Chapter 120


அந்த இரவு - அவன் மலரை அடித்துத் துவைத்து ஓத்து நன்றாகக் கசக்கிப் பிழிந்துவிட்டான்.

வெளியே விடிவதுபோல் இருந்தது. உள்ளே மலரின் குண்டிகளில் தீபாவளியும் புண்டையில் பொங்கலும் கொண்டாடிவிட்டான் டேனியல். அவளைக் குனியவைத்தும், மல்லாக்கப் படுக்கவைத்தும், தனக்கு மேலே உட்கார வைத்தும், திருப்பித் திருப்பிப்போட்டு நன்றாக ஓத்துத் தள்ளிவிட்டான்.

பெரிய இடத்துப் பெண்ணாச்சே அவளுக்கு வலிக்குமே என்று அவன் கொஞ்சம்கூட வருத்தப்படவில்லை. அவள் உடம்பெல்லாம் சிவக்குமளவுக்கு அடி, கடி.

மலர் அவனுக்கு முழுவதுமாக தன்னை அர்ப்பணித்திருந்தாள். அவன் கொடுத்த சுகத்தால் அவனுக்கு அடிமை ஆகியிருந்தாள். அவன் சொல்கிறபடியெல்லாம் தூக்கிக் காட்டி ஓல் வாங்கினாள். சுகம் அனுபவித்தாள். ஆஹா ஆஹா என்ன சுகம் என்ன சுகம் என்று ஆசையோடு அனுபவித்தாள். சொர்க்கத்தில் மிதந்தாள்.

கடைசியாக அவன் அவளை தூக்கி வைத்துக்கொண்டு, அவள் அழகுப் புண்டைக்குள் ஓத்துத் தள்ள, மலர் அவனுக்கு முழுமையாக அடிமையானாள். தான் யார் என்பதை மறந்து, அவனைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு, அவனுக்கு முத்தங்களாய் கொடுத்து, தன் புண்டையில் அவன் கொடுத்த குத்துக்களை ஆசைதீர வாங்கிக்கொண்டாள்.

ஓத்து முடித்து, அவன் எழுந்து ஒரு சிகரெட் பற்றவைத்தான். மலர், அந்த அழுக்குக் கட்டிலில், எழுந்திரிக்க முடியாமல், புண்டையிலும் வாயிலும் அவன் விந்துகள் வழியக் கிடந்தாள். அவன் தனது புண்டையிலிருந்த கொழுப்பையெல்லாம் எடுத்து, தன்னை ஒரு சாதாரண மலராகப் படுக்கவைத்திருப்பதை உணர்ந்தாள்.

அவன் கண்கள் மூடி புகைவிட்டுக்கொண்டிருக்க, மலர் அவன் தன்னை இஷ்டத்துக்கு இழுத்து இழுத்துப் போட்டு ஓத்துவிட்டதை நினைத்துக்கொண்டு கிடந்தாள். உதட்டில்... அவன் கடித்து வைத்திருந்ததை வருடிப் பார்க்கும்போது, விரலில் போட்டிருந்த திருமண மோதிரத்தைப் பார்த்தாள். ராஜ்ஜின் ஞாபகம் வந்தது. சட்டென்று, இப்படி தப்பு செய்துவிட்டோமே என்று பக்கென்று இருந்தது. கண்களை மூடிக்கொண்டாள்.

அவள் தாலியை வீட்டில் வைத்துவிட்டு, வெறும் வைர செயினோடு வந்திருந்தாள். கழுத்தில் தடவிப்பார்த்தாள். அது அவள் கழுத்தில் இல்லை. புகை விட்டுக்கொண்டே அவன் சொன்னான்.

என்கிட்டே இருக்கட்டும். ஹி ஹி....

எல்லாரும் என்மேல் எவ்வளவு மதிப்பு வைத்திருக்கிறார்கள்..... அனால் இவன் என்னை இப்படி படுக்க வைத்துவிட்டானே என்று நினைக்க நினைக்க அவளுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது. ஒரு தேவிடியாபோல் அவனுக்கு காட்டி காட்டி ஓல் வாங்கியதை நினைக்க நினைக்க அவளுக்கு வேதனையாக இருந்தது.

