Update 09
ఇంతలో గేటు తీసిన శబ్దం రావడంతో లావణ్య వంటగది లో నుండి పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి కిటికీ లోంచి తొంగి చూసింది. వాళ్ళ అత్తయ్య వచ్చిందేమో అని చెప్పి భయపడింది. కానీ వచ్చింది వాళ్ళ మామయ్య అవడంతో రిలాక్స్ గా అనిపించింది ఎందుకంటే ఆయన ఇవన్నీ పట్టించుకోడు. లావణ్య మీద ఆయనకి మంచి నమ్మకం, వాళ్ల మామయ్య లోపలికి రాగానే పంతులు గారిని పరిచయం చేసింది. వాళ్ళ మామయ్య ఆచార్య దగ్గర ఆశీస్సులు తీసుకుని లోనికి వెళ్ళాడు. లావణ్య కి బరువు దిగినట్టు అనిపించింది. ఆచారి కి కూడా అక్కడ ఎక్కువసేపు ఉండటం పద్ధతి కాదు అనిపించి కాఫీ వేగంగా తాగి బయలుదేరాడు. లావణ్య పూర్తిగా రిలాక్స్ అయింది కానీ సోఫా మీద ఇందాక వేసిన జాకెట్ తీయడం మర్చిపోయింది
ఆచారి వెళ్ళిన కాసేపటికి వాళ్ళ అత్తయ్య కాలేజ్ నుండి వచ్చింది. ఆమె లోపలికి రాగానే సోఫాలో వేసి ఉన్న జాకెట్ ని అనుమానంగా చూసింది అది గమనించిన లావణ్య నాలుక కొరుక్కుంది తను చేసిన పొరపాటు కి. దానికి తోడు వాళ్ళ అత్తయ్య రాగానే మామయ్య ఆచారి వచ్చి వెళ్లిన విషయాన్ని ఆమెతో చెప్పాడు. లావణ్య గుండె లో పిడుగు పడ్డ పని అయింది. వాళ్ల మామయ్య అలా చెప్పగానే అత్తయ్య వెంటనే లా ఉండే వైపు చూసి అనుమానంగా లోపలికి వెళ్ళింది. ఈ సమస్య నుంచి ఎలా బయటపడాలో లావణ్యకి అర్థం కాలేదు. టెన్షన్తో గుండెదడ పెరిగిపోసాగింది. వాళ్ళ అత్తయ్య తో ఆమె ఎంతో చనువుగా ఉన్నా అత్తయ్య కు తన మీద మంచి అభిప్రాయం ఉంది. ఆమె దగ్గర ఇలా దొంగలా దొరికిపోవడం లావణ్యకి చాలా ఇబ్బందిగా అనిపించింది. రాత్రి భోజనాలు అయ్యేంతవరకు అత్తయ్య లావణ్యతో ఏమీ మాట్లాడలేదు. భోజనాలు అయిపోయాక బాబు నిద్ర పోయాడు వాళ్ల మామయ్య కూడా నిద్ర పోవడంతో అత్తయ్య బయటికి వచ్చింది. లావణ్య టీవీ చూస్తూ ఉండగా వచ్చి పక్కన కూర్చుంది. లావణ్య కి నుదుటి మీద చిరు చెమటలు పట్టాయి. అప్పుడు అత్తయ్య మెల్లగా ఆచారి ఎందుకు వచ్చాడు అని అడిగింది. నిజం చెప్పాలంటే ఆ చారి రావడానికి కారణం ఏమీ లేదు. మరి అత్తయ్య కి ఏమి చెప్పాలి అని లావణ్య బుర్ర వేడెక్కిపోయింది. ఆ విషయాన్ని వాళ్ళ అత్తయ్య మీదకు తోసేయాలనిఅని నిర్ణయించుకుంది ప్రస్తుతానికి తనకు ఇంతకన్నా వేరే మార్గం కనిపించలేదు. ఆ ఆలోచన రాగానే లావణ్య లో కొంచెం ధైర్యం పెరిగింది. వెంటనే వాళ్ళ అత్తయ్య దగ్గర జరిగే చిన్నగా చెవి దగ్గరకు వచ్చి ఊరిలో నలుగురు నాలుగు మాటలు అంటున్నారని, ఆ విషయం మనకు చెప్పి జాగ్రత్తగా ఉండమని చెప్పడానికి ఆచారివచ్చాడని చెప్పింది. దానికి నిర్మలమ్మ మరి జాకెట్ ఇక్కడ ఎందుకు ఉంది అని అడిగింది అప్పుడు లావణ్య "ఇక్కడ బట్టలు మడత పెడుతూ ఉండగా ఎంత పచ్చడి జాకెట్లు వేసుకోకుండా ఉంటే మంచిది" అని ఆచారి చెప్పాడు అని చెప్పింది. అప్పుడు నిర్మలమ్మ లావణ్య వైపు కోపంగా చూసి" అయినా మనము ఏమి వేసుకోవాలో వాడు మనకు చెప్పేది ఏంటి.... ఇంకోసారి నేను లేనప్పుడు ఇంటికి రానివ్వదు" అని చెప్పి ఇంటికి వెళ్ళి పడుకో అని తను కూడా వెళ్లి పడుకుంది. తన పథకం పారినందుకు లావణ్య మనసులో సంతోషించింది
పడుకోడానికి పోతున్న నిర్మలమ్మ లావణ్య ని వెనక్కి పిలిచి" రేపు రామిరెడ్డి ఏదో పనిమీద టౌన్ కి వస్తున్నాడంట... వీలు కుదిరితే ఇంటికి వస్తాను అని చెప్పాడు... నేను రేపు సెలవు పెట్టాను... కొంచెం అన్నం ఎక్కువ వండు" అని చెప్పి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. ఆ మాట వినగానే లావణ్య మనసు నిండా చిలిపి ఊహలు బయలుదేరాయి. మనసు నిండా కొత్త కొత్త ఆలోచనలు రావడం తో ఆ రాత్రి ఆమెకి నిద్ర పట్టలేదు
మరుసటి రోజు రోజు లాగే ఎనిమిది గంటలకల్లా లావణ్య వాళ్ళ మామయ్య ఆఫీస్ కి వెళ్ళి పోయాడు అత్తయ్య లో ఎందుకో ఎప్పటి లాగా ఉండే హుషారు కనిపించలేదు కొంచెం సీరియస్ గా కొంచెం గంభీరంగా ఉంది ఆమె ఫేస్ కాసేపటికి స్నానం చేసి నైటీ లో నుండి చీర లోకి మారింది అయినా ఫేసులో ఇంకా సీరియస్ లావణ్య కి కొంచెం భయంగా అనిపించింది సరిగ్గా సమయం పది గంటలు అవ్వగానే రామిరెడ్డి కోటిరత్నం వచ్చారు కోటి రత్నం కూడా వస్తుందని వాళ్ళిద్దరూ ఊహించలేదు కోటి రత్నం వాళ్ళ ఇంటికి రావడం అదే మొదటిసారి అంత పెద్ద ఇల్లు చూడగానే కోటిరత్నం నోరు వెళ్ళబెట్టింది ఇలాంటి ఇంట్లో ఉండే నిర్మల ఇలా చేస్తుంది అని ఆశ్చర్యపోయింది నిర్మలమ్మ ఇద్దరిని పలకరించి కూర్చోమని చెప్పింది నిర్మలమ్మ కళ్లద్దాలు పెట్టుకుని గంభీరంగా ఉండడంతో రామి రెడ్డి కి కానీ కోటి రత్నం కి కానీ ఆమెతో త్వరగా మాట్లాడే ధైర్యం లేకపోయింది .లావణ్య వెళ్లి ముగ్గురికి కాఫీ కలిపి తెచ్చింది కోటిరత్నం లావణ్య కళ్ళలోకి చూస్తూ అత్తయ్య అలా ఎందుకు ఉంది అని సైగ చేసింది లావణ్య కూడా ఏమో తెలియదు అన్నట్లు కళ్లతోనే చెప్పింది .కోటి రత్నం కాఫీ తాగడం అయిపోగానే కోటిరత్నం లావణ్య తో ఇల్లంతా చూపించమని అడిగింది ఆ విధంగానైనా రామిరెడ్డికి నిర్మలమ్మ కి ఏకాంతం దొరుకుతుందని .విషయం అర్ధం అయిన లావణ్య కొడుకుని తీసుకుని పోతూ రామిరెడ్డి వైపు ఓరగా చూసి కన్ను కొట్టింది అత్తయ్య సంగతి చూసుకోమని .వాళ్లు అలా చూడడానికి వెళ్ళగానే రామిరెడ్డి లేచి వచ్చి నిర్ణయము పక్కనే కూర్చున్నాడు వాళ్ల ఊరు వచ్చినప్పుడు రంగసాని గా కనిపించే నిర్మలమ్మ ఇక్కడ చాలా పెద్దరికం గా గంభీరంగా ఉండడం వల్ల చొరవ చేయలేకపోయాడు రామిరెడ్డి ."ఏంది నిర్మల అలా ఉన్నావు" అంటూ చేయి పట్టుకో పోయాడు .వెంటనే సున్నితంగా చేతిని విడిపించుకుని ఇక్కడ ఇలాంటివి చేయడం నాకు ఇష్టం లేదు రెడ్డిగారు అని అనగానే రామిరెడ్డి మొహం చిన్నబోయింది .అది గమనించిన నిర్మలమ్మ అలా అన్నందుకు కొంచెం బాధ పడింది కానీ తన ఇంటిలో అలా చేయడం తనకు ఏమాత్రం ఇష్టం లేదు .ఆ ఇంట్లో తనకు ఎన్నో మధుర జ్ఞాపకాలు ఉన్నాయి .అలా అని తను వద్దని చెప్తే తన ఇంటికి వచ్చిన వారిని అవమానించినట్టు గా ఉంటుంది అనిపించింది .వెంటనే లేచి పక్కనే వున్న తాళంచెవి తీసుకుని డాబా మీదకి వెళ్దాం రండి అని పిలిచింది ఒక్కసారిగా రామిరెడ్డి ముఖం వెలిగిపోయింది .ఇద్దరు డాబా మీదకి వెళ్ళారు ఇక్కడే గెస్ట్ లకోసం ఒక చిన్న బెడ్రూమ్ ఉంది నిర్మలమ్మ తాళం తీసి తలుపు తీసింది .కానీ చాల రోజులుగా ఆ గది వాడకపోవడం తో కొంచెం దుమ్ము పట్టి ఉంది .మంచం మీద దుప్పటి కూడా చిందరవందరగా ఉంది అది సరి చేద్దామని ముందుకు ఉండే లోపు వెనకనుంచి రామిరెడ్డి వాటేసుకున్నాడు .ఆ ప్రయత్నాన్ని విరమించుకుని నిలబడింది రామిరెడ్డి వైపు తిరిగి మొహం లో మొహం పెట్టి చూసింది. ఆమె మొహంలో ఏ మాత్రం చిలిపితనం లేదు .ఒక నిజమైన టీచర్ ఎంత గంభీరంగా ఉంటుందో అలానే ఉంది ఆ రోజు .వెంటనే రామిరెడ్డి ఆమె కింది పెదవిని చేత్తో పట్టుకొని లాగుతూ" ఏమైంది నీకు ఎందుకు ఎలా ఉన్నావు ఉన్నావు నేను రావడం వల్ల నీకు ఏదైనా ఇబ్బంది గా ఉందా ఉంటే చెప్పు వెళ్ళిపోతాను" ఉన్నాడు. నిర్మలమ్మ తన మొహం లోని సీరియస్ ఫీలింగ్ ని ఏమాత్రం మార్చకుండా అలాగే కళ్ళలోకి చూస్తూ తన కుడి చేత్తో రామిరెడ్డి panchani లాగేసింది .ఆమె ముఖంలోని భావానికి ఆమె చేసిన పనికి పొంతన లేకపోవడంతో రామిరెడ్డి కి ఒక్క క్షణం ఏమీ అర్ధం కాలేదు .అతని పంచపూర్తి గా విప్పేసి మంచం మీదకి విసిరేసింది తను పట్టీలు ఉన్న డ్రాయర్ మీద ఉన్నాడు .జేబులో కుడి వైపు ఎత్తుగా అగ్గిపెట్టె చుట్టలు ఉన్నాయి అవి నిర్మలమ్మ చేతికి తగలగానే ఆమె పెదవులమీద చిరునవ్వు మొదలైంది .వెంటనే జేబులో కి చేపట్టి చుట్ట ని బయటకు తీసింది అదే సీరియస్ మొఖంలో కొంచెం దోర నవ్వు కలిపి రామిరెడ్డి కళ్ళలోకి సూటిగా చూస్తూ చుట్టని అతని నోటికి అందించింది .ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడకుండా తను చేస్తున్న పని రామి రెడ్డి కి కొత్తగా అనిపించింది మరల జేబులోకి చెయ్యిపెట్టి అగ్గిపెట్టె బయటికి తీసింది.
అగ్గిపుల్ల గీసి చుట్టని వెలిగించిన తరువాత, అగ్గిపుల్ల ను వెనక వైపు తిప్పి దానితో రామిరెడ్డి కందిగింజల మీద మెల్లగా పొడుస్తూ రామిరెడ్డి కళ్ళలోకి ఓరగా చూసింది గంభీరంగా ఉన్న ఆమె ముఖాన్ని చూడగానే రామిరెడ్డికి ఎక్కడలేని ఆవేశం తన్నుకొచ్చింది ఆమె చేతిలోని అగ్గిపుల్ల లాగేసుకుని ఆమెని వెనక్కి తోశాడు అతని బలం గా నెట్టడం తో విసురుగా వెనక్కి పడిపోయింది నిర్మలమ్మ అలా పడిపోవడంతో పైట పక్కకి జరిగి పోయింది చేతులు రెండు వెనక్కి వెళ్ళాయి చేతులు దించి పైటను సరి చేసుకుందాము అనుకునేలోపే రామి రెడ్డి మీద పడ్డాడు తన రెండు చేతులనూ వెనక్కి అలాగే పిలిచి పట్టుకున్నాడు .తన రెండు చేతులను పైకి అలాగే నెట్టి గట్టిగా పట్టుకున్నాడు రామిరెడ్డి బలం ముందు తన బలం కొంచెం కూడా సరిపోదని నిర్మలమ్మ కి బాగా తెలుసు. అందువల్లనే చేతులు వదిలించుకునే ప్రయత్నం ఆపేసింది .ఒక చేత్తో ఆమె రెండు చేతులను గట్టిగా పట్టుకున్న రామిరెడ్డి రెండో చేతిలో ఉన్న అగ్గిపుల్లతో జాకెట్ పైకి పొడుచుకొని వచ్చినట్లుగా ఉన్నా ఆమె ఎడమ నిపిల్ మీద చుట్టూ సున్నాలు చుట్ట సాగాడు .అలా అగ్గిపుల్లతో రుద్దుతూ ఉండగా నిర్మలమ్మ లో ఆడతనం మెల్లగా ఊపిరి పోసుకోసాగింది .అలా ఒక నాలుగుసార్లు చుట్టిన తర్వాత అప్పటికే నిక్కి ఉన్నా ఎడమ నిపిల్ మీద అగ్గిపుల్ల ని పెట్టి మెత్తగా లోపలికి దించాడు .దాదాపు అగ్గిపుల్ల మొత్తం దిగిపోయింది. నిర్మలమ్మ నోటిలోనుండి మూలుగు వచ్చింది. వెంటనే అగ్గిపుల్లలు పైకి లేపి మళ్ళీ లోపలికి నెట్టాడు .ఈసారి న ఎడమ నిపుల్బాగా పొడవు సాగి అగ్గిపుల్ల ను బలంగా బయటికి నెట్టింది .చర్యకి ప్రతి చర్యని గమనించిన రామిరెడ్డి అగ్గిపుల్ల ని పక్కన పడేసి అలాగే ముందుకు వంగి జాకెట్ పైకి పొడుచుకు వచ్చిన చిన్న సైజు చింతకా లాంటి నిపుల్ ని పెదాలతో ఒత్తుతో నాలిక కొనతో పొడవ సాగాడు . నిపుల్ మీద పెదవులతో దాడి చేయడం వల్ల ఖాళీగా ఉన్న తన కుడిచేతిని నిర్మలమ్మ చీర కుచ్చిళ్ళలోకి దూర్చాడు. అప్పటికే తొడల మధ్య జిగటగా తగిలి సాగింది వెంటనే తన చూపుడు వేలుతో ఆమె క్లిటోరిస్ ని పొడుస్తూ బొడిపెని చప్పరించసాగాడు .చాలా రోజుల నుంచి ఆపుకొని ఉన్న ఉన్న నిర్మలమ్మ ఆ దెబ్బతో ఒక్కసారిగా భావప్రాప్తి పొందింది. రామిరెడ్డి వేళ్ళ నిండా జిగటగా సాగింది .వెంటనే రామిరెడ్డి ఆ వేలిని వాసన చూస్తున్నాడు .అబ్బ అంటూ మూలగ సాగాడు కానీ అప్పటికే తనకు భావప్రాప్తి అవడంతో ఆమెలో స్పందనలు ఆగిపోయాయి .అప్పుడు నేను నిర్మలమ్మ కి రామిరెడ్డి ని చూడగానే పాపం అనిపించింది .కానీ ఏమీ చేయలేని పరిస్థితి వెంటనే పైకి లేచి చీర సరి చేసుకుని రామిరెడ్డి ని అక్కడే కాసేపు పడుకోమని చెప్పి టీ పంపిస్తాను అని చెప్పి వెళ్ళింది. చేసేదేమీలేక పట్టీల డ్రాయర్ లో మోర పొడులు సాగిన తన కడ్డీని సవర తీసుకుంటూ పడుకుండిపోయాడు రామిరెడ్డి.
