Update 18
మధుమతి : ఇంతమందిని ఎలా మానేజ్ చేస్తావ్, మోసం చేస్తే సరే అనుకోవచ్చు. ఎవ్వరిని మోసం చెయ్యకుండా అందరికీ ప్రేమ పంచడం, అందరికీ న్యాయం చెయ్యడం జరిగే పనేనా
చిన్నా తల పట్టుకున్నాడు. మధుమతి వంక చూసి ఏమో అని చేతులు ఎత్తితే నవ్వొచ్చింది మధుమతికి. సరే నేను వెళతాను అన్నాడు లేచి.
మధుమతి : హా.. పేషెంట్స్ వచ్చే టైం కూడా అయ్యింది, కాసేపు ఉంటానంటే ఉండు అంది ఇంకా చిన్నాతో మాట్లాడితే ఏమైనా తెలుస్తుందేమోనని
చిన్నా : వెళతాను అని లేచి బైటికి వెళ్ళాడు.
బైటికి వచ్చి బండి తీస్తుంటే సంధ్య తన కొడుకుతో పాటు రావడం చూసి ఆగిపోయాడు.
సంధ్యని కలుస్తానని చెప్పాను, ఆ విషయమే మర్చిపోయాను. ఎదురు చూస్తూ ఉందేమో. అంజితొ కూడా మాట్లాడాలనిపించింది. వెనకాలే సంధ్యకి తాళి కట్టిన మొగుడు వస్తుంటే వాళ్ళ వెనకాలే నడిచాడు.
ఈ కవర్ పట్టుకుని నడవాల్నా నేనూ...
సంధ్య : లేదండి, ఇలా ఇవ్వండి అని కవర్ తీసుకుంది.
ముండమోపి మొహందానా, ఒకడిని బానే కన్నావు కదే ముండా.. మళ్ళీ పిల్లలు ఎందుకు పుట్టట్లేదు నీకు
సంధ్య : నాకేం తెలుసండి
ఏంటే నోరు లెగుస్తుంది లంజా అని తిడుతుంటే సంధ్య కొడుకు చెవులని మూసేసింది. అంజి చెయ్యి పట్టుకుని గబగబా లాక్కేళుతుంటే వెనక వాడు సంధ్యని బూతులు తిడుతూ వస్తుండడం. అందరూ సంధ్య వైపే చూస్తున్నారు. అక్కడే ఉండే ప్యూన్ కూడా ఇదంతా చూసి సంధ్య మీద జాలేసి వాడు రాకముందే సంధ్య చేతిలో ఉన్న చీటీ తీసుకుని లోపల కూర్చోండమ్మా మేడం రౌండ్స్ కి వెళ్లారు కాసేపట్లో వచ్చేస్తారు అని చెపితే లోపలికి వెళ్లి కూర్చుంది. వెనకే వచ్చిన వాడు కూడా ప్యూన్ వంక అసహ్యంగా చూస్తూ మధుమతి ఎవరో తెలియకపోయినా డాక్టర్ ని కూడా తిడుతూ ఇప్పటికి రెండు సార్లు వచ్చాము. ఈ సారి ఈ ముండకి పిల్లలు పుట్టకపోతే మీ డాక్టర్ తొ కంటాను పిల్లల్ని అని కోపంగా తిడుతూ లోపలికి వెళ్ళాడు.
వాడిని వాడి తీరుని చూసి చిన్నాకి కోపం రాలేదు, నవ్వొచ్చింది. సంధ్యకి ఎంత ఓపిక లేకపోతే ఇన్నేళ్లు వాడితో వేగుతుంది. ఎలాగో మధుమతి రౌండ్స్ కి వెళ్లిందని విన్నాడు కాబట్టి ధైర్యంగా ప్యూన్ దెగ్గరికి వెళ్ళాడు.
చిన్నా : ఎవరు బాబాయి వాడు
ప్యూన్ : చాలా నీచుడు బాబు, ఎంతసేపు పిల్లలు పుట్టట్లేదని పాపం ఆ అమ్మాయిని తిడతాడు తప్ప లోపం వాడిలోనే ఉందని గ్రహించలేని మూర్ఖుడు.
చిన్నా : మా అత్త రౌండ్స్ కి వెళ్లిందా
ప్యూన్ : మధుమతి మేడం మీ అత్త గారా అని అడిగాడు ఆశ్చర్యంగా
చిన్నా : అవును.. యే..
ప్యూన్ : లేదు బాబు, మీరు కూడా పేషెంట్ ఏమో కాకపోతే చాలా దెగ్గరి వాళ్ళు అనుకున్నాను, మీరు స్వయనా అల్లుడని తెలిసేసరికి ఈ ఆశ్చర్యం అని నవ్వాడు.
చిన్నా : నువ్వు మా అత్త వస్తే చెప్పు నేనీలోపు వాడితొ కొంచెం మాట్లాడతాను.
ప్యూన్ : మేడం.. అని నసిగాడు
చిన్నా : నేనూ డాక్టర్ నే.. పరవాలేదు అంటే అలాగ బాబు వెళ్ళండి అని దారిచ్చాడు. చిన్నా లోపలికి వెళ్లేసరికి సంధ్య భుజం మీద పిడిగుద్దులు కొడుతుంటే సంధ్య మొద్దులా కూర్చుంది, అంజి కోపంగా చూస్తున్నాడు.
చిన్నా దగ్గుతూ లోపలికి వెళ్లి మధుమతి కుర్చీలో కూర్చున్నాడు. చిన్నాని చూడగానే ఎక్కడలేని కోపం వచ్చింది సంధ్య మొగుడికి. అస్సలు సంధ్య గురించి ఏ మాత్రం ఇది లేకున్నా హాస్పిటల్లో మధుమతిని చుసిన తరువాత ఎన్నిసార్లు హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్లమంటే అన్ని సార్లు తీసుకొస్తున్నాడు. కారణం మధుమతి అందం. మధుమతి మాట్లాడుతుండగానే తన దొండ పెదవులు చూస్తూ అక్కడే సంధ్యని నలిపిన రోజు కూడా ఉంది. కళ్ళారా మధుమతిని చూసుకుని ఇంటికెళ్లి ఆ ప్రతాపం అంతా సంధ్య ఒంటిపై చూయించేవాడు, సంధ్యని మధుమతి పేరుతొ అమ్మనాబూతులు తిట్టినా ఏమి చెయ్యలేక మౌనంగా భరించేది సంధ్య. ఎంతో ఆశతో మధుమతిని చూద్దామని వస్తే ఇప్పుడు ఇంకో డాక్టర్ వచ్చి కూర్చునేసరికి వాడి ఓపిక నశించింది.
ఎవడ్రా నువ్వు, ఆ ముండ ఏదీ. పొయ్యి దాన్ని పిలువుపో అని అరిచాడు.
చిన్నా : ఏ నేను డాక్టర్లా కనిపించట్లేదా అని ఎదురుగా ఉన్న స్టెతస్కోప్ మెడలో వేసుకున్నాడు. వాడి మొహం నీరసపడితే సంధ్య మరియు అంజి మొహాలు మాత్రం ఆశ్చర్యంతొ మతాబుల్లా వెలిగిపోయాయి. అంజి వంక చూసి బైటికి వెళ్ళమని సైగ చేసాడు. అంజి వెంటనే బైటికి వెళ్ళిపోయాడు. చిన్నా లేచి అటు ఇటు నడుస్తూ చెప్పండి ఏంటి ప్రోబ్లం అన్నాడు మధుమతి ఆఫీస్ లాక్ చేస్తూ
సంధ్య నవ్వుతూ పిల్లలు పుట్టడం లేదు డాక్టర్ అంది, సిగ్గు పడుతూ. చిన్నా ఏసీ బాగా పెంచి అయ్యో పాపం అన్నాడు సంధ్య మొగుడి వంక దీనంగా చూసి. ఆ చూపు వాడికి నచ్చలేదు.
మధుమతి కోసం అడగబోతే ఈ ముండ మాట్లాడేసింది అని సంధ్య వంక కోపంగా చూస్తున్నా సంధ్య పట్టించుకోలేదు, తనలోని భయం చిన్నాని చూడగానే ఎగిరిపోయింది. ఇలా వచ్చి కూర్చోండి అని టార్చ్ లైట్ వేసాడు.
