Adultery నువ్వా దరివి.. నేనీ దరిని.. నా మడ్డ కలిపింది ఇద్దరినీ

నా ఫ్లోర్ కి వెళ్లి, సంతకం పెట్టి కేబిన్లో నా సీట్ దగ్గర కొచ్చి కూర్చున్న. టేబిల్ మీద అంత అర్జెంటు వర్క్ ఏమీ లేదు. సూపర్వైజర్ కి ఫోన్ చేసి అవ్వాళ పని గురించి, స్టాక్ గురించి ఇంక్వైరీ చేశా.. ఏ మూలో, మనసులో ఆశ వుంది. సేన్ గారి ఫోన్ రావచ్చు అని. తెలీకుండానే, నా కళ్ళు అప్పుడప్పుడూ ఫోన్ వైపు వెడుతున్నాయి. సరిగ్గా లంచ్ కి కాంటీన్ కి బయల్దేరదాము అనుకుంటున్నా టైం లో ఫోన్ మోగింది.. గబగబా ఫోన్ ఎత్తాను. అది ఫ్లోర్ నించీ. ఏదో ప్రోబ్లం వచ్చింది అని పిలిచారు. అది చూసుకుని ఒక ఇరవై నిమిషాల్లో మళ్ళీ కాబిన్ కి వచ్చా. బయట కూర్చున్న అటెండెంట్ ని నేను బయటికి వెళ్ళినప్పుడు నాకు ఏమైనా ఫోన్లు వచ్చాయా అని అడిగా. “లేదు” అన్నాడు వాడు.. లోపల కూర్చోవటానికి మనసొప్పక లేచి బయటికొచ్చి, ప్రొడక్షన్ ఫ్లోర్ దాటి, అడ్మినిస్ట్రేషన్ ఆఫీసు వైపు నడుచుకుంటూ వెళ్ళా. మషిన్ల చప్పుళ్ళూ, అవి ఏమీ లేకుండా, ఈ ఆఫీసు ప్రశాంతంగా, నిశ్శబ్దంగా, వేరుగా వుంది.

మొదటి అంతస్తు లో రెడ్డి గారి ఆఫీసు, ఆయన స్టాఫ్ వుంటారు. పెద్ద కాన్ఫరెన్స్ రూంలు. అక్కడ ఉండే వాళ్ళెవరికీ, నేను తెలీదు. పొరపాటున రెడ్డిగారు ఎక్కడ ఎదురు పడతాడో అని భయం భయంగా నేను మెట్ల వైపు అడుగులేసా.. పై ఫ్లోర్ లో జనరల్ మేనేజర్ సేన్ గారి చాంబర్ రెడ్డి గారి ఆఫీస్ కి కరెక్ట్ గా పైన. చాంబర్ బయట పెద్ద నేమ్ ప్లేట్ “ఏ. సేన్. చీఫ్ జనరల్ మేనేజర్” పెద్ద గా రాసి వుంది. బయట ముగ్గురు ప్యున్లు కంపెనీ డ్రెస్ బ్లూ యూనిఫారం లో నుంచుని వున్నారు. చాంబర్ కి ఎదురుగుండా, వరస లో ఒక పక్క ఆయన కింద పని చేసే మేనేజర్లు, అసిస్టెంట్ మేనేజర్ల రూంలు వున్నాయి. హాల్లో నన్ను ఎరిగిన వాళ్ళు ఒకరిద్దరు నన్ను చూసి తలూపారు గానీ, నా ఉనికి వాళ్లకి పట్టలేదు. కుడి పక్క మూడో రూం డోర్ కి ఇంకా “ఆర్. ఎస్. దుబే. మేనేజర్ ఎక్స్పోర్ట్స్” అన్న నేమ్ ప్లేట్ వుంది. అది చూసేసరికి నా గుండె ఝల్లు మంది. ఆ రూం ముందు నుంచీ నడుచుకుంటూ ముందుకి వెళ్లి, మళ్ళీ వెనక్కు వస్తూ అక్కడే కాసేపు పచార్లు చేసాను. ఆ రూం ఎదురుకుండా నా కింద.. అంటే, అదే, దుబే గారి కింద పనిచేసే జూనియర్ స్టాఫ్ ఆఫీసు రూం లు వున్నై. జూనియర్ స్టాఫ్ ఆఫీసుల్లోకి తొంగి చూసా. విశాలం గా వున్నాయి, నేను ఇప్పుడు వున్నా ఆఫీసు కంటే కూడా అవి పెద్దవే. ఒక టైపిస్ట్, ఇద్దరు క్లర్క్ ల ఆఫీసు లు కూడా వున్నై. నేను తొంగి చూడటం గమనించారు కానీ ఏమీ అనలేదు.. ఆ పై ఫ్లోర్ లో నా ప్రొడక్షన్ డిపార్టుమెంటుకి సూపర్ బాస్ వుంటాడు. నేను ఆ వైపు పోలేదు.

