Chapter 02
తల కాస్త వెనక్కి తిప్పి… …ఆ…పు…కో లేకపోయా …కవీ…!! …అంటూ మళ్ళీ ఆవిడ మొత్తని అణిచేశాడు…ఇంకా …విదల్డం…పూర్తి…కాపోడంతో… …కోరిక…తీరేదాకా ఒదల్రు కదా!… అంటూ మొగుడివైపు ఆడ కుక్కలా మెడవెనక్కి తిప్పి …చుప్పుక్కు…న అతగాడి పెదాలమీద ఓ ముద్దెట్టి…ఇక లెండన్నట్లుగా తలెగరేసింది , సన్నగా నవ్వుతూ… ..షర్టేసుకురండి…కాఫీ ఇస్తానిద్దరికీ!… అంది …ఊఁ…అంటూ అతగాడు లేచి లుంగీ సర్దుకుంటూంటే.. మరో సారి …ఊఁ…కొట్టి కుమార్ బెడ్రూంలోకెళ్తూంటే … ఏ…య్…మాట!…అంటూ వెనక్కి పిల్చి… బాత్రూంలోకెళ్ళేరు!…అదుంది!!… అంది రహస్యంగా… … ఛ!… అని పైకని, …భలే! …చూడని…వన్నీ…చూడచ్చన్నమాట!…అని లోలోపలే చంకలు గుద్దుకుంటూ బెడ్రూంలోకెళ్ళిన కుమార్ ఆ తలుపూ వేసేసుండడంతో ఢీలా పడిపోయి, లాల్చీ వేసుకుని బైటికొచ్చి , కవితందించిన కాఫీకప్పులుచ్చుకుని వరండాలోకెళ్ళాడు…
…అక్కడ కనిపించిన బక్కపల్చటి నడివయస్సు శాల్తీని చూసి , ఎవరో అర్థం కాకపోయినా…నమస్కారమండీ!…అంటూ కాఫీ కప్పందించి, కాసేపు మాట్లాడి…ఇప్పుడే వస్తా!… అంటూ మళ్ళీ వంటింట్లోకొచ్చి …ఎవరాయనా!?…ఈవిడ నాన్నగారా!…అన్నాడు నెమ్మదిగా…
…ఇష్షూ…దాని మొగుడు…రెండో పెళ్ళి…అన్నట్లు రెండు వేళ్లు చూపించిన కవిత , …ఆవలిస్తే పేగుల్లెక్కపెట్టే రకం ఆయన…అనేసింది , మొగుడి కళ్ళల్లో మెరుపు చూసి…
…ఏమైతే నాకేమీ!?… అని సర్దుకుంటూ మళ్ళీ వరండాలోకొచ్చి ఆయన్తో కబుర్లు మొదలెట్టాడు…
… కాసేపట్లో పువ్వులా తయారైన తీసుకొచ్చి మనూ ని వెంటబెట్టుకొచ్చి…మా శ్రీవారు…కుమార్, నా స్కూల్ ఫ్రెండ్ , మాలతీ మనోరమ… మనూ…అంట్ం దగ్గర స్నేహితులం…అంటూ పరిచయం చేసింది కవిత…
… పెళ్ళిలోనే చూడ్డం…అంటూ చేతులు జోడించిందావిడ తలెత్తకుండా…. మర్యాదగా ప్రతినమస్కారం చేసి ముసిలాయనతో మాటల్లో పడ్డాడు కుమార్…
…ఆడాళ్ళు లోపలికెళ్ళింతర్వాత …ఈ హాస్పెటల్ కి వెళ్ళాలి…దోవ చెప్తారా?…అంటూ ఓ కార్డ్ అందించాడాయన…
…హాస్పెటల్ పేరు చదివి ఓ అరక్షణం కంగుతిన్నా వెంటనే కప్పిపుచ్చుకుని …ఇక్కడే!…దగ్గర్లో ఉంది…నే తీసికెళ్తాలేండి…అంటూ భరోసా ఇచ్చాడు…
కాలకృత్యాలూ ,కాఫీ టిఫెన్లైంతరవాత , ఆటోలో వాళ్ళిద్దరూ , బైక్ మీద కుమార్ కవితలూ బైల్దేరారు…మీ పనైపోగానే ఇంటికొచ్చేయండి…ఈలోగా నేనో ఇంటర్వ్యూకెళ్ళొచ్చేస్తా!…అంటూ ఓ స్కూల్ దగ్గర దిగిపోయింది కవిత…
…మరో కిలోమీటరు దూరంలో ఉన్న ఓ సంతాన సాఫల్య కేంద్రం ముందు వాళ్లని దింపి…నే ఆఫీసుకెళ్ళాలి…మీ పనైపోగానే మా ఇంటికెళ్ళిపోండి…నే ఆఫీసుకెళ్ళాలి…అంటూ ఓ తాళం చెవందించాడు కుమార్…
…మాకు దోవ తిన్నగా తెలియదు…ఇప్పుడే సాంపుల్సిచ్చి ఒచ్చేస్తాం…మమ్మల్ని ఇంటిదగ్గర దింపెళ్ళండి…అంటూ బ్రతిమాలాడు , ముసిలాయన…మరో సారి…అ…దో…లా… చూసింది మాలతి…
రెండోదానికి పడిపోయాడు కుమార్…
…ఓ అరగంత తర్వాత ఇద్దరూ బైటికొచ్చారు… …మాలతి పని తొందరగానే ఐపోయినా , ఆవిడ మొగుడ్ని మరో మూడుగంటలుండమన్నారు హాస్పెటల్ వాళ్ళు…
…ఆ మాట కుమార్ కి చెప్పి…మేమిక్కడ కూర్చుంటాం…మీకాఫీసుకి లేటౌతుందేమో!?…అన్నాడు మాధవయ్య …వెళ్ళిరమ్మన్నట్లు…
…కుమార్ బైల్దేరబోతూంటే , …నె…ప్పిగా ఉంది బాబూ! అంది మనూ నడుం పట్టుకుని…
…ఏమందేంటి డాక్టరు!?… అన్నాడు మాధవయ్య చాటంత మొహంతో
…కాస్త జాగ్రత్తగా ఉండమంది… నేనా పక్క రూంలో సోఫా మీద రెస్ట్ తీసుకుంటా!…
…ఇక్కడెందుకూ నలుగుర్లోనూ!… వీళ్లింటికెళ్ళి పడుక్కో!…నే పని పూర్తి చేసుకునొచ్చేస్తా… అన్నాడు
…నేనొక్కత్తినీ వెళ్ళలేను… అంటూ వగలుపోయింది…
నిన్నింటి దగ్గర దింపేసి ఆఫీసుకెళ్ళిపోతారీయన …అంటూ కుమార్ ని ఆపాడు…
…మీర్లేకుండా నే వెళ్ళను బాబూ!…అంటూ గునిసింది…
…పర్లేదూ!…నే తొందరగానే వచ్చేస్తాగా!…అంటూ నచ్చచెప్పాడు. మరో మూడు సార్లు బ్రతిమాలించుకుని బైల్దేరింది మాలతి…
… సాయంత్రం మీరొచ్చేసరికి మేముంటామో ఉండమో!…చాలా శ్రమిచ్చాం బాబూ…అన్నాడు గేటు దాకా వచ్చి సాగనంపుతూ
…దాంన్దేముందీ!…అంటూ బైల్దేరాడు కుమార్…
….మలుపు తిరగ్గానే…ఇద్దరమేగా!…ఆటో ఎందుకూ?…అంది మాలతి … లోలోపలే పొంగిపోతూ ఆటో వాడ్ని పంపించేశాడు…ఆవిడ తన భుజమట్టుకుని బైక్ ఎక్కుతూంటే ఒళ్ళు జివ్వుమంది కుమార్ కి… బ్రేకులేసినప్పుడల్లా వీపుకి ఆవిడ నిండు గుబ్బలు మెత్తగా ఒత్తుకున్నాయి… ఆ స్పర్శననుభవిస్తూ ఇల్లుచేరి తాళంచెవందించి బైల్దేర బోతూంటే … తీసెళ్ళచ్చుగా!…అందావిడ గోమూగా…
…సరేనంటూ తలుపు తెరిచి …ఇక నే వెళ్తా!…నన్నాడు
…అప్పటిదాకా రెండు భుజాల్నీ కప్పుతూన్న పైటని ఎడం భుజం మీదికి సర్దుకుని …ఇపుడే వెళ్ళాలా!?… అంటూ ఒయ్యారంగా ఒళ్ళువిరుచుకుంది మాలతి…
…కాలి మడమ తో తలుపుని డబాల్న వేసేసి ఆవిడ్ని అమాంతం చేతుల్లోకెత్తేసుకుని రెండంగల్లో మంచమీద పడేసి మీదడిపోయిన కుమార్ మరో రెండు గంటల తర్వాత ఆఫీసుకి బైల్దేరాడు…
…తిరిగొచ్చేసరికి అన్నట్లుగానే వాళ్ళెళ్ళిపోయారు…
…ఏడున్నర దాటింది …ఈ రోజే పనెక్కువకావాలా?…అని గొణుక్కుంటూ , మరోసారి మనూ ని చూసే అవకాశం పోయినందుకు చిర్రు బుర్రులాడుతూ … వాళ్ళెళ్ళిపోయారరేంటీ?…అన్నాడు ,చేతిలో ఓ పాకెట్ పుచ్చుకుని చాటంత మొహంతో ఎదురొస్తూన్న కవితని….
