Update 11
సాయంత్రం చిన్నా ఇంటికి వచ్చాక భారతి ఎటు కదలనివ్వకుండా అడ్డం కూర్చుంది. భారతి ఎంత అరిచినా ఎంత మొత్తుకున్నా చిన్నా నోరు తెరవలేదు, కట్టుకున్న చేతులు కిందకి దించలేదు. భారతి అరుస్తుంటే అప్పుడే లోపలి వచ్చాడు వీరారెడ్డి.
భారతి : వచ్చారా.. రండి, వీడు ఇక్కడ ఉండటానికి వీల్లేదు. ఎం చేస్తారో నాకు తెలీదు వీడిని ఇక్కడి నుంచి పంపించెయ్యండి.
వీరారెడ్డి అదేమి పట్టించుకోలేదు, ఒకసారి భార్య గొడవ చేసిందని కొడుకుని పదేళ్లు దూరం చేసుకున్నాడు. ఇప్పుడు అలంటి ఆలోచనలు పెట్టుకోదలుచుకోలేదు. సోఫాలో కూర్చుని చిన్నా వైపు చూసాడు. భారతి ఎంత అరుస్తున్నా తల ఎత్తకుండా మౌనంగా చేతులు కట్టుకుని ఉండటం తేడా కొట్టింది. భారతి చిన్నన్న కూడా వచ్చి సోఫాలో కూర్చుని బావా పక్కూళ్ళో పదిమంది కనిపించట్లేదట మన పనే ఇది అని ఆ ప్రతాపరెడ్డి దుమ్మెత్తి పోస్తున్నాడు. వీరారెడ్డి ఏం మాట్లాడలేదు. భారతి కూడా అరిచి అరిచి ఏమి చెయ్యలేక కోపంగా పల్లవికి చెప్పి పక్కనే ఉండే తన చిన్నన్న ఇంటికి వెళ్ళింది. భారతి చిన్నన్న కూడా చెల్లెలి వెనకాలే తన ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు.
భారతి వెళ్లిందో లేదోనని రెండు సార్లు తొంగి చూసాక కట్టుకున్న రెండు చేతులు కిందకి దించి పల్లవిని పిలిచాడు, అక్కా.. కాటన్ తీసుకురా
పల్లవి వెంటనే కాటన్ తీసుకురాగానే డెటాల్ కూడా తీసుకురా అంటుంటే వీరారెడ్డి చూసాడు, చెయ్యి నరం దెగ్గర సన్నగా గీసుకుపోయింది.
వీరారెడ్డి : ఏమైంది
చిన్నా : ఇంటికి తిరిగొస్తుంటే ఎటాక్ చేసారు, డెట్టాల్ తో తుడుస్తూ చెప్పాడు. పల్లవి బాధపడ్డా నోరు తెరవలేదు. తమ్ముడి చెయ్యి తుడిచి అక్కడే కూర్చుంది.
వీరారెడ్డి : మావయ్య చెప్పిన ఆ పది మంది ?
చిన్నా : ఈ పది మందే
వీరారెడ్డి : ఉన్నారా
చిన్నా : ఉన్నారు, రేపు వదులుతాను.
వీరారెడ్డి ఇంకేం మాట్లాడలేదు, ఏమైనా చెప్పినా చిన్నా వినడని తెలుసు లేచి లోపలి వెళుతూ జాగ్రత్త అని వెళ్ళిపోయాడు.
పల్లవి : భయమేస్తుంది.
చిన్నా : అక్కని దెగ్గరికి తీసుకుని, దారిన పోతున్నప్పుడు ముళ్ల చెట్టు గీసుకుంటుంది అవన్నీ పట్టించుకోకు. ఏమైనా చెయ్యిపో తిందాం అంటే పల్లవి లేచి కిచెన్లోకి వెళ్ళింది.
ఇంతలో అక్షిత ఫోన్ చేస్తే ఎత్తాడు.
చిన్నా : చెప్పవే
అక్షిత : ఊరంతా నీ పేరే.. మారుమ్రోగుతుంది ఇక్కడ. నవ్వింది
చిన్నా : రేపింకా మొగుద్ది, తిన్నావా
అక్షిత : ఇప్పుడే.. నువ్వు ?
చిన్నా : ఇంకా లేదు, అవును మీ అమ్మ ఎలా ఉంది. ఈ పాటికి మొహం మాడిపోయి ఉండాలే
అక్షిత : అవును చాలా కోపంగా ఉంది, నీకెలా తెలుసు ?
చిన్నా : రేపు చెపుతాలే
అక్షిత : లావణ్యని పెళ్లి చేసుకుంటావా.. వినపడింది
చిన్నా : ఇంకా ఏమనుకోలేదు, ఏం చెయ్యను ?
అక్షిత : చేసుకో.. మనం ఎలానొ కలవడం కుదరదు, నువ్వైనా సుఖపడు
చిన్నా : రేపు సుఖపెడతాలే నిన్ను
అక్షిత : అమ్మోస్తుంది నేను తరువాత చేస్తా అని పెట్టేసింది.
తెల్లారింది. చిన్నా తన చిన్న మావయ్య కొడుక్కి ఫోన్ చేశాడు.
చిన్నా : రేయి ఫణి, కాలేజీకి వెళ్ళావా
ఫణి : లేదు బావ రెడీ అవుతున్నా
చిన్నా : నేనూ వస్తా కలిసి వెళదాం.
ఫణి : అలాగే బావా
పొద్దున్నే స్నానం చేసి రెడీ అయ్యి కూర్చున్నాడు చిన్నా. భారతి టిఫిన్ ప్లేట్ ఇచ్చింది కానీ మాట్లాడలేదు. కోపంగా చూసి వెళ్ళిపోయింది. తన కుటుంబాన్ని చంపడానికి చూసిన పెద్దన్న కూతురి కోసం ఇదంతా చేస్తున్నా అనేసరికి కోపం వచ్చిందేమో చిన్నగా సర్ది చెప్పాలి అనుకున్నాడు. ఆలోచిస్తుంటే వీరారెడ్డి అప్పుడే నిద్ర లేచి వచ్చి రెడీ అయ్యి కూర్చుని ఉండటం చూసి ఎక్కడికి అని అడిగాడు.
చిన్నా : కాలేజీకి
వీరారెడ్డి : ఎందుకు
చిన్నా : నీ కొడుకు డాక్టర్ అవ్వడం నీకు ఇష్టం లేదా
వీరారెడ్డి : నిన్న ఎవడైనా తల మీద కొట్టాడా
చిన్నా : పో నాన్నా.. కొడుకు ప్రయోజకుడు అవుతున్నాడంటే ఆనంద పడకుండా...
వీరారెడ్డి : రేయి రేయి.. ఏం చేస్తున్నావో చెప్పి చెయ్యరా.. టెన్షన్ భరించడం నా వల్ల కాదు.
చిన్నా : ఎహె పో అని లేచి బైటికి వచ్చాడు. కాసేపటికి ఫణి రాగానే కాలేజీకి వెళ్ళిపోయాడు. ఇద్దరు బండి మీద వెళుతుంటే అడిగాడు. ఏరా నువ్వు సిరి ఒకటే క్లాస్ కదా
ఫణి : అవును బావ
చిన్నా : మరి ఎందుకురా మీరు కలిసి వెళ్లట్లేదు..?
ఫణి : అదీ బావ.. సిరి ఎవ్వరితోనూ సరిగ్గా మాట్లాడదు.
చిన్నా : అది కూడా నిజమేలే.. బాగా చదివిద్దా
ఫణి : తనే టాప్పర్ బావ
చిన్నా : మరి నువ్వో
ఫణి : అవేరేజ్ బావ
చిన్నా : సీనియర్స్ ఎవరైనా తెలుసా.. ఆ ప్రతాపరెడ్డి కూతురు కూడా ఇదే కాలేజీ అంట కద
ఫణి : అవును బావ.. మా సూపర్ సూపర్ సీనియర్
చిన్నా : అదేంట్రా
ఫణి : ఎన్ని సంవత్సరాలు చదివినా పాస్ అవ్వదు
చిన్నా : హహ..
ఫణి : వాళ్ళ అయ్య బలవంతమో లేక ఈమె కక్ష కట్టిందో తెలీదు చదువుతునే ఉంది.
చిన్నా : ప్రిన్సిపాల్ ఎవరు
ఫణి : ఈ మధ్యే కొత్తగా మారింది, పేరు మధుమతి
చిన్నా : పేరు బాగుంది, బాగుంటదా
ఫణి నవ్వుతూ ఊరుకో బావ అన్నాడు. చెప్పరా అంటే ఊ కొట్టాడు. ఇద్దరు కాలేజీకి లోపలికి వెళ్లిపోయారు. నేరుగా ప్రిన్సిపాల్ ఆఫీస్ లోపలికి వెళ్లి చైర్లో కూర్చున్న మధుమతిని చూడగానే ఆగిపోయాడు. పైట లోపల చెయ్యి పెట్టి సర్దుకుంటుంది. ఆ సళ్ళు చూడగానే అమ్మ కంటే పెద్దవి అనుకున్నాడు. తెల్లగా మెరిసిపోతుంది.
అమ్మనీయమ్మ ఏముంది, శృతికి కాంపిటీషన్ ఎవ్వరు లేరనుకున్నా. ఈమె గనక వయసులో ఉంటె అన్ని మర్చిపోయి తన వెనక పడేవాడినేమో. పెళ్లి అయ్యిందా.. చూస్తుంటే ఆంటీ లాగే ఉంది కానీ మెడలో ఏమి లేదే. కాళ్ళు చూస్తే తెలిసిపోతుందిలే అని లోపలికి వెళ్ళాడు. తల ఎత్తి చెప్పండి అంది. అంతే చిన్నా ఫ్లాట్
చిన్నా : సారీ మేడం.. మీరేంటండి ఇంత అందంగా ఉన్నారు. ఎలా మైంటైన్ చేస్తున్నారో చెపితే నా గర్ల్ ఫ్రెండ్ కి చెప్పుకుంటా
మధుమతి సిగ్గుగా నవ్వుతుంటే అలా చూస్తూ ఉన్నాడు.
