Update 05
ఒకరోజు విమలమ్మ పక్క ఊరిలో అమ్మవారికి జాతర చేస్తుంటే ఎడ్ల బండి కట్టించుకొని వెళ్లి చూసి వస్తుండగా దారి మధ్యలో ఆమెకు దాహం వేస్తే ఒక దిగుడు బావి దగ్గర ఆపి నీళ్ల కోసం బావిలోకి దిగింది తస్మాత్తుగా విమలమ్మ కళ్ళు తిరిగి బావిలో పడిపోయింది.
బండి వాడు బావిలోకి దూకి తీసుకుని వచ్చి పండ్లు ఎక్కించి హుటాహుటిన ఇంటికి తీసుకువచ్చి సుబ్బరాయుడుకు విషయం చెప్పాడు.
వైద్యున్ని పిలిపించి ఆమెకు స్పృహ వచ్చేలా చేశారు. ఏమైందని విమలమ్మను అడగగా ......
విమలమ్మ : నీళ్లు తాగడానికి దిగుడు బాగా దగ్గరికి వెళ్లాను. బావిలోకి దిగి నీళ్ళు తాగుతూ ఉంటే వెనకాల నుండి ఎవరో తోసినట్టు అనిపించింది. అదే సమయానికి బావిలో నుండి ఎవరో చేతులు చాచి నా వైపు వచ్చినట్లు అనిపించింది తర్వాత నాకు ఏమీ గుర్తులేదు.
వైద్యుడు సుబ్బరాయుడు వైపు చూసి పక్కకు రమ్మన్నట్టు సైగ చేశాడు.
సుబ్బరాయుడు : ఏమైంది
వైద్యుడు ఇది అనారోగ్య సంకేతం కాదు, ఆ దేవుడు బావిలో ఏదో శక్తి ఉంది ఆసక్తి నీ భార్య విమలమ్మలో ప్రవేశించింది అనుకుంటున్నాను.
సుబ్బరాయుడు : మరి ఇప్పుడు ఏం చేద్దాం
వైద్యుడు: ప్రస్తుతానికి అమ్మవారి గుడికి తీసుకువెళ్లి రక్షకట్టిద్దాం అంతలోపు ఎవరైనా దయ్యం విడిపించే వాళ్లను వెతికి పట్టుకుందాం.
సుబ్బరాయుడు : నిర్ఘాంత పోయి... నా భార్యకు ఏమి కాదు కదా....
వైద్యుడు : ఏం పర్వాలేదు ఇటువంటివి చాలా జరుగుతూ ఉంటాయి. ఆ శక్తికి కావాల్సిందేదో చేస్తే అది తీసుకొని ఆసక్తి వెళ్ళిపోతుంది.
సుబ్బరాయుడు: ఆ శక్తులు ఏమి అడుగుతాయి.....
వైద్యుడు: కడుపునిండా తిండి, కట్టుకోవటానికి బట్టలు, ఒక పాప మందు... ఇలా అడుగుతుంటాయి. అవి ఇచ్చేస్తే వాటి కోరిక తీర్చుకుని వెళ్లిపోతాయి.
అలాగే అని విమలమ్మను గుడికి తీసుకు వెళ్లి రక్ష కట్టించారు.
తరువాత విమలమ్మ వింతగా ప్రవర్తించ సాగింది. ఈ శరీరం నాది కాదు. నాకు ముక్తి కావాలి. సుబ్బరాయుడు నా భర్త కాదు... వీళ్ళు నా పిల్లలు కాదు అని అరుస్తూ వుండేది.
ఒక 10 రోజులకు 40 ఏండ్ల వయసు వున్న ఒక యోగి ఆ ఊరికి వచ్చాడు. అతడికి విషయం చెప్పి సుబ్బరాయుడు తన ఇంటికి తీసుకువచ్చాడు.
యోగి: ఆమెను తీసుకు వచ్చి నా ముందు కూచోపెట్టండి.
పనిమనుషులు ఆమెను తీసుకు వచ్చి యోగి ఎదురుగా కూర్చోబెట్టారు...
యోగి కళ్ళు మూసుకుని ఏవో మంత్రాలూ చదవటం ప్రారంభించాడు.
విమలమ్మ: నువ్వు ఎందుకు వచ్చావు.
యోగి కళ్ళు తెరచి.... నిన్ను తరమటం నా పని కాదు.
విమలమ్మ: అయితే వెళ్ళిపో
యోగి: ఈ ఇంటికి మంచి చేసి పోతాను
విమలమ్మ: నేను వున్నా కదా, నేను చూసుకుంటాను
యోగి: నీ పేరు....
విమలమ్మ: కపర్థిని
యోగి: నువ్వు స్త్రీ వా, పురుషుడివ
విమలమ్మ(కపర్థిని): స్త్రీని
యోగి : ఎందుకు ఈ శరీరం లోకి వచ్చావు
విమలమ్మ(కపర్థిని): ముక్తి కోసం.
యోగి : నీకు ముందే వచ్చింది కదా.....
విమలమ్మ(కపర్థిని): నాకు శరీరం కావాలి. భేదించుకుని పోవాలి.
యోగి: ఈ శరీరం వదిలి ఇంకో శరీరం చూసుకో
విమలమ్మ(కపర్థిని): కుండలి లేకుండా...... భేదనం సాధ్యమా
యోగి: ఏర్పాటు చేయన మరి అని సుబ్బరాయుడు నీ దగ్గరికి పిలిచాడు.....
విమలమ్మ(కపర్థిని): సుబ్బరాయుడు కాదు వాడి మొదటి కొడుక్కి 27 ఏండ్లు వాడి రెండవ కొడుకు కావాలి. వాడికి 23.
యోగి: సుబ్బరాయుడు రెండవ కొడుకు నీ పిలిచాడు. అతను వచ్చాడు.
విమలమ్మ(కపర్థిని): ఈ రాత్రికి అయిపోవాలి
ఈ సంభాషణ వింటున్న సుబ్బరాయుడు అతని కొడుకులు, వైద్యుడు అంతా ముఖాలు చూసుకున్నారు.
సుబ్బరాయుడు: నా కొడుకును బలి ఇవ్వను అన్నాడు.
యోగి : ష్.... అంటూ సైగ. చేసి సరే అని మంత్రించిన జలం విమలమ్మ(కపర్థిని) పై చల్లాడు. విమలమ్మ(కపర్థిని) స్పృహ తప్పి పడిపోయింది.
సుబ్బరాయుడు: అయ్యా.....
యోగి: చెప్పేది జాగ్రత్తగా వినండి. మానవులకు గుద్ధ భాగం లో వున్న కుండలి శక్తి చైతన్యం పొంది వెన్నుపాము ద్వారా మెదడుకు చేరి...... తల లోని బ్రహ్మ రంధ్రం ద్వారా బయటికి భేదించుకొని పోతే ముక్తి లభిస్తుంది. మగ వాడికి కుండలి శక్తిని తనంత తానుగా జాగృతం చేసుకునే శక్తి వుంటుంది. అందుకే సన్యాసం అనేది మగవారికి మాత్రమే చెప్పారు.
స్త్రీలకు ఈ కుండలి శక్తి తమంత తాముగ చైతన్యం పొందదు. వివాహం అనంతరం స్త్రీ యోనిలో ... పురుషుడు తన అంగం ఉంచి తన లోని కుండలి శక్తి యొక్క చైతన్య పదార్థాన్ని(వీర్యాన్ని) స్త్రీలో పెడతాడు. అప్పుడు స్త్రీ లోని కుండలి శక్తి చైతన్యం అవుతుంది. అప్పుడే స్త్రీ తలచుకుంటే కుండలి తో బ్రహ్మ రంధ్రం భేదించి ముక్తి పొందగలదు.
వైద్యుడు: స్వామి విమలమ్మ గారు మామూలు మనిషి కావాలి అంటే ఏం చేయాలి.... అది చెప్పండి.
యోగి: చిన్నగా నవ్వి..... సుబ్బరాయుడు రెండవ కొడుకు విమలమ్మ శరీరంలోని కపర్థిని కుండలినీ చైతన్య పరచాలి.
అపుడు ఆ శక్తి అతని శక్తితో విమలమ్మ శరీరం నుండి వెళ్ళిపోతుంది.
వైద్యుడు: అంటే స్వామి.....
యోగి: సుబ్బరాయుడు రెండవ కొడుకు విమలమ్మతో పడుకుని 9 రాత్రులు ఆమెకు పడక సుఖం ఇచ్చి. ఆమెలో తన వీర్యం పెట్టీ తృప్తి పరచాలి. అపుడు ఆ శక్తి అతని వీర్యం తీసుకుని వెళ్ళిపోతుంది.
సుబ్బరాయుడు: నాటకాలు ఆడుతున్నార...... ఏం సామి... ఇక్కడి నుండి బయటికి పోలేవు....
యోగి: అలా చెయ్యమని చెప్పింది ఆ కాపర్డిని. లేకపోతే నీ భార్య నీకు దక్కదు. ఈ రోజు నుండే ఆ పని మొదలు పెట్టాలి అంతుండగానే......
సుబ్బరాయుడు రోకలి తీసుకుని యోగి తల పై కొట్టాడు.
సుబ్బారాయుడు చర్యకు అందరూ ఆడలిపోయారు.
యోగి మూల్గుతూ కింద పడ్డాడు..... తల నుండి రక్తం దారలు కట్టింది.
ఈ వంశం లో పుట్టిన మగ వాడు 25 ఏండ్లు నుండే లోపు వాడి తల్లితో 9 రాత్రులు గడిపి ఆమెకు పడక సుఖం ఇచ్చి తృప్తి పరచాలి. తల్లి ఋణం తీర్చుకోకపోతే తరువాత ఏడాది వాడు చస్తాడు ఇదే నా శాపం అంటూ అతని రక్తం చేత్తో తీసుకుని సుబ్బరాయుడు మొహం పై చల్లి చనిపోయాడు.
అంతా క్షణాల్లో జరిగిపోయింది.
సుబ్బరాయుడు: వాడి శవాన్ని ఎత్తి దొడ్లో పటేయండి.
పాలెర్లు యోగి శవాన్ని తీసుకెళ్ళి దొడ్లో పాతిపెట్టారు.
ఆ తరువాత విమలమ్మ శరీరం లో వున్న ఆ శక్తిని బయటికి పంపాలని ఎన్నో పూజలు చేశారు.
అంతలో సుబ్బరాయుడు రెండవ కొడుకు వృషణాల్లో వాపు వచ్చి పెద్దగా అయ్యాయి......
యోగి శాపం గుర్తుకు వచ్చి ఎన్నో గుడులు తిరిగారు.
ఇక్కడ పరిష్కారం దొరకలేదు. సుబ్బరాయుడు రెండవ కొడుకు కి 26 సంవత్సరం రాగానే వృషణాలు బద్దలై చనిపోయాడు.
కొడుకు చావు చూసి భయం పట్టుకుంది సుబ్బరాయుడు కి.
ఆ రోజు తనతో పాటు వున్న వైద్యున్ని పిలిపించాడు.
ఏం చేద్దాం అని అడిగాడు.
వైద్యుడు: అయ్య... ఏం జరిగినా నాలుగు గోడల మధ్య జరగాలి. యోగి శాపం మామూలు శాపం కాదు.
నేను కూడా శ్రీశైలం వెళ్ళినపుడు అక్కడ ఒక సాధువును అడిగాను. ఇలా అయ్యింది అని.
ఆ సాధువు ఇలా అన్నాడు... యోగి చెప్పినట్టు చేయటం ఆ శాపం కి పరిహారం. తల్లికి పడక సుఖం ఇచ్చి ఋణం తీర్చుకోవడం అంటే తాంత్రిక పద్ధతి లో సన్యాసం తీసుకోవాలి అనుకుంటే తల్లికి పడక సుఖం ఇవ్వాలి. అలా చేస్తే తల్లి ఋణం తీరిపోతుంది.అపుడు ఆ వ్యక్తి కి ఈ లోకంతో సంబందం వుండదు.
సుబ్బరాయుడు: మరి యోగి 9 రాత్రులు అన్నాడు....
వైద్యుడు: అదీ చెప్పాడు ఆ సాధువు. బిడ్డ తల్లి కడుపులో 9 నెలలు వుంటుంది. 9 రాత్రులు 9 నెలలకు ప్రతీక అంట.
