Update 01
అదొక పల్లెటూరు. పల్లెటూరు అంటే మరీ పల్లెటూరు ఏమి కాదు. ఇప్పుడిప్పుడే చిన్న పట్టణంగా రూపాంతరం చెందుతూ కావలసిన మౌలిక వసతులన్నీ ఉన్న గ్రామం. చాల కుటుంబాల లాగే శంకర్, శరత్ ల కుటుంబం మంచి పలుకుబడి, ఆస్తిపాస్తులు ఉన్న కుటుంబం. శంకర్ , శరత్ లు అన్నదమ్ములు. అన్న దమ్ములు అంటే సొంత అన్నదమ్ములు కారు. శంకర్ వాళ్ళ అమ్మ, శరత్ వాళ్ళ అమ్మ అక్కచెల్లల్లు. శరత్ పుట్టిన వన్ ఇయర్ లోపు ఒక రోడ్ ఆక్సిడెంట్ లో అమ్మ నాన్న చనిపోతే, చిన్నప్పటి నుండి పెద్దమ్మ దెగ్గర అంటే శంకర్ వాళ్ళ అమ్మ దెగ్గర పెరిగాడు. అల అని ఇద్దరు ఒకే ఏజ్ గ్రూప్ కూడా కాదు. ఇద్దరికీ ఒక 12 ఏళ్ల తేడా ఉంది. శంకర్ వాళ్ళ అమ్మ శరత్ ని కూడా సొంత కొడుకుల పెంచడం వల్ల, ఇద్దరు సొంత అన్నదమ్ముల్ల పెరిగారు. అన్నయ్య అంటే శరత్ కి చాల గౌరవం. చిన్నోడు అని అందరు గారాబం చేయడం వల్ల కొంచెం అల్లరి పిల్లవాడే అని చెప్పుకోవాలి. శంకర్ ఇంటర్ చదివి, చదువు వొంటబట్టక, తండ్రికి చేదోడువాదోడుగా ఉంటూ, పొలం పనులు, వ్యాపార వ్యవహారాలు చూసుకుంటూ, ఎప్పుడు బిజీ బిజీగా ఉంటాడు. శంకర్ కి పెళ్లీడు వొచ్చింది. సంబందాలు చూస్తున్నారు. శరత్ తొమ్మిదో తరగతి పరిక్షలు అయిపోయి ఫ్రెండ్స్ తో ఇష్టం వొచ్చినట్టుగా తిరుగుతూ బిజీ బిజీగా ఉన్నాడు. ఇప్పుడిప్పుడే వాడిలో యవ్వనం ఛాయలు తొంగి చూస్తున్నాయి.
"ఏమండి..రెడీ నా...పెద్దోడు ఎక్కడ.టైం అయిపోతుంది. మళ్ళి దుర్ముహూర్తం వచ్చేస్తుంది తొందరగా తెమలండి..చిన్నోడు ఎక్కడ.." అంటూ హడావుడి చేస్తుంది శంకర్ వాళ్ల అమ్మ. ఈ హడావుడి అంత శంకర్ కి పిల్లని చూడడానికి పక్క ఉరికి వెళ్ళడానికి. "హ ..నేను రెడీ
అమ్మ...చిన్నోడు ఎక్కడ.వీడికి ఈ మధ్య బాగా బయట తిరగడం అలవాటు అయింది." అంటూ లోపలి వొచ్చాడు శంకర్. "వాడు నీ కంటే ముందే వొచ్చాడు లే.." అంది శంకర్ కి ఎదురోస్తూ వాళ్ల అమ్మ. శరత్ కూడా అప్పుడే హాల్ లోకి వొచ్చాడు. "ఏరా..నువ్వు రావా.ఇంకా రెడీ కాలేదు "అంటూ అడిగాడు వాళ్ల నాన్న. "ఉహు ..నేను రాను...మీరు వెళ్ళండి.."అన్నాడు. "ముస్కోని రెడీ అయి రా.నాకు కూడా బోర్ కొడతాది నువ్వు లేకుంటే."అన్నాడు శంకర్ తమ్ముడితో. ఇక తప్పదు అన్నట్టుగా ఇష్టం లెకపొఇన రెడీ అయి వాళ్ళతో పాటు బయలు దేరాడు శరత్.
ఒక గంట ప్రయాణం తర్వాత, పెళ్లి చూపులకి వెళ్ళాల్సిన వాళ్ల ఇంటికి చేరుకున్నారు. ఇల్లు చాల పద్దతిగా అలంకరించి ఉంది. వాళ్ల మర్యాదలు అన్ని వీళ్ళకు నచ్చాయి. వాళ్ళకి ఒక్కతే కూతురు. మాటల మధ్య తెలిసింది దూరం చుట్టరికం కూడా ఉంది అని. "సరే ఇంకా ఎందుకు ఆలస్యం అమ్మాయి ని రమ్మనండి ."అన్నాడు శంకర్ నాన్న. అమ్మాయి వాళ్ల అమ్మ వెళ్లి తీస్కొని వొచ్చింది అమ్మాయిని. అమ్మాయి వొస్తు ఉంటె ఇద్దరు అన్న తమ్ములు కన్ను ఆర్పకుండా చూసారు. "అన్నయ్య..వొదిన చాల బాగుంది.." అన్నాడు మెల్లిగా అన్నతో శరత్. తను వోచి ఎదురుగ కూర్చుంది తల దించుకొని. "ఎం చదువు కున్నావు అమ్మ." అని అడిగాడు మృదువుగా శంకర్ నాన్న. తను తల ఎత్తి " డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ ఎగ్జామ్స్ రాసాను అండి." అంది. వాయిస్ కూడా చాల బాగుంది. "అన్నయ్య నువ్వు ఇంటర్ కదా మరీ ఎలా." అన్నాడు మెల్లిగా అన్నతో శరత్. వీడి డౌట్ ని క్లియర్ చేస్తున్నాడా అన్నట్టుగా " మరీ మా వాడు..ఇంటర్ నే చదివాడు..చదువు అబ్బలేదు వాడికి..పర్లేదా.." అంటూ అమ్మాయి వైపు చూసి, అమ్మాయి తల్లితండ్రుల వైపు చూసాడు శంకర్ నాన్న.
"మా అమ్మాయికి ఓకే ఐతే.మాకు కూడా ఎలాంటి అబ్యంతరం లేదు.."అన్నాడు అమ్మాయి తండ్రి. అమ్మాయి తల ఎత్తి శంకర్ వైపు చూసింది. తన చదువు విషయం వచేసరికి కొంచెం ఇబ్బందిగా కదిలాడు శంకర్. శంకర్ వైపు నుండి చూపు మరల్చి శరత్ వైపు చూసి మెల్లిగా నవ్వింది అమ్మాయి. శరత్ కూడా smiling పేస్ పెట్టాడు. అందరు అమ్మాయి డెసిషన్ కోసం వెయిట్ చేస్తున్నారు. "నాకు ఇష్టమే.." అంది అమ్మాయి. అందరి ముఖాలు వెలిగిపోయాయి. శంకర్ ఆనందానికి అంతే లేదు. "అన్నయ్య నువ్వు లక్కీ.వొదిన చాల బాగుంది..." అన్నాడు మెల్లిగా అన్నతో. "నీ పేరు ఏంటి అమ్మాయి.." అంటూ అడిగింది శంకర్ వాళ్ల అమ్మ. "మహేశ్వరి అండి.ఇంట్లో మాహి అంటూ పిలుస్తాము." అంటూ కల్పించుకొని చెప్పింది అమ్మాయి తల్లి. "అన్నయ్య వొదిన పేరు సూపర్...మాహి శంకర్...చాల బాగుంది..." అన్నాడు ఆనందంగా శరత్. శంకర్ దొంగ చూపులు చూస్తున్నాడు మాహి వైపు. మెల్లిగా నవ్వుకుంది మాహి తను అలా చూస్తుంటే. నిజానికి మంచి అందగత్తె మాహి. ఒకసారి చూస్తె మళ్ళి మళ్ళి చూడాలి అనిపించే పర్సనాలిటీ తనది. especially తన నవ్వు. ఏ సినిమా herione కి తీసి పోనీ అందం. అలా అని శంకర్ ఏమి అనాకారి కాదు. మంచి అందగాడే. ఇద్దర్ని పక్క పక్కన పెడితే made ఫర్ ఈచ్ other లా ఉంటారు. ఏరా నచ్చింద వొదిన నీకు అన్నట్టుగా వాళ్ల అమ్మ చూసింది శరత్ వైపు. సూపర్ అమ్మ.అన్నట్టుగా పేస్ పెట్టాడు శరత్. అమ్మాయి, అబ్బాయి ఇద్దరు ఒకరిని ఒకరు నచ్చుకోవడం వల్ల...కట్నకానుకలు మాట్లాడుకొని..next month నిచ్చితార్దానికి నిర్ణయించారు పెద్దవాళ్ళు. అమ్మాయి లేచి ఇంట్లోకి వెళ్ళింది. పెద్దవాళ్ళు పిచ్చ పాటి గ మాట్లాడుకుంటున్నారు. అమ్మాయి తల్లి , శరత్ దెగ్గరకు వొచ్చి "మాహి పిలుస్తుంది ..వెళ్ళు." అంది నవ్వుతు. "నన్ను పిలుస్తుందా."అన్నాడు అయోమయంగా శరత్ అర్ధం కాక. "వెళ్ళు..వోచేప్పుడు నెంబర్ తీస్కొని రా రా." అన్నాడు మెల్లిగా శంకర్ తమ్ముడితో. "అన్నయ్య .నిన్ను పిలవాలి గాని నన్నెందుకు పిలుస్తుంది వొదిన.." అన్నాడు వాడికి అర్ధం కాక. "నువ్వు చిన్నోడివి కదా సరదాగా మాట్లాడడానికి పిలుస్తుంది.వెళ్ళు.ఒరే బాబు.వోచేప్పుడు నెంబర్ తీస్కొని రా రా.ఒరేయి అన్నట్టు..నేను అడిగాను అని కాకుండా నువ్వు తెచ్చుకున్నట్టుగా ఉండాలి నెంబర్ ..ప్లీజ్.." అన్నాడు మెల్లిగా శంకర్. ఇక తప్పదు అన్నట్టుగా లేచి మాహి రూం వైపు వెళ్ళాడు శరత్. రూం డోర్ తెరిచి ఉంది. మెల్లిగా వెళ్ళాడు తనను ఎందుకు పిలుస్తుంది అని అర్ధం కాక. లోపలి వెళ్లి అటు ఇటు చూసాడు. రూం చాల బాగా అలంకరించి ఉంది. రూం లో ఎవరు లేరు. వెనక నుండి అడుగుల చప్పుడు. వెనుకకు తిరిగి చూసాడు. నవ్వుతు వొస్తుంది మాహి శరత్ వైపు. తను కూడా పలకరింపుగా నవ్వాడు. "రా..."అంటూ బెడ్ వరకు తిస్కిల్లి బెడ్ మీద కూర్చుంది. "కూర్చో.." అంది. శరత్ ఇబ్బందిగా బెడ్ మీద కూర్చున్నాడు. "నీ పేరు ఏంటి."అంది మృదువుగా మాహి. "శరత్..."అన్నాడు మెల్లిగా. "ఎం చదువుతున్నావు .." అంది మాహి. "నయింత్ ఎగ్జామ్స్ అయిపోయాయి..నెక్స్ట్ టెన్త్ "అన్నాడు మెల్లిగా. వాడికి చాల ఇబ్బందిగా ఉంది. అమ్మాయిలతో మాట్లాడడం ఇదే ఫస్ట్. "సరే ..కూర్చో తినడానికి ఏమైనా తెస్తాను.." అంటూ లేచి వెళ్తుంటే గజ్జల చప్పుడికి తల ఎత్తి చూసాడు..ఆమె నడుస్తుంటే జడ లయబద్దంగా ఆమె పిరుదుల మీద నాట్యం చేస్తుంది. అలాగే చూస్తూ ఉండి పోయాడు. తెలిసి తెలియని వయసు. వాడి మనసులో అది నాటుకు పోయింది. అది కోరిక కాదు.. ఏదో తెలియని ఒక భావన. మాహి తినడానికి స్వీట్స్ తీసుకోని వొచ్చింది. చిన్న పిల్లాడే కదా అని వాడి పక్కన వొచ్చి కూర్చుంది. "తీస్కో ." అంటూ చొరవగా వాడి చేతిలో పెట్టింది స్వీట్స్. "నచ్చనా మీకు" అంది నవ్వుతు శరత్ వైపు చూసి.
వాడు స్వీట్ తింటూ అర్ధం కానట్టుగా చూసాడు. "అదే మీ అన్నయకు నేను నచ్చనా..." అంది చిరునవ్వుతో. అలా నవ్వుతుంటే అలాగే చూస్తూ ఉండి పోయాడు శరత్. "హలో...ఏంటి ఎం ఆలోచిస్తున్నావు.." అంది. "ఏమిలేదు వొదిన." అన్నాడు కంగారుపడుతూ శరత్.
"వొదిన అన్నావు అంటె.మీ అన్నయ్యకి నచ్చే ఉంటాను.." అంది నవ్వుతు మాహి. "మీరు నచ్చక పోవడమేంటి వొదిన..ఎవరికైనా యిట్టె నచ్చుతారు.." అన్నాడు. "అవునా ..అంత బాగుంటాన." అంది అందాన్ని పొగుడుతుంటే సహజసిద్దంగా వొచ్చే గర్వంతో. "చాలా.అంటె చాలా బాగుంటారు.మా అన్నయ్య లక్కీ." అన్నాడు నవ్వుతు శరత్. "థంక్ యు." అంది శరత్ బుజం మీద చేయి వేసి ఆప్యాయంగా. "మీ నెంబర్ ఇస్తారా."అన్నాడు నసుగుతూ శరత్. "ఎందుకు.."అంది కల్లెగరేస్తూ మాహి. వాడికి ఏమి అనాలో అర్ధం కాలేదు. వాడి అవస్తను చూసి నవ్వుకుంటూ
"మీ అన్నయ్య అడగమన్నడా ."అంది నవ్వును ఆపుకుంటూ. "హా..లేదు లేదు.నేనే అడుగుతున్నాను.." అన్నాడు కంగారుగా శరత్. "నీ దెగ్గర ఫోన్ ఉందా.."అంది మాహి. "లే.లేదు." అన్నాడు మెల్లిగా తలను కిందికి వొస్కొని. "మరీ ఎలా చేస్తావు ఫోన్.." అంది నవ్వుతు మాహి. శరత్ కి ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. భలే ఇరికించాడు అన్నయ్య. తన పేరు చెప్పొద్దూ అని.అని మనసులో తిట్టుకున్నాడు. "ఏంటి ఎవరినో తిట్టుకున్తున్నట్టున్నావు.."అంది ముసి ముసిగా నవ్వుతు మాహి. "ఇంకెవర్ని .అన్నయ్య నే."అన్నాడు యాదాలాపంగా. మాహి గట్టిగ నవ్వింది. "నాకు తెలుసు లే..మీ అన్నయ్య అడిగాడు అని.మీ అన్నయ్య అంటె బానే ఉంది ప్రేమ నీకు..గుడ్."అంది మెచ్చుకోలుగా మాహి శరత్ తో. "మా అన్నయ్య అంటె మా ఇంట్లో అందరికి ప్రేమే..నేను ఏది అడిగిన ఇప్పిస్తాడు." అన్నాడు గ్రేట్ గా ఫీల్ అవుతూ శరత్. వాడి మాటలకు ముచ్చటేసి చెంపను పట్టి గిల్లింది. "స్స్..అబ్బ.."అన్నాడు చెంప రాస్కుంటూ.
