Update 17
దారి అంతా మంజుల వాగుడంతా భరించేసరికి తల నొప్పి వచ్చేసింది. అందరూ మంజులని పలకరించడానికి వెళ్లారు, తన మాటల్లో ప్రేమా నిజాయితీ అర్ధమైనా ఏమి చెయ్యలేని పరిస్థితి చిన్నాది, ఇప్పటికి ఉన్న సంత చాలు మళ్ళీ కొత్త పేరంటం ఎందుకు అని తనకి తానే చెప్పుకుంటూ రూములోకి వెళ్లి చూస్తే పల్లవి బోళ్ళా పడుకుని ఉంది. మొహం అటువైపు తిరిగి ఉంటే వెళ్లి తన పక్కన కూర్చుని వంగి చూసాడు, కళ్లెమ్మటి నీళ్లు కారిపోతూ ఉన్నాయి, భుజం మీద చెయ్యి వెయ్యగానే దిగ్గున లేచి కూర్చుని కళ్ళు తుడుచుకుంది.
పల్లవి : వచ్చావా, ఉండు మంచినీళ్లు తీసుకొస్తాను అని లేవబోతుంటే చెయ్యి పట్టుకుని ఆపాడు.
చిన్నా : ఏమైంది
పల్లవి : ఏం లేదు లేరా.. అక్కా నేను గొడవ పడ్డాం
చిన్నా : ఏమనుకున్నారు
పల్లవి : ఏవో ఉంటాయిలే ఆడోళ్ళ మధ్యలో అని నవ్వింది.
చిన్నా : చెప్తావా లేదా
పల్లవి : నాకే నోటి దూల ఎక్కువ కదా, ఊరుకోక.. పెందలాడే ఇంటికి రా, అందరితో బాగా ఉండు, ఒక్క దానివే ఉండకు అదీ ఇదీ అని కొంచెం చనువు తీసుకుని చెప్పా, మన ఇద్దరి గురించి అక్కకి తెలుసనుకుంటా కొంచెం నా గురించి చులకనగా మాట్లాడింది, తనకి చెప్పే అర్హత నాకు లేదని కొంచెం, నా గురించి చెడ్డగా మాట్లాడేసరికి.. అని ఆపేసింది.
చిన్నా : కాఫీ కలుపు తల నొప్పిగా ఉంది.
పల్లవి వెళ్ళగానే చిన్నాకి కీర్తి మీద కోపం రాలేదు, అమ్మ భారతి మీద వచ్చింది కోపం. పల్లవిని జాతకం పేరుతో తన పెళ్ళి గురించి ఆలోచించకుండా సగం నష్టపోతే మిగతాది అమ్మ పల్లవిని నా మీదకి ఎగతోసింది, అదే అమ్మ సరిగ్గా అలోచించి ఉంటే పల్లవి జీవితం ఇలా ఉండేదా, ఈ పాటికి పెళ్ళై తన సంసారం తను చేసుకునేది. అందరి ఆడపిల్లలా కష్ట సుఖాల్లో జీవితం గడిపేది, కానీ ఇప్పుడు నా కోసం కూర్చుంది. దెగ్గరికి తీసుకుని జో కొడుతూ ఎన్ని మాటలు చెప్పినా ఎంత ప్రయత్నించినా అస్సలు వినడానికి కూడా ఇష్టపడటం లేదు.
ఆలోచిస్తుంటే భారతి మంజుల చెయ్యి పట్టుకుని లోపలికి వచ్చింది. చిన్నాని చూసి దెగ్గరికి తీసుకొచ్చింది. రాత్రి జరిగినదానికి మనసులో కోపం, బాధా ఉన్నా ఇప్పుడు ముందు కొడుకుని ఏమార్చడమే తన లక్ష్యంగా మంజులని దింపింది, దానికి తగ్గట్టే ప్రవర్తిస్తుంది. మంజుల కిచెన్ లోపలికి వెళుతున్న పల్లవిని చూసి తనతోపాటు వెళితే భారతి వచ్చి కొడుకు పక్కన కూర్చుంది.
భారతి : ఏడవకు, క్షమించేసాను నిన్ను అంది పొగరుగా. లోపల మాత్రం కొడుకుతో మాట కలిపితే చాలనుకుంది.
చిన్నా : రాత్రి నువ్వు నా అమ్మవి కాకపోయి ఉంటే నిన్ను కుక్కని కొట్టినట్టు కొట్టేవాడిని. ఎక్కడో నీ మీద ఉన్న ప్రేమ నన్ను ఆపింది. నువ్వెన్ని చేసినా దాని వల్ల నేను ఎంత ఇబ్బంది పడినా అది మన ఇద్దరి మధ్యా.. తల్లి కొడుకులం మనం చూసుకుందాం, చూసుకుంటాం. అంతేకానీ నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు పల్లవి అక్క జీవితంతొ ఆడుకుంటానంటే నేను చూస్తూ ఊరుకోను.. (అప్పటికే భారతి ఏడుపు మొహం పెట్టింది)
నీ చిన్న కూతురు ఇప్పటికే చాలా ఎక్కువ చేస్తుంది, ఇంట్లో పద్ధతిగా ఉండకపోతే బాగోదని చెప్పు. నేను నీ మొగుడంత మంచోడిని కాదు. ఆ విషయం నీకు బాగా తెలుసని కూడా నాకు తెలుసు.
పల్లవి, మంజుల కూడా వచ్చేసరికి భారతి ఇంకేం మాట్లాడలేదు, చిన్నా కూడా మాట్లాడటం ఆపేసాడు. కాఫీ కప్పు అందుకుని తాగుతుంటే శృతి నుంచి ఫోన్ వచ్చింది. తాగుతూ ఫోన్ ఎత్తి చెప్పవే అంటూ బైటికి వెళ్లిపోయాడు. భారతి మౌనంగా కూర్చునేసరికి మంజుల, పల్లవి ఇద్దరికి ఏదో జరిగిందని అర్ధమయ్యింది.
శృతి : బోర్ కొడుతుంది నాకు, ఒక్కదాన్నే వదిలేసి పొయ్యవ్. ఎంత కష్టంగా ఉందొ నీకేం తెలుసు. నాకు నువ్వొక్కడివే ఉన్నావ్. నీకేమో అక్కడ వరస పెట్టి ఉన్నారు. అదృష్టం అంటే అలా ఉండాలి.
చిన్నా : హహ.. అదృష్టం.
శృతి : అక్కడికి రానా
చిన్నా : ఇక్కడికా..!
శృతి : ఓ రెండు రోజులు, నిన్ను చూసేసి పోతాను. ప్లీజ్ కాదనకు, అయినా నేనొచ్చేది నీకోసం కాదు అక్షిత కోసం. ప్లీజ్.. ప్లీజ్ ప్లీజ్ ప్లీజ్
సరే అన్నాడు తల పట్టుకుంటూ..
శృతి : ఎస్.. ఫ్లైట్ బుక్ చెయ్యి
చిన్నా : నీ అయ్య దెగ్గర డబ్బులేవే
శృతి : హా.. మొగుడున్నాక కూడా ఇంకా తల్లిని తండ్రిని అడుక్కోవాలా ఏంటి.. బుక్ చెయి, బుక్ చెయి అని పెట్టేసింది నవ్వుతూ
నేను లేక బాగ ఎక్కువైంది దీనికి అని నవ్వుకుని అక్షితకి ఫోన్ చేసాడు.
చిన్నా : ఎక్కడున్నావే
అక్షిత : నేనా.. హాస్పిటల్లో అని నవ్వింది
ఏమైంది అన్నాడు కంగారుగా
అక్షిత : నాకేం కాలేదు
చిన్నా : మరీ..?