…ఆఁ…ఓ గంటైంది… అంది , మరో ప్రశ్నకోసం ఎదురుచూస్తూ…
…అవునూ!…ఇంటర్వ్యూ కెళ్ళావ్ గా?…ఏమైందీ??… అన్నాడు , భార్య మూడ్ గమనించి…
…రేపు ఫోన్ చేస్తామన్నారు… అంటూ పాకెట్టున్న చేతిని ఆడించింది … అదేంటని అప్పుడైనా అడుగుతాడేమోనని…
…చిరాగ్గా ఉంది , స్నానం చేసొస్తా!… అంటూ చేతిలో బాగ్ పక్కన పడేసి బాత్రూంలోకెళ్ళిన వాడే ,తలుపు దగ్గ్రవెనక్కి తిరిగి… వంటైందా!…ఆకలి దంచేస్తూంది!!… అంటూ తలుపేసుకున్నాడు…
…ఓ సరసమూ లేదు , చట్టుబండలూ లేదు… ఎంతసేపూ …ఇ…దో… అ…దో…ఆకలే!… అని సణుక్కుంటూ , చేతిలో పాకెట్ మంచం మీద గిరాటెట్టి వంటింట్లోకెళ్ళింది కవిత…
ఓ పదినిముషాలు తీరిగ్గా స్నానం చేసి ఓ తెల్లటి లుంగీ మాత్రం చుట్టబెట్టుకుని , డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ ముందు నిలబడి , దట్టమైన జుత్తుతో విశాలంగా,దృడంగా ఉన్నఛాతీనీ ,కండలు తిరిగిన దండల్నీ ,దిట్టమైన తొడల్నీ మురిపెంగా నిమురుకుంటూ…ఎంత నచ్చాయో మనూ కి!…అంచేతే ముద్దులమీద ముద్దులు కురిపించేసింది…అని మురిసిపోతూ, మూల మూలలా పౌడర్ పులుముకుంటూంటే అతగాడి దృష్టి మంచం మీదున్న పాకెట్లోంచి బైటికి తొంగి చూస్తూన్న చీర మీదడింది…
కొబ్బరి చిప్పల కొవ్వు కొరికి కొరికి తినాలి – 3
…వెంటనే వెనక్కితిరిగి దాన్ని బైటికి లాగి , ముందు ప్రైస్ టాగ్ చూశాడు… ఐదు వేలకి పైమాటే!…దేవుడా!…అంటూ దిగాలు పడిపోతూంటే …చాలా బావుంది కదా!…అంటూ వీపుని పెనవేసుకుంది కవిత…
…బ్రహ్మాండంగా ఉంది…ఎన్ని ఇన్స్టాల్ మెంట్సేంటీ!?… అన్నాడు అవహేళనగా…
…ఎన్నైతే నీకెందుకూ!…నేనే కట్టుకుంటాలే!…రా భోంచేద్దాం!… అని …విస…విస…లాడుతూ వంటింట్లోకెళ్ళిపోయింది…
…ఊరికే అన్నా!…చెప్పచ్చుగా!!…అంటూ వెనకే వెళ్ళాడు…భోజనం చేస్తూ మరో రెండుసార్లడిగాడు…సమాధానం రాలేదు…ముగించి మంచం మీద వెలకిలా పడిపోయాడు , కళ్ళు మూసుకుపోతూండడంతో…
…సవిరింపులు పూర్తిచేసుకుని …నిద్రే!…అంటూ పక్కన చేరింది కవిత…చేతివేళ్లని చిక్కటి చాతీమీదిజుత్తులోకి చొప్పిస్తూ…
…ఆఫీసులో లేటైంది…దానికితోడు ట్రాఫిక్కూ…అన్నాడు , మూతలు పడిపోతూన్న కనురెప్పల్ని బలవంతంగా తెరిచి…
…అయ్యో!…అనిపించిందేమో!…చీర గురించేం బాధపడకు…మనూ ప్రెజెంటది!…అంటూ …ఒంటి పొర చీర తప్ప మరో మరుగు లేని ఓ తొడని అతగాడి నడుం మీదేసి , తన చీర మొలమీదికెళ్ళిపోయేలా , అతగాడి లుంగీ విడిపోయేలా…పైకీ కిందికీ రుద్దింది…
…కళ్ళు ఇంచుమించు మూతలడిపోయినా ,గాలి పోసుకుంటూన్న …దా…న్ని… చూసి గర్వంగా నవ్వుకుని…ఏంటో …అంత పని?!…అంటూ మోచేతుల మీద కాస్త పైకి లేచి…ఓ స్థనం చంకలో ఒత్తుకునేలా, మరోదాని ములుకు అతగాడి ఛాతీని గీరేలా , గీరితే చాలు పాలు కార్చేసుకోడానికి సిధ్ధంగాఉన్న …తన కొబ్బరి చిప్ప… ఓ వృషణానికి అతుక్కుపోయాలా మొగుడి మీదికి జరిగి, మొలమీదున్న తన తొడని ఇంకాస్త పైకి జరిపింది.
…మెత్తటి స్పర్శకో , ములుకు గీరుడు కో , …కొబ్బరిపాల… వాసనకో , అతగాడి నిద్ర మత్తు కాస్త విడిందేమో!…కవితని వెలకిలాతిప్పేస్తూ మీదెక్కిపోయి మొత్తని కసిగా కదిపాడు…
…పొజిషన్…చూసుకోలేదేమో!…అతగాడి గూటం ఆవిడ తొడ వంపులో గుచ్చుకుని కిందికి జారిపోయింది…
…అ…మ్మ్…మ్మ… అంటూ మూలిగి , చటుక్కున తొడలిప్పుకుంటూనే గూటాన్నట్టుకుని …సరైన…దోవలో పెట్టుకుంది…అతగాడు మరోసారి మొత్తనూపేలోగా!
…ఎంత సిధ్ధం…గా ఉన్నా, కవితకి …అ…ది…రి…పోయింది …మరో …ఊ…పు…కి…
…అ…బ్బ… అని మూలుగుతూ… చి…వ్వున …ఎగజిమ్మి , …మాటా , మంతీ కైతే ఓపికుండదుగానీ… దీనికైతే ఎక్కడ్లేని ఓపిక…అని గోమూగా దెప్పుతూ మడమల్తో అతగాడి తొడల్నొత్తింది…
…మరో మూడు నిముషాలు…ధణ…ధణ…లాడించి …భ…ళ్ళు న చిప్పిల్లిపోతూ ఆవిడ మీదే సోలిపోయాడు…
…జల ధార…సర్దు మణిగినా , …ఏ…య్…లే!!… అంటూ ముద్దుగా మందలించినా , ఇంకా …అలాగే… ఉండిపోయిన మొగుడ్ని మెల్లిగా పక్కకిదొర్లించి చూసేసరికి సన్నగా గుఱ్ఱెట్టేస్తున్నాడు…ప్రసన్నమైన మొహంతో…
…పొద్దుట్నుంచీ …ఆ…రో…సారేమో ఇది…లేకపోతేనా!…ఓ పావుగంటకి పైమాటే!!… అనుకుని , అతగాడి పొత్తికడుపుమీద తొడెక్కిస్తూ… పక్కలకి గుబ్బలొత్తుకుపోయేలా సర్దుకుని…చెంపల్నిమురుతూ తనూ నిద్దర్లోకి జారుకున్న కవితకి , మొగుడి ముందర్రోజు…మొత్తం స్కోరు… తొమ్మిదని …మర్నాడు సాయంత్రం పక్కింటి పరిమళతో మాట్లాడేదాకా తెలీలేదు…/23
…తెల్లవారుతూండగా …అలవాటైన …మగ కౌగిలి… బిగుస్తూంటే , …అలసట తీరిందేమో! మొద…లెట్టే…శావ్ …సుప్రభాత సేవ!…అని నిష్టూరాలాడుతూ మొగుడికి …వీలుగా…సర్దుకుని పెదాలందించింది కవిత…
సమాధానమేమీ చెప్పకుండా వాట్ని …ఆక్ర…మించేసు…కుంటూ క సుక్కున దిగేశాడు కుమార్.
…ఆక్రమణ ని దాటుకుంటూ తోసుకొచ్చేసిన మూల్గుని…అఁ…మ్మ్ఁ… అని దిగమింగుతూ , తొడలిప్పుకుంది . గుండు….ని పూర్తిగా బైటికి లాగి …కొసకంటా గెంటాడు …కవిత తొడలింకాస్త తెరుచుకున్నాయి…మరో రెండు పోట్ల…తో…ఎగ జిమ్మేసి…పెదాలు విడదీసేసుకుంటూ మొహం పక్కకి తిప్పేసుకున్న కవిత , …దం…పు…డూపందుకోడంతో తెరిచిన పుస్తకంలా తొడలిప్పేసుకుంటూ, రెండు చేతుల్తోనూ మంచం తలకట్టునట్టేసుకుంటూ … గడియారం చూసి …ఆరూ… అనుకుని…మరో ప…ది…నిము…షాలు…అని మత్తుగా గొణుక్కుంటూ కళ్ళు మూసేసుకుంది…లో…లోపల…ఊరిపోతూంటే..
…ఎంతకీ …ఆగక…పోతూంటే …రాత్రి …బాకీ…చెల్లిస్తు…న్నావేంటి…బాబూ… అంటూ మెల్లిగా కళ్ళు తెరిచి , పక్కనున్న మొబైలందుకుని …ఆరుం…పావూ!…అనుకుని…ఏ…య్…చా…లూ!…అంటూ మొగుడి భుజాలట్టుకుని కుదిపింది… ఐనా ఆగకపోడంతో తొడలిం…కా…స్త… విప్పుకుంది , ఒరిపిడి తగ్గితే …విది…లే…స్తాడని..
అప్పటికీ ఫలితం లేకపోడంతో …పరుపుకి ఒత్తుకుపోయేలా…తొడలిప్పి…ఒక్కఊపుతో పైకెత్తి అతగాడి నడుం కి క…త్తె…ర పట్టే…సేసింది…మరో సారి చాలూ!…అంటూ…
…పూర్తిగా విచ్చుకున్న ఆవిడ పూరెమ్మలు అతగాడి …ఒట్టల్నొ…త్తేశా…యేమో! …అహ్ఁ…మ…ళ్ళీ…నా!…మ…ఊఁ… అని ఏదో అస్పష్టంగా గొణుగుతూ భళ్ళున …కార్చే…సుకుని పక్కకి దొర్లిపోయి నిద్రలోకి జారుకున్నాడు… !
