Chapter 14


పక్కనుండి విహారిక "ఒసేయ్ .. వాడు నీ కాలు పట్టుకోవడం కాదె .. నీ పాదం పిసికేస్తాడు .. బాగుంటది .. చేయించుకో .. మసాజ్ " , అని అనేసరికి .. అనన్య సిగ్గుపడుతూ కాలు ముందుకు జరిపితే .. మల్లి పోస్ట్ ఆఫీస్ .. ఇక ఆపుకోవడం దేనికని పట్టించుకోడు .. అదేమీ కావాలని చూపించడం లేదు .. అలాంటప్పుడు నేను కూడా కావాలని చూడకూడదు .. అనన్య పాదం చేతిలోకి తీసుకుని ఒక నిమషం మసాజ్ చేసి .. పక్కనే ఉన్న కాళ్ళ గజ్జెల్ని తొడుగుతాడు .. ప్రేమతో ముద్దు పెడతాడు .. దాని పాదం పైకి లేపి . కాళ్ళ గజ్జల మీద .. ఎదురుగా ఊరిస్తున్న తొడల మధ్య అందాలు .. వాటిని మించిన కైపుగా చూస్తున్న అనన్య చూపులు .. ముద్దు ఎక్కడ పెట్టినా అమ్మాయిలకి స్పెషల్ సంకేతాలు పంపినట్టే

పాదాన్ని వదలకుండా .. నిమురుతూ .. ఒక్కొక్క వేలిని మెటికలు విరుస్తుంటే .. దానికి హాయ్ గా ఉంది .. బావ ఎంత కేర్ తీసుకుని ప్రేమగా చేస్తుంటే కాదనలేక పోతుంది .. పాదాల తో ప్రేమ .. పిక్కల మీద మసాజ్ .. అనన్య వెనక్కి లాక్కుని "వద్దు బావా .. ఇక చాలు .. ఎంతయినా అక్క మొగుడివి .. రేపో ఎల్లుండో .. హద్దుల్లో ఉండడమే ముద్దు " , అని అంటుంటే .. వాడు "అంటే నువ్వు మాత్రం ముద్దులు పెట్టుకోవచ్చు .. బావ మీద పడి .. నేను మాత్రం నా మరదలి కాళ్ళు పట్టుకోకూడదా ?" , అని అనేసరికి .. విస్తు పోద్ది .. అనన్య .. విహారిక కూడా .. ఆనంద్ అడ్వాన్స్ అవడం విచిత్రంగా ఉంది వాళ్ళకి

"అనన్యా .. సారీ .. నువ్వు నాకు ముద్దులు పెట్టింది కామంతో కాదు .. కసితో కాదు ... ఆ టైం లో ఉన్న ఎమోషన్ తో .. మర్చిపోయిన నాన్నని గుర్తుకు చేసానని .. నీ ముద్దులో అర్థముంది .. కానీ నా చూపులో .. నా చేతల్లో .. దురుద్దేశ్యం ఉంది .. అందమైన ఆడపిల్ల .. అమాయకపు ఆడపిల్ల .. వయసులో ఉన్న ఆడపిల్ల .. తెలివైన ఆడపిల్ల .. ఎదురుగా ఉన్న నిన్ను ఎక్కడెక్కడో చూసా .. తప్పు నాదే .. సారీ " , అని అనేసరికి .. అనన్య ఒక్కసారిగా తేరుకుని .. కాళ్ళు వెనక్కి లాక్కుని .. గౌన్ సరిజేసుకుని కూర్చుని .. "సారీ బావా .. తప్పు నాదే .. నా హద్దులు దాటి ప్రవర్తించా .. ఆడపిల్లనని మర్చిపోయా .. ఆనంద ఘడియల్లో .. నీ ప్రేమ లో మునిగిపోయినప్పుడు .. ఎంతైనా ఆడపిల్లని .. జాగ్రత్తగా ఉండాలి నేను " , అని అంటది

పక్కనున్న విహారిక "ఏంటే ఆడపిల్ల .. మనకు మాత్రం ఉండవా ఫిలింగ్స్ .. బావ ప్రేమగా కాలి గజ్జెలు కొంటె కట్టమని అడగడం తప్పా .. అలిసిపోయిన పాదాలకు ప్రేమతో బావ మర్దన చేయడం తప్పా .. నీకిష్టమైన గౌన్ వేసుకోవడం తప్పా .. తప్పు మన చూపుల్లో లేదే .. మన మనసులో ఉంటది .. చూడడం తప్పు కాదు .. చూపించడం తప్పు కాదు .. అనుభవించడం తప్పు .. ఒకరి పెర్మిషన్ లేకుండా ముట్టుకోవడం తప్పు .. ఆడా .. మగా ... దేవుడు సృష్టించిన మనుషులు .. ఒకరికి మొడ్డ ఇచ్చాడు .. ఇంకొకరికి పూకు ఇచ్చాడు .. మనుషులం .. మనమే వీటికి ఎక్కువ ఇంపోర్టన్స్ ఇచ్చి బట్టలు వేసుకుని కప్పుకుని .. మనలో లేని ఫీలింగ్స్ పుట్టించుకుంటున్నాం .. ఆడది ఇలాంటి బట్టలు వేసుకోకూడదు అని చెప్పడానికి మనమెవవరం ?