అక్షిత : అంటే కారు నడుపుతున్నా.. సొ, దిగుదామని డోర్ తీసాను వాడెవడో బైక్ నా కారు డోరు తగులుకుని పడిపోయాడు. ఇంకా డోరు వద్దని ఎడమ వైపు నుంచి దిగుదామని సీటు మారి ఇటోచ్చి ఈ డోర్ తీసా పాపం నడుస్తున్న ముసలోడు గుద్దుకున్నాడు. వెంటనే దిగి ముసలోడిని చూస్తుంటె
చిన్నా : ఎవ్వరికి ఏం కాలేదు కదా
అక్షిత : నన్ను పూర్తి చెయ్యనీ.. ఈ టెన్షన్లో పడి కారు హ్యాండ్ బ్రేక్ వెయ్యడం మర్చిపోయానన్నమాట. సొ, కారు వెనక్కి వెళ్లి ఇంకో కారుని గుద్దుకుంది.
చిన్నా : అంతేనా
అక్షిత : నా కారు ఇంకో కారుని గుద్దుకునేటప్పుడు ఆ కారు వాడు అద్దాలు తుడుచుకుంటున్నాడు. వాడు రెండు కార్ల మధ్యలో అప్పచ్చ
చిన్నా : అవ్వ...! ఎవ్వరికి ఏం కాలేదుగా
అక్షిత : లేదు, మైనర్ ఇంజురీస్. నేనూ డాక్టర్నే అని చెప్పి అందరిని తీసుకొచ్చాను.
చిన్నా : కొంపతీసి నువ్వు గానీ ట్రీట్ చేస్తున్నావా ఏంటి
అక్షిత : లేదు.. యే
చిన్నా : నీ చదువుతో వాళ్లకి ట్రీట్మెంట్ చేస్తే వాళ్ళు మటాశే.. లొకేషన్ పెట్టు వస్తున్నా. మీ వాళ్ళు ఎవరైనా వచ్చారా
అక్షిత : లేదు ఇంకా ఎవ్వరికి తెలీదు, ఇక్కడ మధుమతి ఉంది. ఇంకా ఆవిడ దాకా వెళ్ళలేదు సింపుల్ కాబట్టి. ఆవిడ చూడకుండా మానేజ్ చేస్తున్నాను.
చిన్నా : ఎవడో ప్రపంచం చాలా పెద్దది అన్నాడు, నరికేయ్యాలి వాడిని.
అక్షిత నవ్వుతూ పెట్టేసింది. వెంటనే బండి వేసుకుని సిటీకి వెళ్ళిపోయాడు. హిస్పిటల్ కి వెళ్లేసరికి బైట అక్షిత ఎవరితోనో మాట్లాడుతుంటే వెళ్లి వాళ్ళతో మాట్లాడి సర్దుబాటు చేసాడు. అంతా అయిపోయి ట్రీట్మెంట్ ఖర్చులు అన్ని భరించి బైటికి వస్తూ మధుమతి కళ్ళలో పడ్డారు. మధుమతి ఇంటికి వెళ్ళడానికి బైటికి వచ్చి నడుస్తుంటే అప్పుడే చిన్నా కూడా బైటికి వెళదామని వచ్చాడు. చిన్నా చేతిలో అక్షిత చెయ్యి ఉండటం చూసి చిన్నా వంక చూసింది.
అక్షిత : గుడ్ మార్నింగ్ మేడం.
సూపర్ సీనియర్ అక్షిత గారిని చూడగానే గుర్తు పట్టేసింది మధుమతి, మామూలుగానే తన గురించి ఊరి గురించి తెలుసు అలానే చిన్నా నాన్నకి అక్షిత నాన్నకి ఉన్న విబేధాలు తెలుసు. ఆశ్చర్యపోయింది. చిన్నా లావణ్యని మోసం చేస్తున్నాడా అనిపించింది, అంతలోనే లావణ్యని అంతలా కాపడి తీసుకొచ్చినవాడు అలా చెయ్యడు కదా అనుకుంది.
చిన్నా : అదీ.. చిన్న ఆక్సిడెంట్. నేను మళ్ళీ కలుస్తానండి అని చెప్పేసి అక్షితని తీసుకుని అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయాడు.
మధుమతి కూడా అక్కడి నుంచి ఇంటికి వెళ్ళిపోయింది. చిన్నా కారు నడుపుతుంటే అక్షిత మాట్లాడుతుంది.
అక్షిత : లావణ్యకి చెప్పేస్తుందేమో
చిన్నా : చెప్పనీ.. అయినా ఎక్కువ రోజులు దాచడం కూడా నాకు ఇష్టం లేదు. ఎన్ని రోజులని ఇలా
అక్షిత : ఇంటికి వెళ్లాలని లేదు
చిన్నా : సాయంత్రం అవుతుంది
అక్షిత : నాకు గన్ కాల్చడం నేర్పించవా
చిన్నా : ఎందుకే
అక్షిత : నేర్పించు, బండి నడపడం, గన్ కాల్చడం. అప్పుడప్పుడు దెంగితే కొంచెం స్టామినా కూడా పెరుగుతుంది. అన్నిటికి మించి నీకు దూరంగా ఉండటం నా వల్ల కావట్లేదు, మనసులో ఎలాగో ఉంది.
చిన్నా : భయంగా ఉందా
అక్షిత : లేదు, అలా కాదు. ఇది వేరే
నాకు అర్ధం అవుతుంది, ఏ ఆడదానికైనా తన మొగుడు లేదా ప్రియుడు ఇంకో ఆడదాని వైపు చూస్తాడేమో అన్న భయం ఉంటుంది, లేదా ఇంకో ఆడదాని వలలో పడతాడేమో అన్న ఆలోచనలతొ సతమతమయ్యే రోజులు కూడా వస్తాయి, కానీ ఇక్కడ వేరే.. అటు శృతికి మాటిచ్చాను, ఇటు లావణ్యని దెగ్గరగా తీసుకున్నాను, సంధ్యతొ బిడ్డను కన్నాను, మా అమ్మ మంజులని దింపింది. అక్క పల్లవిని ఉంచుకున్నదానికిందే లెక్క ఇప్పుడు చూస్తే, ఇంకో పక్క మా అమ్మతొ అక్షిత అమ్మతొ సత్సంబంధాలు. నా గురించి అక్షితకి కొత్తగా చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు, అన్ని తనకి తెలుసు. అయినా ఎప్పుడూ నా మీద కోపం తెచ్చుకోలేదు, సరదాగా తిట్టేది అంతే.. ఇంకా మధుమతితొ కంటున్న కలల గురించి తెలీదు అక్షితకి.
చిన్నా మాట్లాడకుండా కారు నడుపుతుంటే భుజం మీద తల పెట్టుకుంది. నేరుగా కొత్త ఇంటికి తీసుకెళ్లిపోయి, సోఫాలో ఒళ్ళో కూర్చోపెట్టుకుంటె కళ్ళు మూసుకుని పడుకుంది. అక్షిత తల్లో జుట్టుతొ ఆడుకుంటూ తన మొహమే చూస్తూ గడిపేశాడు.
నిజమే అక్షిత కంటే అందంగా ఉండేవాళ్ళు నా చుట్టూ చాలా మంది ఉన్నారు. లావణ్య చాలా అందగత్తే, పల్లవి రంగు తక్కువైనా ఏ మాత్రం తీసిపోదు, నిన్న దిగిన మంజుల కూడా సెక్సీ ఫిగర్. ఇక శృతి.. వీళ్లందరిని తలతన్నెలా ఉంటుంది. ఎవ్వరూ దెగ్గరికి కూడా వెళ్ళలేరు.
