Adultery కొబ్బరి చిప్పల కొవ్వు కొరికి కొరికి తినాలి

అలా పట్టు పట్టకమ్మా!…ముందు బైట పడ్డదాన్నీ , అనుభవమున్నదాన్నీనూ!…
…నువ్వు చెప్పుకున్నావ్…నే చెప్పుకోలే…అంటే తేడా!…
…మరెలా!?…
…టాస్ వేసుకుందామా!?…అంది కవిత పక్కనేఉన్న పర్సులోంచి ఓ కాయన్ తీస్తూ
ఏంఒద్దు తల్లీ!… దాంతో నన్నెన్ని సార్లు మోసంచేసి నవల్లూ మాగజీన్సూ లాగేసుకున్నావో!
…ఇంకెలా!?
…మూడుముక్కలాట ఆడి తేల్చుకుందాం…
…దాంట్లో నువ్వెంత ఎక్స్పర్ట్ వో తెలుసులేమ్మా!ఎన్ని సార్లు నన్నిట్టే ఓడించావో!
…మరెట్లా?…నువ్వే చెప్పు…
…ఏదో ఓ మార్గం దొరక్కపోదుగానీ , ముందు మనమో ఒప్పందానికి రావాలి…అంది కవిత…
ఏంటదీ?…
…క్యూ తప్పకూడదు…మాట తప్పకూడదు!…
…నీ మొగుడ్నెత్తుకుపోతానని భయమా!?…అలాగేలే!… ముందెవరో తేల్చు!
…అదో!… పండుగాడు లేస్తున్నాడు…చిట్టీలమీద పేర్లు రాసి , వాడి చేత తీయిద్దామా?
…రెండూ చీటీలూ నోట్లో పెట్టీసుకోగల్డు…ఇద్దరం చేతులు జాపుదాం…ముందెవరిదగ్గరకొస్తే వాళ్ళూ…
…తల్లివికనుక నీదగ్గరకే వస్తాడని ధైర్యం కదూ!

…ఈ మధ్య నాకన్నా నీకే ఎక్కువచేరికౌతున్నాడు వాడు… అని పరిమళ అంటూండగానే పసివాడు లేచాడు , బిక్కమొహంతో …
…పం…డూ!… అని పిలుస్తూ చేతులు చాచారిద్దరూ…
…తల్లి వైపెళ్ళినట్లే వెళ్ళి ,చటుక్కున కవిత ఒళ్ళో ఒచ్చి పడ్డాడు వాడు…దేన్నో అందుకోడానికి ప్రయత్నం చేస్తూ…
…ధాంక్స్ రా!…అంటూ వాడ్ని ముద్దాడి పక్కనే ఉన్న ప్లేట్ లోంచి బిస్కెట్ అందించింది
…అమ్మపిల్లా!…పసివెధవకి బిస్కెట్ చూపించి మోసంచేస్తావా!?…అంటూ కూకలేసింది పరిమళ…
…గెలవాలిగా మరీ!…అంది గర్వంగా ముసిముసినవ్వులొలకబోస్తూ…
…సర్లే…నువ్వేముందూ!…ఎప్పుడూ!?…
…ఓ చిన్న మెలికొచ్చి పడిందోయ్!…అంది కవిత…
…ఏంటదీ?…
…అనుకోకుండా ఇవాళ పొద్దున్న నీ మరిదికో ప్రామిస్ చేయాల్సొచ్చింది!….
…ఏం చేశావ్?
…విను…నిన్న రాత్రి…మనూ…తో ఆఖరి రౌండు వర్ణిస్తూ నీ మరిది నా ప్రాణాలు తోడేశాడని చెప్పానా!
…ఊఁ…

…దాంతో సొమ్మసిల్లిపోయి నిద్దరోయాం ఇద్దరం…పొద్దున్న ఆరింటికి నాకు మామూలుగా మెలుకువొచ్చింది!…నీ మరిది గాఢనిద్రలో ఉండడం చూసి , వాకిట్లో ముగ్గేసొద్దామని…అంటూ కవిత చెప్పుకుపోతూంటే…
…పన్లో పనిగా వరండాలో తచ్చాడే నీ బావకి…వి…చూ…పి…ద్దామనీ…అంటూ కవిత బిఱ్ఱు గుబ్బల వైపో కోరచూపువిసిరింది పరిమళ…
…ఆఁ…చూడ్నిస్తావ్!?…ఇలా బైటికొస్తాడో లేదో!…ఏ…వం…డీ!… అంటూ పిల్చేసుకుంటావ్ గా!…అంటూ దెప్పి , …మాటమాటకీ అలా అడ్డొచ్చీకు!…అంటూ గదిమి , … లేవబోతూంటేనే లటుక్కున నా నడుమట్టీసుకుని మీదికిలాగేసుకున్నాడమ్మా!
…ఇంకో రౌండు వాయించుంటాడు…అంతేగా!

