Update 02

హలో ఆ బాబాయి, నేను శ్రీనివాస్ చిన్న కూతురు స్వప్నికని. నాన్న ఫోన్ కలవట్లేదు ఒకసారి ఫోన్ చెయ్యమని చెప్పు అని పెట్టేసింది అమెరికాలో చదువుతున్న స్వప్నిక. కాసేపటికి శ్రీనివాస్ ఫోన్ చేశాడు.

శ్రీనివాస్ : హలో సప్పీ

స్వప్నిక : ఎన్ని సార్లు చెప్పాను నన్ను అలా పిలవొద్దని, అయినా అక్క పెళ్లి అప్పుడు వీడియో కాల్ చేస్తానన్నావ్, రాలేకపోయినా కనీసం చూద్దును కదా అనుకున్నాను కానీ నువ్వసలు నాకు ఫోనే చెయ్యలేదు, పదిహేను రోజులు అవుతుంది నాతో మాట్లాడి, పెద్ద కూతురి పెళ్లి పనుల్లో పడి మర్చిపోయావా నన్ను పూర్తిగా

శ్రీనివాస్ : ఒక్క నిమిషం లైన్లో ఉండరా, అక్కా బావా ఇంట్లోకి అడుగు పెడుతున్నారు నీతో మాట్లాడాలి అని ఫోన్ కిందకి దించి, హారతి ఇవ్వమని తన భార్యని పిలిచాడు.

విశాల్ : మావయ్యా.. హారతి విక్కీ ఇస్తాడు

శ్రీనివాస్ : వాడా.. వాడు

విశాల్ : ఈ ఇంటికి నాకు వాడు తప్ప ఎవ్వరు లేరు మావయ్య, నా సంతోషం అంతా వాడిదే, వాడి చేతుల మీదగా.. వాడు ఆహ్వానించగా మేము లోపలికి అడుగుపెడతాము అని పెళ్లి కూతురి భుజం మీద చెయ్యి వేసి ప్రేమగా తన తమ్ముడిని చూసేసరికి విక్కీ నవ్వుతూ హారతి తిప్పి లోపలికి రమ్మన్నాడు.

ఎదురుగా అన్న పక్కన సంగీత, దానికి నా కళ్ళలోకి చూసేంత ధైర్యం లేదు. తల దించుకుని అన్నతో పాటు లోపలికి వెళ్ళిపోయింది, వాళ్ళ వెనకే చుట్టాలు. చివరిగా ఇంటి బైట మిగిలింది నేను నా స్నేహితులు, నన్ను కోపంగా చూస్తున్నారు. ఓకేలే అన్నట్టుగా నాలిక తిప్పి హారతి పళ్లెం పక్కన ఉన్న ఆవిడ చేతిలో పెట్టాను.

విక్కీ : మావయ్యా.. ఎక్కడికి

శ్రీనివాస్ : వస్తున్నా పద.. ఫోన్ ఒచ్చింది మాట్లాడేసి వస్తాను అని వెళ్ళిపోయాడు. ఏమ్మా ఉన్నావా లైన్లో

స్వప్నిక : ఉన్నాను.. ఉన్నాను.. చిన్న బావ అంటే పెద్ద బావకి చాలా ఇష్టం ఉన్నట్టుందే.

శ్రీనివాస్ : ఇద్దరు ప్రాణానికి ప్రాణం వాళ్ళు కానీ

స్వప్నిక : కానీ.. అవును ఇందాక మాట్లాడాలన్నావ్.. ఇప్పుడు చెప్పు

శ్రీనివాస్ : మీ అక్క చేసిన పెంట అంతా ఇంత కాదు, అస్సలు అది నా కూతురు కాకపోతే నరికి పోగులు పెట్టేవాడిని. కన్నాక తప్పదుగా

స్వప్నిక : ఏమైంది నాన్నా

శ్రీనివాస్ : సంగీత విక్కీని ప్రేమించింది, ఇద్దరు సినిమాలు, షికార్లు అన్ని తిరుగుళ్ళు అయిపోయాయి, అన్నీ.. వాడొచ్చి నన్ను అడిగాడు సంగీతని ఇచ్చి పెళ్లి చెయ్యమని.. నాకు ముందునుంచి అంతా తెలుసు కాబట్టి సరే అన్నాను

స్వప్నిక : మరి..

