Chapter 03
వెంటనే అద్దంలో చూసుకుని మల్లి పద్దతిగా రెడీ అవుతూ, ఆల్రెడీ అప్సరసలాగా ఉన్నా కుడా, పాచి మోహన లేచానేమో అని డాడీ అనుకుంటాడేమో అనుకుని, మాధవి వాడే మేకప్ వేసుకుని రెడీ అయ్యి కిందకి వెళ్ళింది. రిసెప్షన్ దెగ్గర డాడీ కోసం వెయిట్ చేస్తూ మల్లి మోహన్రావుకి కాల్ చేసింది. “ఆ…, హాళ్ళో…, ఏంటి…”, అని అన్నాడు మోహనరావు. ” డాడీ, ఏమిలేదు, నేను ఇక్కడే కింద రిసెప్షన్ దెగ్గర ఉన్నాను, మీరు నన్ను ఇక్కడే కలవచ్చు, నేను లైట్ బ్లూ కలర్ చీరలో ఉంటాను”, అని చెప్పింది.
ఇట్లాంటి పరిస్థితులు మాములుగా తండ్రి కూతురికి రాదు కాబట్టి తెలీదు కానీ శ్వేత చేసిందేమి తప్పేమి కాదు. శ్వేత కుడా, కొత్తగా కలిసేవాళ్ళకి ఈ చీరల కలర్ చెప్పడం మాధవి నుండే నేర్చుకుంది. కానీ కూతురు అయ్యి ఉండి లంజ లాగా చీర కలర్ చెబుతుంది ఏంటి? అని మనసులో అనుమానాలు పెరుగుతున్నాయి మోహన్రావుకి.
ఇక బ్లూ పారడైస్ ముందు కారు ఆపి దిగిన మోహనరావు, బ్లూ పారడైస్ లాడ్జి అని పెద్దగా బోర్డు చూసి, హాస్టల్ అండ్ లాడ్జి అని చెప్పింది గా, ఇదేంటి లాడ్జి అని ఉంది? అని డిటెక్టివ్ లాగా ఆలోచించడం స్టార్ట్ చేసాడు మోహనరావు. లాడ్జి బయట చప్పుడు లేకుండా మామూలుగానే ఉంది. ఇందాక తను చుసిన గోవెర్నెమెంట్ హాస్టల్ లాగ రద్దీగా లేదు. ఏంటిది అనుకుంటూ లోపలికెళ్ళాడు మోహనరావు.
లోపలికెళ్ళాక రిసెప్షన్ దెగ్గర ఒక్క అందమైన హీరోయిన్ లాంటి అమ్మాయి లంజ లాగా ముస్తభించుకుని రిసెప్షన్ కుర్రాడితో అటు తిరిగి మాట్లాడుతుంది. కుర్ర లంజలంటే పడి చచ్చిపోయే మోహనరావు, శ్వేతని కలిసే పని లేకపోతే పాప నెంబర్ అడుగుదునుగా, అని మనసులో అనుకుంటూ పాప ఎత్తు పిర్రలు కసిగా చూసాడో లేదో, ఆ పాప కట్టుకున్న చీర బ్లూ కలర్ అని గమనించి, కొంపదీసి ఇది నా కూతురా? అని మనసులో అనుకున్నాడు.
వెంటనే, రిసెప్షన్ అబ్బాయి, హుందాగా భారీగా ఎత్తుగా, దబ్బున మనిషిగా కొట్టొచ్చినట్టు కనపడే మోహనరావుని చూసి, “హలో సర్, హౌ కాన్ ఐ హెల్ప్ యు”, అని అన్నాడు. వాడి మాటలు పట్టించుకోని మోహనరావు, అందమైన అమ్మాయి శ్వేతనో కాదో అని తెలుసుకోడానికి, హ్రమ్ హ్రమ్, అని గొంతు సవరించుకుని, “హాయ్ శ్వేతా…”, అని పిలిచాడు. పిలిచింది డాడీనే అని తెలుసు కాబట్టి ప్రేమగా వెనక తిరిగి చూసింది శ్వేత.
“హాయ్ డాడీ….,”, అంటూ తిరిగితే ఇద్దరు ఒక్క క్షణం ఒకరిని ఒకరు చూసుకున్నారు.
ఇక మోహనరావు కూతురిని చూశానని మురిసిపోవాలో? లేక ఇంత సెక్సీ కూతురు నిజంగానే నా కూతురా? కాకపోతే కసిగా దెంగేవాడిని కదా? అని బాధ పడాలో? లేక ఎలాగోలా కూతురైనా సరే ఒక్కసారి రుచి చూడాలో తేలిక ఒక్క అడుగు ముందుకు వేయగానే, శ్వేత పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి ఎగిరి మోహన్రావుని గెట్టిగా వాటేసుకుంది.
మోహన్రావుని గెట్టిగా వాటేసుకున్నా శ్వేత, “ఇన్ని సంవత్సరాలకి కలిసాము డాడీ మనం. అస్సలు నిన్ను కలుస్తానని ఎప్పుడు అనుకోలేదు. అడగగానే వచ్చినందుకు థాంక్ యు సో మచ్”, అంటూ తన సళ్ళు మోహనరావు వొడిలో నలిగిపోయి అతనికి పీఛెక్కి పోతుందని తెలియని శ్వేత, మోహనరావు మెడ చుట్టూ చెయ్యేసి అయన మొహానికి దెగ్గరగా వెళ్లి చెంప మీద ఒక్క ముద్దు పెట్టింది.
వొడిలో ఉన్నది కూతురని తెలిసినా, చేతికి అందుతున్న సన్నటి నడుము, వొడిలో గుచ్చుకుంటున్న మెత్తటి సళ్ళు, మొహానికి తగులుతున్న వెచ్చటి ఊపిరి, చెంప పై పడిన లేత పెదవుల ఎంగిలి మాత్రం కసెక్కించే కత్తిలాంటి అమ్మాయి అందాలు అని మాత్రమే ఆలోచిస్తున్న మోహనరావు, తానూ కుడా శ్వేత నడుము కసిగా పిసికి దెగ్గరకు లాగి, ఆమె చెంపపై ముద్దు పెట్టబోగా, బిత్తిరి ది శ్వేత, మొదటిసారి ఒక మగాడు మగాడిలాగా తనని పట్టుకోగానే చలించిపోయి, హ… అంటూ చిన్నగా మూలిగి, మొహం తిప్పేసరికి, మోహనరావు శ్వేత చెంపపై పెట్టాలనుకున్న ముద్దు తన లేత పెదవులపై పడింది. టక్కున కూతురి దొండ పండులాంటి కింది పెదవిని అందుకుని జుర్రుకున్నాడు మోహనరావు.
