Adultery நிஷா (உங்களில் ஒருத்தி) [Completed]

சீனு களைப்பாக வந்து இவர்களோடு உட்கார்ந்தான். மஹா தன் கணவனைக் கூப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.

என்னங்க... போதும். அப்புறம் உங்களால ட்ரைவ் பண்ண முடியாது. வாங்க போகலாம்.

சீனு அவளது முகத்தைப் பார்த்தான். அவள் இவனைப் பார்ப்பதைத் தவிர்த்தாள். இடுப்பை முழுவதும் மூடியிருந்தாள்.

அவளது கணவன் கிளம்பினான். குழந்தையை தூக்கிக்கொண்டு வாசலுக்கு வந்த மஹாவிடம் மெதுவாக சொன்னான்.

எனக்கு அந்த அதிர்ஷ்டம் கிடையாதா மஹா?

முன்ன பின்ன தெரியாத பொம்பளைகிட்ட இப்படித்தான் பேசுவீங்களா? அதுவும் கல்யாணமான பொண்ணுகிட்ட... திஸ் ஈஸ் டூ மச்.

இதுக்குத்தான் முதல்லயே இடுப்பை மூடச் சொன்னேன்.

நீங்க ஒரு PERVERT

நிஷாவுக்கு கேக் தடவும்போது நீங்க காட்டுன உங்க அம்ப்ரெல்லா ஷேப் தொப்புள்தான் என்ன PERVERT ஆ மாத்திடுச்சு. ஸோ க்யூட்.

மஹாவுக்கு பக்கென்றானது. ச்சே... ஷேப்லாம் சொல்லுறான். நால்லா பாத்திருக்கான். ஐயோ இப்படி அவர்கூட வர்ணிச்சது கிடையாது!

அவனை ஏறிட்டுப் பார்த்து பேசமுடியாமல், படபடக்கும் இதயத்தோடு, அவள் போய்விட்டாள். திரும்பிப் பார்க்கிறாளா என்று பார்ப்போம் என்று நின்றுகொண்டிருந்தான். அவளோ, கார் கிளம்பிய பிறகு, ஒருமுறை மட்டும் திருட்டுப் பார்வை பார்த்துவிட்டு, குனிந்துகொண்டாள்.

நிஷா வந்து பக்கத்தில் நின்றாள்.

இங்க நின்னு என்னடா பராக்கு பாத்திட்டிருக்க?

அந்தப் பொண்ணு... மஹா... மூக்கும் முழியுமா ரொம்ப அழகா இருக்கால்ல?

நிஷா கோபமாக அவன் காலில் மிதித்தால். ஆஆஆ...

என்னைத் தவிர வேற எவளுக்காவது ரூட்டு போட்டேன்னா உன் கண்ணை பிடுங்கிடுவேன். ஐ ஆம் சீரியஸ் அபவ்ட் திஸ்.

கோவிச்சுக்காதடி.... என்று அவள் டாப்ஸுக்குள் விரலை நுழைத்து தொப்புளுக்குள் கிள்ளினான்.

ஏய்ய்....

கண்ணன் பாவம். இவ்ளோ குடிச்சா சாப்பிடமாட்டார். ஐ ஆம் கோயிங்க் டு ஸ்டாப் ஹிம்

ஏய்... அவரு நிறைய குடிச்சா நல்லதுதானடி. இன்னொரு மேட்ச் போடலாம்.

அதுக்காக... அவரு ஹெல்த்தை ஸ்பாயில் பண்ணச்சொல்றியா? லூசு மாதிரி பேசாத.

என்னங்க... போதும். எழுந்திரிங்க

இன்னும் ஒரே ஒரே பெக் நிஷா. சீனு...கம் ஆன்....

சீனுவும் கண்ணனும் பூர்வ ஜென்ம நண்பர்கள் மாதிரி பேசிக்கொண்டு குடித்துக்கொண்டிருந்தனர்.

