Romance లవ్ ఎట్ ఫస్ట్ సైట్ [Completed]

రాత్రి..

బాగా చదువుకోవాలి.. మంచి ఉద్యోగం తెచ్చుకోవాలి.. చెల్లికి పెళ్లి చెయ్యాలి.. అంతకు మించి లక్ష్యాలు ఏమి లేవు నాకు.. కానీ వర్ష ఆశయాలు విన్నాక జీవితం ఇంకో కోణం లో కనపడ్డం మొదలైంది..

నా వంతు నేనేం చెయ్యగలను.. తనని అలా వదిలెయ్యడమేనా నే చేయగలిగేది.. పిచ్చి లేస్తోంది.. క్యాబ్ యాప్ ఆన్ చేశా.. కానీ ఈరోజు తన దగ్గరకి కాదు..

మళ్ళీ తనని కలిసి ఇంకా గొయ్యి తవ్వుకోవడం నాకు ఇష్టం లేదు..

తనకి ఉన్న కాంటాక్ట్స్ కి తాను హెల్ప్ అడగొచ్చు.. కానీ అడగను అంటోంది.. పిల్లలకే కాదు పెద్దవాళ్ళకి కూడా ఆల్టర్నేట్ ఉపాధి అంటోంది..

ఏమి చదువుకొని వాళ్ళు, ప్రాస్టిట్యూస్, ట్రాన్సజెండర్స్ ఇంత మందికి ఉద్యోగాలు అంటే ఎవరిస్తారు..

మనమే ఏదైనా బిజినెస్ స్టార్ట్ చేస్తే.. సరిపోయింది... డీజిల్ కొట్టించడానికి డబ్బులు లేవు కానీ వెయ్యి మందికి ఉద్యోగాలా..

ఇలా ఆలోచిస్తూనే 4 ట్రిప్పులు కొట్టా.. తనని చూడాలనిపించింది.. కనీసం తన నెంబర్ కూడా తీసుకోలేదు..

తనకి బిల్డింగ్ దగ్గర కన్నా బైట బుకింగ్స్ ఏ ఎక్కువ.. కాస్ట్లీ కదా.. తాను ఎంత ప్రొఫెషనల్ లంజలా బిహేవ్ చేస్తున్న తనమీద అసహ్యం రావట్లేదు..

అది తన గురించి నిజం తెలియక ముందు నుంచి కూడా.. ఎస్ ఐ ఆమ్ ఇన్ లవ్ విత్ హర్.. చూసినప్పటి నుంచే...లవ్ ఎట్ ఫస్ట్ సైట్..

వొంటి మీద బురద పడినంత మాత్రాన ప్రేమించిన వాళ్ళని వదిలేస్తామా..మనసులో ఏముంది అనేదే కదా ముఖ్యం.. తనని ఎంత మంది చేతుల బురద ఐన తాకని షి ఇస్ మైన్..

క్యాబ్ ఆఫ్ చేసి.. నేనేం చెయ్యగలను అని ఆలోచించా.. ఇలా స్త్రీలు చెయ్యగలిగే బిజినెస్ ల గురించి సెర్చ్ చేశా.. ఎన్నో ఎక్సామ్పుల్స్.. లిజ్జత్ పాపడ్.... ఇంకా ఎన్నో..

లోన్స్ అండ్ ఫండ్స్ గురించి చూడగా చూడగా క్రౌడ్ ఫండింగ్ గురించి తెల్సింది..

సో ఇప్పటి దాకా చూసిన ఐడియాస్ అన్నిటిని కలపగా ఒక ఐడియా లాంటిది వచ్చింది..

అదే లోకల్ బ్రాండ్.. ఒక బ్రాండ్ నేమ్ తో సబ్బులు, షాంపూలు, పౌడర్లు, ఆయిల్స్, పాపడ్స్, బిస్కిట్స్, చాక్లెట్స్ ఇలా మినీ ఇండస్ట్రీస్ పెట్టి..

ఒక మినీ సూపర్ మార్కెట్ లాంటి చైన్ క్రియేట్ చెయ్యాలి.... మనమే తయారు చేసి మనమే ట్రాన్స్పోర్ట్ చేసి మన షాప్ లో మనమే అమ్మే ప్లాన్.. కొంచెం పెద్దదే.. అవును అంత మందికి ఉపాధి అంటే అంత పెద్దదే చెయ్యాలి..

