Update 04
కొత్త ఇంట్లో సామాన్లు అన్ని సర్దుకున్నారు.
వనజ : రెండు బెడ్ రూమ్లు, ఒక హాల్ ఇద్దరికీ బాగా సరిపోతుంది. బాత్ రూం లో ఇండియన్ టైప్ వుంటే బావుండేది.....
అభి: ఇపుడు అంతా వెస్ట్రన్ వాడుతున్నారు అమ్మ.
పెద్ద వాళ్లకు మోకాళ్ళ నొప్పులు వుంటాయి. అందుకే....
వనజ : బ్యాంక్ కి వెళ్లవా...
అభి: ఇల్లు సర్దాలి కదా...ఈ రోజు సెలవు పెట్టాను అమ్మ.
వనజ: ఆ పెద్ద స్విచ్ దేనికి..... స్విచ్ బోర్డు పైన వున్న పెద్ద స్విచ్ చూస్పిస్తు అడిగిని వనజ.
అభి: ఏసీ పెట్టించుకుంటే అది యూజ్ అవుతుంది.
వనజ: ఇపుడు అవన్నీ ఎందుకులే....
అభి: బాత్ రూం లో గిజర్ కూడా పెట్టొచ్చు.
అక్కడ కూడా కనెక్షన్ ఇచ్చారు.
వనజ కనెక్షన్ అంటే కరెంటు కనెక్షన్ అనుకుంది)
బాత్ రూం లో కరెంటు స్విచ్ వుందా.... తెలియక నొక్కితే షాక్ కొడితే....
అభి: అది షాక్ కొట్టదు. గీజర్ కనెక్షన్ అంతే అమ్మ.
వనజ: స్విచ్ వుండదా.....
అభి: అబ్బా..... ఇలా రా చూపిస్తాను అని లేచి బాత్ రూం కి వెళ్ళాడు.
వెనకే వనజ కూడా వెళ్ళింది.
అభి: అక్కడ వున్న గీజర్ కనెక్షన్ వనజ కు చూపిస్తూ..... ఇది కరెంటు స్విచ్ కాదు. గీజర్ కి నీళ్లు రావటానికి పీటిన పైపు.....
వనజ : కిందకీ చూస్తూ.....కింద వున్న టైల్స్ గరుకుగా వున్నాయి.
అభి: (కాళ్ళకు గరుకుగా తగలటం తో ఆ టైల్స్ నీ రుద్దుతూ వాటినే చూస్తున్న వనజ షవర్ ఎదురుగా వున్నది చూసుకోకుండా......)
అవి జారిపోకుండా వుండేందుకు అలా వుంటాయి....
ఇదిగో ఇది షవర్...... ఈ ట్యాప్ తిప్పితే..... షవర్ నీళ్లు వస్తాయి అంటూ చటుక్కున తిప్పాడు.
షవర్ లోనుండి చల్లని నీళ్లు వనజ తలపై పడ్డాయి......
వనజ: అభి..... అని అరిచింది
అభి : అమ్మ నువ్వు దాని కింద ఎందుకు నిలబడ్డావు.... అని షవర్ ఆఫ్ చేశాడు.
ఆ కొంత సమయం లోనే వనజ తల నుండి నడుము వరకు పూర్తిగా తడిచిపోయింది.
వనజ: చూడకుండా తిప్పడమేనా .....
నీళ్లు కారుతున్నా అమ్మ జుట్టు.....
ముఖం పై నీటి చుక్కలు......
తడిచిన చీర, జాకెట్టు......
జాకెట్ తడిచిపోవటం తో తెల్లగా కనిపిస్తున్న అమ్మ సన్నులు.... చూస్తూ....
అభి: నా వెనకే నిలబడాల..... పక్కన వుండొచ్చు కదా..... అని టవల్ తెస్తా అని వెళ్ళాడు.
అభి టవల్ తెచ్చి ఇచ్చి సామాన్లు సర్దడానికి వెళ్ళాడు.
వనజ టవల్ తో తుడుచుకుంటూ చీర తడిచిపోవటంతో ఇంకో చీర కట్టుకోవాలని అభి రాడులే అనుకుంది తలుపు గడియ పెట్టకుండా దగ్గరగా వేసింది.
కిటికీ తలుపులు మూసింది.
అద్దాల లోనుండి సూర్య కాంతి లోపలకి పడుతుంది.
చీర విప్పి చూసుకుంది...... జాకెట్ పూర్తిగా తడిచింది. లంగా లోపలకి నీళ్లు వెళ్ళాయి.
ఇంక అవ్వదు లే అని లంగా విప్పి వేరే లంగా కట్టుకుంది.
తడిచిన జాకెట్ విప్పి పక్కన వేసి.... టవల్ తో తన సన్నులు తుడుచుకుంది. కొన్ని రోజుల క్రితం శారదకు తనకి మధ్య జరిగిన సంఘటన గుర్తుకు వచ్చి ఒక్క సారి తన సన్నులు తానే సుతారంగా వత్తుకుని... హ్మ్ అని నిట్టూర్చి.....
ఇంకో జాకెట్ తీసుకుని రెండు చెట్లు ఎక్కించింది......... భుజాల మీద సరిగా అనుకుని...... సన్నులు దగ్గర జాకెట్ సారి చేసుకుంటుండగా.,......
రూం బయట వున్న అభి.... ఇల్లు సర్డుకోతానికి సరిపోయింది.... ఇంక వంట వద్దు మధ్యాహ్నం హోటల్ నుండి భోజనం తెచ్చుకుందాం అని అమ్మకు చెప్పటానికి రూం తలుపు అలా ముందుకు తీసి గభాల్న లోనికి వచ్చాడు.
కిటికీ నుండి వస్తున్న వెలుతురు లో అమ్మ నిలబడింది.
లంగా కట్టుకుంది...... పైన జాకెట్ వేసుకుని సారి చేసుకుంటుంది..... కిటికీ వెలుతురు లోఅమ్మ తెల్లని మెరిసిపోతుంది...... అమ్మ వొంటి పై వున్న బంగారు గొలుసు మేడ నుండి సన్నులు మధ్య భాగా వరకు వెలిగిపోతు కనపడింది అభికి......
తలుపు శబ్దం వచ్చేసరికి జాకెట్ సరి చేసుకుంటూ రెండు కోసలు సన్నుల పైకి లాగి పట్టుకున్న వనజ తలుపు వైపు తిరిగింది.......
అమ్మ సన్నుల మధ్య వున్న ఆ తెల్లని ప్రాంతం....... అమ్మ బొడ్డు..... చూసాడు అభి.
వెంటనే వనజ అటు తిరిగింది.
అభి ఇటు తిరిగి తలుపు దగ్గరగా వేసి వెళిపోయాడు.
వనజ చూసేసాడ.... అనుకుంటూ జాకెట్ హుక్స్ పెట్టుకుని చీర కట్టుకుని బయటికి వచ్చింది.
అభి: భోజనం తెస్తాను వంట చెయ్యకు.
వనజ : సరే నేను వంట సామాన్లు సర్దుతాను.... నువ్వు మిగిలిన సామాన్లు అన్ని అటక పైన పెట్టు అని వంటింట్లోకి వెళ్ళింది.
############il
ఇల్లు అంతా సర్డటం పూర్తి అయింది.
రాత్రి భోజనం చేస్తూ అభి మొబైల్ లో వార్తలు పెట్టాడు.
బంగాళా ఖాతం లో అల్ప పీడనం వల్ల కోస్తా తీరం వెంట బలమైన గాలులు వీస్తాయి..... అక్కడక్కడ.... మోస్తరు నుండి భారీ వర్షాలు పడతాయి అని చెప్పారు.
వనజ : ఇపుడే రావాల ఈ వాన.
అభి: ఇక్కడికి సముద్రం దగ్గర కాదమ్మా.... వర్షాలు ఎక్కువ
వనజ: వాన పడితే ఇంట్లో పైపులు ఎక్కడ లీక్ వుంది తెలుస్తుంది. పడని చూద్దాం.....
