Update 13
ఫ్లాష్ బ్యాక్
రాత్రి ఏడు గంటలు, చీకటిగా, చల్లగా, మల్లె పూల సువాసనతో ఉన్న గార్డెన్ మధ్యలో ఏర్పాటు చేసిన టేబుల్స్ వాటి పై ఏర్పాటు చేయబడ్డ క్యాండిల్స్ నుండి వస్తున్న చిన్న వెచ్చదనం, దూరంలో వినపడుతున్న లైట్ మ్యూజిక్ మనసుకు ఎంతో ఆహ్లాదాన్ని కలిగిస్తూ ఉంటే మనసు కొత్త ఉరవళ్ళు తొక్కుతూ ఉంటే లైట్ కలర్ షర్ట్ పై నిండుగా డ్రెస్ చేసుకున్న సిద్దార్ద్ చాలా మాన్లీగా నడుచుకుంటూ వస్తున్నాడు. అందరి అబ్బాయిల్లా అతని చూపులు చుట్టూ ఉన్న అందాలను కాకుండా తన వైపే చూస్తూ ఉండడంతో శ్రీవిద్యకి ఎక్కడ లేని సిగ్గు వచ్చేసి తలదించుకుంది. ఆమె తెల్లటి బుగ్గలపై అప్పటికే గులాబి రంగు వచ్చేసింది. శ్రీవిద్య కూడా తక్కువేమీ తినకుండా లైట్ కలర్ ఎల్లో శారీలో, జుట్టు విరబోసుకొని, డిజైనర్ జాకెట్ తో దేవలోకపు అప్సరసలతో పోటీ అన్నట్టు ఉంది. ఎర్రటి ఆమె లిప్ స్టిక్ పెదాలు గట్టిగా ముడుచుకు పోయి ఉన్నాయి, ఆమె కళ్ళు మాత్రం ఓర చూపుతో సిద్దార్ద్ ని గమనిస్తూనే ఉన్నాయి.
సిద్దార్ద్ వచ్చి ఎదురుగా ఎంతో మాట్లాడాలని ఎదో చెప్పాలని ఏదేదో చేయాలనీ అడిగి మరీ చేయించుకోవాలని, బ్రతిమాలించుకొని మరీ పోగిండించుకొని మరీ అతనికి లొంగి పోయి లొంగ దీసుకొని, ఇద్దరూ ఓడిపోయి తిరిగి ఇద్దరూ గెలవాలని అనిపిస్తున్నప్పటికీ, ఆమెలోని సిగ్గు ఆమెని ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడనివ్వడం లేదు. ప్రేమతో నిండిన బెలూన్ లా ఉంది ఆమె పరిస్థితి, అతడు కనక కొంచెం దైర్యం చేసినా ఒప్పుకోవాలి అన్నట్టు ఉంది, అతను మాట్లాడడం స్టార్ట్ చేశాడు, ఆమె వింటుంది, నవ్వించాడు నవ్వుతుంది, అతను ఫుడ్ ఆర్డర్ చేశాడు, తింటుంది, తిరిగి వెళ్ళేటపుడు ఆమె వద్దకు చేరి ఆమె బుగ్గ పై కిస్ చేయాలనీ అనుకున్నాడు, ఆమె కంగారుగా వెనక్కి జరిగింది, అది సిగ్గుపడి కాదు, ఎవరో వేరే వ్యక్తీ అన్నట్టు, సిద్దార్ద్ తనను భయపెట్టినందుకు సారీ చెప్పి జోవియల్ గా నవ్వేసి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
కార్ స్టీరింగ్ పై సిద్దార్ద్ గట్టిగా కొట్టి "బ్లడీ శ్రీవిద్య ఎందుకు ఇలా చేస్తున్నావ్, ఇష్టపడుతున్నట్టు మాటల్లో చెబుతున్నావ్, చేష్టలలో చూపిస్తున్నావ్ కాని దగ్గరకు వస్తూ ఉంటే దూరం దూరం వెళ్తున్నావ్... ఎందుకు? ఎందుకు?" అంటూ గట్టిగా అరిచాడు.
రామ్ దేవ్ "ఆమెను ప్రేమించి పడగొట్టు, నీకు కావలసింది నీకు దొరుకుతుంది"
సిద్దార్ద్ "ఏంటది?"
