Episode 17


సారిక తలుపు తీసింది, ఎందుకో దాన్ని చూడగానే వాటేసుకున్నాను నన్ను కౌగిలించుకునే తలుపు గొళ్ళెం పెట్టేసి తన రూంలోకి తీసుకెళ్లి తలుపేసింది.

సారిక : ఏంటి ఏమైంది

నేనేం మాట్లాడకపోయేసరికి మంచం మీద పడుకుని నన్ను తన మీద పండేసుకుని నా తలని తన రొమ్ముల మీద పెట్టుకునేసరికి నాకూ మెత్తని దిండులా అనిపించి కళ్ళు మూసుకున్నాను. సారిక నా వీపు మీద చెయ్యి వేసింది వీపు మీద జొకొట్టిన్నట్టు తడుతూ

సారిక : ఏమైందీ..

వంశీ : ఏం లేదు, నా వల్ల ఒక తప్పు జరిగింది..

మధ్యలో ఫోన్ మొగితే సారిక వంశీ జేబులో చెయ్యి పెట్టి ఫోన్ తీసి చూసింది, నానీ.. ఎత్తి స్పీకర్లో పెట్టింది.

నాని : హలో అన్నా

వంశీ : ఏరా.. ఎక్కడున్నారు.. సారిక టీ షర్ట్ ని సళ్ళ మధ్య దూర్చి అక్కడ గడ్డం పెట్టి మాట్లాడుతున్నాడు.

నాని : షిరిడిలో ఇవ్వాళ దర్శనం అయిపోయింది, రేపు బైలుదేరి వస్తున్నాం.

వంశీ : అమ్మా...?

నాని : ఓకే అన్నా..

వంశీ : సరే వచ్చాక మాట్లాడదాం.

నాని : బై

సారిక : ఇప్పుడు చెప్పు.. ఏంటి.. ఏం జరిగింది

వంశీ : చెప్తాను కానీ ఇయర్ ఫోన్స్ పెట్టుకో అమ్మతో మాట్లాడతాను.. నువ్వు కూడా విను అని లేచాను. రొమాంటిక్ మూడ్ లో లేను..

సారిక : వెళ్ళు అని పెదాల మీద ముద్దు పెట్టింది.

లేచి సారికకి ఫోన్ కలిపి జేబులో పెట్టి పక్క రూంలో రాధిక దెగ్గరికి వెళ్లాను, స్నానం చేసి తల విరబూసుకుని ఏదో బుక్ చదువుతూ కూర్చుని ఉంది. దెగ్గరికి వెళ్లగానే తల ఎత్తి చూసి పుస్తకం పక్కకి పెట్టింది. తన ముందు కూర్చుని వాటేసుకున్నాను. ఒక్క క్షణం ఏదో అడగబోయి అచ్చు సారిక తన మీద పడుకోబెట్టుకున్నట్టే తన మీద పడుకోబెట్టి ఏమైంది నాన్నా అని అడిగింది. ఇవతల సారిక కూడా వింటుంది.

వంశీ : నువ్వు చెప్పిందే జరుగుతుంది, ఇవ్వాళ పిన్నికి హారం గిఫ్ట్ గా ఇచ్చాను.. ఎంత ఆనంద పడిందో.. కానీ నా వల్ల ఇప్పుడు ఏడుస్తుంది.

రాధిక : ఏం జరిగిందో మొత్తం చెప్పు

జరిగింది మొత్తం పూస గుచ్చినట్టు చెప్పాను.. దానితో పాటే ఇంట్లో జరిగింది కూడా చెప్పాను. కొంత ఆశ్చర్యపోతే కొంత మౌనం వహించింది.

రాధిక : ముందు అమ్మ విషయానికి వద్దాం.. తనతో అలానేనా మాట్లాడేది.. పాపం ఎంత బాధ పెట్టావ్

వంశీ : నేను మరీ

రాధిక : ఆగాగు, నీ గురించి నాకు చెప్పకు.. సూదులతో గుచ్చినట్టు ఉంటాయి నీ మాటలు.. పడ్డాను కదా నేను కూడా

వంశీ : నేనేమైనా తనని పూర్తిగా వదిలేసి వచ్చానా ఏంటి, నేను కూడా బాధ పడ్డానుగా అది తనకి తెలియాలని అన్నాను.. అంతే కానీ దూరం చేసుకుంటానా.. ఇంటి పక్కన ఉన్న లత ఆంటీ గురించి ఆలోచన చేసిన వాడిని నా అమ్మ గురించి చెయ్యలేనా.. నేను మాట్లాడిన మాటలకి అక్కడ ఆల్రెడీ రివర్స్ గేర్ ఆన్ అయ్యి ఉంటుంది.. కొన్ని రోజులు అమ్మతో నేను ఫోన్ మాట్లాడకపోతే చాలు వచ్చేస్తుంది.

