Fantasy ఓ షీమేల్ కత

కెవ్వుమన్న శబ్దం విని ఉలిక్కిపడి లేచింది రాధిక, వెంటనే లేచి పక్క రూంలోకి పరిగెత్తి లైట్ వేసింది. చూస్తే మిత్ర కిందపడిపోయి భయంగా చూస్తుంది, వందన లేచి ఏడుస్తున్న పాపని చేతుల్లోకి తీసుకుంది.

రాధిక : ఏమైంది..?

వందన కింద మొడ్డ మీద చెయ్యి వేసుకుని "తను చూసింది" అని సైగ చేస్తూ బైటికి వెళ్ళిపోయింది. రాధిక తల కొట్టుకుని వెళ్లి చెయ్యిచ్చి మిత్రని లేపింది.

మిత్ర : నేన్..

రాధిక : పొద్దున మాట్లాడదాం ఇప్పుడు పడుకో అని తనని పడుకోబెట్టి బైటికి వచ్చి వందన చేతుల్లో నుంచి పాపని తీసుకుని మిత్రకి అప్పగించి వందనని తీసుకుని తన రూంలోకి తీసుకెళ్ళింది.

రాధిక : ఏం చేసావే

వందన : నువ్వు అడిగిందే.. లోపల అన్ని తీసేసి షార్ట్ మీద గట్టిగా వాటేసుకుని పడుకున్నా నాది నిగిడింది.. ముందు అటు ఇటు కదిలింది.. నేను అలానే కళ్ళు మూసుకుని పడుకున్నా.. ఉబ్బు కనిపిస్తుందిగా డౌట్ వచ్చిందేమో లేచి తనే నా షార్ట్ కిందకి లాగి చూసుకుని కెవ్వుమంది.. కళ్ళు తెరిచేటప్పటికి గాల్లో ఎగిరి కింద పడింది.

రాధిక : భీభత్సం చేసావ్ కదే.. దాని మొహం చూసావా.. ఏదో దయ్యాన్ని చూసి భయపడినట్టు బిత్తరపోయింది అది.

వందన : తరవాత ఏంటి..?

రాధిక : రేపు చూద్దాం..

వందన : పడుకుందా

రాధిక : దాని మొహంలో నేను చూసిన భయాన్ని బట్టి అస్సలు నిద్ర పట్టదేమో..

వందన : వెళ్లి మాట్లాడనా

రాధిక : ఇప్పుడు వద్దులే.. కొంచెం ఆలోచించుకొనీ.. నీకు నీ తమ్ముడికి అస్సలు ఆగదే.. ఏది చేసినా పెంట పెంట చేస్తారు

వందన : ఒకటే రక్తం బ్రో అని నవ్వుతూ చేతులు క్రాస్ గా పెట్టింది

రాధిక : హా వీటికేం తక్కువ లేదు.. ఇంక పడుకో.. రేపు పొద్దున్నే ఎలా ఉంటుందో ఏంటో

ఇద్దరు పడుకున్నారు.. పొద్దు పొద్దున్నే మిత్ర లేచి పక్క రూంలోకి వెళ్ళింది. పాప ఏడుస్తున్నా మిత్ర లేవలేదు వెంటనే వెళ్లి పాపని ఎత్తుకుని తన అత్తని లేపబోయి చెయ్యి పట్టుకుంది.. వెచ్చగా తగిలేసరికి తల మీద, మెడ కిందా చెయ్యి పెట్టి చూసింది. నిప్పులా కాలిపోతుంటే వెంటనే చేతిలో పాపతో వెళ్లి రాధికని లేపి తనకి విషయం చెపుతూనే అమ్మ చందనకి కూడా ఫోన్ చేసింది.

