Update 01
నిర్మలమ్మ ప్రభుత్వ బడి లొ ఉపధ్యాయురాలు. వయసు 55. ఇద్దరు పిల్లలు. చిన్న వయసు లొనె ఉద్యొగము వచిన్ది .ఇప్పటికి 35 ఎల్లు పని చెసి ఉన్ది.చామన చాయ శరీరము. కొంచము పొట్ట ఉంటుమ్ది. జాకెట్ లు చాల బిర్రుగ వెస్తున్ది. ఇంకో 5 ఎల్లలో రిటైర్ అవుతున్ది. ఆమె పని చెసె బడి పక్కనె సుబరెడ్డి ఇల్లు.
సుబ్బారెడ్డి వాళ్ల చిన్న అబ్బాయి ** వ క్లాసు.కాని సుబ్బా రెడ్డి కి చదువు లెదు. మనిషి మంచివాడె కని..కుల పిఛ్హి బాగా ఎకువ. రోజు నిర్మలమ్మ ని చూసి కసి ఎక్కిపొయెవడు. నిర్మలమ్మ బడి కి వచెతటపుడు ఎదురు చుసెవాడు. కారణము.. ఆమె బిర్రు జాకెట్ బాగా చెమట పట్టి ఉండెది.ఆమె వయసు కన్నా అతనిది 20 ఎల్లు తక్కువ. కాని చామన చాయ లొ ఉన్న అమె ని చూసి తట్టుకోలేక పొయెవడు. అతను అడిగితె ఆమె ఈజి గ వప్పుకున్తటున్ది అని అతని నమ్మకము. ఎండుకన్టె ఆ ఊరి లో ఆయన పెద్ద రైతు. ఊరి లొ బాగ పలుకుబడి ఉన్నవాడు. నిర్మలమ్మ ఎపుడు చాల సీరియస్ గ ఉంటున్ది. ఎవరిని లెక్క చెయ్యదు. అన్దరు అమెకి బాగా పొగరు అనుకుంటారు. దానికి తోడు అమె కల్లద్ద్దాలు పెట్టుకోవడము వల్ల ఇంకా పొగరుగ కనిపిస్తూ ఉంటున్ది. యెపుదు కాటన్ చీరలు కడుతున్ది. జాకెట్ మాత్రము పల్చ్గగా ఉంటాయి. 55 లో కూడా బ్రా వెస్తున్ది. అన్దువల్ల జాకెట్ బాగా తడిచి , బ్రా దగర పొడి గ ఉండీ కొంచము కసి గనె అనిపిస్తుంది.
ఎవరితొ మాట్లాడకుండా ఉండడము వల్ల అమె నెచర్ యెవరికి అర్దము అయ్యెది కాదు. ఒక రొజు మిట్ట మధ్యాహ్నం వెళ పిల్లలు అన్దరు భొజనానికి ఇల్లకు వెల్లారు. ఇదె సమయము అనుకున్న సుబ్బరెడ్ద్ది బడి దగరకు బయలు దెరాడు. ఆ సమయములొ నిర్మలమ్మ కుడ భొజనము చెసి ఈజి చెయిరు లొ పదుకొని పెపర్ చూస్తు ఉన్ది. బయట పని వాడు పడుకొని ఉన్నాడు. సుబ్బరెడ్డి గెటు తీసుకొని లొపలికి వస్తున్దగా పని మనిషి శ్రీను మెలుకున్నాడు. సుబ్బరెడ్డ్య్ కని చూసి వెంటనె లెచి "అయ్యగారు.." అంటు ఎదురు వెల్లడు. "ఎరా...సీనుగ...ఎమి చెస్తున్నవు...ఎలా ఉన్ది బడి" అంటూ అక్కడ ఉన్న "ఎరా...సీనుగ...ఎమి చెస్తున్నవు...ఎలా ఉన్ది బడి" అంటూ అక్కడ ఉన్న తోట ను పరిసీలించాడు. కాని అతని చూపు అన్తా కిటికి లొపలె ఉన్ది. సీను అది గమనించి చిన్నగ నవ్వుకున్నడు. అది గమనించినసుబ్బరెడ్ది " ఎంట్రా...నవ్వుతున్నవ్" అని అడిగాడు. వాడు వెంటనె సర్దుకొని పల్లు ఇకిలిస్తూ టీచర్ గారి కోసము వఛారా అయ్యగారు" అని మళ్లి వెకిలిగ నవ్వాడు.దానికి సుబ్బరెడ్డి "టీచరా....ఎవరికి రా...నీకా....నా కొడకా....లొపల అది ఎమి చుస్తున్దొ చుసిరా" అని గదిమడు. దానికి వాడు భయపడి" ఈ టైము లొ లొపలికి పొతె నన్ను తిడుతున్ది అయ్య" అని ఎడుపు మొహము పెట్తాడు.
"అది ఒక టీచరు...నిన్ను తిట్తదము...లంజా కొడక...ఇద్దరు నాటకాలు దెంగుతున్నరా....ఎవరితొ మాట్లాడుతున్నవో తెలుస్తున్దా" అని పెద్దగ అరిచడు. అదె టైము లొ టైలరు బాషా బడి దగరకి వచాదు. బాషా చెతిలొ పాకెట్ ఉన్ది. బాషా సుబ్బ రెడ్ది ని చూసి "నమస్కారము అయ్య" అన్నాడు. "ఎంటి..ఇలా వచావు...ఏంటి ఆ పాకెట్" అని అదిగాడు. "టీచరమ్మ జాకెట్ కుట్టి తెచాను అయ్యా" అని అనగా...దానికి సుబ్బరెడ్ది "అమె నిద్ర పొతున్ది...నెను ఇస్తాలె..ఇవ్వు" అని తెసుకొన్నాడు. బాషా సరె
అని వెలిపొయడు. వెంటనె సుబ్బరెడ్ది సీను కి ఆ పకెట్ ఇచి "రెయ్..దాట్లొ ఎమున్దొ చుడరా...."అన్నడు. సీను భయపదుతునె పాకెట్ తెరిచాడు. అన్దులొ ఒక ఎర్ర జాకెట్ కొత్తది,ఇంకొ పసుపు జకెట్ పాతది ఉన్నయి. ఆ పసుపు జాకెట్ పట్టు చీర లో నిది. అన్దువల్ల వాష్ లెదు. వెసుకొని విప్పడమ్ వల్ల చెతుల దగర నలిగి పొయి ఉన్ది. చంక భాగము లొ అన్తకుమున్దు వెసుకున్నపుడు పట్టిన చెమట మరకలు లైట్ గ కనిపిస్తూ ఉన్నయి. అది చూసి సీను సిగ్గు పడ్డాడు. "రెయ్..అవి నాకు ఇచి ..బయటకి వెల్లి తాగడనికి నీళ్లు తెసుకురా" అని చెప్పడు సుబ్బరెడ్డి. సీను ఇచి బయటకి వెళాడు. వెంటనె సుబ్బరెడ్డి అ పసుపు జాకెట్ ని ముక్కు దగ్గర పెట్టుకొని వాసన చూసడు. కొంచము చెమట వాసన...కొంచము సెంట్ వాసన కలిపి పెట్టుకొని వాసన చూసడు. కొంచము చెమట వాసన...కొంచము సెంట్ వాసన కలిపివచ్చింది . "దీనికి 55 ఎల్లు వచినా....చెమట వాసనలో పొగరు..పవరు తగ్గలెదు..."అని పంచె లొ లెచిన గునపాన్ని చెతొ సర్దుకునె సమయమ్ లొ సీను నీళ్ళు తీసుకొని వచాడు. వెంటనే సర్దుకొని" రెయ్..ఇదిగొ...దాని జాకెట్ దానికి ఇచెసెయ్...నెను వచాను అని దన్నితొ చెప్పమాఅకు" అని బయటికి వెళ్ళబోగా "శ్రీనూ..." అని లొపలి నుండీ నిర్మలమ్మ పిలిచిన్ది. సీను వెంటనె జాకెట్లు తెసుకొని పరిగెతుతు లొపలికి వెల్లడు.
"టీచర్...బాషా జాకెట్లు ఇఛ్చి వెల్లాడు" అని కవరు ఇచాడు. ఆమె ఆ పాకెట్ అప్పటికె తెరిచి ఉండడము చూసి.."సీనూ...ఇచినపుడు ఇలాగె ఉన్దా అని అడిగిన్ది అనుమానం గా.దానికి వాడు అవును టీచరమా అన్నాడు. "సరె..నువ్వు కాసెపు బయట ఉండు...ఎవరనా వస్తె అకడె ఉండమను"అని చెప్పి ఆ పాకెట్ తీసుకొని పక్కనె ఉన్న స్టొర్ రూము లొకి వెల్లి గడి పెట్టుకున్ది.కొంచము సెపటికి బయటకి వచి"రెయ్ సీను...ఒకసరి బాషా ను పిలువు" అని చెప్పగనె వాడు వెల్లి బాషా ను పిలిచి వచాడు. బాషా రాగానె "ఎంటి బాషా...ఎన్ని సార్లు చెపిన ఎదొ ఒకటి చెడగొడతవు" అన్ది విసుగ్గా. ఎమయిన్ది టీచర్ అన్నడు బాషా అనుమానము గా. "ఈ జాకెట్ కి లైనింగు వెయొద్దని చెప్పాను కదా....వెసావు" అన్నది కొపమ్ గ.."టీచర్.ఽఅ గుడ్డ చాలా పల్చగా ఉన్ది.అన్దుకె వెసాను" అన్నాడు. "వెసుకునెది నెను కదా బాషా" అని అనడము తొ ఇంక ఎమి అనలెక బాషా ఆ జాకెట్ తీసుకొని విసుగ్గా బయటకి వచ్చి సైకిల్ తీసాడు. బడి లొ నుండీ బయతకి రాగనె అకడె గెదె లకి గడ్డి వెస్తున్న సుబ్బరెడ్డ్య్ చూసి "ఎన్ది బాషా..మల్లి వచావు" అనడము తొ , దానికి బాషా "ఎమి చెప్పమంటరు ..చెప్పమంటారు రెడ్డి గారు..టీచరమ్మకి వయసు పెరిగిన సోకు తగ్గలెదు" అన్నాడు వెటకారము గ నవ్వుతూ. టీచరమ్మ అన్న మాట వినగనె సుబ్బరెడ్డి వల్లు మల్లి వెడెక్కిన్ది. వెంటనె" లొపలికి పోదము ర..కొంచము యెండ తగ్గినాక పొదువు గాని" అంటు ఇద్దరు లొపలికి వెల్లారు. సుబ్బరెడ్డి ఈజి చెయిరు లొ కూర్చుని బాషా కి కుర్చి ఇచాడు. పక్కనె మంచమ్ మీద ఉన్న చుట్ట తీసుకొని అంట్ంచుకొని గ ట్టిగ ఒక దమ్ము లాగి వదిలి " ఎన్ది...సొకు.గీకు అంటున్నావు...ఎన్ది సంగతి" అనాడు చిన్నగా నవ్వుతూ. వెంటనె బాషా కుర్చి దగరకి లాక్కున్నడు. సుబ్బరెడ్డి కి దగ్గరగా వచి చిన్నగా " దీనికి పెళ్లి అయిన కొడుకు ఉన్నాడు" కాని వంటి మీద మోజు తగ్గలెదు...లెకపొతె చూడండి బాబు...ఈ జాకెట్ కి లైనింగు లెకపొతె ..సంసారము చెసె ఆడది యెవరు అయిన తొడుగుతారా" అన్నాడు జాకెట్ బయటకి తీస్థూ. నిజము గనె అది చాల పల్చగా ఉంది. సుబ్బరెడ్డి ఆ జాకెట్ అందుకొని దాన్ని పరిసీలిస్తు "అమెకి పెళ్ల్లి అయిన కొడుకు ఉన్నాడా" అని ఆరా తీశాడు.
అవును బాబు..రెండు నెలలు అయ్ంది..పది ఊర్లు వెతికి మరీ తెచుకున్ది కొడలు పిల్లని..అది కుడా ఈమెకి తోడు పొయిన పిల్ల.వంటి నిండా విరుపె దానికి..అమె జాకెట్లు కుడా నెను కుడతా...టీచర్ దగర ఉండి మరీ కొడలి కొలతలు తీపిస్తుంది..."అని చెప్పడంతో రెడ్డి ఆశ్చర్యపొయాడు. "ఎటి...నువ్వు చెప్పెది..నిజమా...నమ్మమంటావా.."అనాడు అనుమానము గ. అత్త కోడల్లు బాగనె బరి తెగించారు అంటావ్" అన్నడు కామము నిందిన కళ్లతో.