ఒళ్ళో ఉన్న అక్షితని చూస్తే నవ్వొచ్చింది. చదవలేదు, పని చెయ్యలేదు, కేజీ కండ లేదు బక్కదాని దెగ్గర, అయినా కూడా చెట్టంత మగాడిని నన్ను కట్టేసుకుంది. నా చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళందరి దెగ్గరా ఏదో ఒక ప్రత్యేకత ఉంది. శృతి అందంగా ఉంటుంది, చదువుంది. పల్లవిని ఇంటి పని, వంట పనిలో ఎవ్వరూ గెలవలేరు, మంజుల దెగ్గరా చదువు ఉంది. కానీ దీని దెగ్గర ఏముందో ఎవ్వరికి తెలీదు. నాకు తప్ప.
నా లైఫ్ లో అక్షిత అంత ధైర్యవంతురాలిని నేను ఇప్పటి వరకు చూడలేదు, మళ్ళీ చూడలేనేమో కూడా. తన అమ్మ గురించి తెలిసినా, తన నాన్న చెడ్డవాడని తెలిసినా, రెండు ఊర్ల సంగతి తెలిసినా.. నా చుట్టూ ఇంత మంది పడుతున్నారని, నేను తిరుగుతున్నానని తెలిసినా ఒక్కసారి కూడా నన్ను అడగలేదు, అంత నమ్మకం అంత ధైర్యం ఎక్కడి నుంచి వచ్చిందో నాకు తెలీదు. అక్షితని జీవితాంతం నేను దెగ్గరగా ఉంచుకోవడమే తనకి నేనిచ్చే సంపూర్ణ బహుమతి.
అక్షితకి మెలుకువ వచ్చి లేచింది. కళ్ళు తెరవగానే చిన్నా కనిపించేసరికి నవ్వితే అక్షిత పెదవులపై ముద్దు పెట్టాడు.
###
###
రాత్రి ఎప్పుడో వచ్చాడు చిన్నా ఇంటికి, అప్పటికే పల్లవి పడుకుని ఉంది. భారతి మాత్రం కొడుకు కోసం ఎదురు చూస్తూ కూర్చుని కొడుకు రాగానే లేచింది.
భారతి : భోజనం
చిన్నా : బయట తినేసాను, నువ్వు తిన్నావా
భారతి : హా
భారతి పొడిపొడిగా మాట్లాడేసరికి సరిగ్గా అనిపించక తల్లిని దెగ్గరికి తీసుకున్నాడు.
చిన్నా : బాధగా ఉందా, అని నుదిటి మీద ముద్దు పెడితే ఏడుస్తూ కొడుకు గుండె మీద వాలిపోయింది.
భారతి : నేనేవి కావాలని చెయ్యలేదు, నా..
చిన్నా : ఉష్.. ఇప్పుడేమైందని.. నేనున్నాగా
భారతి : నీ దెగ్గర పడుకుంటా
అలాగేలే పదా అని రూములోకి తీసుకెళ్లడం సిరి తొంగి చూస్తుంది. పల్లవి ఓ పక్కన పడుకుంటే మధ్యలో పడుకున్నా.. అక్కా అమ్మా ఇద్దరు చెరో చేత్తిమీద పడుకుంటే నిద్రొచ్చేసింది. తెల్లారి లేచేసరికి నా పక్కనా అమ్మా లేదు, అక్కా లేదు. వాళ్లకి బదులుగా మంజుల ఉంది, నన్నే చూస్తుంటే లేచి కూర్చున్నాను.
మంజుల : మార్నింగ్ బావ గారు, కాఫీ రెడీ.. పళ్ళు తోముకోని తాగుతారా, తాగాక తోముకుంటారా అని నవ్వింది.
పట్టించుకోకుండా లేచి బాత్రూంకి వెళ్లి స్నానం చేసి అరగంట తరువాత వచ్చాడు, మంజుల ఇంకా అక్కడే కూర్చొని ఉండటం చూసి తల పట్టుకున్నాడు, అర్ధమయ్యి నవ్వింది మంజుల
చిన్నా : బంక మట్టివే నువ్వు
మంజుల : నిన్ను అత్త పిలుస్తుంది
బైటికెళ్లి చూస్తే అమ్మా పల్లవి మాట్లాడుకుంటున్నారు. నన్ను చూడగానే నవ్వింది.
భారతి : దానికంట ఊరు చూపించు
చిన్నా : ఊరా.. ఏ ఊరు..
భారతి : ఈ ఊరే..
చిన్నా : ఏముంది ఇక్కడ అది చూడటానికి.. మనసులో మాత్రం అక్కా చెల్లెళ్ళు ఇద్దరు కలిసి ఊరిని ముక్కలు చేసి నాశనం చేసి ఇప్పుడు ఏమి తెలీనట్టు ఊరు చూపించాలట ఊరు అనుకున్నాడు. నేను బైటికి వెళుతున్నా అని బండి తాళాలు అందుకుని బండి స్టార్ట్ చెయ్యగానే మంజుల వెనక ఎక్కి కూర్చుంది. దిగు అన్నాడు
మంజుల : నేనూ వస్తా
చిన్నా : నాకు వేరే పనులున్నాయి
మంజుల : అక్షిత దెగ్గరికా అని నవ్వింది.
అంతే చిన్నా ఫ్యూస్ ఎగిరిపోయింది. మంజుల వెంటనే వెనక ఎక్కి పోనీ మాట్లాడుకుందాం అంటే బండి ముందుకు పోనిచ్చాడు. బండి నేరుగా చెరువు దెగ్గరికి వెళ్లి ఆగింది.
చిన్నా : నీకెలా తెలుసు
మంజుల : నీ గురించి నాకు తెలియనివి ఏముంటాయి బావ
చిన్నా : టెన్షన్ పెట్టకు మంజు
మంజుల : అంటే నన్ను చిన్నప్పుడు ప్రేమగా మంజు అని పిలిచే పిలుపు గుర్తుంది, నువ్వేది మర్చిపోలేదు. నటించావ్ అంతేనా
చిన్నా : మంజూ..
మంజుల : ఇప్పుడు కాదు నాకు చిన్నప్పుడే తెలుసు. ఎప్పుడూ నన్ను వెంటేసుకుని తిరిగే నువ్వు ఎప్పుడైతే పనుంది అని వెళ్ళావో ఆరోజే నిన్ను ఫాలో అయ్యాను, నువ్వు అక్షిత మాట్లాడుకోవడం నేను చూసాను. నువ్వు అక్షిత కోసం వెళ్లిన ప్రతీసారి నీ గురించి అనుమానం రాకుండా నిన్ను కాపాడింది ఎవరు అని ఎప్పుడూ ఆలోచించలేదా బావా
చిన్నా : ఎందుకు మంజు ఇదంతా
మంజు : అన్నిటికి ఒకటే సమాధానం, నువ్వంటే పిచ్చి బావా నాకు.
చిన్నా : ఇంకా ఎవ్వరికి తెలుసు
మంజు : ఎవ్వరికి తెలీదు. నేనూ ఎవ్వరికి చెప్పను. ఈ పాటికి నీకు నా మీద నమ్మకం వచ్చే ఉండాలి. నీకింకోటి చెప్పాలి, అత్తయ్య నన్ను ఎప్పుడూ నీ దెగ్గరే ఉండేలా ప్లాన్ చెయ్యమంటుంది, నువ్వు ఎక్కడికి వెళుతున్నావ్, ఎవరెవర్ని కలుస్తున్నావ్ అన్ని తనకి చెప్పమంది. అస్సలు ఏం జరుగుతుంది బావా
చిన్నా తనకి తెలిసింది, చూసింది చెప్పాడు. అంతా విన్న మంజుల మెదడు మొద్దుబారిపోయింది.