అనన్య కాళ్ళ మధ్య అందాలని చూసి వాడు అనన్య కి కాళ్ళ గజ్జెలు తేలేదు .. అనన్య గౌన్ ని చూసుకుంటూ బావ ఇస్తున్న ప్రేమని ఆస్వాదించకుండా ఉండాలా ? బావ ప్రేమ ముఖ్యమా .. తన గౌన్ ముఖ్యమా .. నిజానికి ఆనంద్ కి అలాంటి ఉద్దేశ్యమే ఉంటె .. అది పది గౌనులు వేసుకున్నా వాడి దుర్బుద్ధిని ఆపలేవు .. మనకి కావాల్సింది నమ్మకం .. ప్రేమ .. అంతేకాని అనుమానం కాదు .. అసలు బావ వొంకరగా చూస్తాడనుకుంటె అనన్య అలాంటి గౌన్ ఎందుకు వేసుకుంటది ? ఇదంతా ట్రాష్ ..

అనన్యా .. నువ్వు నీ హద్దులు ఏంటో తెలుసు నీకు .. పచ్చిగా చెప్పాలంటే .. బావ మొడ్డ నీ పూకులోకి దూరనంత కాలం .. ఏదీ తప్పు కాదు .. చూస్తేనే తప్పంటే ఎలా .. అసలు ఏమి చూపించకుండానే .. "

అందరికి అర్ధమయ్యింది .. విహారిక క్లారిటీ తో ఉంది .. ఇక ఇలాంటి చిన్న చిన్న విషయాలని పట్టించుకోకూడదు .. అనన్య ని దగ్గరకు లాక్కుని తల మీద ముద్దు పెట్టి .. విహారిక ని కూడా రెండో సైడ్ లాక్కుని హత్తుకుంటాడు .. ముగ్గురూ హ్యాపీ గా ఉంటారు ..

డిన్నర్ చేయాలన్న కోరిక లేదు .. ఆకలి కూడా లేదు .. ముగ్గురి కళ్ళల్లో అదే భావన ..

"పెద్దగా ఆకలి లేదే .. ఎటూ రెండు యాపిల్స్ , రెండు మాంగోస్ ఉన్నాయి .. వాటితో సరిపెట్టుకుంటా " , అని ఆనంద్ అనేసరికి .. విహారిక నవ్వుతూ "హ హ .. నాకొక బనానా , రెండు సపోటా " , అని అంటది .. "అంటే నాకు పస్తులేనా " , అని అనన్య అనేసరికి .. వాడు "ఎందుకె .. అక్క దగ్గర డెజర్ట్ ఉందిగా .. దాంతో సరిపెట్టుకో .. లేదంటే నేను తినేస్తా " , అని అంటాడు .. అందరు సంతోషంగా లేసి కిచెన్ లో ఉన్న పళ్ళు తినేసి దుకాణం బంద్ చేద్దామనుకుంటారు ..

విహారిక మెయిన్ డోర్ వేసేసి .. ఆనంద్ రూమ్ కి వస్తది .. అనన్య ఆలోచనల్లో పడుద్ది .. ఎక్కడ పడుకోవాలి .. తటపటాయిస్తూ ఆనంద్ రూమ్ లోకి ఎంటర్ అయితే .. విహారికా "ఏంటి బుజ్జి .. ఇక్కడే పడుకుంటావా ? బావ పక్కన పడుకుంటావా ?" , అని కళ్ళు తిప్పుతూ అడిగితే .. అనన్య దానికన్నా అమాయకంగా తలూపుతూ "హుమ్ .. అవునక్కా .. ఎటూ రేపటి నుండి బావ ఉండడు కదా " , అని అనేసరికి ... బావ ఉండడు అన్న భావన అనన్య ని ఎంతగా బాధపెడుతుందో దాని కళ్ళల్లోని తేమ .. గొంతులోని ఆర్ద్రం .. వొంటిలోని వొణుకు .. చెప్పకనే చెబుతున్నాయ్ ..

