Chapter 163


வீட்டுக்கு வந்த தீபா சாப்பிட்டுவிட்டு, கதிரிடம் ஒரு முத்தம் வாங்கிக்கொண்டு, சென்னைக்குப் புறப்பட்டாள்.

நாட்கள் கடந்தன

காயத்ரியின் டெலிவரிக்கு ஒரு வாரத்துக்கு முன்னால் - சீனு அந்த கேஸிலிருந்து விடுதலையாகி வெளியே வர, சந்தோஷத்தில், அண்ணன் ராஜ்ஜின் கைகளைப் பிடித்துக்கொண்டாள்.

தேங்க்ஸ் அண்ணா. தேங்க் யூ ஸோ மச்.

நாங்கதான் காயத்ரி, சீனுவுக்கு தேங்க்ஸ் சொல்லணும்!

ராஜ் போய் சீனுவை கூட்டிக்கொண்டு வர, வீட்டில் அனைவருக்கும் சந்தோஷம். அபர்ணா,மோகன், பத்மா... என்று அனைவரும் அவனை பாசத்தோடு பார்த்துக்கொண்டு நின்றார்கள்.

காமினி... அத்தனைபேர் முன்னிலையிலும்.... சீனு!!... என்றபடியே ஓட்டமும் நடையுமாக போய் அவன் கைகளைபிடித்துக்கொண்டாள்.

எப்படியிருக்க சீனு?

சீனுவுக்கு மனம் குளிர்ந்தது. அவன் தயக்கத்தோடு ராஜ்ஜையும் மோகனையும் பார்த்தான். ராஜ் சிரித்துக்கொண்டே அவர்கள் அருகில் வந்தான்.

நீ சென்னை branch-ல ஒர்க் பண்றதா இல்ல மும்பை branch-ல ஒர்க் பண்றதான்னு காமினி will decide.

இதற்குள், காமினி, இப்படி அனைவர் முன்னாடியும் தன் excitement-ஐ காட்டியிருக்கக் கூடாது என்று தன்னைத்தானே திட்டிக்கொண்டு, விலகி நின்றாள். ராஜ்ஜிடம், சரிங்க.. என்றாள்.

நீயே முடிவு பண்ணலாமே என்றார் மோகன்.

இல்லப்பா. இவன் ஒர்க் ஸ்டைல், டேலண்ட் பற்றி காமினிக்குத்தான் நல்லா தெரியும்

காமினி தலையைக் குனிந்துகொண்டு நின்றாள். இவன்கிட்ட ஒரே ஒரு டேலண்ட்தானே இருக்கு. திருப்பி திருப்பிப்போட்டு ஓக்குறது?! நாங்க எல்லாம் என்ன ஆகப்போறோமோ!

நிஷாவும் கதிரும் சீனுவிடம் போனில் பேசினார்கள். அவர்கள் இன்னும் இரண்டு நாட்களில் சென்னைக்கு வருகிறோம் என்றார்கள்.

அடுத்த சில நாட்களில் - காயத்ரி ஒரு அழகான ஆண் குழந்தைக்குத் தாயானாள்.

ஹாஸ்பிடலில் இவர்கள் அனைவரும் கூடியிருக்க, டாக்டர் வந்து செய்தியை சொன்னதும், நிஷா, தன் கண்களாலேயே சீனுவுக்கு வாழ்த்து சொன்னாள். அவன், வானத்தில் சிறகடித்துப் பறந்தான்.

நிஷாவுக்கு அருகில் நின்றுகொண்டிருந்த பார்வதியும் சந்திரனும் சந்தோஷத்தில் திக்குமுக்காடிப் போனார்கள். சீனுவுக்கு பையன் பிறந்த நேரம், அவனுக்கு எவ்வளவு பெரிய குடும்பம் கிடைத்திருக்கிறது. அதுவும் நிஷா.... சீனுவுக்கு மச்சினி!!! கடவுளே... இனி என் மகனுக்கு ஒரு குறையும் இருக்காது!

அபர்ணா, தன் மகளுக்காக இத்தனை பேர் இருக்கிறார்களா!!! என்பதை பார்த்து கண்ணீரோடு நின்றுகொண்டிருந்தாள்.

குழந்தையை வாங்கிக்கொண்டு, காயத்ரியின் நெற்றியில் சீனு அழுத்தமாய் ஒரு முத்தம் கொடுக்க.... சீனுவுக்கு அருகில், அவன் முதுகில் கைவைத்துக்கொண்டு நின்றுகொண்டிருந்த நிஷா, அவர்களை ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.

நாட்கள் கடகடவென்று ஓடின.

அபர்ணாவும் காயத்ரியும் சீனுவும் தங்களோடு இணைந்ததை celebrate செய்யும் விதமாக காயத்ரியின் மகனுக்கு, பெயர் சூட்டும் நாளை மொத்தமாக சேர்ந்து கொண்டாடுவது என்று முடிவு செய்தார் மோகன்.

கதிருக்கு போன் பண்ணியிருந்தார். நிஷாவோடு வாங்க மாப்பிள்ளை.. என்றார். இதேபோல் ராஜ்ஜிடமும், தனக்காக அனைவரும் ஒற்றுமையாக... சந்தோஷமாக இருக்குமாறு கேட்டுக்கொண்டார்.