శ్రీనివాస్ : వినూ.. అంతా ఓకే అనుకున్నాక.. మీ అక్క విశాల్ గాడితో వచ్చి మేము ప్రేమించుకుంటున్నాం పెళ్లి చేసుకోవాలని అనుకుంటున్నాం అని నన్ను విక్కీ గాడిని కూర్చోబెట్టారు. మా ఇద్దరికీ అస్సలు ఊపిరి ఆడలేదు ముందు.. విక్కీ గాడి మొహంలో అయితే నెత్తుటి చుక్క లేదు.. ఇద్దరం ఒకరి మొహం ఒకరు చూసుకున్నాం.

స్వప్నిక : పెద్ద బావకి తెలీదా వీళ్ళ సంగతి

శ్రీనివాస్ : పాపం వాడు అమాయకుడే, వాడికేం తెలీదు. మీ అక్క ముందు నుంచి పెళ్లి వాడితోనే అనుకుందట.. వాడినే ప్రేమించిందట.

స్వప్నిక : మరి చిన్న బావతో ఎందుకు తిరిగింది.

శ్రీనివాస్ : అడిగితే సమాధానం లేదు, మౌనంగా తల దించుకుంది. వాడిని వాడుకుదెంగింది.

స్వప్నిక : బూతులు.. చిన్న బావ ఏమన్నాడు

శ్రీనివాస్ : వాడేమంటాడు.. అన్న మీద ప్రేమ.. వాడు ఎక్కడ బాధ పడతాడోనని దెగ్గరుండి పెళ్లి చేశాడు. ఇది ఇంత దొంగది అని నేను అనికోలేదే.. పెళ్లి అయితే చేసాము కానీ పోనూ పోనూ ఎన్ని గొడవలు అవుతాయో.. అన్నా తమ్ముడు విడిపోయేదాకా వస్తాయేమో పరిస్థితులు తలుచుకుంటేనే చెమటలు పడుతున్నాయి

స్వప్నిక : అలా ఏం జరగదులే..దానితో నేను మాట్లాడతానను

శ్రీనివాస్ : ఏం మాట్లాడతావ్.. అది బరితెగించేసింది. సిగ్గు ఎగ్గూ ఏం లేకుండా వాడి ముందే తిరుగుతుంది చెంగు చెంగుమని.. నాకు కంపరంగా ఉంది.. చుట్టు చుట్టాలు ఏం మాట్లాడితే ఎవడికి తెలుస్తుందోనని అన్ని మూసుకుని కూర్చున్నాను.

స్వప్నిక : ఏంటిది ఇలా చేసింది. ఆలోచిస్తే నా బుర్ర పాడవుద్ది.. ఇప్పుడు అస్సలే ఎగ్జామ్స్ ఉన్నాయి, సర్లే నేను మళ్ళీ చేస్తా

శ్రీనివాస్ : ఎప్పుడొస్తున్నావ్

స్వప్నిక : ఇంకో ఆరు నెల్లు వచ్చేస్తా.. సరే ఉంటా బై.. జాగ్రత్త నువ్వు అని పెట్టేసింది.

శ్రీనివాస్ కి ఏం చెయ్యాలో తెలీక అక్కడ ఉండలేక ఒక్కడే ఇంటికి వచ్చేసాడు. రాత్రి వరకు విక్కీ ఇల్లు మొత్తం కాళీ అయ్యింది. మూడు రూములు ఒక కిచెన్ హాలు ఉన్న ఇల్లు. ఒక రూము స్టోర్ రూము ఇంకోటి ఎప్పుడు లాక్ చేసి ఉంటుంది, అందులో విక్కీ ప్రాజెక్ట్ పనిచేస్తున్నాడు, అంతా చెత్త చెత్తగా ఉంటుంది.. ఇంకో దాంట్లో అన్నా తమ్ముడు ఉండేవాళ్ళు, కానీ ఈ రాత్రి నుంచి వేరు వేరు రూముల్లో పడుకోవాలి. పెళ్ళికి ముందే విక్కీ తన సామాను మొత్తం ప్రాజెక్ట్ రూముకి మార్చేసుకున్నాడు. హారతి ఇచ్చిన తరవాత నుంచి తమ్ముడు కనిపించకపోవడంతో కొద్దిగా ఇబ్బంది పడ్డాడు విశాల్. ఫోన్ చేస్తే ఎత్తలేదు. భార్యతో పడుకోవడానికి లోపలికి వెళ్ళాడు. లోపల ఏర్పాట్లు బానే చేశారు.

