Romance కృష్ణకావ్యం [Completed]

సోమవారం,

రిలేటివ్ ఫిజిక్స్ క్లాస్ నడుస్తుంది.

మురళీ సార్ క్లాస్ చెపుతుంటే, పక్కన కావ్య పేపర్ లో ముగ్గులు గీస్తూ ఉంది.

వొంగి, మోచేతు డెస్క్ మీద పెట్టి ఏదో ఇంజనీరింగ్ స్పేస్ వెహికిల్ డిజైన్ గీసినట్టు చాలా ఏకాగ్రతతో గీస్తుంది.

చదువే అంటే ఈ కోడి మెదడుది కోడి గీతలు గీస్తుంది.

ఏంటి మీ ప్రాబ్లం ఏంటి? హీరోయిన్ ని అలా కోడి మెదడు అంటున్నా అని ఫీల్ అవుతున్నారా? కోడి అన్నాను అని మోడీ గారికి ఫిర్యాదు చేస్తారా? నా పెళ్ళాం నా ఇష్టం వ్యా.... మీకేంటి ఆ? హహహ… ఊరికే జోక్.

నాలుగు వేళ్ళు సాపి కావ్య నెత్తి వెనక ఒక్కటి కొట్టిన.

పిల్లల్ని గెలికితే తల్లికి మండినట్టు, కోడి పెట్టలా ముక్కు మీద కోపంతో చూసింది.

నేను: క్లాస్ విను.

కావ్య: ఏ పోరా?

నేను: నువు ఫెయిల్ అయ్యింది ఈ పేపర్ ఏ. వినూ.

కావ్య: విన్నా నాకు రాదు, నువు వినుకో వినాయక.

నేను: నీ కర్మ.

ఇక్కడ ఇదేమో ముగ్గులు వేస్తుంటే, అక్కడ రెండో బెంచీలో మంజూష తాపుకోసారి గుడ్ల గూబలా మెడ వెనక్కి తిప్పి పెద్ద కళ్ళతో నన్నే చూస్తుంది.

దీనమ్మ జీవితం, ఇష్టం ఉన్న పోరి కాంఫుస్ చేస్తది, ఇష్టం లేని పోరి కన్ను కొడ్తది.

మధ్యలో నా చదువు డైసర్బేన్స్. అయినా పెద్దగా పీకేదేంలేదు.

ఆ పీరియడ్ అయిపోయింది. సార్ పోయాడు.

అభీ: పిచ్చి ముగ్గులు వేస్తావేంటే, పిచ్చి పిల్ల.

కావ్య: పిచ్చి ముగ్గులు కాదు, సంక్రాంతికి ప్రాక్టీస్.

నేను: ఇంకా రెండు నెలలు ఉన్నాయ్, క్రికెటర్లు కూడా టోర్నమెంటుకి రెండు నెలల ముందు నుంచి ప్రాక్టీస్ చేయరు.

కావ్య: ఏ మీకు ఆడోల్ల గురించి తెలీదురా. అయినా అది వింటే నిద్రోస్తుంది.

నేను: కాదే నువు నైట్ నిద్రపోవా, అప్పుడప్పుడు క్లాస్ లో నిద్రపోతావు?

కావ్య: నా ఇష్టంరా. నైట్ Netflix లో మూవీ చూసాను.

నేను: హా నాలుగు నెలలు నా subscribtion. నా పైసలు. ఎనమిది వందలు ఇవ్వు.

కావ్య: నన్ను డబ్బులు అడుగుతే కళ్ళు పోతాయి. నువు నన్ను డబ్బులు అడుగుతవా. చి సిగ్గుండాలి.

ఇదేంటి ఏదో పెళ్ళాంలా మాట్లాడుతుంది. నాకే అనిపిస్తుందనుకుంట.

నేను: అది ఉంటే నువు చదవవు.

కావ్య: ఏంట్రా నీ బాధ. ఏదో నాలుగో తరగతి పిల్లలా చేస్తున్నావు. ఫ్రెండ్ వి subscription ఇచ్చావు. ఆ మాత్రం చెయ్యవా ఫ్రెండ్ కోసం.

మళ్ళీ ఫ్రెండ్ అంటది. దీన్నీ.... ఉష్....

ఇంతలో EM సార్ వచ్చాడు.

ఇక సైలెంట్ అయిపోయాము.

పన్నెండున్నరకు లంచ్ తిందాం అని గార్డెన్లో కూర్చున్నాము. మీనాక్షి వచ్చింది. మంజూష వచ్చింది.

గర్ల్స్ ముగ్గురినీ వదిలి నేను అభీ కొంచెం పది అడుగుల దూరంలో కూర్చున్నాము.

తిందడం అయిపోయింది. ఇక నాకు రెండు రోజుల నుంచీ ఆపుకుంటున్న ఆత్రుత బయటకి వచ్చింది. కావ్య ఫోటోలు చూడాలి.

నేను: మామ కావ్య ఫొటోస్ చూపించవా?

