Chapter 13

నేను విన్న ఆయన మాటలు అమ్మకి చెప్పాను. మిల్ లో అందరి ఎదురుకుండా ఆయన దవడ పగలగొట్టాలని నిర్ణయించుకున్న విషయం కూడా చెప్పాను. ఆ మాటలు వినంగానే, అమ్మ కొంచెం ఖంగారు పడింది. “అదేం ఆలోచన రా! అలాంటిది ఏదైనా జరిగితే, మనకే చాలా నష్టం. ఆవేశ పడకు. జరిగిందేదో జరిగింది, ఇంక ఇది ఎక్కడిదాకా వేడుతుందో చూద్దాం.” అంది భుజం తట్టి. నా మానసిక పరిస్థితి బాలేదని గ్రహించి, నన్ను పక్కనే వున్న బెంచీ మీద కూలేసింది.
నా భార్య కు ఇంతలాంటి అవమానం జరిగితే, ఒక భర్త గా ఎలా సహిస్తూ వుండగలను అని అడిగాను.

“చూడు.. వాళ్ళంతా పెద్ద వాళ్ళు. వాళ్లకి ఇలాంటివి మామూలు. వాళ్ళ చుట్టూ వుండే మనుషులు కూడా అలాంటి వాళ్ళే. వాళ్ళ పనుల కోసం ఇళ్ళల్లో ఆడవాళ్ళని ఎర వెయ్యటం వాళ్లకి పరిపాటి. వాళ్ళని చూసి వీళ్ళు, అందరూ అంతే, మనలని మించిన వాళ్ళు లేరు, ఎవరైనా లొంగి తీరతారు అనుకుంటూ వుంటారు.” అమ్మ మాటల్లో ఓ పెద్దరికం ధ్వనించింది. “మనం చిన్న వాళ్ళం రా.. ఇంట్లో పెళ్లి కావాల్సిన ఆడ పిల్ల వుంది. ఈ మిల్లు మీద ఆధారపడి బతుకుతున్న వాళ్ళం. కొంచం ఆలోచన తో ప్రవర్తించాలి మనం”.

ఏదో ఆలోచనలో వున్నట్టు కాసేపు మౌనంగా వుంది మళ్ళీ మాట్లాడింది. “వాళ్ళు రచన మీద వేలు కూడా మోపలేరు, నువ్వు కానీ, రచన గానీ అనుమతి ఇస్తే తప్ప. ఇప్పుడు మీ ఆవిడ ఆయన కంట పడినంత మాత్రాన ఆకాశం విరిగి భూమ్మీద ఏమీ పడిపోదులే. ఆయన పెళ్ళాం ఎక్కడో దూరం గా బొంబాయి లో వుంటోందిట, ఆయన ఏ ఆడ దిక్కూ లేకుండా వుంటున్నాట్ట. ఎవరో అన్నారులే”.
అమ్మ మాటల్లో నాకు నిజం కనిపించింది. ఆవేశం కొంచం తగ్గింది.

“మిసెస్ సేన్ మరీ అంత సిగ్గు లేకుండా రెడ్డి గారికి బాహాటంగా సేవలు చెయ్యటం చూస్తుంటే, వింత గా అనిపించటం లేదూ?”
అమ్మ అర్థవంతం గా నవ్వింది. “సేన్ గారు ఇవ్వాళ ఈ పొజిషన్ లో వున్నారు అంటే అది అయన భార్య అందం మహిమే. ఆయన ఒకప్పుడు మామూలు మేనేజర్. భార్య ఆయన కంటే కనీసం పదేళ్లు చిన్నది. ఇంతకుముందున్న ఎం.డీ. ముసలాయనకి మచ్చిక అయింది. అప్పటి నించీ, సేన్ గారికి రెండేళ్ళకోసారి అయినా ప్రొమోషన్ వస్తూనే వుంది.”

