Update 05
అత్తారింటికి దారేది…
స్నేహితురాలితో మ్యాట్నీ సినిమాకి వెళ్దాం అని రెడీ అయ్యి ఇంటికి తాళం వేసిన అర్చనకి గేటు బయట ఒక DCM కనబడింది… అందులోంచి ఇద్దరు ముగ్గురు కూలీలు సామాన్లు దించుతూ కనబడ్డారు… పక్క వాటాలోకి ఎవరో వస్తున్నట్టున్నారు అనుకొని ఒకసారి వాళ్ళని పలకరిద్దామనుకుంది… కానీ కూలీలు తప్ప ఎవరూ కనిపించలేదు… అప్పటికే ఆలస్యం అవడంతో వచ్చాక పలకరించొచ్చులే అనుకుని హడావిడిగా వెళ్ళిపోయింది… సాయంత్రం ఇంటికి తిరిగి వచ్చి తాళం తియ్యబోతూ పక్క వాటాలోకి కొత్త వాళ్ళు వచ్చిన సంగతి గుర్తొచ్చి ఆ ఇంట్లోకి వెళ్ళింది…. లోపల ఒకతను సామాన్లు సర్దుతూ కనబడ్డాడు…. అర్చన రావడం చూసి ప్రశ్నార్థకంగా మొహం పెట్టాడు… అది గమనించిన అర్చన “హెలో అండీ నా పేరు అర్చన మీ పక్క వాటాలో అద్దెకు ఉంటాను” అంది అతన్ని గమనిస్తూ…. ఆరు అడుగులు ఉండొచ్చు అనుకుంది అతని హైట్ చూసి… జుట్టు రింగులు తిరిగి ఉంది… ఛాతీ విశాలంగా ఉంది… ఆజానుబాహుడు అనుకుంటూ ఉండగా… అతను “హెలో అండీ” అంటూ పలకరించాడు…
“మీ పేరు” అడిగింది అర్చన…
“ఆనంద్”
“మీ ఆవిడెక్కడా… కనిపించట్లేదు”
“మా అత్తారింట్లో ఉందండి”
“అవునా...ఏ ఊరు”
“తెలీదండీ…”
“అదేంటీ.. తెలియక పోవడం!!?”
“వెతుక్కుoటున్నానండి”
“వెతుక్కోవడమెందుకు”
“ఎందుకంటే నాకింకా పెళ్లి కాలేదండీ… “అత్తారింటికి దారేదీ” అని వెతుక్కుంటున్నానండి”
అతని సమాధానం విని పొట్ట చెక్కలయ్యేలా నవ్వింది అర్చన…
ఆమె నవ్వుతుంటే పరిశీలనగా ఆమె వైపు చూసాడు ఆనంద్…
“రంగు తమన్నాది… కళ్ళు కాజల్ వి, ముక్కు అనుష్కది, బుగ్గలు రకుల్ ప్రీత్ సింగ్ వి, పెదాలు ‘రశ్మిక’వి, సళ్ళు నిత్యా మీనన్ కన్నా పెద్దగా ఉన్నట్టున్నాయి, నడుము ఇలియానాదే మరి వెనకెత్తులు కూడా ఇలియానావో కావో కనబడట్లేదు” అనుకుంటూ ఉండగా అర్చన అతన్ని గమనించింది…
“ఏంటి అలా చూస్తున్నారు” అడిగింది…
ఆనంద్ తడబడి… “ఏం లేదండీ…. మీరు నవ్వుతుంటే చాలా బాగున్నారు…” అన్నాడు…
“మీరు కథలు బాగా అల్లుతారనుకుంటా…”
“అయ్యో… ఇప్పుడు నేనేం కథ అల్లలేదండీ…. నిజమే చెప్తున్నా…”
“ఇందాక అల్లలేదు?… అత్తారింటి గురించి…”
“అదేదో తమాషాకి…”
“సరే గానీ ఇంకా సర్దుతూనే ఉన్నారు… ఏమైనా వండుకున్నారా….”
“ఇంకా లేదండీ… .”