అరక్షణంలో తేరుకుని, “నిన్ను చూసి నాకూడా చాల సంతోషంగా ఉంది శ్వేత, మాటలు రావట్లేవు”, అని అన్నాడు. ముద్దు పడిందని శ్వేతకి మోహన్రావుకి మాత్రమే తెలుసు. మరోకంటికి కనపడలేదు. అంత ఫాస్టుగా అయిపొయింది. పెదవులకి అంటుకున్న మోహనరావు ఎంగిలి తుడుచుకుంటూ, మొదటి సారి చుసిన ప్రేమలో డాడీ ముద్దు అయితే పెట్టేసాడు కానీ, నాకేంటి ఏదో ఏదో అయిపోతుంది, ఛీఛీ…, అనుకుని”, సిగ్గుపడుతూ మోహనరావు చెయ్యి పట్టుకుని, “రా డాడీ మా రూముకి వెళదాము”, అంటూ మోహన్రావుని లోపలి తీసుకెళ్లింది శ్వేత. తన పెదవులకి అంటిన శ్వేత ఎంగిలి నాలికతో నాకుతూ పెదవులు కొర్రుకుంటూ, శ్వేత అందానికి ఫ్లాట్ అయి ఆమె వెంటే వెళ్ళాడు మోహనరావు.
ఇక శ్వేత మోహన్రావుని ఆ లాడ్జి వెనకాల వైపు తీసుకెళ్తుంటే అనుమానం వచ్చిన మోహనరావు, వెంటనే మల్లి తేరుకుని, డిటెక్టివ్ ఆలోచనలు మొదలెట్టాడు. “అమ్మా శ్వేతా, ముందు ఏమో లాడ్జి అని ఉంది, నువ్వెంటి వెనకాల తీసుకెళ్తున్నావు?”, అని అనుమానంగా అడిగాడు. మల్లి టెన్షన్ పడ్డ శ్వేత, “హయ్యో డాడీ, ఇది ముందు ఏమో లాడ్జి, వెనకాల హాస్టల్. రెండు ఒకే ఓనర్ చూసుకుంటాడు డాడీ”, అని అంటుండగానే, హాస్టల్ నుండి, శ్వేత లాగే అందమైన అమ్మాయిలు ఫుల్లుగా మేకప్ కొట్టేసుకుని కస్టమర్స్ కోసం బయటకి వెళ్తున్నారు. అది చుసిన మోహన్రావుకి ఇంకా అనుమానం పెరిగింది. ముందు లాడ్జి వెనకాల లేడీస్ హాస్టల్.
బాగుంది సెటప్. అని మనసులో అనుకుని, ఈ ఫిగురు తన కూతురు కాదు, తన కోట్ల ఆస్థి గురించి తెలిసి, తనని వలలో పడేయడానికి ప్రయత్నిస్తున్న ఎవరో బజారు అమ్మాయి అనుకుంటా అనే అనుమానం వచ్చింది మోహన్రావుకి. అలా అనుకుంటేనే శ్వేతతో కనీసం ఉహల్లో రొమాన్స్ చేయడం ఈజీ అవుతుంది మోహన్రావుకి. ఇక ప్రతి ఒక్క విషయన్నీ అనుమానించడం మొదలెట్టాడు.
మాధవి వాడే పెర్ఫ్యూమ్ కొట్టుకున్న శ్వేత ముందు నడుస్తుంటే, మత్తుగా ఫీల్ అవుతూ వెనకే నడుస్తూ శ్వేత రూముకి వెళ్ళాడు మోహనరావు. “నేను నా ఫ్రెండ్ మాధవి కలిసి ఉంటాము డాడీ ఈ ఇంట్లో, ఎలా ఉంది? బాగుందా?, సరే ముందు మీరు కూర్చోండి, టీ తాగుతారా లేక కాఫీ నా?”, అని అడిగింది శ్వేత. రూమ్ ఒక మాదిరిగా బాగానే ఉన్న కుడా, గుద్దబలసిన పార్టీ మోహన్రావుకి సానికొంపలాగే కనపడుతుంది. మరీముఖ్యంగా మాధవి బట్టలు అన్ని బయటే పడి ఉన్నాయి. అవ్వి అన్ని రంగు రంగుల మినీ స్కిర్ట్స్, లేస్ బ్రా, తొంగ్స్, అన్ని కుడా ప్రాస్టిట్యూట్స్ వేసుకునే డ్రెస్సెస్ లాగున్నాయి తప్ప, పద్దతిగల మాములు ఆడవాళ్లు వేసుకునే బట్టలు లాగైతే లేవు.
శ్వేత రూముకి వచ్చేముందు కుడా అదే ఫ్లోర్ లో అనుమానంతో బతికే మనిషి అయిన మోహనరావు, పక్కకి వేరే అమ్మాయిల గదిలో కుడా ఒక కన్నేశాడు, అందరి రూముల్లోనూ, బ్రాలు వేసుకునే తిరుగుతున్న అమ్మాయిలు, భూతులు మాట్లాడుతున్న అమ్మాయిలు, ఎదురు పడితే మాములుగా చిన్నగా నవ్వడమో, లేదా చూసీచూడన్నట్టు వెళ్లిపోకుండా, ఏదో కస్టమర్ ని చూసినట్టు వాళ్ళు ఈయనకి ఇచ్చే లుక్స్ ఇవన్నీ గమనించాడు మోహనరావు. శ్వేత అందాలు ఉరిస్తున్నా, ఎందుకో ద్వంద్వలోచనలో పడిపోయి చిరాకుగా ఉంది అక్కడ ఆయనకు, అయినా కుడా ఏదో చెప్పాలి కాదా అన్నట్టు, “ఆ…, ఆ…, మీ రూమ్ బాగానే ఉంది, వాటర్ ఇవ్వు చాలు”, అని చిరాగ్గా అన్నాడు మోహనరావు.
అలా కాస్త వెనక్కి ఒరిగాడో, సోఫాలో ఏదో గుచ్చుకుంటుంది, ఏంటా అని తీసి చూస్తే అది శ్వేత వేసుకుని విప్పేసిన బ్రా. ఇదిగో డాడీ వాటర్, అంటూ వచ్చి డాడీ చేతిలో తన బ్రా చూసి, “హయ్యో డాడీ, అది నాదే, అక్కడే పెట్టి మర్చిపోయా, సారీ డాడీ”, అని డాడీ దెగ్గర నుండి బ్రా తీసుకుని, సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ, ఏంటి ఇలా అయిందని టెన్షన్ పడుతుంది శ్వేత.
