Chapter 12
సాయంత్రం సుమారు ఎనిమిది కావస్తుండగా, ఎవరో రెడ్డి గారు వస్తున్నారు అని అనౌన్స్ చేసారు. పెళ్లి పెద్దాయన హడావిడి గా పెద్దాయన కి స్వాగతం పలకటానికి ద్వారం వైపు వెళ్లాడు. మరో కొద్ది నిమిషాల్లో, రెడ్డి లోపలికొచ్చాడు. తెల్ల ప్యాంటు, బ్లూ షర్టు వేసుకుని వున్నాడు. మిల్ జనాలు ఆయన చుట్టూ మూగారు. సడన్ గా అందరి కళ్ళు ఆయనే పెళ్లి కొడుకైనట్టు ఆయన మీదే వున్నాయి. ఏం మాట్లాడతాడో అని ఆసక్తిగా ఎదురు చూస్తున్నారు.
రెడ్డి గారు జనాల తో కాసేపు మాట్లాడాక, జనరల్ మేనేజర్ సేన్, అతని భార్య, ఆయన్ని ముందు వరుస సోఫా కి తీసుకొచ్చి కూర్చోపెట్టారు. పెళ్లి పెద్దాయన కొన్ని డ్రింక్స్, స్నాక్స్ రెడ్డి గారికి తెప్పించారు. రెడ్డి గారి ప్రభావం చుట్టూ వున్న వాతావరణం మీద వుంది అంటే, ఆశ్చర్యం లేదు.
జనరల్ మేనేజర్ సేన్ నలభైల్లో వుండి వుంటాడు. తెల్ల గా పొడుగ్గా వుంటాడు. రెడ్డి గారి విధేయుడి లా కనిపిస్తాడు. ఎప్పుడూ ఖరీదైన సూట్ లో, కళ్ళద్దాల్లో – ఆయన అడుగులకి మడుగులొత్తుతూన్నట్టు ఉంటాడు. సేన్ గారి భార్య కాలు మీద కాలు వేసుకుని భర్త పక్కనే కూర్చుని వుంది. వయసు ముప్పై ఐదు, నలభై మధ్య వుండచ్చు. సన్న గా లేదు కానీ, లావు మాత్రం కాదు. ఖరీదైన బ్లూ చీర లో, ఆవిడ బరువైన గుండెలు, విశాలమైన పిరుదులు, శరీరం షేప్ తెలుస్తోంది. చాల క్లాసీ గా డ్రెస్ అయి, ఫ్రెష్ గా కనిపిస్తోంది. నేను ముందు విన్నట్టు, విసుగు విరామం లేకుండా, రెడ్డి దెంగుడికి అలిసి పోయినట్టు అనిపించలేదు.
కాసేపయ్యే సరికి పెళ్లి వాద్యాలు చెవులు చిల్లులు పడేటట్లు మొదలయ్యాయి. పెళ్ళి కొడుకు పార్టీ వాళ్ళు మంటపానికి వచ్చారు. కొంత మంది స్టేజీ మీద కి వెడితే, ఇంకొంత మంది వాళ్ళని ఫాలో అయ్యారు. రెడ్డి గారు, ఆయన మార్బలం కూర్చున్న చోటే వున్నారు. ఆయన చుట్టూ మూగి వున్న జనాలు కాస్త చెల్లా చెదురు అయ్యారు. మేము స్టేజీ కి దగ్గర్లో నిల్చుని వున్నాం, రెడ్డి గారి వైపు నా దృష్టి అప్పుడప్పుడూ పోతోంది.
రెడ్డి గారు దూరం నించీ రచన వైపు తేరి పార చూస్తూ వుండటం, సడన్ గా నా కళ్ళ లో పడింది. రెడ్డి గార్ని నేను ఎప్పుడూ కలవ లేదు కానీ, అమ్మకి మిసెస్ సేన్ పరిచయం వుంది.
నేను పెద్ద ఆర్భాటం ఏమీ లేకుండా మా ఫామిలీ మెంబర్స్ తో కలిసి వెళ్లి రెడ్డి గారిని పరిచయం చేసుకున్నాను. మిసెస్ సేన్ అమ్మ ని గుర్తు పట్టి, తన ప్రక్కనే కూర్చోమని సౌజ్ఞ చేసింది. మేము దగ్గర గా వచ్చిన తర్వాత కూడా రెడ్డి గారు చూపుల్లో మార్పు లేదు. కళ్ళల్లో కోరిక స్పష్టం గా తెలుస్తోంది, ఏ మాత్రం సిగ్గు లేకుండా అలానే రచన ని ఎగాదిగా చూస్తూ వున్నాడు. నా గురించి, నేను చేసే పని గురించి నేను మాట్లాడుతూనే వున్నాను, ఆయన పరధ్యానం గా వుండటం తెలుస్తోంది. చూపులు రచన గుండెల మీద, వొంపుల మీదే వున్నాయి. రచనకి కూడా ఆయన చూపులు చాల ఇబ్బందికరం గా మారాయి. వాళ్ళ కళ్ళు కలిసిన ప్రతి సారీ, ఆయన తన వైపే తినేసేటట్టు చూస్తూ వుండటం చాల అనీజీ గా అనిపించింది.
రెడ్డి గారు పెద్ద గా ఊపిరి తీసుకుని, తన ప్యాంటు లో మొడ్డ సరి చేసుకోవటం అందరూ చూసారు. రచన కి ముళ్ళ మీద వున్నట్టు వుంది. ముఖం సిగ్గు తో నిండి పోయి, బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి.
తన చూపులతో ఒక పక్క రచన బట్టలు వోలిచేస్తూ, రెడ్డి గారు నా ఇన్ఛార్జ్ ఎవరని అడిగాడు. గౌరవమైన పోసిషన్ లో వున్న ఆయన ప్రవర్తన నాకు చాలా వింతగా, ఆశ్చర్యం గా అనిపించింది. చుట్టూ వున్న వాళ్ళు కూడా ఆయన చూపులని గమనించారు. మిసెస్ సేన్, డైవర్ట్ చెయ్యాలి అన్న ఉద్దేశంతో నాన్న గారి గురించి, మా ఫామిలీ గురించి రెడ్డి గారి తో మాట్లాడటం కొనసాగించింది. రెడ్డి గారు మాత్రం ఈ లోకం లో వున్నట్టు లేరు, ముక్త సరిగా వుంటూ ఊకొడుతున్నాడు.
మిసెస్ సేన్ చిరునవ్వు నవ్వుతూ, తన పక్కనే ఉన్న ఒక ఖాళీ కుర్చీ రెడ్డి గారికి ఎదురు గా వుండేలా లాగి, కూర్చోమన్నట్టు రచన కి సౌజ్ఞ చేసింది. రచన తటపటాయించటం చూసి అమ్మ కూడా రచన ని మిస్సెస్ సేన్ పక్కనే కోర్చోమని చెప్పింది. రెడ్డి గారి కళ్ళ లోకి చూడకుండా, రచన, కొంగు నిండుగా చుట్టూ కప్పుకుని వచ్చి మిసెస్ సేన్ పక్కనే కూర్చుంది. కాలు మీద కాలు వేసుకోవటం తో, అందమైన తన పాదాల మీద గులాబీ రంగు చెప్పులు, నైల్ పోలిష్ తొ రెడ్డి గారు కళ్ళ ముందు మిలమిలా మెరిసి పోతున్నాయి. నేను, చెల్లెలు కూడా, కుర్చీ లు లాక్కుని చుట్టూ కూర్చున్నాం.
