Incest/Taboo మాతృ ఋణం

అభి: పెద్దమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళడానికి బస్ టికెట్స్ బుక్ చేశానమ్మ. ఎల్లుండి నుండి మూడు రోజులు సెలవు పెట్టాను.

వనజ: బస్ ఎన్నిటికి....

అభి: రేపు రాత్రి 9.30కి ఉదయం 6 కు ఊరికి వెళతాం.

వనజ: సరే కావలసిన బట్టలు అన్ని సర్డుతాను అని ఉదయం ఉతికిన బట్టలు అన్ని మంచం పై వేసుకుని మడతలు వేయసాగింది.

అభి తన రూం లోకి వెళ్ళిపోయాడు.

కాసేపటికి......

అభి అంటూ కేక వేసింది.....

అభిలాష్ పరుగున అమ్మ రూం లోకి వచ్చి చూసాడు.

వనజ మడత పెట్టిన్న బట్టలు అన్ని...... కాలిపోయినట్లు ముడుచుకుని.... నల్లగా అయిపోయాయి..... యాసిడ్ పవర్ కు మంచం నవారు కూడా కాళింది. తల్లి కొడుకులు వంటి మీద వున్న బట్టలు తప్ప అన్ని ముడుచుకుపోయాయి.....

అభి: ఏమయింది

వనజ: బాత్ రూం లో మరకలు పోతాయని వంట గది నుండి యాసిడ్ తెస్తూ కాలు జారి పడ్డాను. యాసిడ్ బాటిల్ బట్టలపై పడింది.

అభి: నీకెందుకు ఇవన్నీ.... నువ్వు బాత్ రూం కడుగు ఎవరు చెప్పారు.

వనజ: మరకలు చూడటానికి ఎబ్బెట్టుగా వున్నాయి.....

అభి: అలా వుంటే కళ్ళు ముసుకో లేదంటే నాకు చెప్పు. నేను కడుగుతాను. ఈ బాత్ రూం నచ్చకుంటే నా రూం లో ఇంకోటి వుంది గా..... ఇక్కడే చెయ్యాల స్నానం అవి. చూడు బట్టలు ఎలా అయిపోయాయో.

వనజ: బట్టలు చూసి అయ్యయ్యో..... బట్టలు అన్ని ఇలా అయ్యాఏంటి..... ఇపుడు ఎలా వెళ్ళాలి ఊరికి...

అభి: ఇంకా బట్టల గురించి ఆలోచిస్తున్నావ..... అమ్మ యాసిడ్ నీ పై పడింటే...... నోట మాట రాక నిలబడిపోయాడు.

వనజ: సారి అభి ఇలా అవుతుంది అనుకోలేదు.

అభి: అమ్మా నీకు ఏమి కాకూడదు. నిన్ను బాగా చూసుకోవాలి.,.... ఏడవసాగాడు....

వనజ: కన్నా నాకు ఏమీ కాదు. నువ్వు ఉండగా నాకు దిగులు లేదు. బట్టలే కదా పోతే పోనీ. కొత్తవి కొనుక్కుందాం. చేతులు కడుక్కుని రా భోజనం చేద్దాం....

అభి, వనజ ఇద్దరు భోజనం చేశారు.

వనజ రూం లో యాసిడ్ పడి ఆ వాసన ఘటుకి వుండలేక.... రూం అంతా యాసిడ్ వాసన వస్తుందని చెప్పింది.

అభి అమ్మ రూం లోకి వెళ్లి కర్రతో బట్టలు అన్ని ఒక వైపుకు పెట్టీ..... అమ్మ ఈ రోజుకు నా రూం లో పడుకుందాం......

వనజ: ఈ ఒక్క రోజే కదా.... రేపు రాత్రి ప్రయాణం. పొద్దున్న వెళ్లి నువ్వు రెండు జతలు తెచ్చుకో. నాకు ఒక చీర తీసుకు రా.....

అభి: సరిపోతాయా.....

వనజ: సరిపోతాయి..... అక్కడ పెద్దమ్మ చీర కట్టుకుంట.

అభి, వనజ ఇద్దరు అభి రూం లో ఒకే మంచం పై పడుకున్నారు.