రామ్ దేవ్ "నీకు దక్కాల్సిన గౌరవం"
సిద్దార్ద్ "నాకు వద్దు, నేను మా అమ్మని చూడాలి"
రామ్ దేవ్ "మీ అమ్మ ఇంట్లోనే ఉంది కదా, నా రెండో భార్య"
సిద్దార్ద్ తల నొక్కుకుంటూ "తను నా కన్న తల్లి కాదు అని నీకు నాకు ఇద్దరికీ తెలుసు"
రామ్ దేవ్ విసుగు పోగొట్టుకుంటూ దీర్గంగా శ్వాస తీసుకొని వదులుతూ "ముందు నువ్వు చెప్పింది చెయ్, నీ ఫ్యామిలీని కలుస్తావ్"
సిద్దార్ద్ "మా చెల్లెలు బ్రతికే ఉందా"
రామ్ దేవ్ "ముందు చెప్పింది చెయ్" అని కోపంగా చెప్పి అక్కడ నుండి నడుచుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు.
సిద్దార్ద్ ఊహల్లో నుండి బయటకు వస్తూ "ఎక్కువ దూరం వెళ్లడమో బలవంతం చేయడమో చేయకూడదు, ఇలాగే కంటిన్యూ చేద్దాం" అని తనకు తానూ చెప్పుకున్నాడు.
మెల్లగా కార్ డ్రైవ్ చేసుకొని అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
శ్రీవిద్య కార్ లో కూర్చొని డ్రైవర్ ని డ్రైవ్ చేయమని చెబుతూ హెడ్ రెస్ట్ పై తల వాల్చుకొని తన ఊహల్లోకి వెళ్ళిపోయింది.
శ్రీకాంత్ బాస్కెట్ బాల్ గేం గెలిచిన సంతోషంలో చొక్కా విప్పేసి తిప్పుతున్నాడు. ఆపోజిట్ టీం వాళ్ళు కోపంగా గొడవకు వస్తూ ఉంటే టీం కెప్టెన్ ప్రణవ్ వాళ్ళ వైపు గొడవకు వెళ్ళాడు. కోచ్ వచ్చి సర్ది చెప్పడంతో , ప్రణవ్ కోపం తగ్గక టీం అందరితో అందరూ చొక్కా విప్పి తిప్పమన్నాడు. అందరూ అదే పని చేశారు. అందరూ ప్రణవ్ నే చూస్తూ ఉన్నారు. శ్రీవిద్య మరియు శ్రావ్య ఇద్దరూ ప్రణవ్ ని చూస్తూ ఉన్నారు. కండలు తిరిగిన అతని శరీరం తెల్లగా చమట బిందువులతో ఫ్లడ్ లైట్ కాంతులలో మెరుస్తూ ఉంటే చూసేవాళ్ళకి మనోహరంగా కనిపిస్తున్నాడు. శ్రీవిద్య కంగారుగా వచ్చి కంగ్రాట్స్ చెబుతున్నట్టు వచ్చి, తనతో డ్రెస్ వేసుకోమని గట్టిగా చెప్పింది. ప్రణవ్ ఎదో చెప్పాలని అనుకున్నా, శ్రీవిద్య కోపంగా ఉండడం చూసి మారు మాట్లాడకుండా షర్టు వేసుకున్నాడు.
ఆ రోజు ఇంటికి వెళ్ళేటపుడు శ్రావ్య తనను ఎందుకు అలా చేశావ్ అని అడిగితే "మా తమ్ముడుకు దిష్టి తగలకుండా" అని చెప్పింది. మనసులో మాత్రం వీడు మా అమ్మ బాయ్ ఫ్రెండ్ ఇదంతా నేను తన కోసమే చేస్తున్నాను అనుకుంది.
శ్రావ్య మరియు శ్రీవిద్య ఇద్దరూ శ్రావ్య వాళ్ళ ఇంటికి చేరుకున్నారు ఆ రాత్రికి అక్కడే పడుకోవాలని వాళ్ళ ప్లాన్, ప్రణవ్ ని అలా చూసిన దగ్గర నుండి ఇద్దరికీ ఒళ్ళంతా అదోలా ఉంది, ఎదో ఒకటి చేసి వేడి దించుకోవాలని అనుకున్నారు. చదువు సంగతి పక్కన పెట్టేసి ఇద్దరూ మంచం ఎక్కి దుప్పటి కప్పుకొని పడుకొని నిద్రపోతున్నారు. ఇద్దరూ అవతలి వారు నిద్ర పోతున్నారు అని తలచి మెల్లగా చేతులను నైటీలు పైకి అనుకోని ప్యాంటీలలో చేతులు దూర్చి వేళ్ళతో చేతి పని చేసుకుంటూ ఉన్నారు. శ్రావ్య మైమరచి చేసుకోవడంతో నోటి నుండి వస్తున్న శబ్దాలు అదుపు చేసుకోలేక పోయింది. సళ్ళు పిసుక్కుంటూ పూకులో వేలు వేగంగా అటూ ఇటూ ఆడిస్తుంది. శ్రీవిద్య తననే చూస్తూ ఉంది, శ్రావ్య కూడా అది గమనించి చిన్నగా నవ్వింది, శ్రీవిద్య కూడా నవ్వేసి తన పని కానిచ్చుకుంటుంది. శ్రావ్య కూడా తన పని తానూ చేసుకుంటూ ఉంది, ఇద్దరూ మొహాలు సెక్సీగా పెట్టి ఊహల్లో మాత్రం వాళ్ళ వాళ్ళు వీర దెంగుడు దెంగుతున్నట్టు ఊహించుకుంటూ ఉన్నారు.