“ఈ పూటకి ఏం వండకండి… మా ఇంట్లో భోంచేద్దురు గానీ…”
“అయ్యో మీకెందుకండీ శ్రమ…”
“ఇందులో శ్రమేముందండీ…. ఎలాగూ నాకోసం వండుకుంటాగా కాసిన్ని బియ్యం ఎక్కువేస్తే సరి… ఇరుగు పొరుగు అన్నాక ఆ మాత్రం సహాయం చేసుకోకపోతే ఎలా…. ఆ మాటకొస్తే నాకేదైనా అవసరం ఉంటే మీరు సహాయం చేయరూ…”
“తప్పకుండా చేస్తానండీ…”
“అందుకే ఇంకేం మాట్లాడకుండా ఎనిమిదింటికల్లా మా వాటాలోకి రండి… ఆలోపు నేను వంట చేస్తాను” అంటూ వెనుదిరిగింది అర్చన
“బాక్ కూడా ఇలియానానే” మెల్లిగా మనసులో అనుకుంటూనే బయటకు అనేసాడు ఆనంద్…
అతను మెల్లిగా అన్నా ఆ మాటలు అర్చన చెవిలో పడనే పడ్డాయి….
తనకి అలాంటి మాటలు వినడం కొత్త కాదు కాబట్టి నవ్వుకుంటూ తన వాటాలోకి వెళ్ళిపోయింది అర్చన..
******
అర్చన వయసు 26, పెళ్లయి నాలుగేళ్ళయింది… రెండేళ్ల కింద భర్త దుబాయ్ వెళ్లడంతో ఒంటరిగా ఉంటుంది…. ఇంతకు ముందు పక్క వాటాలో ఉన్న కమలతో అర్చనకి మంచి స్నేహం ఉండేది… వాళ్ళు ఖాళీ చేసిన తర్వాత మూడు నెలలుగా ఆ వాటా ఖాళీగా ఉండడంతో అర్చనకి ఏమీ తోచడం లేదు..
ఏడున్నర కల్లా వంట చేసింది అర్చన…. చిరాగ్గా అనిపిస్తుందని స్నానం చేద్దామని వెళ్ళింది… ఒంటిమీద బట్టలు అన్నీ విప్పేసి ఒకసారి తనను తాను చూసుకుంది…. ఎంతందంగా ఉన్నావే అని తనను తానే మెచ్చుకుంటూ స్నానం ముగించి టవల్ కట్టుకుని బయటకు వచ్చింది… అద్దం ముందు నిలబడి టవల్ విప్పేసి మరొకసారి తన అందాలను తానే చూసుకుని మురిసిపోయింది… ఇన్ని అందాలు అడవికాచిన వెన్నెలలా వృధా అవుతున్నాయని నిట్టూర్పు విడిచింది…
ఇంతలో “ఏమండీ ఉన్నారా” అంటూ ఆనంద్ పిలుపు వినబడడంతో “ఆ వస్తున్నా ఒక్క నిమిషం కూచోండి…” అంటూ కేకేసి గబగబా బట్టలు కట్టుకుని బయటకు వచ్చింది అర్చన…. సోఫాలో కూర్చుని స్వాతి మ్యాగజైన్ చూస్తున్నాడు ఆనంద్… టీపాయ్ మీద మరికొన్ని మ్యాగజైన్స్ ఉన్నాయి… వాటిల్లో తాను ఉదయం చదివిన బూతుకథల మ్యాగజైన్ పైనే కనబడుతుంది…. దాన్ని ఆనంద్ చూసాడా ఏంటి అని కంగారు పడుతూ వేగంగా వచ్చి పైన ఉన్న పుస్తకాన్ని తీసి అడుగున పెట్టింది అర్చన… హడావిడిగా వచ్చి వంగి సర్దుతుంటే పైట జారిపోయింది… ఇందాక తొందర్లో పిన్ పెట్టుకోలేదు అర్చన… బ్రా కూడా వేయకపోవడంతో లొనెక్ జాకెట్ లో నుండి ఆమె కలశాలు మచ్చికలతో సహా ఆనంద్ కి దర్శనం ఇచ్చాయి… కంగారుగా బుక్స్ సర్ది తలెత్తిన అర్చన ఆనంద్ నోరెళ్ళబెట్టి తనవైపే చూస్తుండడం గమనించి చటుక్కున లేచి పైట సర్దుకుంది… ఆనంద్ తలకిందికి దించేసుకున్నాడు… అర్చన సిగ్గు పడుతూ మీరెళ్లి డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర కూర్చోండి నేను భోజనం తెస్తాను అంటూ కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది… వెళ్తుంటే ఆనంద్ చూపులు తన వెనకే ఫాలో కావడం అర్చనకి తెలుస్తోంది… ఇందాక “బ్యాక్ ఇలియానాదే” అన్న ఆనంద్ మాటలు గుర్తొచ్చి ఆమె తొడల మధ్య చెమ్మగిల్లింది… కిచెన్ లోకి వెళ్లేంతవరకు ఆమె గుండె వేగంగా కొట్టుకుంటూనే ఉంది… తన పైట జారినప్పుడు ఆనంద్ కళ్ళల్లో కోరిక స్పష్టంగా కనిపెట్టింది తను…. చాలా రోజులుగా భర్తకి దూరంగా ఉన్న కారణంగా ఆమె మనసు కట్టు తపుతున్నట్టనిపించింది… “కంట్రోల్ అర్చనా కంట్రోల్” అనుకుంటూ… పైట మళ్లీ జారకుండా ఉండాలని వెనకనుండి తీసి చీరలో దోపుకుంది… పాత్రలు తీసుకుని వస్తుంటే ఆనంద్ మళ్లీ తననే చూస్తుండడం ఆ కళ్లలో ఏదో మెరుపుండడం అర్చన గమనించింది…
మళ్లీ కిచెన్ లోకి వెళ్లి ఆనంద్ ఏమి చూసి ఉంటాడా అని తనను తాను పరిశీలించుకుంది అర్చన… చీర కొంగుని దోపడం వల్ల తన సన్నని నడుము బొడ్డుతో సహా కనబడుతుంది… చీ చీ అనుకుంటూ కొంగుని తిరిగి మాములుగా వేసుకుని జారకుండా చూసుకుంటే సరి అనుకుని పెరుగు గిన్నె తీసుకుని మళ్లీ వచ్చింది… ఈ సారి ఆనంద్ మొహంలో నిరాశ చూసి “సక్సెస్” అనుకుంటూ నవ్వుకుంది అర్చన…
ఎందుకైనా మంచిదని వడ్డించేటప్పుడు ఆనంద్ పక్కనే నిలబడి వడ్డించింది అర్చన… ఫ్యాన్ గాలికి చీర రెపరెపలాడుతూ నడుమూ, బొడ్డు కనబడుతున్నాయి…
అతని చూపు ఇంకాస్త కిందికి దిగింది… కాళ్ళ మధ్య చీర కాస్త లోపలికి వెళ్లింది .. “ఇక్కడే ఉంటుంది అసలు గని… త్రికోణాకారంలో ఉన్న ఆ గని కోసమే ప్రపంచ వ్యాప్తంగా ఎన్నో యుద్ధాలు జరిగాయి” అనుకున్నాడు ఆనంద్…
“తిని ఎలా ఉన్నాయో చెప్పండి” అంది అర్చన…
“మీరు కూడా వడ్డించుకోండి…”
“మీరు తినండి, నేను తర్వాత తింటాను…”
“ఫర్వాలేదు కూర్చోండి ఇద్దరమే కదా ఉన్నది… అన్నీ ఇక్కడే ఉన్నాయి కదా” అన్నాడు..