మంజు : అంతా విచిత్రంగా ఉంది బావ
చిన్నా : ఏదో జరుగుతుంది మంజు, అదేంటో తెలుసుకోవాలి. నాకు చాలా అనుమానాలు ఉన్నాయి. వీటన్నిటిలో నీ అన్న సిరి లవ్ చేసుకుంటున్నారు
మంజు : అవునా..!
చిన్నా : నా ఇంట్లో ఏం జరుగుతుందో నాకు తెలీదా.. సిరి ఎలా చెపితే అలా వింటాడు నీ అన్న. పై చదువులకి ఇద్దరు ఫారెన్ వెళ్ళిపోయి వీటన్నిటికీ దూరంగా బ్రతకాలని సిరి ఆలోచన. దానికోసమే ప్రయత్నిస్తున్నాడు ఫణి గాడు.
మంజు : ఏమో.. ఎవరు ఎటైనా పోనీ.. నీతో పాటు మన కుటుంబాన్ని కాపాడటానికి నేను రెడీ బావ.. నీతోనే ఉంటాను. నేనూ అన్ని గమనిస్తాను
చిన్నా మంజుల ఇద్దరు ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకుంటుంటే మంజుల మెల్లగా తన మొహం చిన్నాకి దెగ్గరగా తీసుకొచ్చింది. అప్పుడే దారిన పోతున్న ఫణికి మంజుల, చిన్నా కనిపించగానే బండి ఆపి నవ్వుకుంటూ చెట్టు దెగ్గరికి వచ్చి కెమెరా ఆన్ చేసాడు.
మంజుల కళ్ళు మూసుకుని తన బావ పెదవులు అందుకుని అలానే ఉండిపోతే చిన్నా మంజుల తల మీద చెయ్యి వేసి దెగ్గరికి లాక్కుని లోతైన ముద్దు పెట్టాడు.
ఫణి : సూపర్.. వాహ్.. క్యా షాట్ హై.. శభాష్ రా ఫణి అంటుంటే ఇద్దరు తల తిప్పి చూసారు.
చిన్నా లేచాడు, రేయి ఫణి వద్ధు.. నా మాట విను అంటుండగానే ఫణి వెనక్కి పరిగెడుతుంటే చిన్నా వెనకే వెళ్ళాడు. ఫణి బండి వైపు వెళ్లిపోతుంటే మంజుల అడ్డు పడింది, తప్పించుకోవడానికి చెరువు వైపు పరిగెడుతుంటే మంజుల, చిన్నా ఇద్దరు ఫణిని పట్టుకుని ఒకరినొకరు చూసుకుని ఫణి జుట్టు పట్టుకుని మూడు మునకలు ముంచారు. దెబ్బకి వెంటనే ఫణి తన తీసుకొమ్మని చెయ్యి ఎత్తితే చిన్నా తీసుకుని డిలీట్ చేసాడు.
ఫణి : చిన్నప్పుడు ఇలా ఆడుకునేవాళ్ళం అని కర్చీఫ్ తొ తుడుచుకుంటుంటే ముగ్గురు నవ్వారు.
చిన్నా : నేనింటికి బైటికి వెళ్ళాలి, మంజు.. నువ్వు అన్నయ్యతొ వెళ్ళిపో అని అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయాడు చిన్నా
ఫణి : సక్సెసా..?
మంజు : ఆ ఫోటో పోయినట్టేనా
ఫణి : బావ రిసైకిల్ బిన్ మర్చిపోయాడే.. పంపించనా
మంజు : హ్మ్మ్..
ఫణి : ఖర్చు అవుద్ది
మంజు : లక్ష.. రెండు లక్షలు.. ఎంతైనా ఇస్తాను
ఫణి : హే.. హెయి.. ఊరికే అన్నాను. పంపించాను తీసుకో.. బావకి మాత్రం చెప్పకు చంపేస్తాడు.
మంజు : నీ ఫోన్లో డిలీట్ చెయ్యి
ఫణి : ఆ ఒక్కటి అడక్కు, అందరికీ చూపించాల్సిందే అంటుంటే మంజుల సిగ్గు పడుతూనే అన్నయ్య వీపు మీద చరిచింది.
చిన్నా అక్కడి నుంచి నేరుగా హాస్పిటల్ కి వెళ్ళాడు. అప్పటికే హాస్పిటల్ కి వచ్చిన మధుమతి కూతురు మాట్లాడిన మాటలకి ఆశ్చర్యపోయి ఏం చెయ్యాలో తెలీక సతమతవుతుంది.
లావణ్య : అమ్మా.. చిన్నాకి నేనొక్కదాన్నే అనుకుంటే అది పెద్ద పొరపాటు, వాడి జీవితం ఏవేవో మలుపులు తిరిగింది, అయినా నన్ను మర్చిపోలేదు, నాకోసం వచ్చాడు, నిలబడ్డాడు. నువ్వన్నట్టు అక్షిత కూడా నాలాగే అయితే నాకేం అభ్యంతరం లేదు. ఇప్పుడిప్పుడే అర్ధమవుతుంది, చిన్నా నా దెగ్గర లేని ఈ పదేళ్ళు నన్ను కాపు కాసింది అక్షిత, తనకేం అవసరం. చిన్నా కోసమే నన్ను చూసుకుంది. అక్షిత తనకోసం చేసిందంతా వివరంగా చెప్పింది లావణ్య. అంత మంచిది అక్షిత. చిన్నా గురించి నాకు తెలియనివి చాలా ఉన్నాయి, నేనెప్పుడూ వాడిని అడగదలుచుకోలేదు. వాడితొ ఉంటే చాలు అనుకున్నాను. అనుకున్నట్టే నన్ను పెళ్లి చేసుకుంటానని మాటిచ్చాడు, ఇలా ఎంతమందికి ఇచ్చాడో కూడా నాకు అనవసరం. నన్ను డాక్టర్ అవ్వమని అడిగాడు, ప్రస్తుతానికి అదొక్కటే నా బుర్రలో ఉంది. నువ్వు కూడా ఆలోచించకు. వాడు ఒక్కసారి మాటిస్తే తప్పడు.
మధుమతి ఆలోచిస్తుంటే ప్యూన్ వచ్చి చిన్నా వచ్చిన సంగతి చెప్పాడు. లోపలికి రమ్మంది. చిన్నా లోపలికి వచ్చి కూర్చున్నాడు.
చిన్నా : బిజీగా ఉన్నారా
మధు : లేదు బాబు
చిన్నా : చిన్నా అనే పిలవండి, అదీ.. నిన్న అక్షిత
మధు : నీకు చెప్పాలనిపిస్తే చెప్పు, నాకే అనుమానాలు లేవు
చిన్నా : లావణ్యకి చెప్పారా అని సూటిగా అడిగాడు, మధు తల దించడంతొ సమాధానం దొరికింది. అస్సలు ఇదంతా మొదలయింది అక్షితతోనే అంటే తల ఎత్తి చిన్నా వంక చూసింది. అక్షితని కలవడం నుంచి ఫారేన్ వెళ్లిపోవడం వరకు చెప్పాడు. ఆల్రెడీ లావణ్య చెప్పింది, కానీ చిన్నా ఇంకా పూర్తిగా తన వైపు నుంచి చెప్పడంతొ చాలా విషయాలు తెలిసాయి. చిన్నా అసాధ్యుడు అని మాత్రం తెలిసింది.