ఆనంద్ చేతులు రెండు సాపి .. "రా బంగారం .. నువ్వు అలా దిగులుగా మొఖం పెట్టకే .. అదోలా ఉంది .. " , అని అనడం తో ... ఆ మాటకోసమే ఎదురుచూస్తున్నట్టు .. ఎగిరి వాడి వొడిలో .. కౌగిళిలో వొదిగిపోద్ది .. కొన్ని బంధాలు పరిమళంగా అల్లుకుంటాయి , కంటికి కనిపించకపోయినా సంతోషానికి కారణమవుతాయి.. "నేనెక్కడికి పోతున్నాని అంత దిగులు అనన్య .. నువ్వు కూడా వచ్చెయ్ .. ఎటు 2 బెడ్ రూమ్ ఫ్లాట్ .. అక్కడ నుంచే ఆన్లైన్ క్లాస్ లు అటెండ్ అవ్వొచ్చు .. పనిలో పని మా కంపెనీ లో ఇంటర్న్ గా జాబ్ ఇప్పిస్తా .. ఏమంటావ్ " , అని దాని తలెత్తి కళ్ళల్లోకి చూస్తూ అనేసరికి ...

అనన్య కళ్ళలో ఒక్క క్షణం వెలుగు .. వెంటనే మాయం .. "వొద్దు బావా .. నేను నీ మనసులో ఉంటె చాలు .. నీ ఫ్లాట్ లో కాదు .. నీ పక్కనే ఉంటె నీ పక్కలోకి రావాలన్న భావన వస్తుంది .. ఎంతైనా అక్క మొగుడివి .. అక్క ఎంత మంచిదైనా , అక్క పక్కని పంచుకోవడం తప్పు .. ఎప్పుడన్నా ఇలా కలిసినప్పుడు ఓకే .. ఎటు పెళ్లి షాపింగ్ కి రావాలి కదా నేను .. అప్పుడు కలుద్దాం .. అందాకా .. ఈ మధురమైన క్షణాలు .. ఇక్కడే .. " , అని మెల్లగా లేసి ... వాడి పక్కన కూర్చుంటది

వాళ్ళిద్దరి మధ్య ఉన్న కెమిస్ట్రీ కి విహారికాకీ మొదట్లో అదోలా అనిపించినా , తర్వాత అర్ధం చేసుకుంటది . ఆనంద్ కి అనన్య అంటే ఇష్టమే .. కాకపోతే నా మీద ఉన్న ప్రేమ వాడిని బంధిస్తుంది .. రెండు సార్లు అనన్య ముద్దు పెట్టినా , ఆస్వాదించలేకపోయేడు తన మీద ఉన్న ప్రేమ తో . పెళ్ళాం మీద ప్రేమ వేరు మరదలి మీద ఉన్న ప్రేమ వేరు .. రెండిటికి ఉన్న వ్యత్యాసం తెలుసు వాడికి .. అందుకే ఎంతో హుందాగా ప్రవర్తిస్తూ .. ఒక పక్క అనన్య ని డిసప్పోయింట్ చేయకుండా , ఇంకోపక్క నన్ను బాధ పెట్టకుండా బాలన్సుడ్ గా వ్యవహరిస్తున్నాడు . ఒక రకంగా ఆనంద్ నాకు దొరకడం మంచిదయ్యింది .. వేరే వాడయితే ఈ పాటికి అనన్య పూకు ని పచ్చడి చేసేవాడు . అమాయకురాలు .. అక్క మీద ప్రేమతో బయటకు చెప్పలేక బాధ పడేది జీవితాంతం ..

అలాగని అనన్య కి ఆనంద్ మీద ఉన్న ఇష్టం ప్రేమగా మారకపోయినా , దానికంటూ ఒక లైఫ్ ఉంది .. ఇంతవరకు మగ వాసన లేదు .. ఎవడు నచ్చలేదు .. సరైనోడు దొరకలేదు .. ఎన్నాళ్లని ఇలా .. ఆనంద్ చాల క్లియర్ గ చెప్పాడు ఎన్నోసార్లు , అనన్య తనకన్నా ముందు పరిచయమైతే దాంతోనే జీవితమని .. వాడిక్కూడా అనన్య అంటే ఇష్టమే .. ఆనంద్ ని మించినోడు అనన్య కి దొరకడు .. ఇద్దరికీ మధ్యలో అడ్డు .. నేనే ..

జీవితాంతం గుర్తుండి పోయే క్షణాలని ప్రేమ మాత్రమే ఇవ్వగలదు . అది బాధ కావచ్చు .. సంతోషం కావచ్చు .. అనన్య కి ఆనంద్ వల్ల జీవితాంతం బాధ తో గుర్తుండి పోయే క్షణాలు రాకూడదు .. సంతోషంతో గుర్తుండి పోయే క్షణాలు రావాలి .. అంటే దానికి కాళ్ళ గజ్జలు గిఫ్ట్ గా ఇచ్చినప్పుడు కలిగిన సంతోషం లాగా .. ఆడపిల్లకి చిన్నప్పుడు కాళ్ళ గజ్జలు ఇస్తే సంతోషిస్తే .. పెద్దయ్యాక వయసులోకి వచ్చాక ఎలాంటి గిఫ్ట్ ఇస్తే సంతోష పడుద్ది ? నేనూ ఆడపిల్లనే .. వయసులో ఉన్నా .. ఏది కావాలో తెలుసు ..

