Incest/Taboo కత్తి [Completed]

అక్షిత : ఎవరు..?

శంకర్.. బుక్కపట్నం శంకర్

అక్షిత : ఏంది నీ గుద్దలో కూడా నొప్పి మొదలయినాదా.. నాకు ఫోను చేసావ్.

ఇంతవరకు శంకర్ తో ఇంత చులకనగా ఇంత అవమానించేలా ఎవ్వరు ప్రవర్తించలేదు. ఒక్క చిన్నా తప్ప. వాడిని లేపేశాను ఇదొక్కటే ఉంది. దీన్ని మాత్రం.. అని పళ్ళు కోరుకుతున్న శబ్దం ఫోన్లో వినిపించగానే అక్షిత నవ్వింది. ఆ నవ్వుకి ఇంకా మాడిపోయింది శంకర్ మొహం.

శంకర్ : మాట్లాడాలి

అక్షిత : మాట్లాడు.

ఇప్పటి వరకు అక్షిత ఎదురుకున్న అందరిలో శంకర్ తెలివైనవాడు, అత్యంత బలవంతుడు. పవర్, పేరు, డబ్బు.. మూడు ఉన్నాయి శంకర్ దెగ్గర. వ్యవహారం తేడా కొడితే ఏదైనా జరగొచ్చు అని మాట్లాడే ప్రతీ మాట ముందు అలోచించి మాట్లాడుతుంది అక్షిత. అది శంకర్ కనిపెట్టేసాడు.

శంకర్ : కలిసి మాట్లాడాలి

అక్షిత : చాలా బిజీగా ఉన్నాను

శంకర్ : భయపడకు అక్షితా రెడ్డి, నీ మానం బాధ్యత నాది. నీ దిమ్మె మీద ఎవ్వరి చెయ్యి పడకుండా నేను ఉంటాగా అని నవ్వాడు.

శంకర్ మాటలకి అక్షిత సహనం కోల్పోయింది. వెంటనే అరవబోయి మళ్ళీ ఆలోచించింది. ఇప్పటివరకు తనే అందరిని రెచ్చగొట్టి తన ట్రాప్లో పడేలా చేసి చాలా మందిని మట్టుబెట్టింది. ఇప్పుడు అదే టెక్నిక్ శంకర్ రెవెర్స్ లో తన మీదే ప్రయత్నిస్తున్నాడని తెలిసి రెచ్చిపోయి మాట వదిలకూడదని మౌనంగా ఉంది. శంకర్ మాత్రం అక్షిత తగ్గింది అని గ్రహించాడు. మళ్ళీ మాట్లాడుతుంటే అక్షితకి ఇంకో ఫోను వచ్చింది. అది మధుమతి నుంచి. వెంటనే శంకర్ ఫోన్ కట్ చేసి మధుమతి మాట్లాడి పెట్టేసి వెంటనే ఇంటికి పరిగెత్తింది.

##

వీరారెడ్డి ఇంట్లో మధుమతి, లావణ్య ఇద్దరు అడుగు పెట్టారు. కావ్యని, భారతిని ఇద్దరినీ పలకరించింది మధుమతి. భారతి చిన్నాని తలుచుకుని ఏడుస్తుంటే బాధగా చూసింది తప్ప చిన్నాని చూసిందని కానీ, తనకి నయం చేసిందని కానీ, ఇప్పుడు వచ్చే చిన్నా 2.O రెండింతల బలంతో ఆల్రడీ వచ్చేసాడని కానీ ఏమి చెప్పలేదు. చిన్నా గురించి ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు.

అందరూ మాట్లాడుకుంటుంటే కార్ల శబ్దం విని మనుషులు గేట్ తీస్తుంటే ఎనిమిది బండ్లు లోపలికి వచ్చి ఆగాయి.. ఇదంతా లావణ్య బైటే ఉండి చూస్తుంది. అవును నాలుగు బండ్లు కాస్తా ఎనిమిది బండ్లు అయ్యాయి. అక్షిత దిగి వేగంగా నడుస్తుంటే చిన్నప్పుడు చూసిన జూనియర్ ఎన్టీఆర్ సాంబ సినిమా గుర్తొచ్చింది. చిన్నప్పటి నుంచి చూసిన అక్షితకి ఇప్పుడు తను చూస్తున్న అక్షితకి అస్సలు సంబంధమే లేదు. తన నడక, తీరు అన్ని వేరేలా ఉన్నాయి. కానీ ఒక్కటి మాత్రం అలానే ఉంది తన చూపు, చిన్నా రాకముందు ఎలా తన కోసం ఎదురు చూసేవో ఇప్పుడు అంతకంటే ఎక్కువగా ఎదురు చూస్తున్నాయి. లావణ్య దెగ్గరికి వెళితే వాటేసుకుంది. అందరూ బైటికి వచ్చారు. మధుమతిని చూసి దెగ్గరికి వెళితే మూతి మీద వేలు పెట్టుకుని సైలెంటుగా ఉండమని సైగ చేసింది. అందరూ వెళ్ళిపోయాక మధుమతి దెగ్గరికి వచ్చి కూర్చుంది.