చదువుకున్న వాళ్ళకి, చదువు లేని వాళ్ళకి, ట్రాన్సజెండర్స్ కి అందరికి ఉద్యోగాలు ఇవ్వొచ్చు.. ఎహె.. ఉద్యోగాలు నేను ఇవ్వడమంటే వాళ్లే దీనికి ఓనర్స్..

నేను ఒక చిన్న సమిధ లా సాయం చేస్తా.. నా వర్ష లాగ..

ఉన్న నాలెడ్జి లోనే.. AI హెల్ప్ తో ప్రాజెక్ట్ రిపోర్ట్ తయారు చేశా..

ఫస్ట్ దగ్గర్లో ఉన్న బ్యాంకు లని అప్రోచ్ అవ్వాలి... రేపు ఫ్రెండ్స్ ని ఎవరినైనా అడిగి లాప్టాప్ తీసుకొని.. క్రౌడ్ ఫండింగ్ రైజ్ చెయ్యాలి..

ఊహల్లోనే అన్ని సాధించేసినట్టు.. వర్ష చాల హ్యాపీ ఫీల్ అయినట్టు.. ఎన్నెన్నో కలలు..

ప్రశాంతంగా నిద్ర పట్టింది..

పొద్దున్న..

మళ్ళీ నిన్న నైట్ సాయి వచ్చి డిస్టర్బ్ చేస్తాడనుకున్న.. కానీ రాలేదు.. చిన్ననాటి స్నేహితులు పదేళ్ల తర్వాత కలిస్తే ఎలా మాట్లాడుకుంటారో నాకు తెలుసు..

కానీ నేను నేను కాదు కదా.. ఆ బంధాలు ఆనందాలు మా అమ్మ నాన్నతో పాటే పోయాయి..

ఎందుకు రాలేదో.. పోన్లే.. ఈ నరకాలకి తాను దూరంగా ఉండడమే మంచింది.. ఎవడో క్యాబ్ డ్రైవర్ అనుకున్నప్పుడే ఇబ్బంది పడ్డ.. ఇప్పుడు సాయి అని తెలిసాకా.. ఇంకా కష్టం..

వెంటనే కాలేజీ మారిపోవడమే బెటర్..

పోనీ నిన్న రాలేదు కదా.. ఈరోజు మాములుగా ఉంటె ప్రాబ్లెమ్ లేదుగా.. చూద్దాం అనుకుంటూ కాలేజీ కి బయలుదేరా..

క్లాస్ కి వెళ్తే చాలా కూల్ గా ఉన్నాడు.. అదేంటి నిన్నటిదాకా పిచ్చిపట్టినట్టు తిరిగిన సాయేనా అనిపించింది..

ఎనీహౌ నా ఆశయాన్ని అర్ధం చేసుకున్నాడు..హ్యాపీ..

క్లాసెస్ అయిపోయాక లంచ్ కి వెళ్దాం నీతో మాట్లాడాలి అన్నాడు..

ఎం మాట్లాడతావురా.. నిన్న అంత చెప్పక కూడా అన్నా..చిరాగ్గా.

సాయి - ఎహె నువ్వొక్కదానివి.. ప్రతీ దానికి కంగారు.. మాట్లాడితే కదా తెలుస్తుంది..

సరే పద అనుకుంటూ దగ్గర్లో ఉన్న రెస్టారెంట్ కి వెళ్ళాం.. మంచురియా ఫ్రైడ్ రైస్ ఆర్డర్ చేసి.. హ చెప్పు అన్నా..

వాడికి నిన్న రాత్రి వచ్చిన బిజినెస్ ఐడియా చెప్తున్నాడు.. ముద్ర లోన్స్ ట, క్రౌడ్ ఫండింగ్ ట, pmegp స్కీమ్స్ ట, సూపర్ మార్కెట్స్ ట.. అర గంటలో డి మార్ట్ కి బాబు లాంటి ఐడియా చెప్పాడు..

నవ్వొచ్చింది.. రాత్రంతా ఇదే ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నావా. అందుకేనా రాలేదు అన్నా..