…ఊపిరి తిప్పుకోడానికో అరనిముషం ఆగి…ఏంటంటున్నావ్?!… అంటూ భుజాల్ని కుదిపేసినా సమాధానం రాకపోడంతో…ఏదో ఆఫీసు సమస్యేమో!…అని తనే సమాధానపర్చుకుని …అవెన్నున్నా… ఇ… ది…మాత్రం… తప్పదు… అనుకుంటూ పక్కమీంచి లేచి …పసిపిల్లాడిలా నిద్దరౌతూన్న మొగుడి చెంపల్నిమిరి , మురిపెంగా వాట్ని ముద్దాడి…దుప్పటీని కప్పి బాత్రూంలోకెళ్ళింది కవిత…
…స్నానం ముగించొచ్చినా ఇంకా అదే ఫోజులో ఉండడం చూసి…ఆఫీసుకి వెళ్ళవేంటీ?… అంది రొమ్ములు మొహానికి తగిలేలా మీదికొంగి…
…ఇష్ష్…ఎందిన్నరౌతూంది!… అంది నడుంని చుట్టేసి మీదికిలాక్కోబోతున్న కుమార్ ని వారిస్తూ…
…ఒహ్…అంటూ లేచి బాత్రూంలోకి పరిగెత్తాడు…
…అంతగా అలిసిపోయావా నిన్నా!?… అంది , పది నిముషాల్లోరెడీ అయి వచ్చిన మొగుడికి టిఫెన్ అందిస్తూ…
…ఆఁ!…ఓ డైరెక్టర్ వచ్చాడు…అంటూ తప్పించుకున్నాడు…
….సర్లే!…వెళ్ళేటపుడు నన్నా స్కూల్ దగ్గర దింపెళ్ళిపో!…అంది అప్పటికే తయారుగా ఉన్న కవిత… …ఆ పని పూర్తి చేసి మరో అరగంటలో రోడ్డెక్కిన కుమార్ నిన్నటి తలపుల్లో తేలిపోతూబైక్ ని రఁ…య్య్…న పోనిచ్చాడు…బస్ స్టాప్ దగ్గర చెయ్యూపుతూన్న కల్పన ని పట్టించుకోకుండా…
…ఏ…మ్మాఁ…బెడిసిందేంటీ!?…అంది మధ్య వయస్సు దాటుతూన్న కొలీగ్ సరోజ…
…అఁహఁ…అదేం లేదు…అంది కల్పన ,ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో
…నిన్నసాయంత్రమూ , ఈపూటా చూసి అన్నాలే!!…అంటూ సన్నాయి నొక్కు నొక్కిందావిడ…
…తన సీటుకెళ్ళి మాట్లాడాలివాళ!… అనుకుంటూ పళ్ళూ పటపటలాడించింది కల్పన…
…సారీ!…ఏదో ఆలోచిస్తూ దాటిపోయా!…సాయంత్రం కలిసెళ్దాం!…అంటూ కల్పనకి ప్రామిస్ చేసిన కుమార్ మళ్ళీ మర్చిపోయెళ్ళిపోయాడు …సెలక్టయ్యా!… అంటూ కవితఫోన్ చేయడంతో …
…తాయిలాలివ్వటంలేదేంటోయ్!?… అంటూ పరామర్శించింది సరోజ… బస్ స్టాప్ దగ్గర దిగాలుగా కనిపించిన కల్పనని…
…చిన్నచిన్నవిస్తూనే ఉన్నా!…అంటూ గోడు వెళ్ళబోసుకుంది …
…పెద్ద తాయిలమే ఇచ్చీరాదూ!? అంటూ సలహా చెప్పింది…
…ఇ చ్చే యా లంటా వా?!…అంది బెరుగ్గా…
… బాధెందుకోయ్?…మీ అత్తగారేమో వంశోధ్ధారకుడంటూ గొడవ చేస్తూందంటున్నావ్…కుఱ్ఱాడేమో దిట్టంగా ఉన్నాడూ!…అంచేత మగపిల్లాడు గ్యారెంటీ!…కా ని చ్చేస్తే పోలా!?
…భ యం గా ఉందక్కా!…
…దేనికీ భయం?!…ఆ వ్రతం ఏమైనా ఉందేంటీ కొంపదీసీ!
… వ్రతాలేమీ లేవ్ గానీ…వీలూ , వసతీ చూసుకోద్దూ!!…
… వసతిదేముందీ!… మేం ఖాళీ చేసిన ఫ్లాట్ మరో రెండ్నెల్లపాటు మా అధీనంలోనే ఉంటుంది!…కీ ఇవ్వనా?
…ఊఁ! ఫెర్టైల్ టైం చూసి తీసుకుంటాలే!…అంటూ నవ్వింది కల్పన కందిపోయిన బుగ్గల్తో…
… నీ అవసరం నాకు లేదుగానీ …ప ని… బావుంటేమాత్రం … నాక్కూడా చెప్పు…అందావిడ గుంభనగా…
…ఋణం తీర్చుకోకుండా ఉంటానా?!…అంటూ హై ఫై కొట్టింది కల్పన…
…కొత్తకేసులు తయారౌతున్నాయని తెలీని కుమార్ స్వీట్ బాక్స్ తీసుకుని మామూలుకంటే ముందుగా ఇల్లు చేరేసరికి …ఫఢాల్…మని తలుపుతీసి పాదాలు ధబ ధబా నేల మీద బాదుతూ మంచం మీద బోర్లా పడిపోయింది కవిత…
…ఆశ్చర్యపోతూ బట్టలు మార్చుకొచ్చి …ఏమైంది కవీ!?…చెప్పూ!… అంటూ పక్కన చేరి వీపూ , నడుమూ దువ్వడం మొదలెట్టాడు… కాసేపు బ్రతిమాలించుకుని …దాన్నెన్ని సార్లు చేశావ్??…అంటూ బాంబు పేల్చింది సడెన్ గా…
…ఎవర్నీ??… అన్నాడు, పక్క చూపులు చూస్తూ…
…ఆ మాలతి ముండని…అంది , అతగాడి మొహం లోకి సూటిగా చూస్తూ
…ఛ…నీ బెస్ట్ ఫ్రెండ్ నట్టుకుని ఏంటా మాట?….అంటూ వారించాడు…
…వేషాలెయ్యకు…చెప్పు!…
…ఏంటీ చెప్పేదీ!!…అంటూ బుకాయించబోయాడు
…నా వల్ల సుఖం లేదా?…అంటూ షర్టట్టుకుంది
…నేనెప్పుడన్నానూ!?…అంటూ తప్పించుకోబోయాడు…
…టాపిక్ మార్చకు… అడిగింది చెప్పు…అంది పట్టుదలగా
…ఏంటీ?… అంటూ మానసికంగా సిధ్ధమైపోయాడు , చెప్పేయడానికి…
…ఆ ముండని రెండు గంటల్లో ఐదు సార్లు చేశావ్ టగా!…
…కాదనుకుంటానే!… ఐనా నీకెవరు చెప్పారూ?…అన్నాడు వేళ్ళు లెక్కెట్టుకుంటూ…
…ఎవరో ఒకరు…ఇంతకీ ఆ మాట కరెక్టా?…కాదా!…అంటూ నిలదీసింది… ఏమోనే లెక్కెట్టలే!…ఎవరికీ చెప్పద్దని ఒట్టేయించుకుని నీకెలా చెప్పిందబ్బా!… అంటూ ఒప్పేసుకున్నాడు…
నీలాంటిదే!… ఓ పిల్లి, కళ్ళు మూసుకుని పాలుతాగుతూ, తన్నెవరూ చూడట్లేదనుకుందిట!… అంటూ శూలం లాంటి …మా…ట…తో మరో పోటు పొడిచింది…
…అబ్బ…కవితా!…దెప్పుళ్ళాపి విషయానికి రా!…అంటూ వేడుకున్నాడు…
…రెండు రౌండ్లైన తర్వాత …బట్టలేసుకోడానికైనా ఓపిక లేక , అ…ద…లాగే… బాత్రూంలోకొచ్చి…కడు…క్కుంటూం…టే , దొంగలా వెనకాలే వచ్చి చంకలకింద చేతులేసి …వా…ట్ని…పిసి…కేస్తూ లేవదీసి అక్కడే మొద…లెట్టే…శావ్ ట గా!… అంటూ ఎంక్వైరీ మొదలెట్టింది… సేకరించిన సమాచారం ఆధారంగా…
(…ఉద్యోగానికి సెలక్ట్ అయ్యానని తెలిసి, ముందుమొగుడికి ఫోన్లో చెప్పి ,ఇంటికొచ్చేటప్పుడు కొన్న స్వీట్ బాక్స్ నీ, నిన్న మాలతిచ్చిన చీరనీ పట్టుకుని చాటంత మొహంతో పరిమళ కి చూపించి ఎలా ఉందంటే
…బ్రహ్మాండంగా ఉందోయ్ నీ సవితి కట్నం…అందావిడ, కన్నుగీటి స్వీట్ నోట్లో వేసుకుంటూ…
…ఛ!…అదేం మాటా!…అంది తను , అపనమ్మకంగా…
…నమ్మశక్యంగా లేదా!?…పొద్దున్న ,నువ్వూ,మీ ఆయనా…ఆవిడా ,వాళ్ళాయనా కలిసెళ్ళారా ఇంట్లోంచి!…ఓ గంటతర్వాత మీ ఆయన ఆవిడ్నొక్కర్తినే బైక్ మీద కూర్చోబెట్టుకుని తీసుకొచ్చాడు!…ఆవిడ మొగుడేమైపోయాడు?…నువ్వేమైపోయావ్??…అంటూ ఎదురు ప్రశ్నేసింది పరిమళ…
…ఆయన్ని డాక్టర్లుండమన్నార్ట…ఆగిపోయాడు…నే ఇంటర్వ్యూ రిజల్టుకోసం స్కూల్ దగ్గరుండిపోయా…తనని ఇంటిదగ్గర దింపి ఆయన ఆఫీసుకెళ్ళిపోయారూ!… అంది కవిత నిజాయతీగా…
….ఆఁ…వెళ్ళాడ్లే!… రెండు గంటల్లో… నాలుగు సార్లు… దున్నింతర్వాత!…అందావిడ వంకర నవ్వుతో…
…ఛ!… అంది కవిత , ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో…
…నా చెవులారా విని , కళ్ళారా చూస్తేనూ!!…అంటూ మతలబుగా సాగదీసింది పరిమళ…
…చూసిందంతా విన్నదంతా…పొల్లుపోకుండా చెప్పు!…అందావేశంగా ఆవిడ భుజాలు కుదిపేస్తూ…
…నన్నెందుకు హింసిస్తున్నావ్ తల్లీ!… అలా కూర్చో, అన్నీ చెప్తా!… అంటూ కవితని పక్కన కూర్చో పెట్టుకుని
…మీరెళ్ళిపోయింతర్వాత , పిల్లాడికి పాలిస్తూ అలాగే నిద్ర పోయినట్లున్నా!…మీ ఇంట్లోంచి …మూలుగులూ , రొప్పులూ వినిపించేసరికి మెలుకువొచ్చింది… అంటూ మొదలెట్టింది…
…ఊఁ…కొట్టింది కవిత …కా…నీ…మన్నట్లు…
…సెలవ పెట్టి మరీ వాయిస్తున్నాడు మరిది!…అనిపించి నవ్వుకుని , కాసేపు తర్వాత బాత్రూంలోకెళ్ళి వస్తూంటే …మీ దాని…తలుపావల అడుగుల చప్పుడు వినిపించింది …కొత్తగా అనిపించడంతో అక్కడే కాసేపాగా! …ఆడాళ్ళు …కడు…క్కునే…చప్పుడు మొదలైంది…ఎంతకీ ఆగదే!…దాంతో డౌటొచ్చి , బోర్లించిన బకెట్ మీదెకెక్కి వెంటిలేటర్ లోంచి చూద్దునుకదా!…తలొంచుకుని గొంతుక్కూచుని , కడు…క్కుంటుందో ఆవిడ! …బాత్రూం లో లైట్ లేకపోడంతో మొహం కనిపించలేదుగానీ… తెల్లటి జిగట పులుముకున్న కొబ్బరి చిప్ప దర్శనమిచచ్చిందోయ్…ఎంతకీ జిగట ఒదలకపోడంతో…అబ్బ… ఎంత…పోశాడో మా మరిది…అని ముచ్చటేసి, కళ్ళప్పగించి చూస్తూ ఉండిపోయా!..