ఎలా ఉన్నాడని అడిగితే చిన్నా 2.O ఆల్రడీ ఊళ్ళో దిగి తన పని మొదలుపెట్టేసాడు. ఎవ్వరికి చెప్పొద్దు అని చెప్పాడని చెప్పింది. ఎలా నయం చేసింది, ఎలా కోలుకున్నది చెపితే అక్షిత అంతా వింటూనే చిన్న పిల్లలా ఏడ్చేసింది. భారతి, కావ్య దూరం నుంచి చూసి దెగ్గరికి వెళ్లి ఓదార్చారు. ఎన్నాళ్ళ నుంచో అప్పుకున్న బాధ ఇప్పుడు బైటికి వదులుతుంది అనుకున్నారు కావ్య వాళ్ళు. ఫోను మొగుతుంటే తెచ్చిచ్చాడు అంజి. బుక్కపట్నం శంకర్. ఈ సారి వేరే మూడ్లో ఎత్తింది ఫోను.

అక్షిత : ఏంట్రా నీ గోలా

శంకర్ ఇది ఊహించలేదు.. అందుకే వాడి మాట తడబడింది.

శంకర్ : సంధికి పిలుద్దాం అనుకుంటున్నాను, నీకింకా దేనికో నా దెగ్గరికి రావాలని ఉంది

అక్షిత : అవును, నిన్ను కన్నందుకు మీ అమ్మని కుక్కని దెంగినట్టు దెంగాలి. దానికోసమైనా నిన్ను కలవాలి

శంకర్ ఓపిక నశించింది. ఎంత బలుపె నీకు. నేను తలుచుకుంటే ఒక్క రాత్రిలో నిన్ను నా పక్కలోకి తెచ్చుకోగలను

అక్షిత : మరి తలుచుకోవడం మానేసి ఈ ఫోన్ కాల్స్ ఏంట్రా, తలుచుకుంటావా లేదా రోజు లాగే నీ పెళ్ళాం గాజులు వేసుకుని పడుకుంటావా

శంకర్ : నిన్ను...

అక్షిత ఫోన్ పెట్టేసింది.

రాత్రికి అందరూ భోజనం చేసి పడుకోవటానికి లావణ్యతో పాటు రూములోకి వెళ్ళింది మధుమతి. ఇంకా అక్షిత చిన్న పిల్లలా ఏడుస్తున్నది మర్చిపోలేదు. భారతి, కావ్య ఇద్దరు చెప్పిన దాన్ని బట్టి చూస్తే అక్షిత మానసికంగా చాలా బలవంతురాలు అనుకుంది. ఒంటి చేత్తో ఇంత చేస్తున్న అక్షితని చూసాక తనంటే భయంతో పాటు గౌరవం కూడా పెరిగింది, కానీ అక్షిత ఏడవడం చూసాక తన మదిలో ఎంత బాధని మోస్తుందో ఎవ్వరికి అంతు చిక్కదు అనిపించింది. చిన్నా ముందే చెప్పాడు అక్షిత పైకి కనిపించేంత గట్టింది కాదని. అక్షిత గురించి వీళ్ళు చెప్పిన దానికి చిన్నా చెప్పిన దానికి అస్సలు ఎక్కడా పొంతన లేదు. ఇంతగా ఒక మనిషిని అర్ధం చేసుకుంటారా అనుకుంది. చిన్నా పక్కన అక్షిత ముందు తన కూతురు కూడా చాలా చిన్నదిగా కనిపించింది.

మేమందరం ప్రాణాలు అరచేతిలో పట్టుకుని పారిపోయాం, కానీ అక్షిత.. తన ప్రాణం అడ్డేసి అందరిని కాపాడుతుంది. లేచి బైటికెళ్లి అక్షిత కోసం చూస్తుంటే ఎవరితోనో నవ్వుతూ మాట్లాడుతుంది. దెగ్గరికి వెళితే శృతి అని తెలిసి లోపలికి వెళ్లి పడుకుంది మధుమతి.

###

అర్ధరాత్రి రెండింటికి కోపంగా మందు కొడుతున్నాడు శంకర్, ఫోన్ రాగానే ఎత్తాడు.

శంకర్ : దాన్ని, దాని ఇంటిని మొత్తం అందరిని ఏసేసినారా

లేదయ్యా.. వెళ్లిన మనోళ్లు ఎవ్వరు ఫోన్ ఎత్తట్లేదు. అక్షితరెడ్డి ఇంటికి వెళ్లి చూస్తే అక్కడంతా ప్రశాంతంగా ఉంది. ఇప్పుడేం చెయ్యమంటారయ్యా

శంకర్ ఫోను పెట్టేసి తల పట్టుకున్నాడు. ఒక ఆడదాని చేతిలో ఓడిపోవాలా, ఎత్తిన గ్లాసు దించకుండా తాగేసాడు. వెంటనే ఫోను తీసి.. రేయి డబ్బు చేరిందా అని అడిగితే ఇంకో అరగంటలో చేరుకుంటామయ్యా అన్నాడు. జాగ్రత్త అని చెప్పి పెట్టేసాడు.