என்னடி திருட்டுத் தேவிடியா இன்னொரு ரவுண்ட் போலாமா? என்று அவள் புண்டையில் சத்தென்று அடித்துக் கேட்டுக்கொண்டே பாத்ரூம் போனான் டேனியல். மலருக்கு அவமானமாக இருந்தது.

எதற்கெடுத்தாலும் புண்டையில் அடிக்கிறான். எப்படியெல்லாம் இதை மூடி மூடி பாதுகாத்து வைத்திருந்தேன்?? ச்சே... இன்று இஷ்டத்துக்கு இவன் அதில் தட்டிப் பார்க்கிறான். தேவிடியாவிடம் பேசுவதுபோல் அதில் அடித்து அடித்து பேசுகிறான். நானும் அவன் அடிக்கும்போதெல்லாம் காட்டிக்கொண்டு கிடக்கிறேன்.

ராஜ் என்ன மன்னிச்சிடு ராஜ். கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி நீ செஞ்ச தப்புக்களை நெனச்சிக்கிட்டு, தப்பா முடிவெடுத்து இவன்கிட்ட சோரம்போயிட்டேன். என்ன யாராவது நல்லா ஓழ்த்து விடமாட்டாங்களா என்று ஏக்கத்தோடு அலைந்து திரிந்தேன். அதை பயன்படுத்திக்கொண்டு இன்று இதோ.... இவன் என்னை பதம் பார்த்துவிட்டான். உன்னுடைய மலரை கசக்கிப் போட்டுவிட்டான்.

டேனியல் வந்ததும் வராததுமாய் பூலை துடைத்துவிட்டு அவளை ஊம்பச் சொன்னான்.

நேரமாயிடுச்சு... நான் போறேன்.

இன்னொரு தடவை படுத்துட்டுப் போ

போன ரவுண்டுக்கும் இப்படித்தான் சொன்னான். வலிக்குது என்று சொன்னாலும் கேட்க மாட்டேங்குறான்.

இல்ல.. வீட்டுல தேடுவாங்க. நான் போகணும். விடியப்போகுது

சரி ஊம்பி விட்டுட்டு கிளம்பு

உ..உன் பேர்......

அவன் சிரித்தான். இந்த தெவிடியாவுக்கு பேர் வேணுமாம். பேர்...... என்று பெரிதாகச் சிரித்தான். பூலை அவள் வாயில் வைத்துத் தட்டினான்.

மலர் அவனுக்கு ஊம்பிவிட்டாள். அவனுக்கு காரியம் ஆகிவிட்டது. இனிமேல் அவன் சொல்கிறபடியெல்லாம் நான் கேட்கவேண்டும். அடுத்தவனிடம்.... படுக்கிற வரைக்கும்தான் பெண்ணுக்கு மரியாதை.

ஊம்பி முடித்து, அவன் விந்துகளை வாங்கிக்கொண்டதும் அவன் திருப்தியாக அவளைப் பார்த்தான்.

உன்ன மாதிரி நல்லா ஊம்புற ஒரு தேவிடியாவை நான் பார்த்ததே இல்லடி என்றான். மலர் தலையைக் குனிந்துகொண்டாள்.

அவன் ஆடைகளோடு தொங்கிய தன் கவுனை எடுத்துப் போட்டுக்கொண்டாள். ஹேண்ட் பேக் எல்லாம் நேற்று அந்த பயந்தான்கொள்ளியோடு வந்ததால் அவன் காரிலேயே கிடந்தது. அது எண்ணானதோ என்று பார்க்கவேண்டும். கேஷ் நிறைய இருந்தது. கார்டுகள்... இத்யாதிகள்.. ச்சே.... காமத்தில் இதையெல்லாம் மறந்து.... இப்போது வீட்டுக்குப் போகக்கூட பணமில்லாமல்.... போட்டிருந்த வரை செயினையும் இழந்தாச்சு. இந்நாள் வரை காப்பாற்றி வைத்திருந்த எனக்கே உரிய கெத்தையும் திமிரையும் இழந்தாச்சு

flash drive ஐ எடுத்துக்கொண்டு, அவனைப் பார்த்தாள். பாவமாகக் கேட்டாள்.