మధు : ఇప్పుడు నీ లైఫ్ లో ముగ్గురు ఉన్నారు అందులో ఒకటి నా కూతురు
చిన్నా : ముగ్గురు కాదు, ఐదుగురు, ఆరుగురు,... ఆ.. అంతే అనుకుంటా అని నిస్సహాయంగా చూసాడు.
మధుమతికి చిన్నా మనస్తిధి తలుచుకుంటే జాలేసింది, కానీ అందులో తన కూతురు కూడా ఉందని బాధపడింది
పల్లవి : వచ్చావా, ఉండు మంచినీళ్లు తీసుకొస్తాను అని లేవబోతుంటే చెయ్యి పట్టుకుని ఆపాడు.
చిన్నా : ఏమైంది
పల్లవి : ఏం లేదు లేరా.. అక్కా నేను గొడవ పడ్డాం
చిన్నా : ఏమనుకున్నారు
పల్లవి : ఏవో ఉంటాయిలే ఆడోళ్ళ మధ్యలో అని నవ్వింది.
చిన్నా : చెప్తావా లేదా
పల్లవి : నాకే నోటి దూల ఎక్కువ కదా, ఊరుకోక.. పెందలాడే ఇంటికి రా, అందరితో బాగా ఉండు, ఒక్క దానివే ఉండకు అదీ ఇదీ అని కొంచెం చనువు తీసుకుని చెప్పా, మన ఇద్దరి గురించి అక్కకి తెలుసనుకుంటా కొంచెం నా గురించి చులకనగా మాట్లాడింది, తనకి చెప్పే అర్హత నాకు లేదని కొంచెం, నా గురించి చెడ్డగా మాట్లాడేసరికి.. అని ఆపేసింది.
చిన్నా : కాఫీ కలుపు తల నొప్పిగా ఉంది.
పల్లవి వెళ్ళగానే చిన్నాకి కీర్తి మీద కోపం రాలేదు, అమ్మ భారతి మీద వచ్చింది కోపం. పల్లవిని జాతకం పేరుతో తన పెళ్ళి గురించి ఆలోచించకుండా సగం నష్టపోతే మిగతాది అమ్మ పల్లవిని నా మీదకి ఎగతోసింది, అదే అమ్మ సరిగ్గా అలోచించి ఉంటే పల్లవి జీవితం ఇలా ఉండేదా, ఈ పాటికి పెళ్ళై తన సంసారం తను చేసుకునేది. అందరి ఆడపిల్లలా కష్ట సుఖాల్లో జీవితం గడిపేది, కానీ ఇప్పుడు నా కోసం కూర్చుంది. దెగ్గరికి తీసుకుని జో కొడుతూ ఎన్ని మాటలు చెప్పినా ఎంత ప్రయత్నించినా అస్సలు వినడానికి కూడా ఇష్టపడటం లేదు.
ఆలోచిస్తుంటే భారతి మంజుల చెయ్యి పట్టుకుని లోపలికి వచ్చింది. చిన్నాని చూసి దెగ్గరికి తీసుకొచ్చింది. రాత్రి జరిగినదానికి మనసులో కోపం, బాధా ఉన్నా ఇప్పుడు ముందు కొడుకుని ఏమార్చడమే తన లక్ష్యంగా మంజులని దింపింది, దానికి తగ్గట్టే ప్రవర్తిస్తుంది. మంజుల కిచెన్ లోపలికి వెళుతున్న పల్లవిని చూసి తనతోపాటు వెళితే భారతి వచ్చి కొడుకు పక్కన కూర్చుంది.
భారతి : ఏడవకు, క్షమించేసాను నిన్ను అంది పొగరుగా. లోపల మాత్రం కొడుకుతో మాట కలిపితే చాలనుకుంది.
చిన్నా : రాత్రి నువ్వు నా అమ్మవి కాకపోయి ఉంటే నిన్ను కుక్కని కొట్టినట్టు కొట్టేవాడిని. ఎక్కడో నీ మీద ఉన్న ప్రేమ నన్ను ఆపింది. నువ్వెన్ని చేసినా దాని వల్ల నేను ఎంత ఇబ్బంది పడినా అది మన ఇద్దరి మధ్యా.. తల్లి కొడుకులం మనం చూసుకుందాం, చూసుకుంటాం. అంతేకానీ నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు పల్లవి అక్క జీవితంతొ ఆడుకుంటానంటే నేను చూస్తూ ఊరుకోను.. (అప్పటికే భారతి ఏడుపు మొహం పెట్టింది)
నీ చిన్న కూతురు ఇప్పటికే చాలా ఎక్కువ చేస్తుంది, ఇంట్లో పద్ధతిగా ఉండకపోతే బాగోదని చెప్పు. నేను నీ మొగుడంత మంచోడిని కాదు. ఆ విషయం నీకు బాగా తెలుసని కూడా నాకు తెలుసు.
పల్లవి, మంజుల కూడా వచ్చేసరికి భారతి ఇంకేం మాట్లాడలేదు, చిన్నా కూడా మాట్లాడటం ఆపేసాడు. కాఫీ కప్పు అందుకుని తాగుతుంటే శృతి నుంచి ఫోన్ వచ్చింది. తాగుతూ ఫోన్ ఎత్తి చెప్పవే అంటూ బైటికి వెళ్లిపోయాడు. భారతి మౌనంగా కూర్చునేసరికి మంజుల, పల్లవి ఇద్దరికి ఏదో జరిగిందని అర్ధమయ్యింది.
శృతి : బోర్ కొడుతుంది నాకు, ఒక్కదాన్నే వదిలేసి పొయ్యవ్. ఎంత కష్టంగా ఉందొ నీకేం తెలుసు. నాకు నువ్వొక్కడివే ఉన్నావ్. నీకేమో అక్కడ వరస పెట్టి ఉన్నారు. అదృష్టం అంటే అలా ఉండాలి.
చిన్నా : హహ.. అదృష్టం.
శృతి : అక్కడికి రానా
చిన్నా : ఇక్కడికా..!
శృతి : ఓ రెండు రోజులు, నిన్ను చూసేసి పోతాను. ప్లీజ్ కాదనకు, అయినా నేనొచ్చేది నీకోసం కాదు అక్షిత కోసం. ప్లీజ్.. ప్లీజ్ ప్లీజ్ ప్లీజ్
సరే అన్నాడు తల పట్టుకుంటూ..
శృతి : ఎస్.. ఫ్లైట్ బుక్ చెయ్యి
చిన్నా : నీ అయ్య దెగ్గర డబ్బులేవే
శృతి : హా.. మొగుడున్నాక కూడా ఇంకా తల్లిని తండ్రిని అడుక్కోవాలా ఏంటి.. బుక్ చెయి, బుక్ చెయి అని పెట్టేసింది నవ్వుతూ
నేను లేక బాగ ఎక్కువైంది దీనికి అని నవ్వుకుని అక్షితకి ఫోన్ చేసాడు.
చిన్నా : ఎక్కడున్నావే
అక్షిత : నేనా.. హాస్పిటల్లో అని నవ్వింది
ఏమైంది అన్నాడు కంగారుగా
అక్షిత : నాకేం కాలేదు
చిన్నా : మరీ..?
