Fantasy ఓ షీమేల్ కత

పొద్దున్నే లేచి రెడీ అయ్యాను, ఇవ్వాళ అక్క పుట్టినరోజు త్వరగా ఫోన్ అందుకుని వీడియో కాల్ చేసాను.

వంశీ : అమ్మా ఎలా ఉన్నారు, అక్క ఏది ?

చందన : బానే ఉన్నాం నాన్నా.. ఇదిగో ఇస్తున్నా అని ఫోన్ వందనకిచ్చింది.

వంశీ : మెనీ మెనీ హ్యాపీ రిటర్న్స్ ఆఫ్ ద డే అక్కా

వందన : థాంక్స్ బంగారం.. అందరూ ఎలా ఉన్నారు

వంశీ : బాగున్నారు, మళ్ళీ సెలవలు ఎప్పుడు వస్తాయా అని ఎదురుచూస్తూనే ఉన్నాను

వందన : నేను కూడా కాని మొన్నే కదరా అయిపోయింది

వంశీ : అందరితో మాట్లాడతావా.. ఇవ్వనా

వందన : నేను చేస్తా లే

వంశీ : ఇన్ని రోజులు నీతోనే ఉండి మళ్ళీ నిన్ను చూడకుండా పది నెలలు గడపాలంటే ఏదోలా ఉందే..

చందన : ఇక్కడ నీ అక్క కూడా అంతే వంశీ.. పొద్దున్నే లేచి ఎదురుగా ఉన్న నీ ఫోటో చూడనిదే ఇక్కడ అక్క రోజు మొదలవదు

వందన : సరే బంగారు నాకు కాలేజీకి టైం అవుతుంది, సాయంత్రం వచ్చాక మాట్లాడుకుందాం.

వంశీ : సరే బై.. మర్చిపోకు నిన్న కూడా కాల్ చేస్తా అన్నావ్ చెయ్యనేలేదు

వందన : నిన్న పనిలో పడి మర్చిపోయా వంశీ.. ఇవ్వాళ నేనే ముందు చేస్తాగా

వంశీ : చూద్దాం.. ఎవరు ముందు చేస్తారో.. బై కాలేజ్ కి వెళుతున్నా

వందన : బై..

ఫోన్ పెట్టేసి కాలేజ్ బ్యాగ్ తగిలించుకుని బైటికి బైలుదేరాను.

సమీర : ఒరేయి ముద్దు పెట్టకుండా వెళ్లిపోతున్నావ్

వంశీ : సారీ పిన్ని మర్చిపోయా అని వెళ్లి బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి బైటికి నడిచాను.

కాలేజ్ రెండు వీధుల అవతలే అవ్వడం వల్ల రోజు నడుచుకుంటూ వెళ్లి రావడం అలవాటు అయిపోయింది.

మా అమ్మా నాన్న.. నా చిన్నప్పుడే విడిపోయారు. వాళ్ళు ఎందుకు విడిపోయారో ఇంట్లో ఎవ్వరికి తెలీదు కాని అమ్మ ఇంట్లో ఉన్న అందరితోనూ చనువుగా ఉంటుంది అప్పుడప్పుడు ఫోన్లో కూడా మాట్లాడుతుంది. అదే నాకు అర్ధం కాదు..

ఇంట్లో నాకు అందరికంటే ఎక్కువ ఇష్టం అయిన వ్యక్తి అక్క. అమ్మా నాన్నా విడిపోవడం వల్ల మేము కూడా విడిపోవాల్సి వచ్చింది. అమ్మ వెళ్ళిపోతూ అక్కని తీసుకుని వెళ్ళిపోయింది.. ఇద్దరు కేరళలో సెటిల్ అయ్యారు. ఎంత దూరంగా ఉన్నా అక్క నన్ను వదిలిపెట్టలేదు. రోజు ఫోన్ చేస్తుంది.. నేనన్నా అంతే.. అక్కకి ప్రాణం. కలిసి లేము అంతే.