காசு வேணும்....

அவன் சிரித்துக்கொண்டே தன் பர்ஸிலிருந்து பணம் எடுத்தான்.

உன்னோட ரேட்டு எவ்வளவுன்னு சொல்லு தர்றேன்

அவள் அமைதியாக நின்றாள். அவன் ஒரு ஆயிரம் ரூபாயை எடுத்து அவள் க்ளீவேஜில் சொருகினான். அது கீழே விழுவதுபோல் இருந்தது.

ஒரு நிமிஷம். உன் கவுனை தூக்கிப் பிடிச்சுக்கோ

வேணாம்... நான் போகணும்

அடச்சீ தூக்கிப் பிடி. தெவிடியாளுக்கு ஆசையைப் பாரு

அவள் எதுவும் பேசாமல் தூக்கிப் பிடித்துக்கொள்ள, அவன் அங்கு கிடந்த ஒரு கயிறை எடுத்து அவள் இடுப்பில் கட்டினான். அதில் அந்தப் பணத்தைச் சொருகினான்.

ராஜ், இடுப்புச் செயின் போட்டு அழகு பார்த்த இடுப்பு....! - மலர் கண்களை மூடிக்கொண்டாள்.

கவுனை கீழே போடப்போனாள். அவனோ வெயிட், வெயிட் என்று அவள் புண்டையில் தட்டினான். வேகமாய் போய் ஒரு ஸ்கெட்ச்சை எடுத்தான். தூக்கிப் பிடித்தபடியே நின்றுகொண்டிருந்த மலரின் குண்டியில் ஒரு அடி கொடுத்தான்.

மலர் வலியை தாங்கிக்கொண்டு நின்றாள். அவன் தொடர்ந்தான்.

ஆட்டோக்காரன் உன்ன நேத்து யார் வச்சிருந்தான்னு கேட்டா அவனுக்கு இதை காட்டு என்ன?? என்று சொல்லிக்கொண்டே அவளது குண்டிகளில் தன் பெயரை எழுதினான். அவளது குண்டி ஓட்டைக்குக் கலரடித்தான். அவளை ஒரு ஷேர் ஆட்டோவில் அனுப்பிவைத்தான்.

உலகம் விடிவதற்குத் தயாராக இருக்க, மலர், கண்களில் கண்ணீரோடு அந்த ஆட்டோவில் உட்கார்ந்திருந்தாள்.

ச்சே... ஒரு இரவில் என்னவெல்லாம் நடந்துவிட்டது!!!!

அவளுக்கு உடம்பெல்லாம் வலித்தது. ஏக சிவந்திருந்தது.

நேற்று முதல் ரவுண்ட் முடிந்ததுமே புண்டை அரிப்பு அடங்கிவிட்டது. அத்தொடவாவது கிளம்பியிருக்கலாம். அவன் எங்கே விட்டான்? இன்னொரு ரவுண்ட் இன்னொரு ரவுண்ட்னு சொல்லி... ச்சே

கண்ணீர் கட்டிய கண்களோடு ஆட்டோவில் தலைசாய்த்து சோகமாக உட்கார்ந்திருந்தாள் மலர். அவன் தன்னை சூத்தடித்தது அவள் நினைவுக்கு வந்தது. வலிக்குது... வலிக்குது... ப்ளீஸ் ப்ளீஸ் வேணாம் வேணாம்னு எவ்வளவு கெஞ்சினேன்...!! அனால் அவன் கேட்கவே இல்லையே. வலியில் துடிச்சு அழுதேன். வேணாங்க வேணாங்க எடுத்துடுங்கன்னு அழுதேன். கொஞ்சம் கூட இரக்கம் இல்லாம முழுசா உள்ள விட்டு ஓத்துட்டுத்தான் விட்டான்.

மலருக்கு.... அவன் தன் மேடு பள்ளங்களையும் ரகசிய இடங்களையும் துவம்சம் செய்த காட்சிகள் ஒவ்வொன்றாய் நினைவுக்கு வர, என்ன மன்னிச்சிடு ராஜ்! என்று கண்களை மூடிக்கொண்டாள்.

