Chapter 30


తెల్లారుద్ది ..రాత్రి పొద్దుపోయేదాకా కబుర్లు చెప్పుకుని పడుకునే సరికి ఉదయం వెంటనే మెలుకువ రాదు కదా .. మగత నిద్రలో బద్దకంగా పడుకున్న అనన్య కి రూమ్ లోకి ఎవరో ఎంటర్ అయ్యారన్న భావన .. డోర్ వేయలేదా లేక ఉదయం లేసి తీసిందా ? మెల్లగా నడిసి వస్తున్నా ఆకారాన్ని బట్టి అర్ధమయ్యింది వచ్చింది కుమార్ అని .. అనన్య కి టెన్షన్ .. నిన్నటిలా బాత్ రూమ్ వాడుకునే దానికా ? ఏమో .. కళ్ళు మూసుకునే ఉంది .. అస్త వ్యస్తం గా ఉన్న గౌన్ ని కిందకి లాగి సరిజేస్తాడు కుమార్ .. ఒక్క క్షణం గుండె ఆగినంత పనయ్యింది .. వాడు గౌన్ సరిజేస్తున్నప్పుడు .. ఏదన్నా వెకిలి వేషం వేసేదానికా అన్న అనుమానాన్ని పటాపంచలు చేస్తూ వాడు గౌన్ ని సర్ది .. దుప్పటి కప్పుతాడు ..

చ్చ .. అనవసరంగా అనుమానించా .. జెంటిల్ మాన్ లా ఉన్నాడు .. ఇంతకీ ఎందుకొచ్చాడు .. కొంచెం ముందుకు వొంగి నా బుగ్గ మీద చేత్తో రాసాడు .. అర్ధమయ్యింది .. అలాగే పూనమ్ బుగ్గ మీద కూడా .. వాడు పూసింది హోలీ రంగులు !!!

అంటే ఈ రోజు హోళీ ? పెళ్లి గోల లో పడి మర్చిపోయాం .. కుమార్ అలా నిద్ర పోతున్న మా ఇద్దరికీ రంగులు పూసి వెళ్ళిపోతాడు .. నవ్వొస్తుంది వాడు చేసిన పనికి .. పూనమ్ వైపు చూస్తే అది మంచి నిద్ర లో ఉంది .. ఆంటీ తన రూమ్ లో బిజి గా ఉందనుకుంటా .. బోర్ కొడుతుంది .. సరే కుమార్ మంచోడిలా ఉన్నాడు .. చూద్దాం .. ఎం చేస్తాడో అని వాడి రూమ్ కెళ్ళి డోర్ నాక్ చేస్తే .. బెడ్ మీద ఫోన్ చూసుకుంటున్న వాడు లేసి కూర్చుని రమ్మంటాడు .. లోపలికొస్తూ .. టేబిల్ మీద ఉన్న హోలీ కలర్స్ తీసుకుని .. వాడి మొఖానికి పూయ పోతే .. వాడు వెనక్కి జరిగి తప్పించుకుంటాడు ..

అనన్య బెడ్ ఎక్కి .. వాణ్ణి కార్నెర్ చేసి ముఖానికి పూస్తే .. వాడు కూడా దాని చేతిలోని రంగుల్ని తీసుకుని దాని మొఖానికి పూయబోతే అది వెనక్కి జరుగుతుంటే .. వాడు దాని నడుము మీద చెయ్యేసి ముందుకు లాగుతాడు .. వాడి బలానికి అది దాసోహం .. వాడి కోరిక కి అది బలి ..

ఈ హడావుడికి పక్క రూమ్ లో ఉన్న పూనమ్ కి మెళకువ వస్తది .. బెడ్ మీద హోలీ కలర్ మరకలు .. అద్దంలో చూసుకంటే బుగ్గ మీద కలర్స్ .. తమ్ముడి అల్లరి .. ఠక్కున గుర్తుకొస్తాడు ఆనంద్ .. వెంటనే లేసి హాళ్ళో ఉన్న కలర్ ప్యాకెట్ తీసుకుని ఎదురింటి డోర్ బెల్ మోగిస్తే .. తలుపు తీస్తాడు ఆనంద్ .. పూనమ్ ని ఆ అవతారం లో చూసి ముందు కొంచెం అవాక్కవుతాడు .. షార్ట్స్ .. తెల్లటి షర్ట్ .. పొట్ట కనిపించేలా .. స్లీవ్ లెస్ .. పోనీ టైల్ .. ఎప్పుడూ గౌనుల్లో కనిపించే విహారిక , అనన్య తో పోలిస్తే డిఫరెంట్ .. సిటీ కదా .. వాడేమి ఆలోచిస్తున్నాడో అనవసరం ..