అమ్మ మాటలు నాకు కొంత ఉపశమనం కలిగించాయి. ఆయన మీద చెయ్యి చేసుకోవటం అంత మంచిది కాదేమో. అయినా, ఆయన ఇలా చేసాడని నా దగ్గర సాక్ష్యం ఏం వుంది? జరిగింది చెబితే, విన్న వాళ్ళు నన్ను నమ్ముతారా? ఆయన్ని నమ్ముతారా?
“మరి రచనేమంది? ” అమ్మ అడిగింది.
“చెప్పుచ్చుకుని కొడతానంది. అచ్చోసిన ఆంబోతు అంది.”
అమ్మ నవ్వింది. “రచన ఎప్పటికీ అలా చెయ్యదు”.
నాకు తెలీని నిజం ఏదో అమ్మకు తెలుసనిపించింది.
రూం కి తిరిగొచ్చేసరికి ఏడున్నర దాటి బారెడు పొద్దెక్కింది. రచన ఇంకా నిద్ర పోతోంది. రాత్రి కట్టుకున్న పింక్ చీరలో ఇంకా సెక్సీ గా అనిపించింది. రాత్రి వేసుకున్న లిప్ స్టిక్ ఇంకా మెరుస్తూ వుంది. కాళ్ళు రెండూ కొంచం దూరం గా పెట్టి వెల్లకిల్లా పడుకుని వుంది. తనని ఇలా చూస్తే, పెద్దాయన బారెడు మోడ్డ ఎంత చిత్ర వధ కి గురి అవుతుంది?
నిశ్శబ్దంగా బెడ్ మీదకి పాకి, తన పెదాల మీద మెత్త గా ముద్దు పెట్టాను. ఇంకో చేత్తో చీర మీద నించే, పాంటీ వుండే చోట కాళ్ళ మధ్య చెయ్యి వేసి వత్తాను. తనకి మెలుకువ వచ్చింది. చుట్టూ వెలుతురు చూసి గాబరాగా లేచింది. నేను తనని ఆపి తన చేతిని నా పైజమా లో ఆరంగుళాల గుడారం మీద పెట్టాను.
తన కళ్ళు పెద్దవి చేసి చూసింది. “ఇప్పటికే చాలా లేట్ అయింది. వెళ్ళాలి నేను”
తన పాంటీ మీద వున్న నా చేతిని తొలగించింది. “సిగ్గుండాలి. అప్పుడే తెల్లారిందా దీనికి?”
“ప్లీజ్… ” అంటూ నా చేతిని తన తొడల మీద వేసి నొక్కాను.
“ఇప్పుడా? ఎలా?”
కొంచెం ఆలోచించి “ఒక ఐదు నిముషాలు టైం ఇవ్వు. బాత్ రూం కి వెళ్లి రావాలి” అని నన్ను దాటుకుంటూ వెళ్ళింది.
నేను పైజమాలో నా టెంట్ వైపు చూస్తూ వెయిట్ చేసాను. రిలీఫ్ కావాలి నాకు. కాసేపటికి ఫ్లష్ చేసిన శబ్దం వినిపించింది. తను బయటికి రావటం కనిపించింది కానీ, తను నా వైపు ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతూ చూస్తూ గబగబా మెట్లు దిగి కిందకి వెళ్లి పోయింది.
సడన్ గా నా మనసు లో ఓ ఆలోచన మెదిలింది. “రాత్రి జరిగిన దానికి పూర్తి బాధ్యత రెడ్డిగారిదేనా?”
నాకు తెలిసి రచన కంటే సెక్సీ గా వుండే ఆడవాళ్ళు ఎవరూ లేరు. తన కోసం పడి చచ్చే నాలాంటి వాళ్ళని ఎలా ఉడికించి వేధించాలో తనకు బాగా తెలుసు.
“ఇది తప్పు చెయ్యటానికే పుట్టింది, దీనమ్మ” అనుకున్నాను మనసులో.
బితుకు బితుకు మంటూ అదురుతున్న గుండెలతో మర్నాడు ఫ్యాక్టరీ లో అడుగు పెట్టాను. ఈ పాటికి విషయం అందరికీ తెలిసే వుంటుంది.
మా డిపార్టుమెంటు వైపు నడుస్తుంటే, కొంతమంది తగిలారు. వాళ్ళెవరూ నన్ను గుచ్చి గుచ్చి చూస్తున్నట్లు లేదు. వాళ్ళ కళ్ళల్లో నేను ఎదురు చూస్తున్న ఆశ్చర్యం, వెక్కిలింత ఇవేవీ కనిపించలేదు. ఆకాశం ఊడి నా నెత్తి మీద ఏమీ పడలేదు. ఎప్పటి లాగానే, ఆ రోజు కూడా నా పని మొదలైంది.
నాలో ఆరాటం ఇంకా తగ్గలేదు. మనసు లో మాత్రం ఏదో అవుతుంది, ఆవబోతోంది అనుకుంటూ రోజంతా ముళ్ళ మీదే వున్నాను, కానీ అలాంటిది ఏం జరగ లేదు.

