Update14

తలుపు చప్పుడుకి మెలుకువ వచ్చి చూస్తే అమ్మ నా భుజం మీద పడుకోనుంది, నెమ్మదిగా లేచి తలుపు తీసాను. కీర్తి కాలేజీ నుంచి వచ్చింది.

కీర్తి : మీరేంటి నా రూములో

చిన్నా : పడుకోని ఉంది కదా, ఎందుకు అరుస్తున్నావ్

కీర్తి : నా రూములోకి రావడమే తప్పు, అమ్మా.. అమ్మా.. లెగు.. బైటికి పో అని అరిచింది.

చిన్నా నోట్లోనే ఎంత బలుపె నీకు అనుకున్నాడు. భారతికి మెలుకువ వచ్చి లేచింది.

భారతి : వచ్చేసావా అంటే ఆరు అయ్యిందా.. ఆమ్మో.. అన్నం వండాలి అని లేచి బైటికి పరిగెత్తింది, చిన్నా కూడా బైటికి వచ్చేసాడు.

భారతి కిచెన్లోకి వెళ్లేసరికి లావణ్య, పల్లవి ఇద్దరు కలిసి వంట చేస్తున్నారు. భారతి లోపలికి వచ్చి మీరెళ్ళండి నేను చూసుకుంటాను అంది.

లావణ్య : పరవాలేదండి, ఈ ఒక్క రోజు నేను చేస్తాను

భారతి : నువ్వు నా అన్న కూతురివి, అత్తయ్య అనే పిలుపు చిన్నా ఇవ్వక ముందే నీకు వచ్చేసింది. అలానే పిలువు.

లావణ్య : అలాగే అత్తయ్య అంది తల దించుకుని

భారతి తిరిగి బైటికి వచ్చేసింది. హాల్లో చిన్నా పక్కన కూర్చుంది.

చిన్నా : ఎందుకే నీకంత పొగరు. సరిగ్గా మాట్లాడితే ఏమైంది ?

భారతి : పోరా.. నా కోడలు అంటే ఎలా ఉండాలి, ఏవేవో ఊహించుకున్నాను. నువ్వెన్ని చెప్పినా నేను ఒప్పుకోలేకపోతున్నాను.

చిన్నా : అవునే అమ్మా.. లావణ్యని తీసుకొచ్చాక నీ అన్న ఒక్కసారి కూడా గొడవ చెయ్యలేదు, అస్సలు ఎందుకని అడగలేదు. నా మీద ఎటాక్ ఏమైనా ప్లాన్ చేస్తాడేమో. చాలా భయంగా ఉందమ్మా.. అస్సలే నాకు గొడవలంటే భయం. అని తన అమ్మ వంక చూసాడు.

భారతి చూస్తూన్న చూపు చూడగానే అందులో "బానే ఎక్సట్రాలు దెంగుతున్నావ్ గా" అన్న అర్ధం అర్ధమయ్యి వెంటనే నవ్వుకున్నాడు. తల్లి కొడుకులు ఇద్దరు మాట్లాడుకోకపోయినా రహస్యాలు ఏమి పంచుకోకపోయినా ఇద్దరు ఒకరినొకరు చూసుకుని నవ్వు అపుకుంటున్నారని ఇద్దరికీ తెలుసు.

రాత్రి భోజనాలు చేస్తుంటే చిన్నా తన అమ్మకి అన్నం తినిపించాడు. అందరూ కూర బాగుందని మెచ్చుకున్నారు.

పల్లవి : నాన్నా.. నేను అన్నం వండాను, కూర చేసింది లావణ్య అంటుంటే భారతి ఆ కూరలో లోపాలు వెతుకుతుంది. కాని ఏమి దొరకలేదు కూర బ్రహ్మాండంగా కుదిరింది.

##
##

తెల్లారి లావణ్య పుట్టినరోజు. అక్షితకి ఫోను చేశాడు.

అక్షిత : చెప్పరా

చిన్నా : ఇవ్వాళ లావణ్య పుట్టినరోజు, వాళ్ళమ్మ చెప్పింది

అక్షిత : ఓకే.. ఏంటి వాళ్ళమ్మా ?

చిన్నా : చెప్తా.. మాల్లొ కలుద్దాం. సిటీకి వచ్చేయి.

అక్షిత : ఆ సరే

మాల్లో అక్షితతో తిరుగుతూ మధుమతితో జరిగిన కధ మొత్తం చెప్పాడు.

అక్షిత : ఓహో.. సెక్సీ పెళ్ళాంతో పాటు సెక్సీ అత్త కూడా దొరికింది.