…ఆఁ హాఁ!…ఇంకా మగత నిద్దర్లోనే ఉన్నాడనుకుంటా , మధ్య మధ్యలో మనూ, మనూ…అంటూ ఆ ముండని తలుచుకుంటూనూ!…ఒళ్ళు మండిపోయి తోసేయబోయా!…పశువులా నన్నాక్రమించుకుని ఒకటే వాయింపూ!…ఆఖరికి…నన్ను పరుపుకదిమేసి…ఐ… ల…వ్…యూ మ…నూ!…అంటూ పిచికారీ కొట్టేస్తూంటే గాఠ్ఠిగా గిచ్చా!…దాంతో మెలుకువొచ్చి …కాళ్ళా వేళ్ళా పడ్డాడయ్యగారు… కాసేపు విని ముభావంగా లేచిపోబోయా!… మళ్ళీ నన్ను మీదికిలాక్కుని…నీకు కాపర్ టి…ఉంది కనక పర్లేదుగానీ , మనూ దాంట్లో…ఎంతలేసి పోశానో!?…ఏమైనా ఐతే!?…అన్నాడే!… ఏంటీ అయ్యేదీ?… అన్నాను …అర్థంకానట్లు… అంటూ పరిమళ మొహం లోకి చూసింది కవిత…
…వింటున్నాలే చెప్పు!…అంది పరిమళ
…తెలీనట్లు నాటకాలాడకు!…గొడవౌతుందేమో!?… అన్నాడు… ఏవుందీ…దాన్నీ , కడుపులో ఉన్న బిడ్డనీ పట్టుకొచ్చి నీదగ్గరొదిలేసిపోతాడు వాళ్ళాయన… నాదారి నే చూసుకుంటా!…అంటూ ఆట పట్టించా!… …పిచ్చి పిచ్చి ఆలోచన్లేమీ చెయ్యకు…ఆవిడ్ని ఇంట్లోకి తెచ్చింది నువ్వూ…నేనేమీ అనకపోయినా మీదడిపోయింది ఆవిడా!…తప్పేమీ లేకపోయినా బజార్లో పడిపోయేది నేనా?!… అంటూ దెబ్బలాట మొదలెట్టాడమ్మా… అంది కవిత ముసిముసి నవ్వుల్తో…
…ఒక్క…సారంటే అనుకోవచ్చు… ఒద్దొద్దంటూన్నా దాని పొలాన్ని నాలుగుసార్లు …దున్నావ్…ఐనా తప్పులేదంటావేంటని నిలదీయలేకపోయావా!?…అంది పరిమళ తనూ నవ్వుతూ…
…ఆ పనే చేశాలే!…మళ్ళీ మొదలెట్టాడు…ఆవిడ్ని ఇంట్లోకి తెచ్చింది నువ్వూ అంటూ… …నాకు తలనొప్పొచ్చేస్తూంది…ఒదులు…మా ప్రియా మేడం ఎక్కడికో వెళ్ళాల్ట , ముందొచ్చిస్కూల్ చూసుకోమంది కూడానూ!…అంటూ లేవబోయా!… …నన్ను క్షమించాననేదాకా ఒదల్ను!… అంటూ మళ్ళీ మీదకి లాక్కుని బిఱ్ఱుగా వాటేసుకున్నాడమ్మా!… అంది కవిత
…ఊఁ…కొట్టింది పరిమళ…
…బిగు…స్తు…న్నాడు…కూడానూ!…మళ్ళీ ఎక్కడ మొదలెడ్తాడో! అని భయమేసి…నువ్వో కండిషన్ కి ఒప్పుకుంటే …అన్నా!…. …ఏంటదీ!?… అన్నాడు చాంటంత మొహంతో… … ఇంకోసారి మరో ఆడదాన్తో ఉన్నావనితెలిస్తే… , … ఛస్తే చెయ్యనాపని!… అంటూ అడ్డొచ్చేశాడు , నే మాట పూర్తి చేసేలోపు… … నే చెప్పేది విను…అడ్డొచ్చీయకు…అంటూ గదిమా! …సరే చెప్పు!… అంటూ నోరు మూశాడు , నా మాటకెదురుచూస్తూ…
…అప్పుడు చెప్పానోయ్…ధైర్యం చేసీ!…అంది కవిత సిగ్గు పడిపోతూ…
…బావ… మీద మోజుందని చెప్పేశావేంటీ?…అంటూ సాగదీసింది పరిమళ…
…అంత డైరెక్ట్ గా చెప్పలేదులే!… ’…నేను పతితనా!?…’ కధలోలా నాకు నచ్చిన మగాడిపక్కన పడుకుంటా!… అనేశానమ్మా ధైర్యం కూడగట్టుకునీ!…
…ఏవన్నాడూ!?…
… ఓ నిముషం పాటు మౌనంగా ఉండిపోయి… … ఆ పరిస్థితి రాదులే!…అన్నాడోయ్ సీరియస్ గా!…
…అంటే!?… అంది పరిమళ, విషయం పూర్తిగా అర్థం కాక…
…అర్థం కాలా?!… నేను మరో మగాడిపక్కన పడుకునే పరిస్థితి రాకుండా తను బుధ్ధిమంతుడైపోతాడు… మరో ఆడదాన్ని కన్నెత్తి చూడడు… అంది కవిత…
…అలాగేంఁ…నే చూస్తాగా ఆ సంగతీ!…
…ఏం చేస్తావేంటీ?
అది నీకక్కర్లా!…తనో రెండ్రోజుల్లో నామీదడిపోకపోతే చూడు…
అదే నువ్వు చెయ్యకూడన్ది!…
…ఎంచేతో…
…ముందు నేనుగా!…
…ఇది మరీ బాగుందమ్మా!…నీకో అడ్దంకేడ్చిందిగా!
…ఐనానూ!…క్యూ తప్పనని మాటిచ్చావ్…
…అంటే!…మరిది ఙ్ఞాపకం వస్తే …కీరా…యేనా గతీ!?…అంది పరిమళ ధుమధుమలాడుతూ…
…కీరా…యేంటీ?
…అదో…అమ్మకానికొచ్చాయ్ కూడానూ!…అంటూ కూరగాయల బండి మీద ఆకుపచ్చ రంగులో , పిడికిట్లో పట్టనంతలావుతో , ఏడెందంగుళాల పొడుగున్న కాయల్ని చూపించింది …
…ఓహ్!…కీరదోసకాయా!… అంటూ పకపకానవ్వి…తన్ది…అం…తే…ముండదు…అంది కవిత సిగ్గుగా…
…ఎక్కసమైపోతే అలాగే ఉంటుంది …నే బాత్రూం లో…చూసిం…దైతే!…పిచ్చ మం…దం…అంటూ మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంది
…అంటే…బావ …దీ!… అంటూ సాగదీసింది కవిత , కాస్త నిరుత్సాహంగా…
…ప్రత్యక్షంగా చూసుకోవమ్మా!…అంటే పతివ్రతనంటావ్ …అదో…ఆ వెనక బండీమీదొస్తున్నాయ్ చూడు!… అంది పరిమళ , మునిపంటితో కింది పెదవిని నొక్కిపెట్టి నవ్వాపుకుంటూ…
…అ…మ్మో!…అం…తా!?… అంది కనుగుడ్లు పెద్దవిచేసి…
…ఏమీ!?…బాగోలేవా?…..బాగా లేకపోడమా!…లావు కాస్త తక్కువైనా…ఇ…క్క…డి…దాకా… ఒస్తుం…దేమో!…ఎలా ఓర్చు…కుంటున్నావ్ తల్లీ!…అంటూ రొమ్ములకి కాస్త కింద రుద్దుకుంది , కాస్త సన్నమైనా ఇంచుమించు ఓ అడుగు పొడుగున్న కీరదోసకాయల్ని చూస్తూ…