సరే అని ఆనంద్ కి ఎదురుగా కూర్చుంది అర్చన…
ప్లేట్ పెట్టుకుని అన్నీ ఆనంద్ వైపే ఉండడంతో వాటిని అందుకునేందుకై లేచి ముందుకు వంగింది… అంతే పైట మళ్లీ జారడం అర్చన తెలుసుకొని సర్దుకునే లోపలే ఆనంద్ కళ్ళు మెరవడం జరిగిపోయింది… ఆనంద్ ని పాత్రలన్నీ తనవైపు జరపని చెప్పి వడ్డించుకుని సిగ్గుపడుతూ తింటుంది… ఆనంద్ మళ్లీ అవకాశం వస్తుందేమో అని ఆశగా చూస్తున్నాడు… కానీ అర్చన మళ్లీ ఆ అవకాశం ఇవ్వలేదు…
భోజనం చేశాక “ఇక నేను వెళ్తానండీ” అన్నాడు ఆనంద్…
“అయ్యో కూర్చోండి కాసేపు… వెళ్లి మాత్రం ఏం చేస్తారు…” అంది అర్చన…
ఇద్దరూ ఎదురెదురుగా కూర్చున్నారు…
“ మీ వారేం చేస్తుంటారు”
“ఆయన దుబాయిలో సంపాదిస్తున్నాడు…”
“మిమ్మల్ని ఇక్కడ ఒంటరిగా వదిలేసి ఎలా వెళ్లాడు…”
“నన్ను వంటరిగా వదిలి వెళ్లకూడదు అందరికీ అనిపిస్తుంది… ఒక్క ఆయనకి తప్ప… ఏం చేస్తాం అంతా విధిరాత” అంది అర్చన నిస్పృహతో….
ఆనంద్ కి ఎలాగో అనిపించింది.. వెంటనే టాపిక్ మార్చేసాడు… ఇద్దరూ సినిమాల గురించి, రాజకీయం గురించి చాలా సేపు మాట్లాడుకున్నారు…
ఎంతసేపు మాట్లాడినా వాళ్ళకి ఇంకా ఏదో మాట్లాడాలని అనిపిస్తుంది…
ఎప్పుడు జారుతుందా అని ఆనంద్ ఆశగా ఆమె ఎద వైపే చూస్తున్నాడు… అది అర్చనకి తెలుస్తోంది… మాట్లాడుతూనే ఆమె పైట తీసి మళ్లీ వేసుకుంటుంది… ఆ ఒక్క క్షణంలో ఆనంద్ స్కాన్ చేస్తున్నాడు… అర్చనకి ఇదంతా బాగనిపిస్తుంది… ఆనంద్ అలా చూపులకే పరిమితం కాకుండా ఏదైనా చేస్తే బాగుండనిపిస్తుంది…. ఆనంద్ కి కూడా ఏదైనా చెయ్యాలని అనిపిస్తుంది కానీ వచ్చిన మొదటి రోజే అడ్వాన్స్ అవ్వడానికి ధైర్యం సరిపోవడం లేదు… ట్రై చేస్తే అర్చన ఈజీ గా పడిపోతుందని అతనికి అర్థం అవుతుంది ...
“మీ హాబీస్ ఏంటి …” అని అడిగాడు ఆనంద్ …
“ రీడింగ్… చదవడం నాకు చాలా ఇష్టం… పుస్తకాల పురుగు అంటుంటారు అందరూ నన్ను… మరి మీ హాబీస్….”
“నాక్కూడా పుస్తకాలంటే బాగా ఇష్టం… ఏ పుస్తకాలు ఎక్కువగా చదువుతారు మీరు….”
“నవలలు… ఇంకా కథలు…. మరి మీరు…”
“నేను కూడా కథలు బాగా చదువుతాను … కాకపోతే మీరిందాక దాచేసారే ‘ఆ’ కథల పుస్తకాలు ఎక్కువగా చదువుతాను..”
“ఓహ్ చూసారా మీరు దాన్నీ… అదీ… అదీ…” నసిగింది అర్చన సిగ్గుగా…
“అరే అలా సిగ్గుపడతారేంటండీ… అందులో ఏ తప్పూ లేదు… నా దగ్గర బోలెడు కలెక్షన్స్ ఉన్నాయి… మీకు కావాలంటే ఇస్తాను… మీ దగ్గరున్నవీ నాకు ఇవ్వండి…”
“అలాగే” అంది అర్చన సిగ్గుపడుతూ…
ఆనంద్ కి ఇక ఏం మాట్లాడాలో తెలియలేదు…
“ఇక వెళ్ళొస్తానండీ” అంటూ లేచాడు…
“అయ్యో అప్పుడేనా కాసేపు కూర్చొండీ వెళ్లి మాత్రం ఏం చేస్తారూ..” అంటూ తానూ లేచి నిలబడింది అర్చన …
“పడుకోవాలీ….” అన్నాడు ఆనంద్ ఆమె వైపు చూస్తూ..