ఇక శ్వేత టెన్షన్ పడుతూ చూస్తున్న బిత్తిరి చూపులకు, మోహనరావు శ్వేతను దొంగను చూసినట్టు చూస్తూ, “సరిపోయింది, ఎవడో రాత్రి వచ్చి ఒక్క రౌండు వేసుకుని వెళ్లి ఉంటాడు. రూము వరకు ఎందుకని పాప అందం ఆస్వాదించడానికి తొందర్లో, ఇక్కడే సోఫాలో పడుకోబెట్టి రాత్రంత దెంగి ఉంటాడు. అందుకే బ్రా ఇక్కడ పడుంది. లేదంటే పద్దతి గల అమ్మాయి అయితే అలా వాడిన బ్రా ఎక్కడ బడితే అక్కడ ఎందుకు పడేసుకుంటుంది?, చి చి…, ఈ లంజల కొంపల్లో ఇలాగె కదా జరిగేది”, అని మనసులో అనుకుంటూ, చిరాకుగా వాటర్ కుడా తాగాల వద్దా అన్నట్టు తాగి, ఎప్పుడు ఎళ్లిపోదామా అన్నట్టు రెడీగా ఉన్నాడు…
మోహనరావు మెల్లిగా ఆమె పై నమ్మకం కూలిపోయి, అనుమానం తార స్థాయిలో పెంచుకుంటున్నాడు. నిజానికి అక్కడ జరిగిన సంఘటనలు, మోహనరావు ఉన్న పరిస్థితి, ఈ రెండు ఎవరికీ వచ్చినా ఏ కాలంలో అలాగే ఆలోచిస్తాం, కాదా చెప్పండి? అలాగే, డాడీ నన్ను బాగా అనుమానిస్తున్నాడు, అస్సలు ఇక్కడ ఇంకో పది నిమిషాల కంటే ఎక్కువ ఉండలేను అన్నట్టు మొహం పెట్టాడు.
అట్లాంటిది, సతీష్ చేయమన్నట్టు నీ వెంటే నన్ను మన ఇంటికి తీసుకెళ్ళు డాడీ అని అడిగితే ఎక్కడ చిగొట్టి వదిలేసి మల్లి కనపడకుండా వెళ్ళిపోతాడో అని మెల్లిగా భయమేస్తుంది శ్వేతకి. అంటే వెంటనే కాకపోయినా, జరిగిన పరిణామాలు చూస్తుంటే, ఇలాగె తాను తప్పటడుగులు వేస్తుంటే మాత్రం జరిగేది అదే అని అనుకుంటుంది శ్వేత. అలా చాలా ఇబ్బందిగా మాట్లాడుకున్నారు తండ్రి కూతురు. శ్వేత తన తండ్రి గురించి అడిగే ప్రశ్నలకన్నా మోహనరావు శ్వేతని అడిగే ప్రశ్నలే ఎక్కువున్నాయి ఆ సంభాషణలో. ఎం చదుకున్నావు ఎంత వరకూ చదువుకున్నావు? అట్లాంటి మాటల నుండి, అమ్మకి ఏమైంది, ఎక్కడ ఉండేవారు అనే టాపిక్ వచ్చింది. పిచ్చి పిల్ల శ్వేత, ఇప్పుడైనా తన అమ్మ గురించి చెప్పి తానూ మోహన్రావుకి కూతురని నిరూపించుకోవచ్చు.
కానీ పోలీస్ వాడు దొంగకి సూటి ప్రశ్నలు ఏసినట్టు అదే పళంగా మోహనరావు అడుగుతుండటంతో, సరిగ్గా అమ్మ టాపిక్ దెగ్గర, శ్వేత టాపిక్ మారుస్తూ, “అవును డాడీ, లంచ్ కోసం ఇంట్లో వంట చెయ్యమంటారా? లేదా మనం అలా సరదాగా బయట తిరిగి ఎక్కడైనా హోటల్లో లంచ్ తిందామా?”, అని అడిగింది.
శ్వేత సొంతగా తీసుకునే నిర్ణయాలు చాలా తక్కువ. ఎంత అందమున్నా, కొంచం మట్టి బుర్ర కదా అందుకే ఎం చెయ్యాలన్న పక్కనొల్లని అడిగి కానీ చెయ్యదు. అలాంటిది ఇప్పుడు బయట లంచ్ ప్రోగ్రాం వెయ్యటం ఈ రోజు తానూ సొంతగా తీసుకున్న డెసిషన్. కానీ అలా చేయడం వల్ల మోహన్రావు ఆల్మోస్ట్ ఇంకా శ్వేత తన కూతురు కాదు అని ఫిక్స్ అయ్యాడు, కానీ ఇంకా ఒకే ఒక్క ఛాన్స్ ఇచ్చి చూద్దాము అని ఆలోచిస్తూ, ఇప్పటికైతే ఇక్కడ నుండి జంప్ అయితే, ఈ పిల్ల సంగతి తరువాత చూడచ్చు అని అనుకుని, “చూడు శ్వేత, నేను మాములుగా చాల బిజీ ఉంటాను.
నీకు చెప్పగా నాకు వైఫ్ పిల్లలున్నారు. చూసుకోడానికి బిజినెస్ లు చాల ఉన్నాయి, కానీ నీ గురించి తెలిసాక చుసిల్దమని మాత్రమే వచ్చా. అలాగే నీకు డబ్బు సహాయం చేద్దమని కుడా. నేను కాష్ పెట్టుకొను. అందుకే దేగ్గర్లో ఏదైనా బ్యాంకు చూసి కాష్ డ్రా చేసితీసుకొస్త, సరేనా?”, అని సోఫా నుండి లేవబోయాడు.
హయ్యో డాడీ వెళ్ళిపోతున్నాడు. ఎం చెయ్యను? డాడీ వెళ్లాడంటే ఇంకా తిరిగి రాడు. నెక్స్ట్ టైం డబ్బు అవసరమున్న బ్యాంకు అకౌంట్ కి పంపుతాడేమో కానీ ఊరికే నేనున్న ఈ గలీజు సెటప్ కి ఎందుకు వస్తాడు? హయ్యో ఇంక సతీష్ కి నాకు పెళ్లి కానట్టేనా? నేను కుడా మాధవి లాగ, ఎవడెవడితోనో చేయించుకోవాలా? దేవుడా దేవుడా అని అనుకుంటు కేలండర్ చూస్తే బ్యాంకు హాలిడే అనిఉంది. అవును కదా, అని అనుకుని, “డాడీ, ఈ రోజు బ్యాంకు హాలిడే.
బ్యాంకు మూసేస్తారు కదా”, అని చెప్పింది. “అరెరే, అవునా, ఇట్లాంటి పనులన్నీ మాములుగా నా పిఏ చేస్తాడు. అందుకే నాకు ఆ విషయం తెలీదు”, అని చెప్పాడు మోహనరావు. ఇప్పుడెలా అని ఆలోచిస్తుంటే, “డాడీ, నేను నా ఫ్రెండ్ మాధవిని అడుగుతా తనకి ఏమైనా ఆప్షన్ తెలుసేమో, తానూ బాగా షార్ప్”, అంటూ రూములోకెళ్ళి, “ఒసే మాధవి, లేవే ప్లీజ్”, అంటూ మాధవిని నిద్ర లేపింది. పాపం బాగా మత్తు నిద్రలో ఉన్న మాధవి అస్సలు లేవట్లేదు.