…నీలాగే నేనూనూ!…రా!…చెరో కిలో కొనుక్కుందాం…అంటూ కవిత చెయ్యుచ్చుకు లాగింది పరిమళ…
…అన్నెం…దుకూ?…పావు, పావు చాలు…పాడైపోతాయ్… అంటూ లేచింది
…తిన్నన్ని తిని…మిగిలిన వాట్తో …ముచ్చట…తీర్చుకుందాం…అని అక్కసుగా అంటూ లేచి పిల్లాడ్ని చంకనేసుకుంది పరిమళ…
…రెండు కూరల బళ్ళనీ ఆపి ,ఇతర కూరగాయల్తోబాటు పొడుగు కీరాలు పరిమళా , పొట్టి కీరాలు కవితా కొన్నారు…అలవాటుగా…
…మరిది నీ కిచ్చిన మాట నిలబెట్టుకుంటే…ఇ…వే…గతౌతాయేమో!?…అంది పరిమళ , కవిత కూరలబుట్టలో ఉన్న పొట్టి కీరా ని సవిరిస్తూ…
…అంత నమ్మకమా నీ మరిది మీదా!?… ఓ వారం రోజుల్లో దొరికిపోకపోతే చెవిచ్చుకుంటా!… అని ఛాలెంజ్ చేసింది కవిత, పరిమళ చేతి లో ఓ పొట్టి కీరా పెట్టి , ఆవిడ బుట్టలోంచో పొడుగు కీరా తీసుకుంటూ…
…ఎవరిమీదైనా అనుమానముందేంటీ?…అంది చాటంత మొహంతో…
…ఆ హాఁ…
…ఎవరేంటీ?…నాకు టెన్షనాగట్లా! … చెప్పూ!!…అంది సంబరంగా…
…చెప్తాలే గానీ …నిన్న సాయంత్రమిచ్చిన …రమణి… చదివారా , నువ్వూ బావా?…
…ఆఁ…ఆఫీసుకెళ్ళేటపుడు ఇచ్చేసెళ్ళమంటే మర్చిపోయెళ్ళిపోయాడు నీ బావ!…కాసేపయ్యాక నే వెళ్ళి ఇచ్చొస్తా!
…సర్లే , నాకియ్యది!…మీ ఇవాల్టి న్యూస్ పేపర్ సినిమా పేజి అట్టేసి…
…ఎందుకూ?…మీరిద్దరూ చదివేశారుగా!…
…ఇవ్వవమ్మా అంటే!…
…ఇస్తాలే గానీ…ఏంటీ సంగతీ?!…
…రేపు తెలుస్తుంది!…అంది కవిత ,పెదాలమీదికి తోసుకొస్తూన్న నవ్వుని గుంభనగా అణుచుకుంటూ…
…సరే దాచుకో!…అని ఉక్రోషంగా అంటూ విసవిసా లోపలికెళ్ళి , కవిత చెప్పినట్లుగానే అట్టేసిన పుస్తకం పట్టుకొచ్చిచ్చింది పరిమళ…కాస్త మొహం ముడుచుకుని…
…కోపమెందుకోయ్!…రేపొద్దున్నకల్లా తేలిపోతూంది విషయం…నే స్కూల్ కెళ్ళొచ్చి వివరం చెప్తాగా!…అంది కవిత , పరిమళ వీపు రాస్తూ…
…సర్లే!…అంది పరిమళ కాస్త విప్పారిన మొహంతో
…ఓ కండిషన్ మరి!…
…మళ్ళీ ఏంటా మెలికా!?…
…ఏమీలేదూ! ఇన్నాళ్ళూ దాటేసిన … రాజ పుత్రుడితో అనుభవం…చెప్పాలి…అంది కవిత చిలిపిగా
… ఊఁ…అంటూ లోపలికెళ్ళిపోయింది పరిమళ ,…ముద్దమందారంలాఎఱ్ఱగా కందిపోయిన మొహంతో…
…మర్నాడు సాయంత్రం ,నాలుగౌతూండగా పరిమళ వీధి తలుపు తట్టింది కవిత…
…దా!…నువ్వొస్తావనే ఎదురుచూస్తున్నా!…అంటూ తలుపుతీసి …ఏంటి సంగతులూ!?…అంటూ కళ్ళెగరేసి లోపలికి దారితీసింది…
…నువ్వే చెప్పాలి!…అంటూ వెనకాలే వెళ్ళింది కవిత
…అదేంటీ?…ఏదో …తేలిపోతూంది… అన్నావ్ గా! … అంటూ సెకండ్ బెడ్ రూం కమ్ హాల్ లో ఓ కుర్చీలో కూర్చుంటూ…
…నే అనుకున్నట్లు కాలా!… రమణి…ని పొద్దున్న నాముందే ఇచ్చేశాడు సర్క్యులేషన్ లైబ్రరీలో…
…ఇచ్చేస్తే ఏంటిటా!?…
…నా అనుమానం కరెక్టైతే దాన్ని మరొకళ్ళకివ్వాలి…
…ఎవరికీ!?…
…రూఢి కాందే ఎలా చెప్పనూ?…
…ఇంతకీ ఏంటి నీ అనుమానం!?
…రమణి…అంటూ ఎవర్తి దగ్గర్నుంచో మిస్స్ డ్ కాల్ ఒస్తుంది నీ మరిది మొబైల్ కి …సాధారణంగా సాయంత్రాలు… వెంటనే పుస్తకాన్నట్టుకుని బైట పడతాడు…ఇప్పుడే వస్తా!… అంటూ… ఓ అరగంట తరవాత , పళ్ళో పూలో పట్టుకుని ఈలలేసుకుంటూ ఒస్తాడు చాటంత మొహంతో…
…నీకోసమేగా తెచ్చేదీ!…అదీ తప్పే!?…
…అదికాదులే!…ఈ పుస్తకం ఇచ్చి పుచ్చుకునే వంకన ఎవర్తో …రమణి…అనే ఓ ముండకి లైన్ వేస్తున్నాడని నా అనుమానం…
…కరెక్టే!… ఆవిడకీ …ఇష్టమే అనిపిస్తూంది…లేకపోతే చీకటడ్డాక , బూతు మాగజీన్ ఇచ్చి పుచ్చుకునే వంక తో పరాయి మగాడ్ని కలుస్తుందా?…
…కదా!…అంచేతే పుస్తకం సాయంత్రమిస్తాలే!… అని తప్పించుకుంటాడు…అపుడు ఫాలో చేసి పట్టుకోవచ్చనుకుంటే… ఇలా ఐంది!…అంది కవిత , కాస్త నిరుత్సాహంగా!
…కాస్త బుర్ర ఉపయోగించవోయ్…ఓ రోజు క్రితమే దులిపేసి ,వార్నింగిచ్చేశావ్…మర్నాడే ట్రాప్ చెయ్యడానికి ట్రై చేశావ్ , అదీ పొద్దున్నపూట!…అంత తేలిగ్గా దొరికిపోయేంత వెఱ్ఱిబాగులవాడేంకాదమ్మా నా మరిదీ!
…నిజమే!…మరోసారి ట్రై చెయ్యాలి…అంటూ లేచింది కవిత , ఇంటికెళ్ళడానికి
…అప్పుడేనా?..ఆగు!…ఇది ట్రై చేశావా?
…ఏంటీ?
…ఎవరిదా నంబర్?…అని నిలదీయలేకపోయావా?
…ఆఁ…అడిగా!…సర్క్యులేషన్ లైబ్రరీ వాడిదంటాడు… వెరిఫై చెయ్యడానికి ప్రయత్నించడం మనకే సిగ్గుచేటూ!
…అదీ నిజమేలే… ఆ ఒక్క నంబరేనా?…ఇంకెవరైనా ఆడాళ్లవున్నాయా!?…
…చాలానే ఉన్నాయ్ లే!… కల్పనా మేడం , సరోజా మేడం , రోజీ…అంటూ…
…ఎవరు వాళ్ళు?!…అని అడగలేకపోయావా?…
…కొలీగ్స్ …అన్నాడు అడిగితే!… అక్కడితో ఆగకుండా నా మొబైల్ అందుకుని , ఫోన్ బుక్ ఓపెన్ చేసి ,ప్రియామేడం… మధూ సర్ … షకీల్ సర్…అంటూ స్కూల్ లో నా కొలీగ్స్ పేర్లు చదివి వీళ్ళెవరూ…అంటూ ఆరా మొదలెడ్తూంటే , ప్రియా మేడం మా స్కూల్ ప్రిన్సిపాల్ …మధుసర్ ఆవిడ మొగుడూ , స్కూల్ సెక్రటరీ కమ్ కరస్పాండెంట్ … షకీల్ సర్ డ్రిల్ మాస్టర్…చెప్పాగా వీళ్లందరిగురించీ!…అని సమాధానం చెప్పుకోవాల్సొచ్చిందోయ్…
…పోనీ…ఓ రౌండు ఆ …రమణి…నంబర్ కి కాల్ చెయ్యలేక పోయావా!?
…అదీ చేశా!… నా ఫోన్ నుంచి…ఎన్ని సార్లు ట్రై చేసినా ఆన్సర్ రాలా…దాంతో తన ఫోన్ నుంచి చేశా ..