ఇంటికొచ్చేసరికి నాకోసం ఓ సర్ప్రైస్ వుంటుందని ఊహించలేక పోయాను.
శీతాకాలం రోజులు, ఇంటికొచ్చేసరికి చీకటి పడింది. ఏదో జరిగిందిఅని అమ్మ కళ్ళు చూస్తుంటే అర్థం అయింది. ఆత్రం గా నాతో ఏదో మాట్లాడటానికి నాతో పాటు మెట్లు ఎక్కి పైకి వచ్చినంత పని చేసింది.
“ఇవ్వాళ ఒక వింత జరిగింది. ఇవ్వాళ మధ్యాహ్నం ఒంటి గంట కి మిసెస్ సేన్ నాకు ఫోన్ చేసింది. ఆవిడకి నిన్న మనల్ని చూడగానే, గతం రోజులు గుర్తుకోచ్చాయిట. ఖాళీ గా వుంటే కాసేపు రండి కబుర్లు చెప్పుకుందాం. కారు పంపిస్తాను, అంది. కాసేపు ఆవిడ దగ్గర కూర్చుని వచ్చాను.”
“ఏంటి విషయం?” నా ఆశ్చర్యం దాచలేదు.
“కంగారు పడాల్సింది ఏమీ లేదు, మంచి విషయమేలే!” నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ అంది.
నా గొంతు ఎండిపోయినట్టు అయింది.
“మళ్ళీ పాత రోజులు గుర్తు చేసుకున్నాంరా. ఆవిడ చాలా కలుపుగోలుగా మాట్లాడింది. చాలా రోజుల తర్వాత నిన్ను చూసారుగా, సేన్ గారు ఎక్సపోర్త్స్ డిపార్టుమెంటుకి నిన్ను మేనేజర్ గా వేయిస్తే బావుంటుంది, పెద్దాయనతో మాట్లాడతాను అని వాళ్ళావిడతో అన్నాట్ట.”
ఈ మాటలు నాలో ఆసక్తి రేపాయి. అమ్మ ఇంకా నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూనే వుంది.
“ఎక్సపోర్ట్స్ డిపార్టుమెంటు మేనేజర్ అంటే ఏమిటి ? మంచిదేనా?”
“చాలా మంచి పొజిషన్ అది! పెద్ద జీతం, హోదా. ఇంతకు ముందు దాకా దుబే గారు చేసారు. ఆయనకి వేరే ఏదో మంచి అవకాశం వచ్చి ఈ మధ్యే వెళ్లి పోయారు.”