నిర్మలమ్మ కిందకి రావడంతో అప్పటిదాకా వంట గదిలో మాట్లాడుకుంటూ ఉన్న కోటిరత్నం లావణ్య సడన్ గా మాట్లాడడం ఆపేసి నిర్మలమ్మ వైపు చూశారు అప్పటికే నిర్మలమ్మ జుట్టు చెదిరిపోయి ఉంది తను కట్టుకున్న కాటన్ చీర నలిగిపోయి ఉన్న నిర్మల మని అలా చూడగానే కోటిరత్నం కి ధైర్యం వచ్చింది. వెంటనే లావణ్య వైపు చూసి నవ్వుతూ చూడు లావణ్య పతివ్రత కి పాయసం కారి నట్టు ఉంది అని అంది నిర్మలమ్మ జబ్బలు పట్టుకొని పిసుకుతూ . కోటి రత్నం అలా అనగానే నిర్మలమ్మ లో లో వేడి రాజుకుంది . వెంటనే నిర్మలమ్మ కోటిరత్నం చేతిలోనుండి తన ఙబ్బలు విడిపించు కుంటూ " నా పాయసం సంగతి సరే ముందు మీ మామ కి కారిపోయేలా ఉంది..... వెళ్లి ఆ సంగతి చూడు " అంది నవ్వుతూ కోటిరత్నం తో అప్పటివరకు గుంభనంగా సీరియస్ గా ఉన్న అత్తయ్య ఒక్కసారిగా అలా మాట్లాడడంతో లావణ్య కి షాక్ అనిపించింది .తన చెయ్యి విడిపించుకుని ముందుకు పోతున్న నిర్మలమ్మ ని వెనక నుండి వాటేసుకున కోటి రత్నం చీర జాకెట్ పై నుంచే నిర్మలమ్మ రొమ్ములను ఒడిసిపట్టుకుని " నేను కారపోయేలా చేసే కాడికి ఇంత దూరం ఎందుకు.." అని ఒక్క క్షణం ఆమె రొమ్ములని పిండడం ఆపేసి ఏదో వెతికేదాన్ని లాగా నిర్మల ముందుకు వచ్చి నిలబడి ముందుకు ఒంగి నిర్మలమ్మ గుండెల వైపు చూస్తూ లావణ్య ఇలా రా అని పిలిచింది అప్పుడు నిర్మలమ్మ కి వెంటనే విషయం అర్థమై తన గుండెల వైపు చూసుకుంది జాకెట్లోనుంచి కాటన్ చీర పైగా బుడిపెలు నిక్కబొడుచుకుని తేలి కనిపిస్తూ ఉన్నాయి అప్పటికే రెడ్డి వాటిని అగ్గిపుల్లతో పొడవడంతో బాగా బిర్రబిగిసి గోడకు కొట్టిన గుమ్మ మీకు లాగా నిగడ దీన్ని ఉన్నాయి. లావణ్య తన వద్దకు వస్తూ ఉండటంతో సిగ్గుతో ఏమి చేయాలో అర్థం కాక చేతులతో గుండెల మీద కప్పుకుంది కోటి రత్నం ఎందుకు పిలిచింది లావణ్య కి అర్థం కాలేదు అప్పుడు కోటిరత్నం లావణ్య వైపు చూస్తూ " మీ అత్తకి బొల్ల కాయలు ఉన్నాయి ... నీకు తెలుసా" అంది ఆ మాట వినగానే లావణ్య ఒక్కసారిగా సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది అత్తయ్య ముఖం అప్పటికే కందగడ్డ లాగ ఎరుపెక్కి పోయింది .సరిగ్గా ఇలాంటి అనుభవాలే అత్తా కోడలు కోరుకున్నది ఇప్పుడు కోటిరత్నం కళ్ళు పెద్దవిగా చేసుకుని మాట్లాడుతూ ఎంతోమంది బుడిపెలా ని చూశాను గానీ ఇలాంటి బుడిపెని ఇంతవరకు ఎక్కడా చూడలేదు పెద్ద నేరేడు పండు లాగా ఉన్నాయి అందుకేనేమో మా మామ లిద్దరూ మెంటల్ ఎక్కి తిరుగుతున్నారు అత్త కి తగ్గ కోడలివి నీకు కూడా ఇదే సైజు ఉంటాయా అంది అప్పుడు లావణ్య నవ్వుతూ చీ పొండి ఆంటీ అని కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది
నిర్మలమ్మ మొహం లో ఆ సిగ్గు చూడగానే , కోటిరత్నం కి ఎలా అయినా కాసేపు ఆట పట్టించాలి అనిపించింది. నిర్మలమ్మ గుండెల మీద బలం గ కప్పుకున్న చేతులని ఎలా అయినా విడదీసి చూడాలి అన్న కసి రత్నం కి పెరిగి పోయింది ...కొంచం సేపు పెనుగులాట తరవాత రత్నం విజయం సాధించింది ...రత్నం కండ బలం ముందు నిర్మలమ్మ సున్నితత్వం ఓడిపోయింది . పావురానికి రెక్కలు రెండు ఎడం గ పైకి ఎత్తి పట్టుకున్నట్టు , నిర్మలమ్మ రెండు చేతులు బలం గ పైకి ఎత్తి పట్టుకుంది రత్నం. ఆలా పట్టుకోవడం వాళ్ళ నిర్మలమ్మ ఎద భాగం కొంచమ్ లోపలి కి లాగినట్టుగా వేపు కొంచం బిగించింది నిర్మలమ్మ. ఎందుకంటె , ఆమె బుడిపెలు ఆలా నిక్క పొడుచుకొని ఉంటె , చాల సిగ్గు గ , ఇంకో ఆడదాని ముందు చాల అవమానం గ అనిపించింది తనకి . కానీ ,నిర్మలమ్మ మనసు ఆ బుడిపెలకి అర్ధం కావడం లేదు. అవి ఇంకా సాగి , బొటన వేలు అంట లావుగా ,1 1 /2 అంగుళాల పొడవుతో బలం గ తోసుకొని ముందుకు వస్తున్నాయి. కాటన్ జాకెట్,కాటన్ చీర రెండు కలిసి కూడా వాటిని అణచలేకపోతున్నాయి . ఏమి చేయాలో అర్ధం కాకా గట్టిగ కళ్ళు మూసుకుంది నిర్మలమ్మ . మరల రత్నం , లావణ్య ని పిలిచింది . లావణ్య కి రావాలి అని ఉన్న అత్తయ్య ఇబ్బంది పడుతుంది అనిపించి రాలేదు. నిర్మలమ్మ కి రక్తం మొత్తం బుగ్గల్లోకి ఎగ చిమ్మినట్టు ఉంది .కళ్ళు తెరిచే ధైర్యం రావడం లేదు. ఒక 30 క్షణాల పాటు నిశబ్దం ఆవరించింది ఆ గది మొత్తం . మరు క్షణం వాటిలోకి కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు జివ్వున లాగింది నిర్మలమ్మకి. తత్తరపాటుతో కళ్ళు తేరిచూడగా ,రత్నం నిర్మలమ్మ కుడి బుడిపేని పళ్లతో గట్టిగ ,మొరటుగా కొరికి వదిలి పెద్దగా నవ్వసాగింది . తన ప్రమేయం లేకుండానే నిర్మలమ్మ గొంతు లో నుండి కీచు శబ్దం రావడం తో లావణ్య పరిగెత్తుకుంటూ బయటకి వచ్చింది వంట గది లో నుండి . నిర్మలమ్మ తన రెండు చేతులని రత్నం పట్టు నుండి బలం గ విడిపించుకొని తన గది లోకి వేగం గ వెళ్ళిపోయింది . రత్నం ఇంకా నవ్వుతూనే ఉంది . లావణ్య కి అర్ధం కాలేదు. ఏమయ్యింది అన్నారు రత్నం వైపు ఆందోళనగా చూసింది . రత్నం ఇంకా అలాగే నవ్వుతు , లావణ్య గుండెల వైపు చూసి పళ్లతో కోరినట్టు చూపించి, కన్ను కొట్టింది . విషయం లావణ్య కి అర్ధం అయి ..."ఆంటీ...నువ్వు మరీ ..." అంటూ నిర్మలమ్మ గది లోకి వెలింది. లావణ్య తో పటు రత్నం కూడా వెలింది ఇంకా నవ్వుతు . రత్నం ని చూడగానే నిర్మలమ్మ చిరుకోపం ప్రదర్శిస్తూ .." ఏంటి రత్నం...నే కన్నా మీ మాములే బెటర్ " అంది ఎరుపెక్కిన బుగ్గలతో.
రత్నం నవ్వుతు "ఎదో సరదా కి చేశాను లే ...ఏమి అనుకోమాక " అని నిర్మలమ్మ భుజం మీద చెయ్యి వేసి అనునయిస్తూ ..." అయినా ..అవి ఏంటమ్మా..ఆలా ఉన్నాయి ...మా ఇంట్లో గోడ కి కొట్టిన మేకుల్లాగా..తల్లి తోడు ..ఇప్పటిదాకా అసలు ఇలాంటివి కూడా ఉంటాయని నాకు తెలియదు.."అంది ఆశ్చర్యం గ మొహం పెట్టి. నిర్మలమ్మ కి కొంచం సిగ్గు గ,ఇంకొంచం గర్వం గ అనిపించింది . " నాకు తెలిసి ..మీ అయన ...అదే లావణ్య..మీ అసలు మామ ...మీ అత్త బుడిపెలతో తాడు బొంగరం ఆడి ఉంటాడు ....చిన్న పిల్లల బొల్ల కాయల్లా తయారు చేసాడు" అంది నిర్మలమ్మ జబ్బా మీద గిచ్చుతూ. ఏ లోగ లావణ్య వెళ్లి ఇద్దరికీ కాఫీ తెచ్చి ఇచింది . మరి రామిరెడ్డి సంగతి ఏంటి అన్నట్టు వాళ్ళ అత్త వైపు చూసింది లావణ్య . వెంటనే లావణ్య ఇంకో కప్ లో కాఫీ తీసుకొని డాబా పైకి వేళ్ళ బోతుండగా , రత్నం లావణ్య వైపు చూస్తూ " ఒక పద్ధతి ,సంస్కారం తెలిసిన ఆడది ...ఇంటికి చుట్టాలు వచ్చినపుడు ...ఇలా జాకెట్ వేసుకొని తిరగదు " అంది కొంటెగా కవ్విస్తూ. అంతలో రామిరెడ్డి లుంగి సర్దుకుంటూ కిందకి రానేవచేసాడు . అపుడు రత్నం " ఏమి బావ...అపుడే కార్చుకుని వచ్చేసావా...నేను ఇంకా నీకు కార్పిద్దాము అనుకుంటే " అంది లావణ్య వైపు చూస్తూ.
ఏ లోగ పని మనిషి సుజాత రావడం తో రత్నం ,రామిరెడ్డి ఇద్దరు సైలెంట్ గ సోఫా లో కూర్చున్నారు . సుజాత కి కొత్తగా వింతగా అనిపించింది . ఎందుకంటె ,నిర్మలమ్మ వాళ్ళ ఇంటిలో ఇలాంటి మనుషులని ఆమె చూడటం ఇదే మొదటిసారి . ఎపుడు ఆఫీసర్స్ ,టీచర్స్ వస్తుంటరు . కానీ ఇలా లుంగీ కట్టుకున్న మొరటుగా ఉన్న రామిరెడ్డి , నాటు గా ఉన్న రత్నం లాంటి వాళ్ళు ఇంటిలోకి వచ్చి, అంటే కాకుండా సోఫా లో కూర్చుని ఉండటం, దానికి తోడు నిర్మలమ్మ కొంచం కూడా రెడీ అవకుండా నలిగిపోయి ఉన్న చీర తో వాళ్ళ ముందు ఉండటం ...ఇవన్నీ చాల వింతగా అనిపించాయి సుజాత కి. సుజాత ఆలా పట్టి పట్టి చూడటం నిర్మలమ్మ మరియు లావణ్య గమనించారు. ఆమెకి ఎలాంటి అనుమానం రాదు అని వాళ్ళకి తెలుసు. ఎందుకంటె నిర్మలమ్మ ఫామిలీ గురించి అందరికి చాల మంచి అభిప్రాయం ఉంది. చదువుకున్న వాళ్ళు. డీసెంట్ గా వాళ్ళ పని వాళ్ళు చూసుకుంటారు. ఎవరికీ ఇబ్బంది కలిగించారు. పేదవాళ్ల కి చాల సహాయం చేస్తారు నిర్మలమ్మ దంపతులు. అలాంటి పేరు సంపాదించుకున్న అత్తామామలకి ఎలాంటి ఇబ్బంది రాకూడదు అనుకున్న లావణ్య వెంటనే " సార్ ఏ రోజు రావడం లేట్ అయేలా ఉంది...మీరు మల్లి ఫోన్ చేసి రండి " అని సుజాత కి వినిపించేలా రామిరెడ్డి తో అంది కాళ్ళ తో వెళ్లిపొమ్మని సైగ చేస్తూ. అది విన్న సుజాత కి ఎలాంటి అనుమానం రాలేదు. వెంటనే రామిరెడ్డి ,రత్నం ఇద్దరు వెళ్ళొస్తాము అని నిర్మలమ్మ కి కాళ్ళ టోన్ సైగ చేసి బయటకి వెళ్లిపోయారు. ఊపిరి పీల్చుకున్నారు నిర్మలమ్మ ,లావణ్య .
బయటకి అయితే వెళ్లారు కానీ రామిరెడ్డి కి రత్నం కి ఏదో లావుంది. మంచి భోజనాన్ని సగం లో ఆపేసి చేయి కడుక్కున్నట్టు అనిపించింది వాళ్ళకి. రామిరెడ్డి నిరాశగా ఉండటం ,రత్నం కి నచ్చలేదు. ఎందుకంటే వాళ్ళ బావ కోసం ,మామ కోసం ఏమి అయినా చేయడానికి తెగిస్తుంది రత్నం. ఇంట్లో మగవాళ్ళు తృప్తి గ ఉంటె ఇంటికి శుభం అన్ని నమ్మే రకం ఆమె. వాళ్ళ తృప్తి కోసం ఏమి చేయడానికి అయినా ఆమె సిద్ధం . ఆమె మనసు పరుగులు పెడుతూ ఆలోచిస్తూ ఉంది. ఎలా అయినా వాళ్ళ బావ ని తృప్తి పరచాలి...కానీ ఎలా ???????
సరిగ్గా అదే సమయానికి ఆమె మనసులోకి ఒక ఆలోచన తళుక్కున మెరిసింది .
దానికి కారణం ..అక్కడ దూరం గ సరోజ కనిపించడమే. సరోజ వ్యభిచారం చేస్తుంది కాబట్టి ,ఎక్కడ అయినా ఉంటుంది. ఆమె ద్వారా ఏదైనా చేయాలి అనే ఆలోచన వచ్చింది రామిరెడ్డి ,రత్నం కి. రామిరెడ్డి చప్పట్లు కొట్టి సరోజని రమ్మని పిలిచాడు. వాళ్ళిద్దరిని అక్కడ చూసి సరోజ ఆశ్చర్య పడింది . దాగరకు వచ్చి " ఏంటి బాయ్య....ఇక్కడకి వచ్చారు..." అని పలకరించింది. అపుడు రత్నం నిజం దాచేసి " ఏమి లేదు సరోజ ...టౌన్ లో పని ఉంటె వచ్చి వెళ్తుంటే నువ్వు కనిపించావు..అందుకే పలకరిద్దామని పిలిచాము " అని చెపింది. అపుడు సరోజ " మరి పని అయిపోయిందా" అని అడగగానే ,"ఆ ..అయిపొయింది ...బస్సు కి ఇంకా ౩ గంటల సమయం ఉంది ...కాసేపు ఎక్కడన్నా విశ్రాంతి తీసుకోవాలని ఉంది " అంది రత్నం . అపుడు సరోజ "ఇక్కడ టౌన్ లో కష్టం,..దానికి తోడు మీరు నాతో తిరిగితే ...మిమ్మల్ని కూడా నాలాగే అనుకుంటారు...ఇక్కడికి ఒక 15 మైళ్ళ దూరం లో ..నాకు ఒక గుడిసె ఉంది ...అక్కడ పెద్దగా జనం ఉండరు...కావాలంటే అక్కడికి వెళ్దాం " అంది రామిరెడ్డి వైపు కసి గ చూస్తూ . అపుడు రత్నం " ఓసి నీ యమ్మ ..దొంగ ముండా....పని లో పనిగా ని యాపారం కూడా చూసుకుంటున్నావుగా .."అంది నవ్వుతు . దానికి సరోజ " మరి...బారు మడ్డ ఉన్న మగ రాయుళ్లని ...నిజమైన ఆడది వదులుకుంటద ....ఎపుడో ఒకసారి వచ్చే ఛాన్స్ ఇది " అంది రామిరెడ్డి లుంగీ వైపు చూస్తూ. అప్పటికే రామిరెడ్డి సగం భోజంనం తిన్న వాడిలా తపన తపన గ ఉన్నాడు ...సరోజ ని చూడగానే లుంగీ కడ్డీ నిక్కింది . మనసంతా నిర్మలమ్మ బుడిపెల మీద ఉన్న, ప్రస్తుతానికి ఎదో ఒక దానితో సర్దుకోవాలని ఉంది . కానీ రత్నం మనసులో ఇంకో ప్లాన్ చేస్తుందని రామిరెడ్డి కి తెలియదు .
వెంటనే రత్నం పక్కకి వెళ్లి లావణ్య కి ఫోన్ చేసింది . రత్నం దగ్గరనుండి ఫోన్ రాగానే లావణ్య చాల సంతోషపడింది. ఎందుకంటే ఒక మంచి కసి కారణం లేఉండా ఆమె ఫోన్ చేయదు . రత్నం దగ్గర నుండి లావణ్య కి ఫోన్ రావడం నిర్మలమ్మ కూడా గమనించింది . విషయం ఏంటో కనుకోమనట్టు సైగ చేసింది కోడలికి . ఒక 2 నిమిషాల తరవాత లావణ్య ఫోన్ కట్ చేసి "అత్తయ్య ..రత్నం ఆంటీ మన ఇద్దరినీ రెడీ అయి బస్సు స్టాండ్ దగ్గరకి రమ్మంది...విషయం చెప్పమంటే చెప్పడం లేదు...వెళ్దామా..వద్దా.."అని అంగీకారాన్ని వాళ్ళ అత్తకి వదిలేసింది గడుసు గ . రత్నం పిలిచింది అంటే ఖచ్చితం గ ఎదో ఒక మంచి కారణం ఉంటుంది . అపుడు నిర్మలమ్మ " సరే...రత్నం మీద నమ్మకం ఉంది...మనకి కీడు చేయదు.."వెళ్లి వద్దాం...సుజాత కి చెప్పు..బాబు ని జాగ్రత్తగా చూడమని" అని చెప్పి స్నానానికి వెళ్ళింది. లావణ్య కి యెగిరి గంతువెయ్యాలి అన్నంత ఆనందం కలిగింది ..జరగబోయే ఎక్ససిట్మెంట్ ని ఉహించుకొని. ఎందుకంటే జరగబోయేది ఏంటో తెలియనప్పుడు చాల కుతూహలం గ ఉంటుంది కదా. దానికి తోడు ఇది మహా కసి రేపే సందర్భం. రత్నం సంగతి లావణ్య కి బాగా తెలుసు . ఉహించని విధం గ రెచ్చగొడుతుంది ఆమె.
కాసేపటి కల్లా నిర్మలమ్మ స్నానం చేసి బయటకి వచ్చింది. పల్చటి కనకాంబరం రంగు జాకెట్ వేసి లోపల తెల్లటి పల్చటి బ్ర వేసింది . ఆ తెల్లటి బ్ర ,పల్చటి జాకెట్ లో నుండి స్పష్టం గ బయటకి కనబడుతూ రెచ్చగొడుతూ ఉంది . అత్తయ్య కూడా మంచి ఊపు మీద ఉంది అన్న విషయం లావణ్య కి అర్ధం అయింది . తాను కూడా రెడ్ కలర్ బ్లౌజ్ వేసుకుంది ..అది మోచేతుల దాక వచ్చే మోడల్. జబ్బలు దగ్గర బిర్రుగా ఉండి...ఎర్ర రంగుల పిచ్చెక్కిస్తోంది ఆ జాకెట్ .వెనక ఊపు దగ్గర హుక్స్ వచ్చే మోడల్ అది . బాషా నె కుట్టాడు చాల సెక్సీ గ . ఇద్దరు కార్ డ్రైవర్ వద్దనుకుని ఆటో పిలుచుకొని బయలుదేరారు . వెనక నుండి నిర్మలమ్మ ఇలా వుంది....