“హయ్యయ్యయో, ఇప్పుడెలా, అందుకే మాధవి ఎప్పుడు చెబుతుంది, సొంత నిర్ణయాలు తీసుకోవే అని. ఇప్పుడు చూడు ఎం చెయ్యాలో తెలియట్లేదు, చేతులు కాళ్ళు ఆడట్లేవు. ఇప్పుడెలా”, అంటూ, మాధవి మోహన నీళ్లు జల్లింది. శ్వేత ఇంతకు ముందు ఎప్పుడు అలా చెయ్యలేదు. కానీ మాధవి పడుకుంటే లేవదు. అది తెలిసిన ఆంటీ ఇంకా అంటీ దెగ్గర పని చేసే వేరే పాపాలు, ఒకవేళ మాధవి మొద్దు నిద్ర పోయినప్పుడు కస్టమర్ గనక వస్తే, శ్వేత చేసినట్టే మోహన నీళ్లు జల్లుతారు. ఇక హాస్టల్లో కాకుండా ఆంటీ ఇంట్లో ఉన్నా అనుకుని కళ్ళు తెరవ కుండానే, “అబ్బా ఏంటే…., నీ గోలా”, అని అన్నది మాధవి.
“హమ్మయ్య లేచావా, ఒసే, డాడీ వెళ్ళిపోతున్నాడే, నాకేమో ఏమి అడగాలన్న భయమేస్తుంది. ఏమి చెయ్యనే, ఇప్పుడు ఏదోకటి చెయ్యాలి ఆయన మాత్రం ఖాళీగా వెళ్ళొదు నన్ను తీసుకునే పోవాలి, ఎం చెయ్యనో చెప్పవే”, అని అడిగింది. కుర్ర లంజల దెగ్గర ఎప్పుడు వినే మాటల లాగే ఉండటంతో, అది శ్వేత అని తెలియక, ఎవరో కొత్త లంజతో మాట్లాడుతున్నట్టు, ” ఏంటే సోది, చెప్పగా మగాళ్లని ఎలా బుట్టలో వేసుకోవాలో, వెళ్లి వొడిలో కూర్చుని, పిర్రల్తో మడ్డని రుద్దు, బాగా గెట్టిగా రుద్దాలి, అలాగే సెక్సీగా కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూస్తూ, చిన్నగా మడ్డని పిసికి, పెదములు తడుపుకుని, వాడి చెంపపై వేళ్ళతో రాస్తూ, ఏది అడుగుతావో అడుగు. ఎందుకు కాదంటాడో నేను చూస్తా”, అంటు మత్తుగా నిద్ర మత్తులో చెప్పేసి మల్లి పడుకుంది.
“ఒసే, డాడీనే, డాడీతో అలా చెయ్యచ్చా?”, అని అడిగింది శ్వేత. అప్పుడు మాధవి, పాపం శ్వేత ఏమి చెబితే ఏమి విన్నదో కానీ, సమాధానం మాత్రం ఇలా చెప్పింది, “ఆ.., ఆ…, తెలుసు, ఈ మధ్య మగాళ్లు అందరికి కూతుర్లని దేన్గలని బాగా కసి పెరుగింది అనుకుంట. అందుకే ఊరికే డాడీ డాడీ అని పిలవమంటారు. అలా పిలుస్తూనే చెయ్యాల్సినవన్నీ చేసేయి. వాడు ఎంజాయ్ చేస్తాడు. నువ్వు ఎంజాయ్ చేస్తావు. కొత్తగా భలే ఉంటుంది కిక్. ఇవ్వాళా రేపు అన్ని కామన్. ఎంజాయ్, నేనింకా లేపితే చంపుతా”, అంటూ దుప్పటి కప్పుకుని పడుకుంది మాధవి.
మాధవి తానూ మాట్లాడెది శ్వేతతో అని తేలిక అలా షాక్ ఇవ్వగానే, శ్వేత మనసులో ఆలోచనలు మొదలయ్యాయి, “ఏంటి మాధవి అలా అనేసింది. నిజమే కాబోలు, పోర్న్ వెబ్సైటు ఏది ఓపెన్ చేసిన డాడ్ ఫక్కింగ్ డాటర్ లేదా, డాటర్ సక్కింగ్ డాడీ డిక్. అన్ని ఇట్లాంటివే ఉన్నాయి. ఎవరికీ చెప్పుకోరేమో కానీ మాధవి అన్నట్టు పర్వాలేదు అనుకుంటా, అందుకే పాపం డాడీ నన్ను కలవగానే పెదవి పైన ముద్దుపెట్టాడు. నేనే అర్ధం చేసుకోలేదు. ఎదురు ముద్దు ఇవ్వాల్సిందేమో. అందుకే చిర్రాగ్గ ఉన్నడేమో.
అయినా మాధవి లాగ వేరే అమ్మాయిలలాగా ఎవడెవడో బజారు మనుషులతో చేయించుకోవడం కంటే, డాడీ వొడిలో కూర్చుని ఆయనకు కాస్త వినోదాన్ని పంచితే తప్పేముంది అంటా. బట్టలు విప్పి పాడుకుంటామా ఏంటి. ఊరికే అలా మాధవి చెప్పినట్టు వొడిలో కూర్చుని బతిమాలి చూస్తా. ఎలాగూ ఇప్పుడు నేను అనుకున్నది జరగాలంటే నా దెగ్గర ఉన్న దారి అది ఒక్కటే, కానీ నేనలా తొందర పడితే, అస్సలుకే ఎసరు పడి, నన్ను ఛీకొట్టి, వెళ్ళిపోతే మొత్తానికే మోసం వస్తుందేమో.
అయన ఇస్తానన్న డబ్బు కుడా దొరకదు అప్పుడు, ఎలా… హయ్యాయో, ఇప్పుడు ఎలాగా….. ఎవరైనా ఉంటె బాగుండు నాకు హెల్ప్ చేయడానికి, సరే ఒక్కసారి సతీష్ కి చెప్పాలా ఈ విష్యం. అయినా తండ్రి కూతురు మధ్య ఉండాల్సింద సతీష్ కి ఎందుకు చెప్పడం?, సరే కనీసం ఏదైనా వేరే సలహా ఇస్తాడేమో”, అని అనుకుంటూ తన లవర్ సతీష్ కి ఫోన్ చేసింది. 2-3 సార్లు చేసిన వాడు ఫోన్ ఎత్తలేదు.
అప్పుడు బయట నుండి చికాకుగా, “అమ్మా శ్వేతా…, ఒక్కసారి ఇటు వస్తావా…”, అని పిలిచాడు మోహనరావు. అయన గొంతు విని, వణికి పోయిన శ్వేత, చంగున బయటకు వెళ్ళింది. సోఫాలో కూర్చున్న మోహనరావు, “బ్యాంకు హాలిడే అయితేనేమి, నా దెగ్గర చెక్బూక్ ఉంది. నీకు ఒక్క లక్ష రూపాలు చెక్ రాసాను. మరి నేనింకా వెళ్లి రానా”, అని అంటూ లేవబోయాడు.
గుండె వేగం పెరుగుతున్న శ్వేత, లక్ష రూపాల?, అవునులే కోట్లు ఉంటె మాత్రం, అన్ని ఇస్తారా ఏంటి?, నేను ఒక్క రోజు ఆంటీ దెగ్గరకు వెళితేనే లక్ష ఇస్తానన్నారు. ఇదేంటి డాడీ నన్ను మరి చీప్ గా లెక్క కట్టాడు?, సరే ఇంకా తప్పదు, మాధవి చెప్పింది చెయ్యాల్సిందే, అని అనుకుంటూ, “హయ్యో డాడీ, ఏంటి డాడీ మీరు, అప్పుడే వెళ్తానంటున్నారు?, ఇంనేండ్లకి కలిసాము. ప్లీజ్ కూర్చోండి”, అంటూ మోహన్రావుని సోఫాలో కూర్చోబెట్టడమే కాకుండా, తానూ కుడా అయన వొడిలో కూర్చుండిపోయింది.
