Update 02
కొన్ని రోజులకి
అపాయింట్మెంట్ లెటర్ కోసం అభిలాష హైదరాబాద్ వెళ్ళాడు.
వనజ ఆరోజు తనకు వచ్చిన కల గురించే ఆలోచించ సాగింది
అంటే ఇంకా ఆ శాపం మా కుటుంబాన్ని వీడలేదా. నా కొడుకు కూడా దానిని బారిన పడాల్సిందేనా కొన్ని తరాల నుండి ఈ వంశంలోకి వస్తున్న స్త్రీలు పడే బాధ నేను కూడా పడాల్సిందేనా ఏం చేస్తే ఈ శాపం పోతుంది అని మధన పడసాగింది..
ఏం చేయాలో పాలు పోక తన భర్త అన్న భార్య శారద ఇంటికి వెళ్ళింది.
చిరునవ్వుతో వనజను ఇంట్లోకి ఆహ్వానించింది శారద
శారద: బాగున్నావా వనజ
వనజ: బాగున్నాను అక్క భగవంతుడు దయతో అభి కి ఉద్యోగం వచ్చింది ఇక వాడి పెళ్లి చేస్తే నా బాధ్యత తీరిపోతుంది .
శారద : మరి దాని గురించి ఏం చేశావు.
వనజ : ఆ విషయం గురించి నీతో మాట్లాడడానికి వచ్చాను
శారద : వనజ కి కాఫీ ఇస్తూ... అభికి ఇపుడు 24 సంవత్సరాలు కదా
వనజ : అవును
శారద : వాడికి విషయం చెప్పావా
వనజ : ఇంతవరకు చెప్పలేదు ఉన్న కష్టాలకు తోడు ఆ మానసిక వేదనని నేను వాడు భరించలేడు. అందుకే ఇన్ని సంవత్సరాలు వాడికి చెప్పలేదు.
శారద : మరి ఇప్పుడు పరిస్థితి ఏంటి
వనజ : తనకొచ్చిన కల గురించి కూసగుచ్చినట్టు శారదకు చెప్పి ఇంకా ఆ శాపం మన కుటుంబాన్ని విడిచి పోలేదా అది తొలగిపోవాలంటే మనమేం చేయాలి.
శారద: కొన్ని తరాల నుండి ఈ వంశం వాళ్ళకి ఉన్న శాపం అది ఇప్పుడు దాని గురించి ఆలోచించి ఏం లాభం
వనజ : అలా అని ఆలోచించకుండా ఉంటామా. అసలు అలా ఎక్కడైనా జరుగుతుందా
శారద : పెద్దలు చేసిన తప్పుల ఫలితాలు పిల్లలు అనుభవించాల్సిందే ఎవరో చేసిన తప్పుకి ఈ ఇంటి కోడలుగా వచ్చిన మనం కూడా ఆ ఫలితం అనుభవించాల్సిందే.
వనజ : అదే ఎవరో చేసిన తప్పుకి మనమెందుకు శిక్ష అనుభవించాలి.
శారద: అది శిక్ష అని ఎందుకు అనుకోవాలి ఋణం తీర్చుకోవడమే కదా. తల్లి రుణం తీర్చుకుంటున్నారు అంతే
వనజ : ఋణం తీర్చుకోవడం అంటే అలా చేయడమా దాన్ని ఋణం తీర్చుకోవడం అంటారా
శారద : ఆడది ఒక జీవికి శరీరం ఇచ్చి ప్రాణం పోస్తుంది అలా చేయగలిగే శక్తి ఆడదానికి ఉంది దానికి ప్రతిఫలంగా ఏమిచ్చినా సరిపోదు.
వనజ : సృష్టిలో ఏ ఆడది తన కడుపున పుట్టిన బిడ్డ తన ఋణం తీర్చుకొని వెళ్లిపోవాలి అని కోరుకోదు.
శారద: నువ్వు చెప్పింది నిజమే ఋణం తీర్చేసుకుని బిడ్డ వెళ్ళిపోవాలి అని ఏ తల్లి కోరుకోదు. కానీ మన వంశానికి అదే శాపంగా మారింది.
వనజ : మరి దీని నుండి గట్టెక్కేది ఎలా
శారద : శాపం తప్పించుకోవటం మన వల్ల కాదు. ఈ ఇంటికి కోడలుగా వచ్చాం కాబట్టి మన పూర్వీకుల నుండి వస్తున్న శాపం మన అనుభవించాల్సిందే. శాపం పోగొట్టుకోవడానికి చేయవలసిన పనిని కొడుకు చేయకపోతే ఏమవుతుందో నీకు తెలుసు కదా.
వనజ : ఏం మాట్లాడలేదు
శారద: మధు బతికుండగా అత్తయ్య నిన్ను ఎంత ప్రాధేయపడిందో నువ్వు మర్చిపోయావా దానికి ససే మీరా నువ్వు, మధు ఇద్దరు ఒప్పుకోలేదు పర్యవసానం మధు ఇప్పుడు మన మధ్య లేడు.
వనజ : నా భర్త చావుకి నేనే కారణమా
శారద : కాదంటావా 5 తరాల నుండి ఇంట్లో ప్రతి మగవాడు చేస్తున్న పని అది. వాళ్లు అలా చేస్తున్నారు కాబట్టే వాళ్లు బతికి బట్ట కట్టారు. మధు ఆ పని చేయలేదు అందుకే అలా జరిగింది.
వనజ : తల్లితో కొడుకు పడుకోడమేంటి. ఆమెను తృప్తి పరచడమేంటి. ఆ ఘోరం చెయ్యలేను అని నా భర్త ఎంత తల్లడిల్లిపోయాడో నాకు తెలుసు.
శారద : అలా చేయలేకపోయాడు కాబట్టి మధు చనిపోయాడు. నీకంటే ముందే ఈ ఇంటి కోడలుగా నేను వచ్చాను నేను కూడా నీలాగే ఆలోచించాను ఆ పనికి మొదట్లో నేను కూడా ఒప్పుకోలేదు. అక్కడికి ఇక్కడికి ఆ గుడి ఈ గుడి ఆ ఊరు ఈ ఊరు అన్ని చోట్లకి తిరిగాను. ఆ శాపం పోగొట్టడానికి ఏ విరుగుడు నాకు దొరకలేదు. ఆడదానికి పసుపు కుంకుమలు ముఖ్యమా బిడ్డ ప్రాణం ముఖ్యమా తేల్చుకో అని అంటే ఏం కోరుకుంటారు.
వనజ : తాళి కట్టిన భర్త కడుపున పుట్టిన బిడ్డ ఇద్దరు ఆడదానికి రెండు కళ్ళు వారిద్దరిలో ఎవరికి ఏం జరిగినా తట్టుకోలేదు.
శారద : ఒక ఆడదానిగా నేను అదే చేశాను నా పసుపు కుంకుమలు నిలుపుకోవడానికి నా భర్తను ఆ పని చేయమన్నాను. నా కొడుకు ప్రాణం కాపాడుకోవడానికి కొడుకుతోనే పడుకున్నా. ఇంక అంతకంటే ఏం చేయగలం ఒకసారి శరీరం వచ్చి బిడ్డకు జన్మనిచ్చి ప్రాణం పోస్తాం. ఆ బిడ్డ ప్రాణానికి అపాయం వచ్చిందంటే బిడ్డను రక్షించడానికి తల్లి ఏ పనైనా చేస్తుంది. ఒకసారి ప్రాణం పోసిన జీవికి రెండోసారి ప్రాణం పొస్తున్నాం. కొడుకు క్షేమం కోసం ఆ మాత్రం చేయలేమా. స్త్రీ యోని నుండి జీవి ప్రాణం పోసుకొని బయటకు వస్తుంది. ఆ పుట్టిన బిడ్డకి ఆకలైతే స్త్రీ తన చనుబాలు ఇచ్చి ఆకలి తీరుస్తుంది. ఆ బిడ్డ ప్రాణం కాపాడడానికి అదే అది యోనిని తృప్తి పరచమంటున్నాం.ఆ బిడ్డ ప్రాణం కాపాడడానికి మళ్లీ మనం చనుబాలిస్తున్నాం. అంతే కదా ఇక్కడ నువ్వు తృప్తి మాత్రమే చూస్తున్నావు. బిడ్డ ప్రాణం అని నేను చూస్తున్నాను.