…కాసేపటికి నా కళ్ళు డిమ్ లైట్ కి అలవాటు పడ్డంతో పల్చటి , పచ్చటి తొడలూ , వాటి మధ్య బాగా వాచిపోయి…ఎ…ఱ్ఱ…గా కందిపోయిన పూరెమ్మలూ , ముద్దమందారంలాంటి పూ బి…ళ్ళా… దర్శనమిచ్చేసరికి…అవెందుకుకందిపోయాయీ?…అనీ ఓ ఫారినర్ ని లేపుకొచ్చేలేదుగదా నా మరిదీ!?…అన్న అనుమానాలు పుట్టుకొచ్చాయ్ … ఏవనుకోకూ! ( కవిత రంగు, చామన చాయకన్నా ఓ పాలు మెరుగు…అంతే!)… నువ్వు కాదని తేలిపోడంతో మొహం చూసే దిగాలి …అని నిర్ణయించేసుకున్నానే… అంటూంటే …మొదటిదెందుకు?…రెండోదెందుకూ??… అంది కవిత కోపంగా
…ఎందుకేంటీ?…ఆ…పె…దాలు…వాచిపోడమో, ఉబ్బి పోడమో జరగాలిగానీ, బిళ్ళంతా…ఎఱ్ఱగా కమిలిపోడమెందుకూ?…అంది కవిత కళ్ళల్లోకి చూస్తూ…
…నీసంగతేమో గానీ… సెలవురోజు తెల్లారేసరికి… నా…వలాగే ఐపోతాయ్!…అని జవాబిచ్చింది…సిగ్గుతో కళ్ళువాల్చుకుంటూ…
…ఎందుకో!?…అంటూ కూపీలాగింది పరిమళ…
…బావ సంగతి తెలీదుగానీ., నీ మరిదివి మాత్రం…ఉక్కు…గుళ్ళల్లా ఐపోతాయ్, ఆ టైం…లో…వాటి తాకిడికి కందిపోవేంటీ మరీ!!…అంటూ సాగదీసింది కవిత సిగ్గుల మొగ్గైపోతూ…
…అ…బ్బ!…నిజమా!?… అంది జీరగా!
…స…ర్లే!…ఆ రెండోదెందుకో?…అదీ చెప్పూ!?…అంది కవిత…పరిమళగొంతులో జీర వినేసరికి…ఎక్కడో కాలి!…
…చెప్తా!…మనదేశస్థులెంత పచ్చగా ఉన్నా…ఆ…పె…దా…లు మాత్రం నల్లగాఉంటాయ్ కదా!…ఎవరిదాకానో ఎందుకూ! , నేను తెల్లగానే ఉంటానా!… ఐనా నీవీ , నావీ నల్లగానే ఉంటాయ్ గా!…అంటూ కన్ఫర్మేషన్ కోసం కవిత మొహం లోకి చూసింది…
…దానమ్మా ఏమీ తక్కువది కాదంటారు…ఎవడి విత్తనమేయించుకుందో!?…అంది కవిత కసిగా…
…అవన్నీ తవ్వుకోడంవల్ల ప్రయోజనమేంటిగానీ , నేనన్నది నిజమా?…కాదా??… అని రెట్టించింది పరిమళ…
నిజమేలే! …అంటూ ఒప్పుకుని ,..ఊఁ…కొట్టింది చెప్పమన్నట్లు
…ఇంతలో మీ పడగ్గది లోంచున్న బాత్రూం డోర్ చప్పుడు…సమాధానం చెప్పకుండా …ప…ని… ముగించడంలో లీనమైపోయిందావిడ , రెండోసారి తలుపు చప్పుడైనా!…
…ఈసారి పాసేజ్ లోంచున్న తలుపు దగ్గర చప్పుడు … అలికిడి విని …ఛీ!…పొండావతలకి!!…అంటూ పైకి లేస్తూ బుసకొట్టిందావిడ తల వెనక్కి తిప్పకుండానే!…ఇంతలో దిస్స మొలతోనే వచ్చేసినట్లున్నాడు నా మరిదీ!…అని పరిమళంటూంటే …
…చూ…సే…శావా!?…అంది కవిత కందిపోయిన మొహంతో…
…ఆవిడడ్డంరావడంతో…అ…ది… కనిపించలే కానీ!…మగతనంఉట్టిపడే బారెడు వెడల్పు ఛాతీ , కండలు తిరిగిన దండలూ, దిట్టమైన తొడలూ కనిపించేశాయిలే! అంటూ కన్ను గీటి…ఒళ్ళంతా ఆ జుత్తేంటే తల్లీ!…ఎలా తట్టుకుంటున్నావ్?…అంటూ ఎదురుప్రశ్నేసింది పరిమళ , సన్నగా వణుకుతూ…
…పెళ్ళి చేసుకున్నాక తప్పదుగా!…జరిగింది చెప్పమంటే ఏంటా సిగ్గుమాలిన వర్ణనా!?…అంది కవిత , కళ్ళల్లో అనుమానం తొణికిసలాడుతూంటే…
…చూసిందంతా పూసగుచ్చినట్లు చెప్పమన్నావుకనుక చెప్పా!…ఒద్దంటే మానేస్తాలే!…అంది పరిమళ దొంగకోపంతో బుంగమూతెట్టుకుని…
…సర్లే!….కానీ!!…అంటూ ఆవిడ బుగ్గమీద చూపుడువేల్తో ఓ పోటు పొడిచింది కవిత
, …ఏమైంది మనూ!?… అంటూ చంకల్లోంచి చేతులుదూర్చి పైకి లేవదీస్తూ …ఆ …రెండిం…టినీ…పట్టేసుకున్నాడేమో! …ఏంకా…లేదూ!…విద…లండి…బాబూ!!అని గిజ గిజ లాడిపోతూ ఒక్క ఊపున పైకి లేచిందే ఆ ఆడమనిషి!…దాంతో నా మరిది అరచేతుల్లోంచి…లటుక్కున బైట పడ్డాయోయ్, ఆవిడ గుబ్బలూ!…అ…బ్బ!…ఏం బింకం!!…ఏం పొంకం!!…పక్వానికొచ్చిన తాటి పళ్ళతికించుకుందా!?… అనిపించిందోయ్…
ఓ అరడుగు, ఎదరకి పొడుచుకొచ్చేశాయంటే నమ్ము!…అంటూ తన్మయత్వంగా వర్ణించేస్తూంటే…
…అంతలా ఎలా పొడుచుకొస్తాయ్!?…రొమ్ము విరుచుకుందేమో సిగ్గుమాలిన ముండ!?…అంటూ అక్కసు కక్కేసింది కవిత…
…వా…ట్లో…తప్ప మరెక్కడా కొవ్వు చేరకపోడంవల్లేమో,చెప్పలేం గానీ…మరో వింతేంటంటే…ఆ…రెండూ…ఓ దాన్ని మరోటి ఒరుసుకుపోయేలా బిఱ్ఱుగా అమిరున్నాయే!…ఆడదాన్నైన నాకే …క…సి…గా… పిసికే యాలనిపిస్తే…మ…గా…డైన…నా మరిదికనిపించడంలో అబ్బడమేముందీ!…అంటూ కవిత మొహంలోకి చూసింది చిలిపిగా!…
…ఆఁ… ఉంటాయుంటాయ్!…నీ మొగుడి చేతుల్లోనో , నా మొగుడి చేతుల్లోనో …ఓ వారం రోజులు నలిగితే తెలుస్తుంది…అంది ఉడుకుమోత్తనంగా!…కాస్త …వాలిన పరిమళ రొమ్ముల వైపు చూస్తూ…
…అవకాశం రావాలిగా!…అదెలా ఉన్నా,ఆవిడ నా మరిది మాత్రం ప్రతాపం చూపించేసినట్టున్నాడ్లే!…ఆవిడ తెల్లటి గుబ్బల మీద ఎఱ్ఱటి వేళ్ళచ్చులు స్పష్టంగా కనిపించాయ్!…అంది , కవితనింకాస్త రెచ్చగొడుతూ…
…నన్నుడికించడం మాని చకచకా విషయం చెప్పుతల్లీ!… అంటూ దండమెట్టేసింది కవిత…
…సర్లే!…పై మొనల రంగేంటా!?… అని చూస్తూంటే ఎంతకీ కనిపించవే! …కాస్త జాగ్రత్తగా చూసేసరికి అర్థమైంది… మంగళసూత్రం బిళ్ళల వెనక దాక్కున్నాయని… ఆ సూత్రాల్ని చూడగానే గుర్తు పట్టేశా పొద్దున్నొచ్చినావిడని!…ఐనా అలా చేయించుకుందేంటీ…అడ్డొచ్చేట్టూ!?… అంటూ ఆగింది…
…అత్తారింటి ఆనవాయతీట్లే!…కానీ!!…అంది కవిత…
…ఉహూఁ…ఇంతలో …ఇ…ష్ష్…ఇక్క…డేంటీ!… అంటూన్న ఆవిడ గారాలు వినిపించి , ఏం చేస్తున్నాడా!?…అని కళ్ళు చికిలించి చూశాను…అప్పటికే ఓ చెయ్యావిడ వీపుమీదేసి ముందుకొంచేశాడు. …మరో చెయ్యి కనిపించకపోడంతో … డా…గీ…కి , సర్దు…కోటం లేదు కదా!?…అనిపించేసరికి ఒళ్ళు వేడెక్కిపోయిందోయ్ నాకూ!…అంటూ పరిమళ అరిచేతులు తొడల మధ్య ఒత్తుకునేసరికి…
…నీ కెందుకూ…ఒళ్ళు …వేడెక్కిపోడం??…అంది కవిత గుర్రుగా…
…ఎందుకేంటీ?…కలిసి బూతు కధలు చదువుతూంటేనే వేడెక్కిపోమూ మనిద్దరం?!…లైవ్ బ్లూ ఫిల్మ్ చూస్తూంటే ఏమౌతామేంటీ?…అంటూ ఎదురుకొట్టింది…
…సర్లే తల్లీ!…తొందరగా ముగించు…అంటూ మరోసారి దండమెట్టింది…
…ఏముందీ?…మరోక్షణంలో మొదలైపోయింది …డా…గీ… …గోడమీద రెండుచేతులూ పెట్టి …చేయిం…చు…కుంటూన్నదే… ఊతంకి మరిది గుబ్బల్నట్టుకున్నాడో లేదో,…అతగాడి చేతుల్ని తోసేస్తూ చటుక్కున లేచిపోయి…ఇందుకే…ఇ…లా…ఒద్దంటాను…అందావిడ మెడ వెనక్కి తిప్పి ఎగూపిరితో!…
…ఎందుకూ!?…అంటూ నడుమట్టుకుని దగ్గరకి లాక్కున్నాడమ్మా నామరిది అసహనంగా !…
…ఇ…లా…ఐతే…పిసికి పాకం పట్టేస్తావ్…ఎందుక్కందిపోయాయ్!?…అంటూ మా ఆయన ఆరా తీస్తే ఏం చెప్పుకోనూ!…అంటూ పట్టు విడిపించుకుని బాత్రూంగోడనతుక్కుపోయిందమ్మా ఆవిడ…దాంతో…అంటూ ఆగింది పరిమళ , చెప్పనా ఒద్దా!?…అన్నట్లు…
…ఆగిపోయావేం?…చెప్పూ!…అంది కవిత
..గుండె గొంతుకలో కొట్టుకోడం…అన్న మాట విన్నావా!?…
…ఊఁ…విన్నా!…ఐతే!…
అలా ఐపోయిందమ్మా నా పరిస్థితీ!…అంటూ సాగదీసింది పరిమళ…
…ఎందుకో!?…
…అడ్డు తొలగిపోడంతో …కని…పించేసిందోయ్ , నా మరిదిదీ!…
…ఛీ!…అంది కవిత , ఏమనాలో తెలీక…
… గొంతెండిపోయిందమ్మాచూసేసరికీ!…అంది పరిమళ అదో రకంగా…
…ఎందుకో!?…అంది కవిత కళ్ళల్లో అనుమానం దాచుకోకుండా..