ఆమె లేస్తుంటే...పైట సగం స్తానభ్రంశం చెంది ఆమె ఒక రొమ్ము బయటకు కనబడుతుంది…ఆనంద్ దాన్నే చూస్తున్నాడు.. అర్చన అది గమనించినా కూడా సరి చేసుకోలేదు… ఆనంద్ స్టెప్ తీసుకుంటాడేమో అని ఇంతసేపు ఎదురు చూసింది… ఇక లాభం లేదు… తానే ముందుకు కదలాలి అనుకుంది…
“ఇక్కడే పడుకొండి… అక్కడైన ఒక్కరేగా” అంటూ ముందుకు జరిగింది… పైట మరింత జరిగి లోయ క్లియర్ గా కనిపిస్తుంది….
“యూ మీన్…” అంటూ నసిగాడు ఆనంద్…
“యెస్ ఐ మీన్” అంటూ మరింత దగ్గరగా జరిగింది అర్చన…
పైట పూర్తిగా జారిపోయి ఆమె వక్షస్థలం అతని ఛాతీని అనుకుంది…
ఆనంద్ ఇక ఆగలేదు… ఆమె నడుము చుట్టూ చేయివేసి తనకేసి లాక్కుంటూ ఆమె పెదవుల్ని తన పెదవులతో లాక్ చేసాడు…అర్చన అతని మెడ చుట్టూ చేతులు వేసి అతని ముద్దును ఆస్వాదిస్తుంది… ఒక చేయిని ఆమె వెనకెత్తులపై వేసి కసిగా పిసుకుతూ మరో చేత్తో నడుముని బిగించాడు ఆనంద్… క్రమేపీ అతని ఫోర్స్ పెరగడంతో ఊపిరి తీసుకోవడం కూడా కష్టంగా మారింది అర్చనకి.. ఒక ఐదు నిమిషాల పాటు ఆనంద్ ఆమెని ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసి వదిలాడు…
ఏంటా మోటు సరసం అంటూ బెడ్రూం కి వెల్దామా అని అడిగింది అర్చన…. ఆమె అడగడమే ఆలస్యం అమాంతంగా ఆమెని చేతుల్లోకి ఎత్తుకుని బెడ్రూం వైపుకి నడిచాడు ఆనంద్…
అలాగే ఆమెను తీసుకెళ్లి బెడ్ మీద పడుకోబెట్టాడు…
బెడ్రూం ని పరికించి చూసి
“waw సూపర్ ఉంది మీ బెడ్రూం… ప్రతిరాత్రీ ఒక వసంతమే అనుకుంటా మీకు” అన్నాడు…
“హ్మ్మ్…. ప్రతీ రాత్రీ ఒక వసంతం కాదు… ప్రతి వసంతానికీ ఒక రాత్రి…” అంది అర్చన నిట్టూరుస్తూ…
“ఎందుకలా ..”
“ఎందుకేంటి నా సుఖం డబ్బులోనే ఉందని నా మొగుడు దుబాయ్ పొయ్యాడు… నువ్వేమో ప్రశ్నలు వేస్తూ టైం వేస్ట్ చేస్తున్నావ్ …” అంది అర్చన కొంటెగా….