చేతిలోని కలర్ ప్యాకెట్ లోంచి కలర్స్ వాడి మొఖానికి పూయబోతే ఆనంద్ కి అర్ధమయ్యింది .. ఈ రోజు హోళీ అని .. వాడికి కలర్స్ అంటే అలెర్జీ .. నో నో అంటూ వెనక్కి జరుగుతూ రూమ్ లోకి వెళ్తుంటే .. పూనమ్ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి వాడి మీద రంగులు జల్లుతుంది .. వాడికి వేరే ఆప్షన్ లేదు .. ఇక చాలు అని అన్నా వినకుండా పూనమ్ చొరవ తీసుకుని ఆనంద్ కి రంగులు పూస్తుంటే .. ఆ హడావుడి లో కింద బెడ్ మీద కి తోసి .. వాడి మీదెక్కుద్ది .. అప్పటికే ముఖం అంతా రంగుల మయం .. ఆనంద్ కి ఇలాంటివి నచ్చవు .. కాకపోతే పూనమ్ ఆనందాన్ని కాదనలేక అలానే ఉంటె ..

అది ముందుకు వొంగి ముఖానికి ఇంకొంచెం పూయబోతే .. వాడికిక వేరే మార్గం లేక .. ఎదురుగా తొంగిచూస్తున్న అందాల్ని గమనిస్తూ .. నడుం మీద చెయ్యేసి పట్టుకుంటాడు .. షర్ట్ కి షార్ట్స్ కి మధ్య ఏ ఆచ్చాదనా లేని నడుము .. ఉండి లేనట్టు ఉన్న నడుము .. తెల్లటి నైట్ డ్రెస్ లో అక్కడక్కడ రంగులు కలిసి చూసేదానికి ఎంతో ముద్దొస్తుంది పూనమ్ .. ఒక చేయి నడుము మీద .. ఇంకో చేయి దాని బుగ్గ మీద .. రంగులు పూస్తుంటే .. ముందుకు వాలిన జుట్టు .. రంగులతో కలిసి .. ముందుకు వాలిన అందాలు .. అసలైన రంగులో .. మేనిమి రంగు లో .. సళ్ళ సైడ్ ఒక రంగు .. కింద ఇంకో రంగు .. బ్రా వల్ల .. మధ్యలో నల్లటి ద్రాక్ష లా ఊరిస్తున్న నిపిల్స్ ..

చూపు తిప్పుకోలేకపోతుంటే .. బాత్రూం లో ఉన్న పెళ్ళాన్ని తలుసుకొని .. సారీ చెబుతాడు .. పూనమ్ కి కాదు .. పెళ్ళానికి .. పూనమ్ కి చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు .. అదే వచ్చింది .. తనని వెదుక్కుంటూ .. అదే అల్లరి చేస్తుంది .. మగాడన్న ఫీలింగ్ కూడా లేకుండా .. అదే పడేసింది నన్ను .. మీదెక్కింది .. దాని ఉద్దేశ్యం హోలీ ని ఎంజాయ్ చేయడమే కావచ్చు .. కాకపోతే నాకు మాత్రం రంగులు కనిపించడం లేదు .. చుక్కలు చూపిస్తుంది .. కళ్ళు తిప్పుకోలేని అందాలని చూపిస్తుంది .. కావాలనా ? యాదృచ్చికంగానా ? అనవసరం .. అందమైన అమ్మాయి ఎదురుగా ఉంటె .. అదీ .. ఆల్రెడీ పరిచయమైనా పూనమ్ లాంటి అమ్మాయి .. తప్పా .. ఒప్పా .. ఆలోచించే టైం లేదు

