Adultery நிஷா (உங்களில் ஒருத்தி) [Completed]

அய்யா ராசா எனக்கு பக்கத்து வீட்டுல வேலை இருக்கு நீங்க காலகாலத்துல கோயிலுக்குப் போய்ட்டு வந்து சேருங்க - என்று லக்ஷ்மி நழுவிவிட்டாள். அவர்களுக்காக வெளியே போய்விட்டாள்.

இதுபோதாதா. கதிர் தங்கள் ரூமுக்குள் நுழைந்து கதவை அடைத்தான். நிஷா பெண்மைக்கு மேலாக புடவையை கைவைத்துப் பிடித்துக்க்கொண்டு, குனிந்து, போனை அங்குமிங்குமாகத் தேடிக்கொண்டிருந்தாள். இவனைப் பார்த்ததும் சொன்னாள்

எங்கேங்க வச்சீங்க காணோமே

அது எப்படி இருக்கும். அதான் என்கிட்டே இருக்கே

அவன் தன் போனை கையில் எடுத்து ஆட்டிக்காட்ட, நிஷா நிமிர்ந்து அவனைப்பார்த்து முறைத்தாள்.

உங்கள.... என்று கோபத்தோடு அவனை அடிக்க வர, அவன் அவளது இடுப்பில் இருபுறமும் கைவைத்து அவளை இழுத்து அணைத்து அவள் முகமெங்கும் முத்தமாய் கொடுத்தான்.

விடுங்க விடுங்க ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்..... ப்ச்... விடுங்....க

ஆசைதீர அவள் கண்ணங்கள், உதடுகள், கண்கள், நெற்றி, மூக்கு என்று திகட்டத் திகட்ட முத்தம் கொடுத்துவிட்டு, அப்படியே அவளது இடுப்பையும் பிசைந்துவிட்டு அதுபோதாதென்று அவளது இரண்டு முலைகளையும் கொத்தாகப் பிடித்து நான்கைந்து அமுக்குகள் அமுக்கி கசக்கிப் பிசைந்துவிட்டு, அவன் அவளை விட, நிஷா முகம் சிவந்துபோய்.... தடுமாறி நின்றாள்.

கிறக்கமாக இருந்தது. அப்போதுதான் அவன் கதவை லாக் செய்த்திருப்பதைக் கவனித்தாள்.

ப்ச் அத்தை இருக்காங்க என்று தயங்கினாள்.

அவங்க வெளியே போயிட்டாங்க. வர ஒன் அவருக்கு மேல ஆகும்

சொல்லிக்கொண்டே அவன் அவள் உதடுகளில் முத்தம் கொடுத்தான்.

கொ...கோவிலுக்குப் போயிட்டு வந்து பண்ணலாமே கதிர்....

நிஷா நான் உன்மேல பைத்தியமா இருக்கேன்

அவன் வேகமாக அவளை இழுத்து அவள் கழுத்து முழுவதும் முத்தமிட்டான். அவள் வாசனையை முகர்ந்து அந்த சுகத்தை அனுபவித்தான். அவள் ப்ளவுசுக்கு மேலாக அவள் முலைகள் எங்கும் முத்தம் கொடுத்தான். முகத்தை வைத்துத் தேய்த்தான்.

நிஷா... நிஷா.....

அவன் செயல்களால் நிஷாவுக்கு ஜிவ்வென்றிருந்தது. செல்கள் பூப்பூத்தன. காம்புகள் தடித்துக்கொண்டு சுகமாக இருந்தது.

ஐ லவ் யூ கதிர் என்று அவனை தன் மார்போடு அணைத்துக்கொண்டாள். கதிர் அவள் மார்புகளில் முத்தமிட்டபடியே கைகளால் அவளது பின்னழகுகளை அள்ளியெடுத்துப் பிசைந்தான்.

நிஷா அவன் மூக்கைப் பிடித்து ஆட்டினாள். கோவிலுக்கு காலைலயே போகணும். இப்போவே ரொம்ப லேட் ஆகிடுச்சு. அடம் பிடிக்காதீங்க

ஹ்ம்.... எனக்கு உன்கூட... வீட்டுலயே இருக்கனும்போல இருக்கு நிஷா. ம்ம்ம்ம்ம்........