సాయి - ఐడియా ఎలా ఉందొ చెప్పలేదు..

నేను - ఐడియాస్ ఏముంది సాయి.. ఖాళీగా కూర్చుని ఆలోచిస్తే గంటకి 60 వస్తాయ్.. బిజినెస్ పెట్టాలి.. సక్సెస్ అవ్వాలి.. నష్టాలొస్తే.. మళ్ళీ వాళ్ళని ఆ చీకటి బ్రతుకులే బ్రతక మంటావా..

సాయి - నష్టాలు ఎందుకు వస్తాయ్..

నేను - మరి నువ్వు బిసినెస్ పెట్టగానే అందరూ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి నీ దగ్గరే కొనేస్తారా..

సాయి - మరీ ప్రయత్నించకుండానే ఓడిపొమ్మంటే ఎలా..

నేను - నూతిలో దిగే ముందు తాడు పొడుగెన్తుందో చూసుకోమంటున్న..

ఈలోపు ఫుడ్ వస్తే.. వడ్డించుకొని తినడం మొదలు పెట్టాం.. కోపం వచ్చినట్టుంది.. కొంచెం సీరియస్ గా చూస్తున్నాడు..

మరీ సైలెంట్ అయిపోయాడు..

నేను - సరే నీ ప్రయత్నాలు నువ్వు చెయ్యి.. బ్యాంక్స్ లోన్ ఇస్తానన్న.. క్రౌడ్ ఫండింగ్ వచ్చినా నా వంతు నేను ఒక 20 లక్షలు ఆరెంజ్ చేస్తా..

షాక్ అయినట్టున్నాడు.. వెంటనే తేరుకుని..

సాయి - అలా ఐతే నేను నీతో పాటే ట్రావెల్ చెయ్యాలి..

నేను - ఎందుకు..

సాయి - ఎందుకేంటీ.. ఇండివిడ్యువల్ ప్రాజెక్ట్ రిపోర్ట్స్ చెయ్యాలి.. చదువుకున్న వాళ్ళు ఎవరో.. సేల్స్ ఎవరో.. అకౌంట్స్ ఎవరో.. వాళ్ళ ఇంటెరెస్ట్స్ ఏమిటో తెలుసుకుని కదా చెయ్యాలి.. నే అంతా వర్క్ చేసాక వాళ్ళకి ఇంటరెస్ట్ లేదంటే..

నేను - కరెక్టే..

సాయి - మరందుకే..

నేను - సరే ఫస్ట్ నన్ను అత్త తో మాట్లాడనీ, వాళ్లతో మాట్లాడని అప్పుడు చెప్తా నీకు ఏ విషయం..

సాయి - సరే ఈలోపు నేనైతే క్రౌడ్ ఫండింగ్ రైజ్ చేస్తా..

నేను - ఎంత అనుకుంటున్నావు..

సాయి - 2 క్రోర్స్..

నేను - సరిపోతాయా..

సాయి - మొదలు పెట్టడానికి సరిపోతాయి.. రకరకాల లోన్స్ పెట్టిన అన్నీ ఒకే చోట మ్యానుఫ్యాక్చర్ అవుతాయి.. పర్లేదు..

నేను - అన్నీ అంత ఈజీ గ తీసుకోకు బాబు..

సాయి - తెలుసులే.. రిపోర్ట్ ఫైనల్ చేసాక మళ్ళీ డిస్కస్ చేద్దాం..

చివరగా ఒక ఐస్ క్రీం కూడా తిని ఎవరి దారిన వాళ్ళం బయలుదేరాం..

చూద్దాం మొదటి రోజు ఉన్నంత ఆవేశం నాలుగు రోజుల తర్వాత ఉంటుందా..

సాయంత్రం..

సాయి చెప్పిన ఐడియా గురించి ఆలోచించడం మొదలు పెట్టా.. చిన్న పిల్లల సంగతి సరే.. పెద్ద వాళ్లంటే.. పడుకుని సంపాదించేది ఉండగా కష్టపడమంటే కష్టపడతారా..

మళ్ళీ నేనే నెగటివ్ గా ఆలోచించడం ఎందుకు.. ఈ బ్రతుకు వద్దనుకున్న వాళ్ళే ముందుకు వస్తారు.. వెయ్యి కాకపొతే వందమంది.. వంద కాకపొతే పదిమంది..

