మేరీ కి ఆ వూరు కొత్తగా ఉంది , చిన్నప్పటి నుండి హాస్టల్ లో ఉంది చదువుకోవడం వల్ల ఊరి వాతావరణం గురించి బాగా తెలియదు , కాలేజ్ టీచర్ జాబ్ వచ్చాక 5 సంవత్సరాల తరవాత సొంత ఊరి కి ట్రాన్స్ఫర్ అవడం చాలా సంతోషం గ ఉంది తనకి , పెళ్లి అయ్యి 2 సంవత్సరాలు అయింది , మంచి భర్త , అయన కూడా టీచర్ నే , కాకపోతే పక్క వూరు లో జాబ్, తన కూతురు అల్లుడు సొంత వురి కి రావడం తో మేరీ వాళ్ళ అమ్మ సంబరం అంబరాన్ని తాక సాగింది ।

దానికి తోడు మేరీ కి ఇపుడు 3 వ నెల , చామన ఛాయా గ ఉన్నా , చాల కళ గ ఉంటుంది మేరీ , మరీ అంట లావు కాదు ఆలా అని సన్నమూ కాదు కింద పెదవి కొంచం లావు గ ఉంటుంది నడుము బాగా సన్న గ ఉంటుంది సిల్క్ చీర లు ఎక్కువ కడుతుంది జాకెట్ బాగా బిర్రుగా ఉంటుంది

మేరీ వాళ్ళ ఇల్లు ఊరి కి కొంచం అవతల ఉండే పల్లె 4 , గదుల పెంకుటిల్లు ఆ పల్లె లో అదే పెద్ద ఇల్లు , పెద్ద గాఆస్థి పాస్తులు లేకపోయినా ఎవరి మీద ఆధారపడి అవసరం లేని జీవితం వాళ్ళది , ఉన్నంతలో గొప్ప గానే ఉంటున్నారు
ఇంటి వెనక బాత్రూం కానీ పై కప్పు లేకపోవడం కొంచం ఇబ్బంది కలిగించే విషయం , కానీ ఇంతకాలం వాళ్ళ అమ్మ నాన్న ఇద్దరే ఉండడం తో అది పెద్ద ఇబ్బంది ల అనిపించలేదు వాళ్ళకి , కానీ ఇపుడు కూతురు అల్లుడు వచ్చేసరికి పైన స్లాబు వేయిచాలనుకున్నాడు మేరీ వాళ్ళ నాన్న ,

రోజూ చక్కగా ముస్తాబయ్యి కాలేజ్ కి వెళ్లి వస్తుండేది మేరీ। , తక్కువ కాలం లోనే మంచి టీచర్ గా గుర్తింవు తెచ్చుకుంది
కానీ పల్లెటూరి సంగతి అందరికి తెలిసిందే కదా అక్కడ ఉండే రాజకీయాలు స్వార్ధాలు , సంకుచిత మనస్తత్వాలు అన్ని మాములే ,

ఉన్నంతలో మంచి బట్టలు వేసుకుంటుంది మేరీ సిల్క్ చీర మాచింగ్ జాకెట్ తలలో పూలు తప్పనిసరిగా బ్రా వేస్తుంది
ఎందుకంటే పల్లె టూరి లో మొహమాటం కూడా లేకుండా అందరూ మీ గుండెల వైపు చూడడం తనకి ఇబ్బందిగా అనిపించేది,,,, అలా ,,,,,అని వాళ్లతో చెప్పలేదు కదా అందువల్ల పవిట చెదరకుండా పిన్ను పెట్టుకుంటుంది దానితో చీర వంటికి అంటుకు పోయినట్టు ఉండి ఆమె ఎద సౌష్టవాన్ని ఇంకా స్పష్టం గా కనిపించేలా చేసేది అంతకన్నా ఎలా మేనేజ్ చేయాలో తనకి అర్ధం ఏది కాదు ,,,,

ఆమె నవ్వినప్పుడు లావుగా ఉండే కింద పెదవి చాలా అందం గా కైపు గా కనిపించేది అది చూడడానికి చాల మంది పిల్ల సాకుతో బడి దగ్గరకి వచ్చేవారు మధ్యాన్నం భోజనం అవగానే మల్లి చక్కగా మొహం కడుక్కొని పౌడరు రాసుకొని మళ్ళీ ఫ్రెష్ గా రెడీ అయ్యేది అందువల్ల సాయంత్రం తిరిగి ఇంటికి వెళ్ళేటపుడు కూడా కలువ పువ్వు లాగా నిగ నిగ లాడుతూ ఉండేది ,,,

ఒకరోజు బడి అయిపోయాక నడుచుకుంటూ ఇంటికి వస్తుండగా దారిలో కొంతమంది కుర్రవాళ్ళు పొలం పక్కాగా బైకులు ఆపుకొని బీరు బాటిల్స్ మధ్యలో పెట్టుకొని పేకాట ఆడుతూ కనిపించరు అందరికి 17 ఏళ్ళు మించి ఉండవు ।।।మీసాలు కూడా సరిగా మొలవని పిల్లలు ల చూడగానే మేరీ కి కోపం వచ్చేసింది వాళ్ళు ఒక నలుగురు ఉన్నారు రౌండ్ గా కూర్చుని

మేరీ ని గమనించగానే , బీరు బాటిల్స్ మరియు పేక లను కనిపించకుండా పక్కకి దాచారు అది గమనించిన మేరీ కి కొంచం సంతోషం నిపించింది మంచివాళ్ళే కానీ పెంపకం సమస్య నుకుంది మనసులో తాను కూడా వాళ్ళ ని గమనించనట్టుగా ముందు కదిలింది కొంచం దూరం వెళ్ళగానే వెనక నుండి ఒక ఈల వినిపించింది అప్పటి వరకు తన మనసులో వాళ్ళ మీద కలిగిన అభిప్రాయం మారిపో సాగింది వెనక్కి తిరిగి చూడాలనుకున్న ఈనాడుకు వద్దు నిపించింది ఒక నిమిషం ఆగి మళ్ళీ కొంచం పెద్దగా మరో ఈల ఏ సరి దానికి తోడు మెల్లగా వెకిలి నవ్వు కడుపు మంది పోయింది తనకి వెనక్కి తిరిగింది విసురుగా కోపం గా తమ వైపు వస్తుండడం తో నలుగురు లేచి నిలబడ్డారు బాటిల్స్ విసిరేశారు మొహం లో కొంచం భయం కనిపించింది మేరీ కి దగ్గరకి వచ్చి " చుడండి మీరు ఎవరో నాకు తెలియదు ఏ వయసులో ఇలా తిరగడం ఆడవాళ్ళని వెకిలిగా చూడడం మంచి పద్ధతి కాదు చక్కగా చదువుకోవాల్సిన వయసు మీది ఇలా మీ సమయం వేస్ట్ చేసుకోకండి "అని కొంచం అనునయం గా చెప్పగానే , వాళ్ళు తలా దించుకున్నారు మేరీ కి కొంచం జాలి నిపించి అంతటితో వదిలేసి వెళ్ళిపోయింది దారిలో , రాణి కనిపించి " ఏందీ టీచరమ్మ అడిగింది ,,, అపుడు మేరీ "ఏమిలేదు రాణి పిల్లలు ఎదో తెలియక ఆలా చేస్తుంది సర్ది చెప్పి వచ్చాను " అంది అపుడు రాణి పెద్దగా నవ్వి " అయ్యో,,,,పంతులమ్మ వాళ్ళు చిన్న పిల్లల్లా వాళ్లలో ఎర్ర చొక్క వేసుకున్న వాడు ఎవరో తెలుసా మునసబు రాయుడు వాళ్ళ కొడుకు వాడు ఈ వయసుకే చాల మంది ఆడోల్లతో తిరిగాడు వాడికి వయసుతో కూడా పని లేదు పది ఏళ్ళ పిల్ల నుండి 70 ఏళ్ళ ముసలి వాళ్ళ దాకా ఎవరిని వదలదు మాట విని వాళ్ళు మారారు అనుకుంటే మీ పొరపాటు " అని నవ్వుకుంటూ ముందుకి వెళ్ళిపోయింది రాణి ,,,

మేరీ కి అది నమ్మ బుద్ది కాలేదు ఎందుకంటే వాళ్ళు చూడడానికి అలా అనిపించలేదు దానికి తోడు రాణి కి పల్లె లో అంత మంచి పేరు లేదు అలాగే ఆలోచిస్తూ ఇంటికి వెళ్ళింది కొంచం తలా నొప్పిగా అనిపించటం తో కాఫీ తాగి కాసేపు పడుకుంది ।,,,కాసేపాగి లేచి స్నానానికి వెళ్ళింది అపుడు సమయం సాయంత్రం 6 కావస్తోంది,,, కొంచం మసక చీకటి పడసాగింది వాళ్ళ అమ్మ వేడి నీళ్లు తోడి పెట్టడం తో వెళ్లి బట్టలు గోడ మీద వేసి స్నానం చెయ్య ఆగింది అలసిపోయి ఉండటం తో వంటి మీద వేడి నీళ్లు పడగానే హాయి గా అనిపించింది స్నానం చేసి టవల్ ని తలకి చుట్టుకొని జాకెట్ కోసం గోడ మీద చెయ్యి పెట్టగ తనకి షాక్ తగిలింది అక్కడ తాను విప్పిన జాకెట్ వేసుకోబోయే జాకెట్ రెండు లేవు లంగా మాత్రమే వుంది తనకి ఏమీ అర్ధం కాలేదు ఇంతలో కొంచం నవ్వులు దూరం గా వినిపించగానే తనకి అనుమానం వచ్చి మెల్లగా బాత్రూం తలుపు కొంచం తీసి తలా బయటకి పెట్టి చూసింది ఆ దృశ్యం చూసి వాళ్ళు బిగుసుకు పోయినట్టు అయింది మేరీ కి ఇందాక చుసిన నలుగురు కుర్రాళ్ళు అక్కడకి ఒక వంద అడుగుల దూరం లో ఉన్నారు చేతి లో ఆమె జాకెట్లు ఉన్నాయి . వాళ్లలో ఒకడు దాన్ని మీద లో వేసుకొని " గూట్లో వుంది బెల్లం ముక్క గుట్టు గుట్టుగా ,,," అని తనకి వినిపించేలా వెకిలిగా పాడుతున్నడు పక్కన ఉండే వాళ్ళు ఆమె ఇంకో జాకెట్ ని బాల్ లాగా చుట్టి పైకి ఎగరేస్తూ క్యాచ్ లు పడుతున్నారు ,,ఈ లోగ