ప్రతీ సంవత్సరం సమ్మర్ హాలిడేస్ కి కేరళ వెళ్లి అక్కతోనే గడుపుతాను, మళ్ళీ వచ్చే ఏడాది సెలవల కోసం వేచి చూస్తూ ఉంటాను.

ఇక ఇంట్లో అమ్మ స్థానాన్ని పిన్ని తీసుకుంది.. సొంత కొడుకులా చూసుకుంటుంది నన్ను.. తనే నా బెస్ట్ ఫ్రెండ్. వేగంగా నడుస్తుంటే పిన్ని నా వెనకాలే పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చింది.

సమీర : ఒరేయి.. వంశీ..

వంశీ : ఏంటి పిన్ని

సమీర : ఇదిగో నీ పువ్వులు.. నీ బ్యాగ్ లో పెట్టడం మర్చిపోయా

వంశీ : థాంక్స్ పిన్ని అని రెండు రోజా పువ్వులని తీసుకుని నా బ్యాగ్ లో పెట్టుకున్నాను.

ఇవ్వాళ రెండు అక్కేషన్లు ఒకటి ఇవ్వాళ రాధికా మేడం పుట్టిన రోజు.. ప్రతీ సంవత్సరం తన పుట్టిన రోజున నేను పువ్వు ఇవ్వడం అదో ఆనవాయితీ గా మారిపోయింది. చిన్నప్పుడు అక్కకి ఇచ్చేవాడిని తను వెళ్లిపోవడం నన్ను రాధిక మేడం దెగ్గరికి తీయడం ఇదే రోజు తన పుట్టిన రోజు కావడం ఇన్ని యాద్రుచ్చికాలు. ఇక ఇంకోక పువ్వు స్వాతి కోసం. నాలుగు నెలలుగా చూస్తున్నాను కొంచెం నచ్చింది అందుకే కూల్ మొదలయ్యి వారం అయినా ఇవ్వాళే వెళుతున్నాను. మా ఫ్రెండ్స్ అంతా గర్ల్ ఫ్రెండ్స్ తో టిఫిన్లు కానిస్తుంటే నేనేమో అన్నిటికి భయం భయం అని కూర్చున్నాను ఇన్ని సంవత్సరాలు ఈ ఏడుతో కూల్ అయిపోద్ది.. ఇంటర్ కూడా ఇక్కడే కాని స్వాతి ఉంటుందో లేదో తెలీదు కదా

లోపలికి అడుగు పెడుతూనే కనిపించింది నా స్వాతి.. నా కంటే బాగా చదువుతుంది అంటే అస్సలు మనకి చదువు రాదనుకోండి.. బ్యాగ్ లోనుంచి పువ్వు తీసి స్వాతి ముందు పెట్టాను, స్వాతి నన్ను చూసింది అదే టైంలో నా శని ఆ ఆపశకునపక్షి కూడా అదే టైంకి ఊడిపడింది.

స్వాతి నా చేతిలో ఉన్న పువ్వు చూసి ఆశ్చర్యపోయి నన్ను చూసింది, పక్కనే ఉన్న సారిక స్వాతి దెగ్గరికి వచ్చి నన్ను చూసి అందరికి వినిపించేలా నవ్వింది. అందరూ చూసేసారు.

సారిక : చూడండి చుడండి అందరూ.. సర్ అడిగితే ఒక్క ఆన్సర్ కూడా చెప్పలేడు, ఎక్సమ్స్ అన్ని బార్డర్ లో పాస్ అయ్యే మన హీరో టాపర్ అయిన స్వాతికి ప్రొపోజ్ చేస్తున్నాడు చుడండి అని అరిచింది గట్టిగా..

అందరూ మమ్మల్నే చూడటంతో అది విన్న స్వాతి నన్ను కోపంగా చూసి, పువ్వు నా మొహం మీద కొట్టి వెళ్ళిపోయింది. దానికి సారిక గట్టిగా నవ్వుతూ అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయింది. ఛీ దీనమ్మ ఆ ముండ కనపడినప్పుడే ఆగిపోవాల్సింది ఇప్పుడు ఇది మొత్తం స్కూలంతా డప్పు కొడుతుంది.