அனைவரும் இதற்கு ஓகே சொல்ல, தேதி முடிவு ஆனது.

தீபா - வினய், இருவருமே பெரிய பணக்காரர்களாக இருந்தாலும் அவன் கதிருக்காக ஜெயிலுக்கு போனதால் அவனை பாசத்துடனேயே பார்த்தார்கள்.

காமினி, சீனுவை விழுந்து விழுந்து கவனித்தாள். ராஜ் இருக்கும்போதே, காமினியிடம் இப்படி பழக முடியும், சிரித்துப் பேச முடியும் என்பதை... சீனுவால் நம்பவே முடியவில்லை.

நான் திருந்திவிட்டேன் கடவுளே, எனக்கு இனி எந்த பெண்களும் வேண்டாம், எவன் மனைவிகளும் வேண்டாம் என்று கடவுளிடம் சரணடைந்ததும்.... என்ன என்னலாம் நடக்கிறது? விலகிப்போன எல்லோருமே என்னைச்சுற்றி வந்துவிட்டார்கள்!

காமினிக்கு, சீனுவை பார்க்கும்போதெல்லாம்... ஒருவிதமாக... குறுகுறுப்பாக இருந்தது. ஹைதராபாத்தில் அவனோடு படுத்துக்கிடந்தது... அவன் தன் பால் முலைகளில் தட்டி விளையாண்டது.. எல்லாம் ஞாபகத்துக்கு வர, அவளுக்கு சுகமாக இருந்தது.

உங்களை எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும் மேம் என்று சொல்லிக்கொண்டே அவன் தன்னை ஓத்ததை.. நினைத்து நினைத்து நாணத்தில் முகம் சிவந்தது அவளுக்கு.

பெயர் சூட்டும் நாளுக்கு - மோகன் வீட்டில் - டெகரேஷன் சிறப்பாக இருந்தது. அனைவரும் ஏற்கனவே ஆஜராகியிருந்தார்கள். நிஷா, தன் கணவன், குழந்தைகளோடு வந்து சேர்ந்தாள்.

நிஷா வந்தாச்சு! நிஷா வந்தாச்சு!

பார்வதியும் பத்மாவும் அபர்ணாவும் வாசலை நோக்கி ஓட, பின்னாலேயே காயத்ரியும் மலரும் ஓடினார்கள். அவர்கள் பின்னால் ராஜ்ஜூம் காமினியும் போனார்கள். அவர்களுக்குப் பின்னால் வினய்யும் தீபாவும். கடைசியில் சீனுவும் சந்திரனும்.

வா நிஷா. வாங்க கதிர்!
வா நிஷா
வா நிஷா. வாங்க கதிர்!
வா நிஷா

நிஷா நுழைந்ததுமே குடும்பத்தில் குதூகலம் தொற்றிக்கொண்டது. அனைவர் முகத்திலும் சந்தோஷம். சீனு அவர்களை கைகூப்பி வணங்கி வரவேற்றான். காயத்ரி, கண்களில் நீர் தளும்ப.... நிஷாவை கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டாள்.

சீனுவுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. நிஷா நிஷாதான்!. ஒரு பெண்ணின் வருகை.... எப்படி இத்தனை பேருக்கு சந்தோஷத்தைக் கொடுக்க முடிகிறது!

நிஷா ஓடிப்போய் சீனுவின் மகனை தூக்கிக்கொண்டு கொஞ்ச ஆரம்பித்தாள். சீனுவுக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது. கடவுளே... நிஷாவை என்னோடு மீண்டும் பழக வைத்ததற்கு நன்றி. இந்த உறவுகளை... இந்த பாசத்தை எல்லாம்... தக்கவைத்துக்கொள்ளவேண்டும். கெடுத்துவிடக்கூடாது.

அவன், திருமணம் முடிந்த பிறகு இத்தனை வருடங்களில்.... காயத்ரி தவிர வேறு யாரையும் தொடவில்லை. பக்குவப்பட்டிருந்தான். தன் தவறுகளை உணர்ந்திருந்தான். முன்பொருமுறை அகல்யாவை மார்க்கெட்டில் சந்திக்க நேர்ந்தபோதுகூட... அவள் இவனை ஏக்கப்பார்வை பார்க்கும்போதுகூட... அவனோடு பலமுறை பேச முயன்றபோதும்கூட... தலைகுனிந்தபடி போய்விட்டான். அது போலவே வீணா கூப்பிட்டபோதும் போகவில்லை. தன் முடிவில் உறுதியாக இருந்தான்.

சீனு.. என்ன யோசிச்சிட்டிருக்கீங்க. வாங்க

மலர் அவன் கைபிடித்து அவனை இழுத்துக்கொண்டு நடக்க... அவனுக்கு சொர்க்கத்தில் மிதப்பதுபோல் இருந்தது. ராஜ்ஜின் அழகு மனைவியா என் கைபிடித்து நடந்துகொண்டிருப்பது? நான் எந்த உலகத்தில் இருக்கிறேன்?