శారద: అత్తయ్య తన కొడుకు మధుని తనతో పడుకోమని ఎందుకు అంత ప్రాధేయపడిందో. తల్లి అయ్యాక నీకు ఇప్పుడు అర్థమైందా. ఆరోజు మధు అత్తయ్యతో పడుకోవడానికి నువ్వు ఒప్పుకుని ఉంటే ఇప్పుడు మీ పరిస్థితి ఇలా ఉండేదా చెప్పు
వనజ : సృష్టికి విరుద్ధమైన పని మనం చేయాల్సి రావడం దారుణం. వంశపారంపర్యంగా వస్తున్న శాపాన్ని పోగొట్టడానికి నా భర్త ఎన్నో పూజలు చేశాడు హోమాలు చేయించాడు అది మీకు కూడా తెలుసు.
శారద : మన ముందు పుట్టిన వాళ్లు కూడా మనలాగే అన్ని ప్రయత్నాలు చేశారు. వాళ్లకు మార్గం దొరకలేదు. చేసేది లేక తప్పనిసరై శాపానికి అనుగుణంగా నడుచుకుతున్నారు.
ఆలోచించు వనజ ఒకసారి శాపానికి ఎదురు తిరిగి చిన్న వయస్సు లోనే భర్తను పోగొట్టుకున్నావు. కూలీ పనులు చేసుకుని బతికావు. కొడుకుని ఎన్నో కష్టాలు పడి చదివించావు. వాడికి ఇపుడే జీవితం లో మంచి రోజులు మొదలయ్యాయి. ఉద్యోగం వచ్చింది. కొన్ని నెలలకు అప్పులు తీరుతాయి. ఆర్థికంగా స్థిరపడతారు.
ఇప్పుడు వాడు కూడా నీ భర్త లాగ శాపానికి ఎదురు తిరిగితే వాడు కూడా......
వనజ : అలా జరిగితే నేను బతకలేను అక్క
శారద: ఆలోచించు. భర్త ను కోల్పోయి, అప్పులు చుట్టుముట్టి, సుఖం లేక ఇన్ని సంవత్సరాలు నరకం చూసావు. ఇపుడు చేతికి వచ్చిన కొడుకు కూడా దూరం అయితే నీ పరిస్థితి ఏంటో అర్థం అవుతుందా.
వనజ మౌనంగా ఏడవసాగింది.
శారద: వనజ చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుని. నీ కొడుకుని నువ్వే కాపాడుకోవాలి. అది నితోనే సాధ్యం. ఆ పని చెయ్యక తప్పదు. కాదు అంటే ఏం జరిగినా సరే ఎదుర్కోవటానికి సిద్దపడాల్సిందే. కడుపున పుట్టిన బిడ్డ కల్ల ముందే కడతెరితే అది తట్టుకునే శక్తి ఆడదానికి వుండదు. అది భరించలేక నేను కూడా నా కొడుకు తో పడుకుని వాడికి ఋణం తీర్చుకునే అవకాశం ఇచ్చాను. ఇపుడు వాడు భార్య పిల్లలతో సుఖంగా నా కళ్ళముందే వున్నాడు కదా.
మన వంశానికి వున్న ఈ శాపం గురించి ఎవరికీ తెలియదు.
అందరిలానే సమాజం లో మనం కూడా బతుకుతున్నాం కదా. ఇన్ని తరాలు అయిన ఈ శాపం సంగతి బయటకి పోకుండా జాగ్రత్త పడుతున్నాం. నీకు ముందు నేను, మన అత్త, వాళ్ళ అత్త, వాళ్ళ అత్త అందరూ ఇలాగే చేశాం. కొడుకుతో పడుకుని పాపం చేశాను అనుకుంటావో లేక శాపం పోగొట్టి కొడుకు ప్రాణం రక్షించడానికి కొడుకుతో పడుకుని తృప్తి పడతాను ఆనుకుంటావో నీ ఇష్టం.
కానీ ఒక్కటి మాత్రం నిజం. నీ కొడుకు నితో పడుకుంటేనే బతుకుతాడు.
వనజ: శారదక్క నాకు ఏమి తోచడం లేదు. నాకు నా కొడుకు కావాలి. అంతే. నేను చచ్చి అయిన వాడికి జీవితం ఇస్తాను. కానీ ఆ పాపం నేను చెయ్యలేను.
శారద: నీ కొడుకును బతికించుకోవటానికి నువ్వు చనిపోవాల్సిన అవసరం లేదు. మనకంటే ముందు ఈ ఇంటికి వచ్చిన కోడళ్ళు ఏం చేశారో అది చేస్తే చాలు. నువ్వు నీ కొడుకు నిక్షేపంగా బతకొచ్చు. జీవితంలో ఎన్నో జరుగుతుంటాయి. భరించాలి. తరువాత మార్చిపోవాలి.
భయపడకు. బాధ పడకు. నీ కొడుకు కి నీ ఋణం తీర్చుకునే అవకాశం ఇవ్వు. జీవితాంతం వాడు నీ ముందే వుంటాడు.
ఒకసారి మొండిగా పట్టుపట్టి తల్లి ఋణం తీర్చుకోక భర్త దూరం అయ్యాడు. కొడుకునయినా కాపాడుకో.
వనజ: అలాగే అన్నట్టు తల ఊపింది.
శారద : రా భోజనం చేద్దాం.
ఇద్దరు భోజనం చేస్తూ మాట్లాడుతున్నారు.
శారద: అత్తయ్య ఎంత బాధపడిందో.
వనజ : ఇపుడు నేను అదే స్థితిలో వున్నాను. మన దాక వస్తె కానీ తెలియదు కదా.
శారద: ఇక్కడ రెండే విషయాలు. శాపమా లేక ఋణమా అంటే. నేను ఋణం అనుకున్నాను.
వనజ: ***** ఊరిలో పూజారి ఇంకా వున్నాడా అక్క
శారద: హ వున్నాడు.
వనజ : అంజనం వేస్తున్నాడ.
శారద: ఇపుడు వేయటం లేదు. వయసుమీద పడి చూపు సరిగా లేదు ఆయనకు.
వనజ : ఒకసారి వెళ్లి రాన అక్కడికి
శారద: ఇంతకు ముందు వెళ్ళాం కదా. ఆయన ఏం చేయగలడు. విరుగుడు లేని శాపానికి ప్రాయశ్చిత్తం చేసుకుని శాపం తప్పించుకుంటున్నం. అది చాలు.
వనజ: అయిన ఒకసారి వెళ్లి వద్దాం అక్క. మన తరువాత ఈ వంశానికి వచ్చే కోడళ్ళు మనలాగా ఇబ్బంది పడకూడదు.
శారద: వనజ..... కొడుకుతో పడుకోవాలి. తృప్తి పొందాలి అని ఏ తల్లి అనుకుంటుంది. ఏ ఆడది అలా అనుకోదు. సరే మన వరకు ఇలా అయింది. ముందు తరాలకు ఏదయినా మార్గం దొరుకుతుందేమో ఆఖరు ప్రయత్నం చేద్దాం.
వనజ, శారద ఇద్దరు సరే అంటే సరే అనుకుని ****** ఊరిలోని పూజారి దగ్గరకు వెళ్ళలనుకున్నారు.
================
వనజ : అత్తయ్య చెప్పింది ఏం చేశారు.
మధు: ఇపుడు నీకు ఎక్కించింద మా అమ్మ.
వనజ: ఈ పద్ధతి మీ ఇంట్లో వుందని పెళ్లికి ముందే మా వాళ్లకు ఎందుకు చెప్పలేదు మీరు.
మధు: శాపాన్ని ఎవరు బహిరంగంగా చెప్పరు.
వనజ : ఇదేం పద్ధతి. తల్లితో పడుకోవటం ఏంటి... ఛీ ఛీ.