అభీ: లేవు డిలీట్ చేసాను.

నేను: రేయ్ అబద్ధం ఆడకు. ప్లీజ్ రా చూపించు.

అభీ: నువు చూడొద్దనే నిన్ను గ్రూప్ లో ఉండనివ్వలేదు.

నేను: ఏ ఇటివ్వు ఫోన్.

అభీ: అది నన్ను తిడతది తెలిస్తే.

నేను: ఇవ్వు ముందు.

వాడి చేతిలోంచి ఫోన్ తీసుకుని, వాడు touch id unlock చేసాకా గ్యాలరి ఓపెన్ చేసి చూసాను.

వాళ్ళింటి వెనక గోరింట చెట్టు కింద పట్టు లంగా ఓణీలో సింగారంగా ఉంది కావ్య.

నేను: ఎంత ముద్దుగా ఉందిరా. పంపించురా అంటే నో అన్నావు.

అభీ: అలా ఎలా పంపిస్తారా?

నేను: నేనేమైనా స్ట్రేంజర్ నా?

అభీ: అంతుంటే దాన్నే అడుగకపోయావా మధ్యలో నేనెందుకు?

నేను: మరీ ఫొటోస్ అని అడిగితే కింద నుంచి పైకి చూస్తాది.

అభీ గాడు నన్ను సూటిగా మౌనంగా అదోలా చూసాడు.

నేను: ఏంట్రా?

అభీ: కావ్యకి నువంటే ఇష్టంరా.

నిజంగా? నమ్మొచ్చా? కానీ అలా ఉండదు కదా?

నేను: ఏంటి?

అభీ: అది చిన్నప్పుడు ఐదో తరగతి వరకు నా క్లాస్మేట్ రా. మేము వాళ్ళ ఇంటి పక్కనే ఉండేవాళ్ళం. ఎనమిది వరకు నేను కావ్య మంచి ఫ్రెండ్స్. తరువాత మేము ఇల్లు మారిపోయాము. డిగ్రీలో మళ్ళీ కలిసాము. నాతో తప్ప వేరే అబ్బాయిలతో మాట్లాడేది కాదు.

నేను మధ్యలో కలగచేస్కోకుండా వింటున్న, కావ్య ఫొటోస్ చూస్తూ.

అభీ: నీకు వీడియో కాల్ లో ఎలా ఉన్నాను అడిగింది, ఫొటోస్ చూపించడానికి ఎందుకు వద్దనుకుంది?

అవును ఎందుకు?

నేను: ఎందుకు?

అభీ: అదే ఎందుకు బే.. నాకేం తెలుసు.

నేను: ఇప్పుడేమంటావు?

అభీ: నేను నిన్న పిలుస్తాను అన్నాను మొన్న. వద్దూ అంది.

నేను: నేను వస్తే ఏంటి?

అభీ: ఏమో. కావ్యకి నువంటే ఇష్టంరా హరి.

కావ్య కూర్చుని దిగిన ఫోటో మొహం జూమ్ చేసి పెదవులు చూసాను. స్ట్రాబెర్రీ ముక్కలు. కొరికేయ్యాలి.

అభీ: వింటున్నావా?

నేను: హా వింటున్న ఐతే ఏం చెయ్యాలి. నాకు చెప్పే ధైర్యం లేదురా.

అభీ: ఎందుకు?

నేను: నువు అనుకుంటున్నావు గాని కాదేమో, ఈ విషయం వల్ల తనతో ఫ్రెండ్షిప్ కూడా పోతే.

అభీ దగ్గర సమాధానం లేదు. నేను కావ్య ఫొటోస్ చూస్తూ ఉన్న.

సిరి సొగసుల వయసిదీ, వయ్యారి హంస అందమా.
మధు మందారాల వచస్సు నీది, చెందనపు చెందామామవా.
నను మురిపించే మగువా, నీకు నా చూపులు తగునా.
నిను చేరాలని నా మనసే, ఇష్టం చెప్పలేని మౌనమా.

నేను కావ్య ఫొటోస్ చూస్తూ ఉంటే అభీ నా భుజం మీద కొట్టాడు.

ఎందుకా అని చూస్తే, ముందుకి సైగ చేసాడు, చూసా, కావ్య మా దగ్గరకి వస్తుంది.

మీనాక్షీ, మంజూష వెళ్లిపోతున్నారు.

ఫోన్ అభీకి ఇచ్చేసాను.

కావ్య: ఇక్కడ నుంచి అక్కడికి చూస్తూ కూర్చుంటావెంట్రా? మీనూ నువ్వు ఒకరినొకరు చూసుకోవడమేనా, చెప్పుకునేది లేదా ఇక?

అభీ: ఏం చెప్పాలే? తనకి తెలీదా నేను లవ్ చేస్తున్నాను అని.

కావ్య: మరి చెప్పూ

అభీ: చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు. తనే వచ్చి నువు కూడా నాకు ఇష్టమే అని చెప్పదంటావా?