ఇద్దరూ.... తల్లి ఋణం గురించే ఆలోచిస్తున్నారు.

అభి: అమ్మతో అలా చేయటం పాపం.....

వనజ: నా కొడుకు శరీరం నాదే.... వాడికి ఇది అర్థం అయ్యేలా చెప్పాలి.

అభి: అమ్మతో పడుకోవటం అనే శాపం పెట్టిన వాడు దొరికితే..... వాడి పని చెప్తా...

వనజ: నా కొడుకు నా ఋణం తీర్చుకుంటే చాలు. ఇంకేమి వద్దు. ఎలా అయినా వాడితో ఈ పని చేయిస్తా....

అభి: బలరాం, ఆనంద్ అన్నయ్యలు కూడా పెద్దమ్మ తో అలా చేశారంటే నమ్మలేక పోతున్న.....

వనజ: శారద ఇద్దరు కొడుకులతో పడుకుంది. నేను ఒక్కరితోనే పడుకుంటా..... కొడుకులతో వంతులు వేసుకుని మరీ పడుకుని దెంగించుకుంటుంది.

అభి: పెదనాన్న కూడా నాన్నమ్మ తో.... అని ఆలోచిస్తూ.... నిద్రలోకి జారుకున్నాడు.

వనజ నిద్రపోకుండా ఆలోచిస్తూనే వుంది.

అభి కదలకపోయే సరికి నిద్రపోతున్నాడు అని బాత్ రూం కి వెళ్ళింది.

మంచం కదలగానే అభికీ మెలకువ వచ్చింది. చిన్నగా కల్లుతెరచి చూసాడు. అమ్మ బాత్ రూం లోకి వెళ్ళింది. తలుపు దగ్గరగా వేసింది కానీ తలుపు పూర్తిగా పడలేదు.

అభి కళ్ళు కొద్దిగా తెరచి అమ్మని చూస్తూ వున్నాడు.

వనజ బాత్ రూం లోకి వెళ్ళి చీర నడుము పైకి ఎత్తుతూ..... కింద కూచుంది. తలుపు సరిగా పడక పోవటం తో అమ్మ తెల్లని తొడలు కనిపించాయి అభికీ. వెంటనే స్ స్ స్ స్ స్...... అంటూ శబ్దం వచ్చింది.

అమ్మ పాస్ పోస్తుంది అనుకున్నాడు.

వనజ పాస్ పోసి లేచి నీళ్లు చల్లింది.

కాసేపటికి బకెట్ లో ఏదో ముంచి పిండుతున్న శబ్దం వచ్చింది. అభి కళ్లుమూసుకుని పడుకున్నాడు.

వనజ వచ్చి అభి పక్కన అటు తిరిగి పడుకుంది......

==========

మంచం దగ్గర చీపురు శబ్దం వస్తె కళ్ళు తెరచి మెల్లగా చూసాడు అభి.......

ఒక్కసారిగా అమ్మను చూసి కళ్లు మూసుకుని నిదానంగా కళ్ళు తెరిచాడు.....

వనజ వొంటి మీద జాకెట్ లేదు...... చీర పవిటను తన సన్నుల పై కప్పుకుని కొంగు బోడ్లో దోపుకుంది. వంగి చిపుర్తో ఇల్లు చిమ్ముతుంది......

జాకెట్ లేకుండా పల్చటి చీర కట్టుకున్న అమ్మ సన్నులు అమ్మ కడుతున్న ప్రతి సారి కదులుతున్నాయి......

అమ్మ వంగితే సన్నుల వంపులు కనపడుతున్నాయి. వనజ హాల్ లోకి వెళ్ళింది.

అభి లేచి బాత్ రూం లోకి వెళ్ళాడు. అక్కడ అమ్మ జాకెట్ చూసి పట్టుకున్నాడు. కాస్త తడిగా వుంది.

అంటే అమ్మ రాత్రి జాకెట్ విప్పి పిండి ఆరేసిందా..... జాకెట్ లేకుండా పడుకుందా.... అనుకున్నాడు.

బ్రష్ చేసి రూం నుండి బయటకి వచ్చాడు.