మధు: ఇపుడు నేను అలా చేస్తాను అని నీకు కానీ మా అమ్మకు కానీ చెప్పానా.
వనజ: లేదు.
మధు: నా తండ్రులు, సోదరులు ప్రాణం కోసం అలా చేసి వుండొచ్చు. నేను అలా చెయ్యను.
వనజ : చెయ్యక పోతే మీకు ప్రమాదమని.....
మధు: అయితే మాత్రం. అమ్మ తో అలా.... కలలో కూడా అది జరగదు.
వనజ : రెండు తరాల క్రితం అలా ఋణం తీర్చుకోకుండ వున్న ఇద్దరు అకస్మాత్తుగా చనిపోయారంట. అత్తయ్య చెప్పింది.
మధు: ఎవరైనా ఏదో ఒకరోజు పోవాల్సిందే కదా.
వనజ: నీకేం ఏమయినా చెప్తావు. ఉయ్యాలలో నిద్రపోతున్న అభిలాష్ నీ చూపిస్తూ.... నువ్వు లేకుంటే వాడి పరిస్థితి ఏంటి.
నా పరిస్థితి ఏమవుతుంది.
మధు: అమ్మ తో అలా చేయటం తప్పు వనజ.
వనజ : అవును. కానీ మీ కుటుంబం..... శాపం.... అని చెప్తున్నారు. నా గురించి పట్టించుకోరా.
మధు: మన కుటుంబానికి వచ్చిన శాపాన్ని పోగొడతాను.... పోగొడతానూ.... శాపం పోగొడతాను అంతు మూర్ఛ వచ్చిన వాడిలా కింద పడిపోయాడు.
------------
ఏవండీ అని దిగ్గున లేచింది వనజ.
గది అంతా చీకటి గా వుంది. తను శారద ఇంట్లో వున్నాను అని గుర్తుకు వచ్చింది. అంతలో శారద లేచి....
శారద: ఏమయింది వనజ ఏదో కలవరిస్తున్నావు.
వనజ: ఏదో పీడ కల అక్క.
ఏమి కాదు భయపడకు నిద్రపో ఉదయం పూజారి దగ్గరికి వెళితే ఏదో ఒకటి చెప్తాడు. నిద్రపో అని అటు తిరిగి పడుకుంది.
వనజ లేచి వెళ్లి నీళ్లు తాగి. వచ్చి పడుకుంది.
వనజ: అక్క
శారద: ఊ.....
వనజ: ఒకటి అడగనా....
శారద : (నిద్ర మత్తులోనే) అడుగు...
వనజ: కొడుకుతో అలా చేస్తే ఏమి అవ్వదు కదా....
శారద: నాకేమయిన అయిందా....బానే వున్న. మధ్య వయసులో వున్నపుడు కుర్ర వాడితో పడుకుంటే వచ్చే సుఖం వేరు. బయట వాళ్ళయితే పరువు పోతుంది. ఇంట్లో వాళ్లయితే ఏమి కాదు. ఈ విషయం లో మన ఇంటి కోడళ్ళు అదృష్టవంతులు. ఇంట్లో అందరూ మనకే సపోర్ట్ చేస్తారు. కొడుకే అయితే ఆ అనుభూతి వేరు. త్వరలో నీకు కూడా తెలుస్తుందిలే.
వనజ: అదికాదక్కా.... అమ్మని అలా చేస్తుంటే కొడుకుకి ఏమి అనిపించదా.
శారద: కనీ పెంచిన తల్లిని సుఖ పెట్టాలి అని ఏ కొడుకైన అనుకుంటాడు. బయట వాల్లనే ఆకలిగా చూసి ప్రతాపం చూపిస్తాం అనే మగ వాళ్ళు.... ఇంట్లోనే అవకాశం దొరికితే వదులుతార.
వనజ: నీకెలా అనిపించింది.....
శారద: లేచి కూచుని. నాకు ఎలా అనిపించినా సరే... నువ్వు ఏమనుకున్నా సరే, నేను చెప్పేది విను. మనసులో పెట్టుకో. మనం మధ్య వయసుకి వచ్చేసరికి మొగుడు కూడా ముసలి తనం కి దగ్గర వుంటాడు. పెళ్లయిన కొత్తలో లాగ రోజుకు రెండు సార్లు కుదురుతుందా.... కుదరదు. కనీసం వారానికి ఒక్కసారి కూడా కష్టమే. అది కూడా 2 నిమిషాలు కూడా వుండదు. ఆ సమయం లో 20- 25 ఏళ్ల కుర్రాడు మనకి దొరికితే ఎలా వుంటుంది. పని చేయకుండా నిలిచిపోయిన ఇంజన్ మొత్తాన్ని కదిలించి పరుగులు పెట్టిస్తారు. ఆ కుర్రాడు బయటి వాడయితే...
వనజ : అమ్మో ఇంకేమయిన వుందా....
శారద: కొడుకైతే.... వాడికి ఇది తప్పుకాదని తప్పనిసరి అని వాడి కోసమే ఇదంతా అని తరాల ఆచారం అని వ్యూహం లో పడేస్తే...
వనజ: మనకు ఇబ్బంది వుండదు.
శారద: పచ్చిగా చెప్తున్న. నా భర్త ఇచ్చిన సుఖం కంటే నా కొడుకులు ఇచ్చిన సుఖమే బావుంది.
ఆయనకి షుగరు వచ్చింది. ఎంత ప్రయత్నం చేసిన లేచేది కాదు. అదే సమయానికి పెద్ద వాడు బలరాం వంతు వచ్చింది. వాడి బలం ముందు తట్టుకోలేకపోయేదాన్ని, స్వర్గం చూపించాడు వాడు.
అలా కాలం గడించింది. వాడికి పెళ్లి చేశామో లేదో చిన్నోడు ఆనంద్ వంతు వచ్చింది.
వీడు తింగరి వేషాలు చేసేవాడు. నా దాని మీద ఐస్ క్రీమ్ పెట్టీ తినేవాడు. నా బాయిలకు చాక్లెట్ పూసి చప్పరించే వాడు. ఇలా రోజుకు ఒకలాగ చేసేవాడు. సాయంత్రం అయిందంటే చాలు వాడు ఏం చేస్తాడబ్బా అని మనసు ఉవ్విళ్లురిపోయేది. వాడితో పడుకుంటే నిజంగా ఆనందమే. ఒకసారి ఏదో మిషిన్ తెచ్చి నా దాంట్లో పెట్టాడు. అదేమో గుర్ర్ అని ఊగుతూ లోపల అంతా తిరిగింది. ఆ రోజు నా వల్ల కాలేదు. ఎన్ని సార్లు కర్చుకున్నానో లెక్క లేదు. ఆ సుఖం అనుభవిస్తేకాని తెలియదు. ఆ రోజు వాడు చేసింది తలుచుకుంటుంటే ఇప్పుడు కూడా నా దాంట్లో జిల్ల పుడుతుంది.
వనజ : అక్కా.... మరి బావ గారు ఏమి అనుకోలేద.
శారద: ఆయన కూడా ఓపిక వున్నంత వరకు వాళ్ళ అమ్మను సుఖ పెట్టీ తను సుఖ పడ్డాడు కదా. తన లాగే తన కొడుకులు తల్లి ఋణం తీర్చుకుంటున్నారు అని ఏమి అనే వాడు కాదు.
వనజ : కోడళ్ళు ఏమి అనలేదా
శారద: మొదట్లో కొంచెం బెట్టు చేశారు. భర్త కంటే ముఖ్యం కాదు అని వాళ్ళు కూడా ఒప్పుకున్నారు.
వనజ: నీ కొడుకులను ఎలా ఒప్పించావు.
శారద: పెద్దోడు బలరాం ఒప్పుకోలేదు. ఎంతగానో చెప్పి చూసాను నాతో కాలేదు. వాళ్ళ నాన్న ఒప్పించాడు.
వనజ: అశ్చర్యంగా బావ ఒప్పించాడ.....
శారద : ఆయన ఏం చెప్పాడో ఏమో, నా పెద్ద కొడుకుతో మొదటి రోజు ఏం జరిగిందంటే....
