Chapter 124
டாக்டர் ஸ்வேதா - வினய்யின் அழகுத் தங்கை - பிற டாக்டர்கள் அட்வைஸ்படி வினய்யை தங்களது வீட்டில்தான் வைத்திருந்தாள். அன்றாட நிகழ்வுகள் அவன் கண்முன் நடக்கவேண்டும் என்று ஏற்பாடு.
வீட்டுக்கு inform செய்யாமல், சென்னைக்கு வந்த நிஷா, நேராக அந்த வீட்டுக்குள் கதிரோடும் வினய்யின் பெற்றோரோடும் நுழைய, ஸ்வேதா ஓடி வந்து நிஷாவின் கைகளை பிடித்துக்கொண்டாள். தேங்க் யூ நிஷா தேங்க் யூ ஸோ மச்.
அவள் நிஷாவை கட்டிப் பிடித்துக்கொண்டாள்.
மகாலட்சுமியே அந்த வீட்டுக்குள் நுழைந்ததுபோல் இருந்தது அவர்களுக்கு. வீட்டுக்கு ஒரு புதுவித களை.. சந்தோஷ களை வந்ததுபோல் இருந்தது.
ஸ்வேதா, நிஷாவை வினய் இருக்கும் observation அறைக்கு கூட்டிக்கொண்டு போக, அங்கே பாவமாக ஒரு மூலையில் ஒடுங்கிக்கிடந்த வினய் பார்த்து நிஷா ஆடிப்போனாள். அவன் நிலை பார்த்து அவளுக்கு பரிதாபமாக இருந்தது.
அவனுக்கு உங்க மேல ஒரு க்ரஷ் இருந்திருக்கு நிஷா. ஏக்கம். அந்த ஏக்கம் நிறைவேறாத ஆசையா அவன் மனசுல பதிஞ்சிடுச்சு போல. அவனுக்கு ஞாபகம் வந்ததுன்னா இந்த பெல் பட்டனை ப்ரெஸ் பண்ணுங்க. நான் உள்ளே வந்து உங்களை கூட்டிட்டுப் போயிடுவேன். அவன் உங்ககிட்ட தப்பா எதுவும் நடந்துக்கிடுறான்னு தோணிச்சுன்னா உடனே நீங்க வெளிய வந்திடலாம்.
இதற்குள் வினய், காணாததைக் கண்டதுபோல் ஓடிவந்து நிஷா நிஷா நிஷா.... என்று கண்கள் விரிய சொல்லிக்கொண்டே நிஷாவின் கைகளை, தோள்களை.. தொட்டுப் பார்க்க... ஸ்வேதா அங்கிருந்து வெளியேறினாள்.
எப்படியிருக்க வினய்?
அவனிடமிருந்து பதில் இல்லை. நிஷா நிஷா என்று சொல்லிக்கொண்டே வெளியே ஓடினான். ஸ்வேதாவிடம் போய் நிஷாவின் பக்கம் கைகாட்டிச் சொன்னான்.
நிஷா நிஷா என் நிஷா என் நிஷா
எப்போதும் ஒரே மாதிரி சோகமாக இருந்த வினய்யின் முகத்தில் தெரிந்த மகிழ்ச்சியைப் பார்த்து குடும்பமே சந்தோஷத்தில் முகம் மலர்ந்தது. அவர்களுக்கு நம்பிக்கை வந்தது.
என்னை ஞாபகம் இருக்கா
என்னை ஞாபகம் இருக்கா
இது என்ன சொல்லு பார்ப்போம்?
இது யாரோட கம்பெனின்னு சொல்லு பார்ப்போம்
password ஞாபகம் இருக்கா?
அவனுக்கு எதற்கும் பதில் தெரியவில்லை. அனைவருக்கும் ஏமாற்றம்தான். ஆனால் நிஷாவை அடையாளம் கண்டுகொண்டான்.
ஸ்வேதா சீனியர் டாக்டர்களிடம் பேச, அவர்களுக்கும் நம்பிக்கை வந்தது. வினய்யின் புதிய ரிப்போர்ட்டை ஸ்வேதா டாக்டர்களிடம் காட்டி பேசிக்கொண்டிருந்தாள்.