రాధిక : ఇంత ఆలోచన ఎలా వస్తుందిరా నీకు, మనుషుల భావాలతో ఆదుకోవడం బాగా తెలుసు నీకు.. ఎవరి తీగ ఎక్కడ నొక్కితే ఎక్కడ నుంచి రెస్పాన్స్ వస్తుందో తెలిసినవాడివి మరి పిన్ని విషయంలో ఎందుకు తొందరపడ్డావ్ రా

వంశీ : అదేనే అర్ధం కావట్లేదు, నువ్వు ఇంతక ముందు చెప్పినట్టు నేను అలానే అయిపోయానంటావా.. కామంతో కొట్టుకుంటున్నానా.. అస్సలు ఎలా జరిగిందో కూడా అర్ధం కాలేదే అంతా ఒక్క నిమిషంలో అయిపోయింది

రాధిక : ఆ రోజు మీ పిన్నిని చూసినప్పుడే నీలో కోరిక మొదలయ్యిందేమో.. అయినా నీకు నేను సరిపోనా మళ్ళీ తనని ఎందుకు చూడాలనిపిస్తుంది నీకు..?

వంశీ : అవుననుకో.. ఏమోనే.. బాధగా ఉంది.. నా అనుకున్న వాళ్ళు ఎవరైనా నాకు దూరం అయితే నేను భరించలేను.. చాలా బాధగా ఉంటుంది.. సరేలే నేను వెళతాను

రాధిక : ఇక్కడే పడుకుంటా అన్నావ్, చూడు నీకోసం రెడీ కూడా అయ్యాను

వంశీ : ఆహా.. దేనికి

రాధిక : అచ్చా.. మొన్నటిదాకా నా కొంగు పట్టుకుని తిరిగింది ఎవరో

వంశీ : అది సరేలే కానీ, నేను కొన్ని ప్రశ్నలు అడుగుతాను సూటిగా సమాధానం చెప్పు

రాధిక : అడుగు

వంశీ : నువ్వు ఎవరినైనా లవ్ చేసావా

రాధిక : చేసాను

వంశీ : ఎవరిని

రాధిక : నిన్నే.. నా భర్త కంటే నన్ను కన్న నా అమ్మా నాన్న కంటే నా కూతురి కంటే ఎక్కువగా.. కానీ నీకెప్పుడు చెప్పలేదు.. ఇప్పుడు చెప్పినా కూడా ఏమవ్వదు కాబట్టి చెపుతున్నాను.

వంశీ : ఏం కాదు అంటే..

రాధిక : మనిద్దరి మధ్యా ఈ బంధం ఎక్కువ రోజులు ఉండదని నాకు తెలుసు

వంశీ : ఇప్పుడు ఎందుకు సీరియస్ చేస్తున్నావ్

రాధిక : నేను సూటిగా సమాధానం ఇస్తున్నాను

వంశీ : ఇప్పుడేమైందే

రాధిక : ఏం కాలేదు..

వంశీ : చెప్పు నీ మనసులో ఏముందో చెప్పు

రాధిక : ఇప్పుడేం లాభం

వంశీ : అర్ధం కాలేదు

రాధిక : అర్ధం కాదు నీకు.. ఎన్ని సార్లు చెప్పాను.. సారికని లవ్ చెయ్యమని.. చిన్నప్పటి నుంచి చెపుతున్నాను

వంశీ : చేసాను కదే బాబు

రాధిక : నీ బొంద చేసావ్, నేను నిన్ను అడగక అడగక అడిగిన ఒకే ఒక్క కోరిక.. దాన్ని పెళ్లి చేసుకొమ్మని.. ఎంతసేపు దాన్ని కొట్టడం దానితో కొట్టించుకోవడం ఇదే పని

వంశీ : సరే ఇప్పుడెళ్లి ఐ లవ్ యు చెప్పానా

రాధిక : చెప్పు ఈ సారి కత్తితో పొడిచిద్ది.. చెప్పమన్నప్పుడల్లా ఏం చెప్పకుండా భయపడి వచ్చేసి ఇప్పుడేమో చెప్పనా అంటా

వంశీ : నేను చెపుదామనే వెళ్ళానే, అది నన్ను ఎప్పుడు శత్రువు లాగే చూస్తే ఏం చెయ్యను..

