Episode 15
ట్రైన్ వెళ్ళిపోయాక వెనక్కి తిరిగాను అమ్మ ఏడుస్తుంటే నాన్న ఓదార్చుతున్నాడు.
వందన : అమ్మా ఏంటే ఇది..
చందన : వాడి మనసులో ఎంత బాధ దాగుందో.. అయినా కానీ ఎప్పుడు నవ్వుతూనే ఉండేవాడు.. చిన్నప్పటి నుంచి ఎంత వంటరిగా ఫీల్ అయ్యాడో
వందన : అమ్మా తమ్ముడు నాతో మాట్లాడాడు, నాకేం చెప్పాడో తెలుసా అమ్మా నాన్నా చాలా ఏళ్లగా దూరం ఉన్నారు వాళ్ళని మన ఫ్యామిలీతో కలుపుతాను, నిన్ను నాతో పాటు ఉంచుకుంటాను అని మాటిచ్చాడు తెలుసా
చందన : నిజంగానా.. నా బిడ్డ బంగారమే.. నేనే వాడిని.. అంటుండగానే వందన ఆపేసింది.
వందన : నాన్నా పదా ఇక వెళదాం.. అని ముందు నాన్న నడుస్తుంటే అమ్మని ఊరడించాను.. నేను కాలేజీకి వెళుతున్నా
చందన : అదేంటి..?
వందన : పాపం నీ దిమ్మ కోసం నాన్న ఎగురుకుంటూ వచ్చాడు కదా.. నేనుంటే ఎలా.. నేనలా తిరిగి వస్తా.. నువ్వు అరగదీయించుకో
దానికి చందన కూడా వందన చెయ్యి మీద కొట్టి పాడు పిల్లా పోవే అంది.
వందన : ఏంటి నాకంటే బాగా చేస్తాడా
చందన : హుమ్.. కూతురు మొడ్డ ఉన్నా మొగుడు మొడ్డ అప్పుడప్పుడు పడాల్సిందే లేకపోతే అదో బాధ..
వందన : మరి..
చందన : మరి..??
వందన : ఏం లేదు అని ముందుకు నడిచాను నా చెయ్యి గట్టిగా పట్టుకుంది..
చందన : ఏమి అనాలనుకున్నావ్ చెప్పు
వందన : ఏం లేదే.. ఏదో నోరు జారబోయాను అంతే.. పదా
చందన : చెప్తావా లేదా.
వందన : ఇప్పుడు ఎందుకు అంత సీన్ చేస్తున్నావ్..
చందన : ముందు చెప్పు
వందన : నువ్వు కూతురు మొడ్డ, మొగుడు మొడ్డ అంటే కొడుకు మొడ్డా అనబోయి ఆపేసాను అంతే..
చందన తన కూతురు చెయ్యి వదిలేసింది.. వందన తన అమ్మ ఏమైనా అనుకుంటుందేమో అన్న భయంతో ముందుకు నడుస్తుంటే చందన మాత్రం ఏదో దీర్గంగా ఆలోచిస్తూ నడుస్తుంది..
కార్ దెగ్గరికీ వెళ్ళాక సుదీప్ వందనతో ఆరే మీ అమ్మ అటు ఏటో వెళ్ళిపోతుంది.. అనగానే వందన వెళ్లి తన అమ్మ చెయి పట్టుకుని కార్ దెగ్గరికి లాక్కొచ్చింది.
సుదీప్ : ఎటు ఆలోచిస్తున్నావు
చందన : ఏం లేదు అని మౌనంగా కారు ఎక్కి కూర్చుంది.. వందన తన అమ్మ మొహం చూసి తను ఇంకా ఆలోచిస్తుండడంతో కదిలించబోయి మళ్ళీ ఆగిపోయింది.