సుబ్బరాయుడు: నాకు అర్థం కావటం లేదు.... ఇలా చెయ్యటం తప్పు
వైద్యుడు: ఇంత ఆస్తులు వున్నాయి..... వారసులు లేకపోతే ఇవన్నీ ఏమవుతాయి..... జరిగేది నాలుగు గోడల మధ్యలో వుంటుంది. పాలెర్లను చంపెద్దాం.... విషయం బయటికి పోదు.
సుబ్బరాయుడు: అలాగే అని పాలేరులు తినే అన్నం లో విషం పెట్టించాడు.
తన మూడవ కొడుకును పిలిచి తల్లి తో పడుకుని పడక సుఖం ఇచ్చి ఆమె ఋణం తీర్చుకో.....అని చెప్పాడు.
అన్న చావు కళ్లారా చూసిన వాడు ఒప్పుకున్నాడు.
9 రాత్రులు తల్లి విమలమ్మను మంచం పై సుఖ పెట్టాడు.
ఆ మరుసటి రోజు నాలుగవ కొడుకుని పిలిచి తల్లి ఋనం తీర్చుకో అన్నాడు. అతనుకు కూడా ఎదురు చెప్పకుండా.... తల్లిని సుఖపెట్టి చావు తప్పించుకున్నాడు.
అలా అప్పటి నుండి..... మన వంశానికి ఈ శాపం వస్తుంది.
మన వంశం లో పుట్టిన ప్రతి మగవాడు అమ్మ పక్కలో పడుకుని ఆమెను సుఖపెట్టాలి. అపుడే బతుకుతాడు.
అభికి కళ్ళు తిరిగాయి. ఏడుపు ముఖంతో పెదనాన్న నువ్వు చెప్పింది నిజమేనా అని అడిగాడు.
నిజమే.....
నరేంద్ర: సిగరెట్ వెలిగిస్తూ....
మీ నాన్న తన అమ్మ ఋణం తీర్చలేదు. తప్పు అని, పాపం అని చెప్పాడు. పూజలు, యజ్ఞాలు చేయించాడు.
ఒక పూజారి ఈ శాపానికి విరుగుడు చేయిస్తాను అని డబ్బు తీసుకుని 6 రోజులు యజ్ఞం చేస్తించాడు.
ఆఖరు రోజు హారతి ఇస్తూ చేయి జారి హారతి ప్లేటు కలశం పై పడి కలశం భూమి పై పడింది. యజ్ఞం అర్ధంతరంగా ముగిసింది. ఆ రోజు నుండి 7 వ రోజు మీ నాన్న మధు చనిపోయాడు....
అభి: నాన్న అప్పుల బాధ తట్టుకోలేక.....
నరేంద్ర: అవన్నీ కట్టుకథలు..... మీ నాన్నకు ఏం జరిగిందో చెప్తా విను..... అప్పటికి నాకు పెళ్ళి అయ్యింది. నా వంతు అయిపోయింది. అమ్మ ఋణం తీర్చుకున్నాను.
మధు వంతు వచ్చింది. అప్పటికి వాడికి 22 ఏండ్లు.... వాడు వినలేదు. పెళ్లి చేసుకున్నాడు. ఇంకో ఏడాదికి నువ్వు పుట్టావు. అప్పటి నుండి వాడు మా మాట వినకుండా పూజలు, విరుగుడు అంటూ తిరిగాడు.
యజ్ఞం మధ్యలోనే ఆగిపోయాక ఇంటికి వచ్చాం.
వున్నట్టుండి మీ నాన్న నడుములో నొప్పి అంటూ కింద పడిపోయాడు.
చూస్తూ వుండగానే..... మీ నాన్న వృషణాలు పెద్దగా అయ్యాయి......
ఆసుపత్రికి తీసుకు వెళ్ళాం.....
డాక్టర్లకు అంతు పట్టలేదు.
ఇంటికి తీసుకువచ్చాం. రోజు రోజుకీ మీ నాన్న వృషణాలు రెట్టింపు అయ్యాయి. అప్పటికి మా అమ్మ...బతిమిలాడింది.... ఇప్పటికైనా ఋణం తీర్చుకో అని. వాడు ఒప్పుకోలేదు. చివరికి వాడి వృషణాలు పగిలిపోయాయి.....
తల్లి ఋణం తీర్చుకునే శాపం ఎలా వచ్చింది. ఎవరు ఆ శాపం పెట్టారు.......
తల్లి ఋణం తీర్చుకోవడం శాపమా.... పాపమా.... లేక వరమా అనే విశ్లేషణ ఈ భాగం లోనే వుంది.
దయచేసి తప్పకుండా చదవండి.
అసలైన కదా ఇప్పుడే మొదలు అవుతుంది.
మీ విలువైన అభిప్రాయాలు చెప్తే కథను మరింత రంజుగా రాయడానికి ప్రయత్నం చేస్తాను.
మధు వృషణాలు ఉబ్బి పోయి..... అవి పగిలి చనిపోయాడు ఆ రోజు అమ్మతో పడుకుని వుంటే నాలగానే బతికే వాడు.
మీకు ఇన్ని కష్టాలు వుండేవి కావు.
అభి: పెదనాన్న నాకు భయంగా వుంది.
నరేంద్ర: ఏమి అవ్వదు. నీకు ముందు మేము కూడా ఇలా భయపడ్డము.... ఆ తొమ్మిది రోజులు తరువాత మామూలుగా వుంటాం.
అభి: మనకే ఎందుకు ఇలా....
నరేంద్ర: పెద్దలు చేసిన తప్పులు వారసులకు చుట్టుకుంటాయి.
అభి: అమ్మతో ఎలా పెదనాన్న......
నరేంద్ర: నువ్వు చేసేది పాపం కాదు. నీ ఋణం తీర్చుకుంటున్నావు. తాంత్రిక పద్ధతి ప్రకారం తండ్రికి తద్దినం పెడితే ఋణం తీరుతుంది. తల్లికి పడక సుఖం ఇస్తే ఋణం తీరుతుంది.
అభి: కనీ పెంచిన అమ్మ తో.... నా అంటూ ఏడవ సాగాడు.
నరేంద్ర: ఈ పరిస్థితి మన కుటుంబంలో ప్రతి ఒక్కరూ ఎదుర్కోవాలి. తప్పదు.
తల్లితో పడుకోవటానికి కొడుకు, కొడుకుతో పడుకోవటానికి తల్లి ఇద్దరు వేదన పడాల్సిందే.
అభి: తాంత్రిక పద్ధతి కాకుండా ఇంకేం లేదా.....
నరేంద్ర: అలా ఇంకో పద్ధతి వెతికి అమ్మ ఋణం తీర్చుకోవాలి అనే ప్రయత్నం లోనే మీ నాన్న పోయాడు.
అభి: మీరు వెతకలేద
నరేంద్ర: తాంత్రిక పద్ధతిలో తప్ప మరే ఇతర పద్ధతి ద్వారా తల్లి ఋణం తీర్చుకోలేము.
అభి: బలరాం, ఆనంద్ అన్నయ్య వాళ్లు...... పెద్దమ్మతో
నరేంద్ర: అవును వాళ్లు కూడా వల్ల అమ్మ ఋణం తీర్చుకున్నారు. ఇపుడు హాయిగా బతుకుతున్నారు.
నువ్వు కూడా కానివ్వు.
అభి: అలా చేస్తే నరకానికి పోతాం.
నరేంద్ర: చేస్తే ఒక 70 ఏండ్లు వుంది తరువాత నరకానికి పోతావు. చేయకుంటే వచ్చే ఏడాదే పోతావు.
అభి: నరకం ఇక్కడే చూడాలా....
నరేంద్ర: నీకంటే ముందు ఆ నరకం నేను అనుభవించా.....
వణుకుతున్న గొంతుతో.... ఒక మగవాడికి నరకం అంటే ఎంతో తెలుసా అభి..... ఒరేయ్ కొడుకా నా భార్య కు పడక సుఖం ఇచ్చి.... నీ ప్రాణాలు కాపాడుకో అని బ్రతిమిలాడటం.
భార్య దగ్గరికి వెళ్లి నా కొడుకుతో పడుకుని సుఖం పొంది వాడికి ఆయుష్షు పొయ్యి అని వేడుకోవటం.
ఇంతకంటే నరకం ఏముంటుంది.
అభి: ఇంక చాలు పెదనాన్న నేను వినలేను.... నాకు ఏమయినా కానివ్వు.... అలా మాత్రం చెయ్యను.
నాగేంద్ర: నిలో. మీ నాన్న కనిపిస్తున్నాడు నాకు. నీకు రెండేండ్లు వున్నపుడు మీ నాన్న ఇలా చెయ్యక చనిపోయాడు. మీ అమ్మ పరిస్థితి ఏమయింది..... ఎన్ని కష్టాలు పడి పెంచింది నిన్ను.
చేతికి అంది వచ్చావు. ఉద్యోగం వుంది సంపాదన వచ్చింది. ఈ సమయంలో నువ్వే కూడా పోతే మీ అమ్మ ఏమవుతుంది ఆలోచించు. ఆమెకు బతుకంతా వేదనే.....
రేయ్ ఒక్క తొమ్మిది రోజులు కళ్ళు మూసుకో అంతే. బతుకుతావు రా వంద ఏండ్లు బాతుకుతావు.
పెళ్ళాం తో చేసే పని ఇపుడే చేస్తున్నాను అనుకో. ఇంకేం పెట్టుకోకు.
అభి: పెదనాన్న నా వల్ల కాదు.
నరేంద్ర: నీకు 6 నెలలు సమయం వుంది. అంతలోపు కానివ్వు. లేదా. నీకు చావు తథ్యం. చీకటి పడుతుంది పద వెళదాం అని ఇద్దరు భోజనాలు తీసుకుని ఇంటికి వచ్చారు.
శారద, నరేంద్ర, వనజ, అభి ఎవరికి వారు ఏమి ఎరగనట్టు భోజనం చేశారు.
వనజ, శారద ఒక రూం లో, అభి, నరేంద్ర ఒక రూం లో పడుకున్నారు.
==============
వనజ: అక్క బావ అభి చెప్పాడా.....
శారద: ఆ చెప్పాడు.
వనజ: ఏమన్నాడు
శారద: ఏమన్నాడు..... మీ ఆయన ఏం చెప్పాడో అదే చెప్పాడంట..... నా వల్ల కాదు చెయ్యలేను అని.
వనజ : (మనసులో నా బిడ్డ తప్పు చెయ్యడు అలా పెంచాను అనుకుని, బయటికి) నువ్వయినా వాడికి నచ్చజెప్పి ఓప్పించు అక్క
శారద: ఇంకా సమయం వుంది కదా చూద్దాం.....
వనజ: అక్క ఆనంద్ నీ ఏం చెప్పి ఒప్పించావు.....
శారద: వనజ వైపు ఓరగా చూస్తూ.... ఇపుడు ఎందుకు అడుగుతున్నావు....
వనజ: అభి నీ ఒప్పించ డానికి ప్రయత్నం చేస్తాను.
శారద: అప్పుడు బలరాం, ఆనంద్ లకు ఇద్దరికీ ఒకేసారి ఈ విషయం చెప్పాం. కానీ బలరాం రెండు సంవత్సరాలు పెద్ద కాబట్టి ముందు వాడి వంతు వచ్చింది. ఆనంద్ ముందే అన్ని బలరాం కి చెప్పాం. మీ బావ కూడా వాళ్ళ ఇద్దరికీ ఒకేసారి చెప్పాడు.
వనజ: ఆనంద్ ఎమ్మన్నాడు......
శారద: వాడి వంతు రాగానే ఒకే..... మీరు ఎప్పుడూ చెపితే అప్పుడు రెడీ అనేశాడు.
వనజ: చిన్నోడు గట్టోడే......
శారద: ఆ వాడు కూడా మెతకే లే..... అయినా అన్ని ఎందుకు నిద్రపో
వనజ: చెప్పక్కా నా కొడుకును నేను ఒప్పించుంటాను.
తన చిన్న కొడుకుతో జరిగినా అనుభవాన్ని శారద చెబుతుంది.
శారద: గదిలోకి వచ్చాడు కానీ నేను లోపలికి వచ్చి చూసేసరికి బెరుకుగా మంచం కి ఒక మూలన కూచున్నాడు.
ఏరా ఇక్కడికి వచ్చావు......