அங்கே காமினி, வெற்றிலைகளை எடுத்து வைத்துக்கொண்டிருக்க, இருவரின் கண்களும் சந்தித்துக்கொண்டன.

சீனு, காமினியின் பார்வையின் கூர்மையை சந்திக்க முடியாமல் தடுமாறினான். மலரை பார்த்து, எஸ் அக்கா... ஆரம்பிக்கலாம் என்றான்.

காமினி அவனை குறும்பாகப் பார்த்துக்கொண்டு நின்றாள். இவன் எனக்கு தம்பி முறையாம். ஆனால் இவன் தம்பி மாதிரியா நடந்துகொண்டான்? பொறுக்கி. என் தாய்ப்பாலை எல்லாம் சப்பி சப்பி குடித்து....

சீனு, காமினியை உச்சி முதல் உள்ளங்கால் வரை ரசித்துப் பார்த்தான்.

காமினி இப்பொழுதும் அதே கெத்துதான். அதே அழகுதான். இப்போது ராஜ்ஜின் மனைவி வேறு. சொல்லவா வேண்டும்?

அவள் தனக்குமேல் படுத்துக்கொண்டு, வந்தியத்தேவன் - நந்தினி டயலாக்குகளை வாசித்துக்காட்டியது அவனுக்கு ஞாபகத்துக்கு வந்தது.

தேங்க்ஸ் காமினி! என்றான்.

தேங்க்ஸ் அக்கான்னு சொல்லு!! என்று சிரித்தாள் அவள்.

ராஜ் முன்னாடியே.. அவளிடம் பேசுவது, சிரிப்பது எல்லாம் அவனுக்கு கனவில் நடப்பதுபோல் இருந்தது. சுகமாக இருந்தது.

காமினி, அவனைப்பார்த்து, பாசமாக ஒரு சிரிப்பு சிரித்துவிட்டு, பையனை எங்கே.. காயத்ரி.. கூட்டிட்டு வாடி டைம் ஆகுது... என்று குரல் கொடுத்தாள்.

மாமா வெயிட் பண்ணச் சொன்னாங்க என்று சொல்லிக்கொண்டே வந்தாள் அவள்.

அவள் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே வீணா தன் குடும்பத்தோடு உள்ளே நுழைந்துகொண்டிருந்தாள். மலர், தன் மாமனாரிடம் சொல்லி வீணாவை அழைத்திருந்தாள்.

ஹாய் வீணா... ஹாய் வீணா...

ஆனந்த், சீனுவை வியப்போடு பார்த்தான். நீ இந்த வீட்டுக்கு மருமகனா வருவேன்னு எதிர்பார்க்கவே இல்ல சீனு... என்று அவனை கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு சொல்ல... வீணா சீனுவை செக்சியாக ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு உள்ளே போனாள். ராஜ் சிரித்தபடியே அவளை கைபிடித்து உள்ளே கூட்டிக்கொண்டு போனான். உள்ளே நின்றுகொண்டிருந்த வினய்யை பார்த்ததும்... வீணா தலையை குனிந்துகொண்டாள்.

ஹாய் வீணா நல்லாயிருக்கியா? என்று வினய் கைகொடுக்க... அவள் கைகுலுக்கினாள்.

அவன் தன்னை கதறக் கதற போட்டு ஓத்து சுகம் கொடுத்தது, தன்னைத் தேவிடியா போல் ட்ரீட் பண்ணியது எல்லாம் அவள் ஞாபகத்துக்கு வர, அவனை ஓரக்கண்ணால்... எப்படியிருக்கிறான் என்று பார்த்து ரசித்தவாறே ஆனந்த்தோடு நின்றுகொண்டாள்.

சீனுவின் கண்கள் நிஷாவைத் தேடின. எங்கே என் தேவதை? இந்த வீட்டு தேவதை???

பேர் வைக்கலாமா? என்று கேட்டுக்கொண்டே மோகனும், அவர் பக்கத்தில் அபர்ணாவும் வந்து உட்கார.... அப்போது குழந்தையை கொஞ்சியபடியே நிஷா உள்ளே வந்தாள். மோகனிடம் கொடுத்துவிட்டு கதிருக்கு அருகில் போய் போய் நின்றாள்.

சீனுவும் காயத்ரியும் மோகனுக்குப் பின்னால் நின்றார்கள்.

மோகன், குழந்தையின் காதுக்குள் சொன்னார். ஆதவன், ஆதவன், ஆதவன்....

அனைவரும் கோரஸாக கைதட்ட... அபர்ணாவின் கண்களில் கண்ணீர் தளும்பியது. இத்தனை சொந்தங்கள்... இத்தனை உள்ளங்கள்.... தங்களுக்கு கிடைக்கும் என்று அவள் கனவிலும் நினைத்திருக்கவில்லை. அவள் பத்மாவையும் மோகனையும் பார்த்து கையெடுத்துக் கும்பிட்டாள்.

மோகன் எழுந்து நிற்க, காயத்ரி கண்களை துடைத்துக்கொண்டு ஓடிப்போய் மோகன் - பத்மாவின் கால்களில் விழுந்துவிட்டாள். மோகன் அவளை தூக்கி அணைத்துக்கொண்டார்.