అది కూర్చున్న తీరు మరీ ఘోరం ... ఏకంగా మొడ్డ మీద కూర్చుంది .. ఏమి తెలియని చిన్న పిల్లా ? ఇంజనీరింగ్ ఫైనల్ ఇయర్ .. బాయ్ ఫ్రెండ్ లేడు .. కానీ ఆ మాత్రం తెలియదా ? అలా మగాడి మీద ఎక్కి కూర్చోవడం తప్పని ? అందులో పెళ్లి వారం రోజుల్లో పెట్టుకుని .. పక్కనే పెళ్ళాం ఉండంగా .. ఎంత బరితెగించింది .. అది బరితెగించడం కాదు .. ఎంతో జెంటిల్ మాన్ అయిన ఆనంద్ అంటే ప్రేమ .. చనువు .. లెక్కలేసుకుని ఆనందిస్తే .. అది హోలీ కాదు .. లెక్కలకి అందానిదే ప్రేమ .. హోళీ ఒక సందర్భమే .. ఈ సాకు తో ఇంకొంచెం చనువు ఏర్పరచుకోవాలి .. అదే దాని ఆలోచన ..

ఆనంద్ చూపులు ఎక్కడ పడుతున్నాయో తెలుస్తుంది .. వాడి అవస్థ తెలుసు .. వాడు జెంటిల్ మాన్ అని కూడా తెలుసు .. ఎంతవరకు గమ్మున ఉంటాడో చూద్దాం .. అక్క బాత్రూం లో ఉంది .. ఇదే అదను .. ఇప్పటి దాక టెంప్ట్ చేసింది కావాలని కాదు .. కానీ ఇప్పటి నుంచి చేసేది వేరే లెవెల్లో ఉంటది .. ఇంత జరుగుతున్నా మాట్లాడం లేదు .. అసభ్యంగా ఎక్కడ పడితే అక్కడ తడమడం లేదు ఒళ్ళు .. చూద్దాం .. దేనికైనా లిమిట్ ఉంటది గా ..

దాని ముఖంలో ఫీలింగ్స్ మారాయి .. మెరిసిపోతున్న బుగ్గల్లో సిగ్గులు .. రంగులు అద్దిన ముఖంలో కాంతులు .. కళ్ళల్లో అల్లరి .. చిలిపితనం .. జాణ తనం .. మారుతున్న ఫీలింగ్స్ .. ఇంద్రధనుసులోని రంగుల్ని తలపింపజేస్తున్నాయ్ .. వెనక్కి వాలి ఒళ్ళు విరుసుకుంటూ చేతులు పైకెత్తి .. పోనీ టైల్ ని విడదీసి .. జుట్టుని విదిలించి .. మల్లి జుట్టుని కలిపి రబ్బర్ బ్యాండ్ వేసుకుంటుంటే .. స్లీవ్ లెస్ షర్ట్ లో నున్నని సంకలు .. పొట్ట దాటి ఆల్మోస్ట్ సళ్ళ వరకు లేసిన షర్ట్ .. వెనక్కి వాలేసరికి హైలైట్ అయిన ఎత్తులు .. పల్చటి తెల్లని షర్ట్ లోంచి తొంగిజూస్తున్న ముచ్చికలు ..

పెదాలు ఊరిస్తున్నాయి .. కళ్ళు అల్లరి చేస్తున్నాయ్ .. ఎరుపెక్కిన బుగ్గలు .. బలిసిన భుజాలు .. నున్నని సంకలు .. చేతికి సరిపడా ఎదిగిన సళ్ళు .. అన్నిటికి మించిన అమాయకపు చూపులు .. మత్తెకించే ఎక్స్ప్రెషన్స్ .. భయం , జంకు లేని అందమైన అమ్మాయి అలా మొడ్డ మీద కూర్చుంటే .. లేవకుండా ఉంటుందా ?

మొడ్డలో చలనం .. గుచ్చుతుంటున్న మగతనం .. పూనమ్ కృషి కి రెస్పాండ్ అయిన ఆనంద్ మగతనం .. గంట కొట్టింది వాడికి .. అనన్య ని తొలిసారిగా కలిసినప్పుడు కూడా ఇదే ఫీలింగ్ .. ఆ ఫీలింగ్ ఎక్కడికి తీసుకెళ్తుందో తెలుసు .. ఆపక పోతే కష్టం ..