ఇంత పొద్దున్నే లేచి వచ్చిన అభీని చూసి ఖంగు తింది వనజ

అభి త్వరగా లేవడు అని జాకెట్ వేసుకోకుండా తిరుగుతుంది......

అభి ఏం మాట్లాడ కుండ హాల్ లో కూచుని సెల్ తీసుకుని నొక్కుతూ కూచున్నాడు. కానీ జాకెట్ లేని అమ్మ సన్నులు గమనిస్తూనే ఉన్నాడు.

కొడుకు వైపు నుండి ఎలాంటి ఆశ్చర్యకరమైన భావం లేకపోవటం తో వనజ శాంతించింది........

అభి పాల ప్యాకెట్ తీసుకురా అంది. అభి వెళ్లి పాల ప్యాకెట్ తో వంట గదిలోకి వచ్చాడు.

అదే సమయానికి శారద వంట గదిలో ఏదో అందుకోవటానికి చెయ్యి పైకి ఎత్తింది.......

అమ్మ చెయ్యి..... జబ్బలు..... తెల్లగా సగం కనపడుతున్న అమ్మ సన్ను...... వీపు..... అన్ని దర్శనం ఇచ్చాయి అభి కి..... ఏమి తెలియనట్లు అభి పాల ప్యాకెట్ పెట్టీ వెళ్ళిపోయాడు.

వనజ : విడికి చలనం లేదా..... కనీసం ముఖం లో ఏ మార్పు లేదు..... అనుకుంటూ టీ చేసి వొంటి పై టవల్ కప్పుకుని వెళ్లి అభి ఇచ్చి బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసింది.

అభి తిని బ్యాంక్ కి వెళ్ళాడు.

ఆ రోజు రాత్రి వనజ, అభి ఇద్దరు ఆర్టీసీ బస్టాండ్ కి వెళ్లి బస్ ఎక్కారు. విండో వైపు వనజ, పక్కన అభి కూచున్నారు.

కాసేపటికి బస్ స్ట్రాట్ అయ్యి అరగంటలో ఊరు దాటీ

బస్సు వేగంగా దూసుకుపోయింది.

మరుసటి ఉదయం శారద ఇంటికి చేరున్నారు తల్లి కొడుకు.

==================

నరేంద్ర ఉదయం ఆఫీస్ కి వెళ్ళాడు.

వనజ పాత ఇంటి వైపు వెళ్లి వస్తాను అని వెళ్ళింది.

ఇంట్లో పెద్దమ్మ శారద..... అభి మాత్రమే వున్నారు.

అభి టీవీ చూస్తున్నాడు.

శారద: అభి పైన ట్యాంక్ లో నీళ్లు వున్నాయో లేదో చూడు.

అభి: వెళ్లి చూసి వచ్చి సగం దాకా వున్నాయి పెద్దమ్మ.

శారద: పరుపులు ఉతకాలి...... నేను వాటిని నీళ్ళల్లో ముంచి తీస్తాను..... వాటిని పిండి మేడ పై ఆరెయ్యి.... అన్ని రూం లలో వున్న పరుపులు తీసుకురా....

అభి: సరే పెద్దమ్మ అని ఆనంద్, బలరాం బెడ్ రూం లలోని పరుపులు తీసుకుని శారద రూం లోని మంచం పై పరుపు తీసాడు. ఒక రకమైన వాసన అనిపించింది..... బెడ్ అంతా తెల్లని మరకలు వున్నాయి ...... పరుపు అన్ని తెచ్చి వేసి.... నీ బెడ్ రూం లో బెడ్ అంతా మరకలు వున్నాయి పెద్దమ్మ.... తీసుకు వెళ్లి మేడ పై వెయ్యన....

శారద: వద్దులే ... మళ్ళీ వేయొచ్చు అంటూ పరుపులు అన్ని నీళ్ళల్లో తడిపింది.

అభి: వాటిని కాళ్ళతో తొక్కుతున్నాడు......

శారద: పెదనాన్న చెప్పింది ఏం చేసావ్.....

అభి: అర్థం కానట్టు చూసాడు....

శారద: మన కుటుంబ శాపం గురించి

పెద్దమ్మ ఈ విషయం గురించి అడుగుతుందని తెలియని అభి అయోమయంగా చూసాడు.