తరువాత రోజు సాయంత్రం నుండి కుండపోతగా వాన మొదలైంది......
అభి ఇంక ఇంటికి రాలేదు.
వనజ అభి ఫోన్ చేసింది.
వనజ: ఇక్కడ వర్షం ఎక్కువగా పడుతుంది.
అభి: అవునమ్మ మాకు కూడా పడుతుంది.
వనజ: నిదానంగా రా...... అలాగే వచ్చెయ్యకు
అభి: అలాగే అమ్మ.
ఫోన్ కట్ చేసింది వనజ
కాసేపటికి డోర్ బెల్ మోగింది.
చూస్తే అభి.... పూర్తిగా తడిచిపోయి వచ్చాడు.
వనజ: ఎన్ని సార్లు చెప్పిన ఇంతే. వాన లో తడవద్దు అంటే వినవు. లోపలికి రావద్దు. అక్కడే వుండు అని బయటే అభిణి నిలబెట్టి టవల్ తెచ్చి ఇచ్చింది.
అభి టవల్ తీసుకుని తల తుడుచుకున్నాడు. సెల్, పర్సు వనజ కు ఇచ్చాడు.
వనజ : ఆ బట్టలు బయటే విప్పు..... లోపలికి వస్తె అంతా తడి అవుతుంది.
అభి షర్ట్ విప్పి టవల్ కట్టుకుని.... ప్యాంట్, అండర్వేర్ అన్ని విప్పేసి బయట దండెం మీద వేసి ఇంట్లోకి వచ్చాడు.
వనజ అభి కి ఇంకో టవల్ ఇచ్చింది.
అభి: తల తుడుచుకుంటూ..... ఇంకో రెండు రోజులు వాన వుంటుంది అన్నారు.
వనజ: రేపు పొద్దున్నే ఒక గొడుకు, రెయిన్ కోట్ కొనుక్కో
అభి: సరే చూద్దాం.....
వనజ : అభి ఇటు రా అని వంట గది లో నుండి పిలిచింది.
అభి: ఏంటమ్మా... అని లాగే టవల్ మీదే వెళ్ళాడు
వనజ: ఆ పై గిన్నె తీసి ఇవ్వు దోశ పిండి వెయ్యాలి అంది.
అభి: చేతులు పైకి ఎత్తాడు కానీ ఆ గిన్నె అందలేదు. హాల్ లోని స్టూల్ తెచ్చి వేసి ఎక్కి ఆ గిన్నె తీసి అమ్మకు ఇచ్చాడు.
వనజ ఆ గిన్నె తీసుకుంది.
అభి: ఇంకా ఏమయినా వున్నాయా ఇవ్వాల్సినవి
వనజ: ఏమి లేవు. ఆ పై సామాన్లు కదిలించకు కిందకు దిగు.
అభి స్టూల్ నుండి కిందకు దిగాడు.
పై నుండి ఒక పెద్ద క్యారియర్ అభి తల పై పడింది......
అమ్మా అంటూ పక్కకి పడ్డాడు అభి....
చేతిలో గిన్నె పడేసి అభినీ పట్టుకుంది వనజ.
అభి తల పై చూసింది. గీసుకు పోయినట్టు ఒక గాటు పడింది. రక్తం చిన్నగా వస్తుంది.
వనజ: కదలకు అభి అని పసుపు తెచ్చి పెట్టింది....
అభి : అబ్బా ....పసుపు పెట్టావా..... మంట అని అరిచాడు.
వనజ : తగ్గుతుంది. కాసేపు ఓర్చుకో
అభి: అది ఎలా పడింది. ఏమి కదిలించలేదు నేను....అని చెప్పుకుపోతున్నాడు
వనజ మాత్రం కొడుకు శరీరాన్ని చూస్తూ ఉండిపోయింది.
నడుము వరకు టవల్ వుండడం తో బక్క పల్చటి శరీరం. ఎక్కడా కాస్త కూడా కొవ్వు లేదు..... చక్కగా వుంది.....
తొడలు బలంగా వున్నాయి. కింద కూర్చున్న అభి తవల పట్టు తప్పడం.... అభి అండర్వేర్ కూడా వేసుకోక పోవటంతో కుడి కాలు, తొడ, నడుము వరకు కనిపిస్తుంది.
ఒక్కసారిగా ఈ కాళ్ళ మధ్యలో నా నడుము వుంటే..... అనిపించింది వనజకు.
అభి: అమ్మ రక్తం కారుతుందా అని అనటంతో వనజ ఆలోచన నుండి బయటకు వచ్చింది.
వనజ: లేదు.
అభి టవల్ పట్టుకుని లేచి గది లోకి వెళ్ళాడు.
వనజ లేచి వంటకు ఉపక్రమించింది.
#########
అర్ధ రాత్రి....
అభి.... అభి లేగు అని తలుపు తట్టింది వనజ.
అభి తలుపు తీసి ఏంటమ్మా అని అడిగాడు.
వనజ: బయట వర్షం ఎక్కువగా పడుతుంది. మెయిన్ డోర్ దగ్గర నుండి నీళ్లు లోపలికి వస్తున్నాయి....
అభి: నీళ్లు లోపలికి వస్తున్నాయా... అని వెళ్లి చూసాడు.
స్లాబ్ లోనుండి నీళ్లు చుక్క చుక్క కారుతుంది...... గోడ మొత్తం చెమ్మ వచ్చేసింది.
అభి: అమ్మ గోడలోకి కరెంటు పాస్ అయితే ఇల్లు అంతా షాక్ కొడుతుంది. మెయిన్ ఆఫ్ చేస్తాను అని వెళ్లి మెయిన్ ఆఫ్ చేశాడు.
వనజ : నా గదిలో కిటికీ వేసినా చల్లగా గాలి వస్తుంది. నీ రూం లో పడుకుంట
అభి వనజ గదిలో నుండి మంచం తెచ్చి అభి గదిలో వేసాడు.
ఒక కొవ్వొత్తి వెలిగించి ఇద్దరు వేరు వేరు మంచాలపై
పడుకున్నారు.
వనజ అటు తిరిగి పడుకుంది.
అభి అమ్మ వైపు తిరిగాడు.
ఇన్ని సంవత్సరాలు తను మంచం పై పడుకుంటే వనజ కింద పడుకునేది.....
ఇపుడు పక్క మంచం పై పడుకున్న అమ్మను చూసి.... ఇన్ని రోజులకు నీకు ప్రశాంతంగా నిద్ర పడుతుంది. హాయిగా నిద్రపో అమ్మ అనుకున్నాడు.
అభి చూపు నిద్రపోతున్న వనజ నడుము పై పడింది.
కొవ్వొత్తి వెలుగులో అమ్మ తెల్లని నడుము, నడుము పైన పూర్తిగా రాని మడత చూసాడు. చూపు తిప్పుకుని కల్లుమూసుకున్నాడు.
===================
అభి తన పాత ఇంట్లో వున్నాడు. ఇల్లు అంతా ఖాళీగా వుంది.
వనజ : అభి ఇలా వంట గది లోకి రా.....
అభి వెళ్ళాడు.
వనజ కింద కూచుని వుంది. ఇలారా ఇక్కడ కూచో అంది.
ఇక్కడ కూర్చున్నావు.... ఎందుకు అని
అభి అమ్మ పక్కన కూర్చొని ఏంటమ్మా అని అడిగాడు.
వనజ : తన ఎడమ చేత్తో అభి నోరు మూసి ష్..... అంది.
అభి : ఏమి అర్ధం కాలేదు. ఎవరు వస్తున్నారు.... లేదా ఎవరైనా మాట్లాడుతున్నారా అని అటూఇటూ చూస్తున్నాడు.
వనజ తన కుడి చేతితో అభి ప్యాంట్ పై చెయ్యి పెట్టీ అభి అంగాన్ని గెట్టిగా వత్తింది.