ఇంతలో శ్రావ్య ఫైనల్ కి చేరుకొని అప్రయత్నంగా "ప్రణవ్" అని అరుస్తూ కార్చేసుకుంది, అదే సమయంలో శ్రీవిద్య కూడా కళ్ళు మూసుకొని వేరే లోకంలో ఉండి పోయినట్టు ఫీల్ అవుతూ ప్రణవ్ తన అమ్మ సుహాసినికి బదులుగా తనను దెంగుతూ ఉన్నట్టు ఫీల్ అయింది, దెబ్బకు ఒళ్లంతా వేడి ఆవిర్లు వచ్చేసి విపరీతంగా మెలికలు తిరిగుతూ సళ్ళు పిసుక్కుంటూ పూకులో వేళ్ళు వేగంగా ఆడిస్తూ ఉంది. "ఆహ్ ఆహ్ ఆహ్ ఆ.....హ్, ప్ర...ణ..వ్...." అని అరుస్తూ కార్చేసుకుంది. కళ్ళ వెంట తృప్తితో కూడిన కన్నీరు కారుస్తూ అసలటగా కళ్ళు మూసుకుంది.
శ్రీవిద్య కళ్ళు తెరవగా శ్రావ్య కూర్చొని తననే చూస్తూ ఉంది. శ్రీవిద్యకి అప్పుడు గుర్తుకు వచ్చింది, తాను వంటరిగా లేదని. శ్రావ్య నవ్వుతూ "దొంగ మొహమా" అంది. శ్రీవిద్య బాధగా కన్నీళ్ళు పెట్టుకోవడం చూసి "ఎందుకే ఏడుస్తావ్... మీ అమ్మకి చెబితే మీ ఇద్దరికీ పెళ్లి చేస్తుంది కదా... మీ అమ్మకి వాడు అంటే బాగా ఇష్టం... అయిన వాడేమి నీకు సొంత తమ్ముడు కాదు కదా..." అంది. శ్రీవిద్యకి ఆ ఆలోచన కొత్త ఆలోచనలు పురివిప్పాయి. కాని వాళ్ళ అమ్మ మరియు ప్రణవ్ ల రిలేషన్ గుర్తుకు వచ్చి మళ్ళి దిగులుగా, శ్రీవిద్య "ప్రణవ్ వేరే వ్యక్తిని చాలా కాలంగా ప్రేమిస్తున్నాడు, ఆమెతో రిలేషన్ లో ఉన్నాడు" అంది. శ్రావ్య బాధగా ఉన్న శ్రివిద్యని ఓదారుస్తూ "పోనీలేవే... మనసులో అనుకుంటే మాత్రం తప్పేమీ ఉంది, నాకు వేరే వాళ్లతో పెళ్లి ప్లాన్ చేస్తున్నారు" అంది. శ్రివిద్య "నా పరిస్థితి మరీ దారుణం, ఇప్పుడు చూసావ్ గా" అంది. శ్రావ్య ఎదో అర్ధం అయిన దానిలా "వాట్" అంది.
డ్రైవర్ "మేడం వచ్చేశాం"
శ్రీవిద్య ఊహల్లో నుండి బయటకు వచ్చి ఊపిరి భారంగా తీసుకుంటూ సర్దుకొని కారు నుండి దిగింది.
తిరిగి ఊహల్లో గతం,
----------------------
శ్రావ్య "అయితే నువ్వు సిద్దార్డ్ ని ప్రేమించడం లేదా..."
శ్రీవిద్య కన్నీటితో శ్రావ్యని చూస్తూ ఉంది.
శ్రావ్య "అంటే నువ్వు ప్రతి సారి ప్రణవ్ ని ఊహించుకుంటున్నావా"
శ్రీవిద్య కాదని చెప్పలేదు.
శ్రావ్య "అయితే అందుకేనా సిద్దార్ద్ దగ్గరకు వస్తూ ఉంటే భయంగా వెనక్కి అడుగులు వేస్తున్నావ్, దూరం నుండి ప్రణవ్ ని ఊహించుకుంటున్నావ్"
శ్రీవిద్య ఏడుస్తుంది.