நீங்க எல்லாருமே ஒற்றுமையா இருக்கணும் சரியா? என்றார்

சரி என்றார்கள் இவர்கள்

சரி வாங்க லஞ்சுக்கு போகலாம். உங்களுக்காக ஒரு அமைதியான பார்க்ல அரேஞ்ச் பண்ணியிருக்கேன் என்றார்.

அனைவரும் காரை ஸ்டார்ட் செய்ய... குழந்தைகள் இங்கும் அங்குமாக இடம் மாறியிருந்தார்கள்.

உன்கூட ட்ராவல் பண்ணி எவ்ளோ நாளாச்சு!! என்று சொல்லிக்கொண்டே நிஷா ராஜ்ஜின் காரில் ஏறிக்கொள்ள... பாச மலர்கள் ஆரம்பிச்சிடுச்சுங்க என்று காமினியிடம் நக்கலாக சொல்லிக்கொண்டே மலர் போய் வினய்யின் காரில் ஏறிக்கொண்டாள். இதுதான் சாக்கு என்று தீபா கதிரின் காரில் ஏறிக்கொள்ள, காமினி, சர்வ சாதாரணமாக போய் சீனுவின் காரில் உட்கார்ந்தாள்.

காயத்ரி,மோகன்,பத்மா, அபர்ணா, குழந்தைகள் என்று கும்பலாக அந்த பெரிய கார்... முதலில் நகர, பின்னாலேயே ராஜ்ஜும் நிஷாவும் சிரித்துப் பேசியபடி.... அவர்களின் கார் நகர...

தீபா... கார் சாவியை கையில் பிடுங்கிக்கொண்டு, கதிரையே ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.

சாவியை கொடு தீபா போகலாம்

நீ செம அழகா இருக்கேடா அத்தான்

கதிருக்கு ஜிவ்வென்று இருந்தது. ஐயோ இவ பார்வையாலேயே கொல்றாளே...

இன்னைக்கு ஏதாவது வாய்ப்பிருக்கா? என்று குறும்பாகக் கேட்டாள் தீபா.

கொழுந்தியாளுக்கு பின்பக்கம் அடி வேணும்னா கிடைக்கும்

தீபா அவன் தொடைகளில் கைவைத்து தடவிக்கொண்டே சொன்னாள். ஒருநாள் என் அக்கா சலிச்சுப் போயிட்டான்னு என்கிட்டே வந்து படுக்கத்தான் போற

சொல்லிக்கொண்டே அவள் அவன் ஆண்மையை... pant-டோடு சேர்த்துப் பிடித்து ஒரு அமுக்கு அமுக்க, கதிர் சுற்றுமுற்றும் பார்த்துக்கொண்டு பதறிப்போனான். சட்டென்று அவள் கையை எடுத்து விட்டான். தீபா விழுந்து விழுந்து சிரித்தாள்.

நான் ஒன்னும் கடிச்சி தின்னுட மாட்டேன்.

தீபா நான்தான் சொன்னேன்ல. அந்த மாதிரி எண்ணம் எதுவும் எனக்கு இல்லைன்னு

தெரியும் மச்சான். உன்னைப்பத்தி எனக்குத் தெரியாதா? உன்கிட்டத்தான் நான் தைரியமா விளையாட முடியும். வேற யார்கிட்ட இப்படி உரிமையா விளையாட முடியும் சொல்லு?

சொல்லிக்கொண்டே அவள் மீண்டும் அவன் ஆண்மையைப் பிடித்துக்கொண்டு... குறும்பாக அவனைப் பார்த்தாள்.

அவனுக்கு.. அவள் தன்மேல் வைத்திருக்கும் அளவு கடந்த அன்பை பார்த்து... பெருமையாக இருந்தாலும், கண்ணியமாக அவளை கண்டித்தான்.

வேணாம் தீபா இது தப்பு என்று சொல்லி அவள் கையை எடுத்து விட்டான்.

அக்காவுக்காக நான் உங்களை விட்டுக்கொடுத்திருக்கேன். நான் இது கூட பண்ணக்கூடாதா?

சொல்லிக்கொண்டே அவள், மறுபடியும் அவன் பூலை நன்றாக அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டு, கோபத்தோடு வேறு பக்கம் திரும்பிக்கொள்ள.... கதிருக்கு உடம்பெல்லாம் சூடேறிக்கொண்டு சுகமாக இருந்தது.

எப்படியும் தீபாவோடு படுக்கப் போவதில்லை. சரி பாவம் பிடித்துப் பார்த்துவிட்டுப் போகட்டும் என்று அவன் மனம் இளகினான்.

இப்போ எதுக்கு கோபமா இருக்குற?

கொழுந்தியா எனக்கு இதுக்கு கூட உரிமை இல்லையா? அவ அவ என்னன்னவோ பண்றா. நான் இத்தனைக்கும் ட்ரெஸ்ஸோடத்தான் உங்களோடதை பிடிச்சிருக்கேன்.

கதிருக்கு... ஆண்மை முறுக்கேறிக்கொண்டு.. சுகமாக இருந்தது. அவளது குறும்புத்தனம் மிகவும் பிடித்திருந்தது.