"సరె బాబు...నెను వెల్లాలి" అని బాషా బయలుదెరాడు. "అబ్బో...ఎంటో...రెడ్ది గారి గాలి పంతులమ్మ మీదకి మల్లిన్దె" అన్న పిలుపు విని నవ్వుతు వెనక్కి తిరిగాడు రెడ్ద్ది. అయన భార్య కొటిరత్నం వాకిట్లొ నిలబడి ఉంది. ఆ ఇంట్లో సుబ్బరెడ్ది ఆయన భార్య కొటిరత్నం ఉంటారు. వాళ్ల పిల్లలకి పెళ్లిల్లు అయిపొయి కాపురాలకి వెల్లిపొయారు. రెడ్ది కొరుకున్న ఆడదాన్ని ఆయన పక్కలొ పదుకునెదాక కొటిరత్నం కి నిద్ర పట్తదు. మొగుడి మీద అమెకి అంత ప్రెమ. "ఎర్ర తొలు మీద మొహం మొత్తిందా అయ్యగారికి....చివరికి కులం ని కూడ కాదని దాబని మీదకి పొయావా" అంది ఉడికిస్తూ. నిజం చెప్పాలంటె కొటిరత్నం కి కులం పట్టింపు బాగఅ ఎక్కువ. "ఇదొక్కసారెనె..మళ్లి వాల్ల జొలికి పోను...దాని రంగు...నడక...పొగరు.ఽన్నితినకన్నా దాని వయసు నాకు నిద్ర రాకుండా చెస్తున్నాయి"అనాడు తల దించుకొని.
మొగుడు అలా ఆశగా అడిగెసరికి కొటిరత్నం కి పాపం అనిపించింది. "సరె అబ్బా..అయినా నువ్వు కొరుకుంటె అది రాకుండా ఉంటదా.. పరిగెత్తుతూ వచి నీ పక్కలొ పడుకొదా" అంది రెచగొడుతు మొగుదిని. "ఒసె నీ యమ్మా..అది అట్టా అనిపించడం లెదు. దానికి వల్లు అంత కొవ్వు…దాని పక్కలొకి తెచుకొవాలంటె నువ్వు రంగం లొకి దిగాల్సిన్దె" అనాడు కసి గ. మొగుడు అలా మెచుకునెసరికి కొటిరత్నం ఆనందనికి హద్దులు లెవు. "నాలుగు రొజుల్లొ నీ పక్కలొ పండెసె పూచి నాది" అని భరొసా ఇచింది. సుబ్బరెడ్డి లుంగి లొ గునపం నిక్కబొడుచుకుంది.
"టీచరమ్మా....ఎలా ఉన్నవు" అంటు బడి లొపలకి వచింది కొటిరత్నం. నిర్మలమ్మ ఆశ్చర్యపొయింది. ఎందుకంటె ఇన్ని రొజుల్లొఆమె ఎపుడు తనని పలకరించలెదు. ఒకటి రెండు సార్లు పిలిచినా "ఎయ్..నిర్మలా" అని లెక్కలెకుండా పిలిచింది.నిజానికి కొటిరత్నం కి వయసు కూడా తక్కువె. ఆమెకి నిర్మల అంటె చాల కొపం మరియు తక్కువ చూపు. కాని ఇపుడు మొగుడి కొరిక తీర్చడనికి తప్పలెదు. "చెప్పండి అమ్మా...నెను బాగనె ఉన్నా..మీరు వస్తారని అనుకొలెదు అస్సలు"అంటు లెచి నిలబడంది నిర్మలమ్మ.
"ఎమి చెయ్యమంటవు టీచరమ్మ...పొలం పనితొ సరిపొతుంది... మిగత టైములొ వద్దమంటె బర్రె గొడ్లతొ సరిపొయిద్ది" అంటు కుర్చి లొ కుర్చుంది. నిర్మలమ్మ నిలబడె ఉంది. "కుర్చొ.నువ్వు కుడా" అని పక్కన ఉన్న బల్ల చూపించింది.
నిర్మలమ్మ బల్ల మీద కుర్చుంది. మధ్యాన్నం అవడం వల్ల పిల్లలు భొజనానికి వెల్లిపొయారు. "నువ్వు అయినా అపుడపుడు అటు రావచుగా.."అంది రాగాలు తీస్థూ. "బడి పనితొనె సరిపొతుందమ్మా"అంది నిర్మలమ్మ నవ్వుతు.
ఆ సమయములో కొటిరత్నం నిర్మలమ్మ బాడి ని పరిసీలించసాగింది. ఇన్ని రొజులు నిర్మలమ్మ ని ఒక మనిషిగ కూడా అమె చూడలెదు. మొదటిసారి మొగుడి కొసం తగ్గింది. నిరమలమ్మ అ రొజు తెల్ల రంగు కాటన్ చీర కట్తుకొని పఛ్హ రంగు జాకెట్ వెసింది. పల్చటి జాకెట్ లొ నుండి నల్ల రంగు బ్రా కనిపిస్థూ ఉంది. కలరు తక్కువ అయినా..మొహము లో మగవాళ్లకి..అన్దులొనుసుబ్బరెడ్ది అంటి కసి గాల్లకి కైపు తెప్పించగల కళ ఉంది. "కొంచము నీళ్ళు ఇస్తావా..." అని అడగగానె గ్లాసు కడగడానికి వంగింది నిర్మల. కొటిరత్నం కి కావలసింది కుడా అదె. నిజానికి అమెకి దాహం లెకపొయిన అడిగింది. నిర్మలమ్మ సీటు చూడదానికి. సీటు చాలా పెద్దగా ఉంది. ఇది చూసె పడిపొయి ఉంటాడు నా మొగుడు అనుకుంది మనసులొ. పవిట ఒక్క పొర వెయడం వల్ల నిర్మలమ్మ స్థనాల షెపు బాగ అర్దం అవుతో ఉంది.
పెద్ద బతాకాయల సైజు లొ ఉండి కొంచము కిందకి జారి ఉనాయి. బ్రా సహకారం తొ లెచి ఉన్నాయి. బ్రా వెయకపొవదడం వల్ల కొతిరథన్మ్ స్థ్ననాలు నిర్మలమ్మ కన్నా ఇంకా జారి ఉన్నాయి. నిర్మలమ్మ కి రెండు చంకల దగ్గర బాగా చెమట పట్టి ఉంది. పల్చటి జాకెట్, బయటకి కనిపిస్తున్న బ్రా,కాటన్ చీర...కళ్ళద్దాలు,చంకలొ చెమట....ఒక మగవాడికి ఇంతకన్న రెచ గొట్టడానికి ఇంక ఎమి కావలి అనుకుంది మనసులొ. "ఓ నిర్మలమ్మొ...ముగ్గురు వాడినా...ఇంకా...పవరు పొలెదులా ఉంది వాటికి.."అంది అదో రకంగ నవ్వుతూ. నిర్మలమ్మ కి అర్ఢం కాక "వెటి గురించి అమ్మ మీరు చెప్పెది"అంటు చుట్టు వెతుకుతూ ఉంది. "హా..హా...పిచి నిర్మలా....నెను చెప్పెది నీ గుండెల మీద ఉన్న తిరపతి లడ్లు గురించి" అంది పెదగా నవ్వుతూ.నిర్మల అసలు ఓహించలెదు. షాక్ కొట్తిన దానిల అలగె ఉంది పొయింది. ఆ రైక చూడు...తడిచి పొయి...పిగిలెలా ఉంది" ఆ మాటలకి ఈ లోకంలొకి వచింది నిర్మల. ఎమి అనాలొ అర్ధం కాక సిగ్గు పడి పవిట తీసి చుటు కప్పుకుంది. ఇంక అమె ఎదురుగ కూర్చొలెక వచి అమె పక్కన కూర్చుంది తల దిన్ంచుకొని. "నువ్వు సిగ్గు పడడానికి నెను సుబ్బారెడ్ది కి కాదు పంతులమ్మ... కొటిరత్నం ని"అని మళ్ల్లి పెద్దగా నవ్వింది. అమె అనె మాటలకి ఎం మాట్లాదలొఅర్డం కావడం లెదు నిర్మలకి. కాని ఒక పెద్దింటావిడ వచినపుడు ఇల సైలెంట్ గ ఉండటం పద్దతి కాదు అనుకొని అందుకలొను పల్లెటూరి వాల్లకి ఇవన్ని మాములె అని సర్ది చెప్పుకుంది. కొటిరత్నం అన్న మాటల్లొ "ముగ్గురు" అన్న పదం నిర్మలమ్మకి అర్దం కలెదు. ధైర్యం చెసి "ముగ్గురు ఎవరమ్మా" అని అడిగింది. దానికి కొటిరత్నం కొంచం ముందుకు జరిగి "ఎవరు అంటావెంటి..మీ ఆయన..మీ ఇద్దరు పిల్లలూ.. కాదా"అంటు నిర్మలమ్మ భుజం మెద తట్టింది. నిర్మాల కి ఇది అంతా చాల కొత్తగా..సరదాగ ఉంది.
అమెతొ కొంచం చనువు కుడా రావడంతొ నిర్మల కి కొంచం గర్వం గా అనిపించింది. "సరె నిర్మల...నెను బయలుదెరుతున్నా..పని ఉంది..ఱెపు పొలం పని లెదు.. ఇంటి దగ్గరె ఉంటా...మద్యానం అన్నానికి రా" అని పిలిచింది. అది కలనొమ,నిజమో అర్దం కాలెదు నిర్మలకి. అమె వచి మరీ వాళ్ళ ఇంటికి పిలవడం కల లాగా ఉంది. ఎందుకంటే అమె గురించి ఊర్లొ అందరు భయపడతారు. అమెకి చాల పొలం ఉంది అని...ఎవరిని అయిన కొట్టి మాట్లాడుతుంది అని పేరు. కాబటి ఈ చాన్సు వదులుకొకూడదు అనుకుంది అమె ఎందుకు పిలిచిందొ తెలియక.
మరుసటి రోజు లంచ్ తెచుకోకుండా వచింది. లేత పసుపు రంగు చీర కి పింక్ రంగు జాకెట్ వెసింది. నల్లటి వంటి మీద పింక్ జాకెట్ చాలా గమ్మత్తుగా ఉంది. ఉదయం బడి కి వచిన దగరనుండి వాళ్ల ఇంటి వైపు చూస్తునె ఉంది . కాని ఎవరు కనిపించడం లేదు. వీళ్ల్లని నమ్మి లంచ్ కుడా తెచుకొలెదు. అనుకుంటు ఉండగా ..."నిర్మలా....ఓ..నిర్మలా" అన్న పిలుపు వినబడి బయటకి స్పీడ్ గా వచింది. గోడ అవతలి వైపు నుండి పిలుస్తూ రమ్మని చెయ్యి ఓపింది.
నిర్మలమ్మ సంతోషానికి హద్దులు లేవు. ఎందుకంటే రేపటి నుండి గొప్పగా చెపుకొవచు కదా అని. బడి ఒక గంట ముందుగనే వదిలి,సీను ని చుసుకోమని చెప్పి వాల్ల ఇంటి వైపు వెళ్లింది. ఆమె రావడం దూరం నుండి గమనించిన కోటిరత్నం మొగుడితో "చూసావా బావా...ఎలా తిప్పుకుంటు వస్తుందో....దాని మదం అణగాలి ఈ రొజు" అని "రా నిర్మలా...నీకొసమే ఎదురు చూస్తున్నాము" అని ఎదురు వచి బొట్టు పెట్టబొయింది. దానికి నిర్మలమ్మ "మెము బొట్టు పెట్టుకొము కదమ్మా" అంది నవ్వు తూ. కాని సుబ్బారెడ్ది కి అమెని బొట్టులొ చూడాలని ఇష్తం. వెంటనె కొటిరత్నం చొరవగా"ఈ ఒక్క రోజు కి ఎమీ కాదులే..మీ దేవుడు ఎమి అనడులే' అంటూ నుదుటిన ఎర్ర బొట్టు పెట్టింది. ఆ ద్రుశ్యాన్ని కిటికి లో నుండి చూసిన రెడ్డి కి జివ్వుమంది. లోపలికి వచాక ఒక ప్లెట్ లొ పూలు,గాజులు,చీర,కుట్టిన జాకెట్ పెట్టి "రావమ్మా...నిర్మలమ్మా..రావమ్మా..."అంటు నవ్వుతు చేతికి ఇచింది. "ఇవన్ని ఎందుకమ్మా....వద్దు...ఎమి అనుకోవద్దు" అని అక్కడ పెట్టబోగా కోటిరత్నం వెంటనే అవి నువ్వు తీసుకోకపొతే నా మీద ఒట్టు... ఎందుకంటే రెడ్ది గారు దగ్గర ఉండి మరీ ఆ బాషా తో కుట్టించాడు" అని చెప్పింది కొంచం కోపం గా.
తన జాకెట్ వేరే మగవాడు అలా కుట్టించడం నిర్మలమ్మ కి ఇబ్బంది గ అనిపించింది. కాని అమె గొంతులో భావం అర్దం అయి తీసుకుంది.