బస్ట్ స్టాండ్ కి కొంచం దూరం గానే ఆటో ని ఆపమన్నారు. ఎందుకంటే అక్కడ తెలిసిన వాళ్ళు ఉండే అవకాశం ఉంది కాబట్టి. అక్కడ నుండి లావణ్య రత్నం కి ఫోన్ చేసి వాళ్ళు ఉన్న ప్లేస్ చెపింది . కాసేపటికి టాటా ఏస్ వాహనం వాళ్ళ ముందు ఆగింది. ఇద్దరు లోపలి ఈకగానే అక్కడ సరోజ కూడా ఉండటం చూసి షాక్ అయ్యారు . సరోజ ని అసలు ఊహించలేదు వాళ్ళు. ఆమె ని చూసి ఎలా రెస్పాండ్ వాళూ అర్ధం కాలేదు ఇద్దరికీ. వాళ్ళ మొహం లో భావాలని గమనించిన రత్నం " ఏమి లేదు లావణ్య..ఇక్కడ సరోజ వాళ్ళ ఇల్లు ఉంది అంట..అక్కడ ఎవరు ఉండరు అంట..అందుకని తనని కూడా తీసుకొని వచ్చాము" అని సర్ది చెప్ప డానికి ప్రయత్నించింది . డానికి సరే అన్నట్టు తలా ఉపింది లావణ్య . అపుడు సరోజ కలగచేసుకొని " ఎం పిల్ల ...నేను ఉంటె మీకు అడ్డమా ...." అంటూ నిర్మలమ్మ భుజం మీద బ్లౌజ్ లో నుండి కనిపిస్తున్న బ్రా స్ట్రిప్ ని తడిమింది . ఎందుకంటె ఆ జాకెట్ చాల పల్చగా , నాణ్యం గ ఉంది . నిర్మలమ్మ కి సరోజ సంగతి తెలుసు కాబట్టి సైలెంట్ గాఉంది . అపుడు రత్నం " ఏ రవిక ..లావణ్య కి అయితే..న సామిరంగా ....ప్యాంటు లు చినిగిపోతాయి జనాలకి " అంది . ఆ వెహికల్ లో డ్రైవర్ కి వెనక వాళ్ళు కన్పించకుండా పార్టిషన్ ఉంది. అందువల్ల వీళ్ళ మాటలు అతనికి వినిపించవు. వెంటనే రామిరెడ్డి అందుకొని " కాయరుచి కాయదే....పండు రుచి పండుదే.." అని నిర్మలమ్మ ని తన పక్కన కూర్చోమని సైగ చేసాడు. అపుడు రత్నం లేచి లావణ్య పక్కన కూర్చుని , నిర్మలమ్మ కి ప్లేస్ ఇచ్చింది. ఇపుడు ఒక సీట్ లో రామిరెడ్డి,నిర్మలమ్మ ....ఇంకో సీట్ లో వాళ్ళ ఎదురుగ లావణ్య,సరోజ మరియు రత్నం ఉన్నారు. వాళ్ళ ఎదురుగా ఆలా కూర్చుంటే నిర్మలమ్మ కి చాల ఇబందిగా అనిపించింది . లావణ్య మొహం లోకి చూసింది. అపుడు లావణ్య " ఏమి పర్వాలేదు...అవకాశం అనుకున్నపుడల్లా రాదు...ఫ్రీ గ ఉండి...వచ్చిన అవకాశాన్ని ఉపయోగించుకుందాం " అని మెల్లగా అత్తయ్య చెవిలో చెపింది ముందుకు వంగి. లావణ్య ఆలా అనడం తో నిర్మలమ్మ కి బిడియం,భయం తగ్గాయి. ఎందుకంటె ఆమె,లావణ్య ఎప్పటికి అయినా కలిసి ఉండాలి. మిగతావాళ్ళు తరవాత ఉండరు. కోడలి ముందు చులకన అవడం నిర్మలమ్మ కి ఇష్టం లేదు. అలంటి సమయం లో కోడలు ఇచ్చిన ప్రోత్సాహం తో ఆమెకి ఉత్సాహం వచ్చింది. డానికి తోడు ఆమె కోడలు కూడా , ఏ పనిలో భాగం అవడం వల్ల ఇద్దరికీ ఒకరిమీద ఒకరికి చులకన అభిప్రాయం వచ్చే ఛాన్స్ లేదు . అత్తయ్య మొహం లో ఆ ఫ్రీ అయిపోయిన ఫీలింగ్ చూడగానే లావణ్య కి కూడా సంతోషం వేసింది. ఎందుకంటే ఆమెది కూడా అదే భావన. అత్త ముందు ఫ్రీ గ ఉంటె తన మీద ఆమెకి తప్పుడు అభిప్రాయం వస్తే ..అది తన ఫ్యూచర్ కి కూడా మంచిది కాదు...ఒకరి మొహాలు ఒకరు చేసుకోలేని పరిస్థితి వస్తుంది. ఇద్దరికీ తనివి తీరా జీవితాన్ని అనుభవించాలని ఉన్నా, ఇలాంటి ఆలోచనతో బాగా చేయలేకపోయారు. ఇపుడు ఇద్దరు బాగా ఫ్రీ అయిపోయారు. లావణ్య కూడా ఉన్నా ఏ అవకాశాన్ని చక్కగా ఉపయోగించుకోవాలి అని నిర్ణయించుకుంది
ఆ ఆటో లో డ్రైవర్ వెనక ప్రయాణికులకు బోర్ కొట్టకుండా ఉండేందుకు ఒక చిన్న స్క్రీన్ ఫిట్ చేసాడు. దాంట్లో అప్పుడపుడు సీరియల్స్ ,పాటలు పెడుతూ ఉంటాడు. ఇపుడు యుగంధర్ సినిమాలో "నా పరువం ..ని కోసం" అనే సాంగ్ పెట్టాడు .
ఇక్కడ ఆ వీడియో లింక్ ఇచ్చాను ...కథ లో ఫీల్ కోసం సాంగ్ చూడమని మనవి..
ఈ పాటలో జయమాలిని తెల్ల చీర ,పల్చటి జాకెట్, ఆమె వేసే డాన్స్ చూడగానే ,నిర్మలమ్మ ,లావణ్య వంట్లో ర్యాంకటం సిగ్గుతో ఎగజిమ్మింది . ఆ పాట చూస్తున్నపుడు రామిరెడ్డి నిర్మలమ్మ భుజం మీద పైనుండి చెయ్యి వేసి ఆమె చంక డాగర ఉన్న జాకెట్ మడతలని పువ్వులాగా నిమురుతూ ,మధ్య మధ్యలో చూపుడు వేలు,బొటన వేళ్ళతో ఆ మడతలని పట్టుకొని మెల్లగా లాగుతూ ఉన్నాడు. దానికి కారణం ఉంది. నిర్మలమ్మ జాకెట్ చాల పల్చగా ఉంది. చంకలో చెమట పడితే , అపుడు వేళ్ళతో జాకెట్ ని లాగినపుడు, అది ఫ్రీ గ కదలదు చర్మానికి అంటుకొని. చెమట పట్టకపోతే ,ఫ్రీ గ కదులుతుంది . అది రూఢి చేసుకోవడానికి ఆలా మధ్య మధ్య లో మెల్లగా లాగుతూ, నిమురుతూ ఉన్నాడు. కాసేపటికి భాజాం మీద మెల్లగా వత్తాడు . ఏంటి అన్నట్టు చూసింది నిర్మలమ్మ. ఆ పాట లో జయమాలిని చేసినట్టు చెయ్యాలి అని చెవిలో మెల్లగా చెప్పాడు. ఛీ....అంటూ చిరుకోపం ప్రదర్శించింది నిర్మలమ్మ అప్పటికే సిగ్గు తో చితికిపోతూ .
ఆటో లో వెనక్కి అనుకోవడం వాళ్ళ నిర్మలమ్మ వేపు మధ్యలో , రెండు బ్రా స్ట్రాప్స్ మధ్య కనకాంబరం రంగు జాకెట్ కి
అరచేతి వెడల్పు న లేత చెమట మారక ఉండటం రామిరెడ్డి గమనించాడు. ఒక్క క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా నిర్మలమ్మని ,అప్పటికే ఆమె విభుజం మీద వేసిన చెయ్యితో ముందుకు ,అంటే తన వడిలోకి వంచాడు. ఆలా ఎందుకు చేసాడో నిర్మలమ్మ కి అర్ధం కాకపోయినా సహకరించింది. ఈ లోగ లావణ్య,సరోజ ,రత్నం ముగ్గురు పాట చూడటం ఆపేసి వీళ్ళ వైపు తిరిగారు . రామిరెడ్డి ముందుకు వంగి నిర్మలమ్మ వీపు మీద చెమట మరకని ,తన నాలుక మొత్తం బయటపెట్టి ఒక్కసారి గ పర్రున నాకాడు. దాదాపు ఆమె వీపుమీద చెమట మొత్తం ఒక్కసారిగా రెడ్డి నోటి లోకి వెళ్ళింది ఏమి మిగలకుండా. వాళ్ళు ముగ్గురు తన వైపు చుస్తూండటం తో నిర్మలమ్మ చటుక్కున లేచి కూర్చుంది తలా దించుకొని. రామిరెడ్డి మాత్రం చెమట అంటిన పెదాలను చప్పరించుకుంటూ రత్నం వైపు చూసాడు నవ్వుతు. అపుడు సరోజ " పంతులమ్మ చెమట కూడా వదలడం లేదు గ నువ్వు " అంది నవ్వుతు . ఆ సమయం లో లావణ్య అప్రయత్నం గ తన జాకెట్ ని గమనించుకుంది చెమట పట్టిందో లేదో అని. పెద్దగా పట్టకపోవడం తో ఊపిరి పీల్చుకుంది. లేకపోతె ఆ సమయం లో ఏమి అయినా జరగవచ్చు అని అనిపించింది తనకి.
ఈ లోగ వాళ్ళు గుడిసె దగ్గరకి చేరుకున్నారు . రామిరెడ్డి సంగతి అప్పటికే తెలిసిన నిర్మలమ్మ ,లావణ్య ఇద్దరు కిందకి దిగకుండా రామిరెడ్డి కి ముందు దిగమన్నారు. లేకపోతె, వీపు మీద చెమట కనిపిస్తే...వదలదు అని వాళ్ళకి అప్పటికే అర్ధం అయిపొయింది. ఆ ఆటో కి ప్లాస్టిక్ సీట్స్ అవడం వాళ్ళ అనుకుంటే కొచం అయినా చెమట పట్టడం సహజం. ఇద్దరి జాకెట్లు పల్చగా ఉంటడం వాళ్ళ ,అది ఇంకొచమ్ బాగా కనిపించే అవకాశం ఉంది.
గుడిసె ముందు ఒక ముసలాయన గడ్డి పీకుతూ కనిపించదు. అయన పశువులు అక్కడ గడ్డి మేస్తూ ఉన్నాయి. అయిదుగురు ఆటో వెళ్ళిపోయాక గుడిసె వైఫు గ వెళ్లారు. అక్కడికి వెళ్ళగానే ఆ ముసలాయన లేచి నిలబడి నిర్మలమ్మ వైపు ఆశ్చర్యం గ చూసి " నమస్తే ..పంతులమ్మగోరూ.." అన్నాడు వినయం గ చేతు కట్టుకొని. నిర్మలమ్మ గుండెలో గుభేలు మంది . ఇలా జరుగుతుంది అని ఉహించలేదు. ఆ ముసలాయన ఎవరో తనకి అర్ధం కాలేదు.. అపుడు రత్నం కలగజేసుకొని " పెద్దాయన...ఎవరు నువ్వు ..ఆమె పంతులమ్మ కాదు...ఎవరిని చూసి ఎవరు అనుకున్నావో...పక్క కి వేళ్ళు "అని కసిరింది . అపుడు ఆ ముసలాయన " అదేంటమ్మా..మా పంతులమ్మ గోరిని నేను గుర్తు పట్టలేనా...మా అబ్బాయి వాళ్ళ బడి లో పని సేతాడు కదా..." అని నిర్మలమ్మ తో " నేను రంగ వాళ్ళ అయ్యా ని అమ్మ..." అనడు. అపుడు అర్ధం అయింది నిర్మలమ్మ కి. ఆ పెద్దాయన తన బడిలో వాచ్మాన్ గ పని చేసే రంగ వాళ్ళ నాన్న అని. గుండె కొట్టుకోవడం దాదాపు ఆగిపోయిన ఫీలింగ్. ఆ పెద్దాయన కచ్చితం గ వాళ్ళ కొడుకుకి తనని ఇక్కడ చూసినట్టు చెప్తాడు. కానీ,తాను ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చిందో ఆయనకి తెలియదు కదా అనిపించగానే కొంచం రిలాక్స్ అనిపించింది. వెంటనే రామిరెడ్డి ఒక 100 రూపాయల నోటు తీసి "పెద్దాయన..ఇక్కడ బడి లో పంతులమ్మ కి డ్యూటీ ఉంది ..అందుకే ఇక్కడికి వచ్చారు..మేము ఆమెకి హెల్ప్ చేసే వాళ్ళము ..." అని చెప్పి అక్కడ నుండి పంపించి వేసాడు. నిర్మలమ్మ చాల వరకు రిలాక్స్ అయిపొయింది. ఆ గుడిసె చాల చిన్నదిగా ఉంది. తల దించుకొని లోపలి వెళ్ళాలి.లోపల ఒక పాత నులక మంచం,దాని పక్కన చిరుగులు పట్టిన ఒక చాప ఉన్నాయి. దండెం మీద సరోజ బట్టలు ఉన్నాయి. రంగు రంగుల చీరలు,లో నెక్ జాకెట్లు , ఒక మూడు బ్రాలు ఉన్నాయి. అన్ని తక్కువ రకమైనవి అయినా చూడగానే మూడ్ తెపించేలా ఉన్నాయి.
5 గురు కనీసం కూర్చునే స్థలం కూడా లేదు లోపల. అసలు ఆ లోపల వాతావరణం చూస్తుంటేనే అర్ధం అవుతూ ఉంది ..అది పెద్ద బ్రోతల్ హౌస్ లాగా.ఆ గుడిసె ,నులకమంచం,ఇరుకు స్థలం,రంగు రంగు బట్టలు దండెం మీద ...ఇవ్వాలి చూడగానే రామిరెడ్డి కి గునపం గట్టి పడింది .
రామిరెడ్డి నులక మంచం మీద కూర్చున్నాడు. ఇంకొకరు కూర్చునే ప్లేస్ ఉంది కానీ..అక్కడ ఇంకొక్కరు కూర్చుంటే, మిగతా ఇద్దరు వాళ్ళు కింద కూర్చోవాలి. కాబట్టి,మొహమాట పది ముగ్గురు కింద ఉన్న చాప మీద కూర్చున్నారు. తాటాకు కప్పు అవడం వల్ల చల్లగా హాయిగా ఉంది . కాసేపు నిశబ్దం రాజ్యమేలింది అక్కడ . అపుడు సరోజ కలుగజేసుకొని " ఏంటమ్మా ...పేరంటానికి వచ్చినట్టు కూర్చున్నారు..." అని అంటూ నిర్మలమ్మ వైపు తిరిగి " అబ్బో ..పెద్ద ముత్తైదువా .....నువ్వే ఇట్టా కుసుంటే ...మా పరిస్థితి ఏంటి..." అంటూ మెల్లగా నిర్మలమ్మ భుజం మీద చీర కి ఉన్న పిన్ను తియ్యసాగింది. నిర్మలమ్మ అడ్డు చెప్పలేదు . పిన్ను తీసాక నిర్మలమ్మ తాళిబొట్టు బయటకి లాగి దానికి పెట్టింది ఆ పిన్ను ని సరోజ. ఆ తాళి బొట్టు చూడగానే రామిరెడ్డి లో ఉన్న కామం కట్టలు తెంచుకుంది .
పిన్ను పెట్టగానే పవిట లాగేసింది సరోజ చొరవగా . అప్పటికే నిర్మలమ్మ బుడిపెలు చేదుకొని ఉన్నాయి . పల్చటి జాకెట్ ,లో ఉన్న పల్చటి బ్రా ని దాటుకొని పైకి తేలుతూ కనిపిస్తున్నాయి గుబ్బ మేకుల్లాగా . కనకాంబరం రంగు పల్చటి రవిక, లోపల పల్చటి వైట్ కలర్ బ్రా , చంకలు దాటుకొని బయటకి వ్యాపించిన చెమట ....నిక్కీ ఉన్న చను మొనలు .....రామిరెడ్డి లో గుండె కొట్టుకునే వేగం పెరగ సాగింది ....అతని శ్వాస అతనికే వెచ్చగా అనిపిస్తూ ఉంది . ఇంకా ఆపుకోవడం తన వల్ల కాక , ముందుకి వంగి , నిర్మలమ్మ చేయి పట్టుకొని నులక మంచం మీదకి లాగుకున్నాడు వడుపుగా.
ఆమె మంచం మీదకి రాగానే ,ఆమెని తన వైపు తిప్పుకొని తన తొడల మీద పడుకోబెట్టాడు. అంటే ,నిర్మలమ్మ వేపు భాగం రామిరెడ్డి తొడల మీద ఉంది .తలా కొంచం వెనక్కి వాలినట్టు ఉండటం తో రామిరెడ్డి సపోర్ట్ గ ఎడమ చెయ్యి ఉంచాడు . తొడల మీద పడుకోవడం వల్ల ,నిర్మలమ్మ గుండెలు పైకి ఎగదన్ని నిలబడ్డాయి. ఆమె వైపు కి వేడిగా ఉన్న రామిరెడ్డి గూటం గుచ్చుకోవడం అర్ధం అయింది. మిగతా ముగ్గురు ఆడవాళ్ళ ముందు ,ఇంకా చెప్పాలంటే తన కోడలి ముందు వేరే మగాడి వడి లో , పవిట లేకుండా ,ఎగదన్నిన గుండెల తో ,వాటి మీద పైకి నిక్క పొడుచుకున్న బుడిపెలతో ,పడుకోవడం చాల సిగ్గు గ అనిపించింది. సిగ్గుతో చితికి పోతున్న నిర్మలమ్మ పొట్ట మీద రామిరెడ్డి చేయి పాకడం మొదలయింది. వళ్ళంతా జలదరించినట్టు ఉంది ఆమెకి . కొండా చిలువ పాకుతున్న ఫీలింగ్ . మెల్లగా నిర్మలమ్మ ఎడమ బాయ మీదకి వచ్చి ఆగింది చెయ్యి. నిర్మలమ్మ గుండె దడ అయిదు రేట్లు పెరిగింది. కళ్ళు మూసుకొని ఉంది సిగ్గుతో . రామిరెడ్డి బొటన వేలు, చూపుడువేలు కలిసి నిర్మలమ్మ ఎడమ చన్ను మీద పైకి తేలి ఉన్న ముచ్చికను పట్టేసాయి. మెల్లగా సాగా దీయసాగాడు పైకి కిందకి ఆ ముచిక ని. ఆలా సాగదీసి కొద్దీ అది ఇంకా పొడవు పెరుగుతున్న విషయం నిర్మలమ్మ,రామిరెడ్డి తో పటు ,వల్ల ని పరిశీలిస్తున్న మిగతా ముగ్గురికి స్పష్టం గ అర్ధం అయింది . ఆలా ఒక పది సార్లు బలం గ పైకి లాగి వదిలాడు రామిరెడ్డి . ఇక మావల్ల కాదు అన్నట్టు పూర్తిగా నిక్కి, చేదు కున్నాయి బుడిపెలు. గులక రాళ్ల లాగా గట్టిగ అయిపోయాయి . అపుడు రెడ్డి లాగడం ఆపేసి ,క్యారమ్ బోర్డు లో స్ట్రైకర్ ని కుట్టినట్టు బుడిపేని పక్క నుండి కొట్టడం మొదలెట్టాడు. ఆ దెబ్బకి అవి పక్కకి వంగిపోతూ,మల్లి అదే వేగం లో నిటారుగా లేచి నిల్చోసాగాయి.