ఓ సాయంత్రం…ఓ రెండు సార్ల తర్వాత … హలో…అందో ఆడగొంతు… నే మాట్లాడబోయేసరికి పెట్టేసింది… పరిచయమైన దాన్లా ఉంది పరిమళా, ఆవిడ గొంతూ!
…ప్రశాంతంగా ట్రై చెయ్యి!…ఙ్ఞాపకం వస్తే …ఇద్దరం ప్లాన్ చేసి పట్టుకుందాం… మన సమస్య తీరుతుంది దాంతో!…అంది పరిమళ ఉత్సాహంగా
…అదేగదా నా బాధ!… నీ మరిదిని రెడ్ హాండెడ్ గా పట్టుకుంటే , మన …మోజులు… తీర్చుకోవచ్చని నా ప్లాను…చూస్తే ఇలా ఐంది!…అంది కవిత ,కాస్త చిన్నబోయిన మొహంతో…
…అవునూ!…నీ మొబైల్ లో ట్రూ కాలర్ ఆప్ ఉందా!?…
…నా డొక్కు ఫోన్లో ఎక్కడుంటుందమ్మా!…నీలాంటి వాళ్ళ దగ్గరుండే స్మార్ట్ ఫోన్లల్లో ఉంటుందిగానీ!…
…నా దగ్గరా కీ ఇన్ మొబైలేనమ్మా ఉంట!…ఈ మధ్యే ఆఫీసు వాళ్ళు నీ బావకిచ్చారో ఆపిల్ ఫోన్…దాంట్లో ఉంది…
…ఉంటే ఏంటిటా!…