அவன் சிணுங்கிக்கொண்டே அவளை இழுத்து இழுத்து அணைக்க.... நிஷாவுக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது. டீச்சர் தோரணையில்... ஒழுங்கா நான் சொல்றதை கேளுங்க. ஷ்ஷ்ஷ்!!! என்று விரலை உதடுகளுக்கு குறுக்காக வைத்துச் சொன்னாள். அவனைக் கூட்டிக்கொண்டு கீழே வந்தாள்.

செருப்பு போடும்போது அவன் அவள் கால்களைப் பிடித்துக்கொண்டு முத்தம் கொடுக்க, அவள் சிணுங்கினாள்.

விடுங்க....

ம்ஹூம்

அவன் தன் முகத்தை அவள் கொலுசில் வைத்துத் தேய்த்தான். அவள் காலை விடுவித்துக்கொண்டு, திரும்பி நின்று, குனிந்து, செருப்பில் பெல்ட் மாட்டினாள். கதிர், புடவையோடு சேர்த்து அவள் குண்டியில் ஒரு கடி கடிக்க, அவள் துள்ளிக்கொண்டு திரும்பினாள்.

ஆவ்வ்வ்....

கதிர் எதுவும் தெரியாததுபோல் அவளைப் பார்க்க, அவள் முறைத்தாள்.

கோவிலுக்கு போகும்போது இப்படித்தான் பிஹேவ் பண்ணுவீங்களா இருங்க வரேன்

அவள் ட்யூசன் நடத்தும்போது வைத்திருக்கும் குச்சியை எடுத்துக்கொண்டு வந்தாள். கதிர் வெளியே ஓடினான். நிஷா, புடவையை ஒருமுறை சரிபார்த்துக்கொண்டாள். இடுப்பு முடிச்சு தொப்புளுக்கு மேலே இருக்கிறதா என்று சரிபார்த்துக்கொண்டாள். இடது முலை மூடப்பட்டிருக்கிறதா என்று பார்த்துக்கொண்டாள். கொஞ்சம் தெரிந்த இடுப்பையும் புடவையை இழுத்துவிட்டு மறைத்துக்கொண்டு, வெளியே வந்தாள். தலைகுனிந்தபடியே நடந்து வந்து கதிரின் பின்னால் பைக்கில் அமர்ந்தாள்.

கோவிலில் நன்றாக வேண்டிக்கொண்டாள். கதிர் அவளது அழகை, அவள் முக பாவனைகளை அணு அணுவாக ரசித்துக்கொண்டிருந்தான்.

அவள் டீச்சராக இந்த ஊருக்கு வரும்போது அவள் முகத்தில் இருந்த சோகம் மறைந்து இப்போது அவள் முகத்தில் இருக்கும் சந்தோஷம், திருப்தி, பெருமிதம் பார்த்தான். சந்தோஷமானான்.

கோவிலிலிருந்து அவர்கள் வெளியே வரும்போது, அங்கே பூ விற்றுக்கொண்டிருந்த கிழவியிடம் மல்லிகைப்பூ வாங்கினான். நிஷாவின் தலையில் வைத்தான். அவன் வைத்துவிடும்போது நிஷாவின் முகத்தில் கூடுதல் சந்தோசம்.

அப்போது, புடவைகள் விற்க வந்த ஒருவர் மர நிழலில் ரெஸ்ட் எடுத்துக்கொண்டிருக்க, கதிர் அவரிடம் போனான்.

வாப்பா கதிர் நல்லாயிருக்கியா

நல்லாயிருக்கோம். புடவை காட்டுங்களேன்

அவர் சில புடவைகளை எடுத்துக் காட்ட, நிஷா இவன் காதில் கிசுகிசுத்தாள். இப்போதானே ஏகப்பட்ட புடவை வாங்கினோம். மதுரைல.

அன்னைக்கு ப்ரைவஸி இல்ல. இன்னைக்கு நான் நெனச்சமாதிரி வாங்கலாம். என் செல்லப் பொண்டாட்டிக்கு

ஓ...

நிஷா லேசான வெட்கத்துடன் நின்றுகொண்டிருக்க... அவன் நீண்ட நேரம் பார்த்து... ஒரு புடவை செலக்ட் பண்ணினான். அரக்கு கலரில்.. ஒரு transparent புடவை

ஐயோ இது என்ன இப்படியிருக்கு? - நிஷா பதறினாள்.