ఇంకొకడు ఉన్న తాను విప్పిన జాకెట్ తీసుకొని ముక్కు దగ్గర పెట్టుకోవడం తన గమనించి తనకి సిగ్గు తో వంటి మీద రోమాలు నిక్క పొడుచుకోసాగాయి వాడు ఆలా ముక్కు దగ్గర పెట్టుకొని వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ ని దగ్గరకి పిలిచి ఎదో చెప్పాడు వాళ్ళు వెంటనే ఆబగా ఆ జాకెట్ అందుకొని దాన్ని వెడల్పు గా తీసి పెట్టి ఇంచ్ బై ఇంచ్ పరి శీలనగా చూడసాగారు ,,,ఈ లోగ ఒకడు ముందుకి వంగి ఆమె చన్ను బుడిపె అంటుకునే భాగాన్ని ముందు పళ్లతో కరిచి పట్టుకోగా మిగతా ఇద్దరు వీపు మీద చంక భాగం దగ్గర వాసనా చూస్తూ కింద నిక్కేర్ ని నిలుపుకోవడం మొదలెట్టారు కి సిగ్గు తో రక్తం బుగ్గలోకి ఎగ చిమ్మింది ఇపుడు ఈ విషయాన్నీ ఇంట్లో చెప్పలేదు ,, ఏమి తోచక బిక్క చచ్చిపోయి అలాగే చూడసాగింది వాళ్ళని వాళ్ళు ఆలా కొంచం సేపు నిక్కేర్ కింద నిలుపుకొని సడన్ గా ఆపేసారు విషయం అర్ధం అయింది ఈ లోగ వాడు సిగరెట్ట్ ముట్టించాడు ,, ఆ ఏజ్ లో వాడు సిగిరెట్ కూడా తాగుతున్నాడు నుకుంది మేరీ దమ్ములు లాగి వదిలి ,,,, వాళ్ళ దగ్గర ఉన్న విప్పిన జాకెట్ తీసుకున్నాడు మేరీ కి ఎం చెయ్య బోతున్నాడో ని టెన్షన్ అనిపించింది వాడు ఆమె ఎడమ రొమ్ము నిప్ప్ల్ దగ్గర కాల్చి వాళ్ళ ని పిలిచి ఎదో సైగ చేసాడు వెంటనే బాత్ ఓమ్ వైపు పరిగెత్తుకుంటూ రాసాగారు ,,,, వెంటనే మేరీ తలుపు మూసేసి లోపలి వెళ్ళింది వచ్చి రెండు జాకెట్లను ఉండగా చుట్టి బాత్రూం లోకి విసిరి మెరుపు వేగం తో మాయం అయ్యారు వెంటనే ఆ జాకెట్లు తీసుకొని చూసింది జాకెట్ బాగానే ఉండు ,, కానీ విప్పిన జాకెట్ అంత నాలుగు తడి మరకలు ఉన్నాయి ,,, ఎడమ రొమ్ము దగ్గర చిన్న కాల్చిన గుర్తు ,,, అది కూడా చిన్నగా వుంది వాడు ఎడమ వైపు మాత్రమే ఎందుకు చేసాడో తనకి అర్ధం అయింది ,, ఎందుకంటే పవిట వేసుకున్నప్పుడు ఎడమ భాగం కనిపించదు ఒక వేళా రెండు వైపులా రంధ్రాలు చేస్తే ,, ఆ జాకెట్ వేసుకోవడానికి పనికిరాదు అంటే మేరీ ఆ జాకెట్ వేసుకోవాలన్నది వాడి ప్లాన్ విషయం మేరీ కి అర్ధం అయింది ,,, కోపం తో కళ్ళు ఎర్ర బడ్డాయి తనకి ,,,,కొంచం మసక చీకటిగా ఉండడంతో వాళ్ళు ఎవరో సరిగ్గా అర్ధం కాలేదు తనకి

వెంటనే ఆ జాకెట్ తీసుకొని లోపలికి పరిగెత్తు కుంటూ వెళ్లింది మేరీ. ఆమె గుండె దడ తగ్గడం లేదు. ఇంక రేపటి నుండి వాళ్ల ముఖాలు చూస్తూ వూరిలో ఎలా బడి కి వెళ్లాలి అనే ఆలోచన ఆమెకి ఊపిరి ఆడ ని వ్య లేదు. కూతురు యేదో వత్తిడి లో ఉన్నట్టు అనిపించింది మేరీ వాళ్ల అమ్మ సామ్రాజ్యం కు. కానీ అది ఏమిటో తెలుసు కోవాలని, యేమీ తెలియనట్టు గమ్మ న ఉండి పోయింది సామ్రాజ్యం.

కానీ వాళ్ళ సామ్రాజ్యం కి ఆ వురి సంగతి తెలుసు. ఆ వురి మునసబు ఎంత నీచుడో కూడా తెలుసు . అతని మాట వినకపోతే, ఉన్నవి లేనివి కల్పించి, ఊరిలో అందర దగ్గర ఎంత చులకన చేస్తాడో కూడా తెలుసు. కానీ ఇవన్నీ మేరీ కి చెప్పి ఆమెని భయపెట్టకూడదు అని నిర్ణయించుకుంది సామ్రాజ్యం.

మరుసటి రోజు మామూలుగానే రెడీ అయి కాలేజ్ కి వెలింది. ఆమె ఆలా వెళ్ళగానే , మునసబు కొడుకు రంగబాబు సామ్రాజ్యం దగ్గరకి వచ్చాడు . వాడి వయసు 17 ఏళ్ళు ఉంటాయి . వాడు రాగానే వెనకనుండి సామ్రాజ్యం వీపు మీద గట్టిగ చరిచి " ఏందీ అత్తో.." అంటూ వెకిలిగా నవ్వి మంచం మీద కూర్చున్నాడు . సామ్రాజ్యం కి వాడి అమ్మ వయసు ఉంటుంది . కానీ ఆ వురి లో ఇది మాములే. వావి వరసలు ఉండవు . తనకి చిన్నప్పటి నుండి అలవాటు అయిపోయింది . "ఏందీ బాబు ..ఇలా వచ్చావు" అంది సామ్రాజ్యం . అపుడు రంగబాబు " అదేంటి అత్తా..అల్లుడు ఎందుకు వత్తాడు ...." అని పక్కనే దాడెం మీద ఉన్న జాకెట్టు ని లాగి తన మొహం మీద ఉన్న చెమటని తుడుచుకొని పక్కకి వెయ్యబోతూ, "ఏందీ అత్తా..ఇది నే రైక లాగా లేదెయ్...చిన్నగా ఉంది..." అనగానే సంతజ్యం దాన్ని లాక్కుని.."వచ్చిన విషయం చెప్పండి బాబు " అంది కొంచం కోపం ga

అపుడు రంగబాబు " అబ్బో...ఏంటి అత్తో....రైక పట్టుకుంటేనే రయ్యిమని లేస్తున్నావ్...కొత్త రైకా ఏంది..." అంటూ మళ్ళీ ఆమె చేతిలో ఉన్న జాకెట్టు ని లాక్కున్నాడు. దాన్ని చూస్తూ ...సామ్రాజ్యం వైపు అనుమానం గ చూస్తూ..." అత్తా...ఇది మాత్రం ని రైక కానీ కాదు..చూస్తుంటే మాంచి కుర్ర రైక ల ఉంది...కొంపదీసి మేరీ టీచర్ ది కాదు కదా.." అంటూ దాన్ని రొమ్ముల దగ్గర రెండు చేతులతో పట్టుకుని గుడ్డ ని వెడల్పు గా చేస్తూ అడిగాడు...

ఇంకా సామ్రాజ్యానికి ఏమి చెప్పి తప్పించుకోవాలో అర్ధం కాలేదు ...ఏమి సమాధానం చెప్పకుండా ..ఆ జాకెట్ ని బలవంతం గా లాగేసుకుని పక్క గది లోకి విసిరేసి తలుపు వేసేసి " ఇంతకీ నువ్వు ఎందుకు వచ్చావో చెప్పు బాబు " అంది చిరాకుగా .