சீனு -

வினய் கைதான நிகழ்வில் -

தீபாதான் நிஷாவிடம் சீனுவைப் பற்றிப் பேசினாள். தானும் சீனுவும் அங்கே வந்தது எப்படி என்று சொன்னதும், சீனு தனக்குப் பின்னால் ஓடி வந்திருக்கிறான் என்பது நிஷாவுக்குப் புரிய, அவனை வியப்பாக ஒரு பார்வை பார்த்தாள்.

சீனுவுக்கு அந்த ஒரு பார்வையே போதுமானதாயிருந்தது. வலியெல்லாம் மறைந்து வானத்தில் பறந்தான். அந்தப் பார்வையை... வீட்டுக்குப் போனதும் அப்படியே வரைந்து வைத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று மனதுக்குள் பதிந்துகொண்டான்.

அன்று ஹாஸ்பிடலில் நிஷா தன்னிடம் பழைய நிஷாபோல் நன்றாகப் பேசியது தன் அம்மா பார்வதிக்கு எந்த சந்தேகமும் வரக்கூடாது என்பதற்காகத்தான் என்பதைப் புரிந்துகொண்டான். அம்மா மூலம்தான் அவளிடம் பேசமுடியும் என்று, பார்வதியை அவளுக்குப் போன் போடச்சொல்லி நடுவில் இவன் பேசினான்.

நிஷா உனக்கு கல்யாணமாமே

நிஷா மறுமுனையில் அமைதியாக இருந்தாள்.

நிஷா...

நீ எப்படியிருக்க?

நல்லாயிருக்கேன் நிஷா. உன்கிட்ட பழைய சீனுவா நடந்துக்க, உன்ன சந்தோஷமான முகத்தோட பார்க்க, உன்கூட பழையபடி பேசிப் பழக, ஆசையா இருக்கேன் நிஷா.

சீனு.. நீ இப்படியே பேசிக்கிட்டு, லைஃப்ல எந்த முன்னேற்றமும் இல்லாம திரிஞ்சேன்னா எனக்குத்தான் உன்ன கெடுத்துட்டேனோன்னு குற்ற உணர்ச்சியா இருக்கும். என்மேல உண்மையிலேயே பாசம் இருந்தா நான் சொல்றதை செய்வியா?

சொல்லு நிஷா. நான் செய்றேன். இந்த தடவை கண்டிப்பா செய்றேன்.

அன்னைக்கு ஹாஸ்பிடல்ல சொன்னதுதான். நீ நிறைய பணம் சம்பாதிக்கனும். அம்மா அப்பாவை நல்லா பார்த்துக்கணும். வீணாவிடமோ காமினியிடமோ உதவி கேட்காமல் உதவி பெறாமல் நீயே உழைத்து சம்பாதிக்கனும்.

சீனு அமைதியாக இருந்தான். ஒரு நல்ல வேலைக்காக காமினியிடம்தான் உதவி கேட்கவேண்டும் என்று அவன் நினைத்திருந்தான்.

சீனு....

சொ..சொல்லு நிஷா

பார்வதியக்காவை எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்டா. நான் அவங்களுக்கு எவ்வளவு பணம் வேணும்னாலும் கொடுப்பேன். ஆனா அது இல்ல அவங்களுக்கு உண்மையான சந்தோசம். நீ. நீ நல்லாயிருக்கிறதுதான் அவங்களுக்கு சந்தோசம். எனக்கு சந்தோசம்.

நான் உழைக்கிறேன் நிஷா. ஆனா நீ என்கூட பேசாம இருக்காதே நிஷா ப்ளீஸ்

நீ முதல்ல work. Earn. அப்புறம் பார்க்கலாம்

நான் earn பண்ணிட்டா என்கிட்ட பேசுவியா பழகுவியா ம்?

நீ ஒரு கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டு செட்டில் ஆனபின்னாடி.

சீனு அமைதியாக இருந்தான்.

என்ன சொல்றது கேட்குதா?

ம்....

குட்.

பட் நீ என்கிட்ட பழையபடி பேசுவேன்னு சொல்லியிருக்கே. ப்ராமிஸ்???

இப்போது நிஷா அமைதியாக இருந்தாள்.