అమ్మా అంటూ లేచాడు అభి......
నిద్రపోతున్న వనజ గబుక్కున లేచి ఏమయింది కన్నా అంది.
అభి : ఏమి లేదు ఏదో కల అన్నాడు.
వనజ : ఏం కల.....
అభి: ఏదో వింత కల అర్థం కాలేదు.
వనజ: నీళ్లు తాగి పడుకో........
అభి తన నైట్ ప్యాంట్ చూసుకున్నాడు..... తడిచిపోయింది.
నిదానంగా లేచి బాత్ రూం కి వెళ్లి నీళ్లు తాగి వచ్చి పడుకున్నాడు .
వనజ లేచి..... బాత్ రూంలోకి వెళ్ళింది.
స్స్ స్ స్ స్ స్ స్ అంటూ శబ్దం,
కాసేపటికి నీళ్ల శబ్దం లోపల నుండి అభి కి వినపడింది..
వనజ వచ్చి పడుకుంది.
అభి నిద్రపోయాడు.
తల్లి ఋణం తీర్చుకునే శాపం ఎలా వచ్చింది. ఎవరు ఆ శాపం పెట్టారు.......
తల్లి ఋణం తీర్చుకోవడం శాపమా.... పాపమా.... లేక వరమా అనే విశ్లేషణ ఈ భాగం లోనే వుంది.
దయచేసి తప్పకుండా చదవండి.
మాతృ ఋణం -8
ఫోన్లో......
శారద : పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు అభి....
అభి : థ్యాంక్ యూ పెద్దమ్మ.....
శారద: నువ్వు ఈసారి వస్తె బట్టలు తీసుకో డబ్బులు ఇస్తాను
అభి: అలాగే పెద్దమ్మ.
శారద: ఇదిగో పెదనాన్న కి ఇస్తున్న మాట్లాడు.
నరేంద్ర: హ్యాపి బర్త్ డే అభి...
అభి: థాంక్యూ పెదనాన్న
నరేంద్ర: ఆఫీసు కి వెళుతున్నావా.....
అభి: అవును పెదనాన్న
నరేంద్ర: విలు చూసుకుని అమ్మ, నువ్వు రండి
అభి: వస్తాం పెదనాన్న. అమ్మ పెద్దమ్మతో మాట్లడుతుందట....
వనజ: (ఫోన్ తీసుకుని వంట గదిలోకి వెళ్ళింది) అక్క...
శారద: ఆ... వనజ బాగున్నావా
వనజ: బాగున్నాను అక్క.....
శారద: సాయంత్రం అభితో ఏదయినా గుడికి వెళ్ళిరండి.
వనజ: అలాగే అక్క.
శారద: వనజ ఇంక మనకు ఎక్కువ సమయం లేదు. అభి తో విషయం చెప్పు..... అది కాస్త కానిస్తే అన్ని సర్దుకుంటాయి.
శారద చెపుతూనే వుంది.
వనజ కి శాపం విషయం గుర్తొచ్చింది...... కల్లుతిరిగి ఒక్కసారిగా కింద అడిపోయింది.
దబ్ అని శబ్దం రావటంతో హాల్ లోనుండి అభి వంట గదికి పరుగెత్తాడు.
అక్కడ వనజ కింద స్పృహలేకుండ పడిపోయింది.
ఫోన్ లో శారద... హలో హలో వనజ అంటుంది.
అభి ఫోన్ తీసుకుని....
పెద్దమ్మ అమ్మ పడిపోయింది. అని చెప్పాడు.
శారద: అమ్మని హాస్పిటల్ కి తీసుకు వెళ్ళు. నీకు దగ్గర్లో వున్న వాళ్లకు ఫోన్ చెయ్యి.
నేను మీ పెదనాన్న వస్తున్నాం అని చెప్పి ఫోన్ కట్ చేసింది.
శారద, నరేంద్ర ఇద్దరు వనజ దగ్గరికి బయలుదేరారు.
వనజను ఆటో లో ఆసుపత్రికి తీసుకెళ్లాడు అభి
మరేం ప్రమాదం లేదు, ఆమెకు టెన్షన్ తో లోబిపి వచ్చి కళ్ళు తిరిగి పడిపోయింది. అని చెప్పాడు డాక్టర్.
సాయంత్రం కి శారద, నరేంద్ర ఇద్దరు వనజ వున్న హాస్పిటల్ కి వచ్చారు. డాక్టర్ తో మాట్లాడి బిల్ కట్టి రాత్రికి వనజను ఇంటికి తీసుకువచ్చారు.
==========
మరుసటి రోజు......
అభి: అమ్మ నువ్వు మనసులో ఏమి పెట్టుకోకు. అనవసరంగా టెన్షన్ పడకు.
వనజ: నాకు ఏ టెన్షన్ లేదు.
శారద: అభి నువ్వు ఉండు. కొడుక్కి ఉద్యోగం వచ్చింది. మంచి ఇంట్లో వుంటున్నారు. ఇంక ఏం కావాలి.
వనజ: అసలు వాటి గురించి నేను ఆలోచించడం లేదు.
శారద: వనజ చెయ్యి పట్టుకుని. ఏమి కాదు అన్నట్టు కళ్ళతో సైగ చేసి..... అభి వైపు తిరిగి ఇంక ఎంత కాలం ఇలా... పెళ్లి చేసుకో.
అభి: పెద్దమ్మ.... అపుడే నాకు పెళ్ళి ఏంటి.....
మొన్నే కదా ఉద్యోగం వచ్చింది.
ఇంకా జీవితం లో నేను ఏమి చూడలేదు.
అప్పుడే నా కాళ్ళకు కట్లు వేస్తారా.....
నరేంద్ర: ఎప్పటికైనా చేసుకోవాల్సిందే కదా.
అభి: అమ్మ నువ్వయిన చెప్పు..... నాకు ఇపుడే పెళ్లి వద్దు.
శారద: నీకు పెళ్లి ఎప్పుడూ చేయాలి, ఎలా చేయాలి మాకు తెలుసు. నువ్వు మేము చెప్పింది చెయ్ అంతే.
అభి: ఏం మాట్లాడలేదు.
నరేంద్ర కల్పించుకుని అభి వాళ్లకు ఏదైనా తినడానికి తెద్దాం పద
అభి : అలాగే పెదనాన్న
ఇద్దరు కలిసి బైక్ మీద ఊర్లోకి వచ్చారు. ఆ హోటల్లో ఫుడ్ బాగుంటుంది పెదనాన్న....
నరేంద్ర : ఇక్కడి నుండి బీచ్ ఎంత దూరం
అభి : ఒక ఏడు కిలోమీటర్లు ఉంటుంది
నరేంద్ర : బీచ్ కి పోనీ
అభి : బైక్ ని బీచ్ వైపు పోనిచ్చాడు.....
మధ్యలో ఒక కొట్టు దగ్గర బండి ఆపి నరేంద్ర ఒక సిగరెట్ ప్యాకెట్,వాటర్ బాటిల్ తీసుకున్నాడు.
కాసేపటికి ఇద్దరు సముద్ర దగ్గరకి చేరుకున్నారు.
బండి ఒకచోట పెట్టి నరేంద్ర అభి ఇద్దరూ నడుచుకుంటూ సముద్రం ఒడ్డుకు వచ్చారు.
నరేంద్ర : ఇంకేంటి విషయాలు
అభి: ఏముంది పెదనాన్న అప్పు తీర్చేస్తే జీవితంలో సెటిల్ అయినట్లే. ఒక రెండేళ్లకు లోన్ తీసుకొని ఒక ఇల్లు కొనుక్కొని ప్రశాంతంగా బతకాలి.
నరేంద్ర : అంతేనా
అభి: ఉద్యోగం ఉంది. బతకడానికి సరిపడా జీతం వస్తుంది. ఉండడానికి ఇల్లు ఒకటి లేదు, అది కూడా ఉంటే ఇంక ఏమీ అవసరం లేదు. అమ్మను కష్ట పెట్టకుండా చూసుకోవాలి.