ఇంతలో మాహి వల్ల అమ్మ వొచ్చింది అక్కడికి "ఎం చేస్తున్నారు.రండి బోజనాలు చేద్దురు గాని.."అంది నవ్వుతు. "మేము తర్వాత చేస్తాము లే.మీరు కానివ్వండి." అంది మాహి తల్లితో. "అబ్బో..మరిది తో ఏంటో ఆ గుసగుసలు..సర్లే గాని త్వరగా రండి." అంటూ నవ్వుతు వెళ్ళిపోయింది అక్కడ నుండి. "చేయి పట్టు.."అంది నవ్వుతు మాహి శరత్ తో. ఎందుకు అన్నట్టుగా చూసాడు. "ఎం నెంబర్ వొద్దా..మీ అన్నకి.అదే నీకు." అంది నవ్వు ను ఆపుకుంటూ.
ఏమి మాట్లాడకుండా చేయి చాపాడు. శరత్ చేయి పట్టుకొని "ఏంటి నీ చేయి ఇంత హార్డ్ గా రఫ్ గా ఉంది.."అంది. "హాలిడేస్ కదా వొదిన.రోజు క్రికెట్ ఆడుతున్నాను.. అందుకే అలా." అంటూ సిగ్గు పడ్డాడు. వాడి చేతి మీద పెన్ తో రాసింది తన ఫోన్ నెంబర్. "వొదిన నీ రైటింగ్ చాలా బాగుంది..ప్రింట్ లాగ.." అన్నాడు నెంబర్ వైపు చూస్తూ. "అవునా.థంక్ యు."అంది. "సరే పద వెళ్దాము..మళ్ళి మమ్మీ వొచ్చి తిడుతుంది ఇంకా రాలేదు అని బోజనానికి." అంటూ లేచింది బెడ్ మీద నుండి మాహి. ఇద్దరు హాల్ లోకి వొచ్చారు. అందరి బోజనాలు అయిపోయాయి. శరత్ వల్ల అమ్మ వీళ్ళను చూసి దెగ్గరకు వొచ్చి "అప్పుడే.మా వాడు క్లోజ్ అయ్యాడ.. వీడు అమ్మాయిలతో మాట్లాడడం ఎప్పుడు నేను చూడలేదు.."అంది నవ్వుతు. "అమ్మాయి ఏంటి .వొదిన కదా."అన్నాడు అమాయకంగా అమ్మ వైపు చూస్తూ శరత్. "నీకు వొదిన ను ఐన అమ్మాయి నే కదా.."అంది నవ్వుతు. "అమ్మాయిలు నీలా చీర కట్టరు కదా.."అన్నాడు ఆచర్యంగా శరత్. వాడి మాటలకు ఇద్దరు నవ్వారు గట్టిగ. వాళ్ళు అలా నవ్వేసరికి ముఖం చిన్నగా చేస్కొని బుంగ మూతి పెట్టుకున్నాడు. వాడిని అలా చూసి సరికి ముద్దుగా అనిపించింది మాహి కి.
"ఇలా బుంగ మూతి పెట్టుకుంటే అచ్చు అమ్మాయిల ఉన్నావు.." అంది నవ్వు ని ఆపుకుంటూ మాహి. "అమ్మాయి అంటె గుర్తొచింది.చిన్నపుడు వీడికి అమ్మాయిల బట్టలు వేసి తెగ ఎంజాయ్ చేసేవాళ్ళము.." అంది వాళ్ల అమ్మ నవ్వుతు. "ఇప్పటికి వేసిన కూడా అలాగే ఉంటాడు.ముద్దుగా..వేస్కుంటావా శరత్ నా డ్రెస్ ఇస్తాను.." అంది నవ్వుతు మాహి. వాడు వాళ్ల అమ్మ వైపు కొర కొర చూసాడు. శంకర్ కోసం కళ్ళతో వెదికింది మాహి. ఎక్కడ కనిపించలేదు. అపుడే బయట నుండి వొస్తు వోరగా మాహి ని చూసి "చిన్న..."అని పిలిచాడు శరత్ ని. "హ ..వొస్తున్న.." అంటూ వొడి వొడి గా అన్నయ దెగ్గరకు వెళ్ళాడు. "ఏంటి రా అలా ఉన్నావు." అన్నాడు శంకర్ తమ్ముడి ముఖం చూసి. "అమ్మ చూడు అన్నయ్య.నా గురించి ఏదేదో చెప్తుంది వొదినకి." అంటూ అమ్మ మీద కంప్లైంట్ చేసాడు. శంకర్ అటు ఇటు చూసి "సరే గాని ..నెంబర్ తిస్కున్నావా."అన్నాడు మెల్లిగా. "హ.."అన్నాడు శరత్. "ఏది ఇవ్వు.."అన్నాడు ఆత్రుతగా శంకర్. "ఇదిగో.."అంటూ చేతిని ముందు పెట్టాడు. "చేతి మీద రాసుకోచ్చావు. సమయానికి పెన్ కూడా లేదు.. పేపర్ లో రాసుకొని రావొచ్చుకద.." అన్నాడు అసహనంగా శంకర్. "ఏమో నాకేం తెలుసు.వొదినే అలా రాసింది చేతి మీద.." అన్నాడు వాడు కూడా విసురుగా. ఇదంతా దూరం నుండి గమనించి నవ్వుకుంది మెల్లిగా మాహి. కావాలనే వాడి చేయి మీద రాసింది నెంబర్. "సరే గాని తిన్నావా." అన్నాడు వాడి తల మీద చేయి పెట్టి రాస్తూ. "లేదు.బాగా ఆకలేస్తుంది." అన్నాడు వాడికి ఆకలి గుర్తోచి. ఇంతలో మహి వాళ్ల మమ్మీ "శరత్ .రా భోజనం చేద్దువు గాని.." అంది దూరం నుండి. "సరే వెళ్లి భోజనం చేసి రా.ఆ చేయి మీద ఉన్న నెంబర్ పోకుండా తిను."అన్నాడు మెల్లిగా. హ సరే అంటూ అక్కడ నుండి వెళ్ళాడు. శరత్ కి మాహి ఎదురు వొచ్చి "ఏంటి మీ అన్నయతో తెగ గుస గుస పెడుతున్నావు.." అంది నవ్వును ఆపుకుంటూ. "చేయి మీద ఉన్న నెంబర్ పోకుండా తినాలి అంట.ఎలా తినాలి అలా." అన్నాడు కచ్చగ శరత్. వాడి బాద అర్ధం అయి, "సరేలే కడుక్కో చేయి..పేపర్ మీద రాసి ఇస్తాను లే ..భోజనం చేసాక..రా ఆకలి దంచేస్తుంది.." అంటూ వాడి చేయి పట్టుకుంది. "హ.నాకు కూడా వొదిన..." అంటూ తన వెనక నడిచాడు. వాడు ఎంత వొద్దు అనుకున్న వాడి చూపు అప్రయత్నంగా మాహి వెనక బాగం జడ నాట్యం చేస్తున్న చోట పడింది.
సాయంత్రం వరకు రెండు కుటుంబాలు కలిసి సరదాగా ఉండి, శంకర్ కుటుంబం చీకటి పడే సరికి ఇంటికి చేరుకున్నారు. రాత్రి 10 గంటలకు శంకర్ కి నిద్ర రావడంలేదు. ఈ టైం కి ఎప్పుడు హాయిగా నిద్రపోతాడు. హాల్ లోకి వొచ్చి అటు ఇటు తిరుగుతూ, చేతిలో ఉన్న పేపర్ లో ఉన్న నెంబర్ వైపు చూస్తూ ఫోన్ చేయాలా వొద్దా అనుకుంటూ సందిగ్దంలో ఉన్నాడు. కాసేపు అలోచించి, మాహి నెంబర్ కి ఫోన్ కలిపాడు. కాసేపు తర్వాత నెంబర్ చూడకుండానే నిద్ర మత్తులో ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసి "హలో." అంది విసుగ్గా. ఎమానలో తెలియక "హలో..నేను.." అంటూ ఆగాడు. అసలే మంచి నిద్రలో లేచింది తిక్కగా ఉంది మాహి కి " నేను అంటే..." అంది విసుగ్గా. "శంకర్.." అన్నాడు మెల్లిగా. దెబ్బకి నిద్ర మొత్తం పోయింది మాహికి. "మీరా..ఈ టైం లో." అంటూ నసిగింది. "అర్ధం అయింది..మీ నిద్ర disturb చేసానని ..." అన్నాడు. "అ.ఆదెమి లేదు..జస్ట్ ఇప్పుడే పడుకున్నాను.." అంది మొహమాటంగా. కొంచెం సేపు మౌనం, ఎం మాట్లాడాలో ఇద్దరికీ అర్ధం కాలేదు. ఆ సైలెంట్ ని బ్రేక్ చేస్తూ "శరత్ పడుకున్నాడ.." అంది నవ్వుతు. "హ..వాడు.రోజు 9 కల్లా పడుకుంటాడు.చిన్న నీకు బాగా క్లోజ్ అయినట్టున్నాడు.." అన్నాడు నవ్వుతు. "హ..ఒక్క రోజుకే చాల క్లోజ్ అయ్యాడు..." అంది నవ్వుతు. "వాడు అంతే.అందరితో యిట్టె కలసిపోతాడు.."
అన్నాడు. మల్లి కొంచెం సేపు మౌనం ఇద్దరి మధ్య. "థాంక్స్..." అన్నాడు మృదువుగా శంకర్. "థాంక్స్..ఎందుకు." అంది అర్ధం కాక మాహి. "ఇంటర్ చదివిన కూడా ఒప్పుకునందుకు..."
అన్నాడు. "నేను అవన్నీ చూడలేదు..శరత్ నచ్చి ఒప్పుకున్నాను ." అంది కాసేపు ఉడికించాలి అని నవ్వును ఆపుకొని మాహి. "అంటె..నేను నచ్చలేదా..." అన్నాడు మెల్లిగా. "తమ్ముడు నచ్చాడు అంటె..అన్న నచ్చినట్టే కదా ..." అంది నవ్వుతు. అలా వాళ్ళు తెల్లవారేజాము 4 గంటల వరకు మాట్లాడుకుంటూనే ఉన్నారు. కమ్యూనికేషన్ దూరాన్ని తగ్గిస్తుంది అనేది అక్షరాల నిజం.
"వీడు ఇంత సేపు పడుకోడు ఎప్పుడు.." అంది భర్త తో శంకర్ అమ్మ గోడ గడియారం వొంక చూస్తూ. అంతలో అక్కడికి శరత్ వొచ్చాడు. "చిన్న.వెళ్లి అన్నయ్య లేపుపో.తొమ్మిది అయిపొఇన్ది.." అంది శరత్ తో. వాడు అన్న రూం కి వెళ్ళాడు. మంచి నిద్ర లో ఉన్నాడు శంకర్. పక్కన ఉన్న ఫోన్ ని చూసి, తీస్కొని కాల్ లిస్టు చూసాడు. మాహి అని ఉంది లాస్ట్ కాల్. ఆ పేరు చూడగానే వాడికి కాల్ చేయాలి అన్పించి నెంబర్ నొక్కాడు. "ఏంటి అప్పుడే మళ్లి చేసారు...4 గంటల వరకు మాట్లాడారు కదా..నేను స్నానానికి వెళ్తున్నాను.." అంది అటు నుండి మాహి. "నే.నేను...చిన్నా ని..అదే శరత్ ని..వొదిన." అన్నాడు శరత్ కంగారుగా. శరత్ లైన్ లో ఉంటాడు అని తెలియని మాహి కొంచెం గాబరా పడి, కంట్రోల్ చేస్కొని "నువ్వా..శరత్.మీ అన్న అనుకున్నాను.." అంది నవ్వుతు. "అన్నయ్య పడుకొని ఉన్నాడు..ఫోన్ లో మీ నెంబర్ చూసి చేయాలి అనిపించి చేశాను." అన్నాడు. "హ్మ్మ్..అవునా.గుడ్..పర్లేదు .వొదిన తో మాట్లాడాలి అన్పించింది..థాంక్స్.." అంది అటునుండి మాహి నవ్వుతు. ". అన్నయ ఎపుడు ఫోన్ వొచ్చిన కూడా చిరాకు పడతాడు.వన్ మినిట్ కంటే ఎక్కువ మాట్లాడడు ..నైట్ మొత్తం మాట్లాడాడ వొదిన.." అన్నాడు ఆచర్యంగా శరత్. "ఏమో ...నాకేమి తెలుసు..మీ అన్నయ్య నే అడుగు..." అంది ముసిముసిగా నవ్వుతు మాహి. "ఐన మీ గొంతు స్వీట్గా ఉంటుంది కదా ..అందుకే అంత సేపు మాట్లాడి ఉంటాడు.." అన్నాడు మాములుగా శరత్. "హ్మ్మ్.అవునా..అంత బాగుంటుందా నా గొంతు..నైట్ అంతసేపు మాట్లాడి కూడా మీ అన్నయ్య ఈ కంప్లిమేంట్ ఇవ్వనేలేదు..."అంది complainting గా మాహి. "మీ గొంతు నే కాదు వొదిన..మీరు కూడా చాల చాల బాగుంటారు..." అన్నాడు శరత్. "ఏంటి నన్ను మునగ చెట్టు ఎక్కిస్తున్నావు...నిజం చెప్పాలి అంటె నువ్వు అలా అంటుంటే చాల బాగా అన్పిస్తుంది చిన్నా..థంక్ యు ఫర్ యువర్ కంప్లిమేంట్.." అంది మనస్పూర్తిగా మాహి. "వొదిన ..మళ్ళి చూడాలి అన్పిస్తుంది. నిన్ను.." అన్నాడు శరత్. "అవునా.అయితే వొచ్చేయి..గంట ప్రయాణమే కదా.." అంది నవ్వుతు. "అమ్మో నేను రాను..నువ్వే వోచేయి...నాకు బొమ్మలు గీయడం బాగా వొచ్చు..నీకు నేర్పిస్తాను...నీకు తెలిసినవి నాకు నేర్పించు..." అన్నాడు అమాయకంగా శరత్. "వావ్..అవునా..అయితే నా బొమ్మ నీతో వేయించుకుంటాను.." అంది ఆనందంగా మాహి. ఇంతలో వీడి మాటల సౌండ్ కి నిద్ర లేచాడు శంకర్. శరత్ ని చూస్తూ "ఎవరితో మాట్లాడుతున్నావు రా." అన్నాడు మత్తుగా కళ్ళు నలుపుకుంటూ. "వొదిన తో..." అన్నాడు నవ్వుతు. దెబ్బకి నిద్ర మొత్తం పోయింది శంకర్ కి. "లేచాడా మీ అన్నయ్య." అంది అటునుండి నవ్వుతు మాహి. "హ.వొదిన. .ఇపుడే...ఇవ్వనా అన్నయ్యకి.." అన్నాడు శరత్. "వొద్దులే.నేను స్నానానికి వెళ్తున్నాను.తర్వాత మాట్లాడుతాను." అంటూ ఫోన్ పెట్టేసింది మాహి.