హమ్మయ్యా.. ఈ సారి మంత్రి పదవి కంఫర్మ్. మంత్రి పదవి రాగానే కొండ పనులు మొదలు పెట్టొచ్చు ఇక నన్ను ఆపేవాళ్ళు ఎవరు లేరు. వెంటనే అక్షిత గుర్తుకురాగానే కోపంతో అక్షితకి ఫోన్ చేస్తే చాలా సేపటికి ఎత్తింది. హలో అంది నిద్ర మత్తులో

శంకర్ : ఏం చేసావే నా మనుషులని అని అరిచాడు గట్టిగా

అక్షితకి మ్యాటర్ అర్ధమైంది.

అక్షిత : ఏంట్రా నీ బాధ, నా కోసం మనుషుల్ని పంపించావా మరి మళ్ళీ నన్నే అడుగుతావే.. పోయినోళ్ళని అడుగు

శంకర్ : నిన్ను వదలనే లంజా.. ఎలక్షన్లు ఉన్నాయని పట్టించుకోవట్లేదు లేదంటే.. నిన్ను.. నిన్ను..

అక్షిత : అంటే ఈ సారి గెలుద్దామనే.. ఎంత కాంఫిడెన్స్ రా లంజకొడకా నీకు..

తెలియని నెంబర్ నుంచి ఫోను వస్తుంటే శంకర్ ఫోను కట్ చేసి ఇంకో నెంబర్ ఎత్తింది. వాడితో ఏం మాట్లాడతావ్ లే కానీ పైకి రా అన్న గొంతు వినగానే ఏడుపు మొహంతో మెట్లెక్కి పైకి పరిగెత్తింది. పైన చీకట్లో గోడ మీద కూర్చుని ఉన్నాడు చిన్నా. చూడగానే ఏడుస్తూ చిన్నా ఒళ్ళో పడిపోయింది. చిన్నా కాళ్ళ ముందు కుప్ప కూలిపోయి ఏడుస్తుంటే భుజం పట్టుకుని లేపి ఒళ్ళో కూర్చోపెట్టుకున్నాడు. చాలా సేపు ఏడుస్తూ చిన్నాని వాటేసుకుని ఏడుస్తుంటే గట్టిగా దెగ్గరికి హత్తుకున్నాడు.

చిన్నా : వచ్చేసాగా.. ఇక నీతోనే, అస్సలు వదిలిపెట్టి వెళ్ళను. ఈ ఒక్క రాత్రి ఓపిక పట్టవే అక్కీ.. అని ముద్దులు పెడుతు అక్షిత కళ్ళని తుడిచి ముక్కు పట్టుకుంటే ఏడుస్తూ నవ్వుతూ ముక్కు చీదింది. చీమిడి గోడకి తుడిచి అక్షిత బుగ్గల మీద కారిన కన్నీటి చుక్కలని తుడిచి చిన్నగా నవ్వాడు. చిన్నా మొహం అంతా ముద్దులు పెట్టుకుంది.

వెంటనే ఫోన్లో టార్చ్ వేసి చిన్నా షర్టు బట్టన్లు తీసి చూసింది, ఛాతి మీద కత్తి వేట్లు చాలా కనిపించాయి. కానీ చాలా వరకు మానిపోయాయి.

చిన్నా : మధుమతి చాలా మంచి డాక్టర్, చాలా డబ్బులు ఖర్చుపెట్టింది నా మీద

అక్షిత : ఎందుకు నువ్వు జాగ్రత్త పడలేదు. నా వల్ల కావట్లేదు, ఇక నా వల్ల కాదు కూడా

చిన్నా : చాలా చేసావ్, ఇక నేనున్నాగా అని అక్షిత నడుము మీద చెయ్యి వేసి పట్టుకుని ఫోన్ తీసి ఎవరికో ఫోన్ చేసాడు.

అన్నా.. ట్రక్కు మార్చేసాం. కట్టల కట్టల డబ్బు అన్నా

చిన్నా : ఏం చెయ్యాలో తరువాత చెప్తా, ముందు బండి దాచెయ్యండి. నేను చెప్పింది చెయ్యండి

అలాగే అన్నా అని ఫోన్ పెట్టేసారు.

అక్షిత : ట్రక్కు ఏంటి

చిన్నా : శంకర్, ఎలక్షన్స్ కోసం పంచడానికి పంపించిన డబ్బు

అక్షిత : కొట్టేశావా

చిన్నా : మొత్తం.. ట్రక్కు మార్చేసాను.

అక్షిత : వాడు ట్రక్కు ఓపెన్ చేస్తే

చిన్నా : మనల్ని చంపడానికి మనుషుల్ని పంపించాడుగా అందులోనే ఉన్నారు.