అత్త ఫ్రీ గా ఉన్న టైం చూసి విషయం చెప్పా..

ఈ బిజినెస్ లు మనతో అయ్యే పనేనా అంది..

ట్రై చేస్తేనే కదా అత్త తెలిసేది అన్నా..

సరే ఎం చేద్దాం అనుకుంటున్నావు ఇప్పుడు.. అంది అత్త..

ఈ సంవత్సరం కాలేజీ మానేద్దాం అనుకుంటున్నా..

అదేంటే..

వచ్చే మూడు నెలలు ఎన్ని బుకింగ్స్ చేస్తావో చెయ్యి అత్త.. నేను ఇరవై లక్షలు ఆరెంజ్ చేస్తా అని చెప్పా సాయి కి..

ఒసేయ్ నీకేమైనా పిచ్చా.. ఇంతమంది ఉన్నాం.. నువ్వు ఆలోచించేది అందరి కోసం.. అందరి కోసం నువ్వొక్కదానివి నలిగిపోవక్కర్లేదు..

అందర్నీ పిలుస్తా ఆగు అని అందరికి కబురు పెట్టింది..

ఒక ఇద్దరు మాత్రం కస్టమర్స్ తో ఉన్నారు.. మిగిలిన అందరు పది నిముషాల్లో హాల్ లోకి చేరారు..

అత్త చెప్పడం మొదలు పెట్టింది..

మన జీవితాల్ని మార్చుకోవడానికి వర్ష ఒక ప్లాన్ చెప్తా అంటోంది.. అందరూ వినండి..

అత్త చెప్తుందేమో అనుకుంటే నన్ను ముందుకు తోసింది.. గొంతు సవరించుకొని..

మీకు తెలుసు నేను కూడా అత్త దారిలోనే మనలాంటి వాళ్ళకి హెల్ప్ చెయ్యాలి అన్న ఉద్దేశంతో ఎన్నో కార్యక్రమాలు చేస్తున్నా..

ఇప్పుడు దాన్ని ఇంకా ముందుకు తీసుకు వెళ్ళడానికి నాకు ఇంకో దారి కనపడింది.. అదే మనం ఇప్పటి వరకు దాచుకున్న డబ్బులతో కొన్ని నిత్యావసర సరుకులు తయారు చేసి దగ్గర్లో ఉన్న షాప్ లకి అమ్మడం..

ఇలా చేస్తే.. మన మీద మనకి నమ్మకం పెరిగి డబ్బుల కోసం వొళ్ళు అమ్ముకోవక్కర్లేదు.. నాతొ పాటు మీరు ఎంత మంది ముందుకు వచ్చినా సరే..

ఎవరు చెయ్యగలిగే పని..వాళ్ళు చేద్దాం.. దాని కోసం ఇంకా నేర్చుకోవాలంటే నేర్చుకుందాం.. మీరేమంటారు అని వాళ్ళకేసి చూసా..

వర్షా అని పిలిచింది షీలా అక్క..

ఏంటక్కా..

ఇక్కడ మన బ్రతుకులు ఇలాగె ఉండిపోవడానికి మన అవసరాల కంటే రాజకీయ అవసరాలు సినిమా వాళ్ళ అవసరాలు వాళ్ళ పనులు అవ్వకొట్టుకోవాలని చూసే బిసినేస్మాన్ ల అవసరాలే ఎక్కువ..

మనం మారాలన్న వాళ్ళు వదలరు.. ఇదొక ఊబి.. ఆ విషయం నీకు తెలియంది కాదు..ఇందులోంచి మనల్ని ఎవరూ బయటకి లాగరు.. ఎందుకంటే దానికోసం ప్రయత్నిస్తే వాళ్ళు కూడా ఇదే ఊబిలో చిక్కుకుపోతారు కనక..

నిజమే అక్క.. కానీ మనకోసం కాకపోయినా రేపటి పిల్లలకోసం ఐన మనం రిస్క్ చెయ్యాలి..అన్నా..