క్లాస్ లోకి అడుగుపెడుతుంటేనే నాకు అర్ధమైపోయ్యింది అందరూ నన్ను చూసి నవ్వుతున్నారు, నేనంటే పడని ఇద్దరు డయాస్ మీదెక్కి నన్ను ఇమిటేట్ చేస్తుంటే చేసేది ఏం లేక వెళ్లి మౌనంగా కూర్చున్నాను బ్యాక్ బెంచిలో

మధ్యలో ఆ pet సర్ గాడొచ్చి పనిషమెంట్ కింద కర్రతో బాది పొయ్యాడు, వీడికెలా తెలిసిందో ఏంటో, పాపం నా వల్ల స్వాతి హైలైట్ అయ్యింది తనకి సారీ చెపుదామని ప్రయత్నించాను కాని తను నాకు ఐ కాంటాక్ట్ కూడా ఇవ్వలేదు. అన్నం తినేసి కూర్చున్నాను ఇప్పుడు రాధిక వస్తుంది. రాగానే నా దెగ్గరికి వచ్చింది నేనేమి మాట్లాడలేదు పది సెకండ్లు చూసి వెళ్ళిపోయి క్లాస్ మొదలెట్టింది.

ఇంటికి రాగానే పిన్ని దెగ్గర బ్యాగ్ పడేసి వెళ్లి కూర్చున్నాను, వచ్చేటప్పుడు కూడా అందరూ నన్ను చూసి నవ్వడమే రేపటి నుంచి టాపిక్ వచ్చినప్పుడల్లా నన్ను గుర్తు చేసుకుంటారు ప్రతీ ఒక్కరు.. దాన్ని ఏదో ఒకటి చెయ్యకపోతే నాకు మనస్సాంతి ఉండదు.

సమీర : వంశీ నిన్ను మీ మేడం రమ్మంటుంది. అర్జెంటుగా

వంశీ : వెళుతున్నా అని లేచి బట్టలు మార్చుకుని పువ్వు తీసుకుని రాధిక మేడం ఇంటికి వెళ్లాను. ఈ ముండ సారిక నా రాధిక మేడం కూతురే.. ఇదంటే నాకు చిన్నప్పటి నుంచి పడదు. అప్పట్లో నాకు రాధిక మేడంకి ఇంత చనువు లేదు అందుకే దాన్ని దేకలేదు నేను.. కాని ఇప్పుడు దీన్ని భరించాల్సి వస్తుంది.

లోపలికెళ్ళి చూసాను రాధిక మేడం కిచెన్ లో ఉంది.. సారిక మాత్రం బెడ్ రూంలో ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకుని ఏదో చూస్తుంటే చిన్నగా వెళ్లి అది చూడకుండా తలుపు పెట్టేసి బయట గడి పెట్టేసి కిచెన్ లోకి వెళ్లి మేడం వెనక నిలుచొని పువ్వు తన ముందు పెట్టాను.. నా కంటే రెండు ఇంచులు హైట్ ఎక్కువ కదా వెనక వీపు నా చెంపకి ఆనించాను వంగి.

నవ్వుతూ పువ్వు తీసుకుని నా వైపు తిరిగింది. నడుము పట్టుకుని పిసుకుతూ మెడ మీద ముద్దు పెట్టి గట్టిగా వాటేసుకున్నాను హ్యాపీ బర్తడే అంటూ..

రాధిక : థాంక్ యు.. థాంక్ య.. రేయి నా పిర్రలు పిసికేస్తున్నావ్ వదలరా

వంశీ : ఉహుమ్..

రాధిక : వదలరా అది చూసిందంటే గోల.. నా బంగారం కదూ..

ఒక కాలు ఎత్తి మేడం నడుము మీద వేసి అది చూడదులే కాని ముందు నాకు ముద్దివ్వు అని మేడం పెదాలని నాకేసాను..