"ఆనంద్ .. నీకు అనన్య మీద ఉన్న ప్రేమతో దానికెంతో ఇష్టమైన బహుమతి ఇచ్చావ్ .. మరి నాకు ఏమి కొనలేదా ?" , అని అడిగితే .. వాడు "విహారికా .. మన పెళ్లి కుదిరింది కదా .. అంత కన్నా పెద్ద గిఫ్ట్ ఏమివ్వగలను నేను " , అని అనేసరికి .. అనన్య "బావా .. మీ ఇద్దరి పెళ్లి కుదించింది నేను .. అది నేను అక్కకిచ్చిన గిఫ్ట్ .. నువ్వు కాదు " , అని అక్క వొళ్ళో తల పెట్టి పడుకుంటది .. చెల్లెలి తల నిమురుతూ "ఒరేయ్ .. నువ్వు తీసుకోవడమే గాని ఇవ్వడం లేదా ?" , అని అడిగితే .. "నా దగ్గరేముందే .. అంతగా ఉంటె హైదరాబాద్ కి వెళ్ళేక కొంటాలే పెద్ద గిఫ్ట్ " , అని విహారిక కాళ్ళని లాక్కుని మసాజ్ చేయడం స్టార్ట్ చేస్తాడు

అది చిరు కోపంగా విదిలించి .. కాళ్ళని వెనక్కి లాక్కుని "మాట్లాడితే ఇదొకటి చేస్తావురా .. ఫ్రీగా .. ఒక అమ్మాయికి ప్రేమతో కానుక .. ఇంకో అమ్మాయి అంటే చులకన .. ఏమి అనదులే అని " , అని అనేసరికి .. వాడు "ఇప్పుడేమి చేయమంటావే .. అనన్య మన పెళ్లి సెట్ చేసిందని దానికి కొన్నా గిఫ్ట్ .. మరి నీ సంగతి మర్చిపోయా .. చెప్పు ఏమి చేయమంటావ్ " , అని అనేసరికి .. అది "సరే చెబుతున్నా విను .. నాకు నువ్విచ్చే కానుక నువ్వు అనన్య కి ఇచ్చే ముద్దు " , అని అంటది ..

అనన్య స్టన్ .. అక్క ఒళ్ళోంచి లేసి కూర్చుంటది .. ఆనంద్ కూడా స్టన్ .. "విహారికా .. తప్పు .. నాకు అనన్య అంటే ఇష్టమే , అలాగని ముద్దుపెట్టుకోమనడం కరెక్ట్ కాదు . అయినా అలా బలవంతంగా ఒకరి ఇష్టం లేకుండా ఎలా ముద్దు పెట్టుకోను ? ఇది మా ఇద్దరి మధ్య విషయం .. నాకు అనన్యా కి ఇద్దరికి అనిపిస్తే అలానే .. విహారికా , నీతో రేలషన్ లో ఉన్నా .. నా హద్దులు నాకు తెలుసు .. అనన్య హ్యాపీగా ఉండాలని కోరుకునే వాళ్ళల్లో నేనెప్పుడూ ముందే .. అలాగని ముద్దు ముచ్చట్లు .. తప్పు " , అని అంటాడు

విహారిక "ఇది మీ ఇద్దరి మధ్య విషయం అయితే ఇందాక ఎందుకన్నావ్ ? మనం ముగ్గురం హ్యాపీ గా ఉండాలని ... ముగ్గురు ఇద్దరైతే , ఇక ఎవరి లైఫ్ వాళ్ళది .. ఇక అనన్య ఇక్కడ బెడ్ మీద దేనికి ? ఆనంద్ , ఇది మీ ఇద్దరి సమస్యే కాదు .. మన ముగ్గురి మ్యాటర్ .. అనన్య కి ఏది కావాలో నాకు తెలుసు .. అది నీవల్లే అవుతుంది .. అలాంటప్పుడు నువ్వు ముద్దు పెట్టుకోవడం తప్పేలా అవుతుంది ?" , అని అనేసరికి

వాడు "విహారికా .. నేనూ మనిషినే కదా .. ఏ కారణం లేకుండా ఎలా ? నువ్వు చెప్పకపోయినా , నాకు అలాంటి ప్రేరణ వచ్చినప్పుడు అనన్య కి ఇష్టమైతే ఏదన్నా ఇవ్వగలను .. ఆ క్షణం ఎప్పుడొస్తుందో అప్పుడే .. అయినా ముద్దు పెడితేనే ప్రేమ ఉన్నట్టా ? నాకెందుకో అనన్య ని చూస్తుంటే అలాంటి ఫీలింగ్స్ రావడం లేదు .. అలాగని ప్రేమ లేనట్టు కాదుకదా .. " , అని అనేసరికి ..