நிஷா சந்தோசமாக இருந்தாள். நைட்டி போட்டுக்கொண்டு, முகத்தைக் கழுவி, தலையை வாரிக்கொண்டிருந்தாள். சீனுவிடம் ஓழ் வாங்கியபிறகு.... தன்னை புது மனுஷியாக, இளமையாக உணர்ந்தாள். குதூகலமாக இருந்தாள். சரியாகச் சொல்லப்போனால், சீனு அவளை எப்படிப் பார்க்க விரும்பினானோ அப்படி இருந்தாள்.

கண்ணன் அளவுக்கு மீறி குடிக்கிறாரே என்று வருந்திக்கொண்டே... ஹாலுக்கு வந்தாள்.

கண்ணன் அளவுக்கு மீறி குடிக்கிறாரே என்று வருந்திக்கொண்டே... ஹாலுக்கு வந்தாள்.

என்னங்க.... இப்பவே உங்களுக்கு அதிகமாயிடுச்சுன்னு நினைக்கிறேன்...

செல்லம்.... என் மனசு நொந்துபோயிருக்கு செல்லம்.... எனக்கு எவ்வளவு குடிச்சாலும் பத்தாது.

என்னாச்சுங்க? ஒரு மாதிரி பேசுறீங்க - நிஷா கண்ணனின் பக்கத்தில் வந்து உட்கார்ந்தாள். பாட்டிலை எடுத்து மூடி ஓரமாக வைத்தாள்.

கண்ணன் விரக்தியாகச் சொன்னார். போதையில் உளற ஆரம்பித்தார். சீனு என்ன நினைப்பானோ என்ற கவலையில்லாமல் பேசினார்.

நிஷா... எனக்கு உயிரணுக்கள் குறைவா இருக்காம். இன்னும் என்னென்னவோ சொல்றாங்க. எல்லாம் சரியாகுறதுக்கு ஒரு வருஷமாவது ஆகுமாம்.

என்னங்க சொல்றீங்க? நீங்க எப்போ ஹாஸ்பிடல் போனீங்க? - நிஷா அதிர்ச்சியாகிக் கேட்க..... சீனு அவளை அமைதிப்படுத்தினான்.

ஆமாடி தங்கம். இப்போ உன்னால குழந்தை கொடுக்கமுடியாதுன்னு சொல்லிட்டான் அந்த பாஸ்டர்ட்.

வேகமாக ஒரு மடக்கு குடித்தார்.

நிஷா அவர் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு சொன்னாள். சரி... ஒரு வருஷம்தானே. ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லை. நீங்க வருத்தப்படாம இருங்க. வேற டாக்டர் பாக்கலாம்.

அதுவரைக்கும் இவங்க யாரும் என்னை நிம்மதியா இருக்கவிடமாட்டாங்க. திஸ் பக்கிங் சொஸைட்டி....

என்னங்க.. உங்க ட்ரீட்மெண்ட் முடியட்டும். எல்லாம் நல்லபடியா நடக்கும்.

இப்போது சீனு இடைமறித்தான். ஊர் உலகம் ஏதாவது சொல்லிட்டுதான் இருக்கும். நீங்க கடவுளை நம்புங்க ப்ரோ. என்னடா சின்னப் பையன்லாம் அட்வைஸ் பண்ரான்னு நினைக்காதீங்க.

இல்ல சீனு... இந்த பாழாப்போன ஜோசியத்தை நம்பி ரெண்டு வருஷம் வேஸ்ட் பண்ணிட்டேனே... அப்பவே ட்ரீட்மெண்ட் ஆரம்பிச்சிருந்தா இந்நேரம் சரியாகியிருக்கும்ல..

நடந்ததை நினைச்சி ஏங்க வருத்தப்படுறீங்க. இனி ஆகவேண்டியத்தைப் பார்ப்போம். சீனு சொன்ன மாதிரி... மத்தவங்க வேலை வெட்டியில்லாம ஏதாவது பேசிட்டுதான் இருப்பாங்க. பேசிட்டுப் போறாங்க.