చిన్నా : పోవే

అక్షిత : కతలు పడకు.. మధుమతి మేడం, దాన్ని చూస్తే నాకే మూడ్ ఒస్తది.

చిన్నా : వచ్చిన పని చూద్దామా

అక్షిత : బట్టలు కొనడానికి నేనే దొరికానా.. నాకు కనిపించేదే రెండు రంగులు ఒకటి తెలుపు ఇంకోటి నలుపు, నా బట్టలే నేను చూసుకోను.

చిన్నా : నీతో గడపాలని పిలిచానే

అక్షిత : హహ్హ్హ.. నా మీద ఎప్పటి నుంచో తమకి ప్రేమ..!

నేనింకేం మాట్లాడలేకపోయాను, లావణ్యకి బట్టలు, పుస్తకాలు, కాలేజీ బ్యాగు.. కావాల్సినవన్ని తీసుకుని కారు మొత్తం నింపేసి మధుమతి ఇంటికి వెళ్లాం. మధుమతి ఇంటి దెగ్గర కాలేజీ పిల్లలు ఉండటం చూసి అక్షిత కారు దిగకుండా లోపలే కూర్చుంది. చిన్నా సామాను మొత్తం బైటికి తీయగానే అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయింది. అన్ని తీసుకుని ఇంట్లోకి వెళ్ళాడు. లోపల పిల్లలతో మధుమతి ఇల్లంతా బలూన్లతో నింపేసి డెకొరేషన్ చేయిస్తుంది.

మధుమతి : బాబు.. ఏంటివన్నీ..?

చిన్నా : ఇక నుంచి లావణ్య మీతోనే ఉంటుంది, తనకి బట్టలు, కావాల్సిన సామాను తీసుకున్నాను

మధుమతి : నాతో ఉంటుందా, ఆశ్చర్యంగా చూసింది

చిన్నా : అవును, ఇన్నేళ్లు ఒంటరిగా బతికారు ఇద్దరు. ఇక కలిసి ఉండండి. అది కాక నాకు లావణ్యకి ఇంకా పెళ్లి కాలేదు. మర్చిపోయారా అంటుంటే చిన్నా వంక ఎంతో అభిమానంగా, గొప్పగా చూసింది మధుమతి. వెంటనే చిన్నా చేతిలోవి తీసుకుని లోపల పెట్టింది. డెకొరేషన్ అయిపోయాక కాలేజీ పిల్లలు వెళ్లిపోయారు.

మధుమతి చిన్నా వైపు వచ్చి, నా కూతురు నిజంగానే అదృష్టవంతురాలు. చాలా థాంక్స్ అంది.

చిన్నా : చిన్నా అని పిలవండి. ఇంకోటి.. మీ కూతురు మాత్రం అదృష్టవంతురాలు కాదు అని కొంచెం సీరియస్ గానే చెప్పాడు.

మధుమతి ఏమి మాట్లాడలేదు, తన కూతురి గురించె సరిగ్గా తెలియదు, ఇక చిన్నా గురించి ఏమని మాట్లాడుతుంది. వెంటనే చిన్నా నాకు లావణ్య గురించి చెపుతావా, తనకి ఏమంటే ఇష్టం. ఎలా ఉంటుంది.

చిన్నా : ఇప్పుడెలా మారిందో నేనింకా గమనించలేదు కానీ తను చిన్నప్పుడు ఎలా ఉండేదో నాకు ఇంకా గుర్తుంది.

మధుమతి : చెప్పు

చిన్నా : చాలా సున్నితం, ఎవ్వరితోనూ ద్వేషం పెంచుకోదు. ఎంత కష్టం వచ్చినా టైం బాగోలేదు అనుకుంటుంది తప్ప ఎవ్వరి మీద కోపం తెచ్చుకోదు. బాధ వస్తే ఒంటరిగా బాధ పడుతుంది. పైకి మాత్రం ఎప్పుడు నవ్వుతూనే ఉంటుంది. అన్నిటికి మించి నేనంటే చాలా ఇష్టం.

మధుమతి నవ్వింది.

చిన్నా : ఇంకేమైనా కావాలా

మధుమతి : పనులన్నీ అయిపోయాయి, ఇవ్వాళ కాలేజీకి సెలవు పెట్టేసాను. హాస్పిటల్ కి టైం అవుతుంది. త్వరగా వచ్చేస్తాను. కేక్ ఒక్కటి తీసుకురావాలి. తనకి ఏమైనా చేసి పెడదాం అనుకున్నాను కానీ నాకు వంట రాదు.