విశాల్ : సంగీతా.. ఇలా రా అని కౌగిలించుకున్నాడు. అలిసిపోయావా

సంగీత : కొంచెం..

విశాల్ : విక్కీ ఎక్కడా కనిపించలేదు, అన్నం తిన్నాడా లేదా అని తమ్ముడికి ఫోన్ చేస్తుంటే విసుక్కుంది సంగీత కానీ బైటికి చూపించలేదు. తెలివితక్కువ వాడేం కాదు విశాల్, కనిపెట్టేసాడు. రోజు వాడితోనే పడుకునేది ఇవ్వాళ నుంచి నీతో, రూములో వాడికి సంబందించినవి కనిపించకపోయేసరికి మనసులో ఎలాగో ఉంది సంగీతా.. కానీ నువ్వు వచ్చావన్న ఆనందం ఇంకా ఎక్కువగా ఉంది అని పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాడు. నవ్వింది సంగీత. వరసపెట్టి చెయ్యగా చివరికి విక్కీ ఫోన్ ఎత్తాడు. రేయి ఎక్కడా

విక్కీ : ఫ్రెండ్స్ కి పార్టీ ఇస్తున్నాను.. నువ్వెంట్రా ఎంజాయి చెయ్యకుండా నా వెనక పడ్డావ్.. నేనొస్తాలే మీరు తలుపులు వేసుకుని వేసుకోండి

విశాల్ : దున్నపోతా

విక్కీ : తలుపులు వేసుకోమన్నానురా అని నవ్వుతూ ఫోన్ పెట్టేసి ఆకాశంలోకి చూసాడు. నిజానికి చుట్టు ఎవ్వరు లేరు ఇంటి మేడ మీద ఒక్కడే పడుకుని ఆకాశంలో ఉన్న చందమామని చూస్తూ ఉన్నాడు. పక్కనే ఉన్న బీర్ తీసి గడగడా తాగేసి ఇంకోటి తీసి సగం తాగి వెనక్కి వాలి కళ్ళు మూసుకున్నాడు.

ఒకరోజు సోఫాలో కూర్చుని గేమ్ ఆడుకుంటున్నాను, లంగా ఓణి వేసుకుని వచ్చింది సంగీత. రాగానే పలకరించి పక్కన కూర్చుంది. టీవీ రిమోట్ తనకిచ్చేసి గేమ్ ఆడుకుంటున్నాను. చాలా సేపు టీవీ చూసి నా చేతిలో ఉన్న ఫోన్ లాక్కుంది.

విక్కీ : ఏంటే

సంగీత : ఎప్పుడు గేమ్ గేమ్.. ఇక్కడ నేనొకదాన్ని ఉన్నాను.

విక్కీ : సరే చెప్పు అయితే అని తన వైపు తిరిగి కూర్చున్నాను. నిన్నొకటి అడగాలి అంది జడని ముందుకు వేసుకుని అంచు వేలితో తిప్పుతూ.. అడగమన్నాను.

సంగీత : పోర్న్ అంటే ఏంటి

గతుక్కుమన్నాను నేను, దాని మొహం చూడగానే అర్ధమైంది. ఇది కావాలనే అడుగుతుంది, ఫోన్లో కొట్టి చూడమన్నాను. చూసి నావైపు అమాయకంగా చూస్తూ పోర్న్ అంటే సెక్సా అని దీర్గం తీసింది. అవునని తల ఊపాను.