நோ நிஷா. ஒவ்வொருத்தரும் என்ன கேள்வியால கொல்றாங்க. பார்வையாலே துளைக்குறாங்க. இதுக்குமேல என்னால ஒரு நாள்கூட தாங்கமுடியாது

நீங்க போதைல இருக்கீங்க. ஒரு வருஷம் சமாளிக்க முடியாதா? இப்போ ஒழுங்கா சாப்பிட்டுட்டுப் படுங்க.

நிஷா கோபமாக அவரிடமிருந்து க்ளாஸை பிடுங்கினாள். சாப்பாடு எடுத்துவந்து வைத்தாள். கனத்த அமைதியோடு சாப்பிட்டார்கள். இருவரும் சேர்ந்து கண்ணனை கூட்டிக்கொண்டு போய் படுக்க வைத்தார்கள்.

நிஷா அடக்கமுடியாமல், அழுதுகொண்டே ஹாலுக்கு வந்தாள். சோபாவில் வந்து உட்கார்ந்து... கேவிக் கேவி அழ ஆரம்பித்தாள். சீனுவுக்கு கஷ்டமாயிருந்தது.

நிஷா இன்னைக்கு உனக்கு பிறந்தநாள்டி. அழாதடி.... என்று அவளை அணைத்துக்கொண்டு அவள் கண்ணீரைத் துடைத்தான்.

இல்ல சீனு. திருச்சில எல்லாரும் வேணும்னே இவரை டார்கெட் பண்ணி கஷ்டப்படுத்துனாங்க. அவங்க எல்லாருக்கும் அவர் எங்க வீட்டு மருமகனான நாள்ளருந்தே பொறாமை. அவங்களே ஜோசியத்தை கைகாமிச்சிட்டு இப்போ குத்தமும் சொல்றாங்க.

நிஷா ப்ளீஸ். அழாத. எல்லாம் சரியாகிடும். அவருக்கு ஆறுதல் சொல்லிட்டு இப்போ நீயே அழுதா எப்படி?. நீ சீக்கிரமா தாய் ஆகிடுவ நிஷா. உன் நல்ல மனசுக்கு உனக்கு நல்லதுதாண்டி நடக்கும்

எனக்கு குழந்தை வேணும் சீனு. மஹாவோட குழந்தை எவ்ளோ க்யூட்டா இருந்தது பார்த்தியா?

நிஷா அழுதாள். சீனு, பொல பொலவென்று வழிந்த அவள் கண்ணீரைத் துடைத்தான். அவள் கண்களில் முத்தமிட்டான். நிஷாவுக்கு அவனது முத்தங்கள் ஆறுதலாக இருந்தது. அவன் நெஞ்சில் முகம் புதைத்து அவனை அணைத்துக்கொண்டாள். மூக்கை உறிஞ்சினாள்.

சீனுவுக்கு, நீ கவலைப்படாதடி... உனக்கு குழந்தை நான் கொடுக்கிறேன் என்று சொல்ல உதடு துடித்தது. ஆனால் இதை எந்தப் பெண்தான் ஒத்துக்கொள்ளுவாள்? அதிலும் கணவன்மேல் பாசமாயிருக்கும் நிஷா போன்ற ஒருத்தி கண்டிப்பாக ஒத்துக்கொள்ளமாட்டாள். நீயா சீனு இப்படிலாம் பேசுற?? என்று உடைந்துபோவாள்.

சீனு அவளை இழுத்து அணைத்துக்கொண்டான். உச்சந்தலையில் முத்தம் கொடுத்தான். அவனுக்கு கண்ணன்மேல் கோபம் வந்தது. நிஷா ரொம்ப ஆசையாயிருந்தா. விடியுறவரைக்கும் என்கூட படுத்துக்கிடந்து சந்தோசமா இருந்திருப்பா. தேவையில்லாம உளறி, எல்லாத்தையும் கெடுத்துட்டான் இடியட்!