ఏదో కల్లో నడుస్తున్నట్టు మళ్ళీ నా ఆఫీసు కి నడుచుకుంటూ వొచ్చి పడ్డా. సాయంత్రం నాలుగవుతోంది. ఇంకో రెండు గంటల్లో డ్యూటీ అయిపోతుంది. అటెండెంట్ నా ఫోన్ ఏమీ రింగ్ అవలేదు అన్నాడు.

టైం గడిచే కొద్దీ నాకు నిరాశ ఎక్కువైంది. మిసెస్ సేన్ మాటలు ఒక జోక్ లా అనిపించాయి. ఆవిడ ఆ మాటలు మమ్మల్ని కొంచెం మోగించి చూద్దాం అన్న ఉద్దేశం తో అని ఉండచ్చు. అసలు అలాంటి పెద్ద పొజిషన్ లో నన్ను పెడతారనుకోవటం లో అర్థం కనిపించ లేదు. నేను ఇప్పుడు చేస్తున్న పనికీ, ఆ పనికీ అస్సలు సంబంధమే లేదు.

మనసు మళ్ళటానికన్నట్టు ఒక గంట సేపు ఫ్లోర్ మీద మషీన్లు, వాటి తిరిగే చక్రాల వైపు చూస్తూ పచార్లు చేశా. రచన తో అవ్వాళ పొద్దున్న అనాలనుకున్న మాటలు అనలేక పోవటం తలుచుకుని మనసు లో నన్ను నేనే తిట్టుకున్నా. అని ఉంటే, రోజు వేరే గా ఉండేదేమో.

ఐదున్నర అవుతుండగా, ప్యూన్ ఒకడు మా ఫ్లూర్ వైపు నడుస్తూ వచ్చాడు. వాడు సేన్ గారి ప్యున్ అని నేను వెంటనే గుర్తు పట్టా. వాడు ఆయన ఆఫీసు బయట కూర్చుని వుండటం ఇంతకు ముందే చూసా.

అంటే ఇది జరగబోతోంది అన్నమాట. కాకపోతే, మిసెస్ సేన్ ఎందుకు అమ్మ తో అబద్ధం ఆడుతుంది? నాకు నేనే పెద్ద గా ఇంపార్టెంట్ గా అనిపించాను. నా వైపు నడుచుకొస్తూ, వాడూ నా వైపు చూసాడు. సరిగ్గా నేను వాడితో ఏదో అనబోయే టైం లో వాడు ఆగకుండా తల తిప్పేసి, నన్ను దాటుకుంటూ, ఫ్లోర్ చివర వున్న నా బాస్ రూం వైపు నడక సాగించాడు.

ఇదంతా ఒక పెద్ద బుస్సే అనిపించింది. వాడు కాసేపాగి బయటికి వచ్చాడు. చేత్తో ఒక ఫైల్ పట్టుకుని, నా కాబిన్ ముందుగా నడుచుకుంటూ, నా వైపు కూడా చూడకుండా వెనక్కి వెళ్ళిపోయాడు.