విక్కీ : అస్సలు నీకెవరు చెప్పారు ఈ పదం

సంగీత : మా ఫ్రెండ్స్ అనుకున్నారులే.. నీకోటి తెలుసా మా ఫ్రెండ్ వాళ్ళ బావతో సెక్స్ కూడా చేసిందట.. వాళ్ళు రోజూ ముద్దులు పెట్టుకుంటారు.

విక్కీ : అలాగా

కాసేపు మౌనంగా ఉన్నాం ఇద్దరం.. ఏం మాట్లాడుకోవాలో తెలీలేదు.. నాకేం మొహమాటం భయం కలగలేదు, నేనీ ముద్దులు పిసుకుళ్ళు ఈ రుచులు చూసాను. చాలా రంకులు నడిపిన అనుభవాలు ఉన్నాయి. అందుకే తనే అడుగుతుందిలే అని మౌనంగా కూర్చున్నాను.. అనుకున్నట్టే కాసేపటికి.. మనం కూడా ముద్దు పెట్టుకుందామ అని నా వైపు చూసింది. నాదేం పోయింది.. ఇంకో జత పెదవుల రుచి అంతే కదా అని సరే అన్నాను.. ముందుకు వంగింది, నేనూ అంతే ఇద్దరం పెదాలు దెగ్గరికి తెచ్చాం.. లేట్ ఎందుకులే అని నేనే నా పెదవులని తాకించాను, ఇద్దరం చూసుకుని నవ్వుకున్నాం. వెంటనే నా చెయ్యి తన భుజం మీదకి ఆ వెంటనే మెడ వెనక్కి వెళ్ళిపోయి మా ఇద్దరి పెద్దవులు మళ్ళీ కలుసుకున్నాయి, చిన్నగా జర్రుకోవడం మొదలు పెట్టాను, ఎక్కువ సేపు వంగి ఉండటం వల్ల ఇబ్బందిగా అనిపించి తనే లేచి నా ఒళ్ళో కూర్చుని నన్ను చూసి నవ్వింది. చెయ్యి దాని నడుము చుట్టు వేసి దెగ్గరికి లాక్కున్నాను.. దాని బరువు, వాసన, ఊపిరి మత్తెక్కించాయి.. వీటన్నిటికీ తోడు నా ఎంగిలితో మెరుస్తున్న దాని పెదాలు.. అందుకుని పీల్చేసాను. అలా మొదలయింది మా.. ప్రేమ కాదు ఇప్పుడు దీన్ని ఏమనాలో తెలీట్లేదు

ఇక ముద్దులే ముద్దులు, అన్నయ్య బైటికి వెళ్ళగానే నేను ఇంటి పైకి వెళ్లి దండెం మీద తెల్ల దుప్పటి ఆరేసేవాడిని, అది చూడగానే సిగ్నల్ దొరికి ఇంట్లోకి వచ్చేది. రాగానే నా ఒళ్ళో కూర్చుని నవ్వేది. చున్నీ తీసి పక్కన పడేసి మెడంతా ముద్దులు పెట్టించుకునేది.. తన పెదాలని నా పెదాలకి తగిలేంత దెగ్గరికి వచ్చి నాతో కబుర్లు చెప్పేది. నేను వాడే బ్రష్ తీసుకెళ్లిపోయింది.. నా ఎంగిలి కాఫీ తాగడం అంటే పిచ్చి దానికి.. నేను నిల్చొని ఉంటే ఉప్పు ఎక్కి సళ్ళని నా వీపుకి చాలా గట్టిగా రుద్దేది. చాలా ఆటలు ఆడుకునేవాళ్ళం. ఒక పూట మొత్తం నేను నమిలిన బబుల్ గమ్ నా నోట్లో నాలిక పెట్టి లాగేసుకునేది. నన్నసలు నీళ్లు తాగానిచ్చేది కాదు ముందు అది తాగి నా మీద కూర్చుని నా నోట్లోకి వదిలేది. దాని చేష్టలతో కసి పుట్టించేది. అన్నం తిన్నాక నన్ను చెయ్యి కడుక్కోనిచ్చేది కాదు, మొత్తం చీకి శుభ్రం చేసేది నా చేతిని. సంకలో పీచు మిఠాయి పెట్టుకుని వచ్చి నాకు రుచి చూపించేది. బొడ్డులో చింతపండు పెట్టుకోచ్చి నాకించుకునేది. చివరికి నా డ్రాయర్లు కూడా వదిలేది కాదు.