అక్షిత : ఎక్కడికి వెళ్లినా ఈ డబ్బు కొట్టేయ్యడం ఏంట్రా బాబు, డబ్బు పిచ్చోడా

చిన్నా : టైం అంతా గొడవలే సరిపోతున్నాయి, కెరీర్ గురించి ఆలోచించే టైం ఎక్కడిది. అందుకే బతకడానికి డబ్బు కావాలి కదా

అక్షిత : నువ్వు మారావ్, నెక్స్ట్ ఏంటి

చిన్నా : కొండ ఉంది కదా

అక్షిత : కొండ మీద పడిందా నీ కన్ను, కానీ పేపర్లు శంకర్ దెగ్గర ఉన్నాయి కదా

చిన్నా : వాడే తెచ్చిస్తాడు

అక్షిత : ఎలా.. సరేలె.. పదా ఇంట్లోకి వెళదాం

చిన్నా : ఇప్పుడు కాదు, రేపు పొద్దున

అక్షిత : మరి అప్పటివరకు ?

చిన్నా : ముందు మనకి ఫోన్ రావాలే.. అంటుండగానే అక్షిత ఫోనుకి శంకర్ నుంచి ఫోన్ వచ్చింది. స్పీకర్లో పెట్టాడు చిన్నా

హలో అంది నవ్వుతూ

శంకర్ : అక్షితరెడ్డి.. నా ట్రక్కు వదిలేయి, లేదంటే.. ఏడుపు గొంతుతోనే ఆగిపోయాడు శంకర్

అక్షిత : లేకపోతే.. అయినా ఏ ట్రక్కు.. నా దెగ్గర ట్రక్కులేవి లేవే అంది నవ్వుతూ

శంకర్ : ఇంతటితో ఆపేద్దాం, నేను మంత్రి అయ్యాక ఇద్దరం కలిసి పని చేద్దాం, రెండు మూడు రాష్ట్రాలు మన చేతి గుప్పిట్లో ఉంటాయి. అంతా నువ్వే.. కొండలో కూడా ఇద్దరం పార్టనర్స్, సగం సగం చేసుకుందాం.. నీకు ఆ ప్రతాపరెడ్డి అడ్డు కూడా తొలగిస్తాను.. ఈ ట్రక్కు మాత్రం వదిలేయి.. బతిమిలాడుకున్నాడు

అక్షిత : ఎన్ని వరాలు ఇచ్చారు కాబోయే మంత్రిగారు, అయినా ఏ ట్రక్కు గురించి మాట్లాడుతున్నారో నాకేం అర్ధం కావట్లేదు

శంకర్ ఏడుపు మొహం పెట్టేసాడు, అప్పటికే అక్కడ ట్రక్కు మాయం అయిందన్న విషయం బైటికి పొక్కింది, హై కమాండ్లో ఉన్న వాళ్ళ దగ్గెర నుంచి ఫోన్లు మీద ఫోన్లు అస్సలు ఏం జరుగుతుందని. వెంటనే ఫోన్ కట్ చేసి, ఏం కాలేదు, ట్రక్ ఇంకా రానేలేదు మీరు కంగారు పడకండి అని చెప్పేసి టెన్షన్లో మందు బాటిల్ మొత్తం ఎత్తేసాడు. ఎంత ఆలోచించినా వేరే దారి దొరకలేదు. ఇది తన జీవితాసాయం, ఇన్నేళ్లుగా ఇల్లీగల్ గా సంపాదించిన ప్రతీ రూపాయి ఈ మంత్రి పోస్ట్ కోసం పంపించేసాడు. కలలో కూడా అక్షిత ఇంత పెద్ద దెబ్బ కొడుతుందని అనుకోలేదు, మామూలు దెబ్బ కాదు చావు దెబ్బ. మొన్నటి వరకు డిఫెన్స్ మోడ్లో ఉండే అక్షితకి ఒక్కసారిగా ఇంత ధైర్యం ఎలా వచ్చిందో అర్ధం కాలేదు, నా అడ్డు తొలగించాలంటే తనకి ఉన్న ఏకైక దారి ఇదే, నన్ను మంత్రిని చెయ్యకుండా ఆపడం, ముందు సైకలజికల్ గా నన్ను దెబ్బ తీసి, మంత్రి పదవి నా నుంచి దూరం చేసి, నన్ను పిచ్చోడిని చేసి అప్పుడు నన్ను రెచ్చగొట్టి ట్రాప్ చేసి చంపాలని చూస్తుందా, ఈ అక్షిత ఇలాంటి వ్యవహారాల్లో బాగా ఆరితేరింది, కానీ నన్నే గెలుస్తుంది అనుకోలేదు. ఒక ఆడదానికి ఇన్ని తెలివితేటలు ఎలా.. ఎంత మందిని తొక్కుకుంటూ వచ్చాను, ఎంత మంది పెద్దవాళ్ళని చంపేస్తే వచ్చింది ఈ స్థాయి అలాంటిది ఒక ఆడది.. ఆడది.. ఇంత ధైర్యం ఎలా.. మందు బాటిల్ అయిపోతుంది. అస్సలు అక్షితకి డబ్బు ఎక్కడి నుంచి ఎక్కడికి చేరుతుందో ఎలా తెలిసిందో ఇంకా అంతు చిక్కని ప్రశ్న..!