నాకు ఇంక అక్కడ ఉండాలనిపించ లేదు. ఇంకా పదిహేను నిమిషాలు టైం వుంది, కాబిన్ లాక్ చేసి బయట పడ్డా.
ఇంట్లో కూడా పరిస్తితి మామూలు గా వుంది. అమ్మేం జరిగినట్టు చెప్పలేదు. మిసెస్ సేన్ ఏమీ ఫోన్ చేసినట్టు లేదు. ఎవరి తో మాట్లాడాలనిపించలేదు. డైరెక్ట్ గా పైకి వెళ్లి పోయా. మళ్ళీ భోజనం టైం కి కిందికి వచ్చి, తిని, పైకెళ్ళి పడుకుండి పోయా.

తెల్లారి ఐదు గంటలు దాటినట్లుంది. కింద చప్పుళ్ళు అవుతుంటే మెలకువ వచ్చింది. అమ్మ మార్నింగ్ వాక్ కి బయలుదేరినట్టు వుంది. తనతో నాకు చెప్పుకోవాల్సినది ఏమీ లేదు.

రచన నా పక్కనే పడుకుని ప్రశాంతం గా నిద్ర పోతోంది. దొండ పండ్ల లాంటి ఆమె పెదాలు నన్ను ఆహ్వానిస్తున్నట్టు వున్నాయి. మొన్న రాత్రి జరిగిన యుద్ధానికి గుర్తు గా వాటి మీద చిన్న చిన్న గాట్లు, కొంచెం వాచి ఉన్నాయి.

నిన్నటి రోజు కలలా కళ్ళ ముందు మెదిలే సరికి నిరాశ ముంచుకొచ్చింది. “అంత పెద్ద ప్రొమోషన్ ఊరికే రాదు, ప్రతి దానికీ ఏదో ఖరీదు వుంటుంది. రచన లాంటి అందగత్తే ఈ ఊళ్లోనే లేదు. అంత పెద్దాయన కి రచన మీద మోజు పెంచుకుని మనసు పారేసుకుని వుంటాడు. ఈ ప్రొమోషన్ ప్రోపోజల్ అందులో భాగమే. మిసెస్ సేన్ మాటల్లో ఏ మాత్రం నిజం ఉన్నా, రచన ఆ వ్యవహారం లో భాగం కాక తప్పదు.”

రచన కేసే చూస్తు ఆలోచిస్తున్నాను. “రెడ్డి గారు తనతో ఎప్పటికైనా పడుకుంటారా? సేన్ గారి ఫోన్ కోసం ఎందుకు అంత తహతహ లాడాను? నాకేం కావాలో నాకే అర్థం కాలేదు. నిన్న జరిగినదంతా తిరిగి చూసుకుంటే ఒక విషయం మాత్రం అర్థం అయింది – నాకు ఆ ప్రొమోషన్ కావాలి!!”

సెక్సీ గా నిద్ర పోతున్న రచన ను చూసి, నా మొడ్డ లేచి నించుంది. పైజమా కిందకి లాగేసి, నా మోకాళ్ళు రెండూ తన తల కి చెరో వైపు ఉండే లాగా తన మీద కి వచ్చాను. మొడ్డ చేత్తో పట్టుకుని, దాని గుండు తో తన పెదాల మీద సుతారం గా రాస్తూ నెమ్మదిగా పెదాల్ని దానితో కొట్టాను. ఒకటి రెండు సార్లు, పెదాల్లోంచి, నోట్లో దోపటానికి ప్రయత్నించాను.

రచన కి మెలకువ వచ్చింది. కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని, తన నోట్లో దూరడానికి సిద్ధం గా లేచి వున్న నా మొడ్డ వైపు ఆశ్చర్యంతో చూసింది.
తనకి ఇష్టం లేని పని చేయించి రోజు పాడు చేయటానికి మనసొప్ప లేదు. మొడ్డ పెదాల మీద నించీ తప్పించి, తన కళ్ళల్లో కి చూసాను. చేతిని తన తల మీద వేసి ప్రేమ గా జుట్టు లోంచి నిమిరాను.