అక్షిత : అంటే కారు నడుపుతున్నా.. సొ, దిగుదామని డోర్ తీసాను వాడెవడో బైక్ నా కారు డోరు తగులుకుని పడిపోయాడు. ఇంకా డోరు వద్దని ఎడమ వైపు నుంచి దిగుదామని సీటు మారి ఇటోచ్చి ఈ డోర్ తీసా పాపం నడుస్తున్న ముసలోడు గుద్దుకున్నాడు. వెంటనే దిగి ముసలోడిని చూస్తుంటె
చిన్నా : ఎవ్వరికి ఏం కాలేదు కదా
అక్షిత : నన్ను పూర్తి చెయ్యనీ.. ఈ టెన్షన్లో పడి కారు హ్యాండ్ బ్రేక్ వెయ్యడం మర్చిపోయానన్నమాట. సొ, కారు వెనక్కి వెళ్లి ఇంకో కారుని గుద్దుకుంది.
చిన్నా : అంతేనా
అక్షిత : నా కారు ఇంకో కారుని గుద్దుకునేటప్పుడు ఆ కారు వాడు అద్దాలు తుడుచుకుంటున్నాడు. వాడు రెండు కార్ల మధ్యలో అప్పచ్చ
చిన్నా : అవ్వ...! ఎవ్వరికి ఏం కాలేదుగా
అక్షిత : లేదు, మైనర్ ఇంజురీస్. నేనూ డాక్టర్నే అని చెప్పి అందరిని తీసుకొచ్చాను.
చిన్నా : కొంపతీసి నువ్వు గానీ ట్రీట్ చేస్తున్నావా ఏంటి
అక్షిత : లేదు.. యే
చిన్నా : నీ చదువుతో వాళ్లకి ట్రీట్మెంట్ చేస్తే వాళ్ళు మటాశే.. లొకేషన్ పెట్టు వస్తున్నా. మీ వాళ్ళు ఎవరైనా వచ్చారా
అక్షిత : లేదు ఇంకా ఎవ్వరికి తెలీదు, ఇక్కడ మధుమతి ఉంది. ఇంకా ఆవిడ దాకా వెళ్ళలేదు సింపుల్ కాబట్టి. ఆవిడ చూడకుండా మానేజ్ చేస్తున్నాను.
చిన్నా : ఎవడో ప్రపంచం చాలా పెద్దది అన్నాడు, నరికేయ్యాలి వాడిని.
అక్షిత నవ్వుతూ పెట్టేసింది. వెంటనే బండి వేసుకుని సిటీకి వెళ్ళిపోయాడు. హిస్పిటల్ కి వెళ్లేసరికి బైట అక్షిత ఎవరితోనో మాట్లాడుతుంటే వెళ్లి వాళ్ళతో మాట్లాడి సర్దుబాటు చేసాడు. అంతా అయిపోయి ట్రీట్మెంట్ ఖర్చులు అన్ని భరించి బైటికి వస్తూ మధుమతి కళ్ళలో పడ్డారు. మధుమతి ఇంటికి వెళ్ళడానికి బైటికి వచ్చి నడుస్తుంటే అప్పుడే చిన్నా కూడా బైటికి వెళదామని వచ్చాడు. చిన్నా చేతిలో అక్షిత చెయ్యి ఉండటం చూసి చిన్నా వంక చూసింది.
అక్షిత : గుడ్ మార్నింగ్ మేడం.
సూపర్ సీనియర్ అక్షిత గారిని చూడగానే గుర్తు పట్టేసింది మధుమతి, మామూలుగానే తన గురించి ఊరి గురించి తెలుసు అలానే చిన్నా నాన్నకి అక్షిత నాన్నకి ఉన్న విబేధాలు తెలుసు. ఆశ్చర్యపోయింది. చిన్నా లావణ్యని మోసం చేస్తున్నాడా అనిపించింది, అంతలోనే లావణ్యని అంతలా కాపడి తీసుకొచ్చినవాడు అలా చెయ్యడు కదా అనుకుంది.
చిన్నా : అదీ.. చిన్న ఆక్సిడెంట్. నేను మళ్ళీ కలుస్తానండి అని చెప్పేసి అక్షితని తీసుకుని అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయాడు.
మధుమతి కూడా అక్కడి నుంచి ఇంటికి వెళ్ళిపోయింది. చిన్నా కారు నడుపుతుంటే అక్షిత మాట్లాడుతుంది.
అక్షిత : లావణ్యకి చెప్పేస్తుందేమో
చిన్నా : చెప్పనీ.. అయినా ఎక్కువ రోజులు దాచడం కూడా నాకు ఇష్టం లేదు. ఎన్ని రోజులని ఇలా
అక్షిత : ఇంటికి వెళ్లాలని లేదు
చిన్నా : సాయంత్రం అవుతుంది
అక్షిత : నాకు గన్ కాల్చడం నేర్పించవా
చిన్నా : ఎందుకే
అక్షిత : నేర్పించు, బండి నడపడం, గన్ కాల్చడం. అప్పుడప్పుడు దెంగితే కొంచెం స్టామినా కూడా పెరుగుతుంది. అన్నిటికి మించి నీకు దూరంగా ఉండటం నా వల్ల కావట్లేదు, మనసులో ఎలాగో ఉంది.
చిన్నా : భయంగా ఉందా
అక్షిత : లేదు, అలా కాదు. ఇది వేరే
నాకు అర్ధం అవుతుంది, ఏ ఆడదానికైనా తన మొగుడు లేదా ప్రియుడు ఇంకో ఆడదాని వైపు చూస్తాడేమో అన్న భయం ఉంటుంది, లేదా ఇంకో ఆడదాని వలలో పడతాడేమో అన్న ఆలోచనలతొ సతమతమయ్యే రోజులు కూడా వస్తాయి, కానీ ఇక్కడ వేరే.. అటు శృతికి మాటిచ్చాను, ఇటు లావణ్యని దెగ్గరగా తీసుకున్నాను, సంధ్యతొ బిడ్డను కన్నాను, మా అమ్మ మంజులని దింపింది. అక్క పల్లవిని ఉంచుకున్నదానికిందే లెక్క ఇప్పుడు చూస్తే, ఇంకో పక్క మా అమ్మతొ అక్షిత అమ్మతొ సత్సంబంధాలు. నా గురించి అక్షితకి కొత్తగా చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు, అన్ని తనకి తెలుసు. అయినా ఎప్పుడూ నా మీద కోపం తెచ్చుకోలేదు, సరదాగా తిట్టేది అంతే.. ఇంకా మధుమతితొ కంటున్న కలల గురించి తెలీదు అక్షితకి.
చిన్నా మాట్లాడకుండా కారు నడుపుతుంటే భుజం మీద తల పెట్టుకుంది. నేరుగా కొత్త ఇంటికి తీసుకెళ్లిపోయి, సోఫాలో ఒళ్ళో కూర్చోపెట్టుకుంటె కళ్ళు మూసుకుని పడుకుంది. అక్షిత తల్లో జుట్టుతొ ఆడుకుంటూ తన మొహమే చూస్తూ గడిపేశాడు.
నిజమే అక్షిత కంటే అందంగా ఉండేవాళ్ళు నా చుట్టూ చాలా మంది ఉన్నారు. లావణ్య చాలా అందగత్తే, పల్లవి రంగు తక్కువైనా ఏ మాత్రం తీసిపోదు, నిన్న దిగిన మంజుల కూడా సెక్సీ ఫిగర్. ఇక శృతి.. వీళ్లందరిని తలతన్నెలా ఉంటుంది. ఎవ్వరూ దెగ్గరికి కూడా వెళ్ళలేరు.
ఒళ్ళో ఉన్న అక్షితని చూస్తే నవ్వొచ్చింది. చదవలేదు, పని చెయ్యలేదు, కేజీ కండ లేదు బక్కదాని దెగ్గర, అయినా కూడా చెట్టంత మగాడిని నన్ను కట్టేసుకుంది. నా చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళందరి దెగ్గరా ఏదో ఒక ప్రత్యేకత ఉంది. శృతి అందంగా ఉంటుంది, చదువుంది. పల్లవిని ఇంటి పని, వంట పనిలో ఎవ్వరూ గెలవలేరు, మంజుల దెగ్గరా చదువు ఉంది. కానీ దీని దెగ్గర ఏముందో ఎవ్వరికి తెలీదు. నాకు తప్ప.