సడన్ గా కళ్ళు తెరిచి లేచి కూర్చున్నాను, పక్కన చూస్తే మిగిలిన బీర్ సీసా ఉంది, అది కూడా తాగేసి కళ్ళు మూసుకుని పడుకున్నాను, చలేస్తుంది.. కానీ లేవాలని లేదు.

మొహం అంతా చెమటలు పట్టి తడిచేరే సరికి మెలుకువ వచ్చింది, లేచి చూస్తే ఎండకి చర్మం కాలిపోతుందా అనిపించింది, తల చెయ్యి మీద పెట్టుకుంటే కాలింది. పక్కనే ఫోన్ తీసి చూసాను అన్నయ్య పదిసార్లు కాల్ చేశాడు ఇప్పటికి. లేచి కళ్ళుతుడుచుకుంటూ మెట్లు దిగి ఇంట్లోకి వెళుతుంటే కిచెన్ నుంచి నవ్వులు వినిపించి ఆగిపోయాను. మెల్లగా వెళ్లి చూస్తే అన్నా సంగీతా సరసాలు ఆడుకుంటున్నారు.

సంగీత స్టవ్ మీద పాలు కాగపెడుతేంటే అన్నయ్య వెనక నుంచి వాటేసుకున్నాడు, వాడి చేతులు సంగీత నడుము చుట్టు వేసి వేలితో బొడ్డులో తిప్పుతున్నాడు. మెలికలు తిరుగుతూ మాటలు చెపుతుంది సంగీత. పక్కనే ఉన్న స్వీట్ బాక్స్ నుంచి లడ్డు తను సగం తిని అన్నయ్యని ఊరిస్తూ తన నోట్లో పెట్టుకుని కసిగా చూస్తుంటే ఆత్రంగా అందుకున్నాడు వాడు. లోపలికి వెళ్లి నా రూము తాళం తీసాను, రూమంతా చిందరవందర.. ఇరవై రోజులు అయ్యింది ప్రాజెక్ట్ ముట్టుకుని, బాత్రూంలో చూస్తే ఏమి లేవు, సబ్బు బకెటు అన్ని బైటే ఉన్నాయి. బైటికి వచ్చేసరికి అన్నయ్యా సంగీత హాల్లో కూర్చుని ఉన్నారు, బహుశా ఇందాక తలుపు చప్పుడు అయినప్పుడు సర్దుకుని ఉంటారు.

విశాల్ : కంట్రోల్ తప్పుతున్నావ్ నువ్వు

నేను తాగలేదురా అని సమాధానం చెపుతూనే కిచెన్లో ఉన్న కొత్త బ్రష్, పేస్ట్, సబ్బు తీసుకుని వస్తూ తిన్నావా అని అడుగుతూనే అన్నయ్య రూములోకి వెళ్లి టవల్ తీసుకుని బైటికి వచ్చాను. లంచ్ టైం అయిందిరా లుచ్చా అని అన్నయ్య తిడుతుంటే సంగీత నవ్వు ఆపుకుంటుంది, నాకు గుద్దలో కాలుతుంది.

విశాల్ : త్వరగా వస్తే తిందాం.. కాసేపగితే మావయ్య వాళ్ళు వస్తారు ఏవో పూజలు ఉన్నాయట

విక్కీ : ఐదు నిమిషాలు వచ్చేస్తున్నానంటూ పరిగెత్తి స్నానం చేసి వచ్చాను, ఇద్దరు కలిసి డైనింగ్ టేబుల్ సర్దుతున్నారు. బట్టలు వేసుకుని తినడానికి కూర్చున్నాను, ఆ ఇద్దరు నాకు ఎదురుగా కూర్చున్నారు. సంగీత వడ్డించడానికి లేచి నిలబడితే నవ్వొచ్చింది.

విశాల్ : నువ్వేం మాకు సేవ చెయ్యడానికి బ్రాలేదు

విక్కీ : రాలేదు..