ஊரில் - தன்னை சுட்ட போலீஸ்காரனுக்கும் அப்பா செல்வராஜ்க்கும் கைகலப்பு என்று தகவல் வர, ஐயோ இவர் சும்மாவே இருக்கமாட்டாரா என்று தலையில் கைவைத்துக்கொண்டு இருந்தான் கதிர். நேரம் ஆகிக்கொண்டே இருந்தது. ஊரிலிருந்து போன் மேல் போன் வந்தது.
உன்ன சுட்ட போலீஸ்காரன் தனியா சிக்கினான். அப்பா பொளந்து கட்டிட்டார். அவன் பொழைக்கிறது கஷ்டம்தான்.
கதிருக்கு மனம் அடித்துக்கொண்டது. அப்பாவை ஸ்டேஷனுக்கு கொண்டுபோயிருக்கிறார்கள் என்று தகவல் வந்தது. நிஷாவிடம் வந்தான். அவள் பதட்டப்படுவாள் என்று விஷயத்தை சொல்லவில்லை. முக்கியமான விஷயம். நீ இதை முடிச்சிட்டு போன் பண்ணு என்று சொல்லிவிட்டு புறப்பட்டான்.
நிஷா அங்கே தனியாக இருந்தாள். அனைவர் பார்வையும் அவள்மேல்தான் இருந்தது.
பார்த்துவிட்டு அவர்கள் ஸ்வேதாவிடம் ஒரு சில விஷயங்கள் சொல்ல, ஸ்வேதா தயக்கத்துடன் நிஷாவை சந்தித்தாள். தயங்கித் தயங்கி... அவளிடம் தனியாகப் பேசினாள்.
ஸாரி நிஷா உங்களிடம் நான் இப்படியெல்லாம் கேட்கக்கூடாது. அ..ஆனா... எங்களுக்கு வேற வழி தெரியல.
நிஷா மனதுக்குள் போராடிக்கொண்டு... அமைதியாக நின்றாள்.
நீங்க மனசு வச்சாத்தான் அவன் குணமாக முடியும் நிஷா. ஆனா ஐ ப்ராமிஸ். உங்களுக்கு ஏதாவது பிரச்சினைன்னா நீங்க அவனை விட்டுட்டு வெளில வந்துடலாம். அல்லது பெல் ப்ரெஸ் பண்ணலாம். ஆப்ஷன் இஸ் யுவர்ஸ். நீங்க உங்களால முடிஞ்ச அளவுக்கு அவனுக்கு நினைவுகள் திரும்ப வர உதவுனீங்கன்னா.... எங்களோடு சேர்த்து அவனை நம்பியிருக்கிற பல ஆயிரம் குடும்பங்களும் வாழும்
இது என்ன சோதனை இறைவா....? - நிஷா கண்கலங்கினாள்.
கதிர் இதற்கு நிச்சயம் ஒத்துக்கொள்ள மாட்டான்.
ஆனால் இதை செய்தால் வினய் குணமாகிவிடுவான் என்று டாக்டர்கள் நம்புகிறார்கள்.
YOU KNOW WHAT TO DO
YOU KNOW WHAT TO DO
நிஷாவால் எந்த ஒரு முடிவும் எடுக்க முடியவில்லை. தயங்கினாள். குழம்பினாள். வினய்யின் அம்மாவும் ஸ்வேதாவும் குளமான கண்களோடு நிஷாவிடம் வந்தார்கள். ப்ளீஸ் நிஷா... என்றார்கள்.
ஸ்வேதா, வினய்யை இப்போது வேறு அறைக்கு மாற்றியிருந்தாள். நிஷா அந்த அறைக்குள் நுழைந்தாள். கதவை அடைத்தாள்.
நிஷா நிஷா நிஷா..... நிஷா...
வினய் ஓடிவந்தான். hyper active ஆக இருந்தான். அவளை மேலும் கீழுமாகப் பார்த்தான். என் நிஷா என்று கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டான்.
நிஷா கலங்கிய கண்களோடு நின்றுகொண்டிருந்தாள். கடவுளே.. நல்லது செய்யவேண்டும் என்பதுதான் என் ஆசை. இந்த குடும்பத்தை காப்பாற்றவேண்டும் என்பதுதான் என் ஆசை. இதனால் கதிரோடு எனக்கு கிடைத்திருக்கும் ஒரு நல்ல வாழ்க்கையை நான் இழந்துவிடக்கூடாது. நீதான் கருணை காட்டவேண்டும்.
