Update 74

*ఆడదాన్ని అసూయా ఎంతకైనా దిగజారుస్తుంది.. నీకు ఈ ఫోన్ ఎవరు ఇచ్చారు?

నాజ్-..... ....
*2అత్తా ఫోటోని చూపిస్తూ )ఈవిడేనా నీకు ఇచ్చింది...
నాజ్-తలా వంచుకుని అవును అని ఊపింది..
*ఎక్కడ ఇచ్చింది... కంపెనీలోనా? లేక మీ ఇంటి దెగ్గర?
నాజ్-కంపెనీలో..
*నిన్ను కలిసిందా?
నాజ్-హా.... కలసి .. ఆ ఫోన్ ఎలా వాడాలో చెప్పి వెళ్ళిపోయింది...
*అలాగా... ఇవేనా ఇంకేమైనా ఉన్నాయా...
నాజ్-.....
*దించిఉన్న తన తలని ఎత్తి తన కన్నీళ్లు తుడిచి.)నజీరా నువ్వు నన్ను ప్రేమిస్తే నాకు చెప్పాల్సింది... ఎదో ఒకటి చూసేవాడిని.. వాళ్ళు నన్ను ప్రేమించారు... నేను వాళ్ళయిద్దర్ని ప్రేమించాను... వాళ్ళని పెళ్లి చేసుకుంటానికి అసలు కారణం ఏంటి అంటే.... కరణి చేసుకుంటే ఫ్యామిలీ కి దెగ్గర అవుతారు అని .... మానస.... మా అమ్మ చనిపోతున్న తన నాన్న కి మాట ఇచ్చింది.. దాని కోసం నేను చేసుకున్నాను... కానీ నువ్వు పెద్ద తప్పు చేసావ్... (నేను లేచి వెళ్తూ గుణ ని పిలిచి ఇద్దరం నాకారు దెగ్గరికి వచ్చాం... )
*ఒక కవర్ గుణకి ఇస్తూ )ఇందులో ఫుడ్ ఉంది... హీనకి చెప్పి... తనకి పెట్టించు... నేను ఇంటికి వెళ్తున్నాను.. మీరు కూడా తనని అలాగే వదిలి వెళ్లిపోండి..

అయ్యిన తరువాత..
గుణ--అలాగే భయ్యా ఆ ఫుడ్ ప్యాకెట్ తో లోపలకి వెళ్ళాడు..
రాజా గుణ ఇద్దరు బయటకి వెళ్లిన తరువాత గదిలో
హీనా- తప్పు చేసావు నజీరా.... రాజాని నువ్వు మాత్రమే ప్రేమించా అనుకుంటున్నావా?? నేను కూడా ప్రేమించాను... (మధురిని చూస్తూ) తాను కూడా ప్రేమిస్తుంది... కానీ మేము ఆలా చేయలేదు... ఎందుకంటే మేము రాజాని అర్ధం చేసుకున్నాం.. మేము తనని ప్రేమించం కాబట్టి తనకి ఏది కావాలో (కరుణ)అది ఇచ్చాం.... కానీ రాజా వాళ్ళని ప్రేమించడమే కాదు వాళ్ళ జీవితాలకి న్యాయం చేసాడు... ప్రేమించు... ఆ ప్రేమ తనని ఇబ్బంది పట్టేలా ఉండడకూడదు... (ఈలోపు గుణ రావడంతో తాను ఆపేసింది)
గుణ-హీనా... దీనిలో ఫుడ్ ఉంది అంట తనకి పెట్టమని చెప్పాడు.. భయ్యా.. తరువాత మనల్ని వెళ్ళిపొన్నాడు...
హీనా- అలాగే...
నేను ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను.. మౌనంగా నాగదికి వెళ్ళిపోయాను.. కానిఅక్కడ ఉన్నవాళ్ళ మొహాల్లో ఎదో ఉంది అది పట్టించుకోకుండా నాగదికి వెళ్ళిపోయాను..
కొద్దిసేపటికి అమ్మ వచ్చింది.