"ఇక చాలు పూనమ్ .. అయినా .. పెళ్లి కానీ అమ్మాయి ఇలా అబ్బాయ్ మీదెక్కి కూర్చోవడం తప్పు కదా ?" , అని అంటే .. అది సిగ్గు పడుతూ .. ముందుకు పడుతున్న జుట్టుని వెనక్కి తోస్తూ .. "సారీ ఆనంద్ .. హోళీ హడావుడిలో .. ఇంత ఆనందంగా హోలీ జరుపుకుని ఎన్నాళ్ళో అయింది .. నీతో ఉన్న చనువు వల్లే ఇదంతా .. అయినా కూర్చుని ఐదు నిముషాలు అవుతుంది .. ఇప్పటిదాకా ఎంజాయ్ చేసి .. ఇప్పుడు తీరిగ్గా చెబుతున్నావా ?" , అని అంటూ ముందుకు వాలి వాడి ముక్కు గిల్లుద్ది

"అబ్బా .. ఇంత అందమైన అమ్మాయి తనంతట తాను వచ్చి మీదెక్కితే .. ఏమవుతుందో అర్ధమయ్యే దానికి ఐదు నిముషాలు పడుతుంది . అయినా ఇలా మొత్తం చూపిస్తూ నన్ను నిందించడం ఎం బాలేదు " , అని అనగానే .. అది సిగ్గుపడుతూ లేసి షర్ట్ సరిజేసుకుని "హ్యాపీ హోళీ " , అని అంటది .. వాడు తలెత్తి దాన్నే చూస్తూ "హ్యాపీ హోళీ పూనమ్ .. ఇక బయలుదేరు .. ఆ రాక్షసి చూసిందంటే పెంట పెంట అవుద్ది " , అని అంటే .. అది "ఎవరు ? అక్కా ?" , అని అంటే .. "లేదు లేదు .. అనన్య .. దానికి నువ్వంటే జెలసీ " , అని అంటాడు

"ఎందుకు ఆనంద్ " , అని అంటూ మల్లి వొళ్ళంతా విరుసుకుంటుంటే .. వాడు లేసి "పూనమ్ .. నా కొంప ముంచేలా ఉన్నావ్ .. ముందు బయలుదేరు " , అని దాన్ని తోస్తాడు అతి కష్టం మీద .. డోర్ వేశాడో లేదో .. మల్లి బెల్ .. దీనెమ్మ దీని గులకి ఈ రోజు బుక్కు అవడం ఖాయం .. డోర్ తీస్తే .. అనన్య .. బట్టలు మొత్తం రంగుల మయం .. బావని చూసి వాటేసుకుని హ్యాపీ హోళీ అని అంటుంటే .. వాడికి టెన్షన్ .. డోర్ కూడా వేయలేదు .. ఎవరన్నా చూస్తే .. వెంటనే డోర్ వేసి దాన్ని అలానే వాటేసుకుని రూమ్ లోకి వస్తాడు ..

వాటేసుకోవడం తో దాని రంగులు వాడికి అంటుకుని బట్టలు మొత్తం పాడైతే .. బెడ్ మీద పడేసి మీదెక్కుద్ది .. దీనమ్మ జీవితం .. ఎంత మంది ఎక్కుతారే .. అసలు పెళ్ళాం ఇంకా ఎక్కలేదు .. ఇప్పటిదాకా ఎక్కి అల్లరి చేసిన పూనమ్ .. ఇప్పుడిప్పుడే మొడ్డ మెత్త పడుతుంటే మల్లి ఇదెక్కింది .. మల్లి చలనం .. ముందుకు వొంగి వాడి బుగ్గ గిల్లుతూ "ఏంట్రా .. మొడ్డ వెంటనే లేసింది .. పూనమ్ పూకు చేసిన అల్లరికా ?" , అని అంటది .. దీనెమ్మ .. దీనికెలా తెలుసు .. ఇది మహా ముదురు ముండ .. "ఒసేయ్ కళ్ళు పోతాయే .. అయినా అదంటే నీకెందుకు జెలసీ ?" , అని అంటే ..

