Fantasy నా భార్య

కార్తీక్ ఆలా అడగ్గానే ఒక మంచి అభిప్రాయం ఏర్పడినట్లుగా నవ్వింది స్నేహ.

మంచి భర్త లేని అమ్మాయికి మంచి మిత్రుడు దొరకడం అరుదు ఎందుకంటే.. భర్త సరిగ్గా చూసుకోడం లేదు అనగానే ముందుగా అడ్వాంటేజ్ తీసుకోవడానికి సిద్ధంగా ఉంటారు చాలా మంది మృగాలు.

కానీ ఇక్కడ కార్తీక్ మాత్రం మంచి బంధం ఏర్పడేలా మాట్లాడుతున్నాడు.. ఇంతకీ కార్తీక్ ఉద్దేశం ఏమిటి అన్నది ముందు ముందు తెలుస్తుంది స్నేహకి.

ఎప్పుడైతే కార్తీక్ తన చేతులు పట్టుకుని ఇంకెప్పుడు ఈ అందమైన కళ్ళ వెంట నీరు రాకూడదు అని అడిగాడో ఆ క్షణం నుంచి ఒకరి కళ్ళు ఒకరు చూసుకోడం మొదలయ్యాయి.. అప్పడివరకు కార్తీక్ తన భర్త యజమాని అని ఆలోచిస్తూ పెరిగిన భయం పోయింది. ఇప్పుడొక మంచి స్నేహతుడు..

ఆలా ఇద్దరు ఎంతసేపు చేసుకున్నారో తెలీదు గాని గోడకి ఉన్న గడియారంలోంచి పిచుక బయటకు వచ్చి చిన్ని శబ్దాలు చేస్తూ టైం పది అర్రా అంటూ వాళ్లిద్దరూ తేరుకునేలా చేసింది..

స్నేహ చిన్నగా ఉలిక్కిపడింది.. కార్తీక్ చిన్నగా నవ్వి చేతులు ఇంకా అలాగే పట్టుకుని కూర్చున్నాడు.. తెలియని ఇష్టం ఇంకా ప్రేమ మొదలయ్యే సమయం వచ్చింది.

చిన్నగా స్నేహ కదిలింది. తన చేతులు వెనక్కి లాగింది.. కార్తీక్ అతి కష్టం మీద చేతులు వదిలాడు..

సున్నితత్వం ఎప్పుడైనా కఠినత్వానికి దగ్గరగా ఉన్నపుడు ముందు ముడుచుకుంటుంది.. ఎందుకంటే తన బలం తక్కువ అని.. కఠినత్వం కూడా విరుచుకుపడకుండా ముందు మెల్లిగా లొంగదీసుకుంటుంది.. సున్నితమైన స్నేహ అదే పరిస్థితిలో ఉంది..

" నేను వెళ్ళాలి చాలా ఆలస్యం అయింది.." కిందకి మొహం వేసి వణుకుతున్న పెదాలతో చెప్పింది స్నేహ..

కార్తీక్ నిరుత్సాహపడ్డాడు కానీ స్నేహ కొంచం బెరుకుగా ఉండడం చూసి..

" హ అది.. మ్.. ఓహ్ " అని చిన్నగా నవ్వుతు..

" యహ్ యహ్ ప్లీజ్.. " అని పక్కకు తప్పుకున్నాడు నిలబడి.

మీతో ఉన్న ఈ కొద్దీ సమయంలో అన్ని రకాల భావోద్వేగలకు లోనయ్యాను.. ఇలా నా జీవితంలో ఎప్పుడు జరగలేదు.. అని చెప్పాలి అనుకున్న స్నేహ కార్తీక్ మొహం చూసి అలాగే వెనుతిరిగింది..

రెండు పిరుదుల మధ్యలో స్నేహ జడ అటు ఇటు ఊగుతూ కవ్విస్తుంది కార్తీక్ ని.. అలాగే వెళ్లి పట్టుకుని చిన్నగా వెన్ను మీద ముద్దు పెట్టి ఇక్కడే పూర్తిగా స్నేహకి కన్నెరికం చేయాలనీ అనిపించింది.. కానీ ఇంకా కార్తీక్ మనస్సు అదుపు తప్పలేదు..