அவள் மனம் உருகி வேண்டிக்கொண்டாள்.
நிஷாவை கட்டிப்பிடித்த வினய், அவள் வாசனையில் கிறங்கினான். அவளது சங்குக் கழுத்தில் முகம் புதைத்து முகர்ந்தான்.
நிஷா நிஷா.... நிஷா
முனகிக்கொண்டே அவளது மாராப்பில் முகத்தை வைத்துத் தேய்த்தான். அவனுக்கு ஏதேதோ ஞாபகத்துக்கு வந்தது. அந்த ஹெஸ்ட் ஹவுஸில் அவன் நிஷாவை தூக்கும்போது இதே வாசனையை அவன் முகர்கிறான். நிஷாவின் புடவையை உருவும்போது அந்த அறையில் நிறைந்த வாசம்.
புடவையில்லாமல் நிஷா. வெளியே சிலரின் சப்தம். - வினய்க்கு அந்த ஹெஸ்ட் ஹவுஸ் ஞாபகத்துக்கு வந்துவிட்டது. போலீஸ் உள்ளே ஓடிவருகிறார்கள்.
அவன், நிஷாவின் புடவைக்கு மேலாக... அவளது விம்மிப் புடைத்த எடுப்பான மார்புகள் மீது முகத்தை வைத்துத் தேய்த்தான். அங்கே அவளது வாசனையை முகர்ந்து பார்த்துவிட்டு நிஷாஆஆஆ.... என்று முனகினான்.
அப்போது கதவு தட்டுப்பட, நிஷா அவனிடமிருந்து விலகினாள். உள்ளே வந்த ஸ்வேதா, நிஷாவிடம் ஸாரி கேட்டாள். இவன் கத்துனமாதிரி சுத்தம் கேட்டதே என்றாள். இதற்குள் வினய் வெளியே ஓடினான்.
அம்மா அம்மா
அப்பா.. எப்படியிருக்கீங்க
அவர்கள் சந்தோஷத்தில் துள்ளிக் குதித்தார்கள். டாக்டர்கள் ஓடி வந்தார்கள். அவனை செக் பண்ணினார்கள்.
5 percent தான் அவனுக்கு நினைவு திரும்பியிருக்கிறது என்றார்கள். ஆனால் அனைவருக்கும் நம்பிக்கை வந்திருந்தது.
If vinay becomes normal he can be a good human being.. என்றார் ஒரு டாக்டர். அவர்கள் முகத்தில் வெளிச்சம் வந்தது. வினய்யின் அம்மாவும் அப்பாவும் அவளைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு அழுதார்கள்.
டாக்டர்கள் கிளம்பிச்செல்ல, சில மணி நேரங்கள் வினய்யின் ரிப்போர்ட்டை அலசி ஆராய்ந்துகொண்டிருந்தாள் ஸ்வேதா. நிஷா அருகிலிருந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். மற்றவர்கள் களைப்பில் தூங்கிவிட்டார்கள்.
இன்னோர் session வச்சிக்கலாமா? உங்களுக்கு ஓகேவா? என்றாள் ஸ்வேதா.
ம்.... - நிஷா சரியென்றாள்.
ஸ்வேதா தன் கையில் வைத்திருந்த லேப்டாப்பை நிஷாவிடம் கொடுத்தாள். இதுல password போடுற அளவுக்கு அவனுக்கு ஞாபகம் வந்திடுச்சின்னா நீங்க கஷ்டப்படாதீங்க நிஷா. வெளியே வந்துடுங்க. உங்களுக்கு எந்த பிரச்சினையும் ஆகிடக்கூடாதுங்கிறதுல நாங்க எல்லாருமே கவனமா இருக்கோம்.
சரி ஸ்வேதா அப்படி என்ன இருக்கு இந்த லேப்டாப்ல?