శారద మాటల్లోనే..... విందాం
బలరాం ఆ రోజు పిల్లిలా గది లోకి వచ్చి నా పక్కన పడుకున్నాడు. నేను అటు తిరిగి పడుకున్న. వాడు నా నడుము పై చెయ్యి వేసాడు.
శారద: ఏం చెప్పాడు మీ నాన్న
బలరాం: (ఏం మాట్లాడలేదు...)
శారద : నేను అడిగితే ఒప్పుకొని వాడివి నాన్న చెబితే ఒప్పుకున్నావ.
బలరాం: అది కాదమ్మా....
శారద : కొడుకు వైపు తిరిగి ఏం చేద్దామని వచ్చావు.
బలరాం: అమ్మ... అది
శారద: చెప్పు ఏం చేస్తావు ఇపుడు. చెప్పలేదా మి నాన్న.
బలరాం: (తడబడుతూ...) అదే చెయ్యమని చెప్పి పంపాడు.
శారద : నేను చెప్తే వినడు.... కానీ నాన్న చెప్తే వింటాడంట...... ఏదో చేసేద్దాం అని వచ్చాడు. ఏది చెయ్యి అంటూ కొడుకు నైట్ ప్యాంటు లో చెయ్యి పెట్టీ వాడి అంగాన్ని గెట్టిగా పట్టుకుంది. వేడిగా మండుతున్న కడ్డిలా వున్న లావుగా వున్న కొడుకు అంగం పట్టుకోగానే శారద లో రసాలు కారాయి. సన్నులు గెట్టిగా అయిపోయాయి. ముచ్చికలు నిక్కపొడుచుకున్నాయి. కొడుకు బలరాం పరిస్థితి చెప్పలేకుండా వుంది. అమ్మ అలా తన చల్లని చేతితో అంగం పట్టుకోగానే నరాలు జివ్వుమన్నాయి.
బలరాం కళ్ళు మూసుకుని అమ్మా అమ్మా అంటూ ఊగిపోయాడు. వెచ్చని తన ద్రవాన్నంతా తన తల్లి చేతిలో పోసేశాడు. హా అంటూ అటు తిరిగి పడిపోయాడు. కొడుకు వేడి అంగం నుండి వెచ్చని ద్రవం తన చేతికి తగలగానే ఇంకో చేత్తో చిరని, లంగాని పైకి ఎత్తి ఆ చెయ్యి అలాగే తీసి తన పూకు లో దోపుకుంది శారద. అలాగే చేతిని ఊపుకుంటూ వెంటనే తనుకూడా తన ద్రవాన్ని కొడుకు ద్రవంతో కలిపేసి మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంది.
వెంటనే తను ఏదో రైలు బండిలో ఉన్నట్టు ఊగా సాగింది. మత్తులోనే మెల్లగా కళ్ళు తెరచి చూసింది.
కొడుకు బలరాం తన పొడవైన అంగాన్ని తన పూకులోపెట్టి బలం కొద్దీ పొడుస్తున్నాడు.
శారద: ఒరేయ్ పెద్దోడా ఏం చేస్తున్నావ్.... ఏంట్రా ఇలా ఊగుతున్నాను... అంది మత్తుగా...
బలరాం : అమ్మ ఏమీ మాట్లాడలేను... మళ్ళీ మాట్లాడుకుందాం. అంటూ శారద పెదవులని తన పెదవులతో మూసి నిదానంగా ఒక్క పొటు గెట్టిగా వేసాడు.
శారద హ్మ్ అంటూ మూలిగింది.
బలరాం తన అంగాన్ని తనకు జన్మ ఇచ్చిన తల్లి పూకు లో చివరి వరకు పంపుతూ వేడి నిట్టూర్పులు వదులుతున్నాడు.
శారద కొడుకు దెబ్బలకు ఎదురొత్తులు ఇస్తూ తన కాలు ఇంకా వెడల్పు చేసింది.
బలరాం అమ్మ పెదాలు జుర్రుకుంటూ..... కింద నిదానంగా పొట్లు వేస్తూ..... అమ్మ నడుము పై చేతులు వేసి నిదానంగా పై వరకు తెచ్చి జాకెట్ లోపల వున్న పండ్లపై పెట్టేసాడు.
మదన తాపంతో విలవిలలాడుతూ శారద పెదవులు కొడుకు నోట్లో దొరికిపోయాయి, కాళ్ళు పోట్లు వేస్తున్న కొడుకు నడుము చుట్టూ వేసి అదుముతూ ఇంకా ఇంకా అంటూ బిగుసుకుపోతున్నాయి. వాటికి తోడు శారద సన్నులు మేము తక్కువ కాదు అని బలరాం ఛాతీనీ అందుకుని కొడుకు కింద నిలిగిపోవాలి అని ఉవ్విళ్లూరుతున్నాయి....
ఆ వెచ్చని సన్నుల పై కొడుకు చల్లని చేతులు పడగానే శారద శరీరం గబుక్కున లేచింది. ఇవి నావి వీటికి విడుదల ఇస్తా అన్నట్లు అని బలరాం తన బలం అంతా అమ్మ జాకెట్ పై చూపించాడు. అంతే పర్... పట్ పట్ అంటూ శారద జాకెట్ పిసులు పీసులు అయిపోయింది.
అమ్మ పెదవులు వదిలేసి ఆకలితో వున్న పులి లాగ అమ్మ సన్నులు చిక సాగాడు.
అన్ని ఒక్కసారిగా జరుగుతుంటే శారద ఈ లోకం లేదు.... పూకులోతుల్లోకి దిగుతున్న కొడుకు అంగం..... ఇంతకు ముందే పూకులో నిండిన కొడుకు వెచ్చని వీర్యం..... ఇంతసేపు కొడుకు నోట్లో తడిచి ముద్దైన పెదవులు .... ఈ అన్నిటికీ మించి కొడుకు చేతులు, నాలుక, పెదవులు చేస్తున్న దాడిలో ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతున్న రెండు సన్నులు..... శారద శరీరం లోని ప్రతి అణువు కడిపోతుంది....
బలరాం ఎక్కడా తొందర పడలేదు....
అమ్మ పెదవులు జుర్రుకున్నా...... అమ్మ పూకు లో తన అంగం దిగుతున్న..... అమ్మ సన్నులు మార్చి మార్చి చీకుతూ.., అన్ని ఒక పద్ధతిలో చేసుకుంటూ పోతున్నాడు.
శారద తన రెండు చేతులతో కొడుకు తలను గెట్టిగా తమ సన్నులకు అదుముకుంది....... తన పూకు లోనుండి కొడుకు అంగం బయటికి పోకుండా కొడుకు నడుము చుట్టూ కాళ్ళు వేసి చుట్టేసి కొడుకు చెవిలో..... పెద్దోడ.... అంటూ మూలుగుతూ.... మెలికలు తిరుగుతుంది....
పూకు లో కొడుకు అంగం వీర విహారం చేస్తుంటే అటు ఇటు కడుతున్న శరదని ఒడుపుగా తన చేతుల్తో పొదివి పట్టుకునీ
అమ్మా .......అమ్మా .......అమ్మా....
అంటూ బలరాం శారద కదలకుండా హత్తుకుని
తన అంగం ఆసాంతం బయటికి తీసి
మెల్లగా.... సుతి మెత్తగా....... నిదానంగా.....
ఒక్క పోటు పొడిచాడు.....
అమ్మ పూకు లోకి అంగం చివరి వరకు వెళ్ళగానే రెండోసారి కార్చేసాడు.
కొడుకు అలా మెల్లగా వాడి అంగం తన పూకు లోకి తోస్తూ సగం మధ్యలోకి రాగానే
శారద సుఖం కట్టలు తెంచుకుంది.....
ఒరేయ్... కొడుకా..... పెద్దొడ.....అబ్బా.....
ఇంకా ఇంకా... హా... హా... హా.... హా
అంటూ ఇద్దరు ఒకేసారి భావప్రాప్తి పొంది....
మత్తుగా అలా మంచం పై స్పృహ లేకుండా తులిపోయారు......