ఆనంద్: జెండు భాం కోసం
శారద: తల నొప్పిగా వుందా....
ఆనంద్ : లేదు. అని మౌనంగా వుండిపోయాడు.
శారద: మంచం పై పడుకొని అయితే వెళ్ళు. నీ రూం లో పడుకోపో....
ఆనంద్: అమ్మా.... శాపం తప్పదా(కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి)
శారద కు ఆనంద్ నీ చూసి జాలి కలిగింది.
ఇలారా.... కూచో చిన్నా అంటూ పిలిచింది.
ఆనంద్: మంచం పై కూచున్నాడు
శారద: దగ్గరికి రా
ఆనంద్: అమ్మ పక్కన కూచున్నాడు.
శారద: చిన్నా శాపం మాత్రమే.... కానీ పాపం కాదు రా....
తల్లి ఋణం తీర్చుకునే అవకాశం ప్రతి మగవాడికి రాదు
ఋణం తీర్చుకోవడం అంటే పెద్ద బంగళాలో అమ్మతో బతకటం...... విందులు... కార్లు... కాదు.
తొమ్మిది నెలలు అమ్మ కడుపు లో వుండి అమ్మలోనే పెరిగి పెద్దయి అమ్మ యోని లో నుండి బయటికి వచ్చిన బిడ్డ తిరిగి తమను పుట్టించిన అమ్మ యోనికి సుఖం ఇవ్వటమే ఋణం తీర్చుకోవడం.
తొమ్మిది నెలలు కడుపులో వుంది తిండి తిననివ్వక, నిద్రపోని వక, అటు ఇటు కదలనివ్వక.... మాటి మాటికి మూత్ర ద్వారం, మల ద్వారాలను ఇబ్బంది పెట్టే బిడ్డ...... కడుపు లోనుండి బయటికి వచ్చాక ఆ తల్లి మూత్ర ద్వారం, మల ద్వారాలకు నొప్పి, కష్టం కలిగించినందుకు క్షమించమని వేడుకుంటూ వాటికి 9 రోజులు సుఖం ఇవ్వటమే ఋణం తీర్చుకోవడం.
ఋణం తిర్చుకున్న తరువాత ఆకలి అయ్యి అన్నం బాగా తింటాం..... నిద్ర బాగా వస్తుంది. సుఖంతో అటు ఇటు తిరుగుతాం.... మూత్ర ద్వారం, మల ద్వారాలు ఆ బిడ్డని ఆశీర్వదిస్తాయి.....
ఆనంద్: అమ్మా నాన్న కూడా..... నాన్నమ్మ ఋణం తీర్చుకున్నాడా.
శారద: అవును చిన్నా.... మీ నాన్న వాళ్ళ అమ్మ మూత్ర, మల ద్వారాలను తృప్తి పరచి ఋణం తీర్చుకున్నాడు.
ఆనంద్: మరి నేను ఎలా తీర్చుకోవాలి.... చెప్పమ్మా.... అన్నయ్య ఎలా తీర్చుకున్నాడు చెప్పు అలానే చేస్తా.... నీ ఋణం తీర్చుకుంట.
శారద: నవ్వుతూ.... అమ్మ చెప్పినట్టు చెయ్
ఆనంద్: అలాగే అమ్మ.
శారద: టీ షర్ట్ విప్పు....
ఆనంద్ : టీ షర్ట్ విప్పేసాడు.
శారద: గోళ్ళు కత్తిరించుకున్నావ.....
ఆనంద్: గురువారం అని నిన్ననే కట్టించుకున్న.
శారద: బాత్రూం కి వెళ్లి చేతులు నీళ్ళతో బాగా కడుక్కో.... సోప్, హ్యాండ్ వాష్ వెయ్యకు. నీళ్ల తోనే కడుగు.
ఆనంద్: చేతులు కడుక్కుని వచ్చాడు.
శారద: జీరో లైట్ వేసి ఆ కొబ్బరి నూనె డబ్బా తీసుకో....
ఆనంద్: జీరో లైట్ వేసి, కొబ్బరి నూనె డబ్బా తీసుకుని వచ్చి మంచం పక్కన నిలబడ్డాడు.
శారద తన పవిట తీసి చీర విప్పి మంచం పై పడుకుని ఆనంద్ నీ చూస్తూ.... రా చిన్నా అంది.
ఆనంద్ వచ్చి అమ్మ పక్కన కూచున్నాడు.
శారద: ఆ నూనె తీసుకుని నా కాళ్ళు మసాజ్ చెయ్.
శారద వొంటి పై జాకెట్, లంగా మాత్రమే వున్నాయి.
ఆనంద్: (అమ్మ మోకాళ్ళ దగ్గర కూచుని)అమ్మ లంగాను మోకాళ్ళ కాళ్ళ వరకు జరిపి కొబ్బరి నూనె కొద్దిగా చేతిలోకి తీసుకుని..... అమ్మ పాదాల నుండి మోకాళ్ళ వరకు మెల్లగా కాసేపు రుద్ధసాగాడు.
శారద బోర్లా తిరిగింది.
ఆనంద్ చేతిలో ఇంకాస్త నూనె పోసుకొని అమ్మ పాదాల వెనక నుండి మోకాళ్ళ వరకు పైకి కిందకి చేతులతో మసాజ్ చేశాడు.
శారద అలాగే బోర్లా పడుకుని తన లంగాని తొడల పై వరకు లాగింది.
ఆనంద్ నూనెను అమ్మ తొడల పై పోసి తన రెండు చేతులతో అమ్మ కుడి తొడను కాసేపు ఎడమ తొడను కాసేపు పట్టుకుని పిరుదుల పైకి చెయ్యి పోనివ్వకుండా..... నిదానంగా రుద్దుతున్నాడు.
ఆనంద్ చేతులు మోకాళ్ళ దగ్గర నుండి తొడలను తాకుతూ........ పిర్రల దగ్గరికి వస్తున్న ప్రతి సారి శారద ఊ....... ష్.. ఊ.... అంటూ సన్నగా మూల్గసాగింది.
అమ్మ తొడలను రుద్దుతూ.... రుద్దుతూ కొడుకు చేతులు వేడెక్కాయి.......
కాసేపటికి శారద వెల్లకిలా తిరిగింది. లంగా అలాగే వుండటంతో శారద తెల్లని తొడలు పై వరకు కపనడుతున్నాయి....
ఆనంద్ ఏమి మాట్లాడకుండా... కాస్త నూనె పోసి అమ్మ తొడలను నిదానంగా రుద్దసాగాడు.
శారద: చిన్నా..... అన్నయ్య నా ఋణం తీర్చుకున్నాడు కదా...... అప్పుడు నీకు ఏమనిపించింది.
ఆనంద్: అమ్మతో అలా చేయటం తప్పు అనిపించింది. కానీ అలా చేయటం అన్నయ్య ఆయుష్షు కోసం కాబట్టి.... తప్పు లేదు అనిపించింది. నీకు ఎలా అనిపించింది
శారద: తరువాత చెప్తాను.
ఆనంద్: ఇపుడే చెప్పొచ్చు కదా.....
శారద: ఇపుడు నీకు అర్థం కాదు చిన్నా....... అంటూ అబ్బా.... ఈ జాకెట్ ఒకటి బిగుతుగా అయిపోతుంది.
ఆనంద్ : వేరేది వేసుకో
శారద: వేరేది వేసుకోవాలంటే ఇది తీయాలి కదా
ఆనంద్: తల వంచుకుని... తీసెయ్ అన్నాడు.
శారద జాకెట్ హుక్స్ తీద్దాం అనుకుంది.... కానీ ఆనంద్ జాకెట్ విప్పితే వాడి మొహం ఎలా వుంటుందో చూడాలి అనుకుంది.
శారద: జాకెట్ హుక్స్ తీస్తున్నా... రావటం లేదు. నువ్వు తియ్
ఆనంద్: సరే అని అమ్మ జాకెట్ పై చేతులు వేయబోయాడు...
శారద: ఇలా పక్కన కూచుంటే తియ్యలేవు... సరిగా అందదు అని తన కుడి కాలు మడిచి పక్కకు జరిపి రా ఇక్కడ కూచో అని చూపించింది.
అమ్మ తన లంగాను తొడల పై వరకు లాగి రెండు కాళ్ళ మధ్య కూచో అని చెప్పే సరికి ఆనంద్ కి లోపల భయం మొదలైంది.
శారద: రా చిన్నా.... కూచొని.... ఇది( జాకెట్ నీ చూపిస్తూ) తీసెయ్....
ఆనంద్: నిదానంగా పక్కకు జరిగి అమ్మ కాళ్ళ మధ్యలో కూచున్నాడు.
శారద: అలా కుర్చోకు..... మోకాళ్ళ మీద కూచో
ఆనంద్ మోకాళ్ళ మీద కూచున్నాడు.
శారద: ఇది(జాకెట్) తీసెయ్ రావటం లేదు.... ఊపిరి తీసుకోలేక పోతున్న.....
అమ్మ తొడలకి తన మోకాళ్ళ తాకిస్తూ...... ఆనంద్ ముందుకు వంగి అమ్మ జాకెట్ హుక్స్ పైన చేతులు పెట్టాడు.
శారద: శబ్దం రాకుండా..... ఒక్కసారిగా నిండుగా ఊపిరి తీసుకుంది .......
దాంతో అమ్మ సన్నులు జాకెట్ నుండి బయటికి వస్తున్నాయేమో అన్నట్టు అయిపోయాయి....... ఆనంద్ వెంటనే తన చేతులు అమ్మా సన్నుల పై వేసి వత్తాడు.....
శారద: జాకెట్ తియ్యి అంటే వత్తుతున్నావు ఏంటి....
ఆనంద్: అమ్మ సన్నులపై చేతులు అలాగే పెట్టీ ఇవి కదులుతున్నాయి..... అన్నాడు.
శారద: ఇపుడు కదలవులే తియ్యి
ఆనంద్: తన చేతి వేళ్ళను జాకెట్ లోలికి పోనిచ్చాడు. పై నుండి హుక్స్ తీద్దాం అనుకున్నాడు.....
శారద మళ్ళీ గట్టిగా ఊపిరి తీసుకుంది.....
సన్నులు జాకెట్ మధ్యలో ఆనంద్ వెళ్ళు ఇరుక్కు పోయాయి.......
ఆనంద్: అమ్మా ఇవి మళ్ళీ కదులుతున్నాయి.....నా వెళ్ళు ఇరుక్కు పోయాయి
శారద: ఊపిరి వదిలింది. జాకెట్ మళ్ళీ లూజ్ అయింది. కానివ్వు అంది.
ఆనంద్ ఇలా కాదులే అని ముందుకు వంగాడు. అమ్మ జాకెట్ కి దగ్గరగా తన ముఖం తెచ్చాడు.
మోచేతులు ఆపుగా చేసుకుని అమ్మ సన్నులను అలాగే రెండు చేతులతో పట్టుకునీ దగ్గరికి చేర్చాడు..... జాకెట్ హుక్స్ బయటికి వచ్చాయి. సన్నులు కదలనివ్వకుండా..... ఆ జాకెట్ హుక్స్ నీ తన నోటితో తీయాలని చూసాడు........
కొడుకు తన రెండు చేతులతో బలవంతంగా రెండు సన్నులు పట్టుకుని దగ్గర అదమటం, నోటితో జాకెట్ హుక్స్ తీయలేక పోవటం చూసి శారద కొడుకు అవస్తకు నవ్వుకుంది.
శారద తన చేతులతో జాకెట్ హుక్స్ పట్టుకోవడంతో ఆనంద్ అమ్మ వైపు చూసాడు.
శారద : ఇవి తీయటం కూడా రాదా అంటూ..... ఒక్కో హుక్ తియసాగింది.
ఒక్కో హుక్ తీస్తూనే బలిసిన శారద సన్నులు ఎప్పుడెప్పుడు బయటపడదామా అని కొద్దికొద్దిగా బయటకు వస్తున్నాయి.
శారద చివరి హుక్ దగ్గరికి వచ్చింది.
ఆనంద్ ముఖం ఇంకా అమ్మ జాకెట్ హుక్స్ దగ్గరే వుంది. ఒక్కో హుక్ తీస్తుంటే ఆ సన్నులను అలాగే చూస్తున్నాడు.
శారద ఆఖరు హుక్ తీసింది..... శారద సన్నులు అటు ఇటు కాస్త వాలిపోయాయి.