చిన్నా : మీరెళ్లి రండి, మిగతావి నేను చూసుకుంటాను అనేసరికి మధుమతి అలాగేనంటూ రెడీ అవ్వడానికి లోపలికి వెళ్ళింది.

మధు వెళ్ళిపోయాక కానీ చిన్నా మామూలు అవ్వలేదు. మధుమతి తన పక్కన ఉన్నంత సేపు సుగంద వాసన, మత్తు. తన నవ్వు, మాటలు. ఒంటి నుంచి వచ్చే వాసన అన్ని చిన్నాని కదలనివ్వకుండా, మాట్లాడుకుండా చేసాయి. ఇక్కడే ఉంటే పిచ్చి ఆలోచనలు వస్తాయని బైటికి వెళ్ళిపోయాడు. చెట్టు కింద నిలుచుని అక్షితతో సొల్లు కబుర్లు చెపుతుంటే మధుమతి రెడీ అయ్యి బైటికి వచ్చింది. వెంటనే ఫోను పెట్టేసి చూసాడు. పసుపు రంగు చీరలొ చేతిలో స్టేతస్కోప్ హ్యాండుబ్యాగులో పెట్టుకుంటుంటే దెగ్గరికి వెళ్ళాడు, మళ్ళీ అదే పరిమళం.

చిన్నా : నేనిక్కడే ఉంటాను, మీరేళ్లి రండి. ఈలోపు వంట, కేకు తెప్పిస్తాను

మధుమతి : అలాగే అని నవ్వి కారు వేసుకుని వెళ్ళిపోయింది.

ఇంట్లోకి వచ్చి కావ్యకి ఫోన్ చేశాడు.

చిన్నా : హలో అత్తా..

కావ్య : ఎందుకు ఫోన్ చేసావ్

చిన్నా : నాకు నీతో పని ఉంది, అడ్రస్ పెడతా వచ్చేయి

కావ్య : ఎలా కనిపిస్తున్నానురా నీకు

చిన్నా : అల్లుడు కోసం ఆ మాత్రం చెయ్యలేవా

కావ్య : ఏం చెయ్యాలి

చిన్నా : వంట చెయ్యాలి

కావ్య : మీ అమ్మ లేదా

చిన్నా : నువ్వు కూడా అమ్మవే కదా.. అమ్మ తరువాత అత్తయ్యేనట రెండో అమ్మ. మర్యాదగా వచ్చావనుకో వంట చేసి వెళ్లిపోవచ్చు లేకపోతే పెంట కూడా చెయ్యొచ్చు. నీ కూతురిని ఎత్తుకుపోయినట్టు నిన్ను కూడా ఎత్తుకొచ్చేస్తా దాన్ని ఏమి చెయ్యకుండా వదిలేసాను, నిన్ను మాత్రం అలా కాదు.. నీ పళ్ళన్ని పిండి రసం తాగి రుచి చూసి కానీ నిన్ను వదలను. వీడేం చేస్తాడులే అనుకుంటే లైట్ తీసుకో కాసేపట్లో కలుద్దాం.

కావ్య వెంటనే ఫోను పెట్టేసి తన అక్కకి ఫోను చేసింది.

ఇంట్లో భారతి అప్పుడే స్నానం చేసి బట్టలు మార్చుకుంటుంటే బట్టల్లో దాచిన సీక్రెట్ ఫోను వైబ్రేట్ అయ్యింది. చుస్తే కావ్య.

భారతి : ఎందుకు ఫోన్ చేసావ్

కావ్య : చిన్నా గాడు ఫోన్ చేసి నన్నెక్కడికో రమ్మంటున్నాడు. వంట చెయ్యాలని చెపుతున్నాడు. ఏడుపు గొంతుతో చెప్పింది.

భారతి : నేను ఫోన్ చేస్తా ఉండు అని పెట్టేసి ఇంటి ల్యాండ్ లైన్ నుంచి కొడుక్కి ఫోన్ చేసింది.

చిన్నాకి ఇంటి నుంచి ఫోన్ రావడంతో ఎత్తాడు, అమ్మ. ఇది ఊహించిందే

చిన్నా : అమ్మా, ఇప్పుడే నిన్ను తలుచుకున్నా.. వందేళ్ళు నీకు

భారతి : ఏంటి ఈ మధ్య ప్రేమ ఎక్కవుతుంది..?

చిన్నా : వద్దంటే ఆపేస్తా

భారతి : ఎక్కడున్నావ్

చిన్నా : కాలేజీ దెగ్గర

భారతి : నిజమేనా

చిన్నా : హా.. యే..?