என்னோட ரொம்ப நாள் ஆசை உன்ன இதுமாதிரி புடவைகள்ல பாக்கணும்னு.

கதிர் அவள் காதில் கிசுகிசுக்க, அவள் வெட்கத்தோடு அவனைப் பார்த்தாள். அவன் அங்கிருந்து நேராக அவளை ஆலமரத்தில் கொண்டுபோய் நிறுத்தினான். நிஷா உற்சாகத்தில் துள்ளிக் குதித்தாள்.

ஹையோ இதுல ஊஞ்சல் ஆடணும்னு எவ்வளவு நாளா காத்துக்கிட்டு இருந்தேன்!!

அங்கே ஆல்ரெடி ஆறேழு சிறுவர் சிறுமிகள் அந்த ஊஞ்சலில் ஆடிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

குட்மார்னிங்க் டீச்சர்
குட்மார்னிங்க் டீச்சர்
குட்மார்னிங்க் டீச்சர்
குட்மார்னிங்க் டீச்சர்

நிஷா சிரித்துக்கொண்டே அவர்களது வணக்கங்களை ஏற்றுக்கொண்டாள். அவர்களது கண்ணங்களைப் பிடித்துச் செல்லமாகக் கிள்ளினாள்.

நான் கொஞ்ச நேரம் ஊஞ்சல் ஆடிக்கலாமா?

உங்களுக்கில்லாததா? ஆனா இங்க ஊஞ்சல் ஆடுறதுக்கு ஒரு கண்டிஷன் இருக்கே

என்ன?

ஏதாவது தின்பண்டம் கொடுத்தாத்தான் ஆட முடியும்

நிஷா தன்னிடம் எதுவும் இல்லையே என்க, அவர்கள் அருகிலிருந்த மாமரங்களைக் காட்டினார்கள். அங்க போய் ஒரு மாங்காயாவது பறிச்சிட்டு வாங்க

கதிர் வேகமாக அந்த மாமரத்தை நோக்கிப் போக, நிஷா வேகமாக அவனைத் தடுத்தாள். இதற்குள் ஒரு சிறுவன் அவளுக்காக ஒரு மாங்காயைப் பறித்துக்கொண்டு வந்துவிட்டான்.

இந்தாங்க டீச்சர்

நிஷாவோ உதட்டைப் பிதுக்கினாள். அந்தக் குழந்தைகளுக்கு நடுவே உட்கார்ந்துகொண்டு, அவர்களுக்கு சொன்னாள். கை விரலைக் காட்டி கண்டிப்பாகச் சொன்னாள்.

திருடுறது ரொம்ப தப்பு.

அந்தக் குழந்தைகள் தலையைச் சொறிய, அவள் பொறுப்பாக அவர்களுக்கு அறிவுரை சொன்னாள்.

வாழ்க்கைல எந்த சூழ்நிலையிலயும் திருடக்கூடாது. பொய் சொல்லக்கூடாது. சரியா?

சரி டீச்சர்.

சரி டீச்சர்.

வாங்க டீச்சர். ஊஞ்சல்ல உட்காருங்க.

நிஷா சந்தோஷமாய் அவர்களோடு ஊஞ்சல் ஆட, கதிர், கொஞ்ச தூரத்தில் நின்றுகொண்டு.... அவளையே ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அடிப்பாவி... உனக்கு குழந்தைகள்னா இவ்வளவு பிடிக்குமா?

அப்போது மாங்காய் தோட்டத்துக் கிழவி அந்தப் பக்கமாக நடந்துவர, கதிர் அந்தக் கிழவியிடம் போனான்.

ஏன் பாட்டி என் கல்யாணத்துக்கு வரல?

ஆஸ்பத்திரிக்கு போயிருந்தேண்டா ராசா. உன் பொண்டாட்டியைப் பார்க்க எனக்கும் ஆசைதான். எங்க இருக்கா உன் பொண்டாட்டி

அவளை அப்புறம் காட்டுறேன். இப்போ அங்க பாருங்க. அங்க ஒருத்தி உங்க மரத்துல மாங்கா திருடிட்டு அங்க ஊஞ்சல் ஆடிட்டு இருக்கா

கிழவி கோபத்தோடு ஊஞ்சல் பக்கம் திரும்பியது. அவளா?? என்றது.