படுத்து கொஞ்ச நேரத்திலேயே தலையை சுத்திக்கொண்டு வாமிட் வருவதுபோல் இருக்க... கண்ணன் எழுந்தார். போதை முன்பைவிட இன்னும் ஏறியிருந்தது. நிஷாவைக் காணோமே என்று மெதுவாக எழுந்து ஹாலுக்கு வந்தார். அங்கே அவள் சீனுவின் நெஞ்சில் முகம் புதைத்து அழுதுகொண்டிருப்பதைப் பார்த்தார். அவளது முதுகு குலுங்கிக்கொண்டிருந்தது. சீனு ஆறுதலாக அவளை அணைத்துக்கொண்டிருந்ததைப் பார்த்தார்.

நிஷா.... என்றார்.

சீனு திடுக்கிட்டுப் பார்த்தான். நிஷா எழுந்து அவரிடம் ஓடிவந்தாள். பேச வார்த்தை வராமல் தலைகுனிந்து நின்றாள். கண்ணன் அவள் தாடையைத் தொட்டு நிமிர்த்தி, நா தழுதழுக்கச் சொன்னார்.

உன்ன குழந்தைக்காக வருஷக்கணக்கா ஏங்க வச்சிட்டேனே நிஷா... வேணும்னா சீனுகூட படுத்து...

கண்ணன்!!!!!!!

நிஷா கத்திவிட்டாள். வேகமாக அவர் வாயைப் பொத்தினாள். என்னை வார்த்தையால கொன்னுடாதீங்க ப்ளீஸ்.... என்று தலையை இடதும் வலதுமாக அசைத்து அழுதாள்.

நிஷா...நான் யோசிச்சுத்தான் சொல்றேன். சீனு உன்மேல பாசமாயிருக்கான். உனக்கும் அவனைப் பிடிச்சிருக்கு. நீ அவன்கூட....

நிஷா அவரை அதற்குமேல் பேசவிடாமல் அவரை ரூமுக்குள் இழுத்துக்கொண்டு போனாள். அவரது காலில் விழுந்து அழுதாள்.

நிஷா என்ன பண்ற?

என்னை நல்லவ- ன்னு நம்பித்தானே இப்படிலாம் சொல்றீங்க

நீ நல்லவதாண்டி... முதல்ல எழுந்திரு... - உறுதியாக அவள் தோளைப் பற்றி... அவளை தூக்கினார்.

நான் நல்லவ இல்ல கண்ணன். கெட்டுப் போயிட்டேன். என்ன மன்னிச்சிடுங்க கண்ணன்.... ப்ளீஸ் மன்னிச்சிடுங்க....

நிஷா... என்ன சொல்ற. அழாம சொல்லு

நான்... நான்... சீனு.... ப்ளீஸ் கண்ணன் என்ன மன்னிப்பீங்களா?.

அழாத நிஷா.... சொல்லு

என்ன வெறுத்துட மாட்டீங்களே கண்ணன்.... ப்ளீஸ்... நான் தப்பு பண்ணிட்டேன்....

நீயும் சீனுவும் அல்ரெடி சேர்ந்துட்டீங்க. அதான... எனக்குத் தெரியும்.

எ... என்ன சொல்றீங்க? எ... எப்படி? கடவுளே...

நீ சீனுவை கட்டிப்பிடிச்சிக்கிட்டு அழுதிட்டிருக்கும்போதே, நீங்க ரெண்டு பெரும் எவ்வளவு நெருக்கமா இருக்கீங்கன்னு நான் கன்பார்ம் பண்ணிட்டேன் நிஷா. அதனாலதான் அந்த யோசனையையே சொன்னேன்.

நிஷா அதிர்ச்சியோடு அவரைப் பார்த்தாள்.

இட்ஸ் மை மிஸ்டேக் நிஷா. மை மிஸ்டேக். பொண்டாட்டியை திருப்திப்படுத்தாம படுத்துப் படுத்துத் தூங்கியது என்னோட தப்பு. உன்ன மன்னிக்கிறதுக்கு நான் யாரு?