శ్రావ్య "నువ్వు చేస్తుంది చాలా పెద్ద తప్పు, అటూ సిద్దార్ద్ జీవితం ఇటూ నీ జీవితం రెండు పాడు చేస్తున్నావ్. సిద్దార్ద్ కి కోపం వచ్చి ఏదైనా చేస్తే ప్రణవ్ చుక్కలు చూపిస్తాడు, అప్పుడు నువ్వు కనీసం సిద్దార్ద్ తరుపున కూడా ఉండవు... వాహ్"
శ్రీవిద్య "ఇప్పడు ఏం చేయమంటావ్"
శ్రావ్య "నా పూకు దూలె నాకు భారం, ఇంకా నివ్వు కూడానా... నాకు అదే అనుమానం వస్తుంది, ఇప్పుడు నేను ప్రణవ్ అన్నట్టు సంతోష్ చూస్తే నా జీవితం బలే" అంది.
శ్రీవిద్య, శ్రావ్య ఇద్దరూ ఒకరి తల మరొకరికి ఆనించుకొని బాధ పడ్డారు
శ్రీవిద్య "ఇప్పడు ఏం చేద్దాం"
శ్రావ్య "నేను మందు కొడతా... నువ్వు కూడా ఏదైనా చెయ్"
శ్రీవిద్య "నాకు అలాంటి బ్యాడ్ హాబిట్ ఏం లేదు"
శ్రావ్య "ఎదో ఒకటి చెయ్"
శ్రీవిద్య "హా! ఒక బ్యాడ్ హాబిట్ ఉంది" అంది.
----------------------
ఇంట్లోకి వెళ్తూ ఉంటే పనిమనిషి "అన్నమ్మాయి గారు పైకి వెళ్ళకండి, ఆ ప్రణవ్ గాడిని మీ అమ్మ గదిలోకి పిలిపించుకొని మరీ తిడుతుంది, శ్రావ్య అనే ఎవరో అమ్మాయిని పడేశాడు అని" అని నవ్వుతూ చెప్పింది.
శ్రీవిద్య "నీకు ప్రణవ్ గాడు ఎప్పుడు అయ్యాడు" అంది.
పనిమనిషి "అంటే అమ్మాయి గారు మీరు"
శ్రీవిద్య "నేను కాని అమ్మ గాని అనొచ్చు, మీరు కాదు" అంటూ అందరి వైపు ఒక సారి వార్నింగ్ యిచ్చినట్టు చూస్తూ "ఇంక ఇంటికేల్లండి" అని గట్టిగా చెప్పింది.
పనిమనిషి భయం భయంగా వెళ్ళిపోయింది.
బాడ్ హాబిట్
అందరూ వెళ్లిపోయారని కన్ఫర్మ్ చేసుకొని చెంగుచెంగున తన రూమ్ లోకి వెళ్లి ఒక సీక్రెట్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. అక్కడ ఒక గేమింగ్ సెట్ అప్ ఉంది, అక్కడ ఉన్న స్క్రీన్ పై ఉన్న దృశ్యం చూసింది. ఇంకా స్టార్ట్ అవ్వలేదు అనుకుంటూ స్నానం చేయడానికి అన్నట్టు బాత్రూంలోకి వెళ్ళింది, గబా గబా స్నానం చేసేసి బయటకు వచ్చి బట్టలు కూడా కట్టుకోకుండా ఒక తుండు చుట్టుకొని స్క్రీన్ వైపు చూసింది. స్క్రీన్ పై చూసిన దృశ్యం చూసి "ఛా... స్టార్ట్ అయిపొయింది, లేట్ అయ్యాను" అనుకుంది. వెంటనే హెడ్ సెట్ తీసుకొని చెవులకు పెట్టుకుంది. "ప్చ్ ప్చ్ ప్క్ అనే శబ్దం మరియు గ్లాక్ గ్లాక్ " అనే శబ్దం వస్తుంది.
స్క్రీన్ పై వాళ్ళ అమ్మ గది కనిపిస్తుంది. తన తమ్ముడు ప్రణవ్ మరియు తన తల్లి సుహాసిని ఇద్దరూ 69 లో ఉన్నారు.
శ్రీవిద్య "వంట పై ఇంకా బట్టలు ఉన్నాయి, అంటే ఆత్రంగా మొదలు పెట్టినట్టు ఉన్నారు, మొత్తానికి అమ్మ వీడిని శ్రావ్య కోసం ఒప్పించాలని అనుకుంటుంది. వాహ్ ఇప్పుడు ఏం జరగబోతుందో..."