"మా దగ్గర మొహమాటం ఎందుకు నిర్మలా...సొంత వాళ్ల దగ్గరలా ఉండు" అంటూ సుబ్బారెడ్ద్ది బెడ్ రూము లో నుండి బయటకి వచాడు. తల స్నానం చేసినట్టు ఉనాడు. బనియను మీద ఉన్నాడు. తనకన్నా చిన్నవాడు తనని టీచర్ అనె గవురవం లెకుండా అలా పిలవడం చాలా చిన్న తనం గ అని పించింది నిర్మలకు. తరాలు మారినా మనుషులు మారరు అని బాధ ని అణుచుకుంది. ఆమె తల దించుకొని ఉండడంతో నీకోసం పట్నం పొయి సన్నటి జాకెట్ గుడ్ద తెచి కుట్తించాను...సాదా వి నీకు నచ్చవని కోటిరత్నం చెప్పింది" అన్నాడు గొప్పగా. ఈ మాట విని వంట గదిలో నుండి హడావిడి గా బయటకి వచ్చి " నాకు అలాంటి జాకెట్టు కుట్టించరా మగడా అంటే... ఊర్లో వాళ్లు అందరు నీయి చూడాలా అని తిట్తాడు. నీకు అనేసరికి పట్నం పోయి తెచి...దగ్గర ఉండి మరీ కుట్టించాడు...ఎంతయినా మగ బుద్డి మగ బుద్డే నిర్మలా..."అంది మొగుది తలలొ వేళ్లు పెట్టి నిమురుతూ. సుబ్బారెడ్డి గర్వం గా పక్కనే షెల్ఫు లో ఉన్న చుట్ట తీసి వెలిగించాడు గర్వమ్ గా. ఆ వాసన కి నిర్మల కి కడుపులో తిప్పినట్టు అనిపించి, చీర కొంగు తీసి ముక్కు కి అడ్డం పెటుకుంది. ఆమె అలా చెయ్యడం కొటిరత్నం కి నచలెదు. మొగుడి చెవిలో "చూసావా...లంజదాని కొవ్వు..... వీటికి అన్ని ఉంటే భూమి మీద నిలబడవు..." అని చెప్పి కోపాని అణుచుకోని బలవంతం గా నవ్వు మొహం పెట్టి "ఏంటి నిర్మలా..మీ వాళ్లు " అని సర్దుకొని "మీ ఇంట్లో వాళ్లు సుట్ట తాగరా" అని...."మనం వంట గదిలోకి పోదాం.రా" అని లోపలికి తీసుకెళ్లింది. లోపలికి వెళ్లాక “చీర కట్టుకో…అన్నం తిందుగాని"అంది కోటిరత్నం లాలనగా. దానికి నిర్మల "అమ్మో...ఇప్పుడా....ఎమి అనుకొవద్దు...రెపే కట్టుకొని నీకు చూపిస్తా.." అంది బతిమాలినట్టుగా. "అది కాదు నిర్మలా...నిన్నటి నుండి మ మావ...నీకు ఈ చీర చాలా బాగుంటది....పంతులమ్మ కి ఈ రంగు బలే ఉంటది" అని తెగ చెప్పాడు. దగ్గర ఉండి మరీ కుట్టించాడు కదా..అయన కూడా చూస్తాడు అని" అంది కొంచం బతిమాలినట్టుగా... కోటిరత్నం అంత మనిషి తనను అలా బతిమాలుతుంటే నిర్మలమ్మ మనసు గర్వం తో పొంగిపోఇంది. ఇంతకన్నా బెట్టు చెస్తె ఆ మర్యాద పోతుంది అనుకొని" సరె..నీకోసం.. బాత్రూం ఎక్కడ"అంది చీర అందుకుంటూ. ఇక్కడె మార్చుకో....నేను బయట ఉంటా..."అని బయటకి వెళ్లి తలుపు వేసింది. అక్కడ నిర్మలకి కొంచం ఇబ్బందిగా ఉంది. చిన్న గది. పైగా ఉక్కగా ఉంది. తప్పదు అనుకోని చీర విప్పి పక్కన పెట్టింది. జాకెట్ హుక్స్ తీసి విప్పబోగా అప్పటికే చెమటకి ముప్పవు వంతు తదిచి ఉన్న తడిచి ఉన్న జాకెట్ చేతులకి అంటుకు పోయి...ఎంత లాగినా రాఏదు. ఇంక తప్పదు అనుకొని "ఒకసారి లోపలికి వస్తారా" అని పిలిచింది చిన్నగా. ఎంది పిలిచావు.. అంటూ లోపలికి వచింది. అప్పటికె జాకెట్ హుక్స్ తీసి చేతులదాకా విప్పుకొని ఉంది. చేతుల దగ్గర తట్టుకొని ఆగి ఉంది. అటు వైపు తిరిగి ఉండడంతో వీపు పలకలు తేలి ఉంది. చామనచాయ వీపు మీద ఎర్ర రంగు బ్రా రెచ్ఛగొట్టేలా ఉంది. దీన్ని ఇలా చూస్తే మావ తట్టుకోగలడా అనుకుంటూ ముందుకు వచ్చి "ఎందుకమ్మా ఇంత బిర్రు రైకలు....పట్టుకుంటేనే పిగిలిపొయేల ఉంది చూడు అంటూ చేతులు తప్పించింది. బాగ చెమట పట్టి ఉన్న జాకెట్ ని చూసి "దీన్ని కాసెపు బయత ఆరేస్తా ఉండు" అని నిర్మల ఎదో చెప్పబోయిన వినిపించుకోకుండా బయటకి వెల్లి గడి పెట్టింది. కొటిరత్నం నేరుగా సుబ్బరెడ్డి దగరకు వెళ్లి "మావా...కళ్ళు మూసుకో...నీకు ఒకటిస్తా" అంది చేతులు వెనక పెట్టుకొని "అబ్బ..నీ యమ్మ...చెప్పవే....దాన్ని పక్కలో పడదెంగమంటే.. అది చెయ్యకుండా "అని కళ్లు మూసుకున్నాడు. మొహం మీద ఎదో తడి గుడ్డ పెట్టినట్టు చల్లగా తగిలింది. చెమట వాసన మరియు సెంటు కలిసిన కమ్మని వాసన. ఆ వాసన ఎక్కడో చుసినట్టు అనిపించింది సుబ్బరెడ్డి కి. వెంటనె కాలేజ్ లో నిర్మలమ్మ ఆది జాకెట్ వాసన గుర్తు వచింది. చప్పున కళ్ళు తెరిచి చూడగా అది ఇందకటిదాకా నిర్మలమ్మ వంటిమేద ఉన్న పింక్ జాకెట్. దాన్ని ఆత్రుతగా లాక్కోబోయాడు. కాని కొటిరత్నం ఇవ్వకుండా దూరం గ పెట్టి "ఎల ఉంది మావా....పెనం మీద పెసరట్టు...నిర్మలమ్మ విప్పిన వెడి వెడి జాకెట్టు" అంది రెచగొడుతూ. అప్పటికే కసి ఎక్కివున్న రెడ్డి అమె చెతిలో నుండి బలవంతంగా లాక్కుని జాకెట్ చంకల దగ్గర ఉన్న చెమట ని పెదాల మద్య పెట్టుకొని ఆబగా పీల్చాడు. దానికి ఉన్న చెమట వేడెక్కి ఉన్న రెడ్డి గొంతులొకి జాతరిపొయింది. అది చూసిన కొటిరత్నం కొంచం అసూయ తో జాకెట్ లాక్కుని "మరీ కరువు పట్టి ఉన్నవు...దాని రైక ఎందుకు...నెరుగా దాని సంక నాకుపో" అని కొంచం కోపం తో విసురుగా బయతకి వెల్లి జాకెట్ ఆరెసి లొపలికి వచి "నిర్మలా... అయిపోయిందా..." అంది కొంచం కటువుగా. నిర్మల జాకెట్ ని చేతో పట్టుకొవదం కూడ అమెకి ఇష్టం లెదు. కాని మొగుడి కామం తీర్చడానికి తప్పనిసరి అయి చేస్తోంది. "ఆఅ...వస్తున్నా..." అంటూ నిర్మలమ్మ తలుపు తీసింది.
నిజంగానే ఆ చీర జాకెట్టు లొ నిర్మలమ్మ చాలా కసి గా ఉంది. వంట్లో కొవ్వు తక్కువగా ఉండటం వల్ల వయసు కూదా కనిపించదు అమెకి. జాకెట్ చాలా పల్చగా ఉంది. నిమ్మ పండు రంగు చీర కి,ఆకు పచ జాకెట్. కాని అప్పటికే అమె బ్రా తడిచి ఉండటం వల్ల బ్రా ఉన్న చోటు అంతా జాకెట్ తదిచి ఉంది. అది చూసిన కొటిరత్నం" ఎంటి నిర్మలా.. ఆ బ్రా కూడా తియ్యాలి కదా...దానివల్ల ఈ జాకెట్ కూడా పాడవుతుంది...లోపలికి వెల్లి ఆ బ్రా కుడా తీసి ఇవ్వు... అరేస్తా..." అని నిర్మలని కొంచం గట్టిగ లొపలికి నెట్టి తలుపు వెసింది అమెకి మాట్లాడె అవకాశం ఇవ్వకుండా. కొటిరత్నం ఏది చెప్తె అది చెయ్యకపొతే ఆమె మూడ్ మారిపొవడం గమనించిన నిర్మలమ్మ మారు మాట్లాడకుండా విప్పెసి ,నిండుగా చీర కప్పుకొని బయటకి వెళ్లి ఆరేసిఉన్న జాకెట్ పక్కనె బ్రా ఆరేసి లోపలికి వచింది. ఈ లోగా రెడ్ది గది లో నుండి వచిన రత్నం"ఎంది..నిర్మలా...బ్రా నువ్వు ఆరేసావా" అంది ఎమి తెలీనట్టు. నిరమల తల ఊపింది. "ఎంటి..జాకెట్ వెసుకొలెదా"అంది అనుమానం గా చుస్తూ. "చీ..జాకెట్ వెసుకోకుండా ఎలా ఉంటాను"అంది నిర్మల కొంచం చిరాకుగా ఆ చిరాకు చూసి రత్నం కి మండి పొయింది. " నా ఖ్హర్మ కాలి నీకు ఇంత విలువ ఇవ్వల్సి వస్తుంది" అని మనసులో అనుకొని "మరి ఆ చీర చుటుడు ఎంటమ్మా...నేను ..నా మొగుడు నిన్ను తినేస్తామా" అని చొరవగా వచి భుజం మీద కప్పుకున్న పవిట విసురుగా తీసేసింది. అసలే పల్చటి జాకెట్ అవడం వల్ల నిర్మలమ్మ బాడి చాల స్పష్తమ్ గా కనిపిస్తూ ఉంది. స్థనాల దగ్గర చీర ఉండటం వల్ల ఆ భాగం తప్ప మిగతా చెతులు,వీపు బాగా కనిపిస్తూ ఉంది.
తన ప్లాను ఫలించడం తో కొటిరత్నం మనసులో సంతోషపడింది.
ఇంతలో కాలేజ్ దగ్గర నుండి శీను వచాడు. వాడిని గేటు దగ్గరే చూసి రెడ్డి ఎదురు వచి" ఎందిరా....ఇక్కడకి వచావు..." అని అడగగా "పిల్లలు వచారు అయ్యగారు...టీచరమ్మ కోసం వచా" అని చెప్పగా "రెయ్ న కొడకా....టీచరమ్మ బిజీ గా ఉంది...అమెకి ఎప్పుడు వీలు అయితె అప్పుడు వస్తది...పిల్లల సంగతి నువు చుస్కొ...పంతులమ్మ ని విసిగించకు" అని గట్టిగా కసిరాడు. వాడు భయపడి పరిగెత్తి వెల్లిపొయాడు. తనను అంత సపోర్టు గా మాట్లాడె సరికి నిర్మలమ్మ సంతోషానికి హద్దు లు లెవు.ఎందుకంటె ఆ ఊర్లో సుబ్బరెడ్ది అంటే అందరికి భయం. దానికి తోడు కొటిరత్నం నోటి దెబ్బకి ఎవడు నిలవలేడు. అలాంటివాల్ల దగ్గర చనువు రావడం ఊహించని సంతోషాన్ని ఇచింది. చూసవా..మా మావ నీ మీద మాట పడనివ్వడు"అంది కొటిరత్నం కళ్లు ఎగరేస్తూ. దానికి నిర్మలమ్మ" ఇంతకాలం నేను మిమ్మ్లని అపార్ధం చేసుకున్నా... ఇంక మిమ్మల్ని జీవితం లో మర్చిపోను" అంది కళ్ల్లలో అనురాగంతో. "నాలుగు రోజుల్లో మా పండగ ఉంది..మీ ఇద్దరు తప్పకుండా రావాలి.. నాకు కూడ ఈ సారి ఇంట్లో నేను నా కొడలు తప్ప ఎవరూ లేరు... మా సార్,మా పిల్లలు హైదరాబాద్ వెల్తారు..." అంది. "మాకు ఎక్కడ కుదురిద్ది నిర్మలా...చుస్తున్నావుగా...ఉదయం పోతె మల్లి చీకటి పడ్దాక రావడం" అంది ప్లేటు తీసుకుంటూ. "అబ్బా... అలంటివి ఎమి కుదరదు... మీ ఇద్దరు వస్తున్నారు.. అంతే"అని వంట గది లో నుండి బయటకి వచి" సార్... మీరు,మీ ఆవిడ పండక్కి తప్పకుండా రావాలి" అంది బతిమాలినట్టు. దానికి రెడ్ది చిన్నగా నవ్వుతూ "చూద్దాంలే"అన్నాడు.