“అమ్మనీఅమ్మ ఎంత మాట” అంటూ అర్చన మీద పడ్డాడు ఆనంద్… పెదాలని పెదాలతో మూసేసి రెండు సళ్ళనీ కసిదీరా పిసకసాగాడు…. ఉమ్మ్ ఉమ్మ్ అంటూ గిజుకుంటూనే ఎంజాయ్ చేస్తుంది అర్చన… ఒక చేత్తో కుచ్చిళ్ళు పట్టి లాగేసాడు ఆనంద్… పిన్స్ ఏవీ లేకపోవడంతో. ఒక్క సారికే చీర మొత్తం అతని చేతుల్లోకి వచ్చేసింది… తానేమీ తక్కువ కాను అన్నట్టు అతని లుంగీని లాగేసింది అర్చన…
జాకెట్ లో నుండి తన్నుకొస్తున్న ఆమె సళ్ళని నాలుకతో రాస్తూ… రెండు చేతుల్తో బ్లౌస్ ని పట్టి లాగాడు… హుక్స్ అన్నీ ఫట్టున తెగిపోయి గోడకు కొట్టిన రబ్బరు బంతుల్లా ఆమె పాలిండ్లు ఊగుతూ బయట పడ్డాయి… వెంటనే ఒక దాన్ని నోట్లోకి తీసుకుని మరోదాన్ని చేత్తో కసిగా నలిపాడు ఆనంద్…. “మెల్లిగా అంత తొందరెందుకు… నేనేం పారిపోను లే…” అంది అర్చన…
“ ఇందాక టైం వేస్ట్ చేస్తున్నా అన్నావ్ గా…”
“అందుకని ఇలాగా…. మెల్లిగా బాబూ..”
సరే అంటూనే… మరో రొమ్ముని నోట్లోకి తీసుకొని చీకసాగాడు ఆనంద్…
మాటకి మెల్లిగా అని అంది కానీ ఆనంద్ అలా రఫ్ గా చేస్తుంటే సమ్మగా ఉంది అర్చనకి…
ఆనంద్ చేష్టలని బాగా ఎంజాయ్ చేస్తుంది…
కాసేపు సళ్ళతో ఆడుకొని కిందికి జరిగాడు ఆనంద్.. బొద్దు మీద ముద్దు పెట్టి “ఎంతలా రెచ్చగొట్టావే నన్ను” అంటూ బొడ్డులో నాలుక జొనిపాడు…. చుట్టూరా నాలుకను తిప్పుతుంటే తమకంతో అర్చన మెలికలు తిరిగిపోసాగింది … బోడ్డు చుట్టూ నాకుతూనే ఒక చేత్తో లంగా బొందుని లాగేసాడు ఆనంద్… అర్చన నడుమును పైకెత్తి సహకారం అందించించడంతో ఆనంద్ సులభంగా లంగాను లాగేసాడు… తెల్లగా మెరిసిపోతున్న కాళ్ళ మధ్య దట్టంగా అడవిలా పెరిగింది ఫ్యూబిక్ హెయిర్ … కాళ్ళ మధ్యకి చేరి చేతుల్తో వెంట్రుకలని జరుపుతూ వెతుకుతున్నాడు ఆనంద్… అర్చన నవ్వుకుంటూ కొద్దిగా కాళ్ళని విడదీసింది … సన్నటి చీలిక దర్శనం ఇచ్చింది ఆనంద్ కి… సుతారంగా వేలితో చీలిక మీద రాసాడు…
“స్స్స్స్స్...... అంటూ మరింతగా కాళ్ళను విడదీసింది అర్చన … ఈ సారి వంగి చీలికలో నాలుకతో రాసాడు ఆనంద్… “అబ్బా…. చంపేస్తున్నావ్ రా…” అంటూ మెలికలు తిరిగి పోతుంది అర్చన …
ఆనంద్ చీలిక గుండా మరింత లోపలి నాలుకను దూర్చి పైకి కిందికి రాస్తున్నాడు… అర్చనకు తమకం పెరిగిపోతుంది… గట్టిగా మూలుగుతూ ఆనంద్ తలని తన మొత్తకేసి వత్తుకుంటుంది… ఆనంద్ మరింతగా విజృంభించి నాకుతున్నాడు… కాసేపటికి “ఇంక ఆగలేను బాబూ పైకి రా” అంటూ అతని జుట్టు పట్టుకుని పైకి లాక్కుంది అర్చన …