రాత్రి ఏడు గంటలు, చీకటిగా, చల్లగా, మల్లె పూల సువాసనతో ఉన్న గార్డెన్ మధ్యలో ఏర్పాటు చేసిన టేబుల్స్ వాటి పై ఏర్పాటు చేయబడ్డ క్యాండిల్స్ నుండి వస్తున్న చిన్న వెచ్చదనం, దూరంలో వినపడుతున్న లైట్ మ్యూజిక్ మనసుకు ఎంతో ఆహ్లాదాన్ని కలిగిస్తూ ఉంటే మనసు కొత్త ఉరవళ్ళు తొక్కుతూ ఉంటే లైట్ కలర్ షర్ట్ పై నిండుగా డ్రెస్ చేసుకున్న సిద్దార్ద్ చాలా మాన్లీగా నడుచుకుంటూ వస్తున్నాడు. అందరి అబ్బాయిల్లా అతని చూపులు చుట్టూ ఉన్న అందాలను కాకుండా తన వైపే చూస్తూ ఉండడంతో శ్రీవిద్యకి ఎక్కడ లేని సిగ్గు వచ్చేసి తలదించుకుంది. ఆమె తెల్లటి బుగ్గలపై అప్పటికే గులాబి రంగు వచ్చేసింది. శ్రీవిద్య కూడా తక్కువేమీ తినకుండా లైట్ కలర్ ఎల్లో శారీలో, జుట్టు విరబోసుకొని, డిజైనర్ జాకెట్ తో దేవలోకపు అప్సరసలతో పోటీ అన్నట్టు ఉంది. ఎర్రటి ఆమె లిప్ స్టిక్ పెదాలు గట్టిగా ముడుచుకు పోయి ఉన్నాయి, ఆమె కళ్ళు మాత్రం ఓర చూపుతో సిద్దార్ద్ ని గమనిస్తూనే ఉన్నాయి.
సిద్దార్ద్ వచ్చి ఎదురుగా ఎంతో మాట్లాడాలని ఎదో చెప్పాలని ఏదేదో చేయాలనీ అడిగి మరీ చేయించుకోవాలని, బ్రతిమాలించుకొని మరీ పోగిండించుకొని మరీ అతనికి లొంగి పోయి లొంగ దీసుకొని, ఇద్దరూ ఓడిపోయి తిరిగి ఇద్దరూ గెలవాలని అనిపిస్తున్నప్పటికీ, ఆమెలోని సిగ్గు ఆమెని ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడనివ్వడం లేదు. ప్రేమతో నిండిన బెలూన్ లా ఉంది ఆమె పరిస్థితి, అతడు కనక కొంచెం దైర్యం చేసినా ఒప్పుకోవాలి అన్నట్టు ఉంది, అతను మాట్లాడడం స్టార్ట్ చేశాడు, ఆమె వింటుంది, నవ్వించాడు నవ్వుతుంది, అతను ఫుడ్ ఆర్డర్ చేశాడు, తింటుంది, తిరిగి వెళ్ళేటపుడు ఆమె వద్దకు చేరి ఆమె బుగ్గ పై కిస్ చేయాలనీ అనుకున్నాడు, ఆమె కంగారుగా వెనక్కి జరిగింది, అది సిగ్గుపడి కాదు, ఎవరో వేరే వ్యక్తీ అన్నట్టు, సిద్దార్ద్ తనను భయపెట్టినందుకు సారీ చెప్పి జోవియల్ గా నవ్వేసి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
కార్ స్టీరింగ్ పై సిద్దార్ద్ గట్టిగా కొట్టి "బ్లడీ శ్రీవిద్య ఎందుకు ఇలా చేస్తున్నావ్, ఇష్టపడుతున్నట్టు మాటల్లో చెబుతున్నావ్, చేష్టలలో చూపిస్తున్నావ్ కాని దగ్గరకు వస్తూ ఉంటే దూరం దూరం వెళ్తున్నావ్... ఎందుకు? ఎందుకు?" అంటూ గట్టిగా అరిచాడు.
రామ్ దేవ్ "ఆమెను ప్రేమించి పడగొట్టు, నీకు కావలసింది నీకు దొరుకుతుంది"
సిద్దార్ద్ "ఏంటది?"