…అక్కడ కనిపించిన బక్కపల్చటి నడివయస్సు శాల్తీని చూసి , ఎవరో అర్థం కాకపోయినా…నమస్కారమండీ!…అంటూ కాఫీ కప్పందించి, కాసేపు మాట్లాడి…ఇప్పుడే వస్తా!… అంటూ మళ్ళీ వంటింట్లోకొచ్చి …ఎవరాయనా!?…ఈవిడ నాన్నగారా!…అన్నాడు నెమ్మదిగా…
…ఇష్షూ…దాని మొగుడు…రెండో పెళ్ళి…అన్నట్లు రెండు వేళ్లు చూపించిన కవిత , …ఆవలిస్తే పేగుల్లెక్కపెట్టే రకం ఆయన…అనేసింది , మొగుడి కళ్ళల్లో మెరుపు చూసి…
…ఏమైతే నాకేమీ!?… అని సర్దుకుంటూ మళ్ళీ వరండాలోకొచ్చి ఆయన్తో కబుర్లు మొదలెట్టాడు…
… కాసేపట్లో పువ్వులా తయారైన తీసుకొచ్చి మనూ ని వెంటబెట్టుకొచ్చి…మా శ్రీవారు…కుమార్, నా స్కూల్ ఫ్రెండ్ , మాలతీ మనోరమ… మనూ…అంట్ం దగ్గర స్నేహితులం…అంటూ పరిచయం చేసింది కవిత…
… పెళ్ళిలోనే చూడ్డం…అంటూ చేతులు జోడించిందావిడ తలెత్తకుండా…. మర్యాదగా ప్రతినమస్కారం చేసి ముసిలాయనతో మాటల్లో పడ్డాడు కుమార్…
…ఆడాళ్ళు లోపలికెళ్ళింతర్వాత …ఈ హాస్పెటల్ కి వెళ్ళాలి…దోవ చెప్తారా?…అంటూ ఓ కార్డ్ అందించాడాయన…
…హాస్పెటల్ పేరు చదివి ఓ అరక్షణం కంగుతిన్నా వెంటనే కప్పిపుచ్చుకుని …ఇక్కడే!…దగ్గర్లో ఉంది…నే తీసికెళ్తాలేండి…అంటూ భరోసా ఇచ్చాడు…
కాలకృత్యాలూ ,కాఫీ టిఫెన్లైంతరవాత , ఆటోలో వాళ్ళిద్దరూ , బైక్ మీద కుమార్ కవితలూ బైల్దేరారు…మీ పనైపోగానే ఇంటికొచ్చేయండి…ఈలోగా నేనో ఇంటర్వ్యూకెళ్ళొచ్చేస్తా!…అంటూ ఓ స్కూల్ దగ్గర దిగిపోయింది కవిత…
…మరో కిలోమీటరు దూరంలో ఉన్న ఓ సంతాన సాఫల్య కేంద్రం ముందు వాళ్లని దింపి…నే ఆఫీసుకెళ్ళాలి…మీ పనైపోగానే మా ఇంటికెళ్ళిపోండి…నే ఆఫీసుకెళ్ళాలి…అంటూ ఓ తాళం చెవందించాడు కుమార్…
…మాకు దోవ తిన్నగా తెలియదు…ఇప్పుడే సాంపుల్సిచ్చి ఒచ్చేస్తాం…మమ్మల్ని ఇంటిదగ్గర దింపెళ్ళండి…అంటూ బ్రతిమాలాడు , ముసిలాయన…మరో సారి…అ…దో…లా… చూసింది మాలతి…
రెండోదానికి పడిపోయాడు కుమార్…
…ఓ అరగంత తర్వాత ఇద్దరూ బైటికొచ్చారు… …మాలతి పని తొందరగానే ఐపోయినా , ఆవిడ మొగుడ్ని మరో మూడుగంటలుండమన్నారు హాస్పెటల్ వాళ్ళు…
…ఆ మాట కుమార్ కి చెప్పి…మేమిక్కడ కూర్చుంటాం…మీకాఫీసుకి లేటౌతుందేమో!?…అన్నాడు మాధవయ్య …వెళ్ళిరమ్మన్నట్లు…
…కుమార్ బైల్దేరబోతూంటే , …నె…ప్పిగా ఉంది బాబూ! అంది మనూ నడుం పట్టుకుని…
…ఏమందేంటి డాక్టరు!?… అన్నాడు మాధవయ్య చాటంత మొహంతో
…కాస్త జాగ్రత్తగా ఉండమంది… నేనా పక్క రూంలో సోఫా మీద రెస్ట్ తీసుకుంటా!…
…ఇక్కడెందుకూ నలుగుర్లోనూ!… వీళ్లింటికెళ్ళి పడుక్కో!…నే పని పూర్తి చేసుకునొచ్చేస్తా… అన్నాడు
…నేనొక్కత్తినీ వెళ్ళలేను… అంటూ వగలుపోయింది…
నిన్నింటి దగ్గర దింపేసి ఆఫీసుకెళ్ళిపోతారీయన …అంటూ కుమార్ ని ఆపాడు…
…మీర్లేకుండా నే వెళ్ళను బాబూ!…అంటూ గునిసింది…
…పర్లేదూ!…నే తొందరగానే వచ్చేస్తాగా!…అంటూ నచ్చచెప్పాడు. మరో మూడు సార్లు బ్రతిమాలించుకుని బైల్దేరింది మాలతి…
… సాయంత్రం మీరొచ్చేసరికి మేముంటామో ఉండమో!…చాలా శ్రమిచ్చాం బాబూ…అన్నాడు గేటు దాకా వచ్చి సాగనంపుతూ
…దాంన్దేముందీ!…అంటూ బైల్దేరాడు కుమార్…
….మలుపు తిరగ్గానే…ఇద్దరమేగా!…ఆటో ఎందుకూ?…అంది మాలతి … లోలోపలే పొంగిపోతూ ఆటో వాడ్ని పంపించేశాడు…ఆవిడ తన భుజమట్టుకుని బైక్ ఎక్కుతూంటే ఒళ్ళు జివ్వుమంది కుమార్ కి… బ్రేకులేసినప్పుడల్లా వీపుకి ఆవిడ నిండు గుబ్బలు మెత్తగా ఒత్తుకున్నాయి… ఆ స్పర్శననుభవిస్తూ ఇల్లుచేరి తాళంచెవందించి బైల్దేర బోతూంటే … తీసెళ్ళచ్చుగా!…అందావిడ గోమూగా…
…సరేనంటూ తలుపు తెరిచి …ఇక నే వెళ్తా!…నన్నాడు
…అప్పటిదాకా రెండు భుజాల్నీ కప్పుతూన్న పైటని ఎడం భుజం మీదికి సర్దుకుని …ఇపుడే వెళ్ళాలా!?… అంటూ ఒయ్యారంగా ఒళ్ళువిరుచుకుంది మాలతి…
…కాలి మడమ తో తలుపుని డబాల్న వేసేసి ఆవిడ్ని అమాంతం చేతుల్లోకెత్తేసుకుని రెండంగల్లో మంచమీద పడేసి మీదడిపోయిన కుమార్ మరో రెండు గంటల తర్వాత ఆఫీసుకి బైల్దేరాడు…
…తిరిగొచ్చేసరికి అన్నట్లుగానే వాళ్ళెళ్ళిపోయారు…
…ఏడున్నర దాటింది …ఈ రోజే పనెక్కువకావాలా?…అని గొణుక్కుంటూ , మరోసారి మనూ ని చూసే అవకాశం పోయినందుకు చిర్రు బుర్రులాడుతూ … వాళ్ళెళ్ళిపోయారరేంటీ?…అన్నాడు ,చేతిలో ఓ పాకెట్ పుచ్చుకుని చాటంత మొహంతో ఎదురొస్తూన్న కవితని….