ఇపుదు నిర్మలకి వాళ్ళతో కొంచం చనువు వచింది. ముగ్గురు భోజనానికి కూర్చున్నారు. భోజనాలు అయిపోయాక "ఎమే...నిన్న లడ్లు తెచాను కదా.. అవి నిర్మల కి ఇవ్వు"అనాడు రెడ్ది రత్నం తో. వెంటనే రత్నం" నిర్మలకి మన లడ్లు వద్దంట... అమె దగ్గరే రెండు లడ్లు ఉన్నయంట" అంది నిర్మల వైపు కొంటెగా చూస్థూ. ఆ మాట విన్న నిర్మలమ్మ కి సిగ్గు పొంగుకొచింది. చిన్నగా కొటిరత్నం చెయ్యి మీద గిచింది. " ఎం...నిర్మలా....రెడ్దీ మావ కి నీ లడ్డు అంట ఇస్తావా" అంది నిర్మలాని రెచగొడుతో.
"ఎయ్....రత్నం...ఎంటి నువ్వు... మరీ ఇంత పచిగా నా.. సార్ కి అర్దం కాలేదు కాబట్టి సరిపొయింది"అంది చిరుకొపం ప్రదర్శిస్తూ. అమెని పేరు పెట్టి పిలిచె సరికి రత్నం కి ఒక్క సారిగ మాట రాలెదు. కాని జరగబోయె విషయాన్ని తలచుకొని సర్దిచెప్పుకుంది. ఇంతలో బెడ్ రూము లో నుండి రెడ్ది" సెయ్...ఏది...నిర్మల లడ్దు ఒకసారి తీసుకురా...పట్నం లడ్డు తిని చాలా రోజులు అయింది" అని పిలిచాడు. దెబ్బకి నిర్మలమ్మ నొటిలో తడారిపోయింది. గుండె దడ దడ కొట్టుకోసాగింది. నిజానికి నిర్మల కి వీళ్ల ప్లాను తెలియదు. కాకపొతె పల్లెటూరి వాళ్లు ఇలాగే మాట్లాడుకుంటారు....ఇది సహజం అని అనుకుంటూ ఉంది.
నిర్మల మొహం లో ఆందోళన గమనించిన రత్నం " ఈరొజు తేలేదంట.. రేపు ఇచుదంటలే" అని కవర్ చెసింది. ఊపిరి పీల్చుకున్న నిర్మల రత్నం కి దండం పెట్టింది ఇంక వదిలెయ్యి..చాలు అన్నట్టు. "సరే నిర్మలా..నేను స్నానం చేసి వస్తా...ఒక్క అయిదు నిమిషాలు ఉండు" అని లేచి ఇంటి బయట ఉన్న చిన్న బాత్ రూమ్ కి చీర,టవలు తీసుకొని వెళ్లింది.
అమె వెళ్లిన వెంటనే రెడ్ది బెడ్ రూమ్ లొ నుండి చిన్నగా "నిర్మలా..ఒకసారి ఇలా వస్తావా" అని పిలిచాడు. నిర్మలమ్మకి ఎమి చెయ్యలో అర్దం కాలేదు. లోపలికి వెల్లడం ఇష్టం లేదు..కాని ఆయన ఎందుకు పిలిచాడో తెలియనప్పుడు వెళ్ళకపోవడం మర్యాదగా ఉండదు. ఊర్లో ఎవరి గురించి కాని,కాలేజ్ గురించి కాని ఏదన్నా చెప్తాడేమో అనుకొని లోపలికి వెళ్లింది. "ఎంటి సార్..."అంది గడప దగ్గర నిలబడి. "ఒకసారి కళ్ళు మూసుకో" అన్నాడు మంచం మేద నుండి లెస్తూ. "సార్..నాకు భయంగా ఉంది.. . మీ ఆవిడ వచాక మాట్లాడండి" అని బయటకి రబోయింది. నా మీద నమ్మకం లేకపోతే వెళ్లు" అనగానే నిర్మలమ్మ మనసులో "చా.. అనవసరంగా తప్పు గా మాట్లాడా" అనుకొని"సారీ సార్...చెప్పండి" అని కళ్ళు మూసుకుంది. వెంటనె రెడ్ది నిర్మల చెయ్యి పట్టుకొని చెతి లో ఒక బాక్సు పెట్టాడు. ఆయన చెయ్యి తగలగానే షాక్ తగిలి నట్టు అనిపించింది నిర్మలకు. "ఎంటి సార్ ఇది" అని కొంచం మొహమాటం,భయం కలిసిన గొంతు తో. "త్వరగా తీసి చూడు.. మళ్లి అది వస్త్ంది" అనగానె బాక్సు తెరిచింది. దాంట్లో బంగారు చెయిను ఉంది. దాని ఖరీదు ఒక లక్ష దాకా ఉంటుంది.
ఆమె కళ్ళు ఆనంద భాష్పాలతో నిండిపోయాయి. దానికి కారణం బంగారం కాదు.ఎందుకంటే తనకి బంగారం కొత్త కాదు. అమెకి ఆస్టిపాస్తులు బాగానే ఉన్నాయి. వాళ్ల్లు అమె మీద చుపిస్తున్న ప్రేమ తాలూకు భావం అది . వెంటనే తమాఇంచుకొని ఆ బాక్సు బెడ్ మేద పెట్టి బయటకి రాబోయింది. కాని అప్పటికే ఆలస్యం అయిపోయింది. బయటకి రావడానికి ఇటు తిరిగి ఉండగా వెనకనుండి రెడ్డి పట్టేసుకున్నాడు. ఒక చెయ్యి మెడ చుట్టూ,ఇంకొక చెయ్యి పొట్ట మీద గట్టిగ చుట్టేశాయి కరెంట్ షాక్ కొట్టీన భావన.
పరాయి మగాడి తొలి స్పర్శ.
అందులొనూ తనకన్నా దాదాపు 15 ఏళ్ల చిన్నవాడు...
ఆ ఊరికి తను నీతులు నేర్పించడానికి వచిన టీచర్...
ఇలా చెస్తే తన మీద తనకే నమ్మకం పొతుంది..
రేపటి నుండి తన పరిస్తితి ఎమిటి.....
అని మనసులొ అనేక ప్రశ్నలు.
కాని ఆ ఆలొచనలను దాటుకుంటూ ముందుకు దూకుతున్న తెలియని బలహీనత. జీవితం లొ మొదటిసారి తప్పు అని తెలిసి కుడా వద్దు అనుకోలెని వింత అనుభూతి. మనసులో ఇంత అంతర్మధనం అల్లకల్లోలం శ్రుష్తిస్తుండగా మెడ మీద్ వీపు పై భాగాన ఒక మొరటు నాలుక పచి మొరటు గ నకుతోది. అప్పటికే చెమట కి మగ్గి ఉన్న ఆ భాగం ఉప్పదనం తనకి అర్దం అవుతూనె ఉంది. కాని ఆ చెమట ని కూడా అంత ప్రేమ గా ,ఘాడం గా నాకుతూ.... మద్య మద్యలో కండ చుబుకుతూ ఉంటె ఆ ప్రేమ ని... ఆ రసానుభూతిని వదులుకోవాలి అనిపించడం లేదు నిర్మలకి. ఎందుకంటె ఎంతో ఇష్తం ఉంటే కాని అలా చెయ్యరు అని అమెకి తెలుసు. ఇలా జరగడం మొదలు అయి ఇప్పటికి 8 సెకన్లు మాత్రమే గడిచినా అది ఆమెకి కొన్ని గంటలకి సంభందించిన ఆనంద వెదన లా అనిపించింది. ఇంతలో రెండో చెయ్యి పొట్టా మీద ఉన్న కండ ని గట్టిగ నలపడంతో ఈ లోకం లొకి వచి....విదిలించుకొని బయటకి పరిగెతింది . సరిగ్గ అదె సమయం లో రత్నం స్నానం ముగించి బయటకి రాబోతుంది. గబ గబా మెడ మీద ఉన్న తడి మరకలని చీర చెంగుతో తుడుచుకుంటూ ఉంటే మల్లి ఆ అనుభూతి కావాలి అని మనసు ఆరాటాన్ని అదుపు చెయ్యలెకపొయింది. ఆ ఎంగిలి లో కొంత చుట్టా వాసన ఉన్న ఇపుడు అది కూడా బాగనె ఉంది. కుచిళ్లు సరిచెసుకొని ఉండగా రత్నం లొపలికి వచింది. "ఎమి అనుకోబాకు నిర్మలా...కొంచం లేటు అయింది" అని నేరుగా బెడ్రూం లోకి వెళ్లి కళ్ళతో సైగ చెసింది రెడ్ది కి ఎమన్నా జరిగిందా అని. రెడ్డి దానికి సమధానం గా కింద పెదవి కసి గా కొరికాడు కళ్ళు మత్తుగా మూసి. ఎంజరిగిందో పూర్తిగా అర్దం కాకపోయినా ఎదొ కొంత జరిగింది అని అర్ధం అయింది. ఈ లొపు నిర్మల పరిస్తితి చూద్దామని బయటకి రాగా ఆమె కిటికి లొ నుండి బయటకి చూస్తూ ఎదొ అలోచిస్తూ కనిపించింది. దగ్గరకి వెళ్ళగానే అమె మెడ దగ్గర వచిన చుట్ట వాసన తొ ఎదొ జరిగింది అన్న ఆలొచనకి బలం చేకూరింది. రత్నం రాకను గమనించి" సరె..ఇంక నెను బయలుదెరుతా" అని బయతకి వెళ్లి ఆరేసి ఉన్న జాకెట్,బ్రా తీసుకొని రాగా రత్నం చూసి
ఇపుడూ అ జాకెట్ ఎందుకూ...ఉతికేస్తా.. రెపు తీసుకెళ్లు" అంటు జాకెట్ లాక్కుంది రత్నం. అలా చెయ్యడానికి కూడా కారణం ఉంది. కారణం లేకుండా రత్నం ఏ పని చెయ్యదు. నిర్మల గట్టిగ కాదు అనలెకపొయింది. సరె అని లొపలికి వెల్లి బ్రా వెసుకొని వచింది. బయలుదేరబోతూ "వెల్లొస్తా రత్నం" అని రెండు అడుగులు వేసి మళ్ల్లి వెనక్కి వచి "మీ సార్ కి కూడా చెప్పు" అంది నెమ్మదిగా నిర్మల. నిర్మల ముభావంగా ఉండడం రత్నం గమనించి నువ్వే చెప్పు నిర్మలా అంది. సరే అని బెడ్రూం లొకి తొంగి చూసి" సార్ వెల్తున్నా" అనగానె రెడ్డి సమాధానం చెప్పకుండా ముద్దు ఇస్తున్నట్టూ పెదాలు సున్నలా చుట్టీ సైగ చెసాడు. అది చూసాకా మళ్లి నిర్మలమ్మ వొళ్లు వేడెక్కింది. గబ గబా పరుగు లాంటి నడకతో కాలేజ్ చెరింది.
వెళ్లెటపుడు ఒక చీర ,జాకెట్ మళ్లి వచెటపుడు ఇంకొ చీరా జాకెట్ గమనించిన సీను ఎమీ అర్ధం కాక తల గొక్కున్నాడు. నిర్మల అటు వెల్లిందో లెదో...వెంటనే రత్నం మొగుడి పక్కలో చెరింది. "ఏంది... మావా..ఎం జరిగింది... ఆ లంజ ఏంటి అలా ఉంది"అని అడిగింది ఆరాటంగా రెడ్డి మొడ్డ ను సవరదీస్తూ. "అబ్బా...దానెమ్మని దెంగా...ఏం లంజే అది... ఈ వయసు లోనె ఇంత కసిగా ఉంటే వయసులో ఎలా ఉండేదో...దాని దెబ్బకి మన కులపోళ్లు సరిపోరే..."అంటు రత్నం తలని తన మొడ్డ వైపు నెట్టాడు. మొగుడి వళ్లు వేడిగా ఉండడం అర్ధం చెసుకున్న రత్నం, బెట్టు చెయ్యకుండా రెడ్డి కాళ్ల సందులో పండుకొని నోట్లో కి తీసుకుంది. "దాని సల్లు,గుద్ద కుద ఇంక తాకలెదే... మెడ దగ్గర ముద్దు పెట్టా.. ఆ ఘాటు వాసనా.. ఆ రుచి... వంటి లో ఆ మదం... అబ్బా.. ఆ.. ఆ" ఒక్క నిమిషం లోనే కార్చేసాడు. "ఏంటి రెడ్డి....నీకు ఇంకా ఆ లంజ మీద కొరిక తగ్గినట్టు లెదు...నీ కొసమే దాని చెమట పట్టిన రైక ఇక్కడె ఉంచా" అంది ఆ రసం తుడుస్తూ. జాకెట్ మాట వినగానె మళ్లి నిలబడింది రెడ్ది కి. "ఏదీ...తీసుకురా" అని ఆమెని నెట్టాడు. రెడ్డి మొద్దు తనం రత్నం కి బాగా తెలుసు. ఒక్క నిమిషం లేటు అయిన కొడతాడు అని తెలుసు. పరిగెత్తు కుంటూ వెళ్లి ఆ పింక్ జాకెట్ తెచి ఇచింది. దాన్ని మొహం మీద పెట్టుకొని గట్టిగ దాని వాసన పీలుస్తూ...