అమ్మ-రాజా నీకు ఒక మాట చెప్పాలి...
*అమ్మ ఇప్పుడు వద్దు అమ్మ... తలా నొప్పిగా ఉంది.. (నామనసులో నజీరా ఉంది ... నెక్స్ట్ ఎం చేయాలో ఎలా చేయాలో నాకు అర్ధం కావడం లేదు...
అమ్మ కూడా సైలెంట్ అయ్యింది... అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.. అప్పుడే నా ఫోన్ మోగింది... చూట హీనా
హీనా-రాజా?
*హా చెప్పు..
హీనా-నజీరని ఎం చేయమంటావు? ఇలా ఉంచనా ??
*ఎలా ఉంది అక్కడ...
హీన్--నువ్వెళ్లిన దెగ్గర నుండి.. తాను ఏడుస్తూనే ఉంది... అది నటన కాదు అని నా నమ్మకం..
*ఐతే తన కట్లు తీసి ఆ గదికి తాళం వేసి వెళ్లిపోండి..
హీ-అలాగే... ఫోన్ పెట్టేసింది
కింద నుండి భోజనానికి పిలుపు వచ్చింది.. కిందకి వెళ్ళాను... అక్కడ ఒక కొత్త మొహం (అమ్మాయి ) ఉంది అది పట్టించుకుకుండా తినేసి నాగదికి వెళ్ళిపోయాను... అందరు నేను మౌనంగా ఉండటం చూసి వాళ్ళు ఏమి మాట్లాడలేదు..
నాగదికి కిరణ్ కి ఫోన్ చేసాను..
*ఎంతవరకు వచ్చింది..
కిరణ్-ఇంకా ప్రాసెస్ లో ఉంది..

సరే అని పెట్టేసాను..
కిద్దిసేపటికి అమ్మ లోపలికి వచ్చింది.. తన వొళ్ళో తలా పెట్టి పడుకున్నాను.. అమ్మ నా తలా నిమురుతూ..
అమ్మ-ఏమైంది రాజా... all...ok ??
*ఇవాళ ఆఫీసులో ఒక దొంగని పట్టుకున్న్నాను..
అమ్మ-ఎవరు హీనా నేనా>??
*కాదు నజీరా...
అమ్మ-ఏంటి నజీరా నా?(నమ్మకం కుదరక )తనేం చేసింది
*అవును... ఆ రోజు ఎలా వస్తున్నానో లీక్ చేసింది... అందుకే నామీద ఎటాక్ జరిగింది.. అవి కాదు ఇంకా చాలా చేసింది.. మన ఆఫీస్ మేటర్ కూడా లీక్ చేసింది.. తనని పట్టుకోవడానికి ఈ హీనా... హీనా ఎ తప్పు చేయలేదు..
అమ్మ- అలాగా.. ఐతే ప్రాబ్లెమ్ ఎన్టీ?
*తాను తెలిసి తెలియక చేసింది అని అనుకుంటున్నాను... ఎవరో తనని బాగా వాడుకున్నారు... ఇప్పుడు తనని ఎం చేయాలో ఎం శిక్ష వేయాలో అర్ధం కావడం లేదు.
అమ్మ-అలాగా... నీ మనసుకు మంచి అనిపించింది చేయి...
*అలాగే..
అమ్మ ఆలా తలా నిమిరేసరికి నిద్రలోకి వెళ్ళిపోయాను..

ఉదయం ఫ్రెష్ గా టేబుల్ దెగ్గర ఉండగా ఎదురుగా ఒక మొహం కనిపించింది.. ఎవరా అని అమ్మని చూసాను..
అమ్మ-రాజా నీకు చెప్పానుగా నా చెల్లి.. ప్రవల్లిక...
* ధరణి నే మరో నకిలీ పర్సన్... ఆ ధరణికి చెల్లా.... ?? అసలు ధరణి ఒక్కటే కూతురు.. మరి ఎవరు ఈ.... చెల్లి.... ఈలోపు అమ్మ కళ్ళతో సైగ చేసింది.. )అలాగా.
అమ్మ-ఇక నుండి ఇక్కడే ఉంటుంది.. (కళ్లతో రిక్విస్ట్ చేస్తూ)
*సరే నాకు ఎలాంటి ఇబ్బంది లేదు.. ఉండమను ... మిగతాది సాయంత్రం మాట్లాడదాం ...
అమ్మ-ఇప్పుడు నువ్వు ఆఫీస్ కి రావా... ??
*లేదు నాకు పని ఉంది... అది పూర్తి చేసి అప్పుడు వస్తాను..
అమ్మ-సరే..
అమ్మ వాళ్ళు ఆఫీస్ కి వెళ్లిపోయారు.. నేను కోటకి వెళ్ళాను.. అక్కడ తాళం తీసి లోపలికి వెళ్ళగానే నజీరా మంచం మీద పడుకుని ఉంది.. రాత్రి అంత ఏడ్చినట్టు ఉంది.. మొహం పీక్కుపోయింది.. తనని తీసుకుని తన ఇంటికి వెళ్ళాను... అక్కడ తన అమ్మ అనుకుంట ఇల్లు మొత్తం వెతుకుంది.. మేము వెళ్ళగానే తనని చూసి కోపంతో ఊగిపోతూ ఎక్కడకి పోయావ్ ఇంత పొద్దున్నే..
*(నజీరా మౌనంగా ఉంది )నేనే రమ్మన్నాను..
నాజ్ అమ్మ-ఎవరు మీరు?