అనన్య కళ్ళల్లో చిన్న బాధ .. ఒక్క క్షణమే .. గుండె నిండా ప్రేమ నీకు ఇచ్చాను .. కంటి నిండా కన్నీరు నాకు కానుకగా ఇచ్చావ్ .. బంధం ఏదన్నా బాధ పంచుకునేలా ఉండాలి కానీ బాధని పెంచేలా ఉండకూడదు .. "బావా .. అక్క అడిగిందని కాదు .. నాలుగు నెలలు లేట్ అయ్యి నీ ప్రేమకి దూరమయ్యా .. నీకు అక్క మీదున్న ప్రేమతో నీ ముద్దుకి దూరమయ్యా .. నీకు నా మీద ఎలాంటి ఫీలింగ్స్ లేకపోవడం నీ అదృష్టం .. నా దురదృష్టం .. వదిలి ఉండలేను అనేది ప్రేమ అయితే .. కొన్నేసిసార్లు వదలి వెళ్లడం కూడా ప్రేమే .. నీకు నా మీద ఎలాంటి ఫీలింగ్స్ లేకపోయినా .. నాకు మాత్రం నువ్వంటే ఇష్టం బావా .. ఇప్పుడూ .. ఎప్పుడూ .. ఆ ప్రేమ కి కొలమానం ముద్దు ముచ్చట అవడం తప్పు కాదు .. నేను అక్కలా ముద్దుకే శీలం పోయిందని అనుకునే టైపు కాదు .. నీకోసం దేనికైనా సిద్ధం .. ఇప్పుడూ .. ఎప్పుడూ .. ఇది నేను కొవ్వెక్కి అంటున్న మాటలు కావు .. నాకు నువ్వంటే ఇష్టమని చెప్పే దానికే .. బావా ... నా ప్రేమకి లేట్ అయింది నాలుగు నెలలు కాదు బావా .. నాలుగు నిముషాలు .. అది అక్క అదృష్టం .. నా దురదృష్టం .. ఇంతకన్నా ఎక్కువ చెప్పలేను .. "

విహారిక , ఆనంద్ స్టన్ .. నాలుగు నిముషాలేంటి ? ఏమంటుంది అనన్య ..

విహారిక అనన్య ని దగ్గరకు లాక్కుని "ఏంటే నువ్వనేది ? నాలుగు నిముషాలు ఏంటి ? వివరంగా చెప్పవే ? " , అని అడిగితే .. అనన్య "అక్కా ... చెప్పేగా .. అంతకన్నా వివరంగా చెప్పలేను .. నన్నొదిలెయ్ " , అని అనేసరికి .. వాడు "అనన్య .. నీ మాటల్ని బట్టి అర్ధమయ్యిందేంటంటే నువ్వు అక్క కన్నా నాలుగు నిముషాలు మాత్రమే లేట్ ... నేను విహారిక ని ఫస్ట్ టైం చూసింది గుడి బయట .. అంటే నువ్వక్కడే ఉన్నావా ?" , అని అడిగితే .. అనన్య నిట్టూరుస్తూ "బావా .. వదిలేయ్ ఆ మ్యాటర్ .. అవసరమైనప్పుడు చెబుతా .. ' , అని అంటది

విహారిక కళ్ళల్లో బాధ .. చెల్లెలి ప్రేమని లాక్కున్నాన్న ఫీలింగ్ .. తన తప్పు కాకపోయినా .. జరిగింది అదేగా .. "సారీ అనన్య .. నా ప్రేమ నీకు శాపం కాకూడదు .. అది ఆనంద్ చేతిలోనే ఉంది .. నిన్ను సంతోషంగా ఉంచడం .. కదలని బొమ్మకి కవితలు చెప్పినా ఒకటే .. మారని మనిషికి నీతులు చెప్పినా ఒకటే " , అని ఆనంద్ వైపు కోపంగా చూస్తుంటే .. వాడికేమి చేయాలో తెలియని పరిస్థితి .. వినేది సగం .. అర్ధం చేసుకునేది పావు వంతు .. ఆలోచించడం సున్నా .. కానీ రియాక్షన్ మాత్రం 200%.. అనన్య లేట్ అయితే అది నా తప్పా .. అక్కని పెళ్లి చేసుకుని , చెల్లెలితే కాపురం చేయాలా ? ఏంటీ ఆలోచనలు ..