ఇట్లాంటి పరిస్థితులు మాములుగా తండ్రి కూతురికి రాదు కాబట్టి తెలీదు కానీ శ్వేత చేసిందేమి తప్పేమి కాదు. శ్వేత కుడా, కొత్తగా కలిసేవాళ్ళకి ఈ చీరల కలర్ చెప్పడం మాధవి నుండే నేర్చుకుంది. కానీ కూతురు అయ్యి ఉండి లంజ లాగా చీర కలర్ చెబుతుంది ఏంటి? అని మనసులో అనుమానాలు పెరుగుతున్నాయి మోహన్రావుకి.
ఇక బ్లూ పారడైస్ ముందు కారు ఆపి దిగిన మోహనరావు, బ్లూ పారడైస్ లాడ్జి అని పెద్దగా బోర్డు చూసి, హాస్టల్ అండ్ లాడ్జి అని చెప్పింది గా, ఇదేంటి లాడ్జి అని ఉంది? అని డిటెక్టివ్ లాగా ఆలోచించడం స్టార్ట్ చేసాడు మోహనరావు. లాడ్జి బయట చప్పుడు లేకుండా మామూలుగానే ఉంది. ఇందాక తను చుసిన గోవెర్నెమెంట్ హాస్టల్ లాగ రద్దీగా లేదు. ఏంటిది అనుకుంటూ లోపలికెళ్ళాడు మోహనరావు.
లోపలికెళ్ళాక రిసెప్షన్ దెగ్గర ఒక్క అందమైన హీరోయిన్ లాంటి అమ్మాయి లంజ లాగా ముస్తభించుకుని రిసెప్షన్ కుర్రాడితో అటు తిరిగి మాట్లాడుతుంది. కుర్ర లంజలంటే పడి చచ్చిపోయే మోహనరావు, శ్వేతని కలిసే పని లేకపోతే పాప నెంబర్ అడుగుదునుగా, అని మనసులో అనుకుంటూ పాప ఎత్తు పిర్రలు కసిగా చూసాడో లేదో, ఆ పాప కట్టుకున్న చీర బ్లూ కలర్ అని గమనించి, కొంపదీసి ఇది నా కూతురా? అని మనసులో అనుకున్నాడు.
వెంటనే, రిసెప్షన్ అబ్బాయి, హుందాగా భారీగా ఎత్తుగా, దబ్బున మనిషిగా కొట్టొచ్చినట్టు కనపడే మోహనరావుని చూసి, “హలో సర్, హౌ కాన్ ఐ హెల్ప్ యు”, అని అన్నాడు. వాడి మాటలు పట్టించుకోని మోహనరావు, అందమైన అమ్మాయి శ్వేతనో కాదో అని తెలుసుకోడానికి, హ్రమ్ హ్రమ్, అని గొంతు సవరించుకుని, “హాయ్ శ్వేతా…”, అని పిలిచాడు. పిలిచింది డాడీనే అని తెలుసు కాబట్టి ప్రేమగా వెనక తిరిగి చూసింది శ్వేత.
“హాయ్ డాడీ….,”, అంటూ తిరిగితే ఇద్దరు ఒక్క క్షణం ఒకరిని ఒకరు చూసుకున్నారు.
ఇక మోహనరావు కూతురిని చూశానని మురిసిపోవాలో? లేక ఇంత సెక్సీ కూతురు నిజంగానే నా కూతురా? కాకపోతే కసిగా దెంగేవాడిని కదా? అని బాధ పడాలో? లేక ఎలాగోలా కూతురైనా సరే ఒక్కసారి రుచి చూడాలో తేలిక ఒక్క అడుగు ముందుకు వేయగానే, శ్వేత పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి ఎగిరి మోహన్రావుని గెట్టిగా వాటేసుకుంది.
మోహన్రావుని గెట్టిగా వాటేసుకున్నా శ్వేత, “ఇన్ని సంవత్సరాలకి కలిసాము డాడీ మనం. అస్సలు నిన్ను కలుస్తానని ఎప్పుడు అనుకోలేదు. అడగగానే వచ్చినందుకు థాంక్ యు సో మచ్”, అంటూ తన సళ్ళు మోహనరావు వొడిలో నలిగిపోయి అతనికి పీఛెక్కి పోతుందని తెలియని శ్వేత, మోహనరావు మెడ చుట్టూ చెయ్యేసి అయన మొహానికి దెగ్గరగా వెళ్లి చెంప మీద ఒక్క ముద్దు పెట్టింది.
వొడిలో ఉన్నది కూతురని తెలిసినా, చేతికి అందుతున్న సన్నటి నడుము, వొడిలో గుచ్చుకుంటున్న మెత్తటి సళ్ళు, మొహానికి తగులుతున్న వెచ్చటి ఊపిరి, చెంప పై పడిన లేత పెదవుల ఎంగిలి మాత్రం కసెక్కించే కత్తిలాంటి అమ్మాయి అందాలు అని మాత్రమే ఆలోచిస్తున్న మోహనరావు, తానూ కుడా శ్వేత నడుము కసిగా పిసికి దెగ్గరకు లాగి, ఆమె చెంపపై ముద్దు పెట్టబోగా, బిత్తిరి ది శ్వేత, మొదటిసారి ఒక మగాడు మగాడిలాగా తనని పట్టుకోగానే చలించిపోయి, హ… అంటూ చిన్నగా మూలిగి, మొహం తిప్పేసరికి, మోహనరావు శ్వేత చెంపపై పెట్టాలనుకున్న ముద్దు తన లేత పెదవులపై పడింది. టక్కున కూతురి దొండ పండులాంటి కింది పెదవిని అందుకుని జుర్రుకున్నాడు మోహనరావు.
అరక్షణంలో తేరుకుని, “నిన్ను చూసి నాకూడా చాల సంతోషంగా ఉంది శ్వేత, మాటలు రావట్లేవు”, అని అన్నాడు. ముద్దు పడిందని శ్వేతకి మోహన్రావుకి మాత్రమే తెలుసు. మరోకంటికి కనపడలేదు. అంత ఫాస్టుగా అయిపొయింది. పెదవులకి అంటుకున్న మోహనరావు ఎంగిలి తుడుచుకుంటూ, మొదటి సారి చుసిన ప్రేమలో డాడీ ముద్దు అయితే పెట్టేసాడు కానీ, నాకేంటి ఏదో ఏదో అయిపోతుంది, ఛీఛీ…, అనుకుని”, సిగ్గుపడుతూ మోహనరావు చెయ్యి పట్టుకుని, “రా డాడీ మా రూముకి వెళదాము”, అంటూ మోహన్రావుని లోపలి తీసుకెళ్లింది శ్వేత. తన పెదవులకి అంటిన శ్వేత ఎంగిలి నాలికతో నాకుతూ పెదవులు కొర్రుకుంటూ, శ్వేత అందానికి ఫ్లాట్ అయి ఆమె వెంటే వెళ్ళాడు మోహనరావు.