ఆనంద్ ఆమె పైకి చేరుకున్నాడు… తిరిగి ఆమె పెదాలని అందుకుని నోట్లోకి నాలుక జొనిపాడు… రెండు చేతులతో ఆమె సళ్ళని కసపిసా నలుపుతున్నాడు. ఉక్కిబిక్కిరి అయిపొయింది అర్చన .. ఆనంద్ ఇప్పుడప్పుడే అసలు మొదలు పెట్టేలా అనిపించలేదు ఆమెకి… తనకేమో తొందరగా ఉంది.. ఇంకా ఆగలేక తన కాళ్లతో ఆనంద్ అండర్వేర్ని లాగేసింది అర్చన… ఊగుతూ బయట పడ్డ అతని ఆయుధాన్ని పట్ట్టుకుంది… అప్పుడే కొలిమిలో నుండి తీసిన ఉక్కు కడ్డీలా కాలిపోతుంది అది.. కాళ్ళు వెడల్పు చేసి తన నిలువు పెదాలపై నిలువుగా రాసుకుంది… చీలికలో రుద్దుకుంటూనే … “ఉమ్మ్..” అంటూ నడుమును పైకి లేపింది… సగానికి పైగా ఆనంద్ దండం ఆమెలోకి దిగిపోయింది… ఆనంద్ కి ఆమె ఆరాటం అర్థం అయ్యింది… ఫోర్స్ గా తన నడుమును కిందికి దించాడు.. ఇద్దరి మొత్తలు గుద్దుకుని బెడ్ మీద పడ్డాయి …. అమ్మా మెల్లిగా… అంటూ అరిచింది అర్చన… అవేమీ పట్టని ఆనంద్ వేగంగా పొడవడం మొదలు పెట్టాడు… అర్చనకి హాయిగా ఉంది.. “ఆహా ఏమి దున్నుతున్నావురా బాబూ … ఇవ్వాళే శోభనం జరుగుతున్నట్టు ఉంది నాకు ..” అంది అర్చన ఎదురొత్తులు ఇస్తూ …
“మనకు ఇవ్వాళేగా … “ అన్నాడు ఆనంద్ …
“అబ్బో మాటకారివే..” అంది అర్చన…
“ పోటుగాన్ని కూడా…” అన్నాడు ఆనంద్ ఇంకా గట్టిగా పొడుస్తూ…
“తెలుస్తూనే ఉందిలే ….“అబ్బా.. పొడువు ఇంకా పొడువు.. .. ఆహా అదీ …ఆ.. పొడువ్ అలాగే పొడువ్… ఇవ్వాళ నాది చిరిగిపోయినా సరే… ఆపకు … ఆ ఆ… అలాగే.. ఇంకా.. ఇంకా.. ” అంటూ అర్చన అరుస్తుంటే ఇంకా కసి రేగి వేగం పెంచాడు ఆనంద్…
అలా పది నిమిషాల తర్వాత ఇద్దరూ ఒకేసారి కార్చేసుకున్నారు…
కాసేపయ్యాక
“నిన్ను కట్టుకోబోయేది ఎవ్వతో గాని… అదృష్టవంతురాలు … బాగా సుఖపడుతుంది….” అంది అర్చన..
“ ఇప్పుడు నీకూ దక్కిందిగా ఆ అదృష్టం … కుళ్ళు ఎందుకు…”
“ అవుననుకో… అయినా నాకెన్నాల్లు ఆ అదృష్టం… నీకు అత్తారింటికి దారి దొరికేదాకే కదా… “ అంది అర్చన నిట్టూరుస్తూ …
“నీ మొగుడు తిరిగి వచ్చేదాకా నేను అత్తారింటిని వెతకనులే…”
“నిజంగానా …”
“అవును నిజమే… తేరగా ఇంత అందాల బొమ్మ దొరికాక … నాకు అప్పుడే తొందరేముంది..”
“అబ్బా ఎంత మంచి మాట చెప్పావ్…” అంటూ ఆనంద్ మీదికి ఎక్కింది అర్చన… రెండో రౌండ్ కి నాంది పలుకుతూ …