రేపు మంత్రి అయ్యాక కొండని కోసి అమ్మితే దీనికి వెయ్యి రెట్లు సంపాదించవచ్చు, ముందు జీవితాశయం అప్పుడు ఆ లంజని ఒక్క రాత్రిలో దాని గుద్ద దెంగోచ్చు వెంటనే ఫోను తీసి అందరిని అప్పు అడగడం మొదలుపెట్టాడు. ఎలక్షన్స్ టైం అవ్వడం వల్ల అందరికీ డబ్బు అవసరమే.. ఎవ్వరు సాయం చెయ్యలేదు. అక్షిత నుంచి ఫోన్ వచ్చింది.

శంకర్ : అక్షిత గారు చెప్పండి (లేచి నిలబడ్డాడు)

అక్షిత : పర్లేదే గారు.. నీ ట్రక్కు గురించి ఆలోచించాను, ఒక దారి ఉంది.

శంకర్ : ఏంటది

అక్షిత : పత్రాలు.. కొండకి సంబంధించిన పత్రాలు.. మా తాత పేరు మీద ఉన్నవి, మా తాత సంతకం ఉన్న పత్రాలు.. అవి తెచ్చిచ్చి నీ ట్రక్కు తీసుకుపో అని ఫోన్ పెట్టేసింది.

చిన్నాని చూసి, వాడు తెస్తాడా అని అడిగితే చిన్నా నవ్వుతూ చల్లగాలికి అక్షితని గట్టిగా వాటేసుకుని బుగ్గ మీద ముద్దులు పెడుతూ.. తెస్తాడు, వాడికి వేరే దారి లేదు.

శంకర్ ఇంకా ఆలోచిస్తూనే ఉన్నాడు. పవర్ లేకుండా పత్రాలు ఉండి ఏమి చెయ్యలేం. ఒక్కసారి పవర్ నా చేతికి వచ్చాక దీని సంగతి మళ్ళీ చూడొచ్చు. వెంటనే అక్షితకి ఫోన్ చేసాడు.

శంకర్ : ఎక్కడికి రావాలి

అక్షిత చిన్నా వంక చూసింది

అక్షిత : ప్రతాపరెడ్డి ఇంటికి వచ్చేయి అని పెట్టేసింది.

ఫోన్ పెట్టేసాక చిన్నా వంక చూసి, అక్కడికెందుకు అని అడిగింది.

చిన్నా : పద వెళదాం, పొయ్యి పత్రాలు తెచ్చుకుందాం

అక్షిత చిన్నాని గట్టిగా పట్టుకుని కళ్ళలోకి చూసి సరే అని లేచింది. అక్షిత తన మనుషులని లేపబోతే అవసరం లేదన్నాడు. చిన్నా తీసుకొచ్చిన కారులో ఎక్కారు.

అక్షిత : ఈ కారు ఎవ్వరిది ?

చిన్నా : నేనంతా ముందే సెటప్ చేశానులే.. జరిగేది చూడు

అక్షిత : కానీ ఎలా

చిన్నా : ఇన్ని రోజులు మంచం మీద పడుకుని చేసేది ఏముంది అని నవ్వాడు.

ఇంటికి వచ్చే ముందు ప్రతాపరెడ్డి ఇంటికి అదే అక్షిత పుట్టింటికి వెళ్లిన సంగతి చెప్పాడు.

పరిస్థితులు చేతుల్లో లేక, ఏం చెయ్యాలో తెలీక చెట్టు కింద చల్లగాలికి కూర్చున్నారు, ప్రతాపరెడ్డి వాడి కొడుకు వరదారెడ్డి. చీకట్లో గేటు దాటుకుని వస్తున్న ఆరు అడుగుల శరీరాన్ని చూడగానే కళ్ళు తుడుచుకుని చూసారు. చిన్నాని చూడగానే భయంతో చెమటలు పట్టేసాయి. ప్రతాపరెడ్డి మనుషులు కూడా ఎదురు పడలేదు. చిన్నా గురించి తెలుసు కాబట్టి మౌనంగా ఉంటే ప్రాణాలు అయినా దక్కుతాయి అని ఓ పక్కన నిలబడ్డారు. చిన్నా నేరుగా వెళ్లి ప్రతాపరెడ్డి ఎదురుగా కూర్చున్నాడు. ప్రతాపరెడ్డి మనుషులు కూడా ఏదో నెల జీతం కోసం ఉన్నారే తప్ప వాళ్లకి అస్సలు ప్రతాపరెడ్డి మీద ఎలాంటి గౌరవం లేదు.