కావ్య: హా ఇలాగే ఉండండి ఇద్దరూ. వీడిని చూడు, వీడి పని నయ్యం. అదేమో అక్కడ నుంచి సైట్ కొడుతుంటే వీడు ఫోను పట్టుకొని కూర్చుంటాడు ఎదవ.

నేను: నన్ను మధ్యలోకి ఎందుకు తెస్తున్నవే?

కావ్య: ఆ టైమ్ పాస్ కాక.

అభీ: అరేయ్ హరి ఏదో ఒక ఐడియా ఇవ్వురా మీనక్షికి చెప్పాలి.

నేను: డైరెక్ట్ పో.

అభీ: హా...

నేను: రోజూ చూసుకున్నుడు వద్దు. ఎప్పుడు ఏస్కుందాము చెప్పు అను.

ఇద్దరూ నేను చెప్పిందానికి అవాకయ్యి చూసారు.

నోరెత్తి అరుస్తూ, కావ్య: చెప్పు తీసి కొట్టుద్ది. ఐడియా ఇవ్వురా అంటే ఏం మాటలు అవి ఈడియట్.

నేను: అరె నీకు తెలీదే. ఆగు.

అభీ గాడిని చూసాను. వాడి చెవిలో ఏం చెయ్యాలో చెప్పాను.

అభీ: ప్లాన్ తేడా కొడితే నా బతుకు బైగన్ అవుద్దిరా.

నేను: నీ ఇష్టంరా. నువు ఐడియా అడిగినవు నేను చెప్పిన.

కావ్య: ఏం చెప్పావు అసలూ?

నేను: తర్వాత చెప్తాను.

నా మీద కసురుకుంది.

కావ్య: నీ తరువాత చెప్తాను తగలేయ్య. ఇప్పటికీ మూడు ఉన్నాయి తరువాత చెప్తాను అంటవు అవే ఏ ఎట్ల కలుస్తాయో తెలీదు.

నేను: మూడా ఏంటి అవి?

కావ్య: నేను అడిగిన డౌట్లు.

నేను: సరే తర్వాత అడుగు చెప్తాను.... అంటూ నవ్వాను.

కావ్య: నీ ముక్కు పదా పోదాం.

లంచ్ అయ్యింది, మాట్లాడుకున్నాము, క్లాసుకు పోతూ ఉంటే మధ్యలో మహేష్ గాడు ఆపాడు.

మహేష్: ఎంట్రోయ్ ముగ్గురూ బాగా కలసి ఉంటున్నారు? ఏం కావ్యా, నేను గుర్తుకురావట్లేదా నీకు?

కావ్య మౌనంగా తల దించుకొని అవును అన్నట్టు ఆడించింది.

మహేష్: ఓహో గుర్తొస్తున్నానా? ఎప్పుడు వస్తున్నా, బెడ్ లో ఉన్నప్పుడా? బాత్రూంలో ఉన్నప్పుడా?

నాకు కోపం వచ్చింది, వీడు వీని మాటలు.

అమాయకంగా, కావ్య: అది కాదండీ మొన్న గుర్తొచ్చారు?

మహేష్ కావ్య దగ్గరకి వచ్చాడు. కొంచెం మెడ వంచి అడిగాడు.

మహేష్: గుర్తొచ్చానంటరా....

సృజన్: ఇయూ...

మహేష్: చెప్పు ఎప్పుడు గుర్తొచ్చాను?

కావ్య: మరేమో.... మొన్న ఒక వార్తలో అమ్మాయిలని ఇబ్బంది పెడుతూ ఉంటే ఒక అతన్ని చెప్పూ చీపుర్లతో కొట్టారంట. అప్పుడు గుర్తొచ్చారు.

తింగరిది అలా అనేసిందేంటి?

మహేష్ గాడు కావ్య రెండు భుజాలు గట్టిగా పట్టుకున్నాడు. వాడికి మంట పుట్టింది.

మహేష్: ఏంటే అయితే ఇప్పుడు నన్ను కొడతారు అంటావా?

నాకు గుబులు పుట్టింది, ఏంటి అలా పట్టుకున్నాడు అని. వెంటనే మహేష్ ని పట్టుకొని తోసాను.

మహేష్: నువ్వేంద్రా మధ్యలో?

నేను: కూల్ అన్నయ్య కూల్. గుర్తొచ్చావు అంది, అంతే, నిన్ను కొడతారు అనాలేదు కదా. ఎందుకు కోపం.

నేను: పదా కావ్య క్లాస్ టైం అవుతుంది.... అని కావ్య చేయి పట్టుకున్న.

నన్ను కాలర్ పట్టుకొని లాగాడు మహేష్.

మహేష్: ఏంట్రా చెయ్యి పట్టుకుంటున్నావు?

నేను: ఫ్రెండ్ ఏ కదా అని.

వాడి కళ్ళలోకి సూటిగా పొగరుగా చూసాను.

మహేష్: ఫ్రెండ్ ఐతే ఏంట్రా, నేను చెప్పినా కదా, కావ్య....