రాధిక : వదలరా అని విడిపించుకోబోతే ఇంకా గట్టిగా నా నడుముని మేడం నడుముకి అదిమి పెట్టి స్టవ్ మీదకి వంచాను.. ఒరేయి నేను పడిపోతాను కాలుద్ది

వంశీ : పడవు లేకాని ముందు ముద్దు పెట్టు, అది కూడా రాదు తలుపు గొళ్ళెం పెట్టేసా అని గడ్డం పట్టుకున్నాను గట్టిగా

రాధిక : పెడతా లేరా అలా విసికించకు అనే సరికి వదిలేసి వెళ్లి సోఫాలో కూర్చున్నాను.. వచ్చి నా ఒళ్ళో కూర్చుంది.. ఏంటి ఆ స్వాతికి ప్రపోజ్ చేశావంట.. ఏరా నేను సరిపోనా నీకు ?

వంశీ : ఇది బాగుంది.. నాకు ముద్దు తప్ప ఇంకేమైనా ఇచ్చావా నువ్వు ఎప్పుడైనా, ఇచ్చేది ఒకే ఒక్క ముద్దు అది కూడా వారానికి ఒక్కసారి.. అవతల మా ఫ్రెండ్స్ ఒకొక్కడు అందిన వన్నీ పిసుకుతున్నారు.

రాధిక : ఏవి అని కొంటెగా ఒక కన్ను ఎత్తి మరి అడిగింది.

వంశీ : (దొరికిందే సందు అని) ఇవి.. (అని సన్ను మీద చెయ్యి వెయ్యబోయాను పిసకడానికి.. ఎమ్మటే చెయ్యి పట్టుకుని పక్కకి తోసింది.. ఛ.. ఛాన్స్ మిస్ అయ్యింది.. ) ఇదిగో.. అందుకే నేను వేరే దాన్ని చూసుకుంటాను.

రాధిక : ఏడిసావ్.. నీకు ఎప్పుడు ఏమి ఇవ్వాలో నాకు తెలీదా.. నేను మనిషిని కాదా నాకు మాత్రం మూడ్ రాదా.. నాకు నీ భవిష్యత్తే ముఖ్యం

వంశీ : అబ్బో.. భవిష్యత్తు.. నాకు ఈ చదువులు ఎక్కవని నీకు తెలుసు.. ఉన్న తెలివితేటలతో ఏదో ఒక పనో లేక వ్యాపారమో పెట్టుకుని బతికేయ్యడమే

రాధిక : అదే నేను చెప్పేది.. ఇన్ని తెలివితేటలు.. ఈ వయసులో ఇంత క్లారిటీ ఇంకెవ్వడికి ఉంటుంది చెప్పు.. నువ్వు రాసే ప్రతీ ఎగ్జామ్ కి ఒక్కసారి కూడా చదివి ఉండవని నాకు తెలుసు అన్ని క్లాసులు విని రాస్తావ్.. కొంచెం చదవచ్చు కదా.. చాలా బ్రైట్ స్టూడెంట్ వి నువ్వు.. చదువు రాకపోతే అనుకోవచ్చు కాని కావాలని చదవని వాడిని ఏమనాలి.

వంశీ : నువ్వు నా గురించి అంతగా ఊహించుకోకు.. నాకంత సీన్ లేదు

రాధిక : టీచర్ వి నువ్వా నేనా, నా స్టూడెంట్ గురించి నాకు తెలీదా

వంశీ : అందుకే నీ దెగ్గరికి నేను రాను.. పెట్టేది ఒక్క ముద్దు దానికి ముందు మళ్ళీ ఇంత పెద్ద చాట భారతం చదువుతావు.

రాధిక : అది కాదురా కన్నా.. నా మాట విను.. నీ వయసుకి ఎంత కావాలో ఎప్పుడు ఏమేమి ఇవ్వాలో నాకు తెలుసు.

వంశీ : ఎహె.. లే ముందు..

రాధిక : సరే సరే దా ముద్దు పెట్టుకుందాం

వంశీ : పెట్టు..

రాధిక : నా పెదాలు దొరికితే నాకడమే గా నువ్వు చేసేది.. రా నువ్వే.. అని సోఫా లో పడిపోగా వంశీ మీద ఎక్కి కూర్చుని పెదాలు పట్టుకుని పిండాడు గట్టిగా..