*నా కంపెనీలో తాను పనిచేస్తుంది.. (ఆలా చెప్పగానే తన కోపం మొత్తం పోయి మర్యాదలు చేయడం మొదలు పెట్టింది తాను వెళ్లి టీ తెచ్చింది.. ముగ్గురం తాగుతూ ఉంటె)
నాజ్ అమ్మ-ఎం పని ఇంట పొద్దున్నే..
*ఏమి లేదు.. అండి ... మా దెగ్గర ఒక మేనేజర్ పోస్ట్ కాలిగా ఉంది.. అది వేరే ఊరిలో... పైగా చాలా అర్జెంట్ ... ఎవరా అని ఆలోచిస్తుంటే.. నజీరా గుర్తుకు వచ్చింది.. అందుకే మాట్లాడాలి అని పిలిస్తే వచ్చింది..
మేనేజర్ పోస్ట్ అనగానే తన అమ్మ కళ్ళు వెలిగిపోయాయి.. నజీరా తెల్లమొహం వేసుకుని నన్నే చూస్తుంది..
నాజ్ అమ్మ-ఎం చెప్పింది.. ?
*టైం కావలి అని చెప్పింది..
నాజ్ అమ్మ-దీనికి టైం ఎందుకు... తాను వెళ్తుంది... పెద్ద పోస్ట్ అంటే పెద్ద జీతం కూడాను...
*అవును
నాజ్ అమ్మ-తాను వస్తుంది.. మీరు OK చేయండి..

*అది తనని చెప్పమనండి
నాజ్ అమ్మ-చెప్పవే...
నాజ్-ఆ..... ఆ.... ఆలా... అలాగే...
*wow ..గ్రేట్.... అంటి గారు ఈ సందర్భంగా మీచేత్తో ఇంకో టీ..
నాజ్ అమ్మ- ఇప్పుడే పెడతాను.. అని అక్కడ నుండి వెంటగదిలోకి వెళ్ళింది..
*చూడు... నువ్వు చేసిన దానికి ఎం చేసిన తప్పులేదు.. కానీ... నిన్ను వదిలేస్తున్న.. ఈ ప్లేస్... ఇక్కడ ఉన్నవాళ్ళతో.. అన్ని రిలేషన్స్ కట్ చేసుకుని ఉండాలి... మెయిన్ గా ఆ పర్సిన్ తో... నువ్వు ఎక్కడ పని చేస్తున్నావో కొంత మందికి మాత్రమే తెలియాలి.. ఒక వేళా ఆ పర్సిన్ నీదగ్గరకి వస్తే ఫోన్ పోయింది... రెగ్యులర్ ట్రాన్స్ఫర్ అని చెప్పు.. 2 రోజుల్లో అన్ని పూర్తి చేసి వెళ్ళిపోవాలి..
సరే చెప్పింది..
నేను ఆ ఆఫీస్ కి వెళ్లి ఆ పనులు అన్ని హీనకి అప్పచెప్పి తొందరగా పూర్తి చేయమని చెప్పను..
సాయంత్రం ఇంటికి వెళ్లే టప్పుడు దారిలో కార్ పక్కన ఆపి అమ్మని అడిగాను.. ఆ కొత్త మనిషి గురించి..
అమ్మ-రాజా తాను నాకు బాగా కావాల్సిన మనిషి... తనకి సాయం చేస్తాను అని చెప్పాను... ఇప్పటి నుండి తాను మనలో మన మనిషిగా ఉంటుంది.. ఉండాలి...
*its... kinda.... order??
అమ్మ-నువ్వు ఎలా తీసుకున్న సరే...

