలా పొగరుగా ప్రవర్తిస్తుంది. అమ్మ వాళ్ళ రూములో చిన్న మంచం దాని పక్కనే స్టడీ టేబుల్.. ఇక ఆ రూములో నుంచి బైటికి రాదు. ఇప్పుడు అమ్మ వెళ్ళింది కూడా సిరి పడుకుందో లేదో చూడ్డానికి. అమ్మ కూడా నువ్వు దానికి ఎదురు పడకుండా ఉండేలా చూస్తుంది. వీళ్లెవ్వరు నీకు చెప్పరు, అందుకే నేనే చెపుతున్నా నువ్వు దాని గురించి ఆలోచించడం మానేయి. మేము దాన్ని వదిలేసాం.

చిన్నా ఎందుకు అని అడిగే లోపలే.. ఆరోజు కావ్య అన్నని కోపంలో నరుకుతున్నప్పుడు పెద్దక్క పల్లవి, చిన్నక్క కీర్తి ఇద్దరు భయంతో కళ్ళు మూసుకున్నారు కానీ చెల్లెలు సిరి మాత్రం కళ్ళప్పగించి చూస్తూనే ఉంది. ఆ విజువల్ కనిపించగానే ఇంకేం మాట్లాడకుండా మౌనంగా కూర్చున్నాడు.

పల్లవి : బాధపడుతున్నావా

చిన్నా : లేదు..

పల్లవి : ఎక్కడికి వెళ్ళావ్.. అందరూ లావణ్య కోసమే వెళ్ళావనుకుంటున్నారు.

చిన్నా : సర్లే కానీ నాకో సాయం కావాలి

పల్లవి : ఏంటి

చిన్నా : రేపటి నుంచి మనం కలిసి పడుకునే ఏర్పాటు చెయ్యి.. అమ్మతో పడలేకపోతున్నా

పల్లవి : అంటే.. అని తడబడింది.. తమ్ముడు మళ్ళీ ఆటలు మొదలుపెడతాడేమోనని.. నిజానికి పల్లవికి కావాల్సింది కూడా అదే, చాలా ఏళ్ల నుంచి ఎదురు చూస్తుంది.

చిన్నా : ప్లీజ్

పల్లవి : సరేలే

ఇంతలో భారతి లోపలికి వస్తుంటే అక్కని పడుకోపో అని సైగ చేసాడు. పల్లవి వెళ్ళిపోయింది. భారతి వెంటనే తలుపు గొళ్ళెం పెట్టేసి వచ్చి మంచం ఆనుకుని కింద కూర్చున్న కొడుకు పక్కన కూర్చున్నట్టే వంగి వాడి ఒళ్ళో కూర్చుంది.

భారతి : షార్ట్ మార్చుకోవచ్చు కదా

ఒక్క నిమిషం అని భారతి పిర్రల కింద చెయ్యి వేసి పైకి లేపి ఇంకో చేత్తో ప్యాంటు బటన్ తీసి మొడ్డని బైటికి తీసి భారతి పిర్రల మధ్యన గుచ్చి కూర్చోబెట్టుకున్నాడు. నడుము మీద రెండు చేతులు పోనిచ్చి ఇంకా దెగ్గరికి లాక్కుంటూ ఇప్పుడు ఓకే నా అని అడిగితే.. నవ్వుతూ పోరా అని చేతి మీద కొట్టింది. కానీ కింద స్పర్శతో వాడి గూటం పొడుగు అంచనా వేస్తూనే ఉంది.

చిన్నా : అమ్మా.. సిరి ఏదే కనిపించలేదు. హాస్టల్ కి వెళ్ళిపోయిందా

భారతి : ఆ.. లేదు.. హాస్టల్ అయిపోయింది.. ఇంటర్ ఇంటి దెగ్గరి నుంచి వెళతా అంది. దేనికో బాగా ప్రిపేర్ అవుతుంది అది.

చిన్నా : అయినా కూడా.. పదేళ్ళ తరవాత వచ్చాను. పది నిముషాలు కూడా నా పక్కన కూర్చోలేదు.

భారతి : చిన్న పిల్ల లేరా.. దానికేం తెలుస్తాయి అవన్నీ.. అయినా ఈ ముగ్గురు ముగ్గురే.. అదేమో అలా, ఇక ఈ కీర్తి ఏమో అస్సలు ఒక్క పని చెయ్యదు. కాలేజీ నుంచి వచ్చిన దెగ్గరి నుంచి మళ్ళీ పొద్దున్నే వెళ్లే దాకా ఒకటే ఫోను. దాని గోలలో అది ఉంటది. ఇక ఈ పెద్దది అది అస్సలు చదువుకోనంది.