సంధ్య ఒంటి మీద తాళిబొట్టు తప్ప వేరే బంగారం లేదు, చిన్నప్పుడు చాలా కోమలంగా ఉండే సంధ్య ఇప్పుడు రంగు తగ్గిపోయి బక్కగా ఉండేసరికి ఎలాగో అనిపించింది. చెయ్యి ఇవ్వమని అడిగి పరీక్షిస్తున్నట్టు రెండు చేతులు పట్టుకుని అటు ఇటు తిప్పి చూసాడు, గొడ్డులా పనిచేస్తుందేమో వేళ్ళకి కాయలు కూడా ఉన్నాయి. సంధ్య వంక చూస్తే సిగ్గు పడుతుంది, వెంటనే నవ్వి కన్ను కొట్టాడు. స్టేతస్కోప్ తీసుకుని చెవిలో పెట్టుకోకుండా పీస్ మాత్రం సంధ్య సళ్ళపై పెడుతూ ఊపిరి పీల్చేండి అని నొక్కి వదిలాడు, ఊహించని ఈ పనికి నిజంగానే చాలా గట్టిగా ఊపిరి పీల్చింది సంధ్య. సంధ్య మొగుడికి సరిగ్గా కనిపించకపోయినా ఏదో జరుగుతుంది అని అనుమానం వచ్చింది.
చిన్నా : మీలో ఎంత వేడి ఉందొ తెలుసుకోవాలి ఏదీ నోరు తెరవండి అని తర్మామీటర్ కోసం చూసి అయ్యో మర్చిపోయాను పరవాలేదు అని తన చూపుడు వేలు సంధ్య నోట్లో దూర్చాడు. ఆశ్చర్యంతొ నవ్వుతూనే చిన్నా వేలు నోట్లోకి తీసుకుంది. వెంటనే మీ గర్భసంచి పరీక్ష చెయ్యాలి మీ పైట తీయండి అనగానే సంధ్య పైట జార్చేసింది. కడుపు మీద చెయ్యి పెట్టి రుద్దాడు. సంధ్య మొగుడు లేవగానే చిన్నా కూడా లేచి ఇక అస్సలు పరీక్ష అక్కడ పడుకోండి అని బెడ్ చూపించాడు.
సంధ్య వెళ్లి పడుకోగానే వాడిని పట్టించుకోకుండా కర్టెన్ లాగేసి వెంటనే సంధ్య బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టాడు. చీర లోతుల్లో చేతిని దూర్చి గెలుకుతూ ఏంటే పెద్ద ఆడవే పెంచావ్ ఇక్కడా అని నవ్వితే సిగ్గుతో చిన్నాని నెట్టేసి ఒంటి మీద బట్ట సర్దుకుంది. అప్పటికే వాడు వచ్చేసాడు.
చిన్నా లోపల నుంచి గడి పెట్టడం గమనించిన ప్యూన్ వెంటనే మధుమతికి చేరవేసాడు. మధుమతి సంధ్య భర్తని వాడి తీరుని గుర్తుతెచ్చుకోగానే అసహ్యం వేసింది, చిన్నా వాడితొ ఎందుకు అన్న డౌట్ రాగానే ప్యూన్ తొ పాటు తన కేబిన్ కి నడుస్తూనే తన ఫోన్లో సీసీ కెమెరా యాప్ తెరిచి చూసి వెంటనే ఎవ్వరికి కనపడకుండా గోడకి జరిగింది. గుండె అదిరింది మధుమతికి. సంధ్య మొగుడేమో స్పృహ లేకుండా గోడకి కూర్చుని పడిపోతే చిన్నా మాత్రం అక్కడే సంధ్యని వంగోబెట్టి దెంగుతూ సంధ్యతొ ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు. ఒక రొమ్ము జాకెట్ బైట వేలాడుతూ చిన్నా దెంగుతుంటే గాల్లో ఎగురుతుంది, ఇంకో రొమ్ము జాకెట్లోనే ఉంది, అది చిన్నా చేతిలో ఉంది. సంధ్యేమో చీర, లంగా ఎత్తి పట్టుకుని వంగుంది, చిన్నా మాత్రం ఆపకుండా వాడి నడుముతో సంధ్య పూకులో డీజే డాన్సాడుతున్నాడు. చిన్నా దెంగుడు చూసి తనకే సిగ్గేసింది మనసులో అనుకుంది వీడికి అస్సలు సిగ్గు లేదు. ఛీ.. పోనీలే నా కూతురికి పోటుగాడే దొరికాడు సుఖపడుతుంది అని నవ్వుకుంటూ ముందు లోపల జరుగుతున్న యుద్ధం ఆపాలి అని వేగంగా వెళ్లింది, బైట సంధ్య కొడుకు ఒక్కడే కూర్చుని ఉండటం చూసి వెంటనే ప్యూన్ వంక చూసి అక్కడ ఆపరేషన్ థియేటర్ దెగ్గరికి వెళ్లి నేను వస్తున్నాను ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు అనగానే ప్యూన్ వార్డ్ బాయ్స్ దెగ్గరికి వెళ్ళిపోయాడు. మధుమతి ఆపకుండా తలుపు కొట్టింది. ఐదు నిమిషాలకి చిన్నా తలుపు తీసాడు.
మధుమతి ఏసీ గాలి చల్లగా తగిలింది, ఏసీ వైపు చూస్తే టెంపరేచర్ 18 ఉంది, అయినా కూడా సంధ్య మొహం చెమటతో జిడ్డు కారుతుంది, చిన్నా బాగానే ఉన్నాడు. సంధ్య వైపు చూస్తే మెలకుండా చెందిరిన జుట్టు సర్దుకున్నట్టు, అప్పుడే చీర కట్టుకుని ఏం తెలియనట్టు కూర్చుంది. చిన్నా వెంటనే బాటిల్ నీళ్లు తీసి సంధ్య మొగుడి మొహం మీద కొట్టాడు. వాడు లేవడం సంధ్య ఒక్క ఉదుటున మొగుడి చెయ్యి పట్టుకుని లాక్కేళ్లడం ఒకేసారి జరిగాయి.
మధుమతి తన కుర్చీలో కూర్చుని చిన్నా వంక చూసాడు.
మధుమతి : నువ్వింకా పోలేదా
మర్యాదగా మాట్లాడే మధుమతి ఏకవచనంతొ నువ్వు అనేసరికి చిన్నాకి అర్ధమయ్యింది, మధుమతికి కోపం తెప్పించడని
ఇంతలో లోపలికి అంజి వచ్చాడు. నేరుగా చిన్నా దెగ్గరికి వచ్చి చెవిలో ఏదో చెపితే అలాగేనని తల ఊపాడు చిన్నా, అంజి నవ్వుతూ వెళ్ళిపోయాడు. మధుమతి ఆశ్చర్యపోయింది
మధు : ఆ పిల్లాడు..?
చిన్నా : సంధ్య కొడుకు
మధు : మరి..
చిన్నా : అంటే కన్నది నాతోనే అని ఇబ్బందిగానే చెప్పాడు, సంధ్య కధ ఇందాక చెప్పలేదు, ఇప్పుడు మళ్ళీ తిరగేసి సంధ్యతొ కలిపి చెప్పాడు.
మనసులోనే వామ్మో అనుకుంది మధుమతి.
మధు : తలుపు పెట్టావ్
చిన్నా : అదీ.. ఆమెకి పిల్లలు పుట్టట్లేదట
మధు : నువ్వు ట్రీట్మెంట్ చేసావ్ అంతేనా
చిన్నా : అంతే.. అంతే.. అని నవ్వాడు
మధు : సీసీ కెమెరాలు ఉన్నాయని తెలుసా నీకు
చిన్నా రూమ్ అంతా కలియచూసి మధుమతి వంక నిస్సహాయంగా చూసి ఎదురుగా కుర్చీలో కూర్చున్నాడు.
చిన్నా : నేనంతేనండి, నేనింతే.. నేనేమి చెయ్యలేను, నేనెవ్వరిని కాదనలేను. నా గురించి తప్పుగా అనుకున్నా పరవాలేదు. ఇక లావణ్య పెళ్లి విషయానికి వస్తే, మీకు ఇష్టం లేకుండా ఏమి జరగదు. అది మీ నిర్ణయం, మీరు ఏ నిర్ణయం తీసుకున్నా నాకు ఓకే
మధుమతి : నేనొచ్చిందే మొన్న, మధ్యలో వచ్చినదాన్ని నేను. మీరు పెళ్లి చేసుకునే విషయం అది నీకు లావణ్యకి మధ్యనున్న విషయం. నేను మధ్యలోకి రాను, కానీ లావణ్యకి అంతా చెప్పి పెళ్లి చేసుకో
చిన్నా : అలాగే
మధు : నేను వెళ్ళాలి, ఇంకోసారి...
చిన్నా : ఇలా జరగదు అని లేచి బైటికి పరిగెత్తాడు.