శారద: మీ అమ్మ ఏమయినా చెప్పిందా....

అభి: తల కిందకు వచ్చి అడ్డంగా తల ఊపాడు.

శారద: శాపం గురించి నువ్వు ఏమనుకుంటున్నావు.

అభి : (కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగాయి......) ఏడుపు తో వచ్చి రాని మాటలతో...... పెద్దమ్మ..... ఈ నరకం నా వల్ల కాదు....

శారద: ఏడ్వాల్సిన అవసరం లేదు అభి. ఎందుకు ఏడుస్తున్నావు. శాపం నీ వల్ల రాలేదు కదా

అభి: అమ్మతో పడుకోవటం ఏంటి పెద్దమ్మ అన్నాడు ఏడుస్తూ.....

శారద: అలా చేస్తేనే నీకు ఆయుష్షు వుంటుంది.

అభి: అలా చేస్తే వచ్చే ఆయుష్షు నాకు వద్దు.

శారద: ఇదిగో ఇలా చెప్పి మీ నాన్న చనిపోయాడు.

వనజ నీ పైనే ప్రాణాలు పెట్టుకుని బతుకుతుంది. నువ్వు కూడా మీ అమ్మకు దూరం అయితే ఆమె బతుకుతుందా.

నువ్వు మీ నాన్న లానే మూర్ఖంగా మాట్లాడుతున్నావు.

అభి: అందుకని చావు తప్పించుకోవటానికి అమ్మ తో పడుకోవాలా

శారద: నీకు ముందు 5 తరాల నుండి ఈ కుటుంబం లోని ప్రతి మగవాడు చేస్తున్నది అదే.....

అభి: ఎవరో ఏదో చేశారు.... దాన్ని మనం ఎందుకు అనుభవించాలి.

శారద: నీ ఆస్తి నీ కొడుకు అనుభవించాలి...... తరువాత వాడి కొడుకు. ఆస్తి ఎలానో శాపం దాని ప్రతి ఫలం కూడా అంతే. ఒకవేళ శాపం కాకుండా...... ఏదో ఒక దేవుడి గుడికి వంశపారం పర్యంగా మన కుటుంబానికి సేవ చేసుకునే అవక్షం వుంటే..... దాన్ని వదులుకుంటావ.... అదృష్టం అని ఎగేసుకుని వెళతావు. ఇది కూడా అంతే.....

అభి: శాపం పోగొట్టడానికి ఇంకో మార్గం లేదా పెద్దమ్మ.

శారద: మీ పెద్దనాన్న, మీ నాన్న ప్రయత్నాలు చేశారు. కుదరలేదు. బెడిసి కొట్టింది. పరిహారం చేస్తాను అని పూజ చేసిన పురోహితుడు పక్షవాతం తో మంచం పట్టాడు. అతని భార్య, కూతురు ఎటో పోయారు. వాళ్ల ఆచూకీ లేదు. అతని కొడుకు నపుంసకుడు అయ్యాడు. పరిహారం బెడిసి కొట్టిన 7వ రోజు మీ నాన్న చనిపోయాడు.

అభి: ఆయన తప్ప ఇంకెవరూ లేర..... ఈ భూమిపై ఇంత మంది పురోహితులు వున్నాడు.... ఒక్కరైనా ఈ పోయేలా పరిష్కారం చెప్పలేర.

శారద: ఇంటికి మంచి చేయటానికి వచ్చిన యోగిని చంపటానికి చూస్తే ఆయన చనిపోతూ ఆయన రక్తంతో పెట్టిన శాపం. శాపం పెట్టిన ఆయన చనిపోయాడు. ఆయన బతికి వుంటే ప్రసన్నం చేసుకుని శాపానికి విరుగుడు కనుక్కునే అవకాశం వుండేది.

అభి: మన ఇంట్లో మగవాళ్లందరికి ఇంతేనా.....

శారద: ఆడవాళ్ళకు కూడా.....

అభి: పెద్దమ్మా..... బలరాం....ఆనంద్ అన్నయ్య వాళ్లు....

శారద: హా..... ఆ పరుపు బాగా ఉతకాలి అంటూ తన బెడ్ రూం లోని పరుపు చూపించింది.