రామ్ దేవ్ "నీకు దక్కాల్సిన గౌరవం"
సిద్దార్ద్ "నాకు వద్దు, నేను మా అమ్మని చూడాలి"
రామ్ దేవ్ "మీ అమ్మ ఇంట్లోనే ఉంది కదా, నా రెండో భార్య"
సిద్దార్ద్ తల నొక్కుకుంటూ "తను నా కన్న తల్లి కాదు అని నీకు నాకు ఇద్దరికీ తెలుసు"
రామ్ దేవ్ విసుగు పోగొట్టుకుంటూ దీర్గంగా శ్వాస తీసుకొని వదులుతూ "ముందు నువ్వు చెప్పింది చెయ్, నీ ఫ్యామిలీని కలుస్తావ్"
సిద్దార్ద్ "మా చెల్లెలు బ్రతికే ఉందా"
రామ్ దేవ్ "ముందు చెప్పింది చెయ్" అని కోపంగా చెప్పి అక్కడ నుండి నడుచుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు.
సిద్దార్ద్ ఊహల్లో నుండి బయటకు వస్తూ "ఎక్కువ దూరం వెళ్లడమో బలవంతం చేయడమో చేయకూడదు, ఇలాగే కంటిన్యూ చేద్దాం" అని తనకు తానూ చెప్పుకున్నాడు.
మెల్లగా కార్ డ్రైవ్ చేసుకొని అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
శ్రీవిద్య కార్ లో కూర్చొని డ్రైవర్ ని డ్రైవ్ చేయమని చెబుతూ హెడ్ రెస్ట్ పై తల వాల్చుకొని తన ఊహల్లోకి వెళ్ళిపోయింది.
శ్రీకాంత్ బాస్కెట్ బాల్ గేం గెలిచిన సంతోషంలో చొక్కా విప్పేసి తిప్పుతున్నాడు. ఆపోజిట్ టీం వాళ్ళు కోపంగా గొడవకు వస్తూ ఉంటే టీం కెప్టెన్ ప్రణవ్ వాళ్ళ వైపు గొడవకు వెళ్ళాడు. కోచ్ వచ్చి సర్ది చెప్పడంతో , ప్రణవ్ కోపం తగ్గక టీం అందరితో అందరూ చొక్కా విప్పి తిప్పమన్నాడు. అందరూ అదే పని చేశారు. అందరూ ప్రణవ్ నే చూస్తూ ఉన్నారు. శ్రీవిద్య మరియు శ్రావ్య ఇద్దరూ ప్రణవ్ ని చూస్తూ ఉన్నారు. కండలు తిరిగిన అతని శరీరం తెల్లగా చమట బిందువులతో ఫ్లడ్ లైట్ కాంతులలో మెరుస్తూ ఉంటే చూసేవాళ్ళకి మనోహరంగా కనిపిస్తున్నాడు. శ్రీవిద్య కంగారుగా వచ్చి కంగ్రాట్స్ చెబుతున్నట్టు వచ్చి, తనతో డ్రెస్ వేసుకోమని గట్టిగా చెప్పింది. ప్రణవ్ ఎదో చెప్పాలని అనుకున్నా, శ్రీవిద్య కోపంగా ఉండడం చూసి మారు మాట్లాడకుండా షర్టు వేసుకున్నాడు.
ఆ రోజు ఇంటికి వెళ్ళేటపుడు శ్రావ్య తనను ఎందుకు అలా చేశావ్ అని అడిగితే "మా తమ్ముడుకు దిష్టి తగలకుండా" అని చెప్పింది. మనసులో మాత్రం వీడు మా అమ్మ బాయ్ ఫ్రెండ్ ఇదంతా నేను తన కోసమే చేస్తున్నాను అనుకుంది.
శ్రావ్య మరియు శ్రీవిద్య ఇద్దరూ శ్రావ్య వాళ్ళ ఇంటికి చేరుకున్నారు ఆ రాత్రికి అక్కడే పడుకోవాలని వాళ్ళ ప్లాన్, ప్రణవ్ ని అలా చూసిన దగ్గర నుండి ఇద్దరికీ ఒళ్ళంతా అదోలా ఉంది, ఎదో ఒకటి చేసి వేడి దించుకోవాలని అనుకున్నారు. చదువు సంగతి పక్కన పెట్టేసి ఇద్దరూ మంచం ఎక్కి దుప్పటి కప్పుకొని పడుకొని నిద్రపోతున్నారు. ఇద్దరూ అవతలి వారు నిద్ర పోతున్నారు అని తలచి మెల్లగా చేతులను నైటీలు పైకి అనుకోని ప్యాంటీలలో చేతులు దూర్చి వేళ్ళతో చేతి పని చేసుకుంటూ ఉన్నారు. శ్రావ్య మైమరచి చేసుకోవడంతో నోటి నుండి వస్తున్న శబ్దాలు అదుపు చేసుకోలేక పోయింది. సళ్ళు పిసుక్కుంటూ పూకులో వేలు వేగంగా అటూ ఇటూ ఆడిస్తుంది. శ్రీవిద్య తననే చూస్తూ ఉంది, శ్రావ్య కూడా అది గమనించి చిన్నగా నవ్వింది, శ్రీవిద్య కూడా నవ్వేసి తన పని కానిచ్చుకుంటుంది. శ్రావ్య కూడా తన పని తానూ చేసుకుంటూ ఉంది, ఇద్దరూ మొహాలు సెక్సీగా పెట్టి ఊహల్లో మాత్రం వాళ్ళ వాళ్ళు వీర దెంగుడు దెంగుతున్నట్టు ఊహించుకుంటూ ఉన్నారు.