సుబ్బారెడ్డి వాళ్ల చిన్న అబ్బాయి ** వ క్లాసు.కాని సుబ్బా రెడ్డి కి చదువు లెదు. మనిషి మంచివాడె కని..కుల పిఛ్హి బాగా ఎకువ. రోజు నిర్మలమ్మ ని చూసి కసి ఎక్కిపొయెవడు. నిర్మలమ్మ బడి కి వచెతటపుడు ఎదురు చుసెవాడు. కారణము.. ఆమె బిర్రు జాకెట్ బాగా చెమట పట్టి ఉండెది.ఆమె వయసు కన్నా అతనిది 20 ఎల్లు తక్కువ. కాని చామన చాయ లొ ఉన్న అమె ని చూసి తట్టుకోలేక పొయెవడు. అతను అడిగితె ఆమె ఈజి గ వప్పుకున్తటున్ది అని అతని నమ్మకము. ఎండుకన్టె ఆ ఊరి లో ఆయన పెద్ద రైతు. ఊరి లొ బాగ పలుకుబడి ఉన్నవాడు. నిర్మలమ్మ ఎపుడు చాల సీరియస్ గ ఉంటున్ది. ఎవరిని లెక్క చెయ్యదు. అన్దరు అమెకి బాగా పొగరు అనుకుంటారు. దానికి తోడు అమె కల్లద్ద్దాలు పెట్టుకోవడము వల్ల ఇంకా పొగరుగ కనిపిస్తూ ఉంటున్ది. యెపుదు కాటన్ చీరలు కడుతున్ది. జాకెట్ మాత్రము పల్చ్గగా ఉంటాయి. 55 లో కూడా బ్రా వెస్తున్ది. అన్దువల్ల జాకెట్ బాగా తడిచి , బ్రా దగర పొడి గ ఉండీ కొంచము కసి గనె అనిపిస్తుంది.
ఎవరితొ మాట్లాడకుండా ఉండడము వల్ల అమె నెచర్ యెవరికి అర్దము అయ్యెది కాదు. ఒక రొజు మిట్ట మధ్యాహ్నం వెళ పిల్లలు అన్దరు భొజనానికి ఇల్లకు వెల్లారు. ఇదె సమయము అనుకున్న సుబ్బరెడ్ద్ది బడి దగరకు బయలు దెరాడు. ఆ సమయములొ నిర్మలమ్మ కుడ భొజనము చెసి ఈజి చెయిరు లొ పదుకొని పెపర్ చూస్తు ఉన్ది. బయట పని వాడు పడుకొని ఉన్నాడు. సుబ్బరెడ్డి గెటు తీసుకొని లొపలికి వస్తున్దగా పని మనిషి శ్రీను మెలుకున్నాడు. సుబ్బరెడ్డ్య్ కని చూసి వెంటనె లెచి "అయ్యగారు.." అంటు ఎదురు వెల్లడు. "ఎరా...సీనుగ...ఎమి చెస్తున్నవు...ఎలా ఉన్ది బడి" అంటూ అక్కడ ఉన్న "ఎరా...సీనుగ...ఎమి చెస్తున్నవు...ఎలా ఉన్ది బడి" అంటూ అక్కడ ఉన్న తోట ను పరిసీలించాడు. కాని అతని చూపు అన్తా కిటికి లొపలె ఉన్ది. సీను అది గమనించి చిన్నగ నవ్వుకున్నడు. అది గమనించినసుబ్బరెడ్ది " ఎంట్రా...నవ్వుతున్నవ్" అని అడిగాడు. వాడు వెంటనె సర్దుకొని పల్లు ఇకిలిస్తూ టీచర్ గారి కోసము వఛారా అయ్యగారు" అని మళ్లి వెకిలిగ నవ్వాడు.దానికి సుబ్బరెడ్డి "టీచరా....ఎవరికి రా...నీకా....నా కొడకా....లొపల అది ఎమి చుస్తున్దొ చుసిరా" అని గదిమడు. దానికి వాడు భయపడి" ఈ టైము లొ లొపలికి పొతె నన్ను తిడుతున్ది అయ్య" అని ఎడుపు మొహము పెట్తాడు.
"అది ఒక టీచరు...నిన్ను తిట్తదము...లంజా కొడక...ఇద్దరు నాటకాలు దెంగుతున్నరా....ఎవరితొ మాట్లాడుతున్నవో తెలుస్తున్దా" అని పెద్దగ అరిచడు. అదె టైము లొ టైలరు బాషా బడి దగరకి వచాదు. బాషా చెతిలొ పాకెట్ ఉన్ది. బాషా సుబ్బ రెడ్ది ని చూసి "నమస్కారము అయ్య" అన్నాడు. "ఎంటి..ఇలా వచావు...ఏంటి ఆ పాకెట్" అని అదిగాడు. "టీచరమ్మ జాకెట్ కుట్టి తెచాను అయ్యా" అని అనగా...దానికి సుబ్బరెడ్ది "అమె నిద్ర పొతున్ది...నెను ఇస్తాలె..ఇవ్వు" అని తెసుకొన్నాడు. బాషా సరె
అని వెలిపొయడు. వెంటనె సుబ్బరెడ్ది సీను కి ఆ పకెట్ ఇచి "రెయ్..దాట్లొ ఎమున్దొ చుడరా...."అన్నడు. సీను భయపదుతునె పాకెట్ తెరిచాడు. అన్దులొ ఒక ఎర్ర జాకెట్ కొత్తది,ఇంకొ పసుపు జకెట్ పాతది ఉన్నయి. ఆ పసుపు జాకెట్ పట్టు చీర లో నిది. అన్దువల్ల వాష్ లెదు. వెసుకొని విప్పడమ్ వల్ల చెతుల దగర నలిగి పొయి ఉన్ది. చంక భాగము లొ అన్తకుమున్దు వెసుకున్నపుడు పట్టిన చెమట మరకలు లైట్ గ కనిపిస్తూ ఉన్నయి. అది చూసి సీను సిగ్గు పడ్డాడు. "రెయ్..అవి నాకు ఇచి ..బయటకి వెల్లి తాగడనికి నీళ్లు తెసుకురా" అని చెప్పడు సుబ్బరెడ్డి. సీను ఇచి బయటకి వెళాడు. వెంటనె సుబ్బరెడ్డి అ పసుపు జాకెట్ ని ముక్కు దగ్గర పెట్టుకొని వాసన చూసడు. కొంచము చెమట వాసన...కొంచము సెంట్ వాసన కలిపి పెట్టుకొని వాసన చూసడు. కొంచము చెమట వాసన...కొంచము సెంట్ వాసన కలిపివచ్చింది . "దీనికి 55 ఎల్లు వచినా....చెమట వాసనలో పొగరు..పవరు తగ్గలెదు..."అని పంచె లొ లెచిన గునపాన్ని చెతొ సర్దుకునె సమయమ్ లొ సీను నీళ్ళు తీసుకొని వచాడు. వెంటనే సర్దుకొని" రెయ్..ఇదిగొ...దాని జాకెట్ దానికి ఇచెసెయ్...నెను వచాను అని దన్నితొ చెప్పమాఅకు" అని బయటికి వెళ్ళబోగా "శ్రీనూ..." అని లొపలి నుండీ నిర్మలమ్మ పిలిచిన్ది. సీను వెంటనె జాకెట్లు తెసుకొని పరిగెతుతు లొపలికి వెల్లడు.
"టీచర్...బాషా జాకెట్లు ఇఛ్చి వెల్లాడు" అని కవరు ఇచాడు. ఆమె ఆ పాకెట్ అప్పటికె తెరిచి ఉండడము చూసి.."సీనూ...ఇచినపుడు ఇలాగె ఉన్దా అని అడిగిన్ది అనుమానం గా.దానికి వాడు అవును టీచరమా అన్నాడు. "సరె..నువ్వు కాసెపు బయట ఉండు...ఎవరనా వస్తె అకడె ఉండమను"అని చెప్పి ఆ పాకెట్ తీసుకొని పక్కనె ఉన్న స్టొర్ రూము లొకి వెల్లి గడి పెట్టుకున్ది.కొంచము సెపటికి బయటకి వచి"రెయ్ సీను...ఒకసరి బాషా ను పిలువు" అని చెప్పగనె వాడు వెల్లి బాషా ను పిలిచి వచాడు. బాషా రాగానె "ఎంటి బాషా...ఎన్ని సార్లు చెపిన ఎదొ ఒకటి చెడగొడతవు" అన్ది విసుగ్గా. ఎమయిన్ది టీచర్ అన్నడు బాషా అనుమానము గా. "ఈ జాకెట్ కి లైనింగు వెయొద్దని చెప్పాను కదా....వెసావు" అన్నది కొపమ్ గ.."టీచర్.ఽఅ గుడ్డ చాలా పల్చగా ఉన్ది.అన్దుకె వెసాను" అన్నాడు. "వెసుకునెది నెను కదా బాషా" అని అనడము తొ ఇంక ఎమి అనలెక బాషా ఆ జాకెట్ తీసుకొని విసుగ్గా బయటకి వచ్చి సైకిల్ తీసాడు. బడి లొ నుండీ బయతకి రాగనె అకడె గెదె లకి గడ్డి వెస్తున్న సుబ్బరెడ్డ్య్ చూసి "ఎన్ది బాషా..మల్లి వచావు" అనడము తొ , దానికి బాషా "ఎమి చెప్పమంటరు ..చెప్పమంటారు రెడ్డి గారు..టీచరమ్మకి వయసు పెరిగిన సోకు తగ్గలెదు" అన్నాడు వెటకారము గ నవ్వుతూ. టీచరమ్మ అన్న మాట వినగనె సుబ్బరెడ్డి వల్లు మల్లి వెడెక్కిన్ది. వెంటనె" లొపలికి పోదము ర..కొంచము యెండ తగ్గినాక పొదువు గాని" అంటు ఇద్దరు లొపలికి వెల్లారు. సుబ్బరెడ్డి ఈజి చెయిరు లొ కూర్చుని బాషా కి కుర్చి ఇచాడు. పక్కనె మంచమ్ మీద ఉన్న చుట్ట తీసుకొని అంట్ంచుకొని గ ట్టిగ ఒక దమ్ము లాగి వదిలి " ఎన్ది...సొకు.గీకు అంటున్నావు...ఎన్ది సంగతి" అనాడు చిన్నగా నవ్వుతూ. వెంటనె బాషా కుర్చి దగరకి లాక్కున్నడు. సుబ్బరెడ్డి కి దగ్గరగా వచి చిన్నగా " దీనికి పెళ్లి అయిన కొడుకు ఉన్నాడు" కాని వంటి మీద మోజు తగ్గలెదు...లెకపొతె చూడండి బాబు...ఈ జాకెట్ కి లైనింగు లెకపొతె ..సంసారము చెసె ఆడది యెవరు అయిన తొడుగుతారా" అన్నాడు జాకెట్ బయటకి తీస్థూ. నిజము గనె అది చాల పల్చగా ఉంది. సుబ్బరెడ్డి ఆ జాకెట్ అందుకొని దాన్ని పరిసీలిస్తు "అమెకి పెళ్ల్లి అయిన కొడుకు ఉన్నాడా" అని ఆరా తీశాడు.
అవును బాబు..రెండు నెలలు అయ్ంది..పది ఊర్లు వెతికి మరీ తెచుకున్ది కొడలు పిల్లని..అది కుడా ఈమెకి తోడు పొయిన పిల్ల.వంటి నిండా విరుపె దానికి..అమె జాకెట్లు కుడా నెను కుడతా...టీచర్ దగర ఉండి మరీ కొడలి కొలతలు తీపిస్తుంది..."అని చెప్పడంతో రెడ్డి ఆశ్చర్యపొయాడు. "ఎటి...నువ్వు చెప్పెది..నిజమా...నమ్మమంటావా.."అనాడు అనుమానము గ. అత్త కోడల్లు బాగనె బరి తెగించారు అంటావ్" అన్నడు కామము నిందిన కళ్లతో.
"సరె బాబు...నెను వెల్లాలి" అని బాషా బయలుదెరాడు. "అబ్బో...ఎంటో...రెడ్ది గారి గాలి పంతులమ్మ మీదకి మల్లిన్దె" అన్న పిలుపు విని నవ్వుతు వెనక్కి తిరిగాడు రెడ్ద్ది. అయన భార్య కొటిరత్నం వాకిట్లొ నిలబడి ఉంది. ఆ ఇంట్లో సుబ్బరెడ్ది ఆయన భార్య కొటిరత్నం ఉంటారు. వాళ్ల పిల్లలకి పెళ్లిల్లు అయిపొయి కాపురాలకి వెల్లిపొయారు. రెడ్ది కొరుకున్న ఆడదాన్ని ఆయన పక్కలొ పదుకునెదాక కొటిరత్నం కి నిద్ర పట్తదు. మొగుడి మీద అమెకి అంత ప్రెమ. "ఎర్ర తొలు మీద మొహం మొత్తిందా అయ్యగారికి....చివరికి కులం ని కూడ కాదని దాబని మీదకి పొయావా" అంది ఉడికిస్తూ. నిజం చెప్పాలంటె కొటిరత్నం కి కులం పట్టింపు బాగఅ ఎక్కువ. "ఇదొక్కసారెనె..మళ్లి వాల్ల జొలికి పోను...దాని రంగు...నడక...పొగరు.ఽన్నితినకన్నా దాని వయసు నాకు నిద్ర రాకుండా చెస్తున్నాయి"అనాడు తల దించుకొని.