మధుమతి : ఇంతకీ మీరెందుకు వచ్చారో చెప్పలేదు, స్టూడెంటా ?
అయినా బాగుండేది అంటే మధుమతి మళ్ళీ నవ్వింది, ఇవన్నీ తనకి మామూలే. ఎన్నో చూసింది. ప్లీజ్ చెప్పండి అంది దాటవేస్తూ
చిన్నా : నేను మీ కాలేజీలో జాయిన్ అవ్వాలనుకుంటున్నాను మేడం
కాలేజీ వయసు దాటినట్టు అనిపించినా ఏమడగలేక
మధుమతి : మీ నీట్ ర్యాంక్ ఎంతా అని అడిగింది
చిన్నా : నేను సంగీతం నేర్చుకున్నాను అండి, మృదంగం, తబలా, హార్మోనియం వాయిస్తాను. ఇప్పుడు వైద్య కళ నేర్చుకోవాలని అనుకుంటున్నాను.
మధుమతి చిన్నాని వెర్రోడిని చూసినట్టు చూసింది. సారీ అండి ఇక్కడ అలా చదవడం కుదరదు దానికి ఒక ప్రాసెస్ ఉంటుంది. చిన్నాని ఎలా డీల్ చెయ్యాలో తెలీక, నేను కొంచెం బిజీగా ఉన్నాను, నన్ను ఇబ్బంది పెట్టకండి అని లేచి బైటికి పారిపోయింది. వెంటనే కాళ్ళు చూసాడు, మెట్టలు లేవు. నడుస్తుంటే ఊగుతున్న పిర్రలు చూసి, వెంటపడి పెళ్లి చేసుకోవాలన్న ఆలోచన కూడా వచ్చింది ఒక క్షణంలొ. ఇంత అందం నాకే దక్కాలి అనిపించింది. చేసేదేంలేక బైటికి నడిచాడు. మధుమతి చిన్నా బైటికి వెళ్లిపోవడం చూసి మళ్ళీ తన ఆఫీసులోకి వెళ్ళిపోయింది. అక్షితకి ఫోను చేసాడు.
చిన్నా : ఎక్కడున్నావే
అక్షిత : బైల్దేరా కార్లో ఉన్నా
చిన్నా : మీ ప్రిన్సిపాల్ ఏంటే అంత అందంగా ఉంది
అక్షిత : కాలేజీలో ఉన్నావా.. వస్తున్నా వస్తున్నా.. అంతలోపు ఆస్వాదించు సెక్సీ ఫిగర్ అది.
చిన్నా : నిజంగానే.. శృతి కంటే అందంగా ఉంది
అక్షిత : దొంగ నా కొడకా.. ఎప్పుడు శృతి శృతీ..
చిన్నా : మీ అందరిలో కల్లా శృతి టాప్ ఫిగర్ అని నువ్వే చెప్పావ్ కదే
అక్షిత : అయితే.. నీకు ఫీలింగ్స్ రాక లావణ్యని సరిగ్గా చూడట్లేదు కానీ.. ఒక్కసారి లావణ్యని చూడు.
చిన్నా : లావణ్య ఎందుకొచ్చింది మధ్యలో
అక్షిత : ఏమోలే.. అవును నీ కొడుకేడి కనిపించలేదు అని నవ్వింది
చిన్నా : నవ్వులాటగా ఉంది నీకు నా జీవితం
అక్షిత : దెంగి కన్నది నువ్వు
చిన్నా : లావణ్య బైలుదేరిందా
అక్షిత : ఆ కనుక్కున్నాను, పంపించరట ఏం చేస్తాడో చూసుకుందాం అన్నట్టు ఉన్నారు వాళ్ళు, ఏం చెయ్యబోతున్నావ్.
చిన్నా : నిన్ను కుళ్ళబొడుస్తే వాళ్ళే దారికొస్తారు
అక్షిత : సారీ బంగారం, నీకా ఛాన్స్ లేదు. మెడ పట్టేసింది
చిన్నా : ఎందుకు
అక్షిత : చెప్తా.. ఎక్కడున్నావ్
చిన్నా : వచ్చావా, ఇక్కడ పెద్ద చెట్టు ఉంది.
అక్షిత : కాలేజీలో కష్టం. బైటికి వచ్చేయి. బండి ఉందా
చిన్నా : ఉంది
అక్షిత : సరే అయితే బైట బడ్డీ కొట్టు దెగ్గర ఉంటా.
చిన్నా ఫణి దెగ్గర బండి తీసుకుని బైటికి వచ్చేసరికి బడ్డీ కొట్టు దెగ్గర మెడ పట్టీతో నిలుచుని ఉంది అక్షిత. బండి ఆపుతూనే ఏమైందే అని అడిగాడు.
అక్షిత : చెప్తా పోనీ
చిన్నా వెంటనే కావ్యకి ఫోన్ చేసి, అత్తా అక్షితతో బైటికి వెళుతున్నా బై అని పెట్టేసాడు.
అక్షిత : మళ్ళీ అమ్మ కెందుకు చెప్పావ్
చిన్నా : చెప్తా చెప్తా అని బండి స్టార్ట్ చేసి అక్షితని ఎక్కించుకుని బండి సందుల్లో తిప్పుతూ చివరికి తను కొన్న కొత్త ఇంటికి తీసుకొచ్చాడు.
బండి లోపల పెడుతూ అక్షితకి తాళం ఇవ్వగానే తలుపు తెరిచి లోపలికి వెళ్ళింది. చిన్నా కూడా లోపలికి వచ్చి సోఫాలో కూర్చున్నాడు. అక్షిత మెడ పట్టి తీసేసి పక్కన పెట్టింది.
చిన్నా : మెడ ఏమైంది
అక్షిత : అంటే.. మాములుగా మెడ పట్టేసింది. నిన్న మసాజ్ చేయించుకుందామని ఆయుర్వేదం దెగ్గరికి వెళ్ళా వాడి షాప్ మూసేసి ఉంది. తరువాత వాడు షెటర్ తెరుస్తుంటే ఒక్కడే కదా అని మర్చిపోయి ఒక చెయ్యేశా.. మెడ పూర్తిగా పట్టేసింది.
ఎన్ని సార్లు చెప్పినా అంతే.. నువ్వు నీ తింగరి పనులు అంటుంటే అక్షిత లేచి ఇల్లు మొత్తం చూసుకుంది. రూములో పల్లవి బట్టలు చూసి ఇవి ఎవరివి అని అడిగింది
చిన్నా : మొన్న అక్కకి కొనిచ్చా
అక్షిత : లంగా ఓణి తప్ప వేరే లోకం తెలియని దానికి టార్న్ జీన్సు, మిడ్డీలు, టీషర్టులు.. మంచి మంచి ఫెంటాసిలు. బట్టలు పక్కన పెట్టేసి వచ్చి చిన్నా మీద ఆటో కాలు ఇటో కాలు వేసి కూర్చుంది. అన్ని చెప్పావ్ కానీ ఇన్ని డబ్బులు ఎక్కడివి నీకు ?
చిన్నా : అక్కడి నుంచి వచ్చేటప్పుడు చిన్న గొడవ అని చెప్పాను కదా వాడిని ఏసేసే ముందు వాడి అకౌంటులొ ఉన్న మొత్తం ట్రాన్సఫర్ చేసుకున్నా అని నవ్వాడు.
అక్షిత : అలాంటి టైములో కూడా నీ బుర్ర అంత బాగ పని చేసింది.. మీ అమ్మ పూకులో ఏమేసి నూరాడో నీ అయ్య. ఇలా పుట్టావ్ నువ్వు.
చిన్నా : కనుక్కుందాం. రేపు నీకు పనికొస్తుంది.
అక్షిత : నిన్ను భరించడమే మీ అమ్మకి శాపం. నాకలాంటి ఆఫర్లు వద్దమ్మా
చిన్నా : వద్దా ఆహా.. అని మెడ మీద ముద్దు పెడుతుంటే రేయి.. చిన్నగా నొప్పి అంటుంటే ఆపేసి ఎత్తుకుని బెడ్ రూముకి తీసుకెళ్లి నెమ్మదిగా పడుకోబెట్టి అక్షిత మీద పడుకుంటూ అక్షిత పెదవులని నెమ్మదిగా ముద్దు పెట్టి లేచి టీషర్ట్ పైకి అని విప్పేసాడు.
చిన్నా బొడ్డు మీద ముద్దులు పెడుతుంటే బ్రా విప్పేసింది అక్షిత. అది చూసి బొడ్డుని వదిలి పైకి వచ్చి రెండు చేతులతో రెండు రొమ్ములని చేతుల్లోకి తీసుకుని అక్షిత వంక చూసి నవ్వితే తనూ నవ్వింది. మెత్తగా మర్ధన చేస్తూ ఎడమ సన్ను మీద ఉన్న బఠాణి అంత ముచ్చికని నాలికతో నాకాడు. ఎన్నో సంవత్సరాలుగా ఎదురు చూస్తుంది అక్షిత. ఇప్పటికి కుదిరింది. ఆత్రంగా ఎదురుచూస్తూ ఒంటిని చిన్నాకి అప్పగించేసింది. రెండు వేళ్ళతో కుడి చన్ను ముచ్చికని నలుపుతూ ఎడమ చన్ను మీదున్న ముచ్చికని నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరిస్తుంటే కళ్ళు మూసుకుని పంగ చాపేసింది అక్షిత. తల ఎత్తి పెదవులపై ముద్దు పెట్టగానే కళ్ళు తెరిచింది.