ப்ராமிஸ்? - சீனு மறுபடியும் கேட்டான்.

ப்ராமிஸ். - நிஷா அழுத்தமாகச் சொன்னாள்.

சீனு, ஒரு வெறியோடு போனை வைத்தான். நிஷா நீ சொல்றமாதிரி நான் வாழ்ந்து காட்டுறேன். அப்புறமா உன்ன வந்து பார்க்குறேன்!

சீனு வெறியோடு வேலை பார்த்தான். துபாயிலிருந்து ஒரு நல்ல offer வந்தது. ஆனால் அம்மா அப்பாவை விட்டுவிட்டு எப்படிப் போவது?

பார்வதியை போன் போட்டு கேட்கச்சொன்னான். இதில் சீனுதான் முடிவெடுக்கவேண்டும் என்று நிஷாவிடம் இருந்து பதில் வந்தது. சீனு, அம்மா அப்பா கூட இருந்து அவர்களையும் பார்த்துக்கொண்டு, வேலையையும் பார்த்துக்கொள்வதே சிறப்பு, இதையே நிஷா விரும்புவாள் என்று முடிவெடுத்தான்.

அவனது அலுவலகம் சிறியது என்றாலும் இவனுக்கு பொறுப்புகள் அதிகமாயிருந்தன. நல்ல பெயர் எடுத்தான். ஆனால் அவனுக்குள், அந்த inner desire மட்டும்... அப்படியே இருந்தது.

என்றாவது ஒருநாள் நிஷா என்னை நினைக்கவேண்டும். நான் சொன்னதற்கு மதிப்பு கொடுத்திருக்கிறாயே பரவாயில்லையே நீ கிரேட் சீனு.... என்று என்னை பாராட்ட வேண்டும். கடைசியாக ஒருமுறை அவளை படுக்கையில் புரட்டிப் புரட்டிப் போட்டு ஓத்து, இத்தனை நாள் தவிப்புக்கு, காயங்களுக்கு மருந்து போடவேண்டும்.

நிஷா... இவ்வளவு வீம்போடு இருக்கும் உன்னை இன்னும் ஒருதடவை ஓக்கணும்டி. நான் தப்பு பண்ணிட்டேன் சீனு தப்பு பண்ணிட்டேன் என்ன நல்லா ஓழுடா ஓத்து சந்தோசம் கொடுடான்னு நீ என்கூட படுத்து சுகம் அனுபவிக்கனும் நிஷா. நான் உன்ன டாகி பொசிஷன்ல நிக்க வச்சி உன் அழகான கைகளை பிடிச்சிக்கிட்டு, இனிமே இப்படி செய்வியா நிஷா இனிமே இப்படி செய்வியா நிஷான்னு கேட்டுக்கிட்டே உன்ன ஓக்கணும் நிஷா

நான் நல்லாயிருக்கிறது பார்த்து நீயே என்ன தேடிவந்து என்கிட்டே படுப்ப பாரேன்!

இதை நினைக்கும்போதே அவனுக்கு ஜிவ்வென்று இருக்கும். முன்னேறவேண்டும் என்ற வெறி ஏறும். உழைப்பதற்கான ஊக்கம் கிடைக்கும்.

ஓல் சுகத்தை மறக்க முடியாமல் அகல்யா தன்னைத் தேடிவருவாள் என்று அவன் நினைத்ததுபோலவே நிஷாவும் வருவாள் என்று நினைத்தான்.

ஒருநாள் ரொம்ப ட்ரையாக இருந்தது. மனம் ஒரு பெண்ணின் மடியை தேடியது. ராஜ் இருக்கும்போது.. காமினியிடம் போனால் அது எனக்கு நானே சூனியம் வைத்துக் கொள்வது. வீணாவிடம் போனால் ஆனந்த் பயந்து சாகிறார். அவள் கேரியர் பாதிக்கப்படும் சொன்னா கேளு என்று கெஞ்சுகிறார். மஹா, எப்போது பேசினாலும் ராஜ் ராஜ் என்று பயப்படுகிறாள். கணவரோட பாஸாம்! போங்கடீ....