మధుమతి ఒక్కటే కూర్చుని ఏవేవో అలోచించి ఫోన్ తీసుకొని ఇందాక చుసిన వీడియో డౌన్లోడ్ చేసి మళ్ళీ పెట్టింది. ఇదే మొదటిసారి ఒక సెక్స్ వీడియో చూడటం కాకపోతే అందులో ఉన్నది కాబోయే అల్లుడు కావడం ప్రత్యేకం. ప్యూన్ వచ్చి మేడం ఆపరేషన్ కి అన్ని సిద్ధంగా ఉన్నాయంటే వస్తున్నాను ఒక అరగంట అని వెంటనే తలుపు పెట్టేసి ఫోన్లో సీసీ కెమెరా ఆపేసి వెంటనే అల్లుడి కళాకండం పెట్టుకుని చూస్తూ చేతిని పూకు మీద వేసుకుంది.
###
###
చిన్నా నేరుగా లావణ్య దెగ్గరికి వెళ్లి అన్ని చెప్పబోతే నాకేం చెప్పొద్దంది.
లావణ్య : నువ్వు నన్ను డాక్టర్ కామన్నావ్, అవుతాను. ఆ తరువాత మాట్లాడుకుందాం. చిన్నా హమ్మయ్య అని మనసులో అనుకోవడం వినగానే చిన్నా కొగిలిలో దూరిపోయింది.
ఇంతలో శృతి గుర్తుకు వచ్చింది, బుక్ చేస్తానంటే వద్దు డబ్బులు పంపించమంది. ఫోన్ చేస్తే కలవలేదు. సరేలే అనుకుని ఇంటికి వెళుతు థియేటర్ దెగ్గర తన నాన్న కారు చూసి ఆగిపోయాడు. వెంటనే లోపలికి వెళ్లి చూస్తే అందరూ పేకాట ఆడుతున్నారు. వెళ్లి కూర్చున్నాడు.
వీరారెడ్డి : ఏరా ఓ ఆట ఆడతావా
చిన్నా : ఒకసారి బైటికి రా
నిన్న కూడా కొడుకు ఏదో మాట్లాడాలన్నాడు కానీ కుదరలేదు, వెంటనే పేక ముక్కలు పక్కన పడేసి బైటికి వెళ్ళాడు.
వీరారెడ్డి : ఏంట్రా
చిన్నా : నీకు దుర్గాపురం తెలుసా
వీరారెడ్డి : తెలుసు
చిన్నా : నీకు ఆ ఊరికి మధ్యలో ఏమైనా ఉందా
వీరారెడ్డి : లేదు, ఏమైంది.
చిన్నా : సరిగ్గా గుర్తుతెచ్చుకో, ఆ ఊరు వెళ్లడం కానీ, ఆ ఊరి వాళ్ళు నిన్ను కలవడం కానీ ఏమైనా జరిగాయా, దాచకుండా మొత్తం చెప్పు
వీరారెడ్డి : ఇది చాలా ఏళ్ల క్రితం జరిగింది. ఒకసారి ఎవరో mla వచ్చారు, ఏమైందో తెలీదు కానీ మా నాన్న, ఆ ప్రతాప రెడ్డి నాన్నా ఇద్దరు కలిసి ఎర్రకొండకి వెళ్లి అక్కడ ఎవరినో చంపేశారు, వాళ్ళతో మేమూ వెళ్ళాము.
చిన్నా : మీరెందుకు వెళ్లారు
వీరారెడ్డి : అప్పటికే కత్తి పట్టేసాం, మా నాన్న ఏదీ చెపితే అది చెయ్యాలి, నీ లాగా ఉండుంటే ఈ పాటికి పాతేసేవాడు. నీకెంత మంచి నాన్న దొరికాడో తెలుసా
చిన్నా : నువ్వు ఎవరినైనా చంపావా
వీరారెడ్డి : కచ్చితంగా.. అప్పుడు మంచి ఫామ్లో ఉన్నాను, ఉడుకు రక్తం.
చిన్నా : నీకేమి తెలీదు.
వీరారెడ్డి : లేదు
చిన్నా : ఇంతకీ ఎవరా mla
వీరారెడ్డి : బుక్కపట్నం... అని ఏదో ఉందిరా.. గుర్తుకులేదు
చిన్నా : ఇది చాల్లే
వీరారెడ్డి : ఏమైనా గొడవా.. ఏమైనా జరిగిందా
చిన్నా : లేదు, ఎవ్వరికి చెప్పకు. అమ్మకి కూడా అని వెళ్లిపోయాడు.
ఇంటికి వెళితే అమ్మ కీర్తి వాదులాడుకుంటున్నారు.
చిన్నా : అమ్మా.. ఇలా రా
భారతి కొడుకు దెగ్గరికి వచ్చి ఏంట్రా అంది
చిన్నా : నేను ఒక ఊరికి వెళుతున్నా, చిన్న పనుంది
భారతి : ఏ ఊరు
చిన్నా : దుర్గాపురం అని పక్కనే
భారతి మొహంలో కంగారు, భయం రెండూ గమనించాడు చిన్నా
భారతి : ఆ ఊళ్ళో నీకేం పని
చిన్నా : ఓహ్, తెలుసా నీకా ఊరు
భారతి : చుట్టు పక్కల చాలా ఊళ్ళు తెలుసు, అయినా ఆ ఊళ్ళో నీకేంటి పని
చిన్నా : అక్కడా.. బుక్కపట్నం అని ఇంటి పేరు ఉన్న ఒక అతన్ని కలవాలి మన రెడ్లే
భారతి మొహం అంతా చెమటలు పడుతుంటే దెగ్గరికి వెళ్లి తల మీద చెయ్యి పెట్టాడు.
చిన్నా : అమ్మా.. ఏమైంది, ఇలా రా కూర్చో అని మంచం మీద కూర్చోపెట్టాడు. రెండు చేతులతో అమ్మ తలని పట్టుకుని దెగ్గరికి తీసుకుంటే కళ్ళు మూసుకుంది. వెంటనే మంచినీళ్లు తాగించాడు. ఒక్క ఇంటి పేరుకే అమ్మ ఇలా అయిపోయిందంటే నాకు అంతా తెలుసని తెలిస్తే ఏమైపోతుందోనని భయం వేసింది. వెంటనే అమ్మా నీకు చెప్పడం మర్చిపోయా శృతి వస్తుంది అని మాట మార్చి ఇంట్లో అందరికీ చెప్పాడు.
భారతి భయపడకుండా రెండు రోజులు ఇంట్లో తన ముందే ఉన్నాడు, ఆ తరువాత నాలుగు రోజులు మంజులతొ పాటు వెళ్లి అక్షితని కల్పించాడు. నాలుగు రోజులు ఇద్దరికీ గన్ ఫైరింగ్, బండి నడపడం, తనకి వచ్చిన కొన్ని విద్యలన్నీ ఇద్దరికీ నేర్పాడు. భారతి మంజులని వివరం అడిగినా బావ నాకు బండి నేర్పుతున్నాడు, అక్కడికి వెళ్ళాం, ఇక్కడికి వెళ్ళాము అని అనుమానం రాకుండా సమాధానాలు చెప్పేది.
###
###
చిన్నా : ఒసేయి, అవతల అది ఎంత బాగా కాలుస్తుంది, నీకేం పోయేకాలం.
మంజుల నవ్వుతుంటే, అక్షిత కోపంగా చూసింది.
మంజుల : అక్క ఫీల్ అవుతుంది బావా.. ఇలాంటివి అందరూ నేర్చుకోలేరు అని గొప్పలకి పోతుంటే చిన్నా నవ్వుకున్నాడు. మంజుల మళ్ళీ ప్రాక్టీసుకి వెళ్ళిపోయింది.
చిన్నా : ఇటు రా
అక్షిత వచ్చి నేరుగా చిన్నా ఒళ్ళో కూర్చుంది.
అక్షిత : బోర్డు ఏ రంగులో పెట్టావ్
చిన్నా : తెలుపు
అక్షిత : దాని మీద క్రాస్ మార్క్ ఏ రంగు పెట్టావ్
చిన్నా : పసుపు అని నవ్వాడు
తల నాలుగు పీకింది, మరి ఎలా కనిపిస్తుందిరా నాకు.. సరే ఇది చెప్పు అక్కడ గోడ ఏ రంగులో ఉంది.
చిన్నా : తెలుపు అని మళ్ళీ నవ్వాడు
జుట్టు పట్టుకుని మొట్టికాయలు వేస్తూ దున్నపోతా.. నాకన్ని తెలుపులోనే కనిపిస్తున్నాయి అక్కడా.. ఎక్కడ కాల్చాలి, పొయ్యి వంగో నీ గుద్దలో కాల్చుతా అని అరుస్తు కొడుతుంటే చిన్నా నవ్వుతున్నాడు.