…ఆఁ…ఓ గంటైంది… అంది , మరో ప్రశ్నకోసం ఎదురుచూస్తూ…
…అవునూ!…ఇంటర్వ్యూ కెళ్ళావ్ గా?…ఏమైందీ??… అన్నాడు , భార్య మూడ్ గమనించి…
…రేపు ఫోన్ చేస్తామన్నారు… అంటూ పాకెట్టున్న చేతిని ఆడించింది … అదేంటని అప్పుడైనా అడుగుతాడేమోనని…
…చిరాగ్గా ఉంది , స్నానం చేసొస్తా!… అంటూ చేతిలో బాగ్ పక్కన పడేసి బాత్రూంలోకెళ్ళిన వాడే ,తలుపు దగ్గ్రవెనక్కి తిరిగి… వంటైందా!…ఆకలి దంచేస్తూంది!!… అంటూ తలుపేసుకున్నాడు…
…ఓ సరసమూ లేదు , చట్టుబండలూ లేదు… ఎంతసేపూ …ఇ…దో… అ…దో…ఆకలే!… అని సణుక్కుంటూ , చేతిలో పాకెట్ మంచం మీద గిరాటెట్టి వంటింట్లోకెళ్ళింది కవిత…
ఓ పదినిముషాలు తీరిగ్గా స్నానం చేసి ఓ తెల్లటి లుంగీ మాత్రం చుట్టబెట్టుకుని , డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ ముందు నిలబడి , దట్టమైన జుత్తుతో విశాలంగా,దృడంగా ఉన్నఛాతీనీ ,కండలు తిరిగిన దండల్నీ ,దిట్టమైన తొడల్నీ మురిపెంగా నిమురుకుంటూ…ఎంత నచ్చాయో మనూ కి!…అంచేతే ముద్దులమీద ముద్దులు కురిపించేసింది…అని మురిసిపోతూ, మూల మూలలా పౌడర్ పులుముకుంటూంటే అతగాడి దృష్టి మంచం మీదున్న పాకెట్లోంచి బైటికి తొంగి చూస్తూన్న చీర మీదడింది…
కొబ్బరి చిప్పల కొవ్వు కొరికి కొరికి తినాలి – 3
…వెంటనే వెనక్కితిరిగి దాన్ని బైటికి లాగి , ముందు ప్రైస్ టాగ్ చూశాడు… ఐదు వేలకి పైమాటే!…దేవుడా!…అంటూ దిగాలు పడిపోతూంటే …చాలా బావుంది కదా!…అంటూ వీపుని పెనవేసుకుంది కవిత…
…బ్రహ్మాండంగా ఉంది…ఎన్ని ఇన్స్టాల్ మెంట్సేంటీ!?… అన్నాడు అవహేళనగా…
…ఎన్నైతే నీకెందుకూ!…నేనే కట్టుకుంటాలే!…రా భోంచేద్దాం!… అని …విస…విస…లాడుతూ వంటింట్లోకెళ్ళిపోయింది…
…ఊరికే అన్నా!…చెప్పచ్చుగా!!…అంటూ వెనకే వెళ్ళాడు…భోజనం చేస్తూ మరో రెండుసార్లడిగాడు…సమాధానం రాలేదు…ముగించి మంచం మీద వెలకిలా పడిపోయాడు , కళ్ళు మూసుకుపోతూండడంతో…
…సవిరింపులు పూర్తిచేసుకుని …నిద్రే!…అంటూ పక్కన చేరింది కవిత…చేతివేళ్లని చిక్కటి చాతీమీదిజుత్తులోకి చొప్పిస్తూ…
…ఆఫీసులో లేటైంది…దానికితోడు ట్రాఫిక్కూ…అన్నాడు , మూతలు పడిపోతూన్న కనురెప్పల్ని బలవంతంగా తెరిచి…
…అయ్యో!…అనిపించిందేమో!…చీర గురించేం బాధపడకు…మనూ ప్రెజెంటది!…అంటూ …ఒంటి పొర చీర తప్ప మరో మరుగు లేని ఓ తొడని అతగాడి నడుం మీదేసి , తన చీర మొలమీదికెళ్ళిపోయేలా , అతగాడి లుంగీ విడిపోయేలా…పైకీ కిందికీ రుద్దింది…
…కళ్ళు ఇంచుమించు మూతలడిపోయినా ,గాలి పోసుకుంటూన్న …దా…న్ని… చూసి గర్వంగా నవ్వుకుని…ఏంటో …అంత పని?!…అంటూ మోచేతుల మీద కాస్త పైకి లేచి…ఓ స్థనం చంకలో ఒత్తుకునేలా, మరోదాని ములుకు అతగాడి ఛాతీని గీరేలా , గీరితే చాలు పాలు కార్చేసుకోడానికి సిధ్ధంగాఉన్న …తన కొబ్బరి చిప్ప… ఓ వృషణానికి అతుక్కుపోయాలా మొగుడి మీదికి జరిగి, మొలమీదున్న తన తొడని ఇంకాస్త పైకి జరిపింది.
…మెత్తటి స్పర్శకో , ములుకు గీరుడు కో , …కొబ్బరిపాల… వాసనకో , అతగాడి నిద్ర మత్తు కాస్త విడిందేమో!…కవితని వెలకిలాతిప్పేస్తూ మీదెక్కిపోయి మొత్తని కసిగా కదిపాడు…
…పొజిషన్…చూసుకోలేదేమో!…అతగాడి గూటం ఆవిడ తొడ వంపులో గుచ్చుకుని కిందికి జారిపోయింది…
…అ…మ్మ్…మ్మ… అంటూ మూలిగి , చటుక్కున తొడలిప్పుకుంటూనే గూటాన్నట్టుకుని …సరైన…దోవలో పెట్టుకుంది…అతగాడు మరోసారి మొత్తనూపేలోగా!
…ఎంత సిధ్ధం…గా ఉన్నా, కవితకి …అ…ది…రి…పోయింది …మరో …ఊ…పు…కి…
…అ…బ్బ… అని మూలుగుతూ… చి…వ్వున …ఎగజిమ్మి , …మాటా , మంతీ కైతే ఓపికుండదుగానీ… దీనికైతే ఎక్కడ్లేని ఓపిక…అని గోమూగా దెప్పుతూ మడమల్తో అతగాడి తొడల్నొత్తింది…
…మరో మూడు నిముషాలు…ధణ…ధణ…లాడించి …భ…ళ్ళు న చిప్పిల్లిపోతూ ఆవిడ మీదే సోలిపోయాడు…
…జల ధార…సర్దు మణిగినా , …ఏ…య్…లే!!… అంటూ ముద్దుగా మందలించినా , ఇంకా …అలాగే… ఉండిపోయిన మొగుడ్ని మెల్లిగా పక్కకిదొర్లించి చూసేసరికి సన్నగా గుఱ్ఱెట్టేస్తున్నాడు…ప్రసన్నమైన మొహంతో…
…పొద్దుట్నుంచీ …ఆ…రో…సారేమో ఇది…లేకపోతేనా!…ఓ పావుగంటకి పైమాటే!!… అనుకుని , అతగాడి పొత్తికడుపుమీద తొడెక్కిస్తూ… పక్కలకి గుబ్బలొత్తుకుపోయేలా సర్దుకుని…చెంపల్నిమురుతూ తనూ నిద్దర్లోకి జారుకున్న కవితకి , మొగుడి ముందర్రోజు…మొత్తం స్కోరు… తొమ్మిదని …మర్నాడు సాయంత్రం పక్కింటి పరిమళతో మాట్లాడేదాకా తెలీలేదు…/23
…తెల్లవారుతూండగా …అలవాటైన …మగ కౌగిలి… బిగుస్తూంటే , …అలసట తీరిందేమో! మొద…లెట్టే…శావ్ …సుప్రభాత సేవ!…అని నిష్టూరాలాడుతూ మొగుడికి …వీలుగా…సర్దుకుని పెదాలందించింది కవిత…
సమాధానమేమీ చెప్పకుండా వాట్ని …ఆక్ర…మించేసు…కుంటూ క సుక్కున దిగేశాడు కుమార్.
…ఆక్రమణ ని దాటుకుంటూ తోసుకొచ్చేసిన మూల్గుని…అఁ…మ్మ్ఁ… అని దిగమింగుతూ , తొడలిప్పుకుంది . గుండు….ని పూర్తిగా బైటికి లాగి …కొసకంటా గెంటాడు …కవిత తొడలింకాస్త తెరుచుకున్నాయి…మరో రెండు పోట్ల…తో…ఎగ జిమ్మేసి…పెదాలు విడదీసేసుకుంటూ మొహం పక్కకి తిప్పేసుకున్న కవిత , …దం…పు…డూపందుకోడంతో తెరిచిన పుస్తకంలా తొడలిప్పేసుకుంటూ, రెండు చేతుల్తోనూ మంచం తలకట్టునట్టేసుకుంటూ … గడియారం చూసి …ఆరూ… అనుకుని…మరో ప…ది…నిము…షాలు…అని మత్తుగా గొణుక్కుంటూ కళ్ళు మూసేసుకుంది…లో…లోపల…ఊరిపోతూంటే..
…ఎంతకీ …ఆగక…పోతూంటే …రాత్రి …బాకీ…చెల్లిస్తు…న్నావేంటి…బాబూ… అంటూ మెల్లిగా కళ్ళు తెరిచి , పక్కనున్న మొబైలందుకుని …ఆరుం…పావూ!…అనుకుని…ఏ…య్…చా…లూ!…అంటూ మొగుడి భుజాలట్టుకుని కుదిపింది… ఐనా ఆగకపోడంతో తొడలిం…కా…స్త… విప్పుకుంది , ఒరిపిడి తగ్గితే …విది…లే…స్తాడని..
అప్పటికీ ఫలితం లేకపోడంతో …పరుపుకి ఒత్తుకుపోయేలా…తొడలిప్పి…ఒక్కఊపుతో పైకెత్తి అతగాడి నడుం కి క…త్తె…ర పట్టే…సేసింది…మరో సారి చాలూ!…అంటూ…
…పూర్తిగా విచ్చుకున్న ఆవిడ పూరెమ్మలు అతగాడి …ఒట్టల్నొ…త్తేశా…యేమో! …అహ్ఁ…మ…ళ్ళీ…నా!…మ…ఊఁ… అని ఏదో అస్పష్టంగా గొణుగుతూ భళ్ళున …కార్చే…సుకుని పక్కకి దొర్లిపోయి నిద్రలోకి జారుకున్నాడు… !
…ఊపిరి తిప్పుకోడానికో అరనిముషం ఆగి…ఏంటంటున్నావ్?!… అంటూ భుజాల్ని కుదిపేసినా సమాధానం రాకపోడంతో…ఏదో ఆఫీసు సమస్యేమో!…అని తనే సమాధానపర్చుకుని …అవెన్నున్నా… ఇ… ది…మాత్రం… తప్పదు… అనుకుంటూ పక్కమీంచి లేచి …పసిపిల్లాడిలా నిద్దరౌతూన్న మొగుడి చెంపల్నిమిరి , మురిపెంగా వాట్ని ముద్దాడి…దుప్పటీని కప్పి బాత్రూంలోకెళ్ళింది కవిత…
…స్నానం ముగించొచ్చినా ఇంకా అదే ఫోజులో ఉండడం చూసి…ఆఫీసుకి వెళ్ళవేంటీ?… అంది రొమ్ములు మొహానికి తగిలేలా మీదికొంగి…
…ఇష్ష్…ఎందిన్నరౌతూంది!… అంది నడుంని చుట్టేసి మీదికిలాక్కోబోతున్న కుమార్ ని వారిస్తూ…
…ఒహ్…అంటూ లేచి బాత్రూంలోకి పరిగెత్తాడు…
…అంతగా అలిసిపోయావా నిన్నా!?… అంది , పది నిముషాల్లోరెడీ అయి వచ్చిన మొగుడికి టిఫెన్ అందిస్తూ…
…ఆఁ!…ఓ డైరెక్టర్ వచ్చాడు…అంటూ తప్పించుకున్నాడు…
….సర్లే!…వెళ్ళేటపుడు నన్నా స్కూల్ దగ్గర దింపెళ్ళిపో!…అంది అప్పటికే తయారుగా ఉన్న కవిత… …ఆ పని పూర్తి చేసి మరో అరగంటలో రోడ్డెక్కిన కుమార్ నిన్నటి తలపుల్లో తేలిపోతూబైక్ ని రఁ…య్య్…న పోనిచ్చాడు…బస్ స్టాప్ దగ్గర చెయ్యూపుతూన్న కల్పన ని పట్టించుకోకుండా…
…ఏ…మ్మాఁ…బెడిసిందేంటీ!?…అంది మధ్య వయస్సు దాటుతూన్న కొలీగ్ సరోజ…
…అఁహఁ…అదేం లేదు…అంది కల్పన ,ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో
…నిన్నసాయంత్రమూ , ఈపూటా చూసి అన్నాలే!!…అంటూ సన్నాయి నొక్కు నొక్కిందావిడ…
…తన సీటుకెళ్ళి మాట్లాడాలివాళ!… అనుకుంటూ పళ్ళూ పటపటలాడించింది కల్పన…
…సారీ!…ఏదో ఆలోచిస్తూ దాటిపోయా!…సాయంత్రం కలిసెళ్దాం!…అంటూ కల్పనకి ప్రామిస్ చేసిన కుమార్ మళ్ళీ మర్చిపోయెళ్ళిపోయాడు …సెలక్టయ్యా!… అంటూ కవితఫోన్ చేయడంతో …
…తాయిలాలివ్వటంలేదేంటోయ్!?… అంటూ పరామర్శించింది సరోజ… బస్ స్టాప్ దగ్గర దిగాలుగా కనిపించిన కల్పనని…
…చిన్నచిన్నవిస్తూనే ఉన్నా!…అంటూ గోడు వెళ్ళబోసుకుంది …
…పెద్ద తాయిలమే ఇచ్చీరాదూ!? అంటూ సలహా చెప్పింది…
…ఇ చ్చే యా లంటా వా?!…అంది బెరుగ్గా…
… బాధెందుకోయ్?…మీ అత్తగారేమో వంశోధ్ధారకుడంటూ గొడవ చేస్తూందంటున్నావ్…కుఱ్ఱాడేమో దిట్టంగా ఉన్నాడూ!…అంచేత మగపిల్లాడు గ్యారెంటీ!…కా ని చ్చేస్తే పోలా!?