మొగుడు అలా ఆశగా అడిగెసరికి కొటిరత్నం కి పాపం అనిపించింది. "సరె అబ్బా..అయినా నువ్వు కొరుకుంటె అది రాకుండా ఉంటదా.. పరిగెత్తుతూ వచి నీ పక్కలొ పడుకొదా" అంది రెచగొడుతు మొగుదిని. "ఒసె నీ యమ్మా..అది అట్టా అనిపించడం లెదు. దానికి వల్లు అంత కొవ్వు…దాని పక్కలొకి తెచుకొవాలంటె నువ్వు రంగం లొకి దిగాల్సిన్దె" అనాడు కసి గ. మొగుడు అలా మెచుకునెసరికి కొటిరత్నం ఆనందనికి హద్దులు లెవు. "నాలుగు రొజుల్లొ నీ పక్కలొ పండెసె పూచి నాది" అని భరొసా ఇచింది. సుబ్బరెడ్డి లుంగి లొ గునపం నిక్కబొడుచుకుంది.
"టీచరమ్మా....ఎలా ఉన్నవు" అంటు బడి లొపలకి వచింది కొటిరత్నం. నిర్మలమ్మ ఆశ్చర్యపొయింది. ఎందుకంటె ఇన్ని రొజుల్లొఆమె ఎపుడు తనని పలకరించలెదు. ఒకటి రెండు సార్లు పిలిచినా "ఎయ్..నిర్మలా" అని లెక్కలెకుండా పిలిచింది.నిజానికి కొటిరత్నం కి వయసు కూడా తక్కువె. ఆమెకి నిర్మల అంటె చాల కొపం మరియు తక్కువ చూపు. కాని ఇపుడు మొగుడి కొరిక తీర్చడనికి తప్పలెదు. "చెప్పండి అమ్మా...నెను బాగనె ఉన్నా..మీరు వస్తారని అనుకొలెదు అస్సలు"అంటు లెచి నిలబడంది నిర్మలమ్మ.
"ఎమి చెయ్యమంటవు టీచరమ్మ...పొలం పనితొ సరిపొతుంది... మిగత టైములొ వద్దమంటె బర్రె గొడ్లతొ సరిపొయిద్ది" అంటు కుర్చి లొ కుర్చుంది. నిర్మలమ్మ నిలబడె ఉంది. "కుర్చొ.నువ్వు కుడా" అని పక్కన ఉన్న బల్ల చూపించింది.
నిర్మలమ్మ బల్ల మీద కుర్చుంది. మధ్యాన్నం అవడం వల్ల పిల్లలు భొజనానికి వెల్లిపొయారు. "నువ్వు అయినా అపుడపుడు అటు రావచుగా.."అంది రాగాలు తీస్థూ. "బడి పనితొనె సరిపొతుందమ్మా"అంది నిర్మలమ్మ నవ్వుతు.
ఆ సమయములో కొటిరత్నం నిర్మలమ్మ బాడి ని పరిసీలించసాగింది. ఇన్ని రొజులు నిర్మలమ్మ ని ఒక మనిషిగ కూడా అమె చూడలెదు. మొదటిసారి మొగుడి కొసం తగ్గింది. నిరమలమ్మ అ రొజు తెల్ల రంగు కాటన్ చీర కట్తుకొని పఛ్హ రంగు జాకెట్ వెసింది. పల్చటి జాకెట్ లొ నుండి నల్ల రంగు బ్రా కనిపిస్థూ ఉంది. కలరు తక్కువ అయినా..మొహము లో మగవాళ్లకి..అన్దులొనుసుబ్బరెడ్ది అంటి కసి గాల్లకి కైపు తెప్పించగల కళ ఉంది. "కొంచము నీళ్ళు ఇస్తావా..." అని అడగగానె గ్లాసు కడగడానికి వంగింది నిర్మల. కొటిరత్నం కి కావలసింది కుడా అదె. నిజానికి అమెకి దాహం లెకపొయిన అడిగింది. నిర్మలమ్మ సీటు చూడదానికి. సీటు చాలా పెద్దగా ఉంది. ఇది చూసె పడిపొయి ఉంటాడు నా మొగుడు అనుకుంది మనసులొ. పవిట ఒక్క పొర వెయడం వల్ల నిర్మలమ్మ స్థనాల షెపు బాగ అర్దం అవుతో ఉంది.
పెద్ద బతాకాయల సైజు లొ ఉండి కొంచము కిందకి జారి ఉనాయి. బ్రా సహకారం తొ లెచి ఉన్నాయి. బ్రా వెయకపొవదడం వల్ల కొతిరథన్మ్ స్థ్ననాలు నిర్మలమ్మ కన్నా ఇంకా జారి ఉన్నాయి. నిర్మలమ్మ కి రెండు చంకల దగ్గర బాగా చెమట పట్టి ఉంది. పల్చటి జాకెట్, బయటకి కనిపిస్తున్న బ్రా,కాటన్ చీర...కళ్ళద్దాలు,చంకలొ చెమట....ఒక మగవాడికి ఇంతకన్న రెచ గొట్టడానికి ఇంక ఎమి కావలి అనుకుంది మనసులొ. "ఓ నిర్మలమ్మొ...ముగ్గురు వాడినా...ఇంకా...పవరు పొలెదులా ఉంది వాటికి.."అంది అదో రకంగ నవ్వుతూ. నిర్మలమ్మ కి అర్ఢం కాక "వెటి గురించి అమ్మ మీరు చెప్పెది"అంటు చుట్టు వెతుకుతూ ఉంది. "హా..హా...పిచి నిర్మలా....నెను చెప్పెది నీ గుండెల మీద ఉన్న తిరపతి లడ్లు గురించి" అంది పెదగా నవ్వుతూ.నిర్మల అసలు ఓహించలెదు. షాక్ కొట్తిన దానిల అలగె ఉంది పొయింది. ఆ రైక చూడు...తడిచి పొయి...పిగిలెలా ఉంది" ఆ మాటలకి ఈ లోకంలొకి వచింది నిర్మల. ఎమి అనాలొ అర్ధం కాక సిగ్గు పడి పవిట తీసి చుటు కప్పుకుంది. ఇంక అమె ఎదురుగ కూర్చొలెక వచి అమె పక్కన కూర్చుంది తల దిన్ంచుకొని. "నువ్వు సిగ్గు పడడానికి నెను సుబ్బారెడ్ది కి కాదు పంతులమ్మ... కొటిరత్నం ని"అని మళ్ల్లి పెద్దగా నవ్వింది. అమె అనె మాటలకి ఎం మాట్లాదలొఅర్డం కావడం లెదు నిర్మలకి. కాని ఒక పెద్దింటావిడ వచినపుడు ఇల సైలెంట్ గ ఉండటం పద్దతి కాదు అనుకొని అందుకలొను పల్లెటూరి వాల్లకి ఇవన్ని మాములె అని సర్ది చెప్పుకుంది. కొటిరత్నం అన్న మాటల్లొ "ముగ్గురు" అన్న పదం నిర్మలమ్మకి అర్దం కలెదు. ధైర్యం చెసి "ముగ్గురు ఎవరమ్మా" అని అడిగింది. దానికి కొటిరత్నం కొంచం ముందుకు జరిగి "ఎవరు అంటావెంటి..మీ ఆయన..మీ ఇద్దరు పిల్లలూ.. కాదా"అంటు నిర్మలమ్మ భుజం మెద తట్టింది. నిర్మాల కి ఇది అంతా చాల కొత్తగా..సరదాగ ఉంది.
అమెతొ కొంచం చనువు కుడా రావడంతొ నిర్మల కి కొంచం గర్వం గా అనిపించింది. "సరె నిర్మల...నెను బయలుదెరుతున్నా..పని ఉంది..ఱెపు పొలం పని లెదు.. ఇంటి దగ్గరె ఉంటా...మద్యానం అన్నానికి రా" అని పిలిచింది. అది కలనొమ,నిజమో అర్దం కాలెదు నిర్మలకి. అమె వచి మరీ వాళ్ళ ఇంటికి పిలవడం కల లాగా ఉంది. ఎందుకంటే అమె గురించి ఊర్లొ అందరు భయపడతారు. అమెకి చాల పొలం ఉంది అని...ఎవరిని అయిన కొట్టి మాట్లాడుతుంది అని పేరు. కాబటి ఈ చాన్సు వదులుకొకూడదు అనుకుంది అమె ఎందుకు పిలిచిందొ తెలియక.
మరుసటి రోజు లంచ్ తెచుకోకుండా వచింది. లేత పసుపు రంగు చీర కి పింక్ రంగు జాకెట్ వెసింది. నల్లటి వంటి మీద పింక్ జాకెట్ చాలా గమ్మత్తుగా ఉంది. ఉదయం బడి కి వచిన దగరనుండి వాళ్ల ఇంటి వైపు చూస్తునె ఉంది . కాని ఎవరు కనిపించడం లేదు. వీళ్ల్లని నమ్మి లంచ్ కుడా తెచుకొలెదు. అనుకుంటు ఉండగా ..."నిర్మలా....ఓ..నిర్మలా" అన్న పిలుపు వినబడి బయటకి స్పీడ్ గా వచింది. గోడ అవతలి వైపు నుండి పిలుస్తూ రమ్మని చెయ్యి ఓపింది.
నిర్మలమ్మ సంతోషానికి హద్దులు లేవు. ఎందుకంటే రేపటి నుండి గొప్పగా చెపుకొవచు కదా అని. బడి ఒక గంట ముందుగనే వదిలి,సీను ని చుసుకోమని చెప్పి వాల్ల ఇంటి వైపు వెళ్లింది. ఆమె రావడం దూరం నుండి గమనించిన కోటిరత్నం మొగుడితో "చూసావా బావా...ఎలా తిప్పుకుంటు వస్తుందో....దాని మదం అణగాలి ఈ రొజు" అని "రా నిర్మలా...నీకొసమే ఎదురు చూస్తున్నాము" అని ఎదురు వచి బొట్టు పెట్టబొయింది. దానికి నిర్మలమ్మ "మెము బొట్టు పెట్టుకొము కదమ్మా" అంది నవ్వు తూ. కాని సుబ్బారెడ్ది కి అమెని బొట్టులొ చూడాలని ఇష్తం. వెంటనె కొటిరత్నం చొరవగా"ఈ ఒక్క రోజు కి ఎమీ కాదులే..మీ దేవుడు ఎమి అనడులే' అంటూ నుదుటిన ఎర్ర బొట్టు పెట్టింది. ఆ ద్రుశ్యాన్ని కిటికి లో నుండి చూసిన రెడ్డి కి జివ్వుమంది. లోపలికి వచాక ఒక ప్లెట్ లొ పూలు,గాజులు,చీర,కుట్టిన జాకెట్ పెట్టి "రావమ్మా...నిర్మలమ్మా..రావమ్మా..."అంటు నవ్వుతు చేతికి ఇచింది. "ఇవన్ని ఎందుకమ్మా....వద్దు...ఎమి అనుకోవద్దు" అని అక్కడ పెట్టబోగా కోటిరత్నం వెంటనే అవి నువ్వు తీసుకోకపొతే నా మీద ఒట్టు... ఎందుకంటే రెడ్ది గారు దగ్గర ఉండి మరీ ఆ బాషా తో కుట్టించాడు" అని చెప్పింది కొంచం కోపం గా.
తన జాకెట్ వేరే మగవాడు అలా కుట్టించడం నిర్మలమ్మ కి ఇబ్బంది గ అనిపించింది. కాని అమె గొంతులో భావం అర్దం అయి తీసుకుంది.