*అలాగే...
అమ్మ- మిగతాది ఇంటికి వెళ్లి మాట్లాడదాం ...
*అదేదో ఇక్కడే మాట్లాడవచ్చుగా...
అమ్మ-కొన్ని విషయాలు.. ఇంటి లో మాట్లాడాలి..
ఆ రోజు రాత్రి నా గదికి రాగానే మల్లె పూల వాసనా గుప్పు మని కొట్టింది.. ఎదురుగా అమ్మ సిల్క్ చీర కట్టుకుని తలా నిండా మల్లి పూలు పెట్టుకుని కైపుగా నన్ను చూస్తూ కన్ను కొట్టింది... అంతే నా వొంట్లో ప్రతి నరం జువ్వు మని లాగింది.. చటుక్కున తలుపు వేసి మంచం మీదకు దూకి ఆత్రంగా అమ్మని ఆక్రమించుకున్నాను... అమ్మని తనివి తీరా కుమ్మి లోపల కార్చి పక్కన పడుకున్నాను...
అమ్మ-నా గుండెల మీద వేలుతో రాస్తూ)రాజా....
*హుమ్.....
అమ్మ-రాజా
*చెప్పు అమ్మ..

అమ్మ-అది....అది.... ప్రవల్లిక ఉంది కదా.... తనని నువ్వు పెళ్లి చేసుకోవాలి...
*what ..... (లేచి shocking గా అమ్మని చూస్తూ)
అమ్మ-..... (మౌనం గా ఉంది..
*అసలు నువ్వు ఉంటున్న పాత్ర .....నకిలీ... దానికి తోడు ఇప్పుడు నీకో చెల్లి... దాన్ని నేను పెళ్లిచేసుకోవాలి... ఏంటి ఇదంతా? ఎందుకు?
అమ్మ-నేను చెప్తున్నాను... అందుకు... plz (అని గడ్డం పట్టుకుని బ్రతిమిలాడుతూ...
*సరే.... ఏమి ప్రాబ్లమ్ రాదుగా..
అమ్మ- అస్సలు రాదు...
(నేను ok చెప్పడంతో అమ్మ చాలా సంతోషంగా ఉంది)
*కానీ
అమ్మ-కానీ??
*కానీ ... తాను ఎవరో నాకు చెప్పాలి... ఆ తరువాత నేను తనతో మాట్లాడాలి..
అమ్మ ఆలోచనలో పడిపోయింది... కొద్దిసేపు అలోచించి... )సరే... నేను చెప్పిన తరువాత నువ్వు పెళ్ళికి వెనకడగు వేయకూడదు... ఆలా వేస్తె నామీద ఒట్టే ..
*వేయను... మాట ఇస్తున్నాను..
అమ్మ- సరే..... నేను తనకి చెప్తాను... నువ్వు తనతో మాట్లాడాలి అని... కానీ తన గురించి నీకు చెప్పినట్టు తనకి చెప్పను.. ప్రస్తుతానికి... నీకు మల్లి చెప్తున్నా... తాను ఎవరో తెలిసిన తరువాత... పెళ్లి తరువాత భార్యగా తనమీద ప్రేమ తగ్గకూడదు..
*అనుమానంగా అమ్మని చూస్తూ)అలాగే..
ఆలా చెప్పగానే అమ్మ నన్ను వాటేసుకుని పడుకుంది..