అలా టైం దొరికినప్పుడల్లా ఫోన్ లో శంకర్ , మాహి మాట్లాడుకుంటున్నారు, అందుబాటులో ఉన్నపుడు శరత్ కూడా మాహి తో మాట్లాడుతున్నాడు. పెద్దవాళ్ళు ఫిక్స్ చేసిన నిచ్చితార్ధం ఇంకో మూడు రోజులు ఉంది అనగా, మాహి వాళ్ళ నాన్న శంకర్ వాళ్ళ ఇంటికి వొచ్చాడు. శంకర్ వ్యాపార పని మీద టౌన్ కి వెళ్ళాడు. బోజనాలు అయ్యాక "శరత్ ని నాతో పంపిస్తారా.మాహి తీస్కొని రమ్మంది.ఇంకో మూడు రోజులే ఉంది కదా ..మేము కూడా చుట్టాలని పిలవడానికి అక్కడ ఇక్కడ తిరుగుతుంటాము కదా..అమ్మాయి కి కూడా తోడుగా ఉన్నట్టుగా ఉంటుంది..ఎలాగు సెలవులే కదా శరత్ కి.. "అని అడిగాడు మాహి నాన్న, శరత్ నాన్నతో. "భలే వారండి..తిస్కేల్లండి..సెలవులు కదా..వాడి అల్లరి బాగా ఎక్కువ అయ్యింది..ఇష్టం వొచ్చినట్టుగా తిరుగుతున్నాడు.అదిగో వొస్తున్నాడు."అన్నాడు శరత్ నాన్న, బయట నుండి వొస్తున్న శరత్ ని చూసి."ఏంటి అబ్బాయి..మీ వొదిన రమ్మంది వొస్తావా..."అని అడిగాడు శరత్ ని చూసి నవ్వుతు మాహి నాన్న. "ఎక్కడికి.."అని అడిగాడు వాడికి అర్ధం కాక. "మా ఇంటికి..బట్టలు సర్దుకో.వెళ్దాము.." అని అన్నాడు. శరత్ కూడా హుషారుగా బాగ్ లో బట్టలు సర్దుకొని, కొన్ని బుక్స్ కూడా పెట్టుకొని మాహి నాన్నతో బయలు దేరాడు.
మాహి వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లేసరికి, మాహి శరత్ కి ఎదురొచ్చి "హమ్మయ్య.చిన్నా వొచ్చావా ..వొస్తావో రావో అనుకున్నాను.బ్యాగ్ ఇటివ్వు .. నా రూం లో పెడతాను ..నువ్వు కూడా రా.."అంటూ శరత్ చేతిలో బాగ్ చొరవగా తీస్కొని చేయి పట్టుకొని రూం లోకి తిస్కేల్లింది. మహి అమ్మ నాన్న నవ్వుకున్నారు కూతురు మొఖం లో ఆనందం చూసి. బెడ్ మీద రిలాక్స్ గా కూర్చుంటూ మాహి, శరత్ ని కూడా కూర్చోమంది. "వొదిన..అమ్మ నీకు స్వీట్స్ పంపించింది.."అంటూ బ్యాగ్ లో నుండి స్వీట్స్ ఉన్న కవర్ తీసి మాహి కి ఇచ్చాడు శరత్. కవర్ ఓపెన్ చేసి "వావ్..నాక్ ఇష్టమైన స్వీట్.గులాం జామూన్..థాంక్స్ చిన్నా..."అంటూ ఒక స్వీట్ తిని "సూపర్ టేస్ట్.."అంటూ శరత్ బుగ్గ గిల్లింది. "అబ్బ వొదిన.ఎప్పుడు నా బుగ్గ గిల్లుతావు.ఇక్కడ నుండి వెళ్ళేలోపు బురెల్ల అవుతాయేమో.."అంటూ బుగ్గ రాసుకున్నాడు శరత్ బుంగ మూతి పెట్టి. "హ్మ్మ్.మరి నీ బుగ్గలు కూడా ఈ గులాబ్ జామూన్ లా బాగుంటాయి మరి.ఇంద తీస్కో.."అంటూ స్వీట్ శరత్ కి కూడా ఇచ్చింది. "వొదిన నేను కూడా నీ కోసం ఒకటి తెచ్చాను..ఏంటో చెప్పుకో చూద్దాం."అన్నాడు కల్లెగరెస్తు శరత్. "అవునా . నా కోసమా.."అంటూ కాస్సేపు అలోచించి, "ఏమో బాబు..నువ్వే చెప్పు." అంది గోముగా శరత్ చేయి పట్టుకొని. శరత్ బ్యాగ్ లో నుండి తను గీసిన మాహి బొమ్మ ని తన చేతికి ఇచ్చాడు నవ్వుతు. "వావ్...సూపర్ గా వేసావు నా బొమ్మని..బొమ్మలు గీయడం నీకు ఇంత బాగా వొచ్చా.." అంది ఆచర్యంగా మాహి. "ఇంట్లో అందరి బొమ్మలు గీసాను వొదిన.."అన్నాడు గొప్పగా శరత్. "హ్మ్మ్.అవునా..గుడ్.అవును నన్ను ఒక్కసారే కదా చూసింది..ఇంత పర్ఫెక్ట్ గా ఎలా గీసావు."అంది నవ్వుతు. "ఏమో వొదిన..నాకు కూడా అర్ధం కాలేదు..గీసాక నాకే ఆశ్చర్యం వేసింది వొదిన." అన్నాడు పేస్ వెలిగిపోతుంటే.
"థంక్ యు.." అంటూ వొంగి శరత్ నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టింది. మాహి ఎడమ సన్ను శరత్ బుజానికి తగిలి తగల నట్టుగా తగిలింది, శరత్ వొచ్చే ముందే స్నానం చేసింది అనుకుంట మాహి , తన వొంటి నుండి వొచ్చిన పరిమళానికి వాడికి మత్తుగా అనిపించి కళ్ళు మూసుకున్నాడు కొన్ని క్షణాలపాటు.
అపుడే రూం లోకి మాహి అమ్మ వొచ్చింది. "అమ్మ..చూడు ఎంత బాగా వేసాడో నా బొమ్మని.."అంటూ మాహి వాళ్ళ అమ్మకి చూపించింది పేపర్ ని. మాహి వాళ్ళ అమ్మ చూసి "అవును.చాల బాగా వేసాడు..నాది కూడా వేస్తావా చిన్నల్లుడు." అంది నవ్వుతు మాహి వాళ్ళ అమ్మ. "ఓహో.తప్పకుండ." అన్నాడు ఆనందంగా శరత్. "సరేగాని మాహి.నాన్న నేను మీ మేనత్త వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్తున్నాము.
తెలుసు కదా ఆమె సంగతి రెండు మూడు రోజుల ముందు చెప్పకపోతే గొడవ చేస్తుంది..అలాగే మీ బాబాయి వాళ్ళకి కూడా చెప్పి మల్లి రేపు సాయంత్రం వొస్తము.అంత వరకు నీకు తోడుగా మీ మరిది ఉంటాడు." అంది నవ్వుతు. "హ.పర్లేదు అమ్మ.మీరు వెళ్ళండి..నాకు చిన్న ఉన్నాడు కదా ఫుల్ గా టైం పాస్ అవుతుంది.." అంది నవ్వుతు. సాయంత్రం 5 గంటలకు మాహి వాళ్ళ అమ్మ నాన్న ఊరేల్లారు.
సాయంత్రం శరత్ ని గుడికి తిస్కేల్లింది. అటు నుండి ఆటే మార్కెట్ కి వెళ్లి కొన్ని సామాన్లు కొని ఇంటికి చేరుకునే సరికి రాత్రి 8 అయింది. సామాను పక్కన పెట్టి సోఫా లో కులపడింది మాహి. "బాగా అలసి పోయాం కదా చిన్నా. "అంటూ వొళ్ళు విరుచుకుంది. అలా వొళ్ళు విరుచుకునే సరికి పైట రెండు సల్ల మధ్యకు వొచ్చింది. ఆ దృశ్యం శరత్ కళ్ళలో పడింది. మాహి రెండు సల్లు క్షణ కాలం చూసి కళ్ళు తిప్పుకున్నాడు శరత్. "చిన్నా నేను రిఫ్రెష్ అయి వొస్తాను అంత వరకు నువ్వు టీవీ చూస్తుండు..." అంటూ బెడ్ రూం లోకి వెళ్లి డోర్ పెట్టుకుంది. శరత్ సోఫా లో కూర్చొని రిమోట్ తీస్కొని క్రికెట్ మ్యాచ్ వొస్తుంటే చూస్తూ ఉన్నాడు. ఒక అర గంట తర్వాత మాహి బెడ్ రూం డోర్ సౌండ్ ఐతే అటు వైపు చూసాడు శరత్. కను రెప్పలు కొట్టకుండా తన వైపు చూస్తున్న శరత్ తో "ఏంటి చిన్నా.అలా చూస్తున్నావు.ఈ లంగా వోని బాగోలేదా.." అంది తన డ్రెస్ వైపు అనుమానంగా చూస్కొని నవ్వుతు. "లే..లేదు..వొదిన.చాల బాగుంది.." అన్నాడు
తత్తరపాటుతో. "ఇది ఒకే కదా..లేక పొతే మార్చుకోన.." అంది నవ్వుతు. "మీరు ఏ డ్రెస్ లో ఐన సూపర్ గ ఉంటారు వొదిన.బాగుంది ఇది.అవును వొదిన మీరు నైట్ కూడా ఇలా లంగా వోని నే వేస్కుంటార."అన్నాడు. "నాకు ఇవే అలవాటు .nighties ఇష్టం ఉండదు.." అంది వొచ్చి సోఫా లో కూర్చుంటూ. కాసేపు టీవీ చూస్తూ మాట్లాడుతూ బోజనాలు చేసేసరికి 9-30 అయింది. "రోజు ఎన్ని గంటలకు పడుకుంటావు ..చిన్నా." అంది టేబుల్ మీద ఉన్న గిన్నెలు సర్దుతూ మాహి. "9 కె..వొదిన." అంటూ అవలించాడు. "అవునా..నిద్రోస్తుందా." అన్ని సర్దేసి వొచ్చి. అవునన్నట్టుగా తల ఊపాడు. "సరే పద పడుకున్డువు గాని.." అంటూ బెడ్ రూం వైపు వెళ్ళింది. తన వెనకే శరత్ వెళ్తూ ఆదాలపంగా మాహి నడుము కింది వైపు చూసాడు, జడ దరువు వాటి మీద పడుతుంటే. బెడ్ మీద బెద్శీట్ ని పరుస్తుంటే "వొదిన నేను కింద పడుకుంటాను..నాకు దొర్లడం అలవాటు ఉంది.అందుకే ఇంట్లో కూడా కిందనే పడుకుంటాను.." అన్నాడు నవ్వుతు. "అవునా..పర్లేదులే పడుకో..కింద ఫ్యాన్ గాలి రాదు.దోమలు ఉన్నాయి కుట్టేస్తాయి.మళ్లి నీకు జ్వరం లాంటిడి వొస్తే అత్తయ్య నన్ను తిడుతుంది." అంది నవ్వుతు. "మరి మీరు ఎక్కడ పడుకుంటారు..బయటనా." అన్నాడు అమాయకంగా. "అమ్మో ఒక్కదాన్ని పడుకోవడం నాకు బయం ..హాల్ లో.అసలే అమ్మ వాళ్ళు కూడా లేరు.." అంది గుండెల మీద చేయి పెట్టుకొని. "మరి.." అన్నాడు వాడికి అర్ధంకాక. "నీతో కబుర్లు చెప్తూ నేను కూడా బెడ్ మీదే పడుకుంటాను." అంది మాములుగా ఎలాగు చిన్నోడే కదా అని. సరే అంటూ వాడు బెడ్ ఎక్కాడు. మాహి ఇంటి డోర్ అన్ని పెట్టి లైట్స్ ఆఫ్ చేసి వొచింది హాల్ లో. మాహి వోచేసరికి వాడు ప్యాంటు విప్పి షార్ట్ వేస్కున్నాడు. వొస్తు వాడిని చూసి "షార్ట్ లో పెద్ద పిల్లాడిలా ఉన్నావు.." అంది. వాడు సిగ్గు పడ్డాడు.
"వొదిన.." అన్నాడు మొహమాటంగా. ఏంటి అన్నట్టుగా చూసింది. "నాకు.నాకు..నైట్ షర్టు వెస్కొని పడుకోవడం అలవాటు లేదు.." అన్నాడు సిగ్గు పడుతూ. ఓహో అంతేనా అన్నట్టుగా చూసి "నీకు ఎలా కావాలంటే అలా పడుకో.అక్కడ ఎలా పడుకున్తవో .ఇక్కడా అలాగే పడుకో.దానికి న పర్మిషన్ అడగాలా.." అంది నవ్వుతు. "థాంక్స్ ..వొదిన.."అంటూ షర్టు విప్పేసాడు. వాడి బాడీ ని చూసి "నువ్వు అమ్మాయిల కంటే తెల్లగా ఉన్నావు చిన్నా." అంది నవ్వుతు వాడి బాడీ ని చూస్తూ. వాడు సిగ్గు పడ్డాడు. "మీ అన్నయ ఫోన్ చేద్దామా."అంది.
"ఓహో సరే వొదిన.చేయి." అన్నాడు హుషారుగా బెడ్ మీద కూర్చుంటూ. మాహి కూడా శరత్ పక్కన కెల్లి కూర్చొని శంకర్ కి ఫోన్ కలిపింది. "నెంబర్ బిజీ..." అంది నిరుస్చంగా మాహి. అలా చిన్నా పిల్ల లా పేస్ పెట్టేసరికి నవ్వొచింది శరత్ కి. "ఎందుకు నవ్వు తున్నావు." అంది శరత్ వైపు చూసి. "ఎం లేదు లే వొదిన.." అన్నాడు నవ్వును ఆపుకుంటూ. చెప్పు అన్నట్టుగా చూసింది. "నువ్వు అలా చిన్నా పిల్ల లా పేస్ పెడితే నవ్వొచ్చింది నాకు." అన్నాడు నవ్వుతు. ఇంతలో శంకర్ నే చేసాడు missed కాల్ చూస్కొని. "హే మీ అన్నయ్య ఫోన్ చేస్తున్నాడు."అంది సంతోషంగా. ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసి "హలో ." అంది ఎక్సైట్ ని కంట్రోల్ చేసుకుంటూ. "హలో.ఎం చేస్తున్నావు.చిన్నా అక్కడికి వొచ్చాడ...అమ్మ చెప్పింది.." అన్నాడు. "హ..అవును..నేనే తీస్కొని రమ్మని డాడీ కి చెప్పాను.." అంది.