…నంబర్ బట్టి ఓనర్ పేరూ అడ్రసూ పట్టుకోవచ్చు…ఆ నంబరియ్యి నాకు!
…నిజమా!…బలే!!…ఇదిగో నంబరూ!…అంటూ తన మొబైల్ లోంచో నంబర్ కాపీ చేసిచ్చి…ఎపుడు చెబ్తావ్?…అంది కవిత
…నాకవకాశం దొరగ్గానే!…అని పరిమళ అంటూండగానే ఆవిడ ఫోన్ మోగింది… కాలర్ పేరు చూసి , …బా…వ… అన్నట్లు పెదాలు కదిపి , అటైపు తిరిగి…ఏంటి సంగతీ!?… అంది గోమూగా… కాసేపు చెప్పింది విని …ఆ పైన అదేంటీ!?…అంటూ ఏదో అడ్డు చెప్పబోయిందే , ఆగిపోయి…మొహం గంటు పెట్టుకుని ఇంకాసేపు విని… విసురుగా…సరే! అంటూ లైన్ కట్ చేసి… ఫ్రెండ్ ఇంట్లో ఏదో పార్టీకి వెళ్ళాల్ట…పదిహేన్నిముషాల్లో వస్తాడ్ట!… పిల్లాడూ , నేనూ రెడీ అయుండాల్ట!…వీడస్సలు లొంగకుండా ఐపోతున్నాడు…నాకో పది చేతులున్నాయనుకుంటున్నాడేమో!…అంది రుసరుసలాడ్తూ!…
…పండుగాడి డ్రెస్ నాకిచ్చి నువ్ చీర మార్చుకో!…వీడ్ని నే రెడీ చేస్తాగా!…అంటూ భరోసా ఇచ్చింది కవిత…
…ఎందుకో పరిమళ కళ్ళు చమక్కుమని మెరిశాయ్ ఆ మాట విన్నాక!…నువ్వే సెలక్ట్ చెయ్యి!…అంటూ పిల్లాడి డ్రెస్సుల అల్మారా చూపించి తను చీర సెలక్ట్ చేసుకోడంలో ములిగిపోయింది…

…ఓ రెండ్నిమిషాల్లో ఓ డ్రెస్ సెలెక్ట్ చేసి అల్మారా మూసేస్తుంటే… ఆ పక్క డ్రా లో డైపర్లుంటాయోయ్!… బైటికెళ్ళేటపుడేస్తూంటా!… ఇంతకీ వెయ్యడమొచ్చా!?… అంటూ ప్రశ్నించి …ట్రై చేస్తే రాందేముందీ! నేడో రేపో నీకూ ఒస్తుందిగా అవసరం…అంటూ సమాధానం కూడా తనే చెప్పేసింది పరిమళ…

… డైపర్ ని కూడా అందుకుని … ఏడీ వీడూ!?… అంది కవిత….
… ఇక్కడ లేడు… బాత్రూంలోనూ లేడు!… బైట మట్టిలోకి పారిపోలేదుకదా!…కాస్త చూడు తల్లీ!…అంటూ అరిచింది పరిమళ , వాళ్ళ బెడ్రూంలోంచి
… కాంపౌండ్ లో ఓ మూల మట్టిలో ఆడుతూ కనిపించాడు … గ్రిల్ వరండాలోకొచ్చిన కవితకి… ఇలా రారా!… అంటూ పిలిస్తే రాకపోగా దూరంగా పరిగెత్తాడు కిలకిలా నవ్వుతూ… వె…ధ…వా!…అంటూ వాడి వెనక పడింది… ఓ రెండ్నిముషాలు తిప్పించి తిప్పించి దొరికాడు… తప్పించుకుందామని గిజగిజలాడుతూన్న పండుగాడొడిసి పట్టుకుని లోపలికొచ్చి, వరండా తలుపు దగ్గరకేసి , ఆపైన బెడ్రూం తలుపు కొట్టింది…
…తీసేఉంది!…ఏంటి సంగతీ?…అంది పరిమళ
…వీడ్ని చూడు ఎలాగున్నాడో!…… ఒళ్ళు కడగాలి… అంది కవిత కాస్త ఆయాసపడుతూనే … మట్టి కొట్టుకుపోయిన ఒంటితో ఉన్న కుఱ్ఱాడ్ని బాత్రూంలోకి లాక్కుపోతూ…