మరుసటి రోజు... ఇద్దరం ఆఫీసుకి వెళ్ళాం
హీనని పిలచి నజీరా పని ఎంతవరుకు వచ్చిందో కనుక్కుని ఇక నుండి తననే డీల్ చేయమని చెప్పాను ... మధ్యాహ్నం ఎదో పెను గుర్తుకు వచ్చి ఇంటికి వెళ్తుంటే అమ్మ నాకు ఎదురై తాను వస్తాను అని చెప్పింది.. అల ఇద్దరం ఇంటికి వెళ్ళాము.. హాల్లో ప్రవల్లిక కోమలి కూర్చుని మాట్లాడుకుంటున్నారు.. అందులో వింత ఏమి లేదు కానీ...... కోమలి.... ఎవరితోనూ తొందరగా కలవదు ... అలాంటిది....
మేము ఇద్దరం లోపలికి వెళ్తుంటే ఆ ఇద్దరు మమ్మల్నే చూస్తున్నారు... మేము గదిలోకి వెళ్ళాం...
నిన్న అనుకున్న ప్రకారం అమ్మ ఆ ప్రవల్లిక గురించి చెప్పాలి.. అమ్మ నోటి నుండి ఎప్పుడు వస్తుందా అని ఎదురు చూస్తున్నాను..
అమ్మ నా ఆత్రం అర్ధం చేసుకుని నా ఎదురుగా కూర్చుని వేలితో కింద రాస్తూ...
అమ్మ-తాను..... తాను..... ప..... పల్లవి...
*నేను ఏమి విన్నానో నాకు అర్ధం కాలేదు.. )what ??.... ఏంటి?... ఏంటి?నాకు సరిగ్గా వినపడలేదు...
అమ్మ-తాను... పల్లవి.... నా కూతురు.... పల్లవి..
*ఒక్కసారిగా నా బుర్ర పని చేయడం మానేసింది... లేచి అటు ఇటు తిరుగుతూ... )"పల్లవి.... తను పల్లవి.... నీకూతురు పల్లవి.... నా చెల్లెలు ప.... ల్ల .... వి..... "
అమ్మ అవును అని తలా ఊపింది...
*and .... తనని నేను పెళ్లి చేసుకోవాలి.... (ఆమ్మ భుజాలు పట్టుకుని కళ్ళలోకి చూస్తూ)
అమ్మ మెల్లగా అవును అని తల ఊపింది..
మల్లి అటుఇటు తిరుగుతూ... )అమ్మ... అది ఇంకా చిన్న పిల్ల అమ్మ.... దానితో నా పెళ్లి ఏంటి.. అమ్మ...
అమ్మ-నన్ను లాగి కూర్చో బెట్టి.. )రాజా తాను నిన్ను ప్రేమిస్తుంది... అది ఎప్పటి నుండో... తల్లిగా తన భాదని చూడలేక పోయాను...
*అందుకని నాకిచ్చి పెళ్లి చేస్తున్నావ్..
అమ్మ-అవును... అందులో తప్పు ఏమి ఉంది... నేను నీకు ఎలాగో వేరే పెళ్లి చేయాలి అనుకున్నాను... అందుకనే తనని ఎంచుకున్నాను... అలాగైతే నీకు పెళ్లి చేసినట్టు ఉంటుంది.. నా కూతురికి ప్రేమని ఇచ్చినట్టు ఉంటుంది..

నేను కోపంగా అమ్మని చూస్తున్నాను
*నేను తనతో మాట్లాడాలి...
అమ్మ- సరే... తనని పిలుస్తాను.. (అని వెనక్కి తిరిగి ) కుదిరితే కోమలిని కూడా పెళ్లి చేసుకోవాలి.. నేను ఇంకా వాళ్ళ అమ్మతో మాట్లాడలేదు.. కానీ ఒప్పిస్తాను..
*ఏంటి???????(చూస్తూ ఉండగా అమ్మ వెళ్ళిపోయింది)
కొద్దిసేపటి కి ప్రవల్లిక....అదే పల్లవి భయపడుతూ నా గదిలోకి అడుగు పెట్టింది..
*తాను రాగానే )తలుపు వేసి రా...
తాను భయంగానే తలుపు వేసి నా ఎదురు వచ్చింది తనని కూర్చో మని చెప్పాను .. తాను నన్నే చూస్తీకూర్చుంది..
*soo ప.....ల్లవి ... పల్లవనేగా??(తాను అవును అని తలా ఊపింది)
*ఏంటి ఇది? నాకు కోపం లేదు అని చెప్పను... అలాగని నీమీద కోప్పడను.. నాకు మొత్తం తెలియాలి... చెప్పు.. నువ్వు పల్లవి నుండి ప్రవల్లిక లా ఎందుకు మారాల్సివచ్చింది..
ప్రవల్లిక-అంటే.... అన్నయ్య... అది... అది...
*తన చెవి పట్టుకుని మెలి తిప్పుతూ)ఇంట జరిగిన తరువాత కూడా అది...అది.... అని నానుస్తావేంటి కుక్క మొహందానా
ప్రవల్లిక-చెప్తాను...చెప్తాను... వదులు ... అన్నయ.. చెప్తాను.. (నేను వదిలేసాను.. తాను చెవిని రుద్దుకుంటూ)
ప్రవల్లిక-అంటే అన్నయ్య ... నువ్వు కేరళ లో ఉంటూ చదుకునేవాడివి కదా... నేనే కాదు మన ఇంట్లో అందరికి నువ్వు ఎలావుంటావో తెలియదు.. కానీ అప్పుడప్పుడు నీ పోటోసా అమ్మ కి వచ్చేవి వాటిని చూసి నువ్వు ఎలా ఉంటావో తెలుసుకున్నాను... ఆలా అమ్మ వాటిని బీరువాలో జాగ్రత్త చేసేది.. ఒకరోజు 3అత్తా ఫామిలీ మన ఇంటికి వచ్చింది.. అప్పుడు నేను కోమలిని చూసాను.. వెంటనే బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ అయ్యిపోయాం.. అది చూసిన 3అత్తా నన్ను ప్రశంసించింది... ఎందుకంటే కోమలి ఎవరితో కలవదు అని నాతొ తొందరగా కలిసిపోయింది అని ..