கண்ணன்....நீங்க சொன்னாலும் சொல்லாட்டாலும் நான் பண்ணது தப்புதான். ஆனா அதுக்காக இன்னொரு தப்பு பண்ணுவேன்னு நினைக்காதீங்க. குழந்தைன்னு ஒன்னு பெத்துக்கிட்டா அது உங்க மூலமாத்தான்.

நிஷா... நான் என்ன சொல்ல வரேன்னா....

பத்து வருஷம் ஆனாலும் நான் வெயிட் பண்ணுவேன் கண்ணன். என் புருஷன் ஆம்பளைன்னு இந்த உலகத்துக்கு நான் நிரூபிக்கிறேன்.

நிஷா...

உடல் சுகத்துக்காக நான் இன்னொருத்தன்கிட்ட படுத்துட்டேன்னு தெரிஞ்சும்கூட, உங்க மேலதான் தப்புன்னு சொல்றீங்களே... உங்களுக்காக நான் இதுகூட செய்யலைன்னா நான் பொம்பளையே கிடையாதுங்க. உங்களுக்கு குழந்தை பெத்துக்கொடுத்து, உங்க தாழ்வு மனப்பான்மையை போக்கவேண்டியது என் பொறுப்பு.

கண்ணன் அவளை இழுத்து அணைத்துக்கொண்டார். கண்ணீரோடு அவளுக்கு முத்தம் கொடுத்தார்.

வெளியே மேகத்தையும் மீறி நிலா ஒளிர்ந்துகொண்டிருந்தது.

வெளியே மேகத்தையும் மீறி நிலா ஒளிர்ந்துகொண்டிருந்தது.

அவர்களது புரிதல் நிறைந்த இல்லற வாழ்க்கைக்கு சான்றாக சீனு அங்கே நின்றுகொண்டிருந்தான்.

மறுநாள் காலை -

9.00 மணி ஆகியிருந்தது.

அசதியில் நன்றாகத் தூங்கிக்கொண்டிருந்த நிஷா கஷ்டப்பட்டு எழுந்தாள். உடம்பெல்லாம் அடித்துப் போட்டமாதிரி வலித்தது. இரண்டு குண்டிகளிலும் இன்னமும் ஏனோ சுரீர் என்றிருந்தது. நேற்று இரவு நடந்த காட்சிகள் ஒவ்வொன்றாக தோன்றி மறைந்தன. கண்ணனுக்கு தலை விண்ணென்று வலித்துக்கொண்டிருந்தது. தூக்கக் கலக்கத்தில் அவளுக்கு குட் மார்னிங்க் சொன்னார்.

என்னங்க... என்ன மன்னிச்சிட்டீங்கல்ல?

உன்ன மன்னிச்சிட்டேன் கண்ணம்மா. நானும் உன்கிட்ட அப்படி கேட்டிருக்கக்கூடாது. என்ன மன்னிச்சுடு நிஷா...

என்கிட்ட எதுக்குங்க மன்னிப்புலாம் கேட்டுக்கிட்டு... ஐ லவ் யு.

மீ டூ லவ் யு டார்லிங்க். - அவளது மார்பில் முகம் புதைத்து தேய்த்தார். நிஷா அவரது தலையைக் கோதிவிட்டாள்.

ரிப்போர்ட் பத்தி கவலைப்படாதீங்க. உங்களுக்கு ஒரு பிரச்சனையும் இல்ல. சரியா? நான் அப்பாகிட்ட நாம ரெண்டு பேரும் செக்கப் பண்ணனும்னு சொல்லி நல்ல ஹாஸ்பிடல்ல அப்பாயிண்ட்மெண்ட் வாங்குறேன். ஓகேவா?

சரிங்க மேடம்

அப்புறம்... கேட்குறதுன்னு தப்பா எடுத்துக்காதீங்க...... சீனுகூட நான் வெளில போயிட்டு வரட்டுமா... எனக்கு பர்த்டே கிப்ட் வாங்கணுமாம்.... நீங்க வேணாம்னு சொன்னா, பிளானை ஸ்டாப் பண்ணிடுறேன். உங்களுக்கு விருப்பம் இல்லைன்னா நான் வீட்டுலயே இருக்கேன் கண்ணன்...