నేను: అన్నయ్య.... కావ్య నా ఫ్రెండ్ ఓకేనా? ఫ్రెండ్షిప్ వేరు ర్యాగింగ్ వేరు. మీరు అలా మాట్లాడితే కావ్యకి ఇబ్బందిగా ఉంది. అలా ఊకె కావ్యని ఆపకండి.

మహేష్: ఏంట్రా వార్నింగ్ ఇస్తున్నవా? హీరో అనుకుంటున్నావా?

నా మొహం ఇంకా వాడికి పొడిచాను. సూటిగా దడ లేకుండా వాడి కళ్ళలోకి చూస్తూ.

నేను: కాదు నిజాలు మాట్లాడుతున్న.

మహేష్: ఏంట్రా పొగరా?

నేను: కావ్య జోలికి వచ్చినా, ఇబ్బంది పెట్టినా నాకు నచ్చలేదు అన్నయ్య.

నా కాలర్ ఇంకా బిగించాడు.

మహేష్: వస్తారా.... నిన్ను ఎవడు పట్టించుకుంటాడు.

నేను: కావ్యని ఇబ్బంది పెడితే నేను ఊరుకొని?

నన్ను కాలర్ నలిపేస్తూ పైకి లేపి ప్రయత్నం చేసాడు.

చుట్టూ చూసాను, అక్కడ బయట ఉన్న వాళ్ళందరూ మా దిక్కే చూస్తున్నారు.

నేను: నీకు కాలర్ ఉంది, నాకు చేతులు ఉన్నాయి. పట్టుకుంటే నీకే ప్రాబ్లం. అందరూ చూస్తున్నారు.

వదిలాడు.

మహేష్: సాయంత్రం చెప్తాను మీ సంగతి.

నేను వాడిని ఏం హీక్కుంటావో హీక్కో అన్నట్టు చూసి, మేము క్లాసుకి వెళ్ళిపోయాము.

క్లాసులోకెళ్ళి కూర్చున్నాము. ముగ్గురము ఏమి మాట్లాడుకోలేదు. నేను చేసిందానికి వాళ్లకు నాతో ఏం మాట్లాడాలో తోచలేదేమో.

రెండు గంటలు గడిచాక, యూనివర్సిటీ నుంచి బయటకి వచ్చాము. అభీ బండి తీసి వచ్చాడు.

అభీ: కావ్య ఇంటి కాడ దింపాలా?

కావ్య: బస్సులో పోతాలేరా.

అభీ కావ్యతో సరే అంటూ నన్ను చూసాడు. ఇద్దరం కలిసే పోవాలి అని అర్థం.

కావ్య నేను అలా యూనివర్సిటీ కాంపౌండ్ వాల్ నుంచి ఫుట్పాత్ మీద నడుస్తూ ఉన్నాము.

అప్పుడే మహేష్ కూడా మా పక్క నుంచి బండి మీద మమ్మల్ని దాటుకుంటూ వెనక్కి మెడ తిప్పి నన్ను బేధిరింపుగా చూసి పోయాడు.

కావ్య నా కుడి చేతిలో తన ఎడమ చేతిని కలిపి పట్టుకుంది.

కావ్య: వాడితో గొడవ వద్దు కృష్ణ.

ఇంకా గట్టిగా నా అరచేతిని సున్నితంగా పిసికింది.

నేను: వాడి మాటలు నాకు నచ్చలేదు. ఇవాళ మరీ ఓవర్ అనిపించలేదా?

మా నడక ఆగింది.

కావ్య: వాళ్ళు మాములోల్లు కాదు. మనల్ని కంట్ల పెట్టుకొని ఏమైనా చేస్తే.

స్పష్టంగా కావ్య కళ్ళలో గుబులు. నన్ను సూటిగా చూస్తున్నా ఏదో చెప్పలేక మొహమాటపడుతున్నట్టు అనిపించింది.

తన కలువ కళ్ళను ఇష్టంగా చూస్తూ, కంగారుగా ఆడుతున ఆమె కనుపాపలు గమనించి, కుడి చేత కావ్య చెంప కప్పేసాను.

చిన్న చిరునవ్వుతో, నేను: ఇవాళ ఏదో అయిపోయింది. రేపటికి మామూలుగానే ఉంటాడు మహేష్. ఏదో అప్పుడు అలా మాటల్లో కొంచెం కోపం వచ్చింది నాకు.

సిగ్గు పడింది. నేను చూసాను, నా కళ్ళని నమ్మొచ్చా? తెలీదు.

నడక సాగించింది.

కావ్య: చూడానికే హీరోలా ఉన్నావనుకున్నా, హీరోయిజం కూడా ఉంది.

నేను: చ అట్లాంటిది ఏం లేదులే.

కావ్య: అవును.... నీకంత సీన్ లేదులే.

ఇద్దరమూ నవ్వుతూ బస్టాప్ లో ఆగాము. ఏంటో అప్పుడే ఒక బస్సు వచ్చింది. ఇద్దామూ ఎక్కాము.