“అయినా, సేన్ గారు నన్నెందుకు తీసుకుంటారు దీనికి?”
“నేనూ అదే అడిగారా ఆవిడని. ఆవిడ విన్నదేదో నాకు చెప్పింది. అలాంటిది ఏమైనా జరిగేటట్లైతే, వాళ్ళ ఆయనే నీతో డైరెక్ట్ గా మాట్లాడతాడు అంది.”
మళ్ళీ అడిగింది. “జీతం ఎంత వుండచ్చు ఈ పొజిషన్ కి?”
“ఓ ముప్పై వేల వరకు ఉంటుందనుకుంటా.. , చాలా ఫారిన్ ట్రిప్పులు వుంటాయి కూడా. అయినా, నాకు ఆ పనికి సంబంధించి పెద్దగా తెలీదు. నన్నెందుకు తీసుకుంటారులే.. ఏదో మంచితనంగా వాళ్ళల్లో వాళ్ళు అనుకుని వుంటారు.”
మళ్ళీ అమ్మ ఏదో అడిగే లోపులే, అన్నా. “అయినా వాళ్లకి ఏం కావాలిట?”
“ఆవిడ నన్నేం అడగలేదు. సేన్ గారు ఇది నీకు సరి పోయే వుద్యోగమే అన్నారట. అల్ ద బెస్ట్ అని చెప్పింది. కొత్త మేనేజిమెంట్ ఫ్యాక్టరీ లో తెచ్చిన మార్పులు, అభివృద్ధి అందరికీ సంతోషంగా వుంది అంది”
ఇది నిజమేనని నాకూ తెలుసు.
ఇలాంటి పెద్ద మేనేజర్ పోజిషన్ కోసం ఎన్ని రోజులుగా కలలు కన్నాను!! నిజంగానే ఇది పెద్ద సర్ప్రైస్ నాకు. మొన్న రోజు జరిగిన సంఘటనకి, దీనికీ ఏదో సంబంధం వుండి వుండచ్చు అని ఏ మూలో అనిపించింది. నాలో ఆసక్తి రేపింది.
ఇంట్లో పనులు చూసుకోవటానికి అమ్మ వెళ్లి పోయింది. నేను వచ్చి మంచం మీద ఆలోచిస్తూ పడుకుని వుండిపోయాను.
టీ తీసుకుని రచన పైకి వచ్చింది.
“మిసెస్ సేన్ అత్తయ్య కోసం కారు పంపించింది. ఏంటిట విషయం?” అడిగింది.
నేను జరిగిన సంగతి చెప్పాను. రచన నమ్మలేనట్టు చూసింది.
“కాబోయే ఎక్సపోర్ట్స్ డిపార్ట్మెంట్ మేనేజర్ గార్ని చూసి ఇంప్రెస్ అయ్యవా, లేదా?” నవ్వుతూ అన్నా.

రచన చేతులు రెండూ కట్టుకుని నా వైపు పరిశీలనగా చూస్తున్నట్టు చూసి “పర్వాలేదు!” అని నవ్వుతూ తల ఎగరేసింది.
రచన భుజం మీద చెయ్యేసి నొక్కి చెవిలో గుసగుసలాడా. “మరి తలుపేసి దగ్గరికి రా”
“నేను టీ ఇవ్వటానికి వచ్చానంతే. వేరే ఏవో ఐడియాలు తెచ్చుకోకు..”
మళ్ళీ సిగ్గు పడుతూ అంది “పొద్దున్నుంచీ నువ్వు పడుతున్న ఆత్రం అంతా చూస్తూనే వున్నా. ఈ రెండు నిమిషాల కోసం ఎందుకు ఇంత ఆరాటం? ఓ మూడు గంటలు ఓపిక పడితే, రాత్రంతా ఎంజాయ్ చెయ్యచ్చు కదా? ఇప్పుడొద్దు.. తర్వాత.. సరేనా?”
ఇలా డైరెక్ట్ గా తను మాట్లాడటం మొదటి సారి.
బుగ్గ మీద చిన్న ముద్దు పెట్టి, “డిన్నర్ కాస్త లైట్ గా తిను ఇవ్వాళ” అంది.
ఆమె మాటలు నాలో ఆజ్యం పోశాయి. కొత్తగా కనిపిస్తోంది ఇవ్వాళ తను.
కసెక్కి అన్నా “ఇవ్వాళ రాత్రి నువ్వు కొంచెం స్పెషల్ గా వుండాలి. నేను నీతో చేసే పనులు నువ్వు కూడా నాకు చెయ్యాలి.”

