Update 07
వర్షంలో తడుస్తూనే స్కూటీ లోపల పెట్టి ఇంటి తలుపు తెరిచాడు విక్కీ, లోపల అంతా చీకటి. అన్న రూములో కాండిల్ వెలుతురు చూస్తూనే నేరుగా తన రూములోకి వెళ్లి తల తుడుచుకుంటూ ఫోన్ తీసి కాల్ చేశాడు.
స్వప్నిక : హలో
విక్కీ : వచ్చానే ఇంటికీ.. మీ అక్కకేం భయం లేదు, సరేనా
స్వప్నిక : ఎక్కడికి పొయ్యవ్
విక్కీ : ఎటు లేదులే.. తిన్నావా
స్వప్నిక : లేదు, ఇంకా లేవలేదు
విక్కీ : సరే పడుకో
స్వప్నిక : ఆ.. లేదు లేదు.. చెప్పు
విక్కీ : సరే మాట్లాడు అయితే
స్వప్నిక : నువ్వే చెప్పు
విక్కీ : తంతాను, పడుకో.. అని విసుక్కుంటూ పెట్టేసాడు.
స్వప్నిక అలిగి ఫోన్ అక్కడే పడేసి ముడుచుకుని పడుకుంది, కాసేపటికి నిద్రపోయింది. విక్కీ లేచి హాల్లోకి వచ్చి కూర్చున్నాడు. ఆకలేసినట్టు అనిపించి ఫోన్లో టార్చ్ వేసి కిచెన్లోకి వెళ్లి చూసాడు. బెడ్రూములో నుంచి టార్చ్ లైట్ కనిపించేసరికి లేచి హాల్లోకి వచ్చింది సంగీత, అన్నం ప్లేట్ తొ కిచెన్లో నుంచి వచ్చిన విక్కీ సంగీతని చూసి సోఫాలో కూర్చున్నాడు. తన పక్కనే నిలుచుంది.
సంగీత : విక్కీ..
విక్కీ : ఆ..
సంగీత : ఏమనవా
విక్కీ : అంటే నువ్వు తప్పు చేసావని నీకు తెలుసు..
సంగీత : నేనే తప్పు చెయ్యలేదు
విక్కీ : మరెందుకు మోసం చేసావ్
సంగీత : మీ అన్నయ్య నాకు ప్రొపోజ్ చేశాడు, మా అమ్మ కూడా తననే..
విక్కీ : అంటే మీ అమ్మకి అంతా తెలుసన్నమాట
సంగీత : నీకు జాబ్ లేదు, ఉన్న ఇల్లు కూడా నీ అన్న పేరు మీదే ఉంది.. నువ్వైతే మా అమ్మ పెళ్ళికి ఒప్పుకోనంది
విక్కీ : అప్పుడు నాకు చెప్పాలి
సంగీత : ఏమోరా.. నాకు కూడా నువ్వు నాకు కరెక్ట్ కాదనిపించింది.
విక్కీ : అప్పుడు కూడా నాకు చెప్పాలి కదా
సంగీత : మీ అన్నయ్యకి మాటిచ్చేసాను
విక్కీ : మరి నాకిచ్చిన మాట.. ఒక్క మాట కాదు మాటలు, నాకు చేసిన ప్రమాణాలు.. అన్నయ్య ప్రొపోజ్ చేసాడు అని చెప్పినట్టయితే నేనప్పుడే నా ప్రేమని చంపేసుకుని ఉండేవాడిని కదా, వాడికంటే నాకు ఏది ఎక్కువ కాదన్న విషయం నీకు బాగా తెలుసు.. అయినా నువ్వు నన్ను మోసం చేసావ్.. నువ్వు మోసం చేసింది నన్నొక్కడినే కాదు
సంగీత : ఇప్పుడు.. అని మాట్లాడబోతుండగానే విక్కీ నోటనుంచి దెంగేయి అన్న అరుపు వినిపించి ఓ అడుగు వెనక్కి వేసింది.