దూరం నుంచి చూస్తున్న మంజులకి ఈర్ష్యగా అనిపించింది. వచ్చిన వారం రోజుల్లో తన బావ గురించి పూర్తిగా తెలిసినా అటు లావణ్య అయినా, పల్లవి అయినా ఎవరైనా సరే తన బావతో అయితే ప్రేమగా లేదంటే భయంగా మాట్లాడటమే చూసింది, ఒక్క అక్షిత తప్ప. మిగతా అందరితో తనతో కూడా ఒక గీత వరకే ప్రవర్తిస్తాడు, చాలా బాధ్యతగా గౌరవంగా ఉంటాడు.. కానీ అక్షిత దెగ్గర మాత్రం ఒక చిన్న పిల్లాడిలా తన్నించుకుంటాడు, తంతాడు, అక్షితని బూతులు తిడతాడు, తిట్టించుకుంటాడు. వాళ్ళిద్దరి మధ్యా సిగ్గు ఎగ్గూ లేవు, అనుమానాలు దాపరికాలు లేవు, రహస్యాలు లేవు, హెచ్చుతగ్గులు లేవు, ఏమి లేవు రెండు స్వచ్ఛమైన హృదయాలు. వాళ్లిద్దరే ఓ లోకంగా ఉంటారు. మధ్యలో ఎవరైనా వచ్చినా విసుక్కోరు.
నాతో కూడా బావ అలా ఉంటే ఎంత బాగుండు అనిపించింది, కానీ అలా ఉండాలంటే నేను అక్షితలా ఉండాలి కదా, నేనలా ఉండగలనా. కళ్ళు సరిగ్గా కనిపించవు, ఏదీ ఏ రంగో తెలుసుకోలేదు తెలుపు, నలుపు తప్ప. కళ్ళజోడు వాడదు, అయినా కూడా ఎవ్వరి సాయం లేకుండా అన్ని పనులు చేస్తుంది, డ్రైవింగ్ వచ్చు, ఈత వచ్చు, ఇప్పుడు గన్ ఫైరింగ్లో కూడా నాతో పాటు సమానంగా కాలుస్తుంది. ఎంత పట్టుదల ఉండాలి. అన్నిటికి మించి ఎంత పెద్ద విషయం అయినా ఏముందిలే అంతేగా అనుకుంటుంది. చుట్టూ ఎన్ని కష్టాలు ఉన్నా సంతోషంగా ఎలా ఉండాలో తెలిసిన, నాకు తెలిసిన వ్యక్తి అక్షిత.
అక్షిత : మంజు.. కాల్చవే అంది చిన్నా ఒళ్ళోనే కూర్చుని
మంజుల ఆలోచనల నుంచి బైటికి వచ్చి ధనాధనా కాల్చి తన బావ వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్ళింది. స్థలం లేక కింద కూర్చోబోతుంటే అక్షిత వెంటనే మంజులని లాక్కుని తన ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకుంది. ఒకరి మీద ఒకరు కూర్చున్నారు.
చిన్నా : వెళదామా
అక్షిత : వెళదాంలే, అవును నువ్వు కాలేజీకి వస్తా అన్నావ్
చిన్నా : అక్కడ మా అత్త లేదూ.. నన్ను చూసిందంటే అంతే
మంజుల : ఎవరూ
అక్షిత : ఇంకెవ్వరు, లావణ్య అమ్మ. మధుమతి.. మన సారుకి మేడంని చూస్తే గుండెల్లో ఏదో సడి, ఉండుండీ ఓ అలజడి అంటే మంజుల నవ్వింది. ఇద్దరికీ తలో మొట్టికాయ వేసాడు చిన్నా
###
###
తెల్లారి లేచేసరికి ఓ పక్క మంజుల ఇంకో పక్క పల్లవి పడుకుని ఉన్నారు, చిన్నా లేవగానే మంజుల పల్లవిని వాటేసుకుని పడుకుంది గట్టిగా, పల్లవి కూడా నవ్వి మళ్ళీ నిద్ర పోయింది. శృతీ ఫోన్ ట్రై చేస్తే ఎత్తలేదు. సర్లే పడుకుని ఉంటుంది అనుకున్నాడు.
ఎర్రకొండ సెంటర్లో తెల్లవారుజామున ఫస్టు బస్సు దిగింది శృతి, జీన్స్ మరియు టీ షర్ట్లో దిగిన ఆమెని చూడగానే టిఫిన్ సెంటర్లో టీ పెడుతున్న కుర్రాడు కూడా చెయ్యి కాలుతున్నా శృతి నుంచి తల తిప్పలేదు. బస్సు వెళ్లేంత వరకు బస్సులో ఉన్న ప్రయాణికులు, కండక్టరు ఆఖరికి డ్రైవరు కూడా అద్దంలో శృతి కనిపించినంత వరకు చూసాడు. చిన్నా చెప్పిన ప్రకారం ఎడమ వైపున ఉన్నది ప్రతాపరెడ్డి విగ్రహం అని పసిగట్టి అటు వైపే అడుగులు వేస్తుంటే కంచెకి ఇటు వైపున ఉన్న కుర్రాలు అబ్బా చ్చ అనుకున్నారు. ఒక అబ్బాయిని అడిగింది, అక్షితా రెడ్డి ఇల్లు చూపించమని. కుర్రాడు వెంటనే ఆమె చేతిలో ఉన్న లగ్గేజీ తీసుకుని ముందుకు వెళుతుంటే వెనక కుర్రకారు శృతి వెనకాలే నడవటం మొదలు పెట్టారు, నవ్వుకుంది శృతి.
ప్రతాపరెడ్డి ఇల్లు రాగానే లగ్గేజ్ గేటు లోపల పెట్టి ఇదే అంటే థాంక్స్ చెప్పింది, వాడు సిగ్గు పడిపోయాడు. కావ్య బైటికి వచ్చి శృతితొ మాట్లాడి వివరం కనుక్కుంది. లోపలికి వెళ్లి కూతురుని లేపింది.
కావ్య : అక్కీ.. ఎవరో శృతి.. నీ ఫ్రెండు అంట వచ్చింది, చూడుపో
అక్షిత అస్సలు ముసుగు తీయలేదు, నాకెవ్వరు ఫ్రెండ్స్ లేరు పోవే అని పక్కకి తిరిగి పడుకుని రెండు నిమిషాల తరువాత దిగ్గున లేచి కూర్చుంది.
అక్షిత : ఏం పేరు
కావ్య : శృతీ.. అని చెప్పింది.
అక్షిత వెంటనే లేచి కళ్ళు తుడుచుకుని బైటికి వచ్చి చూసి ఆశ్చర్యపోయింది, మళ్ళీ కళ్ళు తుడుచుకుని చూసింది, ఇంకా పూర్తిగా పడని సూర్యుడి వెలుతురులో చందమామలా నిలబడి అక్షిత వంక చూస్తుంటే అక్షిత నడకలో వేగం తగ్గింది. శృతి ముందు అక్షితే కాదు ఇంకే అమ్మాయి ఉన్నా అలానే ఇబ్బంది పడుతుంది, అంత అందంగా అంత రాజసంగా ఉంటుంది మరి.
అక్షిత : శృతీ.. చిన్నా గాడి శృతీ..
శృతి : అవును అక్షితా అవును అని చేతులు చాపితే దెగ్గరికి వెళ్ళింది అక్షిత, శృతి వెంటనే వాటేసుకుంది.
అక్షిత : కానీ.. నువ్వు
శృతి : లోపలికి పిలవ్వా.
పదా అంది అక్షిత, శృతి లగ్గేజీ తీసుకురావడానికి వెళుతుంటే.. ఆ బ్యాగు మోస్తే ఎక్కడ తన చెయ్యి కందిపోతుందోనని అక్షితే వెళ్లి బ్యాగ్ అందుకుంది.
శృతి : నేను తీసుకొస్తాను కదా
అక్షిత : పరవాలేదు
శృతి నడుస్తుంటే అక్షిత చూపంతా శృతి మీదే ఉంది. చిన్నా అన్ని సార్లు చెపుతుంటే ఓకే మా అందరికంటే శృతి అందంగా ఉంది అని ఒప్పుకుంది అక్షిత, తన ఫోటోలు కూడా చూసింది. కానీ ఇప్పుడు స్వయంగా చూస్తుంటే చిన్నా శృతి గురించి చాలా తక్కువగా చెప్పాడని అర్ధమైంది. ఇద్దరు అక్షిత రూములోకి వెళ్లారు. శృతి ఫ్రెష్ అవ్వడానికి బాత్రూంకి వెళితే అక్షిత వెంటనే చిన్నాకి ఫోన్ చేసింది.