================
అపాయింట్మెంట్ లెటర్ కోసం అభిలాష హైదరాబాద్ వెళ్ళాడు.
వనజ ఆరోజు తనకు వచ్చిన కల గురించే ఆలోచించ సాగింది
అంటే ఇంకా ఆ శాపం మా కుటుంబాన్ని వీడలేదా. నా కొడుకు కూడా దానిని బారిన పడాల్సిందేనా కొన్ని తరాల నుండి ఈ వంశంలోకి వస్తున్న స్త్రీలు పడే బాధ నేను కూడా పడాల్సిందేనా ఏం చేస్తే ఈ శాపం పోతుంది అని మధన పడసాగింది..
ఏం చేయాలో పాలు పోక తన భర్త అన్న భార్య శారద ఇంటికి వెళ్ళింది.
చిరునవ్వుతో వనజను ఇంట్లోకి ఆహ్వానించింది శారద
శారద: బాగున్నావా వనజ
వనజ: బాగున్నాను అక్క భగవంతుడు దయతో అభి కి ఉద్యోగం వచ్చింది ఇక వాడి పెళ్లి చేస్తే నా బాధ్యత తీరిపోతుంది .
శారద : మరి దాని గురించి ఏం చేశావు.
వనజ : ఆ విషయం గురించి నీతో మాట్లాడడానికి వచ్చాను
శారద : వనజ కి కాఫీ ఇస్తూ... అభికి ఇపుడు 24 సంవత్సరాలు కదా
వనజ : అవును
శారద : వాడికి విషయం చెప్పావా
వనజ : ఇంతవరకు చెప్పలేదు ఉన్న కష్టాలకు తోడు ఆ మానసిక వేదనని నేను వాడు భరించలేడు. అందుకే ఇన్ని సంవత్సరాలు వాడికి చెప్పలేదు.
శారద : మరి ఇప్పుడు పరిస్థితి ఏంటి
వనజ : తనకొచ్చిన కల గురించి కూసగుచ్చినట్టు శారదకు చెప్పి ఇంకా ఆ శాపం మన కుటుంబాన్ని విడిచి పోలేదా అది తొలగిపోవాలంటే మనమేం చేయాలి.
శారద: కొన్ని తరాల నుండి ఈ వంశం వాళ్ళకి ఉన్న శాపం అది ఇప్పుడు దాని గురించి ఆలోచించి ఏం లాభం
వనజ : అలా అని ఆలోచించకుండా ఉంటామా. అసలు అలా ఎక్కడైనా జరుగుతుందా
శారద : పెద్దలు చేసిన తప్పుల ఫలితాలు పిల్లలు అనుభవించాల్సిందే ఎవరో చేసిన తప్పుకి ఈ ఇంటి కోడలుగా వచ్చిన మనం కూడా ఆ ఫలితం అనుభవించాల్సిందే.
వనజ : అదే ఎవరో చేసిన తప్పుకి మనమెందుకు శిక్ష అనుభవించాలి.
శారద: అది శిక్ష అని ఎందుకు అనుకోవాలి ఋణం తీర్చుకోవడమే కదా. తల్లి రుణం తీర్చుకుంటున్నారు అంతే
వనజ : ఋణం తీర్చుకోవడం అంటే అలా చేయడమా దాన్ని ఋణం తీర్చుకోవడం అంటారా
శారద : ఆడది ఒక జీవికి శరీరం ఇచ్చి ప్రాణం పోస్తుంది అలా చేయగలిగే శక్తి ఆడదానికి ఉంది దానికి ప్రతిఫలంగా ఏమిచ్చినా సరిపోదు.
వనజ : సృష్టిలో ఏ ఆడది తన కడుపున పుట్టిన బిడ్డ తన ఋణం తీర్చుకొని వెళ్లిపోవాలి అని కోరుకోదు.
శారద: నువ్వు చెప్పింది నిజమే ఋణం తీర్చేసుకుని బిడ్డ వెళ్ళిపోవాలి అని ఏ తల్లి కోరుకోదు. కానీ మన వంశానికి అదే శాపంగా మారింది.
వనజ : మరి దీని నుండి గట్టెక్కేది ఎలా
శారద : శాపం తప్పించుకోవటం మన వల్ల కాదు. ఈ ఇంటికి కోడలుగా వచ్చాం కాబట్టి మన పూర్వీకుల నుండి వస్తున్న శాపం మన అనుభవించాల్సిందే. శాపం పోగొట్టుకోవడానికి చేయవలసిన పనిని కొడుకు చేయకపోతే ఏమవుతుందో నీకు తెలుసు కదా.
వనజ : ఏం మాట్లాడలేదు
శారద: మధు బతికుండగా అత్తయ్య నిన్ను ఎంత ప్రాధేయపడిందో నువ్వు మర్చిపోయావా దానికి ససే మీరా నువ్వు, మధు ఇద్దరు ఒప్పుకోలేదు పర్యవసానం మధు ఇప్పుడు మన మధ్య లేడు.
వనజ : నా భర్త చావుకి నేనే కారణమా
శారద : కాదంటావా 5 తరాల నుండి ఇంట్లో ప్రతి మగవాడు చేస్తున్న పని అది. వాళ్లు అలా చేస్తున్నారు కాబట్టే వాళ్లు బతికి బట్ట కట్టారు. మధు ఆ పని చేయలేదు అందుకే అలా జరిగింది.
వనజ : తల్లితో కొడుకు పడుకోడమేంటి. ఆమెను తృప్తి పరచడమేంటి. ఆ ఘోరం చెయ్యలేను అని నా భర్త ఎంత తల్లడిల్లిపోయాడో నాకు తెలుసు.
శారద : అలా చేయలేకపోయాడు కాబట్టి మధు చనిపోయాడు. నీకంటే ముందే ఈ ఇంటి కోడలుగా నేను వచ్చాను నేను కూడా నీలాగే ఆలోచించాను ఆ పనికి మొదట్లో నేను కూడా ఒప్పుకోలేదు. అక్కడికి ఇక్కడికి ఆ గుడి ఈ గుడి ఆ ఊరు ఈ ఊరు అన్ని చోట్లకి తిరిగాను. ఆ శాపం పోగొట్టడానికి ఏ విరుగుడు నాకు దొరకలేదు. ఆడదానికి పసుపు కుంకుమలు ముఖ్యమా బిడ్డ ప్రాణం ముఖ్యమా తేల్చుకో అని అంటే ఏం కోరుకుంటారు.
వనజ : తాళి కట్టిన భర్త కడుపున పుట్టిన బిడ్డ ఇద్దరు ఆడదానికి రెండు కళ్ళు వారిద్దరిలో ఎవరికి ఏం జరిగినా తట్టుకోలేదు.
శారద : ఒక ఆడదానిగా నేను అదే చేశాను నా పసుపు కుంకుమలు నిలుపుకోవడానికి నా భర్తను ఆ పని చేయమన్నాను. నా కొడుకు ప్రాణం కాపాడుకోవడానికి కొడుకుతోనే పడుకున్నా. ఇంక అంతకంటే ఏం చేయగలం ఒకసారి శరీరం వచ్చి బిడ్డకు జన్మనిచ్చి ప్రాణం పోస్తాం. ఆ బిడ్డ ప్రాణానికి అపాయం వచ్చిందంటే బిడ్డను రక్షించడానికి తల్లి ఏ పనైనా చేస్తుంది. ఒకసారి ప్రాణం పోసిన జీవికి రెండోసారి ప్రాణం పొస్తున్నాం. కొడుకు క్షేమం కోసం ఆ మాత్రం చేయలేమా. స్త్రీ యోని నుండి జీవి ప్రాణం పోసుకొని బయటకు వస్తుంది. ఆ పుట్టిన బిడ్డకి ఆకలైతే స్త్రీ తన చనుబాలు ఇచ్చి ఆకలి తీరుస్తుంది. ఆ బిడ్డ ప్రాణం కాపాడడానికి అదే అది యోనిని తృప్తి పరచమంటున్నాం.ఆ బిడ్డ ప్రాణం కాపాడడానికి మళ్లీ మనం చనుబాలిస్తున్నాం. అంతే కదా ఇక్కడ నువ్వు తృప్తి మాత్రమే చూస్తున్నావు. బిడ్డ ప్రాణం అని నేను చూస్తున్నాను.