"సరే నేను కొంచెం బిజీ గా ఉన్నాను ..రేపు మాట్లాడుతాను." అని ఫోన్ పెట్టేసాడు. మాహి కి కోపం వొచ్చింది. "మీ అన్నయ్య ఫుల్ గా బిజీ అంట.." అంది కచ్చగా. వొదిన పేస్ వైపు చూసి నవ్వుని ఆపుకున్నాడు ఫీల్ అవుతుందేమో అని. "పెద్ద ఏంటంట గొప్ప..ఐన నువ్వు ఉన్నావు కదా.." అంటూ శరత్ తల మీద వేళ్ళతో జుట్టు ని నిమిరింది మూడ్ అవుట్ ని కంట్రోల్ చేస్కుంటూ. "నిద్ర వొస్తుందా చిన్నా." అంది నవ్వుతు. అన్నయ్య కూడా ఫోన్ పెట్టేసాడు మళ్లి నిద్ర వొస్తుంది అంటే ఫీల్ అవుతుంది అని "లేదు వొదిన ..నిద్ర మొత్తం పోయింది."అన్నాడు నవ్వుతు. "అయితే నాకు బొమ్మలు గీయడం నేర్పించావ..ప్లీజ్.ప్లీజ్." అంది గోముగా శరత్ వైపు చూస్తూ. "ఇప్పుడా.."అన్నాడు ఆశ్చర్యంగా వొదినను చూస్తూ. "నాకు నిద్ర రావడంలేదు..మార్నింగ్ టైం ఐతే ఏదో ఒక పని ఉంటుంది కదా.ప్లీజ్." అంది కళ్ళు చిన్నగా పెట్టి. "సరే వొదిన." అంటూ లేచి వెళ్లి బాగ్ లో ఉన్న బుక్ తెచుకున్నాడు. "పెన్సిల్ కావాలి వొదిన.." అన్నాడు వొచ్చి బెడ్ మీద కూర్చుంటూ. పెన్సిల్ తెచ్చి శరత్ పక్కన వొచ్చి కూర్చుంది మాహి. ఎలా గీయాలో పెన్సిల్ తో చూపిస్తున్నాడు పేపర్ మీద. తను శ్రద్దగా చూస్తుంది శరత్ కి తగులుతూ కూర్చుంది బుజం మీద చేయి వేసి. అలా తగులుతూ కుర్చోవడంతో మాహి ఎడమ సన్ను శరత్ బుజానికి కుచ్చుకుంటుంది. మాహి దీక్షగా వాడు వేసే బొమ్మని చూస్తుంది. మాహి సన్ను అలా షర్టు లేకుండా ఉన్న శరత్
వీపు కి గుచ్చుకుంటుంటే వాడికి అదోలా ఉంది. కాన్సంట్రేషన్ divert అవుతుంది. "ఆ లైన్ ఒకసారి చూపించు..అర్ధం కాలేదు." అంటూ ఇంకా కొంచెం వొంగింది వాడి మీద. రెండు సల్లు వాడి వీపుకి గట్టిగ అదుముకున్నాయి. వాడిని ఏదో తెలియని హాయి. "ఏ..ఏ..లైన్ వొదిన.." అన్నాడు తత్తరపాటుతో. "ఇది."అంటూ చూపించింది వేలితో.
అల తాకుతున్న సల్లను, మొదటిసారి వాడికి చూడాలి అని అన్పించింది. మనము అనుకుంటే కొన్ని కొన్ని సార్లు వెంటనే జరిగిపోతుంటాయి. "చిన్న .ఇపుడు నేను ట్రై చేస్తాను.." అంటూ వాడి చేతిలో ఉన్న బుక్ తీస్కొని, వాడి ఎదురుగ జరిగి, బుక్ ని మంచం మీద పెట్టి వొంగింది. అలా వొంగడంతో, పైట పక్కకు తప్పుకొని, వాడికి మాహి సల్లు దర్శనం ఇచ్చాయి. కోరుకున్నది ఎదురుగ ఉంటె చూడకుండా ఎవరు మాత్రం కంట్రోల్ చేస్కుంటారు. వాడు దొంగ చూపులు చూసాడు మాహి సల్ల వైపు. మాహి ఇవన్ని ఏమి పట్టించుకోకుండా, బొమ్మ గీయడానికి ట్రై చేస్తుంది.
మాహి దృష్టిలో శరత్ ఇంకా చిన్నవాడే కాబట్టి, తను వాడి ముందు అలా ఇష్టం వొచ్చినట్టుగా కూర్చుంది. వొదిన తనను గమనించడంలేదు అని దైర్యం వొచ్చి, మాహి సల్లను తదేకంగా చూస్తున్నాడు, మాహి బొమ్మ గిస్తుంటే కొంచెం కొంచెం కదులుతున్నాయి సల్లు. మాహి సల్లు మరి పెద్దవి కాదు, అలా అని మరి చిన్నవి కూడా కాదు. "బాగుందా.."అంది తల ఎత్తకుండా బొమ్మకి ఫినిషింగ్ టచ్ ఇస్తూ మాహి. "హా.. వొదిన.చాలా.."అన్నాడు మాహి సల్ల వైపే చూస్తూ. "ఇంకా అంత perfection గా రాలేదు లే.."అంది. "ఏది చుడనివ్వు .." అంటూ సల్ల మీద నుండి చూపు తప్పించి మాహి గీసిన బొమ్మ వైపు చూసాడు. "అప్పటి నుండి ఎం చూసావు మరి.. సరిగా చూసి చెప్పు..ఎలా ఉందొ. బొమ్మ.."అంది తల ఎత్తి. శరత్ బొమ్మ చూసి "పర్లేదు వొదిన.ఫస్ట్ టైం కె ఈ రేంజ్ లో వేస్తె..కొంచెం ప్రాక్టీసు వొచ్చాక చాలా బాగా వేస్తావు.."అన్నాడు నవ్వుతు. "ఏంటి నీ పేస్ అదోలా అయింది..నిద్రోస్తుందా.." వాడి పేస్ ని చూస్తూ పైట ను యాదాలాపంగా సర్దుకుంటూ. "లే..లేదు..వొదిన.నిద్ర ఏమి రావడంలేదు నాకు." అన్నాడు తత్తరపాటుతో. "సరే లే.ఇంకా పడుకో.. 11 అవుతుంది." అంది నవ్వుతు. బుక్ పక్కన పెట్టి, బెడ్ నీ నీట్ గా సర్ది "ఇంకా పడుకో."అంది మాహి. వాడు బుద్దిగా మంచం మీద పడుకున్నాడు. పడుకున్న కొంచెం సేపటికే నిద్ర పోయాడు వాడు. మాహి కి నిద్ర రావడంలేదు, ఆల్మోస్ట్ రోజు శంకర్ తో లేట్ నైట్ మాట్లాడుతున్దడంవల్ల. శరత్ వైపు చూసింది. వాడు మంచి నిద్రలో ఉన్నాడు. వాడి తలను చేతితో నిమిరి కాళ్ళ మీద దుప్పటి కప్పి, పడుకోవడానికి ట్రై చేస్తుంది. మహి కి నిద్ర పడుతుంది అనుకుంటుండగానే, శరత్ నిద్రలో మాహి సైడ్ తిరిగి మాహి కాళ్ళ మీద కాలు వేసాడు. మాహి కళ్ళు తెరిచి, శరత్ వైపు చూసి, నిద్రలో పొర్లె అలవాటు ఉంది కదా అని నవ్వుకుంది. ఏంటి శంకర్ ఫోన్ చెయ్యొచ్చుకద, వెయిట్ చేస్తాను అని తెలుసు కదా, ఏంటో ఈ మనిషి, ఒక్కోసారి అర్ధం కాడు అని ఆలోచిస్తుంటే, శరత్ మహి సైడ్ జరికి, చేయి తేచి మహి సల్ల మీద వేసాడు నిద్రలో. ఆలోచలనలనుండి ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడి ఈ లోకం లోకి వొచ్చింది. అదే మొదటిసారి ఒక పరాయి మొగాడి చేయి తన సల్ల మీద పడడం. గుండె దడ దడ కొట్టుకుంది మాహికి. నిద్రలో శరత్ కాలు పైకి జరిపి కరెక్ట్ గా మాహి పువ్వు మీద మోకాలు పెట్టాడు. శరత్ మోకాలు మాహి పువ్వుకి నొక్కుకున్నట్టుగా అయి, ఏదో తెలియని హాయి కలిగింది మాహి కి మొదటిసారి ఒక పురుష స్పర్శ ఏదో కొత్తగా అనిపించింది మాహికి. అందుకే మన పెద్దవాళ్ళు వయసుకు వచ్చిన అన్న చెల్లల్లను, అక్క తమ్ముళ్ళని ఒక్కచోట పడుకోనివ్వనిది. ఏకాంతం తప్పు ఒప్పులు అస్సలు పట్టించుకోదు. మోకాలు బరువు మొత్తం మాహి పూకు మీద ఉంది. కదల కుండ అలానే ఉంది కాసేపు ఊపిరి బిగించి, కళ్ళు మూసుకుంది మత్తుగా. మొదటి సారి మాహి కి శరత్ మగాడుగా అనిపించాడు. శరత్ నిద్ర లో కదిలి మాహి ఎడమ సన్ను ని గట్టిగ పట్టి దెగ్గరకు లాక్కున్నాడు. మాహికి అంత ఫ్యాన్ ఉన్నా కూడా చెమటలు పట్టాయి.
వాడు కాలుని పైకి కిందకి జరిపాడు మహి పూకు మీద నిద్రలో. సమ్మగా అనిపించింది మాహికి. తనకు ఎందఱో లైన్ వేశారు కాని ఎవరితో ఎక్కువ మాట్లాడలేదు. మొదటిసారి ఆ కోరిక కలిగింది మాహి కి. శరత్ మీద కోరిక అని కాదు,ఆ situation లో అల అనిపించిది మాహి కి. తన పూకు మీద ఏదో బరువు పెట్టినట్టుగా హాయిగా, మత్తుగా అనిపించింది మాహి కి. అలాగే మత్తుగా నిద్ర లోకి జారుకుంది మాహి కూడా. తెల్లవారుజామున 4 గంటలకు సడన్ మెలుకువ వొచ్చింది శరత్ కి తన మీద ఏదో బరువు ఉన్నట్టుగా అనిపించి. మత్తుగా కళ్ళు తెరిచి చూసాడు. వొదిన తనను గట్టిగ పట్టుకొని ఘాడ నిద్రలో ఉంది.
దెబ్బకు వాడికి నిద్ర అంత పోయింది. ఎక్కడ కదిలితే వొదిన లేస్తుందో అని, మెదలకుండా అలాగే ఉన్నాడు. మాహి రెండు సల్లు మెత్తగా తగులుతున్నాయి వాడికి, మాహి మోకాలు కరెక్ట్ గా వాడి మొడ్డ మీద ఉంది. తెల్లవారు జాము కదా స్ట్రాంగ్ గ లేచి ఉంది మొడ్డ. దాని మీద మాహి మోకాలు బరువు పడే సరికి సమ్మగా ఉంది వాడికి ఇది అని చెప్పలేని విదంగా. నిద్రలో గట్టిగ లాక్కుంది శరత్ ని మాహి. వొదిన శరీరం వాడికి అంత దెగ్గరగా ఉండే సరికి ఏదోలా ఉంది. వొదిన ను పట్టుకొని పడుకోవాల్సింది అనిపించింది వాడికి. గట్టిగ కళ్ళు ముస్కోని మాహి సైడ్ తిరిగి గట్టిగ పట్టుకున్నాడు నిద్ర నటిస్తూ. అలా గట్టిగ పట్టుకునేసరికి మాహి కి మెలుకువ వొచ్చింది. కళ్ళు తెరిచి చూసింది. శరత్ మొడ్డ మాహి నడుకు కి గట్టిగ తగులుతుంది. శరత్ పేస్ వైపు చూసింది. వాడు ఘాడ నిద్రను నటిస్తున్నాడు. మెల్లిగా వాడి చేయి ని తీసి తన సన్ను మీద వెస్కొని, వాడి చేయి మీద చేయి పెట్టి కళ్ళు మూసుకుంది. వాడికి గుండె ఆగిపోయినంత పని అయ్యింది.
అలా మాహి సన్ను మెత్తగా తగేలేసరికి వాడికి మత్తుగా అనిపించి కాసేపటికి నిద్ర పట్టింది. సడన్ గ మెలుకువ వచ్చేసరికి పక్కన ఉన్న మొబైల్ లో టైం చూసింది మాహి, ఉదయం 6 అవుతుంది. మొబైల్ పక్కన పెట్టి, శరత్ వైపు చూసింది వాడు మంచి నిద్రలో ఉన్నాడు. మాహి బెడ్ మీద నుండి లేచి, పక్కన పడి ఉన్న దుప్పటిని వాడి మీద కప్పబోతు, చూపు టెంట్ లా లేచి ఉన్న వాడి షార్ట్ మీద పడింది. అలా లేచి ఉన్న ప్లేస్ ని దొంగ చూపులు చూసి, వాడి మీద దుప్పటి కప్పి ముసి ముసి గా నవ్వుకుంటూ రూం లో నుండి బయటకు వొచ్చింది.
మాహి డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ ముందు నిల్చొని పైట తీసేసి, తనను తానూ తెరిపార తృప్తిగా చూస్కొని "ఓయి..శంకర్ నువ్వు లక్కీ నోయి...ఎంజాయ్ చేస్కో పెళ్లి తర్వాత ఫుల్ గా." అని మనసులో అనుకుంటూ తనకి తానూ కన్ను గీటుకొని పైట సరిగా వెస్కొని కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది. బ్రెష్ చేసి, టీ పెట్టుకొని, కప్ లో పోస్కోని బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళింది.
ఇంకా మంచి నిద్రలో ఉన్నాడు శరత్. వాడి తల మీద చేయి పెట్టి జుట్టుని సవరించి, వాడి పక్కన బెడ్ మీద కూర్చొని, టీ తాగుతూ ఉంటె, శంకర్ కాల్ చేసాడు, నెంబర్ చూస్కొని, అయ్యవారికి ఇప్పటికిగాని తీరిక దొరకలేదేమో అని అనుకుంటూ ఫోన్ ఎత్తి "హలో..." అంది పొడి పొడిగా. "ఏంటి అలా ..ఉన్నావు.కోపం వొచ్చిందా నైట్ ఫోన్ చేయలేదు అని.."అన్నాడు అటు నుండి శంకర్. "హ..రాదా మరి.అమ్మ వాళ్ళు కూడా లేరు.. చిన్నా ఉన్నాడు కాబట్టి సరిపోయింది..లేకపోతె... ఎంత బోర్ కొట్టేది నాకు.." అంది. "సారీ..పని ఎక్కువ ఉండే...అందుకే కదా ఇప్పుడు చేస్తున్నాను.. చిన్నా లేచాడా.."అన్నాడు శంకర్. "లేదు. నిద్ర ఇరగదిస్తున్నాడు.." అంది నవ్వుతు. " సరే.నేను కూడా రెడీ అయ్యి.బయట పని ఉంది వెళ్ళాలి.." అన్నాడు. "అబ్బ..మాట్లాడ వొచ్చుకద కాసేపు.ఈ మాత్రం దానికే ఎందుకు ఫోన్ చేసారు పొద్దున్నే.." అంది నిరుస్చాహంగా మాహి. "అర్ధం చేస్కో..చిన్నా ఉన్నాడు కదా..వాడు ఉంటె ఎం బోర్ రాదు.నైట్ తప్పకుండ కాల్ చేస్తాను.." అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాడు శంకర్. ఇప్పుడే ఇలా ఉన్నాడు అంటే పెళ్లి తర్వాత పట్టించుకుంటాడో లేదో మహానుబహుడు అని అనుకొని నిట్టూర్చింది. ఇంతలో శరత్ కదిలేసరికి అటు చూసి "ఏంటి చిన్నా నిద్ర ఇరగదిస్తున్నావు..." అంది నవ్వుతు. వాడు వొదిన మాటలకు మత్తుగా కళ్ళు తెరిచాడు. రాత్రి జరిగినవి అన్ని గుర్తోచి బయమేసింది వాడికి వొదిన ఏమైనా అంటుందేమో, అమ్మకి గాని చెప్తుందేమో అని, బయబయంగా చూసాడు వొదిన వైపు, వొదిన మాములుగా ఉండడం చూసి రిలాక్స్ అవుతూ, "బాగా నిద్ర పట్టింది వొదిన.."అన్నాడు వొళ్ళు విరుచుకుంటూ. "లెగు..లేచి బ్రష్ చేయి, టీ తాగుదువు గాని..." అంది తానూ టీ సిప్ చేస్తూ.