ప్రతాపరెడ్డి, వరదారెడ్డి అని పిలవగానే ఇద్దరు చిన్నా వైపు శ్రద్ధగా చూసారు. నిజానికి మిమ్మల్ని చూడగానే చంపేద్దాం అనుకున్నాను. అది నాకు పెద్ద పని కూడా కాదు, కానీ నేనొక విషయం మాట్లాడాలని వచ్చాను. బుక్కపట్నం శంకర్ తో చేతులు కలిపే బదులు నాతో కలపచ్చు కదా

ఆ కొండ ఏదో మనమే సొమ్ము చేసుకుందాం. చూడండి, మా అమ్మ భారతికి మీ అమ్మ కావ్యకి ఇద్దరికీ ఆ కొండ మీద వారసత్వ హక్కులు ఉన్నాయి, ఇక వాళ్ళ అన్నలు ఒకడు పారిపోయాడు, ఇంకొకడు చచ్చిపోయాడు. ఆ కొండకి వారసులం మనం, మూడో వాడికి మనం ఎందుకు పంచాలి.. ఒక్కసారి ఆలోచించండి.. మనది రక్తం. రేపు శంకర్ మీకు వాటా ఇవ్వకుండా మిమ్మల్ని కూడా చంపడని గ్యారంటీ ఏంటి.. లేదు మేము శంకర్ తోనే ఉంటాం అంటే.. నా ప్లాన్లు నాకు ఉన్నాయి అని లేచాడు. అయ్యా కొడుకులు ఇద్దరు లేచి చిన్నా చేతులు పట్టుకుంటూ నువ్వెలా చెపితే అలా చేస్తాం అన్నారు. ప్రతాపరెడ్డికి డబ్బు, పలుకుబడి రెండూ కావాలి. వరదారెడ్డికి కూడా

చిన్నాని చూడగానే సగం ప్రాణాలు ఎగిరిపోయాయి. అలాంటిది చిన్నానే చేతులు కలపమంటున్నాడు, ఇంకేం కావాలి వెంటనే ఒప్పుకున్నారు.

చిన్నా తెచ్చిన కారు ప్రతాపరెడ్డి ఇంట్లోకి రాగానే అప్పటికే అక్కడికి పత్రాలతో వచ్చిన శంకర్, మిగతా వాళ్ళు అందరూ అక్షిత వస్తున్న కారుని చూసి లేచి నిలుచున్నారు. అక్షిత దిగింది కానీ చిన్నా దిగలేదు. చుట్టూ వందల మంది మనుషులు ఉండేసరికి శంకర్ ఏదో ప్లాన్ చేసాడని అర్ధమైంది. అయినా భయపడలేదు, వెనక చిన్నా ఉన్నాడు. శంకర్ కూడా అక్షిత తన బలగంతో వస్తుందని అనుకున్నాడు కానీ ఒక్కటే వచ్చేసరికి కచ్చితంగా ఏదో ప్లాన్ తోనే వచ్చింది అనుకున్నాడు.

శంకర్ : ఇవిగో పత్రాలు, నా ట్రక్కు ఎక్కడా

అక్షిత : అక్షిత పత్రాలు చూసుకుని కారు వంక చూసి ఓకే అని చెయ్యి ఎత్తింది, అందరూ కారు వైపు చూసారు.

కారు అద్దం కిందకి దిగుతుండగానే చిన్నా మొహం చూసాడు శంకర్, వాడి గుండె పట్టేసింది వెంటనే కుర్చీలో కూలబడ్డాడు. అక్కడ వందకి పైగా జనం ఉన్నా అందులో డెబ్భై మందికి చిన్నా రౌద్రం పరిచయమే.. అందరూ భయంతో ఒక అడుగు వెనక్కి వెయ్యడం చూసారు ప్రతాపరెడ్డి మరియు వరదారెడ్డి. శంకర్ లేచి నిలుచొక ముందే వెనకే నిలుచున్న వరదారెడ్డి కత్తి తీసుకుని శంకర్ ని వెనక నుంచి పొడిచాడు. శంకర్ ఇది ఊహించనేలేదు ఇప్పుడు అర్ధమైంది అంతా.. చివరిగా అక్షిత వైపే చూస్తూ కుర్చీలో కూలబడ్డాడు

ఇదంతా తన ఫోన్లో వీడియో తీసాడు చిన్నా

అక్కడున్న జనాలు ముందుకు రాబోతే చిన్నా కత్తి పట్టుకుని అడ్డంగా నిలుచున్నాడు. కొండ మీద పరిచయం ఉన్న వాళ్లెవ్వరు ముందుకి రాలేకపోయారు. అక్షిత పత్రాలతో కారు ఎక్కబోతుంటే వద్దని సైగ చేసాడు. చేతిలో ఉన్న కత్తి విసరగానే ప్రతాపరెడ్డి గుండెల్లో దిగింది. ఇది ప్రతాపరెడ్డి అస్సలు ఊహించలేదు, ఎలా అయితే చిన్నాని కలిసాక ఆశలు పెంచుకున్నారో ఒక్క క్షణంలో ప్రతాపరెడ్డి ఆశలతో పాటు ప్రాణాలు కూడా పోతాయాన్న భయమే ప్రతాపరెడ్డి ప్రాణం తీసింది.