చిన్నా : ఎవరు పల్లవక్కా

భారతి : నిన్ను పంపించేయ్యగానే పిచ్చెక్కింది దానికి. చాలా రోజులు ఏడ్చింది, నిన్ను బాగా తలుచుకునేది. ఆ తరువాత కొన్ని రోజులకి బడికి పొనంటూ గోల చేసింది. ఎప్పటికైనా పెళ్లి చేసేదే కదా దానికి ఇష్టం లేకుండా ఎందుకు అని నాన్న కూడా సరే అన్నాడు. కొన్ని రోజులు ఇంట్లోనే ఉండి వంట నేర్చుకుంది. ఎంతచెప్పినా వినలేదు. మూడేళ్లు కుట్టు పని నేర్చుకుంది. కానీ అది నిన్నెప్పుడూ మర్చిపోలేదురా, ఏదో ఓ సందర్భంలో గుర్తుచేస్తూనే ఉంటుంది.. అయినా ఎందుకు గుర్తుండదులే తమరి చెయ్యి ఒంటి మీద పడ్డాక

చిన్నా : ఛ.. అలా కాదే.. పెద్దక్కతో నేను గడిపినంత, నేను ఆడుకున్నంత ఎవ్వరితో లేనే.. చాలా ఓపిగ్గా నాతో ఆడేది. నన్నెప్పుడు సంకలో వేసుకుని తిరిగేది

భారతి : అందుకేనా పొయ్యే ముందు రోజు కూడా సంక నాకి పొయ్యావ్

చిన్నా : గబ్బుదానా

భారతి : మరి.. ఇప్పుడున్న పరిస్థితి ఏంటి.. నువ్వు అడిగేవి ఏంటి.. కింద నీది గుచ్చుకోవట్లేదు

చిన్నా : ఏది

భారతి : అదే..

చిన్నా : అదంటే

భారతి : నీకంటే నాకే ఎక్కువ బూతులు వచ్చు.. ఏదోటి చెయ్యిరా చిన్నయ్యా

చిన్నా : ముదిరిపోయావే బాగా నువ్వు అని చెయ్యి భారతి మొహం ముందు పెట్టి ఉమ్ము అన్నాడు.

ఏంటి అంది. ఉమ్ము పెట్టు కొంచెం అనగానే వామ్మో వీడికి చాలానే తెలుసునమ్మో అనుకుంటూ అరచేతిలో ఎంగిలి వదిలింది. చిన్నా తన అమ్మ పిర్రలు ఎత్తి మొడ్డకి ఆ ఉమ్ము పట్టించాగానే నిక్కింది మొడ్డ. వెంటనే అమ్మని కూర్చోపెట్టుకున్నాడు. పైట కొంగు లాగితే నవ్వింది. మెడ మీద ముద్దుకి పరవశించిపోయింది. గట్టిగా వాటేసుకుంటే వొంగింది, వీపుని కొరికేసాడు. సళ్ళు పిసకమని అటు ఇటు ఊపింది వాటిని కానీ కొడుకు చెయ్యి దిమ్మె మీదకి వెళుతుండడంతో చేతి మీద కొట్టింది.

చిన్నా : ఏంటే

భారతి : ఇప్పుడే కాదు, ముందు ఇది చెప్పు అక్కడ శృతిని ఎలా పడేసావ్

చిన్నా : ఎహె లెగు.. అని నెట్టేసి ప్యాంటు విప్పి షార్ట్ వేసుకుంటుంటే దొగాడుతూ వెళ్లి కొడుకు పిర్రని కొరికింది.. చెప్పరా కొడకా అని పిర్ర కండ తన నోటితో పట్టుకుంటే నెట్టేసి షార్ట్ వేసుకున్నాడు. చిన్నా మంచం మీద పడుకుంటే వచ్చి వాడి వొళ్ళో పడిపోయింది.

భారతి : చెప్పరా

చిన్నా : ఏంటే చెప్పేది

భారతి : శృతిని ఎలా పడేసావ్

చిన్నా : శృతి విషయం వేరేనే.. అది నేను ప్లాన్ చేస్తేనో శృతి ప్లాన్ చేస్తేనో జరిగింది కాదు, అలా జరిగింది అంతే.. ప్రేమ పుట్టింది అని అక్షిత గురించి చెప్పాడు. నిజానికి శృతితో ప్రేమ కూడా ఇంచుమించు ఇంతే

భారతి : అవునా

చిన్నా : రెండు మూడేళ్ల స్నేహానికి చాలా దెగ్గర అయిపోయాం. ఎంతలా అంటే ఎవరైనా ఉన్నప్పుడు నన్ను పేరు పెట్టి పిలవడం ఎవ్వరు లేకపోతే బావా అని పిలిచేంత ముదిరిన స్నేహం.