சரி சரி கோவப்படாதே. இங்க பாரு

தீபா இன்னும் முகத்தை திருப்பிக்கொண்டுதான் இருந்தாள்.

இங்க பாருன்னு சொல்றேன்ல?

தீபா இப்போது அவனைப் பார்த்தாள். ஒழுங்கு காட்டினாள்.

நீ எவ்ளோ பெரிய பிசினஸ் உமன். இப்படி சின்னக்குழந்தை மாதிரி அடம் பிடிக்கிறியே தீபா

நான் பெரிய பிசினஸ் வுமன்தான். வினய் அப்படித்தான் என்னை ட்ரீட் பன்றான். யாருமே என்னை ஒரு பருவப்பொண்ணா ட்ரீட் பண்ண மாட்டேங்குறீங்க

சரி.. சரி.. நான் உன்ன சின்னப் பொண்ணாவே ட்ரீட் பண்றேன். ஓகே?

தேங்க்ஸ் மச்சான்.... என்றபடியே அவள் சந்தோஷமாக அவன் கண்ணத்தில் ஒரு முத்தம் கொடுத்தாள். கதிர் அவளை முறைத்துப் பார்த்தான்.

ஆனா எல்லா நேரமும் இப்படி விளையாண்டுட்டு இருக்கக்கூடாது

அடிக்கடி நீ என்னை கட்டிப்பிடிச்சி முத்தம் கொடு. இப்படி விளையாடாம இருக்கிறேன்

ரொம்ப பண்றடி நீ...

சலிப்பாக சொல்லிக்கொண்டே கதிர் அவளிடமிருந்து சாவியை பிடுங்க.... அவள் கியர் போட... அந்த கார் மெல்ல அங்கிருந்து கிளம்பியது.

வினய்யின் காருக்குள் - அவன் ஆல்ரெடி மலரின் முலையைப் பிடித்து விளையாண்டுகொண்டிருந்தான்.

ப்ச் சும்மா இருங்க வினய்

இந்தப் புடவைல நச்சுன்னு இருக்குறடி - சொல்லிக்கொண்டே அவன் அவள் இடுப்பைப் பிடித்துக் கிள்ள.. அவள் ஸ்ஸ்ஸ் ஆஆ....என்று துள்ளினாள்.

ஏய்... என்று பொய்யாக அவனைப் பார்த்து முறைத்தாள்.

வினய் அவள் தொடைகளை பிடித்து தடவிக்கொண்டே சொன்னான். உன்னை எப்போடா போடுவோம்னு இருக்கு மலர்

இருக்கும் இருக்கும்

இன்னைக்கு படுக்குறியா ம்?

ஏன் இத்தனை நாள் பண்ணீங்களே பத்தலையா

வீட்டுக்குள்ள வச்சி செஞ்சி செஞ்சி போரடிக்குதுடி. உன்ன எல்லாம்.... என்று சொல்லிக்கொண்டே அவளை இழுத்து ஒரு முத்தம் கொடுத்தான்.

பொறுக்கி யாராவது பார்த்துடப் போறாங்க.. என்று சிணுங்கிக்கொண்டே அவள் தள்ளி உட்கார்ந்தாள். செம்ம அழகுடா நீ! என்று அவனையே வைத்த கண் எடுக்காமல் பார்த்து ரசித்தாள்.

பின்னால் வீணாவும் ஆனந்தும் காரில் உட்கார்ந்திருந்தார்கள். ஆனந்த் பொறாமையில் சொல்லிக்கொண்டிருந்தான்.

இந்தப் பயல் சீனுவுக்கு எவ்வளவு அதிர்ஷ்டம் பார்த்தியா வீணா. நல்லா வாழுறான்

நீங்களும் அதிர்ஷ்டசாலிதாங்க. உங்களுக்குத்தான் அது தெரியல

ஆனந்த் வாயை மூடிக்கொண்டான்.

ராஜ்ஜை எனக்கு கூட்டிக்கொடுங்க ஆனந்த். அவர்கூட படுக்க நான் எவ்வளவு ஆசையா இருக்கேன் தெரியுமா

அவன்கூட படுக்குறதுக்கு ரெண்டு பொண்டாட்டிங்க இருக்காளுங்க வீணா

ரெண்டு பேருக்கு இடம் கொடுத்திருக்கார். எனக்கு ஒரு இடம் கொடுக்கமாட்டாரா என்ன?

அப்படி என்னடி இருக்கு அவன்கிட்ட? என்று கேட்க நினைத்த ஆனந்த், வேண்டாமென்று அமைதியாக இருந்தான்.

வினய் என்னை மறுபடியும் படுக்க கூப்பிடுறாங்க.. என்றாள்

எப்போ கேட்டான்?

குழந்தைக்கு பெயர் வைக்கும்போது..... அவன் எனக்குப்பின்னாடிதான் நின்னுக்கிட்டு இருந்தான். நீங்க அங்கேயே பார்த்துக்கிட்டு இருந்தீங்க. அவன் என் புண்டைல கைவெச்சு பிடிச்சி பார்த்துக்கிட்டு இருந்தான்.