జీన్స్ బటన్ తీసి ప్యాంటు విప్పేసి తొడ మీద చెయ్యేసి గట్టిగా పిసుకుతుంటే చెయ్యి లేపి దెగ్గరికి రమ్మంది. నడుముకి ఇరువైపులా చేతులు వేసి డ్రాయర్ పట్టుకుని లాగేసాడు. రెండు కాళ్లు చాపింది. నున్నగా ఎర్రగా ఉన్న పూకుని చూడగానే చెయ్యేసి కప్పేసాడు. అక్షిత నోటి నుంచి సన్నని మూలుగు వినగానే వంగి చిన్న ముద్దు పెట్టాడు.
అక్షిత : విప్పరా
చిన్నా కూడా బట్టలు విప్పగానే వాడి అనకొండని చూసి నవ్వింది. ముందు లేచి పట్టుకుందాం అనుకుంది కాని మళ్ళీ ఆగి లేవకుండా కాలు ఎత్తి అరికాలుతో చిన్నా మొడ్డని తాకింది. అరికాలుతో కిందకి పైకి రాస్తుంటే వెనక్కి ఒరిగి పడుకున్నాడు చిన్నా. లేచి రెండు కాళ్ళ మధ్యలో కూర్చుని మొడ్డ మీద చెయ్యేసి ఒక దెబ్బేసింది. చెప్పు ఎంత మందిని దెంగింది ఇది. చెప్పు అని మళ్ళీ ఒక్కటి పీకింది. చిన్నా నవ్వుతూ రెండు చేతులు తల వెనక పెట్టుకుని.. సంధ్య, శృతి వీళ్లిద్దరే అన్నాడు.
అక్షిత : ఫారెన్ పూకులు ట్రై చెయ్యలేదా
చిన్నా : లేదు, శృతి తోటే సరిపోయింది.
అక్షిత : బాగుంటదా దానితో అంది మొడ్డని చేతుల్లోకి తీసుకుంటూ
చిన్నా : హ్మ్.. అన్ని నేర్పుకున్నాను. ఇప్పుడు నువ్వు
అక్షిత : నాకు నువ్వేం నేర్పుతావ్ రా.. ఆ అని గుండు మీద వేలితో నొక్కుతూ పిల్ల మొగ్గ అని నవ్వింది.
చిన్నా : నాకు తెలుసే నీ అసలుతనం అని మొడ్డని ఎగరేసాడు
అక్షిత జుట్టుని చెవి వెనక్కి సర్దుకుని నాలికతో గుండు చుట్టు రాసి బొక్క దెగ్గర నాలికని ఆడిస్తుంటే చేత్తో అక్షిత తల పట్టుకోబోయి మెడ నొప్పి గుర్తుకువచ్చి ఆగిపోయాడు. అక్షిత అది గమనించి మొడ్డని నోట్లోకి తీసుకుంది. పది సార్లు బాగా చీకి తడి చేసాక కుక్కలా వంగుని వచ్చి దెంగమంది.
చిన్నా లేచి వర్జిన్ కదా అని చిన్నగా పెడుతుంటే.. అక్షిత చూసి దాంట్లో ఎన్ని కూరగాయలు వాడానో నాకే గుర్తుకులేదు. ఏం కాదు దూర్చు అంది. రెండు వేళ్ళతో పూపెదవులు చీల్చి మొడ్డను చిన్నగా దూరుస్తుంటే పెదవులు బిగపట్టి ఓర్చుకుంది. పది నిమిషాల వరకు చిన్నగా బైటికి లోపలికి ఆడిస్తూ ఉంటే అది అక్షితకి చిన్నాకి ఇద్దరికీ సరిపోలేదు.
అక్షిత : దెంగు..
చిన్నా : మరి మెడ ?
అక్షిత : కొంచెం స్పీడ్ పెంచు ఏం కాదు.
ఇంకొంచెం స్పీడు పెంచినా అక్షితకి సరిపోలేదు, దెంగు దెంగు అని చెపుతూనే ఉంది. చిన్నాకి కూడా గుల పెరుగుతూనే ఉంది. ఓపిక నశించి మెడ నొప్పి సంగతి మర్చిపోయి ఒక్క గుద్దు గుద్దాడు. ముందుకు తుళ్లి పడింది అక్షిత. ట్రక్ అన్న సౌండు వచ్చింది. చిన్నాకి భయం వేసి అక్షిత దెగ్గరికి వెళ్లి చూస్తే అక్షిత ఏడుపు మొహంతో లేచి మెడ మీద చెయ్యి పెట్టుకుని తల ఎత్తింది.
చిన్నా : ఓకే నా.. హాస్పిటల్ కి వెళదాం పదా అని లేస్తుంటే అక్షిత తల అటు ఇటు తిప్పి చూసింది. నొప్పి లేదు. తల గుండ్రంగా తిప్పింది. ఏమైంది..?
అక్షిత : సెట్ అయిపోయిందనుకుంటా.. తల అటు ఇటు తిప్పి ఓకే అంది నవ్వుతూ
చిన్నా : హమ్మా.. పోనీలే
అక్షిత లేచి మోకాళ్ళ మీద నిలుచుని ఇక రా అని రెండు సళ్ళని చిన్నా తలకి అదిమింది. చిన్నా కొరుకుతూ ఆడుకుంటుంటే. చిన్నాని నెట్టేసి మీద పడుకుని చిన్నా మూతి నుంచి ఛాతి వరకు ముద్దులు పెడుతూ చిన్నా ముచ్చికలని కొరుకుతూ వాడి ఒడిలో కూర్చుని నవ్వుతే చిన్నా ముద్దు పెడుతూ మొడ్డని పట్టుకుని అక్షిత పూకులోకి నెట్టాడు, అక్షిత కూర్చుని ఎగురుతుంటే చిన్నా పిర్రలు పట్టుకుని ఎగరేసి దెంగుతూ ఇద్దరు ఒకేసారి కార్చుకున్నారు.
ఇద్దరు స్నానం చేసాక పక్క మార్చేసింది అక్షిత.
చిన్నా : పని మనుషులు రారు. నువ్వే ఉతకాలి.
అక్షిత : రేపు వచ్చినప్పుడు ఉతుకుతాలే.. నాకు కూడా కీస్ ఇవ్వు. ఇంకెవ్వరికి తెలీదుగా
చిన్నా : హా.. నీకు నాకు అంతే.. అక్క ఎలాగో ఒక్కటే రాదు.
అక్షిత : మర్చిపోయా మా అమ్మకి చెప్పావ్ ఎందుకు అంది బట్టలు వేసుకుంటూ
అప్పటికే బట్టలు వేసుకుని కూర్చున్న చిన్నా ఒళ్ళో కూర్చుంటూ ఏదో చెప్తా అన్నావ్ చెప్పు అంది.
చిన్నా : నీకు మీ అమ్మ గురించి ఏం తెలుసు ?
అక్షిత : మా అమ్మ గురించా.. ఏ.. ఏమైంది
చిన్నా : మీ ఇంట్లో మీ అమ్మ ఎప్పుడైనా మాట్లాడటం చూసావా, ఎప్పుడు తన అత్తకి భయపడుతుంది, భయం భయంgaa ఉంటుంది. ఇదే కదా మీ అమ్మ గురించి నీకు తెలిసింది.
అక్షిత : ఇంకా ఉందా
చిన్నా : మీ అమ్మ బైటికి వెళ్ళేటప్పుడు వెంట మనుషులని తీసుకెళ్లదు తెలుసా నీకు
అక్షిత : తెలుసు
చిన్నా : ఎందుకో ఎప్పుడు డౌట్ రాలేదా నీకు
అక్షిత ఆలోచిస్తూ నాకొక్క ముక్క కూడా అర్ధం కావట్లేదు అంది
చిన్నా : చెప్తా విను, మీ అమ్మ నువ్వుకనుకున్నట్టు కాదు వేరే లెవెల్ ఆమెది. అందరూ ప్రతాపరెడ్డికి భయపడుతూ ఉంటారు కాని ప్రతాపరెడ్డి వెనకున్న ధైర్యం పేరే కావ్య.
అక్షిత : ఏంట్రా
చిన్నా : అవును.. మీ నాన్న ఉట్టి పెంపుడు కుక్క. మీ అమ్మే అంతా వెనకుండి నడిపించేది.
అక్షిత : నువ్వు చూసావా.. నీకెలా తెలుసు
చిన్నా : రోజు రాత్రి మీ ఊళ్ళోకి వచ్చి మీ అమ్మని ఫాలో అవుతున్నాను కాబట్టి. మీ అమ్మ మాములుది కాదే బాబు. అమ్మమ్మ్మ్మ ఎన్ని చేసింది. సివంగి అది. మీ అమ్మ ఎక్కడికి వెళ్లినా సెక్యూరిటీ ఉండదు అనుకుంటారు అంతా కానీ ఎప్పుడు తన పక్కనే పెట్టుకుని తిరుగుతుంటుంది తెలుసా
అక్షిత లేదని తల ఊపింది.
చిన్నా : ఇరవై ఏళ్ల కుర్రోళ్ళని ఎనిమిది మందిని మైంటైన్ చేస్తుంది మీ అమ్మ, మీ అమ్మ ఎక్కడికి వెళ్లినా జనాల్లో కలిసిపోయి కాపు కాస్తుంటారు. అందులో ఒకడిని నీకు కాపలాగా పెట్టింది. వాడు నువ్వు చదివే కాలేజ్లో చదివాడు, నువ్వు చదివే కాలేజీలొ చదివాడు. ఇప్పుడు కూడా నీకోసం రోడ్లు వెతుకుతూ ఉండుంటాడు నీకోసం.