మరుసటి రోజు టైం ఎనిమిది అవుతుంది.. వొళ్ళంతా నీరసంగా ఉంది స్నేహకి.. ఎపుడు ఉదయం నాలుగు కాళ్ళ లేచే స్నేహకి ఆ రోజు రాత్రి పడుకునేసరికి చాలా ఆలస్యం అయింది.. ఒక మగడు తన చేతిని ఆలా దగ్గరగా పట్టుకోవడం చాలా కొత్తగా అనిపించింది.. ముఖ్యంగా అంత దగ్గరగా కార్తీక్ కూర్చోవడం మోహంలో మొహం పెట్టి చూడడం చాలా ఆశ్చర్యంగా అనిపించింది.

కార్తీక్ కి తెలుసు నేను ఇంకొకరి భార్యను అని అయినా కూడా ఎందుకు అంత దగ్గెర అవుతున్నాడు.. నన్ను సరిగ్గా చూసింది రెండు సార్లు అంతే.. పైగా నేను సరిగ్గా నోరు తెరచి మాట్లాడింది లేదు.

ఇలాంటి ఆలోచనలతో రాత్రంతా సిగ్గుపడటం తనలో తానే నవ్వుకోవడం జరిగింది స్నేహకి.

ముఖ్యంగా ఇలాంటి సమయాల్లో మంచి స్నేహితురాళ్ళు ఉంటె వాళ్ళకి చెప్పుకుంటే కాస్త ఈ గందరగోళం పోతుంది. కానీ స్నేహకి అలంటి ఆప్షన్ లేదు.. ఏ ఆలోచన చేయాలన్న, మంచి చేదు ఏది అయినా స్నేహ మనసులో నలగాల్సిందే. దాన్ని బట్టి స్నేహ నిర్ణయం తీసుకుంటుంది కానీ కార్తీక్ విషయంలో చాలా కన్ఫ్యూషన్ లో ఉంది స్నేహ.

ఎనిమిది అయినా ఇంకా బద్ధకంగా మంచం పైనే పడుకుని ఉంది.. కొంగు పక్కకు పడిపోయింది. చలికాలం కానీ వొళ్ళంతా విరహ వేదనతో చెమట పట్టి ఉంది..

గుండ్రటి మొహంలో.. అందమైన కళ్ళు వాటి మధ్యలోంచి మొదలవుతుంది చక్కటి చెక్కిన ముక్కు. ముక్కు చివరన ఉంటుంది అసలైన స్వర్గం మగాడికి.. పేదలు లిప్స్టిక్ లేకుండా ఎర్రటి పేదల మధ్యలో చక్కటి పళ్ళ వరస స్నేహాది.. ఒక మగాడి మొహం సరిగ్గా దాచుకునేలా మెడ. చెవులకి ఎపుడు బుట్టలు పెట్టుకోవడం వాళ్ళ మంచి కండపట్టి ఉంటాయి స్నేహ చెవులు.

జాకెట్ యొక్క మొదటి రెండు హుక్స్ ఊడిపోయి ఉన్నాయి.. ఎత్తుగా ఉన్న ఎద సంపద తోడు కోసం ఉవ్విళ్లూరుతోంది. గుండ్రటి సళ్ళు స్నేహావి.. కానీ చనుమొనలు చిన్నగా ఉన్న పోయింటెడ్ గా ఉంటాయి. పైకి కిందకి ఎద ఉప్పొంగుతుంది స్నేహ శ్వాశ తీస్తూ ఉనపుడల్లా.

పొద్దున్న లేచిన దగ్గెరినుండి ఇంటి పని చేయడం తప్ప ఇంకో ఆలోచన ఉండదు స్నేహకి.. అందుకేనేమో స్నేహ నడుము ఏ హీరోయిన్ కి కూడా ఉండదు మరి. కూర్చున్నపుడు సరిగ్గా రెండు మడతలు అవి కూడా చక్కటి కొవ్వు వల్ల వచ్చాయి..

ఆలా మంచం మీద పడుకుని కుడి చేయి తల మీద పెట్టుకున్నప్పుడు తన చంకలోంచి వచ్చే వాసనా సువాసన. ఎందుకంటే పని చేసినపుడు వచ్చే చెమట వాసన కంటే కూడా విరహంతో కలవరిస్తునపుడు వచ్చే వాసన అమోఘంగా ఉంటుంది.