రాధిక : పదేళ్ళ నుంచి ట్రై చేసి కూడా దాన్ని పడేయ్యడం నీ వల్ల కాలేదు.. నన్ను మాత్రం గోకుతావ్

వంశీ : సరేలే

రాధిక : సరే నా దెగ్గర ఒక ప్లాన్ ఉంది.. చెయ్యాలి మరి

వంశీ : సరే ఆఖరి సారి ట్రై చేస్తా, సారిక నన్ను లవ్ చెయ్యకపోతే ఇక నువ్వు నన్ను అడగొద్దు

రాధిక : సరే, డీల్

వంశీ : చెప్పు ఏం చెయ్యాలి

రాధిక : దాన్ని రేప్ చెయ్యి

వంశీ : ఒసేయి తిక్క మొహందానా

రాధిక : అవును రేప్ చెయ్యి, తరవాత నేను ఏదో ఒకటి చేసి దాని మెళ్ళో నీ చేత మూడు ముళ్ళు వేపించేస్తా.. ఏమంటావ్

వంశీ : అది కనక విన్నదంటే నిన్ను నన్ను చంపేసిద్ధి

రాధిక : చేస్తావా చెయ్యవా

వంశీ : నిన్ను చేస్తా

రాధిక : వీటికేం ఎన్నైనా చెపుతావ్ అయినా నిన్నిక విసిగించనులే.. ఏదో నా కూతురుకి నువ్వైతే నేను ఏ భయం లేకుండా బతుకుతానని అనుకున్నాను.. అనుకున్నవన్నీ జరగవు కదా

వంశీ : ఏంటే నీకంత నమ్మకం నా మీద

రాధిక : ఎందుకంటే నిన్ను నేను పెంచుకున్నాను కాబట్టి, సారికని కూడా అలానే.. నీకు తగ్గట్టు.. నీకు నీ వాళ్లంటే ఎంత ఇష్టం, వాళ్ల కోసం ఏమైనా చేస్తావ్.. సారికని కూడా అలానే తనకి అన్ని నేర్పించుకుంటూ వచ్చాను.. మొగుడు లేకుండా చాలా కష్టాలు పడ్డాను రా.. నువ్వు నా జీవితంలోకి వచ్చాకే నేను మళ్ళీ నవ్వింది, నాది నా కూతురి జీవితం ఓ కొలిక్కి వచ్చింది.

వంశీ : ఎప్పుడే నువ్వు నీ కూతురు అంత ప్రేమగా మాట్లాడుకున్నది.. నేనెప్పుడూ చూడలేదే

రాధిక : నువ్వున్నప్పుడే అది అరుంధతి.. ఒక నెల వరకు కాలేజీకి వెళ్లనని చెప్పింది

వంశీ : ఎందుకో

రాధిక : ఎవరో అబ్బాయి ప్రొపోజ్ చేసాడట.. నో చెప్పిందట.. ఆ అబ్బాయి బాధ పడుతుంటే చూడలేక.. పెద్దగా క్లాసులు కూడా లేవు కొన్ని రాహులు ఇంట్లో ఉండి చదువుకుంటా అంది.. ఒప్పుకున్నాను.. ఆ అబ్బాయి కూడా మంచివాడేనట.. మంచి ఫ్రెండ్ అని చెప్పింది.

వంశీ : అంతేనా లేక...?

రాధిక : నీ మొహం.. చిన్న పిల్లరా అది.. నా ప్రాణం

వంశీ : ఇందాక దాని కంటే నేనే ఎక్కువ ఇష్టం అన్నావ్

రాధిక : మీరిద్దరూ.. ఇద్దరిలో ఎవరు దూరం అయినా నేను భరించలేను.. అందుకే మీరిద్దరూ పెళ్లి చేసుకుంటే మిమ్మల్ని చూస్తూ బతికేద్దాం అనుకున్నాను.. ఏరా నీకు గర్ల్ ఫ్రెండ్ ఉందా

వంశీ : ఉంది..