అమ్మ,3అత్తా మాట్లాడుకుంటుంటే నేను కోమలి మగాడికి వెళ్లి మాట్లాడుకుంటున్నాం... మేము బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ అయ్యిపోయాం.. ఇంటికి వెళ్తాడు 3అత్తా కోమలిని పిలిచింది.. కిందకి వెళ్లిన తరువాత కోమలి 3అత్తతో ఇక్కడే నాతో పాటు ఉంటాను అని చెప్పింది మొదట 3అత్తా వద్దు అన్న అమ్మ సర్ది చెప్పడంతో ఒప్పుకుంది.. అప్పటి నుండి మేము ఇద్దరం ఒకే గదిలో ఉండేవాళ్ళం.. ప్రతి విష్యం షేర్ చేసుకునే వాళ్ళం.. ఒకరోజు.. అమ్మ లేని టైంలో నేను వెళ్లి నీ ఫొటోస్ తీసుకుని వచ్చి నాగదిలో నేను కోమలి చూస్తున్నాం
నాకు తెలియదు కానీ ఆ ఫొటోస్ చూస్తుంటే కోమలి మొహంలో ఒక వెలుగు,సిగ్గు కనిపించాయి.. కానీ నాకు టైములో ఏమి అర్ధం కాలేదు..
తరువాత ఆ ఫొటోస్ ని బీరువాలో పెట్టేసాను..
అప్పటి నుండి కోమలి తనలో తానూ నవ్వుకుంటూ... సిగ్గుపడుతూ ఉండేది... అప్పుడప్పుడు నిద్రలో కూడా మాట్లాడేది... నాకు ఏమి అర్ధం అయ్యేది కాదు..
అది ఎంతో కాలం పట్టలేదు... నాకు తలవడానికి .... ఒక రోజు నిద్రలో మాటలు వినిపిస్తే లేచి చూసాను.. కోమలి అటు తిరిగి మాట్లాడుతుంది... అది దేన్నో చూస్తూ... అది ఏంటో అని తనకి తెలియకుండా చోశాను... మొదట షాక్ అయ్యిన... తరువాత నాకు అర్ధం కాలేదు... తెలుసుకుందాం అని నా నోటి నుండి మాటలు వచ్చేసాయి..
పల్లవి -అది.....అది....అది.... అన్నయ్య ఫోటో కదా.... నీకెక్కడది...???? గట్టిగా...
కోమలి- నేను గట్టిగా అరిచేసరికి భయపడిపోయి దాన్ని దాచేసి... భయం తో బిగ దీసుకుని పోయింది... చిన్నగా ఏడవడం మొదలుపెట్టింది..
అది చూసి నాకు జాలి వేసింది... తరువాత మెల్లగా సర్ది చెప్పాను ... తాను తేరుకుంది..
ప-సరే ఇప్పుడు చెప్పు.. అన్నయ ఫోటో నీదగ్గరకి ఎలా వచ్చింది.. రోజు ఏమి మాట్లాడతావ్?
ఇన్ని ప్రశ్నలు ఒకేసారి వచ్చేసరికి కోమలి భయపడింది... కానీ అందులో సిగ్గు కూడా ఉంది..