இந்த உலகத்திலேயே காயத்ரிதான் எனக்கு சப்போர்ட் செய்பவள். என்னைப் புரிந்துகொண்டவள்.

கடைசியில் காயத்ரியும் பல்டி அடித்தாள்.

ஸாரி சீனு. எனக்கு ஆசைதான். ஆனா.... நிஷா கண்டிப்பா என்ன திட்டுவா. நான் அவன் திருந்தி வாழணும்னு நினைக்குறேன் நீ அவனை கெடுக்குறியே உனக்கு அறிவிருக்கான்னா கேட்பா

தெரியுமே அவளும் படுக்கமாட்டா மத்தவங்களையும் படுக்கவிடமாட்டா

ஏய்... சும்மா சும்மா அவளைப்பத்தி தப்பா பேசாத

சரி சரி பேசல.

இனிமே நிஷாவைப் பார்க்க, பேச எந்த முயற்சியும் செய்யாதே சீனு. அவ பாவம் சீனு. உன்ன பார்த்தாலே அவளுக்கு பழசு எல்லாம் ஞாபகத்துக்கு வரும். அவளால நிம்மதியா வாழ முடியாது. நீ அவமேல உண்மையிலேயே அன்பு வச்சிருந்தேன்னா....

இல்ல காயத்ரி. நான் முன்னேறிட்டுத்தான் நிஷாவைப் பார்க்கப் போறேன். ஆனா அந்த சந்திப்பு... சிறப்பா இருக்கும்.

அவன் நினைத்ததற்கு ஏற்றாற்போல் அவன் கம்பெனியில் ஒருநாள் அவனுக்கு ப்ரோமோஷன் கிடைத்தது. நல்ல சம்பளம் கிடைத்தது. படிப்படியாக நல்ல பெயர் கிடைத்தது. அவனுக்கு கீழே ஒரு டீம் வேலை செய்தது. அந்த டீமில் ஆள் தேவை என்று, இன்டெர்வியூ நடந்தது.

இவனும் HR மேனேஜரும் வந்திருந்த CV-களை பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அதில் ஒரு profile ஐ ஆச்சரியத்துடன் எடுத்துப் பார்த்தான்.
அகல்யா!

அந்தக் குட்டி போட்டோவில் அழகாகச் சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள். கல்யாணத்துக்கப்புறம் ஆள் கும்மென்று ஆகிவிட்டாள் போல. அவனுக்கு, ஹோட்டல் ஞாபகங்கள் வந்தன.

அவன் அகல்யாவை ஓகே பண்ணினான். தன் வளர்ச்சி பார்த்து தனக்குத்தானே சந்தோஷமாக சிரித்துக்கொண்டான்.

நிஷா -

வினய் - ரோஹித் incident அன்று, IG அட்வைஸ்படி வீட்டுக்கு வரும் வழியிலேயே- கதிர் சுடப்பட்டு காயத்துடன் ஹாஸ்பிடலில் இருக்கும் தகவல் அவர்களுக்கு வந்து சேர்ந்தது. நிஷாவின் கார் மதுரையை நோக்கிப் பறந்தது. நிஷாவின் மனம் வேதனையில் துடித்தது. ட்ராவல் டைம் முழுவதும்... அழுத கண்களோடு...பல மணி நேரங்களாக.. கடவுளை வேண்டிக்கொண்டே இருந்தாள்.

கதிர்... கதிர்....

மதுரையில்...ஹாஸ்பிடல் வராண்டாவில்... அழுதுகொண்டே ஓடினாள்.

அய்யோ கதிர்... கதிர்....

அவள் அவன் கைகளைப் பிடித்து தன் முகத்தில் வைத்துக்கொண்டு அழுதாள். சோகமாக... எதையோ இழந்ததுபோல் அதுவரை அங்கே கிடந்த கதிர், புத்துணர்ச்சியுடன் எழுந்து உட்கார்ந்தான்.

நிஷா அழாத நிஷா அழாதடா

அவனுக்கு, தனக்காக அழும் நிஷாவை பார்க்கப் பார்க்க அவள்மேல் அன்பு கூடிக்கொண்டே போனது. நிஷா டாக்டரிடம் ஓடினாள். பின் திரும்ப ஓடிவந்தாள். கதிருக்கு ஆறுதல் சொன்னாள். அத்தைக்காரிக்கு ஆறுதல் சொன்னாள்.