చందన : నేను నా కొడుకుతో.. ఆ ఆలోచనే నన్ను ఇంకే ఆలోచనా చెయ్యనివ్వడంలేదు.. నిజమే నా కూతురు నా దెగ్గర పెరిగింది దానికి ఎంతైనా చనువు ఉంది ఏదైనా మాట్లాడేస్తుంది, తన మనసులో ఏమున్నా నాతో పంచుకుంటుంది కానీ వంశీ అలా కాదు. నాతో ఎప్పుడు వాడి బాధ పంచుకోలేదు, ఎప్పుడు మా విషయాలే.. మేము ఎలా ఉన్నాం, మేము ఏం చేస్తున్నాం అని తప్పితే వాడిని నువ్వెలా ఉన్నావ్ నీ చదువు ఎలా సాగుతుంది, మా మీద బెంగ పెట్టుకున్నావా అని నేనెప్పుడూ వాడిని అడగిందిలేదు.. నా ధ్యాస అంతా వందన మీదె ఉండేది.. తప్పంతా నాదె.. వంశీ నాకు చాలా గట్టిగా చెప్పుతో కొట్టినట్టు గుర్తు చేశాడు. ఎంతో ఇష్టంగా పండు అని ముద్దు పేరు పెట్టుకున్నాను కానీ వాడిని ఆ పేరుతో కూడా పిలుచుకోనంత దూరం మా ఇద్దరి మధ్యా పెరిగిపోయింది.. ఒక అమ్మగా వందన విషయంలో సక్సెస్ అయిన నేను వంశీ విషయంలో మాత్రం ఫెయిల్ అయ్యాను.
ఇంకో నాలుగేళ్లు అయితే పెళ్ళీడుకొచ్చే వయసు వాడిది, ఇప్పుడు నేను ఎంత ప్రేమ చూపించినా అది అతకదు, ఎందుకంతలా వాడిని దూరం చేసుకున్నాను. అదీ.. వాడు చెప్తే గాని నాకు బోధపడలేదు. జరిగిందేదో జరిగిపోయింది ఇప్పుడు వాడిని నా దెగ్గరికి తీసుకోవాలి వాళ్లెవరో కాదు నేనే వాడి అమ్మనని వాడికి అనిపించేలా చెయ్యాలి వాడికి ఏదైనా బాధ వస్తే నా ఒళ్ళోకి రావాలి.. చేస్తాను.. వందన అన్నట్టు వాడికి నన్ను నేను అర్పించుకోనైనా వాడిని నా దెగ్గరికి తెచ్చుకుంటాను అని తనలో తానే నవ్వుకుంది.
సుదీప్ : హలో మేడం అని చెప్పట్లు కొట్టాడు..
చందన తేరుకొని చుట్టూ చూసింది.
వందన : ఇల్లొచ్చి చాలా సేపయ్యింది, తమరే వేరే ఆలోచనల్లో ఉన్నారు నేను తీసుకొస్తా పదండి నాన్నా అని సుదీప్ ని పంపించి మళ్ళీ కార్ ఎక్కింది వందన.. ఏంటి కొడుకుని గుర్తు చేయగానే మొహంలో నవ్వొచ్చింది ఏంటి కధ.. నేను అనుకున్నదేనా
చందన కాలు ఎత్తి వందనని తన్నింది నవ్వుకోలుగా
చందన : నా కొడుకు నా ఇష్టం.. మీరంతా అసూయ పడేలా వాడిని కట్టేసుకుంటాను.. ఇక నుంచి నేను నా కొడుకు అంతే ఇంకెవ్వరు లేరు..
వందన : మరి నేనో..
చందన : నువ్వు ఫీల్ అయినా పరవాలేదు.. నాకు వాడే కావాలి
వందన : మళ్ళీ అదే చేస్తున్నావ్.. నన్ను దెగ్గరికి తీసి వాడిని దూరం పెట్టావ్.. ఇప్పుడు వాడు కావాలి నేను వద్దు అంటున్నావ్.. మా ఇద్దరికీ నీ ప్రేమని పంచు అని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టింది.
చందన : థాంక్స్ రా తల్లీ.. అని గట్టిగా అల్లుకుంది తన కూతురిని
వందన : పాపం ఈ ప్రేమేదో కొంచెం నాన్న మీద కూడా చూపించు.. అని బైటికి నడిచింది.
ఇంట్లోకెళ్ళగానే ఫోన్ తీసి వంశీకి కాల్ చేసాను, బిజీ వచ్చింది మళ్ళీ చేశా మళ్ళీ బిజీ.. వెంటనే ఫోన్ చేశాడు.