கம்பெனி ரகசியங்கள் மட்டும் இல்ல. ரோஹித் மாதிரி பலபேரோட ரகசியங்கள் சொத்து விஷயங்கள்னு இதுல இருக்குன்னு போலீஸ் நம்புறாங்க. சொல்லப்போனா உங்க உதவியினால் பல நன்மைகள். இப்போ இதை ஏன் உங்க கைல கொடுக்குறேன்னா உங்களுக்கு அவன் எந்தளவுக்கு குணமாகியிருக்கான்னு ஒரு இண்டிகேஷன் கிடைக்கும்
எனக்கு எல்லாவற்றையும்விட உங்க குடும்பத்துல பழைய சந்தோசம் வரணும். உன்னோட அம்மா முகத்துல சந்தோஷத்தை நான் பார்க்கணும்
நிஷா மெதுவாக சொல்ல, ஸ்வேதா அவளைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டாள்.
நிஷா நீங்க இவ்ளோ நல்லவங்களா இருப்பீங்கன்னு நான் கனவுலயும் நினைக்கல. எங்க குடும்பத்தால.. வினய்யால உங்களுக்கும் உங்க குடும்பத்துக்கும் இதுவரை சிக்கல்களும் கஷ்டங்களும்தான். அப்படியிருந்தும்...
நிஷா அமைதியாக இருந்தாள். ஸ்வேதா தொடர்ந்தாள்.
உங்களோட வாசனைதான் அவன் மூளையை தூண்டுறதா டாக்டர்ஸ் சொல்றாங்க. அன்னைக்கு... அவன் உங்ககிட்ட எப்படி நடந்துக்கிட்டான் என்பதை பொறுத்து... நீங்கதான் அதற்கேற்றமாதிரி....
கதிர்... please forgive me... நான் இதை ஒரு குடும்பத்தின் நன்மைக்காக செய்கிறேன்! - மனதுக்குள் சொல்லிக்கொண்டாள்.
அந்த ரூமுக்குள் நுழைந்தாள். கதவை அடைத்தாள். லேப்டாப்பை டேபிளில் வைத்தாள்.
நிஷா என்று ஓடிவந்த வினய் அவளை பின்னாலிருந்து கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டான். அவளது பின்கழுத்தில் முகம் புதைத்தான்.
வினய் உனக்கு நான் மட்டும்தான் ஞாபகம் இருக்கிறேனா... வேற எண்ணலாம் ஞாபகம் இருக்கு சொல்லு??
நிஷா அவனிடம் அன்பாகக் கேட்க, அவன் அவளை விட்டுவிட்டு... யோசித்தான். ஹெஸ்ட் ஹவுஸ்.... அ... அங்க... நீ புடவையில்லாம....
அதுக்கு முன்னாடி??
ரோஹித். நானும் ரோஹித்தும் பேசிட்டிருந்தோம். ராஜ், கண்ணன்....
அதுக்கு முன்னாடி?
ரோஹித் காவ்யாவை தூக்கச்சொன்னான். நான்..நான் சொன்னேன். காவ்யா பாவம். கர்ப்பிணி பொண்ணு. நோ... நோ...இதை நான் செய்யமாட்டேன்.... கண்ணனை மட்டும் வேணும்னா கடத்தி கொண்டுவரேன்
அதுக்கு முன்னாடி??
வினய் எவ்வளவோ யோசித்துப் பார்த்தும் அவனுக்கு எதுவும் ஞாபகத்துக்கு வரவில்லை.
ஐ டோன்ட் ரிமம்பர் எனிதிங்க். பட் I Loved You
சொல்லிக்கொண்டே நிஷாவை இழுத்து அணைத்தான். நிஷாவின் முந்தானையை விலக்கிவிட்டு அவளது க்ளீவேஜில் முகத்தை வைத்துத் தேய்த்தான். அவள் வாசனையை முகர்ந்தான்.
ஹ்ம்ம்ம்........நிஷா நிஷா.....
அவன் அவள் வாசனையில் கிறங்கினான். முகத்தை அவள் மார்புகளில் நன்றாக வைத்துத் தேய்த்தான்.
போதும்... இதற்குமேல் அவனை முன்னேறவிடக்கூடாது என்று நிஷா லாவகமாக அவன் தலையை விலக்கிவிட்டு புடவையால் தன் மார்புகளை மறைக்க.... வினய் வேகமாக நிஷாவை படுக்கையில் தள்ளினான்.