చిన్నా : చెప్పవే..
చిన్నా తల పట్టుకున్నాడు. మధుమతి వంక చూసి ఏమో అని చేతులు ఎత్తితే నవ్వొచ్చింది మధుమతికి. సరే నేను వెళతాను అన్నాడు లేచి.
మధుమతి : హా.. పేషెంట్స్ వచ్చే టైం కూడా అయ్యింది, కాసేపు ఉంటానంటే ఉండు అంది ఇంకా చిన్నాతో మాట్లాడితే ఏమైనా తెలుస్తుందేమోనని
చిన్నా : వెళతాను అని లేచి బైటికి వెళ్ళాడు.
బైటికి వచ్చి బండి తీస్తుంటే సంధ్య తన కొడుకుతో పాటు రావడం చూసి ఆగిపోయాడు.
సంధ్యని కలుస్తానని చెప్పాను, ఆ విషయమే మర్చిపోయాను. ఎదురు చూస్తూ ఉందేమో. అంజితొ కూడా మాట్లాడాలనిపించింది. వెనకాలే సంధ్యకి తాళి కట్టిన మొగుడు వస్తుంటే వాళ్ళ వెనకాలే నడిచాడు.
ఈ కవర్ పట్టుకుని నడవాల్నా నేనూ...
సంధ్య : లేదండి, ఇలా ఇవ్వండి అని కవర్ తీసుకుంది.
ముండమోపి మొహందానా, ఒకడిని బానే కన్నావు కదే ముండా.. మళ్ళీ పిల్లలు ఎందుకు పుట్టట్లేదు నీకు
సంధ్య : నాకేం తెలుసండి
ఏంటే నోరు లెగుస్తుంది లంజా అని తిడుతుంటే సంధ్య కొడుకు చెవులని మూసేసింది. అంజి చెయ్యి పట్టుకుని గబగబా లాక్కేళుతుంటే వెనక వాడు సంధ్యని బూతులు తిడుతూ వస్తుండడం. అందరూ సంధ్య వైపే చూస్తున్నారు. అక్కడే ఉండే ప్యూన్ కూడా ఇదంతా చూసి సంధ్య మీద జాలేసి వాడు రాకముందే సంధ్య చేతిలో ఉన్న చీటీ తీసుకుని లోపల కూర్చోండమ్మా మేడం రౌండ్స్ కి వెళ్లారు కాసేపట్లో వచ్చేస్తారు అని చెపితే లోపలికి వెళ్లి కూర్చుంది. వెనకే వచ్చిన వాడు కూడా ప్యూన్ వంక అసహ్యంగా చూస్తూ మధుమతి ఎవరో తెలియకపోయినా డాక్టర్ ని కూడా తిడుతూ ఇప్పటికి రెండు సార్లు వచ్చాము. ఈ సారి ఈ ముండకి పిల్లలు పుట్టకపోతే మీ డాక్టర్ తొ కంటాను పిల్లల్ని అని కోపంగా తిడుతూ లోపలికి వెళ్ళాడు.
వాడిని వాడి తీరుని చూసి చిన్నాకి కోపం రాలేదు, నవ్వొచ్చింది. సంధ్యకి ఎంత ఓపిక లేకపోతే ఇన్నేళ్లు వాడితో వేగుతుంది. ఎలాగో మధుమతి రౌండ్స్ కి వెళ్లిందని విన్నాడు కాబట్టి ధైర్యంగా ప్యూన్ దెగ్గరికి వెళ్ళాడు.
చిన్నా : ఎవరు బాబాయి వాడు
ప్యూన్ : చాలా నీచుడు బాబు, ఎంతసేపు పిల్లలు పుట్టట్లేదని పాపం ఆ అమ్మాయిని తిడతాడు తప్ప లోపం వాడిలోనే ఉందని గ్రహించలేని మూర్ఖుడు.
చిన్నా : మా అత్త రౌండ్స్ కి వెళ్లిందా
ప్యూన్ : మధుమతి మేడం మీ అత్త గారా అని అడిగాడు ఆశ్చర్యంగా
చిన్నా : అవును.. యే..
ప్యూన్ : లేదు బాబు, మీరు కూడా పేషెంట్ ఏమో కాకపోతే చాలా దెగ్గరి వాళ్ళు అనుకున్నాను, మీరు స్వయనా అల్లుడని తెలిసేసరికి ఈ ఆశ్చర్యం అని నవ్వాడు.
చిన్నా : నువ్వు మా అత్త వస్తే చెప్పు నేనీలోపు వాడితొ కొంచెం మాట్లాడతాను.
ప్యూన్ : మేడం.. అని నసిగాడు
చిన్నా : నేనూ డాక్టర్ నే.. పరవాలేదు అంటే అలాగ బాబు వెళ్ళండి అని దారిచ్చాడు. చిన్నా లోపలికి వెళ్లేసరికి సంధ్య భుజం మీద పిడిగుద్దులు కొడుతుంటే సంధ్య మొద్దులా కూర్చుంది, అంజి కోపంగా చూస్తున్నాడు.
చిన్నా దగ్గుతూ లోపలికి వెళ్లి మధుమతి కుర్చీలో కూర్చున్నాడు. చిన్నాని చూడగానే ఎక్కడలేని కోపం వచ్చింది సంధ్య మొగుడికి. అస్సలు సంధ్య గురించి ఏ మాత్రం ఇది లేకున్నా హాస్పిటల్లో మధుమతిని చుసిన తరువాత ఎన్నిసార్లు హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్లమంటే అన్ని సార్లు తీసుకొస్తున్నాడు. కారణం మధుమతి అందం. మధుమతి మాట్లాడుతుండగానే తన దొండ పెదవులు చూస్తూ అక్కడే సంధ్యని నలిపిన రోజు కూడా ఉంది. కళ్ళారా మధుమతిని చూసుకుని ఇంటికెళ్లి ఆ ప్రతాపం అంతా సంధ్య ఒంటిపై చూయించేవాడు, సంధ్యని మధుమతి పేరుతొ అమ్మనాబూతులు తిట్టినా ఏమి చెయ్యలేక మౌనంగా భరించేది సంధ్య. ఎంతో ఆశతో మధుమతిని చూద్దామని వస్తే ఇప్పుడు ఇంకో డాక్టర్ వచ్చి కూర్చునేసరికి వాడి ఓపిక నశించింది.
ఎవడ్రా నువ్వు, ఆ ముండ ఏదీ. పొయ్యి దాన్ని పిలువుపో అని అరిచాడు.
చిన్నా : ఏ నేను డాక్టర్లా కనిపించట్లేదా అని ఎదురుగా ఉన్న స్టెతస్కోప్ మెడలో వేసుకున్నాడు. వాడి మొహం నీరసపడితే సంధ్య మరియు అంజి మొహాలు మాత్రం ఆశ్చర్యంతొ మతాబుల్లా వెలిగిపోయాయి. అంజి వంక చూసి బైటికి వెళ్ళమని సైగ చేసాడు. అంజి వెంటనే బైటికి వెళ్ళిపోయాడు. చిన్నా లేచి అటు ఇటు నడుస్తూ చెప్పండి ఏంటి ప్రోబ్లం అన్నాడు మధుమతి ఆఫీస్ లాక్ చేస్తూ
సంధ్య నవ్వుతూ పిల్లలు పుట్టడం లేదు డాక్టర్ అంది, సిగ్గు పడుతూ. చిన్నా ఏసీ బాగా పెంచి అయ్యో పాపం అన్నాడు సంధ్య మొగుడి వంక దీనంగా చూసి. ఆ చూపు వాడికి నచ్చలేదు.
మధుమతి కోసం అడగబోతే ఈ ముండ మాట్లాడేసింది అని సంధ్య వంక కోపంగా చూస్తున్నా సంధ్య పట్టించుకోలేదు, తనలోని భయం చిన్నాని చూడగానే ఎగిరిపోయింది. ఇలా వచ్చి కూర్చోండి అని టార్చ్ లైట్ వేసాడు.
