Update 065
“ఇదంతా నీకెలా తెలుసు….” అంటూ సునీత రాము చెప్పే మాటలు నమ్మలేనట్టు అడుగుతున్నది.
“ఇవే కాదు…నాకు ఇంకా జరగబోయేది కూడా తెలుసు….అది నాకు ఎవరూ చెప్పలేదు,” అంటూ రాము రేణుక వైపు చూసి, “నిన్న రాత్రి ప్రొఫెసర్ సుందర్ నీ కల్లోకి వచ్చాడు…కల్లోకి వచ్చిన సుందర్ తను బ్రతికి ఉండగా చేయలేని పని మొత్తం….చనిపోయిన తరువాత చేస్తానని నీతో చెప్పాడు….నిజమే కదా….” అని అడిగాడు.
“కాని ఇదంతా నీకు ఎలా తెలుసు,” అనడిగింది రేణుక.
రాము రేణుక దగ్గరకు వచ్చి ఆమె ఎదురుగా మోకాళ్ల మీద కూర్చుని ఆమె కళ్ళల్లోకి చూస్తూ, “నాకు ఇవన్నీ ఎలా తెలుసంటే…. నాకు నువ్వే అన్నీ చెప్పావు,” అన్నాడు.
“నేనా….నేను నీకు ఇవన్నీ ఎప్పుడు చెప్పాను,” అంటూ రేణుక రాము ఏం చెబుతున్నాడో అర్దం కానట్టు అడిగింది.
“నువ్వంటే నువ్వు కాదు…..నువ్వు రాసిన లెటర్….” అన్నాడు రాము.
“లెటర్….నేను నీకు ఎప్పుడు రాసాను….ఏ లెటర్ రాము,” అని అడిగింది రేణుక.
రాము పైకి లేచి నిల్చుని, “రేణుక….నేను ఇప్పుడు నీకు, నీ తలరాతకు మధ్యలో నిల్చుని ఉన్నాను….నీ తలరాతలో ఏం రాసుందో తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నావా….” అంటూ ఒక్క క్షణం అగాడు రాము.
రాము చెబుతున్న మాటలు ఇంకా తనకు అర్ధం కానట్టు రేణుక అతని వైపు చూస్తున్నది.
“రేపు మీ ఇద్దరూ ఢిల్లో వెళ్ళడానికి రెడీ అవుతారు….కాని కిషన్ తల తెగి కనిపించినట్టే….డ్రైవర్ తల కూడా తెగి కారులో మీకు కనిపిస్తుంది…ఈ ఇంట్లోనే మీ ఇద్దరూ బందీలైపోతారు…సునీత కూడా నిన్ను రక్షించలేదు….” అంటూ రాము తల ఎత్తి బెడ్ రూమ్ తలుపు వైపు చూసాడు
అక్కడ అద్దం మీద ఎవరో శ్వాస పీలుస్తున్నట్టు గాలి మంచులా కనిపించడంతో అక్కడ ప్రొఫెసర్ సుందర్ ప్రేతాత్మ్ వచ్చి తమ మాటలు వింటున్నాడని అర్ధమయింది.
కాని రాము తనను గమనించాడని ప్రొఫెసర్ సుందర్ ప్రేతాత్మకు తెలియకుండా జాగ్రత్త పడుతూ మళ్ళీ రేణుక వైపు తిరిగి, “ఎందుకంటే సునీత పరిస్థితి కూడా డ్రైవర్, కిషన్ లలాగే ఆమె తల కూడా తెగిపోతుంది…ఆ తరువాత ఈ ఇంట్లో నువ్వు, ఆ ప్రొఫెసర్ ప్రేతాత్మ తప్పితే ఇంకెవరూ ఉండరు….ఆరు రోజుల వరకు ఆ ప్రేతాత్మ నిన్ను తనకిష్టం వచ్చినట్టు అనుభవిస్తుంది…ఆ ప్రేతాత్మ పెట్టే బాధలు భరించలేక ఇక తప్పనిసరి పరిస్థితుల్లో నువ్వు ఆత్మహత్య చేసుకుంటావు….యాభై ఏళ్ల తరువాత కూడా నీ అరుపులు ఈ విల్లాలో వినిపిస్తూనే ఉంటాయి…” అంటూ రాము రేణుక భుజాలు పట్టుకుని సోఫాలో నుండి పైకి లేపి, “నిన్ను ఈ బాధ నుండి బయట పడేయడానికి వచ్చాను రేణుక…నన్ను నమ్ము…” అంటూ రేణుకను గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాడు రాము.
అలా కౌగిలించుకున్న రాము రేణుక చెవిలో ఎవరికీ వినబడకుండా, “రేణుక….సుందర్ ప్రేతాత్మ ఇక్కడే మన మాటలు వింటుంది. కాబట్టి నేను చెప్పేది జాగ్రత్తగా విను…ఇప్పుడు నేను చెప్పిన విషయాలన్నీ నమ్మనట్టు నటిస్తూ నన్ను కోప్పడుతూ బయటకు గెంటేయంది….ఒక గంట తరువాత ఇక్కడకి దగ్గరలో ఉన్న పార్క్ కి సునీత ని తీసుకుని వచ్చేయ్….నేను మీ ఇద్దరికీ చాలా విషయాలు చెప్పాలి,” అన్నాడు.