అలా ఒక ఇరవై నిముషాలు గడిచే సరికి పెళ్లి తంతు మొదలైంది. ఈ లోపల మిసెస్ సేన్ రచనతో మాటలు కలిపింది, తన చదువు గురించి, ఫామిలీ గురించి మాట్లాడుతూనే, రెడ్డి గారి వైపు ఎక్కిరిస్తున్నట్టు చిలిపి చూపులు చూస్తోంది. రెడ్డి గారు మాత్రం ఏ మాత్రం తోణుకు బెణుకు లేకుండా, రచన వైపే, మేం చుట్టూ వున్నాం అనే ధ్యాస కొంచం కూడా లేకుండా, కళ్ళతోనే దెంగేసే లా రచన ని చూస్తూనే వున్నాడు.
హడావిడి అయ్యి అంతా కలిసి ఇంటికి వచ్చే సరికి పది గంటలు దాటింది. ఆటో రిక్షా లో ఎవరం మాట్లాడలేదు, జరిగిన సంఘటనకి అందరికీ ఇబ్బంది గా వుంది. రచన నాతో సహా అందరి చూపుల్ని తప్పించుకునే ప్రయత్నం చేసింది. వస్తూనే, నేను సరాసరి నా రూం లోకి వెళ్లి బెడ్ మీద పడ్డాను. జరిగినదానికి మనసంతా అల్లకల్లోలం గా వుంది. మేం అంతా దేవుడి లా చూసే పెద్ద మనిషి, పవరఫుల్ మనిషి, చాలా పచ్చిగా, రహస్యం చెబుతున్నట్టు, నిన్ను పక్కలో చూడాలని వుంది అని రచనతో అన్నాడు. అది నాకు వినబడింది. అది తలుచుకుంటేనే కంపరంగా వుంది.
ఓ ఇరవై నిమషాల తర్వాత రచన ఇంటి పని అంతా ముగించుకుని పైకి వచ్చింది. లోపలి వచ్చి తలుపు గొళ్ళెం పెడుతూంటే, తనని పరిశీలన గా మొదటి సారి చూసాను. ఒంటికి అతుక్కునేలా కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీరలో తన వంపులు అమరినట్టు వున్నాయి. పెళ్లి కి చిహ్నం గా కాళ్ళ కి మట్టెలు, నైల్ పోలిష్ తో చాలా సెక్సీ గా కనిపించింది. ఏ మగాళ్ళ కైనా రచన ని ఇలా చూస్తే మతి పోవటం లో ఆశ్చర్యం లేదు.
నా ఆలోచనల్లోంచి బయట పడ్డ నాకు ఇంకో విషయం స్ఫురించింది. పెళ్ళికి ముస్తాబై వచ్చిన అంత మంది ఆడ వాళ్ళ లోనూ, రెడ్డి గారి మతి పోగొట్టింది రచన ఒక్కర్తే. రచన నాకు సొంతం. రెడ్డి గారి వీక్నెస్ తలుచుకుంటే, నాకు ఆయన మీద ఏదో అధికారం వున్నట్టు గర్వం గా అనిపించింది.
ఆలోచనలు అన్నీ కాసేపు పక్కన పెట్టి, రచనను చేతుల్లోకి తీసుకుని ముద్దు పెట్టుకున్నాను. రచన కూడా నన్ను ముద్దు పెట్టుకుంది. తనలో ఇంతకు ముందు వున్న తత్తరపాటు ఇప్పుడు లేదు. అసలేం జరగన్నట్టు మామూలు గా వుంది. నడుం చుట్టూ చేతులు వేసి ముందు కి వంగి నేను పెదాల్ని ఆమె ఎడమ చన్ను మీదకి తెచ్చి, జాకెట్ మీద నించే మెత్తగా ముద్దులు పెట్టాను. రచన తీయగా మూలిగింది. అలా చన్ను మీద ముద్దులు పెడుతూనే, తన నిపిల్ ని పెదాలతో పట్టుకోటానికి ప్రయత్నించాను. రచన ముఖం లో చిరునవ్వు. నేను భయ పడ్డట్టు, జరిగిన దానికి తను ఏమీ అప్సెట్ కాలేదు అనిపించింది.
అలా ముద్దు పెట్టుకుంటూనే, రచనను నా చేతుల తో మంచం మీదకి తెచ్చి తను పెళ్ళికి కట్టుకున్న ఖరీదైన చీర ఏ మాత్రం నలగకుండా నా పక్కనే పడుకోపెట్టాను. నా పెదాలు మళ్ళీ తన నిపిల్ కోసం వెతుకుతున్నాయి. రచన కూడా నాకు అనుకూలం గా వుండేలా కొద్ది గా పైకి జరిగింది. తన పొంగుతున్న గుండెల మీదా, నిక్క బొడిచిన నిపిల్స్ మీదా ముద్దులు పెడుతూ పొట్ట దగ్గరికి జేరి నాలుక తో తన నాభిని మీద తడి చేస్తూ రాసాను.
అలా నా నాలుక కిందకి ప్రయాణం కిందకి సాగిస్తూ, చీర పొరల మీద నించే, తన తొడల మధ్య లోతుల్ని శోధించటానికి ప్రయత్నించాను. అలా చేస్తుంటే, రచన శరీరం కంపించటం నాకు తెలుస్తోంది.
నా కుడి చేతిని ఇప్పుడు తన బొడ్డు దగ్గరకి చేర్చి, చీర కుచ్చిళ్ళు లాగేయపోయాను. నా ఉద్దేశం గ్రహించి రచన తన కాళ్ళు రెండూ దగ్గరికి ముడిచి చీర కుచ్చిళ్ళు నాకు దొరకకుండా బంధించింది.
“ఏయ్.. ఏం చేస్తున్నావు!!!” తన గొంతు హస్కీ గా వినిపించింది.
“ప్లీజ్..” చీర తన కాళ్ళ మధ్య నించీ వదిలెయ్యమని బతిమాలాడాను.
“నన్ను చీర మార్చుకోనీ.. నేను బాత్ రూమ్ కి కూడా వెళ్ళాలి. వచ్చినప్పటి నించీ వెళ్లటం కుదర లేదు.”
నాలో ఆవేశం కట్టలు తెంచుకుంది. బలవంతంగా తన కాళ్ళని వేరు చేసే ప్రయత్నం చేసాను. నా మొండి తనం చూసి రచన నన్ను చీర కుచ్చిళ్ళు లాగేయ్యనిచ్చింది. దొంతరలు గా ఊడిన చీర తర్వాత నా వేళ్ళు తన పెట్టి కోట్ మీద పడ్డాయి. బట్టలు వోలుస్తుంటే, తన కళ్ళు బరువై, అర మోడుపులయ్యాయి. సిగ్గు తో బుగ్గలు ఎర్ర బడ్డాయి.