"విహారికా .. నా చేతిలో ఏముంది ? అనన్య సంతోషంగానే ఉందిగా .. ఒకసారి మన పెళ్లి ఫిక్స్ అయ్యేక తాను కూడా అర్ధం చేసుకుంటది కదా .. నేను అనన్య ని ముద్దు పెట్టుకుంటే అన్ని సమస్యలు తీరతాయంటే .. నాకు ఓకే .. ముద్దుతో మొదలయింది ఎక్కడకి దారితీస్తుందో ? " , అని ఆనంద్ అనగానే .. అనన్య "పర్లేదు బావ .. సంతోషంగానే ఉన్నా .. చావొస్తుందని తెలిసినా బతికేస్తున్నాం .. మరి బాధ వస్తే బతకలేమా ?" , అని అనేసరికి .. వాడికి ఎక్కడో తన్నినట్టయింది .. దీనెమ్మ జీవితం .. ఒకదాన్ని పెళ్లి చేసుకుని ఇంకో దాంతో ముద్దు ముచ్చట్లు .. ఎలా ? అనన్య ట్రాన్స్ఫార్మర్ లాంటిది .. ఒకసారి ముట్టుకుంటే షాక్ .. ముద్దు తో ఆగే బంధం కాదు .. ఎక్కడికి దారితీస్తుందో ? విహారికతోనే దెంగకుండా మొడ్డ గాన్ని బుజ్జగిస్తున్నా .. పెళ్లయ్యే దాక అని .. ఇప్పుడు ఇది అనన్య కూడా తగులుకుందంటే .. బాప్ రే .. ఆపుకోవడం కష్టం .. అసలే ఇదేదో బాషా లెవెల్ ఫ్లాష్ బ్యాక్ తో ఉంది .. దానికున్న ఎమోషన్స్ కి , దాని అందాలు , అమాయకత్వం జోడయితే .. ఛాలెంజ్ చేసి చెబుతున్నా .. దెంగకుండా ఉండడం కష్టం .. ఆ విషయం విహారికకి అర్ధం కాదు .. పిచ్చిది .. చెల్లెలి మీద అభిమానంతో ఏమంటుందో దానికే తెలియదు .. ఇక అనన్య .. టన్నుల కొద్దీ బాధని దిగమింగుకుని మా పెళ్లి కోసం సంతోషం నటిస్తుందా ?

అన్ని ఆలోచించి ఆనంద్ ఫైనల్ గా చెబుతాడు "అనన్యా , మనసులో కలిగే ఆనందం కళ్ళల్లోనే కనిపిస్తుంది .. అలాగే ఎవరు ఓదార్చలేని బాధ కూడా అవే కళ్ళల్లో కనిపిస్తుంది .. నాకు నీ బాధ అర్ధమయింది . తన వరకు వచ్చినప్పుడే మనిషికి బాధ విలువ తెలుస్తుంది . అప్పటి వరకు ఎదుటి వారి బాధ చులకనగా కనిపిస్తుంది . నీ బాధని చులకనగా చూడను .. కాకపోతే .. కోరికలు లేని జీవితాన్ని కోరుకుంటే చింతలేని జీవితం సొంతం అవుతుందని నమ్మేవాణ్ణి .. అందుకే ఇన్నాళ్లు ఏ అమ్మాయి ని ముట్టుకోలేదు . మొన్ననే అక్కని ముట్టుకున్నా .. ముట్టుకున్నాక తెలిసింది నేను చేసిన తప్పు . ఆపుకోవడం ఎంత కష్టమో .. పెళ్ళికి ముందే పెళ్ళాన్ని దెంగాడన్న అపనింద రాకూడదు నాకు .. కానీ దెంగకుండా ఉండడం ఎంత కష్టమో నీకు తెలియదు .. అక్కకి తెలుసు .. కొన్ని సమయాల్లో నష్టపోవడమే గొప్ప లాభం . నిన్ను చూసిన ప్రతి సారి అదే భావన .. ముట్టుకున్నాక అక్కనే దెంగకుండా ఉండడం ఎంత కష్టమో తెలిసింది .. ఇక నీ విషయంలో అయితే ఇంకా ఇంకా కష్టం .. ఇది ముద్దు తో తేలేది కాదు .. " , అని అంటాడు