సంధ్య ఒంటి మీద తాళిబొట్టు తప్ప వేరే బంగారం లేదు, చిన్నప్పుడు చాలా కోమలంగా ఉండే సంధ్య ఇప్పుడు రంగు తగ్గిపోయి బక్కగా ఉండేసరికి ఎలాగో అనిపించింది. చెయ్యి ఇవ్వమని అడిగి పరీక్షిస్తున్నట్టు రెండు చేతులు పట్టుకుని అటు ఇటు తిప్పి చూసాడు, గొడ్డులా పనిచేస్తుందేమో వేళ్ళకి కాయలు కూడా ఉన్నాయి. సంధ్య వంక చూస్తే సిగ్గు పడుతుంది, వెంటనే నవ్వి కన్ను కొట్టాడు. స్టేతస్కోప్ తీసుకుని చెవిలో పెట్టుకోకుండా పీస్ మాత్రం సంధ్య సళ్ళపై పెడుతూ ఊపిరి పీల్చేండి అని నొక్కి వదిలాడు, ఊహించని ఈ పనికి నిజంగానే చాలా గట్టిగా ఊపిరి పీల్చింది సంధ్య. సంధ్య మొగుడికి సరిగ్గా కనిపించకపోయినా ఏదో జరుగుతుంది అని అనుమానం వచ్చింది.
చిన్నా : మీలో ఎంత వేడి ఉందొ తెలుసుకోవాలి ఏదీ నోరు తెరవండి అని తర్మామీటర్ కోసం చూసి అయ్యో మర్చిపోయాను పరవాలేదు అని తన చూపుడు వేలు సంధ్య నోట్లో దూర్చాడు. ఆశ్చర్యంతొ నవ్వుతూనే చిన్నా వేలు నోట్లోకి తీసుకుంది. వెంటనే మీ గర్భసంచి పరీక్ష చెయ్యాలి మీ పైట తీయండి అనగానే సంధ్య పైట జార్చేసింది. కడుపు మీద చెయ్యి పెట్టి రుద్దాడు. సంధ్య మొగుడు లేవగానే చిన్నా కూడా లేచి ఇక అస్సలు పరీక్ష అక్కడ పడుకోండి అని బెడ్ చూపించాడు.
సంధ్య వెళ్లి పడుకోగానే వాడిని పట్టించుకోకుండా కర్టెన్ లాగేసి వెంటనే సంధ్య బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టాడు. చీర లోతుల్లో చేతిని దూర్చి గెలుకుతూ ఏంటే పెద్ద ఆడవే పెంచావ్ ఇక్కడా అని నవ్వితే సిగ్గుతో చిన్నాని నెట్టేసి ఒంటి మీద బట్ట సర్దుకుంది. అప్పటికే వాడు వచ్చేసాడు.
చిన్నా లోపల నుంచి గడి పెట్టడం గమనించిన ప్యూన్ వెంటనే మధుమతికి చేరవేసాడు. మధుమతి సంధ్య భర్తని వాడి తీరుని గుర్తుతెచ్చుకోగానే అసహ్యం వేసింది, చిన్నా వాడితొ ఎందుకు అన్న డౌట్ రాగానే ప్యూన్ తొ పాటు తన కేబిన్ కి నడుస్తూనే తన ఫోన్లో సీసీ కెమెరా యాప్ తెరిచి చూసి వెంటనే ఎవ్వరికి కనపడకుండా గోడకి జరిగింది. గుండె అదిరింది మధుమతికి. సంధ్య మొగుడేమో స్పృహ లేకుండా గోడకి కూర్చుని పడిపోతే చిన్నా మాత్రం అక్కడే సంధ్యని వంగోబెట్టి దెంగుతూ సంధ్యతొ ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు. ఒక రొమ్ము జాకెట్ బైట వేలాడుతూ చిన్నా దెంగుతుంటే గాల్లో ఎగురుతుంది, ఇంకో రొమ్ము జాకెట్లోనే ఉంది, అది చిన్నా చేతిలో ఉంది. సంధ్యేమో చీర, లంగా ఎత్తి పట్టుకుని వంగుంది, చిన్నా మాత్రం ఆపకుండా వాడి నడుముతో సంధ్య పూకులో డీజే డాన్సాడుతున్నాడు. చిన్నా దెంగుడు చూసి తనకే సిగ్గేసింది మనసులో అనుకుంది వీడికి అస్సలు సిగ్గు లేదు. ఛీ.. పోనీలే నా కూతురికి పోటుగాడే దొరికాడు సుఖపడుతుంది అని నవ్వుకుంటూ ముందు లోపల జరుగుతున్న యుద్ధం ఆపాలి అని వేగంగా వెళ్లింది, బైట సంధ్య కొడుకు ఒక్కడే కూర్చుని ఉండటం చూసి వెంటనే ప్యూన్ వంక చూసి అక్కడ ఆపరేషన్ థియేటర్ దెగ్గరికి వెళ్లి నేను వస్తున్నాను ఏర్పాట్లు చెయ్యమని చెప్పు అనగానే ప్యూన్ వార్డ్ బాయ్స్ దెగ్గరికి వెళ్ళిపోయాడు. మధుమతి ఆపకుండా తలుపు కొట్టింది. ఐదు నిమిషాలకి చిన్నా తలుపు తీసాడు.
మధుమతి ఏసీ గాలి చల్లగా తగిలింది, ఏసీ వైపు చూస్తే టెంపరేచర్ 18 ఉంది, అయినా కూడా సంధ్య మొహం చెమటతో జిడ్డు కారుతుంది, చిన్నా బాగానే ఉన్నాడు. సంధ్య వైపు చూస్తే మెలకుండా చెందిరిన జుట్టు సర్దుకున్నట్టు, అప్పుడే చీర కట్టుకుని ఏం తెలియనట్టు కూర్చుంది. చిన్నా వెంటనే బాటిల్ నీళ్లు తీసి సంధ్య మొగుడి మొహం మీద కొట్టాడు. వాడు లేవడం సంధ్య ఒక్క ఉదుటున మొగుడి చెయ్యి పట్టుకుని లాక్కేళ్లడం ఒకేసారి జరిగాయి.
మధుమతి తన కుర్చీలో కూర్చుని చిన్నా వంక చూసాడు.
మధుమతి : నువ్వింకా పోలేదా
మర్యాదగా మాట్లాడే మధుమతి ఏకవచనంతొ నువ్వు అనేసరికి చిన్నాకి అర్ధమయ్యింది, మధుమతికి కోపం తెప్పించడని
ఇంతలో లోపలికి అంజి వచ్చాడు. నేరుగా చిన్నా దెగ్గరికి వచ్చి చెవిలో ఏదో చెపితే అలాగేనని తల ఊపాడు చిన్నా, అంజి నవ్వుతూ వెళ్ళిపోయాడు. మధుమతి ఆశ్చర్యపోయింది
మధు : ఆ పిల్లాడు..?
చిన్నా : సంధ్య కొడుకు
మధు : మరి..
చిన్నా : అంటే కన్నది నాతోనే అని ఇబ్బందిగానే చెప్పాడు, సంధ్య కధ ఇందాక చెప్పలేదు, ఇప్పుడు మళ్ళీ తిరగేసి సంధ్యతొ కలిపి చెప్పాడు.
మనసులోనే వామ్మో అనుకుంది మధుమతి.
మధు : తలుపు పెట్టావ్
చిన్నా : అదీ.. ఆమెకి పిల్లలు పుట్టట్లేదట
మధు : నువ్వు ట్రీట్మెంట్ చేసావ్ అంతేనా
చిన్నా : అంతే.. అంతే.. అని నవ్వాడు
మధు : సీసీ కెమెరాలు ఉన్నాయని తెలుసా నీకు
చిన్నా రూమ్ అంతా కలియచూసి మధుమతి వంక నిస్సహాయంగా చూసి ఎదురుగా కుర్చీలో కూర్చున్నాడు.
చిన్నా : నేనంతేనండి, నేనింతే.. నేనేమి చెయ్యలేను, నేనెవ్వరిని కాదనలేను. నా గురించి తప్పుగా అనుకున్నా పరవాలేదు. ఇక లావణ్య పెళ్లి విషయానికి వస్తే, మీకు ఇష్టం లేకుండా ఏమి జరగదు. అది మీ నిర్ణయం, మీరు ఏ నిర్ణయం తీసుకున్నా నాకు ఓకే
మధుమతి : నేనొచ్చిందే మొన్న, మధ్యలో వచ్చినదాన్ని నేను. మీరు పెళ్లి చేసుకునే విషయం అది నీకు లావణ్యకి మధ్యనున్న విషయం. నేను మధ్యలోకి రాను, కానీ లావణ్యకి అంతా చెప్పి పెళ్లి చేసుకో
చిన్నా : అలాగే
మధు : నేను వెళ్ళాలి, ఇంకోసారి...
చిన్నా : ఇలా జరగదు అని లేచి బైటికి పరిగెత్తాడు.