చందన కంగారుగా రాధిక ఇంట్లోకి వచ్చి చూస్తే లోపల డాక్టర్ చెక్ చేసి మందులు రాస్తున్నాడు. వెళ్లి రాధిక పక్కన నిలుచుంది. వందన డాక్టర్ ని పంపించడానికి బైటికి వెళ్ళగా చందన మిత్ర దెగ్గరికి వెళ్లి తల మీద చెయ్యి వేసి వదినా.. ఏంటిది..? ఇంతగా కాలిపోతుంది ఒళ్ళు..?

రాధిక : రాత్రి నీ కూతురు తన విశ్వరూపం చూపించేసింది.. దాని ఎఫెక్ట్ ఇది

చందన : ఏం చూపించింది..?

రాధిక : అదిగో వస్తుందిగా.. దాన్నే అడుగు అని వందన పిర్ర మీద గట్టిగా చరిచింది ఒకటి నవ్వుతూ

చందన : ఏం చేసావే.. ఏం చూపించావ్

వందన : అదే.. అదంటే ఇదే.. అని చెయ్యి పెట్టి చూపించింది. చందన తల కొట్టుకుని బాధపడింది.

చందన : ఇలాంటిదేదో జరుగుతుందని నేను ఎప్పటి నుంచో భయపడుతూనే ఉన్నాను.

వందన : ఇప్పుడు అవన్నీ కాదు, అగో అత్తకి మెలుకువ వచ్చినట్టుంది చూడు

మిత్ర చిన్నగా కళ్ళు తెరిచి చూసేసరికి రాధిక భుజం మీద చెయ్యి వేసి చిన్నగా లేపి కూర్చోపెట్టింది. మిత్ర ఒకసారి అయోమయంగా వందన వంక చూసి మళ్ళీ ఎదురుగా ఉన్న చందన వంక చూసింది.

చందన : మిత్రా.. ఎలా ఉంది ఇప్పుడు ఓకే నా.. నేను మాట్లాడొచ్చా.. అని చెయ్యి పట్టుకుని మిత్ర గురించి తన చిన్నతనం నుంచి ఇప్పటివరకు అంతా వివరించింది.

మిత్రా.. తన వల్ల ఇలాంటివి ఏవో వస్తాయనే నేను మీ అన్నయ్య నుంచి విడిపడి వందనని తీసుకుని దూరంగా వెళ్లిపోయాను. అస్సలు రానిచ్చేదాన్ని కాదు, చిన్నప్పటి నుంచి ఏది అడగని నా బంగారు తల్లీ తమ్ముడు కావాలని మాత్రమే అడిగింది. చిన్నప్పటి నుంచి ఒకటే తను అడిగేది.. తన తమ్ముడి కోసం. అందుకే మళ్ళీ ఇంట్లోకి వచ్చాను కానీ అనుకోకుండా ఏవేవో జరిగాయి.

రాధిక : మిత్రా.. వంశీ వాడు వెళ్లిపోయేముందు నాకు నీగురించి ఒకటి చెప్పాడు. ఆరోజు వాడు..

వంశీ : నేను వెళుతున్నా.. బుజ్జిని తీసుకువెళ్తా

రాధిక : నీ ఇష్టం..

వంశీ : మిత్ర అత్తని, అక్కని.. నీ దెగ్గర ఉండమని చెపుతాను.. వాళ్ళని కలుపు

రాధిక : అంటే..

వంశీ : మిత్ర అత్త ఏదో నేను ఒంటరిగా బతకగలను అనుకుంటుంది, ఢిల్లీలో మేమిద్దరం ఉన్నప్పుడు ఎన్నో సార్లు తనని కష్టపెట్టి ఆ విషయం గుర్తు చేసాను.. ఓర్చుకుందే కానీ బయటపడలేదు.. అంత త్వరగా బాధని బైట పెట్టే రకం కాదు తను.. ఏదున్నా లోపలే దాచుకుంటుంది. నేను తనకి ఎంత దెగ్గరైనా నా దెగ్గర తను ఓపెన్ అవ్వలేదు.