అక్షిత : అంత కచ్చితంగా ఎలా చెప్తున్నావ్
చిన్నా : మనం బైలుదేరే ముందు మీ అమ్మకి కావాలనే ఫోన్ చేసాను, ఆ తరువాత కచ్చితంగా వాడికి చేస్తుందని తెలుసు. వాళ్ళు ఫోను మాట్లాడేలోపే మనల్ని వెంబడించకుండా సందులు తిప్పి తీసుకొచ్చాను.
అక్షిత ఏం మాట్లాడలేదు.
చిన్నా : ఇప్పుడు కాదు పదేళ్ళ క్రితం నీకోసం మీ ఇంటికి వచ్చినప్పుడే చూసాను మీ అమ్మని, మీ నాన్న ఓ పక్కన పడుకుని ఉంటే ఎవడొ మీ అమ్మ పూకు నాకుతున్నాడు మంచం చివర కూర్చుని. మనం చివరిసారి కలుసుకున్నాక మీ అమ్మ నన్ను బైటికి తప్పించింది అప్పుడు చాలా మంది చీకట్లో కాపు కాయడం నేను చూసాను.
అందుకే పదేళ్ళ తరువాత మొట్ట మొదటిసారి ఈ ఊళ్ళో అడుగు పెట్టినప్పుడు నీకోసమో మా అమ్మ కోసమో వెళ్ళలేదు. ముందు మీ అమ్మని చూడాలనుకున్నాను.
ఊరి పరిస్థితులు అన్ని ఇలా మారడానికి కారణం మీ అమ్మ. మా నాన్న పవర్ తో పాటు రాజకీయ బలగం కూడా తగ్గించేసింది కూడా మీ అమ్మే. చాలా మంది పవర్లో ఉన్న రాజకీయ నాయకులు మీ నాన్నతో స్నేహంగా ఉండటానికి కారణం, మా నాన్న ఆస్తులు కొద్దిగా కరిగిపోవడం అన్నిటికి మీ అమ్మే కారణం. ఇన్ని తెలిసినా ఒక్కటి మాత్రం అర్ధం కావట్లేదు
అక్షిత : ఏంటి..?
చిన్నా : మా జోగి రెడ్డి మామ అదే లావణ్య నాన్నకి మీ అమ్మకి ఉన్న కనెక్షన్.
అక్షిత : అది మా నాన్న పనేమో
చిన్నా : కాదు, మీ అమ్మని రెండు సార్లు రాత్రిపూట కలవడం నేను నా కళ్ళారా చూసాను. అంతే కాదు మీ అమ్మ ఆ ఎనిమిది మంది కుర్రోళ్ళకి సెక్సువల్ ఫేవర్స్ చెయ్యడం కూడా చూసాను. వాళ్లంతా ఆమెతో చాలా ప్రేమగా ఉంటారు. మీ అమ్మ కోసం ఏమైనా చేస్తారు. చాలా ప్రశ్నలకి సమాధానం దొరకలేదు. నాకింకో డౌట్ కూడా ఉంది
అక్షిత : ఏంటి
చిన్నా : మీ అమ్మ చేసే పనులన్నీ చాలా తెలివైనవి. ఇది ఒక్కరి ఆలోచన కాదు. ఇన్నేళ్లుగా ఎవ్వరికి తెలీకుండా ఇంత చేస్తున్నారు అంటే ఇది ఒక్కరి ఆలోచన కాదు. నాకు ఇంకోటి కూడా తెలియాలి.. ఇంత చేసిన మీ అమ్మకి నన్ను చంపడం, నా మీద ఎటాక్ ప్లాన్ చెయ్యడం ఆమెకి పెద్ద విషయం కాదు. ఆమె సొంత అన్నయ్యని చంపిన నన్ను రెండు సార్లు కాపాడింది, నా గురించి మీ నాన్నకి తెలీకుండా దాచేసింది. నేను ఎదురుపడితే భయపడుతుంది, ఆ భయం నటన కాదు.. ఎందుకు ?
ఇంతలో ఫోను మొగుతుంటే ఇద్దరు తల తిప్పి చూసారు. అది అక్షిత ఫోను. వాళ్ళ అమ్మ కావ్య నుంచి. చిన్నా వెంటనే ఎత్తి హలో అత్త గారు అన్నాడు సరదాగా
కావ్య : అమ్మాయి నీ దెగ్గరే ఉందా.. ఇక్కడ కంగారు పడుతున్నారు. అంతా గోల గోలగా ఉంది.
చిన్నా : చెప్పు నీ మొగుడికి, లావణ్యని నాకు అప్పగించి అక్షితని మీరు తీసుకోవచ్చు అంటూ అక్షిత సన్ను మీద గట్టిగా గిచగానే అమ్మా అని మూలిగింది. కావ్యకి విషయం అర్ధమయ్యి ఫోను పెట్టేసింది. అక్షితని చూసి.. చూడు మీ అమ్మ ఏం తెలీనట్టు అమాయకురాలిలా ఎంత బాగా నటిస్తుందో
అక్షిత : ఇదంతా నేను చూడాలి చిన్నా
చిన్నా : రాత్రికి చూపిస్తా
ఇంతలో చిన్నా ఫోను మోగింది. చూస్తే నాన్న
చిన్నా : చెప్పు నాన్నా
వీరారెడ్డి : నీ పనేనా
చిన్నా : ఆ.. లావణ్యని వదలమను వాడి కూతురిని వదిలేస్తాను
వీరారెడ్డి నవ్వుతూ సరే అని పెట్టేసాడు.
అక్షిత : మీ నాన్నకి నీ మీద చాలా నమ్మకం
చిన్నా : నాన్న కదా..
గంటలో మళ్ళీ ఫోను వచ్చింది. ఈ సారి ప్రతాపరెడ్డి నుంచి
చిన్నా : హలో
ప్రతాపరెడ్డి : ఈ అమ్మిని మీ ఇంట్లో దిగబెడతాండా.. నా బిడ్డని ఇడిసేయి.
చిన్నా : ఏది ఒకసారి మా నాన్నకి ఫోనియ్యి
వీరారెడ్డి : హలో చిన్నా.. అమ్మాయి వచ్చింది
చిన్నా : ఫోన్ స్పీకర్లో పెట్టు. గంటలో అమ్మాయిని కంచె దెగ్గరా దిగబెడతాను అని ఫోను పెట్టేసాడు.
అక్షిత వెంటనే చిన్నాని కౌగిలించుకుని నేను పోను.. నీతోనే ఉంటాను అంది.
చిన్నా : రాత్రి కలుద్దాం, నేనున్నాగా భయం దేనికి.. పదా అని తీసుకెళ్లి ఊరి కంచె దెగ్గర బండి దించుతుంటే ప్రతాపరెడ్డి ఎర్రటి కళ్ళతో చూస్తున్నాడు.
వీరారెడ్డి, చిన్నా దాచిన పదిమందిని తీసుకొచ్చి కంచె లోపలికి వదులుతూ నిన్న నా కొడుకు మీదకి నువ్వు పంపించిన పది కుక్కలు అని నవ్వుతూ వదిలేసాడు. కోపంతో పిచ్చోడు అయిపోయాడు ప్రతాపరెడ్డి
చిన్నా ఇంట్లోకి రాగానే చెంప మీద చెళ్ళుమని చరిచింది భారతి కోపంగా. వీరారెడ్డి కోప్పడబోతే ఆపాడు చిన్నా. లోపలికెళ్లి చూస్తే లావణ్య పల్లవి ఇద్దరు మాట్లాడుకుంటున్నారు. లావణ్య చిన్నాని చూడగానే లేచేళ్లి వాటేసుకుంది. పల్లవి అది చూసి ఇబ్బంది పడటం చిన్నా గమనించాడు. లావణ్య చేతిని పట్టుకుని మంచం మీద కూర్చోబెడితే పల్లవి బైటికి వెళ్ళడానికి లేచి నిలుచుంది. చిన్నా వెంటనే పల్లవి చెయ్యి పట్టుకుని కూర్చోబెట్టాడు. ముగ్గురు చాలాసేపు మాట్లాడుకున్నారు. ఇన్నేళ్లు లావణ్య ఎంత బాధ పడిందో, ఎంతగా చిన్నా కోసం ఎదురు చూసిందో తెలిసాక లావణ్య అంటే కొంచెం అభిమానం పెరిగింది. తన తమ్ముడిని ప్రేమించే సరైన జోడి అని అభిప్రాయపడింది.
రాత్రి అయ్యాక అందరూ భోజనాలకి కూర్చున్నా భారతి కోపంగానే ఉంది, ఎవ్వరితోనూ సరిగ్గా మాట్లాడలేదు. అస్సలు లావణ్య మొహం కూడా చూడలేదు. అందరూ తిన్నాక ఎవ్వరిని పట్టించుకోకుండా తన గదిలోకి వెళ్లి పడుకుంది.
పల్లవి : చిన్నా నేను కీర్తి గదిలో పడుకుంటాను
చిన్నా : ఏం అవసరం లేదు. నువ్వు లావణ్య పడుకోండి. నేను బైటికి వెళ్ళాలి
పల్లవి : లావణ్య వచ్చేసింది కదా, ఇంకెందుకు
చిన్నా : లావణ్యని మళ్ళీ తీసుకెళ్లకుండా ఏర్పాట్లు చేసుకోవాలి కదా అని నవ్వాడు.
పల్లవి : నాకు లావణ్య నచ్చింది. అందుకే నిన్ను పోనిస్తున్నా అని నవ్వింది.