ఒకరోజు నేను శృతి నడుచుకుంటూ వెళుతుంటే సడన్ గా శృతి పక్కన నుంచి కార్ వెళ్లడం గమనించి గట్టిగా నావైపుకి లాగాను. మా ఇద్దరి మధ్యా ఇంకో కొత్త బంధం పుట్టడానికి అదే మొదలు అనుకుంటా, ఇది జరిగిన రెండు రోజులకే ఇద్దరం చదువుకుంటుంటే అత్తయ్య డబల్కామీటా చేసి తెచ్చింది. నా కప్ నేను తినేసా. శృతికి వేలు తెగడం వల్ల సరిగ్గా తినలేకపోతుంటే నా చేత్తో తీసి తినిపించాను. ఎందుకో తెలీదు కప్పులో స్వీట్ అయిపోయేసరికి శృతి నోట్లో నా రెండు వెళ్ళు బాగా నానిపోయాయి. స్వీట్ అయిపోయినా నా వేళ్ళని చీకుతూనే ఉంది, దాని చూపు మాత్రం పుస్తకాల వైపే ఉంది. నేను కూడా నా వేళ్ళని వెనక్కి తీసుకోలేకపోయాను. అప్పుడే అత్తయ్య ఇంద స్పూన్స్ అంటూ వచ్చింది. ఇద్దరం తేరుకున్నాం.. అత్తయ్య అయ్యో తినేసారా అని కప్స్ తీసుకుని వెళ్ళిపోయాక శృతి నా వంక చూసింది. ఎందుకో తెలీదు నా చూపుడు వేలు మళ్ళీ శృతికి చూపించాను. నా కళ్ళలోకి చూస్తూనే తన పెదాలు తెరిచింది. ఆరోజు నుంచి నా వేళ్ళు చీకడం అలవాటు దానికి.

అవునా అంటూ భారతి కొడుకు వేలుని నోట్లో పెట్టుకుంది.​
x x x
తెల్లారింది. భారతికి మెలుకువ వచ్చి చూస్తే పక్కన చిన్నా కనిపించలేదు. బైటికొచ్చి చూస్తే మొగుడు ఏదో ఆరా తీస్తున్నాడు కానీ చిన్నా మాత్రం దేనికి సమాధానం చెప్పట్లేదని తనూ వెళ్ళింది.

భారతి : ఏమైంది

వీరారెడ్డి : ఏంకాలేదు. నేనడిగిన ప్రశ్నల్లో ఒక్కదానికి కూడా వాడు సమాధానం చెప్పలేదు.

చిన్నా : ఆకలేస్తుంది

వీరారెడ్డి : పో అని లేచి బైటికి వెళ్ళిపోయాడు.

టిఫిన్ తిని హాల్లో కూర్చున్న చిన్నా సిరి బైటికి వస్తే చూద్దామని అక్కడే కూర్చున్నాడు. సాయంత్రం వరకు అక్కడే కూర్చున్నా సిరి ఒక్కసారి కూడా బైటికి రాలేదు. కొంచెం బాధగా అనిపించినా లేచి బైటికి వెళ్ళిపోయాడు. సాయంత్రం బైట ముచ్చట్లు పెట్టి ఇంటికి వచ్చేసరికి చీకటి పడింది.

పల్లవి : అమ్మ సరే అంది

చిన్నా : దేనికి

పల్లవి : ఇద్దరం కలిసి పడుకుందాం అనుకున్నాం కదా

చిన్నా : హా.. పదా తిందాం ముందు అని ఇద్దరు తినేశారు.

చిన్నా నిన్ను అమ్మ పిలుస్తుంది మేడ మీద ఉంది అని ఫోన్ నొక్కుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది కీర్తి. అప్పుడే కాలేజీ నుంచి వచ్చినట్టుంది. టైం చూసాడు, చాలా లేట్ అయింది. వెళుతున్న కీర్తి వంక చూస్తూనే లేచాడు.

చిన్నా : ఇది కూడా నాకు దూరంగానే ఉంటుంది, కదా అని పల్లవి వైపు చూసాడు.