నా లైఫ్ లో అక్షిత అంత ధైర్యవంతురాలిని నేను ఇప్పటి వరకు చూడలేదు, మళ్ళీ చూడలేనేమో కూడా. తన అమ్మ గురించి తెలిసినా, తన నాన్న చెడ్డవాడని తెలిసినా, రెండు ఊర్ల సంగతి తెలిసినా.. నా చుట్టూ ఇంత మంది పడుతున్నారని, నేను తిరుగుతున్నానని తెలిసినా ఒక్కసారి కూడా నన్ను అడగలేదు, అంత నమ్మకం అంత ధైర్యం ఎక్కడి నుంచి వచ్చిందో నాకు తెలీదు. అక్షితని జీవితాంతం నేను దెగ్గరగా ఉంచుకోవడమే తనకి నేనిచ్చే సంపూర్ణ బహుమతి.
అక్షితకి మెలుకువ వచ్చి లేచింది. కళ్ళు తెరవగానే చిన్నా కనిపించేసరికి నవ్వితే అక్షిత పెదవులపై ముద్దు పెట్టాడు.
###
###
రాత్రి ఎప్పుడో వచ్చాడు చిన్నా ఇంటికి, అప్పటికే పల్లవి పడుకుని ఉంది. భారతి మాత్రం కొడుకు కోసం ఎదురు చూస్తూ కూర్చుని కొడుకు రాగానే లేచింది.
భారతి : భోజనం
చిన్నా : బయట తినేసాను, నువ్వు తిన్నావా
భారతి : హా
భారతి పొడిపొడిగా మాట్లాడేసరికి సరిగ్గా అనిపించక తల్లిని దెగ్గరికి తీసుకున్నాడు.
చిన్నా : బాధగా ఉందా, అని నుదిటి మీద ముద్దు పెడితే ఏడుస్తూ కొడుకు గుండె మీద వాలిపోయింది.
భారతి : నేనేవి కావాలని చెయ్యలేదు, నా..
చిన్నా : ఉష్.. ఇప్పుడేమైందని.. నేనున్నాగా
భారతి : నీ దెగ్గర పడుకుంటా
అలాగేలే పదా అని రూములోకి తీసుకెళ్లడం సిరి తొంగి చూస్తుంది. పల్లవి ఓ పక్కన పడుకుంటే మధ్యలో పడుకున్నా.. అక్కా అమ్మా ఇద్దరు చెరో చేత్తిమీద పడుకుంటే నిద్రొచ్చేసింది. తెల్లారి లేచేసరికి నా పక్కనా అమ్మా లేదు, అక్కా లేదు. వాళ్లకి బదులుగా మంజుల ఉంది, నన్నే చూస్తుంటే లేచి కూర్చున్నాను.
మంజుల : మార్నింగ్ బావ గారు, కాఫీ రెడీ.. పళ్ళు తోముకోని తాగుతారా, తాగాక తోముకుంటారా అని నవ్వింది.
పట్టించుకోకుండా లేచి బాత్రూంకి వెళ్లి స్నానం చేసి అరగంట తరువాత వచ్చాడు, మంజుల ఇంకా అక్కడే కూర్చొని ఉండటం చూసి తల పట్టుకున్నాడు, అర్ధమయ్యి నవ్వింది మంజుల
చిన్నా : బంక మట్టివే నువ్వు
మంజుల : నిన్ను అత్త పిలుస్తుంది
బైటికెళ్లి చూస్తే అమ్మా పల్లవి మాట్లాడుకుంటున్నారు. నన్ను చూడగానే నవ్వింది.
భారతి : దానికంట ఊరు చూపించు
చిన్నా : ఊరా.. ఏ ఊరు..
భారతి : ఈ ఊరే..
చిన్నా : ఏముంది ఇక్కడ అది చూడటానికి.. మనసులో మాత్రం అక్కా చెల్లెళ్ళు ఇద్దరు కలిసి ఊరిని ముక్కలు చేసి నాశనం చేసి ఇప్పుడు ఏమి తెలీనట్టు ఊరు చూపించాలట ఊరు అనుకున్నాడు. నేను బైటికి వెళుతున్నా అని బండి తాళాలు అందుకుని బండి స్టార్ట్ చెయ్యగానే మంజుల వెనక ఎక్కి కూర్చుంది. దిగు అన్నాడు
మంజుల : నేనూ వస్తా
చిన్నా : నాకు వేరే పనులున్నాయి
మంజుల : అక్షిత దెగ్గరికా అని నవ్వింది.
అంతే చిన్నా ఫ్యూస్ ఎగిరిపోయింది. మంజుల వెంటనే వెనక ఎక్కి పోనీ మాట్లాడుకుందాం అంటే బండి ముందుకు పోనిచ్చాడు. బండి నేరుగా చెరువు దెగ్గరికి వెళ్లి ఆగింది.
చిన్నా : నీకెలా తెలుసు
మంజుల : నీ గురించి నాకు తెలియనివి ఏముంటాయి బావ
చిన్నా : టెన్షన్ పెట్టకు మంజు
మంజుల : అంటే నన్ను చిన్నప్పుడు ప్రేమగా మంజు అని పిలిచే పిలుపు గుర్తుంది, నువ్వేది మర్చిపోలేదు. నటించావ్ అంతేనా
చిన్నా : మంజూ..
మంజుల : ఇప్పుడు కాదు నాకు చిన్నప్పుడే తెలుసు. ఎప్పుడూ నన్ను వెంటేసుకుని తిరిగే నువ్వు ఎప్పుడైతే పనుంది అని వెళ్ళావో ఆరోజే నిన్ను ఫాలో అయ్యాను, నువ్వు అక్షిత మాట్లాడుకోవడం నేను చూసాను. నువ్వు అక్షిత కోసం వెళ్లిన ప్రతీసారి నీ గురించి అనుమానం రాకుండా నిన్ను కాపాడింది ఎవరు అని ఎప్పుడూ ఆలోచించలేదా బావా
చిన్నా : ఎందుకు మంజు ఇదంతా
మంజు : అన్నిటికి ఒకటే సమాధానం, నువ్వంటే పిచ్చి బావా నాకు.
చిన్నా : ఇంకా ఎవ్వరికి తెలుసు
మంజు : ఎవ్వరికి తెలీదు. నేనూ ఎవ్వరికి చెప్పను. ఈ పాటికి నీకు నా మీద నమ్మకం వచ్చే ఉండాలి. నీకింకోటి చెప్పాలి, అత్తయ్య నన్ను ఎప్పుడూ నీ దెగ్గరే ఉండేలా ప్లాన్ చెయ్యమంటుంది, నువ్వు ఎక్కడికి వెళుతున్నావ్, ఎవరెవర్ని కలుస్తున్నావ్ అన్ని తనకి చెప్పమంది. అస్సలు ఏం జరుగుతుంది బావా
చిన్నా తనకి తెలిసింది, చూసింది చెప్పాడు. అంతా విన్న మంజుల మెదడు మొద్దుబారిపోయింది.
మంజు : అంతా విచిత్రంగా ఉంది బావ
చిన్నా : ఏదో జరుగుతుంది మంజు, అదేంటో తెలుసుకోవాలి. నాకు చాలా అనుమానాలు ఉన్నాయి. వీటన్నిటిలో నీ అన్న సిరి లవ్ చేసుకుంటున్నారు
మంజు : అవునా..!