అత్త పాపని ఎత్తుకుని నా కళ్ళ ముందు తిరుగుతుంటే ఒకప్పుడు నువ్వు ఒంటరిగా బుజ్జిని ఏసుకుని పడ్డ కష్టాలే గుర్తుకు వచ్చాయి.. నీకు అప్పుడు ఎవ్వరు లేరు.. కానీ తనకి నేను, మా వాళ్ళు అందరం అండగా ఉన్నాము.. నువ్వు పడ్డన్ని కష్టాలు తను పడదు కానీ ఒంటరిగా మిగిలిపోతుందేమో అన్న భయం వేస్తుంది. ఇటు అక్క కూడా అంతే, తన పుట్టుకలో తన తప్పు లేదు కానీ తనని తానే నిందించుకుంటుంది.. ఆ ఇద్దరు కలిస్తే బాగుంటుందని నా ఆలోచన.. వాళ్ళ మనుసులు కలిస్తే చాలు.. అన్ని రకాలుగా నాకు ఇది మంచిగానే తోస్తుంది.. నువ్వేమంటావ్

రాధిక : ఆరోజు వాడన్న మాటలకి ఆశ్చర్యపోతూ ఆలోచిస్తాను అని మాత్రమే చెప్పాను కానీ నిజంగా నాకు అదే సరైనదిగా తోచింది.. వాడు మిమ్మల్ని ఎంతగా ప్రేమిస్తున్నాడో వాడి ఆలోచనలే చెపుతున్నాయి.. ఇది నీ అల్లుడు వంశీ ఆలోచన.. అందుకే నిన్ను వాడితో పాటు తీసుకెళ్లలేదు.

వందన నేను అత్తతో మాట్లాడాలి అనగానే రాధిక మరియు, చందన బైటికి వెళ్లిపోయారు. వందన వెళ్లి తన అత్త ముందు మోకాళ్ళ మీద కూర్చుంది.

వందన : అత్తా.. నా గురించి ఏమనుకుంటున్నావ్ అని అడగడం ఆలస్యం మిత్ర తన కోడలిని గట్టిగా వాటేసుకుంది..

మిత్ర : మా అందరికంటే ఎక్కువ బాధ నీది, ఎవ్వరికి చెప్పుకోలేక ఎంత మదన పడ్డావో.. క్షమించ రా.. రాత్రి నేను భయపడిపోయాను.. అస్సలు ఊహించలేదు నేను అందుకే అలా అదురుబొయాను.. చిన్నబోయావా

వందన కళ్ళు తుడుచుకుని వాటేసుకుంటూ.. లేదు.. నువ్వు నా గురించి ఏమనుకుంటావో అని భయపడ్డాను.

మిత్ర : వంశీ చెప్పినట్టు ఇందులో నీ తప్పు ఏముంది రా నాన్న.. ఆ దేవుడి తప్పిదం.. ఇన్ని నెలలుగా మనం ఇద్దరం చేస్తుంది సంసారమేగా.. మళ్ళీ నన్ను అడగాలా.. నాతో నువ్వు జీవితాంతం తోడుగా ఉంటానంటే కాదంటానా

వందన తన అత్త కళ్ళు తుడుస్తూనే పెదాల మీద ముద్దు పెట్టుకుంది.

వందన : ఉట్టి సంసారమేనా.. ఇంకేం వద్దా అని నవ్వింది..

మిత్ర తన కొడాలి తల మీద మొట్టి సిగ్గుపడుతుంటే వందన లేచి పక్కన కూర్చుంది.

మిత్ర : ఇంకెప్పుడు అలా భయపెట్టకే బంగారు

వందన గట్టిగా నవ్వేసరికి.. రాధిక మరియు చందన ఇంట్లోకి వచ్చి ఇద్దరినీ చూసి అర్ధం చేసుకుని ఒకరి మొహం ఒకరు చూసుకుని నవ్వుకున్నారు.