రచన సిగ్గు పడింది. “అంటే? ఎం చెయ్యాలిట?”
“కొంచెం మసాజ్ చెయ్యాలి దాన్ని..”
“మసాజ్??”
“అంటే, చేతులతో కాదు. నీ వాటితో.. నెమ్మదిగా.. ” పచ్చిగా అన్నా తన గుండెల వైపు చూస్తూ. “భలే వుంటాయి నీ తాయిలాలు” అన్నా పెదాలు తడుపుకుంటూ.
“చీ..” తన మొహం ఎర్ర బడింది.
“మనం మొన్న ఢిల్లీలో కొన్నామే… ఎర్ర రంగు కుర్తా.. అదే స్లీవ్ లెస్ ది.. అది వేసుకో రాత్రికి… ప్లీజ్..”
ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ రచన కిందకి వెళ్లి పోయింది.
ఆ రాత్రి నేను లైట్ గా డిన్నర్ చేశా. మానసికంగా బాగా స్ట్రెస్ ఐనట్టున్నా. పడుకోగానే నిద్ర పట్టేసింది.
ఒక టైంలో నాకు మెలుకువ వచ్చింది. అర్ధరాత్రి దాటిందనుకుంటా. డింగా వున్న బెడ్ రూం లైట్ లో టైం కనిపించలేదు.

రచన నా మీద వొంగి ముద్దు పెట్టుకుంటూ వుంది. తన ఊపిరి వెచ్చగా తగుల్తోంది. నాకు ఆ సాయంత్రం మా మధ్య జరిగిన మాటలు గుర్తొచ్చాయి. నేనేదో అనబోయాను, తను పెదాలతో నా పెదాల మీద మెత్తగా ముద్దులు పెడుతూ మూసేసి, నన్ను మాట్లాడనీయలేదు. నేను తనని ఆపే ప్రయతం చెయ్యలేదు.
కొంచెం కొంచెంగా నా కళ్ళు చుట్టూ ఉన్న చీకటికి అలవాటు పడ్డాయి. రచన బెడ్ పక్కనే, నేల మీద కూర్చుని వుంది. ఒక చెయ్యి బెడ్ మీద పెట్టి, ముందుకి వంగి, తన పెదాలతో నా పెదాలు స్పృశిస్తోంది. ఆరబోసుకున్న జుట్టు తన వీపంతా పరుచుకుని వుంది. స్నానం చేసి వచ్చినట్టు ఫ్రెష్ గా, చల్లగా వుంది. తన స్త్రీత్వపు సువాసనలు చాల ఆహ్లాదంగా అనిపించాయి.

నా చేతులని కదిలించబోయాను, రచన తన పెదాలు నా మీంచి తీయకుండానే, ఇంకో చేత్తో నా చేతుల్ని ఆపేసింది. తనని చొరవ తీసుకోనిచ్చాను. తన పెదాలు నా మొహం అంతా తడుముతూ, మళ్ళీ నా పెదాల మీదకి వచ్చి ముద్దులు పెడుతున్నాయి. నా కింది పెదాన్ని తన పెదాల మధ్య తీసుకుని చప్పరించింది. గడిచే ప్రతి నిముషానికీ, తన ఊపిరి బరువౌతూ, నోళ్ళల్లో మా ఎంగిలి కలిసిపోతూ వుంది. తను నా కింది పెదాన్ని తన పళ్ళ మధ్యలో తీసుకుని చురుక్కుమనేలా కొరికింది.