శారద: అత్తయ్య తన కొడుకు మధుని తనతో పడుకోమని ఎందుకు అంత ప్రాధేయపడిందో. తల్లి అయ్యాక నీకు ఇప్పుడు అర్థమైందా. ఆరోజు మధు అత్తయ్యతో పడుకోవడానికి నువ్వు ఒప్పుకుని ఉంటే ఇప్పుడు మీ పరిస్థితి ఇలా ఉండేదా చెప్పు
వనజ : సృష్టికి విరుద్ధమైన పని మనం చేయాల్సి రావడం దారుణం. వంశపారంపర్యంగా వస్తున్న శాపాన్ని పోగొట్టడానికి నా భర్త ఎన్నో పూజలు చేశాడు హోమాలు చేయించాడు అది మీకు కూడా తెలుసు.
శారద : మన ముందు పుట్టిన వాళ్లు కూడా మనలాగే అన్ని ప్రయత్నాలు చేశారు. వాళ్లకు మార్గం దొరకలేదు. చేసేది లేక తప్పనిసరై శాపానికి అనుగుణంగా నడుచుకుతున్నారు.
ఆలోచించు వనజ ఒకసారి శాపానికి ఎదురు తిరిగి చిన్న వయస్సు లోనే భర్తను పోగొట్టుకున్నావు. కూలీ పనులు చేసుకుని బతికావు. కొడుకుని ఎన్నో కష్టాలు పడి చదివించావు. వాడికి ఇపుడే జీవితం లో మంచి రోజులు మొదలయ్యాయి. ఉద్యోగం వచ్చింది. కొన్ని నెలలకు అప్పులు తీరుతాయి. ఆర్థికంగా స్థిరపడతారు.
ఇప్పుడు వాడు కూడా నీ భర్త లాగ శాపానికి ఎదురు తిరిగితే వాడు కూడా......
వనజ : అలా జరిగితే నేను బతకలేను అక్క
శారద: ఆలోచించు. భర్త ను కోల్పోయి, అప్పులు చుట్టుముట్టి, సుఖం లేక ఇన్ని సంవత్సరాలు నరకం చూసావు. ఇపుడు చేతికి వచ్చిన కొడుకు కూడా దూరం అయితే నీ పరిస్థితి ఏంటో అర్థం అవుతుందా.
వనజ మౌనంగా ఏడవసాగింది.
శారద: వనజ చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుని. నీ కొడుకుని నువ్వే కాపాడుకోవాలి. అది నితోనే సాధ్యం. ఆ పని చెయ్యక తప్పదు. కాదు అంటే ఏం జరిగినా సరే ఎదుర్కోవటానికి సిద్దపడాల్సిందే. కడుపున పుట్టిన బిడ్డ కల్ల ముందే కడతెరితే అది తట్టుకునే శక్తి ఆడదానికి వుండదు. అది భరించలేక నేను కూడా నా కొడుకు తో పడుకుని వాడికి ఋణం తీర్చుకునే అవకాశం ఇచ్చాను. ఇపుడు వాడు భార్య పిల్లలతో సుఖంగా నా కళ్ళముందే వున్నాడు కదా.
మన వంశానికి వున్న ఈ శాపం గురించి ఎవరికీ తెలియదు.
అందరిలానే సమాజం లో మనం కూడా బతుకుతున్నాం కదా. ఇన్ని తరాలు అయిన ఈ శాపం సంగతి బయటకి పోకుండా జాగ్రత్త పడుతున్నాం. నీకు ముందు నేను, మన అత్త, వాళ్ళ అత్త, వాళ్ళ అత్త అందరూ ఇలాగే చేశాం. కొడుకుతో పడుకుని పాపం చేశాను అనుకుంటావో లేక శాపం పోగొట్టి కొడుకు ప్రాణం రక్షించడానికి కొడుకుతో పడుకుని తృప్తి పడతాను ఆనుకుంటావో నీ ఇష్టం.
కానీ ఒక్కటి మాత్రం నిజం. నీ కొడుకు నితో పడుకుంటేనే బతుకుతాడు.
వనజ: శారదక్క నాకు ఏమి తోచడం లేదు. నాకు నా కొడుకు కావాలి. అంతే. నేను చచ్చి అయిన వాడికి జీవితం ఇస్తాను. కానీ ఆ పాపం నేను చెయ్యలేను.
శారద: నీ కొడుకును బతికించుకోవటానికి నువ్వు చనిపోవాల్సిన అవసరం లేదు. మనకంటే ముందు ఈ ఇంటికి వచ్చిన కోడళ్ళు ఏం చేశారో అది చేస్తే చాలు. నువ్వు నీ కొడుకు నిక్షేపంగా బతకొచ్చు. జీవితంలో ఎన్నో జరుగుతుంటాయి. భరించాలి. తరువాత మార్చిపోవాలి.
భయపడకు. బాధ పడకు. నీ కొడుకు కి నీ ఋణం తీర్చుకునే అవకాశం ఇవ్వు. జీవితాంతం వాడు నీ ముందే వుంటాడు.
ఒకసారి మొండిగా పట్టుపట్టి తల్లి ఋణం తీర్చుకోక భర్త దూరం అయ్యాడు. కొడుకునయినా కాపాడుకో.
వనజ: అలాగే అన్నట్టు తల ఊపింది.
శారద : రా భోజనం చేద్దాం.
ఇద్దరు భోజనం చేస్తూ మాట్లాడుతున్నారు.
శారద: అత్తయ్య ఎంత బాధపడిందో.
వనజ : ఇపుడు నేను అదే స్థితిలో వున్నాను. మన దాక వస్తె కానీ తెలియదు కదా.
శారద: ఇక్కడ రెండే విషయాలు. శాపమా లేక ఋణమా అంటే. నేను ఋణం అనుకున్నాను.
వనజ: ***** ఊరిలో పూజారి ఇంకా వున్నాడా అక్క
శారద: హ వున్నాడు.
వనజ : అంజనం వేస్తున్నాడ.
శారద: ఇపుడు వేయటం లేదు. వయసుమీద పడి చూపు సరిగా లేదు ఆయనకు.
వనజ : ఒకసారి వెళ్లి రాన అక్కడికి
శారద: ఇంతకు ముందు వెళ్ళాం కదా. ఆయన ఏం చేయగలడు. విరుగుడు లేని శాపానికి ప్రాయశ్చిత్తం చేసుకుని శాపం తప్పించుకుంటున్నం. అది చాలు.
వనజ: అయిన ఒకసారి వెళ్లి వద్దాం అక్క. మన తరువాత ఈ వంశానికి వచ్చే కోడళ్ళు మనలాగా ఇబ్బంది పడకూడదు.
శారద: వనజ..... కొడుకుతో పడుకోవాలి. తృప్తి పొందాలి అని ఏ తల్లి అనుకుంటుంది. ఏ ఆడది అలా అనుకోదు. సరే మన వరకు ఇలా అయింది. ముందు తరాలకు ఏదయినా మార్గం దొరుకుతుందేమో ఆఖరు ప్రయత్నం చేద్దాం.
వనజ, శారద ఇద్దరు సరే అంటే సరే అనుకుని ****** ఊరిలోని పూజారి దగ్గరకు వెళ్ళలనుకున్నారు.
================
వనజ : అత్తయ్య చెప్పింది ఏం చేశారు.
మధు: ఇపుడు నీకు ఎక్కించింద మా అమ్మ.
వనజ: ఈ పద్ధతి మీ ఇంట్లో వుందని పెళ్లికి ముందే మా వాళ్లకు ఎందుకు చెప్పలేదు మీరు.
మధు: శాపాన్ని ఎవరు బహిరంగంగా చెప్పరు.
వనజ : ఇదేం పద్ధతి. తల్లితో పడుకోవటం ఏంటి... ఛీ ఛీ.