నరేంద్ర: ఈ సముద్రం చూసావా ఇంతకుముందు ఎన్నిసార్లు ఇక్కడికి వచ్చావు.
అభి: సముద్రం చూడడం ఇది రెండోసారి పెదనాన్న
నరేంద్ర: ఈ సముద్రం పైకి ప్రశాంతంగా, అందంగా కనబడుతున్నా దీని లోపల ఏం జరుగుతుంది అన్నది మనకు తెలుస్తుందా......
అభి : సముద్రం లోపల ఏం జరుగుతుంది అన్నది ఎవరు తెలుసుకోలేరు పెదనాన్న. మనం అందులో మునిగి చూస్తే కానీ తెలియదు.
నరేంద్ర : మన ఇంట్లో వాళ్ళ జీవితాలు కూడా అంతే.....
ఈ సముద్రం లాంటి వాళ్ళమే మనమందరం.
అభి అర్థం కానట్టు చూసాడు
నరేంద్ర : ఈ సముద్రంలో ఎన్ని అగ్ని పర్వతాలు, లోయలు,, విషజీవులు, చేపలు, తినింగలాలు, అందమైన ఆల్చిప్పలు ఎన్ని ఉన్నాయో మనకు తెలుసా........
అభి: చెప్పలేం పెదనాన్న.
నరేంద్ర: పరిశోధనలు చేసి వాటిని కనుక్కోగలమా.....
అభి : సముద్రం లోని విషయాలు ఎప్పటికీ ఒడ్డున వుండి చూసే వాడికి తెలియవు పెదనాన్న.
నరేంద్ర : మన కుటుంబంలోని ఆడవాళ్లు పరిస్థితి కూడా అంతే
అభి : విషయం ఏంటో ముక్కు సూటిగా చెప్పు పెదనాన్న పెళ్లి కోసమే కదా
నరేంద్ర : ఇప్పుడు నువ్వు ఉన్న పరిస్థితికి పెళ్లి అన్నది చాలా చిన్న విషయం అభి. అంతకు మించిన విషయాలు చాలా ఉన్నాయి.
అభి: ఉద్యోగం లేని రోజులు ఉద్యోగం ఉద్యోగం అన్నారు. ఉద్యోగం వచ్చాక పెళ్లెప్పుడు అంటారు. పెళ్లి అయ్యాక పిల్లలు ఎప్పుడు అంటారు అంతే కదా.
నరేంద్ర : విషయం పెళ్లి గురించి కాదు. నీ వయసెంత
అభి : 24 నడుస్తున్నాయి
నరేంద్ర: 25 మొదలైందా
అభి: ఇంకో నెలలో 25 మొదలు అవుతుంది.
నరేంద్ర : జేబు లోని సిగరెట్ ప్యాకెట్ లో నుండి ఒక సిగరెట్ తీసి వెలిగించుకుంటూ.....
రా అలా కూర్చొని మాట్లాడుకుందాం అన్నాడు
అభి నరేంద్ర ఇద్దరూ అక్కడే సముద్రం ఒడ్డున ఇసుకలో కూర్చున్నారు
నరేంద్ర : ఇప్పుడు నేను చెప్పే విషయం అర్థం చేసుకో మన వంశానికి ఒక శాపం ఉంది. మన వంశంలో పుట్టిన మగవాడు 25 సంవత్సరాలు పూర్తి అయ్యే లోపు తన తల్లి రుణం తీర్చుకోవాలి లేకపోతే 26వ సంవత్సరం మొదలవగానే వాడు చనిపోతాడు.
అభి : పెదనాన్న వైపు వింతగా చూసి ఈ విషయం నాకు అమ్మ ఇప్పుడు చెప్పలేదు.
నరేంద్ర : తను చెప్పలేదు
అభి : అమ్మ రుణమే కదా.... ఎప్పుడో చెప్పి వుంటే తీర్చేసుకునే వాడిని.
అయినా అమ్మ ఋణం తీర్చుకోకపోతే చనిపోతారా ఇలా కూడా అవుతుందా.
నరేంద్ర: తల్లి రుణమంటే ఏమనుకుంటున్నావ్......
అభి: పెదనాన్న తల్లితండ్రుల రుణాన్ని ఎవరు తీర్చుకోలేరు. అలాంటిది తల్లి రుణం తీర్చుకునే భాగ్యం దొరికిందంటే ఎవరు వదులుకుంటారు. నన్ను పెంచి పెద్ద చేసిన మా అమ్మ ఋణం తీర్చడం నాకు ఇష్టమే. అందుకోసం ఏమైనా చేస్తాను. ఇప్పుడు నా దగ్గర ఉద్యోగం ఉంది. సంపాదన కూడా వస్తుంది. సంవత్సరంలో ఎంతో కొంత డబ్బు ఖర్చు పెట్టి అమ్మ రుణం తీర్చుకుంటాను. మన కుటుంబంకు ఉన్న శాపం తల్లి రుణం అన్నారు. అంటే మీరు కూడా మీ తల్లి అంటే నానమ్మ రుణం తీర్చుకున్నారుగా అదేదో చెప్పండి. నేను కూడా తీర్చుకుంటాను అమ్మ రుణం తీర్చుకోవడం కోసం ఏమైనా చేస్తాను.
నరేంద్ర: సిగరెట్ తాగుతూ..... అది డబ్బుతో తీరే రుణం కాదు
అభి : డబ్బుతో తీరే రుణం కాదా అది ఎలాంటి రుణం అమ్మ ఋణం తీర్చుకోవడం అంటే తనకు ప్రతిరోజు భోజనం కడుపునిండా భోజనం పెట్టడం. ఎలాంటి ఇబ్బందులు లేకుండా తన ఆరోగ్యాన్ని జాగ్రత్తగా కాపాడుకోవడం జీవితాంతం ఇలా చేస్తే సరిపోతుంది కదా. ఇది చేయకపోతే చనిపోతారా ఇది శాపం ఎలా అవుతుంది.
నరేంద్ర : అభి రుణాలు డబ్బుతోనే తీరిపోవు. మన వంశం కు ఉన్న శాపం వేరు.
తల్లి రుణం తీర్చుకోవడం అంటే........
నువ్వు నీ తల్లితో పడుకొని తొమ్మిది రోజులు ఆమెకు పడక సుఖం అందించి ఆమెను తృప్తి పరచాలి.
అప్పుడు నీకు నీ తల్లి రుణం తీరిపోతుంది.
ఇది కూడా నీకు 25 సంవత్సరాలు పూర్తి అయ్యేలోపు నువ్వు చేసేయాలి. లేకపోతే మీ నాన్న లానే నీకు అవుతుంది.
అభి కి తల తిరిగి పోయింది గొంతులో అడ్డం పడినట్టు అనిపించింది ఏం మాట్లాడలేకపోయాడు నరేంద్ర తాగటానికి నీళ్లు ఇచ్చాడు. నీళ్లు తాగి మౌనంగా కూర్చున్నాడు అభి
నరేంద్ర : కాసేపు మాట్లాడకుండా నేను చెప్పింది విను అని వాళ్ళ వంశానికి శాపం ఎలా వచ్చిందో చెప్పటం ప్రారంభించాడు.
నరేంద్ర : 5 తరాల క్రితం మనది గొప్ప కుటుంబం మంచి వంశం మన ఏలుబడిలో వేల ఎకరాలు ఉండేవి డబ్బుకు బంగారు, పశువులకు ధాన్యానికి కొదవలేదు. మన ఇంట్లో 15 మంది పాలేరులు ఉండేవాళ్ళు.
ఈ శాపం వచ్చినప్పుడు మన కుటుంబ పెద్ద పేరు సుబ్బరాయుడు, ఆయన భార్య పేరు విమలమ్మ. వాళ్ళిద్దరికీ నలుగురు కొడుకులు సంతానం.