ఆలా చేయి పైకి పెట్టినపుడు కుడి సన్ను కాస్త పైకి రావడంతో జాకెట్లోంచి ఉబ్బి కనిపిస్తుంది. నిజంగా అక్కడ కార్తీక్ గని ఇంకో మగడు గని ఉంటె కొరుక్కు తింటాడు..

పైకి ఫ్యాన్ వంక చూస్తుంది అని మనం అనుకుంటున్నాం కానీ తను కళ్ళు తెరిచి శూన్యంలోకి చూస్తూ రాత్రి జరిగిన దాని గురించి ఆలోచిస్తూ.. తన ఎడమ చేయి ఆలా తన బొడ్డు దగ్గెర వేసింది. లోతుగా ఉన్న బొడ్డు చూడ్డానికి టాటా సింబల్ లా ఉంది.. సరిగ్గా మగాడ్ని ఊరించే విధంగా.. అందులో రసాలు పోసి జుర్రుకునే విధంగా ఉంది స్నేహ బొడ్డు..

కాస్త కిందకి వెళితే...

టాక్ టాక్ టాక్...

వెంటనే స్నేహ లేచి టైం చూసుకుంది అప్పటికే.. 8:30 గం అయింది.

ఉలిక్కిపడిన స్నేహ వెంటనే చీర కొంగు సద్దుకుంది.. ఆలా ఒక్క పరుగున వెళ్లి తలుపు తీయగానే..

చింపిరి జుట్టు వేసుకుని సరిగ్గా నిద్ర లేనట్లుగా.. నిర్లక్ష్యంగా పెట్టుకున్న కాళ్ళ జోడుతో ప్రసాద్ దర్శనం ఇచ్చాడు స్నేహకి..

" ఒహ్హ్ మీరా రండి రండి.. ఆలస్యం అయింది ఏంటి పొద్దున్నే వస్తారేమో అనుకున్న" అంటూ ప్రసాద్ చేతిలో సంచి తీసుకుని లోపలికి నడించింది..

పూర్తిగా సొమ్మసిల్లిపోయి చాల అలిసిపోయిన ప్రసాద్ బుర్ర మాత్రం ఇంకా అనుమానంతోనే ఉంది..

ఇదేంటి.. ఓహ్ మీరా అంది.. అంటే నేను కాకుండా ఇంకెవరి కోసం అయినా ఎదురు చూస్తుందా అని తనలో తానే అనుకున్నాడు.

" నీళ్లు పెట్టావా స్నానం చేసి ఫార్మ్ హౌస్ కి వెళ్ళాలి" అని తన షర్ట్ ప్యాంటు విప్పి లుంగీలోకి మారాడు..

ఫార్మ్ హౌస్ అన్న పదం వినగానే స్నేహకి కాస్త గుండె గుభేలుమంది.. మారు మాట్లాడకుండా వెంటనే నీళ్లు పెట్టింది..

కాసేపట్లో ప్రసాద్ తువ్వాలు తీసుకుని బాత్రూం లోకి వెళుతుండగా..

" ఈ రోజు వొంట్లో నలతగా ఉందండి.. అందుకే ఫార్మ్ హౌసుకి టిఫిన్ పంపలేదు" అని కాస్త కంగారుగా చెప్పింది..

" ఎం పర్లేదులొక్డౌన్ ఎత్తేసారుగా.. సర్ వెళుతున్నారు ఇందాకే ఫోన్ చేసారు.. బయటనుండి తెపించుకుతిన్నారంట.." అని బాత్రూం లోకి వెళ్ళిపోయాడు ప్రసాద్..

ఒక్కసారిగా స్నేహ అలాగే స్తబ్దంగా నిలబడిపోయింది..

" స్నేహ... స్నేహ... " అని లోపలి నుండి ప్రసాద్ అరవడంతో చేతిలో ఉన్న చెంబు కింద పడడంతో ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడింది స్నేహ.

" చెంబు లేకుండా స్నానం ఎలా చేయాలి మొద్దు " అని కోపంగా అన్నాడు ప్రసాద్.

తెరిచినా బాత్రూం తలుపు సందులోంచి ప్రసాద్ కి చెంబు అందించి కొంచం బాధగా అలాగే వెళ్లి వంటింట్లో తన పని చేసుకుంటుంది స్నేహ.

ప్రసాద్ ఫోన్ మోగడంతో వెళ్లి చాటుకున్న ఫోన్ ఎత్తి..

"హలో.. " అంది.