కళ్ళల్లోకి చూస్తూనే, నా వేలిని తన పెదాల మీద ఆనించి, “ప్లీజ్.. ఇవ్వాళ.. నోట్లో పెట్టుకో.. ప్లీజ్..” బతిమాలాను.

తన చూపులు నా లేచి వున్న మొడ్డ మీదే వున్నాయి. అయిష్టం గా తను నోరు తెరిచినట్టు అనిపించింది. దొరికిన ఛాన్స్ మిస్ అవకుండా, మొడ్డ ఒక చేత్తో పట్టుకుని, తన బుల్లి నోటికి నా మొడ్డ గుండు అందించి లోపలి తోసాను. మొడ్డ ఇంకొంచెం లోపలి వెళ్ళే సరికి, తనకి ఉక్కిరి బిక్కిరి అయినట్టు అయింది.
“ఊపిరి ఆడటం లేదు.” నా పొట్ట మీద చేతులేసి, నన్ను పక్కకి తోస్తూ అంది. “నేను అలా చెయ్యాలంటే, నువ్వు పక్కనైన పడుకో, లేక పక్కకొచ్చి కూర్చో” తనకి సౌకర్యంగా వుండేలా, నేను పక్కకి ఓడిగాను. అలా ఒదుగుతూనే, నా మొడ్డ మళ్ళీ తన పెదాల దగ్గరికి తెచ్చాను. తను ఈసారి పకక్కి తిరిగి మొడ్డ గుండు నోట్లో తీసుకుని నెమ్మదిగా చీకడం మొదలెట్టింది. మెల్లి మెల్లి గా, మొడ్డ అంతా తన నోట్లో ముందుకి, వెనక్కి కదులుతోంది. తన నోట్లో ఎప్పుడూ కార్చలేదు నేను.

ఇవ్వాళ అలా కార్చటం ఎందుకో ఇష్టంగా లేదు. ఇంక కాసేపట్లో అయిపోతుంది అనిపించి, నేను బయటికి తీసేసాను. మొడ్డ మీద తన లాలాజలం కలిసి మెరుస్తోంది. తన పెదాల మీద కొద్ది గా అంటి నా బంక కనిపిస్తోంది.

రోజు ఇలా మొదలైనందుకు నాకు చాలా సంతోషం వేసింది. శుభ సూచకం గా అనిపించింది. నా సత్తా కొద్దీ తనని దెంగాను అవ్వాళ. కారిన వీర్యాన్ని శుభ్రం చేసుకుని, వొంటి మీద బట్టలు సరి చేసుకుని రచన కిందకి వెళ్ళింది. నేనో చిన్న నిద్ర తీశాను.
ఏడున్నర కి మెలకువ వచ్చింది. ఇంకో గంటలో బయలుదేరి, తొమ్మిది గంటలకల్లా ఫ్యాక్టరీ లో వుండాలి.

ఇవ్వాళ రోజు బాగా మొదలైంది. రోజంతా మంచే జరగచ్చు. రోడ్ల గతుకుల్లో స్కూటర్ డ్రైవ్ చేస్తుంటే ఒళ్ళు హూనం అవుతున్నా, పొద్దున్న రచన ఇచ్చిన సుఖం గుర్తొచ్చి మనసుకి ఆనందం వేసింది. రెండు రోజులనించీ, దాగుడు మూతలు ఆడుతూ, ఇవ్వాళ ఫైనల్ గా నా మొడ్డ నోట్లో పెట్టుకుంది తను. పవరఫుల్ రెడ్డి గారి కళ్ళు తన మీద పడ్డప్పటి నించీ, నేను తనకి చులకన అయ్యానేమో అన్న భయం నాకేమూలో ఉంది. ఇప్పుడు ఆ భయం పూర్తిగా తొలిగి పోయింది.
ఫ్యాక్టరీ సైరన్ల మోత హడావిడి లో లోపలి పరుగెడుతున్న జనాల్ని చూస్తే నాకు నవ్వొచ్చింది. రచన లాంటి అందమైన భార్య వీళ్ళల్లో ఎవరికీ వుంది? అనిపించింది.. రోజువారీ పనులు ముగించుకుని నా కాబిన్ కి వెళ్లి కూర్చున్నాను. అర్జెంటు పనులేవిలేవు. మనసులో ఆలోచనలు పరుగెడుతున్నై.