నా ఆవేశాన్ని చూసి ఇక తప్పదన్నట్టు రచన తన తొడలు వెడం చేయ్యనిచ్చింది. కావాల్సింది దొరికితే ఉక్కిరి బిక్కిరి ఐన చంటి పిల్లాడి మానాన నా కళ్ళు మెరుస్తున్న తన పువ్వుని ఆబగా వెతుక్కున్నాయి. పెళ్లి అయి ఇన్ని రోజులు ఐనా, నా ఆరంగుళాల దండం ఇంచుమించు రోజూ దాడి చేస్తున్నా, తన పువ్వు ఏ మాత్రం చెక్కు చెదరలేదు. పెళ్లి అయిన రోజు ఎలా వుందో, ఇవ్వాళ కూడా అలాగే ముద్దు ముద్దు గా మెరుస్తూ వుంది.
నా ముఖం ఆమె పువ్వు దగ్గరికి చేరే సరికి, దాని నించీ ఏదో వాసన ఘాటు గా ముక్కు కి సోకింది. తన పువ్వు బాగా తడిసి పోయి వుంది అని ముట్టుకోకుండానే నాకు అర్థం అయింది. ఇప్పడి దాకా నేను చేసిన పైపై పనుల మూలంగా తను ఇంత తడి అయ్యే అవకాశం లేదు. రెడ్డి గారి ప్రవర్తనకి రచన తడి అయి వుండచ్చా? నా ఆలోచన కి నాకే ఆశ్చర్యం వేసింది.
కళ్ళ మధ్య ఎర్రగా మెదులుతున్న పువ్వు, మత్తెక్కించే దాని వాసన, నా ఆలోచనల కి కళ్ళెం వేశాయి. నా పెదాలతో తన పువ్వు మీద సున్నితంగా ముద్దు పెట్టాను. నా ఊపిరి, పెదాలు తన కాళ్ళ మధ్య తగిలే సరికి రచన ఒక్క సారి గా ఉలిక్కి పడింది. రసాలు ఊరుతున్న ఆమె పువ్వు అంచుల మీదుగా నా నాలుక తో ఫెదర్ తొ రాసినట్టు పైకి, కిందకి, రాసాను. చక్కిలి గింతలలా వుందేమో, రచన పెదాల్ని బిగబట్టి, “స్.. ” మని శబ్దాలు చేస్తూ మెలికలు తిరుగుతూ నవ్వుతోంది.
అలా కొంత సేపు నా అల్లరిని సహించి , మళ్ళీ తన తొడలని దగ్గరకు తెస్తూ, నా తలని తప్పించాలని ప్రయత్నించింది.
“ప్లీజ్.. . బాత్ రూం కి వెళ్ళాలి అర్జెంటు గా.. ఇంక చాలు.. నన్ను వదిలి పెట్టు”..
రచనను కదల కుండా నొక్కి పెట్టి బలవంతంగా తన తొడలు మళ్ళీ తెరిచి పెట్టాను. తను చేతుల్ని ముందుకి తెచ్చి నా ముఖాన్ని తన పువ్వు కి అడ్డం గా పెట్టి నన్ను తన పువ్వు రసాల్ని ఆఘ్రానిన్చకుండా ఆపటానికి ప్రయత్నించింది. నా బలం ముందు తన బలం చాలలేదు.
తర్వాత కొద్ది నిముషాల పాటు తన పువ్వు మీద నా నాలుక తాకిడికికి రచన చిగురుటాకు లాగా కంపించింది. ఇంక తట్టుకోలేని పరిస్తితి వచ్చేసరికి, బలవంతాన రెండు చేతులతో, నా తల పక్కకి నెత్తి, బాత్ రూం వైపు పరిగెట్టబోయింది. నేను వదిలి పెట్టకుండా, వెనకాల నించీ రచన ను కౌగిలి లో బంధించి, చేతుల్ని తన పువ్వు పై భాగం మీద అదిమి పెట్టి తనతో బాటే అడుగు వెనకాల అడుగులేస్తూ బాత్ రూం లోకి వెళ్లాను. రచన నా వైపు ఆశ్చర్యం గా నోరు తెరుచుకుని చూస్తూ, బాత్ రూం బయటికి పొమ్మని వేడుకుంది. నేను సిగ్గు అనేది లేకుండా, అక్కడి నించీ బయటికి వెళ్ళే ప్రయతం చెయ్యలేదు. ఇంక చేసేది ఏమీ లేక, రెండు నిమిషాల తర్వాత, ఇంక ఆపుకోలేక రచన కమోడ్ మీద నా కళ్ళ ఎదురు గానే కూర్చుని బాత్ రూం కి వెళ్ళింది. ఎంతో సేపు ఆపుకుని వుండటం తో, “సుయ్..” మని పెద్ద చప్పుడు వినిపించింది.
బాత్ రూం పని అయ్యాక నేను మళ్ళీ రచన నడుం చుట్టూ చేతులేసి, బెడ్ దగ్గరికి తీసుకోచ్చాను. ఏదో పిచ్చి పట్టినట్టు వున్న నా ఆవేశానికి, రచన నా వైపు నమ్మలేనట్టు ఆశ్చర్యం గా చూసింది. బెడ్ మీద పడుకోబెట్టి, మళ్ళీ తన తొడలను విడదీసి నా ముఖాన్ని మధ్య లో అడిమేసాను. తొడల మధ్య ఆమె పువ్వు వెచ్చ గా కొత్త గా ఐన తడి తో నా నాలుకకి ఉప్పగా తగిలింది. తన పువ్వు పై నించీ కింద వరకు నా నాలుక తో మళ్ళీ మళ్ళీ రాపాడించాను. “ఉఫ్… ఉస్.. ” అంటూ తీయని మూలుగులు పళ్ళ బిగువున ఆపుకుంటూ, రచన చేతులతో నా నాలుక దండయాత్ర ని ఆపటానికి ప్రయత్నించింది. తన ప్రయత్నాలు అన్ని వమ్ము కావటంతో, ఇంక చేసేది లేక, శబ్దాలు బయటికి వినపడకుండా వుండేందుకు, పక్కనే వున్న ఒక దిండు తన ముఖానికి అదిమి పెట్టుకుని తొడలు బార్లా తెరిచి పెట్టింది.
నా నాలుక తాకిడి కి, ముద్దుల తాకిడికి తను తీవ్రం గా వణికి పోయింది. పువ్వు లోంచి రసాలు ఊరటం ఎక్కువై తడికి మెరుస్తోంది. మధ్య మధ్య లో నేను పైకి జరిగి ఆమె ముఖం మీద నించి దిండు తోలిగించి, పెదాలు ముద్దు పెట్టుకోవాలని ప్రయత్నించాను కానీ, రచన దిండు తన ముఖం మీద నించీ వేరు చెయ్యనివ్వ లేదు. కొద్ది నిమిషాల్లో తన శరీరం లో ప్రకంపనలు తెరలు తెరలు గా మొదలయ్యి, కొన్ని నిముషాల పాటు శరీరం అంతా ఊగి పోయింది. తనకి అంత స్ట్రాంగ్ గా భావ ప్రాప్తి అవటం నేను ఇదే మొదటి సారి చూడటం.