ம் ம்

கிழவி குச்சியோடு வேகமாக நடக்க, கதிர் குறும்பாக சொன்னான்.

கேட்டா, நான் டீச்சர்..... டீச்சர்னு பொய் சொல்லுவா. நம்பாதீங்க பாட்டி

கோபத்தோடு போன கிழவியைப் பார்த்ததும் ஊஞ்சல் நின்றது. சிறுவர்கள் திரு திரு என்று முழித்தார்கள். நிஷாவுக்கு பக்கென்று இருந்தது. அந்தக் கிழவி நெற்றியில் கைவைத்து இவளை கூர்ந்து பார்த்தது.

அய்யோ அதே பாட்டி!!

பாட்டி நல்லாயிருக்கீங்களா

அடி சிறுக்கி. அன்னைக்கு என் தோட்டத்துல மாங்கா திருடுனவதானே நீ

அய்யோ போச்சு! - நிஷா விரலைக் கடித்தாள். அடிப்பாவி கிழவி இப்போ பார்த்து வருவியா!

அவள் கதிரை கண்களால் தன் அருகில் கூப்பிட, அவனோ சிரித்துக்கொண்டே அங்கேயே நின்றான். இதற்குள் சிறுவர் சிறுமிகள்.. வாயை திறந்துகொண்டு கேட்டார்கள்

என்னது?? மாங்கா திருடுனாங்களா?

பாட்டிக்கு கண்ணு தெரியல ஹே....ய்....

எனக்கா கண்ணு தெரியல. இவளேதான். மடி நிறைய அன்னைக்கு மாங்கா வச்சிருந்தாளே. சொல்லுடீ.....

கிழவி சொல்லிக்கொண்டே கையிலிருந்த குச்சியால் நிஷாவின் குண்டியில் ஒரு அடி கொடுக்க, நிஷா துள்ளினாள். குண்டியை தடவிக்கொண்டே வேகமாகச் சொன்னாள்.

பாட்டி அதுக்கப்புறம் நான் மாங்கா பறிக்கவே இல்ல

சிறுவர் சிறுமிகள் அவளையே இன்னும் வாயைத் திறந்துகொண்டு பார்க்க.... கிழவியோ சிறுவனின் கையிலிருந்த மாங்காயைப் பார்த்தது. இது நீ பறிச்சதுதானே? என்று மறுபடியும் அவளுக்கு ஒரு அடி கொடுத்தது.

அய்யோ பாட்டி... இது நான் பறிக்கல சின்ன பசங்க தெரியாம செஞ்சிட்டாங்க

நிஷா பதறிக்கொண்டு குண்டிகளை தடவிக்கொடுத்துக்கொண்டே சொல்ல, அப்போது அவளது புடவை விலகி, அழகாக தனியாகத் தெரிந்த அவளது இடது முலையின் அழகை ரசித்தான் கதிர்.

பாட்டி அவகிட்ட பெரிசா இன்னும் ரெண்டு மாங்கா இருக்கு பாருங்க

நிஷா அவனைப் பார்த்து முறைத்தாள். முலையை மறைத்தாள்.

பொறுக்கி பொறுக்கி எல்லாம் உன்னால

ஆலமரத்துக்கு பின்னால் ஓடிப் போய் நின்றுகொண்டு சொன்னாள்.

பாட்டி.. நான் இந்த ஊரு டீச்சர்.

நீ டீச்சர் இல்லடி திருடி

ஐயோ பாட்டி இவங்க உண்மையிலேயே டீச்சர். நம்ம கதிர் அண்ணாவோட பொண்டாட்டி - சிறுவர்கள் கோரஸாக கத்தினார்கள்.

அடடா மோகன் மகளா நீ

இதைத்தானே நான் அன்னைக்கே சொன்னேன்

ஐயோ மன்னிச்சிடும்மா உன்னப்போயி அடிச்சிட்டேனே

கதிர் சிரித்துக்கொண்டே அவர்களிடம் வர, நிஷா அவனைகோபமாகப் பார்த்தாள். எரிகிற தீயில் எண்ணெய் ஊற்றுவதுபோல்.....