ఫోన్ మోగటం తో నా ఆలోచనలకి అడ్డుకట్ట పడింది. బాస్ ఫోన్. గుడ్ న్యూస్ చెప్పాడు. సేన్ గారు, నా గురించి, నా పని తీరు గురించి డీటైల్ గా రిపోర్టు పంపించమని అడిగారుట. సాయంత్రం ఆయన మనిషి వచ్చి తీసుకెళ్ళిన రిపోర్ట్ నాదే! నా వాళ్ళ ఏదో పొరపాటు జరిగి వుండచ్చు, ఎవరినా కంప్లైంట్ చేసారేమో అని మా బాస్ అనుకున్నాడు ట. “కంగారు పడకు. భయ పడాల్సిందేమీ లేదు. నీ గురించి అంతా మంచిగానే రాసా లే” అని భరోసా ఇచ్చాడు. నేను థాంక్స్ చెప్పాను.

నా కడుపులో మళ్ళీ గుడగుడ మొదలైంది. జరుగుతోంది చూస్తుంటే, సేన్ గారి నించీ ఇవ్వాలే ఫోన్ రావచ్చు. రెడ్డి గారి తో కూడా కలవాలేమో. టీ తాగితే నరాలు కొంచెం శాంతిస్తాయి అని కాంటీన్ వైపు అడుగులేసాను.

కాంటీన్ లో ఒక మూల కూర్చుని టీ తాగుతూ నా ఆలోచనలని బేరీజు వేసుకున్నాను. “దేవుడు నాకు మంచే చేసాడు. వాళ్లకి డబ్బు, హోదా ఉండి ఉండచ్చు గాక. నాకు పక్కలో అందమైన భార్య ని ఇచ్చాడు. నేను ఇప్పడు తెలివి తక్కువ గా ప్రవర్తిస్తే, వాళ్ళు ఏదో ఒక విధం గా తనని వశపరుచుకోవ టానికి ప్రయత్ర్నిస్తారు. డింకీ లా వున్న నా కాబిన్ ఎక్కడ? నిన్న చూసిన ఎక్స్పోర్ట్ మేనేజర్ ఆఫీసు ఎక్కడ ? అసలు పోలికే లేదు. పొద్దున్న ఫ్యాక్టరీ లోకి పరుగెడుతున్న జనాల మంద కళ్ళ ముందు మెదిలారు. అవకాశం ఎల్లప్పుడూ తలుపు తట్టదు. వొచ్చినప్పుడే, ఉపయోగించుకోవాలి.”

“వాళ్ళతో ఓపెన్ గా మాట్లాడాలి. వాళ్ళ మనోగతం ఏమిటో తెలుసుకోవాలి. ఎవరికీ తెలుసు ? ఇదంతా చాల ఫన్ గా గూడా వుండచ్చు. రచన నా మాట ఒప్పుకుంటుంది అనుకునే వాళ్ళ తో మాట్లాడాలి. నా కోసం, మా కుటుంబం కోసం. ఇంత చేస్తున్నారు అంటే, అది ఒక రోజు తొ ముగిసి పోయే విషయం కాక పోవచ్చు. వేరే అనుకొని సంఘటనలూ, కష్టాలు ఎదురు కావచ్చు. అలాంటి పరిస్థితి లో నాకు కూడా కొన్ని మార్గాలు ఉండక పోవు. నాకు ఎప్పుడైనా ఇదంతా నచ్చక పోతే, తనకి ఇష్టం లేదు అని చెప్పి అప్పుడే మానేయ్యచ్చు.”
అవసరం ఐతే, సేన్ గారిని కూడా సంతృప్తి పరచాలని నా మనసులో ఒక నిర్ణయానికి వచ్చా.