రాత్రి ఒంటి గంట అయింది. పక్కకి దొర్లి, అనునయిస్తున్నట్టు రచన ని వెనకాల నించీ పొదివి పట్టుకుని పడుకున్నాను.
“రెడ్డి గారి ప్రవర్తన నీకు కష్టం కలిగించిందా?” ఫంక్షన్ నించీ వచ్చిన తర్వాత ఇదే నేను మొదటి సారి తనతో మాట్లాడటం.
“నాకెందుకు కష్టం? కష్టాలు ఆయనకే. ఊర కుక్క లా ప్రవర్తిస్తే, ఏదో రోజు చెప్పులతో బడితపూజ జరుగుతుంది.” రచన లక్ష్య పెట్టనట్టు అంది.
“మరి నువ్వు ఎందుకు చెప్పుచ్చుకు కొట్టలేదు?”
“ఆయన నీ బాస్ కదా”
ఇదే మొదటి సారి నేను రచన తో వేరే మొగాళ్ళ గురించి మాట్లాడటం కూడా.
“అచ్చోసిన ఆంబోతు” అంది రచన, కళ్ళు మూసుకుని నన్ను దగ్గరికి అదుముకుంటూ.
ఆ రాత్రి నాకు సరిగ్గా నిద్ర పట్టలేదు. ఒక రెండు గంటలు పడుకున్నానో లేదో, మెలుకువ వచ్చేసింది. మనసు లో ఏదో తెలీని గుబులు. టైం చూస్తే నాలుగ్గంటలు. తెల్లారటానికి ఇంకా రెండు గంటలు వుంది. రచన నా పక్కనే నిద్ర పోతోంది. ఆమె ప్రశాంతమైన ముఖాన్ని, పెదవులని చూస్తే ముద్దు పెట్టుకోవాలనిపించింది కానీ తన నిద్ర భంగం చెయ్యాలనిపించ లేదు.
క్రితం రోజు సాయంత్రం సంఘటన నన్ను కుంగదీసింది. ఇది నాకు చాల అవమానకరమైన విషయం. రచనది సామాన్యమైన అందం కాదు, చూసిన వాళ్ళని మంత్ర ముగ్ధుల్ని చేసేంత అందం. తన అందాన్ని వేరేవాళ్ళు ఆరాధించే, అభినందించే విషయం లో నాకెలాంటి అభ్యంతరం లేదు. ఆమె వైపు మొగాళ్ళు చూసే వొంకర చూపులు నాకేమీ కొత్త కాదు. ఐతే మాత్రం, రెడ్డి గారు ఇంత అశ్లీలం గా ప్రవర్తిస్తాడా? పరువు గల కుటుంబం లో ఆడవాళ్లంటే ఆయనకి ఏ రకమైన గౌరవం లేదనుకుంటా. కాస్త బతకనేర్చిన వాడే ఐతే, తన హోదానో, పరపతినో ఎరగా వేసి, మనసు పడిన ఆడదాన్ని రహస్యం గా వశం చేసుకోవటానికి ప్రయత్నించే వాడు. ఆయన మతి గానీ పోయిందా? ఇంత పచ్చిగా మాట్లాడితే ఏ పరువున్న ఆడదైనా రంకు చెయ్యటానికి సాహసిస్తుందా? ఆయన బరి తెగింపు పనికి అర్థం ఏమీ కనిపించలేదు.
ఆలోచిస్తున్న కొద్దీ, నాకు కళ్ళ ముందు కొత్త సమస్యలు కనిపిస్తున్నాయి. నాతో పాటే మిసెస్ సేన్, మిగిలిన వాళ్ళు కొద్దిమంది చెవుల్లో అయినా ఆయన మాటలు పడే వుంటై. విన్న వాళ్ళు ఊరికే వుంటారా? వేరే వాళ్ళ తో చెబుతారు. అసలే ఇలాంటి విషయాలు కార్చిచ్చులా వ్యాపిస్తాయి. తోటి వర్కర్ల ముందు ఇంక నేను తలెత్తుకు ఎలా తిరగగలను? దీన్ని ఎలా భరించటం? ఈసారి ఎదురు పడినప్పుడు అందరి ముందూ ఆయన గూబ పగిలేలా కొట్టాలి. ఉద్యోగం పోయినా పర్లేదు. అంత పరపతి వున్న వాళ్ళు, అలాగే జరిగితే, వేరే ఎక్కడా నాకు గతి లేకుండా చేసి వెంటాడి వేధిస్తారు, తప్పకుండా.
అవ్వాళ ఆ సన్నివేశంలో నలుగురు ఆడవాళ్ళు వున్నారు. రెడ్డిగారు అసభ్యంగా ప్యాంటు మీద నించే మొడ్డ తడుముకోవటం, సర్దుకోవటం చూస్తూ ఉండి పోయారు. మిసెస్ సేన్ ఐతే, రచనతో ఒక పక్క మాట్లాడుతూనే, మరో పక్క రెడ్డి గారి అవస్థ చూస్తూ, ఆయన వైపు మర్మగర్భం గా చిరునవ్వులు విసిరింది. అమ్మ కూడా, ఇంత జరుగుతున్నా, తన కోడలిని ఆదుకునే ప్రయత్నం ఏమీ చెయ్యలేదు సరికదా, చూస్తూ వుంది పోయింది. ఇరవై రెండేళ్లు వున్న నా చెల్లెలు కూడా జరుగుతున్న దాన్ని ఒక బ్లూ ఫిలిం చూస్తున్నట్టు చూస్తూ కూర్చుంది. తనైనా, చాలా తేలిక గా రచనని పక్కకి తీసుకుపోవచ్చు కదా? వీళ్ళ సైకాలజీ అంతు పట్టటం లేదు.
ఊహించని ఈ దాడికి రచన భయపడి ఒణికి పోతుందనుకున్నాన్నేను. దానికి బదులు తన పువ్వు అంత తడిసి పోయి వుండటం చూసి నాకు చాలా ఆశ్చర్యంగా అనిపించింది. కొత్త ప్రశ్నలు పుట్టుకొస్తున్నాయి. నా ఆకోచనల తీరు చూసి, నాకు నేనే ఒక పెద్ద దౌర్భాగ్యుడిలాగా అనిపించాను.
ఇలా తెల్లార్లూ ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నాను. ఆరున్నర అయింది. కింద అడుగుల చప్పుడు వినిపించింది. అమ్మ రోజూ ఈ టైం లో ఇంటికి దగ్గర్లో వున్న పార్క్ కి మార్నింగ్ వాక్ కోసం వెడుతుంది. ఎవరి తోనైనా కాసేపు మాట్లాడితే కాస్త మనసు కుదుట పడుతుంది అనిపించి మెట్లు దిగి కిందకెళ్ళాను. అమ్మ నా వైపు ఒక ఖాళీ చూపు విసిరింది. ఇద్దరం మాట్లాడుకుంటూ పార్క్ వైపు వెళ్ళాం.. “ఎలా సిగ్గూ ఎగ్గూ లేకుండా చూసాడురా, ఆయన!” అని ముక్కున వేలేసుకుంది.