டீச்சர் நீங்க மாங்கா திருடுனீங்களா?

பொய் சொல்லக்கூடாதுன்னு சொல்லியிருக்கீங்க....

சிறுவர்கள் அவளை ப்ளாக்மெயில் செய்ய.. அவள் ஒத்துக்கொண்டாள்.

நீங்களே திருடிட்டு.... திருடக்கூடாதுன்னு எங்களுக்கு அட்வைஸா?

டீச்சரையே கேள்வி கேட்குறீங்களா ராஸ்கல்ஸ் ஓடுங்கடா ஓடுங்கடா

கதிர் ஜாலியாக அவர்களை விரட்ட, அவர்கள் கத்திக்கொண்டே ஓடினார்கள். அவர்கள் ஓடியதும்... அவன், முறைப்பாக கடுப்பாக நின்றுகொண்டிருந்த நிஷாவின் மெல்லிடையை இருபுறமும் பிடித்து அவளை அலேக்காகத் தூக்கினான்.

ஏய்ய்....

அவளை ஊஞ்சலில் உட்காரவைத்துவிட்டு பின்னால் போனான். ஊஞ்சலை ஆட்டிவிட்டான்.

நிஷாவுக்கு நடந்ததையெல்லாம் நினைக்க நினைக்க சுகமாக இருந்தது. கோபம் மறைந்து.... அவனை ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டே ஊஞ்சல் ஆடினாள்.

என்ன? என்றான் கதிர்

நிஷா காலை ஊன்றி நின்றாள். அவனை குறும்போடு பார்த்தாள்.

அந்தப் பாட்டிகிட்ட என்ன சொன்ன?

உன்கிட்ட இன்னும் ரெண்டு மாங்கா... பெரிய மாங்கா இருக்குன்னு சொன்னேன்

சொல்லிக்கொண்டே அவன் அவளது இடது முலையை கொத்தாகப் பிடித்து ஒரு கசக்கு கசக்க..... நிஷா ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..... என்று முனகினாள்.

பொறுக்கி. சரியான பொறுக்கி ராஸ்கல்

கதிர், அவள் புடவைக்குள்ளாக... அவள் முலையைப் பிடித்து இன்னும் ஒரு கசக்கு கசக்க, நிஷா சுகத்தில் லயித்தாள். அவளது மார்புகள் ஏறி இறங்கின. அழகிய கண்களால் சுற்றுமுற்றும் பார்த்தாள். யாரும் இல்லை.

இப்போது கதிர், ஊஞ்சல் ஆடணும் ஆடணும்னு சொன்னியே பிடிச்சிருக்கா நிஷா? என்று கேட்டுக்கொண்டே அவளது இரண்டு முலைகளையும் பிடித்து ஒரு அமுக்கு அமுக்க... நிஷா முகம் சிவந்தாள்.

சும்மாயிருங்க கதிர்...என்று சிணுங்கினாள்.

அப்படிப் பார்க்காதடி திருடி....

சொல்லிக்கொண்டே கதிர் அவளது முலையில் ஒரு தட்டு தட்ட... நிஷா வெட்கத்தோடு அவனைப் பார்த்தாள். பூரிப்போடு ஊஞ்சலில் உட்கார்ந்திருந்தாள்.

கதிர் அவளது இடுப்பைத் தொட்டுத் தொட்டு.... ஊஞ்சலை ஆட்ட.... ஊஞ்சல் வேகமெடுக்க வேகமெடுக்க....நிஷாவுக்கு வானத்தில் பறப்பதுபோல் இருந்தது. சந்தோஷமாக ஆடினாள்.

ஊஞ்சலை தள்ளிவிடும் சாக்கில் இடையிடையே தன் இடுப்பில் அவனது தடவல், pinching....

நிஷாவுக்கு பெண்மை மலர்ந்துகொண்டு... சுகமாக இருந்தது.

ஐ லவ் யூ கதிர்..... - மனம் நிறைந்து சொன்னாள். இந்த உலகத்தை மறந்து சொன்னாள்.

ஐ லவ் யூ நிஷா .... - அவன் எப்போதோ இந்த உலகத்தை மறந்திருந்தான்.