చిన్నా : అమ్మ అడిగితే రూములోనే ఉన్నానని చెప్పు, లావణ్యతో ఉన్నానని ఏదో ఒకటి చెప్పి కవర్ చెయ్యి. సరేనా
పల్లవి : అలాగే
భారతి : వచ్చారా.. రండి, వీడు ఇక్కడ ఉండటానికి వీల్లేదు. ఎం చేస్తారో నాకు తెలీదు వీడిని ఇక్కడి నుంచి పంపించెయ్యండి.
వీరారెడ్డి అదేమి పట్టించుకోలేదు, ఒకసారి భార్య గొడవ చేసిందని కొడుకుని పదేళ్లు దూరం చేసుకున్నాడు. ఇప్పుడు అలంటి ఆలోచనలు పెట్టుకోదలుచుకోలేదు. సోఫాలో కూర్చుని చిన్నా వైపు చూసాడు. భారతి ఎంత అరుస్తున్నా తల ఎత్తకుండా మౌనంగా చేతులు కట్టుకుని ఉండటం తేడా కొట్టింది. భారతి చిన్నన్న కూడా వచ్చి సోఫాలో కూర్చుని బావా పక్కూళ్ళో పదిమంది కనిపించట్లేదట మన పనే ఇది అని ఆ ప్రతాపరెడ్డి దుమ్మెత్తి పోస్తున్నాడు. వీరారెడ్డి ఏం మాట్లాడలేదు. భారతి కూడా అరిచి అరిచి ఏమి చెయ్యలేక కోపంగా పల్లవికి చెప్పి పక్కనే ఉండే తన చిన్నన్న ఇంటికి వెళ్ళింది. భారతి చిన్నన్న కూడా చెల్లెలి వెనకాలే తన ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు.
భారతి వెళ్లిందో లేదోనని రెండు సార్లు తొంగి చూసాక కట్టుకున్న రెండు చేతులు కిందకి దించి పల్లవిని పిలిచాడు, అక్కా.. కాటన్ తీసుకురా
పల్లవి వెంటనే కాటన్ తీసుకురాగానే డెటాల్ కూడా తీసుకురా అంటుంటే వీరారెడ్డి చూసాడు, చెయ్యి నరం దెగ్గర సన్నగా గీసుకుపోయింది.
వీరారెడ్డి : ఏమైంది
చిన్నా : ఇంటికి తిరిగొస్తుంటే ఎటాక్ చేసారు, డెట్టాల్ తో తుడుస్తూ చెప్పాడు. పల్లవి బాధపడ్డా నోరు తెరవలేదు. తమ్ముడి చెయ్యి తుడిచి అక్కడే కూర్చుంది.
వీరారెడ్డి : మావయ్య చెప్పిన ఆ పది మంది ?
చిన్నా : ఈ పది మందే
వీరారెడ్డి : ఉన్నారా
చిన్నా : ఉన్నారు, రేపు వదులుతాను.
వీరారెడ్డి ఇంకేం మాట్లాడలేదు, ఏమైనా చెప్పినా చిన్నా వినడని తెలుసు లేచి లోపలి వెళుతూ జాగ్రత్త అని వెళ్ళిపోయాడు.
పల్లవి : భయమేస్తుంది.
చిన్నా : అక్కని దెగ్గరికి తీసుకుని, దారిన పోతున్నప్పుడు ముళ్ల చెట్టు గీసుకుంటుంది అవన్నీ పట్టించుకోకు. ఏమైనా చెయ్యిపో తిందాం అంటే పల్లవి లేచి కిచెన్లోకి వెళ్ళింది.
ఇంతలో అక్షిత ఫోన్ చేస్తే ఎత్తాడు.
చిన్నా : చెప్పవే
అక్షిత : ఊరంతా నీ పేరే.. మారుమ్రోగుతుంది ఇక్కడ. నవ్వింది
చిన్నా : రేపింకా మొగుద్ది, తిన్నావా
అక్షిత : ఇప్పుడే.. నువ్వు ?
చిన్నా : ఇంకా లేదు, అవును మీ అమ్మ ఎలా ఉంది. ఈ పాటికి మొహం మాడిపోయి ఉండాలే
అక్షిత : అవును చాలా కోపంగా ఉంది, నీకెలా తెలుసు ?
చిన్నా : రేపు చెపుతాలే
అక్షిత : లావణ్యని పెళ్లి చేసుకుంటావా.. వినపడింది
చిన్నా : ఇంకా ఏమనుకోలేదు, ఏం చెయ్యను ?
అక్షిత : చేసుకో.. మనం ఎలానొ కలవడం కుదరదు, నువ్వైనా సుఖపడు
చిన్నా : రేపు సుఖపెడతాలే నిన్ను
అక్షిత : అమ్మోస్తుంది నేను తరువాత చేస్తా అని పెట్టేసింది.
తెల్లారింది. చిన్నా తన చిన్న మావయ్య కొడుక్కి ఫోన్ చేశాడు.
చిన్నా : రేయి ఫణి, కాలేజీకి వెళ్ళావా
ఫణి : లేదు బావ రెడీ అవుతున్నా
చిన్నా : నేనూ వస్తా కలిసి వెళదాం.
ఫణి : అలాగే బావా
పొద్దున్నే స్నానం చేసి రెడీ అయ్యి కూర్చున్నాడు చిన్నా. భారతి టిఫిన్ ప్లేట్ ఇచ్చింది కానీ మాట్లాడలేదు. కోపంగా చూసి వెళ్ళిపోయింది. తన కుటుంబాన్ని చంపడానికి చూసిన పెద్దన్న కూతురి కోసం ఇదంతా చేస్తున్నా అనేసరికి కోపం వచ్చిందేమో చిన్నగా సర్ది చెప్పాలి అనుకున్నాడు. ఆలోచిస్తుంటే వీరారెడ్డి అప్పుడే నిద్ర లేచి వచ్చి రెడీ అయ్యి కూర్చుని ఉండటం చూసి ఎక్కడికి అని అడిగాడు.
చిన్నా : కాలేజీకి
వీరారెడ్డి : ఎందుకు
చిన్నా : నీ కొడుకు డాక్టర్ అవ్వడం నీకు ఇష్టం లేదా
వీరారెడ్డి : నిన్న ఎవడైనా తల మీద కొట్టాడా
చిన్నా : పో నాన్నా.. కొడుకు ప్రయోజకుడు అవుతున్నాడంటే ఆనంద పడకుండా...
వీరారెడ్డి : రేయి రేయి.. ఏం చేస్తున్నావో చెప్పి చెయ్యరా.. టెన్షన్ భరించడం నా వల్ల కాదు.
చిన్నా : ఎహె పో అని లేచి బైటికి వచ్చాడు. కాసేపటికి ఫణి రాగానే కాలేజీకి వెళ్ళిపోయాడు. ఇద్దరు బండి మీద వెళుతుంటే అడిగాడు. ఏరా నువ్వు సిరి ఒకటే క్లాస్ కదా
ఫణి : అవును బావ
చిన్నా : మరి ఎందుకురా మీరు కలిసి వెళ్లట్లేదు..?
ఫణి : అదీ బావ.. సిరి ఎవ్వరితోనూ సరిగ్గా మాట్లాడదు.
చిన్నా : అది కూడా నిజమేలే.. బాగా చదివిద్దా
ఫణి : తనే టాప్పర్ బావ
చిన్నా : మరి నువ్వో
ఫణి : అవేరేజ్ బావ
చిన్నా : సీనియర్స్ ఎవరైనా తెలుసా.. ఆ ప్రతాపరెడ్డి కూతురు కూడా ఇదే కాలేజీ అంట కద
ఫణి : అవును బావ.. మా సూపర్ సూపర్ సీనియర్
చిన్నా : అదేంట్రా
ఫణి : ఎన్ని సంవత్సరాలు చదివినా పాస్ అవ్వదు
చిన్నా : హహ..
ఫణి : వాళ్ళ అయ్య బలవంతమో లేక ఈమె కక్ష కట్టిందో తెలీదు చదువుతునే ఉంది.
చిన్నా : ప్రిన్సిపాల్ ఎవరు
ఫణి : ఈ మధ్యే కొత్తగా మారింది, పేరు మధుమతి
చిన్నా : పేరు బాగుంది, బాగుంటదా
ఫణి నవ్వుతూ ఊరుకో బావ అన్నాడు. చెప్పరా అంటే ఊ కొట్టాడు. ఇద్దరు కాలేజీకి లోపలికి వెళ్లిపోయారు. నేరుగా ప్రిన్సిపాల్ ఆఫీస్ లోపలికి వెళ్లి చైర్లో కూర్చున్న మధుమతిని చూడగానే ఆగిపోయాడు. పైట లోపల చెయ్యి పెట్టి సర్దుకుంటుంది. ఆ సళ్ళు చూడగానే అమ్మ కంటే పెద్దవి అనుకున్నాడు. తెల్లగా మెరిసిపోతుంది.
అమ్మనీయమ్మ ఏముంది, శృతికి కాంపిటీషన్ ఎవ్వరు లేరనుకున్నా. ఈమె గనక వయసులో ఉంటె అన్ని మర్చిపోయి తన వెనక పడేవాడినేమో. పెళ్లి అయ్యిందా.. చూస్తుంటే ఆంటీ లాగే ఉంది కానీ మెడలో ఏమి లేదే. కాళ్ళు చూస్తే తెలిసిపోతుందిలే అని లోపలికి వెళ్ళాడు. తల ఎత్తి చెప్పండి అంది. అంతే చిన్నా ఫ్లాట్
చిన్నా : సారీ మేడం.. మీరేంటండి ఇంత అందంగా ఉన్నారు. ఎలా మైంటైన్ చేస్తున్నారో చెపితే నా గర్ల్ ఫ్రెండ్ కి చెప్పుకుంటా
మధుమతి సిగ్గుగా నవ్వుతుంటే అలా చూస్తూ ఉన్నాడు.