…భ యం గా ఉందక్కా!…
…దేనికీ భయం?!…ఆ వ్రతం ఏమైనా ఉందేంటీ కొంపదీసీ!
… వ్రతాలేమీ లేవ్ గానీ…వీలూ , వసతీ చూసుకోద్దూ!!…
… వసతిదేముందీ!… మేం ఖాళీ చేసిన ఫ్లాట్ మరో రెండ్నెల్లపాటు మా అధీనంలోనే ఉంటుంది!…కీ ఇవ్వనా?
…ఊఁ! ఫెర్టైల్ టైం చూసి తీసుకుంటాలే!…అంటూ నవ్వింది కల్పన కందిపోయిన బుగ్గల్తో…
… నీ అవసరం నాకు లేదుగానీ …ప ని… బావుంటేమాత్రం … నాక్కూడా చెప్పు…అందావిడ గుంభనగా…
…ఋణం తీర్చుకోకుండా ఉంటానా?!…అంటూ హై ఫై కొట్టింది కల్పన…
…కొత్తకేసులు తయారౌతున్నాయని తెలీని కుమార్ స్వీట్ బాక్స్ తీసుకుని మామూలుకంటే ముందుగా ఇల్లు చేరేసరికి …ఫఢాల్…మని తలుపుతీసి పాదాలు ధబ ధబా నేల మీద బాదుతూ మంచం మీద బోర్లా పడిపోయింది కవిత…
…ఆశ్చర్యపోతూ బట్టలు మార్చుకొచ్చి …ఏమైంది కవీ!?…చెప్పూ!… అంటూ పక్కన చేరి వీపూ , నడుమూ దువ్వడం మొదలెట్టాడు… కాసేపు బ్రతిమాలించుకుని …దాన్నెన్ని సార్లు చేశావ్??…అంటూ బాంబు పేల్చింది సడెన్ గా…
…ఎవర్నీ??… అన్నాడు, పక్క చూపులు చూస్తూ…
…ఆ మాలతి ముండని…అంది , అతగాడి మొహం లోకి సూటిగా చూస్తూ
…ఛ…నీ బెస్ట్ ఫ్రెండ్ నట్టుకుని ఏంటా మాట?….అంటూ వారించాడు…
…వేషాలెయ్యకు…చెప్పు!…
…ఏంటీ చెప్పేదీ!!…అంటూ బుకాయించబోయాడు
…నా వల్ల సుఖం లేదా?…అంటూ షర్టట్టుకుంది
…నేనెప్పుడన్నానూ!?…అంటూ తప్పించుకోబోయాడు…
…టాపిక్ మార్చకు… అడిగింది చెప్పు…అంది పట్టుదలగా
…ఏంటీ?… అంటూ మానసికంగా సిధ్ధమైపోయాడు , చెప్పేయడానికి…
…ఆ ముండని రెండు గంటల్లో ఐదు సార్లు చేశావ్ టగా!…
…కాదనుకుంటానే!… ఐనా నీకెవరు చెప్పారూ?…అన్నాడు వేళ్ళు లెక్కెట్టుకుంటూ…
…ఎవరో ఒకరు…ఇంతకీ ఆ మాట కరెక్టా?…కాదా!…అంటూ నిలదీసింది… ఏమోనే లెక్కెట్టలే!…ఎవరికీ చెప్పద్దని ఒట్టేయించుకుని నీకెలా చెప్పిందబ్బా!… అంటూ ఒప్పేసుకున్నాడు…
నీలాంటిదే!… ఓ పిల్లి, కళ్ళు మూసుకుని పాలుతాగుతూ, తన్నెవరూ చూడట్లేదనుకుందిట!… అంటూ శూలం లాంటి …మా…ట…తో మరో పోటు పొడిచింది…
…అబ్బ…కవితా!…దెప్పుళ్ళాపి విషయానికి రా!…అంటూ వేడుకున్నాడు…
…రెండు రౌండ్లైన తర్వాత …బట్టలేసుకోడానికైనా ఓపిక లేక , అ…ద…లాగే… బాత్రూంలోకొచ్చి…కడు…క్కుంటూం…టే , దొంగలా వెనకాలే వచ్చి చంకలకింద చేతులేసి …వా…ట్ని…పిసి…కేస్తూ లేవదీసి అక్కడే మొద…లెట్టే…శావ్ ట గా!… అంటూ ఎంక్వైరీ మొదలెట్టింది… సేకరించిన సమాచారం ఆధారంగా…
(…ఉద్యోగానికి సెలక్ట్ అయ్యానని తెలిసి, ముందుమొగుడికి ఫోన్లో చెప్పి ,ఇంటికొచ్చేటప్పుడు కొన్న స్వీట్ బాక్స్ నీ, నిన్న మాలతిచ్చిన చీరనీ పట్టుకుని చాటంత మొహంతో పరిమళ కి చూపించి ఎలా ఉందంటే
…బ్రహ్మాండంగా ఉందోయ్ నీ సవితి కట్నం…అందావిడ, కన్నుగీటి స్వీట్ నోట్లో వేసుకుంటూ…
…ఛ!…అదేం మాటా!…అంది తను , అపనమ్మకంగా…
…నమ్మశక్యంగా లేదా!?…పొద్దున్న ,నువ్వూ,మీ ఆయనా…ఆవిడా ,వాళ్ళాయనా కలిసెళ్ళారా ఇంట్లోంచి!…ఓ గంటతర్వాత మీ ఆయన ఆవిడ్నొక్కర్తినే బైక్ మీద కూర్చోబెట్టుకుని తీసుకొచ్చాడు!…ఆవిడ మొగుడేమైపోయాడు?…నువ్వేమైపోయావ్??…అంటూ ఎదురు ప్రశ్నేసింది పరిమళ…
…ఆయన్ని డాక్టర్లుండమన్నార్ట…ఆగిపోయాడు…నే ఇంటర్వ్యూ రిజల్టుకోసం స్కూల్ దగ్గరుండిపోయా…తనని ఇంటిదగ్గర దింపి ఆయన ఆఫీసుకెళ్ళిపోయారూ!… అంది కవిత నిజాయతీగా…
….ఆఁ…వెళ్ళాడ్లే!… రెండు గంటల్లో… నాలుగు సార్లు… దున్నింతర్వాత!…అందావిడ వంకర నవ్వుతో…
…ఛ!… అంది కవిత , ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో…
…నా చెవులారా విని , కళ్ళారా చూస్తేనూ!!…అంటూ మతలబుగా సాగదీసింది పరిమళ…
…చూసిందంతా విన్నదంతా…పొల్లుపోకుండా చెప్పు!…అందావేశంగా ఆవిడ భుజాలు కుదిపేస్తూ…
…నన్నెందుకు హింసిస్తున్నావ్ తల్లీ!… అలా కూర్చో, అన్నీ చెప్తా!… అంటూ కవితని పక్కన కూర్చో పెట్టుకుని
…మీరెళ్ళిపోయింతర్వాత , పిల్లాడికి పాలిస్తూ అలాగే నిద్ర పోయినట్లున్నా!…మీ ఇంట్లోంచి …మూలుగులూ , రొప్పులూ వినిపించేసరికి మెలుకువొచ్చింది… అంటూ మొదలెట్టింది…
…ఊఁ…కొట్టింది కవిత …కా…నీ…మన్నట్లు…
…సెలవ పెట్టి మరీ వాయిస్తున్నాడు మరిది!…అనిపించి నవ్వుకుని , కాసేపు తర్వాత బాత్రూంలోకెళ్ళి వస్తూంటే …మీ దాని…తలుపావల అడుగుల చప్పుడు వినిపించింది …కొత్తగా అనిపించడంతో అక్కడే కాసేపాగా! …ఆడాళ్ళు …కడు…క్కునే…చప్పుడు మొదలైంది…ఎంతకీ ఆగదే!…దాంతో డౌటొచ్చి , బోర్లించిన బకెట్ మీదెకెక్కి వెంటిలేటర్ లోంచి చూద్దునుకదా!…తలొంచుకుని గొంతుక్కూచుని , కడు…క్కుంటుందో ఆవిడ! …బాత్రూం లో లైట్ లేకపోడంతో మొహం కనిపించలేదుగానీ… తెల్లటి జిగట పులుముకున్న కొబ్బరి చిప్ప దర్శనమిచచ్చిందోయ్…ఎంతకీ జిగట ఒదలకపోడంతో…అబ్బ… ఎంత…పోశాడో మా మరిది…అని ముచ్చటేసి, కళ్ళప్పగించి చూస్తూ ఉండిపోయా!..
…కాసేపటికి నా కళ్ళు డిమ్ లైట్ కి అలవాటు పడ్డంతో పల్చటి , పచ్చటి తొడలూ , వాటి మధ్య బాగా వాచిపోయి…ఎ…ఱ్ఱ…గా కందిపోయిన పూరెమ్మలూ , ముద్దమందారంలాంటి పూ బి…ళ్ళా… దర్శనమిచ్చేసరికి…అవెందుకుకందిపోయాయీ?…అనీ ఓ ఫారినర్ ని లేపుకొచ్చేలేదుగదా నా మరిదీ!?…అన్న అనుమానాలు పుట్టుకొచ్చాయ్ … ఏవనుకోకూ! ( కవిత రంగు, చామన చాయకన్నా ఓ పాలు మెరుగు…అంతే!)… నువ్వు కాదని తేలిపోడంతో మొహం చూసే దిగాలి …అని నిర్ణయించేసుకున్నానే… అంటూంటే …మొదటిదెందుకు?…రెండోదెందుకూ??… అంది కవిత కోపంగా
…ఎందుకేంటీ?…ఆ…పె…దాలు…వాచిపోడమో, ఉబ్బి పోడమో జరగాలిగానీ, బిళ్ళంతా…ఎఱ్ఱగా కమిలిపోడమెందుకూ?…అంది కవిత కళ్ళల్లోకి చూస్తూ…
…నీసంగతేమో గానీ… సెలవురోజు తెల్లారేసరికి… నా…వలాగే ఐపోతాయ్!…అని జవాబిచ్చింది…సిగ్గుతో కళ్ళువాల్చుకుంటూ…
…ఎందుకో!?…అంటూ కూపీలాగింది పరిమళ…
…బావ సంగతి తెలీదుగానీ., నీ మరిదివి మాత్రం…ఉక్కు…గుళ్ళల్లా ఐపోతాయ్, ఆ టైం…లో…వాటి తాకిడికి కందిపోవేంటీ మరీ!!…అంటూ సాగదీసింది కవిత సిగ్గుల మొగ్గైపోతూ…
…అ…బ్బ!…నిజమా!?… అంది జీరగా!