வெட்கமும் சந்தோஷமும் சிரிப்புமாய்... அவர்கள் வீட்டுக்குள் நுழையும்போது, அங்கே பளபளவென்று ஒரு BMW கார் நின்றுகொண்டிருந்தது. யாராயிருக்கும்??? - யோசித்துக்கொண்டே அவர்கள் உள்ளே நுழைந்தார்கள்.

வினய்யின் அம்மாவும் அப்பாவும் சோகமாக உட்கார்ந்திருந்தார்கள். இவர்களைப் பார்த்ததும் எழுந்து நின்றார்கள்.

நிஷாவுக்கும் கதிருக்கும் லேசான அதிர்ச்சி. இவர்கள்.... எதுக்கு...இங்கே??

நிஷாவைப் பார்த்ததும் வினய்யின் அம்மா வேகமாக வந்து அவள் முகத்தை இரு கைகளிலும் ஏந்திக்கொண்டு, என்னை தெரியுதா நிஷா? என்றாள்.

நிஷா அவர்களது முகத்தைப் பார்த்தாள். அழுது அழுது ஓய்ந்ததுபோல் வீங்கியிருந்தது. இதற்குமுன் அவள் ஒன்றிரண்டு முறை பார்த்திருக்கிறாள். அப்போதிருந்த கர்வம், மினுமினுப்பு எல்லாம் இப்போது விலகி முகம் வாடி வதங்கிப்போயிருந்தது. இப்போதிருக்கும் நிலையில் இவள்தான் வினய்யின் அம்மா என்றால் யாரும் நம்பமாட்டார்கள்.

தெரியும் என்றாள் நிஷா.

வினய்யின் அப்பா போய் கதிரின் கைகளை பிடித்துக்கொண்டார். உங்க ரெண்டுபேர்கிட்டயும் கொஞ்சம் தனியா பேசணும் ப்ளீஸ் என்று கெஞ்சினார்.

இப்போது நான்குபேரும் தனியாக இருக்க, வினய்யின் அப்பா மெதுவாக விஷயத்தைச் சொன்னார்.

வினய் எங்களோட ஒரே ஆண் வாரிசு. பல கோடி சொத்துக்களுக்கு அதிபதி. எவ்வளவோ கஷ்டப்பட்டுத்தான் அவனை வெளியே எடுத்தோம். ரிலீஸ் ஆகி வந்துட்டான்னு சந்தோஷப்பட்டோம். ஆனா.....

அவர் பேசிக்கொண்டிருக்கும்போதே வினய்யின் அம்மா விசும்பி அழ, அவர் அவளை ஆறுதல்படுத்தினார். பின் தொடர்ந்தார்.

அவனுக்கு எதுவுமே ஞாபகம் இல்ல நிஷா. எதையோ பறிகொடுத்தமாதிரி..... வெறிச்சுப் பார்த்துக்கிட்டே இருக்கான். யாரையும் அவனுக்கு ஞாபகம் இல்ல. எங்களோட மகள் ஸ்வேதா ஒரு டாக்டர். அவள் இரவும் பகலுமா அவனுக்கு எல்லாவித ட்ரீட்மெண்டும் கொடுத்துப் பார்த்துட்டா. ஒன்னும் பலன் கொடுக்கல. அவனோட கம்பெனிக்கு கூட்டிட்டுப் போனா பழைய நினைவுகள் வருதான்னு பார்க்கலாம்னு அங்கே கூட்டிட்டுப் போனோம். அது அவனோட கம்பெனி என்கிறதே அவனுக்கு ஞாபகத்தில் இல்ல. கம்பெனியில முக்கியமான decisions எடுக்குறது எல்லாமே அவன்தான். அவனுக்கு யார்மேலயும் நம்பிக்கையில்லை. முக்கியமான விஷயங்கள் எல்லாத்தையும் அவன்தான் டீல் பண்ணிக்கிட்டு இருந்தான். இப்போ எல்லாமே போச்சு. கம்பெனியே ஆட்டம் கண்டிருச்சு. இவனுக்கு அவனோட லேப்டாப் கூட ஓப்பன் பண்ண பாஸ்வார்டு தெரியல. கொஞ்ச நாள்ல சரியாகிடும்னு நம்பிக்கையோட இருந்தோம். ஆனா எந்த முன்னேற்றமும் இல்ல. அவனை இழந்துடுவோம்னு பயமா இருக்கு.