వందన : హలో పండూ
వంశీ : చెప్పక్కా
వందన : ఎవరూ గర్ల్ ఫ్రెండా
వంశీ : హ్మ్మ్.. అని నవ్వాను
వందన : ఏది కాన్ఫెరెన్స్ లో పెట్టు నేను మాట్లాడతాను
వంశీ : నా దెగ్గరికి వచ్చాక చూడకుండా ఉంటావా.. నీకు చూపించకుండా పెళ్లి చేసుకుంటానా చెప్పు
వందన : ఏంట్రా పెళ్లి చేసుకునేంత సీరియస్సా
వంశీ : ఎలా కనపడుతున్నానే నీకు.. అమ్మాయిల వెనక తిరిగే జులాయి వెధవని అనుకున్నావా
వందన : ఊరికే అన్నా లేరా.. నువ్వు అమ్మా ఊరికే సీరియస్ అయిపోతారు.. సరేలే ఉంటా బై.. ఊరికే మాటిమాటికీ ఫోన్లు చేసి ఆ అమ్మాయిని విసిగించకు.. తన ప్రైవసీ తనకి ఇవ్వు
వంశీ : హ్మ్మ్ అలాగే.. అని ఫోన్ పెట్టేసాను.. ఇలా పెట్టేసానొ లేదో సారిక నుంచి కాల్.. చెప్పవే..
సారిక : ఏమంటుంది మీ అక్క
వంశీ : నిన్ను ఊరికే విసిగించొద్దంటుంది.. పాపం దానికి తెలీదు కదా
సారిక : అంటే ఏంటి నేను విసిగిస్తున్నానా నిన్నూ..
వంశీ : మళ్ళీ చెప్పాలా.. ఏం చేస్తున్నావ్.. అయినా గంటలు గంటలు నాతో సొల్లు పెడుతుంటే మీ అమ్మ ఏమనట్లేదే నిన్ను..?
సారిక : ఈ టైంలో అమ్మ కాలేజ్ కి పోతుంది కదా.. వచ్చాక నేను ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకుంటా.. అమ్మ రూంలోకి వెళ్ళగానే నీకు ఫోన్ చేస్తున్నా.. అయినా ఇక నుంచి నేను కూడా డెసిషన్ తీసేసుకున్నా అమ్మతో టైం స్పెండ్ చెయ్యాలని.. రోజూ కొంతసేపు అమ్మకి కేటాయించుతా
వంశీ : మొత్తానికి నా వల్ల ఒక మంచి పని జరిగింది.. తమరికి జ్ఞానోదయం అయ్యిందన్నమాట
సారిక : మధ్యాహ్నం నీ మాటలు చాలా డీప్ గా గుచ్చుకున్నాయి బావా, నేను కూడా అమ్మని కొంత దూరం పెట్టాను.. అదీ ఈ కాలేజీ మొదలయ్యాక చాలా ఎక్కువయ్యింది.. చాటింగ్, మూవీస్, రీల్స్ అని.. మనం కలిసాక అస్సలు నేను ఫోనే పట్టుకోవట్లేదు.. ఫోన్ మొత్తం నీతో మాట్లాడడానికే వాడేస్తున్నా.. ఇంకా ఎంతసేపు..
వంశీ : అయ్యో...
సారిక : ఏమో నాకు నచ్చట్లేదు.. నాకు దూరంగా ఉండకు నువ్వు..
వంశీ : చిన్నపిల్లలా మాట్లాడకు
సారిక : నాకవన్నీ తెలీదు.. కొట్టుకున్నా ప్రేమించుకున్నా నువ్వు నా కళ్ళ ముందు ఉండాలి అంతే..
వంశీ : నాకు ఐ లవ్ యు చెప్పకముందు కూడా ఇంతేనా
సారిక : ఇంతేనా అంటే ఇంచు మించు అంతే కాకపోతే మనసు విప్పి మాట్లాడాక ఇంకా ఎక్కువ అయిపోయింది..
వంశీ : మనసు విప్పాక.. బట్టలు విప్పాకా...?
సారిక : పోరా.. సరే.. రెండు.. ఓకే.. నా
వంశీ : అయ్యో.. సిగ్గు.. మళ్ళీ..