கண்ணன் அவள் முகத்தை ஏந்திப் பிடித்தார். தாராளமா போயிட்டு வா. யு நோ வாட் டு டூ.

தேங்க்ஸ்ங்க.... நீங்களும் வாங்களேன்..... இன்னைக்கு ஏதாவது நகை எடுத்தா நல்லாயிருக்கும். சீனுவும் ஜுவல்லரிக்குதான் கூப்பிட்டுட்டு இருந்தான். உங்களுக்கும் ட்ரெஸ் எடுக்க வேண்டியிருக்கு..

எனக்கு கண்ணெல்லாம் எரியுதுடி... தூக்கம் பத்தலை. தலையும் வலிக்குது. நீங்க போயிட்டு வாங்க

சரி கோவிலுக்காவது வாங்க

கண்ணன் ஓகே சொல்ல.... இருவரும் கிளம்பி, சாப்பிட்டுவிட்டு, கோவிலுக்குப் போய் சாமி கும்பிட்டுவிட்டு வந்தனர். அப்போது சீனு அவனது அம்மா அப்பாவோடு வந்து வீட்டுமுன் இறங்கிக்கொண்டிருந்தான்.

நிஷா கண்ணு... உனக்கு பிறந்த நாளாமே... கடவுள் அருளோடு நல்லா சந்தோஷமா இரும்மா.... என்று வாழ்த்தினாள் பார்வதி. நிஷா அவர்களை நலம் விசாரித்தாள். பொண்ணு இன்னும் செட் ஆகவில்லை என்று வருந்தினார் சந்திரன்.

என்ன தம்பி... ஒரு மாதிரி இருக்கீங்க? - கண்ணனைப் பார்த்துக் கேட்டாள் பார்வதி

ஒண்ணுமில்ல.... கொஞ்சம் தலைவலி....

நிஷா... தூங்கி எழுந்தாத்தான் சரிவரும்.... நீங்க திரும்பி வந்தபிறகு, எங்காவது போலாம்.... என்று, வீட்டுக்குள் போனார். பார்வதியும் சந்திரனும் வீட்டுக்குள் போய்விட....சீனுவும் நிஷாவும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக்கொண்டு கண்களை எடுக்க முடியாமல் நின்றனர். நிஷா பட்டுப் புடவையில்... தங்கச்சிலை போல நின்றுகொண்டிருந்தாள்.

கண்ணன் நம்மளை பற்றி எதுவும் சொன்னாரா?

உன்கூட வெளில போறதுக்கு சம்மதம் சொல்லியிருக்கார்.

சீனுவின் முகத்தில் சந்தோசம் படர்ந்தது.

உன்ன அணு அணுவா ரசிக்கணும்னு நினைச்சேன். அது நடந்திடுச்சி. உங்க வீட்டுல ஒருத்தனா ஆகணும்னு நினைச்சேன். அதுவும் நடந்துட்டிருக்கு. என்னால நம்பவே முடியலை நிஷா.

அவரு... நேத்து கொஞ்சம் எமோஷனலா இருந்தாரு. நம்மளை புரிஞ்சிக்கிட்டாரு.

இனிமே என்கூட படுப்பியா நிஷா? ஐ மீன்.. நாம நெருக்கமா பழக முடியுமா?

அவரு மனசுல என்ன இருக்குன்னு தெரியலையே.... ஒவ்வொரு தடவையும் மன்னிப்பாருன்னு எதிர்பார்க்க முடியுமா... ஹ்ம்...?

நீ சொல்லியிருக்கக் கூடாது. அவரு ஒரு கெஸ்லதான் பேசிட்டு இருந்தாரு.

சொன்னப்புறம்தான் என் மனசுல பாரம் குறைஞ்ச மாதிரி லேசாயிருக்கு சீனு... இதுவரைக்கும் என் மனசு ஒரு குரங்கு மாதிரி மாத்தி மாத்தி எப்படிலாம் குழம்பிட்டு இருந்தது தெரியுமா...