எல்லா நேரத்திலும் அவளது கை கதிரின் கண்ணத்திலும்... தலையிலும்... காயம்பட்ட இடத்திலும்... தடவிக்கொண்டே இருந்தது.

கதிர் அவளையே காதலோடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அவன் கண்கள் பனித்தன. இவளை நன்றாக வைத்துப் பார்த்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று மனதுக்குள்.... ஒரு ஏக்கம்... ஒரு வைராக்கியம்.... கூடிக்கொண்டே போனது.

கதிருக்கு நடந்தது தெரிந்ததும் ஜெயிலில் இருந்த செல்வராஜ்க்கு ரத்தம் கொதித்தது. எவ்வளவு தெனாவட்டு இருந்தால் என் மகனை சுட்டிருப்பார்கள். சுட்டவனுக்கு என் கையாலதான் சாவு. அவன் போலீசாக இருந்தாலும் சரி எவனாக இருந்தாலும் சரி

மாமனாரைப் பார்த்து ஆறுதல் சொல்லிவிட்டு நிஷா மோகனுக்குப் போன் போட்டாள்.

அப்பா என்னப்பா ஆச்சு... மாமா இன்னும் ரிலீஸ் ஆகல. என்னப்பா பண்ணிட்டு இருக்கீங்க? என் கல்யாணத்துல மாமா இருக்கணும்.

ராஜ் மற்றும் கண்ணன்போல் அல்லாமல் கதிருக்கு மிக மிக மெதுவாகத்தான் குணமாகிக்கொண்டிருந்தது. நிஷா கூடவே இருந்து அவனை நன்றாகப் பார்த்துக்கொண்டாள். அவளது தவிப்பையும் அன்பையும் பார்த்து கிராமமே சொன்னது.

லக்ஷ்மி... இன்னும் எதுக்கு நேரத்தை தள்ளிப்போடுற? இந்தப் பொண்ணையும் கதிரையும் சீக்கிரமா சேர்த்து வச்சிடு.

சீக்கிரமே செல்வராஜ் ரிலீஸாகி வீட்டுக்குள் காலடி எடுத்துவைக்க... வீடே விழாக்கோலம் பூண்டது. ஒரு நல்ல நாளில்... நிஷாவுக்கும் கதிருக்கும் திருமணம் சிறப்பாக நடந்து முடிந்தது.

நிஷாவின் திருமணத்தில் - அனைவரையும் கவர்ந்தது மலரோ தீபாவோ அல்ல. காயத்ரிதான். தன் தோழிக்காக ஓடி ஓடி அனைவரையும் கவனித்துக்கொண்டிருந்தாள்.

நிஷா சந்தோஷமா இருக்கணும். இறைவா கதிர் நிஷாவை சந்தோஷமா வச்சிக்கிடணும்!

கதிரின் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு சந்தோஷமாக நிற்கும் நிஷாவைப் பார்த்து பார்த்து அவள் ரசித்தாள். அங்க என்னடி பண்ற.. இங்க வா என்று நிஷா அவளைக் கூப்பிட, ஓடிப்போய் அவளைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டாள்.

காயத்ரீ... என்னடி இதெல்லாம்.

நீ சந்தோஷமா இருக்கணும் நிஷா. எனக்கு அது போதும்.

கவலைப்படாதீங்க காயத்ரி. நான் நிஷாவை நல்லா பார்த்துக்கிடுறேன் என்றான் கதிர்.

நிஷா ஏதாவது சொல்லிக்கிட்டு கண்ணை கசக்கிட்டு நின்னான்னா அவ்வளவுதான். உங்களை சும்மா விடமாட்டேன்

நிஷா, தன்னை அடியேய் அடியேய் என்றும் குறும்பாக ச்சீ போடீ, போடீ என்றும், மை டியர் ஸ்வீட் லிட்டில் ஸ்லட் என்றும் அடிக்கடி கொஞ்சும் தன் தோழியை... பார்த்துக்கொண்டே நின்றாள்.
Next page: Chapter 121
Previous page: Chapter 119