ஏய்....
நிஷா பதறிக்கொண்டு எழ முயற்சிக்க... வினய் வேகமாக அவளது புடவையை இழுத்துஅவளது இடுப்புக்கு கீழே போட்டுவிட்டு, நிஷாவின் எடுப்பான கனத்த முலைகளை... அவை ஏறி இறங்கும் அழகை... ரசித்துப் பார்த்தான்.
வி...வினய்... நோ......
நிஷா தன் கைகளை துழாவி புடவையை எடுத்து.. மார்புகளை மூட வர, வினய் அவள் கைகளை உறுதியாகப் பிடித்துக்கொண்டு நிஷாவின் வலது முலையை பிளவுசோடு சேர்த்து தன் வாய்க்குள் கவ்விக்கொண்டான்.
தன் வாசனையை மட்டும்தான் அவனுக்கு கொடுக்க வேண்டும் என்று நினைத்திருந்த நிஷாவுக்கு... குப்பென்று வியர்த்தது.
அவனைத் தள்ளிவிட்டுவிட்டு, நோ என்று வாயில் விரல் வைத்துக் காண்பித்தாள். தன் கனத்த மார்புகளை மூடினாள்.
நிஷா... என்று முனகிக்கொண்டே வினய் வேகமாக அவள் மேல் விழுந்தான்.
இது ஆபத்து என்று நிஷா அந்த பட்டனை அமுக்குவதற்குள் வினய் நிஷாவின் கையை தூக்கிப் பிடித்து அவள் அக்குளுக்குள் முகம் புதைத்தான்.
ஹ்ம்ம்... என்று சுகத்தில் முனகினான். தன்னை மறந்து நிஷாவின் அக்குளுக்குள் அழுத்தமாய் ஒரு முத்தம் கொடுத்தான்.
ஹான்..
தனது அந்த சென்சிட்டிவான இடத்தில்.... வினய் முகம் புதைத்து முத்தம் கொடுத்ததும் நிஷா சட்டென்று கிடைத்த சுகத்தில்...முனகிவிட்டாள். உடலில் ஒருவிதமான இன்ப அதிர்வுகள் ஏற்பட, செல்கள் அனைத்தும் சட்டென்று பூப்பூத்தன. நிஷா தன் கைகளை விலாவோடு சேர்த்து வைத்துக்கொண்டு தன் அக்குளை அவன் பார்வையிலிருந்து மறைத்தாள். புடவையால் தன் முகத்தைத் துடைத்தாள்.
அந்நியனான வினய்.... நேற்றுவரை எதிரியான திமிர் பிடித்த வினய்.... சர்வ சாதாரணமாக தன்னை அணைத்துக்கொன்டு... கதிர் கூட முத்தம் கொடுக்காத இடத்தில் வாசம் பிடித்து முத்தம் கொடுப்பது..... நிஷாவை ஏதேதோ செய்தது. கசங்கிய முகத்தோடு அவனைப் பார்த்தாள்.
இப்போதுதான் அவள் அவனை மிகவும் க்ளோஸ் அப்பில் நிதானமாகப் பார்க்கிறாள் என்பதால் அவனது அழகில்... அவனது பார்வையில் இருந்த ஒரு innocense-ல்.... எந்த ஒரு முயற்சிகளும் இல்லாமல் ஜஸ்ட் லைக் தட் பல பெண்களை மயக்கிய அவனது வசீகரத்தில்.... அவனது நெருக்கத்தில்... நிஷா தடுமாறினாள்.
அம்மா பத்மா, நம் பெண்களுக்கு வினய்போல் ஒரு அழகான மாப்பிள்ளை பாருங்கள் என்று மோகனிடம் அடம்பிடித்து வாக்குவாதம் செய்த நாட்கள் உண்டு.
வினய் இப்போது நிஷாவின் இடது முலையின் பக்கவாட்டில் முகத்தை வைத்துத் தேய்த்து வாசம் பிடிக்க, நிஷாவின் காம்புகள் அநியாயத்துக்கு தடித்தன. கையை நன்றாக ஒடுக்கிக்கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தாள். அவனோ அவளது அக்குள் வாசம் தேடி முகத்தை நன்றாக வைத்துத் தேய்த்த்துக்கொண்டே அவள் கையைத் தூக்க, நிஷா விரலை தன் உதடுகளுக்கு குறுக்காக வைத்து நோ சொன்னாள்.