సంగీత : నీతో ఎవ్వరు ఉండలేరు విక్కీ.. అది నువ్వు ఎంత త్వరగా అర్ధం చేసుకుంటే అంత మంచిది అని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
విక్కీ చాలాసేపు ఒంటరిగా అలోచించి చివరికి లేచి తన రూము డోర్ పెట్టేసుకుని, కిటికీ తెరిచి సిగరెట్ తాగడం మొదలుపెట్టాడు. నాలుగు పఫ్ లు కొట్టాడో లేదో ఫోన్ మోగింది, చూస్తే స్వప్నిక నుంచి, కోపం వచ్చింది.. బూతులు తిడదామనే ఎత్తాడు.. కానీ అవతల గొంతు గుడ్ మార్నింగ్ బావా అని నవ్వుతూ పలకరించేసరికి కోపం గొంతు దాటి బైటికి రాలేకపోయింది.
నిజమే దానికి ఏం జరుగుతుందో ఒక అవగాహన ఉండే ఉంటుంది, మరీ ఏమి అర్ధం కానంత చిన్నపిల్లేం కాదు.. కానీ అవన్నీ గుర్తుచెయ్యకుండా నాతో సరదాగా మాట్లాడుతుంది, ఎందుకు..?
స్వప్నిక : బావా...!
విక్కీ : చెప్పవే..
స్వప్నిక : ఏం చేస్తున్నావ్
విక్కీ : దమ్ము కొడుతున్నా
స్వప్నిక : ఎప్పుడు అలవాటు చేసుకున్నావ్ ఇవన్నీ.. ఇంతకీ ఏమైనా తిన్నావా
విక్కీ : హ్మ్మ్..
స్వప్నిక : నిజంగా
విక్కీ : హ్మ్మ్.. నువ్వు
స్వప్నిక : ఇప్పుడే లేచా
విక్కీ : హ్మ్మ్.. చెప్పు ఇంకా.. ఎలా ఉంది అక్కడ లైఫ్.. నీ గురించి చెప్పు అనేసరికి స్వప్నిక మొహంలో నవ్వొచ్చేసింది, ముచ్చట్లు మొదలు.. స్వప్నిక రెండు గంటల నుంచి మాట్లాడుతూనే ఉంది విక్కీ వింటూనే ఉన్నాడు.
.
.
..
..
స్వప్నిక : అంతా నేనే మాట్లాడుతున్నా.. నువ్వు చెప్పు, ప్రాజెక్ట్ ఏమైంది
విక్కీ : అవుతూనే ఉంది
స్వప్నిక : అస్సలు ప్రాజెక్ట్ ఏంటి, సబ్జెక్ట్ ఏంటి దాని కోర్ ఏంటి.. ఎలా మొదలుపెట్టావ్ అని అడుగుతుంటే అప్పటివరకు మత్తుగా స్వప్నిక మాటలు వింటున్న విక్కీకి కొంచెం ఊపొచ్చింది.. తను ఏదైనా మాట్లాడితే అర్ధం చేసుకునే కెపాసిటీ స్వప్నికకి ఉన్నదని అర్ధమయ్యి తన ప్రాజెక్ట్ గురించి చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు.
(ఇంకో రెండున్నర గంటలు గడిచిపోయాయి)
స్వప్నిక : బావా.. మరి నెక్స్ట్ ఏం చేద్దాం అనుకుంటున్నావ్
విక్కీ : చూస్తున్నా.. ఎవడో ఒకడు ఎలాన్ మస్క్ లాంటోడు దొరక్కపోతాడా అని
స్వప్నిక : దొరికితే..?
విక్కీ : అమ్మేస్తా
స్వప్నిక : నిజంగా.. అమ్మేస్తావా
విక్కీ : హా.. యే..?