வினய்யின் அம்மா குலுங்கிக் குலுங்கி அழ, நிஷா அவளது கைகளை ஆறுதலாகப் பிடித்துக்கொண்டாள்.

கவலைப்படாதீங்க ஆண்ட்டி. experienced டாக்டர்ஸ்கிட்ட கன்சல்ட் பண்ணினீங்களா?

பண்ணினோம்மா. அவங்களும் என்னன்னவோ ட்ரை பண்ணி பார்த்துட்டாங்க. அவங்க கொடுத்த ட்ரீட்மெண்டுலதான் அவன் வாய் திறந்து பேசினான். ஆனா அது ஒரே ஒரு வார்த்தைதான். நிஷா. நிஷா. நிஷா. உன் பெயரை மட்டும்தாம்மா அவன் சொல்லிக்கிட்டே இருக்கான்.

நிஷா அவர்களை நிமிர்ந்து பார்த்தாள். கதிருக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.

அவன் மனசுல ஆழமா பதிஞ்சிருக்கிற ஒரே ஆளு நீதாம்மா. டாக்டர்ஸ்க்கு இருக்குற ஒரே hope இப்போ நீதாம்மா. வினய் உன்ன பார்த்துட்டான்னா.... உன்கூட பேசிட்டான்னா.... அவனுக்கு பழைய ஞாபகங்கள் வந்திடும்னு டாக்டர்கள் சொல்றாங்க. நம்புறாங்க.

நிஷா சோகமாக கதிரைத் திரும்பிப் பார்த்தாள். பின் மெதுவாக அவர்களிடம் சொன்னாள்.

என்ன மன்னிச்சிடுங்க ஆண்ட்டி. என்னால வர முடியாது. நான் வினய்யை பார்க்க வர்றது தெரிஞ்சா என் வீட்டுல ஒத்துக்க மாட்டாங்க. அவன் எனக்கு என்ன பண்ணினான்னு உ.. உங்களுக்கு....

தெரியும்மா. அவன் உன்ன கெடுக்க முயற்சி பண்ணினான்னு தெரிஞ்சிக்கிட்டோம். உங்க வீட்டுல எங்களை எதிரியாத்தான் பார்ப்பாங்க. ஒத்துக்க மாட்டாங்க. இது அவங்க தப்பில்ல. எங்களோட தப்பு. ஒத்துக்கிடுறோம். வினய் இப்படி ஆகிட்டதும் எங்களோட கர்வம், ஆணவம், கனவுகள் எல்லாம் போய் இப்போ சாதாரண மனுஷங்களா நிக்குறோம். வினய் சரியாகிட்டான்னா இனி சாதாரண மக்களுக்காக வாழ்வோம். ஏழை எளியவங்களுக்கு உதவிகள் செய்யப்போறோம். அவன் எந்த கெட்ட பழக்கமும் இல்லாத புது மனுஷனா மாற வாய்ப்புகள் இருக்குன்னு டாக்டர்கள் நம்புறாங்க.

இ.. இல்ல ஆண்ட்டி இது சரிவராது. ஸாரி. நீங்க வேற எங்கேயாவது கூட்டிட்டுப் போய் ட்ரீட்மெண்ட்...

நிஷா சொல்லி முடிக்குமுன்பே வினய்யின் அம்மா ஓவென்று அழ, கதிரும் நிஷாவும் பதறிப்போனார்கள். அதுமட்டுமில்லாமல் அவர்கள் இருவரும், முடியாதுன்னு சொல்லிடாதேம்மா உன்ன நம்பித்தான் வந்திருக்கோம் என்று அவள் காலில் விழ, நிஷா ஸ்தம்பித்துப் போனாள்.

அவர்கள் காலில் விழுந்து அழுவது பார்த்து நிஷாவின் கண்கள் கலங்கின. கதிருக்கு அவர்கள் மேல் இரக்கம் வந்தது.

நிஷா அவர்களை எழுப்பினாள். நான் என் கணவர்கிட்ட பேசிட்டு சொல்றேனே ப்ளீஸ் என்றாள். கதிரிடம் தனியாகப் பேசினாள்.

இதுல எதுவும் சூழ்ச்சி இருக்குறமாதிரி தெரியல நிஷா. பாவம் அவங்க. இதுல அவங்களுக்கு உதவி செய்யுறதுதான் சிறந்தது.