అది చుసిన రత్నం " నిర్మల..ఆడవాళ్ళలో ...ని లాంటిది ఉండదు ....ఇంత మదం నీకు ఎలా వచ్చింది ..."అంటూ బుగ్గలు నొక్కుకోసాగింది . అపుడు సరోజ "నిర్మలా గారు..ఏ వయసులో ఇలా ఉంటె..కుర్ర వయసులో ..కార్పించి ఉంటారు..కుర్ర న కొడుకులకి "అనడం తో నిర్మలమ్మ బుగ్గ జువ్వు మంది . అపుడు రత్నం " నిన్ను కన్న మీ అమ్మ కి దండం పెట్టుకోవాలి " అంది రెండు చేతులు పైకి ఎత్తి దండం పెడుతూ.
అపుడు సరోజ " అత్తకేన..లేక కోడలి కి కూడా ఉంటాయా " అంది లావణ్య వైపు డౌట్ గ చూస్తూ. అపుడు రత్నం " తల్లిపోలిక పిల్ల కి వస్తుంది...కోడలికి ఎలా ఉన్నాయో ..మనకెలా తెలుస్తుంది " అంది కొంచం కొంటెగా. అపుడు సరోజ " అనుమానం వచ్చినపుడే నివృత్తి చేసుకోవాలి వదిన " అంది రత్నం తో. అపుడు రత్నం " ఛీ..వదిన ఏంటే లంజ...నువ్వు ని లంజ వరసలు " అని కాసురుకొని ,లావణ్య వైపు తిరిగి " ఏ రోజు అయినా ఉంటదా మాకు..దర్శనం " అంది మెల్లగా లావణ్య కాళ్ళ లోకి చూస్తూ . నిజానికి రత్నం, లావణ్య ని చాల ప్రేమగా చూసుకుంటుంది. ఆమె మనసు బాధ పేదల ఒక్క మాట కానీ,ఒక్క పని కానీ చెయ్యదు . అలంటి రత్నం అంట ప్రేమగా అడగడం తో ,ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాక నిర్మలమ్మ వైపు చూసింది లావణ్య. నిర్మలమ్మ ,లావణ్య వైపు అరకన్నులతో చూస్తూ ...మెల్లగా కనురెప్పలు కొట్టింది. అంతకన్నా చెప్పే స్థాయి లో ఆమె లేదు . ఎందుకంటె అప్పటికే రామిరెడ్డి చేయి లంగాలో లో ఉంది కదులుతూ . నిర్మలమ్మ చాల బలహీనమైన స్థితి లో ఉంది . లావణ్య కి కూడా ఇదే సరియైన సమయం అనిపించింది . ఎందుకంటే ,మాములు అయిపోయాక మళ్ళీ ఆమె అత్త ఎలా ఉంటుందో తనకి తెలియదు. ఇపుడు అయితే ఆమె కూడా మైకం కమ్మి ఉండటం తో , వెంటనే రత్నం వైవు తిరిగి " మీ ఇష్టం ఆంటీ...మీరు అడిగితేయ్ కాదంటానా " అంది ప్రేమగా . అపుడు రత్నం ,లావణ్య ని దగ్గరకి తీసుకొని నుదిటి మీద గాఢం గ ముద్దు పెట్టింది. అపుడు లావణ్య కి తల్లి ప్రేమ కనిపించింది . రత్నం కోసం ఏమి అయినా చెయ్యొచ్చు అనిపించింది . అపుడు రత్నం లావణ్య ని వదిలి నిలబడి , చీర విప్పి అక్కడ ఉన్న దండెం మీద వేసింది. ఆమె ఆలా ఎందుకు చేసిందో లావణ్య కి అర్ధం అయింది. ఎందుకంటే , లావణ్య ఫ్రీ ఆవలి అంటే రత్నం కోఆపరేషన్ కావాలి. రత్నం నార్మల్ గ ఉంటె,లావణ్య లో ఉన్న బిడియం పోదు . అదే సమయం లో సరోజకి లావణ్య మీద చులకన భావం రాకూడదు కాబట్టి ,రత్నం ముందు తనని తాను ఆలా చేసుకుంది. అపుడు లావణ్య కూడా లేచి నిలబడి మెల్లగా చీర విప్పి దండెం మీద వేసింది.
సరోజ వెనక నుండి లావణ్య జాకెట్ హుక్స్ విప్పడానికి చెయ్యి పెట్టబోగా ,రత్నం సర్జ చెయ్యి మీద కొట్టి " నువ్వు నోర్ముసుకో...లావణ్య కి ఎలా అనిపిస్తే ఆలా చేయనియ్యి "అంది లావణ్య కి ఫుల్ సపోర్ట్ ఇస్తూ. మొదటిసారి లావణ్య చీర లేకుండా ఇంకో నలుగురి ముందు నిలబడి ఉంది . అత్త వైపు చూడాలంటే భయం అనిపించింది లావణ్య కి ఆ పోసిషన్ లో . డైరెక్ట్ గ కాకుండా మెల్లగా ఓరకాంతితో అత్త వైపు చూసింది . రామిరెడ్డి అత్త గుండెల మీద మొహం ఆనించి ...బుడిపెలని జాకెట్ పైనుండే పళ్ళ తో పెట్టేసి, మెల్లగా కొరుకుతూ నాలుకతో పొడుస్తూ ఉన్నాడు . సడన్ గ బుడిపేని వదిలి నిర్మలమ్మ ని లేపి నిలబెట్టాడు . వెంటనే నిర్మలమ్మ కళ్ళు తెరిచింది అర్ధం కాక . లావణ్య తన రెండు చేతులు గుండెలకి అడ్డం పెట్టుకుంది. రామిరెడ్డి వెంటనే నిర్మలాని లాగి తన వడిలో కూర్చోపెట్టుకొని, చేతులు ముందుకు తెచ్చి...హుక్స్ విప్పసాగాడు . చాల వేగం గ హుక్స్ తపించాడు . కుడి చెయ్యి పైకి లేపి ...జాకెట్ కి పైకి నెట్టాడు . ఏమి జరగబోతుందో అందరికి అర్ధం అయింది. రామిరెడ్డి వెనక నుండి నిర్మలమ్మ కుడి చంక లోకి మొహం పెట్టి ...పర పరా నాకసాగాడు . చంకలో నుండి, చెమట ,సెంటు కలిసిన మత్తు అయిన వాసనా గుడిసె నిండా వ్యాపించింది . నిర్మలమ్మ కళ్ళు మళ్ళా అరమోడ్పులయ్యాయి . వెనక్కి తలా వాల్చేసి రామిరెడ్డి భుజం మీద అనుకుంది .
అపుడు మళ్ళా లావణ్య కి ధైర్యం వచ్చింది అత్త మొహం లో కామ భావాలు చూసి . అపుడు రత్నం సైగ చేసింది లావణ్య కి రెడ్డి దగ్గరకి వెళ్ళమన్నట్టు . లావణ్య కొంచం బిడియపడుతూ ఉండగా , రత్నం లావణ్య ని తన కౌగిలి లోకి ప్రేమగా తీసుకుంది . అలాగే పట్టుకొని గువ్వా పిల్లని పట్టుకున్నారు,సున్నితం గ పట్టుకొని మెల్లగా నడిపించుకుంటూ రామిరెడ్డి మంచం దగ్గరకు తీసుకొచ్చింది . లావణ్య , రత్నం భుజం కరుచుకొని వదలడం లేదు . అపుడు రత్నం మెల్లగా లావణ్య వీపు మీద తట్టింది పర్వాలేదు అన్నట్టు .
అపుడు లావణ్య కొంచం పట్టు సడలించింది . ఇదంతా చూస్తున్న సరోజ " అబ్బా...ఏమి నటిస్తున్నారు ర బాబూ..ఇది రంకులాటలాగా లేదు ...ఎదో శోభనానికి కన్నె పిల్లని పంపుతున్నట్టు ఉన్నది..ఆల్రెడీ అత్త కోడళ్ళకి పెళ్లి అయి పిల్లలు కూడా ఉన్నారు...ఇప్పుడేదో పెద్ద పతితుల్లాగా ...అబ్బా ...మీకు అట్టా సాగుతుంది మరి " అంది . అపుడు రత్నం సరోజ వైపు చూసి " నువ్వు ఉండేవే కాసేపు " అంది నవ్వుతు.
అపుడు సరోజ " ఏంటి వదిన ఉండేది కాసేపు...మీ మామ కడ్డీ చూడు ...పంచె ని చించేలా ఉంది...ఇక్కడ కొత్త పంచె కూడా దొరకదు ....ఆటో వెనక ఐరన్ రాడ్లు తీసుకెళ్లినట్టు...లేచిన బారు ని అలాగే పెట్టుకొని తీసుకెళ్లాలి..మీ ఊరికి " అనేది పెద్దగా పగలబడి నవ్వుతు. ఆ మాట కి లావణ్య కి కూడా నవ్వు ఆగలేదు...ఆ దృశ్యాన్ని మనసులో ఊహించుకొని . లావణ్య నవ్వడం తో కొంచం బిడియం తగిందని సంతోషపడింది రత్నం.
లావణ్య పక్కన కూర్చున్న విషయాన్నీ కూడా గమనించలేదు రెడ్డి,నిర్మలమ్మ . రామిరెడ్డి కి నిర్మలమ్మ చంక లోని మెత్తటి కండ నోటి నిండా కుక్కుకొని చిన్న పిల్లలు ఐస్ మొత్తం నోటినిండా పెట్టుకొని చుబుకుతున్నట్టు చుబుకుతుంటే...ఆ దెబ్బ కి నిర్మలమ్మ కి మైకం వచ్చిన దానిలా రామిరెడ్డి భుజం మీదకి వాలిపోయి..బలహీనమైన స్థితి లో ఉంది. మాట్లాడటానికి గొంతు కూడా పెగలడం లేదు...రత్నం ని పిలిచి రెడ్డి ని పక్కకి తియ్యమని చెప్పాలని ఉన్న, గొంతు కీచుపోయినట్టు ఉంది. తన జీవితం మొత్తం మీద ఇంత బలహీనం గ ఉండటం ఇదే మొదటి సారి. సరిఅయిన మగవాడి చేతిలో పడితే , ఆడదాని పరిస్థితి ఎంత బలహీనం గ ఉంటుందో అపుడు అర్ధం అయింది నిర్మలమ్మకి . అసలు కార్యం మొదలవ్వకుండానే ..ఇంత బాగా తృప్తి పరచవచ్చా..అని ఆశ్చర్యపోయింది ఆమె.
అపుడు రత్నం, రెడ్డి చెవిదగ్గరకి వంగి మెల్లగా " మావ...ఒకసారి పక్కకి చూడు.." అంది . అప్పటిదాకా వేరే ప్రపంచం లో ఉన్న రామిరెడ్డి హఠాత్తుగా ఈ లోకం లోకి వచ్చాడు. స్పృహ లోకి అయితే వచ్చాడు కానీ చంకలో కండ ని మాత్రం నోటి నుండి తియ్యలేదు. చుబాకడం ఆగిపోవడం తో నిర్మలమ్మ కూడా రెడ్డి భుజం మీద నుండి తలని ముందుకి లేపి..ఏంటి అన్నట్టు చూసింది . పక్కన చీర లేకుండా ఎర్ర జాకెట్టు , పింక్ కలర్ లంగా లో లావణ్య కూర్చుకీ ఉంది . గబుక్కున రెడ్డి నోట్లో నుండి చంక ని విడిపించుకొని ,చెయ్యి దించి జాకెట్టు సరిచేసుకోబోయింది.
అత్తయ్య ముందు ఆలా ఉండడానికి లావణ్య కి చాల భయం గాను, బిడియం గాను ఉంది. కానీ ఎలా..ఎంజాయ్ చెయ్యాలి అని మనసులో ఉన్న..ఏదో అవుతున్న భావన. అత్తాకోడళ్లు చాల క్లోజ్ గ ఉన్న, తీరా ఇక్కడిదాకా వచ్చేసరికి మల్ల అదే భయం,బిడియం. అత్తయ్య తన గురించి చేదుగా అనుకుంటుందేమో అన్న భావన లావణ్య మనసులో బలం గ ఉంది. ఎందుకంటే , ఏ సంతోషం కొంచం సేపటి తరవాత అయిపోతుంది. కానీ, మిగతా జీవితం లో , తన కుటుంబ జీవితం లో , అత్తయ్య ముందు ఎలా ఉండాలి? ...ఇంతకూ ముందు ఉన్నంత విలువ ,గౌరవం తరవాత ఉంటాయా..అని మనసుని అడిగితే ,ఖచ్చితం గా ఉండవు అనే సమాధానం వస్తోంది. ఏమి తేల్చుకోలేని నిస్సహాయ స్థితి లో బిక్క చచ్చిపోయి ,మొహం పాళీ పోయి కూర్చున్న లావణ్య ని చూసి అత్తయ్య మనసు చివ్వుక్కుమంది.
ఎందుకంటే, మొదట్లో ,తాను కూడా ఇలాంటి ఆలోచనలతోనే చాల ఇబ్బడిని పడింది . అసలు మొదటిసారి ,రెడ్డి తో కాశీలి ఉన్నపుడు ,లావణ్య కంట పడగానే ప్రాణం పోయినట్టు అనిపించని తనకి. కానీ, ఆ తరవాత లావణ్య ఇచ్చిన ధైర్యం, సపోర్ట్ వల్లనే ఇలా సంతోషాన్ని అనుభవించగలుగుతోంది . అలాంటిది, ఇపుడు లావణ్య కి అలాంటి సమస్య వచ్చినపుడు ,తోడుగా ఉండటం కనీస న్యాయం అనిపించింది నిర్మలమ్మ కి. కానీ, కొడుకు జీవితం ఏమి అవుతుందో అని ఎక్కడో మూలాన ఒక ఆలోచన. తనకి అంటే ఎలాగూ వయసు అయిపొయింది. ఇపుడు కొత్తగా వచ్చే సమస్యలు అంతగా ఉండవు. కానీ, కోడలు అలాకాదు. ఇంకా చాల జీవితం చూడాలి. ఇంట్లో చిన్న బిడ్డ ఉంది . ఇన్ని ఆలోచనల మధ్య నిర్మలమ్మ కూడా సరియైన నిర్ణయం తీసుకోలేక సత మత మవుతూ ఉండిపోయింది. ఒక్కసారిగా అక్కడ ఉన్న వాతావరణం మారిపోయింది.
అత్తాకోడళ్లలో ఉన్న కామ ఆలోచనల స్థానం లో కుటుంబ విలువలు వచ్చి నిలుచున్నాయి. వాళ్ళ ఇద్దరి ముఖ భావాలూ చూడగానే, రామిరెడ్డి కూడా చల్ల బడిపోయాడు .అలాగే మంచం మీద వెనక్కి వాలిపోయి నిరాశగా పడుకున్నాడు. రత్నం కి కూడా ఏమి చేయాలో అర్ధం కానీ పరిస్థితి. ఎందుకంటే,వాళ్లిద్దరూ ఉత్సాహం గా ఉంటె, తాను ఏమి అయినా చెయ్యగలదు. కానీ అసలు వల్లే ఆలోచనలో పదిథెయ్, తాను ఏమి చేయలేని స్థితి కి వెళ్ళిపోయింది .
లావణ్య అలాగే రత్నం ని కరుచుకొని ఉండి పోయింది కదలకుండా. నిర్మలమ్మ జాకెట్టు హుక్స్ పెట్టుకుంటూ " లావణ్య..ఒకసారి బయటకి పద"అని చెప్పి చీర సరిచేసుకొని బయటకి వెళ్లి నిలబడింది. లావణ్య కి చాల భయం అనిపించింది. గబా గబా చీర చుట్టుకొని బయట గుడిసె పక్క గా నిలబడి ఉన్న అత్తయ్య దగ్గరకు వెళ్లి తలా దించుకొని నిలబడింది.
అపుడు నిర్మలమ్మ " లావణ్య..మనం చేస్తుంది..తప్ప ..కాదా..అని అడిగితే ...ఖచ్చితం గా తప్పే...కానీ...ఏదో తెలియని బలహీనత ...నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకోలేని దశ కి వచనేమో అనిపిస్తుంది అప్పుడప్పుడు ...కానీ...నే పరిస్థితి ఆలా కాదు...ఇంకా చిన్న వయసు..పెద్ద జీవితం...మరి ఇవన్నీ మైంటైన్ చేయగల సెల్ఫ్ కంట్రోల్ ఉండ నీకు " అని అడిగింది సూటి గా . అపుడు లావణ్య " అత్తయ్య..మీరు ఎలా చెప్తే ఆలా చేయడానికి నేను సిద్ధం...నాకు వీటన్నింటికన్నా మన కుటుంబం ముఖ్యం...ఇవి అన్ని తాత్కాలిక సంతోషాలు కానీ...అంతకన్నా ఏమి కాదు.." అని అనగానే , నిర్మలమ్మ ,లావణ్య ని దగ్గరకి తీసుకొని నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టుకొని " సరే లావణ్య...నీకు చాల మెటురిటి ఉండి అని నాకు తెలుసు..ఇంకా చెప్పాలంటే ..న కన్నా కూడా ఇంకా లోతుగా గొప్పగా ఆలోచిస్తావు నువ్వు...హాయిగా అనుభవించు...అదే సమయం లో సెక్స్ వద్దు...ఎందుకంటే..బాబు ఉన్న....." అని అంతుందా గానే లావణ్య అందుకొని "నాకు తెలుసు అత్తయ్య..హద్దులు దాటను" అని అనగానే , అపుడు నిర్మలమ్మ " సరే..పద..మన వాళ్ళ వాళ్ళందరూ బాధ పడటం నాకు ఇష్టం లేదు..నాసపోర్ట్ నీకు ఎపుడు ఉంటుంది..." అని వేపు మీద తట్టి లోపలి కి వెళ్ళింది .
లావణ్య కి మనసులో ఉన్న భారం అంట దిగి పోయినట్టు ఉండి. మబ్బు కరిగి వర్షం కురిసి,వెలసిపోయినట్టు నిర్మలంగా గా ఉండి . తాను కూడా అత్తయ్య ని అనుసరిస్తూ నెమ్మదిగా లోపలి వెళ్ళింది. వెళ్ళింది కానీ...బాగా చొరవ తీసుకోలేకపొతున్ది.. అది గమనించిన నిర్మలమ్మ ,ఎలా అయినా లావణ్య ని ఫ్రీ చేయాలి అనుకుంది.
వెంటనే రామిరెడ్డి దగ్గరకి వెళ్లి " ఏంటి లావణ్య...మీ మామ ఇలా డల్ అయిపోయాడు...దేనికి నువ్వేమి చేయలేవు" అంటూ అప్పటికే మంచం మీద డల్ గా పడుకొని ఉన్న రామిరెడ్డి మీదకి వంగి ,బుగ్గ మీద చిన్నగా కొరికింది నిర్మలమ్మ. రామిరెడ్డి కి మల్లి సంతోషం వేసింది . అపుడు నిర్మలమ్మ రామిరెడ్డి చొక్కా గుండీలు విప్పుతూ ,"లావణ్య..ఒకసారి ఇటు రామ్మా "అంటూ , రెడ్డి ఎడమ వైపు కంది గింజలుగా గట్టిగ ఉన్న బుడిపేని నాలుకతో మెల్లగా తడుముతూ , రెండవ బుడిపేని లావణ్య కి చూపించింది. విషయం అర్ధం అయినా లావణ్య , రెండో వైపుకి వెళ్లి ముందు కు వంగి " ఏంటి..మామ...ఇలా అయిపోతే ఎలా...మా అత్తచూడు..ఎంత బాధ పడుతుందో" అంటూ తన నాలుక కొన బయట పెట్టి , కంది గింజ మీద అటు ఇటు రెండు సార్లు రాపాడించింది . ఆ దృశ్యం చూస్తున్న రత్నం కి రెండు కళ్ళు చాలలేదు .మంచం మీద రెడ్డి మామ. అత్తాకోడళ్లు ఇద్దరు , చెరొక బుడిపేని చప్పరించే దృశ్యం.