అది నవ్వుతూ "ఒరేయ్ .. నా ముందు నాటకాలు కాదురా .. దాని పెర్ఫ్యూమ్ వాసన నీ బుగ్గల నుంచి వస్తుంది .. రాత్రి దాని పక్కన పడుకున్నా .. ఆ మాత్రం తెలియదా దాని పెర్ఫ్యూమ్ వాసన నాకు ?" , అని అనేసరికి .. వాడికి గుండె ఆగినంత పని .. ఇది మాములు ఆడది కాదు .. ఇక అబద్దాలు చెప్పడం వేస్ట్ .. "అవునే .. అది కూడా నీ లానే వచ్చింది .. రంగులు పూసింది .. బెడ్ మీద పడేసింది .. మీదెక్కి కూర్చుంది .. అల్లరి చేసింది .. హోలీ నెపంతో " , అని అంటాడు

అనన్య నవ్వుతూ "ఒరేయ్ .. దానికి నీ మొడ్డ మీద మనసు పడింది .. ఎక్కింది .. నువ్వేమో స్వాతి ముత్యానివి .. చూడ్డం తప్ప ఎం చేయలేవు ... దగ్గరకొచ్చిన ఆడదాన్ని కాదనకూడదు .. దానికేం కావాలో తెలుసుకో ముందు .. తర్వాత ఆలోచించుకో .. నీ వల్ల అవుద్దో లేదో .. అయినా అదంటే నీకు ఇష్టమే కదా " , అని అంటే .. వాడు "ఇక దాని సంగతి పక్కన పెట్టవే .. వారం రోజుల్లో పెళ్లి .. పెళ్లయ్యాక చూద్దాం దాని సంగతి .. అయినా క్యూ లో నువ్వున్నావ్ గా .. " , అని మీదకి లాక్కుని ముద్దు పెడతాడు ..

పీరియడ్ ప్రభావం .. రెండో రోజు కదా .. తీవ్రంగా ఉంది .. ఇప్పటిదాకా కుమార్ గాడు ఎక్కడెక్కడో తడిమాడు .. హోలీ పేరు చెప్పుకుని సళ్ళు పిసికాడు .. నేను కూడా కాదనలేదు .. ఎందుకంటే ముందు ముందు వీడితో అవసరం రావచ్చు .. వొళ్ళంతా రంగులు .. కుమార్ గిల్లుడు .. ఇప్పుడు బావ అల్లరి .. ఎంజాయ్ చేసే మూడ్ లేదు .. అర్జెంట్ గా స్నానం చేయాలి .. ఆనంద్ కి సారీ చెప్పి వేరే బాత్రూం వెల్తాది ..

ఈ లోగ పెళ్ళాం బాత్రూం నుంచి వస్తే .. వాడు బాత్రూం లోకి దూరతాడు .. వాడి అవతారం చూసేక అర్ధమయ్యింది హోలీ అని .. నవ్వుకుంటది .. రాత్రంతా దెంగి దెంగి వొళ్ళు హూనం చేసిన ఆనంద్ పనితనం తలసుకుంటూ .. హాల్లో ఫ్యాన్ కింద నిలబడి తల ఆర పెట్టుకుంటుంటే .. డోర్ బెల్ .. వెళ్లి తీస్తే కుమార్ ... వాడి అవతారం చూస్తే వాడు ఎంతగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నాడో అర్ధమయింది ... లోపలకి రా అని పిలిసి డోర్ వేస్తది

"హ్యాపీ హోళీ అక్కా " , అని అంటున్న కుమార్ వైపు చూస్తూ .. "హ్యాపీ హోళీ కుమార్ .. నో .. ఇప్పుడే స్నానం చేశా .. రంగులు పూయద్దు .. ప్లీజ్ " , అని అంటే .. వాడు వెనక్కి తగ్గుతాడు .. వాడి మొఖంలో డిసప్పోయింట్మెంట్ .. పాపం వాడు ఎంతో హుషారు గా వచ్చాడు .. వాణ్ణి అంతగా డిసప్పోఇంట్ చేయడం ఇష్టం లేదు .. అలాగని ఇలా మల్లి వొళ్ళంతా రంగులు పూయించుకోవడం ఇష్టం లేదు .. ఐడియా .. తుడుసుకుంటున్న టవల్ ని మీద వేసుకుని .. వాణ్ని ఆప్యాయంగా కౌగిలించుకుంటది .. వాడి బట్టల మీద ఉన్న రంగులు తనకి అడ్డు రాకుండా మధ్యలో టవల్ .. "హ్యాపీ హోలీ కుమార్ " , అని ఆప్యాయంగా వాడి తల నిమిరితే ..