స్వప్నిక : పిచ్చా నీకేమైనా.. మనమే కంపెనీ పెడదాం.. జీవితాలే మారిపోతాయి
విక్కీ : కంపెనీ నా.. హహ్హ్హ.. దానికి ఎంత ఖర్చు అవుతుందో తెలుసా.. కొన్ని వందల కోట్లు కావాలి
స్వప్నిక : లోన్ ఇస్తారు కదా
విక్కీ : ఎవడు ఇచ్చేది లోను
స్వప్నిక : డబ్బు వాటంతట అదే పుడుతుంది బావా
విక్కీ : సరే అప్పుడు చూద్దాంలే.. చెయ్యి నొప్పెడుతుందే మాట్లాడి మాట్లాడి
స్వప్నిక : ఎంత సేపు మాట్లాడుకున్నాం.. వో నాలుగు గంటలు
విక్కీ : నాలుగు గంటల యాభై నిమిషాలు, ఐదు గంటలు..!
స్వప్నిక : నిద్రొస్తుందా
విక్కీ : లేదు..
స్వప్నిక : టైం ఎంత అక్కడా
విక్కీ : తెల్లారి మూడున్నర
స్వప్నిక : రాత్రిళ్ళు పడుకోవు, టైంకి సరిగ్గా తినట్లేదు హెల్త్ పాడవుద్ది
విక్కీ : హ్మ్..
స్వప్నిక : పాట పాడతా.. వింటూ కళ్ళు మూసుకో.. నిద్రొచ్చేస్తుంది
విక్కీ : పాడు
స్వప్నిక : హ్మ్మ్.. ఏం పాడాలి.. సిగ్గుతో నవ్వుకుంటూనే.. హా..
పచ్చని చెట్టు ఒకటీ...
వెచ్చని చిలుకలు రెండు..
పాటలు పాడి జొ కొట్టాలి.. జొ..జొ.. జో
స్వప్నిక : కళ్ళు మూసుకున్నావా
విక్కీ : పడుకుంటున్నాలే.. నువ్వు పాడు అని మంచం ఎక్కి ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాడు
స్వప్నిక :
చల్లని పలుకుల నేనూ.. చక్కని నవ్వుల నువ్వు
కమ్మని నవ్వుల పంటా.. మనమే సుమా..
అని పాడుతుంటే నిజంగానే నిద్రపోయాడు విక్కీ.. కాసేపటికి స్వప్నిక తన బావ పడుకున్నాడని ఫోన్ కట్టేసి అప్పుడు లేచింది మంచం మీద నుంచి.
స్వప్నిక : హలో
విక్కీ : వచ్చానే ఇంటికీ.. మీ అక్కకేం భయం లేదు, సరేనా
స్వప్నిక : ఎక్కడికి పొయ్యవ్
విక్కీ : ఎటు లేదులే.. తిన్నావా
స్వప్నిక : లేదు, ఇంకా లేవలేదు
విక్కీ : సరే పడుకో
స్వప్నిక : ఆ.. లేదు లేదు.. చెప్పు
విక్కీ : సరే మాట్లాడు అయితే
స్వప్నిక : నువ్వే చెప్పు
విక్కీ : తంతాను, పడుకో.. అని విసుక్కుంటూ పెట్టేసాడు.
స్వప్నిక అలిగి ఫోన్ అక్కడే పడేసి ముడుచుకుని పడుకుంది, కాసేపటికి నిద్రపోయింది. విక్కీ లేచి హాల్లోకి వచ్చి కూర్చున్నాడు. ఆకలేసినట్టు అనిపించి ఫోన్లో టార్చ్ వేసి కిచెన్లోకి వెళ్లి చూసాడు. బెడ్రూములో నుంచి టార్చ్ లైట్ కనిపించేసరికి లేచి హాల్లోకి వచ్చింది సంగీత, అన్నం ప్లేట్ తొ కిచెన్లో నుంచి వచ్చిన విక్కీ సంగీతని చూసి సోఫాలో కూర్చున్నాడు. తన పక్కనే నిలుచుంది.
సంగీత : విక్కీ..
విక్కీ : ఆ..
సంగీత : ఏమనవా
విక్కీ : అంటే నువ్వు తప్పు చేసావని నీకు తెలుసు..