ఆమె కోపం అర్ధం అయినా రంగ బాబు " సరే అత్తా ...మా నాయన పొలం లో కలుపు తీసే పని ఉంది...నీకు చెప్పి ముఠా వాళ్ళని తోలుకుని రమ్మని చెప్పాడు...అది చెప్పాలని వస్తే నువ్వేమో కొత్తగా ఏదేదో చూపించి మనసంతా చెడగొట్టావ్..ఇపుడు ఇంకా ఆ రాణి ని వెతుక్కుంటూ పోవాలి " అని గొనుక్కుంటూ వెళ్ళిపోయాడు.

తన కూతురి కి ఈ ఊరిలో రక్షణ ఉండటం కష్టం అని ఆమెకి అర్ధం అవుతూనే ఉంది.కానీ గోవేర్నమెంటు జాబు ....ఏమి చేయలేని పరిస్థితి..నిరాశగా అనిపించింది తనకి...యెంత చదువు చదువుకున్న..ఈ పల్లె మనుషుల మధ్య గౌరవం సంపాదించుకోవడం అంట సులువు కాదు అనుకుంది మనసులో.

ఈ లోగ రంగ బాబు , వాడి స్నేహితులతో కలిసి ఆడుకుందాం అని వాళ్ళతో చెప్పి బడి పక్కన ఉన్న ఖాళీ స్థలం లోకి వచ్చాడు...వాళ్ళతో ఆడుకోవాలని అబద్దం చెప్పాడు కానీ...వాడి మనసు అంతాఉదయం చుసిన జాకెట్టు...అది వేసుకున్న మనిషి మీదే ...

అపుడు సమయం సాయంత్రం 4 అయింది..పాఠాలు చెప్పడం అయిపోవడం తో , మేరీ టీచర్ పిల్లలని ఆడుకోమని బయటకి పంపించి తనుకూడా వాళ్ళ గమనిస్తూ వరండా లో నిలబడింది. అది గమనించిన రంగ బాబు ....వాళ్ళ స్నేహితులతో ..టీచర్ దగ్గర కొంచం పని ఉంది అని చెప్పి ..వరండా దగ్గరకి వచ్చాడు ...

ఆ రోజు మేరీ టీచర్ ఆకు పచ్చ రంగు లో ఉన్న సిల్క్ జాకెట్టు వేసుకుని ఉంది..శనగ రంగు చీర...బిగుతయినా శరీర సౌష్టవం ....చామన ఛాయా...కొంచం కూడా కొవ్వు లేని...కండ పట్టిన దేహం ..దానికి తోడు సాయంత్రం అవడం తో చీర కాస్త నలిగి ఉంది...జాకెట్టు కూడా సిల్క్ ది అవడం తో మెరుస్తూ ఉంది...అది చూసి రంగ బాబు నోటా మాట రాలేదు...గుటకలు వేయసాగాడు...

రంగ బాబు తన వైపు రావడం గమనించిన మేరీ, " ఏంటి బాబు...ఇలా వచ్చావు.." అని అడిగింది . వాడి మనసులో ఇలాంటి ఆలోచనలు ఉన్నాయి అన్నది ఆమెకి అసలు తెలియదు...ఏదో అవసరం అయి వచ్చి ఉంటాడు అనుకుంది..అందుకే చాల మాములుగా పలకరించింది..దానికి తోడు ఊరి ప్రెసిడెంట్ కొడుకు కాబట్టి...ఇంకొంచం నెమ్మదిగా..

ఆమె ఆలా అడిగేసరికి వాడికి ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు...కానీ ఎలా అయినా ఆమె దగ్గరగా వెళ్ళాలి అనేది వాడి మనసులో పథకం ....గొంతు సవరించుకుంటూ " టీచరమ్మ ...నేను 6 వ తరగతి దాక సదివాను...మా అయ్యా ఇంకా సాల్లేరా అన్నాడు..నాకేమో బాగా సదువుకోవాలని ఉంది...మీ లాంటి టీచరమ్మ అప్పట్లో ఉంది ఉంటె...అసలు సదువే ఆపేసేవాడిని కాదు " అన్నాడు బిర్రుగా ...గుండ్రం గా ఉన్న ఆమె భుజం వైపు ఆశగా చూస్తూ...

దానికి మేరీ టీచర్ ...వాడి వైపు మెచ్చుకోలుగా చూస్తూ..." మనసు ఉంటె మార్గం ఉంటుంది రంగ బాబు " అని ..." రా కూర్చో " అని ఆమె ఒక కుర్చీలో కూర్చుని వాడికి ఒక కుర్చీ చూపించింది .....వాడు లేని వినయం నటిస్తూ ..." మీ ముందు నేను కూర్చును టీచరమ్మ..." అని అలాగే నిలబడ్డాడు...

అపుడు మేరీ టీచర్ వాడి మొహమాటాన్ని గమనించి " పర్వాలేదు...కూర్చో " వాడి చెయ్యి పట్టుకుని కూర్చోబెట్టింది...ఆమె ఆలా దగ్గరగా వాడి చెయ్యి పట్టుకున్న సమయం లో సిల్క్ జాకెట్ లో నుండి గాలి వాటుగా వచ్చిన వాసన వాడిని ..పిచోడిని చేసింది....ఆ వాసనా గుండెల నిండా గట్టిగ పీలచాలి అనిపించింది వాడికి ...కానీ ఆ వికాసం వెంటనే పోయింది...అప్పటికి ఆ వాసనా పీల్చుకోవాలని గాలికి ఎదురుగా కూర్చున్నాడు...ఆమె మీదుగా వచ్చే గాలి అయినా పీల్చాలని...

మేరీ టీచర్ వయసు 27 సంవత్సరాలు . ఆమె కన్నా రంగ బాబు పదేళ్లు చిన్న వాడు. అందువల్ల వాడి మనసు లోని దుర్బుద్ధి ని ఆమె అసలు గమనించలేదు.

మేరీ టీచర్ ది పేద కుటుంబం అయినా ...ఆమె బాగా చదువుకున్న మహిళ. అందువల్ల బాగా శుభ్రత ఎక్కువ. ఉన్నంతలో మంచి బట్టలు వేసుకుంటుంది. చక్కగా పౌడర్ పూసుకుంటుంది. సెంట్ లాంటివి అసలు వాడదు. నిజమైన అందం సహజత్వం లోనే ఉంటుంది అని నమ్ముతుంది ఆమె. మంచి వయసులో ఉండడం వాళ్ళ ఆమె శరీరం నుండి వచ్చే పరిమళం చాల సహజం గా, గడ్డి పూల స్వచ్ఛమైన సువాసన ని గుర్తు చేస్తూ ఉంటుంది . ఒక రకం గా చెప్పాలి అంటే ...పాతసినిమా లో జీవిత లాగా ఉంటుంది కొంచం పోలికలు .

రంగ బాబు ఇంకా ఆలస్యం చేయకూడదు అనుకుని " టీచరమ్మా..నాకు మల్లి సదుకోవాలని ఉంది...కానీ ఈ వయసు లో బడి లో తీసుకోరు కదా...అందుకే మీరు పాఠాలు సెప్పేటపుడు ...నేను యెనక బెంచి మీన కూసుని ఇంటా..." అన్నాడు మొహమాటం నటిస్తూ .

చదువు మీద వాడికి ఉన్న తపన చూసి ముచ్చట అనిపించింది మేరీ టీచర్ కి . మెచ్చుకోలుగా వాడి భుజం మీద తడుతూ " నీకు నేను ఉన్నా " అంది ఆప్యాయం గా. ఆమె మెత్తటి చేతి స్పర్శ వాడి మొరటు శరీరానికి తగలడం తో ఒక్కసారిగా స్వర్గం లో తేలినట్టు అనిపించింది వాడికి . ఆ స్పర్శ తోనే తృప్తి అనిపించింది వాడికి .ఇంతకన్నా వేరే అవసరం లేదు అనుకున్నాడు ఆ సమయం లో . వాడు అనుకున్న విధం గానే జరగడం తో సంతోషం గా అక్కడనుండి బయలుదేరి వెళ్ళిపోయాడు.

మరుసటి రోజు ఉదయాన్నే 7 గంటలకల్లా మెలుకువ వచ్చింది వాడికి . మాములుగా అయితే ,10 గంటల దాక లేవడు.. ముందు రోజు రాత్రి స్నేహితులతో మందు తాగాడు అంటే ఇంకా నేరుగా సాయంత్రమే లేస్తాడు ... కానీ నిన్ను మేరీ టీచర్ ఇచ్చిన వెచ్చటి మెత్తటి స్పర్శ కి వాడికి సరిగ్గా నిద్ర పట్టలేదు...నిద్రలోనే వాడికి రెండు సార్లు కారిపోయి...నిక్కర్ అంతా అట్టలు కట్టేసింది..ఇంట్లో వాళ్ళ అమ్మ చూడకముందే గబుక్కున లేచి బాత్రూం లోకి పోయి ఆ నిక్కేర్ ని పిండి ఆరేసుకున్నాడు...స్నానం చేసే సమయం లో మేరీ టీచర్ సిల్క్ జాకెట్ గుర్తు రావడం తో మల్లి ఇంకోసారి చేతి కి పని చెప్పి ఆ బరువు దించుకుని స్నానము ముగించి..నేరుగా బడి దగరికి బయలు దేరాడు.