నా మనసు లో ఒక ప్లాన్ రూపు దిద్దుకుంది. టీ తాగేసి, కాబిన్ వైపు నడిచాను.
నేను కాబిన్ కి వచ్చే సరికి, సేన్ గారి ప్యూన్ బయట నా కోసం వెయిట్ చేస్తున్నాడు. వాడిని చూస్తే నాకు ఇప్పుడు ఏం ఆశ్చర్యం కలగలేదు. సేన్ గారు మధ్యాహ్నం మూడు గంటల తర్వాత వచ్చి తనని కలవమన్నారు అని చెప్పాడు.
నేను అనుకున్నట్టే జరుగుతోంది. ఫైనల్ గా…

సరిగ్గా మూడు గంటలకల్లా ఆయన చేంబర్ కి వెళ్లాను. రచన చేతి వేళ్ళు సుతారం గా నా మొడ్డ మీద కదులుతూంటే కలిగే హాయి లాగా మనసు ఆనందం గా వుంది. సాఫ్ట్ లైటింగ్ తో, కింద మెత్తటి కార్పెట్, కిటికీల కి కర్టెన్ లతో లోపల డెకరేషన్ అదీ చాలా బావుంది.

తెల్ల గా ఒడ్డూ పొడుగు ఉండే సేన్ గారు రివాల్వింగ్ చైర్ లో కూర్చుని వున్నారు. ఆయన ఎదురుగా టేబుల్ మీద ఏవో కాగితాల కట్టలు. నీట్ గా అమర్చి ఉన్నాయి. తెల్ల షర్టు, దాని మీద గ్రే కలర్ సూట్, దానికి మ్యాచ్ అయ్యే టై. కళ్ళద్దాలు ఆయన ముఖానికి మ్యాచ్ అయ్యాయి. ఆయన వెనకాల గోడ కి ఒక తలుపు వుంది, ఆయన ప్రైవేటు బాత్రూం డోర్ అనుకుంటా.

నేను టేబుల్ దగ్గరకి రావటం గమనించి తలెత్తి చూసి కూర్చోమని సైగ చేసాడు. నేను ఆయన ఎదురుగా కుర్చీ లో కూర్చున్నా.
“హౌ ఆర్ యు? అంతా బావున్నారా?” గొంతు ఆప్యాయం గా వినిపించింది.
“నైస్ సర్! ” ధైర్యం గా అన్నా.
“ఎక్స్ పోర్ట్స్ డిపార్ట్ మెంట్ లో ఒక కొత్త పొజిషన్ గురించి మాట్లాడాలి అనుకుంటున్నా ఎప్పడినించో. మ్యారేజ్ ఫంక్షన్ లో రెడ్డి గారు నీ భార్య ని కలిసినప్పటి నించీ నువ్వు చాలా కోపంగా వున్నావుట? మీ అమ్మ గారు చెప్పారు.”
ఆయన సూటిగా అలా అడిగే సరికి, విస్తు పోయాను.
“నిజమేనా?” నా వైపు చూస్తూ అడిగాడు.
“రెడ్డి గారు పెద్దాయన, సర్” అన్నాను కొంచెం సందేహంగా.