…ధాంక్సమ్మా!…కాస్తాపనీ చూద్దూ!…నే ఒస్తే చీర తడిసిపోగల్దు… అంటూ సన్నాయి నొక్కు నొక్కింది
…మరో రెండ్నిమిషాల తర్వాత…వీడి ఒళ్లు కడిగేసరికి తాతలు దిగొచ్చారు తల్లీ !…అంటూ బైటికొచ్చింది, టవల్తోనూ,చీర కొంగుతో పిల్లాడ్ని తుడుస్తూ…
…అయ్యయ్యో …ఎలా తడిపేశాడో!…నేనూ ఒచ్చేస్తున్నా!… ఒహ్…ఇలా నీ బావ కంట పడ్డావంటేనా!…అంటూ కన్నుగీటింది పరిమళ … బ్రాసియర్ లేని , తెల్లటి తడి బ్లౌజులోంచి , స్పష్టంగా…చింతపిక్కల్లా పొడుచుకొస్తూన్న కవిత చనుమొనల్నీ, చిరు తడితో , కుఱ్ఱాడ్ని అదుపుచేసిన ఆయసంతో ఉబికుబికి పడుతూన్న , పాలు కలిపిన గోధుమ రంగు గుబ్బల్నీ , వాటి మధ్యలోంచి ఉండుండి తళుక్కుమని మెరుస్తూన్న బంగారం పుస్తెలతాడునీ చూస్తూ…
…ఛీ!…ఏంటా మగ చూపూ!?…ఐనా నేనెందుకుంటానిక్కడా! ఓ రెండ్నిముషాల్లో వీడ్ని నీకప్పగించెళ్ళిపోనూ!…అంటూ పైట సర్దుకుని…పిల్లాడ్ని చంకనేసుకుని ముందు రూం లోకొచ్చి… ఆ…చ్చి…ఆ…చ్చెళ్దాం…అంటూ బుజ్జగిస్తూ ఒంటికి పౌడర్ పులిమి , డైపరెక్కించి , డ్రెస్సేసి , తల దువ్వి ,ముస్తాబు ముగించేసరికి ఐదారు నిముషాలు పట్టేసింది …

…అమ్మయ్య!…ఇంక నేనెళ్ళిపోవచ్చని కవితనుకుంటూంటే బైట బైక్ ఆగిన చప్పుడు…మరుక్షణం నా…నా…న్న…అంటూ పండుగాడు ఆవిడ ఒళ్ళోంచి కిందికి దూకి వీధితలుపు వైపు పరిగెత్తాడు…గుప్పెట్లో పైట చెంగట్టుకుని…
తేరుకుని పైటకొంగుని లాక్కునేలోగా , లోపలికొస్తూన్న తండ్రిని చేరిపోయాడు కుఱ్ఱగాడు…మరోమార్గం లేక, అస్తవ్యస్తమైపోయిన పైటని పోగుచేసుకుంటూ వాడి వెనకే రాకతప్పలేదు …

…ఆ …ప…ని…పూర్తి చేసుకుని తనింట్లో జేరి మంచం మీద బోర్లా పడిపోయేసరికి ఓ రెండు నిముషాలట్టింది కవితకి… దడదడలాడిపోయే గుండెల అదురుతగ్గడానికి మరో రెండు గంటలట్టింది… పరిమళకెదురుపడ్డానికి మరో రెండు వారాలట్టేదేమో!…మర్నాడు మొగుడు కాంపుకెళ్తూంటే సహాయం చేస్తూ ఉండిపోయినా, ఆ మర్నాడు పండుగాడ్ని చంకలో వేసుకుని వరండాలోనే కాపుగాసి …ఏవమ్మా!…నల్లపూసవైపోయావేంటి…రెండ్రోజుల్నుంచీ!?… అంటూస్కూల్ నుంచింటికొస్తూన్న కవితని పట్టుకునుండకపోతే!…

…అఁహఁ…ఏం లేదూ!…అంటూ సణిగింది కవిత , ఓ అరక్షణం పరిమళతో కళ్ళు కలిపి వెంటనే బెరుగ్గా వాల్చేసుకుంటూ…
…ఏం లేకపోడమేంటీ?…బోల్డెంత అయ్యుంటుంది…లేకపోతే …నాకు చెప్పకుండా…పిల్లాడ్ని నాకప్పగించకుండా వెళ్ళిపోతావా?… ఓ రెండ్రోజుల్దాకా కనిపించకుండా ఉంటావా?…అవునూ!… నువ్విచ్చిన నంబర్ తాలూకు అడ్రస్…టైమైపోతూందంటూ మీ బావ గిజగిజలాడుతూన్నా మొన్న సాయంత్రమే సంపాదించిచ్చేశాగా!…దాని మాటేంటీ? అంటూ ప్రశ్నలమీద ప్రశ్నలు గుప్పిస్తూ కవిత చెయ్యట్టుకుని , తనింట్లోకి లాక్కెళ్ళి, ఓ కుర్చీలో కూలేసి , తనూ పక్కకుర్చీలో సెటిలై ఆవిడ చుబుకమట్టుకుని తలపైకెత్తి కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ…
…ఆ విషయం గురించి కనుక్కుంటూంటేనే నిన్నాలస్యమైపోయింది…
…సరే!…మొన్నేమైందీ?… నాకు చెప్పకుండానే ఎందుకొచ్చేశావ్?
…ఏమీ లేదంటున్నానా!…నిన్ను పిలుద్దామనుకుంటూండగానే , …బా…వ… రావడంతో…పిల్లాడ్నప్పగించి వచ్చేశా!… అంటూ ఇబ్బందిగా చూపులు విడదీసుకుంది కవిత