అపుడు సరోజ లేచి వెళ్లి, " ఇలా అయితే..కథలో రసపట్టు ఉండదు..కానీ..మీ చీరలు ఇటు ఇయ్యందే పతివ్రత లారా " అంటూ ,ఇద్దరి కుచ్చిళ్ళు తపించి చీరలు విప్పేసింది. దానికి అత్త కోడళ్ళు సహకరించారు .
ఆచారి వెళ్ళిన కాసేపటికి వాళ్ళ అత్తయ్య కాలేజ్ నుండి వచ్చింది. ఆమె లోపలికి రాగానే సోఫాలో వేసి ఉన్న జాకెట్ ని అనుమానంగా చూసింది అది గమనించిన లావణ్య నాలుక కొరుక్కుంది తను చేసిన పొరపాటు కి. దానికి తోడు వాళ్ళ అత్తయ్య రాగానే మామయ్య ఆచారి వచ్చి వెళ్లిన విషయాన్ని ఆమెతో చెప్పాడు. లావణ్య గుండె లో పిడుగు పడ్డ పని అయింది. వాళ్ల మామయ్య అలా చెప్పగానే అత్తయ్య వెంటనే లా ఉండే వైపు చూసి అనుమానంగా లోపలికి వెళ్ళింది. ఈ సమస్య నుంచి ఎలా బయటపడాలో లావణ్యకి అర్థం కాలేదు. టెన్షన్తో గుండెదడ పెరిగిపోసాగింది. వాళ్ళ అత్తయ్య తో ఆమె ఎంతో చనువుగా ఉన్నా అత్తయ్య కు తన మీద మంచి అభిప్రాయం ఉంది. ఆమె దగ్గర ఇలా దొంగలా దొరికిపోవడం లావణ్యకి చాలా ఇబ్బందిగా అనిపించింది. రాత్రి భోజనాలు అయ్యేంతవరకు అత్తయ్య లావణ్యతో ఏమీ మాట్లాడలేదు. భోజనాలు అయిపోయాక బాబు నిద్ర పోయాడు వాళ్ల మామయ్య కూడా నిద్ర పోవడంతో అత్తయ్య బయటికి వచ్చింది. లావణ్య టీవీ చూస్తూ ఉండగా వచ్చి పక్కన కూర్చుంది. లావణ్య కి నుదుటి మీద చిరు చెమటలు పట్టాయి. అప్పుడు అత్తయ్య మెల్లగా ఆచారి ఎందుకు వచ్చాడు అని అడిగింది. నిజం చెప్పాలంటే ఆ చారి రావడానికి కారణం ఏమీ లేదు. మరి అత్తయ్య కి ఏమి చెప్పాలి అని లావణ్య బుర్ర వేడెక్కిపోయింది. ఆ విషయాన్ని వాళ్ళ అత్తయ్య మీదకు తోసేయాలనిఅని నిర్ణయించుకుంది ప్రస్తుతానికి తనకు ఇంతకన్నా వేరే మార్గం కనిపించలేదు. ఆ ఆలోచన రాగానే లావణ్య లో కొంచెం ధైర్యం పెరిగింది. వెంటనే వాళ్ళ అత్తయ్య దగ్గర జరిగే చిన్నగా చెవి దగ్గరకు వచ్చి ఊరిలో నలుగురు నాలుగు మాటలు అంటున్నారని, ఆ విషయం మనకు చెప్పి జాగ్రత్తగా ఉండమని చెప్పడానికి ఆచారివచ్చాడని చెప్పింది. దానికి నిర్మలమ్మ మరి జాకెట్ ఇక్కడ ఎందుకు ఉంది అని అడిగింది అప్పుడు లావణ్య "ఇక్కడ బట్టలు మడత పెడుతూ ఉండగా ఎంత పచ్చడి జాకెట్లు వేసుకోకుండా ఉంటే మంచిది" అని ఆచారి చెప్పాడు అని చెప్పింది. అప్పుడు నిర్మలమ్మ లావణ్య వైపు కోపంగా చూసి" అయినా మనము ఏమి వేసుకోవాలో వాడు మనకు చెప్పేది ఏంటి.... ఇంకోసారి నేను లేనప్పుడు ఇంటికి రానివ్వదు" అని చెప్పి ఇంటికి వెళ్ళి పడుకో అని తను కూడా వెళ్లి పడుకుంది. తన పథకం పారినందుకు లావణ్య మనసులో సంతోషించింది
పడుకోడానికి పోతున్న నిర్మలమ్మ లావణ్య ని వెనక్కి పిలిచి" రేపు రామిరెడ్డి ఏదో పనిమీద టౌన్ కి వస్తున్నాడంట... వీలు కుదిరితే ఇంటికి వస్తాను అని చెప్పాడు... నేను రేపు సెలవు పెట్టాను... కొంచెం అన్నం ఎక్కువ వండు" అని చెప్పి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. ఆ మాట వినగానే లావణ్య మనసు నిండా చిలిపి ఊహలు బయలుదేరాయి. మనసు నిండా కొత్త కొత్త ఆలోచనలు రావడం తో ఆ రాత్రి ఆమెకి నిద్ర పట్టలేదు
మరుసటి రోజు రోజు లాగే ఎనిమిది గంటలకల్లా లావణ్య వాళ్ళ మామయ్య ఆఫీస్ కి వెళ్ళి పోయాడు అత్తయ్య లో ఎందుకో ఎప్పటి లాగా ఉండే హుషారు కనిపించలేదు కొంచెం సీరియస్ గా కొంచెం గంభీరంగా ఉంది ఆమె ఫేస్ కాసేపటికి స్నానం చేసి నైటీ లో నుండి చీర లోకి మారింది అయినా ఫేసులో ఇంకా సీరియస్ లావణ్య కి కొంచెం భయంగా అనిపించింది సరిగ్గా సమయం పది గంటలు అవ్వగానే రామిరెడ్డి కోటిరత్నం వచ్చారు కోటి రత్నం కూడా వస్తుందని వాళ్ళిద్దరూ ఊహించలేదు కోటి రత్నం వాళ్ళ ఇంటికి రావడం అదే మొదటిసారి అంత పెద్ద ఇల్లు చూడగానే కోటిరత్నం నోరు వెళ్ళబెట్టింది ఇలాంటి ఇంట్లో ఉండే నిర్మల ఇలా చేస్తుంది అని ఆశ్చర్యపోయింది నిర్మలమ్మ ఇద్దరిని పలకరించి కూర్చోమని చెప్పింది నిర్మలమ్మ కళ్లద్దాలు పెట్టుకుని గంభీరంగా ఉండడంతో రామి రెడ్డి కి కానీ కోటి రత్నం కి కానీ ఆమెతో త్వరగా మాట్లాడే ధైర్యం లేకపోయింది .లావణ్య వెళ్లి ముగ్గురికి కాఫీ కలిపి తెచ్చింది కోటిరత్నం లావణ్య కళ్ళలోకి చూస్తూ అత్తయ్య అలా ఎందుకు ఉంది అని సైగ చేసింది లావణ్య కూడా ఏమో తెలియదు అన్నట్లు కళ్లతోనే చెప్పింది .కోటి రత్నం కాఫీ తాగడం అయిపోగానే కోటిరత్నం లావణ్య తో ఇల్లంతా చూపించమని అడిగింది ఆ విధంగానైనా రామిరెడ్డికి నిర్మలమ్మ కి ఏకాంతం దొరుకుతుందని .విషయం అర్ధం అయిన లావణ్య కొడుకుని తీసుకుని పోతూ రామిరెడ్డి వైపు ఓరగా చూసి కన్ను కొట్టింది అత్తయ్య సంగతి చూసుకోమని .వాళ్లు అలా చూడడానికి వెళ్ళగానే రామిరెడ్డి లేచి వచ్చి నిర్ణయము పక్కనే కూర్చున్నాడు వాళ్ల ఊరు వచ్చినప్పుడు రంగసాని గా కనిపించే నిర్మలమ్మ ఇక్కడ చాలా పెద్దరికం గా గంభీరంగా ఉండడం వల్ల చొరవ చేయలేకపోయాడు రామిరెడ్డి ."ఏంది నిర్మల అలా ఉన్నావు" అంటూ చేయి పట్టుకో పోయాడు .వెంటనే సున్నితంగా చేతిని విడిపించుకుని ఇక్కడ ఇలాంటివి చేయడం నాకు ఇష్టం లేదు రెడ్డిగారు అని అనగానే రామిరెడ్డి మొహం చిన్నబోయింది .అది గమనించిన నిర్మలమ్మ అలా అన్నందుకు కొంచెం బాధ పడింది కానీ తన ఇంటిలో అలా చేయడం తనకు ఏమాత్రం ఇష్టం లేదు .ఆ ఇంట్లో తనకు ఎన్నో మధుర జ్ఞాపకాలు ఉన్నాయి .అలా అని తను వద్దని చెప్తే తన ఇంటికి వచ్చిన వారిని అవమానించినట్టు గా ఉంటుంది అనిపించింది .వెంటనే లేచి పక్కనే వున్న తాళంచెవి తీసుకుని డాబా మీదకి వెళ్దాం రండి అని పిలిచింది ఒక్కసారిగా రామిరెడ్డి ముఖం వెలిగిపోయింది .ఇద్దరు డాబా మీదకి వెళ్ళారు ఇక్కడే గెస్ట్ లకోసం ఒక చిన్న బెడ్రూమ్ ఉంది నిర్మలమ్మ తాళం తీసి తలుపు తీసింది .కానీ చాల రోజులుగా ఆ గది వాడకపోవడం తో కొంచెం దుమ్ము పట్టి ఉంది .మంచం మీద దుప్పటి కూడా చిందరవందరగా ఉంది అది సరి చేద్దామని ముందుకు ఉండే లోపు వెనకనుంచి రామిరెడ్డి వాటేసుకున్నాడు .ఆ ప్రయత్నాన్ని విరమించుకుని నిలబడింది రామిరెడ్డి వైపు తిరిగి మొహం లో మొహం పెట్టి చూసింది. ఆమె మొహంలో ఏ మాత్రం చిలిపితనం లేదు .ఒక నిజమైన టీచర్ ఎంత గంభీరంగా ఉంటుందో అలానే ఉంది ఆ రోజు .వెంటనే రామిరెడ్డి ఆమె కింది పెదవిని చేత్తో పట్టుకొని లాగుతూ" ఏమైంది నీకు ఎందుకు ఎలా ఉన్నావు ఉన్నావు నేను రావడం వల్ల నీకు ఏదైనా ఇబ్బంది గా ఉందా ఉంటే చెప్పు వెళ్ళిపోతాను" ఉన్నాడు. నిర్మలమ్మ తన మొహం లోని సీరియస్ ఫీలింగ్ ని ఏమాత్రం మార్చకుండా అలాగే కళ్ళలోకి చూస్తూ తన కుడి చేత్తో రామిరెడ్డి panchani లాగేసింది .ఆమె ముఖంలోని భావానికి ఆమె చేసిన పనికి పొంతన లేకపోవడంతో రామిరెడ్డి కి ఒక్క క్షణం ఏమీ అర్ధం కాలేదు .అతని పంచపూర్తి గా విప్పేసి మంచం మీదకి విసిరేసింది తను పట్టీలు ఉన్న డ్రాయర్ మీద ఉన్నాడు .జేబులో కుడి వైపు ఎత్తుగా అగ్గిపెట్టె చుట్టలు ఉన్నాయి అవి నిర్మలమ్మ చేతికి తగలగానే ఆమె పెదవులమీద చిరునవ్వు మొదలైంది .వెంటనే జేబులో కి చేపట్టి చుట్ట ని బయటకు తీసింది అదే సీరియస్ మొఖంలో కొంచెం దోర నవ్వు కలిపి రామిరెడ్డి కళ్ళలోకి సూటిగా చూస్తూ చుట్టని అతని నోటికి అందించింది .ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడకుండా తను చేస్తున్న పని రామి రెడ్డి కి కొత్తగా అనిపించింది మరల జేబులోకి చెయ్యిపెట్టి అగ్గిపెట్టె బయటికి తీసింది.
అగ్గిపుల్ల గీసి చుట్టని వెలిగించిన తరువాత, అగ్గిపుల్ల ను వెనక వైపు తిప్పి దానితో రామిరెడ్డి కందిగింజల మీద మెల్లగా పొడుస్తూ రామిరెడ్డి కళ్ళలోకి ఓరగా చూసింది గంభీరంగా ఉన్న ఆమె ముఖాన్ని చూడగానే రామిరెడ్డికి ఎక్కడలేని ఆవేశం తన్నుకొచ్చింది ఆమె చేతిలోని అగ్గిపుల్ల లాగేసుకుని ఆమెని వెనక్కి తోశాడు అతని బలం గా నెట్టడం తో విసురుగా వెనక్కి పడిపోయింది నిర్మలమ్మ అలా పడిపోవడంతో పైట పక్కకి జరిగి పోయింది చేతులు రెండు వెనక్కి వెళ్ళాయి చేతులు దించి పైటను సరి చేసుకుందాము అనుకునేలోపే రామి రెడ్డి మీద పడ్డాడు తన రెండు చేతులనూ వెనక్కి అలాగే పిలిచి పట్టుకున్నాడు .తన రెండు చేతులను పైకి అలాగే నెట్టి గట్టిగా పట్టుకున్నాడు రామిరెడ్డి బలం ముందు తన బలం కొంచెం కూడా సరిపోదని నిర్మలమ్మ కి బాగా తెలుసు. అందువల్లనే చేతులు వదిలించుకునే ప్రయత్నం ఆపేసింది .ఒక చేత్తో ఆమె రెండు చేతులను గట్టిగా పట్టుకున్న రామిరెడ్డి రెండో చేతిలో ఉన్న అగ్గిపుల్లతో జాకెట్ పైకి పొడుచుకొని వచ్చినట్లుగా ఉన్నా ఆమె ఎడమ నిపిల్ మీద చుట్టూ సున్నాలు చుట్ట సాగాడు .అలా అగ్గిపుల్లతో రుద్దుతూ ఉండగా నిర్మలమ్మ లో ఆడతనం మెల్లగా ఊపిరి పోసుకోసాగింది .అలా ఒక నాలుగుసార్లు చుట్టిన తర్వాత అప్పటికే నిక్కి ఉన్నా ఎడమ నిపిల్ మీద అగ్గిపుల్ల ని పెట్టి మెత్తగా లోపలికి దించాడు .దాదాపు అగ్గిపుల్ల మొత్తం దిగిపోయింది. నిర్మలమ్మ నోటిలోనుండి మూలుగు వచ్చింది. వెంటనే అగ్గిపుల్లలు పైకి లేపి మళ్ళీ లోపలికి నెట్టాడు .ఈసారి న ఎడమ నిపుల్బాగా పొడవు సాగి అగ్గిపుల్ల ను బలంగా బయటికి నెట్టింది .చర్యకి ప్రతి చర్యని గమనించిన రామిరెడ్డి అగ్గిపుల్ల ని పక్కన పడేసి అలాగే ముందుకు వంగి జాకెట్ పైకి పొడుచుకు వచ్చిన చిన్న సైజు చింతకా లాంటి నిపుల్ ని పెదాలతో ఒత్తుతో నాలిక కొనతో పొడవ సాగాడు . నిపుల్ మీద పెదవులతో దాడి చేయడం వల్ల ఖాళీగా ఉన్న తన కుడిచేతిని నిర్మలమ్మ చీర కుచ్చిళ్ళలోకి దూర్చాడు. అప్పటికే తొడల మధ్య జిగటగా తగిలి సాగింది వెంటనే తన చూపుడు వేలుతో ఆమె క్లిటోరిస్ ని పొడుస్తూ బొడిపెని చప్పరించసాగాడు .చాలా రోజుల నుంచి ఆపుకొని ఉన్న ఉన్న నిర్మలమ్మ ఆ దెబ్బతో ఒక్కసారిగా భావప్రాప్తి పొందింది. రామిరెడ్డి వేళ్ళ నిండా జిగటగా సాగింది .వెంటనే రామిరెడ్డి ఆ వేలిని వాసన చూస్తున్నాడు .అబ్బ అంటూ మూలగ సాగాడు కానీ అప్పటికే తనకు భావప్రాప్తి అవడంతో ఆమెలో స్పందనలు ఆగిపోయాయి .అప్పుడు నేను నిర్మలమ్మ కి రామిరెడ్డి ని చూడగానే పాపం అనిపించింది .కానీ ఏమీ చేయలేని పరిస్థితి వెంటనే పైకి లేచి చీర సరి చేసుకుని రామిరెడ్డి ని అక్కడే కాసేపు పడుకోమని చెప్పి టీ పంపిస్తాను అని చెప్పి వెళ్ళింది. చేసేదేమీలేక పట్టీల డ్రాయర్ లో మోర పొడులు సాగిన తన కడ్డీని సవర తీసుకుంటూ పడుకుండిపోయాడు రామిరెడ్డి.