ஆனந்த் பெருமூச்சு விட்டான். ஹ்ம்... சீனு??? என்றான்.

அவனையும் கூட்டிக்கொடுங்க ஆனந்த். எனக்கு மூணு பேரும் வேணும். ஷெட்யூல் போட்டுக் கொடுங்க

சரி வீணா. நான் பண்றேன்

தேங்க்ஸ்ங்க தேங்க் யூ சோ மச்.

உற்சாகத்தில் வீணா அவன் கண்ணத்தில் முத்தம் கொடுக்க, ஆனந்துக்குப் பெருமையாக இருந்தது. கார் வேகமெடுத்தது.

அடுத்த காரில் - காமினி - பின்னால் சாய்ந்து கால்மேல் கால் போட்டுக்கொண்டு... சீனுவையே குறும்பாகப் பார்த்துக்கொண்டிருக்க... அவன் ரோட்டைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான்.

காமினி தன் கூந்தலை எடுத்து முன்னால் போட்டுக்கொண்டு அவனைப் பார்க்க... சீனு... ஆசையை அடக்க முடியாமல்... அவளைப் பார்த்து ரசித்தான். பின் பார்வையை திருப்பிக்கொண்டான்.

ஸார் பழசையெல்லாம் மறந்துட்டீங்க போலிருக்கு?

இல்ல மேம்... ந.. நான்.. திருந்திட்டேன். இப்போ மத்த பொண்ணுங்களை தப்பா பார்க்கிறதில்லை

காமினிக்கு குபீரென்று சிரிப்பு வந்தது.

டேய் பொறம்போக்கு. வாய் இருக்குன்னு என்ன வேணும்னாலும் சொல்லுவியா. நீ சொல்றதை கேட்டு பூமிக்கே தாங்கமுடியாம நிலநடுக்கம் வந்துடப் போகுது. அப்புறம் அந்தப் பாவம் உன்ன சும்மா விடாது

சீனு, அவளைப் பார்த்து முறைத்தான்.

நல்லா நக்கிப் பார்த்துட்டு... இப்போ ஒன்னும் தெரியாதமாதிரி இருக்குறியா?

ஐயோ காமினி நான்....

அவன் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே அவள் அவனை இழுத்து அவன் உதட்டில் அழுத்தமாய் ஒரு முத்தம் கொடுத்தாள்.

அவன், அதிர்ச்சியில், கிறக்கமாக அவளைப் பார்த்தான். அடிப்பாவி... மோகனும் ராஜ்ஜும் இருக்கும்போது அடக்க ஒடுக்கமாக.... இருக்கிற இடம் தெரியாமல் இருக்கிறவளா நீ??

என்னாச்சு.... ஒரு மாதிரியா உட்கார்ந்திருக்கே?

அவன், தன் உதடுகளை துடைத்தான். இது என்ன சோதனை? என்று அவளை பார்த்தான். ஒண்ணுமில்லை மேம் என்றான்.

உங்களை எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும் மேம்... ரொம்ப பிடிக்கும் மேம்..னு சொல்லிக்கிட்டே அன்னைக்கு உள்ள ரிலீஸ் பண்ணிட்டுப் போயிட்டேல்ல?

சீனுவுக்கு ஜிவ்வென்றிருந்தது. அது காமினியை முதல் முதலாக ஓத்த நாள். மேடத்தை ஓத்தாச்சு என்று சந்தோஷப்பட்ட நாள்.

நீங்க இப்போ ராஜ்ஜோட மனைவி... என்றான் மெதுவாக

இவ்ளோ பயம் இருக்கா? போ போ...

குறும்பாக ரோட்டைக் காட்டினாள் காமினி. அவன் சிரித்துக்கொண்டே காரை ஸ்டார்ட் பண்ணினான்.

அது ஒரு அழகான புல்வெளி. ஆள் நடமாட்டமில்லாத... சுத்தமான... மரங்கள் நிறைந்த திறந்தவெளி புல்வெளி. ஆங்காங்கே இவர்களுக்கு டென்ட்கள் போடப்பட்டிருந்தன.

சூப்பரா இருக்குப்பா இந்த இடம்.... என்று கைகளை விரித்து ரசித்தபடி... மூச்சை இழுத்து.. காற்றின் நறுமணத்தை முகர்ந்து... அந்த சுகத்தை அனுபவித்தபடியே சொன்னாள் நிஷா.

உனக்கு பிடிக்கணும்னுதாம்மா இந்த இடத்தை செலக்ட் பண்ணேன்.

மோகன் அவளை அணைத்துக்கொண்டு சொல்ல, அவர் ஆர்டர் பண்ணியிருந்த சாப்பாடு ஐட்டங்கள் வந்து இறங்கிக்கொண்டிருந்தன.

காயத்ரி வந்து நிஷாவின் கைகளை பிடித்துக்கொண்டாள். நிஷா நீ எனக்கு அக்காவா வருவ, நாம எல்லாம் ஒரே பேமிலியா இருப்போம்னு நெனச்சுக்கூட பார்க்கலடி நான்

மண்டு மண்டு... நீ எப்பவுமே என் குடும்பத்துல ஒருத்திதாண்டி... நான் உன்ன அப்படித்தான் பார்த்துட்டு இருந்தேன்.