చిన్నా : నా ఇంట్లో ఏం జరుగుతుందో నాకు తెలీదా.. సిరి ఎలా చెపితే అలా వింటాడు నీ అన్న. పై చదువులకి ఇద్దరు ఫారెన్ వెళ్ళిపోయి వీటన్నిటికీ దూరంగా బ్రతకాలని సిరి ఆలోచన. దానికోసమే ప్రయత్నిస్తున్నాడు ఫణి గాడు.
మంజు : ఏమో.. ఎవరు ఎటైనా పోనీ.. నీతో పాటు మన కుటుంబాన్ని కాపాడటానికి నేను రెడీ బావ.. నీతోనే ఉంటాను. నేనూ అన్ని గమనిస్తాను
చిన్నా మంజుల ఇద్దరు ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకుంటుంటే మంజుల మెల్లగా తన మొహం చిన్నాకి దెగ్గరగా తీసుకొచ్చింది. అప్పుడే దారిన పోతున్న ఫణికి మంజుల, చిన్నా కనిపించగానే బండి ఆపి నవ్వుకుంటూ చెట్టు దెగ్గరికి వచ్చి కెమెరా ఆన్ చేసాడు.
మంజుల కళ్ళు మూసుకుని తన బావ పెదవులు అందుకుని అలానే ఉండిపోతే చిన్నా మంజుల తల మీద చెయ్యి వేసి దెగ్గరికి లాక్కుని లోతైన ముద్దు పెట్టాడు.
ఫణి : సూపర్.. వాహ్.. క్యా షాట్ హై.. శభాష్ రా ఫణి అంటుంటే ఇద్దరు తల తిప్పి చూసారు.
చిన్నా లేచాడు, రేయి ఫణి వద్ధు.. నా మాట విను అంటుండగానే ఫణి వెనక్కి పరిగెడుతుంటే చిన్నా వెనకే వెళ్ళాడు. ఫణి బండి వైపు వెళ్లిపోతుంటే మంజుల అడ్డు పడింది, తప్పించుకోవడానికి చెరువు వైపు పరిగెడుతుంటే మంజుల, చిన్నా ఇద్దరు ఫణిని పట్టుకుని ఒకరినొకరు చూసుకుని ఫణి జుట్టు పట్టుకుని మూడు మునకలు ముంచారు. దెబ్బకి వెంటనే ఫణి తన తీసుకొమ్మని చెయ్యి ఎత్తితే చిన్నా తీసుకుని డిలీట్ చేసాడు.
ఫణి : చిన్నప్పుడు ఇలా ఆడుకునేవాళ్ళం అని కర్చీఫ్ తొ తుడుచుకుంటుంటే ముగ్గురు నవ్వారు.
చిన్నా : నేనింటికి బైటికి వెళ్ళాలి, మంజు.. నువ్వు అన్నయ్యతొ వెళ్ళిపో అని అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయాడు చిన్నా
ఫణి : సక్సెసా..?
మంజు : ఆ ఫోటో పోయినట్టేనా
ఫణి : బావ రిసైకిల్ బిన్ మర్చిపోయాడే.. పంపించనా
మంజు : హ్మ్మ్..
ఫణి : ఖర్చు అవుద్ది
మంజు : లక్ష.. రెండు లక్షలు.. ఎంతైనా ఇస్తాను
ఫణి : హే.. హెయి.. ఊరికే అన్నాను. పంపించాను తీసుకో.. బావకి మాత్రం చెప్పకు చంపేస్తాడు.
మంజు : నీ ఫోన్లో డిలీట్ చెయ్యి
ఫణి : ఆ ఒక్కటి అడక్కు, అందరికీ చూపించాల్సిందే అంటుంటే మంజుల సిగ్గు పడుతూనే అన్నయ్య వీపు మీద చరిచింది.
చిన్నా అక్కడి నుంచి నేరుగా హాస్పిటల్ కి వెళ్ళాడు. అప్పటికే హాస్పిటల్ కి వచ్చిన మధుమతి కూతురు మాట్లాడిన మాటలకి ఆశ్చర్యపోయి ఏం చెయ్యాలో తెలీక సతమతవుతుంది.
లావణ్య : అమ్మా.. చిన్నాకి నేనొక్కదాన్నే అనుకుంటే అది పెద్ద పొరపాటు, వాడి జీవితం ఏవేవో మలుపులు తిరిగింది, అయినా నన్ను మర్చిపోలేదు, నాకోసం వచ్చాడు, నిలబడ్డాడు. నువ్వన్నట్టు అక్షిత కూడా నాలాగే అయితే నాకేం అభ్యంతరం లేదు. ఇప్పుడిప్పుడే అర్ధమవుతుంది, చిన్నా నా దెగ్గర లేని ఈ పదేళ్ళు నన్ను కాపు కాసింది అక్షిత, తనకేం అవసరం. చిన్నా కోసమే నన్ను చూసుకుంది. అక్షిత తనకోసం చేసిందంతా వివరంగా చెప్పింది లావణ్య. అంత మంచిది అక్షిత. చిన్నా గురించి నాకు తెలియనివి చాలా ఉన్నాయి, నేనెప్పుడూ వాడిని అడగదలుచుకోలేదు. వాడితొ ఉంటే చాలు అనుకున్నాను. అనుకున్నట్టే నన్ను పెళ్లి చేసుకుంటానని మాటిచ్చాడు, ఇలా ఎంతమందికి ఇచ్చాడో కూడా నాకు అనవసరం. నన్ను డాక్టర్ అవ్వమని అడిగాడు, ప్రస్తుతానికి అదొక్కటే నా బుర్రలో ఉంది. నువ్వు కూడా ఆలోచించకు. వాడు ఒక్కసారి మాటిస్తే తప్పడు.
మధుమతి ఆలోచిస్తుంటే ప్యూన్ వచ్చి చిన్నా వచ్చిన సంగతి చెప్పాడు. లోపలికి రమ్మంది. చిన్నా లోపలికి వచ్చి కూర్చున్నాడు.
చిన్నా : బిజీగా ఉన్నారా
మధు : లేదు బాబు
చిన్నా : చిన్నా అనే పిలవండి, అదీ.. నిన్న అక్షిత
మధు : నీకు చెప్పాలనిపిస్తే చెప్పు, నాకే అనుమానాలు లేవు
చిన్నా : లావణ్యకి చెప్పారా అని సూటిగా అడిగాడు, మధు తల దించడంతొ సమాధానం దొరికింది. అస్సలు ఇదంతా మొదలయింది అక్షితతోనే అంటే తల ఎత్తి చిన్నా వంక చూసింది. అక్షితని కలవడం నుంచి ఫారేన్ వెళ్లిపోవడం వరకు చెప్పాడు. ఆల్రెడీ లావణ్య చెప్పింది, కానీ చిన్నా ఇంకా పూర్తిగా తన వైపు నుంచి చెప్పడంతొ చాలా విషయాలు తెలిసాయి. చిన్నా అసాధ్యుడు అని మాత్రం తెలిసింది.
మధు : ఇప్పుడు నీ లైఫ్ లో ముగ్గురు ఉన్నారు అందులో ఒకటి నా కూతురు
చిన్నా : ముగ్గురు కాదు, ఐదుగురు, ఆరుగురు,... ఆ.. అంతే అనుకుంటా అని నిస్సహాయంగా చూసాడు.
మధుమతికి చిన్నా మనస్తిధి తలుచుకుంటే జాలేసింది, కానీ అందులో తన కూతురు కూడా ఉందని బాధపడింది