చిన్నా : మోసం చేస్తే ఆ బాధ ఎలా ఉంటుందో తెలియాలిగా అని వరదారెడ్డి మెడ పట్టుకుని బైటికి నడిచాడు. అక్షిత కూడా చిన్నా పక్కన నడుస్తుంటే గేటు దాటాక వెనక పెద్ద బాంబు పేలుడు, అక్షిత ఇల్లు సర్వనాశనం అయ్యింది. వెనక చెలరేగుతున్న మంటలు చూసి చిన్నా వంక చూసింది. ఏం మాట్లాడలేదు.

####
####

తెల్లారి లేవగానే అంజికి అక్షిత కనిపించలేదు, ఇల్లంతా వెతికాడు. అందరిని లేపితే బైట ఉన్న మనుషులు కూడా తెలీదని చెప్పేసరికి భయపడిపోయారు. లావణ్య, మధుమతి మాత్రం నవ్వుకున్నారు.

గేటు శబ్దం అవ్వగా అంజి బైటికి వచ్చి చూస్తే చిన్నా, అక్షితా ఇద్దరు లోపలికి రావడం చూసి ఏడుస్తూ వాళ్ళ ముందుకి వెళితే చిన్నా అంజిని ఎత్తుకున్నాడు. అంజి ఆనందంతో పెడుతున్న కేకలు వినగానే అందరూ బైటికి వచ్చి చిన్నాని చూసి ఆగలేక ఏడుస్తూ దెగ్గరికి వెళ్లిపోయారు. సిరి, పల్లవి, కీర్తి, భారతి, కావ్య అందరూ.. ఏడుస్తుంటే లావణ్య, మధుమతి ఓ పక్కన నిలుచుని చూస్తున్నారు.. అందరిని లోపలికి తీసుకెళ్లాడు చిన్నా

వెనక అక్షిత మనుషుల బంధీలో ఉన్న కొడుకుని చూసి అస్సలు పట్టించుకోకుండా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది కావ్య. ఆ రోజంతా అక్షితా, చిన్నా ఇద్దరు చాలా బిజీగా ఉన్నారు, చాలా సెటిల్ చెయ్యాల్సి వచ్చింది. ఇంత జరిగినా ప్రెస్లో, పేపర్లలో పెద్దగా న్యూసెన్స్ అవ్వకుండా జాగ్రత్త పడ్డారు. మంత్రి చచ్చాడు, చంపినవాడు, అంతే కొండ గురించి, చిన్నా గురించి అస్సలు విషయం రాయనివ్వకుండా జాగ్రత్త పడ్డారు.

###

ప్రతాపరెడ్డి, శంకర్ చచ్చిపోయారు. వరదారెడ్డి శంకర్ ని చంపుతున్నప్పుడు తీసిన వీడియో అది కాక, ప్రతాపరెడ్డి ఇంట్లో పేలిన కారు బాంబు కూడా వరదారెడ్డి పేరు మీద ఉండటంతో ఇంతక ముందు రాజకీయ నాయకులని కలిసిన పలుకుబడి ఉపయోగించి జైలుకి పంపించేసాడు. అంతా తెలుసుకున్నాక సాయంత్రం పూట కావ్య చిన్నాకి ఎదురుగా నిలుచుంది.

కావ్య : ఎందుకు వాడిని వదిలేసావ్.. నా కోసమా అని కన్నీళ్లు పెట్టుకుంటే దెగ్గరికి తీసుకున్నాడు. భారతి దెగ్గరికి వచ్చి నిలుచుంటే పక్కన కూర్చోబెట్టుకున్నాడు.

చిన్నా : నువ్వే చాలా డేంజర్, ఇక నీ మొగుడిని వదలదలుచుకోలేదు, నీ కొడుకు అంతకంటే డేంజర్. నీ కూతురు గురించి చెప్పనవసరంలేదు. ఎందుకో నీ కొడుకుని నీ నుంచి దూరం చెయ్యలేకపోయాను. మొదటి సారి కూడా ఇలాగే అలోచించి నా వాళ్ళని పోగొట్టుకున్నాను. అందుకే ఈ సారి జైలుకి పంపించాను. వాడు చచ్చేంత వరకు జైల్లోనే ఉంటాడు, నీకు ఎప్పుడు కావాలనిపిస్తే అప్పుడు చూడొచ్చు, మారాడు అనిపిస్తే బైటికి వదులుతాను.

కావ్య చిన్నా నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంటే భారతి కూడా బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది.