విశాల్ : అదే రాలేదు.. (సంగీత నవ్వు).. కూర్చో కలిసి తిందాం.. అంతగా కావాలంటే మన సేవకుడు ఇక్కడే ఉన్నాడు అని విక్కీ వంక చూసాడు.

నేనేం మాట్లాడలేదు, ప్లేట్లో అన్నం పెట్టుకుని కూర మూత తీసాను, ములక్కాయి టమాటా.. సంగీత వంక చూసాను వెంటనే తల తిప్పేసుకుంది. ఇదే ఇంట్లో కిచెన్లో స్టవ్ ముందు నిల్చోబెట్టి దెంగుతూ నేర్పించిన కూర తిరిగి నా అన్నకి పెళ్ళాంగా ఒండిపెట్టింది.. నవ్వాగలేదు నాకు.

విశాల్ : ఏమైందిరా

విక్కీ : ఏం లేదు.. అని దగ్గాను

విశాల్ : చెప్పు బె

విక్కీ : ఇవ్వాళ ప్రాజెక్ట్ పని మీద కలుస్తున్నాం అందరం.. చిన్న జోక్ ఒకటి గుర్తొచ్చి.. అనగానే విశాల్ పకాపకా నవ్వాడు.. రేయి ఓవర్ చెయ్యకు

విశాల్ : ఆ పాన్ పరాక్ ప్రాజెక్ట్ ఈ జన్మలో అయిపోద్దా అని నవ్వుతుంటే మొహం మీద నీళ్లు కొట్టాడు విక్కీ.. విశాల్ నవ్వుకున్నా సంగీత వెంటనే తన కొంగుతో విశాల్ మొహం తుడుస్తుంటే విక్కీ మొహంలో నవ్వు మాయం అయ్యింది, ఇంకేం మాట్లాడకుండా తినేసాడు. తింటూనే.. మరి పూజ అన్నాడు

విక్కీ : పూజ లేదు అర్చన లేదు, నువ్వు చేసుకో నాకు పని ఉంది.. ఇప్పటికి ఇరవై రోజులు

విశాల్ : దేనికి

విక్కీ : కాళిగా ఉండి

విశాల్ : ప్లీజ్ రా ఇంక చాలు, నవ్వలేను.. నావల్ల కాదు

పోరా అని లేచి గబగబా తయారయ్యి ఇంటి నుంచి బైటికి వచ్చేసాను, ఎందుకో నాకు ఇంట్లో ఉండబుద్దికాలేదు, సాయంత్రం వరకు ఎక్కడెక్కడో తిరిగి ఒక్కడినే చెరువు దెగ్గర కూర్చున్నాను, నన్ను చూడగానే ఆ టీవీ యాంకర్ నా వైపే వస్తుంది, వెనకాలే కెమెరామెన్. నన్ను చూసి నవ్వింది, కెమెరామెన్ వంక సైగ చేసాను.

సాధన : రేయి నీకు నచ్చింది షూట్ చేసుకురాపో అనగానే వాడు చూసి నవ్వుతూ ఓకే ఓకే అంటూ వెళ్ళిపోయాడు.

విక్కీ : ఏం కావాలి, మూడ్లో లేను.. విసిగించొద్దు. అయినా ఎన్ని రోజులు కవర్ చేస్తావ్ ఒకటే ఏరియా

సాధన : ఊరికే.. నిన్ను నా కజిన్ పెళ్లిలో చూసాను. రాత్రి నీ ఫోటో పంపిస్తే చెప్పింది. తన కాలేజ్ మేట్ అట కదా

విక్కీ : ఎవరు..?

సాధన : శ్రావణి.. సాంబార్ అని చెపితే గుర్తుపడతావ్ అని చెప్పింది

విక్కీ : ఓహ్.. సాంబార్ తాలూకా నువ్వు.. ఏమవుద్ది అది నీకు అన్నాడు కలుపుకోలుగా

సాధన : అదీ అనేసరికి బాగా క్లోజ్ ఏమో ఆనుకుని, మా పెద్దమ్మ కూతురు తను అంది.