அவனோ, இத்தனை நாட்களும் அவளுக்காக ஏங்கிப்போய் இருந்தான். அவன் கைவைத்த பின்பு அவனை வேண்டாமென்று தள்ளிவிட்ட பெண்களே இல்லை. அவன் அழகும் வசீகரமும் அப்படி. அப்படிப்பட்டவனை முதன் முதலில் உதாசீனம் செய்தவள் நிஷா. அவனிடம் மடங்காதவள் நிஷா. இதனாலேயே அவளை படுக்க வைப்பது என்பது அவனுக்கு நிறைவேறாத ஆசையாகிப்போனது. அன்று அவளை முழுதாக அனுபவிக்குமுன்பே போலீசில் மாட்டிக்கொண்டதால் அவளை நினைத்து ஏங்கி ஏங்கி மனநிலை பாதிக்கப்பட்டுவிட்டான். அவள்மேல் பைத்தியம் ஆகியிருந்தான்.
அதன் விளைவாக நிஷாவின் மென்மையான கையை வலுக்கட்டாயமாக உயர்த்தி அவள் அக்குளுக்குள் முகத்தைப் புதைத்துக்கொண்டான். பறிக்கப்பட்ட அவள் வாசம் மீண்டும் கிடைத்த சந்தோஷத்தில்... அவன் அவளை அணைத்துக்கொண்டு ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்.....ம்ம்ம்ம்ம்ம்... என்று முனகிக்கொண்டே அவள் அக்குள் முழுவதும் முத்தம் கொடுத்தான்.
நிஷா சரிந்த நிலையில் அவனுக்கு கீழே கிடந்தாள். புடவை எங்கும் விலகாமல் லாவகமாகப் பிடித்திருந்தாள். அவளுக்கு திக் திக்கென்று இருந்தது. வேற்று ஆண்மகன் ஒருவன் இப்படி தன் அக்குளில் முகம் வைத்திருப்பது அவளது காமத்தைத் தூண்டிவிட்டது. அந்த சுகத்தை அனுபவிக்கச்சொல்லி உடம்பு அவளைத் தூண்டியது.
நோ.. நோ... வினய் தன்னைக் கட்டிப்பிடிப்பது வரை ஓகே. இப்படி அக்குளில் வாசம் பிடிப்பது எல்லாம்... நோ.... நோ... நான் கதிருக்குச் சொந்தமானவள்.
நிஷா லாவகமாக அவனை விலக்கினாள். எழுந்து ஓடிப்போய் கதவைத் திறந்தாள். ஸ்வேதா... ஸ்வேதா... என்றாள்.
என்ன நிஷா? - அவள் ஓடி வந்தாள்.
வினய்யை செக் பண்ணு
சொல்லிவிட்டு, நெற்றியில் கைவைத்தபடி சோபாவில் உட்கார்ந்திருந்தாள். காம்புகள் இன்னும் துடித்துக்கொண்டு சுகமாக இருந்தது. கதிர்... என்னை இன்னும் போட்டு கசக்காம இருக்கியே கதிர்... எத்தனை நாட்களா நான் ஏங்கிப்போயிருக்கேன் எனக்கு எவ்வளவு கஷ்டமா இருக்கு தெரியுமா?
அவள் கண்களை மூடிக்கொண்டு கதிரை நினைத்து மோகத்தில் ஆழ்ந்திருந்தாள். கதிருக்கு போன் போட்டாள். அவன் எடுக்கவில்லை. ச்சே என்ன இவன்? இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையில் இப்படி விட்டுவிட்டுப் போய்விட்டானே?
வினய் தன் அக்குளில் முத்தம் கொடுத்தது தவிர மற்றதையெல்லாம் மெசேஜ் பண்ணிவிட்டு உள்ளே பார்த்தாள். ஸ்வேதா மும்முரமாக அவனிடம் கேள்வி கேட்டு பதிவு பண்ணிக்கொண்டிருந்தாள். வினய் சொல்லிக்கொண்டிருந்தான்.