మధుమతి : ఇంతకీ మీరెందుకు వచ్చారో చెప్పలేదు, స్టూడెంటా ?
అయినా బాగుండేది అంటే మధుమతి మళ్ళీ నవ్వింది, ఇవన్నీ తనకి మామూలే. ఎన్నో చూసింది. ప్లీజ్ చెప్పండి అంది దాటవేస్తూ
చిన్నా : నేను మీ కాలేజీలో జాయిన్ అవ్వాలనుకుంటున్నాను మేడం
కాలేజీ వయసు దాటినట్టు అనిపించినా ఏమడగలేక
మధుమతి : మీ నీట్ ర్యాంక్ ఎంతా అని అడిగింది
చిన్నా : నేను సంగీతం నేర్చుకున్నాను అండి, మృదంగం, తబలా, హార్మోనియం వాయిస్తాను. ఇప్పుడు వైద్య కళ నేర్చుకోవాలని అనుకుంటున్నాను.
మధుమతి చిన్నాని వెర్రోడిని చూసినట్టు చూసింది. సారీ అండి ఇక్కడ అలా చదవడం కుదరదు దానికి ఒక ప్రాసెస్ ఉంటుంది. చిన్నాని ఎలా డీల్ చెయ్యాలో తెలీక, నేను కొంచెం బిజీగా ఉన్నాను, నన్ను ఇబ్బంది పెట్టకండి అని లేచి బైటికి పారిపోయింది. వెంటనే కాళ్ళు చూసాడు, మెట్టలు లేవు. నడుస్తుంటే ఊగుతున్న పిర్రలు చూసి, వెంటపడి పెళ్లి చేసుకోవాలన్న ఆలోచన కూడా వచ్చింది ఒక క్షణంలొ. ఇంత అందం నాకే దక్కాలి అనిపించింది. చేసేదేంలేక బైటికి నడిచాడు. మధుమతి చిన్నా బైటికి వెళ్లిపోవడం చూసి మళ్ళీ తన ఆఫీసులోకి వెళ్ళిపోయింది. అక్షితకి ఫోను చేసాడు.
చిన్నా : ఎక్కడున్నావే
అక్షిత : బైల్దేరా కార్లో ఉన్నా
చిన్నా : మీ ప్రిన్సిపాల్ ఏంటే అంత అందంగా ఉంది
అక్షిత : కాలేజీలో ఉన్నావా.. వస్తున్నా వస్తున్నా.. అంతలోపు ఆస్వాదించు సెక్సీ ఫిగర్ అది.
చిన్నా : నిజంగానే.. శృతి కంటే అందంగా ఉంది
అక్షిత : దొంగ నా కొడకా.. ఎప్పుడు శృతి శృతీ..
చిన్నా : మీ అందరిలో కల్లా శృతి టాప్ ఫిగర్ అని నువ్వే చెప్పావ్ కదే
అక్షిత : అయితే.. నీకు ఫీలింగ్స్ రాక లావణ్యని సరిగ్గా చూడట్లేదు కానీ.. ఒక్కసారి లావణ్యని చూడు.
చిన్నా : లావణ్య ఎందుకొచ్చింది మధ్యలో
అక్షిత : ఏమోలే.. అవును నీ కొడుకేడి కనిపించలేదు అని నవ్వింది
చిన్నా : నవ్వులాటగా ఉంది నీకు నా జీవితం
అక్షిత : దెంగి కన్నది నువ్వు
చిన్నా : లావణ్య బైలుదేరిందా
అక్షిత : ఆ కనుక్కున్నాను, పంపించరట ఏం చేస్తాడో చూసుకుందాం అన్నట్టు ఉన్నారు వాళ్ళు, ఏం చెయ్యబోతున్నావ్.
చిన్నా : నిన్ను కుళ్ళబొడుస్తే వాళ్ళే దారికొస్తారు
అక్షిత : సారీ బంగారం, నీకా ఛాన్స్ లేదు. మెడ పట్టేసింది
చిన్నా : ఎందుకు
అక్షిత : చెప్తా.. ఎక్కడున్నావ్
చిన్నా : వచ్చావా, ఇక్కడ పెద్ద చెట్టు ఉంది.
అక్షిత : కాలేజీలో కష్టం. బైటికి వచ్చేయి. బండి ఉందా
చిన్నా : ఉంది
అక్షిత : సరే అయితే బైట బడ్డీ కొట్టు దెగ్గర ఉంటా.
చిన్నా ఫణి దెగ్గర బండి తీసుకుని బైటికి వచ్చేసరికి బడ్డీ కొట్టు దెగ్గర మెడ పట్టీతో నిలుచుని ఉంది అక్షిత. బండి ఆపుతూనే ఏమైందే అని అడిగాడు.
అక్షిత : చెప్తా పోనీ
చిన్నా వెంటనే కావ్యకి ఫోన్ చేసి, అత్తా అక్షితతో బైటికి వెళుతున్నా బై అని పెట్టేసాడు.
అక్షిత : మళ్ళీ అమ్మ కెందుకు చెప్పావ్
చిన్నా : చెప్తా చెప్తా అని బండి స్టార్ట్ చేసి అక్షితని ఎక్కించుకుని బండి సందుల్లో తిప్పుతూ చివరికి తను కొన్న కొత్త ఇంటికి తీసుకొచ్చాడు.
బండి లోపల పెడుతూ అక్షితకి తాళం ఇవ్వగానే తలుపు తెరిచి లోపలికి వెళ్ళింది. చిన్నా కూడా లోపలికి వచ్చి సోఫాలో కూర్చున్నాడు. అక్షిత మెడ పట్టి తీసేసి పక్కన పెట్టింది.
చిన్నా : మెడ ఏమైంది
అక్షిత : అంటే.. మాములుగా మెడ పట్టేసింది. నిన్న మసాజ్ చేయించుకుందామని ఆయుర్వేదం దెగ్గరికి వెళ్ళా వాడి షాప్ మూసేసి ఉంది. తరువాత వాడు షెటర్ తెరుస్తుంటే ఒక్కడే కదా అని మర్చిపోయి ఒక చెయ్యేశా.. మెడ పూర్తిగా పట్టేసింది.
ఎన్ని సార్లు చెప్పినా అంతే.. నువ్వు నీ తింగరి పనులు అంటుంటే అక్షిత లేచి ఇల్లు మొత్తం చూసుకుంది. రూములో పల్లవి బట్టలు చూసి ఇవి ఎవరివి అని అడిగింది
చిన్నా : మొన్న అక్కకి కొనిచ్చా
అక్షిత : లంగా ఓణి తప్ప వేరే లోకం తెలియని దానికి టార్న్ జీన్సు, మిడ్డీలు, టీషర్టులు.. మంచి మంచి ఫెంటాసిలు. బట్టలు పక్కన పెట్టేసి వచ్చి చిన్నా మీద ఆటో కాలు ఇటో కాలు వేసి కూర్చుంది. అన్ని చెప్పావ్ కానీ ఇన్ని డబ్బులు ఎక్కడివి నీకు ?
చిన్నా : అక్కడి నుంచి వచ్చేటప్పుడు చిన్న గొడవ అని చెప్పాను కదా వాడిని ఏసేసే ముందు వాడి అకౌంటులొ ఉన్న మొత్తం ట్రాన్సఫర్ చేసుకున్నా అని నవ్వాడు.
అక్షిత : అలాంటి టైములో కూడా నీ బుర్ర అంత బాగ పని చేసింది.. మీ అమ్మ పూకులో ఏమేసి నూరాడో నీ అయ్య. ఇలా పుట్టావ్ నువ్వు.
చిన్నా : కనుక్కుందాం. రేపు నీకు పనికొస్తుంది.
అక్షిత : నిన్ను భరించడమే మీ అమ్మకి శాపం. నాకలాంటి ఆఫర్లు వద్దమ్మా
చిన్నా : వద్దా ఆహా.. అని మెడ మీద ముద్దు పెడుతుంటే రేయి.. చిన్నగా నొప్పి అంటుంటే ఆపేసి ఎత్తుకుని బెడ్ రూముకి తీసుకెళ్లి నెమ్మదిగా పడుకోబెట్టి అక్షిత మీద పడుకుంటూ అక్షిత పెదవులని నెమ్మదిగా ముద్దు పెట్టి లేచి టీషర్ట్ పైకి అని విప్పేసాడు.
చిన్నా బొడ్డు మీద ముద్దులు పెడుతుంటే బ్రా విప్పేసింది అక్షిత. అది చూసి బొడ్డుని వదిలి పైకి వచ్చి రెండు చేతులతో రెండు రొమ్ములని చేతుల్లోకి తీసుకుని అక్షిత వంక చూసి నవ్వితే తనూ నవ్వింది. మెత్తగా మర్ధన చేస్తూ ఎడమ సన్ను మీద ఉన్న బఠాణి అంత ముచ్చికని నాలికతో నాకాడు. ఎన్నో సంవత్సరాలుగా ఎదురు చూస్తుంది అక్షిత. ఇప్పటికి కుదిరింది. ఆత్రంగా ఎదురుచూస్తూ ఒంటిని చిన్నాకి అప్పగించేసింది. రెండు వేళ్ళతో కుడి చన్ను ముచ్చికని నలుపుతూ ఎడమ చన్ను మీదున్న ముచ్చికని నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరిస్తుంటే కళ్ళు మూసుకుని పంగ చాపేసింది అక్షిత. తల ఎత్తి పెదవులపై ముద్దు పెట్టగానే కళ్ళు తెరిచింది.