రెండు సన్నులు బాగా పెద్దగా వున్న అమ్మ సన్నుల పై ఇంకా జాకెట్ అలాగే వుంది. సన్నుల మధ్య భాగం తెల్లగా కనిపిస్తుంది. రెండు సన్నులు మధ్యలో చిన్న కాటుక చుక్క పెట్టుకోవటం శారదకు అలవాటు.
ఆనంద్: కాటుక చుక్క చూసి అమ్మా ఇక్కడి నీకు పుట్టు మచ్చ వుంది అన్నాడు.
శారద: అది మచ్చ కాదు. కాటుక చుక్క
ఆనంద్: ఇక్కడ ఎందుకు పెట్టావ్.
శారద: ఊరికే... నాకు అదో అలవాటు. నూనె తీసుకో అంది.
ఆనంద్ నూనె తీసుకున్నాడు.
శారద: జాకెట్ తియ్యవ అంది.
ఆనంద్ : తన రెండు చేతులను అమ్మ జాకెట్ లోపల పెట్టాడు.
కొడుకు వేడి చేతులు తన లావైన సన్నులను తగలటం తో స్...స్ అంది శారద
ఆనంద్: అమ్మ మంటగా వుందా
శారద: ఉహూ
దూది కంటే మెత్తగా వున్న అమ్మ సన్నుల పై చెయ్యి వేసాక ఆనంద్ ప్యాంట్ లో కదలిక మొదలైంది. తన చేతులు అలాగే సన్నులు పక్కకి పోనిస్తూ...... నిదానంగా అమ్మ సన్నులు వత్తుతున్నాడు.
శారద ఇంకోసారి గట్టిగా ఊపిరి తీసుకుంది.
ఆనంద్ చేతుల్లోకి రెండు సన్నులు విచిత్రంగా కదులుతూ...,. కాస్త గట్టిపడ్డాయి.......వెంటనే వాటిని గెట్టిగా వత్తేశాడు.
శారద: ఆ...అబ్బా.... అంటూ లేచి గాడిద అంతా గట్టిగా వొత్తుతారా.
ఆనంద్ ఏమి మాట్లాడ లేదు. కానీ సన్నుల పై నుండి మాత్రం చేతులు కదిలించలేదు.
శారద తన చేతులతో తన జాకెట్ నీ భుజాల పైనుండి కిందకు వదిలింది.
తన ముందే అమ్మ అలా జాకెట్ లేకుండా వుండటం మొదటి సారి చూసాడు ఆనంద్.....
పొడవైన అమ్మ మెడ, మెడలో నల్లపూసల దండ......
నున్నని గుండ్రని భుజాలు.....,
భుజాల నుండి తెల్లని శరీరం...... తన చేతుల్లో వున్న అమ్మ సన్నులు...... ఆలోచన లేకుండా ఆనంద్ తన చేతుల్లోని అమ్మ సన్నులు నిదానంగా కదిలించసాగాడు.
ఆనంద్: శారదను చూస్తూ అమ్మ ఇవి....
శారద: ఏవి
ఆనంద్: నా చేతుల్లో వున్నవి ఏమిటి.....
శారద: నీకు తెలియదా.....
ఆనంద్: ఇంతవరకు బాయిలు పూర్తిగా చూడలేదు........
శారద: బాయిలు..... సన్నులు అనికూడా అంటారు. నూనె తీసుకో అంది.
ఆనంద్: ఉ అని అమ్మ సన్నులపై చేతులు తీసాడు.
కళ్ళు మిరిమిట్లు గొలిపేలా....... తెల్లని తెలుపుతో అమ్మకి వున్న పెద్ద సన్నులు...... తన చేతుల్లో నుండీ కిందకు జారి లయ బద్దంగా కదిలాయి. మళ్ళీ అమ్మ సన్నులు చేతిలోకి తీసుకుని వదిలాడు..,. సన్నులు మళ్ళీ లయబద్ధంగా కదిలాయి. ఇంకోసారి చెయ్యి వేస్తుంటే..... సన్నులు కనపడకుండా శారద గబుక్కున చీర కప్పుకుని పడుకుంది.
ఆనంద్: అమ్మా.... అన్నాడు.
శారద: నీ రూం లో పడుకో పో ఇంక.
ఆనంద్: అమ్మ..... నూనె పుస్తాను... అన్నాడు గోముగా....
శారద: నువ్వు ఋణం తీర్చుకుంటున్నావా, ఆడుకుంటున్నవ...... నువ్వు వద్దు నీ ఋణం తీర్చుకోవడం వద్దు.
ఆనంద్: అమ్మ.... నీ బాయిలు కాదు అసలు నేను ఇంతవరకు బాయిలు చూడలేదు.
శారద: అయితే....
ఆనంద్: అ.... ఏమో
శారద: నూనె తీసుకో.
ఆనంద్: నుండే తీసుకుని అమ్మా అన్నాడు.
శారద: ఏంటి
ఆనంద్: జీరో లైట్ సరిగా వెలుతురు లేదు... పెద్ద లైట్ వెయ్యన
శారద: వద్దు.
ఆనంద్: సరే నీ ఇష్టం అని నూనె తీసుకుని అమ్మ సన్నులు చూసాడు. పల్చటి చీర కావటం తో కనిపించి కనిపించనట్లు అమ్మ సన్నులు వున్నాయి.
శారద పడుకుని వుంది.
అమ్మ కాళ్ళ మధ్యలో మొక్కల్ల మీద కూచుని
పల్చటి చీరను నిదానంగా తీసి నూనెను అమ్మ సన్నుల పై పోసి రెండు చేతులతో పట్టుకున్నాడు.
శారద ఉష్..... హ్మ్....అంటూ రాగం తీసింది.
ఆనంద్: తన రెండు చేతులతో అమ్మ సన్నులను పిసుకుతున్నాడు......
నూనె పోయటం తో అమ్మ సన్నులు చేతికి దొరకటం లేదు..... మెత్తగా చేతిలోనుండి జారిపోతున్నాయి.... ముచ్చికలు పట్టుకుని లాగుతున్నాడు..... అర చేతితో అదుముతున్నాడు..... వేళ్ళతో లోపలికి వత్తుతున్నాడు.... ప్యాంట్ లో ఏదో అలికిడి అతనికి తెలుస్తుంది.
కొడుకు నూనె పోసి సన్నులు పిసుకుతుంటే..... శారదకు ఒళ్ళు తెలియటం లేదు.... హ్మ్..... హ్మ్...... ఊ..... ఊ.... ఆ...ఆ...... అంటూ చిన్నగా రాగాలు తీస్తుంది.
శారద: చిన్నా....
ఆనంద్: ఏంటమ్మా.....
శారద ఆనంద్ నడుము పై చెయ్యి వేసి తన రెండు కాళ్ళతో ప్యాంట్ పట్టుకుని ఆనంద్ పాదాల వరకూ కిందకీ లాగేసి......
తన కాళ్ళతో కొడుకు నడుము చుట్టు కాళ్ళు వేసి తన నడుముకి అదుముకుని......
తన చేతులతో కొడుకును పట్టుకుని గెట్టిగా కౌగిలించుకుంది.
ఆనంద్ ప్యాంట్ నీ తన కళ్ళతోనే విడిలించేసి, తన తొడలను అమ్మ పిర్రలకు తగిలేలా పెట్టాడు.
శారద కళ్లుమూసుకుని వుంది. ఆనంద్ అమ్మ నీ అలాగే చూస్తున్నాడు.
శారద కాళ్ళ మధ్య ఏదో తగులుతున్నట్టు అనిపించింది.
ఏంటి విడు డ్రాయర్ వేసుకోలేద అని చేతిని తన కాళ్ళ మధ్యలో పెట్టింది.
శారద: డ్రాయర్ వేసుకోలేద....
ఆనంద్: లేదమ్మా....అమ్మ ఒకటి చెప్పనా
శారద: చెప్పు......
ఆనంద్ : అమ్మ బుగ్గన ముద్దు పెట్టీ ఐ లవ్యూ అమ్మ......
శారద: లవ్యూ టూ చిన్నా అంటూ ఆనంద్ అంగాన్ని సుతారంగా వత్తింది.
ఆనంద్: అమ్మా అన్నాడు.....
శారద: వెంటనే వాడి పెదవులను తన పెదవులతో మూసింది.
మొట్ట మొదటి సారి ఒక స్త్రీ పెదవులు ఆనంద్ పెదవులకు తగలటం తో ఆనంద్ మైమరచిపోయి అమ్మ పెదవులు చీకసాగాడు.
శారద ముద్దు ఆపి.... చిన్నా..... కళ్లుమూసుకో నేను చెప్పే వరకు కళ్ళు తెరవకు.
ఆనంద్: అలాగే అమ్మ అని కళ్లుమూసుకున్నాడు.
శారద తన లంగాను విప్పేసి ఆనంద్ తల పట్టుకుని పెదవులపై ముద్దు పెట్టీ..... ఆనంద్ ముఖాన్ని సన్నుల పైకి తెచ్చి వాటికి హత్తుకుంది.
ఆనంద్ కి ఏమి అర్థం కాక నోటితో సన్ను కొరకాడు.
శారద: కొరకకు..... చికాలి...
ఆనంద్ అమ్మ సన్నులను ఆబగా చీకసాగాడు.
ఒక చేత్తో ఒక సన్ను నలుపుతూ..... ఇంకో సన్ను మొత్తం నోట్లోకి పెట్టుకుని చీకుతున్నాడు...... వెంటనే చీకుతున్న సన్ను విడిచి దాన్ని చేత్తో నలుపుతూ .... ఇంకో సన్ను చీకుతున్నాడు......నాలుకతో ఎంగిలి అంతా పుస్తు..... పుచుక్పుచుక్ అంటూ శబ్దం చేస్తూ..... రెండు సన్నులను ముఖానికి అదుముకుంటూ....... ముక్కుతో వాటిని వాసన చూస్తూ..... వెంటనే సన్నుల మధ్యలో తల పెట్టీ వాటితో బుగ్గలు రుద్దుకుంటూ...... ముద్దులు పెడుతూ వాటికి పిసుకుతూనే వున్నాడు.
కొడుకు తన సన్నులను పిసుకుతూ.... ముద్దులుపెడుతూ..... నాలుకతో చప్పరిస్తూ వుంటే శారద హ్మ్..... హ్మ్...... ఊ..... ఊ.... ఆ...... స్ స్..మ్మ్ మ్మ్..... హా... అంటూ కుని రాగాలు తీస్తుంది.
ఆనంద్ కళ్ళు ముసుకునే.....అమ్మ సన్నులపై ఆపకుండా దాడి చేస్తూనే వున్నాడు.
కొడుకు పైన సన్నులు నలుపుతుంటే కింద పూకులో అలజడి మొదలైంది శారదకు.....
శారద ఆనంద్ తలను ఇంకాస్త కిందకీ తీసుకెళ్ళి బొడ్డు మీదుగా తన పూకు దగ్గరికి చేర్చింది.
ఆనంద్ కి తన ముఖం ఎక్కడ వుందో అర్థం కాలేదు.
కొడుకు చేతులు తీసి తన సన్నులపై పెట్టింది.
శారద: చీకరా..... అంటూ...... తన నడుమును కొడుకు ముఖానికి తగిలేట్టు కాస్త పైకి అంది.
వింతైన వాసన....... తో ఏదో తన నోటికి తగిలేసరికి....
ఆనంద్ తన నాలుకతో అమ్మ గోలిని తాకాడు.
శారద కి జివ్వుమంది. ఆ......మ్మ్ మ్మ్...... మ్మ్..... అంటూ... కొడుకు తలను నిదానంగా తన పూకు కు అదుముకుంది.
ఆనంద్ నోటికి ఏదో కొత్త రకమైన రుచి తగిలింది.....
అయినా అమ్మ చెప్పినట్లు చేయాలి అని అమ్మ పూకును నాకటం ప్రారంభించాడు.
కాసేపు గోలి..... చప్పరిస్తాడు....
కాసేపు తల అడ్డం తిప్పి పూకు నిలువు పెదవులు చప్పరిస్తాడు.......
కాసేపు పూకు బొక్క లో నాలుక పెట్టీ ఆడిస్తాడు.....
మళ్ళీ గోలి నీ పళ్ళతో పట్టుకుని నాలుకతో తడతాడు
గడ్డం తో గాలిని నలుపుతాడు.