நிஷாவை எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். மலர், பல்லவி இவங்களைவிட நான் நிஷா கூட இருக்கத்தான் அதிகம் ஆசைப்பட்டேன். ஜெயில்ல நிஷாவோட நினைப்பாவே இருந்தேன். ராஜ்ஜை அடிச்ச திருப்தி எனக்கு. அவ திமிறிக்கிட்டு படுத்திருக்கா. அவளை படுக்கப்போட்டு அவ தொடைகளுக்கு நடுவுல முகம் புதைச்சிருக்கேன்.
ஸ்வேதா தர்மசங்கடமாக கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள். நல்லவேளை நிஷா அருகில் இல்லை. இருந்திருந்தால் இவனெல்லாம் திருந்தவே வேண்டாம் என்று ஓடிவிடுவாள்.
அதையே நினைச்சிட்டு நாட்களை ஒட்டிக்கொண்டிருந்தேன். அங்கிருந்து தப்பிக்கணும் என்று ஒருநாள் ஓடிக்கொண்டிருந்தேன். அப்போது ஒரு எஸ் ஐ எதையோ வைத்து என் தலையில் ஓங்கி ஒரு அடி.... ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்....ஆஆஆ....
ஸ்வேதா சிறிது நேரம் கழித்து நிஷாவிடம் வந்தாள். அப்டேட் செய்தாள். 25% வரை திரும்பியிருக்கிறது இந்த தடவை நல்ல இம்ப்ரூவ்மென்ட் அப்படி என்ன உள்ளே நடந்தது? என்றாள்.
நிஷாவின் முகத்தில் சந்தோசம். பரவால்லயே... ஞாபகம் திரும்புது.
இப்போ பண்ணாமாதிரியே...அடுத்து ஒரு செஷன் வச்சிக்கலாமா? தயக்கத்தோடு கேட்டாள் ஸ்வேதா.
நாளைக்கு காலைல ஒருதடவை செக் பண்ணி பார்த்துட்டு முடிவு பண்ணுவோமே...
ஸ்வேதா நிஷாவை புரிந்துகொண்டாள். சரி என்றுவிட்டு, அவனை தூங்கவைத்துவிட்டு வந்தாள். அப்பாடா நிஷா வந்தது வீண் போகவில்லை. அவன் மாறிக்கொண்டிருக்கிறான். ஆனால் அவனை இனி நல்லவனாக வாழச்செய்ய வேண்டும். நிஷா இதற்கு கண்டிப்பாக உதவி செய்வாள்.
மறுநாள் காலை - வினய்யின் அம்மாவும் அப்பாவும் நிஷாவை தாங்கு தாங்கு என்று தாங்கினார்கள். நீ இந்த வீட்டுச் செல்லப் பொண்ணும்மா. நீ என்ன கேட்டாலும் நாங்க செய்வோம் என்றார்கள்.
ஸ்வேதா வந்து பாவமாக சொன்னாள். அவனுக்கு நினைவுகள் குறைந்துகொண்டே செல்கிறது!
அனைவருக்கும் பக்கென்று இருந்தது. ஐயோ குறையுதா... நேத்து ராத்திரி நல்ல இம்ப்ரூவ்மென்ட்னு சொன்னியே
நிஷா குளித்துவிட்டு வந்த பாத்ரூமில்.... அவள் வாசனை இருக்கும்போதே ஸ்வேதா வினய்யை குளிக்கச் செய்தாள். நிஷாவிடம் தனிமையில் கேட்டாள். நேற்று... அவன் என்ன செய்தான்? ப்ளீஸ் நிஷா மறைக்காம சொல்லுங்க. ஸோ தட்... ஐ கேன்...
நிஷா தன் அக்குள் விஷயத்தை தயங்கி தயங்கி சொன்னாள். ஸ்வேதாவுக்கே அவள் பெண்மையில்.. ஒருமாதிரியாக இருந்தது.
அடப்பாவி அண்ணா. ஒரு பெண்ணின் அக்குளுக்குள்.. உன் வாழ்க்கையை வைத்திருக்கிறாயா?