నిర్మలమ్మ కిందకి రావడంతో అప్పటిదాకా వంట గదిలో మాట్లాడుకుంటూ ఉన్న కోటిరత్నం లావణ్య సడన్ గా మాట్లాడడం ఆపేసి నిర్మలమ్మ వైపు చూశారు అప్పటికే నిర్మలమ్మ జుట్టు చెదిరిపోయి ఉంది తను కట్టుకున్న కాటన్ చీర నలిగిపోయి ఉన్న నిర్మల మని అలా చూడగానే కోటిరత్నం కి ధైర్యం వచ్చింది. వెంటనే లావణ్య వైపు చూసి నవ్వుతూ చూడు లావణ్య పతివ్రత కి పాయసం కారి నట్టు ఉంది అని అంది నిర్మలమ్మ జబ్బలు పట్టుకొని పిసుకుతూ . కోటి రత్నం అలా అనగానే నిర్మలమ్మ లో లో వేడి రాజుకుంది . వెంటనే నిర్మలమ్మ కోటిరత్నం చేతిలోనుండి తన ఙబ్బలు విడిపించు కుంటూ " నా పాయసం సంగతి సరే ముందు మీ మామ కి కారిపోయేలా ఉంది..... వెళ్లి ఆ సంగతి చూడు " అంది నవ్వుతూ కోటిరత్నం తో అప్పటివరకు గుంభనంగా సీరియస్ గా ఉన్న అత్తయ్య ఒక్కసారిగా అలా మాట్లాడడంతో లావణ్య కి షాక్ అనిపించింది .తన చెయ్యి విడిపించుకుని ముందుకు పోతున్న నిర్మలమ్మ ని వెనక నుండి వాటేసుకున కోటి రత్నం చీర జాకెట్ పై నుంచే నిర్మలమ్మ రొమ్ములను ఒడిసిపట్టుకుని " నేను కారపోయేలా చేసే కాడికి ఇంత దూరం ఎందుకు.." అని ఒక్క క్షణం ఆమె రొమ్ములని పిండడం ఆపేసి ఏదో వెతికేదాన్ని లాగా నిర్మల ముందుకు వచ్చి నిలబడి ముందుకు ఒంగి నిర్మలమ్మ గుండెల వైపు చూస్తూ లావణ్య ఇలా రా అని పిలిచింది అప్పుడు నిర్మలమ్మ కి వెంటనే విషయం అర్థమై తన గుండెల వైపు చూసుకుంది జాకెట్లోనుంచి కాటన్ చీర పైగా బుడిపెలు నిక్కబొడుచుకుని తేలి కనిపిస్తూ ఉన్నాయి అప్పటికే రెడ్డి వాటిని అగ్గిపుల్లతో పొడవడంతో బాగా బిర్రబిగిసి గోడకు కొట్టిన గుమ్మ మీకు లాగా నిగడ దీన్ని ఉన్నాయి. లావణ్య తన వద్దకు వస్తూ ఉండటంతో సిగ్గుతో ఏమి చేయాలో అర్థం కాక చేతులతో గుండెల మీద కప్పుకుంది కోటి రత్నం ఎందుకు పిలిచింది లావణ్య కి అర్థం కాలేదు అప్పుడు కోటిరత్నం లావణ్య వైపు చూస్తూ " మీ అత్తకి బొల్ల కాయలు ఉన్నాయి ... నీకు తెలుసా" అంది ఆ మాట వినగానే లావణ్య ఒక్కసారిగా సిగ్గు ముంచుకొచ్చింది అత్తయ్య ముఖం అప్పటికే కందగడ్డ లాగ ఎరుపెక్కి పోయింది .సరిగ్గా ఇలాంటి అనుభవాలే అత్తా కోడలు కోరుకున్నది ఇప్పుడు కోటిరత్నం కళ్ళు పెద్దవిగా చేసుకుని మాట్లాడుతూ ఎంతోమంది బుడిపెలా ని చూశాను గానీ ఇలాంటి బుడిపెని ఇంతవరకు ఎక్కడా చూడలేదు పెద్ద నేరేడు పండు లాగా ఉన్నాయి అందుకేనేమో మా మామ లిద్దరూ మెంటల్ ఎక్కి తిరుగుతున్నారు అత్త కి తగ్గ కోడలివి నీకు కూడా ఇదే సైజు ఉంటాయా అంది అప్పుడు లావణ్య నవ్వుతూ చీ పొండి ఆంటీ అని కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది
నిర్మలమ్మ మొహం లో ఆ సిగ్గు చూడగానే , కోటిరత్నం కి ఎలా అయినా కాసేపు ఆట పట్టించాలి అనిపించింది. నిర్మలమ్మ గుండెల మీద బలం గ కప్పుకున్న చేతులని ఎలా అయినా విడదీసి చూడాలి అన్న కసి రత్నం కి పెరిగి పోయింది ...కొంచం సేపు పెనుగులాట తరవాత రత్నం విజయం సాధించింది ...రత్నం కండ బలం ముందు నిర్మలమ్మ సున్నితత్వం ఓడిపోయింది . పావురానికి రెక్కలు రెండు ఎడం గ పైకి ఎత్తి పట్టుకున్నట్టు , నిర్మలమ్మ రెండు చేతులు బలం గ పైకి ఎత్తి పట్టుకుంది రత్నం. ఆలా పట్టుకోవడం వాళ్ళ నిర్మలమ్మ ఎద భాగం కొంచమ్ లోపలి కి లాగినట్టుగా వేపు కొంచం బిగించింది నిర్మలమ్మ. ఎందుకంటె , ఆమె బుడిపెలు ఆలా నిక్క పొడుచుకొని ఉంటె , చాల సిగ్గు గ , ఇంకో ఆడదాని ముందు చాల అవమానం గ అనిపించింది తనకి . కానీ ,నిర్మలమ్మ మనసు ఆ బుడిపెలకి అర్ధం కావడం లేదు. అవి ఇంకా సాగి , బొటన వేలు అంట లావుగా ,1 1 /2 అంగుళాల పొడవుతో బలం గ తోసుకొని ముందుకు వస్తున్నాయి. కాటన్ జాకెట్,కాటన్ చీర రెండు కలిసి కూడా వాటిని అణచలేకపోతున్నాయి . ఏమి చేయాలో అర్ధం కాకా గట్టిగ కళ్ళు మూసుకుంది నిర్మలమ్మ . మరల రత్నం , లావణ్య ని పిలిచింది . లావణ్య కి రావాలి అని ఉన్న అత్తయ్య ఇబ్బంది పడుతుంది అనిపించి రాలేదు. నిర్మలమ్మ కి రక్తం మొత్తం బుగ్గల్లోకి ఎగ చిమ్మినట్టు ఉంది .కళ్ళు తెరిచే ధైర్యం రావడం లేదు. ఒక 30 క్షణాల పాటు నిశబ్దం ఆవరించింది ఆ గది మొత్తం . మరు క్షణం వాటిలోకి కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు జివ్వున లాగింది నిర్మలమ్మకి. తత్తరపాటుతో కళ్ళు తేరిచూడగా ,రత్నం నిర్మలమ్మ కుడి బుడిపేని పళ్లతో గట్టిగ ,మొరటుగా కొరికి వదిలి పెద్దగా నవ్వసాగింది . తన ప్రమేయం లేకుండానే నిర్మలమ్మ గొంతు లో నుండి కీచు శబ్దం రావడం తో లావణ్య పరిగెత్తుకుంటూ బయటకి వచ్చింది వంట గది లో నుండి . నిర్మలమ్మ తన రెండు చేతులని రత్నం పట్టు నుండి బలం గ విడిపించుకొని తన గది లోకి వేగం గ వెళ్ళిపోయింది . రత్నం ఇంకా నవ్వుతూనే ఉంది . లావణ్య కి అర్ధం కాలేదు. ఏమయ్యింది అన్నారు రత్నం వైపు ఆందోళనగా చూసింది . రత్నం ఇంకా అలాగే నవ్వుతు , లావణ్య గుండెల వైపు చూసి పళ్లతో కోరినట్టు చూపించి, కన్ను కొట్టింది . విషయం లావణ్య కి అర్ధం అయి ..."ఆంటీ...నువ్వు మరీ ..." అంటూ నిర్మలమ్మ గది లోకి వెలింది. లావణ్య తో పటు రత్నం కూడా వెలింది ఇంకా నవ్వుతు . రత్నం ని చూడగానే నిర్మలమ్మ చిరుకోపం ప్రదర్శిస్తూ .." ఏంటి రత్నం...నే కన్నా మీ మాములే బెటర్ " అంది ఎరుపెక్కిన బుగ్గలతో.
రత్నం నవ్వుతు "ఎదో సరదా కి చేశాను లే ...ఏమి అనుకోమాక " అని నిర్మలమ్మ భుజం మీద చెయ్యి వేసి అనునయిస్తూ ..." అయినా ..అవి ఏంటమ్మా..ఆలా ఉన్నాయి ...మా ఇంట్లో గోడ కి కొట్టిన మేకుల్లాగా..తల్లి తోడు ..ఇప్పటిదాకా అసలు ఇలాంటివి కూడా ఉంటాయని నాకు తెలియదు.."అంది ఆశ్చర్యం గ మొహం పెట్టి. నిర్మలమ్మ కి కొంచం సిగ్గు గ,ఇంకొంచం గర్వం గ అనిపించింది . " నాకు తెలిసి ..మీ అయన ...అదే లావణ్య..మీ అసలు మామ ...మీ అత్త బుడిపెలతో తాడు బొంగరం ఆడి ఉంటాడు ....చిన్న పిల్లల బొల్ల కాయల్లా తయారు చేసాడు" అంది నిర్మలమ్మ జబ్బా మీద గిచ్చుతూ. ఏ లోగ లావణ్య వెళ్లి ఇద్దరికీ కాఫీ తెచ్చి ఇచింది . మరి రామిరెడ్డి సంగతి ఏంటి అన్నట్టు వాళ్ళ అత్త వైపు చూసింది లావణ్య . వెంటనే లావణ్య ఇంకో కప్ లో కాఫీ తీసుకొని డాబా పైకి వేళ్ళ బోతుండగా , రత్నం లావణ్య వైపు చూస్తూ " ఒక పద్ధతి ,సంస్కారం తెలిసిన ఆడది ...ఇంటికి చుట్టాలు వచ్చినపుడు ...ఇలా జాకెట్ వేసుకొని తిరగదు " అంది కొంటెగా కవ్విస్తూ. అంతలో రామిరెడ్డి లుంగి సర్దుకుంటూ కిందకి రానేవచేసాడు . అపుడు రత్నం " ఏమి బావ...అపుడే కార్చుకుని వచ్చేసావా...నేను ఇంకా నీకు కార్పిద్దాము అనుకుంటే " అంది లావణ్య వైపు చూస్తూ.
ఏ లోగ పని మనిషి సుజాత రావడం తో రత్నం ,రామిరెడ్డి ఇద్దరు సైలెంట్ గ సోఫా లో కూర్చున్నారు . సుజాత కి కొత్తగా వింతగా అనిపించింది . ఎందుకంటె ,నిర్మలమ్మ వాళ్ళ ఇంటిలో ఇలాంటి మనుషులని ఆమె చూడటం ఇదే మొదటిసారి . ఎపుడు ఆఫీసర్స్ ,టీచర్స్ వస్తుంటరు . కానీ ఇలా లుంగీ కట్టుకున్న మొరటుగా ఉన్న రామిరెడ్డి , నాటు గా ఉన్న రత్నం లాంటి వాళ్ళు ఇంటిలోకి వచ్చి, అంటే కాకుండా సోఫా లో కూర్చుని ఉండటం, దానికి తోడు నిర్మలమ్మ కొంచం కూడా రెడీ అవకుండా నలిగిపోయి ఉన్న చీర తో వాళ్ళ ముందు ఉండటం ...ఇవన్నీ చాల వింతగా అనిపించాయి సుజాత కి. సుజాత ఆలా పట్టి పట్టి చూడటం నిర్మలమ్మ మరియు లావణ్య గమనించారు. ఆమెకి ఎలాంటి అనుమానం రాదు అని వాళ్ళకి తెలుసు. ఎందుకంటె నిర్మలమ్మ ఫామిలీ గురించి అందరికి చాల మంచి అభిప్రాయం ఉంది. చదువుకున్న వాళ్ళు. డీసెంట్ గా వాళ్ళ పని వాళ్ళు చూసుకుంటారు. ఎవరికీ ఇబ్బంది కలిగించారు. పేదవాళ్ల కి చాల సహాయం చేస్తారు నిర్మలమ్మ దంపతులు. అలాంటి పేరు సంపాదించుకున్న అత్తామామలకి ఎలాంటి ఇబ్బంది రాకూడదు అనుకున్న లావణ్య వెంటనే " సార్ ఏ రోజు రావడం లేట్ అయేలా ఉంది...మీరు మల్లి ఫోన్ చేసి రండి " అని సుజాత కి వినిపించేలా రామిరెడ్డి తో అంది కాళ్ళ తో వెళ్లిపొమ్మని సైగ చేస్తూ. అది విన్న సుజాత కి ఎలాంటి అనుమానం రాలేదు. వెంటనే రామిరెడ్డి ,రత్నం ఇద్దరు వెళ్ళొస్తాము అని నిర్మలమ్మ కి కాళ్ళ టోన్ సైగ చేసి బయటకి వెళ్లిపోయారు. ఊపిరి పీల్చుకున్నారు నిర్మలమ్మ ,లావణ్య .
బయటకి అయితే వెళ్లారు కానీ రామిరెడ్డి కి రత్నం కి ఏదో లావుంది. మంచి భోజనాన్ని సగం లో ఆపేసి చేయి కడుక్కున్నట్టు అనిపించింది వాళ్ళకి. రామిరెడ్డి నిరాశగా ఉండటం ,రత్నం కి నచ్చలేదు. ఎందుకంటే వాళ్ళ బావ కోసం ,మామ కోసం ఏమి అయినా చేయడానికి తెగిస్తుంది రత్నం. ఇంట్లో మగవాళ్ళు తృప్తి గ ఉంటె ఇంటికి శుభం అన్ని నమ్మే రకం ఆమె. వాళ్ళ తృప్తి కోసం ఏమి చేయడానికి అయినా ఆమె సిద్ధం . ఆమె మనసు పరుగులు పెడుతూ ఆలోచిస్తూ ఉంది. ఎలా అయినా వాళ్ళ బావ ని తృప్తి పరచాలి...కానీ ఎలా ???????
సరిగ్గా అదే సమయానికి ఆమె మనసులోకి ఒక ఆలోచన తళుక్కున మెరిసింది .
దానికి కారణం ..అక్కడ దూరం గ సరోజ కనిపించడమే. సరోజ వ్యభిచారం చేస్తుంది కాబట్టి ,ఎక్కడ అయినా ఉంటుంది. ఆమె ద్వారా ఏదైనా చేయాలి అనే ఆలోచన వచ్చింది రామిరెడ్డి ,రత్నం కి. రామిరెడ్డి చప్పట్లు కొట్టి సరోజని రమ్మని పిలిచాడు. వాళ్ళిద్దరిని అక్కడ చూసి సరోజ ఆశ్చర్య పడింది . దాగరకు వచ్చి " ఏంటి బాయ్య....ఇక్కడకి వచ్చారు..." అని పలకరించింది. అపుడు రత్నం నిజం దాచేసి " ఏమి లేదు సరోజ ...టౌన్ లో పని ఉంటె వచ్చి వెళ్తుంటే నువ్వు కనిపించావు..అందుకే పలకరిద్దామని పిలిచాము " అని చెపింది. అపుడు సరోజ " మరి పని అయిపోయిందా" అని అడగగానే ,"ఆ ..అయిపొయింది ...బస్సు కి ఇంకా ౩ గంటల సమయం ఉంది ...కాసేపు ఎక్కడన్నా విశ్రాంతి తీసుకోవాలని ఉంది " అంది రత్నం . అపుడు సరోజ "ఇక్కడ టౌన్ లో కష్టం,..దానికి తోడు మీరు నాతో తిరిగితే ...మిమ్మల్ని కూడా నాలాగే అనుకుంటారు...ఇక్కడికి ఒక 15 మైళ్ళ దూరం లో ..నాకు ఒక గుడిసె ఉంది ...అక్కడ పెద్దగా జనం ఉండరు...కావాలంటే అక్కడికి వెళ్దాం " అంది రామిరెడ్డి వైపు కసి గ చూస్తూ . అపుడు రత్నం " ఓసి నీ యమ్మ ..దొంగ ముండా....పని లో పనిగా ని యాపారం కూడా చూసుకుంటున్నావుగా .."అంది నవ్వుతు . దానికి సరోజ " మరి...బారు మడ్డ ఉన్న మగ రాయుళ్లని ...నిజమైన ఆడది వదులుకుంటద ....ఎపుడో ఒకసారి వచ్చే ఛాన్స్ ఇది " అంది రామిరెడ్డి లుంగీ వైపు చూస్తూ. అప్పటికే రామిరెడ్డి సగం భోజంనం తిన్న వాడిలా తపన తపన గ ఉన్నాడు ...సరోజ ని చూడగానే లుంగీ కడ్డీ నిక్కింది . మనసంతా నిర్మలమ్మ బుడిపెల మీద ఉన్న, ప్రస్తుతానికి ఎదో ఒక దానితో సర్దుకోవాలని ఉంది . కానీ రత్నం మనసులో ఇంకో ప్లాన్ చేస్తుందని రామిరెడ్డి కి తెలియదు .
వెంటనే రత్నం పక్కకి వెళ్లి లావణ్య కి ఫోన్ చేసింది . రత్నం దగ్గరనుండి ఫోన్ రాగానే లావణ్య చాల సంతోషపడింది. ఎందుకంటే ఒక మంచి కసి కారణం లేఉండా ఆమె ఫోన్ చేయదు . రత్నం దగ్గర నుండి లావణ్య కి ఫోన్ రావడం నిర్మలమ్మ కూడా గమనించింది . విషయం ఏంటో కనుకోమనట్టు సైగ చేసింది కోడలికి . ఒక 2 నిమిషాల తరవాత లావణ్య ఫోన్ కట్ చేసి "అత్తయ్య ..రత్నం ఆంటీ మన ఇద్దరినీ రెడీ అయి బస్సు స్టాండ్ దగ్గరకి రమ్మంది...విషయం చెప్పమంటే చెప్పడం లేదు...వెళ్దామా..వద్దా.."అని అంగీకారాన్ని వాళ్ళ అత్తకి వదిలేసింది గడుసు గ . రత్నం పిలిచింది అంటే ఖచ్చితం గ ఎదో ఒక మంచి కారణం ఉంటుంది . అపుడు నిర్మలమ్మ " సరే...రత్నం మీద నమ్మకం ఉంది...మనకి కీడు చేయదు.."వెళ్లి వద్దాం...సుజాత కి చెప్పు..బాబు ని జాగ్రత్తగా చూడమని" అని చెప్పి స్నానానికి వెళ్ళింది. లావణ్య కి యెగిరి గంతువెయ్యాలి అన్నంత ఆనందం కలిగింది ..జరగబోయే ఎక్ససిట్మెంట్ ని ఉహించుకొని. ఎందుకంటే జరగబోయేది ఏంటో తెలియనప్పుడు చాల కుతూహలం గ ఉంటుంది కదా. దానికి తోడు ఇది మహా కసి రేపే సందర్భం. రత్నం సంగతి లావణ్య కి బాగా తెలుసు . ఉహించని విధం గ రెచ్చగొడుతుంది ఆమె.
కాసేపటి కల్లా నిర్మలమ్మ స్నానం చేసి బయటకి వచ్చింది. పల్చటి కనకాంబరం రంగు జాకెట్ వేసి లోపల తెల్లటి పల్చటి బ్ర వేసింది . ఆ తెల్లటి బ్ర ,పల్చటి జాకెట్ లో నుండి స్పష్టం గ బయటకి కనబడుతూ రెచ్చగొడుతూ ఉంది . అత్తయ్య కూడా మంచి ఊపు మీద ఉంది అన్న విషయం లావణ్య కి అర్ధం అయింది . తాను కూడా రెడ్ కలర్ బ్లౌజ్ వేసుకుంది ..అది మోచేతుల దాక వచ్చే మోడల్. జబ్బలు దగ్గర బిర్రుగా ఉండి...ఎర్ర రంగుల పిచ్చెక్కిస్తోంది ఆ జాకెట్ .వెనక ఊపు దగ్గర హుక్స్ వచ్చే మోడల్ అది . బాషా నె కుట్టాడు చాల సెక్సీ గ . ఇద్దరు కార్ డ్రైవర్ వద్దనుకుని ఆటో పిలుచుకొని బయలుదేరారు . వెనక నుండి నిర్మలమ్మ ఇలా వుంది....