నిల్చున్నాం. ఎదురెదురుగా. కావ్య మీదకి నా మొహం వంచి తన ముద్దు మోమును కొంటెగా చూస్తూ.

తనూ సిగ్గుగా నవ్వింది.

కావ్య: ఈ మధ్య నన్ను అదో రకంగా చూస్తున్నావు?

నాకేం తెలీడం, లేదు నా మొహంలో, నా చూపులు తను పట్టేస్తుంది.

నేను: అదోలా అంటే?

కావ్య: ఏమో ఇంతకుముందులా కాదు.

మొహం తిప్పుకున్న.

బస్సు బ్రేక్ వేస్తే తను నా మీదకి పడింది. నా బాహులో హత్తుకుంది.

నేనేం తెలీనట్టు ఉన్నాను. సిగ్గుతో మొహం కిందకి దించుకుంది.

నిజంగా అభీ చెప్పినట్టు కావ్యకి నా మీద ఇష్టం ఉందా? ఉంది అనే అనిపిస్తుంది. మెడ వంచి తన కురుల వాసన పీల్చాను.

అడుగు ముందుకి వేసింది. నా ముక్కు తన కురుల్లో పాతుకుంది. మల్లెతీగల గుబాలింపుగా నా మెదడు మబ్బుబారుకుంది.

ఒక నిమిషం, తను కావాలనే అడుగు ముందుకి వేసిందా? లేదు లేదు, తన స్టాప్ దగ్గరికొస్తుంది.

బస్సు స్టాప్ దగ్గర ఆగింది.

నా చెవిలో, కావ్య: కలుద్దాం రా. బై.

బస్సు దిగింది.

కావ్య దిగినాక వదిన నాకు ఫోన్ చేసింది.

నేను: హెలొ వదినా

సంధ్య: హరి వస్తున్నవా?

నేను: హా వదిన, బైపాస్ దాటాను.

సంధ్య: అత్తమ్మా చుట్టాలింటికి పోయారు. అతమ్మతో పోతా అని కన్నా కూడా పోయాడు.

నేను: ఓహ్...

సంధ్య: అబ్బా నా రెండో మొగుడా ఓహ్ కాదు. ఎక్కడా ఆగకుండా రా ఇంటికి. ఉమ్మ.

వదిన ఒక పావుగంట ముందే ఫోన్ చేసుంటే express బస్సు ఎక్కేవాడిని.

నేను: సరే సరే బస్సులో ఉన్నాను. వస్తాను.

----

ఇంట్లో అడుగు పెట్టి తలుపు మూసి వంట గదిలోకి పోయి బ్లూ చీరలో ఉన్న వదినని వెనక నుంచి పట్టేసుకున్న.

ఆమె సొగసరి మెడలో ముద్దు పెట్టేసాను.

సంధ్య: మ్మ్మ్మ్...

నేను: ఇవాళ మూడ్ వచ్చిందా నీకు నా మీద.

సంధ్య: ఏ అలా అడిగావు?

నేను: ఫోన్ చేసి మరీ చెప్పావు కదా.

నా దిక్కు తిరిగింది. పెదవులు అందుకున్న.

ఆమె కోమలమైన నడుము మీద చేతులు రుద్దుతూ, నా ఒళ్ళో రొమ్ములు బిగుతుగా బిగుసుకుపోతూ, వొంగి ఆ ఎత్తులను కప్పేస్తున్న కొంగుని జారించి ముద్దు పెట్టాను.

సంధ్య: ఆహ్ ఇక్కడ వద్దు.

పిరుదుల కింద చేతులేసి ఎత్తుకుని నా గదికి తీసుకుపోయాను.

తలుపు మూసి నా చొక్కా విప్పేసా. వదిన జాకెట్ విప్పింది. లేచి నన్ను పరుపులో కూర్చోపెట్టి నా మీద ఎక్కింది.

నాకు తన పొంగులు నోటికి అందించింది. వాటిని కోరికగా నోట్లో పెట్టుకుంటూ చీకసాగాను.

సంధ్య: ఇస్స్ మరిదీ...

ఒక చేత ఎడమ ద్వయం పట్టుకొని చీకుతూ, కింద ఆమె చీర కుచ్చిళ్ళు లాగేసాను.

నేను: మొత్తం విప్పు. ఏమీ ఉండకూడదు.

సంధ్య: హ్మ్...

నా భుజాల మీద చేతి బరువు పెట్టి లేచి నిల్చుంది. నేను టకటకా తన చీర, లంగా, లోపలిది కూడా కిందకి జార్చి పరుపులోకి తోసి మీదకి ఎక్కి మెడలో ముద్దులు కురిపించాను.

నా బనీణ్ అంచులు పాటుకొని విప్పింది.

మీద పడి ఆమె అందాలు నా ఛాతీలో ఒత్తి నలిపేస్తూ మెడలో ముద్దులు పెడుతూ నాకుతూ ఉన్నాను.