రెడ్డి గారు జనాల తో కాసేపు మాట్లాడాక, జనరల్ మేనేజర్ సేన్, అతని భార్య, ఆయన్ని ముందు వరుస సోఫా కి తీసుకొచ్చి కూర్చోపెట్టారు. పెళ్లి పెద్దాయన కొన్ని డ్రింక్స్, స్నాక్స్ రెడ్డి గారికి తెప్పించారు. రెడ్డి గారి ప్రభావం చుట్టూ వున్న వాతావరణం మీద వుంది అంటే, ఆశ్చర్యం లేదు.
జనరల్ మేనేజర్ సేన్ నలభైల్లో వుండి వుంటాడు. తెల్ల గా పొడుగ్గా వుంటాడు. రెడ్డి గారి విధేయుడి లా కనిపిస్తాడు. ఎప్పుడూ ఖరీదైన సూట్ లో, కళ్ళద్దాల్లో – ఆయన అడుగులకి మడుగులొత్తుతూన్నట్టు ఉంటాడు. సేన్ గారి భార్య కాలు మీద కాలు వేసుకుని భర్త పక్కనే కూర్చుని వుంది. వయసు ముప్పై ఐదు, నలభై మధ్య వుండచ్చు. సన్న గా లేదు కానీ, లావు మాత్రం కాదు. ఖరీదైన బ్లూ చీర లో, ఆవిడ బరువైన గుండెలు, విశాలమైన పిరుదులు, శరీరం షేప్ తెలుస్తోంది. చాల క్లాసీ గా డ్రెస్ అయి, ఫ్రెష్ గా కనిపిస్తోంది. నేను ముందు విన్నట్టు, విసుగు విరామం లేకుండా, రెడ్డి దెంగుడికి అలిసి పోయినట్టు అనిపించలేదు.
కాసేపయ్యే సరికి పెళ్లి వాద్యాలు చెవులు చిల్లులు పడేటట్లు మొదలయ్యాయి. పెళ్ళి కొడుకు పార్టీ వాళ్ళు మంటపానికి వచ్చారు. కొంత మంది స్టేజీ మీద కి వెడితే, ఇంకొంత మంది వాళ్ళని ఫాలో అయ్యారు. రెడ్డి గారు, ఆయన మార్బలం కూర్చున్న చోటే వున్నారు. ఆయన చుట్టూ మూగి వున్న జనాలు కాస్త చెల్లా చెదురు అయ్యారు. మేము స్టేజీ కి దగ్గర్లో నిల్చుని వున్నాం, రెడ్డి గారి వైపు నా దృష్టి అప్పుడప్పుడూ పోతోంది.
రెడ్డి గారు దూరం నించీ రచన వైపు తేరి పార చూస్తూ వుండటం, సడన్ గా నా కళ్ళ లో పడింది. రెడ్డి గార్ని నేను ఎప్పుడూ కలవ లేదు కానీ, అమ్మకి మిసెస్ సేన్ పరిచయం వుంది.
నేను పెద్ద ఆర్భాటం ఏమీ లేకుండా మా ఫామిలీ మెంబర్స్ తో కలిసి వెళ్లి రెడ్డి గారిని పరిచయం చేసుకున్నాను. మిసెస్ సేన్ అమ్మ ని గుర్తు పట్టి, తన ప్రక్కనే కూర్చోమని సౌజ్ఞ చేసింది. మేము దగ్గర గా వచ్చిన తర్వాత కూడా రెడ్డి గారు చూపుల్లో మార్పు లేదు. కళ్ళల్లో కోరిక స్పష్టం గా తెలుస్తోంది, ఏ మాత్రం సిగ్గు లేకుండా అలానే రచన ని ఎగాదిగా చూస్తూ వున్నాడు. నా గురించి, నేను చేసే పని గురించి నేను మాట్లాడుతూనే వున్నాను, ఆయన పరధ్యానం గా వుండటం తెలుస్తోంది. చూపులు రచన గుండెల మీద, వొంపుల మీదే వున్నాయి. రచనకి కూడా ఆయన చూపులు చాల ఇబ్బందికరం గా మారాయి. వాళ్ళ కళ్ళు కలిసిన ప్రతి సారీ, ఆయన తన వైపే తినేసేటట్టు చూస్తూ వుండటం చాల అనీజీ గా అనిపించింది.
రెడ్డి గారు పెద్ద గా ఊపిరి తీసుకుని, తన ప్యాంటు లో మొడ్డ సరి చేసుకోవటం అందరూ చూసారు. రచన కి ముళ్ళ మీద వున్నట్టు వుంది. ముఖం సిగ్గు తో నిండి పోయి, బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి.
తన చూపులతో ఒక పక్క రచన బట్టలు వోలిచేస్తూ, రెడ్డి గారు నా ఇన్ఛార్జ్ ఎవరని అడిగాడు. గౌరవమైన పోసిషన్ లో వున్న ఆయన ప్రవర్తన నాకు చాలా వింతగా, ఆశ్చర్యం గా అనిపించింది. చుట్టూ వున్న వాళ్ళు కూడా ఆయన చూపులని గమనించారు. మిసెస్ సేన్, డైవర్ట్ చెయ్యాలి అన్న ఉద్దేశంతో నాన్న గారి గురించి, మా ఫామిలీ గురించి రెడ్డి గారి తో మాట్లాడటం కొనసాగించింది. రెడ్డి గారు మాత్రం ఈ లోకం లో వున్నట్టు లేరు, ముక్త సరిగా వుంటూ ఊకొడుతున్నాడు.
మిసెస్ సేన్ చిరునవ్వు నవ్వుతూ, తన పక్కనే ఉన్న ఒక ఖాళీ కుర్చీ రెడ్డి గారికి ఎదురు గా వుండేలా లాగి, కూర్చోమన్నట్టు రచన కి సౌజ్ఞ చేసింది. రచన తటపటాయించటం చూసి అమ్మ కూడా రచన ని మిస్సెస్ సేన్ పక్కనే కోర్చోమని చెప్పింది. రెడ్డి గారి కళ్ళ లోకి చూడకుండా, రచన, కొంగు నిండుగా చుట్టూ కప్పుకుని వచ్చి మిసెస్ సేన్ పక్కనే కూర్చుంది. కాలు మీద కాలు వేసుకోవటం తో, అందమైన తన పాదాల మీద గులాబీ రంగు చెప్పులు, నైల్ పోలిష్ తొ రెడ్డి గారు కళ్ళ ముందు మిలమిలా మెరిసి పోతున్నాయి. నేను, చెల్లెలు కూడా, కుర్చీ లు లాక్కుని చుట్టూ కూర్చున్నాం.