రాధిక నొప్పికి మూలిగి ర.. అనగానే నోట్లో వేలు పెట్టి ఎంగిలి తీసుకుని వంశీ నోట్లో పెట్టుకుని చీకేసరికి రాధిక నవ్వింది.. ఇక తన మీద పడిపోయి రెండు చేతులు తలకి అటు ఇటు వేసి లాక్ చేస్తూ లిప్ లాక్ చేసాడు.. ఆవేశంగా నాకుతూ చీకుతూ ఉంటే రాధిక నాలిక బైట పెట్టింది.. వంశీ రాధిక నాలిక నాకుతూ చీకుతూ సన్ను మీద చెయ్యి వేసి పిసుకుతుంటే రాధిక తనకి తెలియకుండానే వంశీ నడుము మీద చెయ్యి వేసి దెగ్గరికి లాక్కుంది. చిన్నగా రాధిక వాడితో పొట్లాడుతూ నాలికని వేగంగా ఆడిస్తుంటే వంశీకి దొరకక పట్టుకోవాలని చూస్తున్నాడు.

రాధిక ఏటూ తెల్చుకొలేకపోతుంది ఒక పక్క ఎన్నో ఏళ్ల నుంచి తన తీటని ఆపుకుంటూ వస్తుంది, కాని వంశీ దెగ్గరగా వచ్చి ప్రేమగా ముద్దాడితే మాత్రం కరిగిపోతుంది.. ఎంతో మంది వెంటపడ్డారు కాని కనీసం ఎప్పుడు ఎవ్వరితో ఫ్రెండ్లీగా కూడా ఉండలేదు ఎప్పుడు, అందరినీ తన చిరునవ్వు దెగ్గరే ఆపేసింది ఆలోచిస్తుండగా చిన్నగా వంశీ చెయ్యి సన్ను మీద నుంచి నడుము మీదకి పాకి బొడ్డులో ఆడుతూ అక్కడ నుంచి చీర కుచ్చిళ్ల లోకి పోవడం గమనిస్తూనే ఉంది కానినీ వంశీని ఆపాలనిపించడంలేదు అదే సమయంలో వాడికి ఇది అలవాటు చేసి ఆ తరువాత వాడికి ఇది ఇంకా కావాలనిపించి తన దెగ్గరికి ఆ తరవాత ఇంకొకరి దెగ్గరికి వెళ్లి ఎక్కడ ఇబ్బందుల్లో పడతాడో ఎక్కడ చిన్న వయసులో ఈ మత్తులో పడి జీవితాన్ని నాశనం చేసుకుంటాడో అన్న భయం కూడా పట్టుకుంది.

రెండు చేతులు వంశీ ఛాతి మీద పెట్టి నెట్టబోయి మళ్ళీ దెగ్గరికి లాక్కుంటూ మళ్ళీ దూరంగా నేడుతుంటే వంశీకి అది అర్ధమయ్యి ఇంకా మీద పడిపోయాడు.. అన్నీ తెలుస్తున్నా పెదాలు మాత్రం వదల్లేదు.. ఇంతలో సారిక తలుపులు దబా దబా బాదేసరికి రాధిక తేరుకొని వంశీని బలవంతంగా కిందకి తోసి లేచి పైట సర్దుకుంటూ వెళ్లి తలుపు తీసింది.

సారిక : బైట తలుపు ఎందుకు పెట్టావ్

రాధిక : నేను కాదు వాడు

సారిక : ఓహ్.. వచ్చాడా.. కాలేజ్లో అంత జరిగినా సిగ్గు లేకుండా బానే తిరుగుతున్నాడు.

రాధిక : ఓయి.. ఇప్పుడు మొదలుపెట్టకు నువ్వు..

సారిక : ఏంటా మాడిపోయిన వాసన..