"ఏమండి..రెడీ నా...పెద్దోడు ఎక్కడ.టైం అయిపోతుంది. మళ్ళి దుర్ముహూర్తం వచ్చేస్తుంది తొందరగా తెమలండి..చిన్నోడు ఎక్కడ.." అంటూ హడావుడి చేస్తుంది శంకర్ వాళ్ల అమ్మ. ఈ హడావుడి అంత శంకర్ కి పిల్లని చూడడానికి పక్క ఉరికి వెళ్ళడానికి. "హ ..నేను రెడీ
అమ్మ...చిన్నోడు ఎక్కడ.వీడికి ఈ మధ్య బాగా బయట తిరగడం అలవాటు అయింది." అంటూ లోపలి వొచ్చాడు శంకర్. "వాడు నీ కంటే ముందే వొచ్చాడు లే.." అంది శంకర్ కి ఎదురోస్తూ వాళ్ల అమ్మ. శరత్ కూడా అప్పుడే హాల్ లోకి వొచ్చాడు. "ఏరా..నువ్వు రావా.ఇంకా రెడీ కాలేదు "అంటూ అడిగాడు వాళ్ల నాన్న. "ఉహు ..నేను రాను...మీరు వెళ్ళండి.."అన్నాడు. "ముస్కోని రెడీ అయి రా.నాకు కూడా బోర్ కొడతాది నువ్వు లేకుంటే."అన్నాడు శంకర్ తమ్ముడితో. ఇక తప్పదు అన్నట్టుగా ఇష్టం లెకపొఇన రెడీ అయి వాళ్ళతో పాటు బయలు దేరాడు శరత్.
ఒక గంట ప్రయాణం తర్వాత, పెళ్లి చూపులకి వెళ్ళాల్సిన వాళ్ల ఇంటికి చేరుకున్నారు. ఇల్లు చాల పద్దతిగా అలంకరించి ఉంది. వాళ్ల మర్యాదలు అన్ని వీళ్ళకు నచ్చాయి. వాళ్ళకి ఒక్కతే కూతురు. మాటల మధ్య తెలిసింది దూరం చుట్టరికం కూడా ఉంది అని. "సరే ఇంకా ఎందుకు ఆలస్యం అమ్మాయి ని రమ్మనండి ."అన్నాడు శంకర్ నాన్న. అమ్మాయి వాళ్ల అమ్మ వెళ్లి తీస్కొని వొచ్చింది అమ్మాయిని. అమ్మాయి వొస్తు ఉంటె ఇద్దరు అన్న తమ్ములు కన్ను ఆర్పకుండా చూసారు. "అన్నయ్య..వొదిన చాల బాగుంది.." అన్నాడు మెల్లిగా అన్నతో శరత్. తను వోచి ఎదురుగ కూర్చుంది తల దించుకొని. "ఎం చదువు కున్నావు అమ్మ." అని అడిగాడు మృదువుగా శంకర్ నాన్న. తను తల ఎత్తి " డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ ఎగ్జామ్స్ రాసాను అండి." అంది. వాయిస్ కూడా చాల బాగుంది. "అన్నయ్య నువ్వు ఇంటర్ కదా మరీ ఎలా." అన్నాడు మెల్లిగా అన్నతో శరత్. వీడి డౌట్ ని క్లియర్ చేస్తున్నాడా అన్నట్టుగా " మరీ మా వాడు..ఇంటర్ నే చదివాడు..చదువు అబ్బలేదు వాడికి..పర్లేదా.." అంటూ అమ్మాయి వైపు చూసి, అమ్మాయి తల్లితండ్రుల వైపు చూసాడు శంకర్ నాన్న.
"మా అమ్మాయికి ఓకే ఐతే.మాకు కూడా ఎలాంటి అబ్యంతరం లేదు.."అన్నాడు అమ్మాయి తండ్రి. అమ్మాయి తల ఎత్తి శంకర్ వైపు చూసింది. తన చదువు విషయం వచేసరికి కొంచెం ఇబ్బందిగా కదిలాడు శంకర్. శంకర్ వైపు నుండి చూపు మరల్చి శరత్ వైపు చూసి మెల్లిగా నవ్వింది అమ్మాయి. శరత్ కూడా smiling పేస్ పెట్టాడు. అందరు అమ్మాయి డెసిషన్ కోసం వెయిట్ చేస్తున్నారు. "నాకు ఇష్టమే.." అంది అమ్మాయి. అందరి ముఖాలు వెలిగిపోయాయి. శంకర్ ఆనందానికి అంతే లేదు. "అన్నయ్య నువ్వు లక్కీ.వొదిన చాల బాగుంది..." అన్నాడు మెల్లిగా అన్నతో. "నీ పేరు ఏంటి అమ్మాయి.." అంటూ అడిగింది శంకర్ వాళ్ల అమ్మ. "మహేశ్వరి అండి.ఇంట్లో మాహి అంటూ పిలుస్తాము." అంటూ కల్పించుకొని చెప్పింది అమ్మాయి తల్లి. "అన్నయ్య వొదిన పేరు సూపర్...మాహి శంకర్...చాల బాగుంది..." అన్నాడు ఆనందంగా శరత్. శంకర్ దొంగ చూపులు చూస్తున్నాడు మాహి వైపు. మెల్లిగా నవ్వుకుంది మాహి తను అలా చూస్తుంటే. నిజానికి మంచి అందగత్తె మాహి. ఒకసారి చూస్తె మళ్ళి మళ్ళి చూడాలి అనిపించే పర్సనాలిటీ తనది. especially తన నవ్వు. ఏ సినిమా herione కి తీసి పోనీ అందం. అలా అని శంకర్ ఏమి అనాకారి కాదు. మంచి అందగాడే. ఇద్దర్ని పక్క పక్కన పెడితే made ఫర్ ఈచ్ other లా ఉంటారు. ఏరా నచ్చింద వొదిన నీకు అన్నట్టుగా వాళ్ల అమ్మ చూసింది శరత్ వైపు. సూపర్ అమ్మ.అన్నట్టుగా పేస్ పెట్టాడు శరత్. అమ్మాయి, అబ్బాయి ఇద్దరు ఒకరిని ఒకరు నచ్చుకోవడం వల్ల...కట్నకానుకలు మాట్లాడుకొని..next month నిచ్చితార్దానికి నిర్ణయించారు పెద్దవాళ్ళు. అమ్మాయి లేచి ఇంట్లోకి వెళ్ళింది. పెద్దవాళ్ళు పిచ్చ పాటి గ మాట్లాడుకుంటున్నారు. అమ్మాయి తల్లి , శరత్ దెగ్గరకు వొచ్చి "మాహి పిలుస్తుంది ..వెళ్ళు." అంది నవ్వుతు. "నన్ను పిలుస్తుందా."అన్నాడు అయోమయంగా శరత్ అర్ధం కాక. "వెళ్ళు..వోచేప్పుడు నెంబర్ తీస్కొని రా రా." అన్నాడు మెల్లిగా శంకర్ తమ్ముడితో. "అన్నయ్య .నిన్ను పిలవాలి గాని నన్నెందుకు పిలుస్తుంది వొదిన.." అన్నాడు వాడికి అర్ధం కాక. "నువ్వు చిన్నోడివి కదా సరదాగా మాట్లాడడానికి పిలుస్తుంది.వెళ్ళు.ఒరే బాబు.వోచేప్పుడు నెంబర్ తీస్కొని రా రా.ఒరేయి అన్నట్టు..నేను అడిగాను అని కాకుండా నువ్వు తెచ్చుకున్నట్టుగా ఉండాలి నెంబర్ ..ప్లీజ్.." అన్నాడు మెల్లిగా శంకర్. ఇక తప్పదు అన్నట్టుగా లేచి మాహి రూం వైపు వెళ్ళాడు శరత్. రూం డోర్ తెరిచి ఉంది. మెల్లిగా వెళ్ళాడు తనను ఎందుకు పిలుస్తుంది అని అర్ధం కాక. లోపలి వెళ్లి అటు ఇటు చూసాడు. రూం చాల బాగా అలంకరించి ఉంది. రూం లో ఎవరు లేరు. వెనక నుండి అడుగుల చప్పుడు. వెనుకకు తిరిగి చూసాడు. నవ్వుతు వొస్తుంది మాహి శరత్ వైపు. తను కూడా పలకరింపుగా నవ్వాడు. "రా..."అంటూ బెడ్ వరకు తిస్కిల్లి బెడ్ మీద కూర్చుంది. "కూర్చో.." అంది. శరత్ ఇబ్బందిగా బెడ్ మీద కూర్చున్నాడు. "నీ పేరు ఏంటి."అంది మృదువుగా మాహి. "శరత్..."అన్నాడు మెల్లిగా. "ఎం చదువుతున్నావు .." అంది మాహి. "నయింత్ ఎగ్జామ్స్ అయిపోయాయి..నెక్స్ట్ టెన్త్ "అన్నాడు మెల్లిగా. వాడికి చాల ఇబ్బందిగా ఉంది. అమ్మాయిలతో మాట్లాడడం ఇదే ఫస్ట్. "సరే ..కూర్చో తినడానికి ఏమైనా తెస్తాను.." అంటూ లేచి వెళ్తుంటే గజ్జల చప్పుడికి తల ఎత్తి చూసాడు..ఆమె నడుస్తుంటే జడ లయబద్దంగా ఆమె పిరుదుల మీద నాట్యం చేస్తుంది. అలాగే చూస్తూ ఉండి పోయాడు. తెలిసి తెలియని వయసు. వాడి మనసులో అది నాటుకు పోయింది. అది కోరిక కాదు.. ఏదో తెలియని ఒక భావన. మాహి తినడానికి స్వీట్స్ తీసుకోని వొచ్చింది. చిన్న పిల్లాడే కదా అని వాడి పక్కన వొచ్చి కూర్చుంది. "తీస్కో ." అంటూ చొరవగా వాడి చేతిలో పెట్టింది స్వీట్స్. "నచ్చనా మీకు" అంది నవ్వుతు శరత్ వైపు చూసి.
వాడు స్వీట్ తింటూ అర్ధం కానట్టుగా చూసాడు. "అదే మీ అన్నయకు నేను నచ్చనా..." అంది చిరునవ్వుతో. అలా నవ్వుతుంటే అలాగే చూస్తూ ఉండి పోయాడు శరత్. "హలో...ఏంటి ఎం ఆలోచిస్తున్నావు.." అంది. "ఏమిలేదు వొదిన." అన్నాడు కంగారుపడుతూ శరత్.
"వొదిన అన్నావు అంటె.మీ అన్నయ్యకి నచ్చే ఉంటాను.." అంది నవ్వుతు మాహి. "మీరు నచ్చక పోవడమేంటి వొదిన..ఎవరికైనా యిట్టె నచ్చుతారు.." అన్నాడు. "అవునా ..అంత బాగుంటాన." అంది అందాన్ని పొగుడుతుంటే సహజసిద్దంగా వొచ్చే గర్వంతో. "చాలా.అంటె చాలా బాగుంటారు.మా అన్నయ్య లక్కీ." అన్నాడు నవ్వుతు శరత్. "థంక్ యు." అంది శరత్ బుజం మీద చేయి వేసి ఆప్యాయంగా. "మీ నెంబర్ ఇస్తారా."అన్నాడు నసుగుతూ శరత్. "ఎందుకు.."అంది కల్లెగరేస్తూ మాహి. వాడికి ఏమి అనాలో అర్ధం కాలేదు. వాడి అవస్తను చూసి నవ్వుకుంటూ
"మీ అన్నయ్య అడగమన్నడా ."అంది నవ్వును ఆపుకుంటూ. "హా..లేదు లేదు.నేనే అడుగుతున్నాను.." అన్నాడు కంగారుగా శరత్. "నీ దెగ్గర ఫోన్ ఉందా.."అంది మాహి. "లే.లేదు." అన్నాడు మెల్లిగా తలను కిందికి వొస్కొని. "మరీ ఎలా చేస్తావు ఫోన్.." అంది నవ్వుతు మాహి. శరత్ కి ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. భలే ఇరికించాడు అన్నయ్య. తన పేరు చెప్పొద్దూ అని.అని మనసులో తిట్టుకున్నాడు. "ఏంటి ఎవరినో తిట్టుకున్తున్నట్టున్నావు.."అంది ముసి ముసిగా నవ్వుతు మాహి. "ఇంకెవర్ని .అన్నయ్య నే."అన్నాడు యాదాలాపంగా. మాహి గట్టిగ నవ్వింది. "నాకు తెలుసు లే..మీ అన్నయ్య అడిగాడు అని.మీ అన్నయ్య అంటె బానే ఉంది ప్రేమ నీకు..గుడ్."అంది మెచ్చుకోలుగా మాహి శరత్ తో. "మా అన్నయ్య అంటె మా ఇంట్లో అందరికి ప్రేమే..నేను ఏది అడిగిన ఇప్పిస్తాడు." అన్నాడు గ్రేట్ గా ఫీల్ అవుతూ శరత్. వాడి మాటలకు ముచ్చటేసి చెంపను పట్టి గిల్లింది. "స్స్..అబ్బ.."అన్నాడు చెంప రాస్కుంటూ.
ఇంతలో మాహి వల్ల అమ్మ వొచ్చింది అక్కడికి "ఎం చేస్తున్నారు.రండి బోజనాలు చేద్దురు గాని.."అంది నవ్వుతు. "మేము తర్వాత చేస్తాము లే.మీరు కానివ్వండి." అంది మాహి తల్లితో. "అబ్బో..మరిది తో ఏంటో ఆ గుసగుసలు..సర్లే గాని త్వరగా రండి." అంటూ నవ్వుతు వెళ్ళిపోయింది అక్కడ నుండి. "చేయి పట్టు.."అంది నవ్వుతు మాహి శరత్ తో. ఎందుకు అన్నట్టుగా చూసాడు. "ఎం నెంబర్ వొద్దా..మీ అన్నకి.అదే నీకు." అంది నవ్వు ను ఆపుకుంటూ.