ఈలోపు అత్త వచ్చి.. ఒసేయ్ షీలా.. వయసున్నOత సేపేనే ఎవడైనా మనకేసి చూసేది.. చర్మం ముడతలు పడ్డాక.. మన గాలి కూడా తగలనివ్వరు.. మనవి ఏమైనా గవర్నమెంట్ ఉద్యోగాల.. వయసైపోయాక పెన్షన్ రావడానికి.. రేపటి గురించి కూడా ఆలోచించు.. అంటూ కరెక్ట్ పాయింట్ ముందు పెట్టింది..

ఒకళ్ళ మొహాలు ఒకళ్ళు చూసుకుంటూ.. అత్తతో.. నువ్వెలా అంటే అలా అంటూ.. చేతులు కలిపారు..

అత్త నన్ను చూసి నవ్వుతూ.. సరే సరే ఇంకో ముఖ్యమైన విషయం.. ఈరోజు నుంచి మన సంపాదనలో సగం మన బిజినెస్ కోసం దాచాలి..అంది..

దానికీ అందరూ ఓకే చెప్పి ఎవరి గదుల్లోకి వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు..

ఈ విషయం వెంటనే సాయి కి చెప్పాలనిపించింది.. అయ్యో నెంబర్ కూడా తీసుకోలేదే..

……………………..

వర్ష కి చెప్పడం ఐతే చెప్పేశా కానీ ఎక్కడనుంచి మొదలు పెట్టాలో అర్ధం కావట్లేదు.. బ్యాంకుల చుట్టూ తిరగాలి.. ప్రింట్స్ తీయించాలి.. ముందు ఒక 4 ట్రిప్పులు కొడితే తప్ప పని అవ్వదని క్యాబ్ ఆన్ చేశా..

రాత్రి..

9 అయ్యింది.. వర్ష తో మాట్లాడాలనిపించింది..

కార్ అటు పోనిచ్చా.. నాకోసమే ఎదురు చూస్తున్నట్టు బాల్కనీ లో నుంచుని ఉంది.. నా కార్ చూడగానే పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి..

ఓయ్ ముందు నీ నెంబర్ చెప్పు అంది ఆయాసపడుతూ..

నంబర్స్ ఇచ్చి పుచ్చుకున్నాక.. వర్ష నాతొ బయటకి వస్తావా అన్నా..

ఒక్క క్షణం నా కళ్ళలోకి చూసి.. ఉండు డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకు వస్తా అని వెళ్లి 10 నిముషాల్లో.. గ్రీన్ కలర్ చుడిదార్ లో మెరిసిపోతూ కార్ డోర్ ఓపెన్ చేసుకుని నా పక్కన కూర్చుంది..

1st టైం డ్రైవింగ్ లో లేకుండా.. టెన్షన్ లో లేకుండా.. తనని చూస్తున్న ప్రశాంతంగా..

ఊగుతున్న చెవి బుట్టలు.. నవ్వే కన్నులు.. జుట్టుని సరిచేస్తున్న వేళ్ళు.. అవును చిన్నప్పుడు కూడా ఇంతే క్యూట్ గా ఉండేది రాణి..

రాణి అని పిలిచా..

సీరియస్ గా మొహం పెట్టి.. నీకెన్ని సార్లు చెప్పాలిరా.. ఆ రాణి లేదు.. రాదు.. వర్ష.. కాల్ మీ వర్ష..

ఒకే ఓకే.. వర్ష కూల్ అన్నా..

ఎక్కడికెళ్దాం అంది..

DLF ఫుడ్ స్ట్రీట్ కి పోదాం అన్నా..

లేదు.. సిటీ కి దూరం గా పోదాం.. లైట్ పొల్యూషన్ లేని చోటుకి అంది..

సరే అని కార్ అటే తిప్పా..

బయలు దేరినప్పటి నుంచి FM లో ఎదో ఒక ఛానల్ మారుస్తూనే ఉంది.. తనకి మ్యూజిక్ అంటే ఇష్టం లా ఉంది.. లేదా ఎవరితో మాట్లాడ్డం ఇష్టం లేదా..

ట్రాఫిక్ దాటి వస్తూ తిన్నావా అన్నా.. హ తినేసా అంది..

అప్పుడేనా.. అంటే..

నైట్ డ్యూటీ లు బాబు.. 7 కి తినేస్తాం..కస్టమర్ వచ్చేటప్పటికి తిన్నది అరిగిపోవాలి కూడా..