సంగీత : నేనే తప్పు చెయ్యలేదు
విక్కీ : మరెందుకు మోసం చేసావ్
సంగీత : మీ అన్నయ్య నాకు ప్రొపోజ్ చేశాడు, మా అమ్మ కూడా తననే..
విక్కీ : అంటే మీ అమ్మకి అంతా తెలుసన్నమాట
సంగీత : నీకు జాబ్ లేదు, ఉన్న ఇల్లు కూడా నీ అన్న పేరు మీదే ఉంది.. నువ్వైతే మా అమ్మ పెళ్ళికి ఒప్పుకోనంది
విక్కీ : అప్పుడు నాకు చెప్పాలి
సంగీత : ఏమోరా.. నాకు కూడా నువ్వు నాకు కరెక్ట్ కాదనిపించింది.
విక్కీ : అప్పుడు కూడా నాకు చెప్పాలి కదా
సంగీత : మీ అన్నయ్యకి మాటిచ్చేసాను
విక్కీ : మరి నాకిచ్చిన మాట.. ఒక్క మాట కాదు మాటలు, నాకు చేసిన ప్రమాణాలు.. అన్నయ్య ప్రొపోజ్ చేసాడు అని చెప్పినట్టయితే నేనప్పుడే నా ప్రేమని చంపేసుకుని ఉండేవాడిని కదా, వాడికంటే నాకు ఏది ఎక్కువ కాదన్న విషయం నీకు బాగా తెలుసు.. అయినా నువ్వు నన్ను మోసం చేసావ్.. నువ్వు మోసం చేసింది నన్నొక్కడినే కాదు
సంగీత : ఇప్పుడు.. అని మాట్లాడబోతుండగానే విక్కీ నోటనుంచి దెంగేయి అన్న అరుపు వినిపించి ఓ అడుగు వెనక్కి వేసింది.
సంగీత : నీతో ఎవ్వరు ఉండలేరు విక్కీ.. అది నువ్వు ఎంత త్వరగా అర్ధం చేసుకుంటే అంత మంచిది అని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
విక్కీ చాలాసేపు ఒంటరిగా అలోచించి చివరికి లేచి తన రూము డోర్ పెట్టేసుకుని, కిటికీ తెరిచి సిగరెట్ తాగడం మొదలుపెట్టాడు. నాలుగు పఫ్ లు కొట్టాడో లేదో ఫోన్ మోగింది, చూస్తే స్వప్నిక నుంచి, కోపం వచ్చింది.. బూతులు తిడదామనే ఎత్తాడు.. కానీ అవతల గొంతు గుడ్ మార్నింగ్ బావా అని నవ్వుతూ పలకరించేసరికి కోపం గొంతు దాటి బైటికి రాలేకపోయింది.
నిజమే దానికి ఏం జరుగుతుందో ఒక అవగాహన ఉండే ఉంటుంది, మరీ ఏమి అర్ధం కానంత చిన్నపిల్లేం కాదు.. కానీ అవన్నీ గుర్తుచెయ్యకుండా నాతో సరదాగా మాట్లాడుతుంది, ఎందుకు..?
స్వప్నిక : బావా...!
విక్కీ : చెప్పవే..
స్వప్నిక : ఏం చేస్తున్నావ్
విక్కీ : దమ్ము కొడుతున్నా
స్వప్నిక : ఎప్పుడు అలవాటు చేసుకున్నావ్ ఇవన్నీ.. ఇంతకీ ఏమైనా తిన్నావా
విక్కీ : హ్మ్మ్..
స్వప్నిక : నిజంగా
విక్కీ : హ్మ్మ్.. నువ్వు
స్వప్నిక : ఇప్పుడే లేచా
విక్కీ : హ్మ్మ్.. చెప్పు ఇంకా.. ఎలా ఉంది అక్కడ లైఫ్.. నీ గురించి చెప్పు అనేసరికి స్వప్నిక మొహంలో నవ్వొచ్చేసింది, ముచ్చట్లు మొదలు.. స్వప్నిక రెండు గంటల నుంచి మాట్లాడుతూనే ఉంది విక్కీ వింటూనే ఉన్నాడు.