அதான் கடவுளா பார்த்து நம்மை சேர்த்து வச்சிட்டார் போல

இருவரும் சிரித்தார்கள். அப்போது வீணா இவர்கள் அருகில் வர, காயத்ரி அவள் கைகளை பிடித்துக்கொண்டு கேட்டாள்.

வீணா நாம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து டான்ஸ் போட்டு எவ்ளோ நாளாச்சு?

ஹேய் இப்போ ட்ரெஸ், இடம் எல்லாம் சூப்பராதானே இருக்கு. ஒரு ஆட்டம் போட்டுடலாமா

அவர்கள் இருவரும் இடுப்பை அசைத்து மெலிதாக ஆடிக்கொண்டே வீடியோவை ஆன் பண்ண, சீனு, அவள்களையே ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டு நின்றான். அவர்களுக்கருகே அமைதியாக ஒதுங்கி நின்றுகொண்டிருந்த நிஷாவைப் பார்த்தான்.

ஹாய் நிஷா... என்றபடியே அவளருகே வந்தான். தன் கையை அவளை நோக்கி நீட்டினான்.

அவளுக்கு சீனுவை நேருக்கு நேர் சந்திப்பது.... பேசுவது... தர்மசங்கடமாய் இருந்தது. அவனைத் தவிர்த்துக்கொண்டிருந்தாள். அவன் கையை நீட்டியதும், அவனைப்பார்த்து லேசாக சிரித்துக்கொண்டே கைகுலுக்கினாள். தேங்க்ஸ் சீனு என்றாள்.

நிஷா நீ எனக்கு தேங்க்ஸ் சொல்லக்கூடாது. நான்தான் உனக்கு தேங்க்ஸ் சொல்லணும்

நீயும்தான் எங்களுக்கு நல்லது பண்ணியிருக்க

இருந்தாலும்... நீதானே எனக்கு ஆறுதல் சொல்லி அட்வைஸ் பண்ணியது. அதனாலதான் குழந்தை. அதுனாலதான் இப்படி ஒரு சந்திப்பு.

நிஷா அவனை ஏறிட்டுப் பார்த்தாள். எதுவும் சொல்லாமல் அமைதியாக நின்றாள்.

நிஷா...

சொல்லு

தேங்க்ஸ். தேங்க்ஸ் பார் எவ்ரிதிங்க்.

என்ன பேசிட்டிருக்கீங்க? என்றபடியே வந்தாள் காயத்ரி.

நிஷா அன்னைக்கு வந்து பாசமா என்னை அணைச்சிக்கிட்டதுக்கு நன்றி சொல்லிக்கிட்டிருக்கேன்.

நிஷாவின் உதட்டில் புன்னகை அரும்பிக்கொண்டிருந்தது.

இப்போ வச்சிருக்கிற மாதிரியே காயத்ரியை எப்பவும் சந்தோஷமா வச்சிக்கோ.. என்றாள்.

தேவதையின் உத்தரவு! என்று அவன் தலைவணங்கி சொல்லிவிட்டு, நிஷாவின் மகளை தூக்கிக்கொண்டு, திரும்பி மோகனை நோக்கி நடக்க.... நிஷா சிரித்தாள்.

அப்பாடா இப்பவாவது உன் முகத்துல சிரிப்பு வந்ததே

சொல்லிக்கொண்டே காயத்ரி தன் தோழியின் சிரிப்பை ரசித்தாள்.

என்னடி பார்க்குற? என்றாள் நிஷா.

இப்போல்லாம் நீ ரொம்ப சீரியஸா... மாறிட்ட நிஷா. டயர்டா தெரியுற. டென்ஷனாவே இருக்குற. அந்த விளையாட்டுத்தனம்... குறும்புத்தனம்.. எல்லாம் எங்க போச்சுன்னே தெரியல.

ம்... இன்னும் ஒரு பிள்ளை பெத்துப்பாரு. அதுவும் உடனே பெத்துப்பாரு. தெரியும்

அவள் சொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே காமினி நிஷாவின் இளைய மகளோடு வந்தாள். நிஷா... என்னன்னு பாரேன் இவ அழுதுக்கிட்டே இருக்கா

நிஷா அவளிடமிருந்து வாங்கிய மறுநிமிடமே அந்த சுட்டிப்பெண் வாமிட் பண்ண.... அவளது ப்ளவுஸ் முந்தானை எல்லாம் வாந்தி ஆனது.

அடிப்பாவி இதுக்குத்தான் அம்மா அம்மான்னு அழுதாளா? என்றாள் காமினி

ஏண்டீ உங்க அத்தை மேலயே வாமிட் பண்ணவேண்டியதுதானே என்று இனியாவை செல்லமாக திட்டினாள் நிஷா

வேற ப்ளவுஸ் வச்சிருக்கியாடி? என்றாள் காயத்ரி

இல்லடி

காயத்ரி ஓடிப்போய் மற்றவள்களிடம் கேட்க... வீணா சொன்னாள். என் கார்ல ஒரு ப்ளவுஸ் இருக்கு.