వనజ : రెండు బెడ్ రూమ్లు, ఒక హాల్ ఇద్దరికీ బాగా సరిపోతుంది. బాత్ రూం లో ఇండియన్ టైప్ వుంటే బావుండేది.....
అభి: ఇపుడు అంతా వెస్ట్రన్ వాడుతున్నారు అమ్మ.
పెద్ద వాళ్లకు మోకాళ్ళ నొప్పులు వుంటాయి. అందుకే....
వనజ : బ్యాంక్ కి వెళ్లవా...
అభి: ఇల్లు సర్దాలి కదా...ఈ రోజు సెలవు పెట్టాను అమ్మ.
వనజ: ఆ పెద్ద స్విచ్ దేనికి..... స్విచ్ బోర్డు పైన వున్న పెద్ద స్విచ్ చూస్పిస్తు అడిగిని వనజ.
అభి: ఏసీ పెట్టించుకుంటే అది యూజ్ అవుతుంది.
వనజ: ఇపుడు అవన్నీ ఎందుకులే....
అభి: బాత్ రూం లో గిజర్ కూడా పెట్టొచ్చు.
అక్కడ కూడా కనెక్షన్ ఇచ్చారు.
వనజ కనెక్షన్ అంటే కరెంటు కనెక్షన్ అనుకుంది)
బాత్ రూం లో కరెంటు స్విచ్ వుందా.... తెలియక నొక్కితే షాక్ కొడితే....
అభి: అది షాక్ కొట్టదు. గీజర్ కనెక్షన్ అంతే అమ్మ.
వనజ: స్విచ్ వుండదా.....
అభి: అబ్బా..... ఇలా రా చూపిస్తాను అని లేచి బాత్ రూం కి వెళ్ళాడు.
వెనకే వనజ కూడా వెళ్ళింది.
అభి: అక్కడ వున్న గీజర్ కనెక్షన్ వనజ కు చూపిస్తూ..... ఇది కరెంటు స్విచ్ కాదు. గీజర్ కి నీళ్లు రావటానికి పీటిన పైపు.....
వనజ : కిందకీ చూస్తూ.....కింద వున్న టైల్స్ గరుకుగా వున్నాయి.
అభి: (కాళ్ళకు గరుకుగా తగలటం తో ఆ టైల్స్ నీ రుద్దుతూ వాటినే చూస్తున్న వనజ షవర్ ఎదురుగా వున్నది చూసుకోకుండా......)
అవి జారిపోకుండా వుండేందుకు అలా వుంటాయి....
ఇదిగో ఇది షవర్...... ఈ ట్యాప్ తిప్పితే..... షవర్ నీళ్లు వస్తాయి అంటూ చటుక్కున తిప్పాడు.
షవర్ లోనుండి చల్లని నీళ్లు వనజ తలపై పడ్డాయి......
వనజ: అభి..... అని అరిచింది
అభి : అమ్మ నువ్వు దాని కింద ఎందుకు నిలబడ్డావు.... అని షవర్ ఆఫ్ చేశాడు.
ఆ కొంత సమయం లోనే వనజ తల నుండి నడుము వరకు పూర్తిగా తడిచిపోయింది.
వనజ: చూడకుండా తిప్పడమేనా .....
నీళ్లు కారుతున్నా అమ్మ జుట్టు.....
ముఖం పై నీటి చుక్కలు......
తడిచిన చీర, జాకెట్టు......
జాకెట్ తడిచిపోవటం తో తెల్లగా కనిపిస్తున్న అమ్మ సన్నులు.... చూస్తూ....
అభి: నా వెనకే నిలబడాల..... పక్కన వుండొచ్చు కదా..... అని టవల్ తెస్తా అని వెళ్ళాడు.
అభి టవల్ తెచ్చి ఇచ్చి సామాన్లు సర్దడానికి వెళ్ళాడు.
వనజ టవల్ తో తుడుచుకుంటూ చీర తడిచిపోవటంతో ఇంకో చీర కట్టుకోవాలని అభి రాడులే అనుకుంది తలుపు గడియ పెట్టకుండా దగ్గరగా వేసింది.
కిటికీ తలుపులు మూసింది.
అద్దాల లోనుండి సూర్య కాంతి లోపలకి పడుతుంది.
చీర విప్పి చూసుకుంది...... జాకెట్ పూర్తిగా తడిచింది. లంగా లోపలకి నీళ్లు వెళ్ళాయి.
ఇంక అవ్వదు లే అని లంగా విప్పి వేరే లంగా కట్టుకుంది.
తడిచిన జాకెట్ విప్పి పక్కన వేసి.... టవల్ తో తన సన్నులు తుడుచుకుంది. కొన్ని రోజుల క్రితం శారదకు తనకి మధ్య జరిగిన సంఘటన గుర్తుకు వచ్చి ఒక్క సారి తన సన్నులు తానే సుతారంగా వత్తుకుని... హ్మ్ అని నిట్టూర్చి.....
ఇంకో జాకెట్ తీసుకుని రెండు చెట్లు ఎక్కించింది......... భుజాల మీద సరిగా అనుకుని...... సన్నులు దగ్గర జాకెట్ సారి చేసుకుంటుండగా.,......
రూం బయట వున్న అభి.... ఇల్లు సర్డుకోతానికి సరిపోయింది.... ఇంక వంట వద్దు మధ్యాహ్నం హోటల్ నుండి భోజనం తెచ్చుకుందాం అని అమ్మకు చెప్పటానికి రూం తలుపు అలా ముందుకు తీసి గభాల్న లోనికి వచ్చాడు.
కిటికీ నుండి వస్తున్న వెలుతురు లో అమ్మ నిలబడింది.
లంగా కట్టుకుంది...... పైన జాకెట్ వేసుకుని సారి చేసుకుంటుంది..... కిటికీ వెలుతురు లోఅమ్మ తెల్లని మెరిసిపోతుంది...... అమ్మ వొంటి పై వున్న బంగారు గొలుసు మేడ నుండి సన్నులు మధ్య భాగా వరకు వెలిగిపోతు కనపడింది అభికి......
తలుపు శబ్దం వచ్చేసరికి జాకెట్ సరి చేసుకుంటూ రెండు కోసలు సన్నుల పైకి లాగి పట్టుకున్న వనజ తలుపు వైపు తిరిగింది.......
అమ్మ సన్నుల మధ్య వున్న ఆ తెల్లని ప్రాంతం....... అమ్మ బొడ్డు..... చూసాడు అభి.
వెంటనే వనజ అటు తిరిగింది.
అభి ఇటు తిరిగి తలుపు దగ్గరగా వేసి వెళిపోయాడు.
వనజ చూసేసాడ.... అనుకుంటూ జాకెట్ హుక్స్ పెట్టుకుని చీర కట్టుకుని బయటికి వచ్చింది.
అభి: భోజనం తెస్తాను వంట చెయ్యకు.
వనజ : సరే నేను వంట సామాన్లు సర్దుతాను.... నువ్వు మిగిలిన సామాన్లు అన్ని అటక పైన పెట్టు అని వంటింట్లోకి వెళ్ళింది.
############il
ఇల్లు అంతా సర్డటం పూర్తి అయింది.
రాత్రి భోజనం చేస్తూ అభి మొబైల్ లో వార్తలు పెట్టాడు.
బంగాళా ఖాతం లో అల్ప పీడనం వల్ల కోస్తా తీరం వెంట బలమైన గాలులు వీస్తాయి..... అక్కడక్కడ.... మోస్తరు నుండి భారీ వర్షాలు పడతాయి అని చెప్పారు.
వనజ : ఇపుడే రావాల ఈ వాన.
అభి: ఇక్కడికి సముద్రం దగ్గర కాదమ్మా.... వర్షాలు ఎక్కువ
వనజ: వాన పడితే ఇంట్లో పైపులు ఎక్కడ లీక్ వుంది తెలుస్తుంది. పడని చూద్దాం.....