ప-మనం ఫ్రెండ్స్ కదా నాకు చెప్పవా... (తన భయాన్ని తగ్గిస్తూ)
కోమలి-అది..... అది... నాకు బావ అంటే ఇ...... ఇ ..... ష్టం... (తడబడుతూ)
ప-అలాగా.... నాకు..... అన్నయ్య అంటే ఇష్టం... అది... సరే.... ఆ ఫోటో ఎలా వచ్చింది?
కో-అది.... అది..... అప్పుడు మనం.... ఫొటోస్ చూసాం కదా.... అప్పుడు ఒకటి నేను దాచేసాను...
ప-అంటే దొంగతనం చేసావా??....
కో-లేదు...లేదు...... తీసుకున్నాను...
ప-ఏదైతే ఏంటి?.... సరే...
కో-పల్లవి ... ఇది ఎవ్వరికి చెప్పామకు...
ప-అలాగే...
ఆలా ఆ రోజు నుండి నా ముందే నీ ఫోటో చూస్తూ మాట్లాడేది... నాకు ఆలా చేయాలి అని పించి.. నేను ఒక ఫోటో తీసుకుని కోమలి కి తెలియకుండా తన మాటలు వింటూ... నీ ఫోటోని చూస్తూ ఉండేదాన్ని అప్పుడప్పు నేను కూడా అలానే చేసిదాన్ని ... వయసు పెరిగే కొద్దీ.. కోమలి మాటల్లో ఉన్న అర్ధం తెల్సింది... అది ఇష్టం కాదు ప్రేమ అని... అది కేవలం నీ ఫోటో చూసి పీకల్లోతు మునిగిపోయింది... ప్రేమలోకి.. ... తన మాటలు వింటూ.. నేను కూడా ఎప్పుడు పీకల్లోతు ప్రేమలోకి మునిగిపోయానో నాకే తెలియదు... నువ్వే నా లోకం,గమ్యం అని తెల్సుకున్న... కానీ అప్పుడు నాకు తెలియదు.. మన భందం నా ప్రేమకి అడ్డు అని.. అప్పటికే నేను చాలా దూరం వెళ్ళిపోయాను... నాలోనేను అవస్ధ పడుతూ.. తర్జనభర్జన పడేదాన్ని... అప్పుడు నువ్వు ఇంటికి వచ్చావు...
నిన్ను చూడగానే మా ఇద్దరకీ చెప్పలేనంత సంతోషం కలిగింది.. నేను అయితే అప్పటి వరుకు తికమక పడేదాన్ని అవి అన్ని పక్కన పెట్టి నిన్ను ప్రేమించడం మొదలుపెట్టాను...

నాకు తెలుసు కోమలి నిన్ను ప్రాణంలా ప్రేమిస్తుంది.. అని... నాకు దానిలో ఇబ్బంది లేదు... ఎందుకంటే నాకు మొదటనుండి తెలుసు కాబట్టి...
కానీ నువ్వు కరుణ ని ,మానసని పెళ్లి చేసుకుంటున్నావ్ అని తెలిసి తరువాత మా మౌన రోదన ఆ గదిలో ప్రతిదానికి తెలుసు... కోమలి పూర్తిగా నలిగిపోయింది... తానే కాదు నేను కూడా తాను బాగా సెన్సిటివ్ అందుకని... నేను జాగర్తగా తనని హేండిల్ చేసి తేరుకునేలా చేసాను... దాని ఫలితం కూడా కనిపించింది.. కానీ నేను తేరుకోలేక పోయాను... ఎక్కడి కోపం.... మమ్మల్ని కాకుండా వాళ్ళని చేసుకుంటున్నందుకు... అందుకే పెళ్ళిలో నామమాత్రానికి ఉన్నాను... పెళ్లి తరువాత నేను హాస్టల్ కి వెళ్ళిపోయాను..నీకు దూరంగా ఉండాలనో తెలియదు... నిన్ను దూరంగా పెట్టాలనో తెలియదు.. అమ్మ వారిస్తున్నా.. నేను ఎవ్వరితో మాట్లాడాం మానేసాను.. పూర్తిగా even కోమలితో కూడా... కానీ కోమలి అప్పుడప్పుడు నాకు ఫోన్ చేసేది.. తరువాత నీప్రమాదం గురించి కోమలి చెప్పింది.. నా ప్రేమ దక్కలేదు అనే కోపం ఉంది కానీ వాళ్ళు చనిపోవాలి అని ఎప్పుడు అనుకోలేదు...
ప్రేమలు ఓడిపోవడం వల్ల ఒకలాంటి మొండితనం వచ్చింది... ఆ మొండితనం వాళ్ళ ఆ తరువాత సిట్యువేషన్ హేండిల్ చేసాను... servive అయ్యాను...
ఆ తరువాత... నువ్వు రావడం అంత జరిగిపోయింది..
*నువ్వు ఇంట్లోనుండి ఎందుకు వెళ్లిపోయావ్ అది చెప్పు..