అలా ఒక ఇరవై నిముషాలు గడిచే సరికి పెళ్లి తంతు మొదలైంది. ఈ లోపల మిసెస్ సేన్ రచనతో మాటలు కలిపింది, తన చదువు గురించి, ఫామిలీ గురించి మాట్లాడుతూనే, రెడ్డి గారి వైపు ఎక్కిరిస్తున్నట్టు చిలిపి చూపులు చూస్తోంది. రెడ్డి గారు మాత్రం ఏ మాత్రం తోణుకు బెణుకు లేకుండా, రచన వైపే, మేం చుట్టూ వున్నాం అనే ధ్యాస కొంచం కూడా లేకుండా, కళ్ళతోనే దెంగేసే లా రచన ని చూస్తూనే వున్నాడు.
హడావిడి అయ్యి అంతా కలిసి ఇంటికి వచ్చే సరికి పది గంటలు దాటింది. ఆటో రిక్షా లో ఎవరం మాట్లాడలేదు, జరిగిన సంఘటనకి అందరికీ ఇబ్బంది గా వుంది. రచన నాతో సహా అందరి చూపుల్ని తప్పించుకునే ప్రయత్నం చేసింది. వస్తూనే, నేను సరాసరి నా రూం లోకి వెళ్లి బెడ్ మీద పడ్డాను. జరిగినదానికి మనసంతా అల్లకల్లోలం గా వుంది. మేం అంతా దేవుడి లా చూసే పెద్ద మనిషి, పవరఫుల్ మనిషి, చాలా పచ్చిగా, రహస్యం చెబుతున్నట్టు, నిన్ను పక్కలో చూడాలని వుంది అని రచనతో అన్నాడు. అది నాకు వినబడింది. అది తలుచుకుంటేనే కంపరంగా వుంది.
ఓ ఇరవై నిమషాల తర్వాత రచన ఇంటి పని అంతా ముగించుకుని పైకి వచ్చింది. లోపలి వచ్చి తలుపు గొళ్ళెం పెడుతూంటే, తనని పరిశీలన గా మొదటి సారి చూసాను. ఒంటికి అతుక్కునేలా కట్టుకున్న గులాబీ రంగు చీరలో తన వంపులు అమరినట్టు వున్నాయి. పెళ్లి కి చిహ్నం గా కాళ్ళ కి మట్టెలు, నైల్ పోలిష్ తో చాలా సెక్సీ గా కనిపించింది. ఏ మగాళ్ళ కైనా రచన ని ఇలా చూస్తే మతి పోవటం లో ఆశ్చర్యం లేదు.
నా ఆలోచనల్లోంచి బయట పడ్డ నాకు ఇంకో విషయం స్ఫురించింది. పెళ్ళికి ముస్తాబై వచ్చిన అంత మంది ఆడ వాళ్ళ లోనూ, రెడ్డి గారి మతి పోగొట్టింది రచన ఒక్కర్తే. రచన నాకు సొంతం. రెడ్డి గారి వీక్నెస్ తలుచుకుంటే, నాకు ఆయన మీద ఏదో అధికారం వున్నట్టు గర్వం గా అనిపించింది.
ఆలోచనలు అన్నీ కాసేపు పక్కన పెట్టి, రచనను చేతుల్లోకి తీసుకుని ముద్దు పెట్టుకున్నాను. రచన కూడా నన్ను ముద్దు పెట్టుకుంది. తనలో ఇంతకు ముందు వున్న తత్తరపాటు ఇప్పుడు లేదు. అసలేం జరగన్నట్టు మామూలు గా వుంది. నడుం చుట్టూ చేతులు వేసి ముందు కి వంగి నేను పెదాల్ని ఆమె ఎడమ చన్ను మీదకి తెచ్చి, జాకెట్ మీద నించే మెత్తగా ముద్దులు పెట్టాను. రచన తీయగా మూలిగింది. అలా చన్ను మీద ముద్దులు పెడుతూనే, తన నిపిల్ ని పెదాలతో పట్టుకోటానికి ప్రయత్నించాను. రచన ముఖం లో చిరునవ్వు. నేను భయ పడ్డట్టు, జరిగిన దానికి తను ఏమీ అప్సెట్ కాలేదు అనిపించింది.
అలా ముద్దు పెట్టుకుంటూనే, రచనను నా చేతుల తో మంచం మీదకి తెచ్చి తను పెళ్ళికి కట్టుకున్న ఖరీదైన చీర ఏ మాత్రం నలగకుండా నా పక్కనే పడుకోపెట్టాను. నా పెదాలు మళ్ళీ తన నిపిల్ కోసం వెతుకుతున్నాయి. రచన కూడా నాకు అనుకూలం గా వుండేలా కొద్ది గా పైకి జరిగింది. తన పొంగుతున్న గుండెల మీదా, నిక్క బొడిచిన నిపిల్స్ మీదా ముద్దులు పెడుతూ పొట్ట దగ్గరికి జేరి నాలుక తో తన నాభిని మీద తడి చేస్తూ రాసాను.
అలా నా నాలుక కిందకి ప్రయాణం కిందకి సాగిస్తూ, చీర పొరల మీద నించే, తన తొడల మధ్య లోతుల్ని శోధించటానికి ప్రయత్నించాను. అలా చేస్తుంటే, రచన శరీరం కంపించటం నాకు తెలుస్తోంది.
నా కుడి చేతిని ఇప్పుడు తన బొడ్డు దగ్గరకి చేర్చి, చీర కుచ్చిళ్ళు లాగేయపోయాను. నా ఉద్దేశం గ్రహించి రచన తన కాళ్ళు రెండూ దగ్గరికి ముడిచి చీర కుచ్చిళ్ళు నాకు దొరకకుండా బంధించింది.
“ఏయ్.. ఏం చేస్తున్నావు!!!” తన గొంతు హస్కీ గా వినిపించింది.
“ప్లీజ్..” చీర తన కాళ్ళ మధ్య నించీ వదిలెయ్యమని బతిమాలాడాను.
“నన్ను చీర మార్చుకోనీ.. నేను బాత్ రూమ్ కి కూడా వెళ్ళాలి. వచ్చినప్పటి నించీ వెళ్లటం కుదర లేదు.”
నాలో ఆవేశం కట్టలు తెంచుకుంది. బలవంతంగా తన కాళ్ళని వేరు చేసే ప్రయత్నం చేసాను. నా మొండి తనం చూసి రచన నన్ను చీర కుచ్చిళ్ళు లాగేయ్యనిచ్చింది. దొంతరలు గా ఊడిన చీర తర్వాత నా వేళ్ళు తన పెట్టి కోట్ మీద పడ్డాయి. బట్టలు వోలుస్తుంటే, తన కళ్ళు బరువై, అర మోడుపులయ్యాయి. సిగ్గు తో బుగ్గలు ఎర్ర బడ్డాయి.