…కబుర్లు చెప్పకు!…నే కుచ్చెళ్ళు పెట్టుకుంటూండగానే …అమ్మయ్య!…పూర్తైందిరా నీముస్తాబూ!…అంటూ పండు గాడితో నువ్వనడం విన్నా! టైం చూస్తే ఓ ఐదు నిముషాలయ్యింది…పర్లేదు…ఫాస్ట్ గానే చేసింది…అనుకుంటూ తీరిగ్గా కుచ్చెళ్ళు సర్దుకుంటూంటే మీ బావ మోటర్సైకిల్ చప్పుడూ… ఆ వెంటే నా…నా…న్న…అంటూ పండుగాడి పరుగులూ…ఏ చప్పుడూ లేదాపైన… మరో రెండు నిముషాల వరకూ…అపుడు పండుగాడి చప్పట్లూ…ఆ వెంటనే పరిగెత్తే నీ అడుగుల చప్పుడూ… ఏం కాలేదంటావా!?…
…ఏమీలేదంటున్నానా!…అంది కవిత కాస్త బలహీనంగా…
…ఈ మధ్య పండుగాడు చప్పట్లెప్పుడుకొడుతున్నానో చెప్పాగా!…అంటూ కవిత మొహంలోకి సూటిగా చూసింది పరిమళ…
…చెప్పావ్ లే తల్లీ!…అంటూ సిగ్గుగా కళ్ళు వాల్చుకుంది కవిత…
…మరింకేం!…అన్నీమాట్లాడుకుందాం…టిఫెన్ తెస్తా!…అంటూ వంటింట్లోకి పరిగెత్తింది పరిమళ…
…కాసేపట్లో ఉప్మా ప్లేట్లూ , మంచినీళ్లబాటిలూ పట్తుకునొచ్చి కవితపక్కన జేరి…ఊఁ…కానీ!…అంది పరిమళ , ఓ ప్లేటు కవిత వైపుతోస్తూ… కొద్దిసేపు మౌనంగా టిఫెన్ తింటూ ఉండిపోయారిద్దరూ…
…ఊఁ…చెప్పూ!…అంటూ నిశ్శబ్దాన్ని భంగం చేసింది పరిమళ…
…ఏవుంది చెప్పడానికీ!?…అంటూ ముడుచుకుపోయింది కవిత…
…అదే!…నీ బావొచ్చిన మరో మూడ్నిముషాల్దాకా మీరిద్దరూ …ఏకాంతంగా… ఉండిపోయారుగా!…ఆ టైంలో ఏమేం అయ్యాయీ…అని నేనడిగేది…
…అడగడానికి సిగ్గుండాలి…ఓ రెండు నిముషాల్లో ఏమౌతాయేంటీ?…
…మనసుండాలేగానీ …ఎ…న్నై…నా… చేసుకోవచ్చు… అరనిమిషంలో అరవై పోట్లు…పొడిపించుకున్నదానివి…నీకు నే చెప్పాలా?…
…ఛీ!…మనూ ఒచ్చిన రోజున…నేనూ , నీ మరిదీ ఉన్న పరిస్థితి వేరూ…మొన్న నే …బా వ…ముందుండిపోయిన పరిస్థితి వేరూనూ!… అంది కవిత కందిపోయిన బుగ్గల్తో…

…అవుననుకో!…ఐనా …ఏ…దో…కొంత… అయుంటుంది…లేకపోతే పండుగాడు అ…లా…చప్పట్లు కొట్టడూ…నువ్వో రెండ్రోజులు మొహం చాటెయ్యవూ!…
…అబ్బ!…లేనిపోనివన్నీ ఊహించేసుకోకు తల్లీ!…ఐనా కుఱ్ఱవెధవ చప్పట్లు కొట్టడానికీ …మా ఇద్దరి మధ్యా…ఏ…దో…ఐ…పోయుం…డ…డానికీ ఏంటో సంబంధం?…అంది కవిత రోషంగా…
…ఓహో!…ఈ మధ్య వాడ…లా…చప్పట్లు ఎప్పుడు కొడుతున్నాడన్నది మర్చిపోయావన్నమాట!…టీ వీ లో లవ్ సీన్లు ఒచ్చినప్పుడూ, నీ బావ నన్ను బిగి కౌగిట్లో నలిపేస్తూ ముద్దాడుతూన్నప్పుడూనూ!…
…ఛీ!…అ…లా…ఏం కాలేదు!…
…మరెలా ఐందోచెప్పు…
…విను… బావ బైక్ ఆగిన చప్పుడు విన్నమరుక్షణం నా…నా…న్న…అంటూ పండుగాడు నా ఒళ్ళోంచి కిందికి దూకి వీధితలుపు వైపు పరిగెత్తాడమ్మా…గుప్పెట్లో నా పైట చెంగట్టుకుని…నే తేరుకుని పైటకొంగుని లాక్కునేలోగా , లోపలికొస్తూన్న తండ్రిని చేరిపోయాడు వాడు…మరోమార్గం లేక, అస్తవ్యస్తమైపోయిన పైటని పోగుచేసుకుంటూ నే బావ ముందుకి రాకతప్పలేదు…ఎలాగో విడిపించుకుని నీ గడప దాటేసరికి రెండు మూడ్నిముషాలట్టిందేమో ,అంతే! అంది కవిత సిగ్గుల మొగ్గైపోతూ…