బస్ట్ స్టాండ్ కి కొంచం దూరం గానే ఆటో ని ఆపమన్నారు. ఎందుకంటే అక్కడ తెలిసిన వాళ్ళు ఉండే అవకాశం ఉంది కాబట్టి. అక్కడ నుండి లావణ్య రత్నం కి ఫోన్ చేసి వాళ్ళు ఉన్న ప్లేస్ చెపింది . కాసేపటికి టాటా ఏస్ వాహనం వాళ్ళ ముందు ఆగింది. ఇద్దరు లోపలి ఈకగానే అక్కడ సరోజ కూడా ఉండటం చూసి షాక్ అయ్యారు . సరోజ ని అసలు ఊహించలేదు వాళ్ళు. ఆమె ని చూసి ఎలా రెస్పాండ్ వాళూ అర్ధం కాలేదు ఇద్దరికీ. వాళ్ళ మొహం లో భావాలని గమనించిన రత్నం " ఏమి లేదు లావణ్య..ఇక్కడ సరోజ వాళ్ళ ఇల్లు ఉంది అంట..అక్కడ ఎవరు ఉండరు అంట..అందుకని తనని కూడా తీసుకొని వచ్చాము" అని సర్ది చెప్ప డానికి ప్రయత్నించింది . డానికి సరే అన్నట్టు తలా ఉపింది లావణ్య . అపుడు సరోజ కలగచేసుకొని " ఎం పిల్ల ...నేను ఉంటె మీకు అడ్డమా ...." అంటూ నిర్మలమ్మ భుజం మీద బ్లౌజ్ లో నుండి కనిపిస్తున్న బ్రా స్ట్రిప్ ని తడిమింది . ఎందుకంటె ఆ జాకెట్ చాల పల్చగా , నాణ్యం గ ఉంది . నిర్మలమ్మ కి సరోజ సంగతి తెలుసు కాబట్టి సైలెంట్ గాఉంది . అపుడు రత్నం " ఏ రవిక ..లావణ్య కి అయితే..న సామిరంగా ....ప్యాంటు లు చినిగిపోతాయి జనాలకి " అంది . ఆ వెహికల్ లో డ్రైవర్ కి వెనక వాళ్ళు కన్పించకుండా పార్టిషన్ ఉంది. అందువల్ల వీళ్ళ మాటలు అతనికి వినిపించవు. వెంటనే రామిరెడ్డి అందుకొని " కాయరుచి కాయదే....పండు రుచి పండుదే.." అని నిర్మలమ్మ ని తన పక్కన కూర్చోమని సైగ చేసాడు. అపుడు రత్నం లేచి లావణ్య పక్కన కూర్చుని , నిర్మలమ్మ కి ప్లేస్ ఇచ్చింది. ఇపుడు ఒక సీట్ లో రామిరెడ్డి,నిర్మలమ్మ ....ఇంకో సీట్ లో వాళ్ళ ఎదురుగ లావణ్య,సరోజ మరియు రత్నం ఉన్నారు. వాళ్ళ ఎదురుగా ఆలా కూర్చుంటే నిర్మలమ్మ కి చాల ఇబందిగా అనిపించింది . లావణ్య మొహం లోకి చూసింది. అపుడు లావణ్య " ఏమి పర్వాలేదు...అవకాశం అనుకున్నపుడల్లా రాదు...ఫ్రీ గ ఉండి...వచ్చిన అవకాశాన్ని ఉపయోగించుకుందాం " అని మెల్లగా అత్తయ్య చెవిలో చెపింది ముందుకు వంగి. లావణ్య ఆలా అనడం తో నిర్మలమ్మ కి బిడియం,భయం తగ్గాయి. ఎందుకంటె ఆమె,లావణ్య ఎప్పటికి అయినా కలిసి ఉండాలి. మిగతావాళ్ళు తరవాత ఉండరు. కోడలి ముందు చులకన అవడం నిర్మలమ్మ కి ఇష్టం లేదు. అలంటి సమయం లో కోడలు ఇచ్చిన ప్రోత్సాహం తో ఆమెకి ఉత్సాహం వచ్చింది. డానికి తోడు ఆమె కోడలు కూడా , ఏ పనిలో భాగం అవడం వల్ల ఇద్దరికీ ఒకరిమీద ఒకరికి చులకన అభిప్రాయం వచ్చే ఛాన్స్ లేదు . అత్తయ్య మొహం లో ఆ ఫ్రీ అయిపోయిన ఫీలింగ్ చూడగానే లావణ్య కి కూడా సంతోషం వేసింది. ఎందుకంటే ఆమెది కూడా అదే భావన. అత్త ముందు ఫ్రీ గ ఉంటె తన మీద ఆమెకి తప్పుడు అభిప్రాయం వస్తే ..అది తన ఫ్యూచర్ కి కూడా మంచిది కాదు...ఒకరి మొహాలు ఒకరు చేసుకోలేని పరిస్థితి వస్తుంది. ఇద్దరికీ తనివి తీరా జీవితాన్ని అనుభవించాలని ఉన్నా, ఇలాంటి ఆలోచనతో బాగా చేయలేకపోయారు. ఇపుడు ఇద్దరు బాగా ఫ్రీ అయిపోయారు. లావణ్య కూడా ఉన్నా ఏ అవకాశాన్ని చక్కగా ఉపయోగించుకోవాలి అని నిర్ణయించుకుంది
ఆ ఆటో లో డ్రైవర్ వెనక ప్రయాణికులకు బోర్ కొట్టకుండా ఉండేందుకు ఒక చిన్న స్క్రీన్ ఫిట్ చేసాడు. దాంట్లో అప్పుడపుడు సీరియల్స్ ,పాటలు పెడుతూ ఉంటాడు. ఇపుడు యుగంధర్ సినిమాలో "నా పరువం ..ని కోసం" అనే సాంగ్ పెట్టాడు .
ఇక్కడ ఆ వీడియో లింక్ ఇచ్చాను ...కథ లో ఫీల్ కోసం సాంగ్ చూడమని మనవి..
ఈ పాటలో జయమాలిని తెల్ల చీర ,పల్చటి జాకెట్, ఆమె వేసే డాన్స్ చూడగానే ,నిర్మలమ్మ ,లావణ్య వంట్లో ర్యాంకటం సిగ్గుతో ఎగజిమ్మింది . ఆ పాట చూస్తున్నపుడు రామిరెడ్డి నిర్మలమ్మ భుజం మీద పైనుండి చెయ్యి వేసి ఆమె చంక డాగర ఉన్న జాకెట్ మడతలని పువ్వులాగా నిమురుతూ ,మధ్య మధ్యలో చూపుడు వేలు,బొటన వేళ్ళతో ఆ మడతలని పట్టుకొని మెల్లగా లాగుతూ ఉన్నాడు. దానికి కారణం ఉంది. నిర్మలమ్మ జాకెట్ చాల పల్చగా ఉంది. చంకలో చెమట పడితే , అపుడు వేళ్ళతో జాకెట్ ని లాగినపుడు, అది ఫ్రీ గ కదలదు చర్మానికి అంటుకొని. చెమట పట్టకపోతే ,ఫ్రీ గ కదులుతుంది . అది రూఢి చేసుకోవడానికి ఆలా మధ్య మధ్య లో మెల్లగా లాగుతూ, నిమురుతూ ఉన్నాడు. కాసేపటికి భాజాం మీద మెల్లగా వత్తాడు . ఏంటి అన్నట్టు చూసింది నిర్మలమ్మ. ఆ పాట లో జయమాలిని చేసినట్టు చెయ్యాలి అని చెవిలో మెల్లగా చెప్పాడు. ఛీ....అంటూ చిరుకోపం ప్రదర్శించింది నిర్మలమ్మ అప్పటికే సిగ్గు తో చితికిపోతూ .
ఆటో లో వెనక్కి అనుకోవడం వాళ్ళ నిర్మలమ్మ వేపు మధ్యలో , రెండు బ్రా స్ట్రాప్స్ మధ్య కనకాంబరం రంగు జాకెట్ కి
అరచేతి వెడల్పు న లేత చెమట మారక ఉండటం రామిరెడ్డి గమనించాడు. ఒక్క క్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా నిర్మలమ్మని ,అప్పటికే ఆమె విభుజం మీద వేసిన చెయ్యితో ముందుకు ,అంటే తన వడిలోకి వంచాడు. ఆలా ఎందుకు చేసాడో నిర్మలమ్మ కి అర్ధం కాకపోయినా సహకరించింది. ఈ లోగ లావణ్య,సరోజ ,రత్నం ముగ్గురు పాట చూడటం ఆపేసి వీళ్ళ వైపు తిరిగారు . రామిరెడ్డి ముందుకు వంగి నిర్మలమ్మ వీపు మీద చెమట మరకని ,తన నాలుక మొత్తం బయటపెట్టి ఒక్కసారి గ పర్రున నాకాడు. దాదాపు ఆమె వీపుమీద చెమట మొత్తం ఒక్కసారిగా రెడ్డి నోటి లోకి వెళ్ళింది ఏమి మిగలకుండా. వాళ్ళు ముగ్గురు తన వైపు చుస్తూండటం తో నిర్మలమ్మ చటుక్కున లేచి కూర్చుంది తలా దించుకొని. రామిరెడ్డి మాత్రం చెమట అంటిన పెదాలను చప్పరించుకుంటూ రత్నం వైపు చూసాడు నవ్వుతు. అపుడు సరోజ " పంతులమ్మ చెమట కూడా వదలడం లేదు గ నువ్వు " అంది నవ్వుతు . ఆ సమయం లో లావణ్య అప్రయత్నం గ తన జాకెట్ ని గమనించుకుంది చెమట పట్టిందో లేదో అని. పెద్దగా పట్టకపోవడం తో ఊపిరి పీల్చుకుంది. లేకపోతె ఆ సమయం లో ఏమి అయినా జరగవచ్చు అని అనిపించింది తనకి.
ఈ లోగ వాళ్ళు గుడిసె దగ్గరకి చేరుకున్నారు . రామిరెడ్డి సంగతి అప్పటికే తెలిసిన నిర్మలమ్మ ,లావణ్య ఇద్దరు కిందకి దిగకుండా రామిరెడ్డి కి ముందు దిగమన్నారు. లేకపోతె, వీపు మీద చెమట కనిపిస్తే...వదలదు అని వాళ్ళకి అప్పటికే అర్ధం అయిపొయింది. ఆ ఆటో కి ప్లాస్టిక్ సీట్స్ అవడం వాళ్ళ అనుకుంటే కొచం అయినా చెమట పట్టడం సహజం. ఇద్దరి జాకెట్లు పల్చగా ఉంటడం వాళ్ళ ,అది ఇంకొచమ్ బాగా కనిపించే అవకాశం ఉంది.
గుడిసె ముందు ఒక ముసలాయన గడ్డి పీకుతూ కనిపించదు. అయన పశువులు అక్కడ గడ్డి మేస్తూ ఉన్నాయి. అయిదుగురు ఆటో వెళ్ళిపోయాక గుడిసె వైఫు గ వెళ్లారు. అక్కడికి వెళ్ళగానే ఆ ముసలాయన లేచి నిలబడి నిర్మలమ్మ వైపు ఆశ్చర్యం గ చూసి " నమస్తే ..పంతులమ్మగోరూ.." అన్నాడు వినయం గ చేతు కట్టుకొని. నిర్మలమ్మ గుండెలో గుభేలు మంది . ఇలా జరుగుతుంది అని ఉహించలేదు. ఆ ముసలాయన ఎవరో తనకి అర్ధం కాలేదు.. అపుడు రత్నం కలగజేసుకొని " పెద్దాయన...ఎవరు నువ్వు ..ఆమె పంతులమ్మ కాదు...ఎవరిని చూసి ఎవరు అనుకున్నావో...పక్క కి వేళ్ళు "అని కసిరింది . అపుడు ఆ ముసలాయన " అదేంటమ్మా..మా పంతులమ్మ గోరిని నేను గుర్తు పట్టలేనా...మా అబ్బాయి వాళ్ళ బడి లో పని సేతాడు కదా..." అని నిర్మలమ్మ తో " నేను రంగ వాళ్ళ అయ్యా ని అమ్మ..." అనడు. అపుడు అర్ధం అయింది నిర్మలమ్మ కి. ఆ పెద్దాయన తన బడిలో వాచ్మాన్ గ పని చేసే రంగ వాళ్ళ నాన్న అని. గుండె కొట్టుకోవడం దాదాపు ఆగిపోయిన ఫీలింగ్. ఆ పెద్దాయన కచ్చితం గ వాళ్ళ కొడుకుకి తనని ఇక్కడ చూసినట్టు చెప్తాడు. కానీ,తాను ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చిందో ఆయనకి తెలియదు కదా అనిపించగానే కొంచం రిలాక్స్ అనిపించింది. వెంటనే రామిరెడ్డి ఒక 100 రూపాయల నోటు తీసి "పెద్దాయన..ఇక్కడ బడి లో పంతులమ్మ కి డ్యూటీ ఉంది ..అందుకే ఇక్కడికి వచ్చారు..మేము ఆమెకి హెల్ప్ చేసే వాళ్ళము ..." అని చెప్పి అక్కడ నుండి పంపించి వేసాడు. నిర్మలమ్మ చాల వరకు రిలాక్స్ అయిపొయింది. ఆ గుడిసె చాల చిన్నదిగా ఉంది. తల దించుకొని లోపలి వెళ్ళాలి.లోపల ఒక పాత నులక మంచం,దాని పక్కన చిరుగులు పట్టిన ఒక చాప ఉన్నాయి. దండెం మీద సరోజ బట్టలు ఉన్నాయి. రంగు రంగుల చీరలు,లో నెక్ జాకెట్లు , ఒక మూడు బ్రాలు ఉన్నాయి. అన్ని తక్కువ రకమైనవి అయినా చూడగానే మూడ్ తెపించేలా ఉన్నాయి.
5 గురు కనీసం కూర్చునే స్థలం కూడా లేదు లోపల. అసలు ఆ లోపల వాతావరణం చూస్తుంటేనే అర్ధం అవుతూ ఉంది ..అది పెద్ద బ్రోతల్ హౌస్ లాగా.ఆ గుడిసె ,నులకమంచం,ఇరుకు స్థలం,రంగు రంగు బట్టలు దండెం మీద ...ఇవ్వాలి చూడగానే రామిరెడ్డి కి గునపం గట్టి పడింది .
రామిరెడ్డి నులక మంచం మీద కూర్చున్నాడు. ఇంకొకరు కూర్చునే ప్లేస్ ఉంది కానీ..అక్కడ ఇంకొక్కరు కూర్చుంటే, మిగతా ఇద్దరు వాళ్ళు కింద కూర్చోవాలి. కాబట్టి,మొహమాట పది ముగ్గురు కింద ఉన్న చాప మీద కూర్చున్నారు. తాటాకు కప్పు అవడం వల్ల చల్లగా హాయిగా ఉంది . కాసేపు నిశబ్దం రాజ్యమేలింది అక్కడ . అపుడు సరోజ కలుగజేసుకొని " ఏంటమ్మా ...పేరంటానికి వచ్చినట్టు కూర్చున్నారు..." అని అంటూ నిర్మలమ్మ వైపు తిరిగి " అబ్బో ..పెద్ద ముత్తైదువా .....నువ్వే ఇట్టా కుసుంటే ...మా పరిస్థితి ఏంటి..." అంటూ మెల్లగా నిర్మలమ్మ భుజం మీద చీర కి ఉన్న పిన్ను తియ్యసాగింది. నిర్మలమ్మ అడ్డు చెప్పలేదు . పిన్ను తీసాక నిర్మలమ్మ తాళిబొట్టు బయటకి లాగి దానికి పెట్టింది ఆ పిన్ను ని సరోజ. ఆ తాళి బొట్టు చూడగానే రామిరెడ్డి లో ఉన్న కామం కట్టలు తెంచుకుంది .
పిన్ను పెట్టగానే పవిట లాగేసింది సరోజ చొరవగా . అప్పటికే నిర్మలమ్మ బుడిపెలు చేదుకొని ఉన్నాయి . పల్చటి జాకెట్ ,లో ఉన్న పల్చటి బ్రా ని దాటుకొని పైకి తేలుతూ కనిపిస్తున్నాయి గుబ్బ మేకుల్లాగా . కనకాంబరం రంగు పల్చటి రవిక, లోపల పల్చటి వైట్ కలర్ బ్రా , చంకలు దాటుకొని బయటకి వ్యాపించిన చెమట ....నిక్కీ ఉన్న చను మొనలు .....రామిరెడ్డి లో గుండె కొట్టుకునే వేగం పెరగ సాగింది ....అతని శ్వాస అతనికే వెచ్చగా అనిపిస్తూ ఉంది . ఇంకా ఆపుకోవడం తన వల్ల కాక , ముందుకి వంగి , నిర్మలమ్మ చేయి పట్టుకొని నులక మంచం మీదకి లాగుకున్నాడు వడుపుగా.
ఆమె మంచం మీదకి రాగానే ,ఆమెని తన వైపు తిప్పుకొని తన తొడల మీద పడుకోబెట్టాడు. అంటే ,నిర్మలమ్మ వేపు భాగం రామిరెడ్డి తొడల మీద ఉంది .తలా కొంచం వెనక్కి వాలినట్టు ఉండటం తో రామిరెడ్డి సపోర్ట్ గ ఎడమ చెయ్యి ఉంచాడు . తొడల మీద పడుకోవడం వల్ల ,నిర్మలమ్మ గుండెలు పైకి ఎగదన్ని నిలబడ్డాయి. ఆమె వైపు కి వేడిగా ఉన్న రామిరెడ్డి గూటం గుచ్చుకోవడం అర్ధం అయింది. మిగతా ముగ్గురు ఆడవాళ్ళ ముందు ,ఇంకా చెప్పాలంటే తన కోడలి ముందు వేరే మగాడి వడి లో , పవిట లేకుండా ,ఎగదన్నిన గుండెల తో ,వాటి మీద పైకి నిక్క పొడుచుకున్న బుడిపెలతో ,పడుకోవడం చాల సిగ్గు గ అనిపించింది. సిగ్గుతో చితికి పోతున్న నిర్మలమ్మ పొట్ట మీద రామిరెడ్డి చేయి పాకడం మొదలయింది. వళ్ళంతా జలదరించినట్టు ఉంది ఆమెకి . కొండా చిలువ పాకుతున్న ఫీలింగ్ . మెల్లగా నిర్మలమ్మ ఎడమ బాయ మీదకి వచ్చి ఆగింది చెయ్యి. నిర్మలమ్మ గుండె దడ అయిదు రేట్లు పెరిగింది. కళ్ళు మూసుకొని ఉంది సిగ్గుతో . రామిరెడ్డి బొటన వేలు, చూపుడువేలు కలిసి నిర్మలమ్మ ఎడమ చన్ను మీద పైకి తేలి ఉన్న ముచ్చికను పట్టేసాయి. మెల్లగా సాగా దీయసాగాడు పైకి కిందకి ఆ ముచిక ని. ఆలా సాగదీసి కొద్దీ అది ఇంకా పొడవు పెరుగుతున్న విషయం నిర్మలమ్మ,రామిరెడ్డి తో పటు ,వల్ల ని పరిశీలిస్తున్న మిగతా ముగ్గురికి స్పష్టం గ అర్ధం అయింది . ఆలా ఒక పది సార్లు బలం గ పైకి లాగి వదిలాడు రామిరెడ్డి . ఇక మావల్ల కాదు అన్నట్టు పూర్తిగా నిక్కి, చేదు కున్నాయి బుడిపెలు. గులక రాళ్ల లాగా గట్టిగ అయిపోయాయి . అపుడు రెడ్డి లాగడం ఆపేసి ,క్యారమ్ బోర్డు లో స్ట్రైకర్ ని కుట్టినట్టు బుడిపేని పక్క నుండి కొట్టడం మొదలెట్టాడు. ఆ దెబ్బకి అవి పక్కకి వంగిపోతూ,మల్లి అదే వేగం లో నిటారుగా లేచి నిల్చోసాగాయి.
అది చుసిన రత్నం " నిర్మల..ఆడవాళ్ళలో ...ని లాంటిది ఉండదు ....ఇంత మదం నీకు ఎలా వచ్చింది ..."అంటూ బుగ్గలు నొక్కుకోసాగింది . అపుడు సరోజ "నిర్మలా గారు..ఏ వయసులో ఇలా ఉంటె..కుర్ర వయసులో ..కార్పించి ఉంటారు..కుర్ర న కొడుకులకి "అనడం తో నిర్మలమ్మ బుగ్గ జువ్వు మంది . అపుడు రత్నం " నిన్ను కన్న మీ అమ్మ కి దండం పెట్టుకోవాలి " అంది రెండు చేతులు పైకి ఎత్తి దండం పెడుతూ.