అభి: ఆ పరుపు తీసుకుని ఈ పరుపు ఏదో వాసన వస్తుంది పెద్దమ్మ..... సర్ఫ్ ఎక్కువగా వెయ్యి.

శారద: అవును.... ఆ పరుపు నిదానంగా తొక్కు....చిరిగిపోకూడదు. మీ అన్నయ్య బలరాం....నా ఋణం తీర్చుకున్నపుడు బెడ్ పై వేసుకున్న పరుపు అది.

అభి: షాక్ కొట్టినట్టు వెంటనే పరుపు కింద వేస్.... అంటే..... అన్నయ్య... నీతో....

శారద: ఒక్కడు కాదు ఇద్దరూ అన్నయ్యలు......

అభి: పెద్దమ్మ.....

శారద: మన కుటుంబంలోని మగ వాళ్లకు శాపం తప్పదు. నా కొడుకులను బతికించుకోవటానికీ ఇంకో మార్గం లేదు.

అభి: పెదనాన్న కూడా...... నాన్నమ్మ తో....

శారద: అవును... కానీ మీ నాన్న చెయ్యలేదు.

అభి: కన్న తల్లితో ఎలా పడుకున్నారు....... నువ్వు కూడా కొడుకుతో......

శారద: "ఆత్మా వై పుత్ర నామాసి..."

తండ్రి లోని ఆత్మ కొడుకుగా ఈ భూమి పైకి వస్తుంది. అంటే

భర్త తన ఆత్మ శక్తి లోని కొంత భాగం తీసి భార్యలో వుంచితే..... ఆ ఆత్మ శక్తి వుండటానికి భార్య ఒక శరీరం తయారు చేసి ఇస్తుంది. పుట్టిన తరువాత భర్తే కొడుకు రూపం లో ఇంట్లో తిరుగుతాడు...... అని శాస్త్రం చెబుతుంది అంటారు. ఆ రకంగా చూస్తే నా భర్త ఆత్మ లోని ఒక భాగం నా లోకి ప్రవేశించి నేను తయారు చేసిన శరీరం ద్వారా నా నుండి బయటకి వచ్చింది. నా బిడ్డ శరీరం నా నుండి వచ్చిందే..... అందులోని ఆత్మ నా భర్త ఆత్మలో ఒక భాగం. ఆ శరీరం తో పడుకుంటే తప్పు ఏంటి.......

అభి: నాతో ఆ పని చేయించడానికి ఏవేవో చెప్తున్నావు.

శారద: తల్లిదండ్రుల ప్రేమకు ప్రతి రూపం బిడ్డలు కదా....

అభి : అవును

శారద: నీకు శరీరం ఎక్కడిది.... నువ్వే తయారు చేసుకుని వచ్చావా..... నువ్వు ఎక్కడి నుండి వచ్చావు.

అభి : నా తల్లిదండ్రి ఇచ్చారు

శారద: వారి ఇద్దరి పడక సుఖానికి ప్రతీకగా నువ్వు పుటావు. నీ శరీరం నీ తల్లి పెట్టిన భిక్ష. నీ ఆత్మ నీ తండ్రిది. ఇంక నువ్వు ఎవరు.

అభి: పెద్దమ్మా.....

శారద: నీకు మరో మార్గం లేదు అభి. 23 ఏండ్లకి భర్తను కోల్పోయి మీ అమ్మ ఎన్ని అవస్థలు పడిందో నాకు తెలుసు.

ఇపుడు నువ్వు కూడా లేకపోతే..... శాపం కి విరుగుడు కోసం నీ ముందు తరాల వాళ్లు ప్రయత్నం చేశారు.... కుదరలేదు. నీకు ఏమయినా అయి నీ తల్లికీ ఏదయినా జరిగితే దానికి భాధ్యత నీదే.

అభి: శాపం....

శారద: నువ్వు ఆపని చెయ్యక పోతే.... శాపం తప్పదు.

నీ తల్లి ఋణం తీర్చుకో...... ఆయుష్షు పెంచుకో.....