.
.
..
..
స్వప్నిక : అంతా నేనే మాట్లాడుతున్నా.. నువ్వు చెప్పు, ప్రాజెక్ట్ ఏమైంది
విక్కీ : అవుతూనే ఉంది
స్వప్నిక : అస్సలు ప్రాజెక్ట్ ఏంటి, సబ్జెక్ట్ ఏంటి దాని కోర్ ఏంటి.. ఎలా మొదలుపెట్టావ్ అని అడుగుతుంటే అప్పటివరకు మత్తుగా స్వప్నిక మాటలు వింటున్న విక్కీకి కొంచెం ఊపొచ్చింది.. తను ఏదైనా మాట్లాడితే అర్ధం చేసుకునే కెపాసిటీ స్వప్నికకి ఉన్నదని అర్ధమయ్యి తన ప్రాజెక్ట్ గురించి చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు.
(ఇంకో రెండున్నర గంటలు గడిచిపోయాయి)
స్వప్నిక : బావా.. మరి నెక్స్ట్ ఏం చేద్దాం అనుకుంటున్నావ్
విక్కీ : చూస్తున్నా.. ఎవడో ఒకడు ఎలాన్ మస్క్ లాంటోడు దొరక్కపోతాడా అని
స్వప్నిక : దొరికితే..?
విక్కీ : అమ్మేస్తా
స్వప్నిక : నిజంగా.. అమ్మేస్తావా
విక్కీ : హా.. యే..?
స్వప్నిక : పిచ్చా నీకేమైనా.. మనమే కంపెనీ పెడదాం.. జీవితాలే మారిపోతాయి
విక్కీ : కంపెనీ నా.. హహ్హ్హ.. దానికి ఎంత ఖర్చు అవుతుందో తెలుసా.. కొన్ని వందల కోట్లు కావాలి
స్వప్నిక : లోన్ ఇస్తారు కదా
విక్కీ : ఎవడు ఇచ్చేది లోను
స్వప్నిక : డబ్బు వాటంతట అదే పుడుతుంది బావా
విక్కీ : సరే అప్పుడు చూద్దాంలే.. చెయ్యి నొప్పెడుతుందే మాట్లాడి మాట్లాడి
స్వప్నిక : ఎంత సేపు మాట్లాడుకున్నాం.. వో నాలుగు గంటలు
విక్కీ : నాలుగు గంటల యాభై నిమిషాలు, ఐదు గంటలు..!
స్వప్నిక : నిద్రొస్తుందా
విక్కీ : లేదు..
స్వప్నిక : టైం ఎంత అక్కడా
విక్కీ : తెల్లారి మూడున్నర
స్వప్నిక : రాత్రిళ్ళు పడుకోవు, టైంకి సరిగ్గా తినట్లేదు హెల్త్ పాడవుద్ది
విక్కీ : హ్మ్..
స్వప్నిక : పాట పాడతా.. వింటూ కళ్ళు మూసుకో.. నిద్రొచ్చేస్తుంది
విక్కీ : పాడు
స్వప్నిక : హ్మ్మ్.. ఏం పాడాలి.. సిగ్గుతో నవ్వుకుంటూనే.. హా..
పచ్చని చెట్టు ఒకటీ...
వెచ్చని చిలుకలు రెండు..
పాటలు పాడి జొ కొట్టాలి.. జొ..జొ.. జో
స్వప్నిక : కళ్ళు మూసుకున్నావా
విక్కీ : పడుకుంటున్నాలే.. నువ్వు పాడు అని మంచం ఎక్కి ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాడు
స్వప్నిక :
చల్లని పలుకుల నేనూ.. చక్కని నవ్వుల నువ్వు
కమ్మని నవ్వుల పంటా.. మనమే సుమా..