ఏమి మాట్లాడకుండా చేయి చాపాడు. శరత్ చేయి పట్టుకొని "ఏంటి నీ చేయి ఇంత హార్డ్ గా రఫ్ గా ఉంది.."అంది. "హాలిడేస్ కదా వొదిన.రోజు క్రికెట్ ఆడుతున్నాను.. అందుకే అలా." అంటూ సిగ్గు పడ్డాడు. వాడి చేతి మీద పెన్ తో రాసింది తన ఫోన్ నెంబర్. "వొదిన నీ రైటింగ్ చాలా బాగుంది..ప్రింట్ లాగ.." అన్నాడు నెంబర్ వైపు చూస్తూ. "అవునా.థంక్ యు."అంది. "సరే పద వెళ్దాము..మళ్ళి మమ్మీ వొచ్చి తిడుతుంది ఇంకా రాలేదు అని బోజనానికి." అంటూ లేచింది బెడ్ మీద నుండి మాహి. ఇద్దరు హాల్ లోకి వొచ్చారు. అందరి బోజనాలు అయిపోయాయి. శరత్ వల్ల అమ్మ వీళ్ళను చూసి దెగ్గరకు వొచ్చి "అప్పుడే.మా వాడు క్లోజ్ అయ్యాడ.. వీడు అమ్మాయిలతో మాట్లాడడం ఎప్పుడు నేను చూడలేదు.."అంది నవ్వుతు. "అమ్మాయి ఏంటి .వొదిన కదా."అన్నాడు అమాయకంగా అమ్మ వైపు చూస్తూ శరత్. "నీకు వొదిన ను ఐన అమ్మాయి నే కదా.."అంది నవ్వుతు. "అమ్మాయిలు నీలా చీర కట్టరు కదా.."అన్నాడు ఆచర్యంగా శరత్. వాడి మాటలకు ఇద్దరు నవ్వారు గట్టిగ. వాళ్ళు అలా నవ్వేసరికి ముఖం చిన్నగా చేస్కొని బుంగ మూతి పెట్టుకున్నాడు. వాడిని అలా చూసి సరికి ముద్దుగా అనిపించింది మాహి కి.
"ఇలా బుంగ మూతి పెట్టుకుంటే అచ్చు అమ్మాయిల ఉన్నావు.." అంది నవ్వు ని ఆపుకుంటూ మాహి. "అమ్మాయి అంటె గుర్తొచింది.చిన్నపుడు వీడికి అమ్మాయిల బట్టలు వేసి తెగ ఎంజాయ్ చేసేవాళ్ళము.." అంది వాళ్ల అమ్మ నవ్వుతు. "ఇప్పటికి వేసిన కూడా అలాగే ఉంటాడు.ముద్దుగా..వేస్కుంటావా శరత్ నా డ్రెస్ ఇస్తాను.." అంది నవ్వుతు మాహి. వాడు వాళ్ల అమ్మ వైపు కొర కొర చూసాడు. శంకర్ కోసం కళ్ళతో వెదికింది మాహి. ఎక్కడ కనిపించలేదు. అపుడే బయట నుండి వొస్తు వోరగా మాహి ని చూసి "చిన్న..."అని పిలిచాడు శరత్ ని. "హ ..వొస్తున్న.." అంటూ వొడి వొడి గా అన్నయ దెగ్గరకు వెళ్ళాడు. "ఏంటి రా అలా ఉన్నావు." అన్నాడు శంకర్ తమ్ముడి ముఖం చూసి. "అమ్మ చూడు అన్నయ్య.నా గురించి ఏదేదో చెప్తుంది వొదినకి." అంటూ అమ్మ మీద కంప్లైంట్ చేసాడు. శంకర్ అటు ఇటు చూసి "సరే గాని ..నెంబర్ తిస్కున్నావా."అన్నాడు మెల్లిగా. "హ.."అన్నాడు శరత్. "ఏది ఇవ్వు.."అన్నాడు ఆత్రుతగా శంకర్. "ఇదిగో.."అంటూ చేతిని ముందు పెట్టాడు. "చేతి మీద రాసుకోచ్చావు. సమయానికి పెన్ కూడా లేదు.. పేపర్ లో రాసుకొని రావొచ్చుకద.." అన్నాడు అసహనంగా శంకర్. "ఏమో నాకేం తెలుసు.వొదినే అలా రాసింది చేతి మీద.." అన్నాడు వాడు కూడా విసురుగా. ఇదంతా దూరం నుండి గమనించి నవ్వుకుంది మెల్లిగా మాహి. కావాలనే వాడి చేయి మీద రాసింది నెంబర్. "సరే గాని తిన్నావా." అన్నాడు వాడి తల మీద చేయి పెట్టి రాస్తూ. "లేదు.బాగా ఆకలేస్తుంది." అన్నాడు వాడికి ఆకలి గుర్తోచి. ఇంతలో మహి వాళ్ల మమ్మీ "శరత్ .రా భోజనం చేద్దువు గాని.." అంది దూరం నుండి. "సరే వెళ్లి భోజనం చేసి రా.ఆ చేయి మీద ఉన్న నెంబర్ పోకుండా తిను."అన్నాడు మెల్లిగా. హ సరే అంటూ అక్కడ నుండి వెళ్ళాడు. శరత్ కి మాహి ఎదురు వొచ్చి "ఏంటి మీ అన్నయతో తెగ గుస గుస పెడుతున్నావు.." అంది నవ్వును ఆపుకుంటూ. "చేయి మీద ఉన్న నెంబర్ పోకుండా తినాలి అంట.ఎలా తినాలి అలా." అన్నాడు కచ్చగ శరత్. వాడి బాద అర్ధం అయి, "సరేలే కడుక్కో చేయి..పేపర్ మీద రాసి ఇస్తాను లే ..భోజనం చేసాక..రా ఆకలి దంచేస్తుంది.." అంటూ వాడి చేయి పట్టుకుంది. "హ.నాకు కూడా వొదిన..." అంటూ తన వెనక నడిచాడు. వాడు ఎంత వొద్దు అనుకున్న వాడి చూపు అప్రయత్నంగా మాహి వెనక బాగం జడ నాట్యం చేస్తున్న చోట పడింది.
సాయంత్రం వరకు రెండు కుటుంబాలు కలిసి సరదాగా ఉండి, శంకర్ కుటుంబం చీకటి పడే సరికి ఇంటికి చేరుకున్నారు. రాత్రి 10 గంటలకు శంకర్ కి నిద్ర రావడంలేదు. ఈ టైం కి ఎప్పుడు హాయిగా నిద్రపోతాడు. హాల్ లోకి వొచ్చి అటు ఇటు తిరుగుతూ, చేతిలో ఉన్న పేపర్ లో ఉన్న నెంబర్ వైపు చూస్తూ ఫోన్ చేయాలా వొద్దా అనుకుంటూ సందిగ్దంలో ఉన్నాడు. కాసేపు అలోచించి, మాహి నెంబర్ కి ఫోన్ కలిపాడు. కాసేపు తర్వాత నెంబర్ చూడకుండానే నిద్ర మత్తులో ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసి "హలో." అంది విసుగ్గా. ఎమానలో తెలియక "హలో..నేను.." అంటూ ఆగాడు. అసలే మంచి నిద్రలో లేచింది తిక్కగా ఉంది మాహి కి " నేను అంటే..." అంది విసుగ్గా. "శంకర్.." అన్నాడు మెల్లిగా. దెబ్బకి నిద్ర మొత్తం పోయింది మాహికి. "మీరా..ఈ టైం లో." అంటూ నసిగింది. "అర్ధం అయింది..మీ నిద్ర disturb చేసానని ..." అన్నాడు. "అ.ఆదెమి లేదు..జస్ట్ ఇప్పుడే పడుకున్నాను.." అంది మొహమాటంగా. కొంచెం సేపు మౌనం, ఎం మాట్లాడాలో ఇద్దరికీ అర్ధం కాలేదు. ఆ సైలెంట్ ని బ్రేక్ చేస్తూ "శరత్ పడుకున్నాడ.." అంది నవ్వుతు. "హ..వాడు.రోజు 9 కల్లా పడుకుంటాడు.చిన్న నీకు బాగా క్లోజ్ అయినట్టున్నాడు.." అన్నాడు నవ్వుతు. "హ..ఒక్క రోజుకే చాల క్లోజ్ అయ్యాడు..." అంది నవ్వుతు. "వాడు అంతే.అందరితో యిట్టె కలసిపోతాడు.."
అన్నాడు. మల్లి కొంచెం సేపు మౌనం ఇద్దరి మధ్య. "థాంక్స్..." అన్నాడు మృదువుగా శంకర్. "థాంక్స్..ఎందుకు." అంది అర్ధం కాక మాహి. "ఇంటర్ చదివిన కూడా ఒప్పుకునందుకు..."
అన్నాడు. "నేను అవన్నీ చూడలేదు..శరత్ నచ్చి ఒప్పుకున్నాను ." అంది కాసేపు ఉడికించాలి అని నవ్వును ఆపుకొని మాహి. "అంటె..నేను నచ్చలేదా..." అన్నాడు మెల్లిగా. "తమ్ముడు నచ్చాడు అంటె..అన్న నచ్చినట్టే కదా ..." అంది నవ్వుతు. అలా వాళ్ళు తెల్లవారేజాము 4 గంటల వరకు మాట్లాడుకుంటూనే ఉన్నారు. కమ్యూనికేషన్ దూరాన్ని తగ్గిస్తుంది అనేది అక్షరాల నిజం.
"వీడు ఇంత సేపు పడుకోడు ఎప్పుడు.." అంది భర్త తో శంకర్ అమ్మ గోడ గడియారం వొంక చూస్తూ. అంతలో అక్కడికి శరత్ వొచ్చాడు. "చిన్న.వెళ్లి అన్నయ్య లేపుపో.తొమ్మిది అయిపొఇన్ది.." అంది శరత్ తో. వాడు అన్న రూం కి వెళ్ళాడు. మంచి నిద్ర లో ఉన్నాడు శంకర్. పక్కన ఉన్న ఫోన్ ని చూసి, తీస్కొని కాల్ లిస్టు చూసాడు. మాహి అని ఉంది లాస్ట్ కాల్. ఆ పేరు చూడగానే వాడికి కాల్ చేయాలి అన్పించి నెంబర్ నొక్కాడు. "ఏంటి అప్పుడే మళ్లి చేసారు...4 గంటల వరకు మాట్లాడారు కదా..నేను స్నానానికి వెళ్తున్నాను.." అంది అటు నుండి మాహి. "నే.నేను...చిన్నా ని..అదే శరత్ ని..వొదిన." అన్నాడు శరత్ కంగారుగా. శరత్ లైన్ లో ఉంటాడు అని తెలియని మాహి కొంచెం గాబరా పడి, కంట్రోల్ చేస్కొని "నువ్వా..శరత్.మీ అన్న అనుకున్నాను.." అంది నవ్వుతు. "అన్నయ్య పడుకొని ఉన్నాడు..ఫోన్ లో మీ నెంబర్ చూసి చేయాలి అనిపించి చేశాను." అన్నాడు. "హ్మ్మ్..అవునా.గుడ్..పర్లేదు .వొదిన తో మాట్లాడాలి అన్పించింది..థాంక్స్.." అంది అటునుండి మాహి నవ్వుతు. ". అన్నయ ఎపుడు ఫోన్ వొచ్చిన కూడా చిరాకు పడతాడు.వన్ మినిట్ కంటే ఎక్కువ మాట్లాడడు ..నైట్ మొత్తం మాట్లాడాడ వొదిన.." అన్నాడు ఆచర్యంగా శరత్. "ఏమో ...నాకేమి తెలుసు..మీ అన్నయ్య నే అడుగు..." అంది ముసిముసిగా నవ్వుతు మాహి. "ఐన మీ గొంతు స్వీట్గా ఉంటుంది కదా ..అందుకే అంత సేపు మాట్లాడి ఉంటాడు.." అన్నాడు మాములుగా శరత్. "హ్మ్మ్.అవునా..అంత బాగుంటుందా నా గొంతు..నైట్ అంతసేపు మాట్లాడి కూడా మీ అన్నయ్య ఈ కంప్లిమేంట్ ఇవ్వనేలేదు..."అంది complainting గా మాహి. "మీ గొంతు నే కాదు వొదిన..మీరు కూడా చాల చాల బాగుంటారు..." అన్నాడు శరత్. "ఏంటి నన్ను మునగ చెట్టు ఎక్కిస్తున్నావు...నిజం చెప్పాలి అంటె నువ్వు అలా అంటుంటే చాల బాగా అన్పిస్తుంది చిన్నా..థంక్ యు ఫర్ యువర్ కంప్లిమేంట్.." అంది మనస్పూర్తిగా మాహి. "వొదిన ..మళ్ళి చూడాలి అన్పిస్తుంది. నిన్ను.." అన్నాడు శరత్. "అవునా.అయితే వొచ్చేయి..గంట ప్రయాణమే కదా.." అంది నవ్వుతు. "అమ్మో నేను రాను..నువ్వే వోచేయి...నాకు బొమ్మలు గీయడం బాగా వొచ్చు..నీకు నేర్పిస్తాను...నీకు తెలిసినవి నాకు నేర్పించు..." అన్నాడు అమాయకంగా శరత్. "వావ్..అవునా..అయితే నా బొమ్మ నీతో వేయించుకుంటాను.." అంది ఆనందంగా మాహి. ఇంతలో వీడి మాటల సౌండ్ కి నిద్ర లేచాడు శంకర్. శరత్ ని చూస్తూ "ఎవరితో మాట్లాడుతున్నావు రా." అన్నాడు మత్తుగా కళ్ళు నలుపుకుంటూ. "వొదిన తో..." అన్నాడు నవ్వుతు. దెబ్బకి నిద్ర మొత్తం పోయింది శంకర్ కి. "లేచాడా మీ అన్నయ్య." అంది అటునుండి నవ్వుతు మాహి. "హ.వొదిన. .ఇపుడే...ఇవ్వనా అన్నయ్యకి.." అన్నాడు శరత్. "వొద్దులే.నేను స్నానానికి వెళ్తున్నాను.తర్వాత మాట్లాడుతాను." అంటూ ఫోన్ పెట్టేసింది మాహి.