దాంతో రేణుక, “అలాగే రాము,” అన్నది.
“ఇవే కాదు…నాకు ఇంకా జరగబోయేది కూడా తెలుసు….అది నాకు ఎవరూ చెప్పలేదు,” అంటూ రాము రేణుక వైపు చూసి, “నిన్న రాత్రి ప్రొఫెసర్ సుందర్ నీ కల్లోకి వచ్చాడు…కల్లోకి వచ్చిన సుందర్ తను బ్రతికి ఉండగా చేయలేని పని మొత్తం….చనిపోయిన తరువాత చేస్తానని నీతో చెప్పాడు….నిజమే కదా….” అని అడిగాడు.
“కాని ఇదంతా నీకు ఎలా తెలుసు,” అనడిగింది రేణుక.
రాము రేణుక దగ్గరకు వచ్చి ఆమె ఎదురుగా మోకాళ్ల మీద కూర్చుని ఆమె కళ్ళల్లోకి చూస్తూ, “నాకు ఇవన్నీ ఎలా తెలుసంటే…. నాకు నువ్వే అన్నీ చెప్పావు,” అన్నాడు.
“నేనా….నేను నీకు ఇవన్నీ ఎప్పుడు చెప్పాను,” అంటూ రేణుక రాము ఏం చెబుతున్నాడో అర్దం కానట్టు అడిగింది.
“నువ్వంటే నువ్వు కాదు…..నువ్వు రాసిన లెటర్….” అన్నాడు రాము.
“లెటర్….నేను నీకు ఎప్పుడు రాసాను….ఏ లెటర్ రాము,” అని అడిగింది రేణుక.
రాము పైకి లేచి నిల్చుని, “రేణుక….నేను ఇప్పుడు నీకు, నీ తలరాతకు మధ్యలో నిల్చుని ఉన్నాను….నీ తలరాతలో ఏం రాసుందో తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నావా….” అంటూ ఒక్క క్షణం అగాడు రాము.
రాము చెబుతున్న మాటలు ఇంకా తనకు అర్ధం కానట్టు రేణుక అతని వైపు చూస్తున్నది.
“రేపు మీ ఇద్దరూ ఢిల్లో వెళ్ళడానికి రెడీ అవుతారు….కాని కిషన్ తల తెగి కనిపించినట్టే….డ్రైవర్ తల కూడా తెగి కారులో మీకు కనిపిస్తుంది…ఈ ఇంట్లోనే మీ ఇద్దరూ బందీలైపోతారు…సునీత కూడా నిన్ను రక్షించలేదు….” అంటూ రాము తల ఎత్తి బెడ్ రూమ్ తలుపు వైపు చూసాడు
అక్కడ అద్దం మీద ఎవరో శ్వాస పీలుస్తున్నట్టు గాలి మంచులా కనిపించడంతో అక్కడ ప్రొఫెసర్ సుందర్ ప్రేతాత్మ్ వచ్చి తమ మాటలు వింటున్నాడని అర్ధమయింది.
కాని రాము తనను గమనించాడని ప్రొఫెసర్ సుందర్ ప్రేతాత్మకు తెలియకుండా జాగ్రత్త పడుతూ మళ్ళీ రేణుక వైపు తిరిగి, “ఎందుకంటే సునీత పరిస్థితి కూడా డ్రైవర్, కిషన్ లలాగే ఆమె తల కూడా తెగిపోతుంది…ఆ తరువాత ఈ ఇంట్లో నువ్వు, ఆ ప్రొఫెసర్ ప్రేతాత్మ తప్పితే ఇంకెవరూ ఉండరు….ఆరు రోజుల వరకు ఆ ప్రేతాత్మ నిన్ను తనకిష్టం వచ్చినట్టు అనుభవిస్తుంది…ఆ ప్రేతాత్మ పెట్టే బాధలు భరించలేక ఇక తప్పనిసరి పరిస్థితుల్లో నువ్వు ఆత్మహత్య చేసుకుంటావు….యాభై ఏళ్ల తరువాత కూడా నీ అరుపులు ఈ విల్లాలో వినిపిస్తూనే ఉంటాయి…” అంటూ రాము రేణుక భుజాలు పట్టుకుని సోఫాలో నుండి పైకి లేపి, “నిన్ను ఈ బాధ నుండి బయట పడేయడానికి వచ్చాను రేణుక…నన్ను నమ్ము…” అంటూ రేణుకను గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాడు రాము.
అలా కౌగిలించుకున్న రాము రేణుక చెవిలో ఎవరికీ వినబడకుండా, “రేణుక….సుందర్ ప్రేతాత్మ ఇక్కడే మన మాటలు వింటుంది. కాబట్టి నేను చెప్పేది జాగ్రత్తగా విను…ఇప్పుడు నేను చెప్పిన విషయాలన్నీ నమ్మనట్టు నటిస్తూ నన్ను కోప్పడుతూ బయటకు గెంటేయంది….ఒక గంట తరువాత ఇక్కడకి దగ్గరలో ఉన్న పార్క్ కి సునీత ని తీసుకుని వచ్చేయ్….నేను మీ ఇద్దరికీ చాలా విషయాలు చెప్పాలి,” అన్నాడు.
దాంతో రేణుక, “అలాగే రాము,” అన్నది.