రాధిక : ఎలా ఉంటుంది.. ఎలాంటిది

వంశీ : మంచిదే కాని మొండిది.. బక్కది కానీ నన్ను కూడా ఎత్తే బలం ఉంది దానికి.. కొంచెం స్వార్ధం ఎక్కువ.. ఈ మధ్య చాలా ఓపికగా ఉంటుంది.. చూడాలి

రాధిక : అబ్బో చాలా దూరం వెళ్లినట్టుందే మ్యాటర్.. చాలా విషయాలు తెలుసు

వంశీ : సరే ఒక పని చేద్దాం.. సారికకి పెళ్లి చేసి మనం ఇద్దరం ఎటైనా దూరంగా వెళ్లి పెళ్లి చేసుకుందాం.. ఏమంటావ్

రాధిక : నేను రెడీరా.. కానీ నువ్వు రావు.. ఆ విషయం నీకు తెలుసు.. ఎందుకు జోకులు వేస్తావ్.

వంశీ : సరేలే వెళ్తాను

రాధిక : పడుకో..

వంశీ : లేదే.. ఎందుకో నిద్ర రావట్లేదు.. నువ్వు పడుకో.. వెళ్తాను అని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకుని లేచాను.. పడుకో ఆదింకా లేచే ఉంది.. డోర్ అది పెడుతుందిలే.. అని దుప్పటి కప్పాను.

రాధిక : లవ్ యు

వంశీ : లవ్ యు.. అని బైటికి వచ్చాను, సారిక హాల్లో కూర్చుని ఉంది.. నేరుగా వెళ్లి సారిక బెడ్ మీద పడుకున్నాను

సారిక : అదేంటి వెళ్ళవా

వంశీ : ఆ డోర్ పెట్టి, లైట్ ఆఫ్ చేసిరా.. పడుకుందాం

సారిక డోర్ లాక్ చేసి, లైట్ ఆఫ్ చేసి బెడ్ లైట్ వేసి వచ్చి నా పక్కన పడుకుంది.. తన ఎద మీద తల పెట్టుకున్నాను. సారిక నా చెంప మీద చెయ్యి వేసింది.

సారిక : బావా..

వంశీ : హ్మ్మ్..

సారిక : నిజంగా అమ్మ చెప్పిందని నన్ను లవ్ చేసావా లేక నా మీద ప్రేమ ఉందా

వంశీ : ఫోన్ సంగతి మర్చిపోయా, అయినా కొన్ని నువ్వు పట్టించుకోకూడదు..

సారిక : చెప్పు బావ.. నేను ఫీల్ అవ్వను..

వంశీ : చిన్నప్పటి నుంచి నన్ను మీ అమ్మ తెగ సావగొట్టేదే.. మొదట్లో నాకు నీ మీద అంత అది లేదు కానీ.. నా సెవంత్ క్లాస్ లో అనుకుంటా.. నాకు నేనుగా నిన్ను ఇష్టపడ్డాను.. ఆ తరవాత మీ అమ్మ చెపుతుంటే నవ్వుకునే వాడిని.

సారిక : నువ్వు నన్ను అమ్మ చెప్పినప్పుడే రేప్ చేసి ఉండాల్సింది

వంశీ : అప్పుడు నీకు నా మీద ఇంత ప్రేమ ఉండేది కాదుగా

సారిక : మరి అమ్మ దెగ్గర పడుకుంటా అన్నావ్

వంశీ : ఏమో బుజ్జి.. అమ్మ ఎద మీద ఇలానే తల పెట్టి పడుకున్నాను.. కానీ నీ గుండె చప్పుడు నాకు ఎక్కువ సంతోషాన్ని ఎక్కువ తోడుని ఎక్కువ బలాన్ని ఇస్తున్నాయి.. ఇంతకంటే నీకు చెప్పనవసరం లేదనుకుంటా.. నేను నిన్ను ఎంతగా ప్రేమిస్తున్నానో.. నా రాధిక కంటే ఎక్కువగా..

సారిక నన్ను లేపి తన టీ షర్ట్ షర్ట్ తీసింది, నా టీ షర్ట్ తీయబోతే వద్దన్నాను.. తన మీద కాలు వేసుకుని పడుకున్నాను.