ఇక శ్వేత మోహన్రావుని ఆ లాడ్జి వెనకాల వైపు తీసుకెళ్తుంటే అనుమానం వచ్చిన మోహనరావు, వెంటనే మల్లి తేరుకుని, డిటెక్టివ్ ఆలోచనలు మొదలెట్టాడు. “అమ్మా శ్వేతా, ముందు ఏమో లాడ్జి అని ఉంది, నువ్వెంటి వెనకాల తీసుకెళ్తున్నావు?”, అని అనుమానంగా అడిగాడు. మల్లి టెన్షన్ పడ్డ శ్వేత, “హయ్యో డాడీ, ఇది ముందు ఏమో లాడ్జి, వెనకాల హాస్టల్. రెండు ఒకే ఓనర్ చూసుకుంటాడు డాడీ”, అని అంటుండగానే, హాస్టల్ నుండి, శ్వేత లాగే అందమైన అమ్మాయిలు ఫుల్లుగా మేకప్ కొట్టేసుకుని కస్టమర్స్ కోసం బయటకి వెళ్తున్నారు. అది చుసిన మోహన్రావుకి ఇంకా అనుమానం పెరిగింది. ముందు లాడ్జి వెనకాల లేడీస్ హాస్టల్.
బాగుంది సెటప్. అని మనసులో అనుకుని, ఈ ఫిగురు తన కూతురు కాదు, తన కోట్ల ఆస్థి గురించి తెలిసి, తనని వలలో పడేయడానికి ప్రయత్నిస్తున్న ఎవరో బజారు అమ్మాయి అనుకుంటా అనే అనుమానం వచ్చింది మోహన్రావుకి. అలా అనుకుంటేనే శ్వేతతో కనీసం ఉహల్లో రొమాన్స్ చేయడం ఈజీ అవుతుంది మోహన్రావుకి. ఇక ప్రతి ఒక్క విషయన్నీ అనుమానించడం మొదలెట్టాడు.
మాధవి వాడే పెర్ఫ్యూమ్ కొట్టుకున్న శ్వేత ముందు నడుస్తుంటే, మత్తుగా ఫీల్ అవుతూ వెనకే నడుస్తూ శ్వేత రూముకి వెళ్ళాడు మోహనరావు. “నేను నా ఫ్రెండ్ మాధవి కలిసి ఉంటాము డాడీ ఈ ఇంట్లో, ఎలా ఉంది? బాగుందా?, సరే ముందు మీరు కూర్చోండి, టీ తాగుతారా లేక కాఫీ నా?”, అని అడిగింది శ్వేత. రూమ్ ఒక మాదిరిగా బాగానే ఉన్న కుడా, గుద్దబలసిన పార్టీ మోహన్రావుకి సానికొంపలాగే కనపడుతుంది. మరీముఖ్యంగా మాధవి బట్టలు అన్ని బయటే పడి ఉన్నాయి. అవ్వి అన్ని రంగు రంగుల మినీ స్కిర్ట్స్, లేస్ బ్రా, తొంగ్స్, అన్ని కుడా ప్రాస్టిట్యూట్స్ వేసుకునే డ్రెస్సెస్ లాగున్నాయి తప్ప, పద్దతిగల మాములు ఆడవాళ్లు వేసుకునే బట్టలు లాగైతే లేవు.
శ్వేత రూముకి వచ్చేముందు కుడా అదే ఫ్లోర్ లో అనుమానంతో బతికే మనిషి అయిన మోహనరావు, పక్కకి వేరే అమ్మాయిల గదిలో కుడా ఒక కన్నేశాడు, అందరి రూముల్లోనూ, బ్రాలు వేసుకునే తిరుగుతున్న అమ్మాయిలు, భూతులు మాట్లాడుతున్న అమ్మాయిలు, ఎదురు పడితే మాములుగా చిన్నగా నవ్వడమో, లేదా చూసీచూడన్నట్టు వెళ్లిపోకుండా, ఏదో కస్టమర్ ని చూసినట్టు వాళ్ళు ఈయనకి ఇచ్చే లుక్స్ ఇవన్నీ గమనించాడు మోహనరావు. శ్వేత అందాలు ఉరిస్తున్నా, ఎందుకో ద్వంద్వలోచనలో పడిపోయి చిరాకుగా ఉంది అక్కడ ఆయనకు, అయినా కుడా ఏదో చెప్పాలి కాదా అన్నట్టు, “ఆ…, ఆ…, మీ రూమ్ బాగానే ఉంది, వాటర్ ఇవ్వు చాలు”, అని చిరాగ్గా అన్నాడు మోహనరావు.
అలా కాస్త వెనక్కి ఒరిగాడో, సోఫాలో ఏదో గుచ్చుకుంటుంది, ఏంటా అని తీసి చూస్తే అది శ్వేత వేసుకుని విప్పేసిన బ్రా. ఇదిగో డాడీ వాటర్, అంటూ వచ్చి డాడీ చేతిలో తన బ్రా చూసి, “హయ్యో డాడీ, అది నాదే, అక్కడే పెట్టి మర్చిపోయా, సారీ డాడీ”, అని డాడీ దెగ్గర నుండి బ్రా తీసుకుని, సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ, ఏంటి ఇలా అయిందని టెన్షన్ పడుతుంది శ్వేత.
ఇక శ్వేత టెన్షన్ పడుతూ చూస్తున్న బిత్తిరి చూపులకు, మోహనరావు శ్వేతను దొంగను చూసినట్టు చూస్తూ, “సరిపోయింది, ఎవడో రాత్రి వచ్చి ఒక్క రౌండు వేసుకుని వెళ్లి ఉంటాడు. రూము వరకు ఎందుకని పాప అందం ఆస్వాదించడానికి తొందర్లో, ఇక్కడే సోఫాలో పడుకోబెట్టి రాత్రంత దెంగి ఉంటాడు. అందుకే బ్రా ఇక్కడ పడుంది. లేదంటే పద్దతి గల అమ్మాయి అయితే అలా వాడిన బ్రా ఎక్కడ బడితే అక్కడ ఎందుకు పడేసుకుంటుంది?, చి చి…, ఈ లంజల కొంపల్లో ఇలాగె కదా జరిగేది”, అని మనసులో అనుకుంటూ, చిరాకుగా వాటర్ కుడా తాగాల వద్దా అన్నట్టు తాగి, ఎప్పుడు ఎళ్లిపోదామా అన్నట్టు రెడీగా ఉన్నాడు…
మోహనరావు మెల్లిగా ఆమె పై నమ్మకం కూలిపోయి, అనుమానం తార స్థాయిలో పెంచుకుంటున్నాడు. నిజానికి అక్కడ జరిగిన సంఘటనలు, మోహనరావు ఉన్న పరిస్థితి, ఈ రెండు ఎవరికీ వచ్చినా ఏ కాలంలో అలాగే ఆలోచిస్తాం, కాదా చెప్పండి? అలాగే, డాడీ నన్ను బాగా అనుమానిస్తున్నాడు, అస్సలు ఇక్కడ ఇంకో పది నిమిషాల కంటే ఎక్కువ ఉండలేను అన్నట్టు మొహం పెట్టాడు.