మధుమతి ఒక్కటే కూర్చుని ఏవేవో అలోచించి ఫోన్ తీసుకొని ఇందాక చుసిన వీడియో డౌన్లోడ్ చేసి మళ్ళీ పెట్టింది. ఇదే మొదటిసారి ఒక సెక్స్ వీడియో చూడటం కాకపోతే అందులో ఉన్నది కాబోయే అల్లుడు కావడం ప్రత్యేకం. ప్యూన్ వచ్చి మేడం ఆపరేషన్ కి అన్ని సిద్ధంగా ఉన్నాయంటే వస్తున్నాను ఒక అరగంట అని వెంటనే తలుపు పెట్టేసి ఫోన్లో సీసీ కెమెరా ఆపేసి వెంటనే అల్లుడి కళాకండం పెట్టుకుని చూస్తూ చేతిని పూకు మీద వేసుకుంది.
###
###
చిన్నా నేరుగా లావణ్య దెగ్గరికి వెళ్లి అన్ని చెప్పబోతే నాకేం చెప్పొద్దంది.
లావణ్య : నువ్వు నన్ను డాక్టర్ కామన్నావ్, అవుతాను. ఆ తరువాత మాట్లాడుకుందాం. చిన్నా హమ్మయ్య అని మనసులో అనుకోవడం వినగానే చిన్నా కొగిలిలో దూరిపోయింది.
ఇంతలో శృతి గుర్తుకు వచ్చింది, బుక్ చేస్తానంటే వద్దు డబ్బులు పంపించమంది. ఫోన్ చేస్తే కలవలేదు. సరేలే అనుకుని ఇంటికి వెళుతు థియేటర్ దెగ్గర తన నాన్న కారు చూసి ఆగిపోయాడు. వెంటనే లోపలికి వెళ్లి చూస్తే అందరూ పేకాట ఆడుతున్నారు. వెళ్లి కూర్చున్నాడు.
వీరారెడ్డి : ఏరా ఓ ఆట ఆడతావా
చిన్నా : ఒకసారి బైటికి రా
నిన్న కూడా కొడుకు ఏదో మాట్లాడాలన్నాడు కానీ కుదరలేదు, వెంటనే పేక ముక్కలు పక్కన పడేసి బైటికి వెళ్ళాడు.
వీరారెడ్డి : ఏంట్రా
చిన్నా : నీకు దుర్గాపురం తెలుసా
వీరారెడ్డి : తెలుసు
చిన్నా : నీకు ఆ ఊరికి మధ్యలో ఏమైనా ఉందా
వీరారెడ్డి : లేదు, ఏమైంది.
చిన్నా : సరిగ్గా గుర్తుతెచ్చుకో, ఆ ఊరు వెళ్లడం కానీ, ఆ ఊరి వాళ్ళు నిన్ను కలవడం కానీ ఏమైనా జరిగాయా, దాచకుండా మొత్తం చెప్పు
వీరారెడ్డి : ఇది చాలా ఏళ్ల క్రితం జరిగింది. ఒకసారి ఎవరో mla వచ్చారు, ఏమైందో తెలీదు కానీ మా నాన్న, ఆ ప్రతాప రెడ్డి నాన్నా ఇద్దరు కలిసి ఎర్రకొండకి వెళ్లి అక్కడ ఎవరినో చంపేశారు, వాళ్ళతో మేమూ వెళ్ళాము.
చిన్నా : మీరెందుకు వెళ్లారు
వీరారెడ్డి : అప్పటికే కత్తి పట్టేసాం, మా నాన్న ఏదీ చెపితే అది చెయ్యాలి, నీ లాగా ఉండుంటే ఈ పాటికి పాతేసేవాడు. నీకెంత మంచి నాన్న దొరికాడో తెలుసా
చిన్నా : నువ్వు ఎవరినైనా చంపావా
వీరారెడ్డి : కచ్చితంగా.. అప్పుడు మంచి ఫామ్లో ఉన్నాను, ఉడుకు రక్తం.
చిన్నా : నీకేమి తెలీదు.
వీరారెడ్డి : లేదు
చిన్నా : ఇంతకీ ఎవరా mla
వీరారెడ్డి : బుక్కపట్నం... అని ఏదో ఉందిరా.. గుర్తుకులేదు
చిన్నా : ఇది చాల్లే
వీరారెడ్డి : ఏమైనా గొడవా.. ఏమైనా జరిగిందా
చిన్నా : లేదు, ఎవ్వరికి చెప్పకు. అమ్మకి కూడా అని వెళ్లిపోయాడు.
ఇంటికి వెళితే అమ్మ కీర్తి వాదులాడుకుంటున్నారు.
చిన్నా : అమ్మా.. ఇలా రా
భారతి కొడుకు దెగ్గరికి వచ్చి ఏంట్రా అంది
చిన్నా : నేను ఒక ఊరికి వెళుతున్నా, చిన్న పనుంది
భారతి : ఏ ఊరు
చిన్నా : దుర్గాపురం అని పక్కనే
భారతి మొహంలో కంగారు, భయం రెండూ గమనించాడు చిన్నా
భారతి : ఆ ఊళ్ళో నీకేం పని
చిన్నా : ఓహ్, తెలుసా నీకా ఊరు
భారతి : చుట్టు పక్కల చాలా ఊళ్ళు తెలుసు, అయినా ఆ ఊళ్ళో నీకేంటి పని
చిన్నా : అక్కడా.. బుక్కపట్నం అని ఇంటి పేరు ఉన్న ఒక అతన్ని కలవాలి మన రెడ్లే
భారతి మొహం అంతా చెమటలు పడుతుంటే దెగ్గరికి వెళ్లి తల మీద చెయ్యి పెట్టాడు.
చిన్నా : అమ్మా.. ఏమైంది, ఇలా రా కూర్చో అని మంచం మీద కూర్చోపెట్టాడు. రెండు చేతులతో అమ్మ తలని పట్టుకుని దెగ్గరికి తీసుకుంటే కళ్ళు మూసుకుంది. వెంటనే మంచినీళ్లు తాగించాడు. ఒక్క ఇంటి పేరుకే అమ్మ ఇలా అయిపోయిందంటే నాకు అంతా తెలుసని తెలిస్తే ఏమైపోతుందోనని భయం వేసింది. వెంటనే అమ్మా నీకు చెప్పడం మర్చిపోయా శృతి వస్తుంది అని మాట మార్చి ఇంట్లో అందరికీ చెప్పాడు.
భారతి భయపడకుండా రెండు రోజులు ఇంట్లో తన ముందే ఉన్నాడు, ఆ తరువాత నాలుగు రోజులు మంజులతొ పాటు వెళ్లి అక్షితని కల్పించాడు. నాలుగు రోజులు ఇద్దరికీ గన్ ఫైరింగ్, బండి నడపడం, తనకి వచ్చిన కొన్ని విద్యలన్నీ ఇద్దరికీ నేర్పాడు. భారతి మంజులని వివరం అడిగినా బావ నాకు బండి నేర్పుతున్నాడు, అక్కడికి వెళ్ళాం, ఇక్కడికి వెళ్ళాము అని అనుమానం రాకుండా సమాధానాలు చెప్పేది.
###
###
చిన్నా : ఒసేయి, అవతల అది ఎంత బాగా కాలుస్తుంది, నీకేం పోయేకాలం.
మంజుల నవ్వుతుంటే, అక్షిత కోపంగా చూసింది.
మంజుల : అక్క ఫీల్ అవుతుంది బావా.. ఇలాంటివి అందరూ నేర్చుకోలేరు అని గొప్పలకి పోతుంటే చిన్నా నవ్వుకున్నాడు. మంజుల మళ్ళీ ప్రాక్టీసుకి వెళ్ళిపోయింది.
చిన్నా : ఇటు రా
అక్షిత వచ్చి నేరుగా చిన్నా ఒళ్ళో కూర్చుంది.
అక్షిత : బోర్డు ఏ రంగులో పెట్టావ్
చిన్నా : తెలుపు
అక్షిత : దాని మీద క్రాస్ మార్క్ ఏ రంగు పెట్టావ్
చిన్నా : పసుపు అని నవ్వాడు
తల నాలుగు పీకింది, మరి ఎలా కనిపిస్తుందిరా నాకు.. సరే ఇది చెప్పు అక్కడ గోడ ఏ రంగులో ఉంది.
చిన్నా : తెలుపు అని మళ్ళీ నవ్వాడు
జుట్టు పట్టుకుని మొట్టికాయలు వేస్తూ దున్నపోతా.. నాకన్ని తెలుపులోనే కనిపిస్తున్నాయి అక్కడా.. ఎక్కడ కాల్చాలి, పొయ్యి వంగో నీ గుద్దలో కాల్చుతా అని అరుస్తు కొడుతుంటే చిన్నా నవ్వుతున్నాడు.