నా చెవి కోసుకొని అవతలికి విసిరెయ్యాలి అనిపించింది..వినలేకపోతున్న..

నాకు ఆకలేస్తోంది.. కంపెనీ ఇస్తావా..

అదేం క్వశ్చన్.. నిన్ను తినొద్దు అంటానా... ఆ హోటల్ దగ్గర ఆపు అంది..

కార్ దిగుతూ వర్ష నీకు వంట వచ్చా అన్నా..

నవ్వుతోంది..

వర్ష - ఎం తినాలని ఉందేంటి..

నేను - ఎదో ఒకటి ఆర్డర్ ఇద్దాం.. ఆకలి దంచేస్తోంది అన్నా.. తర్వాత వెలిగింది.. తాను వండితే నేను ఎం తినాలనుకుంటున్నా అని అడిగింది అని..

నేను - ఉప్మా..

వర్ష - ఉప్మా నా..

నేను - అవును నాకు చాల ఇష్టం..

వర్ష - అది అందరికీ నచ్చదు కదా..

నేను - చెయ్యడం రాని వాళ్ళు చేస్తే నాకూ నచ్చదు.. ఏదైనా వండేలా వండాలి..

వర్ష - అబ్బో..

ఈలోపు ఫోన్ రింగ్ ఐతే చూసా.. చెల్లి..

నేను మాట్లాడుతుంటే చూస్తోంది.. మాట్లాడతావా అని సైగ చేశా.. వద్దంది..

ఈలోపు ఫుడ్ వస్తే తింటా అని చెప్పి ఫోన్ కట్ చేసి..తన ప్లేట్ లో కూడా కొంచెం వడ్డించి..

మాట్లాడి ఉండాల్సింది కదా తను కూడా హ్యాపీ గా ఫీల్ అయ్యేది అన్నా..

వర్ష - తనకి గుర్తు ఉంటానా.. బా చిన్న పిల్ల కదా అప్పటికి..

నేను - మన చిన్నప్పటి విషయాలు నీకు గుర్తున్నాయా..

వర్ష - కొన్ని కొన్ని ఉన్నాయ్.. ఓ రోజు మా అమ్మ ఊరు వెళ్లిందని జడ వేయించుకోవడానికి మీ ఇంటికి వస్తే.. నువ్వు నా రిబ్బన్స్ పీకేశావ్ రెండు సార్లు.. అప్పుడు మీ అమ్మ నిన్ను కొట్టడం గుర్తుంది..

ఇంకోసారి నాకంటే మార్కులు తక్కువ వచ్చాయని మీ నాన్న..

నేను - చాలు ఇంక ఆపేయ్..

వర్ష - మనం బయట మడత మంచాల మీద పడుకుని నక్షత్రాలు చూసే వాళ్ళం గుర్తుందా..

నేను - గుర్తుంది..

వర్ష - నాకు అలా ఈరోజు ఆరుబయట నక్షత్రాలు చూస్తూ పడుకోవాలని ఉంది..

ఎక్కువ ఆలోచించలేదు.. తినటం పూర్తవ్వగానే పద వెళ్దాం అంటూ..మ్యాప్స్ ఓపెన్ చేసి..

పక్కనే ఉన్న పల్లెటూరికి పోనిచ్చా..

రాత్రి 10 .30 దాటింది.. అప్పటికే ఊరు నిద్రపోతోంది.. ఊరు బయట రేణుక ఎల్లమ్మ టెంపుల్ కనపడింది.. కాంపౌండ్ లోపల అంతా సిమెంట్ చేసి ఉంది..

కార్ పక్కన పార్క్ చేసి.. లోపలికి వెళ్ళాం.. పక్కనే చెరువు నుంచి వస్తున్న చల్ల గాలి.. ఇంకో వైపు వర్ష ని తాకి నావైపు వస్తున్న పిల్ల గాలి..

చలి ప్రేమ రెండూ ఒకేసారి పుడుతున్నాయి..

కార్ లో ఒక దుప్పటి పెట్ట.. చలేస్తే కప్పుకోవడానికి.. అది తెచ్చి వర్ష కి ఇచ్ఛా..

అది కింద పరిచి దాని మీద పడుకొని పైకి చూస్తూ నువ్వు కూడా పడుకో అంది..