అలా టైం దొరికినప్పుడల్లా ఫోన్ లో శంకర్ , మాహి మాట్లాడుకుంటున్నారు, అందుబాటులో ఉన్నపుడు శరత్ కూడా మాహి తో మాట్లాడుతున్నాడు. పెద్దవాళ్ళు ఫిక్స్ చేసిన నిచ్చితార్ధం ఇంకో మూడు రోజులు ఉంది అనగా, మాహి వాళ్ళ నాన్న శంకర్ వాళ్ళ ఇంటికి వొచ్చాడు. శంకర్ వ్యాపార పని మీద టౌన్ కి వెళ్ళాడు. బోజనాలు అయ్యాక "శరత్ ని నాతో పంపిస్తారా.మాహి తీస్కొని రమ్మంది.ఇంకో మూడు రోజులే ఉంది కదా ..మేము కూడా చుట్టాలని పిలవడానికి అక్కడ ఇక్కడ తిరుగుతుంటాము కదా..అమ్మాయి కి కూడా తోడుగా ఉన్నట్టుగా ఉంటుంది..ఎలాగు సెలవులే కదా శరత్ కి.. "అని అడిగాడు మాహి నాన్న, శరత్ నాన్నతో. "భలే వారండి..తిస్కేల్లండి..సెలవులు కదా..వాడి అల్లరి బాగా ఎక్కువ అయ్యింది..ఇష్టం వొచ్చినట్టుగా తిరుగుతున్నాడు.అదిగో వొస్తున్నాడు."అన్నాడు శరత్ నాన్న, బయట నుండి వొస్తున్న శరత్ ని చూసి."ఏంటి అబ్బాయి..మీ వొదిన రమ్మంది వొస్తావా..."అని అడిగాడు శరత్ ని చూసి నవ్వుతు మాహి నాన్న. "ఎక్కడికి.."అని అడిగాడు వాడికి అర్ధం కాక. "మా ఇంటికి..బట్టలు సర్దుకో.వెళ్దాము.." అని అన్నాడు. శరత్ కూడా హుషారుగా బాగ్ లో బట్టలు సర్దుకొని, కొన్ని బుక్స్ కూడా పెట్టుకొని మాహి నాన్నతో బయలు దేరాడు.
మాహి వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లేసరికి, మాహి శరత్ కి ఎదురొచ్చి "హమ్మయ్య.చిన్నా వొచ్చావా ..వొస్తావో రావో అనుకున్నాను.బ్యాగ్ ఇటివ్వు .. నా రూం లో పెడతాను ..నువ్వు కూడా రా.."అంటూ శరత్ చేతిలో బాగ్ చొరవగా తీస్కొని చేయి పట్టుకొని రూం లోకి తిస్కేల్లింది. మహి అమ్మ నాన్న నవ్వుకున్నారు కూతురు మొఖం లో ఆనందం చూసి. బెడ్ మీద రిలాక్స్ గా కూర్చుంటూ మాహి, శరత్ ని కూడా కూర్చోమంది. "వొదిన..అమ్మ నీకు స్వీట్స్ పంపించింది.."అంటూ బ్యాగ్ లో నుండి స్వీట్స్ ఉన్న కవర్ తీసి మాహి కి ఇచ్చాడు శరత్. కవర్ ఓపెన్ చేసి "వావ్..నాక్ ఇష్టమైన స్వీట్.గులాం జామూన్..థాంక్స్ చిన్నా..."అంటూ ఒక స్వీట్ తిని "సూపర్ టేస్ట్.."అంటూ శరత్ బుగ్గ గిల్లింది. "అబ్బ వొదిన.ఎప్పుడు నా బుగ్గ గిల్లుతావు.ఇక్కడ నుండి వెళ్ళేలోపు బురెల్ల అవుతాయేమో.."అంటూ బుగ్గ రాసుకున్నాడు శరత్ బుంగ మూతి పెట్టి. "హ్మ్మ్.మరి నీ బుగ్గలు కూడా ఈ గులాబ్ జామూన్ లా బాగుంటాయి మరి.ఇంద తీస్కో.."అంటూ స్వీట్ శరత్ కి కూడా ఇచ్చింది. "వొదిన నేను కూడా నీ కోసం ఒకటి తెచ్చాను..ఏంటో చెప్పుకో చూద్దాం."అన్నాడు కల్లెగరెస్తు శరత్. "అవునా . నా కోసమా.."అంటూ కాస్సేపు అలోచించి, "ఏమో బాబు..నువ్వే చెప్పు." అంది గోముగా శరత్ చేయి పట్టుకొని. శరత్ బ్యాగ్ లో నుండి తను గీసిన మాహి బొమ్మ ని తన చేతికి ఇచ్చాడు నవ్వుతు. "వావ్...సూపర్ గా వేసావు నా బొమ్మని..బొమ్మలు గీయడం నీకు ఇంత బాగా వొచ్చా.." అంది ఆచర్యంగా మాహి. "ఇంట్లో అందరి బొమ్మలు గీసాను వొదిన.."అన్నాడు గొప్పగా శరత్. "హ్మ్మ్.అవునా..గుడ్.అవును నన్ను ఒక్కసారే కదా చూసింది..ఇంత పర్ఫెక్ట్ గా ఎలా గీసావు."అంది నవ్వుతు. "ఏమో వొదిన..నాకు కూడా అర్ధం కాలేదు..గీసాక నాకే ఆశ్చర్యం వేసింది వొదిన." అన్నాడు పేస్ వెలిగిపోతుంటే.
"థంక్ యు.." అంటూ వొంగి శరత్ నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టింది. మాహి ఎడమ సన్ను శరత్ బుజానికి తగిలి తగల నట్టుగా తగిలింది, శరత్ వొచ్చే ముందే స్నానం చేసింది అనుకుంట మాహి , తన వొంటి నుండి వొచ్చిన పరిమళానికి వాడికి మత్తుగా అనిపించి కళ్ళు మూసుకున్నాడు కొన్ని క్షణాలపాటు.
అపుడే రూం లోకి మాహి అమ్మ వొచ్చింది. "అమ్మ..చూడు ఎంత బాగా వేసాడో నా బొమ్మని.."అంటూ మాహి వాళ్ళ అమ్మకి చూపించింది పేపర్ ని. మాహి వాళ్ళ అమ్మ చూసి "అవును.చాల బాగా వేసాడు..నాది కూడా వేస్తావా చిన్నల్లుడు." అంది నవ్వుతు మాహి వాళ్ళ అమ్మ. "ఓహో.తప్పకుండ." అన్నాడు ఆనందంగా శరత్. "సరేగాని మాహి.నాన్న నేను మీ మేనత్త వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్తున్నాము.
తెలుసు కదా ఆమె సంగతి రెండు మూడు రోజుల ముందు చెప్పకపోతే గొడవ చేస్తుంది..అలాగే మీ బాబాయి వాళ్ళకి కూడా చెప్పి మల్లి రేపు సాయంత్రం వొస్తము.అంత వరకు నీకు తోడుగా మీ మరిది ఉంటాడు." అంది నవ్వుతు. "హ.పర్లేదు అమ్మ.మీరు వెళ్ళండి..నాకు చిన్న ఉన్నాడు కదా ఫుల్ గా టైం పాస్ అవుతుంది.." అంది నవ్వుతు. సాయంత్రం 5 గంటలకు మాహి వాళ్ళ అమ్మ నాన్న ఊరేల్లారు.
సాయంత్రం శరత్ ని గుడికి తిస్కేల్లింది. అటు నుండి ఆటే మార్కెట్ కి వెళ్లి కొన్ని సామాన్లు కొని ఇంటికి చేరుకునే సరికి రాత్రి 8 అయింది. సామాను పక్కన పెట్టి సోఫా లో కులపడింది మాహి. "బాగా అలసి పోయాం కదా చిన్నా. "అంటూ వొళ్ళు విరుచుకుంది. అలా వొళ్ళు విరుచుకునే సరికి పైట రెండు సల్ల మధ్యకు వొచ్చింది. ఆ దృశ్యం శరత్ కళ్ళలో పడింది. మాహి రెండు సల్లు క్షణ కాలం చూసి కళ్ళు తిప్పుకున్నాడు శరత్. "చిన్నా నేను రిఫ్రెష్ అయి వొస్తాను అంత వరకు నువ్వు టీవీ చూస్తుండు..." అంటూ బెడ్ రూం లోకి వెళ్లి డోర్ పెట్టుకుంది. శరత్ సోఫా లో కూర్చొని రిమోట్ తీస్కొని క్రికెట్ మ్యాచ్ వొస్తుంటే చూస్తూ ఉన్నాడు. ఒక అర గంట తర్వాత మాహి బెడ్ రూం డోర్ సౌండ్ ఐతే అటు వైపు చూసాడు శరత్. కను రెప్పలు కొట్టకుండా తన వైపు చూస్తున్న శరత్ తో "ఏంటి చిన్నా.అలా చూస్తున్నావు.ఈ లంగా వోని బాగోలేదా.." అంది తన డ్రెస్ వైపు అనుమానంగా చూస్కొని నవ్వుతు. "లే..లేదు..వొదిన.చాల బాగుంది.." అన్నాడు
తత్తరపాటుతో. "ఇది ఒకే కదా..లేక పొతే మార్చుకోన.." అంది నవ్వుతు. "మీరు ఏ డ్రెస్ లో ఐన సూపర్ గ ఉంటారు వొదిన.బాగుంది ఇది.అవును వొదిన మీరు నైట్ కూడా ఇలా లంగా వోని నే వేస్కుంటార."అన్నాడు. "నాకు ఇవే అలవాటు .nighties ఇష్టం ఉండదు.." అంది వొచ్చి సోఫా లో కూర్చుంటూ. కాసేపు టీవీ చూస్తూ మాట్లాడుతూ బోజనాలు చేసేసరికి 9-30 అయింది. "రోజు ఎన్ని గంటలకు పడుకుంటావు ..చిన్నా." అంది టేబుల్ మీద ఉన్న గిన్నెలు సర్దుతూ మాహి. "9 కె..వొదిన." అంటూ అవలించాడు. "అవునా..నిద్రోస్తుందా." అన్ని సర్దేసి వొచ్చి. అవునన్నట్టుగా తల ఊపాడు. "సరే పద పడుకున్డువు గాని.." అంటూ బెడ్ రూం వైపు వెళ్ళింది. తన వెనకే శరత్ వెళ్తూ ఆదాలపంగా మాహి నడుము కింది వైపు చూసాడు, జడ దరువు వాటి మీద పడుతుంటే. బెడ్ మీద బెద్శీట్ ని పరుస్తుంటే "వొదిన నేను కింద పడుకుంటాను..నాకు దొర్లడం అలవాటు ఉంది.అందుకే ఇంట్లో కూడా కిందనే పడుకుంటాను.." అన్నాడు నవ్వుతు. "అవునా..పర్లేదులే పడుకో..కింద ఫ్యాన్ గాలి రాదు.దోమలు ఉన్నాయి కుట్టేస్తాయి.మళ్లి నీకు జ్వరం లాంటిడి వొస్తే అత్తయ్య నన్ను తిడుతుంది." అంది నవ్వుతు. "మరి మీరు ఎక్కడ పడుకుంటారు..బయటనా." అన్నాడు అమాయకంగా. "అమ్మో ఒక్కదాన్ని పడుకోవడం నాకు బయం ..హాల్ లో.అసలే అమ్మ వాళ్ళు కూడా లేరు.." అంది గుండెల మీద చేయి పెట్టుకొని. "మరి.." అన్నాడు వాడికి అర్ధంకాక. "నీతో కబుర్లు చెప్తూ నేను కూడా బెడ్ మీదే పడుకుంటాను." అంది మాములుగా ఎలాగు చిన్నోడే కదా అని. సరే అంటూ వాడు బెడ్ ఎక్కాడు. మాహి ఇంటి డోర్ అన్ని పెట్టి లైట్స్ ఆఫ్ చేసి వొచింది హాల్ లో. మాహి వోచేసరికి వాడు ప్యాంటు విప్పి షార్ట్ వేస్కున్నాడు. వొస్తు వాడిని చూసి "షార్ట్ లో పెద్ద పిల్లాడిలా ఉన్నావు.." అంది. వాడు సిగ్గు పడ్డాడు.
"వొదిన.." అన్నాడు మొహమాటంగా. ఏంటి అన్నట్టుగా చూసింది. "నాకు.నాకు..నైట్ షర్టు వెస్కొని పడుకోవడం అలవాటు లేదు.." అన్నాడు సిగ్గు పడుతూ. ఓహో అంతేనా అన్నట్టుగా చూసి "నీకు ఎలా కావాలంటే అలా పడుకో.అక్కడ ఎలా పడుకున్తవో .ఇక్కడా అలాగే పడుకో.దానికి న పర్మిషన్ అడగాలా.." అంది నవ్వుతు. "థాంక్స్ ..వొదిన.."అంటూ షర్టు విప్పేసాడు. వాడి బాడీ ని చూసి "నువ్వు అమ్మాయిల కంటే తెల్లగా ఉన్నావు చిన్నా." అంది నవ్వుతు వాడి బాడీ ని చూస్తూ. వాడు సిగ్గు పడ్డాడు. "మీ అన్నయ ఫోన్ చేద్దామా."అంది.
"ఓహో సరే వొదిన.చేయి." అన్నాడు హుషారుగా బెడ్ మీద కూర్చుంటూ. మాహి కూడా శరత్ పక్కన కెల్లి కూర్చొని శంకర్ కి ఫోన్ కలిపింది. "నెంబర్ బిజీ..." అంది నిరుస్చంగా మాహి. అలా చిన్నా పిల్ల లా పేస్ పెట్టేసరికి నవ్వొచింది శరత్ కి. "ఎందుకు నవ్వు తున్నావు." అంది శరత్ వైపు చూసి. "ఎం లేదు లే వొదిన.." అన్నాడు నవ్వును ఆపుకుంటూ. చెప్పు అన్నట్టుగా చూసింది. "నువ్వు అలా చిన్నా పిల్ల లా పేస్ పెడితే నవ్వొచ్చింది నాకు." అన్నాడు నవ్వుతు. ఇంతలో శంకర్ నే చేసాడు missed కాల్ చూస్కొని. "హే మీ అన్నయ్య ఫోన్ చేస్తున్నాడు."అంది సంతోషంగా. ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసి "హలో ." అంది ఎక్సైట్ ని కంట్రోల్ చేసుకుంటూ. "హలో.ఎం చేస్తున్నావు.చిన్నా అక్కడికి వొచ్చాడ...అమ్మ చెప్పింది.." అన్నాడు. "హ..అవును..నేనే తీస్కొని రమ్మని డాడీ కి చెప్పాను.." అంది.