తరువాత రోజు సాయంత్రం నుండి కుండపోతగా వాన మొదలైంది......
అభి ఇంక ఇంటికి రాలేదు.
వనజ అభి ఫోన్ చేసింది.
వనజ: ఇక్కడ వర్షం ఎక్కువగా పడుతుంది.
అభి: అవునమ్మ మాకు కూడా పడుతుంది.
వనజ: నిదానంగా రా...... అలాగే వచ్చెయ్యకు
అభి: అలాగే అమ్మ.
ఫోన్ కట్ చేసింది వనజ
కాసేపటికి డోర్ బెల్ మోగింది.
చూస్తే అభి.... పూర్తిగా తడిచిపోయి వచ్చాడు.
వనజ: ఎన్ని సార్లు చెప్పిన ఇంతే. వాన లో తడవద్దు అంటే వినవు. లోపలికి రావద్దు. అక్కడే వుండు అని బయటే అభిణి నిలబెట్టి టవల్ తెచ్చి ఇచ్చింది.
అభి టవల్ తీసుకుని తల తుడుచుకున్నాడు. సెల్, పర్సు వనజ కు ఇచ్చాడు.
వనజ : ఆ బట్టలు బయటే విప్పు..... లోపలికి వస్తె అంతా తడి అవుతుంది.
అభి షర్ట్ విప్పి టవల్ కట్టుకుని.... ప్యాంట్, అండర్వేర్ అన్ని విప్పేసి బయట దండెం మీద వేసి ఇంట్లోకి వచ్చాడు.
వనజ అభి కి ఇంకో టవల్ ఇచ్చింది.
అభి: తల తుడుచుకుంటూ..... ఇంకో రెండు రోజులు వాన వుంటుంది అన్నారు.
వనజ: రేపు పొద్దున్నే ఒక గొడుకు, రెయిన్ కోట్ కొనుక్కో
అభి: సరే చూద్దాం.....
వనజ : అభి ఇటు రా అని వంట గది లో నుండి పిలిచింది.
అభి: ఏంటమ్మా... అని లాగే టవల్ మీదే వెళ్ళాడు
వనజ: ఆ పై గిన్నె తీసి ఇవ్వు దోశ పిండి వెయ్యాలి అంది.
అభి: చేతులు పైకి ఎత్తాడు కానీ ఆ గిన్నె అందలేదు. హాల్ లోని స్టూల్ తెచ్చి వేసి ఎక్కి ఆ గిన్నె తీసి అమ్మకు ఇచ్చాడు.
వనజ ఆ గిన్నె తీసుకుంది.
అభి: ఇంకా ఏమయినా వున్నాయా ఇవ్వాల్సినవి
వనజ: ఏమి లేవు. ఆ పై సామాన్లు కదిలించకు కిందకు దిగు.
అభి స్టూల్ నుండి కిందకు దిగాడు.
పై నుండి ఒక పెద్ద క్యారియర్ అభి తల పై పడింది......
అమ్మా అంటూ పక్కకి పడ్డాడు అభి....
చేతిలో గిన్నె పడేసి అభినీ పట్టుకుంది వనజ.
అభి తల పై చూసింది. గీసుకు పోయినట్టు ఒక గాటు పడింది. రక్తం చిన్నగా వస్తుంది.
వనజ: కదలకు అభి అని పసుపు తెచ్చి పెట్టింది....
అభి : అబ్బా ....పసుపు పెట్టావా..... మంట అని అరిచాడు.
వనజ : తగ్గుతుంది. కాసేపు ఓర్చుకో
అభి: అది ఎలా పడింది. ఏమి కదిలించలేదు నేను....అని చెప్పుకుపోతున్నాడు
వనజ మాత్రం కొడుకు శరీరాన్ని చూస్తూ ఉండిపోయింది.
నడుము వరకు టవల్ వుండడం తో బక్క పల్చటి శరీరం. ఎక్కడా కాస్త కూడా కొవ్వు లేదు..... చక్కగా వుంది.....
తొడలు బలంగా వున్నాయి. కింద కూర్చున్న అభి తవల పట్టు తప్పడం.... అభి అండర్వేర్ కూడా వేసుకోక పోవటంతో కుడి కాలు, తొడ, నడుము వరకు కనిపిస్తుంది.
ఒక్కసారిగా ఈ కాళ్ళ మధ్యలో నా నడుము వుంటే..... అనిపించింది వనజకు.
అభి: అమ్మ రక్తం కారుతుందా అని అనటంతో వనజ ఆలోచన నుండి బయటకు వచ్చింది.
వనజ: లేదు.
అభి టవల్ పట్టుకుని లేచి గది లోకి వెళ్ళాడు.
వనజ లేచి వంటకు ఉపక్రమించింది.
#########
అర్ధ రాత్రి....
అభి.... అభి లేగు అని తలుపు తట్టింది వనజ.
అభి తలుపు తీసి ఏంటమ్మా అని అడిగాడు.
వనజ: బయట వర్షం ఎక్కువగా పడుతుంది. మెయిన్ డోర్ దగ్గర నుండి నీళ్లు లోపలికి వస్తున్నాయి....
అభి: నీళ్లు లోపలికి వస్తున్నాయా... అని వెళ్లి చూసాడు.
స్లాబ్ లోనుండి నీళ్లు చుక్క చుక్క కారుతుంది...... గోడ మొత్తం చెమ్మ వచ్చేసింది.
అభి: అమ్మ గోడలోకి కరెంటు పాస్ అయితే ఇల్లు అంతా షాక్ కొడుతుంది. మెయిన్ ఆఫ్ చేస్తాను అని వెళ్లి మెయిన్ ఆఫ్ చేశాడు.
వనజ : నా గదిలో కిటికీ వేసినా చల్లగా గాలి వస్తుంది. నీ రూం లో పడుకుంట
అభి వనజ గదిలో నుండి మంచం తెచ్చి అభి గదిలో వేసాడు.
ఒక కొవ్వొత్తి వెలిగించి ఇద్దరు వేరు వేరు మంచాలపై
పడుకున్నారు.
వనజ అటు తిరిగి పడుకుంది.
అభి అమ్మ వైపు తిరిగాడు.
ఇన్ని సంవత్సరాలు తను మంచం పై పడుకుంటే వనజ కింద పడుకునేది.....
ఇపుడు పక్క మంచం పై పడుకున్న అమ్మను చూసి.... ఇన్ని రోజులకు నీకు ప్రశాంతంగా నిద్ర పడుతుంది. హాయిగా నిద్రపో అమ్మ అనుకున్నాడు.
అభి చూపు నిద్రపోతున్న వనజ నడుము పై పడింది.
కొవ్వొత్తి వెలుగులో అమ్మ తెల్లని నడుము, నడుము పైన పూర్తిగా రాని మడత చూసాడు. చూపు తిప్పుకుని కల్లుమూసుకున్నాడు.
===================
అభి తన పాత ఇంట్లో వున్నాడు. ఇల్లు అంతా ఖాళీగా వుంది.
వనజ : అభి ఇలా వంట గది లోకి రా.....
అభి వెళ్ళాడు.
వనజ కింద కూచుని వుంది. ఇలారా ఇక్కడ కూచో అంది.
ఇక్కడ కూర్చున్నావు.... ఎందుకు అని
అభి అమ్మ పక్కన కూర్చొని ఏంటమ్మా అని అడిగాడు.
వనజ : తన ఎడమ చేత్తో అభి నోరు మూసి ష్..... అంది.
అభి : ఏమి అర్ధం కాలేదు. ఎవరు వస్తున్నారు.... లేదా ఎవరైనా మాట్లాడుతున్నారా అని అటూఇటూ చూస్తున్నాడు.
వనజ తన కుడి చేతితో అభి ప్యాంట్ పై చెయ్యి పెట్టీ అభి అంగాన్ని గెట్టిగా వత్తింది.