వదిన నడుము మీద మర్దనా చేస్తూ ఆ కోమలత్వం, మెత్తదనం పిసుకుతూ ఉల్లాసపోతున్నాను.

నా మొహం పట్టుకొని కసిగా పెదవులు ముద్దిచ్చింది.

సంధ్య: మ్మ్మ్మ్...

నేను: ఉమ్....

కిందకి జరిగి ఆమె గుండె మీద ముద్దు చేసి మధ్యలో రెండూ చేతులతో పట్టి నిక్కపొడుచుకున్న చనుమొనలు నలిపేసాను.

సంధ్య: ఆహ్... నీచేతులు పడగానే అవి ఇంకా కావలంటాయిరా.

పిండి ముద్దల్లా పట్టి గట్టిగా పిసికాను.

సంధ్య: స్స్... పిండేయ్.... మ్మ్మ్మ్....

నేను: పిసక్కుండా నా చేతులు ఆగవులే వదినా...

మధ్యలో నాకుతుంటే నా తలని ఇంకింత కిందకి తోసింది.

రెండు అందాలు చేత పిసుకుతూ మంచు పరుపు నాభిలో గడ్డం గుచ్చుతూ ఆ చిట్టి వెచ్చని భావులో చల్లని నాలుక పొడిచాను.

వదిన శరీరం శంకిస్తూ నా జుట్టు నలిపేస్తుంటే, నేను కసితీరా ఆమె గుండెలు పిండేస్తున్న.

సంధ్య: ఆహ్...ఇదే ఇలాగే చేసి నన్ను చంపుతావు.

బొడ్డు మీద కొరికాను. పైకి లేచి ఎడమ స్థానం మునిపంటితో కొరికాను.

సంధ్య: ఆహ్... మ్మ్...

కొరికిన చనుమొన మీద నాకుతూ గెలికాను.

వణుకుతూ నా తల పిసికి ఆపింది.

పైకి పోయాను. ఊపిరి తీసుకుంటూ నన్ను తహతగపోతు చూసింది.

సంధ్య: నాలుక పని చూపించి మరిది ఇవాళ నాకు.

పెదవులు ముద్దు పెట్టాను. కుడి చేతిని కిందకి పోనిచ్చి పూ దిమ్మని తడిమాను. నా కౌగిట్లో జలించింది.

సంధ్య: ఆఅహ్... మరిదీ..

శీర్షం మీద వేలితో మీటుతూ తిప్పుతుంటే, తను కళ్ళు మూసుకొని మూలుగుతూ నన్ను గట్టిగా హత్తుకుంది.

తన చేతుల పట్టు విడుచుకుంటూ కిందకి జారి ఆమె తొడల నడుమ నా మొహం పెట్టి అటూ ఇటూ జొన్నపోత్తుల సౌందర్యాన్ని ముద్దాడి, నా తలను మధ్యకి ఒత్తేసుకుంటే,

రాసాలూరుతూ, పాకంలో ముంచి తీసిన మడతలు పడిన తియ్యని కాజాలా ఉన్న ఆమె మంఖరంధాల మందారం ముద్దు పెట్టాను.

నా జుట్టు నలిపేస్తూ మూలిగింది.

సంధ్య: ఆహ్...

ముద్ధులో యోనిశీర్షం పెదవుల మధ్య అందుకొని లాగాను.

సంధ్య: ఆఆఅహ్ మరిదీ....

నాలుక బయట పెట్టి దాన్ని మెత్తని ఉడక పల్లిత్తుని కొరికినట్టు పెదవులతో కొరికాను.

భారంగా, శంకిస్తూ, సంధ్య: అమ్మ్మ్ హ్.... అని అరిచింది.

నా గడ్డం మీద ఆమె తేనె జిగట చేస్తూ, నేను మొహం వొంచి ఆమె రెమ్మల కలయిక నుంచి నాలుక అదిమిపెట్టి పైకి నాకితే ఆ రుచి నా నోట్లోకి తీపిగా, మత్తుగా మింగి పిచ్చెక్కిపోయాను.

సంధ్య: ఇస్స్....

అలా మూలుగుతూ తిమ్మిరితో బిరుసెక్కుతున్న బిగుతులను పిసుక్కుంది. రెండు తొడలూ నా భుజాన ఆనించింది.

నేను ఇక నా నాలుక నాకుడు కార్యం మొదలు పెట్టాను.

పాకం ముడతల మధ్య రుచి చేస్తూ, నాలుక కోసరును ఒరుస్తూ ఆమె తీపి రెమ్మలను నాకుతున్న.

వదిన కమ్మగా మూలుగుతుంటే, ఆ స్వర సంగీతం వింటూ నేను నా నాలికని ఆడిస్తున్న.

సంధ్య: మ్మ్మ్మ్....

పిరుదుల కింద చేతులేసి పైకి లేపుతూ నా నోటికి ఒత్తేసుకుంటూ చింతపండు చెంచాని చప్పరించినట్టు కుక్క నాకుడు నాకాను.