ఇంతలో శ్రావ్య ఫైనల్ కి చేరుకొని అప్రయత్నంగా "ప్రణవ్" అని అరుస్తూ కార్చేసుకుంది, అదే సమయంలో శ్రీవిద్య కూడా కళ్ళు మూసుకొని వేరే లోకంలో ఉండి పోయినట్టు ఫీల్ అవుతూ ప్రణవ్ తన అమ్మ సుహాసినికి బదులుగా తనను దెంగుతూ ఉన్నట్టు ఫీల్ అయింది, దెబ్బకు ఒళ్లంతా వేడి ఆవిర్లు వచ్చేసి విపరీతంగా మెలికలు తిరిగుతూ సళ్ళు పిసుక్కుంటూ పూకులో వేళ్ళు వేగంగా ఆడిస్తూ ఉంది. "ఆహ్ ఆహ్ ఆహ్ ఆ.....హ్, ప్ర...ణ..వ్...." అని అరుస్తూ కార్చేసుకుంది. కళ్ళ వెంట తృప్తితో కూడిన కన్నీరు కారుస్తూ అసలటగా కళ్ళు మూసుకుంది.
శ్రీవిద్య కళ్ళు తెరవగా శ్రావ్య కూర్చొని తననే చూస్తూ ఉంది. శ్రీవిద్యకి అప్పుడు గుర్తుకు వచ్చింది, తాను వంటరిగా లేదని. శ్రావ్య నవ్వుతూ "దొంగ మొహమా" అంది. శ్రీవిద్య బాధగా కన్నీళ్ళు పెట్టుకోవడం చూసి "ఎందుకే ఏడుస్తావ్... మీ అమ్మకి చెబితే మీ ఇద్దరికీ పెళ్లి చేస్తుంది కదా... మీ అమ్మకి వాడు అంటే బాగా ఇష్టం... అయిన వాడేమి నీకు సొంత తమ్ముడు కాదు కదా..." అంది. శ్రీవిద్యకి ఆ ఆలోచన కొత్త ఆలోచనలు పురివిప్పాయి. కాని వాళ్ళ అమ్మ మరియు ప్రణవ్ ల రిలేషన్ గుర్తుకు వచ్చి మళ్ళి దిగులుగా, శ్రీవిద్య "ప్రణవ్ వేరే వ్యక్తిని చాలా కాలంగా ప్రేమిస్తున్నాడు, ఆమెతో రిలేషన్ లో ఉన్నాడు" అంది. శ్రావ్య బాధగా ఉన్న శ్రివిద్యని ఓదారుస్తూ "పోనీలేవే... మనసులో అనుకుంటే మాత్రం తప్పేమీ ఉంది, నాకు వేరే వాళ్లతో పెళ్లి ప్లాన్ చేస్తున్నారు" అంది. శ్రివిద్య "నా పరిస్థితి మరీ దారుణం, ఇప్పుడు చూసావ్ గా" అంది. శ్రావ్య ఎదో అర్ధం అయిన దానిలా "వాట్" అంది.
డ్రైవర్ "మేడం వచ్చేశాం"
శ్రీవిద్య ఊహల్లో నుండి బయటకు వచ్చి ఊపిరి భారంగా తీసుకుంటూ సర్దుకొని కారు నుండి దిగింది.
తిరిగి ఊహల్లో గతం,
----------------------
శ్రావ్య "అయితే నువ్వు సిద్దార్డ్ ని ప్రేమించడం లేదా..."
శ్రీవిద్య కన్నీటితో శ్రావ్యని చూస్తూ ఉంది.
శ్రావ్య "అంటే నువ్వు ప్రతి సారి ప్రణవ్ ని ఊహించుకుంటున్నావా"
శ్రీవిద్య కాదని చెప్పలేదు.
శ్రావ్య "అయితే అందుకేనా సిద్దార్ద్ దగ్గరకు వస్తూ ఉంటే భయంగా వెనక్కి అడుగులు వేస్తున్నావ్, దూరం నుండి ప్రణవ్ ని ఊహించుకుంటున్నావ్"
శ్రీవిద్య ఏడుస్తుంది.