“నో, నీ మనసులో ఏముందో చెప్పు. ఇది చాలా ముఖ్యం. మనం అంతా ఒక ఫామిలీ ఇక్కడ.” కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూస్తూ అడిగాడు.
“సర్, అడిగారు కాబట్టి చెబుతున్నా.. ఆయన మా ఆవిడ వైపు అలా తినేసేలా చూడటం, అదీ అందరి ముందర.. అందరికీ కనిపించేలా అలా చెయ్యటం ఏమీ సభ్యతగా లేదు సర్. నాకు చాలా తలవంపు అయింది.” కొంచెం ఆగి అన్నాను. “ఒక పెళ్లి ఐన ఆడ దాన్ని, అందంగా ఉందే అనుకోండి, అదే వాళ్ళ కుటుంబ సభ్యుల మధ్య, మొగుడు, అత్తగారు, అందరూ చూస్తుండగా అలా చూడటం ఏం మర్యాదగా వుంటుంది చెప్పండి? మా పరువు మర్యాదలు ఏం కావాలి?”
ఆయన ఊహించిన దాని కంటే ఇంకా తెలివి గా మాట్లాడినట్టు ఉన్నాను. నన్ను కొంచెం సీరియస్ గా తీసుకున్నాడు. “నిన్ను అర్థం చేసుకోగలను” ఆలోచిస్తూ అన్నాడు “నువ్వు తెలుసుకోవాల్సిన విషయాలు కూడా కొన్ని ఉన్నాయి.”

“మనం లోపలి వెళ్లి మాట్లాడుకుందాం” అంటూ, ఇంటర్ కాం ఎత్తి అసిస్టెంట్ కి డిస్టర్బ్ చెయ్యద్దని చెప్పాడు.
ఆయన వెనకాల ఉన్న డోర్ తెరిచి, లోపల ఇంకో గది లోకి తీసుకు పోయాడు. రెండు సోఫా లు, మధ్య లో కాఫీ టేబుల్, కార్పెట్ తో ఆ రూం హోమ్లీగా వుంది. ఒక పక్క చిన్న ఫ్రిట్జ్, గోడ మీద రెడ్డి గారూ, మిస్టర్ అండ్ మిసెస్ సేన్ లు కలిసి దిగిన పెద్ద ఫోటో, నయాగరా ఫాల్స్ బ్యాక్ డ్రాప్ తో వుంది.
ఆయన సోఫా లో కూర్చుంటే, నేను పక్కనే వున్న లవ్ సీట్ లో కూర్చున్నాను.

ఆయనే మాట్లాడాడు. “సూటిగా చెబుతాను. రెడ్డి గారు మీ ఫామిలీ, ముఖ్యంగా మీ ఆవిడని చూసి చాలా ఇంప్రెస్స్ అయ్యారు. ఆయన దృష్టిలో మీ ఆవిడ అంత అందమైన లేడీని ఎక్కడా చూడలేదు. ఐతే, జరిగిన దానికి పూర్తిగా ఆయన్నే తప్పు పట్టదానికి లేదు. నిజం చెప్పాలంటే, ఆయన అలా తప్పుగా ఆలోచించ టానికి ఓ కారణం వుంది. ఎవరో ఆయన కి మీ ఆవిడ గురించి కొన్ని తప్పుడు మాటలు చెప్పారు.”

“రెడ్డి గారూ, నేను కాలేజీ రోజుల నించీ ఫ్రెండ్స్. నాకు ఆయన పాతికేళ్ళు గా తెలుసు. చిన్నప్పటి నించీ, ఆయనకి ఎనర్జీ చాలా ఎక్కువ. అన్ని విషయాల్లోనూ” అన్నాడు, ఆ చివరి ముక్కని నొక్కి పలుకుతూ. “మిల్ ఎలా కుంటు పడిందో నీకూ తెలుసు. ఆయన్ని గుజరాత్ నించీ ఇక్కడికి తెప్పించమని బోర్డు కి చెప్పింది నేనే. ఇప్పుడు చూడు, మనం మళ్ళీ ఎలా పెరుగుతున్నమో..”
రెడ్డి గారి ఎనర్జీ గురించి మాట్లాడుతుంటే, ఆయన ఇంక ఏదో విషయం గురించి గూడార్థంగా చెబుతున్నాడని అనిపించింది.
కార్పెట్ మీద కాలు రాస్తూ అన్నాను. “అవన్నీ నిజమే అనుకోండి, నా భార్య గురించి తప్పుడు మాటలు చెప్పి ఆయన్ని రెచ్చగోట్టాల్సిన అవసరం ఎవరికి ఉంటుంది చెప్పండి?”​