భారతి : ఇంటికిరా పనుంది

చిన్నా : ఇప్పుడు కుదరదు నాకు పనుంది

భారతి : ఏం పని ?

చిన్నా : ఇక్కడ ఇంకో కుక్క పిల్ల ఉంది, దానికి ట్రైనింగ్ ఇవ్వాలి

భారతి : కుక్క పిల్లా..!

చిన్నా : అవునుమా.. అస్సలు మాట వినట్లేదు. ఇవ్వాళ దాని తోక సరిచేసి కానీ ఇంటికి రాను.

భారతి : కానీ..

చిన్నా : కానీ లేదు, ఏం లేదు. నువ్వేం కంగారుపడకు. కుక్కని ఏంటి దాని అక్కని కూడా సరిచేయగల మగాడిని కన్నావ్

భారతి : సరే అంది నిస్సహాయంగా

వెంటనే చెల్లెలికి ఫోను చేసింది.

కావ్య : ఏమైంది

భారతి : నా వల్ల కాలేదే.. నిన్ను కుక్కా అని పిలుస్తున్నాడు

కావ్య : నేను వెళ్ళను, ఏం చేస్తాడో నేనూ చూస్తా అని కోపంగా ఫోను పెట్టేసింది.

భారతి మాత్రం ఇక లాభం లేదు, వెంటనే తన కోడలు మంజులని దించాలని ఆనుకుని వెంటనే చెన్నై హాస్టల్ కి ఫోను కొట్టింది.

కావ్యకి ఫోను చెయ్యగానే కట్ చేసింది. చిన్నా వెంటనే అక్షితకి ఫోను కొట్టాడు. ఈలోగా చిన్నా టాయిలెట్ పోసుకుందామని చూస్తే బాత్రూం లేదు. మధుమతి బెడ్రూములొ ఉన్న బాత్రూంకి వెళ్ళాడు. ఇందాకే మధుమతి స్నానం చేసి ఉండటం వల్ల ఆ వాసన, వేడి రెండు అలానే ఉన్నాయి. పోస్తూ బాత్రూం అంతా చుట్టూ చూసాడు. అయిపాయ్.. మధుమతి విడిచిన బట్టలు హ్యాంగింగ్ రాడ్డుకి వేసి ఉన్నాయి. ఏ పిచ్చి పని చెయ్యకుండా బైటికి వెళ్ళిపోవాలి అనుకుంటూనే డోర్ తీసి బైటికి వెళ్ళిపోతూ వెంటనే వెనక్కి వచ్చి బట్టలని గట్టిగా వాసన పీల్చుకుని బైటికి పరిగెత్తాడు. ఊపిరి ఇష్టం లేకపోయినా బైటికి వదిలేసాడు. వామ్మో ఏదేదో అయిపోతుంది. నేనేంటి నా రేంజ్ ఏంటి.. ఇలాంటి పనులు చెయ్యకూడదురా చిన్నా.

మర్చిపోవడానికి ఫోను తీసి గేమ్స్ ఆడుతూ కూర్చున్నాడు.

కారులో కావ్య : ఎక్కడికి ఇంత అర్జెంటుగా

అక్షిత : బట్టలు కావాలి, రంగులు సెలక్షన్ చేద్దువు

కావ్య : ఇప్పుడా

అక్షిత, ఇప్పుడే దా దా అని కారు ఎక్కించింది. కారు ఎక్కగానే అక్షిత డ్రైవింగ్ సీట్లొ కూర్చుని ఊరి నుంచి సిటీ మాల్ వైపు తీసుకెళ్ళింది. దాహంగా ఉంటే మంచినీళ్లు తాగు అనగానే పాపం కావ్య మంచినీళ్లు తాగేసింది. అంతే స్పృహ కోల్పోయింది.

అక్షిత వెంటనే మధుమతి ఇంటికి తిప్పి చిన్నాకి ఫోను చేసింది. కావ్యని వదిలిపెట్టి అక్షిత వెళ్ళిపోయింది. వెళుతూ ఫోన్ చేసింది.

చిన్నా : ఏంటే

అక్షిత : ఏం చెయ్యవుగా

చిన్నా : నేనేం చేస్తాను

అక్షిత : నాకు డౌటే..

చిన్నా : పై పైన.. అని నవ్వాడు. అక్షిత ఏదో చెపుతుంటే ఫోన్ పెట్టేసి నీళ్లు తీసుకుని కావ్య మొహం మీద కొట్టాడు.

చిన్నా ఫోను పెట్టేయ్యగానే అక్షిత వీడు మాట వినడు అని నవ్వుకుంది.
​
Next page: Update 15
Previous page: Update13