అమ్మా అంటూ లేచాడు అభి......
నిద్రపోతున్న వనజ గబుక్కున లేచి ఏమయింది కన్నా అంది.
అభి : ఏమి లేదు ఏదో కల అన్నాడు.
వనజ : ఏం కల.....
అభి: ఏదో వింత కల అర్థం కాలేదు.
వనజ: నీళ్లు తాగి పడుకో........
అభి తన నైట్ ప్యాంట్ చూసుకున్నాడు..... తడిచిపోయింది.
నిదానంగా లేచి బాత్ రూం కి వెళ్లి నీళ్లు తాగి వచ్చి పడుకున్నాడు .
వనజ లేచి..... బాత్ రూంలోకి వెళ్ళింది.
స్స్ స్ స్ స్ స్ స్ అంటూ శబ్దం,
కాసేపటికి నీళ్ల శబ్దం లోపల నుండి అభి కి వినపడింది..
వనజ వచ్చి పడుకుంది.
అభి నిద్రపోయాడు.
తల్లి ఋణం తీర్చుకునే శాపం ఎలా వచ్చింది. ఎవరు ఆ శాపం పెట్టారు.......
తల్లి ఋణం తీర్చుకోవడం శాపమా.... పాపమా.... లేక వరమా అనే విశ్లేషణ ఈ భాగం లోనే వుంది.
దయచేసి తప్పకుండా చదవండి.
మాతృ ఋణం -8
ఫోన్లో......
శారద : పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు అభి....
అభి : థ్యాంక్ యూ పెద్దమ్మ.....
శారద: నువ్వు ఈసారి వస్తె బట్టలు తీసుకో డబ్బులు ఇస్తాను
అభి: అలాగే పెద్దమ్మ.
శారద: ఇదిగో పెదనాన్న కి ఇస్తున్న మాట్లాడు.
నరేంద్ర: హ్యాపి బర్త్ డే అభి...
అభి: థాంక్యూ పెదనాన్న
నరేంద్ర: ఆఫీసు కి వెళుతున్నావా.....
అభి: అవును పెదనాన్న
నరేంద్ర: విలు చూసుకుని అమ్మ, నువ్వు రండి
అభి: వస్తాం పెదనాన్న. అమ్మ పెద్దమ్మతో మాట్లడుతుందట....
వనజ: (ఫోన్ తీసుకుని వంట గదిలోకి వెళ్ళింది) అక్క...
శారద: ఆ... వనజ బాగున్నావా
వనజ: బాగున్నాను అక్క.....
శారద: సాయంత్రం అభితో ఏదయినా గుడికి వెళ్ళిరండి.
వనజ: అలాగే అక్క.
శారద: వనజ ఇంక మనకు ఎక్కువ సమయం లేదు. అభి తో విషయం చెప్పు..... అది కాస్త కానిస్తే అన్ని సర్దుకుంటాయి.
శారద చెపుతూనే వుంది.
వనజ కి శాపం విషయం గుర్తొచ్చింది...... కల్లుతిరిగి ఒక్కసారిగా కింద అడిపోయింది.
దబ్ అని శబ్దం రావటంతో హాల్ లోనుండి అభి వంట గదికి పరుగెత్తాడు.
అక్కడ వనజ కింద స్పృహలేకుండ పడిపోయింది.
ఫోన్ లో శారద... హలో హలో వనజ అంటుంది.
అభి ఫోన్ తీసుకుని....
పెద్దమ్మ అమ్మ పడిపోయింది. అని చెప్పాడు.
శారద: అమ్మని హాస్పిటల్ కి తీసుకు వెళ్ళు. నీకు దగ్గర్లో వున్న వాళ్లకు ఫోన్ చెయ్యి.
నేను మీ పెదనాన్న వస్తున్నాం అని చెప్పి ఫోన్ కట్ చేసింది.
శారద, నరేంద్ర ఇద్దరు వనజ దగ్గరికి బయలుదేరారు.
వనజను ఆటో లో ఆసుపత్రికి తీసుకెళ్లాడు అభి
మరేం ప్రమాదం లేదు, ఆమెకు టెన్షన్ తో లోబిపి వచ్చి కళ్ళు తిరిగి పడిపోయింది. అని చెప్పాడు డాక్టర్.
సాయంత్రం కి శారద, నరేంద్ర ఇద్దరు వనజ వున్న హాస్పిటల్ కి వచ్చారు. డాక్టర్ తో మాట్లాడి బిల్ కట్టి రాత్రికి వనజను ఇంటికి తీసుకువచ్చారు.
==========
మరుసటి రోజు......
అభి: అమ్మ నువ్వు మనసులో ఏమి పెట్టుకోకు. అనవసరంగా టెన్షన్ పడకు.
వనజ: నాకు ఏ టెన్షన్ లేదు.
శారద: అభి నువ్వు ఉండు. కొడుక్కి ఉద్యోగం వచ్చింది. మంచి ఇంట్లో వుంటున్నారు. ఇంక ఏం కావాలి.
వనజ: అసలు వాటి గురించి నేను ఆలోచించడం లేదు.
శారద: వనజ చెయ్యి పట్టుకుని. ఏమి కాదు అన్నట్టు కళ్ళతో సైగ చేసి..... అభి వైపు తిరిగి ఇంక ఎంత కాలం ఇలా... పెళ్లి చేసుకో.
అభి: పెద్దమ్మ.... అపుడే నాకు పెళ్ళి ఏంటి.....
మొన్నే కదా ఉద్యోగం వచ్చింది.
ఇంకా జీవితం లో నేను ఏమి చూడలేదు.
అప్పుడే నా కాళ్ళకు కట్లు వేస్తారా.....
నరేంద్ర: ఎప్పటికైనా చేసుకోవాల్సిందే కదా.
అభి: అమ్మ నువ్వయిన చెప్పు..... నాకు ఇపుడే పెళ్లి వద్దు.
శారద: నీకు పెళ్లి ఎప్పుడూ చేయాలి, ఎలా చేయాలి మాకు తెలుసు. నువ్వు మేము చెప్పింది చెయ్ అంతే.
అభి: ఏం మాట్లాడలేదు.
నరేంద్ర కల్పించుకుని అభి వాళ్లకు ఏదైనా తినడానికి తెద్దాం పద
అభి : అలాగే పెదనాన్న
ఇద్దరు కలిసి బైక్ మీద ఊర్లోకి వచ్చారు. ఆ హోటల్లో ఫుడ్ బాగుంటుంది పెదనాన్న....
నరేంద్ర : ఇక్కడి నుండి బీచ్ ఎంత దూరం
అభి : ఒక ఏడు కిలోమీటర్లు ఉంటుంది
నరేంద్ర : బీచ్ కి పోనీ
అభి : బైక్ ని బీచ్ వైపు పోనిచ్చాడు.....
మధ్యలో ఒక కొట్టు దగ్గర బండి ఆపి నరేంద్ర ఒక సిగరెట్ ప్యాకెట్,వాటర్ బాటిల్ తీసుకున్నాడు.
కాసేపటికి ఇద్దరు సముద్ర దగ్గరకి చేరుకున్నారు.
బండి ఒకచోట పెట్టి నరేంద్ర అభి ఇద్దరూ నడుచుకుంటూ సముద్రం ఒడ్డుకు వచ్చారు.
నరేంద్ర : ఇంకేంటి విషయాలు
అభి: ఏముంది పెదనాన్న అప్పు తీర్చేస్తే జీవితంలో సెటిల్ అయినట్లే. ఒక రెండేళ్లకు లోన్ తీసుకొని ఒక ఇల్లు కొనుక్కొని ప్రశాంతంగా బతకాలి.
నరేంద్ర : అంతేనా
అభి: ఉద్యోగం ఉంది. బతకడానికి సరిపడా జీతం వస్తుంది. ఉండడానికి ఇల్లు ఒకటి లేదు, అది కూడా ఉంటే ఇంక ఏమీ అవసరం లేదు. అమ్మను కష్ట పెట్టకుండా చూసుకోవాలి.