అట్లాంటిది, సతీష్ చేయమన్నట్టు నీ వెంటే నన్ను మన ఇంటికి తీసుకెళ్ళు డాడీ అని అడిగితే ఎక్కడ చిగొట్టి వదిలేసి మల్లి కనపడకుండా వెళ్ళిపోతాడో అని మెల్లిగా భయమేస్తుంది శ్వేతకి. అంటే వెంటనే కాకపోయినా, జరిగిన పరిణామాలు చూస్తుంటే, ఇలాగె తాను తప్పటడుగులు వేస్తుంటే మాత్రం జరిగేది అదే అని అనుకుంటుంది శ్వేత. అలా చాలా ఇబ్బందిగా మాట్లాడుకున్నారు తండ్రి కూతురు. శ్వేత తన తండ్రి గురించి అడిగే ప్రశ్నలకన్నా మోహనరావు శ్వేతని అడిగే ప్రశ్నలే ఎక్కువున్నాయి ఆ సంభాషణలో. ఎం చదుకున్నావు ఎంత వరకూ చదువుకున్నావు? అట్లాంటి మాటల నుండి, అమ్మకి ఏమైంది, ఎక్కడ ఉండేవారు అనే టాపిక్ వచ్చింది. పిచ్చి పిల్ల శ్వేత, ఇప్పుడైనా తన అమ్మ గురించి చెప్పి తానూ మోహన్రావుకి కూతురని నిరూపించుకోవచ్చు.
కానీ పోలీస్ వాడు దొంగకి సూటి ప్రశ్నలు ఏసినట్టు అదే పళంగా మోహనరావు అడుగుతుండటంతో, సరిగ్గా అమ్మ టాపిక్ దెగ్గర, శ్వేత టాపిక్ మారుస్తూ, “అవును డాడీ, లంచ్ కోసం ఇంట్లో వంట చెయ్యమంటారా? లేదా మనం అలా సరదాగా బయట తిరిగి ఎక్కడైనా హోటల్లో లంచ్ తిందామా?”, అని అడిగింది.
శ్వేత సొంతగా తీసుకునే నిర్ణయాలు చాలా తక్కువ. ఎంత అందమున్నా, కొంచం మట్టి బుర్ర కదా అందుకే ఎం చెయ్యాలన్న పక్కనొల్లని అడిగి కానీ చెయ్యదు. అలాంటిది ఇప్పుడు బయట లంచ్ ప్రోగ్రాం వెయ్యటం ఈ రోజు తానూ సొంతగా తీసుకున్న డెసిషన్. కానీ అలా చేయడం వల్ల మోహన్రావు ఆల్మోస్ట్ ఇంకా శ్వేత తన కూతురు కాదు అని ఫిక్స్ అయ్యాడు, కానీ ఇంకా ఒకే ఒక్క ఛాన్స్ ఇచ్చి చూద్దాము అని ఆలోచిస్తూ, ఇప్పటికైతే ఇక్కడ నుండి జంప్ అయితే, ఈ పిల్ల సంగతి తరువాత చూడచ్చు అని అనుకుని, “చూడు శ్వేత, నేను మాములుగా చాల బిజీ ఉంటాను.
నీకు చెప్పగా నాకు వైఫ్ పిల్లలున్నారు. చూసుకోడానికి బిజినెస్ లు చాల ఉన్నాయి, కానీ నీ గురించి తెలిసాక చుసిల్దమని మాత్రమే వచ్చా. అలాగే నీకు డబ్బు సహాయం చేద్దమని కుడా. నేను కాష్ పెట్టుకొను. అందుకే దేగ్గర్లో ఏదైనా బ్యాంకు చూసి కాష్ డ్రా చేసితీసుకొస్త, సరేనా?”, అని సోఫా నుండి లేవబోయాడు.
హయ్యో డాడీ వెళ్ళిపోతున్నాడు. ఎం చెయ్యను? డాడీ వెళ్లాడంటే ఇంకా తిరిగి రాడు. నెక్స్ట్ టైం డబ్బు అవసరమున్న బ్యాంకు అకౌంట్ కి పంపుతాడేమో కానీ ఊరికే నేనున్న ఈ గలీజు సెటప్ కి ఎందుకు వస్తాడు? హయ్యో ఇంక సతీష్ కి నాకు పెళ్లి కానట్టేనా? నేను కుడా మాధవి లాగ, ఎవడెవడితోనో చేయించుకోవాలా? దేవుడా దేవుడా అని అనుకుంటు కేలండర్ చూస్తే బ్యాంకు హాలిడే అనిఉంది. అవును కదా, అని అనుకుని, “డాడీ, ఈ రోజు బ్యాంకు హాలిడే.
బ్యాంకు మూసేస్తారు కదా”, అని చెప్పింది. “అరెరే, అవునా, ఇట్లాంటి పనులన్నీ మాములుగా నా పిఏ చేస్తాడు. అందుకే నాకు ఆ విషయం తెలీదు”, అని చెప్పాడు మోహనరావు. ఇప్పుడెలా అని ఆలోచిస్తుంటే, “డాడీ, నేను నా ఫ్రెండ్ మాధవిని అడుగుతా తనకి ఏమైనా ఆప్షన్ తెలుసేమో, తానూ బాగా షార్ప్”, అంటూ రూములోకెళ్ళి, “ఒసే మాధవి, లేవే ప్లీజ్”, అంటూ మాధవిని నిద్ర లేపింది. పాపం బాగా మత్తు నిద్రలో ఉన్న మాధవి అస్సలు లేవట్లేదు.
“హయ్యయ్యయో, ఇప్పుడెలా, అందుకే మాధవి ఎప్పుడు చెబుతుంది, సొంత నిర్ణయాలు తీసుకోవే అని. ఇప్పుడు చూడు ఎం చెయ్యాలో తెలియట్లేదు, చేతులు కాళ్ళు ఆడట్లేవు. ఇప్పుడెలా”, అంటూ, మాధవి మోహన నీళ్లు జల్లింది. శ్వేత ఇంతకు ముందు ఎప్పుడు అలా చెయ్యలేదు. కానీ మాధవి పడుకుంటే లేవదు. అది తెలిసిన ఆంటీ ఇంకా అంటీ దెగ్గర పని చేసే వేరే పాపాలు, ఒకవేళ మాధవి మొద్దు నిద్ర పోయినప్పుడు కస్టమర్ గనక వస్తే, శ్వేత చేసినట్టే మోహన నీళ్లు జల్లుతారు. ఇక హాస్టల్లో కాకుండా ఆంటీ ఇంట్లో ఉన్నా అనుకుని కళ్ళు తెరవ కుండానే, “అబ్బా ఏంటే…., నీ గోలా”, అని అన్నది మాధవి.