పూకు బొక్క లోకి పెదవులు పెట్టాలని చూస్తాడు......
కింద అమ్మ పూకు నాకుతూ.... పైన అమ్మ సన్నులు గెట్టిగా నలపసాగాడు.
బండి వాడు బావిలోకి దూకి తీసుకుని వచ్చి పండ్లు ఎక్కించి హుటాహుటిన ఇంటికి తీసుకువచ్చి సుబ్బరాయుడుకు విషయం చెప్పాడు.
వైద్యున్ని పిలిపించి ఆమెకు స్పృహ వచ్చేలా చేశారు. ఏమైందని విమలమ్మను అడగగా ......
విమలమ్మ : నీళ్లు తాగడానికి దిగుడు బాగా దగ్గరికి వెళ్లాను. బావిలోకి దిగి నీళ్ళు తాగుతూ ఉంటే వెనకాల నుండి ఎవరో తోసినట్టు అనిపించింది. అదే సమయానికి బావిలో నుండి ఎవరో చేతులు చాచి నా వైపు వచ్చినట్లు అనిపించింది తర్వాత నాకు ఏమీ గుర్తులేదు.
వైద్యుడు సుబ్బరాయుడు వైపు చూసి పక్కకు రమ్మన్నట్టు సైగ చేశాడు.
సుబ్బరాయుడు : ఏమైంది
వైద్యుడు ఇది అనారోగ్య సంకేతం కాదు, ఆ దేవుడు బావిలో ఏదో శక్తి ఉంది ఆసక్తి నీ భార్య విమలమ్మలో ప్రవేశించింది అనుకుంటున్నాను.
సుబ్బరాయుడు : మరి ఇప్పుడు ఏం చేద్దాం
వైద్యుడు: ప్రస్తుతానికి అమ్మవారి గుడికి తీసుకువెళ్లి రక్షకట్టిద్దాం అంతలోపు ఎవరైనా దయ్యం విడిపించే వాళ్లను వెతికి పట్టుకుందాం.
సుబ్బరాయుడు : నిర్ఘాంత పోయి... నా భార్యకు ఏమి కాదు కదా....
వైద్యుడు : ఏం పర్వాలేదు ఇటువంటివి చాలా జరుగుతూ ఉంటాయి. ఆ శక్తికి కావాల్సిందేదో చేస్తే అది తీసుకొని ఆసక్తి వెళ్ళిపోతుంది.
సుబ్బరాయుడు: ఆ శక్తులు ఏమి అడుగుతాయి.....
వైద్యుడు: కడుపునిండా తిండి, కట్టుకోవటానికి బట్టలు, ఒక పాప మందు... ఇలా అడుగుతుంటాయి. అవి ఇచ్చేస్తే వాటి కోరిక తీర్చుకుని వెళ్లిపోతాయి.
అలాగే అని విమలమ్మను గుడికి తీసుకు వెళ్లి రక్ష కట్టించారు.
తరువాత విమలమ్మ వింతగా ప్రవర్తించ సాగింది. ఈ శరీరం నాది కాదు. నాకు ముక్తి కావాలి. సుబ్బరాయుడు నా భర్త కాదు... వీళ్ళు నా పిల్లలు కాదు అని అరుస్తూ వుండేది.
ఒక 10 రోజులకు 40 ఏండ్ల వయసు వున్న ఒక యోగి ఆ ఊరికి వచ్చాడు. అతడికి విషయం చెప్పి సుబ్బరాయుడు తన ఇంటికి తీసుకువచ్చాడు.
యోగి: ఆమెను తీసుకు వచ్చి నా ముందు కూచోపెట్టండి.
పనిమనుషులు ఆమెను తీసుకు వచ్చి యోగి ఎదురుగా కూర్చోబెట్టారు...
యోగి కళ్ళు మూసుకుని ఏవో మంత్రాలూ చదవటం ప్రారంభించాడు.
విమలమ్మ: నువ్వు ఎందుకు వచ్చావు.
యోగి కళ్ళు తెరచి.... నిన్ను తరమటం నా పని కాదు.
విమలమ్మ: అయితే వెళ్ళిపో
యోగి: ఈ ఇంటికి మంచి చేసి పోతాను
విమలమ్మ: నేను వున్నా కదా, నేను చూసుకుంటాను
యోగి: నీ పేరు....
విమలమ్మ: కపర్థిని
యోగి: నువ్వు స్త్రీ వా, పురుషుడివ
విమలమ్మ(కపర్థిని): స్త్రీని
యోగి : ఎందుకు ఈ శరీరం లోకి వచ్చావు
విమలమ్మ(కపర్థిని): ముక్తి కోసం.
యోగి : నీకు ముందే వచ్చింది కదా.....
విమలమ్మ(కపర్థిని): నాకు శరీరం కావాలి. భేదించుకుని పోవాలి.
యోగి: ఈ శరీరం వదిలి ఇంకో శరీరం చూసుకో
విమలమ్మ(కపర్థిని): కుండలి లేకుండా...... భేదనం సాధ్యమా
యోగి: ఏర్పాటు చేయన మరి అని సుబ్బరాయుడు నీ దగ్గరికి పిలిచాడు.....
విమలమ్మ(కపర్థిని): సుబ్బరాయుడు కాదు వాడి మొదటి కొడుక్కి 27 ఏండ్లు వాడి రెండవ కొడుకు కావాలి. వాడికి 23.
యోగి: సుబ్బరాయుడు రెండవ కొడుకు నీ పిలిచాడు. అతను వచ్చాడు.
విమలమ్మ(కపర్థిని): ఈ రాత్రికి అయిపోవాలి
ఈ సంభాషణ వింటున్న సుబ్బరాయుడు అతని కొడుకులు, వైద్యుడు అంతా ముఖాలు చూసుకున్నారు.
సుబ్బరాయుడు: నా కొడుకును బలి ఇవ్వను అన్నాడు.
యోగి : ష్.... అంటూ సైగ. చేసి సరే అని మంత్రించిన జలం విమలమ్మ(కపర్థిని) పై చల్లాడు. విమలమ్మ(కపర్థిని) స్పృహ తప్పి పడిపోయింది.
సుబ్బరాయుడు: అయ్యా.....
యోగి: చెప్పేది జాగ్రత్తగా వినండి. మానవులకు గుద్ధ భాగం లో వున్న కుండలి శక్తి చైతన్యం పొంది వెన్నుపాము ద్వారా మెదడుకు చేరి...... తల లోని బ్రహ్మ రంధ్రం ద్వారా బయటికి భేదించుకొని పోతే ముక్తి లభిస్తుంది. మగ వాడికి కుండలి శక్తిని తనంత తానుగా జాగృతం చేసుకునే శక్తి వుంటుంది. అందుకే సన్యాసం అనేది మగవారికి మాత్రమే చెప్పారు.
స్త్రీలకు ఈ కుండలి శక్తి తమంత తాముగ చైతన్యం పొందదు. వివాహం అనంతరం స్త్రీ యోనిలో ... పురుషుడు తన అంగం ఉంచి తన లోని కుండలి శక్తి యొక్క చైతన్య పదార్థాన్ని(వీర్యాన్ని) స్త్రీలో పెడతాడు. అప్పుడు స్త్రీ లోని కుండలి శక్తి చైతన్యం అవుతుంది. అప్పుడే స్త్రీ తలచుకుంటే కుండలి తో బ్రహ్మ రంధ్రం భేదించి ముక్తి పొందగలదు.
వైద్యుడు: స్వామి విమలమ్మ గారు మామూలు మనిషి కావాలి అంటే ఏం చేయాలి.... అది చెప్పండి.
యోగి: చిన్నగా నవ్వి..... సుబ్బరాయుడు రెండవ కొడుకు విమలమ్మ శరీరంలోని కపర్థిని కుండలినీ చైతన్య పరచాలి.
అపుడు ఆ శక్తి అతని శక్తితో విమలమ్మ శరీరం నుండి వెళ్ళిపోతుంది.
వైద్యుడు: అంటే స్వామి.....
యోగి: సుబ్బరాయుడు రెండవ కొడుకు విమలమ్మతో పడుకుని 9 రాత్రులు ఆమెకు పడక సుఖం ఇచ్చి. ఆమెలో తన వీర్యం పెట్టీ తృప్తి పరచాలి. అపుడు ఆ శక్తి అతని వీర్యం తీసుకుని వెళ్ళిపోతుంది.
సుబ్బరాయుడు: నాటకాలు ఆడుతున్నార...... ఏం సామి... ఇక్కడి నుండి బయటికి పోలేవు....
యోగి: అలా చెయ్యమని చెప్పింది ఆ కాపర్డిని. లేకపోతే నీ భార్య నీకు దక్కదు. ఈ రోజు నుండే ఆ పని మొదలు పెట్టాలి అంతుండగానే......
సుబ్బరాయుడు రోకలి తీసుకుని యోగి తల పై కొట్టాడు.
సుబ్బారాయుడు చర్యకు అందరూ ఆడలిపోయారు.
యోగి మూల్గుతూ కింద పడ్డాడు..... తల నుండి రక్తం దారలు కట్టింది.
ఈ వంశం లో పుట్టిన మగ వాడు 25 ఏండ్లు నుండే లోపు వాడి తల్లితో 9 రాత్రులు గడిపి ఆమెకు పడక సుఖం ఇచ్చి తృప్తి పరచాలి. తల్లి ఋణం తీర్చుకోకపోతే తరువాత ఏడాది వాడు చస్తాడు ఇదే నా శాపం అంటూ అతని రక్తం చేత్తో తీసుకుని సుబ్బరాయుడు మొహం పై చల్లి చనిపోయాడు.
అంతా క్షణాల్లో జరిగిపోయింది.
సుబ్బరాయుడు: వాడి శవాన్ని ఎత్తి దొడ్లో పటేయండి.
పాలెర్లు యోగి శవాన్ని తీసుకెళ్ళి దొడ్లో పాతిపెట్టారు.
ఆ తరువాత విమలమ్మ శరీరం లో వున్న ఆ శక్తిని బయటికి పంపాలని ఎన్నో పూజలు చేశారు.
అంతలో సుబ్బరాయుడు రెండవ కొడుకు వృషణాల్లో వాపు వచ్చి పెద్దగా అయ్యాయి......
యోగి శాపం గుర్తుకు వచ్చి ఎన్నో గుడులు తిరిగారు.
ఇక్కడ పరిష్కారం దొరకలేదు. సుబ్బరాయుడు రెండవ కొడుకు కి 26 సంవత్సరం రాగానే వృషణాలు బద్దలై చనిపోయాడు.
కొడుకు చావు చూసి భయం పట్టుకుంది సుబ్బరాయుడు కి.
ఆ రోజు తనతో పాటు వున్న వైద్యున్ని పిలిపించాడు.
ఏం చేద్దాం అని అడిగాడు.
వైద్యుడు: అయ్య... ఏం జరిగినా నాలుగు గోడల మధ్య జరగాలి. యోగి శాపం మామూలు శాపం కాదు.
నేను కూడా శ్రీశైలం వెళ్ళినపుడు అక్కడ ఒక సాధువును అడిగాను. ఇలా అయ్యింది అని.
ఆ సాధువు ఇలా అన్నాడు... యోగి చెప్పినట్టు చేయటం ఆ శాపం కి పరిహారం. తల్లికి పడక సుఖం ఇచ్చి ఋణం తీర్చుకోవడం అంటే తాంత్రిక పద్ధతి లో సన్యాసం తీసుకోవాలి అనుకుంటే తల్లికి పడక సుఖం ఇవ్వాలి. అలా చేస్తే తల్లి ఋణం తీరిపోతుంది.అపుడు ఆ వ్యక్తి కి ఈ లోకంతో సంబందం వుండదు.
సుబ్బరాయుడు: మరి యోగి 9 రాత్రులు అన్నాడు....
వైద్యుడు: అదీ చెప్పాడు ఆ సాధువు. బిడ్డ తల్లి కడుపులో 9 నెలలు వుంటుంది. 9 రాత్రులు 9 నెలలకు ప్రతీక అంట.
సుబ్బరాయుడు: నాకు అర్థం కావటం లేదు.... ఇలా చెయ్యటం తప్పు
వైద్యుడు: ఇంత ఆస్తులు వున్నాయి..... వారసులు లేకపోతే ఇవన్నీ ఏమవుతాయి..... జరిగేది నాలుగు గోడల మధ్యలో వుంటుంది. పాలెర్లను చంపెద్దాం.... విషయం బయటికి పోదు.