ప-అదే చెప్తున్నాను... కంగారు ఎందుకు... విను... నా దురదృష్టం ఏంటి అంటే.. నా మనసులో ఉన్నవాటిని డైరీలో అక్షర రూపం ఇచ్చాను... ఆ డైరె వదినకి (ధరణికి)దొరికింది.. అది చదివిన తరువాత మాకు పెద్ద గొడవ జరిగింది.. అని చెప్పడం కన్నా... నేను తిట్టాను... ఎందుకంటే.. ఒక అన్నని ప్రాణంకి పణంగా తన చెల్లి ప్రేమించింది.. అని ఆ అన్న భార్యకి తెలిస్తే... అంతకు మించిన ప్రళయం ఉండదు.. కానీ వదిన నా ప్రేమని అర్ధం చేసుకుంది.. ఆ ప్రేమని గెలవడానికి ఒక అవకాశం.... దారి ఇచ్చింది... అది ఏంటి అంటే... నీకు చెల్లిగా దూరం అయ్యి... భార్యాగా దెగ్గర అవ్వడం... దానికి పెద్ద మూల్యం చేయించాలిసి వచ్చింది.. అది ఏంటి అంటే..నాకు కొత్త పుట్టుక రావలి ... ఇక్కడ అందరు తెలిసిన నేను తెలియనట్టు ఉండాలి.. అందరకి నేను కొత్త మనిషిలా పరిచయం అవ్వాలి.. నాకు నా ప్రేమ ముఖ్యం.... అందుకోసం ఏమైనా చేస్తాను.. చేసాను.. అండ్ నేను ఇంటి నుండి బయటకి వెళ్లి వదిన చెప్పిన చోటకి వెళ్ళాను.. అక్కడ నాకు సర్జరీ చేసి కొత్త మొహం ఇచ్చారు.. ఓన్లీ మొహం మాత్రమే... మారింది.. తరువాత ఇక్కడకి వచ్చాను.. వదినకి చెల్లి అయ్యాను... నీకు మరదలు అయ్యాను... తొందర్లో...
*అక్కడితో ఆగు.... అది సరే కోమలి నన్ను ప్రేమించింది అన్న సంగతి అమ్మకి... చెప్పవా??
ప-అమ్మ???
*తడబడుతూ)అమ్మ....... ఏంటి....... అమ్మ?? ఆమె...ఆమె.... కి చెప్పవా??
ప-లేదు నీకు మాత్రమే చెప్పను...
*అందుకనేనా... కోమలిని ఎవరినైనా ప్రేమించావా అని అడిగితె ఎదో చెప్పబోయి ఆగిపోయింది..
ప-తాను తొందరగా బయటపడదు ..

*తాను నీకు సవతిగా వస్తే?
ప-దాన్ని నేను ఎప్పుడో ఒప్పుకున్నాను..
*సరే నువ్వు వేళ్ళు... తరువాత మాట్లాడతాను... జాగరత్త..
ప- సరే అని వెళ్ళిపోయింది..
*అమ్మకి పల్లవి ప్రేమ మాత్రమే తెలుసు .... కోమలి ప్రేమించింది అని తెలియాదు... కానీ కోమలిని నాకు భార్యగా ఎందుకు చేయాలి అనుకుంటుంది...? కోమలినే ఎందుకు? దీనిలో ఎదో తేడా ఉంది.. అది ఏంటో కనుక్కోవాలి...
ప్రవల్లిక వెళ్లినా కొద్దిసేపటికి అమ్మ లోపలికి వచ్చింది...
అమ్మ-మాట్లాడావా? తీరిందా డౌట్??
*అయినా చూస్తూ... చూస్తూ చెల్లితో పెళ్లి...... సంసారం... ఇబ్బందిగా ఉంది ఆలోచిస్తుంటే....

ఆ-అమ్మతో కాపురం చేస్తున్న నీకు చెల్లితో చేయడం కష్టమేమి కాదు...
*అంటే??
ఆ-అంటే... తల్లిని దెంగవాడికి... కూతురుని దెంగడం అంత కష్టమేమి కాదు అని చెప్తున్నా...
*ఇంట పచ్చిగా ఆన్సర్ వచ్చిడ్డి అని ఊహించలేదు)అలాగే.... అలాగే.... నా తిప్పలు నేను పడతాను... అవును... మధ్యలోకి కోమలి ఎందుకు వచ్చింది..??
ఆ- వచ్చింది కాదు... తాను ఎప్పుడు ఇక్కడే ఉంది...
*కోమలితో పెళ్లి ....అందులో ఇంటెన్షన్ నాకు అర్ధం కావడం లేదు... దీనికి నువ్వు చెపాల్సిన దానికి రేలషన్ ఉందా?
ఆ-ఉంది.. చూపు తప్పించుకుంటూ..
*ఇంకా ఈ ముసుగులో గుద్దులాట వద్దు నాకు తెలియాలి... నువ్వు చెప్పాలి... అంతే ప్రతి సరి మాట దాటేస్తున్నావ్... (కొద్దిగా కోపంగా)
ఆ-నిజమే కానీ... ఈ సారి మాట దాటను వాళ్ళ పెళ్లి అయ్యి 16రోజుల పండగ తరువాత చెపుతాను ... మాట ఇస్తున్నాను...


​
Next page: Update 75
Previous page: Update 73