మధు: ఇపుడు నేను అలా చేస్తాను అని నీకు కానీ మా అమ్మకు కానీ చెప్పానా.
వనజ: లేదు.
మధు: నా తండ్రులు, సోదరులు ప్రాణం కోసం అలా చేసి వుండొచ్చు. నేను అలా చెయ్యను.
వనజ : చెయ్యక పోతే మీకు ప్రమాదమని.....
మధు: అయితే మాత్రం. అమ్మ తో అలా.... కలలో కూడా అది జరగదు.
వనజ : రెండు తరాల క్రితం అలా ఋణం తీర్చుకోకుండ వున్న ఇద్దరు అకస్మాత్తుగా చనిపోయారంట. అత్తయ్య చెప్పింది.
మధు: ఎవరైనా ఏదో ఒకరోజు పోవాల్సిందే కదా.
వనజ: నీకేం ఏమయినా చెప్తావు. ఉయ్యాలలో నిద్రపోతున్న అభిలాష్ నీ చూపిస్తూ.... నువ్వు లేకుంటే వాడి పరిస్థితి ఏంటి.
నా పరిస్థితి ఏమవుతుంది.
మధు: అమ్మ తో అలా చేయటం తప్పు వనజ.
వనజ : అవును. కానీ మీ కుటుంబం..... శాపం.... అని చెప్తున్నారు. నా గురించి పట్టించుకోరా.
మధు: మన కుటుంబానికి వచ్చిన శాపాన్ని పోగొడతాను.... పోగొడతానూ.... శాపం పోగొడతాను అంతు మూర్ఛ వచ్చిన వాడిలా కింద పడిపోయాడు.
------------
ఏవండీ అని దిగ్గున లేచింది వనజ.
గది అంతా చీకటి గా వుంది. తను శారద ఇంట్లో వున్నాను అని గుర్తుకు వచ్చింది. అంతలో శారద లేచి....
శారద: ఏమయింది వనజ ఏదో కలవరిస్తున్నావు.
వనజ: ఏదో పీడ కల అక్క.
ఏమి కాదు భయపడకు నిద్రపో ఉదయం పూజారి దగ్గరికి వెళితే ఏదో ఒకటి చెప్తాడు. నిద్రపో అని అటు తిరిగి పడుకుంది.
వనజ లేచి వెళ్లి నీళ్లు తాగి. వచ్చి పడుకుంది.
వనజ: అక్క
శారద: ఊ.....
వనజ: ఒకటి అడగనా....
శారద : (నిద్ర మత్తులోనే) అడుగు...
వనజ: కొడుకుతో అలా చేస్తే ఏమి అవ్వదు కదా....
శారద: నాకేమయిన అయిందా....బానే వున్న. మధ్య వయసులో వున్నపుడు కుర్ర వాడితో పడుకుంటే వచ్చే సుఖం వేరు. బయట వాళ్ళయితే పరువు పోతుంది. ఇంట్లో వాళ్లయితే ఏమి కాదు. ఈ విషయం లో మన ఇంటి కోడళ్ళు అదృష్టవంతులు. ఇంట్లో అందరూ మనకే సపోర్ట్ చేస్తారు. కొడుకే అయితే ఆ అనుభూతి వేరు. త్వరలో నీకు కూడా తెలుస్తుందిలే.
వనజ: అదికాదక్కా.... అమ్మని అలా చేస్తుంటే కొడుకుకి ఏమి అనిపించదా.
శారద: కనీ పెంచిన తల్లిని సుఖ పెట్టాలి అని ఏ కొడుకైన అనుకుంటాడు. బయట వాల్లనే ఆకలిగా చూసి ప్రతాపం చూపిస్తాం అనే మగ వాళ్ళు.... ఇంట్లోనే అవకాశం దొరికితే వదులుతార.
వనజ: నీకెలా అనిపించింది.....
శారద: లేచి కూచుని. నాకు ఎలా అనిపించినా సరే... నువ్వు ఏమనుకున్నా సరే, నేను చెప్పేది విను. మనసులో పెట్టుకో. మనం మధ్య వయసుకి వచ్చేసరికి మొగుడు కూడా ముసలి తనం కి దగ్గర వుంటాడు. పెళ్లయిన కొత్తలో లాగ రోజుకు రెండు సార్లు కుదురుతుందా.... కుదరదు. కనీసం వారానికి ఒక్కసారి కూడా కష్టమే. అది కూడా 2 నిమిషాలు కూడా వుండదు. ఆ సమయం లో 20- 25 ఏళ్ల కుర్రాడు మనకి దొరికితే ఎలా వుంటుంది. పని చేయకుండా నిలిచిపోయిన ఇంజన్ మొత్తాన్ని కదిలించి పరుగులు పెట్టిస్తారు. ఆ కుర్రాడు బయటి వాడయితే...
వనజ : అమ్మో ఇంకేమయిన వుందా....
శారద: కొడుకైతే.... వాడికి ఇది తప్పుకాదని తప్పనిసరి అని వాడి కోసమే ఇదంతా అని తరాల ఆచారం అని వ్యూహం లో పడేస్తే...
వనజ: మనకు ఇబ్బంది వుండదు.
శారద: పచ్చిగా చెప్తున్న. నా భర్త ఇచ్చిన సుఖం కంటే నా కొడుకులు ఇచ్చిన సుఖమే బావుంది.
ఆయనకి షుగరు వచ్చింది. ఎంత ప్రయత్నం చేసిన లేచేది కాదు. అదే సమయానికి పెద్ద వాడు బలరాం వంతు వచ్చింది. వాడి బలం ముందు తట్టుకోలేకపోయేదాన్ని, స్వర్గం చూపించాడు వాడు.
అలా కాలం గడించింది. వాడికి పెళ్లి చేశామో లేదో చిన్నోడు ఆనంద్ వంతు వచ్చింది.
వీడు తింగరి వేషాలు చేసేవాడు. నా దాని మీద ఐస్ క్రీమ్ పెట్టీ తినేవాడు. నా బాయిలకు చాక్లెట్ పూసి చప్పరించే వాడు. ఇలా రోజుకు ఒకలాగ చేసేవాడు. సాయంత్రం అయిందంటే చాలు వాడు ఏం చేస్తాడబ్బా అని మనసు ఉవ్విళ్లురిపోయేది. వాడితో పడుకుంటే నిజంగా ఆనందమే. ఒకసారి ఏదో మిషిన్ తెచ్చి నా దాంట్లో పెట్టాడు. అదేమో గుర్ర్ అని ఊగుతూ లోపల అంతా తిరిగింది. ఆ రోజు నా వల్ల కాలేదు. ఎన్ని సార్లు కర్చుకున్నానో లెక్క లేదు. ఆ సుఖం అనుభవిస్తేకాని తెలియదు. ఆ రోజు వాడు చేసింది తలుచుకుంటుంటే ఇప్పుడు కూడా నా దాంట్లో జిల్ల పుడుతుంది.
వనజ : అక్కా.... మరి బావ గారు ఏమి అనుకోలేద.
శారద: ఆయన కూడా ఓపిక వున్నంత వరకు వాళ్ళ అమ్మను సుఖ పెట్టీ తను సుఖ పడ్డాడు కదా. తన లాగే తన కొడుకులు తల్లి ఋణం తీర్చుకుంటున్నారు అని ఏమి అనే వాడు కాదు.
వనజ : కోడళ్ళు ఏమి అనలేదా
శారద: మొదట్లో కొంచెం బెట్టు చేశారు. భర్త కంటే ముఖ్యం కాదు అని వాళ్ళు కూడా ఒప్పుకున్నారు.
వనజ: నీ కొడుకులను ఎలా ఒప్పించావు.
శారద: పెద్దోడు బలరాం ఒప్పుకోలేదు. ఎంతగానో చెప్పి చూసాను నాతో కాలేదు. వాళ్ళ నాన్న ఒప్పించాడు.
వనజ: అశ్చర్యంగా బావ ఒప్పించాడ.....
శారద : ఆయన ఏం చెప్పాడో ఏమో, నా పెద్ద కొడుకుతో మొదటి రోజు ఏం జరిగిందంటే....