తన ముద్దుల తీవ్రత పెరిగింది. రగులుతున్న అగ్నిగుండంలా అవుతోంది. నాలుక నా నోట్లో జొప్పించి నా నాలుకతో ఆడుకుంటోంది.
పెదాల్ని కాసేపు వొదిలిపెట్టి, తన పెదాలు నా మెడ మీదుగా కిందకి జారాయి. ఒక చేత్తో నా కుర్తా గుండీ తీసి, నా చాతీ మీదకి చెయ్యి తీసుకొచ్చి, నా నిపిల్స్ చుట్టూ నెమ్మదిగా వేళ్ళతో సున్నాలు చుట్టింది. వాటిని వేళ్ళ మధ్య అప్పుడప్పుడూ మీటుతూ, తన పెదాల్ని నా పెదాల మీదకి తెచ్చి అదిమి ముద్దాడింది.
సుతారంగా ముని వేళ్ళతో నా కుర్తాని పైకి జరిపి, నాలుక తో నిపిల్స్ మీద రాసింది. తన బుగ్గల్ని నగ్నంగా వున్న నా చాతీ కేసి అప్పుడప్పుడూ రుద్దుతూ, మునిపంట్ల తో నిపుల్స్ కొరికింది. ఒక్క మాట లేదు. తన లో ఈ ఆవేశాన్ని నేను ఎప్పుడూ చూడలేదు.

తన బుగ్గల్ని నా చాతీ మీద పొట్ట మీద రాస్తూ, ముఖాన్ని నా నడుం వైపు తీసుకుపోయింది. నా పైజమా బొందు తన నోటితో, మునిపంటి తో తీయటానికి ప్రయత్నించింది. జరగబోయేది ఊహించుకుని నా మొడ్డ ఎత్తుగా లేచి కూర్చుంది. బొందు ఊడ తీయటం తన నోటివల్ల కాలేదు. ఆ ప్రయత్నం కాసేపు ఆపి, పైజమా పైనించే తన బుగ్గలతో నా మొడ్డ మీద పైకి, కిందకి రుద్దింది. ఇంకో చేతిని కిందకి పోనిచ్చి వొట్టలు రెండూ అరచేతిలో పట్టుకుని నొక్కింది. నొప్పెట్టి అరిచినంత పని చేసాను.

ఒక చేత్తో పైజమా బొందు ఊడదీస్తూ ఇంకో చేత్తో తనని నా పైకి లాక్కుని పెదాల మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాను. తను మళ్ళీ నా నడుం వైపు కిందకి పాకింది. బొందూడిన పైజమా మీద తల వుంచి ఎత్తి పెట్టి నా కళ్ళల్లోకి చూసింది. పెద్ద గా టెంట్ లా లేచి వున్న పైజమా తన చేతులతో తొడల వరకూ కిందకి లాగటం తనకి కొంచం కష్టం అయింది. నా మొడ్డ లేచి కప్పు వైపు చూస్తోంది.

తన నోరు నా మొడ్డ దగ్గరికి తేవటంతో తన ఊపిరి నాకు తగులుతోంది. నా మొడ్డ వొదిలి పెట్టి తన నోటిని నా వట్టల దగ్గరికి తెచ్చి ముద్దులు పెట్టింది. నిడిగి వున్న ఆరంగుళాల మొడ్డ తను నోట్లో పెట్టుకుంటే బావుండనిపించింది. తను దాని చుట్టూ, మీదా ముద్దులు పెట్టింది, కానీ నోట్లో పెట్టుకోలేదు. ఎడం చేత్తో జుట్టు పట్టుకుని లేపి, తలను మొడ్డ టిప్ వైపు లాగాను. ఇంకో చేత్తో మొడ్డ చుట్టూ వేళ్ళు బిగించి, తన చిన్ని నోట్లో దాన్ని తోసేయ్యబోయాను. అలా ప్రయత్నించిన ప్రతి సారీ, తన నోటిని పక్కకి తిప్పేసింది. మొడ్డ చుట్టూ వున్న నా వేళ్ళని తప్పించి తన వేళ్ళ మధ్య దాన్ని తీసుకుంది. కాసేపు దాన్ని పరీక్ష గా దాన్ని తేరి పార చూసింది.
“నోట్లో కి తీసుకో.. ప్లీజ్..” గొణుగుతూ అన్నా.
“ముద్దు పెట్టుకున్నా గా..” రహస్యం చెబుతున్నట్టు అంది.
“ప్లీజ్.. మొత్తం నోట్లో పెట్టుకో..” నేనూ గుసగుస గా అన్నా.
“వొద్దు.”
“ఏం?”
“వాసన బాలేదు. ఇంకోసారి.. సరేనా?”
నాకు ఎప్పటినించో ఎవరి నోట్లోనైనా కసి గా కార్చేయ్యలని చాలా కోరిక. రచన రెచ్చి పోయిన తీరు చూస్తే, ఇవ్వాళ ఆ కోరిక తీరచ్చేమో అనిపించింది కానీ, తనకి అది ఇష్టం గా వున్నట్టు లేదు.