అవతలి నుండి " స్నేహ నేను కార్తీక్.. కొంచం అర్జెంటుగా ప్రసాదునీ ఫార్మ్ హౌసుకి రమ్మంటారా " అని ఫోన్ పెట్టేసాడు కార్తీక్.

అదేంటి ఇంతకీ ఎం జరిగింది? ఎందుకలా ఒక్క లైన్ మాట్లాడి పెట్టేసాడు. అంత బాగానే ఉంది కదా అని ఫోన్ తీసి కార్తీక్ నెంబర్ కి మల్లి ఫోన్ చేయాలా వొద్దా అన్నట్లుగా ఫోన్ నెంబర్ చూస్తూ ఆగిపోయింది.

ఎందుకింత బాధ కలుగుతుంది స్నేహకి అర్ధం కాలేదు. కలిసింది రెండు మార్లు.. అందులో మాట్లాడింది ఒక్క సరి. అంతకే మనస్సు ఇంత దగ్గెర అయిపోయిందా తనకి అనుకుంది. తన వాళ్ళ కావడం లేదు..

అంతలో ప్రసాదు స్నానం చేసి అలాగే నిలబడి ఉన్న స్నేహ దగ్గెరికి వచ్చి ఫోన్ పట్టుకుని ఉండడంతో..

" ఎవరు ఫోన్లో " అన్న మాటలు వినడంతో..

" హ అది.. తెలీదు ఫార్మ్ హౌసు నుండి మాట్లాడుతున్నాను అర్జెంటుగా ప్రసాదునీ రమ్మనండి అని పెట్టేసారు" అంటూ చెప్పుకొచ్చింది.

" అబ్బా అక్కడ ఎం కొంపలు ముంగిపోయాయో ఏంటో " అని తల తుడుచుకుంటూ..

"సరే నేను వెళ్ళొస్తాను నాకోసం వేచి ఉండకా నువ్వు భోజనం చేసేయ్" అంటూ ప్యాంటు చొక్కా తగిలించుకొని వెళ్ళిపోయాడు.

ప్రసాద్ రావు కంగారును ఫార్మ్ హౌసుకి వచ్చాడు.. లోపలికి అడుగు పెట్టగానే.. చాలా తాపీగా పేపర్ చదుతున్నాడు కార్తీక్. ఏదో ఇంపార్టెంట్ న్యూస్ చదువుతూ నవ్వుతున్నాడు. ఆలా ప్రసాద్ లోపలి రావడం గమనించలేదు కార్తీక్.

" సర్ " అని చిన్నగా పలకరించాడు ప్రసాద్.

" ఓహ్ ప్రసాద్ గారు వెల్కమ్ వెల్కమ్" అని తల పైకి ఎత్తి ప్రసాదునీ చూసి అన్నాడు కార్తీక్.

" అర్జెంటుగా రమ్మన్నారు... " అని వినయంగా అడిగాడు.

" నువ్వు పంపించిన సరుకు లైసెన్స్ మరియు కొన్ని కారణాల వల్ల అక్కడే ఆగిపోయింది ప్రసాద్ " అంటూ నిట్టూరుస్తూ చెప్పాడు.

" ఇంకో గంటలో అసలు మన షిప్ బయలుదేరుతుందా లేదా అన్నది తెలిసిపోతుంది అదే కాస్త టెన్షన్ గ ఉంది ప్రసాద్ గారు" అంటూ లేచి నిలబడ్డాడు.

తన చేతిలో ఉన్న సిగరెట్ తీసి నోట్లో పెట్టుకోగానే ప్రసాద్ లైటర్ తీసుకుని వెకిలిగించాడు..

" థంక్ యు " అని కాస్త గార్డెన్లోకి నడిచాడు..

దాదాపు ఒక ఆడిటోరియం పెట్టేంతగా ఉంటుంది గార్డెన్ మంచి లాన్ విశాలంగా ఉంటుంది. పొద్దునే లేచి వాకింగ్ రన్నింగ్ చేయడానికి సౌలభ్యముగా ట్రాక్ ఏర్పాటు చేసారు లాన్ లోనే.

ఆలా సిగరెట్ పీల్చుతూ నడుస్తూ ఉన్న కార్తీక్ కి ఒక కొత్త నంబరుతో ఫోన్ వచ్చింది. కాసేపు ఎవరబ్బా అని అలోచించి ఫోన్ ఎత్తి..