తన పక్కన నేను..

మొహమాటంగానే పడుకున్న.. తనకి తగలకుండా..

అవి నీకు గుర్తున్నాయా అంటూ ఏవో నక్షతాలని చూపెడుతోంది.. తన వేలు దాటి నా చూపు పొవట్లేదు..

తన పక్కన పడుకున్న అన్నా ఫీలింగే నన్ను ఊపిరి కూడా తీసుకోనివ్వట్లేదు.. ఆయాసం తో లేచి కూర్చున్న..

ఏమైంది అంది తను కూడా లేచి కూర్చుంటూ..

ఎం లేదు నువ్వు పడుకో.. నేను కూర్చుంటా అన్నా..

అలాగా అంటూ చెయ్యి మడిచి అర చేతిలో తల పెట్టుకొని నేను కూర్చున్న వైపు తిరిగి విష్ణు మూర్తి లా పడుకుని నన్నే చూస్తోంది..

నన్ను ఏడిపించడానికి భూమి మీదకి వచ్చిన రతీ దేవి లా ఉంది.. వెంటనే నేను చెరువు వైపు తిరిగి.. రోజూ ఇలాగె ఉంటె ఎంత బావుంటుందో కదా అన్నా..

హహ్హహ్హ అంటూ నవ్వుతోంది.. వెనక్కి తిరిగి చూస్తే తన కళ్లల్లో చిన్న కన్నీటి పొర..

ఎం చేద్దాం ఈ నైట్.. ఇక్కడే ఉందామా.. నిన్ను దింపెయ్యనా అన్నా..

అదేంటి నైట్ అంతా ఉందాం అన్నా కదా అంది.. సరే అంటూ లేచి గోడ దాకా వెళ్లి నిద్రపోతున్న ఊరిని, అలసిపోకుండా చిన్న చిన్న అలలు చేస్తున్న చెరువుని చూస్తున్న..

ఏంటి నేను మాట్లాడుతుంటే అలా వచ్చేసావ్ అంటూ నా పక్కన వచ్చి నుంచుంది..

ఈ వూరు చాల బావుంది కదా.. మనం బిజినెస్ ఇక్కడ నుంచే స్టార్ట్ చేసి మనం కూడా ఇక్కడే సెటిల్ అవుదామా అన్నా..

వర్ష - అవును సాయి చెప్పడం మర్చిపోయా.. మావాళ్లు ఓకే అన్నారు.. రేపే నిన్ను వాళ్ళకి పరిచయం చేస్తా.. ఎవరు దేనికి సూట్ అవుతారో నువ్వే ఫిల్టర్ చెయ్యి..

నేను - ఒక నెల కొంచెం వేరే వేరే కంపెనీస్ లో ట్రైనింగ్ కూడా ఇప్పిద్దాం.. లోన్ కోసం ఎక్స్పీరియన్స్ యూస్ అవుతుంది..

వర్ష - గుడ్ ఐడియా.. రేపటి నుంచే పని మొదలు పెట్టాలి.. అంటూ సైలెంట్ గా తానూ గోడ మీద రెండు చేతులు ఒక అర చేతి మీద ఇంకో అర చేయి అంచి దాని మీద గెడ్డం పెట్టుకొని ఆ నీళ్ళకేసి చూస్తూ ఉండిపోయింది..

వర్ష వర్ష అంటూ కదిపితే మళ్ళీ ఈ లోకంలోకి వచ్చింది.. పద అమ్మ వారికీ దణ్ణం పెట్టుకొని వద్దాం అని దణ్ణం పెట్టుకుంటుంటే.. నా నుదుటిన కుంకుమ పెట్టిన స్పర్శ కి కళ్ళు తెరిచా..

బొట్టు పెట్టి నా కళ్ళలోకి చూస్తూ నవ్వుతోంది..

తనకి గతం లేకపోతె ఎంత బావుండేదో కదా అనిపించింది...అది కూడా తనకోసం..

నాకు ఒకసారి దగ్గరై ఒకసారి దూరం అవుతోంది.. నేను తనకి ఒక క్యాబ్ డ్రైవర్ లా కాకుండా ఒక క్లాస్మెట్ గా పరిచయం అయ్యుంటే.. తన నవ్వు అలాగే ఉండి ఉండేదిగా..