భారతి : ఇప్పుడా ఆస్తిని మొత్తం ఏం చేస్తావ్

చిన్నా : దీన్నా.. అని కొండ పత్రాలు గాల్లో ఊపుతూ మీ నాన్న కోరుకునట్టు ఫ్రీ కాలేజీ, ఫ్రీ హాస్పిటల్, ఇంకొన్ని వసతులు.. ఈ ఊరిని దత్తత తీసుకుందాం. మిగిలినవి నా అకౌంట్లోకి వెళతాయి అనుకో

భారతి : డబ్బు కనిపిస్తే వదలడమ్మా

చిన్నా : కష్టార్జితం అమ్మా.. ఊరికే వదులుతానా అంటుంటే అందరూ నవ్వారు.

అక్షితతో కలిసి తన నాన్న, మంజుల కాష్టం జరిగిన దెగ్గరికి వెళ్ళాడు. భారతి, కావ్య, మధుమతి ముగ్గురు వంటల్లో మునిగిపోతే, లావణ్య, శృతిని పికప్ చేసుకోవడానికి వెళ్ళింది. సిరి స్నానం చేస్తుంటే పల్లవి, కీర్తి ఇద్దరు ఒక రూములో మాట్లాడుకుంటున్నారు.

కీర్తి : అబ్బా సాయం చెయ్యవే..

పల్లవి : నువ్వేం అడుగుతున్నావో తెలుసా

కీర్తి : తెలుసు.. నువ్వు చేస్తే తప్పు లేదు కానీ నేను అడిగితే తప్పు వచ్చిందా

పల్లవి : నీకు లవర్ ఉన్నాడుగా

కీర్తి : ఉన్నాడు, అయినా నేను కష్టాల్లో ఉన్నప్పుడు వాడు పారిపోయాడు. కనీసం ఎలా ఉన్నానో కూడా పట్టించుకోలేదు.. ఇప్పుడు అదంతా కాదు, తమ్ముడితో నాకు సాయం చేస్తావా నన్నే డీల్ చేసుకోమంటావా

పల్లవి ఆలోచించింది, ఇప్పటికే చిన్నా గాడితో అందరికీ కావలి. ఒక్కొక్కళ్లు అయిపోయి తన దెగ్గరికి వచ్చేసరికే ఏడాది పడుతుంది, ఇక ఇప్పుడు ఇందులో కీర్తి కూడా చేరితే ఇంకో ఏడాది.. అదే చెప్పింది.

పల్లవి : వాడికి అక్షిత ఉంది, లావణ్య ఉంది, శృతి ఉంది.. వీళ్ళకి తోడు అమ్మ, ఆ కావ్యని చూసావా చిన్నా వంక అదోలా చూస్తుంది, ఆ మధుమతి కూడా.. ఇక అమ్మ గురించి చెప్పనవసరం లేదు.. నన్నే పట్టించుకోవట్లేదు ఇక నువ్వు కూడా చేరితే బాధ పడతావే నీ దెగ్గరికి రావట్లేదని

కీర్తి : ఏం కాదు, వాళ్లందరూ ఎదురు చూడట్లేదా.. నేనూ అంతే.. ఇంతమందికి లేనిదీ నేనొక్కదాన్ని చేరితే తప్పయిందా.. ఏం కాదు.

పల్లవి తల పట్టుకుని, సరే ఇప్పుడేం చెయ్యాలో చెప్పు అంది.

కీర్తి : తమ్ముడు వచ్చాక నేనెళ్ళి మెయిన్ ఆపుతాను నువ్వు తమ్ముడి దెగ్గరికి వెళ్లి బాగా పిసికించుకో, ఇప్పుడే వస్తాను అని నువ్వు వెళ్ళిపోగానే నీ స్థానంలో నేను కూర్చుని పిసికించుకుంటా అప్పుడు నువ్వెళ్ళి పవర్ ఆన్ చెయ్యి.. ముందు నన్ను చూస్తాడు, వాడిని అల్లుకుపోతాను..

పల్లవి : తేడా కొడితే

కీర్తి : నువ్వు ఇంకోసారి ఎదురు మాట్లాడావంటే, నిన్ను తమ్ముడిని అస్సలు కలవనివ్వను చెపుతున్నా.. నీకు పస్తులే ఇక అని బెదిరించింది.

సాయంత్రం చీకటి పడుతున్న వేళ ఇంట్లో అన్ని లైట్లు వేశారు. అందరూ మాట్లాడుకుంటుంటే కీర్తి, పల్లవి ఇద్దరు లంగా ఓణిలు వేసుకుని రావడం చూసి ఆనందించారు, కానీ ఊహించనిది ఏంటంటే చిన్నది సిరి కూడా లంగా ఓణి వేసుకొచ్చింది.

అనుకున్నట్టుగానే అందరూ కూర్చుని మాట్లాడుకుంటుంటే పల్లవి తమ్ముడిని రూములోకి పిలిచింది. పల్లవి సిగ్గు చూడగానే చిన్నాకి అర్ధమయ్యి లేచాడు. రూములోకి వెళ్ళాక పల్లవే సిగ్గు వదిలి చిన్నా ఒళ్ళో కూర్చుంది.
​