అప్పటికే మేరీ టీచర్ పిల్లలకి పాఠాలు మొదలుపెట్టేసింది. బోర్డు మీద ఏబీసీడీ లు రాస్తూ ఉంది..ఆ సమయం లో వాడు వెళ్లి తలా దించుకుని తలుపు దగ్గర నిలబడ్డాడు వినయం గా...అది చుసిన టీచర్ " రంగ బాబూ...లోపలి వచ్చి కూర్చో " అని చెప్పి మల్లి బోర్డు వైపు తిరి గి రాయడం మొదలుపెట్టింది. వాడు వేరుగా వెనక బెంచి లోకి వెళ్లి కూర్చున్నాడు...నోట్స్ తెరిచి ...అవి రాయడం మొదలు పెట్టాడు...చెయ్యి తిరగడం లేదు వాడికి..చాల విసుగ్గా అనిపించింది వాడికి...కానీ ఒక్కసారి మేరీ టీచర్ ని చూడగానే మల్లి వాడి మెదడు నిండా కామం కమ్మేసింది.ఆ రోజు టీచర్ పింకు రంగు జాకెట్ వేసుకుంది...దాని మీదకి అదే రంగు చిన్న చిన్న పూలు ఉన్నా తెల్లటి సిల్క్ చీర కట్టుకుంది...చీర కట్టు చాల బింగించి కడుతుంది ఆమె...శిల్పానికి చీర చుట్టినట్టు..ఆమె వంపు సొంపులు...ఆమె శరీర సౌష్టవం ని ఇనుమడింప చేస్తూ ఉంటుంది.దానికి తోడు ఆ జాకెట్టు ఆమె చంక దగ్గర పట్టిన చెమట ని బయటకి బాగా కొట్టొచ్చినట్టు కనిపించేసా చేతుడి ఆ పింకు రంగు .

ఇప్పటి దాక దొంగ చాటుగా ఆమెని చుసిన వాడికి..ఈ రోజు దర్జా గా ...కూర్చుని ఆమెని నఖ శిఖ పర్యంతం చూసే అవకాశం రావడం తో వాడి ఆనందానికి హద్దులు లేవు .. ఇంచు బై ఇంచు చాల శ్రద్దగా ఆస్వాదిస్తున్నాడు .....వీపు మీద జాకెట్టు కి గుండ్రం గా ఒక చిన్న చెమట మారక...ఆ మరకచుట్టూ...బిగించి కట్టిన బ్రా స్టాప్స్...జాకెట్టు పైకి తేలి స్పష్టం గా కనిపిస్తున్నాయి...ఆమె రాయడానికి చెయ్యి పైకి ఎత్తిన ప్రతి సారి.. బిగుతుగా ఉన్న చంక లో తడిచిన జాకెట్టు ...ఆమె బాహుమూలకి అతుక్కుని ..ఆమె చంక యొక్క బిగువు ని చూపించు తుంది...అపుడు వాడు మనసులో " పెళ్లి చేసుకుంటే ...సన్ను సంక ఉన్న పిల్లని చూసి చేసుకో "అని పెద్దవాళ్ళు ఎందుకు అంటారో ఇపుడు నిజం తెలిసింది వాడికి .

వాడికి నిజానికి ఆడ వాళ్ళతో పరిచయం కొత్త కాదు...14 ఏళ్ళ నుండే తిరుగుళ్ళు మొదలు పెట్టాడు...వాళ్ళ నాన్న సర్పంచ్ అవడం తో వాడికి ఇంకా అడ్డు లేకుండా పోయింది...వయసుతో సంబంధం లేకుండా..వాళ్ళ పొలం లో పనిచేయడానికి వచ్చే చాల మందితో వాడి కోరికలు తీర్చుకున్నాడు ..60 ఏళ్ళు ఉన్న వయసు వాళ్ళని కూడా వదిలేవాడు కాదు..కానీ మొదటిసారి...ఒక చదువుకున్న ఆడది...వాడిని డామినెటే చేసే స్థితి లో ఉన్న ఆడది...అవడం తో వాడు చాల కొత్తగా ఫీల్ అవుతూ ఉన్నాడు...దానికి తోడు ఆమె శరీర ఛాయా...కొద్దిగా లావు గా ఉండే కింద పెదవి...పెద్దగా ఉండే కళ్ళ కి కాటుక...బొట్టు లేకపోవడం .... వాడు తక్కువగా భావించే కులానికి చెందడం ...ఇవన్నీ వాడి మనసుని తొలిచేస్తున్నాయి...

వాడు ఆలా ఆలోచిస్తూ ఏదో లోకం లో ఉండగా ...చటుక్కున వాడి భుజం మీద ఒక చెయ్యి పాడడం తో ఉలిక్కిపడి ఈ లోకం లోకి వచ్చాడు. ఆ చెయ్యి మేరీ టీచర్ ది. వాడు ఆలా ఉలిక్కిపడడం తో టీచర్ కి నవ్వు వచ్చింది . "ఏంటి ...భయపడ్డవా...బాగానే రాస్తున్నవే " అంటూ వాడి నోట్స్ తీసుకుని పరిశీలించసాగింది.ఆమె అంత దగ్గరగా వచ్చి నిలబడం తో ..ఆ చీర కుచ్చిళ్ళ వాసన వాడి ముక్కు పుటలకి సోకింది...మతెక్కించే ఆడవాసన..తాకితే పిగిలిపోతుందేమో అనేలా ఉంది పింకు జాకెట్టు భుజాల దగ్గర ....జబ్బబిగుతు వాడికి పిచ్చెక్కిస్తోంది...ఆమె చేతులు సన్నగా...పొడవుగా ఉంటాయి..కానీ జబ్బలు గుండ్రం గా, బిగుతు గా ఉంది చాల కసి గా అనిపిస్తాయి...

ఆమె కానీ మేరీ టీచర్ కాకుండా ఉంది ఉంటె..ఈ పాటికి వాడు ఆమె ప్రమేయం కూడా లేకుండా ఎపుడో బలవంతం గా అనుభవించేవాడు ...వాడికి అది మాములే...కానీ అక్కడ ఉంది మేరీ టీచర్ . వాడిలో పుడుతున్న బడబాగ్ని లాంటి కోరికలను బలవంతం గా అణుచుకుంటున్నాడు . అపుడు టీచర్ " చాల బాగా రాసావు మొదటి రోజునే...నువ్వు ఇలాగె తపన గా చేస్తే చాల త్వరగా నేర్చేసుకుంటావు " అని మెచ్చుకుని వాడికి నోట్స్ ఇచ్చి మరల బోర్డు దగ్గరకి వచ్చి..ఈ రోజుకి చాలు అని చెపింది అందరికి.

ఇపుడు వాడి మనసు నిండా కామాగ్ని రగిలిపోతూ ఉంది...చేత్తో కొట్టుకుంటే పోయేది కాదు అది...వాడి మనసులో ఒక ఆలోచన వచ్చింది ఆ సమయం లో.

బడి అయిపోయాక...చీకటి పడే దాక అటు ఇటు తిరుగుతూనే ఉన్నాడు...సరిగ్గా సమయం 8 గంటలు అయేదాకా ఎదురు చూసాడు...ఎందుకంటే పల్లె లో దాదాపు అందరు ఆ సమయం లోనే స్నానము చేస్తూ ఉంటారు ...మేరీ టీచర్ ఇంటి వెనక వేరే ఇల్లు ఉండవు..అన్ని గుబురు చెట్లు ఉంటాయి...వాళ్ళ ఇంటి బాత్రూం కూడా వెనక వైపే ఉంటుంది...స్నానము చేసేటపుడు విప్పిన బట్టలు గోడ మీద వేస్తారు అని వాడికి ఒక అంచనా...ఆలా వేసి అలాగే ఉంచుతారో..లేదా స్నానము అయ్యాక తీసుకెళ్లి లోపల వేస్తారో కూడా తెలియదు...కానీ ప్రస్తుతానికి వాడి తాపం తీర్చుకోవడానికి వాడిని ఉన్న ఒకే ఒక మార్గం అది...వాడి అదృష్టాన్ని పరీక్షించుకునేందుకు సిద్ద పది మెల్లగా పిల్లిలాగా అడుగులు వేసుకుంటూ మేరీ టీచర్ ఇంటి వెనక వైపుకి వెళ్ళాడు...ఆ సమయం లో పల్లెటూరు లో ఎవరు పెద్దగా బయట తిరగరు..

కానీ బాత్రూం గోడ మీద చూడగానే వాడి ఆశ నిరాశ అయిపొయింది...ఖాళీ గోడ వెక్కిరించింది...అన్ని గంటలు బయటనే తిరుగుతూ ఈ సమయం కోసం వేచి చుసిన వాడి మనసు నిస్సురుమనిన్ది....ఇంకా చేసేది ఏమి లేక దిగాలుగా వెనక్కి తిరిగాడు....

సరిగ్గా అదే సమయం లో మేరీ టీచర్ గొంతు వాళ్ళ ఇంట్లో నుండి లీలగా వినిపించింది..గొంతు మెల్లగా దగరవుతున్న సందర్భం...బాత్రూం తలుపు తెరిచినా కిర్రు శబ్దం...వడిలో ఆవిరి అయిపోతున్న ఆశలని ...పెట్రోల్ పోసి మాన్తా పెట్టసాగాయి...శబ్దం చెయ్యకుండా గోడ పక్కనే కిందుగా నక్కి కూర్చున్నాడు...మొదట చీర గోడమీద కుప్పగా పడింది...ఒక నిమిషం తరవాత లంగ వచ్చి సిల్క్ చీరని కప్పేసింది...సరిగ్గా ...ఇంకో నిమిషం తరవాత ... పెరటి గోడ మీద చిరుజల్లు కురిసినట్టు...అప్పటిదాకా మేరీ టీచర్ వంటిని బిగుతుగా అంటిపెట్టుకుని ఉన్న పింకు జాకెట్టు..ఆమె వంటిమీద నలిగి నలిగి...ఇంకాసేపు ఉంటె పిగిలిపోతేనేమో అనే భయం తో వడ్డున పడ్డ చేప పిల్ల లాగా గోడ మీదకి వచ్చేసింది...వాడు తలా ఎత్తి పైకి చూస్తూ చేతికి అండ్ దూరం లో వాడికి ఇష్టమైన టీచరమ్మ విప్పిన జాకెట్టు...కానీ వాడు అపుడే తీసుకోలేడు...ఆమెకి అనుమానం రాకూడదు అని ఓపికగా ఎదురుచూడసాగాడు...