అమ్మ యోని లోనుండి పుట్టావు. ఆ యోని లోకి నీ అంగం పెట్టీ నీ దేహాన్ని నీ అమ్మ దేహంతో కలిపి ఆయుష్షు నిలుపుకో....... 9 రోజులు అంతే..... తరువాత ఇదేమి వుండదు. ఎప్పటిలా బతకొచ్చు. నీ ఆశయాలు సాధించుకోవచ్చు. నువ్వు ఏం చేసినా మీ అమ్మ కోసమే కదా. నీ బాగు కోసం అమ్మ సంతోషం కోసం అమ్మతో పడుకో..... అమ్మను పడకపై తృప్తి పరచు.

అభి: అమ్మ ఏమంటుందో .......

శారద: కడుపులోని బిడ్డ ఎలా వుంటుందో కూడా తెలియకుండానే తల్లి ప్రేమిస్తుంది. ప్రాణం పోయేంత నొప్పి వచ్చినా తట్టుకుని బిడ్డకి జన్మని ఇచ్చి ప్రాణం పోస్తుంది. ఆ బిడ్డకు మంచి చేయటానికి ఏమయినా చేస్తుంది. అలాంటిది నిన్ను కాపాడుకోవటానికి మీ అమ్మ నీ పక్కన పడుకోలేదా......మేమంతా నీ గురించి ఆలోచిస్తున్నాము.

నేను కూడా నా కొడుకులతో పడుకున్నాను. వాళ్ల కంటే ఏది ముఖ్యం కాదు. మీ పెదనాన్న నీకు చెప్పినట్లే వాళ్లకు చెప్పి ఒప్పించాడు.

అభి: అమ్మ సంతోషంగా వుండాలి పెద్దమ్మ.... కానీ

శారద: నువ్వు బావుంటే మీ అమ్మ బావుంటుంది అభి.

ఒక్క తొమ్మిది రోజులు. అంతే. పాపం, ఘోరం, నరకం ఇవేవీ ఆలోచించకు. ప్రాణం మీదికి వచ్చినపుడు ఆపద్దం చెప్పినా... ఘోరం చేసినా, నేరం చేసినా, సమాజమే ఒప్పుకొని పని చేసినా అది కేవలం మన ప్రాణం కోసమే చేస్తున్నాం కాబట్టి అందుకు నరకం లో ఎలాంటి శిక్ష వెయ్యరు. అంతగా అనుమానం వుంటే అమ్మ తో పడుకున్నాక కాశీ, రామేశ్వరం వెళ్లి రా.... పాపం పోతుంది. అయినా ప్రాణం మీదకి వచ్చినపుడు ఉపాయంతో తప్పించుకోవాలి. పాపం, పుణ్యం అంటూ ఆలోచించకూడదు.

అభి: ఏం మాట్లాడ లేదు.

శారద కి ఉదయం వనజ చెప్పినా విషయం గుర్తుకు వచ్చింది.

జాకెట్ లేకుండా చీర కట్టుకుని తిరిగినా వాడిలో చలనం లేదు....... నిజంగానే వీడికి చలనం లేదా.... ఒకసారి టెస్ట్ చేద్దాం అనుకుంది.

అభి ఎదురుగా నిలబడే వున్నాడు.....

వెంటనే శారద పరుపులు జరిపే నెపంతో చీరను మోకాళ్ళ పైకి ఎత్తి కింద కూచుని ముందుకు వంగి అభి కాళ్లదగ్గర వున్న పరుపు పట్టుకుంది.

పెద్దమ్మ అలా అకస్మాత్తుగా..... చీరను పైకి ఎత్తి కూర్చోగానే పెద్దమ్మ పిక్కలు, నున్నని తొడలు, ముందుకు వంగగానే..... ఇరుకుగా వున్న జాకెట్ ను తీసుకుని బయటకు వస్తున్నట్లు వున్న తెల్లని రెండు పెద్ద సన్నులు సగం వరకు కనిపించాయి.....

అభి : కళ్ళు పెద్దవి చేసి శారద సన్నులు, తొడలు చూస్తున్నాడు.

శారద ఏమి తెలియనట్లు కూచుని టబ్ లో సర్ఫ్ కలపసాగింది.

అభికి ప్యాంట్ లో అలజడి పుట్టి పెద్దమ్మా ఈ పరుపులు మేడ పైన వేసి వస్తా అంటూ వెళ్లిపోయాడు.

###################​