காயத்ரி ஓடிப்போய் எடுத்துவிட்டு வந்தாள். நிஷா அதை திருப்பி திருப்பி பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்.

என்னடி பார்க்குற?

ஸ்லீவ்லெஸ்டி

பரவாயில்ல நிஷா. எல்லாம் நாமதான? என்றாள் காமினி

ஆமாடி. எல்லாம் நம்ம குடும்பத்து ஆம்பளைங்கதானே - இது காயத்ரி

நிஷா டென்ட்டுக்குள் போய் ப்ளவுஸ் சேஞ்ச் பண்ணினாள். கண்ணாடியில் தன்னைப் பார்த்தாள். கொஞ்சம் கவர்ச்சியாக... அழகாக இருந்தாள். கொஞ்சம் பழைய நிஷாவை பார்ப்பதுபோல் இருந்தது.
ஆமாடி. எல்லாம் நம்ம குடும்பத்து ஆம்பளைங்கதானே

காயத்ரியின் குரல் காதில் கேட்க, லேசாக சிரித்துக்கொண்டே, குழந்தைகள் பிறப்பதற்கு முன்பு கட்டியதுபோல்... gracious ஆக நேர்த்தியாக கட்டினாள். சின்னதாய் அலங்காரம் செய்துகொண்டு, கூந்தலை முன்னால் போட்டுக்கொண்டு வெளியே வந்தாள்.

ஹேய்!!!! நம்ம நிஷாவை பாருங்க!!!! என்று கத்தினாள் மலர்.

அதைக்கேட்டு எல்லாரும் திரும்பிப் பார்க்க... அவர்கள் அனைவரும் கண்கள் விரிய அவளை ரசித்துப் பார்த்தார்கள்.

இப்போதான் நீ சூப்பரா இருக்குற அக்கா என்று சொல்லிக்கொண்டே தீபா கைதட்ட....

மோகன், கதிர் உட்பட அவர்கள் அனைவரும் கோரஸாக கைதட்டினார்கள்.

நிஷாவுக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது. நாணத்தில் தலையை குனிந்துகொண்டாள்.

சாப்பிடலாம் வாங்க - ராஜ் சத்தமாக அவர்களைக் கூப்பிட்டான்.

முதல்ல குழந்தைகள் சாப்பிடட்டும் என்றாள் காமினி.

நிஷாவின் குழந்தைகளுக்கு மலர் சாப்பாடு கொடுக்க ஆரம்பிக்க... நிஷா போய் மலரின் குழந்தைக்கும் தீபாவின் குழந்தைக்கும் ஊட்டினாள். காமினி போய் காயத்ரியின் மகனை தூக்கிக்கொண்டு வந்தாள். காயத்ரி, வீணாவின் மகளுக்கு ஊட்டி விட்டாள். வீணா, குழந்தைகளின் வாயை துடைத்து விட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.

ஆண்கள் எல்லாம் கூடி நின்று ரசித்தார்கள். அழகான அந்தப் பெண்களால்... சுட்டி குழந்தைகளால்... புல்வெளி இன்னும் அழகாகத் தெரிந்தது.

சீனுவும் கதிரும் அபர்ணாவோடும் பத்மாவோடும் சேர்ந்து உணவுகளை எடுத்துவைத்துக்கொண்டிருக்க...ராஜ்ஜும், வினய்யும் ஆளுக்கொரு சிகரெட்டை பற்றவைத்துக்கொண்டு இந்த இடத்தில் ஒரு building எழுப்பினால் எப்படியிருக்கும் என்று பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

தீபா, அபர்ணாவையும் பத்மாவையும் வேலை செய்யவேண்டாம் என்று உட்கார சொல்லிவிட்டு, வினய்யிடம் வந்தாள்.

வினய், போய் ஹெல்ப் பண்ணுங்க

ஏண்டி ஒரு மல்ட்டி மில்லியனரை பார்த்தா சாப்பாடு எடுத்து வைக்க சொல்லுற?

சொல்லிவிட்டு, அவன் ராஜ்ஜிடம் சீரியஸாக பேசிக்கொண்டிருக்க, அங்கே நிஷா வந்தாள். சாப்பிட வாங்க என்றாள். அவர்கள் கையிலிருந்த சிகரெட்டைப் பார்த்ததும், ராஜ்ஜை முறைத்தாள்.

அவள் முறைப்பதை பார்த்ததும் வினய், சிகரெட்டை பின்னால் வைத்துக்கொண்டான்.

வினய்.. போய் அவங்களுக்கு கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்றீங்களா?

அவள், கதிரையும் சீனுவையும் காட்டிச் சொல்ல, இதோ.. இப்பவே போறேன் நிஷா! என்று சிகரெட்டை கீழே போட்டு மிதித்துவிட்டு வேகம் வேகமாக அவர்களை நோக்கிப் போனான். கமான்... கமான்.. என்று சொல்லிக்கொண்டே டேபிள், சேர் எல்லாம் எடுத்துப் போட்டான்.

தீபா, வினய்யை முறைத்துப் பார்த்துக்கொண்டு நின்றாள்.
Next page: Chapter 164
Previous page: Chapter 162