వంటిమీద నీళ్లు పడుతున్న శబ్దం...సంతూర్ సోపు వాసనా..వేడి నీళ్లతో కలిసి ఘుమాయిస్తోంది ...ఒక్క అయిదు నిమిషాల తరవాత నీళ్ల శబ్దం ఆగిపోయింది..స్నానము అయిపోయిందేమో...ఇంకో రెండు నిమిషాల తరవాత మల్లి బాత్రూం తలుపు కిర్రు శబ్దం ....ఆమె వెళ్తూ వెళ్తూ నోటి కదా బిర్యానీ ముద్దా లాగేసినట్టు జాకెట్టు తీసుకుని వెళ్తుందేమో అని వాడి గుండె వేగం పెరిగిపోయింది....కానీ అదృష్టం వాడి వైపే ఉంది...ఆ బట్టలుఅలాగే వదిలేసి ...లోపలి వెళ్లి పెరటి తలుపు వేసేసింది మేడం గారు ...

అపుడులేచాడు మెల్లగా,..ఆకలి గొన్న పులి లాగా...ఆ జాకెట్టు కింద అంచు పట్టుకుని మెల్లగా లాగాడు...సిల్క్ జాకెట్టు అవడం తో జర్రున జారీ వాడి వాడి భుజం మీద పడింది...టీచర్ సన్నగా...బలం గ ఉండడం వాళ్ళ జాకెట్టు చాల చిన్నదిగా ఉంది...పట్టుకుంటే వాడి పిడికిలి లోకి ఇమిడిపోయింది మెత్తగా...

ఆ మసక చీకటి లో ...పింకు రంగు సిల్క్ జాకెట్టు మెరుస్తూ ఉంది...వాడు ఇంకా ఒక్క క్షణం కూడా ఆపుకోలేక దాన్ని రెండు చేతులతో పట్టుకుని మొహం మీద రుద్దుకోసాగాడు...అపుడే విప్పిన జాకెట్టు అవడం తో కొద్దిగా చెమట తడి కూడా తెలుస్తూ ఉంది...ఉదయం బడి లో ఆమె తన దగ్గరకి వచ్చినపుడు వచ్చిన వాసన....ఇంకఆపుకోలేక జాకెట్టు ని ముక్కు దగ్గరపెట్టుకుని గాఢం గా గుండెల నిండా పీల్చుకున్నాడు...అపుడు కానీ వాడి తపన తీరలేదు...27 ఏళ్ళ పంతులమ్మ దేహం నుండి వచ్చే వెచ్చని సువాసన అది...వాడు ఏంటో మందిని కలిసిన కానీ..ఇంట మత్తుగా ఉన్న వాసన వాడు చూడలేదు...రెండుసార్లు గట్టిగ గాలి పీల్చగానే ఒక్కసారిగా భళ్ళున కక్కేసుకున్నాడు డ్రాయేర్ లో....ఉదయం నుండి మోస్తున్న బరువు ఒక్కసారిగా దిగి పోయింది...తేలిక పడ్డాడు....ఇంక జాకెట్టు ని మల్లి దాని స్థానం లోకి చేర్చే ముందు మల్లి వాసన చూసి...చెమట రుచి చూసి...తృప్తిగా కదా పెట్టేసి ఇంటి దారి పట్టాడు

వాడి అదృష్టం బాగుండి...వాడు వెళ్లే సమయానికి ఎవరు బయట లేరు...నేరుగా బాత్రూం లోకి వెళ్లి నిక్కర్ తీసేసి దాన్ని బకెట్ లో ఉండే నీళ్లలో పిండేసాడు..అలాగే డ్రాయెర్ కూడా...ఇంత ఎక్కువగా ఈ మధ్య వాడికి కారలేదు..దాదాపు 3 స్పూన్స్ దాకా కక్కేసాడు..దాన్ని చూసి గర్వం గ ఫీల్ అయ్యాడు వాడు.వేడి నీళ్లతో చక్కగా స్నానం చేసి హాయిగా పడుకుని నిద్రపోయాడు.

మరుసటి రోజు నిద్ర లేవగానే శరీరం తేలిపోయేంత తేలికగా అనిపించింది వాడికి. గబగబా స్నానం చేసి కాలేజ్ కి బయలుదేరాడు. కానీ వాడు కాలేజ్ కి వెళ్తున్న విషయం వాడి అమ్మ నాన్న లకి తెలియకుండా జాగ్రత్త పడ్డాడు. వాళ్ళకి తెలిస్తే వెళ్లనివ్వరని , పైగా అనుమానం వస్తుందని బాగా తెలుసు వాడికి.

తీరా బడికి వెళ్లేసరికి ఆ రోజు మేరీ టీచర్ రాలేదు...బాగా నిరాశ పడ్డాడు వాడు. ఎందుకురాలేదో కనుక్కోవాలని మేరీ టీచర్ ఇంటి వైపు అడుగులు వేసాడు . వాళ్ళ ఇంటి ముందు పాత డొక్కు సైకిల్ ఒకటి ఆగి ఉంది. ఎవరో వచ్చారు అన్న విషయం వాడికి అర్ధం అయింది. మెల్లగా గోడ పక్కాగా వెళ్లి నిలబడ్డాడు ఏమి జరుగుతుందో వినాలి అని.

లోపల నుండి ఏవో అరుపులు వినిపిస్తూ ఉన్నాయి...ఒక మగ గొంతు ...బాగా తగినట్టు అర్ధం అవుతూ ఉంది...మాటలు తూలుతూ ఉన్నాయి..." అత్తా...నేను నీకు ముందే సెప్ప ...ఆ పిల్లకి సాధువు వద్దే అని...ఇన్నావా నా మాట..ఈ రోజు ఆ పిల్ల టిప్పు టాపుగా రెడీ అయి...సిలుకు సీరలు...సిలుకు రైకలు ఏసుకుని ...తిప్పుకుంటా తిరుగుట ఉంటె...ఈ పల్లె లో మన పరువు ఏమి గాను..అసలు ఈ పిల్లని బతకనీతారా ఈళ్ళు ..." అంటూ ఎదో అరుస్తూ ఉన్నాడు.మేరీ టీచర్ గురించి వాళ్ళ అమ్మ సామ్రాజ్యానికి చెప్తున్నాడు అని అర్ధం అయింది రంగ బాబు కి .కాసేపటికి గొంతు గుర్తు పట్టాడు. అది యాకోబు గొంతు . అతడు సామ్రాజ్యం కి చిన్న తమ్ముడు..పచ్చి తాగుబోతు ...పెళ్ళాం కూడా వదిలేసింది...అప్పుడపుడు తాగడానికి డబ్బులకోసం వాళ్ళ అక్క దగ్గరకి వెళ్లి తీసుకుంటు ఉంటాడు

అయన అన్న దానికి సామ్రాజ్యమ్మ ఎదో చెప్పబోతు ఉండగా , మేరీ టీచర్ కలగచేసుకుని " మామయ్య ...నువ్వు నా విషయం లో కలగచేసుకుంటే నేను ఒరుకోను..ఎవరో ఎదో అనుకోవడం ఏంటి..నేనేం తప్పు చేశాను..నా సొంతగా నేను చదువుకుని ..ఉద్యోగం తెచ్చుకుంటే..అది నీకు పరువు హీనతా.....నీలాగా తాగి తిరుగుతూ ఉంటె ..అది మర్యాదా " అని గట్టిగ అరిచేసరికి , సామ్రాజ్యమ్మ తమ్ముడిని బయటకి పంపేసింది కొంత డబ్బు ఇచ్చి...అయన ఏదో గొణుక్కుంటూ వెళ్ళిపోయాడు.

అయన వెళ్లిన కాసేపటికల్లా మేరీ టీచర్ బయటకి వచ్చింది...హ్యాండ్ బాగ్ తగిలించుకుని రావడం తో కాలేజ్ కి బయలుదేరింది అని రంగ బాబు కి అర్ధం అయి...సంతోషపడ్డాడు...ఆమెకి కనిపించకుండా పొలం లో నుండి వెళ్లి..ఆమె బడి కి వచ్చేసరికి వెనక బెంచి లో కూర్చుని ఎదో రాసుకుంటూ ఉన్నాడు ...