జీన్స్ బటన్ తీసి ప్యాంటు విప్పేసి తొడ మీద చెయ్యేసి గట్టిగా పిసుకుతుంటే చెయ్యి లేపి దెగ్గరికి రమ్మంది. నడుముకి ఇరువైపులా చేతులు వేసి డ్రాయర్ పట్టుకుని లాగేసాడు. రెండు కాళ్లు చాపింది. నున్నగా ఎర్రగా ఉన్న పూకుని చూడగానే చెయ్యేసి కప్పేసాడు. అక్షిత నోటి నుంచి సన్నని మూలుగు వినగానే వంగి చిన్న ముద్దు పెట్టాడు.
అక్షిత : విప్పరా
చిన్నా కూడా బట్టలు విప్పగానే వాడి అనకొండని చూసి నవ్వింది. ముందు లేచి పట్టుకుందాం అనుకుంది కాని మళ్ళీ ఆగి లేవకుండా కాలు ఎత్తి అరికాలుతో చిన్నా మొడ్డని తాకింది. అరికాలుతో కిందకి పైకి రాస్తుంటే వెనక్కి ఒరిగి పడుకున్నాడు చిన్నా. లేచి రెండు కాళ్ళ మధ్యలో కూర్చుని మొడ్డ మీద చెయ్యేసి ఒక దెబ్బేసింది. చెప్పు ఎంత మందిని దెంగింది ఇది. చెప్పు అని మళ్ళీ ఒక్కటి పీకింది. చిన్నా నవ్వుతూ రెండు చేతులు తల వెనక పెట్టుకుని.. సంధ్య, శృతి వీళ్లిద్దరే అన్నాడు.
అక్షిత : ఫారెన్ పూకులు ట్రై చెయ్యలేదా
చిన్నా : లేదు, శృతి తోటే సరిపోయింది.
అక్షిత : బాగుంటదా దానితో అంది మొడ్డని చేతుల్లోకి తీసుకుంటూ
చిన్నా : హ్మ్.. అన్ని నేర్పుకున్నాను. ఇప్పుడు నువ్వు
అక్షిత : నాకు నువ్వేం నేర్పుతావ్ రా.. ఆ అని గుండు మీద వేలితో నొక్కుతూ పిల్ల మొగ్గ అని నవ్వింది.
చిన్నా : నాకు తెలుసే నీ అసలుతనం అని మొడ్డని ఎగరేసాడు
అక్షిత జుట్టుని చెవి వెనక్కి సర్దుకుని నాలికతో గుండు చుట్టు రాసి బొక్క దెగ్గర నాలికని ఆడిస్తుంటే చేత్తో అక్షిత తల పట్టుకోబోయి మెడ నొప్పి గుర్తుకువచ్చి ఆగిపోయాడు. అక్షిత అది గమనించి మొడ్డని నోట్లోకి తీసుకుంది. పది సార్లు బాగా చీకి తడి చేసాక కుక్కలా వంగుని వచ్చి దెంగమంది.
చిన్నా లేచి వర్జిన్ కదా అని చిన్నగా పెడుతుంటే.. అక్షిత చూసి దాంట్లో ఎన్ని కూరగాయలు వాడానో నాకే గుర్తుకులేదు. ఏం కాదు దూర్చు అంది. రెండు వేళ్ళతో పూపెదవులు చీల్చి మొడ్డను చిన్నగా దూరుస్తుంటే పెదవులు బిగపట్టి ఓర్చుకుంది. పది నిమిషాల వరకు చిన్నగా బైటికి లోపలికి ఆడిస్తూ ఉంటే అది అక్షితకి చిన్నాకి ఇద్దరికీ సరిపోలేదు.
అక్షిత : దెంగు..
చిన్నా : మరి మెడ ?
అక్షిత : కొంచెం స్పీడ్ పెంచు ఏం కాదు.
ఇంకొంచెం స్పీడు పెంచినా అక్షితకి సరిపోలేదు, దెంగు దెంగు అని చెపుతూనే ఉంది. చిన్నాకి కూడా గుల పెరుగుతూనే ఉంది. ఓపిక నశించి మెడ నొప్పి సంగతి మర్చిపోయి ఒక్క గుద్దు గుద్దాడు. ముందుకు తుళ్లి పడింది అక్షిత. ట్రక్ అన్న సౌండు వచ్చింది. చిన్నాకి భయం వేసి అక్షిత దెగ్గరికి వెళ్లి చూస్తే అక్షిత ఏడుపు మొహంతో లేచి మెడ మీద చెయ్యి పెట్టుకుని తల ఎత్తింది.
చిన్నా : ఓకే నా.. హాస్పిటల్ కి వెళదాం పదా అని లేస్తుంటే అక్షిత తల అటు ఇటు తిప్పి చూసింది. నొప్పి లేదు. తల గుండ్రంగా తిప్పింది. ఏమైంది..?
అక్షిత : సెట్ అయిపోయిందనుకుంటా.. తల అటు ఇటు తిప్పి ఓకే అంది నవ్వుతూ
చిన్నా : హమ్మా.. పోనీలే
అక్షిత లేచి మోకాళ్ళ మీద నిలుచుని ఇక రా అని రెండు సళ్ళని చిన్నా తలకి అదిమింది. చిన్నా కొరుకుతూ ఆడుకుంటుంటే. చిన్నాని నెట్టేసి మీద పడుకుని చిన్నా మూతి నుంచి ఛాతి వరకు ముద్దులు పెడుతూ చిన్నా ముచ్చికలని కొరుకుతూ వాడి ఒడిలో కూర్చుని నవ్వుతే చిన్నా ముద్దు పెడుతూ మొడ్డని పట్టుకుని అక్షిత పూకులోకి నెట్టాడు, అక్షిత కూర్చుని ఎగురుతుంటే చిన్నా పిర్రలు పట్టుకుని ఎగరేసి దెంగుతూ ఇద్దరు ఒకేసారి కార్చుకున్నారు.
ఇద్దరు స్నానం చేసాక పక్క మార్చేసింది అక్షిత.
చిన్నా : పని మనుషులు రారు. నువ్వే ఉతకాలి.
అక్షిత : రేపు వచ్చినప్పుడు ఉతుకుతాలే.. నాకు కూడా కీస్ ఇవ్వు. ఇంకెవ్వరికి తెలీదుగా
చిన్నా : హా.. నీకు నాకు అంతే.. అక్క ఎలాగో ఒక్కటే రాదు.
అక్షిత : మర్చిపోయా మా అమ్మకి చెప్పావ్ ఎందుకు అంది బట్టలు వేసుకుంటూ
అప్పటికే బట్టలు వేసుకుని కూర్చున్న చిన్నా ఒళ్ళో కూర్చుంటూ ఏదో చెప్తా అన్నావ్ చెప్పు అంది.
చిన్నా : నీకు మీ అమ్మ గురించి ఏం తెలుసు ?
అక్షిత : మా అమ్మ గురించా.. ఏ.. ఏమైంది
చిన్నా : మీ ఇంట్లో మీ అమ్మ ఎప్పుడైనా మాట్లాడటం చూసావా, ఎప్పుడు తన అత్తకి భయపడుతుంది, భయం భయంgaa ఉంటుంది. ఇదే కదా మీ అమ్మ గురించి నీకు తెలిసింది.
అక్షిత : ఇంకా ఉందా
చిన్నా : మీ అమ్మ బైటికి వెళ్ళేటప్పుడు వెంట మనుషులని తీసుకెళ్లదు తెలుసా నీకు
అక్షిత : తెలుసు
చిన్నా : ఎందుకో ఎప్పుడు డౌట్ రాలేదా నీకు
అక్షిత ఆలోచిస్తూ నాకొక్క ముక్క కూడా అర్ధం కావట్లేదు అంది
చిన్నా : చెప్తా విను, మీ అమ్మ నువ్వుకనుకున్నట్టు కాదు వేరే లెవెల్ ఆమెది. అందరూ ప్రతాపరెడ్డికి భయపడుతూ ఉంటారు కాని ప్రతాపరెడ్డి వెనకున్న ధైర్యం పేరే కావ్య.
అక్షిత : ఏంట్రా
చిన్నా : అవును.. మీ నాన్న ఉట్టి పెంపుడు కుక్క. మీ అమ్మే అంతా వెనకుండి నడిపించేది.
అక్షిత : నువ్వు చూసావా.. నీకెలా తెలుసు
చిన్నా : రోజు రాత్రి మీ ఊళ్ళోకి వచ్చి మీ అమ్మని ఫాలో అవుతున్నాను కాబట్టి. మీ అమ్మ మాములుది కాదే బాబు. అమ్మమ్మ్మ్మ ఎన్ని చేసింది. సివంగి అది. మీ అమ్మ ఎక్కడికి వెళ్లినా సెక్యూరిటీ ఉండదు అనుకుంటారు అంతా కానీ ఎప్పుడు తన పక్కనే పెట్టుకుని తిరుగుతుంటుంది తెలుసా
అక్షిత లేదని తల ఊపింది.
చిన్నా : ఇరవై ఏళ్ల కుర్రోళ్ళని ఎనిమిది మందిని మైంటైన్ చేస్తుంది మీ అమ్మ, మీ అమ్మ ఎక్కడికి వెళ్లినా జనాల్లో కలిసిపోయి కాపు కాస్తుంటారు. అందులో ఒకడిని నీకు కాపలాగా పెట్టింది. వాడు నువ్వు చదివే కాలేజ్లో చదివాడు, నువ్వు చదివే కాలేజీలొ చదివాడు. ఇప్పుడు కూడా నీకోసం రోడ్లు వెతుకుతూ ఉండుంటాడు నీకోసం.