నేను తనని బలవంత పెట్టలేదు. మొడ్డ అప్పటికే బాగా లేచి వుంది, తనని మంచం మీదకి లాగి ఆ రాత్రి అంతా బాగా కసి దీరా దెంగి దెంగి వదిలిపెట్టా.
మిసెస్ సేన్ అమ్మ తో అన్న మాటలు నామీద మత్తుమందులా పని చేసాయి. పొద్దున్నే నాలో ఏదో తెలీని ఉత్సాహం. ఇవ్వాళ ఏదో మంచి జరగబోతోంది. రోజు లో ఎప్పుడో ఒక టైం లో సేన్ గారి నించీ ఫోన్ రావచ్చు అని తలుచుకుంటే, చాలా సంతోషం గానూ, కొంచెం భయం గానూ అనిపించింది. ఆయన నానించి ఏమి ఆశిస్తాడో?
కరెక్ట్ గా ఏమి ఎలా జరగనుందో తెలీదు గాని కానీ, ఏదో పెద్దది జరగబోతోంది, మిస్సవకూడదు అన్న ఆత్రం, కంగారు. ధైర్యం గా ఏదో చెయ్యాలి. మనసు పరుగెత్తుతోంది. నాకు కొన్ని అర్థం లేని నమ్మకాలు ఉన్నై. ఇలాంటి పరిస్థితి వచ్చినప్పుడు నేను కొన్ని పిచ్చి సాహసాలు చేస్తాను. నా మనసులో ఏదో అనుకుంటా, అవ్వాళ అది చేసి తీరటానికి ప్రయత్నిస్తా. అలా చెయ్యగలిగితే, నేను అనుకున్నది తప్పకుండా జరిగి తీరుతుంది అని నా మనసులో లెక్క..
ఇవ్వాళ నేను పెట్టుకున్న ఛాలెంజ్ ఏమిటంటే – బయలుదేరే లోపల, రెడ్డి గారి బారు మొడ్డ గురించి పచ్చిగా రచన తో నేను ఏదో కామెంట్ చెయ్యాలి. ఆ కామెంట్ కూడా తనకి నచ్చి, తను మళ్ళీ సరదా గా తిరిగి తెలివిగా ఏదో సమాధానం చెప్పేలా వుండాలి. అప్పుడు రోజంతా నేను అనుకున్నది అనుకున్నట్టుగా జరిగి తీరుతుంది.

తనని మనసులో పచ్చిగా వూహించుకుంటున్న రెడ్డి గారి గురించి రచన తోనే డైరెక్ట్ గా అనాలంటే, చాలా ఎక్స్సైటింగ్ గా అనిపించింది. చాలా సార్లు, ఏదేదో అనాలని చాలా సార్లు మాటలు మనసులోనే రిహర్స్ చేసుకున్నా, నోటి దాకా వచ్చిన మాటలేవీ, దాటి బయటికి రాలేదు. నాకంత ధైర్యం లేదు అని తెలిసింది. ఇదేదో మంచి శకునం లా అనిపించలేదు.
ఫ్యాక్టరీ చేరేసరికి నా ఆవేశం అంతా చల్లారింది.
పొడుగ్గా వున్న బిల్డింగ్స్, వందల కొద్దీ పని చేస్తున్న మెషీన్లు, అంత పెద్ద ఫ్యాక్టరీ ముందు నాకు నేను చాలా చిన్నగా అనిపించి, నా అత్యాశకి మనసులోనే తిట్టుకున్నా.​
Next page: Chapter 14
Previous page: Chapter 12