"మా దగ్గర మొహమాటం ఎందుకు నిర్మలా...సొంత వాళ్ల దగ్గరలా ఉండు" అంటూ సుబ్బారెడ్ద్ది బెడ్ రూము లో నుండి బయటకి వచాడు. తల స్నానం చేసినట్టు ఉనాడు. బనియను మీద ఉన్నాడు. తనకన్నా చిన్నవాడు తనని టీచర్ అనె గవురవం లెకుండా అలా పిలవడం చాలా చిన్న తనం గ అని పించింది నిర్మలకు. తరాలు మారినా మనుషులు మారరు అని బాధ ని అణుచుకుంది. ఆమె తల దించుకొని ఉండడంతో నీకోసం పట్నం పొయి సన్నటి జాకెట్ గుడ్ద తెచి కుట్తించాను...సాదా వి నీకు నచ్చవని కోటిరత్నం చెప్పింది" అన్నాడు గొప్పగా. ఈ మాట విని వంట గదిలో నుండి హడావిడి గా బయటకి వచ్చి " నాకు అలాంటి జాకెట్టు కుట్టించరా మగడా అంటే... ఊర్లో వాళ్లు అందరు నీయి చూడాలా అని తిట్తాడు. నీకు అనేసరికి పట్నం పోయి తెచి...దగ్గర ఉండి మరీ కుట్టించాడు...ఎంతయినా మగ బుద్డి మగ బుద్డే నిర్మలా..."అంది మొగుది తలలొ వేళ్లు పెట్టి నిమురుతూ. సుబ్బారెడ్డి గర్వం గా పక్కనే షెల్ఫు లో ఉన్న చుట్ట తీసి వెలిగించాడు గర్వమ్ గా. ఆ వాసన కి నిర్మల కి కడుపులో తిప్పినట్టు అనిపించి, చీర కొంగు తీసి ముక్కు కి అడ్డం పెటుకుంది. ఆమె అలా చెయ్యడం కొటిరత్నం కి నచలెదు. మొగుడి చెవిలో "చూసావా...లంజదాని కొవ్వు..... వీటికి అన్ని ఉంటే భూమి మీద నిలబడవు..." అని చెప్పి కోపాని అణుచుకోని బలవంతం గా నవ్వు మొహం పెట్టి "ఏంటి నిర్మలా..మీ వాళ్లు " అని సర్దుకొని "మీ ఇంట్లో వాళ్లు సుట్ట తాగరా" అని...."మనం వంట గదిలోకి పోదాం.రా" అని లోపలికి తీసుకెళ్లింది. లోపలికి వెళ్లాక “చీర కట్టుకో…అన్నం తిందుగాని"అంది కోటిరత్నం లాలనగా. దానికి నిర్మల "అమ్మో...ఇప్పుడా....ఎమి అనుకొవద్దు...రెపే కట్టుకొని నీకు చూపిస్తా.." అంది బతిమాలినట్టుగా. "అది కాదు నిర్మలా...నిన్నటి నుండి మ మావ...నీకు ఈ చీర చాలా బాగుంటది....పంతులమ్మ కి ఈ రంగు బలే ఉంటది" అని తెగ చెప్పాడు. దగ్గర ఉండి మరీ కుట్టించాడు కదా..అయన కూడా చూస్తాడు అని" అంది కొంచం బతిమాలినట్టుగా... కోటిరత్నం అంత మనిషి తనను అలా బతిమాలుతుంటే నిర్మలమ్మ మనసు గర్వం తో పొంగిపోఇంది. ఇంతకన్నా బెట్టు చెస్తె ఆ మర్యాద పోతుంది అనుకొని" సరె..నీకోసం.. బాత్రూం ఎక్కడ"అంది చీర అందుకుంటూ. ఇక్కడె మార్చుకో....నేను బయట ఉంటా..."అని బయటకి వెళ్లి తలుపు వేసింది. అక్కడ నిర్మలకి కొంచం ఇబ్బందిగా ఉంది. చిన్న గది. పైగా ఉక్కగా ఉంది. తప్పదు అనుకోని చీర విప్పి పక్కన పెట్టింది. జాకెట్ హుక్స్ తీసి విప్పబోగా అప్పటికే చెమటకి ముప్పవు వంతు తదిచి ఉన్న తడిచి ఉన్న జాకెట్ చేతులకి అంటుకు పోయి...ఎంత లాగినా రాఏదు. ఇంక తప్పదు అనుకొని "ఒకసారి లోపలికి వస్తారా" అని పిలిచింది చిన్నగా. ఎంది పిలిచావు.. అంటూ లోపలికి వచింది. అప్పటికె జాకెట్ హుక్స్ తీసి చేతులదాకా విప్పుకొని ఉంది. చేతుల దగ్గర తట్టుకొని ఆగి ఉంది. అటు వైపు తిరిగి ఉండడంతో వీపు పలకలు తేలి ఉంది. చామనచాయ వీపు మీద ఎర్ర రంగు బ్రా రెచ్ఛగొట్టేలా ఉంది. దీన్ని ఇలా చూస్తే మావ తట్టుకోగలడా అనుకుంటూ ముందుకు వచ్చి "ఎందుకమ్మా ఇంత బిర్రు రైకలు....పట్టుకుంటేనే పిగిలిపొయేల ఉంది చూడు అంటూ చేతులు తప్పించింది. బాగ చెమట పట్టి ఉన్న జాకెట్ ని చూసి "దీన్ని కాసెపు బయత ఆరేస్తా ఉండు" అని నిర్మల ఎదో చెప్పబోయిన వినిపించుకోకుండా బయటకి వెల్లి గడి పెట్టింది. కొటిరత్నం నేరుగా సుబ్బరెడ్డి దగరకు వెళ్లి "మావా...కళ్ళు మూసుకో...నీకు ఒకటిస్తా" అంది చేతులు వెనక పెట్టుకొని "అబ్బ..నీ యమ్మ...చెప్పవే....దాన్ని పక్కలో పడదెంగమంటే.. అది చెయ్యకుండా "అని కళ్లు మూసుకున్నాడు. మొహం మీద ఎదో తడి గుడ్డ పెట్టినట్టు చల్లగా తగిలింది. చెమట వాసన మరియు సెంటు కలిసిన కమ్మని వాసన. ఆ వాసన ఎక్కడో చుసినట్టు అనిపించింది సుబ్బరెడ్డి కి. వెంటనె కాలేజ్ లో నిర్మలమ్మ ఆది జాకెట్ వాసన గుర్తు వచింది. చప్పున కళ్ళు తెరిచి చూడగా అది ఇందకటిదాకా నిర్మలమ్మ వంటిమేద ఉన్న పింక్ జాకెట్. దాన్ని ఆత్రుతగా లాక్కోబోయాడు. కాని కొటిరత్నం ఇవ్వకుండా దూరం గ పెట్టి "ఎల ఉంది మావా....పెనం మీద పెసరట్టు...నిర్మలమ్మ విప్పిన వెడి వెడి జాకెట్టు" అంది రెచగొడుతూ. అప్పటికే కసి ఎక్కివున్న రెడ్డి అమె చెతిలో నుండి బలవంతంగా లాక్కుని జాకెట్ చంకల దగ్గర ఉన్న చెమట ని పెదాల మద్య పెట్టుకొని ఆబగా పీల్చాడు. దానికి ఉన్న చెమట వేడెక్కి ఉన్న రెడ్డి గొంతులొకి జాతరిపొయింది. అది చూసిన కొటిరత్నం కొంచం అసూయ తో జాకెట్ లాక్కుని "మరీ కరువు పట్టి ఉన్నవు...దాని రైక ఎందుకు...నెరుగా దాని సంక నాకుపో" అని కొంచం కోపం తో విసురుగా బయతకి వెల్లి జాకెట్ ఆరెసి లొపలికి వచి "నిర్మలా... అయిపోయిందా..." అంది కొంచం కటువుగా. నిర్మల జాకెట్ ని చేతో పట్టుకొవదం కూడ అమెకి ఇష్టం లెదు. కాని మొగుడి కామం తీర్చడానికి తప్పనిసరి అయి చేస్తోంది. "ఆఅ...వస్తున్నా..." అంటూ నిర్మలమ్మ తలుపు తీసింది.
నిజంగానే ఆ చీర జాకెట్టు లొ నిర్మలమ్మ చాలా కసి గా ఉంది. వంట్లో కొవ్వు తక్కువగా ఉండటం వల్ల వయసు కూదా కనిపించదు అమెకి. జాకెట్ చాలా పల్చగా ఉంది. నిమ్మ పండు రంగు చీర కి,ఆకు పచ జాకెట్. కాని అప్పటికే అమె బ్రా తడిచి ఉండటం వల్ల బ్రా ఉన్న చోటు అంతా జాకెట్ తదిచి ఉంది. అది చూసిన కొటిరత్నం" ఎంటి నిర్మలా.. ఆ బ్రా కూడా తియ్యాలి కదా...దానివల్ల ఈ జాకెట్ కూడా పాడవుతుంది...లోపలికి వెల్లి ఆ బ్రా కుడా తీసి ఇవ్వు... అరేస్తా..." అని నిర్మలని కొంచం గట్టిగ లొపలికి నెట్టి తలుపు వెసింది అమెకి మాట్లాడె అవకాశం ఇవ్వకుండా. కొటిరత్నం ఏది చెప్తె అది చెయ్యకపొతే ఆమె మూడ్ మారిపొవడం గమనించిన నిర్మలమ్మ మారు మాట్లాడకుండా విప్పెసి ,నిండుగా చీర కప్పుకొని బయటకి వెళ్లి ఆరేసిఉన్న జాకెట్ పక్కనె బ్రా ఆరేసి లోపలికి వచింది. ఈ లోగా రెడ్ది గది లో నుండి వచిన రత్నం"ఎంది..నిర్మలా...బ్రా నువ్వు ఆరేసావా" అంది ఎమి తెలీనట్టు. నిరమల తల ఊపింది. "ఎంటి..జాకెట్ వెసుకొలెదా"అంది అనుమానం గా చుస్తూ. "చీ..జాకెట్ వెసుకోకుండా ఎలా ఉంటాను"అంది నిర్మల కొంచం చిరాకుగా ఆ చిరాకు చూసి రత్నం కి మండి పొయింది. " నా ఖ్హర్మ కాలి నీకు ఇంత విలువ ఇవ్వల్సి వస్తుంది" అని మనసులో అనుకొని "మరి ఆ చీర చుటుడు ఎంటమ్మా...నేను ..నా మొగుడు నిన్ను తినేస్తామా" అని చొరవగా వచి భుజం మీద కప్పుకున్న పవిట విసురుగా తీసేసింది. అసలే పల్చటి జాకెట్ అవడం వల్ల నిర్మలమ్మ బాడి చాల స్పష్తమ్ గా కనిపిస్తూ ఉంది. స్థనాల దగ్గర చీర ఉండటం వల్ల ఆ భాగం తప్ప మిగతా చెతులు,వీపు బాగా కనిపిస్తూ ఉంది.
తన ప్లాను ఫలించడం తో కొటిరత్నం మనసులో సంతోషపడింది.
ఇంతలో కాలేజ్ దగ్గర నుండి శీను వచాడు. వాడిని గేటు దగ్గరే చూసి రెడ్డి ఎదురు వచి" ఎందిరా....ఇక్కడకి వచావు..." అని అడగగా "పిల్లలు వచారు అయ్యగారు...టీచరమ్మ కోసం వచా" అని చెప్పగా "రెయ్ న కొడకా....టీచరమ్మ బిజీ గా ఉంది...అమెకి ఎప్పుడు వీలు అయితె అప్పుడు వస్తది...పిల్లల సంగతి నువు చుస్కొ...పంతులమ్మ ని విసిగించకు" అని గట్టిగా కసిరాడు. వాడు భయపడి పరిగెత్తి వెల్లిపొయాడు. తనను అంత సపోర్టు గా మాట్లాడె సరికి నిర్మలమ్మ సంతోషానికి హద్దు లు లెవు.ఎందుకంటె ఆ ఊర్లో సుబ్బరెడ్ది అంటే అందరికి భయం. దానికి తోడు కొటిరత్నం నోటి దెబ్బకి ఎవడు నిలవలేడు. అలాంటివాల్ల దగ్గర చనువు రావడం ఊహించని సంతోషాన్ని ఇచింది. చూసవా..మా మావ నీ మీద మాట పడనివ్వడు"అంది కొటిరత్నం కళ్లు ఎగరేస్తూ. దానికి నిర్మలమ్మ" ఇంతకాలం నేను మిమ్మ్లని అపార్ధం చేసుకున్నా... ఇంక మిమ్మల్ని జీవితం లో మర్చిపోను" అంది కళ్ల్లలో అనురాగంతో. "నాలుగు రోజుల్లో మా పండగ ఉంది..మీ ఇద్దరు తప్పకుండా రావాలి.. నాకు కూడ ఈ సారి ఇంట్లో నేను నా కొడలు తప్ప ఎవరూ లేరు... మా సార్,మా పిల్లలు హైదరాబాద్ వెల్తారు..." అంది. "మాకు ఎక్కడ కుదురిద్ది నిర్మలా...చుస్తున్నావుగా...ఉదయం పోతె మల్లి చీకటి పడ్దాక రావడం" అంది ప్లేటు తీసుకుంటూ. "అబ్బా... అలంటివి ఎమి కుదరదు... మీ ఇద్దరు వస్తున్నారు.. అంతే"అని వంట గది లో నుండి బయటకి వచి" సార్... మీరు,మీ ఆవిడ పండక్కి తప్పకుండా రావాలి" అంది బతిమాలినట్టు. దానికి రెడ్ది చిన్నగా నవ్వుతూ "చూద్దాంలే"అన్నాడు.