మిత్ర : వందనా.. నాకు వంశీని చూడాలని ఉంది..

వందన : నాక్కూడా.. మళ్ళీ వెతికించడం మొదలు పెడతాను

సాయంత్రం వరకు చందన కూడా అక్కడే ఉండి అందరూ కలిసి వండుకుని పడుకునే సమయానికి చందన ఇంటికి వెళ్ళిపోయింది.

వందన : ఏమంటుంది మా అమ్మ

రాధిక : మీ ఇద్దరి విషయంలో సంతోషంగానే ఉంది.. కానీ కొడుకుని తలుచుకుని పొంగిపోతూనే ఇంకో పక్క ఏడుస్తుంది.. పాపం మీ పిన్ని కూడా అంతేనట అక్కడ.. సరే పడుకోండి..

మిత్ర ఇంకో విషయం.. ఎలాగో మీరు కలిసిపోయారు కాబట్టి చెపుతున్నా ఈ అక్కా తమ్ముడితో జాగ్రత్త అస్సలు వదలరు.. ఒసేయి.. దానికి జ్వరం ఇంకా తగ్గలేదు.. మీద పడిపోకు.. మిత్రా నిన్ను నీ శీలాన్ని కాపాడేది నీ పాప ఒక్కటే.. మధ్యలో వేసుకో

మిత్ర సిగ్గుపడిపోయి మెలికలు తిరుగుతుంటే వందన రాధిక వంక వెక్కిరింపుగా చూస్తూ మిత్ర చెయ్యి పట్టుకుని లోపలికి లాక్కెళ్లి తలుపేసింది.. మిత్ర అదోలా చూస్తూ మంచం మీద కూర్చోగానే వందన తలుపు పెట్టి తన దెగ్గరికొచ్చేకొద్ది మిత్ర శ్వాస వేగంగా తీసుకుంటుంటే వందన మెలకుండా వెళ్లి మంచం మీద పడుకుంది. మిత్రకి ఏమి అర్ధంకాక వందన వైపు అలానే చూస్తుంటే..

వందన : నిన్న దడుచుకుని జ్వరం తెచ్చుకున్నావ్ అని నవ్వింది

మిత్ర : నిన్న అస్సలు నేను ఊహించనిది అలానా నాకు చెప్పేది ఆమ్మో.. అయినా అంత..

వందన మిత్ర చెయ్యి పట్టుకుని దెగ్గరికి లాక్కుని కౌగిలించుకుంటూనే ఎంత ఉంది అని అడిగింది.. మిత్ర ఏం మాట్లాడలేదు.. వందన ఎక్కు అనగానే మిత్ర సిగ్గు పడుతూనే ఒక కాలు వందన మీద వేసింది.. వందన వెంటనే మిత్ర పిర్ర మీద చెయ్యేసి తన మీదకి లాక్కుంది.

వందన : జ్వరం తగ్గనీ.. అని తన నోట్లో ఉన్న గాలి సన్నగా చేసి మిత్ర పెదాల మీద ఊదుతూనే ఇద్దరి సళ్ళు అదుముకునేలా గట్టిగా వాటేసుకుని ఇంకో చేత్తో పిర్ర నిమురుతుంటే.. ఆ పట్టుకి తన కింద పూభాగంలో వందన కడ్డీ తగులుతుంటే మిత్రకి ఏదో తెలియని మత్తు ఆవహించి ఒక నిట్టూర్పు విడిచింది.

మిత్ర : ఇలా ఉంటే జ్వరం పెరుగుద్దేమో వందనా అనగానే వందన నవ్వుతూ మిత్రని పక్కన తోసి పాపని మధ్యలోకి తీసుకుని ఒక చెయ్యి మిత్ర నడుము మీద వేసి పడుకుంది.

అటు రాధిక, చందన ఇటు మిత్ర, వందన పేరుకే పడుకున్నారు కానీ ఎవరి ఆలోచనల్లో వారున్నారు.
​