సుబ్బరాయుడు: అలాగే అని పాలేరులు తినే అన్నం లో విషం పెట్టించాడు.
తన మూడవ కొడుకును పిలిచి తల్లి తో పడుకుని పడక సుఖం ఇచ్చి ఆమె ఋణం తీర్చుకో.....అని చెప్పాడు.
అన్న చావు కళ్లారా చూసిన వాడు ఒప్పుకున్నాడు.
9 రాత్రులు తల్లి విమలమ్మను మంచం పై సుఖ పెట్టాడు.
ఆ మరుసటి రోజు నాలుగవ కొడుకుని పిలిచి తల్లి ఋనం తీర్చుకో అన్నాడు. అతనుకు కూడా ఎదురు చెప్పకుండా.... తల్లిని సుఖపెట్టి చావు తప్పించుకున్నాడు.
అలా అప్పటి నుండి..... మన వంశానికి ఈ శాపం వస్తుంది.
మన వంశం లో పుట్టిన ప్రతి మగవాడు అమ్మ పక్కలో పడుకుని ఆమెను సుఖపెట్టాలి. అపుడే బతుకుతాడు.
అభికి కళ్ళు తిరిగాయి. ఏడుపు ముఖంతో పెదనాన్న నువ్వు చెప్పింది నిజమేనా అని అడిగాడు.
నిజమే.....
నరేంద్ర: సిగరెట్ వెలిగిస్తూ....
మీ నాన్న తన అమ్మ ఋణం తీర్చలేదు. తప్పు అని, పాపం అని చెప్పాడు. పూజలు, యజ్ఞాలు చేయించాడు.
ఒక పూజారి ఈ శాపానికి విరుగుడు చేయిస్తాను అని డబ్బు తీసుకుని 6 రోజులు యజ్ఞం చేస్తించాడు.
ఆఖరు రోజు హారతి ఇస్తూ చేయి జారి హారతి ప్లేటు కలశం పై పడి కలశం భూమి పై పడింది. యజ్ఞం అర్ధంతరంగా ముగిసింది. ఆ రోజు నుండి 7 వ రోజు మీ నాన్న మధు చనిపోయాడు....
అభి: నాన్న అప్పుల బాధ తట్టుకోలేక.....
నరేంద్ర: అవన్నీ కట్టుకథలు..... మీ నాన్నకు ఏం జరిగిందో చెప్తా విను..... అప్పటికి నాకు పెళ్ళి అయ్యింది. నా వంతు అయిపోయింది. అమ్మ ఋణం తీర్చుకున్నాను.
మధు వంతు వచ్చింది. అప్పటికి వాడికి 22 ఏండ్లు.... వాడు వినలేదు. పెళ్లి చేసుకున్నాడు. ఇంకో ఏడాదికి నువ్వు పుట్టావు. అప్పటి నుండి వాడు మా మాట వినకుండా పూజలు, విరుగుడు అంటూ తిరిగాడు.
యజ్ఞం మధ్యలోనే ఆగిపోయాక ఇంటికి వచ్చాం.
వున్నట్టుండి మీ నాన్న నడుములో నొప్పి అంటూ కింద పడిపోయాడు.
చూస్తూ వుండగానే..... మీ నాన్న వృషణాలు పెద్దగా అయ్యాయి......
ఆసుపత్రికి తీసుకు వెళ్ళాం.....
డాక్టర్లకు అంతు పట్టలేదు.
ఇంటికి తీసుకువచ్చాం. రోజు రోజుకీ మీ నాన్న వృషణాలు రెట్టింపు అయ్యాయి. అప్పటికి మా అమ్మ...బతిమిలాడింది.... ఇప్పటికైనా ఋణం తీర్చుకో అని. వాడు ఒప్పుకోలేదు. చివరికి వాడి వృషణాలు పగిలిపోయాయి.....
తల్లి ఋణం తీర్చుకునే శాపం ఎలా వచ్చింది. ఎవరు ఆ శాపం పెట్టారు.......
తల్లి ఋణం తీర్చుకోవడం శాపమా.... పాపమా.... లేక వరమా అనే విశ్లేషణ ఈ భాగం లోనే వుంది.
దయచేసి తప్పకుండా చదవండి.
అసలైన కదా ఇప్పుడే మొదలు అవుతుంది.
మీ విలువైన అభిప్రాయాలు చెప్తే కథను మరింత రంజుగా రాయడానికి ప్రయత్నం చేస్తాను.
మధు వృషణాలు ఉబ్బి పోయి..... అవి పగిలి చనిపోయాడు ఆ రోజు అమ్మతో పడుకుని వుంటే నాలగానే బతికే వాడు.
మీకు ఇన్ని కష్టాలు వుండేవి కావు.
అభి: పెదనాన్న నాకు భయంగా వుంది.
నరేంద్ర: ఏమి అవ్వదు. నీకు ముందు మేము కూడా ఇలా భయపడ్డము.... ఆ తొమ్మిది రోజులు తరువాత మామూలుగా వుంటాం.
అభి: మనకే ఎందుకు ఇలా....
నరేంద్ర: పెద్దలు చేసిన తప్పులు వారసులకు చుట్టుకుంటాయి.
అభి: అమ్మతో ఎలా పెదనాన్న......
నరేంద్ర: నువ్వు చేసేది పాపం కాదు. నీ ఋణం తీర్చుకుంటున్నావు. తాంత్రిక పద్ధతి ప్రకారం తండ్రికి తద్దినం పెడితే ఋణం తీరుతుంది. తల్లికి పడక సుఖం ఇస్తే ఋణం తీరుతుంది.
అభి: కనీ పెంచిన అమ్మ తో.... నా అంటూ ఏడవ సాగాడు.
నరేంద్ర: ఈ పరిస్థితి మన కుటుంబంలో ప్రతి ఒక్కరూ ఎదుర్కోవాలి. తప్పదు.
తల్లితో పడుకోవటానికి కొడుకు, కొడుకుతో పడుకోవటానికి తల్లి ఇద్దరు వేదన పడాల్సిందే.
అభి: తాంత్రిక పద్ధతి కాకుండా ఇంకేం లేదా.....
నరేంద్ర: అలా ఇంకో పద్ధతి వెతికి అమ్మ ఋణం తీర్చుకోవాలి అనే ప్రయత్నం లోనే మీ నాన్న పోయాడు.
అభి: మీరు వెతకలేద
నరేంద్ర: తాంత్రిక పద్ధతిలో తప్ప మరే ఇతర పద్ధతి ద్వారా తల్లి ఋణం తీర్చుకోలేము.
అభి: బలరాం, ఆనంద్ అన్నయ్య వాళ్లు...... పెద్దమ్మతో
నరేంద్ర: అవును వాళ్లు కూడా వల్ల అమ్మ ఋణం తీర్చుకున్నారు. ఇపుడు హాయిగా బతుకుతున్నారు.
నువ్వు కూడా కానివ్వు.
అభి: అలా చేస్తే నరకానికి పోతాం.
నరేంద్ర: చేస్తే ఒక 70 ఏండ్లు వుంది తరువాత నరకానికి పోతావు. చేయకుంటే వచ్చే ఏడాదే పోతావు.
అభి: నరకం ఇక్కడే చూడాలా....
నరేంద్ర: నీకంటే ముందు ఆ నరకం నేను అనుభవించా.....
వణుకుతున్న గొంతుతో.... ఒక మగవాడికి నరకం అంటే ఎంతో తెలుసా అభి..... ఒరేయ్ కొడుకా నా భార్య కు పడక సుఖం ఇచ్చి.... నీ ప్రాణాలు కాపాడుకో అని బ్రతిమిలాడటం.
భార్య దగ్గరికి వెళ్లి నా కొడుకుతో పడుకుని సుఖం పొంది వాడికి ఆయుష్షు పొయ్యి అని వేడుకోవటం.
ఇంతకంటే నరకం ఏముంటుంది.
అభి: ఇంక చాలు పెదనాన్న నేను వినలేను.... నాకు ఏమయినా కానివ్వు.... అలా మాత్రం చెయ్యను.
నాగేంద్ర: నిలో. మీ నాన్న కనిపిస్తున్నాడు నాకు. నీకు రెండేండ్లు వున్నపుడు మీ నాన్న ఇలా చెయ్యక చనిపోయాడు. మీ అమ్మ పరిస్థితి ఏమయింది..... ఎన్ని కష్టాలు పడి పెంచింది నిన్ను.
చేతికి అంది వచ్చావు. ఉద్యోగం వుంది సంపాదన వచ్చింది. ఈ సమయంలో నువ్వే కూడా పోతే మీ అమ్మ ఏమవుతుంది ఆలోచించు. ఆమెకు బతుకంతా వేదనే.....
రేయ్ ఒక్క తొమ్మిది రోజులు కళ్ళు మూసుకో అంతే. బతుకుతావు రా వంద ఏండ్లు బాతుకుతావు.
పెళ్ళాం తో చేసే పని ఇపుడే చేస్తున్నాను అనుకో. ఇంకేం పెట్టుకోకు.
అభి: పెదనాన్న నా వల్ల కాదు.
నరేంద్ర: నీకు 6 నెలలు సమయం వుంది. అంతలోపు కానివ్వు. లేదా. నీకు చావు తథ్యం. చీకటి పడుతుంది పద వెళదాం అని ఇద్దరు భోజనాలు తీసుకుని ఇంటికి వచ్చారు.
శారద, నరేంద్ర, వనజ, అభి ఎవరికి వారు ఏమి ఎరగనట్టు భోజనం చేశారు.
వనజ, శారద ఒక రూం లో, అభి, నరేంద్ర ఒక రూం లో పడుకున్నారు.
==============
వనజ: అక్క బావ అభి చెప్పాడా.....
శారద: ఆ చెప్పాడు.
వనజ: ఏమన్నాడు
శారద: ఏమన్నాడు..... మీ ఆయన ఏం చెప్పాడో అదే చెప్పాడంట..... నా వల్ల కాదు చెయ్యలేను అని.
వనజ : (మనసులో నా బిడ్డ తప్పు చెయ్యడు అలా పెంచాను అనుకుని, బయటికి) నువ్వయినా వాడికి నచ్చజెప్పి ఓప్పించు అక్క
శారద: ఇంకా సమయం వుంది కదా చూద్దాం.....
వనజ: అక్క ఆనంద్ నీ ఏం చెప్పి ఒప్పించావు.....
శారద: వనజ వైపు ఓరగా చూస్తూ.... ఇపుడు ఎందుకు అడుగుతున్నావు....
వనజ: అభి నీ ఒప్పించ డానికి ప్రయత్నం చేస్తాను.
శారద: అప్పుడు బలరాం, ఆనంద్ లకు ఇద్దరికీ ఒకేసారి ఈ విషయం చెప్పాం. కానీ బలరాం రెండు సంవత్సరాలు పెద్ద కాబట్టి ముందు వాడి వంతు వచ్చింది. ఆనంద్ ముందే అన్ని బలరాం కి చెప్పాం. మీ బావ కూడా వాళ్ళ ఇద్దరికీ ఒకేసారి చెప్పాడు.
వనజ: ఆనంద్ ఎమ్మన్నాడు......
శారద: వాడి వంతు రాగానే ఒకే..... మీరు ఎప్పుడూ చెపితే అప్పుడు రెడీ అనేశాడు.
వనజ: చిన్నోడు గట్టోడే......
శారద: ఆ వాడు కూడా మెతకే లే..... అయినా అన్ని ఎందుకు నిద్రపో
వనజ: చెప్పక్కా నా కొడుకును నేను ఒప్పించుంటాను.
తన చిన్న కొడుకుతో జరిగినా అనుభవాన్ని శారద చెబుతుంది.
శారద: గదిలోకి వచ్చాడు కానీ నేను లోపలికి వచ్చి చూసేసరికి బెరుకుగా మంచం కి ఒక మూలన కూచున్నాడు.
ఏరా ఇక్కడికి వచ్చావు......
ఆనంద్: జెండు భాం కోసం
శారద: తల నొప్పిగా వుందా....
ఆనంద్ : లేదు. అని మౌనంగా వుండిపోయాడు.
శారద: మంచం పై పడుకొని అయితే వెళ్ళు. నీ రూం లో పడుకోపో....