நிஷாவின் கண்களில் லேசாக கண்ணீர் துளிர்த்தது.

லூசு... இன்னைக்கு நீ அழக்கூடாது. சந்தோஷமா இருக்கணும். வா ஜுவல்லரி போலாம்.

புடவையை மாத்திட்டு வரட்டுமா? இது வெயிட்டா இருக்கு.

உன் முலைகள்லயும், குண்டிலயும் கூட வெயிட் ஏறிடுச்சுடி.... இன்னும் அழகாயிட்டே போற நீ

நீதான் நல்லா போட்டு பிசையுறியே... அடிக்க வேற செய்யுற. காலைல கூட வலிச்சது தெரியுமா

உன்கூட இப்படி பேசிட்டே இருக்கனும்போல இருக்குடி

இருக்கும் இருக்கும். நான் புடவை மாத்தப் போறேன்.

சரி சரி. போறதுக்கு முன்னாடி... தொப்புள் காட்டிட்டுப் போ

இங்க வச்சா? பொறுக்கி.. இது வாசல்படி!

சும்மா காட்டுடி. இப்படி வெளிச்சத்துல பாக்குற சுகமே தனி.

அய்யோ... இவன் சரியான தொப்புள் பைத்தியம். இவனை வச்சிக்கிட்டு நான் படுற பாடு!

படிக்கு முன் நின்றுகொண்டிருந்த நிஷா இப்போது கொஞ்சம் தள்ளிவந்து அவனது பைக்கில் சாய்ந்துகொண்டு அவனுக்கு புடவையை விலக்கிக் காட்டினாள். இதயம் படபடக்க.... சீனுவுக்குப் பின்னால் யாராவது வருகிறார்களா என்று பார்த்தாள். தனக்குப் பின்னாலும் திரும்பிப் பார்த்துக்கொண்டாள். முதல் முறையாக அவள் தொப்புளில் சூரிய வெளிச்சம் நேரடியாகப் பட்டது. அது அவள் இடுப்பை இன்னும் அழகாகக் காட்டியது.

நிஷாவுக்கு நாணம் பிடுங்கித் தின்றது. பெண்மையில் புதுசுகம் பரவியது. ச்சே.. இப்படி திறந்தவெளியில்.... காட்டிக்கொண்டு நிக்குறோமே!

அழகா இருக்குடி.... என்று, கிறக்கத்தோடு அவளது வட்டத் தொப்புளை சீனு ரசித்துப் பார்க்க.... முகம் சிவந்திருந்த நிஷா.... மூடினாள்.

நிஷா நிஷா ப்ளீஸ்.... இன்னொரு தடவை காட்டுடி....

அய்யோ என்ன இது.... இப்படி ஓப்பன் பிளேஸ்ல.... ம்ஹூம்ம்....கூச்சமா இருக்குடா

ப்ளீஸ் நிஷா. ஐ பெக் யு. ஐ வில் டை பார் யூ

நிஷா சுற்றுமுற்றும் பார்த்துக்கொண்டே மறுபடியும் புடவையை விலக்கி அவனுக்கு தொப்புளை காட்டினாள். மறுபடியும் சூரிய வெளிச்சம் தீண்டியது. தொப்புள் ஆழத்தில் உள்ள சிறிய சுருக்கங்கள்வரை தெளிவாகத் தெரிந்தது சீனுவுக்கு. எச்சில் ஒழுக ரசித்தான். அவனது ஆண்மை கிண்ணென்று தூக்கிக்கொண்டு நின்றது. அழகோ அழகு!

போதும் நீ பார்த்தது.... என்று மூடிக்கொண்டு ஓடினாள் நிஷா. மூச்சிரைத்தபடி, புடவையை லேசாகத் தூக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு, அவள் நாணத்தோடு துள்ளி ஓடும் அழகைப் பார்த்துக்கொண்டேயிருந்தான் சீனு.

இந்த தேவதையின் வெட்கம் ஒண்ணு போதும். உயிரையும் கொடுக்கலாம்!
​