శ్రావ్య "నువ్వు చేస్తుంది చాలా పెద్ద తప్పు, అటూ సిద్దార్ద్ జీవితం ఇటూ నీ జీవితం రెండు పాడు చేస్తున్నావ్. సిద్దార్ద్ కి కోపం వచ్చి ఏదైనా చేస్తే ప్రణవ్ చుక్కలు చూపిస్తాడు, అప్పుడు నువ్వు కనీసం సిద్దార్ద్ తరుపున కూడా ఉండవు... వాహ్"
శ్రీవిద్య "ఇప్పడు ఏం చేయమంటావ్"
శ్రావ్య "నా పూకు దూలె నాకు భారం, ఇంకా నివ్వు కూడానా... నాకు అదే అనుమానం వస్తుంది, ఇప్పుడు నేను ప్రణవ్ అన్నట్టు సంతోష్ చూస్తే నా జీవితం బలే" అంది.
శ్రీవిద్య, శ్రావ్య ఇద్దరూ ఒకరి తల మరొకరికి ఆనించుకొని బాధ పడ్డారు
శ్రీవిద్య "ఇప్పడు ఏం చేద్దాం"
శ్రావ్య "నేను మందు కొడతా... నువ్వు కూడా ఏదైనా చెయ్"
శ్రీవిద్య "నాకు అలాంటి బ్యాడ్ హాబిట్ ఏం లేదు"
శ్రావ్య "ఎదో ఒకటి చెయ్"
శ్రీవిద్య "హా! ఒక బ్యాడ్ హాబిట్ ఉంది" అంది.
----------------------
ఇంట్లోకి వెళ్తూ ఉంటే పనిమనిషి "అన్నమ్మాయి గారు పైకి వెళ్ళకండి, ఆ ప్రణవ్ గాడిని మీ అమ్మ గదిలోకి పిలిపించుకొని మరీ తిడుతుంది, శ్రావ్య అనే ఎవరో అమ్మాయిని పడేశాడు అని" అని నవ్వుతూ చెప్పింది.
శ్రీవిద్య "నీకు ప్రణవ్ గాడు ఎప్పుడు అయ్యాడు" అంది.
పనిమనిషి "అంటే అమ్మాయి గారు మీరు"
శ్రీవిద్య "నేను కాని అమ్మ గాని అనొచ్చు, మీరు కాదు" అంటూ అందరి వైపు ఒక సారి వార్నింగ్ యిచ్చినట్టు చూస్తూ "ఇంక ఇంటికేల్లండి" అని గట్టిగా చెప్పింది.
పనిమనిషి భయం భయంగా వెళ్ళిపోయింది.
బాడ్ హాబిట్
అందరూ వెళ్లిపోయారని కన్ఫర్మ్ చేసుకొని చెంగుచెంగున తన రూమ్ లోకి వెళ్లి ఒక సీక్రెట్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. అక్కడ ఒక గేమింగ్ సెట్ అప్ ఉంది, అక్కడ ఉన్న స్క్రీన్ పై ఉన్న దృశ్యం చూసింది. ఇంకా స్టార్ట్ అవ్వలేదు అనుకుంటూ స్నానం చేయడానికి అన్నట్టు బాత్రూంలోకి వెళ్ళింది, గబా గబా స్నానం చేసేసి బయటకు వచ్చి బట్టలు కూడా కట్టుకోకుండా ఒక తుండు చుట్టుకొని స్క్రీన్ వైపు చూసింది. స్క్రీన్ పై చూసిన దృశ్యం చూసి "ఛా... స్టార్ట్ అయిపొయింది, లేట్ అయ్యాను" అనుకుంది. వెంటనే హెడ్ సెట్ తీసుకొని చెవులకు పెట్టుకుంది. "ప్చ్ ప్చ్ ప్క్ అనే శబ్దం మరియు గ్లాక్ గ్లాక్ " అనే శబ్దం వస్తుంది.
స్క్రీన్ పై వాళ్ళ అమ్మ గది కనిపిస్తుంది. తన తమ్ముడు ప్రణవ్ మరియు తన తల్లి సుహాసిని ఇద్దరూ 69 లో ఉన్నారు.
శ్రీవిద్య "వంట పై ఇంకా బట్టలు ఉన్నాయి, అంటే ఆత్రంగా మొదలు పెట్టినట్టు ఉన్నారు, మొత్తానికి అమ్మ వీడిని శ్రావ్య కోసం ఒప్పించాలని అనుకుంటుంది. వాహ్ ఇప్పుడు ఏం జరగబోతుందో..."