శారద మాటల్లోనే..... విందాం
బలరాం ఆ రోజు పిల్లిలా గది లోకి వచ్చి నా పక్కన పడుకున్నాడు. నేను అటు తిరిగి పడుకున్న. వాడు నా నడుము పై చెయ్యి వేసాడు.
శారద: ఏం చెప్పాడు మీ నాన్న
బలరాం: (ఏం మాట్లాడలేదు...)
శారద : నేను అడిగితే ఒప్పుకొని వాడివి నాన్న చెబితే ఒప్పుకున్నావ.
బలరాం: అది కాదమ్మా....
శారద : కొడుకు వైపు తిరిగి ఏం చేద్దామని వచ్చావు.
బలరాం: అమ్మ... అది
శారద: చెప్పు ఏం చేస్తావు ఇపుడు. చెప్పలేదా మి నాన్న.
బలరాం: (తడబడుతూ...) అదే చెయ్యమని చెప్పి పంపాడు.
శారద : నేను చెప్తే వినడు.... కానీ నాన్న చెప్తే వింటాడంట...... ఏదో చేసేద్దాం అని వచ్చాడు. ఏది చెయ్యి అంటూ కొడుకు నైట్ ప్యాంటు లో చెయ్యి పెట్టీ వాడి అంగాన్ని గెట్టిగా పట్టుకుంది. వేడిగా మండుతున్న కడ్డిలా వున్న లావుగా వున్న కొడుకు అంగం పట్టుకోగానే శారద లో రసాలు కారాయి. సన్నులు గెట్టిగా అయిపోయాయి. ముచ్చికలు నిక్కపొడుచుకున్నాయి. కొడుకు బలరాం పరిస్థితి చెప్పలేకుండా వుంది. అమ్మ అలా తన చల్లని చేతితో అంగం పట్టుకోగానే నరాలు జివ్వుమన్నాయి.
బలరాం కళ్ళు మూసుకుని అమ్మా అమ్మా అంటూ ఊగిపోయాడు. వెచ్చని తన ద్రవాన్నంతా తన తల్లి చేతిలో పోసేశాడు. హా అంటూ అటు తిరిగి పడిపోయాడు. కొడుకు వేడి అంగం నుండి వెచ్చని ద్రవం తన చేతికి తగలగానే ఇంకో చేత్తో చిరని, లంగాని పైకి ఎత్తి ఆ చెయ్యి అలాగే తీసి తన పూకు లో దోపుకుంది శారద. అలాగే చేతిని ఊపుకుంటూ వెంటనే తనుకూడా తన ద్రవాన్ని కొడుకు ద్రవంతో కలిపేసి మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంది.
వెంటనే తను ఏదో రైలు బండిలో ఉన్నట్టు ఊగా సాగింది. మత్తులోనే మెల్లగా కళ్ళు తెరచి చూసింది.
కొడుకు బలరాం తన పొడవైన అంగాన్ని తన పూకులోపెట్టి బలం కొద్దీ పొడుస్తున్నాడు.
శారద: ఒరేయ్ పెద్దోడా ఏం చేస్తున్నావ్.... ఏంట్రా ఇలా ఊగుతున్నాను... అంది మత్తుగా...
బలరాం : అమ్మ ఏమీ మాట్లాడలేను... మళ్ళీ మాట్లాడుకుందాం. అంటూ శారద పెదవులని తన పెదవులతో మూసి నిదానంగా ఒక్క పొటు గెట్టిగా వేసాడు.
శారద హ్మ్ అంటూ మూలిగింది.
బలరాం తన అంగాన్ని తనకు జన్మ ఇచ్చిన తల్లి పూకు లో చివరి వరకు పంపుతూ వేడి నిట్టూర్పులు వదులుతున్నాడు.
శారద కొడుకు దెబ్బలకు ఎదురొత్తులు ఇస్తూ తన కాలు ఇంకా వెడల్పు చేసింది.
బలరాం అమ్మ పెదాలు జుర్రుకుంటూ..... కింద నిదానంగా పొట్లు వేస్తూ..... అమ్మ నడుము పై చేతులు వేసి నిదానంగా పై వరకు తెచ్చి జాకెట్ లోపల వున్న పండ్లపై పెట్టేసాడు.
మదన తాపంతో విలవిలలాడుతూ శారద పెదవులు కొడుకు నోట్లో దొరికిపోయాయి, కాళ్ళు పోట్లు వేస్తున్న కొడుకు నడుము చుట్టూ వేసి అదుముతూ ఇంకా ఇంకా అంటూ బిగుసుకుపోతున్నాయి. వాటికి తోడు శారద సన్నులు మేము తక్కువ కాదు అని బలరాం ఛాతీనీ అందుకుని కొడుకు కింద నిలిగిపోవాలి అని ఉవ్విళ్లూరుతున్నాయి....
ఆ వెచ్చని సన్నుల పై కొడుకు చల్లని చేతులు పడగానే శారద శరీరం గబుక్కున లేచింది. ఇవి నావి వీటికి విడుదల ఇస్తా అన్నట్లు అని బలరాం తన బలం అంతా అమ్మ జాకెట్ పై చూపించాడు. అంతే పర్... పట్ పట్ అంటూ శారద జాకెట్ పిసులు పీసులు అయిపోయింది.
అమ్మ పెదవులు వదిలేసి ఆకలితో వున్న పులి లాగ అమ్మ సన్నులు చిక సాగాడు.
అన్ని ఒక్కసారిగా జరుగుతుంటే శారద ఈ లోకం లేదు.... పూకులోతుల్లోకి దిగుతున్న కొడుకు అంగం..... ఇంతకు ముందే పూకులో నిండిన కొడుకు వెచ్చని వీర్యం..... ఇంతసేపు కొడుకు నోట్లో తడిచి ముద్దైన పెదవులు .... ఈ అన్నిటికీ మించి కొడుకు చేతులు, నాలుక, పెదవులు చేస్తున్న దాడిలో ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతున్న రెండు సన్నులు..... శారద శరీరం లోని ప్రతి అణువు కడిపోతుంది....
బలరాం ఎక్కడా తొందర పడలేదు....
అమ్మ పెదవులు జుర్రుకున్నా...... అమ్మ పూకు లో తన అంగం దిగుతున్న..... అమ్మ సన్నులు మార్చి మార్చి చీకుతూ.., అన్ని ఒక పద్ధతిలో చేసుకుంటూ పోతున్నాడు.
శారద తన రెండు చేతులతో కొడుకు తలను గెట్టిగా తమ సన్నులకు అదుముకుంది....... తన పూకు లోనుండి కొడుకు అంగం బయటికి పోకుండా కొడుకు నడుము చుట్టూ కాళ్ళు వేసి చుట్టేసి కొడుకు చెవిలో..... పెద్దోడ.... అంటూ మూలుగుతూ.... మెలికలు తిరుగుతుంది....
పూకు లో కొడుకు అంగం వీర విహారం చేస్తుంటే అటు ఇటు కడుతున్న శరదని ఒడుపుగా తన చేతుల్తో పొదివి పట్టుకునీ
అమ్మా .......అమ్మా .......అమ్మా....
అంటూ బలరాం శారద కదలకుండా హత్తుకుని
తన అంగం ఆసాంతం బయటికి తీసి
మెల్లగా.... సుతి మెత్తగా....... నిదానంగా.....
ఒక్క పోటు పొడిచాడు.....
అమ్మ పూకు లోకి అంగం చివరి వరకు వెళ్ళగానే రెండోసారి కార్చేసాడు.
కొడుకు అలా మెల్లగా వాడి అంగం తన పూకు లోకి తోస్తూ సగం మధ్యలోకి రాగానే
శారద సుఖం కట్టలు తెంచుకుంది.....
ఒరేయ్... కొడుకా..... పెద్దొడ.....అబ్బా.....
ఇంకా ఇంకా... హా... హా... హా.... హా
అంటూ ఇద్దరు ఒకేసారి భావప్రాప్తి పొంది....
మత్తుగా అలా మంచం పై స్పృహ లేకుండా తులిపోయారు......
================