పల్లవి : ఏమో.. నా గురించి అడుగు చెప్తా

చిన్నా : ఉండు అమ్మతో మాట్లాడేసి వస్తా అని పైకి వెళ్లి చూస్తే అమ్మ ఒక్కటే నిలబడి ఉంది.

భారతి : రారా.. తిన్నావా

చిన్నా : అక్కతో కలిసి తినేసా

భారతి : పల్లవితో కొంచెం జాగ్రత్త

చిన్నా : ఎందుకు

భారతి : దానికి నువ్వంటే ఇష్టం

చిన్నా : తెలుసు

భారతి : ఇది అలా కాదు, అక్కకి ఇంతవరకు పెళ్లి ఎందుకు చెయ్యలేదో తెలుసా

చిన్నా : అనుకున్నాను. కాని ఇప్పుడే అడిగితె బాగోదులే అని అడగలేదు.

భారతి : ఇప్పటికీ మూడు సంబంధాలు వచ్చాయి. పల్లవి జాతకంతో ఎవ్వరిది జత కావట్లేదు, పల్లవి వెళ్లిన అత్తారిల్లు సర్వనాశనం అవుతుందని చెపుతుంది జాతకం.

చిన్నా : ఎవడు చెప్పింది

భారతి : చాలా మందికి చూపించాను. అందరూ అదే చెపుతున్నారు. పల్లవి ఆలోచనలు కూడా పెళ్లి చేసుకుని కాపురం చేసేలా లేవు.

చిన్నా : మరి..

భారతి : ఒకసారి మాటల్లో అంది.. నాకేంటి తమ్ముడు లేడూ, జీవితాంతం వాడిని ఆ తరువాత వాడి పిల్లల్ని చూసుకుంటూ బతికేస్తాను అని. దాన్ని మార్చే ప్రయత్నం చెయ్యి, నేనూ ముందు సరేలే అనుకున్నా కానీ ఎందుకో అది పెళ్లి మీదా సంసారం మీదా ఆసక్తి చూపించట్లేదు.

చిన్నా కిందకి వెళ్ళిపోయాడు. రూములో చూస్తే అక్క లేదు. రూములో లైట్ ఆపేసి చీకట్లో మంచం మీద పడుకుంటే శృతి గుర్తొచ్చింది. అస్సలు వచ్చి ఇన్ని రోజులవుతున్నా శృతితో ఒక్కమాట కూడా మాట్లాడలేదు, వెంటనే ఫోన్ చేశాను.

శృతి : ఇప్పుడు గుర్తొచ్చానా

చిన్నా : లేదే.. ఇక్కడ చాలా పనులు.. చాలా చెయ్యాలి

శృతి : ఎలా ఉంది అక్షిత

చిన్నా : ఫోటో పంపించు, నీ దెగ్గర ఉన్న ఫోటో తప్ప తను తెలీదు, అస్సలు ఇప్పుడు ఎలా ఉందొ చూడాలనుంది. అవును అస్సలు నువ్వు తనకి గుర్తున్నావా.. నిన్ను చూడగానే ఏమంది.. లావణ్య ఎలా ఉంది. అందరూ ఎలా ఉన్నారు

చిన్నా : గ్యాప్.. గ్యాప్ ఇవ్వవే

శృతి : ఆ.. ఆ.. చెప్పు

*
*
*
*
*
*

పావుగంట నుంచి ఫోన్ మాట్లాడుతున్న చిన్నా బాత్రూం డోర్ చప్పుడు అవ్వగానే తల తిప్పి చూసాడు. ఒంటికి లంగా కప్పుకుని బైటికి వచ్చింది పల్లవి. చామనచాయ ఒళ్ళు. చిన్నా వంక చూసి నవ్వుతూనే మంచం చివరనున్న టవల్ తీసుకుని తల తుడుచుకుంటూ అద్దం వైపు తిరిగింది. ఒక చేత్తో లంగాని గుండె మీద పట్టుకుని ఇంకో చేత్తో సెల్ఫ్ లో ఉన్న మరో లంగా తీసి వేసుకుని బొందు కట్టింది, ఆ వెంటనే జాకెట్టు తొడిగి ఉక్స్ పెట్టుకుని అద్దంలో మొహం చూసుకుంది, వెనక తమ్ముడు నోరుతెరిచి చూస్తుండడం చూసి నవ్వుకుంది.