…స…ర్లే!…ఆ రెండోదెందుకో?…అదీ చెప్పూ!?…అంది కవిత…పరిమళగొంతులో జీర వినేసరికి…ఎక్కడో కాలి!…
…చెప్తా!…మనదేశస్థులెంత పచ్చగా ఉన్నా…ఆ…పె…దా…లు మాత్రం నల్లగాఉంటాయ్ కదా!…ఎవరిదాకానో ఎందుకూ! , నేను తెల్లగానే ఉంటానా!… ఐనా నీవీ , నావీ నల్లగానే ఉంటాయ్ గా!…అంటూ కన్ఫర్మేషన్ కోసం కవిత మొహం లోకి చూసింది…
…దానమ్మా ఏమీ తక్కువది కాదంటారు…ఎవడి విత్తనమేయించుకుందో!?…అంది కవిత కసిగా…
…అవన్నీ తవ్వుకోడంవల్ల ప్రయోజనమేంటిగానీ , నేనన్నది నిజమా?…కాదా??… అని రెట్టించింది పరిమళ…
నిజమేలే! …అంటూ ఒప్పుకుని ,..ఊఁ…కొట్టింది చెప్పమన్నట్లు
…ఇంతలో మీ పడగ్గది లోంచున్న బాత్రూం డోర్ చప్పుడు…సమాధానం చెప్పకుండా …ప…ని… ముగించడంలో లీనమైపోయిందావిడ , రెండోసారి తలుపు చప్పుడైనా!…
…ఈసారి పాసేజ్ లోంచున్న తలుపు దగ్గర చప్పుడు … అలికిడి విని …ఛీ!…పొండావతలకి!!…అంటూ పైకి లేస్తూ బుసకొట్టిందావిడ తల వెనక్కి తిప్పకుండానే!…ఇంతలో దిస్స మొలతోనే వచ్చేసినట్లున్నాడు నా మరిదీ!…అని పరిమళంటూంటే …
…చూ…సే…శావా!?…అంది కవిత కందిపోయిన మొహంతో…
…ఆవిడడ్డంరావడంతో…అ…ది… కనిపించలే కానీ!…మగతనంఉట్టిపడే బారెడు వెడల్పు ఛాతీ , కండలు తిరిగిన దండలూ, దిట్టమైన తొడలూ కనిపించేశాయిలే! అంటూ కన్ను గీటి…ఒళ్ళంతా ఆ జుత్తేంటే తల్లీ!…ఎలా తట్టుకుంటున్నావ్?…అంటూ ఎదురుప్రశ్నేసింది పరిమళ , సన్నగా వణుకుతూ…
…పెళ్ళి చేసుకున్నాక తప్పదుగా!…జరిగింది చెప్పమంటే ఏంటా సిగ్గుమాలిన వర్ణనా!?…అంది కవిత , కళ్ళల్లో అనుమానం తొణికిసలాడుతూంటే…
…చూసిందంతా పూసగుచ్చినట్లు చెప్పమన్నావుకనుక చెప్పా!…ఒద్దంటే మానేస్తాలే!…అంది పరిమళ దొంగకోపంతో బుంగమూతెట్టుకుని…
…సర్లే!….కానీ!!…అంటూ ఆవిడ బుగ్గమీద చూపుడువేల్తో ఓ పోటు పొడిచింది కవిత
, …ఏమైంది మనూ!?… అంటూ చంకల్లోంచి చేతులుదూర్చి పైకి లేవదీస్తూ …ఆ …రెండిం…టినీ…పట్టేసుకున్నాడేమో! …ఏంకా…లేదూ!…విద…లండి…బాబూ!!అని గిజ గిజ లాడిపోతూ ఒక్క ఊపున పైకి లేచిందే ఆ ఆడమనిషి!…దాంతో నా మరిది అరచేతుల్లోంచి…లటుక్కున బైట పడ్డాయోయ్, ఆవిడ గుబ్బలూ!…అ…బ్బ!…ఏం బింకం!!…ఏం పొంకం!!…పక్వానికొచ్చిన తాటి పళ్ళతికించుకుందా!?… అనిపించిందోయ్…
ఓ అరడుగు, ఎదరకి పొడుచుకొచ్చేశాయంటే నమ్ము!…అంటూ తన్మయత్వంగా వర్ణించేస్తూంటే…
…అంతలా ఎలా పొడుచుకొస్తాయ్!?…రొమ్ము విరుచుకుందేమో సిగ్గుమాలిన ముండ!?…అంటూ అక్కసు కక్కేసింది కవిత…
…వా…ట్లో…తప్ప మరెక్కడా కొవ్వు చేరకపోడంవల్లేమో,చెప్పలేం గానీ…మరో వింతేంటంటే…ఆ…రెండూ…ఓ దాన్ని మరోటి ఒరుసుకుపోయేలా బిఱ్ఱుగా అమిరున్నాయే!…ఆడదాన్నైన నాకే …క…సి…గా… పిసికే యాలనిపిస్తే…మ…గా…డైన…నా మరిదికనిపించడంలో అబ్బడమేముందీ!…అంటూ కవిత మొహంలోకి చూసింది చిలిపిగా!…
…ఆఁ… ఉంటాయుంటాయ్!…నీ మొగుడి చేతుల్లోనో , నా మొగుడి చేతుల్లోనో …ఓ వారం రోజులు నలిగితే తెలుస్తుంది…అంది ఉడుకుమోత్తనంగా!…కాస్త …వాలిన పరిమళ రొమ్ముల వైపు చూస్తూ…
…అవకాశం రావాలిగా!…అదెలా ఉన్నా,ఆవిడ నా మరిది మాత్రం ప్రతాపం చూపించేసినట్టున్నాడ్లే!…ఆవిడ తెల్లటి గుబ్బల మీద ఎఱ్ఱటి వేళ్ళచ్చులు స్పష్టంగా కనిపించాయ్!…అంది , కవితనింకాస్త రెచ్చగొడుతూ…
…నన్నుడికించడం మాని చకచకా విషయం చెప్పుతల్లీ!… అంటూ దండమెట్టేసింది కవిత…
…సర్లే!…పై మొనల రంగేంటా!?… అని చూస్తూంటే ఎంతకీ కనిపించవే! …కాస్త జాగ్రత్తగా చూసేసరికి అర్థమైంది… మంగళసూత్రం బిళ్ళల వెనక దాక్కున్నాయని… ఆ సూత్రాల్ని చూడగానే గుర్తు పట్టేశా పొద్దున్నొచ్చినావిడని!…ఐనా అలా చేయించుకుందేంటీ…అడ్డొచ్చేట్టూ!?… అంటూ ఆగింది…
…అత్తారింటి ఆనవాయతీట్లే!…కానీ!!…అంది కవిత…
…ఉహూఁ…ఇంతలో …ఇ…ష్ష్…ఇక్క…డేంటీ!… అంటూన్న ఆవిడ గారాలు వినిపించి , ఏం చేస్తున్నాడా!?…అని కళ్ళు చికిలించి చూశాను…అప్పటికే ఓ చెయ్యావిడ వీపుమీదేసి ముందుకొంచేశాడు. …మరో చెయ్యి కనిపించకపోడంతో … డా…గీ…కి , సర్దు…కోటం లేదు కదా!?…అనిపించేసరికి ఒళ్ళు వేడెక్కిపోయిందోయ్ నాకూ!…అంటూ పరిమళ అరిచేతులు తొడల మధ్య ఒత్తుకునేసరికి…
…నీ కెందుకూ…ఒళ్ళు …వేడెక్కిపోడం??…అంది కవిత గుర్రుగా…
…ఎందుకేంటీ?…కలిసి బూతు కధలు చదువుతూంటేనే వేడెక్కిపోమూ మనిద్దరం?!…లైవ్ బ్లూ ఫిల్మ్ చూస్తూంటే ఏమౌతామేంటీ?…అంటూ ఎదురుకొట్టింది…
…సర్లే తల్లీ!…తొందరగా ముగించు…అంటూ మరోసారి దండమెట్టింది…
…ఏముందీ?…మరోక్షణంలో మొదలైపోయింది …డా…గీ… …గోడమీద రెండుచేతులూ పెట్టి …చేయిం…చు…కుంటూన్నదే… ఊతంకి మరిది గుబ్బల్నట్టుకున్నాడో లేదో,…అతగాడి చేతుల్ని తోసేస్తూ చటుక్కున లేచిపోయి…ఇందుకే…ఇ…లా…ఒద్దంటాను…అందావిడ మెడ వెనక్కి తిప్పి ఎగూపిరితో!…
…ఎందుకూ!?…అంటూ నడుమట్టుకుని దగ్గరకి లాక్కున్నాడమ్మా నామరిది అసహనంగా !…
…ఇ…లా…ఐతే…పిసికి పాకం పట్టేస్తావ్…ఎందుక్కందిపోయాయ్!?…అంటూ మా ఆయన ఆరా తీస్తే ఏం చెప్పుకోనూ!…అంటూ పట్టు విడిపించుకుని బాత్రూంగోడనతుక్కుపోయిందమ్మా ఆవిడ…దాంతో…అంటూ ఆగింది పరిమళ , చెప్పనా ఒద్దా!?…అన్నట్లు…
…ఆగిపోయావేం?…చెప్పూ!…అంది కవిత
..గుండె గొంతుకలో కొట్టుకోడం…అన్న మాట విన్నావా!?…
…ఊఁ…విన్నా!…ఐతే!…
అలా ఐపోయిందమ్మా నా పరిస్థితీ!…అంటూ సాగదీసింది పరిమళ…
…ఎందుకో!?…
…అడ్డు తొలగిపోడంతో …కని…పించేసిందోయ్ , నా మరిదిదీ!…
…ఛీ!…అంది కవిత , ఏమనాలో తెలీక…
… గొంతెండిపోయిందమ్మాచూసేసరికీ!…అంది పరిమళ అదో రకంగా…
…ఎందుకో!?…అంది కవిత కళ్ళల్లో అనుమానం దాచుకోకుండా..
- Next page: Chapter 03
- Previous page: Chapter 01