నా ఆవేశాన్ని చూసి ఇక తప్పదన్నట్టు రచన తన తొడలు వెడం చేయ్యనిచ్చింది. కావాల్సింది దొరికితే ఉక్కిరి బిక్కిరి ఐన చంటి పిల్లాడి మానాన నా కళ్ళు మెరుస్తున్న తన పువ్వుని ఆబగా వెతుక్కున్నాయి. పెళ్లి అయి ఇన్ని రోజులు ఐనా, నా ఆరంగుళాల దండం ఇంచుమించు రోజూ దాడి చేస్తున్నా, తన పువ్వు ఏ మాత్రం చెక్కు చెదరలేదు. పెళ్లి అయిన రోజు ఎలా వుందో, ఇవ్వాళ కూడా అలాగే ముద్దు ముద్దు గా మెరుస్తూ వుంది.
నా ముఖం ఆమె పువ్వు దగ్గరికి చేరే సరికి, దాని నించీ ఏదో వాసన ఘాటు గా ముక్కు కి సోకింది. తన పువ్వు బాగా తడిసి పోయి వుంది అని ముట్టుకోకుండానే నాకు అర్థం అయింది. ఇప్పడి దాకా నేను చేసిన పైపై పనుల మూలంగా తను ఇంత తడి అయ్యే అవకాశం లేదు. రెడ్డి గారి ప్రవర్తనకి రచన తడి అయి వుండచ్చా? నా ఆలోచన కి నాకే ఆశ్చర్యం వేసింది.
కళ్ళ మధ్య ఎర్రగా మెదులుతున్న పువ్వు, మత్తెక్కించే దాని వాసన, నా ఆలోచనల కి కళ్ళెం వేశాయి. నా పెదాలతో తన పువ్వు మీద సున్నితంగా ముద్దు పెట్టాను. నా ఊపిరి, పెదాలు తన కాళ్ళ మధ్య తగిలే సరికి రచన ఒక్క సారి గా ఉలిక్కి పడింది. రసాలు ఊరుతున్న ఆమె పువ్వు అంచుల మీదుగా నా నాలుక తో ఫెదర్ తొ రాసినట్టు పైకి, కిందకి, రాసాను. చక్కిలి గింతలలా వుందేమో, రచన పెదాల్ని బిగబట్టి, “స్.. ” మని శబ్దాలు చేస్తూ మెలికలు తిరుగుతూ నవ్వుతోంది.
అలా కొంత సేపు నా అల్లరిని సహించి , మళ్ళీ తన తొడలని దగ్గరకు తెస్తూ, నా తలని తప్పించాలని ప్రయత్నించింది.
“ప్లీజ్.. . బాత్ రూం కి వెళ్ళాలి అర్జెంటు గా.. ఇంక చాలు.. నన్ను వదిలి పెట్టు”..
రచనను కదల కుండా నొక్కి పెట్టి బలవంతంగా తన తొడలు మళ్ళీ తెరిచి పెట్టాను. తను చేతుల్ని ముందుకి తెచ్చి నా ముఖాన్ని తన పువ్వు కి అడ్డం గా పెట్టి నన్ను తన పువ్వు రసాల్ని ఆఘ్రానిన్చకుండా ఆపటానికి ప్రయత్నించింది. నా బలం ముందు తన బలం చాలలేదు.
తర్వాత కొద్ది నిముషాల పాటు తన పువ్వు మీద నా నాలుక తాకిడికికి రచన చిగురుటాకు లాగా కంపించింది. ఇంక తట్టుకోలేని పరిస్తితి వచ్చేసరికి, బలవంతాన రెండు చేతులతో, నా తల పక్కకి నెత్తి, బాత్ రూం వైపు పరిగెట్టబోయింది. నేను వదిలి పెట్టకుండా, వెనకాల నించీ రచన ను కౌగిలి లో బంధించి, చేతుల్ని తన పువ్వు పై భాగం మీద అదిమి పెట్టి తనతో బాటే అడుగు వెనకాల అడుగులేస్తూ బాత్ రూం లోకి వెళ్లాను. రచన నా వైపు ఆశ్చర్యం గా నోరు తెరుచుకుని చూస్తూ, బాత్ రూం బయటికి పొమ్మని వేడుకుంది. నేను సిగ్గు అనేది లేకుండా, అక్కడి నించీ బయటికి వెళ్ళే ప్రయతం చెయ్యలేదు. ఇంక చేసేది ఏమీ లేక, రెండు నిమిషాల తర్వాత, ఇంక ఆపుకోలేక రచన కమోడ్ మీద నా కళ్ళ ఎదురు గానే కూర్చుని బాత్ రూం కి వెళ్ళింది. ఎంతో సేపు ఆపుకుని వుండటం తో, “సుయ్..” మని పెద్ద చప్పుడు వినిపించింది.
బాత్ రూం పని అయ్యాక నేను మళ్ళీ రచన నడుం చుట్టూ చేతులేసి, బెడ్ దగ్గరికి తీసుకోచ్చాను. ఏదో పిచ్చి పట్టినట్టు వున్న నా ఆవేశానికి, రచన నా వైపు నమ్మలేనట్టు ఆశ్చర్యం గా చూసింది. బెడ్ మీద పడుకోబెట్టి, మళ్ళీ తన తొడలను విడదీసి నా ముఖాన్ని మధ్య లో అడిమేసాను. తొడల మధ్య ఆమె పువ్వు వెచ్చ గా కొత్త గా ఐన తడి తో నా నాలుకకి ఉప్పగా తగిలింది. తన పువ్వు పై నించీ కింద వరకు నా నాలుక తో మళ్ళీ మళ్ళీ రాపాడించాను. “ఉఫ్… ఉస్.. ” అంటూ తీయని మూలుగులు పళ్ళ బిగువున ఆపుకుంటూ, రచన చేతులతో నా నాలుక దండయాత్ర ని ఆపటానికి ప్రయత్నించింది. తన ప్రయత్నాలు అన్ని వమ్ము కావటంతో, ఇంక చేసేది లేక, శబ్దాలు బయటికి వినపడకుండా వుండేందుకు, పక్కనే వున్న ఒక దిండు తన ముఖానికి అదిమి పెట్టుకుని తొడలు బార్లా తెరిచి పెట్టింది.
నా నాలుక తాకిడి కి, ముద్దుల తాకిడికి తను తీవ్రం గా వణికి పోయింది. పువ్వు లోంచి రసాలు ఊరటం ఎక్కువై తడికి మెరుస్తోంది. మధ్య మధ్య లో నేను పైకి జరిగి ఆమె ముఖం మీద నించి దిండు తోలిగించి, పెదాలు ముద్దు పెట్టుకోవాలని ప్రయత్నించాను కానీ, రచన దిండు తన ముఖం మీద నించీ వేరు చెయ్యనివ్వ లేదు. కొద్ది నిమిషాల్లో తన శరీరం లో ప్రకంపనలు తెరలు తెరలు గా మొదలయ్యి, కొన్ని నిముషాల పాటు శరీరం అంతా ఊగి పోయింది. తనకి అంత స్ట్రాంగ్ గా భావ ప్రాప్తి అవటం నేను ఇదే మొదటి సారి చూడటం.