"సరే నేను కొంచెం బిజీ గా ఉన్నాను ..రేపు మాట్లాడుతాను." అని ఫోన్ పెట్టేసాడు. మాహి కి కోపం వొచ్చింది. "మీ అన్నయ్య ఫుల్ గా బిజీ అంట.." అంది కచ్చగా. వొదిన పేస్ వైపు చూసి నవ్వుని ఆపుకున్నాడు ఫీల్ అవుతుందేమో అని. "పెద్ద ఏంటంట గొప్ప..ఐన నువ్వు ఉన్నావు కదా.." అంటూ శరత్ తల మీద వేళ్ళతో జుట్టు ని నిమిరింది మూడ్ అవుట్ ని కంట్రోల్ చేస్కుంటూ. "నిద్ర వొస్తుందా చిన్నా." అంది నవ్వుతు. అన్నయ్య కూడా ఫోన్ పెట్టేసాడు మళ్లి నిద్ర వొస్తుంది అంటే ఫీల్ అవుతుంది అని "లేదు వొదిన ..నిద్ర మొత్తం పోయింది."అన్నాడు నవ్వుతు. "అయితే నాకు బొమ్మలు గీయడం నేర్పించావ..ప్లీజ్.ప్లీజ్." అంది గోముగా శరత్ వైపు చూస్తూ. "ఇప్పుడా.."అన్నాడు ఆశ్చర్యంగా వొదినను చూస్తూ. "నాకు నిద్ర రావడంలేదు..మార్నింగ్ టైం ఐతే ఏదో ఒక పని ఉంటుంది కదా.ప్లీజ్." అంది కళ్ళు చిన్నగా పెట్టి. "సరే వొదిన." అంటూ లేచి వెళ్లి బాగ్ లో ఉన్న బుక్ తెచుకున్నాడు. "పెన్సిల్ కావాలి వొదిన.." అన్నాడు వొచ్చి బెడ్ మీద కూర్చుంటూ. పెన్సిల్ తెచ్చి శరత్ పక్కన వొచ్చి కూర్చుంది మాహి. ఎలా గీయాలో పెన్సిల్ తో చూపిస్తున్నాడు పేపర్ మీద. తను శ్రద్దగా చూస్తుంది శరత్ కి తగులుతూ కూర్చుంది బుజం మీద చేయి వేసి. అలా తగులుతూ కుర్చోవడంతో మాహి ఎడమ సన్ను శరత్ బుజానికి కుచ్చుకుంటుంది. మాహి దీక్షగా వాడు వేసే బొమ్మని చూస్తుంది. మాహి సన్ను అలా షర్టు లేకుండా ఉన్న శరత్
వీపు కి గుచ్చుకుంటుంటే వాడికి అదోలా ఉంది. కాన్సంట్రేషన్ divert అవుతుంది. "ఆ లైన్ ఒకసారి చూపించు..అర్ధం కాలేదు." అంటూ ఇంకా కొంచెం వొంగింది వాడి మీద. రెండు సల్లు వాడి వీపుకి గట్టిగ అదుముకున్నాయి. వాడిని ఏదో తెలియని హాయి. "ఏ..ఏ..లైన్ వొదిన.." అన్నాడు తత్తరపాటుతో. "ఇది."అంటూ చూపించింది వేలితో.
అల తాకుతున్న సల్లను, మొదటిసారి వాడికి చూడాలి అని అన్పించింది. మనము అనుకుంటే కొన్ని కొన్ని సార్లు వెంటనే జరిగిపోతుంటాయి. "చిన్న .ఇపుడు నేను ట్రై చేస్తాను.." అంటూ వాడి చేతిలో ఉన్న బుక్ తీస్కొని, వాడి ఎదురుగ జరిగి, బుక్ ని మంచం మీద పెట్టి వొంగింది. అలా వొంగడంతో, పైట పక్కకు తప్పుకొని, వాడికి మాహి సల్లు దర్శనం ఇచ్చాయి. కోరుకున్నది ఎదురుగ ఉంటె చూడకుండా ఎవరు మాత్రం కంట్రోల్ చేస్కుంటారు. వాడు దొంగ చూపులు చూసాడు మాహి సల్ల వైపు. మాహి ఇవన్ని ఏమి పట్టించుకోకుండా, బొమ్మ గీయడానికి ట్రై చేస్తుంది.
మాహి దృష్టిలో శరత్ ఇంకా చిన్నవాడే కాబట్టి, తను వాడి ముందు అలా ఇష్టం వొచ్చినట్టుగా కూర్చుంది. వొదిన తనను గమనించడంలేదు అని దైర్యం వొచ్చి, మాహి సల్లను తదేకంగా చూస్తున్నాడు, మాహి బొమ్మ గిస్తుంటే కొంచెం కొంచెం కదులుతున్నాయి సల్లు. మాహి సల్లు మరి పెద్దవి కాదు, అలా అని మరి చిన్నవి కూడా కాదు. "బాగుందా.."అంది తల ఎత్తకుండా బొమ్మకి ఫినిషింగ్ టచ్ ఇస్తూ మాహి. "హా.. వొదిన.చాలా.."అన్నాడు మాహి సల్ల వైపే చూస్తూ. "ఇంకా అంత perfection గా రాలేదు లే.."అంది. "ఏది చుడనివ్వు .." అంటూ సల్ల మీద నుండి చూపు తప్పించి మాహి గీసిన బొమ్మ వైపు చూసాడు. "అప్పటి నుండి ఎం చూసావు మరి.. సరిగా చూసి చెప్పు..ఎలా ఉందొ. బొమ్మ.."అంది తల ఎత్తి. శరత్ బొమ్మ చూసి "పర్లేదు వొదిన.ఫస్ట్ టైం కె ఈ రేంజ్ లో వేస్తె..కొంచెం ప్రాక్టీసు వొచ్చాక చాలా బాగా వేస్తావు.."అన్నాడు నవ్వుతు. "ఏంటి నీ పేస్ అదోలా అయింది..నిద్రోస్తుందా.." వాడి పేస్ ని చూస్తూ పైట ను యాదాలాపంగా సర్దుకుంటూ. "లే..లేదు..వొదిన.నిద్ర ఏమి రావడంలేదు నాకు." అన్నాడు తత్తరపాటుతో. "సరే లే.ఇంకా పడుకో.. 11 అవుతుంది." అంది నవ్వుతు. బుక్ పక్కన పెట్టి, బెడ్ నీ నీట్ గా సర్ది "ఇంకా పడుకో."అంది మాహి. వాడు బుద్దిగా మంచం మీద పడుకున్నాడు. పడుకున్న కొంచెం సేపటికే నిద్ర పోయాడు వాడు. మాహి కి నిద్ర రావడంలేదు, ఆల్మోస్ట్ రోజు శంకర్ తో లేట్ నైట్ మాట్లాడుతున్దడంవల్ల. శరత్ వైపు చూసింది. వాడు మంచి నిద్రలో ఉన్నాడు. వాడి తలను చేతితో నిమిరి కాళ్ళ మీద దుప్పటి కప్పి, పడుకోవడానికి ట్రై చేస్తుంది. మహి కి నిద్ర పడుతుంది అనుకుంటుండగానే, శరత్ నిద్రలో మాహి సైడ్ తిరిగి మాహి కాళ్ళ మీద కాలు వేసాడు. మాహి కళ్ళు తెరిచి, శరత్ వైపు చూసి, నిద్రలో పొర్లె అలవాటు ఉంది కదా అని నవ్వుకుంది. ఏంటి శంకర్ ఫోన్ చెయ్యొచ్చుకద, వెయిట్ చేస్తాను అని తెలుసు కదా, ఏంటో ఈ మనిషి, ఒక్కోసారి అర్ధం కాడు అని ఆలోచిస్తుంటే, శరత్ మహి సైడ్ జరికి, చేయి తేచి మహి సల్ల మీద వేసాడు నిద్రలో. ఆలోచలనలనుండి ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడి ఈ లోకం లోకి వొచ్చింది. అదే మొదటిసారి ఒక పరాయి మొగాడి చేయి తన సల్ల మీద పడడం. గుండె దడ దడ కొట్టుకుంది మాహికి. నిద్రలో శరత్ కాలు పైకి జరిపి కరెక్ట్ గా మాహి పువ్వు మీద మోకాలు పెట్టాడు. శరత్ మోకాలు మాహి పువ్వుకి నొక్కుకున్నట్టుగా అయి, ఏదో తెలియని హాయి కలిగింది మాహి కి మొదటిసారి ఒక పురుష స్పర్శ ఏదో కొత్తగా అనిపించింది మాహికి. అందుకే మన పెద్దవాళ్ళు వయసుకు వచ్చిన అన్న చెల్లల్లను, అక్క తమ్ముళ్ళని ఒక్కచోట పడుకోనివ్వనిది. ఏకాంతం తప్పు ఒప్పులు అస్సలు పట్టించుకోదు. మోకాలు బరువు మొత్తం మాహి పూకు మీద ఉంది. కదల కుండ అలానే ఉంది కాసేపు ఊపిరి బిగించి, కళ్ళు మూసుకుంది మత్తుగా. మొదటి సారి మాహి కి శరత్ మగాడుగా అనిపించాడు. శరత్ నిద్ర లో కదిలి మాహి ఎడమ సన్ను ని గట్టిగ పట్టి దెగ్గరకు లాక్కున్నాడు. మాహికి అంత ఫ్యాన్ ఉన్నా కూడా చెమటలు పట్టాయి.
వాడు కాలుని పైకి కిందకి జరిపాడు మహి పూకు మీద నిద్రలో. సమ్మగా అనిపించింది మాహికి. తనకు ఎందఱో లైన్ వేశారు కాని ఎవరితో ఎక్కువ మాట్లాడలేదు. మొదటిసారి ఆ కోరిక కలిగింది మాహి కి. శరత్ మీద కోరిక అని కాదు,ఆ situation లో అల అనిపించిది మాహి కి. తన పూకు మీద ఏదో బరువు పెట్టినట్టుగా హాయిగా, మత్తుగా అనిపించింది మాహి కి. అలాగే మత్తుగా నిద్ర లోకి జారుకుంది మాహి కూడా. తెల్లవారుజామున 4 గంటలకు సడన్ మెలుకువ వొచ్చింది శరత్ కి తన మీద ఏదో బరువు ఉన్నట్టుగా అనిపించి. మత్తుగా కళ్ళు తెరిచి చూసాడు. వొదిన తనను గట్టిగ పట్టుకొని ఘాడ నిద్రలో ఉంది.
దెబ్బకు వాడికి నిద్ర అంత పోయింది. ఎక్కడ కదిలితే వొదిన లేస్తుందో అని, మెదలకుండా అలాగే ఉన్నాడు. మాహి రెండు సల్లు మెత్తగా తగులుతున్నాయి వాడికి, మాహి మోకాలు కరెక్ట్ గా వాడి మొడ్డ మీద ఉంది. తెల్లవారు జాము కదా స్ట్రాంగ్ గ లేచి ఉంది మొడ్డ. దాని మీద మాహి మోకాలు బరువు పడే సరికి సమ్మగా ఉంది వాడికి ఇది అని చెప్పలేని విదంగా. నిద్రలో గట్టిగ లాక్కుంది శరత్ ని మాహి. వొదిన శరీరం వాడికి అంత దెగ్గరగా ఉండే సరికి ఏదోలా ఉంది. వొదిన ను పట్టుకొని పడుకోవాల్సింది అనిపించింది వాడికి. గట్టిగ కళ్ళు ముస్కోని మాహి సైడ్ తిరిగి గట్టిగ పట్టుకున్నాడు నిద్ర నటిస్తూ. అలా గట్టిగ పట్టుకునేసరికి మాహి కి మెలుకువ వొచ్చింది. కళ్ళు తెరిచి చూసింది. శరత్ మొడ్డ మాహి నడుకు కి గట్టిగ తగులుతుంది. శరత్ పేస్ వైపు చూసింది. వాడు ఘాడ నిద్రను నటిస్తున్నాడు. మెల్లిగా వాడి చేయి ని తీసి తన సన్ను మీద వెస్కొని, వాడి చేయి మీద చేయి పెట్టి కళ్ళు మూసుకుంది. వాడికి గుండె ఆగిపోయినంత పని అయ్యింది.
అలా మాహి సన్ను మెత్తగా తగేలేసరికి వాడికి మత్తుగా అనిపించి కాసేపటికి నిద్ర పట్టింది. సడన్ గ మెలుకువ వచ్చేసరికి పక్కన ఉన్న మొబైల్ లో టైం చూసింది మాహి, ఉదయం 6 అవుతుంది. మొబైల్ పక్కన పెట్టి, శరత్ వైపు చూసింది వాడు మంచి నిద్రలో ఉన్నాడు. మాహి బెడ్ మీద నుండి లేచి, పక్కన పడి ఉన్న దుప్పటిని వాడి మీద కప్పబోతు, చూపు టెంట్ లా లేచి ఉన్న వాడి షార్ట్ మీద పడింది. అలా లేచి ఉన్న ప్లేస్ ని దొంగ చూపులు చూసి, వాడి మీద దుప్పటి కప్పి ముసి ముసి గా నవ్వుకుంటూ రూం లో నుండి బయటకు వొచ్చింది.
మాహి డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ ముందు నిల్చొని పైట తీసేసి, తనను తానూ తెరిపార తృప్తిగా చూస్కొని "ఓయి..శంకర్ నువ్వు లక్కీ నోయి...ఎంజాయ్ చేస్కో పెళ్లి తర్వాత ఫుల్ గా." అని మనసులో అనుకుంటూ తనకి తానూ కన్ను గీటుకొని పైట సరిగా వెస్కొని కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది. బ్రెష్ చేసి, టీ పెట్టుకొని, కప్ లో పోస్కోని బెడ్ రూం లోకి వెళ్ళింది.
ఇంకా మంచి నిద్రలో ఉన్నాడు శరత్. వాడి తల మీద చేయి పెట్టి జుట్టుని సవరించి, వాడి పక్కన బెడ్ మీద కూర్చొని, టీ తాగుతూ ఉంటె, శంకర్ కాల్ చేసాడు, నెంబర్ చూస్కొని, అయ్యవారికి ఇప్పటికిగాని తీరిక దొరకలేదేమో అని అనుకుంటూ ఫోన్ ఎత్తి "హలో..." అంది పొడి పొడిగా. "ఏంటి అలా ..ఉన్నావు.కోపం వొచ్చిందా నైట్ ఫోన్ చేయలేదు అని.."అన్నాడు అటు నుండి శంకర్. "హ..రాదా మరి.అమ్మ వాళ్ళు కూడా లేరు.. చిన్నా ఉన్నాడు కాబట్టి సరిపోయింది..లేకపోతె... ఎంత బోర్ కొట్టేది నాకు.." అంది. "సారీ..పని ఎక్కువ ఉండే...అందుకే కదా ఇప్పుడు చేస్తున్నాను.. చిన్నా లేచాడా.."అన్నాడు శంకర్. "లేదు. నిద్ర ఇరగదిస్తున్నాడు.." అంది నవ్వుతు. " సరే.నేను కూడా రెడీ అయ్యి.బయట పని ఉంది వెళ్ళాలి.." అన్నాడు. "అబ్బ..మాట్లాడ వొచ్చుకద కాసేపు.ఈ మాత్రం దానికే ఎందుకు ఫోన్ చేసారు పొద్దున్నే.." అంది నిరుస్చాహంగా మాహి. "అర్ధం చేస్కో..చిన్నా ఉన్నాడు కదా..వాడు ఉంటె ఎం బోర్ రాదు.నైట్ తప్పకుండ కాల్ చేస్తాను.." అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాడు శంకర్. ఇప్పుడే ఇలా ఉన్నాడు అంటే పెళ్లి తర్వాత పట్టించుకుంటాడో లేదో మహానుబహుడు అని అనుకొని నిట్టూర్చింది. ఇంతలో శరత్ కదిలేసరికి అటు చూసి "ఏంటి చిన్నా నిద్ర ఇరగదిస్తున్నావు..." అంది నవ్వుతు. వాడు వొదిన మాటలకు మత్తుగా కళ్ళు తెరిచాడు. రాత్రి జరిగినవి అన్ని గుర్తోచి బయమేసింది వాడికి వొదిన ఏమైనా అంటుందేమో, అమ్మకి గాని చెప్తుందేమో అని, బయబయంగా చూసాడు వొదిన వైపు, వొదిన మాములుగా ఉండడం చూసి రిలాక్స్ అవుతూ, "బాగా నిద్ర పట్టింది వొదిన.."అన్నాడు వొళ్ళు విరుచుకుంటూ. "లెగు..లేచి బ్రష్ చేయి, టీ తాగుదువు గాని..." అంది తానూ టీ సిప్ చేస్తూ.
- Next page: Update 02