విక్కీ : అవునా.. సాంబార్ చెల్లెలివా అయితే.. ఓకే.. ఇంతకీ నీ పేరు ఏంటి

సాధన : సాధన

విక్కీ : ఓకే.. నా పేరు వికాస్.. విక్కీ.. దా కూర్చో అని పక్కకి జరిగి చోటు ఇవ్వగా కూర్చుంది.

సాధన : మా అక్కని సాంబార్ అని ఎందుకు పిలుస్తున్నావ్

విక్కీ : అదా.. శ్రావణి వాళ్ళ అమ్మ ప్రతీరోజు టిఫిన్ బాక్స్ లోకి సాంబార్ పోసి పంపించేది. దీనికేమో అదంటే ఇష్టం ఉండేది కాదు, దాని సాంబార్ మాకు ఇచ్చేసి మా కూరలు తినేది. అలా ఏడు సంవత్సరాలు సాంబారే.. అందుకే అలా పిలుస్తాను. ముందు ఆటపట్టించేవాడిని అలా పిలిచి ఆ తరువాత అలవాటు అయిపోయి దానికి ముద్దు పేరు పెట్టేసాను అలా

సాధన : హహ..

విక్కీ : ఎక్కడ చేస్తున్నావ్ జాబ్.. ఎక్కడుంటున్నవ్.. నిన్నెప్పుడు చూడలేదే నేనీ ఊళ్ళో

సాధన : వచ్చి వారమే అవుతుంది. ఉషా టీవీలో యాంకర్ గా చేస్తున్నాను, నాన్న లేరు.. అమ్మా నేను అంతే.. చదువంతా సిటీలోనే గడిచిపోయింది. జాబ్ కోసం ఇటు వచ్చాను.. అమ్మ అక్క దెగ్గర ఒక రెండు నెలలుఉంటానంది, నేను హాస్టల్లో ఉంటున్నాను. ఈ రెండు నెలల్లో ఇల్లు రెంటుకి చూసి సామాను అంతా షిఫ్ట్ చేసి ఒక నెల ఇక్కడ గడిచాక అమ్మని తీసుకొద్దాం అని చూస్తున్నాను.

విక్కీ : అలాగ.. అయినా నీకు పని చెయ్యడానికి ఆ చెత్త ఛానెలే దొరికిందా

సాధన : జాబ్ ఉండాలంటే ఎక్స్పీరియన్స్ ఉండాలి, ఎక్స్పీరియన్స్ ఉండాలంటే ఇలా దొరికింది ఏదో ఒకటి చెయ్యాలి అంది నిట్టూరుస్తూ.. వచ్చి వారం దాటింది, ఇల్లు దొరకట్లేదు.

విక్కీ : అవునా.. ఉండు.. ఒక్క నిమిషం అంటూ ఫోన్ తీసాడు.. హలో రేయి భగత్.. ఆ 1bhk అపార్ట్మెంట్ ఉందా పోయిందా.. లేదు కావాలి.. మనకే.. మన పిల్లే రా.. మన సాంబార్ లేదు, దాని చెల్లెలు.. ఇద్దరే ఉండేది.. అడ్వాన్స్ ఏం లేదు అని చెప్పాను.. నీ బొంద.. కీస్ ఎక్కడున్నాయి.. అలాగే అని పెట్టేసి సాధన వైపు చూసాడు.. ఇల్లు సెట్.. ఏడు వేలు రెంటు, వాడికి అదే ఆధారం కాబట్టి నేను రెంటు తగ్గించమని అడగలేదు కానీ వాటర్ బిల్, మైంటెనెన్సు ఇవ్వకు వాడు కూడా అడగడు. రెండు నెల్ల అడ్వాన్స్ కూడా ఇవ్వదనే చెప్పాను.. ఈస్ట్ ఫేస్ బానే ఉంటుంది.. వెళ్లి చూద్దాం నీకు నచ్చితే ఉందువు.. ఏమంటావ్

సాధన : చాలా చాలా థాంక్స్ అంటాను

విక్కీ : బండి ఉందా

సాధన : స్కూటీ ఉంది

విక్కీ : సరే అయితే.. నీ ఆఫీస్ అయిపోయాక రా.. వెళదాం.