హలో హలో అని కాసేపు మాట్లాడి సరిగ్గా వినబడకపోవడంతో ఫోన్ కట్ చేసాడు.

" బహుశా షిప్ గురించి కాబోలు సర్ " అని ప్రసాద్ అనగానే వెంటనే మల్లి కంగారుగా కాల్ చేసాడు కార్తీక్.

కాసేపు రింగ్ అయ్యాక..

అటు నుండి ఒక ఆడ గొంతు..

" హలో... "

ఆ గొంతు వినగానే కార్తీక్ కి అర్ధం అయింది..

" హలో.. స్నే.. " అని పక్కనే ప్రసాద్ ఉన్న విషయం స్పృహలోకి వచ్చి వెంటనే ఆగిపోయాడు కార్తీక్.

" హ హె హలో.. " అంటూ తడబడుతున్న స్వరము.

" పరవాలేదు మాట్లాడొచ్చు.. ఇంకెందుకు భయం ఇపుడెవరు నిన్ను గమనించడం లేదు" అంటూ జోక్ చేసాడు.

" ఆ.. అది.. పొద్దున్న అయన మీ దగ్గెరికి కంగారుగా బయలుదేరారు... మీ ఆరోగ్యం.. " అంటూ ఆగిపోయింది.

" వచ్చిన దగ్గెరినుండి ఒక దేవత చేతి వంట తిన్నాను నాకు తెలిసి అమృతంలా ఉంది. జబ్బులు నా వొంటి దరి చేరవు" అంటూ కాస్త మెల్లగా మాట్లాడుతూ నవ్వాడు.

" ఏమైంది సర్ షిప్ గురించేనా.. " అంటూ కాస్త కంగారుగా అడిగాడు ప్రసాద్.

" హా అవును ప్రసాద్ గారు షిప్ ఎలా ఉంది సరిగా పని చేస్తుందా అని కొంతమంది కంగారు పడుతున్నారు. అంత బాగానే ఉంది అని చెప్తున్నా " అంటూ మాట మర్చి చెప్పాడు కార్తీక్.

ఆ మాటలు విన్న స్నేహ చిన్న నవ్వు నవ్వింది.

" థాంక్స్ అండి ఇన్ని రోజులకి కాస్త పాజిటివ్ రెస్పాన్స్ ఇచ్చారు.. ఇంతకీ న నెంబర్ మీకెలా దొరికింది" అంటూ అడిగాడు కార్తీక్.

" ఇందాక అయనకి మీరు ఫోన్ చేసినపుడు చూసాను.. గుర్తుపెట్టుకుని సేవ్ చేసుకున్నాను.. సరే ఉంటాను " అని ఫోన్ పెట్టేసింది.

ఏదో సాధించినట్లుగా నవ్వుతున్న కార్తీక్ ని చూసి..

" ఏమైంది సర్ మనకు పర్మిషన్ ఇచ్చినట్లేనా.. " అంటూ చాలా ఆతృతగా అడిగాడు ప్రసాద్.

" అది.. " అని ప్రసాదుకి జవాబు చెప్పేలోపే మరొక వచ్చింది కార్తీక్ కి.

ఆ కాల్ అటెండ్ అయి. ప్రసాదునీ పిలిచి.. మన షిప్ కి కావాల్సిన లైసెన్స్ వచ్చేసింది. ఇంకా ట్రాన్స్పోర్ట్ కూడా ఈజీ అవుతుంది వేరే దేశాలకు అంటూ చాలా హ్యాపీ గ చెప్పాడు కార్తీక్.

ఈ మొమెంటుని మనం సెలెబ్రేట్ చేసుకోవాలి ప్రసాద్ గారు. వెంటనే మన వాళ్లకు కాల్ చేస్తాను. ఈవెనింగ్ కల్లా వచ్చేస్తారు..

మందు, మాంసం, మ్యూజిక్... అన్ని రెడీ చేయించు. మన లాన్ లో ఏర్పాటు చేయించు. ఒక ముప్పై నుండి యాభై వరకు గెస్ట్స్ వస్తారు.. సరేనా. నువ్వు కూడా మీ ఫామిలీతో రవళి సరేనా.. ఒక్క నిముషం కూడా వేస్ట్ చేయకుండా అన్ని ఏర్పాట్లు నువ్వే చూసుకో..​