దూరం నుంచి చూస్తున్న మంజులకి ఈర్ష్యగా అనిపించింది. వచ్చిన వారం రోజుల్లో తన బావ గురించి పూర్తిగా తెలిసినా అటు లావణ్య అయినా, పల్లవి అయినా ఎవరైనా సరే తన బావతో అయితే ప్రేమగా లేదంటే భయంగా మాట్లాడటమే చూసింది, ఒక్క అక్షిత తప్ప. మిగతా అందరితో తనతో కూడా ఒక గీత వరకే ప్రవర్తిస్తాడు, చాలా బాధ్యతగా గౌరవంగా ఉంటాడు.. కానీ అక్షిత దెగ్గర మాత్రం ఒక చిన్న పిల్లాడిలా తన్నించుకుంటాడు, తంతాడు, అక్షితని బూతులు తిడతాడు, తిట్టించుకుంటాడు. వాళ్ళిద్దరి మధ్యా సిగ్గు ఎగ్గూ లేవు, అనుమానాలు దాపరికాలు లేవు, రహస్యాలు లేవు, హెచ్చుతగ్గులు లేవు, ఏమి లేవు రెండు స్వచ్ఛమైన హృదయాలు. వాళ్లిద్దరే ఓ లోకంగా ఉంటారు. మధ్యలో ఎవరైనా వచ్చినా విసుక్కోరు.
నాతో కూడా బావ అలా ఉంటే ఎంత బాగుండు అనిపించింది, కానీ అలా ఉండాలంటే నేను అక్షితలా ఉండాలి కదా, నేనలా ఉండగలనా. కళ్ళు సరిగ్గా కనిపించవు, ఏదీ ఏ రంగో తెలుసుకోలేదు తెలుపు, నలుపు తప్ప. కళ్ళజోడు వాడదు, అయినా కూడా ఎవ్వరి సాయం లేకుండా అన్ని పనులు చేస్తుంది, డ్రైవింగ్ వచ్చు, ఈత వచ్చు, ఇప్పుడు గన్ ఫైరింగ్లో కూడా నాతో పాటు సమానంగా కాలుస్తుంది. ఎంత పట్టుదల ఉండాలి. అన్నిటికి మించి ఎంత పెద్ద విషయం అయినా ఏముందిలే అంతేగా అనుకుంటుంది. చుట్టూ ఎన్ని కష్టాలు ఉన్నా సంతోషంగా ఎలా ఉండాలో తెలిసిన, నాకు తెలిసిన వ్యక్తి అక్షిత.
అక్షిత : మంజు.. కాల్చవే అంది చిన్నా ఒళ్ళోనే కూర్చుని
మంజుల ఆలోచనల నుంచి బైటికి వచ్చి ధనాధనా కాల్చి తన బావ వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్ళింది. స్థలం లేక కింద కూర్చోబోతుంటే అక్షిత వెంటనే మంజులని లాక్కుని తన ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకుంది. ఒకరి మీద ఒకరు కూర్చున్నారు.
చిన్నా : వెళదామా
అక్షిత : వెళదాంలే, అవును నువ్వు కాలేజీకి వస్తా అన్నావ్
చిన్నా : అక్కడ మా అత్త లేదూ.. నన్ను చూసిందంటే అంతే
మంజుల : ఎవరూ
అక్షిత : ఇంకెవ్వరు, లావణ్య అమ్మ. మధుమతి.. మన సారుకి మేడంని చూస్తే గుండెల్లో ఏదో సడి, ఉండుండీ ఓ అలజడి అంటే మంజుల నవ్వింది. ఇద్దరికీ తలో మొట్టికాయ వేసాడు చిన్నా
###
###
తెల్లారి లేచేసరికి ఓ పక్క మంజుల ఇంకో పక్క పల్లవి పడుకుని ఉన్నారు, చిన్నా లేవగానే మంజుల పల్లవిని వాటేసుకుని పడుకుంది గట్టిగా, పల్లవి కూడా నవ్వి మళ్ళీ నిద్ర పోయింది. శృతీ ఫోన్ ట్రై చేస్తే ఎత్తలేదు. సర్లే పడుకుని ఉంటుంది అనుకున్నాడు.
ఎర్రకొండ సెంటర్లో తెల్లవారుజామున ఫస్టు బస్సు దిగింది శృతి, జీన్స్ మరియు టీ షర్ట్లో దిగిన ఆమెని చూడగానే టిఫిన్ సెంటర్లో టీ పెడుతున్న కుర్రాడు కూడా చెయ్యి కాలుతున్నా శృతి నుంచి తల తిప్పలేదు. బస్సు వెళ్లేంత వరకు బస్సులో ఉన్న ప్రయాణికులు, కండక్టరు ఆఖరికి డ్రైవరు కూడా అద్దంలో శృతి కనిపించినంత వరకు చూసాడు. చిన్నా చెప్పిన ప్రకారం ఎడమ వైపున ఉన్నది ప్రతాపరెడ్డి విగ్రహం అని పసిగట్టి అటు వైపే అడుగులు వేస్తుంటే కంచెకి ఇటు వైపున ఉన్న కుర్రాలు అబ్బా చ్చ అనుకున్నారు. ఒక అబ్బాయిని అడిగింది, అక్షితా రెడ్డి ఇల్లు చూపించమని. కుర్రాడు వెంటనే ఆమె చేతిలో ఉన్న లగ్గేజీ తీసుకుని ముందుకు వెళుతుంటే వెనక కుర్రకారు శృతి వెనకాలే నడవటం మొదలు పెట్టారు, నవ్వుకుంది శృతి.
ప్రతాపరెడ్డి ఇల్లు రాగానే లగ్గేజ్ గేటు లోపల పెట్టి ఇదే అంటే థాంక్స్ చెప్పింది, వాడు సిగ్గు పడిపోయాడు. కావ్య బైటికి వచ్చి శృతితొ మాట్లాడి వివరం కనుక్కుంది. లోపలికి వెళ్లి కూతురుని లేపింది.
కావ్య : అక్కీ.. ఎవరో శృతి.. నీ ఫ్రెండు అంట వచ్చింది, చూడుపో
అక్షిత అస్సలు ముసుగు తీయలేదు, నాకెవ్వరు ఫ్రెండ్స్ లేరు పోవే అని పక్కకి తిరిగి పడుకుని రెండు నిమిషాల తరువాత దిగ్గున లేచి కూర్చుంది.
అక్షిత : ఏం పేరు
కావ్య : శృతీ.. అని చెప్పింది.
అక్షిత వెంటనే లేచి కళ్ళు తుడుచుకుని బైటికి వచ్చి చూసి ఆశ్చర్యపోయింది, మళ్ళీ కళ్ళు తుడుచుకుని చూసింది, ఇంకా పూర్తిగా పడని సూర్యుడి వెలుతురులో చందమామలా నిలబడి అక్షిత వంక చూస్తుంటే అక్షిత నడకలో వేగం తగ్గింది. శృతి ముందు అక్షితే కాదు ఇంకే అమ్మాయి ఉన్నా అలానే ఇబ్బంది పడుతుంది, అంత అందంగా అంత రాజసంగా ఉంటుంది మరి.
అక్షిత : శృతీ.. చిన్నా గాడి శృతీ..
శృతి : అవును అక్షితా అవును అని చేతులు చాపితే దెగ్గరికి వెళ్ళింది అక్షిత, శృతి వెంటనే వాటేసుకుంది.
అక్షిత : కానీ.. నువ్వు
శృతి : లోపలికి పిలవ్వా.
పదా అంది అక్షిత, శృతి లగ్గేజీ తీసుకురావడానికి వెళుతుంటే.. ఆ బ్యాగు మోస్తే ఎక్కడ తన చెయ్యి కందిపోతుందోనని అక్షితే వెళ్లి బ్యాగ్ అందుకుంది.
శృతి : నేను తీసుకొస్తాను కదా
అక్షిత : పరవాలేదు
శృతి నడుస్తుంటే అక్షిత చూపంతా శృతి మీదే ఉంది. చిన్నా అన్ని సార్లు చెపుతుంటే ఓకే మా అందరికంటే శృతి అందంగా ఉంది అని ఒప్పుకుంది అక్షిత, తన ఫోటోలు కూడా చూసింది. కానీ ఇప్పుడు స్వయంగా చూస్తుంటే చిన్నా శృతి గురించి చాలా తక్కువగా చెప్పాడని అర్ధమైంది. ఇద్దరు అక్షిత రూములోకి వెళ్లారు. శృతి ఫ్రెష్ అవ్వడానికి బాత్రూంకి వెళితే అక్షిత వెంటనే చిన్నాకి ఫోన్ చేసింది.
చిన్నా : చెప్పవే..