అని పాడుతుంటే నిజంగానే నిద్రపోయాడు విక్కీ.. కాసేపటికి స్వప్నిక తన బావ పడుకున్నాడని ఫోన్ కట్టేసి అప్పుడు లేచింది మంచం మీద నుంచి.
x x x
మొహం మీద ఎండ పడుతుంటే మెలుకువ వచ్చింది, లేచి ముందు కిటికీ మూసేసాను. ఫోన్ అందుకున్నాను ఎందుకో స్వప్నికకి కాల్ చేద్దాం అనిపించింది.. మళ్ళీ రాత్రి చాలాసేపు మాట్లాడాను ఎందుకులే ఇప్పుడు అనిపించి పక్కన పడేస్తుంటే సాధన నుంచి ఫోన్..
విక్కీ : హాయి.. డాళింగ్
సాధన : ఎంట్రోయి.. టోన్.. పాస్పోర్ట్ ఆఫీసర్ లా మారిపోయింది.
విక్కీ : చెప్పు
సాధన : రాత్రి తాళం వేసుకుని వెళ్ళావ్
విక్కీ : హా మర్చిపోయా.. వస్తున్నా
సాధన : చిన్నగానే రాలే.. టిఫిన్ పట్రా
విక్కీ : ఒక్క రాత్రికే వాయిస్ కమాండింగ్ మోడ్ లోకి వచ్చేసింది
సాధన : సర్లెండి సార్.. ఉంటానైతే
విక్కీ : వస్తున్నా అని పెట్టేసి లేచాడు, స్కూటీ కీస్ అందుకుని బైటికి వస్తూ సంగీత రూము వైపు చూసాడు, కనిపించలేదు. బైటికి వచ్చి స్కూటీ స్టార్ట్ చేసి వెళ్ళిపోయాడు. టిఫిన్ తీసుకుని నేరుగా సాధన అపార్ట్మెంట్ కింద స్కూటీ పెట్టేసి పైకొచ్చి తలుపు తీసాడు. లోపల నుంచి సాధన వచ్చావా అని అరిచింది.. ఊ కొడుతూనే లోపలికి వెళ్ళాడు. రగ్గులోనే బోళ్ళా పడుకుని ఫోన్ చూస్తుంది సాధన. టిఫిన్ పక్కన పెట్టి మంచం మీద కూర్చున్నాడు. సాధన మాములుగా పడుకుంటూ చేతులు బైటికి పెట్టింది.
విక్కీ : ఏంటి బట్టల్లేవా లోపలా
లెవ్వని నవ్వింది సాధన
విక్కీ : లే మరి తిందు
సాధన : తినిపించవా ఏంటి
విక్కీ : అబ్బో.. ఏంటి ఇందాకటి నుంచి అలా చూస్తున్నావ్.. ఏదో అనుకుంటున్నావ్ నా గురించి మనసులో అనేసరికి సాధన నవ్వింది.. చెప్పు అన్నాడు
సాధన : లంజవి రా నువ్వు
విక్కీ : ఓయ్..
సాధన : నిజం.. నీ అంత పెద్ద లంజని నేను ఇప్పటివరకు చూడలేదు.. మగాడివి అంతే.. మగ లంజవి.. గట్టిగా అనుకుంటే నాలుగుసార్లు కలిసి ఉంటాను నేను.. నన్ను చెడదెంగావ్.. చుట్టు తిరిగి నన్ను నీ వైపు లాగేసుకున్నావ్.. రాత్రి అంతదాక వచ్చాక ఏ మగాడు ఆగలేడు కానీ నువ్వు అస్సలు ఏం లేనట్టే ప్యాంటు వేసుకుని వెళ్లిపోయావ్.. ఎంత మందిని దెంగి ఉంటావురా.. అంటుంటే విక్కీ నవ్వుతున్నాడు. రగ్గు పక్కకి తప్పించి కాలు ఎత్తి విక్కీ ఛాతి మీద పెట్టింది. నగ్న తొడ మీద చెయ్యి వేసి నిమిరాడు.