టీచర్ లోపలి వచ్చింది.హ్యాండ్ బాగ్ తీసి టేబుల్మీద పెట్టి హాజరు పిలిచింది...ఆ రోజు టీచర్ ఎందుకో కొంచం ఇబ్బందిగా ఉన్నట్టు ఆమె శరీర భాష చూసి వాడికి అర్ధం అవుతూ ఉంది..మోచేతులు ఫ్రీ గ ఉంచకుండా ...గుండెకి అడ్డం పెట్టుకునేలాగా అసౌకర్యం గ ఉంది ..ఏమి జరిగిందో వాడికి అర్ధం కాలేదు..ఆమె ఈ రోజు పాఠం అంతా కుర్చీ లో కూర్చునే చెప్పింది...నిలబడలేదు...బోర్డు మీద రాయలేదు ...ముడుచుకుపోయి కుర్చునట్టు కూర్చుని పాఠం అంతా చెప్పేసింది..

మధ్యలో పాస్ బెల్లు కొట్టగానే పిల్లలు అందరు బయటకి వెళ్లారు...రంగ బాబు వేళ్ళ కుండా...నోట్స్ తీసుకుని టీచర్ దగ్గరకి వెళ్ళాడు ...వాడిని ఆ రోజు ఆమె అసలు పాటించుకోనట్టు ఉంది...వాడు దగ్గరకి వస్తున్న కూడా...దూరం నుండే " రంగ బాబు...ఈ రోజు కాదు..రేపు నీకు పాఠం చెప్తా..సరేనా..." అని దగ్గరకి రాకుండా అడ్డకుంటున్నట్టు చెపింది...వాడికి ఎక్కడో భయం వేసింది...నిన్న రాత్రి వాడు చేసినది ఆమెకి ఎమన్నా తెలిసిందా అనే భయం వాడికి..కానీ తెలిసే అవకాశం లేదు అని వాడి నమ్మకం..

వాడు " సరే..టీచర్ " అని చెప్పి నోట్స్ అక్కడ పెట్టి ...బయటకి వెళ్ళాడు...వెళ్ళగానే ఆమె ఫోన్ తీసి ఎవరికో కాల్ చేసింది . వాడు కిటికీ పక్కనే ఉన్న గోడ దగ్గర నిలబడి ..ఆమె మాటలు ఆలకించసాగాడు .

"ఏమండి..మీకు ఎన్ని సార్లు చెప్పను ...ఇలాంటి పల్చటి జాకెట్లు నాకు కుట్టించవద్దు అని..ఇలాంటి 2 x 2 జాకెట్స్ ఇలాంటి పల్లెటూరిలో వేసుకుంటే అసలు బాగుండదు..బ్రా లు అన్ని పాడయిపోయాయి..కొత్తవి కొని పంపమంటే నెల అయినా ఇంతవరకు లేదు...నా పరిస్థితి మీకు ఎలా చెప్పాలో అర్ధం కావడం లేదు...ఏ రోజు నా జాకెట్స్ అన్ని మాసిపోయి ఉన్నాయి...ఈ రెడ్ జాకెట్ వేసుకోక తప్పలేదు...బ్రా కూడా లేదు..ఇది చాల పల్చగా ఉంది..ఏ రోజు పిల్లల ముందు నిలబడి పాఠం చెప్పే ధైర్యం కూడా నాకు లేదు ...చాల ఇబ్బందిగా ఉంది...మీరు రేపు ఎలా అయినా రండి...వచేటపుడు సరుకులతో పటు మంచి బ్రా లు మర్చిపోకుండా కొనుక్కురండి " అని వాళ్ళ ఆయనతో చెప్తూ ఉంది అని అర్ధం అయింది వాడికి.

ఆమె నిలబడకపోవడానికి, వాడిని దగ్గరకి రానివ్వ కుండా ఆపడానికి కారణం ఏ రోజు ఆమె వేసుకున్న జాకెట్టు పల్చగా ఉండడమే అని అపుడు వాడికి అర్ధం అయి...వాడి గూటం ఒక్కసారిగా నిగడడాన్ని నిలబడింది. పవిట నిండుగా కప్పుకుని ఉండడం వల్ల వాడికి ఆ విషయం ఆమె చెప్పేదాకా అర్ధం కాలేదు ... ఇంకా ఒక్క నిమిషం కూడా ఆగలేకపోయాడు ...వెనక వైపు ఉండే కిటికీ దగ్గరకి మెల్లగా పిల్లి లాగా అడుగులు వేసాడు ..ఆ కిటికీ నుండి చుస్తే ఆమె వెనకవైపు కనిపిస్తుంది ...కొంచం లోపలి తొంగి చూసాడు శబ్దం లేకుండా..వాడి గుండె జారిపోయినంత పని...వీపు దగ్గర ఆ జాకెట్ సంగతి బయట పడింది ..చాల పల్చగా ఉంది...ఆ ఎర్రటి పల్చటి జాకెట్టు లో నుండి ఆమె చామనఛాయ దేహం స్పష్టం గ కనిపిస్తూ ఉంది...వాడి గుండె వేగం పెరిగిపోయింది...వీపు మీద ఉండే ఎముకలు కూడా పుష్టిగా బయటకి కనిపిస్తున్నాయి...బాగా చదును చేసిన మైదానం అంతా గట్టిగా, బిర్రు గ ఉంది ఆమె వీపు..

వీపు చూసి కూడా కార్చేసుకోవచు అని ఆ రోజు అర్ధం అయింది వాడికి. వెనక వైపు ఎవరు ఉండరు అనే ఉద్దేశం తో టీచర్ ముందు వైపు బాగా కవర్ చేసుకుంటూ వెనక వైపు వదిలేసింది..అది వాడికి కలిసొచ్చింది ....

ఇపుడు వాడి ముందు ఉన్న లక్ష్యం ఒక్కటే...అసాధ్యం అయినా కానీ...ఎలా అయినా ఆమె ముచికలు ఎలా ఉంటాయో చూడాలనే ఆలోచన..బాగా నల్లగా ఉంటాయా...లేక తేనె రంగులో ఉంటాయా...ఆమె చామనఛాయ కాబట్టి నల్లగా ఉండే అవకాశం ఉంది అని వాడి మనసులో ఆలోచనలు గింగురులు తిరుగుతున్నాయి...మచ్చ చిన్నగా ఉంటుందా ..లేక అరచేయి అంత వెడల్పు గ ఉంటుందా ...ముచిక చిట్టిగా ఉంటుందా ...లేక బొటన వేలు లాగా లావుగా పొడవుగా ఉంటుందా...ఇలా వాడి ఆలోచనలు ఆగడం లేదు...ఎలా అయినా వాటిని దర్శించుకోవాలి అని గట్టిగ నిర్ణయించుకున్నాడు...ఎందుకంటె...ఈ అవకాశం పొతే మల్లి రాదు...ఆమె అసలు అలాటి పల్చటి జాకెట్లు వెయ్యదు...ఒకవేళ భవిష్యత్తులో వేసిన ..వాళ్ళ అయన తీసుకొస్తున్న బ్రా వేసుకోవడం తథ్యం ...ఇక్కడ ఈ అవకాశం కోల్పోతే...వాళ్ళ బాత్రూం లోకి తొంగి చూసే అవకాశం కూడా లేదు...కాబట్టి వాడికి ఉన్న ఒకే ఒక్క అవకాశం ఇదే...కానీ ఎలా ?????

ఆమె అదృష్టం ఏంటి అంటే...ఆ బడి లో ఇద్దరు టీచర్లు మాత్రమే ఉంటారు...ఇంకో టీచర్ ఆ రోజు సెలవు...కాబట్టి టీచర్స్ తో ఇబంది లేదు అనుకుంది ...మిగతావాళ్ళు చిన్న పిల్లలు కాబటికి...వాళ్ళు పట్టించుకోరు అని ఆమెకి తెలుసు..అందరు 1 ,2 తరగతి పిల్లలే.

రెండో టీచర్ రాకపోవడం తో ఆ పిల్లల భారం కూడా మేరీ టీచర్ మీదేపడింది. ఒక క్లాసుని బయట ఆడుకోమని చెపింది..ఇంకో క్లాస్ ఆమె చూసుకుంటూ ఉంది...బయట ఆదుకునే పిల్లలకి రంగ బాబు ని తోడుగా ఉండమని చెపింది.ఇందులో ఆమె తెలివి తేటలు లేకపోలేదు . అక్కడ ఉన్న వాళ్లలో రంగ బాబు ఒక్కడే కాస్త పెద్ద పిల్లవాడు . ఆలా అని వాడి మీద ఆమెకి ఎలాంటి చెడుఅభిప్రాయం లేదు ...కానీ వయసు ప్రభావం వల్ల ఏదైనా ఉండే అవకాశం ఉండొచ్చు అనే భావనతో వాడిని బయట ఉంచే ఆలోచన అది . ఆమెకి రెండు పనులు అవుతాయి...

వాడు కూడా ఆమె చెప్పగానే ఎటువంటి సంకోచం లేకుండా "సరే టీచర్" అని ఆమెకి కొంచం కూడా అనుమానం రాకుండా..అసలు ఆమె వైపు సరిగ్గా చూడకుండానే బయటకి వెళ్లి పిల్లలని చూసుకోసాగాడు . వాడి చూపులు అసలు ఆమెని పటించుకోకపోవడం తో హమ్మయ్య అని ఉపిరి పీల్చుకుంది .

రంగ బాబు కి ఏమి చేయాలో తోచడం లేదు..వాడు ఏ మాత్రం తొందర పడ్డా..ఆమెకి వాడి మీద అనుమానం వస్తే ..వాడు కనీసం బడి దగ్గరకి కూడా రాలేదని వాడి బాగా తెలుసు...అందుకని ఆమెకి కొంచం కూడా అనుమానం రాకుండా ఆమె "ముచ్చిక దర్శనం" చేసుకోవాలని ఆరాటం.