సారిక : బావా.. ఇందాక నన్ను బుజ్జి అని పిలిచావ్.. నాకు నచ్చింది బావా

నేనేం మాట్లాడలేదు.. అంతా నిశబ్దం కొంత సేపటికి నిద్రలో ఉన్న సారిక శ్వాస, పైన తిరుగుతున్న ఫ్యాన్.. ఇవే వినిపిస్తున్నాయి.. ఇంతవరకు అమ్మ మాటలు నా బుర్రలోంచి పొవట్లేదు.. నేను రాధిక గురించి మాట్లాడగానే ఒకలాంటి చూపు, ఆ చులకన మాటలు.. వీళ్లదేమి తక్కువ కులం కాదే.. మా కున్నన్ని ఆస్తులు లేవు అంతే.. ఇదే మాట రేపు ఎవరైనా సరే.. సారికని ఈ మాట అంటే నేను భరించగలనా.. ఇంకా గట్టిగా వాటేసుకుని పడుకున్నాను.

పొద్దున్నే అలారం పెట్టి మరీ లేపింది. లేచి బైటికి నడిచాను.. డోర్ తీసి బైటికి రాగానే చల్లని గాలి తగిలింది.. నన్ను గట్టిగా కౌగిలించుకుంది

వంశీ : బుజ్జి.. వీలైతే కాలేజీకి వెళ్ళు.. ఈ నెల రోజులు కూడా నేను నిన్ను కలవడం కష్టమే

సారిక : అబ్బా.. ఏమైంది సడన్ గా.. ఎందుకు

వంశీ : మనకోసమే.. నా బుజ్జి కదా.. వీలు కుదిరినప్పుడల్లా వస్తాను.. నాకు వీలైనంత తక్కువగా ఫోన్ చెయ్యి.. సరేనా

సారిక : నా వల్ల కాదు.. ఇంకా గట్టిగా చుట్టేసింది

వంశీ : వెళతాను.. అని పెదాల మీద ఆనించి లోపలికి పంపించాను.. ఇంటికెళ్లి చూస్తే పిన్ని నా రూంలోనే పడుకుని ఉంది.. ఫ్యాన్ వేసుకోలేదు.. వెళ్లి ఫ్యాన్ వేసి దుప్పటి కప్పాను.. లేచింది.

పిన్ని : ఎందుకలా చేసావ్

వంశీ : సారీ.. అప్పుడు నాకేమైందో నాకే తెలీలేదు.. సారీ

పిన్ని : తప్పు నాది.. ఇంట్లో ఎదుగుతున్న కొడుకుని పెట్టుకుని నేను చేసిన పనులు అలాంటివి.. నువ్వే నన్ను క్షమించు.. నన్ను చూసావా ఎప్పుడైనా నాన్నతో, బాబాయితో

వంశీ : చాలా సార్లు.. పిన్ని ఇంకేం మాట్లాడలేదు.. తన నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టాను.. ప్రశాంతంగా పడుకో.. నేను నా తప్పు తెలుసుకున్నాను. బైటికి వెళ్ళాలి.. ఇంకోటి..

పిన్ని : హా..

వంశీ : మన పాత ఇంట్లో నాకు ఒక రూం కావాలి.. కొన్ని రోజులు ఒంటరిగా ఉంటాను

పిన్ని : నా వల్లా...?

వంశీ : చీ.. కాదు.. నేను ప్రాక్టీస్ అని ఆటని తిరుగుతూ ఉంటాను..

పిన్ని : మరేం పరవాలేదు.. నాకేమి ఇబ్బంది లేదు.. నువ్వు నా కళ్ళ ముందు లేకపోతేనే నాకు ఏదోలా ఉంటుంది..

వంశీ : అలా కాదు పిన్ని.. టైం కానీ టైంలో.. ఇంట్లో బాగోదు.. ఇంట్లో ఉన్న వాళ్లకి.. అమ్మమ్మ.. నానమ్మ వాళ్ళకి బాగోదు.. ఒక రూం మాత్రం నాకు ఉంచి మిగతాది రెంట్ కి ఇచ్చేయ్యమను.. భోజనానికి ఇక్కడికే వస్తాను.. నువ్వు కంగారు పడొద్దు

పిన్ని : సరే..

రెండు రోజుల్లో నా మకాం మార్చేసాను, టీంతో కలిసి ప్రాక్టీస్ మొదలెట్టేసాను.. నాలుగు రోజులు గడిచాయో లేదో గ్రౌండ్ లో ఉండగా ఇంటి నుంచి ఫోన్ వచ్చింది.. పెద్ద మావయ్య కి ఆక్సిడెంట్ అని స్పాట్ డెడ్ అని.. అదే మిత్ర అత్తయ్య భర్త.. నా మేనమామ.
Next page: Episode 18
Previous page: Episode 16