ఆనంద్: అమ్మా.... శాపం తప్పదా(కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి)
శారద కు ఆనంద్ నీ చూసి జాలి కలిగింది.
ఇలారా.... కూచో చిన్నా అంటూ పిలిచింది.
ఆనంద్: మంచం పై కూచున్నాడు
శారద: దగ్గరికి రా
ఆనంద్: అమ్మ పక్కన కూచున్నాడు.
శారద: చిన్నా శాపం మాత్రమే.... కానీ పాపం కాదు రా....
తల్లి ఋణం తీర్చుకునే అవకాశం ప్రతి మగవాడికి రాదు
ఋణం తీర్చుకోవడం అంటే పెద్ద బంగళాలో అమ్మతో బతకటం...... విందులు... కార్లు... కాదు.
తొమ్మిది నెలలు అమ్మ కడుపు లో వుండి అమ్మలోనే పెరిగి పెద్దయి అమ్మ యోని లో నుండి బయటికి వచ్చిన బిడ్డ తిరిగి తమను పుట్టించిన అమ్మ యోనికి సుఖం ఇవ్వటమే ఋణం తీర్చుకోవడం.
తొమ్మిది నెలలు కడుపులో వుంది తిండి తిననివ్వక, నిద్రపోని వక, అటు ఇటు కదలనివ్వక.... మాటి మాటికి మూత్ర ద్వారం, మల ద్వారాలను ఇబ్బంది పెట్టే బిడ్డ...... కడుపు లోనుండి బయటికి వచ్చాక ఆ తల్లి మూత్ర ద్వారం, మల ద్వారాలకు నొప్పి, కష్టం కలిగించినందుకు క్షమించమని వేడుకుంటూ వాటికి 9 రోజులు సుఖం ఇవ్వటమే ఋణం తీర్చుకోవడం.
ఋణం తిర్చుకున్న తరువాత ఆకలి అయ్యి అన్నం బాగా తింటాం..... నిద్ర బాగా వస్తుంది. సుఖంతో అటు ఇటు తిరుగుతాం.... మూత్ర ద్వారం, మల ద్వారాలు ఆ బిడ్డని ఆశీర్వదిస్తాయి.....
ఆనంద్: అమ్మా నాన్న కూడా..... నాన్నమ్మ ఋణం తీర్చుకున్నాడా.
శారద: అవును చిన్నా.... మీ నాన్న వాళ్ళ అమ్మ మూత్ర, మల ద్వారాలను తృప్తి పరచి ఋణం తీర్చుకున్నాడు.
ఆనంద్: మరి నేను ఎలా తీర్చుకోవాలి.... చెప్పమ్మా.... అన్నయ్య ఎలా తీర్చుకున్నాడు చెప్పు అలానే చేస్తా.... నీ ఋణం తీర్చుకుంట.
శారద: నవ్వుతూ.... అమ్మ చెప్పినట్టు చెయ్
ఆనంద్: అలాగే అమ్మ.
శారద: టీ షర్ట్ విప్పు....
ఆనంద్ : టీ షర్ట్ విప్పేసాడు.
శారద: గోళ్ళు కత్తిరించుకున్నావ.....
ఆనంద్: గురువారం అని నిన్ననే కట్టించుకున్న.
శారద: బాత్రూం కి వెళ్లి చేతులు నీళ్ళతో బాగా కడుక్కో.... సోప్, హ్యాండ్ వాష్ వెయ్యకు. నీళ్ల తోనే కడుగు.
ఆనంద్: చేతులు కడుక్కుని వచ్చాడు.
శారద: జీరో లైట్ వేసి ఆ కొబ్బరి నూనె డబ్బా తీసుకో....
ఆనంద్: జీరో లైట్ వేసి, కొబ్బరి నూనె డబ్బా తీసుకుని వచ్చి మంచం పక్కన నిలబడ్డాడు.
శారద తన పవిట తీసి చీర విప్పి మంచం పై పడుకుని ఆనంద్ నీ చూస్తూ.... రా చిన్నా అంది.
ఆనంద్ వచ్చి అమ్మ పక్కన కూచున్నాడు.
శారద: ఆ నూనె తీసుకుని నా కాళ్ళు మసాజ్ చెయ్.
శారద వొంటి పై జాకెట్, లంగా మాత్రమే వున్నాయి.
ఆనంద్: (అమ్మ మోకాళ్ళ దగ్గర కూచుని)అమ్మ లంగాను మోకాళ్ళ కాళ్ళ వరకు జరిపి కొబ్బరి నూనె కొద్దిగా చేతిలోకి తీసుకుని..... అమ్మ పాదాల నుండి మోకాళ్ళ వరకు మెల్లగా కాసేపు రుద్ధసాగాడు.
శారద బోర్లా తిరిగింది.
ఆనంద్ చేతిలో ఇంకాస్త నూనె పోసుకొని అమ్మ పాదాల వెనక నుండి మోకాళ్ళ వరకు పైకి కిందకి చేతులతో మసాజ్ చేశాడు.
శారద అలాగే బోర్లా పడుకుని తన లంగాని తొడల పై వరకు లాగింది.
ఆనంద్ నూనెను అమ్మ తొడల పై పోసి తన రెండు చేతులతో అమ్మ కుడి తొడను కాసేపు ఎడమ తొడను కాసేపు పట్టుకుని పిరుదుల పైకి చెయ్యి పోనివ్వకుండా..... నిదానంగా రుద్దుతున్నాడు.
ఆనంద్ చేతులు మోకాళ్ళ దగ్గర నుండి తొడలను తాకుతూ........ పిర్రల దగ్గరికి వస్తున్న ప్రతి సారి శారద ఊ....... ష్.. ఊ.... అంటూ సన్నగా మూల్గసాగింది.
అమ్మ తొడలను రుద్దుతూ.... రుద్దుతూ కొడుకు చేతులు వేడెక్కాయి.......
కాసేపటికి శారద వెల్లకిలా తిరిగింది. లంగా అలాగే వుండటంతో శారద తెల్లని తొడలు పై వరకు కపనడుతున్నాయి....
ఆనంద్ ఏమి మాట్లాడకుండా... కాస్త నూనె పోసి అమ్మ తొడలను నిదానంగా రుద్దసాగాడు.
శారద: చిన్నా..... అన్నయ్య నా ఋణం తీర్చుకున్నాడు కదా...... అప్పుడు నీకు ఏమనిపించింది.
ఆనంద్: అమ్మతో అలా చేయటం తప్పు అనిపించింది. కానీ అలా చేయటం అన్నయ్య ఆయుష్షు కోసం కాబట్టి.... తప్పు లేదు అనిపించింది. నీకు ఎలా అనిపించింది
శారద: తరువాత చెప్తాను.
ఆనంద్: ఇపుడే చెప్పొచ్చు కదా.....
శారద: ఇపుడు నీకు అర్థం కాదు చిన్నా....... అంటూ అబ్బా.... ఈ జాకెట్ ఒకటి బిగుతుగా అయిపోతుంది.
ఆనంద్ : వేరేది వేసుకో
శారద: వేరేది వేసుకోవాలంటే ఇది తీయాలి కదా
ఆనంద్: తల వంచుకుని... తీసెయ్ అన్నాడు.
శారద జాకెట్ హుక్స్ తీద్దాం అనుకుంది.... కానీ ఆనంద్ జాకెట్ విప్పితే వాడి మొహం ఎలా వుంటుందో చూడాలి అనుకుంది.
శారద: జాకెట్ హుక్స్ తీస్తున్నా... రావటం లేదు. నువ్వు తియ్
ఆనంద్: సరే అని అమ్మ జాకెట్ పై చేతులు వేయబోయాడు...
శారద: ఇలా పక్కన కూచుంటే తియ్యలేవు... సరిగా అందదు అని తన కుడి కాలు మడిచి పక్కకు జరిపి రా ఇక్కడ కూచో అని చూపించింది.
అమ్మ తన లంగాను తొడల పై వరకు లాగి రెండు కాళ్ళ మధ్య కూచో అని చెప్పే సరికి ఆనంద్ కి లోపల భయం మొదలైంది.
శారద: రా చిన్నా.... కూచొని.... ఇది( జాకెట్ నీ చూపిస్తూ) తీసెయ్....
ఆనంద్: నిదానంగా పక్కకు జరిగి అమ్మ కాళ్ళ మధ్యలో కూచున్నాడు.
శారద: అలా కుర్చోకు..... మోకాళ్ళ మీద కూచో
ఆనంద్ మోకాళ్ళ మీద కూచున్నాడు.
శారద: ఇది(జాకెట్) తీసెయ్ రావటం లేదు.... ఊపిరి తీసుకోలేక పోతున్న.....
అమ్మ తొడలకి తన మోకాళ్ళ తాకిస్తూ...... ఆనంద్ ముందుకు వంగి అమ్మ జాకెట్ హుక్స్ పైన చేతులు పెట్టాడు.
శారద: శబ్దం రాకుండా..... ఒక్కసారిగా నిండుగా ఊపిరి తీసుకుంది .......
దాంతో అమ్మ సన్నులు జాకెట్ నుండి బయటికి వస్తున్నాయేమో అన్నట్టు అయిపోయాయి....... ఆనంద్ వెంటనే తన చేతులు అమ్మా సన్నుల పై వేసి వత్తాడు.....
శారద: జాకెట్ తియ్యి అంటే వత్తుతున్నావు ఏంటి....
ఆనంద్: అమ్మ సన్నులపై చేతులు అలాగే పెట్టీ ఇవి కదులుతున్నాయి..... అన్నాడు.
శారద: ఇపుడు కదలవులే తియ్యి
ఆనంద్: తన చేతి వేళ్ళను జాకెట్ లోలికి పోనిచ్చాడు. పై నుండి హుక్స్ తీద్దాం అనుకున్నాడు.....
శారద మళ్ళీ గట్టిగా ఊపిరి తీసుకుంది.....
సన్నులు జాకెట్ మధ్యలో ఆనంద్ వెళ్ళు ఇరుక్కు పోయాయి.......
ఆనంద్: అమ్మా ఇవి మళ్ళీ కదులుతున్నాయి.....నా వెళ్ళు ఇరుక్కు పోయాయి
శారద: ఊపిరి వదిలింది. జాకెట్ మళ్ళీ లూజ్ అయింది. కానివ్వు అంది.
ఆనంద్ ఇలా కాదులే అని ముందుకు వంగాడు. అమ్మ జాకెట్ కి దగ్గరగా తన ముఖం తెచ్చాడు.
మోచేతులు ఆపుగా చేసుకుని అమ్మ సన్నులను అలాగే రెండు చేతులతో పట్టుకునీ దగ్గరికి చేర్చాడు..... జాకెట్ హుక్స్ బయటికి వచ్చాయి. సన్నులు కదలనివ్వకుండా..... ఆ జాకెట్ హుక్స్ నీ తన నోటితో తీయాలని చూసాడు........
కొడుకు తన రెండు చేతులతో బలవంతంగా రెండు సన్నులు పట్టుకుని దగ్గర అదమటం, నోటితో జాకెట్ హుక్స్ తీయలేక పోవటం చూసి శారద కొడుకు అవస్తకు నవ్వుకుంది.
శారద తన చేతులతో జాకెట్ హుక్స్ పట్టుకోవడంతో ఆనంద్ అమ్మ వైపు చూసాడు.
శారద : ఇవి తీయటం కూడా రాదా అంటూ..... ఒక్కో హుక్ తియసాగింది.
ఒక్కో హుక్ తీస్తూనే బలిసిన శారద సన్నులు ఎప్పుడెప్పుడు బయటపడదామా అని కొద్దికొద్దిగా బయటకు వస్తున్నాయి.
శారద చివరి హుక్ దగ్గరికి వచ్చింది.
ఆనంద్ ముఖం ఇంకా అమ్మ జాకెట్ హుక్స్ దగ్గరే వుంది. ఒక్కో హుక్ తీస్తుంటే ఆ సన్నులను అలాగే చూస్తున్నాడు.
శారద ఆఖరు హుక్ తీసింది..... శారద సన్నులు అటు ఇటు కాస్త వాలిపోయాయి.
రెండు సన్నులు బాగా పెద్దగా వున్న అమ్మ సన్నుల పై ఇంకా జాకెట్ అలాగే వుంది. సన్నుల మధ్య భాగం తెల్లగా కనిపిస్తుంది. రెండు సన్నులు మధ్యలో చిన్న కాటుక చుక్క పెట్టుకోవటం శారదకు అలవాటు.