అనన్య కి చిగురంత ఆశ .. "బావా .. కోరికలను చంపుకోవడం ఔన్నత్యం కాదు .. వాటిని అదుపులో ఉంచుకోవడం .. నువ్వు చాల మంచోడివి బావ నీకు సాధ్యం అవుతుంది . కానీ నా పరిస్థితి వేరు .. కోరికలు దుఃఖానికి మూలం .. మరి దుఃఖమే కోరిక అయితే ? నాకు నీతో ఉండడం ఇష్టం .. నీలా లెక్కలేయలేదు .. మహా అయితే ఏమవుద్ది ? శీలం పోద్ది .. మన ప్రేమకి అడ్డు అదే అయితే అలాంటి శీలం అవసరమా ? నేనేమి బరితెగించి మాట్లాడడం లేదు .. నువ్వన్నావు కాబట్టి చెబుతున్నా .. అక్క ఇందాకనే చెప్పింది .. నువ్వు ఏది చేసినా ఒకే అని .. కాకపోతే నీ మొడ్డ నా పూకులో పెట్టకూడదు .. అది అక్క లెక్క .. పెళ్లయ్యాకే అక్కకి నీ మొడ్డ మీద అధికారం ఉంటది .. పెళ్లి కాకముందు కాదు ... నీకు నాకు ఇష్టమైతే అక్క కూడా నో చెప్పదు .. అయినా ఆడ మగ కలిసేది కేవలం దానికేనా ? దెంగుడు లేకుండా మనిద్దరం పక్కపక్కనే ఉండలేమా ? ఎందుకా వీక్నెస్ ? ఇప్పుడు సరే .. పెళ్లయ్యాక కూడా అలానే వీక్నెస్ తో ఉంటె ఎలా ? అక్క ఊరెళ్తే మొడ్డ మాట విని ఎవర్ని దెంగనని మాటివ్వగలవా ? మొడ్డ మీద కంట్రోల్ ఉండాలి బావ .. అప్పుడే పెళ్లెయ్యాక ఎలాంటి ఇబ్బందులు రావు " , అని అంటది

విహారిక అందుకని "మ్యాటర్ ఎక్కడికో వెళ్తుంది .. పెళ్లి తర్వాత అయినా సరే .. ముందు అయినా సరే .. నా మొగుడి మొడ్డ నాకే సొంతం .. అనన్య , నువ్వు నా చెల్లెలివి .. సంతోషంగా ఉంచాలి నిన్ను .. సవతివి కాకూడదు .. నన్ను బాధ పెట్టేదానికి .. ఆనంద్ కి ఆ మాత్రం కంట్రోల్ లేకపోతే ఇక ఈ టాపిక్ ఆపేద్దాం ... " , అని అంటది ..

మ్యాటర్ మల్లి మొదటికొచ్చింది .. దీనెమ్మ .. ఇదేం ఫిట్టింగ్ రా బాబు .. దెంగితే ఒకదానికి కోపం , ఇంకోదానికి ఇష్టం .. "సరే .. అనన్య , నేను మాక్సిమం ట్రై చేస్తా .. కంట్రోల్ చేసుకునేదానికి .. ఇందాక అన్నావ్ .. ఆడ మగ కేవలం దానికోసమేనా అని .. నా దృష్టిలో కూడా , దానికోసమే కాదు .. మనం హ్యాపీ గా ఉందాం .. ముగ్గురం .. ఏది తప్పో ఏది ఒప్పో తెలుసు మనకి .. ఆ మాత్రం కంట్రోల్ లేకపోతే కష్టం .. " , అని అంటాడు

లైట్ ఆపేసి పడుకుంటారు .. మధ్యలో ఆనంద్ .. అటు ఇటు అక్క చెల్లెల్లు ..

జీవితం చాల చిన్నది .. కానీ మనకు నచ్చినట్టు తెలుస్తుంది ఎంత పెద్దదో జీవితం అని .. బావ కి తన గతం చెప్పి బాధ పెట్టానా ? అసలు ఈ నాలుగు నిముషాల మ్యాటర్ చెప్పకుండా మౌనంగా ఉంటె బావుండేదేమో ? చిన్న ముద్దు కోసం ఇంత రాద్ధాంతం .. ప్రేమంటే పెదాలు కలిసే క్షణాలు కాదు .. ప్రేమంటే పెదాలు పలికే పదాలు కాదు .. ప్రేమంటే పెదాలు సైతం పలకలేని భావాలు .. బావ మీద ఉన్న ప్రేమని నాలో నేనే అణుచుకున్నా .. ఈ నాలుగేళ్లు .. ఇంకో నాలుగు వారాలు అణచుకుంటే పెళ్లయ్యేది .. అక్క బావ సుఖంగా ఉండే వారు .. ఇప్పుడు మాటరాని మౌనం .. ముగ్గురి మధ్య .. చ్చ .. అతిగా ప్రేమించే వారికీ చివరగా మిగిలేది అంతులేని శోకమేనా ? అనన్య ఆనంద్ నే చూస్తున్నా .. కళ్ళు మాత్రమే వాడి వైపు .. మనసులో ఎన్నో ఆలోచలనలు