ఏ లోగ వాడికి ఒక ఆలోచన వచ్చింది ...ఆమెని ఎలా అయినా కుర్చీలో నుండి లేపగలిగితే...అటు ఇటు ఆమె కదిలే క్రమం లో ఏదన్నా అవకాశం రావచ్చు...అని ... వెంటనే అక్కడ ఆడుకుంటున్న ఒక పిల్ల వాడిని మెల్లగా గిల్లాడు వాడు చూడకుండా...అపుడు ఆ పిల్ల వాడు ఏడవడం మొదలు పెట్టాడు ...ఇపుడు మొదలయింది వాడి గుండె దడ...టీచర్ వస్తుందా ..రాదా..అని ...

బయటనుండి పిల్లల ఏడుపు వినపడడం తో టీచర్ కంగారుగా ..జాకెట్ సంగతి మర్చిపోయి హడావిడిగా బయటకి వచ్చింది ...ఆ సమయం లో ఒక చిన్న పిల్లడు కింద కూర్చుని ఏడుస్తూ ఉండడం తో ఆమెలో కంగారు పెరిగిపోయింది...గబా గబా వాడి దగ్గరకి వచ్చింది..ఆ సమయం లో ఆమె జాకెట్టు పల్చగా ఉంది అన్న విషయం మర్చిపోయింది...వచ్చి ఆ పిల్లల వాడిని పైకి లేపి...సముదాయిస్తూ మిగతా పిల్లలని అరుస్తూ ఉంది...ఈ సమయం లో రంగ బాబు " ఏమైంది టీచర్ " అని అమాయకం గ ఆమె దగ్గరకి వచ్చాడు...అపుడు మేరీ టీచర్" నిన్ను చూసుకోమని చెప్పా కదా రంగ బాబు..ఇపుడు చూడు..వేడిని ఎవరో ఎదో అన్నారు..." అని మళ్ళీ వాడిని సముదాయిస్తూ ఉంది.

అపుడు ఆమెని గమనించడం మొదలు పెట్టాడు వాడు.నిజం గానే జాకెట్టు చాల పల్చగా ఉంది...ఆయా ఎర్రటి పల్చటి జాకెట్టు లో నుండి ఆమె జబ్బలు మెరుస్తూ...పుష్టిగా ..నిండుగా కనిపించసాగాయి..ఎర్ర జాకెట్ కింద అంచు దగ్గర ఆమె నడుము చాల పల్చగా ..తమలపాకు అంటే ఎలా ఉంటుందో గుర్తు చేస్తూ ఉంది...అబ్బా అనుకున్నాడు..ఇంకా వాడి ద్రుష్టి వాడి లక్ష్యం మీదకి మళ్లింది ... కానీ ఆమె పవిటని బిగించి కట్టి పిన్నీసు పెట్టుకుంది..కుడి వైపు పవిట కాబట్టి...అటు వైపు ఏమి కనిపించే అవకాశం లేదు...కానీ...మరీ చిన్నగా కానీ..ఆలా అని మరీ పెదగ్గ కానీ కాకుండా..మద్యస్తం గ ...నిండుగా...నిటారుగా నిలబడి ఉన్న ఆమె ఎద ఆలా బిగించి కట్టిన పవిట లో నుండి యెంత అందం గ కనిపిస్తుంది అంటే,...కొండపై నుండి వేగం గా దూకే సెలయేరు ను తలపిస్తూ ఉంది ..వాడు ఆమె "ముచ్చిక దర్శనం" లేకపోయినా...ఏ మాత్రం నిరాశ పడటం లేదు...ఎందుకంటే ఆమెని అంత దగ్గరగా ..అంగుళం అంగుళం నిశితం గా పరిశీలించే అవకాశం వచ్చింది...ఇన్ని రోజులు దూరం నుండి చూదాం..లేదా ఆమె దగ్గరకి వచ్చిన తదేకం గా చూసే అవకాశం ఉండదు కదా..కానీ ఇపుడు ఆమె రంగ బాబు ని పాటించుకోకుండా...పిల్లవాడిని ఓదారుస్తూ ఉండడం తో వాడు ఆమె నఖశిఖ పర్యంతం ఆస్వాదిస్తూ తన్మయత్వం పొందుతున్నాడు..

ఆమె పిల్లవాడి తలా మీద చెయ్యి వేసి మెల్లగా తడుముతూ ఉన్నపుడు ..ఆ చెయ్యి కొంచం లేస్తూ దిగుతూ ఉంది..ఆమె బహు మూలాల దగ్గర కొద్దిగా తడిచిన జాకెట్టు ఆమె చంక కి అంటుకుపోయింది ...ఆలా తడిచి బిగుతుగా అంటుకున్న జాకెట్ లో నుండి ఆమె చంక అయినా చూడాలని ...ముందుకి వంగాడు వాడు కూడా..వాడు వంగిన వెంటనే ఆమె చంక కొంచం దగ్గరగా స్పష్టం గా కనిపించింది..అక్కడ వెంటుకలు లేవు అని అర్ధం అయింది వాడికి..ఒకవేళ ఉంది ఉంటె..ఆ పల్చటి తడి జాకెట్టు లో నుండి అవి కనిపించి ఉండేవి..టీచర్ కి శుభ్రత ఎక్కువ అని వాడికి తెలుసు..చంక లో కొద్దిగా కండ పట్టి ఉంది..గుంట గా లేకుండా కొద్దిగా పట్టిన లేత కండతో చంక దగ్గర జాకెట్టు ఎత్తుకుని ఆమె బిగుతు దనాన్ని చూపెడుతూ ఉంది...కొంచం ముందుకి వంగి ఆ వాసన ని ఆమె వంటి పై నుండే పీల్చుకోవాలి అనుకున్నాడు కానీ అంత కన్నా దగ్గరగా పోవడం కుదిరే పని ల అనిపించలేదు వాడికి ..

ఇంతలో దూరం గా మైక్ లో "ఎంతటి రసికుడవో తెలుసురా.." అనే సాంగ్ లీలగా వినిపించసాగింది. ఆ పాటలో ఒక చోట " అసలే గుత్తపు రవిక..చెమట చిత్తడితో తడిసి ఉండగా " అనే చరణం ఉంటుంది...ఆ పాట ని ప్రకృతే వాడి కోసం పడుతున్నారు ఉంది వాడికి .

కానీ వాడు యెంత ప్రయత్నించినా అంట కన్నా దగ్గరగా పోలేకపోయాడు ....టీచరమ్మ వంటి కమ్మటి సుగంధం నేరుగా ఆమె శరీరం నుండే ఆస్వాదించాలి అనే కోరిక వాడికి ఆ రోజు తీరలేదు...ఇంతలో బెల్లు కొట్టేయమని పిల్లలకి టీచర్ చెప్పడం తో అందరు సంచి లు సర్దుకుని ఇళ్ళకి బయలుదేరారు . రంగ బాబు కూడా ఇంకా చేసేది ఏమి లేక , పుస్తకం చేతిలోకి తీసుకుని బయటకి రాబోతుండగా " రంగ బాబూ " అని టీచర్ పిలుపు విని బయటకి వెయ్యబోయిన అడుగును వెనక్కి తీసుకున్నాడు . " ఏంటి మేడం " అని వాడు అనుమానం గా అడిగాడు . అపుడు మేరీ టీచర్ వాడితో "ఆలా వచ్చావు..వెళ్తున్నావు...అసలు ఏ రోజు ఏమి నేర్చుకున్నావో నాకు చెప్పాలి కదా...నీ పాటికి నువ్వు ఆలా వెళ్ళిపోతే ఇంకా అసలు ఈ వయసు లో బడి కి రావడం ఎందుకు ... నీ తపన అంట ఒక్కరోజులోనే పోయిందా " అని అడగగానే..వాడికి చాల సంతోషం అనిపించింది . అపుడు వాడు " లేదు టీచరమ్మ..మీరు నాకు ఇచ్చిన ఈ అవకాశాన్ని నేను ఎందుకు వృధా చేసుకుంటాను ...కానీ ఏ రోజు మీరు బాగా బిజీ గా ఉన్నటు నాకు అనిపించింది...నేను మళ్ళీ మీకు ఇంకో బరువు ఇవ్వకూడదు అనిపించింది..ఈ లోగ ఆ పిల్లోడికి ఆలా అయింది కదా" అని ఏదేదో చెప్పబోతుండగా , మేరీ టీచర్ కలగా చేసుకుని " ఆ సరేలే..నువ్వు చెపింది కూడా నిజమే..ఈ రోజు ఎందుకో కొంచం అసౌకర్యం గా ఉంది " అని " ఏది..ఈ రోజు ఏమి నేర్చుకున్నావో చూపించు " అని వాడిని దగ్గరకి పిలిచి..వాడు రాబోతుండగానే ...జాకెట్ సంగతి మళ్ళీ చాటుకున్న ఆమెకి గుర్తు వచ్చి...పవిటని నిండుగా సర్దుకుని ...ఇంకా ఇబ్బంది లేదు అని మనసులో రూడి చేసుకున్నాక ..వాడిని రమ్మని తల ఊపింది .

వాడు ఆ రోజు ఎదో కొంచం రాసాడు .అది ఆమెకి చూపిస్తూ ఆమె ముందు నిలబడకుండా ఎడమ వైపు వెళ్లి చేతులు కట్టుకుని నిలబడ్డాడు . దానికి కారణం లేకపోలేదు . ఆమె ఎడమ వైపు పవిట వేస్తుంది కాబట్టి...ఆ పవిట కింద నుండి ఎమన్నా "ముచిక దర్శనం " దొరుకుతుందేమో అని అని చివరి ఆశ వాడికి .