“హమ్మయ్య లేచావా, ఒసే, డాడీ వెళ్ళిపోతున్నాడే, నాకేమో ఏమి అడగాలన్న భయమేస్తుంది. ఏమి చెయ్యనే, ఇప్పుడు ఏదోకటి చెయ్యాలి ఆయన మాత్రం ఖాళీగా వెళ్ళొదు నన్ను తీసుకునే పోవాలి, ఎం చెయ్యనో చెప్పవే”, అని అడిగింది. కుర్ర లంజల దెగ్గర ఎప్పుడు వినే మాటల లాగే ఉండటంతో, అది శ్వేత అని తెలియక, ఎవరో కొత్త లంజతో మాట్లాడుతున్నట్టు, ” ఏంటే సోది, చెప్పగా మగాళ్లని ఎలా బుట్టలో వేసుకోవాలో, వెళ్లి వొడిలో కూర్చుని, పిర్రల్తో మడ్డని రుద్దు, బాగా గెట్టిగా రుద్దాలి, అలాగే సెక్సీగా కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూస్తూ, చిన్నగా మడ్డని పిసికి, పెదములు తడుపుకుని, వాడి చెంపపై వేళ్ళతో రాస్తూ, ఏది అడుగుతావో అడుగు. ఎందుకు కాదంటాడో నేను చూస్తా”, అంటు మత్తుగా నిద్ర మత్తులో చెప్పేసి మల్లి పడుకుంది.
“ఒసే, డాడీనే, డాడీతో అలా చెయ్యచ్చా?”, అని అడిగింది శ్వేత. అప్పుడు మాధవి, పాపం శ్వేత ఏమి చెబితే ఏమి విన్నదో కానీ, సమాధానం మాత్రం ఇలా చెప్పింది, “ఆ.., ఆ…, తెలుసు, ఈ మధ్య మగాళ్లు అందరికి కూతుర్లని దేన్గలని బాగా కసి పెరుగింది అనుకుంట. అందుకే ఊరికే డాడీ డాడీ అని పిలవమంటారు. అలా పిలుస్తూనే చెయ్యాల్సినవన్నీ చేసేయి. వాడు ఎంజాయ్ చేస్తాడు. నువ్వు ఎంజాయ్ చేస్తావు. కొత్తగా భలే ఉంటుంది కిక్. ఇవ్వాళా రేపు అన్ని కామన్. ఎంజాయ్, నేనింకా లేపితే చంపుతా”, అంటూ దుప్పటి కప్పుకుని పడుకుంది మాధవి.
మాధవి తానూ మాట్లాడెది శ్వేతతో అని తేలిక అలా షాక్ ఇవ్వగానే, శ్వేత మనసులో ఆలోచనలు మొదలయ్యాయి, “ఏంటి మాధవి అలా అనేసింది. నిజమే కాబోలు, పోర్న్ వెబ్సైటు ఏది ఓపెన్ చేసిన డాడ్ ఫక్కింగ్ డాటర్ లేదా, డాటర్ సక్కింగ్ డాడీ డిక్. అన్ని ఇట్లాంటివే ఉన్నాయి. ఎవరికీ చెప్పుకోరేమో కానీ మాధవి అన్నట్టు పర్వాలేదు అనుకుంటా, అందుకే పాపం డాడీ నన్ను కలవగానే పెదవి పైన ముద్దుపెట్టాడు. నేనే అర్ధం చేసుకోలేదు. ఎదురు ముద్దు ఇవ్వాల్సిందేమో. అందుకే చిర్రాగ్గ ఉన్నడేమో.
అయినా మాధవి లాగ వేరే అమ్మాయిలలాగా ఎవడెవడో బజారు మనుషులతో చేయించుకోవడం కంటే, డాడీ వొడిలో కూర్చుని ఆయనకు కాస్త వినోదాన్ని పంచితే తప్పేముంది అంటా. బట్టలు విప్పి పాడుకుంటామా ఏంటి. ఊరికే అలా మాధవి చెప్పినట్టు వొడిలో కూర్చుని బతిమాలి చూస్తా. ఎలాగూ ఇప్పుడు నేను అనుకున్నది జరగాలంటే నా దెగ్గర ఉన్న దారి అది ఒక్కటే, కానీ నేనలా తొందర పడితే, అస్సలుకే ఎసరు పడి, నన్ను ఛీకొట్టి, వెళ్ళిపోతే మొత్తానికే మోసం వస్తుందేమో.
అయన ఇస్తానన్న డబ్బు కుడా దొరకదు అప్పుడు, ఎలా… హయ్యాయో, ఇప్పుడు ఎలాగా….. ఎవరైనా ఉంటె బాగుండు నాకు హెల్ప్ చేయడానికి, సరే ఒక్కసారి సతీష్ కి చెప్పాలా ఈ విష్యం. అయినా తండ్రి కూతురు మధ్య ఉండాల్సింద సతీష్ కి ఎందుకు చెప్పడం?, సరే కనీసం ఏదైనా వేరే సలహా ఇస్తాడేమో”, అని అనుకుంటూ తన లవర్ సతీష్ కి ఫోన్ చేసింది. 2-3 సార్లు చేసిన వాడు ఫోన్ ఎత్తలేదు.
అప్పుడు బయట నుండి చికాకుగా, “అమ్మా శ్వేతా…, ఒక్కసారి ఇటు వస్తావా…”, అని పిలిచాడు మోహనరావు. అయన గొంతు విని, వణికి పోయిన శ్వేత, చంగున బయటకు వెళ్ళింది. సోఫాలో కూర్చున్న మోహనరావు, “బ్యాంకు హాలిడే అయితేనేమి, నా దెగ్గర చెక్బూక్ ఉంది. నీకు ఒక్క లక్ష రూపాలు చెక్ రాసాను. మరి నేనింకా వెళ్లి రానా”, అని అంటూ లేవబోయాడు.
గుండె వేగం పెరుగుతున్న శ్వేత, లక్ష రూపాల?, అవునులే కోట్లు ఉంటె మాత్రం, అన్ని ఇస్తారా ఏంటి?, నేను ఒక్క రోజు ఆంటీ దెగ్గరకు వెళితేనే లక్ష ఇస్తానన్నారు. ఇదేంటి డాడీ నన్ను మరి చీప్ గా లెక్క కట్టాడు?, సరే ఇంకా తప్పదు, మాధవి చెప్పింది చెయ్యాల్సిందే, అని అనుకుంటూ, “హయ్యో డాడీ, ఏంటి డాడీ మీరు, అప్పుడే వెళ్తానంటున్నారు?, ఇంనేండ్లకి కలిసాము. ప్లీజ్ కూర్చోండి”, అంటూ మోహన్రావుని సోఫాలో కూర్చోబెట్టడమే కాకుండా, తానూ కుడా అయన వొడిలో కూర్చుండిపోయింది.
- Next page: Chapter 04
- Previous page: Chapter 02