ఇపుదు నిర్మలకి వాళ్ళతో కొంచం చనువు వచింది. ముగ్గురు భోజనానికి కూర్చున్నారు. భోజనాలు అయిపోయాక "ఎమే...నిన్న లడ్లు తెచాను కదా.. అవి నిర్మల కి ఇవ్వు"అనాడు రెడ్ది రత్నం తో. వెంటనే రత్నం" నిర్మలకి మన లడ్లు వద్దంట... అమె దగ్గరే రెండు లడ్లు ఉన్నయంట" అంది నిర్మల వైపు కొంటెగా చూస్థూ. ఆ మాట విన్న నిర్మలమ్మ కి సిగ్గు పొంగుకొచింది. చిన్నగా కొటిరత్నం చెయ్యి మీద గిచింది. " ఎం...నిర్మలా....రెడ్దీ మావ కి నీ లడ్డు అంట ఇస్తావా" అంది నిర్మలాని రెచగొడుతో.
"ఎయ్....రత్నం...ఎంటి నువ్వు... మరీ ఇంత పచిగా నా.. సార్ కి అర్దం కాలేదు కాబట్టి సరిపొయింది"అంది చిరుకొపం ప్రదర్శిస్తూ. అమెని పేరు పెట్టి పిలిచె సరికి రత్నం కి ఒక్క సారిగ మాట రాలెదు. కాని జరగబోయె విషయాన్ని తలచుకొని సర్దిచెప్పుకుంది. ఇంతలో బెడ్ రూము లో నుండి రెడ్ది" సెయ్...ఏది...నిర్మల లడ్దు ఒకసారి తీసుకురా...పట్నం లడ్డు తిని చాలా రోజులు అయింది" అని పిలిచాడు. దెబ్బకి నిర్మలమ్మ నొటిలో తడారిపోయింది. గుండె దడ దడ కొట్టుకోసాగింది. నిజానికి నిర్మల కి వీళ్ల ప్లాను తెలియదు. కాకపొతె పల్లెటూరి వాళ్లు ఇలాగే మాట్లాడుకుంటారు....ఇది సహజం అని అనుకుంటూ ఉంది.
నిర్మల మొహం లో ఆందోళన గమనించిన రత్నం " ఈరొజు తేలేదంట.. రేపు ఇచుదంటలే" అని కవర్ చెసింది. ఊపిరి పీల్చుకున్న నిర్మల రత్నం కి దండం పెట్టింది ఇంక వదిలెయ్యి..చాలు అన్నట్టు. "సరే నిర్మలా..నేను స్నానం చేసి వస్తా...ఒక్క అయిదు నిమిషాలు ఉండు" అని లేచి ఇంటి బయట ఉన్న చిన్న బాత్ రూమ్ కి చీర,టవలు తీసుకొని వెళ్లింది.
అమె వెళ్లిన వెంటనే రెడ్ది బెడ్ రూమ్ లొ నుండి చిన్నగా "నిర్మలా..ఒకసారి ఇలా వస్తావా" అని పిలిచాడు. నిర్మలమ్మకి ఎమి చెయ్యలో అర్దం కాలేదు. లోపలికి వెల్లడం ఇష్టం లేదు..కాని ఆయన ఎందుకు పిలిచాడో తెలియనప్పుడు వెళ్ళకపోవడం మర్యాదగా ఉండదు. ఊర్లో ఎవరి గురించి కాని,కాలేజ్ గురించి కాని ఏదన్నా చెప్తాడేమో అనుకొని లోపలికి వెళ్లింది. "ఎంటి సార్..."అంది గడప దగ్గర నిలబడి. "ఒకసారి కళ్ళు మూసుకో" అన్నాడు మంచం మేద నుండి లెస్తూ. "సార్..నాకు భయంగా ఉంది.. . మీ ఆవిడ వచాక మాట్లాడండి" అని బయటకి రబోయింది. నా మీద నమ్మకం లేకపోతే వెళ్లు" అనగానే నిర్మలమ్మ మనసులో "చా.. అనవసరంగా తప్పు గా మాట్లాడా" అనుకొని"సారీ సార్...చెప్పండి" అని కళ్ళు మూసుకుంది. వెంటనె రెడ్ది నిర్మల చెయ్యి పట్టుకొని చెతి లో ఒక బాక్సు పెట్టాడు. ఆయన చెయ్యి తగలగానే షాక్ తగిలి నట్టు అనిపించింది నిర్మలకు. "ఎంటి సార్ ఇది" అని కొంచం మొహమాటం,భయం కలిసిన గొంతు తో. "త్వరగా తీసి చూడు.. మళ్లి అది వస్త్ంది" అనగానె బాక్సు తెరిచింది. దాంట్లో బంగారు చెయిను ఉంది. దాని ఖరీదు ఒక లక్ష దాకా ఉంటుంది.
ఆమె కళ్ళు ఆనంద భాష్పాలతో నిండిపోయాయి. దానికి కారణం బంగారం కాదు.ఎందుకంటే తనకి బంగారం కొత్త కాదు. అమెకి ఆస్టిపాస్తులు బాగానే ఉన్నాయి. వాళ్ల్లు అమె మీద చుపిస్తున్న ప్రేమ తాలూకు భావం అది . వెంటనే తమాఇంచుకొని ఆ బాక్సు బెడ్ మేద పెట్టి బయటకి రాబోయింది. కాని అప్పటికే ఆలస్యం అయిపోయింది. బయటకి రావడానికి ఇటు తిరిగి ఉండగా వెనకనుండి రెడ్డి పట్టేసుకున్నాడు. ఒక చెయ్యి మెడ చుట్టూ,ఇంకొక చెయ్యి పొట్ట మీద గట్టిగ చుట్టేశాయి కరెంట్ షాక్ కొట్టీన భావన.
పరాయి మగాడి తొలి స్పర్శ.
అందులొనూ తనకన్నా దాదాపు 15 ఏళ్ల చిన్నవాడు...
ఆ ఊరికి తను నీతులు నేర్పించడానికి వచిన టీచర్...
ఇలా చెస్తే తన మీద తనకే నమ్మకం పొతుంది..
రేపటి నుండి తన పరిస్తితి ఎమిటి.....
అని మనసులొ అనేక ప్రశ్నలు.
కాని ఆ ఆలొచనలను దాటుకుంటూ ముందుకు దూకుతున్న తెలియని బలహీనత. జీవితం లొ మొదటిసారి తప్పు అని తెలిసి కుడా వద్దు అనుకోలెని వింత అనుభూతి. మనసులో ఇంత అంతర్మధనం అల్లకల్లోలం శ్రుష్తిస్తుండగా మెడ మీద్ వీపు పై భాగాన ఒక మొరటు నాలుక పచి మొరటు గ నకుతోది. అప్పటికే చెమట కి మగ్గి ఉన్న ఆ భాగం ఉప్పదనం తనకి అర్దం అవుతూనె ఉంది. కాని ఆ చెమట ని కూడా అంత ప్రేమ గా ,ఘాడం గా నాకుతూ.... మద్య మద్యలో కండ చుబుకుతూ ఉంటె ఆ ప్రేమ ని... ఆ రసానుభూతిని వదులుకోవాలి అనిపించడం లేదు నిర్మలకి. ఎందుకంటె ఎంతో ఇష్తం ఉంటే కాని అలా చెయ్యరు అని అమెకి తెలుసు. ఇలా జరగడం మొదలు అయి ఇప్పటికి 8 సెకన్లు మాత్రమే గడిచినా అది ఆమెకి కొన్ని గంటలకి సంభందించిన ఆనంద వెదన లా అనిపించింది. ఇంతలో రెండో చెయ్యి పొట్టా మీద ఉన్న కండ ని గట్టిగ నలపడంతో ఈ లోకం లొకి వచి....విదిలించుకొని బయటకి పరిగెతింది . సరిగ్గ అదె సమయం లో రత్నం స్నానం ముగించి బయటకి రాబోతుంది. గబ గబా మెడ మీద ఉన్న తడి మరకలని చీర చెంగుతో తుడుచుకుంటూ ఉంటే మల్లి ఆ అనుభూతి కావాలి అని మనసు ఆరాటాన్ని అదుపు చెయ్యలెకపొయింది. ఆ ఎంగిలి లో కొంత చుట్టా వాసన ఉన్న ఇపుడు అది కూడా బాగనె ఉంది. కుచిళ్లు సరిచెసుకొని ఉండగా రత్నం లొపలికి వచింది. "ఎమి అనుకోబాకు నిర్మలా...కొంచం లేటు అయింది" అని నేరుగా బెడ్రూం లోకి వెళ్లి కళ్ళతో సైగ చెసింది రెడ్ది కి ఎమన్నా జరిగిందా అని. రెడ్డి దానికి సమధానం గా కింద పెదవి కసి గా కొరికాడు కళ్ళు మత్తుగా మూసి. ఎంజరిగిందో పూర్తిగా అర్దం కాకపోయినా ఎదొ కొంత జరిగింది అని అర్ధం అయింది. ఈ లొపు నిర్మల పరిస్తితి చూద్దామని బయటకి రాగా ఆమె కిటికి లొ నుండి బయటకి చూస్తూ ఎదొ అలోచిస్తూ కనిపించింది. దగ్గరకి వెళ్ళగానే అమె మెడ దగ్గర వచిన చుట్ట వాసన తొ ఎదొ జరిగింది అన్న ఆలొచనకి బలం చేకూరింది. రత్నం రాకను గమనించి" సరె..ఇంక నెను బయలుదెరుతా" అని బయతకి వెళ్లి ఆరేసి ఉన్న జాకెట్,బ్రా తీసుకొని రాగా రత్నం చూసి
ఇపుడూ అ జాకెట్ ఎందుకూ...ఉతికేస్తా.. రెపు తీసుకెళ్లు" అంటు జాకెట్ లాక్కుంది రత్నం. అలా చెయ్యడానికి కూడా కారణం ఉంది. కారణం లేకుండా రత్నం ఏ పని చెయ్యదు. నిర్మల గట్టిగ కాదు అనలెకపొయింది. సరె అని లొపలికి వెల్లి బ్రా వెసుకొని వచింది. బయలుదేరబోతూ "వెల్లొస్తా రత్నం" అని రెండు అడుగులు వేసి మళ్ల్లి వెనక్కి వచి "మీ సార్ కి కూడా చెప్పు" అంది నెమ్మదిగా నిర్మల. నిర్మల ముభావంగా ఉండడం రత్నం గమనించి నువ్వే చెప్పు నిర్మలా అంది. సరే అని బెడ్రూం లొకి తొంగి చూసి" సార్ వెల్తున్నా" అనగానె రెడ్డి సమాధానం చెప్పకుండా ముద్దు ఇస్తున్నట్టూ పెదాలు సున్నలా చుట్టీ సైగ చెసాడు. అది చూసాకా మళ్లి నిర్మలమ్మ వొళ్లు వేడెక్కింది. గబ గబా పరుగు లాంటి నడకతో కాలేజ్ చెరింది.
వెళ్లెటపుడు ఒక చీర ,జాకెట్ మళ్లి వచెటపుడు ఇంకొ చీరా జాకెట్ గమనించిన సీను ఎమీ అర్ధం కాక తల గొక్కున్నాడు. నిర్మల అటు వెల్లిందో లెదో...వెంటనే రత్నం మొగుడి పక్కలో చెరింది. "ఏంది... మావా..ఎం జరిగింది... ఆ లంజ ఏంటి అలా ఉంది"అని అడిగింది ఆరాటంగా రెడ్డి మొడ్డ ను సవరదీస్తూ. "అబ్బా...దానెమ్మని దెంగా...ఏం లంజే అది... ఈ వయసు లోనె ఇంత కసిగా ఉంటే వయసులో ఎలా ఉండేదో...దాని దెబ్బకి మన కులపోళ్లు సరిపోరే..."అంటు రత్నం తలని తన మొడ్డ వైపు నెట్టాడు. మొగుడి వళ్లు వేడిగా ఉండడం అర్ధం చెసుకున్న రత్నం, బెట్టు చెయ్యకుండా రెడ్డి కాళ్ల సందులో పండుకొని నోట్లో కి తీసుకుంది. "దాని సల్లు,గుద్ద కుద ఇంక తాకలెదే... మెడ దగ్గర ముద్దు పెట్టా.. ఆ ఘాటు వాసనా.. ఆ రుచి... వంటి లో ఆ మదం... అబ్బా.. ఆ.. ఆ" ఒక్క నిమిషం లోనే కార్చేసాడు. "ఏంటి రెడ్డి....నీకు ఇంకా ఆ లంజ మీద కొరిక తగ్గినట్టు లెదు...నీ కొసమే దాని చెమట పట్టిన రైక ఇక్కడె ఉంచా" అంది ఆ రసం తుడుస్తూ. జాకెట్ మాట వినగానె మళ్లి నిలబడింది రెడ్ది కి. "ఏదీ...తీసుకురా" అని ఆమెని నెట్టాడు. రెడ్డి మొద్దు తనం రత్నం కి బాగా తెలుసు. ఒక్క నిమిషం లేటు అయిన కొడతాడు అని తెలుసు. పరిగెత్తు కుంటూ వెళ్లి ఆ పింక్ జాకెట్ తెచి ఇచింది. దాన్ని మొహం మీద పెట్టుకొని గట్టిగ దాని వాసన పీలుస్తూ...
- Next page: Update 02