ఆనంద్ కి ఎటు వైపు చూడాలో తెలియక పైకి చూస్తుంటాడు .. బాధ కన్నా బంధం ముఖ్యం .. రాత్రి అనేది కలలు కనే సమయం .. కలత చెందే సమయం కాదు .. బరువైనా , బాధ్యత అయినా ఉదయాన్నే చూసుకోవచ్చు .. మన మాటలు నచ్చనప్పుడు మౌనం మంచిది .. కానీ మనం నచ్చనప్పుడు దూరం మంచిది .. నచ్చకపోవడానికి ఒక్క కారణం లేదు .. అనన్య ని దూరం పెట్టలేను .. విహారిక దగ్గరే ఉన్నా .. అందుకే అనన్య వైపు తిరుగుతాడు ఆనంద్ .. తననే చూస్తున్న పిచ్చిపిల్ల అనన్య కళ్ళల్లో ఎన్నో భావాలు .. ఈ బావ మీద .. కాళ్ళు తడవకుండా సప్త సాగరాలు దాటొచ్చేమో కానీ .. కళ్ళు తడవకుండా సంసార సాగరాన్ని మాత్రం దాటలేం .. పెళ్లంటేనే పెంట .. ఇన్నాళ్లు హ్యాపీ గా ఉన్నా .. ఇప్పుడీ అక్క చెల్లెళ్ళ మధ్య ఇరక్కపోయా ..

బావ అవస్థ అర్ధం చేసుకుంది అనన్య .. అక్కకి నొప్పి రాకూడదు .. అలాగని బావని దూరం పెట్టలేదు .. నాలుగు నిముషాలు లేట్ అయిందని ఏడడుగులు వేసే అక్క జీవితంలో మచ్చ రాకూడదు . బావ నన్ను దెంగేడని అమ్మకి తెలిసినా .. ఆనంద్ వాళ్ళ నాన్నకి తెలిసినా ఈ పెళ్లి క్యాన్సిల్ .. అసలు నేను ఇలా బావ పక్కన పడుకున్నాని తెలిస్తేనే పెళ్లి క్యాన్సిల్ .. అక్క పెళ్లి ముఖ్యం .. నా సుఖం కాదు .. నాకు బావ మీద ఉన్న ప్రేమ ఎప్పటికి ఇలానే ఉంటది .. పెళ్లయ్యాక ఏదన్న జరిగితే ఏదన్నా తేడా వస్తే నా వరకే .. పెళ్లయిన అక్క మొగుణ్ణి దూరం పెట్టదు .. బావ కూడా గిల్టీ గా ఫీల్ కాడు .. ఎందుకంటే పెళ్లయ్యాక మగాడిగా ఆ మాత్రం స్వేచ్ఛ ఉంటది .. నన్నే కాదు .. ఇంకో ఆడదాన్ని దెంగినా తప్పనుకోడు అప్పుడు .. కానీ ఇప్పుడు మాత్రం రిస్క్ .. పెళ్లి క్యాన్సిల్ అవొచ్చు ఏదన్నా తేడా వస్తే

బయటకు వెళ్లేదానికి లేస్తే విహారిక వారిస్తది .. అనన్య చెప్పిన మాటలకు నో అనలేక పోతుంది

"అక్కా .. ఇప్పుడు ఇలా బావ పక్కన పడుకోవడం తప్పు .. ఏదన్నా తేడా వస్తే మీ పెళ్లి క్యాన్సిల్ అవ్వుద్ది .. నా ప్రేమకన్నా మీ పెళ్లి ముఖ్యం .. పెళ్లయ్యాక తప్పకుండా బావ పక్కన పడుకుంటా .. నీకు ఇష్టమున్నా ఇష్టం లేకపోయినా .. బావకు నన్ను దెంగాలనిపిస్తే నేను నో చెప్పను .. నీకు నో చెప్పే అధికారం లేదు .. పెళ్లయితే మగాడి మొడ్డ మీద సర్వాధికారాలు ఉన్నట్టు కాదు .. ఆయన మొడ్డ ఆయన ఇష్టం .. నువ్వు ఊరెళ్తే ఆయన పస్తులుండాలా ? నిన్ను దెంగడం మానేసి నన్ను దెంగితే తప్పు .. ఇద్దర్ని దెంగితే , అది ఆయన ఇష్టం .. అక్కా .. పెళ్లయ్యాక బావ నిన్ను కాక .. నన్ను కాక .. ఇంకోదాన్ని దెంగడని రాసివ్వగలవా ? అంతెందుకే నువ్వు బావ మొడ్డ కాక ఇంకోడి మొడ్డ చీకనని రాసివ్వగలవా ? దేనికి గ్యారంటీ లేదు .. మనకున్న గ్యారంటీ ఒక్క ప్రేమ మాత్రమే .. మన మధ్య ఉన్న ప్రేమ .. "
​
Next page: Chapter 15
Previous page: Chapter 13