రాత్రి ఒంటి గంట అయింది. పక్కకి దొర్లి, అనునయిస్తున్నట్టు రచన ని వెనకాల నించీ పొదివి పట్టుకుని పడుకున్నాను.
“రెడ్డి గారి ప్రవర్తన నీకు కష్టం కలిగించిందా?” ఫంక్షన్ నించీ వచ్చిన తర్వాత ఇదే నేను మొదటి సారి తనతో మాట్లాడటం.
“నాకెందుకు కష్టం? కష్టాలు ఆయనకే. ఊర కుక్క లా ప్రవర్తిస్తే, ఏదో రోజు చెప్పులతో బడితపూజ జరుగుతుంది.” రచన లక్ష్య పెట్టనట్టు అంది.
“మరి నువ్వు ఎందుకు చెప్పుచ్చుకు కొట్టలేదు?”
“ఆయన నీ బాస్ కదా”
ఇదే మొదటి సారి నేను రచన తో వేరే మొగాళ్ళ గురించి మాట్లాడటం కూడా.
“అచ్చోసిన ఆంబోతు” అంది రచన, కళ్ళు మూసుకుని నన్ను దగ్గరికి అదుముకుంటూ.
ఆ రాత్రి నాకు సరిగ్గా నిద్ర పట్టలేదు. ఒక రెండు గంటలు పడుకున్నానో లేదో, మెలుకువ వచ్చేసింది. మనసు లో ఏదో తెలీని గుబులు. టైం చూస్తే నాలుగ్గంటలు. తెల్లారటానికి ఇంకా రెండు గంటలు వుంది. రచన నా పక్కనే నిద్ర పోతోంది. ఆమె ప్రశాంతమైన ముఖాన్ని, పెదవులని చూస్తే ముద్దు పెట్టుకోవాలనిపించింది కానీ తన నిద్ర భంగం చెయ్యాలనిపించ లేదు.
క్రితం రోజు సాయంత్రం సంఘటన నన్ను కుంగదీసింది. ఇది నాకు చాల అవమానకరమైన విషయం. రచనది సామాన్యమైన అందం కాదు, చూసిన వాళ్ళని మంత్ర ముగ్ధుల్ని చేసేంత అందం. తన అందాన్ని వేరేవాళ్ళు ఆరాధించే, అభినందించే విషయం లో నాకెలాంటి అభ్యంతరం లేదు. ఆమె వైపు మొగాళ్ళు చూసే వొంకర చూపులు నాకేమీ కొత్త కాదు. ఐతే మాత్రం, రెడ్డి గారు ఇంత అశ్లీలం గా ప్రవర్తిస్తాడా? పరువు గల కుటుంబం లో ఆడవాళ్లంటే ఆయనకి ఏ రకమైన గౌరవం లేదనుకుంటా. కాస్త బతకనేర్చిన వాడే ఐతే, తన హోదానో, పరపతినో ఎరగా వేసి, మనసు పడిన ఆడదాన్ని రహస్యం గా వశం చేసుకోవటానికి ప్రయత్నించే వాడు. ఆయన మతి గానీ పోయిందా? ఇంత పచ్చిగా మాట్లాడితే ఏ పరువున్న ఆడదైనా రంకు చెయ్యటానికి సాహసిస్తుందా? ఆయన బరి తెగింపు పనికి అర్థం ఏమీ కనిపించలేదు.
ఆలోచిస్తున్న కొద్దీ, నాకు కళ్ళ ముందు కొత్త సమస్యలు కనిపిస్తున్నాయి. నాతో పాటే మిసెస్ సేన్, మిగిలిన వాళ్ళు కొద్దిమంది చెవుల్లో అయినా ఆయన మాటలు పడే వుంటై. విన్న వాళ్ళు ఊరికే వుంటారా? వేరే వాళ్ళ తో చెబుతారు. అసలే ఇలాంటి విషయాలు కార్చిచ్చులా వ్యాపిస్తాయి. తోటి వర్కర్ల ముందు ఇంక నేను తలెత్తుకు ఎలా తిరగగలను? దీన్ని ఎలా భరించటం? ఈసారి ఎదురు పడినప్పుడు అందరి ముందూ ఆయన గూబ పగిలేలా కొట్టాలి. ఉద్యోగం పోయినా పర్లేదు. అంత పరపతి వున్న వాళ్ళు, అలాగే జరిగితే, వేరే ఎక్కడా నాకు గతి లేకుండా చేసి వెంటాడి వేధిస్తారు, తప్పకుండా.
అవ్వాళ ఆ సన్నివేశంలో నలుగురు ఆడవాళ్ళు వున్నారు. రెడ్డిగారు అసభ్యంగా ప్యాంటు మీద నించే మొడ్డ తడుముకోవటం, సర్దుకోవటం చూస్తూ ఉండి పోయారు. మిసెస్ సేన్ ఐతే, రచనతో ఒక పక్క మాట్లాడుతూనే, మరో పక్క రెడ్డి గారి అవస్థ చూస్తూ, ఆయన వైపు మర్మగర్భం గా చిరునవ్వులు విసిరింది. అమ్మ కూడా, ఇంత జరుగుతున్నా, తన కోడలిని ఆదుకునే ప్రయత్నం ఏమీ చెయ్యలేదు సరికదా, చూస్తూ వుంది పోయింది. ఇరవై రెండేళ్లు వున్న నా చెల్లెలు కూడా జరుగుతున్న దాన్ని ఒక బ్లూ ఫిలిం చూస్తున్నట్టు చూస్తూ కూర్చుంది. తనైనా, చాలా తేలిక గా రచనని పక్కకి తీసుకుపోవచ్చు కదా? వీళ్ళ సైకాలజీ అంతు పట్టటం లేదు.
ఊహించని ఈ దాడికి రచన భయపడి ఒణికి పోతుందనుకున్నాన్నేను. దానికి బదులు తన పువ్వు అంత తడిసి పోయి వుండటం చూసి నాకు చాలా ఆశ్చర్యంగా అనిపించింది. కొత్త ప్రశ్నలు పుట్టుకొస్తున్నాయి. నా ఆకోచనల తీరు చూసి, నాకు నేనే ఒక పెద్ద దౌర్భాగ్యుడిలాగా అనిపించాను.
ఇలా తెల్లార్లూ ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నాను. ఆరున్నర అయింది. కింద అడుగుల చప్పుడు వినిపించింది. అమ్మ రోజూ ఈ టైం లో ఇంటికి దగ్గర్లో వున్న పార్క్ కి మార్నింగ్ వాక్ కోసం వెడుతుంది. ఎవరి తోనైనా కాసేపు మాట్లాడితే కాస్త మనసు కుదుట పడుతుంది అనిపించి మెట్లు దిగి కిందకెళ్ళాను. అమ్మ నా వైపు ఒక ఖాళీ చూపు విసిరింది. ఇద్దరం మాట్లాడుకుంటూ పార్క్ వైపు వెళ్ళాం.. “ఎలా సిగ్గూ ఎగ్గూ లేకుండా చూసాడురా, ఆయన!” అని ముక్కున వేలేసుకుంది.
- Next page: Chapter 13
- Previous page: Chapter 11