తనువులో తుఫాను రేగినట్టు తొడలను ఉరిమిస్తూ ఊగిపోతూ నా నోటికి స్నానం పోసినట్టు తడుపుతూ నాకు ఆమె అమృతాన్ని తాగించి పరుపులో సొలిగిపడింది.

ఆ రుచి మింగి, ముద్దులతో పైకి పయనించి కింద తీపిని పైన తీపితో జత చేసాను.

గాఢంగా, కసిగా, మత్తుగా, పిచ్చిగా పెదవులు కోరుక్కున్నాము.

సంధ్య: తినేసావురా నన్ను మగడా

నేను: నువు తినిపిస్తే తినకుండా ఉంటాడా నీ రెండో మొగుడు.

సంధ్య: మ్మ్....

నన్ను పక్కన ఒరిగించి లేచి నా కాళ్ళకు అటూ ఇటూ కూర్చుంది.

నా ప్యాంటు గుండీ విప్పి, జిప్పు తీసి చకచకా కిందకి లాగి నా నిగిడిన సురకత్తిని బయటకి తీసింది.

నేను మైమరుపుగా ఆమె కోర కళ్ళల్లోకి చూసాను. పెదవులు కొరుక్కుంటూ నా మొగతనాన్ని చూసింది.

పొట్ట మీద వొంగుతున్న దాన్ని చేత్తో పట్టుకొని నిటారు చేసింది.

తోలుని కిందకి లాగి, పాకం బుడగలతో మెరుస్తున్న గుండుని చూస్తూ వొంగి ముద్దు పెట్టింది.

ఆ ముద్ధికి నా ఒంట్లో నరాలు జివ్వుమని, వణికిపోయానే.

ముద్దు తదుపరి నాలుక తాకించింది.

నా ఒళ్ళంతా తిమ్మిర్లు రేగి, “ ఫక్... వదినా ” అని మిలిగాను.

సంధ్య: ఫక్ కి ఇంకా సమయం ఉంది మరిదీ. దానికోసమే దీన్ని సిద్ధం చేస్తున్న.

ఆహ్... ఆ మాటలు విని మరింత పిచ్చెక్కింది నాకు.

నా కొలత అడుగున నాలుక అధిమి పైకి పాకించింది.

నేను: ఆహ్...

అలా వచ్చి పెదవులు కప్పేసి గ్రంథులు నోట్లో పెట్టుకుంది.

నాకు నరాలు తేలి, నేను గాల్లో తేలిపోతూ ముందుకు పొడిచి మరింత నోట్లోకి తోసాను.

తను నన్ను బుగ్గలతో బిగించి పుల్లైసు చీకినట్టు చీకడం మొదలెట్టింది.

కళ్ళు మూసుకుని సుఖంగా వెనక్కి వాలిపోయాను.

“ స్లర్ప్ స్లర్ప్ ” అని నన్ను కసిగా చీకేస్తుంది.

నేను కాస్త నా నడ్డిని పైకి లేపుతూ వదిన నోటికి అనుగుణం చేస్తున్నా.

ఇంతలో వదిలి నా తొడల మీద కూర్చుంది.

సంధ్య: అలాగే ఉండు. నా నడుము పట్టుకో.

నేను చెప్పినట్టే నడుము పట్టుకున్న.

నాది దోపుకొని, కూర్చుంది. ఉమ్ముతో తడిచిన అంగం ఆమె తడి పుట్టలో సమ్మగా ఎక్కేసింది.

సంధ్య: కస్సున దిగుద్ధిరా నీది.

నేను: ఇంకా దించనా కొంచెం బయటే ఉంది.

సంధ్య: అమ్మో వద్దురో.

నా ఛాతీ మీద చేతు పెట్టి ఊగడం మొదలు పెట్టింది.

నేను నడుము మీది చేతులు ఆమె వెన్నముద్దల మీధ వేసి పట్టుకుని పిసుకుతుంటే నామీద కసిగా తన పువ్వుతో నా అంగాన్ని గుడుస్తుంది.

సంధ్య: ఆహ్ హరి....

నేను: నన్ను దెంగుతావు వదినా నువు. నీకు అన్నయ్య ఒక్కడు సరిపోడులే

సంధ్య: అందుకే నీ మొడ్ద గుడుస్తున్నా కదరా ముద్దుల మరిది.

తిరిగి నడుము పట్టుకొని, నా పాదాలు పరుపుకి నొక్కి పెట్టి, ఎదురొత్తులు ఇవ్వసాగాను.

నా మొత్తలు ఆమె పిర్రలకు ఢీకొంటూ, తప్ తప్ అని శబ్దం వస్తూ ఊగుతుంది.

సంధ్య: ఆహ్.... ఎలా చీకాను నచ్చిందా?

నేను: నువు చీకితే నచ్చడం ఏంటి వదినా, పిచ్చెక్కింది.

సంధ్య: మ్మ్మ్మ్.... ఆహ్ ధెంగు... మ్మ్.... అబ్బా...