ఆమె వాడు రాసిన దానిని చూసి...కొన్ని తప్పులు ఉంటె సరిదిద్ది, కొత్త పదాలు నేర్చుకోమని చెప్పి కొన్ని నోట్స్ లో రాయసాగింది. ఆమె కుడి చేతితో రాస్తుండడం వల్ల, పవిట కొంచం సడలింపు వచ్చింది. బిగించి కట్టిన పవిట కొంచం సడలింది. దానివల్ల ఎడమ వైపు కొంచం లూసు అయింది పవిట. వాడికి మళ్ళీ ఆశలు చిగురించాయి . ఎందుకో తెలియదు కానీ, వాడికి ఆ రోజు ప్రకృతి బాగా సహకరిస్తూ ఉంది . సాయంత్రం అవడం తో పిల్ల గాలులు మెల్లగా మొదలయ్యాయి . కిటికీ లో నుండి ఆ గాలి లోపలి వచ్చి..మెల్లగా ఆమె ఎడమ వైపు పవిటని వాడికోసం కొంచం అయినా పైకి లేపడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంది . పవిట కొంచమే సడలింపు రావడం వల్ల అది పూర్తిగా లేపలేకపోతుంది.

సరిగ్గా ఒక్క క్షణం పాటు, కొంచం పెద్ద గాలి ఆలా వచ్చి పవిటని ఇంకొంచం ఆలా చటుక్కున లేపి వెళ్ళిపోయింది. వాడి చూపు బాణం కన్నా వేగం గా ఆమె ముచిక దగ్గరకి చేరింది. కొద్దిగా లేచిన పవిట లో నుండి , కారపూస పొట్లం లాగా నిక్క పొడుచుకుని ఉన్న బాయ చివర ఉన్న ముచిక అర్ధ చంద్రాకారం వరకు కనిపించింది. పూర్తిగా ముచిక దర్శనం అవలేదు కానీ..నెలవంక కనిపించినట్టు ఒక చివర స్పష్టం గా కనిపించింది. ఎర్రటి పల్చటి బిగుతు జాకెట్టు...నల్లటి వెడల్పు ముచిక ...దాని చుట్టుకొలతని బట్టి ఆ ముచిక సైజు అంచనాకి వచ్చింది వాడికి. వాడి అంచనా ప్రకారం దాదాపు అరచేతి అంతఉండే అవకాశం ఉంది. చమన ఛాయా గా ఉన్న ఆమె శరీరం పైన ఎర్రటి జాకెతో నుండి కనిపించిన ఆ నల్లటి ముచిక , ఒక్కసారిగా వాడి గుండె వేగం పేచేసింది...వాడికి చెమటలు పట్టసాగాయి...గొంతు తడి ఆరిపోసాగింది వాడికి ...కాళ్ళు మెల్లగా వణకడం మొదలయింది...అది మేరీ టీచర్ గమనించింది . " ఏంటి...టెన్షన్ పడుతున్నావ్ సడన్ గా " అని నవ్వుతు " కొత్త హోమ్ వర్క్ చూసే సరికి భయం వేసిందా...తప్పదు..కష్టపడాలి..నేర్చుకోవాలి..ఓకే న..." అని నవ్వుతు వాడికి నోట్స్ ఇచ్చి లేచి నిలబడి, హ్యాండ్ బాగ్ తగిలించుకుని బయటకి నడిచింది.

ఆ రోజు రంగ కి నిద్ర పట్టలేదు. కళ్ళు మూసినా తెరిచినా ఆయా ముచిక దర్శనమే...కనిపించింది సగం కన్నా తక్కువే అయినా..ఆయా ఊహే పిచ్చివాడిని చేస్తుంది వాడిని.చమన ఛాయా రంగులో బిగుతు శరీరం తో ఉండే మేరీ టీచర్ వంటి మీద బిగుతుగా అతుక్కుపోయి ఉన్న ఎర్రటి జాకెట్టు...చంకలో తడిబారిన మరక...పవిట పక్కకి తపిస్తే చూచాయగా కనిపించే నల్లటి ముచిక వలయం...ఆ ఆలోచనతో వాడికి తెలియకుండానే నాలుగు సార్లు కార్చుకున్నాడు .

ఆలా నాలుగో సారికారిన తరవాత వాడు మళ్ళీ ఈ లోకం లోకి వచ్చాడు. టీచర్ వాళ్ళ అయన ఆమెని ఎందుకు పల్చటి జాకెట్టు వేసుకోమని చెప్పాడో వాడికి అర్ధం కాలేదు. ఆమె వాళ్ళ ఆయనతో ఫోన్ లో ఆ విషయం మాట్లాడుతున్నప్పుడు విన్న మాట వాడు మర్చిపోలేదు.ఆ రహస్యం ఏంటో తెలుసుకోవాలన్న కుతూహలం వాడికి పెరిగిపోయింది.కానీ ఎలా..??? ఎవరిని అడగలేదు కదా...

సాయంత్రం అయేసరికి ఏమి తోచక ఆలా టీచర్ ఇంటివైపు బయలుదేరాడు. కొంచం మసక చీకటిగా ఉంది కాబట్టి..ఈ రోజు కూడా ఆ ఎర్ర జాకెట్టు నాకుతూ ఐదో సారి కార్చుకోవాలి అనేది వాడి కోరిక .

వాళ్ళ ఇంటి దగరవైపుగా రాగానే బయట వాడికి బైక్ కనిపించింది. బులెట్ బండి. ఎవరబ్బా అనుకుని వాళ్ళ ఇంటి గోడ వైపుగా వెళ్లి లోపల మాటలు వినసాగాడు . మేరీ టీచర్ గొంతు వినిపించసాగింది "అబ్బా...ఏంటి సర్ కి ...ఇన్ని రోజులు తరవాత గుర్తు వచ్చినట్టు ఉన్నాను... " అని. అపుడు ఒక మెగా గొంతు " లేదు మేరీ...నీకు తెలుసు కదా..నా జాబ్ వత్తిడి. వచ్చే సంవత్సరం నీకు టౌన్ కి ట్రాన్స్ఫర్ చూపిస్తాను..అపుడు ఇంకా మనం అందరిలాగానే కలిసి ఉండొచ్చు " అన్నపుడు రంగ కి అర్ధం అయింది వచ్చింది టీచర్ వాళ్ళ భర్త అని. అపుడు టీచర్ " సర్లెండి..చూద్దాం..నేను స్నానము చేసి వస్తా...మీరు టీవీ చూస్తూ ఉండండి" అనగానే , అయన "ఏంటి స్నానం...నేను వచ్చింది మాడంగారి సహజ సుగంధ పరిమళాలు ఆస్వాదించాలని...నువ్వు వెళ్లి ఇపుడు ఆ శాండల్ సోపు పూసుకుని వస్తావా...అసలు తమరి జాకెట్టు పిచ్చెక్కిస్తోంది" అని ఆమెని దగ్గరకి లాక్కున్నట్టు శబ్దం వినిపించింది.

దానికి ఆమె " అబ్బా...ఉదయం నుండి ఈ జాకెట్టు వరుసకు పోయి ఉంది...ఈ చెమట వాసనా మీకు సుగంధమా...పిచ్చి పటింది మీకు " అంది గోముగా . అపుడు అయన గట్టిగ గాలి పీల్చిన శబ్దం తరవాత "అబ్బా....ఈ వాసనా కె కదా,..పెళ్లి చూపులోనే నీకు వశంఅయిపోయా ....నీలో ఎదో వశీకరణ శక్తీ ఉంది..." అని ఇంకా గట్టిగ దగ్గరకి లాక్కున్న శబ్దం...రంగ కి కనిపించకపోయినా ..లోపల ఏమి జరుగుతుందో స్పేటం గ అర్ధం అవుతూనే ఉంది..కానీ లోపలి తొంగి చూసే అవకాశం ఏ మాత్రం లేదు అక్కడ.

అపుడు టీచర్ " మీ పిచ్చి దెబ్బ కి..ఈ రోజు అంతా యెంత ఇబ్బంది పడ్డానో తెలుసా...ఇది పల్లెటూరు..ఇక్కడ ఇలాంటి బ్లౌస్స్ వేసుకుంటే ఎలా చూస్తారో తెలుసా...అందుకే మళ్ళీ మనం టౌన్ కి వెళ్ళేదాకా ఇలాంటివి వద్దు అన్న..మీరేమో ఈ రోజు వస్తాను ..వేసుకోమని ఫోర్స్ చేసారు...నన్ను తినేసేలా చూసారు ప్రతి ఒక్కరు ..యెంత ఇబంది పడ్డానో మీకేం తెలుసు..." అంది

దానికి అయన " ఏంటి..ఎవడికి అంతా ధైర్యం..నా భార్య వైపు చూసే ధైర్యం...ఇదే జాకెట్టు తో వాడికి ఉరి వేస్తా " అన్నాడు ఆమెని ఉడికిస్తూ...ఆ తరవాత ఏవో నవ్వులు అస్పష్టం గ వినిపించసాగాయి...ఈ లోగ అటు వైపు ఎవరో వస్తున్న అలికిడి రావడం తో రంగ అర్ధాకలి తో వెళ్లకతప్పలేదు