సారిక : హహ
వంశీ : సరే కొంచెం సేపు పడుకుంటా.. మర్చిపోయా ఇవ్వాళ పిన్ని బర్తడే
సారిక : ఓహో.. అయితే ఇవ్వాళ హారం గిఫ్ట్ గా ఇచ్చి దాని పూకు దెంగుతావన్నమాట.. అంతా ముందే ప్లాన్ చేసి పెట్టుకున్నావ్.. పైకేమో నాకు ఉండబుద్ది కావట్లేదు అని నాటకాలు
వంశీ : సారికా.. నీకొకటి చెప్పాలి.. సరిగ్గా విను.. ఫోన్ స్పీకర్లో పెట్టు
సారిక : హా పెట్టాను..
వంశీ : ముండా.. దొంగ ముండా.. అని తిట్టి ఫోన్ పెట్టేసాను.. ఆ తరువాత నవ్వొచ్చింది.
ఇవతల సారిక కూడా వంశీ తిట్టుకి నవ్వుకుని ఫోన్ పక్కన పడేసి ఒకసారి ఒళ్ళు విరిచి మళ్ళీ ప్రశాంతంగా పుస్తకాలు ముందు వేసుకుంది.
సారికతో ఫోన్ అయ్యాక పిన్నికి ఫోన్ చేద్దామని అనుకున్నాను కానీ సప్రైజ్ ఇద్దాంలే అని ఫోన్ చెయ్యలేదు.. ఎదురు గాలికి ఇంకేం ఆలోచించకుండా కళ్ళు మూసుకున్నాను..
ట్రైన్ దిగి నేరుగా సారిక దెగ్గరికి వెళ్ళాను.. తలుపు కొట్టగానే చిరాకుగా ఎందుకు మా అన్ని సార్లు కొడతావు అని తల ఎత్తి నన్ను చూసి.. ఒరేయి బావా.. అని నా మీదకి ఎగిరి సంకనెక్కింది.. ఎవ్వరు చూడక ముందే లోపలికి వెళ్లి తలుపు పెట్టేసా
సారిక ఆపకుండా నా మొహం మీద ముద్దులు పెడుతుంటే తట్టుకోలేకపోయాను.. చెప్పాను కదా దీని కోపము తట్టుకోలేం ప్రేమా తట్టుకోలేం.
వంశీ : ఆగవే..
సారిక : పదా ఒక క్వికి ఏసుకుందాం..
వంశీ : మీ అమ్మొచ్చే టైం అయింది.. (డింగ్ డాంగ్ ) అదిగో పొయ్యి తలుపు తీపో నేను ఆ రూంలో ఉంటా
సారిక బుంగ మూతి పెట్టుకుని నా మీద నుంచి చిన్నపిల్లలా దిగుతుంటే ముద్దొచ్చింది.. బుగ్గ పెదాల మధ్యన ముద్దు పెట్టుకుని టీచర్ రూంలోకి వెళ్లి కూర్చున్నాను.. సారిక వెళ్లి తలుపు తీసింది
రాధిక : ఏంటే.. ఎంతసేపు..
సారిక : ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకున్నా వినిపించలేదు.. అని లోపలికి వెళ్ళింది.
రాధిక హ్యాండ్ బ్యాగ్ తో లోపలికి వెళ్లి వంశీని చూసి రేయి ఎప్పుడు వచ్చావ్, డోర్ కొడుతుంటే రాలేదే..
వంశీ : ఎలాగో వస్తుంది కదా అని రాలేదు
రాధిక : ఉండు వస్తున్నా.. చిరాకుగా ఉంది.. అని బాత్రూంకి వెళుతుంటే
వంశీ : లేదే.. వెళ్ళాలి.. ఆ హారం ఇవ్వు.. నేనింకా ఇంటికి కూడా వెళ్ళలేదు
రాధిక : బీరువాలో ఉంది తీసుకో.. కొంచెం సేపు కూర్చో.. నీతో మాట్లాడాలి
వంశీ : రాత్రికి పడుకోడానికి వస్తాలే
రాధిక : నిజంగానా
వంశీ : వద్దా.. సరేలే..
రాధిక : త్వరగా రా.. అని పట్టించుకోకుండా బాత్రూంలోకి వెళ్ళిపోయింది.