అపుడు సరోజ " అత్తకేన..లేక కోడలి కి కూడా ఉంటాయా " అంది లావణ్య వైపు డౌట్ గ చూస్తూ. అపుడు రత్నం " తల్లిపోలిక పిల్ల కి వస్తుంది...కోడలికి ఎలా ఉన్నాయో ..మనకెలా తెలుస్తుంది " అంది కొంచం కొంటెగా. అపుడు సరోజ " అనుమానం వచ్చినపుడే నివృత్తి చేసుకోవాలి వదిన " అంది రత్నం తో. అపుడు రత్నం " ఛీ..వదిన ఏంటే లంజ...నువ్వు ని లంజ వరసలు " అని కాసురుకొని ,లావణ్య వైపు తిరిగి " ఏ రోజు అయినా ఉంటదా మాకు..దర్శనం " అంది మెల్లగా లావణ్య కాళ్ళ లోకి చూస్తూ . నిజానికి రత్నం, లావణ్య ని చాల ప్రేమగా చూసుకుంటుంది. ఆమె మనసు బాధ పేదల ఒక్క మాట కానీ,ఒక్క పని కానీ చెయ్యదు . అలంటి రత్నం అంట ప్రేమగా అడగడం తో ,ఏమి చెప్పాలో అర్ధం కాక నిర్మలమ్మ వైపు చూసింది లావణ్య. నిర్మలమ్మ ,లావణ్య వైపు అరకన్నులతో చూస్తూ ...మెల్లగా కనురెప్పలు కొట్టింది. అంతకన్నా చెప్పే స్థాయి లో ఆమె లేదు . ఎందుకంటె అప్పటికే రామిరెడ్డి చేయి లంగాలో లో ఉంది కదులుతూ . నిర్మలమ్మ చాల బలహీనమైన స్థితి లో ఉంది . లావణ్య కి కూడా ఇదే సరియైన సమయం అనిపించింది . ఎందుకంటే ,మాములు అయిపోయాక మళ్ళీ ఆమె అత్త ఎలా ఉంటుందో తనకి తెలియదు. ఇపుడు అయితే ఆమె కూడా మైకం కమ్మి ఉండటం తో , వెంటనే రత్నం వైవు తిరిగి " మీ ఇష్టం ఆంటీ...మీరు అడిగితేయ్ కాదంటానా " అంది ప్రేమగా . అపుడు రత్నం ,లావణ్య ని దగ్గరకి తీసుకొని నుదిటి మీద గాఢం గ ముద్దు పెట్టింది. అపుడు లావణ్య కి తల్లి ప్రేమ కనిపించింది . రత్నం కోసం ఏమి అయినా చెయ్యొచ్చు అనిపించింది . అపుడు రత్నం లావణ్య ని వదిలి నిలబడి , చీర విప్పి అక్కడ ఉన్న దండెం మీద వేసింది. ఆమె ఆలా ఎందుకు చేసిందో లావణ్య కి అర్ధం అయింది. ఎందుకంటే , లావణ్య ఫ్రీ ఆవలి అంటే రత్నం కోఆపరేషన్ కావాలి. రత్నం నార్మల్ గ ఉంటె,లావణ్య లో ఉన్న బిడియం పోదు . అదే సమయం లో సరోజకి లావణ్య మీద చులకన భావం రాకూడదు కాబట్టి ,రత్నం ముందు తనని తాను ఆలా చేసుకుంది. అపుడు లావణ్య కూడా లేచి నిలబడి మెల్లగా చీర విప్పి దండెం మీద వేసింది.
సరోజ వెనక నుండి లావణ్య జాకెట్ హుక్స్ విప్పడానికి చెయ్యి పెట్టబోగా ,రత్నం సర్జ చెయ్యి మీద కొట్టి " నువ్వు నోర్ముసుకో...లావణ్య కి ఎలా అనిపిస్తే ఆలా చేయనియ్యి "అంది లావణ్య కి ఫుల్ సపోర్ట్ ఇస్తూ. మొదటిసారి లావణ్య చీర లేకుండా ఇంకో నలుగురి ముందు నిలబడి ఉంది . అత్త వైపు చూడాలంటే భయం అనిపించింది లావణ్య కి ఆ పోసిషన్ లో . డైరెక్ట్ గ కాకుండా మెల్లగా ఓరకాంతితో అత్త వైపు చూసింది . రామిరెడ్డి అత్త గుండెల మీద మొహం ఆనించి ...బుడిపెలని జాకెట్ పైనుండే పళ్ళ తో పెట్టేసి, మెల్లగా కొరుకుతూ నాలుకతో పొడుస్తూ ఉన్నాడు . సడన్ గ బుడిపేని వదిలి నిర్మలమ్మ ని లేపి నిలబెట్టాడు . వెంటనే నిర్మలమ్మ కళ్ళు తెరిచింది అర్ధం కాక . లావణ్య తన రెండు చేతులు గుండెలకి అడ్డం పెట్టుకుంది. రామిరెడ్డి వెంటనే నిర్మలాని లాగి తన వడిలో కూర్చోపెట్టుకొని, చేతులు ముందుకు తెచ్చి...హుక్స్ విప్పసాగాడు . చాల వేగం గ హుక్స్ తపించాడు . కుడి చెయ్యి పైకి లేపి ...జాకెట్ కి పైకి నెట్టాడు . ఏమి జరగబోతుందో అందరికి అర్ధం అయింది. రామిరెడ్డి వెనక నుండి నిర్మలమ్మ కుడి చంక లోకి మొహం పెట్టి ...పర పరా నాకసాగాడు . చంకలో నుండి, చెమట ,సెంటు కలిసిన మత్తు అయిన వాసనా గుడిసె నిండా వ్యాపించింది . నిర్మలమ్మ కళ్ళు మళ్ళా అరమోడ్పులయ్యాయి . వెనక్కి తలా వాల్చేసి రామిరెడ్డి భుజం మీద అనుకుంది .
అపుడు మళ్ళా లావణ్య కి ధైర్యం వచ్చింది అత్త మొహం లో కామ భావాలు చూసి . అపుడు రత్నం సైగ చేసింది లావణ్య కి రెడ్డి దగ్గరకి వెళ్ళమన్నట్టు . లావణ్య కొంచం బిడియపడుతూ ఉండగా , రత్నం లావణ్య ని తన కౌగిలి లోకి ప్రేమగా తీసుకుంది . అలాగే పట్టుకొని గువ్వా పిల్లని పట్టుకున్నారు,సున్నితం గ పట్టుకొని మెల్లగా నడిపించుకుంటూ రామిరెడ్డి మంచం దగ్గరకు తీసుకొచ్చింది . లావణ్య , రత్నం భుజం కరుచుకొని వదలడం లేదు . అపుడు రత్నం మెల్లగా లావణ్య వీపు మీద తట్టింది పర్వాలేదు అన్నట్టు .
అపుడు లావణ్య కొంచం పట్టు సడలించింది . ఇదంతా చూస్తున్న సరోజ " అబ్బా...ఏమి నటిస్తున్నారు ర బాబూ..ఇది రంకులాటలాగా లేదు ...ఎదో శోభనానికి కన్నె పిల్లని పంపుతున్నట్టు ఉన్నది..ఆల్రెడీ అత్త కోడళ్ళకి పెళ్లి అయి పిల్లలు కూడా ఉన్నారు...ఇప్పుడేదో పెద్ద పతితుల్లాగా ...అబ్బా ...మీకు అట్టా సాగుతుంది మరి " అంది . అపుడు రత్నం సరోజ వైపు చూసి " నువ్వు ఉండేవే కాసేపు " అంది నవ్వుతు.
అపుడు సరోజ " ఏంటి వదిన ఉండేది కాసేపు...మీ మామ కడ్డీ చూడు ...పంచె ని చించేలా ఉంది...ఇక్కడ కొత్త పంచె కూడా దొరకదు ....ఆటో వెనక ఐరన్ రాడ్లు తీసుకెళ్లినట్టు...లేచిన బారు ని అలాగే పెట్టుకొని తీసుకెళ్లాలి..మీ ఊరికి " అనేది పెద్దగా పగలబడి నవ్వుతు. ఆ మాట కి లావణ్య కి కూడా నవ్వు ఆగలేదు...ఆ దృశ్యాన్ని మనసులో ఊహించుకొని . లావణ్య నవ్వడం తో కొంచం బిడియం తగిందని సంతోషపడింది రత్నం.
లావణ్య పక్కన కూర్చున్న విషయాన్నీ కూడా గమనించలేదు రెడ్డి,నిర్మలమ్మ . రామిరెడ్డి కి నిర్మలమ్మ చంక లోని మెత్తటి కండ నోటి నిండా కుక్కుకొని చిన్న పిల్లలు ఐస్ మొత్తం నోటినిండా పెట్టుకొని చుబుకుతున్నట్టు చుబుకుతుంటే...ఆ దెబ్బ కి నిర్మలమ్మ కి మైకం వచ్చిన దానిలా రామిరెడ్డి భుజం మీదకి వాలిపోయి..బలహీనమైన స్థితి లో ఉంది. మాట్లాడటానికి గొంతు కూడా పెగలడం లేదు...రత్నం ని పిలిచి రెడ్డి ని పక్కకి తియ్యమని చెప్పాలని ఉన్న, గొంతు కీచుపోయినట్టు ఉంది. తన జీవితం మొత్తం మీద ఇంత బలహీనం గ ఉండటం ఇదే మొదటి సారి. సరిఅయిన మగవాడి చేతిలో పడితే , ఆడదాని పరిస్థితి ఎంత బలహీనం గ ఉంటుందో అపుడు అర్ధం అయింది నిర్మలమ్మకి . అసలు కార్యం మొదలవ్వకుండానే ..ఇంత బాగా తృప్తి పరచవచ్చా..అని ఆశ్చర్యపోయింది ఆమె.
అపుడు రత్నం, రెడ్డి చెవిదగ్గరకి వంగి మెల్లగా " మావ...ఒకసారి పక్కకి చూడు.." అంది . అప్పటిదాకా వేరే ప్రపంచం లో ఉన్న రామిరెడ్డి హఠాత్తుగా ఈ లోకం లోకి వచ్చాడు. స్పృహ లోకి అయితే వచ్చాడు కానీ చంకలో కండ ని మాత్రం నోటి నుండి తియ్యలేదు. చుబాకడం ఆగిపోవడం తో నిర్మలమ్మ కూడా రెడ్డి భుజం మీద నుండి తలని ముందుకి లేపి..ఏంటి అన్నట్టు చూసింది . పక్కన చీర లేకుండా ఎర్ర జాకెట్టు , పింక్ కలర్ లంగా లో లావణ్య కూర్చుకీ ఉంది . గబుక్కున రెడ్డి నోట్లో నుండి చంక ని విడిపించుకొని ,చెయ్యి దించి జాకెట్టు సరిచేసుకోబోయింది.
అత్తయ్య ముందు ఆలా ఉండడానికి లావణ్య కి చాల భయం గాను, బిడియం గాను ఉంది. కానీ ఎలా..ఎంజాయ్ చెయ్యాలి అని మనసులో ఉన్న..ఏదో అవుతున్న భావన. అత్తాకోడళ్లు చాల క్లోజ్ గ ఉన్న, తీరా ఇక్కడిదాకా వచ్చేసరికి మల్ల అదే భయం,బిడియం. అత్తయ్య తన గురించి చేదుగా అనుకుంటుందేమో అన్న భావన లావణ్య మనసులో బలం గ ఉంది. ఎందుకంటే , ఏ సంతోషం కొంచం సేపటి తరవాత అయిపోతుంది. కానీ, మిగతా జీవితం లో , తన కుటుంబ జీవితం లో , అత్తయ్య ముందు ఎలా ఉండాలి? ...ఇంతకూ ముందు ఉన్నంత విలువ ,గౌరవం తరవాత ఉంటాయా..అని మనసుని అడిగితే ,ఖచ్చితం గా ఉండవు అనే సమాధానం వస్తోంది. ఏమి తేల్చుకోలేని నిస్సహాయ స్థితి లో బిక్క చచ్చిపోయి ,మొహం పాళీ పోయి కూర్చున్న లావణ్య ని చూసి అత్తయ్య మనసు చివ్వుక్కుమంది.
ఎందుకంటే, మొదట్లో ,తాను కూడా ఇలాంటి ఆలోచనలతోనే చాల ఇబ్బడిని పడింది . అసలు మొదటిసారి ,రెడ్డి తో కాశీలి ఉన్నపుడు ,లావణ్య కంట పడగానే ప్రాణం పోయినట్టు అనిపించని తనకి. కానీ, ఆ తరవాత లావణ్య ఇచ్చిన ధైర్యం, సపోర్ట్ వల్లనే ఇలా సంతోషాన్ని అనుభవించగలుగుతోంది . అలాంటిది, ఇపుడు లావణ్య కి అలాంటి సమస్య వచ్చినపుడు ,తోడుగా ఉండటం కనీస న్యాయం అనిపించింది నిర్మలమ్మ కి. కానీ, కొడుకు జీవితం ఏమి అవుతుందో అని ఎక్కడో మూలాన ఒక ఆలోచన. తనకి అంటే ఎలాగూ వయసు అయిపొయింది. ఇపుడు కొత్తగా వచ్చే సమస్యలు అంతగా ఉండవు. కానీ, కోడలు అలాకాదు. ఇంకా చాల జీవితం చూడాలి. ఇంట్లో చిన్న బిడ్డ ఉంది . ఇన్ని ఆలోచనల మధ్య నిర్మలమ్మ కూడా సరియైన నిర్ణయం తీసుకోలేక సత మత మవుతూ ఉండిపోయింది. ఒక్కసారిగా అక్కడ ఉన్న వాతావరణం మారిపోయింది.
అత్తాకోడళ్లలో ఉన్న కామ ఆలోచనల స్థానం లో కుటుంబ విలువలు వచ్చి నిలుచున్నాయి. వాళ్ళ ఇద్దరి ముఖ భావాలూ చూడగానే, రామిరెడ్డి కూడా చల్ల బడిపోయాడు .అలాగే మంచం మీద వెనక్కి వాలిపోయి నిరాశగా పడుకున్నాడు. రత్నం కి కూడా ఏమి చేయాలో అర్ధం కానీ పరిస్థితి. ఎందుకంటే,వాళ్లిద్దరూ ఉత్సాహం గా ఉంటె, తాను ఏమి అయినా చెయ్యగలదు. కానీ అసలు వల్లే ఆలోచనలో పదిథెయ్, తాను ఏమి చేయలేని స్థితి కి వెళ్ళిపోయింది .
లావణ్య అలాగే రత్నం ని కరుచుకొని ఉండి పోయింది కదలకుండా. నిర్మలమ్మ జాకెట్టు హుక్స్ పెట్టుకుంటూ " లావణ్య..ఒకసారి బయటకి పద"అని చెప్పి చీర సరిచేసుకొని బయటకి వెళ్లి నిలబడింది. లావణ్య కి చాల భయం అనిపించింది. గబా గబా చీర చుట్టుకొని బయట గుడిసె పక్క గా నిలబడి ఉన్న అత్తయ్య దగ్గరకు వెళ్లి తలా దించుకొని నిలబడింది.
అపుడు నిర్మలమ్మ " లావణ్య..మనం చేస్తుంది..తప్ప ..కాదా..అని అడిగితే ...ఖచ్చితం గా తప్పే...కానీ...ఏదో తెలియని బలహీనత ...నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకోలేని దశ కి వచనేమో అనిపిస్తుంది అప్పుడప్పుడు ...కానీ...నే పరిస్థితి ఆలా కాదు...ఇంకా చిన్న వయసు..పెద్ద జీవితం...మరి ఇవన్నీ మైంటైన్ చేయగల సెల్ఫ్ కంట్రోల్ ఉండ నీకు " అని అడిగింది సూటి గా . అపుడు లావణ్య " అత్తయ్య..మీరు ఎలా చెప్తే ఆలా చేయడానికి నేను సిద్ధం...నాకు వీటన్నింటికన్నా మన కుటుంబం ముఖ్యం...ఇవి అన్ని తాత్కాలిక సంతోషాలు కానీ...అంతకన్నా ఏమి కాదు.." అని అనగానే , నిర్మలమ్మ ,లావణ్య ని దగ్గరకి తీసుకొని నుదుటి మీద ముద్దు పెట్టుకొని " సరే లావణ్య...నీకు చాల మెటురిటి ఉండి అని నాకు తెలుసు..ఇంకా చెప్పాలంటే ..న కన్నా కూడా ఇంకా లోతుగా గొప్పగా ఆలోచిస్తావు నువ్వు...హాయిగా అనుభవించు...అదే సమయం లో సెక్స్ వద్దు...ఎందుకంటే..బాబు ఉన్న....." అని అంతుందా గానే లావణ్య అందుకొని "నాకు తెలుసు అత్తయ్య..హద్దులు దాటను" అని అనగానే , అపుడు నిర్మలమ్మ " సరే..పద..మన వాళ్ళ వాళ్ళందరూ బాధ పడటం నాకు ఇష్టం లేదు..నాసపోర్ట్ నీకు ఎపుడు ఉంటుంది..." అని వేపు మీద తట్టి లోపలి కి వెళ్ళింది .
లావణ్య కి మనసులో ఉన్న భారం అంట దిగి పోయినట్టు ఉండి. మబ్బు కరిగి వర్షం కురిసి,వెలసిపోయినట్టు నిర్మలంగా గా ఉండి . తాను కూడా అత్తయ్య ని అనుసరిస్తూ నెమ్మదిగా లోపలి వెళ్ళింది. వెళ్ళింది కానీ...బాగా చొరవ తీసుకోలేకపొతున్ది.. అది గమనించిన నిర్మలమ్మ ,ఎలా అయినా లావణ్య ని ఫ్రీ చేయాలి అనుకుంది.
వెంటనే రామిరెడ్డి దగ్గరకి వెళ్లి " ఏంటి లావణ్య...మీ మామ ఇలా డల్ అయిపోయాడు...దేనికి నువ్వేమి చేయలేవు" అంటూ అప్పటికే మంచం మీద డల్ గా పడుకొని ఉన్న రామిరెడ్డి మీదకి వంగి ,బుగ్గ మీద చిన్నగా కొరికింది నిర్మలమ్మ. రామిరెడ్డి కి మల్లి సంతోషం వేసింది . అపుడు నిర్మలమ్మ రామిరెడ్డి చొక్కా గుండీలు విప్పుతూ ,"లావణ్య..ఒకసారి ఇటు రామ్మా "అంటూ , రెడ్డి ఎడమ వైపు కంది గింజలుగా గట్టిగ ఉన్న బుడిపేని నాలుకతో మెల్లగా తడుముతూ , రెండవ బుడిపేని లావణ్య కి చూపించింది. విషయం అర్ధం అయినా లావణ్య , రెండో వైపుకి వెళ్లి ముందు కు వంగి " ఏంటి..మామ...ఇలా అయిపోతే ఎలా...మా అత్తచూడు..ఎంత బాధ పడుతుందో" అంటూ తన నాలుక కొన బయట పెట్టి , కంది గింజ మీద అటు ఇటు రెండు సార్లు రాపాడించింది . ఆ దృశ్యం చూస్తున్న రత్నం కి రెండు కళ్ళు చాలలేదు .మంచం మీద రెడ్డి మామ. అత్తాకోడళ్లు ఇద్దరు , చెరొక బుడిపేని చప్పరించే దృశ్యం.
అపుడు సరోజ లేచి వెళ్లి, " ఇలా అయితే..కథలో రసపట్టు ఉండదు..కానీ..మీ చీరలు ఇటు ఇయ్యందే పతివ్రత లారా " అంటూ ,ఇద్దరి కుచ్చిళ్ళు తపించి చీరలు విప్పేసింది. దానికి అత్త కోడళ్ళు సహకరించారు .