ఆనంద్: కాటుక చుక్క చూసి అమ్మా ఇక్కడి నీకు పుట్టు మచ్చ వుంది అన్నాడు.
శారద: అది మచ్చ కాదు. కాటుక చుక్క
ఆనంద్: ఇక్కడ ఎందుకు పెట్టావ్.
శారద: ఊరికే... నాకు అదో అలవాటు. నూనె తీసుకో అంది.
ఆనంద్ నూనె తీసుకున్నాడు.
శారద: జాకెట్ తియ్యవ అంది.
ఆనంద్ : తన రెండు చేతులను అమ్మ జాకెట్ లోపల పెట్టాడు.
కొడుకు వేడి చేతులు తన లావైన సన్నులను తగలటం తో స్...స్ అంది శారద
ఆనంద్: అమ్మ మంటగా వుందా
శారద: ఉహూ
దూది కంటే మెత్తగా వున్న అమ్మ సన్నుల పై చెయ్యి వేసాక ఆనంద్ ప్యాంట్ లో కదలిక మొదలైంది. తన చేతులు అలాగే సన్నులు పక్కకి పోనిస్తూ...... నిదానంగా అమ్మ సన్నులు వత్తుతున్నాడు.
శారద ఇంకోసారి గట్టిగా ఊపిరి తీసుకుంది.
ఆనంద్ చేతుల్లోకి రెండు సన్నులు విచిత్రంగా కదులుతూ...,. కాస్త గట్టిపడ్డాయి.......వెంటనే వాటిని గెట్టిగా వత్తేశాడు.
శారద: ఆ...అబ్బా.... అంటూ లేచి గాడిద అంతా గట్టిగా వొత్తుతారా.
ఆనంద్ ఏమి మాట్లాడ లేదు. కానీ సన్నుల పై నుండి మాత్రం చేతులు కదిలించలేదు.
శారద తన చేతులతో తన జాకెట్ నీ భుజాల పైనుండి కిందకు వదిలింది.
తన ముందే అమ్మ అలా జాకెట్ లేకుండా వుండటం మొదటి సారి చూసాడు ఆనంద్.....
పొడవైన అమ్మ మెడ, మెడలో నల్లపూసల దండ......
నున్నని గుండ్రని భుజాలు.....,
భుజాల నుండి తెల్లని శరీరం...... తన చేతుల్లో వున్న అమ్మ సన్నులు...... ఆలోచన లేకుండా ఆనంద్ తన చేతుల్లోని అమ్మ సన్నులు నిదానంగా కదిలించసాగాడు.
ఆనంద్: శారదను చూస్తూ అమ్మ ఇవి....
శారద: ఏవి
ఆనంద్: నా చేతుల్లో వున్నవి ఏమిటి.....
శారద: నీకు తెలియదా.....
ఆనంద్: ఇంతవరకు బాయిలు పూర్తిగా చూడలేదు........
శారద: బాయిలు..... సన్నులు అనికూడా అంటారు. నూనె తీసుకో అంది.
ఆనంద్: ఉ అని అమ్మ సన్నులపై చేతులు తీసాడు.
కళ్ళు మిరిమిట్లు గొలిపేలా....... తెల్లని తెలుపుతో అమ్మకి వున్న పెద్ద సన్నులు...... తన చేతుల్లో నుండీ కిందకు జారి లయ బద్దంగా కదిలాయి. మళ్ళీ అమ్మ సన్నులు చేతిలోకి తీసుకుని వదిలాడు..,. సన్నులు మళ్ళీ లయబద్ధంగా కదిలాయి. ఇంకోసారి చెయ్యి వేస్తుంటే..... సన్నులు కనపడకుండా శారద గబుక్కున చీర కప్పుకుని పడుకుంది.
ఆనంద్: అమ్మా.... అన్నాడు.
శారద: నీ రూం లో పడుకో పో ఇంక.
ఆనంద్: అమ్మ..... నూనె పుస్తాను... అన్నాడు గోముగా....
శారద: నువ్వు ఋణం తీర్చుకుంటున్నావా, ఆడుకుంటున్నవ...... నువ్వు వద్దు నీ ఋణం తీర్చుకోవడం వద్దు.
ఆనంద్: అమ్మ.... నీ బాయిలు కాదు అసలు నేను ఇంతవరకు బాయిలు చూడలేదు.
శారద: అయితే....
ఆనంద్: అ.... ఏమో
శారద: నూనె తీసుకో.
ఆనంద్: నుండే తీసుకుని అమ్మా అన్నాడు.
శారద: ఏంటి
ఆనంద్: జీరో లైట్ సరిగా వెలుతురు లేదు... పెద్ద లైట్ వెయ్యన
శారద: వద్దు.
ఆనంద్: సరే నీ ఇష్టం అని నూనె తీసుకుని అమ్మ సన్నులు చూసాడు. పల్చటి చీర కావటం తో కనిపించి కనిపించనట్లు అమ్మ సన్నులు వున్నాయి.
శారద పడుకుని వుంది.
అమ్మ కాళ్ళ మధ్యలో మొక్కల్ల మీద కూచుని
పల్చటి చీరను నిదానంగా తీసి నూనెను అమ్మ సన్నుల పై పోసి రెండు చేతులతో పట్టుకున్నాడు.
శారద ఉష్..... హ్మ్....అంటూ రాగం తీసింది.
ఆనంద్: తన రెండు చేతులతో అమ్మ సన్నులను పిసుకుతున్నాడు......
నూనె పోయటం తో అమ్మ సన్నులు చేతికి దొరకటం లేదు..... మెత్తగా చేతిలోనుండి జారిపోతున్నాయి.... ముచ్చికలు పట్టుకుని లాగుతున్నాడు..... అర చేతితో అదుముతున్నాడు..... వేళ్ళతో లోపలికి వత్తుతున్నాడు.... ప్యాంట్ లో ఏదో అలికిడి అతనికి తెలుస్తుంది.
కొడుకు నూనె పోసి సన్నులు పిసుకుతుంటే..... శారదకు ఒళ్ళు తెలియటం లేదు.... హ్మ్..... హ్మ్...... ఊ..... ఊ.... ఆ...ఆ...... అంటూ చిన్నగా రాగాలు తీస్తుంది.
శారద: చిన్నా....
ఆనంద్: ఏంటమ్మా.....
శారద ఆనంద్ నడుము పై చెయ్యి వేసి తన రెండు కాళ్ళతో ప్యాంట్ పట్టుకుని ఆనంద్ పాదాల వరకూ కిందకీ లాగేసి......
తన కాళ్ళతో కొడుకు నడుము చుట్టు కాళ్ళు వేసి తన నడుముకి అదుముకుని......
తన చేతులతో కొడుకును పట్టుకుని గెట్టిగా కౌగిలించుకుంది.
ఆనంద్ ప్యాంట్ నీ తన కళ్ళతోనే విడిలించేసి, తన తొడలను అమ్మ పిర్రలకు తగిలేలా పెట్టాడు.
శారద కళ్లుమూసుకుని వుంది. ఆనంద్ అమ్మ నీ అలాగే చూస్తున్నాడు.
శారద కాళ్ళ మధ్య ఏదో తగులుతున్నట్టు అనిపించింది.
ఏంటి విడు డ్రాయర్ వేసుకోలేద అని చేతిని తన కాళ్ళ మధ్యలో పెట్టింది.
శారద: డ్రాయర్ వేసుకోలేద....
ఆనంద్: లేదమ్మా....అమ్మ ఒకటి చెప్పనా
శారద: చెప్పు......
ఆనంద్ : అమ్మ బుగ్గన ముద్దు పెట్టీ ఐ లవ్యూ అమ్మ......
శారద: లవ్యూ టూ చిన్నా అంటూ ఆనంద్ అంగాన్ని సుతారంగా వత్తింది.
ఆనంద్: అమ్మా అన్నాడు.....
శారద: వెంటనే వాడి పెదవులను తన పెదవులతో మూసింది.
మొట్ట మొదటి సారి ఒక స్త్రీ పెదవులు ఆనంద్ పెదవులకు తగలటం తో ఆనంద్ మైమరచిపోయి అమ్మ పెదవులు చీకసాగాడు.
శారద ముద్దు ఆపి.... చిన్నా..... కళ్లుమూసుకో నేను చెప్పే వరకు కళ్ళు తెరవకు.
ఆనంద్: అలాగే అమ్మ అని కళ్లుమూసుకున్నాడు.
శారద తన లంగాను విప్పేసి ఆనంద్ తల పట్టుకుని పెదవులపై ముద్దు పెట్టీ..... ఆనంద్ ముఖాన్ని సన్నుల పైకి తెచ్చి వాటికి హత్తుకుంది.
ఆనంద్ కి ఏమి అర్థం కాక నోటితో సన్ను కొరకాడు.
శారద: కొరకకు..... చికాలి...
ఆనంద్ అమ్మ సన్నులను ఆబగా చీకసాగాడు.
ఒక చేత్తో ఒక సన్ను నలుపుతూ..... ఇంకో సన్ను మొత్తం నోట్లోకి పెట్టుకుని చీకుతున్నాడు...... వెంటనే చీకుతున్న సన్ను విడిచి దాన్ని చేత్తో నలుపుతూ .... ఇంకో సన్ను చీకుతున్నాడు......నాలుకతో ఎంగిలి అంతా పుస్తు..... పుచుక్పుచుక్ అంటూ శబ్దం చేస్తూ..... రెండు సన్నులను ముఖానికి అదుముకుంటూ....... ముక్కుతో వాటిని వాసన చూస్తూ..... వెంటనే సన్నుల మధ్యలో తల పెట్టీ వాటితో బుగ్గలు రుద్దుకుంటూ...... ముద్దులు పెడుతూ వాటికి పిసుకుతూనే వున్నాడు.
కొడుకు తన సన్నులను పిసుకుతూ.... ముద్దులుపెడుతూ..... నాలుకతో చప్పరిస్తూ వుంటే శారద హ్మ్..... హ్మ్...... ఊ..... ఊ.... ఆ...... స్ స్..మ్మ్ మ్మ్..... హా... అంటూ కుని రాగాలు తీస్తుంది.
ఆనంద్ కళ్ళు ముసుకునే.....అమ్మ సన్నులపై ఆపకుండా దాడి చేస్తూనే వున్నాడు.
కొడుకు పైన సన్నులు నలుపుతుంటే కింద పూకులో అలజడి మొదలైంది శారదకు.....
శారద ఆనంద్ తలను ఇంకాస్త కిందకీ తీసుకెళ్ళి బొడ్డు మీదుగా తన పూకు దగ్గరికి చేర్చింది.
ఆనంద్ కి తన ముఖం ఎక్కడ వుందో అర్థం కాలేదు.
కొడుకు చేతులు తీసి తన సన్నులపై పెట్టింది.
శారద: చీకరా..... అంటూ...... తన నడుమును కొడుకు ముఖానికి తగిలేట్టు కాస్త పైకి అంది.
వింతైన వాసన....... తో ఏదో తన నోటికి తగిలేసరికి....
ఆనంద్ తన నాలుకతో అమ్మ గోలిని తాకాడు.
శారద కి జివ్వుమంది. ఆ......మ్మ్ మ్మ్...... మ్మ్..... అంటూ... కొడుకు తలను నిదానంగా తన పూకు కు అదుముకుంది.
ఆనంద్ నోటికి ఏదో కొత్త రకమైన రుచి తగిలింది.....
అయినా అమ్మ చెప్పినట్లు చేయాలి అని అమ్మ పూకును నాకటం ప్రారంభించాడు.
కాసేపు గోలి..... చప్పరిస్తాడు....
కాసేపు తల అడ్డం తిప్పి పూకు నిలువు పెదవులు చప్పరిస్తాడు.......
కాసేపు పూకు బొక్క లో నాలుక పెట్టీ ఆడిస్తాడు.....
మళ్ళీ గోలి నీ పళ్ళతో పట్టుకుని నాలుకతో తడతాడు
గడ్డం తో గాలిని నలుపుతాడు.
పూకు బొక్క లోకి పెదవులు పెట్టాలని చూస్తాడు......
కింద అమ్మ పూకు నాకుతూ.... పైన అమ్మ సన్నులు గెట్టిగా నలపసాగాడు.