ఎంతసేపు తేలీలేదు. గది మా దెంగుడు శబ్దం నిండింది.

సంధ్య: మళ్ళీ చీకాలా?

నేను: స్ వద్దు ఆహ్ వదినా….

నా మీద పడింది. హత్తుకొని కాళ్ళను ఆడిస్తూ ఇక ఆపుకోలేక ఆమె పూకులో నా వీర్యం చిమ్మరించాను.

పక్కకి పడుకొని ముద్దులు పెట్టుకొని, ఒళ్ళో పడుకోపెట్టుకున్న.

ఇవాలంతా నా ఆలోచన ఒక్కటే, అభీ చెప్పింది విని నేను కావ్యకి నా ఇష్టం తెలియజేస్తే తనేమంటుంది? తనకి కూడా ఇష్టమే అనిపిస్తున్నా, నేను అనుకుంది తప్పేమో అనే అనుమానం కలుగుతుంది. మా స్నేహం పోతుందన్న భయం కూడా ఉంది, కానీ ఎన్నాళ్ళని ఇలా ఉండిపోతాను. కాలేజ్ ఇంకో సంవత్సరం ఉంది కదా చూద్దాంలే.

వదిన నా బుగ్గ ముద్దిచ్చింది.

సంధ్య: ఎరా అలా ఉన్నావు? తొందర పడ్డానా నేను?

నేను: చ లేదు వదినా.

నన్ను వెచ్చగా హత్తుకుంది.

సంధ్య: ఇంకేం ఆలోచిస్తున్నావు?

నేను: వదినా ఒక అమ్మాయి ఊరికే మగాడితో చనువుగా ఉండొచ్చంటావా?

సంధ్య: ఎందుకు ఉండకూడదు. నమ్మకం ఉంటే అమ్మాయిలు స్నేహం చేస్తారు. అనుమానం అనిపిస్తే పరచియంగానే ఉంచుతారు.

నేను: కావ్య నాతో ఫ్రెండ్ గానే ఉంటుంది అంటావా?

నా మొహం ఆమెకి తిప్పుకుంది.

సంధ్య: మరిది.... నీకు కావ్య ఫ్రెండ్ కంటే ఎక్కువ అనిపిస్తుంది, కదా?

నేను: చెప్పాను కదా వదినా. చూడగానే నచ్చేసింది అని.

సంధ్య: నీకు చూడగానే నచ్చేస్తుందిరా, నువు మగాడివి. నేను నచ్చలేదా నీకు. అందంగా ఉంటే నచ్చరా.

నేను: కానీ వదినా...

నా మూతి ముద్దు పెట్టింది.

సంధ్య: హరీ... నువు ఇంతగా కావ్య గురించి ఆలోచిస్తున్నావు అంటే ప్రేమిస్తున్నావు. నీ గురించి కావ్య ఆలోచిస్తోందా?

నేను: తెలీదు?

అవును ఆలోచన ఉందా కావ్యకి నా మీద. అయినా ఎందుకు ఉంటుంది.

సంధ్య: తెలియాలంటే నువు చెప్తే తను నీకు చెప్తుంది ఉందా లేదా అని.

నేను: ....

సంధ్య: ఎవరో ఒకరు చెప్తెగాని బయటకి రాదు హరి... ఇలాగే చెప్పకుండా ఉండిపోతే అది అలాగే ఉండిపోద్ది.

నేను: చెప్పాక, తనకు అలా లేదు. నువు ఇలా అనుకుంటావు అనుకోలేదు అంటే? నాకు దూరం అవుతే?

సంధ్య: లేక నువు చెప్పినందుకే తనకు కూడా నీ మీద ప్రేమ కలిగితే, నువ్వు చెప్పిందానికి ఆలోచిస్తుంది కదా?

అవును వదిన చెప్పేది కూడా తర్కమే. నేను చెప్పడమే ట్రిగ్గర్ అయితే.

సంధ్య: నేను నిన్ను దగ్గరకి తీసుకొని, నువు నోరు విప్పకుంటే మనం ఈరోజు ఇలా ఉండేవాళ్ళమా హరి.

నేను: అవును.

సంధ్య: టైం రానివ్వు హరి.

సమయం. సమయం కోసం ఎదురుచూస్తూ ఉన్నాను. నా జీవితం మరోసారి పాజ్ బట్టన్ నొక్కినట్టు అనిపించింది, కావ్యకి నా ప్రేమ చెప్పాలనే అవకాశం కోసం ఎదురుచూపుతో.

అభిరామ్ కూడా మీణాక్షికి నేను చెప్పినట్టు ధైర్యం తెచ్చుకుంటూ, నేను అవకాశం కోసం చూస్తూ, అలా కాలం నిస్సారంగా మరో మూడు నెలలు గడిచాయి.

ఆలోచన. అడుగు. అవకాశం. సమయం.
అన్నీ కుదరాలి, తనకి చెప్పాలంటే.
​