இல்ல கதிர்... வீட்டுக்குத் தெரிஞ்சா அவ்வளவுதான். இங்க மாமா அத்தையும் இத ஒத்துப்பாங்களான்னு தெரியல.

அவங்களை எல்லாம் நான் பார்த்துக்கறேன். அது பிரச்சினை இல்ல. நீ என்ன நினைக்குற?

நான் போகணும்னுதான் நினைக்குறேன். பாவம் கதிர் அவங்க. பெத்த மனசு எப்படி துடிக்குது பார்த்தீங்களா? பட் நீங்க என்ன நினைக்குறீங்க? உங்களுக்கு இஷ்டம் இல்லைன்னா நான் மனச கல்லாக்கிட்டு இருந்துடுவேன் கதிர்

இல்ல நிஷா. நீ உன் மனசுப்படி.. விருப்பப்படி முடிவெடுக்கலாம். எனக்கு எந்த ஆட்சேபனையும் இல்ல.

கதிர்....

நிஷா அவனை ஏறிட்டுப் பார்க்க... அவன் அவள் கண்களைப் பார்த்துச் சொன்னான்.

YOU KNOW WHAT TO DO

நிஷா கண்களை மூடிக்கொண்டாள். அதே வார்த்தைகள். கண்ணனின் வாயிலிருந்து வந்த அதே வார்த்தைகள். என்மேல் வைத்திருக்கும் அதீத நம்பிக்கையின் வெளிப்பாடாய் வரும் வார்த்தைகள்.

அன்று கண்ணன் இந்த வார்த்தையை சொல்லும்போது, அதற்கு மதிப்பு கொடுத்து, அவர் என்மேல் வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையைப் புரிந்துகொண்டு, ஜுவல்லரிக்குப் போகாமல், மீண்டும் சீனுவோடு தவறுகள் மேல் தவறுகள் செய்யாமல், தவிர்த்திருந்தால் என் வாழ்க்கையில் இவ்வளவு பிரச்சினைகள் வந்திருக்காது. விவாகரத்து வரை எங்கள் வாழ்க்கை போயிருக்காது.

இப்போது அதே வார்த்தைகள் என் வாழ்க்கையில். எனக்கு கிடைத்திருக்கும் இரண்டாவது சந்தர்ப்பத்தில்.

அனால் வரமுடியாது என்று சொல்ல மனம் வரவில்லை. ஒரு பெண்ணின் கண்ணீர். ஒரு தாயின் கண்ணீர். இதை நான் துடைக்கவேண்டும். துணிந்து முடிவெடுக்கவேண்டும்.

நிஷா அவர்களிடம் வந்தாள். அவர்கள் நம்பிக்கையோடு அவள் முகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டு பாவமாய் நின்றார்கள்.

நான் வர்றேன் ஆண்ட்டி. இன்னும் டூ டேஸ்ல நான் அங்க வரேன்.

அம்மாடீ நீ வர்றேன்னு சொன்னது ரொம்ப சந்தோஷம். இப்பவே அவன் குணமாகிடுவான்னு நம்பிக்கை வந்திடுச்சு. ஆனா டாக்டர்கள் உன்ன உடனே கூட்டிட்டு வர சொன்னாங்கம்மா. நாம டிலே பண்ற ஒவ்வொரு நாளும் அவனுக்கு ஆபத்தாம். அவன் குணமாகுறதுக்கான வாய்ப்பு குறைஞ்சிக்கிட்டே போகுமாம். ஆக்சுவலா உன்ன இரண்டு நாளுக்கு முன்னாடியே எப்படியாவது கூட்டிட்டு வர சொன்னாங்க. உனக்கு கல்யாணம் இருந்ததால... நீயும் ஒரு பெண் உன் வாழ்க்கையை எங்களுக்காக கெடுக்கக்கூடாதுன்னு காத்திருந்தோம். ப்ளீஸ் நிஷா ப்ளீஸ்.... என் பையனுக்கு வாழ்க்கை கொடு நிஷா ப்ளீஸ்

நிஷா கனத்த மனதோடு கதிரைப் பார்த்தாள். அவன் கண்களால் சம்மதம் சொன்னான்.
​