నరేంద్ర: ఈ సముద్రం చూసావా ఇంతకుముందు ఎన్నిసార్లు ఇక్కడికి వచ్చావు.
అభి: సముద్రం చూడడం ఇది రెండోసారి పెదనాన్న
నరేంద్ర: ఈ సముద్రం పైకి ప్రశాంతంగా, అందంగా కనబడుతున్నా దీని లోపల ఏం జరుగుతుంది అన్నది మనకు తెలుస్తుందా......
అభి : సముద్రం లోపల ఏం జరుగుతుంది అన్నది ఎవరు తెలుసుకోలేరు పెదనాన్న. మనం అందులో మునిగి చూస్తే కానీ తెలియదు.
నరేంద్ర : మన ఇంట్లో వాళ్ళ జీవితాలు కూడా అంతే.....
ఈ సముద్రం లాంటి వాళ్ళమే మనమందరం.
అభి అర్థం కానట్టు చూసాడు
నరేంద్ర : ఈ సముద్రంలో ఎన్ని అగ్ని పర్వతాలు, లోయలు,, విషజీవులు, చేపలు, తినింగలాలు, అందమైన ఆల్చిప్పలు ఎన్ని ఉన్నాయో మనకు తెలుసా........
అభి: చెప్పలేం పెదనాన్న.
నరేంద్ర: పరిశోధనలు చేసి వాటిని కనుక్కోగలమా.....
అభి : సముద్రం లోని విషయాలు ఎప్పటికీ ఒడ్డున వుండి చూసే వాడికి తెలియవు పెదనాన్న.
నరేంద్ర : మన కుటుంబంలోని ఆడవాళ్లు పరిస్థితి కూడా అంతే
అభి : విషయం ఏంటో ముక్కు సూటిగా చెప్పు పెదనాన్న పెళ్లి కోసమే కదా
నరేంద్ర : ఇప్పుడు నువ్వు ఉన్న పరిస్థితికి పెళ్లి అన్నది చాలా చిన్న విషయం అభి. అంతకు మించిన విషయాలు చాలా ఉన్నాయి.
అభి: ఉద్యోగం లేని రోజులు ఉద్యోగం ఉద్యోగం అన్నారు. ఉద్యోగం వచ్చాక పెళ్లెప్పుడు అంటారు. పెళ్లి అయ్యాక పిల్లలు ఎప్పుడు అంటారు అంతే కదా.
నరేంద్ర : విషయం పెళ్లి గురించి కాదు. నీ వయసెంత
అభి : 24 నడుస్తున్నాయి
నరేంద్ర: 25 మొదలైందా
అభి: ఇంకో నెలలో 25 మొదలు అవుతుంది.
నరేంద్ర : జేబు లోని సిగరెట్ ప్యాకెట్ లో నుండి ఒక సిగరెట్ తీసి వెలిగించుకుంటూ.....
రా అలా కూర్చొని మాట్లాడుకుందాం అన్నాడు
అభి నరేంద్ర ఇద్దరూ అక్కడే సముద్రం ఒడ్డున ఇసుకలో కూర్చున్నారు
నరేంద్ర : ఇప్పుడు నేను చెప్పే విషయం అర్థం చేసుకో మన వంశానికి ఒక శాపం ఉంది. మన వంశంలో పుట్టిన మగవాడు 25 సంవత్సరాలు పూర్తి అయ్యే లోపు తన తల్లి రుణం తీర్చుకోవాలి లేకపోతే 26వ సంవత్సరం మొదలవగానే వాడు చనిపోతాడు.
అభి : పెదనాన్న వైపు వింతగా చూసి ఈ విషయం నాకు అమ్మ ఇప్పుడు చెప్పలేదు.
నరేంద్ర : తను చెప్పలేదు
అభి : అమ్మ రుణమే కదా.... ఎప్పుడో చెప్పి వుంటే తీర్చేసుకునే వాడిని.
అయినా అమ్మ ఋణం తీర్చుకోకపోతే చనిపోతారా ఇలా కూడా అవుతుందా.
నరేంద్ర: తల్లి రుణమంటే ఏమనుకుంటున్నావ్......
అభి: పెదనాన్న తల్లితండ్రుల రుణాన్ని ఎవరు తీర్చుకోలేరు. అలాంటిది తల్లి రుణం తీర్చుకునే భాగ్యం దొరికిందంటే ఎవరు వదులుకుంటారు. నన్ను పెంచి పెద్ద చేసిన మా అమ్మ ఋణం తీర్చడం నాకు ఇష్టమే. అందుకోసం ఏమైనా చేస్తాను. ఇప్పుడు నా దగ్గర ఉద్యోగం ఉంది. సంపాదన కూడా వస్తుంది. సంవత్సరంలో ఎంతో కొంత డబ్బు ఖర్చు పెట్టి అమ్మ రుణం తీర్చుకుంటాను. మన కుటుంబంకు ఉన్న శాపం తల్లి రుణం అన్నారు. అంటే మీరు కూడా మీ తల్లి అంటే నానమ్మ రుణం తీర్చుకున్నారుగా అదేదో చెప్పండి. నేను కూడా తీర్చుకుంటాను అమ్మ రుణం తీర్చుకోవడం కోసం ఏమైనా చేస్తాను.
నరేంద్ర: సిగరెట్ తాగుతూ..... అది డబ్బుతో తీరే రుణం కాదు
అభి : డబ్బుతో తీరే రుణం కాదా అది ఎలాంటి రుణం అమ్మ ఋణం తీర్చుకోవడం అంటే తనకు ప్రతిరోజు భోజనం కడుపునిండా భోజనం పెట్టడం. ఎలాంటి ఇబ్బందులు లేకుండా తన ఆరోగ్యాన్ని జాగ్రత్తగా కాపాడుకోవడం జీవితాంతం ఇలా చేస్తే సరిపోతుంది కదా. ఇది చేయకపోతే చనిపోతారా ఇది శాపం ఎలా అవుతుంది.
నరేంద్ర : అభి రుణాలు డబ్బుతోనే తీరిపోవు. మన వంశం కు ఉన్న శాపం వేరు.
తల్లి రుణం తీర్చుకోవడం అంటే........
నువ్వు నీ తల్లితో పడుకొని తొమ్మిది రోజులు ఆమెకు పడక సుఖం అందించి ఆమెను తృప్తి పరచాలి.
అప్పుడు నీకు నీ తల్లి రుణం తీరిపోతుంది.
ఇది కూడా నీకు 25 సంవత్సరాలు పూర్తి అయ్యేలోపు నువ్వు చేసేయాలి. లేకపోతే మీ నాన్న లానే నీకు అవుతుంది.
అభి కి తల తిరిగి పోయింది గొంతులో అడ్డం పడినట్టు అనిపించింది ఏం మాట్లాడలేకపోయాడు నరేంద్ర తాగటానికి నీళ్లు ఇచ్చాడు. నీళ్లు తాగి మౌనంగా కూర్చున్నాడు అభి
నరేంద్ర : కాసేపు మాట్లాడకుండా నేను చెప్పింది విను అని వాళ్ళ వంశానికి శాపం ఎలా వచ్చిందో చెప్పటం ప్రారంభించాడు.
నరేంద్ర : 5 తరాల క్రితం మనది గొప్ప కుటుంబం మంచి వంశం మన ఏలుబడిలో వేల ఎకరాలు ఉండేవి డబ్బుకు బంగారు, పశువులకు ధాన్యానికి కొదవలేదు. మన ఇంట్లో 15 మంది పాలేరులు ఉండేవాళ్ళు.
ఈ శాపం వచ్చినప్పుడు మన కుటుంబ పెద్ద పేరు సుబ్బరాయుడు, ఆయన భార్య పేరు విమలమ్మ. వాళ్ళిద్దరికీ నలుగురు కొడుకులు సంతానం.