நிஷா ப்ளீஸ் ஸ்லீவ்லெஸ் போட்டுட்டுப் போங்களேன்
ஏய் என்ன சொல்ற அதெல்லாம் வேணாம்
ப்ளீஸ் நிஷா அவன் டக்குனு சரியாகிடுவான்னு தோணுது. ஒரு ட்ரைதான். ப்ளீஸ் நிஷா
நிஷா மறுக்க மறுக்க... அவள் கெஞ்சினாள். கடைசியில்... நிஷா ப்ள்வுசை மாற்றிக்கொண்டு உள்ளே போனாள்.
நிஷா நான் உன்ன பார்க்கத்தான் காத்திருக்கேன். திஸ் ஸ்வேதா.... உன்ன கூட்டிட்டு கூட்டிட்டு போயிடுறா.
அவன் ஓடிவந்து அவளை கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டான். அவனது பொண்டாட்டிபோல் உரிமையாய் அவளை... அவளது பின்னழகுகளுக்குக் கீழே கையைக் கொடுத்துத் தூக்கிக்கொண்டான்.
வினய்.. நாம பேசிட்டிருக்கலாம். இறக்கி விடு...
நிஷா ஐ வான்ட டு marry you.... ஐ வான்ட டு பி வித் யூ
சொல்லிக்கொண்டே அவளைக் கட்டிலில் தூக்கிப் போட்டான். அவளது தொடைகளுக்கு நடுவில்... பெண்மைப் பள்ளத்தாக்கில் முகம் புதைத்து வாசம் பிடித்தான்.
ஹாஆஆ.....ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்..........
நிஷாவின் பெண்மை மேடு அழுந்தும் அளவுக்கு முகத்தை வைத்துத் தேய்த்தான். நிஷா அவனை டைவர்ட் செய்ய விரும்பினாள்.
உனக்கு ஞாபகம் இருக்கா வினய்? ஒருநாள் ஷாப்பிங்க் மால்ல... நீ என்கிட்ட தப்பா.....
ஆமா நிஷா அன்னைக்கு நீ எவ்ளோ அழகா இருந்தே தெரியுமா?
சொல்லிக்கொண்டே நிஷாவைத் திருப்பிப் போட்டு அவளது பின்னழகுகளில் முகம் வைத்துத் தேய்த்தான். புடவைக்கு மேலாக... அவள் குண்டிகள் முழுவதும் ஆசையோடு இச் இச்சென்று முத்தம் கொடுத்தான்.
ஐயோ இவனுக்கு இதை ஞாபகப்படுத்தினது தப்பா போச்சே
நிஷா இடுப்புச் சேலையைப் பிடித்துக்கொண்டு புரண்டு படுக்க, இப்போது நிஷாவின் புண்டை மேட்டுக்கு முத்தங்கள் கிடைத்தன. தவித்துப்போனாள்.
வினய்..நோ... என்று அவன் தலையைப் பிடித்தாள். அவனோ அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே நன்றாக முகத்தைப் புதைத்து வாசம் பிடித்தான். தன்னை மறந்தான். கிறங்கினான். நிஷா நிஷா என்று முனகிக்கொண்டே அவள் தொடைகள் எங்கும் முத்தம் கொடுத்தான்.
நிஷாவின் புண்டை அனலாகக் கொதித்தது. அவன் அங்கே முகம் புதைப்பதற்கு மனம் நோ நோ என்றது. இது கதிருக்கு சொந்தமான இடம். இனி அவனுக்கு மட்டுமே சொந்தமான இடம்
நிஷா புரண்டு படுக்க.... வினய் அவளது குண்டிகளைப் பிடித்துக் கசக்கினான். தட்டினான். முகம் புதைத்து அவளது வெப்பத்தையும் மனத்தையும் அனுபவித்தான்.
வினய்!!!! நோ ன்னு சொல்றேன்ல!!!!!!
நிஷா ஸ்ட்ரிக்ட்டாகச் சொல்லிக்கொண்டே எழுந்து உட்கார, வினய் ஒரு நிமிடம் நிறுத்தி, அவளை பார்த்தான்.
முடிகள் கலைந்த நிலையில்... ஸ்லீவ்லெஸ் ப்ளவுஸில்... நிஷா பேரழகியாக உட்கார்ந்திருந்தாள்.