ఈసారి నేను వెళ్లి పడుకున్నా..తను వచ్చి నా పక్కన కూర్చుంటూ ఏంటి సాయి ఎప్పుడూ మాట్లాడాలి మాట్లాడాలి అంటూ ఉండేవాడివి.. ఇప్పుడు ఇంత సైలెంట్ అయిపోయావ్ అంటూ బుంగమూతి పెట్టుకుంది..

మళ్ళీ మామూలు అయ్యి.. లేకపోతె చిన్నప్పటి విషయాలు చెప్పు అంటే మీ అమ్మ కొట్టింది నాన్న కొట్టాడు అంటే కోపం రాదా అన్నా.. లేని కోపం నటిస్తూ..

నిజమే కదా అంటూ మళ్ళీ నవ్వుతోంది..

గుడ్ నైట్ పడుకో అంటూ తన వైపు వీపు చేసి అటు తిరిగి పడుకున్నా..

అబ్బో కోపమే అంటూ తానూ నా పక్కన పడుకుంది..

అప్పటికే లేట్ అయిందేమో నిద్ర పట్టేసింది.. మధ్యరాత్రి మెలకువ వస్తే తన వైపు ఎప్పుడు తిరిగానో గుర్తు లేదు..

అంత దగ్గరగా తన లేలేత మొహాన్ని చూస్తూ ఊపిరి భారమై.. మళ్ళీ లేచి కూర్చున్న.. తను అంత దగ్గరగా ఉంటె ఊపిరి ఆడట్లేదు..

కార్ దగ్గరకి వెళ్లి నీళ్లు తాగి.. బయట నుంచి తనని చూస్తూ మళ్ళీ తన దగ్గరకి వేళ్ళ లేక.. కార్లోనే పడుకుండి పోయా..

పొద్దున్న..

వేస్ట్ ఫెలో.. నన్ను అక్కడ వదిలేసి ఇలా కార్ లో వచ్చి పడుకుంటావా..

సాయి - అది కాదు వర్షా.. నీ పక్కన పడుకుంటే నిద్ర పట్టట్లేదు.. ఊపిరి వేగం పెరిగిపోతోంది.. దాన్ని ఎలా చెప్పాలో నాకు తెలియట్లేదు..

ఐతే మాత్రం నన్నూ లేపితే మొన్నటిలా వెనక పడుకునే దాన్ని కదా.. అంటూ కోపంగా వెనక ఎక్కి కూర్చున్న..

మండిపోతోంది.. వాడితో వస్తే ఇలా వదిలేస్తాడా అని..

వాడ్ని నమ్మి బిజినెస్ చేస్తే అది కూడా ఇలాగె వదిలేస్తాడా మధ్యలో.. పీక పిసికి చంపెయ్యాలి అన్నంత కోపం వస్తోంది..

వాడు కార్ స్టార్ట్ చెయ్యకుండా వెనక ఎక్కి నా పక్కన కూర్చున్నాడు..

ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చావ్.. నన్ను ఇంటి దగ్గర దింపేయ్ కాలేజీ కి వెళ్ళాలి అన్నా..

నేను కూడా వెళ్ళాలి అన్నాడు..

అయ్యో తమరికి నా పక్కన కూర్చుంటే ఊపిరి ఆడదు కదా.. పోతావేమో.. ఆ పాపం నాకెందుకు.. వెళ్ళు వెళ్లి ముందు కూర్చో అన్నా..

వర్ష.. నీ ఊపిరి నాకు అందిస్తావా అన్నాడు.. నాకేం అర్ధం కాలేదు..అన్నట్టు చూసా..

మెల్లిగా నా మెడ మీంచి చేతిని పోనిచ్చి భుజం మీద వేస్తూ.. తన వైపు లాక్కుంటూ.. తన పెదాలని నా వైపు తీసుకొస్తూ కన్నులు తెరిచి నా కళ్ళను చూస్తూ పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాడు..

తన వేడి ఊపిరి తగులుతోంది..

ప్రేమగా పెట్టిన ముద్దు.. నేను కూడా తన తలని నా చేతులతో బంధిస్తూ.. తనకి ఊపిరులూదా..​