అక్షిత : అంత కచ్చితంగా ఎలా చెప్తున్నావ్
చిన్నా : మనం బైలుదేరే ముందు మీ అమ్మకి కావాలనే ఫోన్ చేసాను, ఆ తరువాత కచ్చితంగా వాడికి చేస్తుందని తెలుసు. వాళ్ళు ఫోను మాట్లాడేలోపే మనల్ని వెంబడించకుండా సందులు తిప్పి తీసుకొచ్చాను.
అక్షిత ఏం మాట్లాడలేదు.
చిన్నా : ఇప్పుడు కాదు పదేళ్ళ క్రితం నీకోసం మీ ఇంటికి వచ్చినప్పుడే చూసాను మీ అమ్మని, మీ నాన్న ఓ పక్కన పడుకుని ఉంటే ఎవడొ మీ అమ్మ పూకు నాకుతున్నాడు మంచం చివర కూర్చుని. మనం చివరిసారి కలుసుకున్నాక మీ అమ్మ నన్ను బైటికి తప్పించింది అప్పుడు చాలా మంది చీకట్లో కాపు కాయడం నేను చూసాను.
అందుకే పదేళ్ళ తరువాత మొట్ట మొదటిసారి ఈ ఊళ్ళో అడుగు పెట్టినప్పుడు నీకోసమో మా అమ్మ కోసమో వెళ్ళలేదు. ముందు మీ అమ్మని చూడాలనుకున్నాను.
ఊరి పరిస్థితులు అన్ని ఇలా మారడానికి కారణం మీ అమ్మ. మా నాన్న పవర్ తో పాటు రాజకీయ బలగం కూడా తగ్గించేసింది కూడా మీ అమ్మే. చాలా మంది పవర్లో ఉన్న రాజకీయ నాయకులు మీ నాన్నతో స్నేహంగా ఉండటానికి కారణం, మా నాన్న ఆస్తులు కొద్దిగా కరిగిపోవడం అన్నిటికి మీ అమ్మే కారణం. ఇన్ని తెలిసినా ఒక్కటి మాత్రం అర్ధం కావట్లేదు
అక్షిత : ఏంటి..?
చిన్నా : మా జోగి రెడ్డి మామ అదే లావణ్య నాన్నకి మీ అమ్మకి ఉన్న కనెక్షన్.
అక్షిత : అది మా నాన్న పనేమో
చిన్నా : కాదు, మీ అమ్మని రెండు సార్లు రాత్రిపూట కలవడం నేను నా కళ్ళారా చూసాను. అంతే కాదు మీ అమ్మ ఆ ఎనిమిది మంది కుర్రోళ్ళకి సెక్సువల్ ఫేవర్స్ చెయ్యడం కూడా చూసాను. వాళ్లంతా ఆమెతో చాలా ప్రేమగా ఉంటారు. మీ అమ్మ కోసం ఏమైనా చేస్తారు. చాలా ప్రశ్నలకి సమాధానం దొరకలేదు. నాకింకో డౌట్ కూడా ఉంది
అక్షిత : ఏంటి
చిన్నా : మీ అమ్మ చేసే పనులన్నీ చాలా తెలివైనవి. ఇది ఒక్కరి ఆలోచన కాదు. ఇన్నేళ్లుగా ఎవ్వరికి తెలీకుండా ఇంత చేస్తున్నారు అంటే ఇది ఒక్కరి ఆలోచన కాదు. నాకు ఇంకోటి కూడా తెలియాలి.. ఇంత చేసిన మీ అమ్మకి నన్ను చంపడం, నా మీద ఎటాక్ ప్లాన్ చెయ్యడం ఆమెకి పెద్ద విషయం కాదు. ఆమె సొంత అన్నయ్యని చంపిన నన్ను రెండు సార్లు కాపాడింది, నా గురించి మీ నాన్నకి తెలీకుండా దాచేసింది. నేను ఎదురుపడితే భయపడుతుంది, ఆ భయం నటన కాదు.. ఎందుకు ?
ఇంతలో ఫోను మొగుతుంటే ఇద్దరు తల తిప్పి చూసారు. అది అక్షిత ఫోను. వాళ్ళ అమ్మ కావ్య నుంచి. చిన్నా వెంటనే ఎత్తి హలో అత్త గారు అన్నాడు సరదాగా
కావ్య : అమ్మాయి నీ దెగ్గరే ఉందా.. ఇక్కడ కంగారు పడుతున్నారు. అంతా గోల గోలగా ఉంది.
చిన్నా : చెప్పు నీ మొగుడికి, లావణ్యని నాకు అప్పగించి అక్షితని మీరు తీసుకోవచ్చు అంటూ అక్షిత సన్ను మీద గట్టిగా గిచగానే అమ్మా అని మూలిగింది. కావ్యకి విషయం అర్ధమయ్యి ఫోను పెట్టేసింది. అక్షితని చూసి.. చూడు మీ అమ్మ ఏం తెలీనట్టు అమాయకురాలిలా ఎంత బాగా నటిస్తుందో
అక్షిత : ఇదంతా నేను చూడాలి చిన్నా
చిన్నా : రాత్రికి చూపిస్తా
ఇంతలో చిన్నా ఫోను మోగింది. చూస్తే నాన్న
చిన్నా : చెప్పు నాన్నా
వీరారెడ్డి : నీ పనేనా
చిన్నా : ఆ.. లావణ్యని వదలమను వాడి కూతురిని వదిలేస్తాను
వీరారెడ్డి నవ్వుతూ సరే అని పెట్టేసాడు.
అక్షిత : మీ నాన్నకి నీ మీద చాలా నమ్మకం
చిన్నా : నాన్న కదా..
గంటలో మళ్ళీ ఫోను వచ్చింది. ఈ సారి ప్రతాపరెడ్డి నుంచి
చిన్నా : హలో
ప్రతాపరెడ్డి : ఈ అమ్మిని మీ ఇంట్లో దిగబెడతాండా.. నా బిడ్డని ఇడిసేయి.
చిన్నా : ఏది ఒకసారి మా నాన్నకి ఫోనియ్యి
వీరారెడ్డి : హలో చిన్నా.. అమ్మాయి వచ్చింది
చిన్నా : ఫోన్ స్పీకర్లో పెట్టు. గంటలో అమ్మాయిని కంచె దెగ్గరా దిగబెడతాను అని ఫోను పెట్టేసాడు.
అక్షిత వెంటనే చిన్నాని కౌగిలించుకుని నేను పోను.. నీతోనే ఉంటాను అంది.
చిన్నా : రాత్రి కలుద్దాం, నేనున్నాగా భయం దేనికి.. పదా అని తీసుకెళ్లి ఊరి కంచె దెగ్గర బండి దించుతుంటే ప్రతాపరెడ్డి ఎర్రటి కళ్ళతో చూస్తున్నాడు.
వీరారెడ్డి, చిన్నా దాచిన పదిమందిని తీసుకొచ్చి కంచె లోపలికి వదులుతూ నిన్న నా కొడుకు మీదకి నువ్వు పంపించిన పది కుక్కలు అని నవ్వుతూ వదిలేసాడు. కోపంతో పిచ్చోడు అయిపోయాడు ప్రతాపరెడ్డి
చిన్నా ఇంట్లోకి రాగానే చెంప మీద చెళ్ళుమని చరిచింది భారతి కోపంగా. వీరారెడ్డి కోప్పడబోతే ఆపాడు చిన్నా. లోపలికెళ్లి చూస్తే లావణ్య పల్లవి ఇద్దరు మాట్లాడుకుంటున్నారు. లావణ్య చిన్నాని చూడగానే లేచేళ్లి వాటేసుకుంది. పల్లవి అది చూసి ఇబ్బంది పడటం చిన్నా గమనించాడు. లావణ్య చేతిని పట్టుకుని మంచం మీద కూర్చోబెడితే పల్లవి బైటికి వెళ్ళడానికి లేచి నిలుచుంది. చిన్నా వెంటనే పల్లవి చెయ్యి పట్టుకుని కూర్చోబెట్టాడు. ముగ్గురు చాలాసేపు మాట్లాడుకున్నారు. ఇన్నేళ్లు లావణ్య ఎంత బాధ పడిందో, ఎంతగా చిన్నా కోసం ఎదురు చూసిందో తెలిసాక లావణ్య అంటే కొంచెం అభిమానం పెరిగింది. తన తమ్ముడిని ప్రేమించే సరైన జోడి అని అభిప్రాయపడింది.
రాత్రి అయ్యాక అందరూ భోజనాలకి కూర్చున్నా భారతి కోపంగానే ఉంది, ఎవ్వరితోనూ సరిగ్గా మాట్లాడలేదు. అస్సలు లావణ్య మొహం కూడా చూడలేదు. అందరూ తిన్నాక ఎవ్వరిని పట్టించుకోకుండా తన గదిలోకి వెళ్లి పడుకుంది.
పల్లవి : చిన్నా నేను కీర్తి గదిలో పడుకుంటాను
చిన్నా : ఏం అవసరం లేదు. నువ్వు లావణ్య పడుకోండి. నేను బైటికి వెళ్ళాలి
పల్లవి : లావణ్య వచ్చేసింది కదా, ఇంకెందుకు
చిన్నా : లావణ్యని మళ్ళీ తీసుకెళ్లకుండా ఏర్పాట్లు చేసుకోవాలి కదా అని నవ్వాడు.
పల్లవి : నాకు లావణ్య నచ్చింది. అందుకే నిన్ను పోనిస్తున్నా అని నవ్వింది.
చిన్నా : అమ్మ అడిగితే రూములోనే ఉన్నానని చెప్పు, లావణ్యతో ఉన్నానని ఏదో ఒకటి చెప్పి కవర్ చెయ్యి. సరేనా
పల్లవి : అలాగే