…ఆ రెండు మూడ్నిముషాల్లో …ఏ…ఏమయ్యాయో చెప్పమనే నే అడుగుతూంట!…అంటూ రెట్టించిది పరిమళ…
…అబ్బ!…సూచనగా చెప్తే అర్థం చేసుకోవచ్చుగా! అలా జీళ్ళపాకంలా సాగదీయడమెందుకో!!…
…నీ బావ కౌగిట్లో ఎంతసేపు…ఎలా…నలిగావో తెలియాలిగా!…
…గట్టిగా ఓ అరనిముషం కూడా లేదు…అనేసి , సిగ్గు ముంచుకురావడంతో అరచేతుల్లో మొహం కప్పేసుకుని పరిమళ ఒళ్ళో పడిపోయింది కవిత…
…ఇంకేం!…మొదలైపోయిందన్నమాట!…
…ఛీ!…ఏ…మీ…కాలేదంటూంటే!…అంటూ ఆవిడ ఒడిలోంచే ఖస్సుమంది కవిత, కొద్దిగా తలపైకెత్తి… …సరైన పోలికేలేమ్మా!…
ఓ రెండ్నిముషాలు కవిత తలా,ఒళ్ళూ నిమిరి…సర్లే…కానీ!… అంటూ ప్రోత్సహించింది పరిమళ…
…పండుగాడు గుప్పెట్లో నా పైట చెంగట్టుకుని తండ్రి దగ్గరకి పరిగెత్తాడనీ…అస్తవ్యస్తమైపోయిన పైటని పోగుచేసుకుంటూ నే వెనకే వెళ్ళాల్సొచ్చిందనీ చెప్పానా!…అంటూ మొదలెట్టింది కవిత…
…ఊఁ…
…పరిగెత్తుకొచ్చిన కొడుకుని ఎత్తుకుని ముద్దాడ్డంలో పడిపోయిన బావ ,వాడు లాక్కొస్తూన్నది గమనించలే కానీ…నే కళ్లముందుకొచ్చింతర్వాత నామీంచి చూపు తిప్పుకోలేకపోయాడమ్మా!…అంది కవిత బోల్డు సిగ్గుపడిపోతూ…
…ఎలా తిప్పుకుంటాడూ!…ఎంత తెల్లవారు ఝామునైనా ,వాకిట్లో నీ ముగ్గుడబ్బా వినిపించగానే , కనురెప్పల్ని బలవంతగా విడదీసుకుంటూ కిటికీ దగ్గరచేర్తాడు గాదూ నీ తా…టి…పళ్ళు చూడ్డానికీ!…
…ఛీ!…నీ …కొబ్బరి బోండాల ముందు…నా…వెంతా!?…ఐనా ఏంటా సిగ్గుమాలిన పోలికా!?…అంటూ సణిగింది…కాస్త…గర్వంగా తన రొమ్ముల వైపో సారి చూసుకుంటూ…

…సైజుల మాటట్లా ఉంచు…పొంకం బింకాల్లోనే కాకుండా,రంగులో కూడా …దిం…పు కొచ్చిన తా…టి…పళ్ళేనూ నీవీ!… అవి…మూడొంతులకి పైగా నగ్నంగా… కంటికో రెండడుగుల దూరంలో… రాత్రి కురిసిన మంచు బిందువుల తేమ తో మెరుస్తూన్నట్లు , తడి బ్లౌజు లోంచి మెరిసిపోతూంటే…ఎలా తిప్పుకోగల్డూ!?…
…అ…బ్బ!…ఆపు…ప…చ్చి…వర్ణనల్లో మగాళ్ళని మించిపోతున్నావ్ తల్లీ!… అంటూ దండమెట్టేసింది కవిత…
… సరే!…నే ఆపేస్తా!…నువ్వు మొదలెట్టు…
…ఊఁ…బావ వీ…ట్ని… అంటూ తన స్థనాలవైపు కనురెప్పల్తో సైగచేసి…కొరుక్కు తినేసేలా…నమిలి మింగేసేలా చూసేస్తున్నా , పైట విడిపించుకోక తప్పదుగనక… దడదడలాడిపోతూన్న గుండెలకి అరచేతులడ్డం పెట్టుకుని , తన వైపు మరో అడుగేసి…సిగ్గుతో సోలిపోతూన్న కనురెప్పల్ని బలవంతంగా పైకెత్తి…పండుగాడి చేతిలో చిక్కుకుపోయున్న పైటకొంగుని విడిపించమన్నట్లుగా సైగ చేశానమ్మా…
…ఏం చేశాడూ?…
ఏమాత్రం పట్టించుకోకుండా అలాగే చూస్తూ ఉండిపోయాడూ!… అంది కవిత ఫిర్యాదుగా…
​