సాధన : చెప్పవే లంజా.. అని కాలు దించుతూ అరికాలు ప్యాంటు మీద పెట్టి మొడ్డని నొక్కింది.. కావాలంటే నువ్వు కూడా పిలుచుకో
విక్కీ : హహ.. నన్ను లంజ అని తిడుతున్న ప్రతీసారి నీ పూకులో రసాలు ఊరుతున్నాయి, ఇంకా ఇంకా వెర్రేక్కిపోవడానికి ముద్దుగా పిలుస్తున్నావ్.. తిరిగి అదే పదం నేను వాడితే వేరేలా ఉంటది
సాధన వెంటనే లేచి విక్కీకి ముద్దు ఇస్తూ ప్యాంటు జిప్పు లాగి మొడ్డని బైటికి తీస్తూ నాకు తెలుసే లంజా.. నీకు అన్ని అర్ధమవుతాయని.. మొడ్డ మీద ఉమ్మి గుండుని నిమరడం మొదలుపెట్టింది.
సాధన : చెప్పరా.. నా నెంబర్ ఎంతా
విక్కీ : నువ్వేమైనా పత్తిత్తువ్వా.. కన్నె పూకువా.. ఏంటే వర్జిన్ వా నువ్వు అని సాధనని వెనక్కి నెట్టి తొడలు తెరిచాడు. సాధన వెంటనే విక్కీ జుట్టు పట్టుకుని తొడల మధ్యకి లాక్కుంది, నాలిక పడగానే కళ్ళు ముసుకుపోయాయి.. తొడలతో అదిమిపెట్టింది.
సాధన : ఏం తెచ్చావ్ రా అని ములుగుతూ టిఫిన్ పొట్లం తెరిచింది. వడలు.. నాకోసం వడ తెచ్చావే లంజా.. నువ్వు నా వడ తిను, నేనీ వడ తింటా అని నవ్వింది..
విక్కీతొ పూకు నాకించుకుంటూ మధ్యలో సాంబార్ పొట్ట మీద పోసుకుంటూ విక్కీతొ నాకించుకుంటూ టిఫిన్ చేసింది. విక్కీ ఫోన్ మొగగానే లేచి మంచం మీద కూర్చున్నాడు.. చూస్తే తన అన్నయ్య. సాధన మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని విక్కీ మొడ్డ గుండుని పంటితొ కొరికి పట్టి ఉంచింది, ఒక చేత్తో సాధన మొహం మీద చెయ్యి పెట్టి ఆపుతూనే ఫోన్ ఎత్తాడు.
విక్కీ : చెప్పరా
విశాల్ : ఎక్కడున్నావ్
విక్కీ : పక్కనే.. ఒక్క నిమిషం.. అని మ్యూట్లో పెట్టి.. ఏయి ఉండవే మా వోడు ఏదో సీరియస్ గా ఉన్నాడు అని కాలు ఎత్తి మొడ్డ కోసం ఎగబడుతున్న సాధన మొహం మీద పెట్టాడు.. నవ్వుతూనే విక్కీ అరికాలిని నాకుతుంది.. అన్నా చెప్పు
విశాల్ : ఇంటికి రా.. ఇంట్లోనే ఉన్నాను
విక్కీ : వచ్చేసావా.. ఏమైంది.. సరే వస్తున్నా అని ఫోన్ పెట్టేసాడు. లెగవ్వే.. అని ప్యాంటు వేసుకుంటుంటే ఆగమంది
విక్కీ : పోవాలే..
సాధన : నీ డ్రాయర్ ఇచ్చిపో
విక్కీ : ఎందుకు.. ఇదిగొ తీసుకో అని ప్యాంటు విప్పి డ్రాయర్ ఇచ్చేసి మళ్ళీ ప్యాంటు వేసుకుని బైటికి పరిగెత్తాడు. సాధన విక్కీ డ్రాయర్ మొహం మీద పెట్టుకుని వాసన పీలుస్తూ మంచం ఎక్కింది మళ్ళీ