రాధిక : ఆమ్మో మర్చిపోయాను.. అని లోపలికి పరిగెత్తింది

సారిక : హహ.. ఎలా ఉంది నా దెబ్బ

వంశీ : నీ మొహం లాగే ఉంది.. పో పొయ్యి పని చూసుకో

రాధిక : సారికా కొట్టుకెళ్లి నాలుగు గుడ్లు తీసుకురాపో

సారిక : వచ్చాడుగా నీ బానిస కుక్కా.. వీడితోటే తెప్పించుకో అని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది

వంశీ : సారీ.. ఆ పెంపుడు కుక్కతోటే తెప్పించుకో

రాధిక : ఎవ్వరు పని చెయ్యకండి.. నేనే తెచ్చుకుంటాను

రాధిక బైటికి వెళ్ళగానే వంశీ లోపలికి పరిగెత్తి అక్కడే ఉన్న ఐరన్ స్కేల్ తీసుకుని సారిక చెంప మీద చెళ్ళుమని చరిచాడు కోపంగా.. దెబ్బకి తెల్లని సారిక మొహం ఎర్రగా కందిపోయింది.. ఒక్క నిమిషం అస్సలు ఏమి అర్ధం కాలేదు వెంటనే తేరుకుని లేచింది సివంగిలా.. ఒక్క ఉదుటున లేచి వంశీ మీదకి దూకి పిడి గుద్దులు గుద్దింది.. వంశీ వెంటనే పక్కనే ఉన్న పాడ్ తీసుకుని అడ్డం పెట్టేసరికి దెబ్బ సారికకె తగిలింది అది ఇంకా కోపం తెచ్చుకుని పాడ్ లాక్కుని నిలువుగా కొట్టబోతే వంశీ చెయ్యి అడ్డు పెట్టాడు అది కాస్తా వంశీ చెయ్యి గీసుకుని అక్కడ చర్మం లేచింది.. వంశీ లేచి సారికని కింద పడేసి మీదెక్కి పాడ్ తీసుకుని మాడు మీద ఇష్టం వచ్చినట్టు కొడుతుంటే అంతలోనే రాధిక పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి ఇద్దరినీ పక్కకి లాగింది.

రాధిక : ఏళ్ళు పెరుగుతున్నాయి కాని బుద్ధి పెరగట్లేదు ఇద్దరికి, అనుకుంటూనే ఉన్నాను ఇలాంటిది ఏదో అవుతుందని సరే రెండు నిమిషాల్లో ఏమవ్వదులే అనుకున్నాను ఇంతలోనే ఇంత చేసారు.

సారిక : ఎప్పుడు నన్నే అను, చూడు ఎలా కొట్టాడో అని ఎర్రగా కందిపోయిన చెంప చూపించింది.

రాధిక : వంశీ..

వంశీ : నన్ను కూడా కొట్టింది అని తోలు లేచిన చెయ్యి చూపించాడు కోపంగా

రాధిక తలపట్టుకుంది..

రాధిక : ఇంకెన్ని సంవత్సరాలు ఇలా కొట్టుకుంటారు మీరిద్దరూ.. సారిక ముందు నువ్వే వాడిని కాలేజ్లో అల్లరి చేసింది వాడికి సారీ చెప్పు

సారిక : పాకిస్తాన్ వాడి కాళ్ళు అయినా పట్టుకుంటాను కాని వీడికి సారీ చెప్పను, అయినా వీడు నా ఇంటికి ఎందుకు రావాలి వీడేమైనా చుట్టమా నాకు తెలిసినోడా ఎన్ని సార్లు తిట్టినా సిగ్గులేకుండా ఇంటికి వస్తాడు అని ఇంకేదో అనబోతుంటే రాధిక చెయ్యి ఎత్తింది కోపంగా.. సారిక కోపంగా అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయి తలుపు గట్టిగా వేసుకుంది. పెళ్ళున శబ్దం.

రాధిక ఇద్దరినీ కోపంగా చూస్తూ ఫ్రిడ్జ్ లో ఐస్ క్యూబ్ తీసి కర్చీఫ్ లో కట్టి వెళ్లి సారిక మొహం మీద అద్దుతూ సారికకి ఇచ్చి సెల్ఫ్ లో ఉన్న బాండేజ్ తీసి బైటికి వచ్చేసరికి వంశీ అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయాడు. రాధిక దిగులుగా సోఫాలో కూర్చుండిపోయింది.
​