తల మీద తువాలుతో తల తుడుచుకుని వదిలేస్తే జుట్టు వెనక పిర్రల కిందకి చేరాయి. చెంగుమని అడుగులు వేస్తూ ఫ్యాన్ వేసి అద్దం ముందు నిలుచుని మేడలో చైను, చేతికి గాజులు, ఒంటికి వాసిలిన్, మొహానికి ఇంత పౌడరు రుద్ది ఆఖరికి ఓణీ తీసి మీద కట్టుకుంది. జడ వేసుకుంటూనే తమ్ముడిని గమనించింది.. ఇంకా గుడ్లప్పగించి చూస్తూనే ఉన్నాడు వాడు.

ఇక్కడ ఫోన్లో శృతి.. బావా.. బావా.. ఒరేయి బావా.. ఏంతకీ చిన్నా మాట్లాడకపోవడంతో చేసేదేం లేక కాల్ కట్ చేసింది. చిన్నా చూస్తుండగానే టవల్ ఆరేసి వచ్చి రూములో లైట్ వేసింది పల్లవి. చిన్నా లేచి నిలబడ్డాడు. వాడికి ఎదురుగా నిలబడి నవ్వి ఎలా ఉన్నాను అని అడిగింది.

చిన్నా : అక్కా.. నువ్వు పెళ్లి చేసుకోకే, నేను సాక్కుంటాను అన్నాడు. వాడి కళ్ళు మాత్రం సూటిగా పల్లవి కళ్ళనే చూస్తున్నాయి.

చిన్నా మైకంలో ఉండి మాట్లాడుతున్నాడని తెలిసినా ఆ మాటలు బాగా నచ్చాయి పల్లవికి. తమ్ముడిని మంచం మీద కూర్చోబెట్టి వాడి నుదిటి మీద ముద్దుపెట్టుకుని తలని తన ఎదకేసి గట్టిగా హత్తుకుంది పల్లవి. భారతి బైట నుంచి కేక వేయడంతో పల్లవి వెంటనే వెళ్ళిపోయింది. పక్కనే ఫోన్ రింగ్ అవుతుంటే చాలాసేపటికి చూసి ఎత్తి హలో అన్నాడు.

శృతి : ఏమైపోయావ్ బావా.. దెయ్యాన్ని గానీ చూసావా ఏంటి, అంత గ్యాప్ ఇచ్చి మాట్లాడుతున్నావ్

చిన్నా : అవునే.. కానీ దెయ్యం కాదు, దేవత

శృతి : వినిపించనట్టు నటిస్తా

చిన్నా : ఛీ.. హలో శృతి

శృతి : హా

చిన్నా : ఇందాక ఎం మాట్లాడుకుంటున్నాం

శృతి : లావణ్య గురించి చెపుతున్నావ్

చిన్నా : అవును.. సరేలే తిన్నావా

శృతి : ఈ టైంలోనా అని నవ్వింది.. ఎవరిని చూసావ్.. అక్షిత అంత అందంగా ఉంటుందా అని నవ్వింది

చిన్నా : నేను మళ్ళి చేస్తానే

శృతి : హహ... సరే బై

చిన్నా ఫోన్ పెట్టేసి బైటికి వెళ్ళాడు. ఇందాక చుసిన అక్క అందం సరిపోలేదు వాడికి. పల్లవి వంటింట్లో మాట్లాడుతుంటే హాల్లో కూర్చుని న్యూస్ పేపర్ చదువుతూ సైట్ కొడుతున్నాడు.

వీరారెడ్డి : ఏమేవ్ అన్నం పెట్టుకురా.. నువ్వెంట్రా అర్ధరాత్రి పూట న్యూస్ పేపర్ చదువుతున్నావ్

చిన్నా : అర్ధరాత్రి పూట నువ్వు అన్నం తినట్లే అని లేచి వెళ్ళిపోయాడు. పోతూ అక్కా కొన్ని మంచినీళ్లు అని కేకేస్తూ లోపలి వెళ్లి కూర్చుంటే మంచినీళ్ల గ్లాసుతో కీర్తి వచ్చింది. నోరు మూసుకుని మంచినీళ్లు తాగి గ్లాస్ ఇస్తుంటే వెనక పల్లవి గడప దెగ్గర నుంచి తొంగి చూస్తూ ముసిముసిగా నవ్వుకుంటుంటే చిన్నా గట్టిగా నవ్వాడు.

కీర్తి : పిచ్చి గాని పట్టిందేంట్రా నీకు

చిన్నా నవ్వుతూనే దిండుని వాటేసుకుని పడుకున్నాడు​
Next page: Update 09
Previous page: Update 07