సాధన నెంబర్ ఇవ్వమని లేచినిలుచుంది.. నంబర్ ఇవ్వగానే ఫోన్లో ఫీడ్ చేసుకుని రేయి చోటు ఇవ్వాల్టికి చాల్లే పనులున్నాయి అని వాడిని తీసుకుని అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయింది. విక్కీ ఒక్కడే మల్లేష్ టీ కొట్టులో సమోసాలు కొని తింటూ కూర్చున్నాడు.. చీకటి పడింది. కాసేపటికి ఫోన్ వస్తే ఎత్తి హలో అన్నాడు.

సాధన : నేనూ సాధన, ఎక్కడున్నారు

విక్కీ : ఇక్కడే ఉన్నాను, నా దెగ్గర బండి లేదు.

వస్తున్నా అని పెట్టేసిన పావుగంటకి స్కూటీతో వచ్చింది సాధన, వెనక ఎక్కి దారి చెపుతుంటే పదినిమిషాల్లో వెళ్లిపోయారు ఇద్దరు, సాధనకి ఇల్లు చూడగానే నచ్చింది. వెంటనే ఒప్పుకుంది. ఇద్దరు భగత్ తో మాట్లాడి బైటికి వచ్చారు.

సాధన : రండి డ్రాప్ చేస్తాను

విక్కీ : పది నిమిషాలు నడిస్తే వచ్చేస్తుంది, నువ్వెళ్లు లేట్ అయ్యింది ఇప్పటికే.. ఇంతకీ తిన్నావా

సాధన : లేదు

విక్కీ : ఈ రోడ్డు చివర బిర్యానీ బాగుంటుంది.

సాధన : ఓహ్.. అలాగ వెళదాం

విక్కీ : నేను బేవర్స్ మా.. నా దెగ్గర లేవు అని నవ్వాడు

సాధన : మాకు తెలుసులే రండి సార్ అని నవ్వుతూ స్కూటీ ఎక్కించుకుని తీసుకెళ్ళింది. ఇద్దరు తినేసి ఎవరింటికి వారు వెళ్లారు.

విక్కీ ఇంట్లోకి వెళుతూ చూసాడు, హాల్లో అంతా చిందరవందర.. పూజ జరిగినట్టుంది. విశాల్ వాళ్ళ డోర్ వేసి ఉంది, అది ఎందుకు వేసుందో తెలిసి మౌనంగా నవ్వుకుని తల వంచి హాల్ అంతా శుభ్రం చేసి కింద పడ్డ వస్తువులన్నీ సర్ది పెట్టి తన రూములోకి వెళ్లి తలుపు పెట్టుకుని మంచం మీద పడుకున్నాడు.. నిద్ర పట్టలేదు. ఫోన్ మొగుతుంటే ఎత్తాడు

విక్కీ : హలో.. హలో

"ఎందుకంత తొందర" అది ఆడగొంతు, వయసు ముప్పై లోపే ఉండొచ్చని అనుకున్నాడు గొంతుని బట్టి

విక్కీ : ఎవరు

"గుర్తుపట్టు చూద్దాం"

విక్కీ : నాకిప్పుడు మూడ్ లేదు అమ్మాయి, రేపు మధ్యాహ్నం మూడు గంటలకి చెయ్యి.. అప్పుడు మాట్లాడుకుందాం

"అప్పుడు నాకు కష్టమే" అంది గారాలుపోతూ, కచ్చితంగా తనకి తెలిసిన అమ్మాయే అనుకున్నాడు.

విక్కీ : పెట్టేస్తున్నా

"అయ్యో.. ఆగాగు.. నేనెవరో తెలుసుకోవా"

విక్కీ : చెప్పాగా.. మూడ్ లేదు.. బై అని ఫోన్ కట్ చేసి మంచం మీద విసిరేసాడు. లేచి లైట్ ఆన్ చేసి తన చైర్లో కూర్చుని cpu బటన్ నొక్కి ప్రాజెక్ట్ ఓపెన్ చేశాడు. రాత్రంతా కోడింగ్ రాస్తూనే ఉన్నాడు.
Next page: Update 03
Previous page: Update 01