అలా ఫ్రెష్ గా స్నానము చేసిన పెళ్లి కానీ అమ్మాయి ని వాటేసుకోవడం చాల బాగుంది కుమార్ కి .. అమ్మాయల వాసన ఎరగని .. వాడికి కొత్త ఫీలింగ్ .. ఒక్క నిమషం పాటు విహారిక వాణ్ణి అలానే వాటేసుకుని ఉండేసరికి .. వాడికి స్వర్గంలో ఉన్నట్టుంది .. ఇందాక మీద పడి అనన్య సళ్ళు పిసికినా రాని మధురానుభూతి ... ఇలా అక్క హగ్ చేసుకోవడంతో ఒళ్ళంతా పులకరిస్తుంది ..

"థాంక్స్ అక్కా .. నెక్స్ట్ హోళీ కి ఇలాంటి కండిషన్స్ పెట్టొద్దు ప్లీజ్ " , అని కుమార్ అంటే .. "అలాగే కుమార్ .. నువ్వు ఒక్క అరగంట ముందు వచ్చినా బావుండేది .. ఎనీవే .. i hope you enjoyed it " , అని విహారిక అంటది ..

కుమార్ బై చెప్పి వెళ్ళిపోతాడు ..

స్నానాలు ముగించి వచ్చిన ఆనంద్ , అనన్య ..

ఇంద్ర ధనుసు లోని ఏడూ రంగులు భూమి మీద కురిసే వేడుకే హోళీ .. ఈ పర్వ దినాన ఒకరిమీద ఒకరు చల్లుకునేది రంగులు కాదు .. ఆప్యాయతలూ .. అనురాగాలూ కలిసిన పన్నీటి రంగుల జల్లు .. అందుకే ఆ ప్రేమ .. అందుకే ఆ అనురాగం .. విహారిక కౌగిళిలో కరిగిపోయిన కుమార్ లో కొత్త ఆశలు .. ఆనంద్ వొడిలో ఒదిగిపోయిన పూనమ్ కి కొత్త జీవితం .. దాని జీవితానికి అద్భుతమైన ఆరంభం ఆనందే .. మరి అందమైన ముగింపు ఇవ్వగలడా ?

10 గంటలకి కార్ సర్వీసింగ్ నుంచి వస్తది .. 12 గంటలకి బయలుదేరడం .. తెనాలిలో వీళ్ళని డ్రాప్ చేసి నెల్లూరు వెళ్ళాలి .. అదీ ప్లాన్ ..

అన్నీ సర్దుకుని ఎదురింటి వాళ్ళకి బై చెప్పి వెళ్తుంటే .. పూనమ్ కళ్లలోని ఆవేదన చూసి తట్టుకోలేక చూపు తిప్పుకుంటాడు .. భారంగా నిట్టూర్చి తలుపేసి బెడ్ మీద పడుకున్న పూనమ్ లో ఏదో తెలియని కొత్త వెలితి .. పరిచయమే వద్దనుకున్నా .. కానీ ప్రాణమై పోయాడు .. పలకరింపుతో సరిపెడతా మనుకున్నా .. ప్రేమగా మారిపోయాడు .. మాటలు చాలు అనుకుంటే మదిలోకి చేరాడు .. బంధం ఏదైనా బాధ పంచుకునేలా ఉండాలి కానీ .. బాధని పెంచేలా ఉండకూడదు .. వెళ్తున్న రోజు దగ్గరగా .. అతి దగ్గరగా .. మీదెక్కించుకుని మర్చిపోలేని జ్ఞాపకాలు మిగిల్చాడు .. తీపి బాధని కూడా ..

ఇంతవరకు ఇలా బరితెగించి ఈ అబ్బాయి తో ఇంత చనువుగా లేను .. మరి ఆనంద్ విషయంలో అలా ఉండలేకపోయా .. మీదెక్కేక తెలిసింది .. ఇంకేదో కావాలని .. అదేంటో వాడికి తెలుసు .. ఎక్స్పీరియన్స్ ఉంది కదా .. నాకు తెలుసు .. ఎక్స్పీరియన్స్ లేకపోయినా .. కానీ అది ఏదో .. ఎలా కావాలో .. ఎలా తీర్చాలో .. ఆనంద్ చేతిలోనే ఉంది .. పెళ్లయిన మగాడి గా వాడిష్టం .. ఎనీవే .. పెళ్లయ్యాక వస్తాడుగా .. అప్పుడు చూద్దాం .. అనన్య చెప్పిందని కాదు .. నాకు నిజంగా వచ్చిన ఫీలింగ్స్ .. ఆపుకోవడం కష్టం

కారులో హుషారు గా వెళ్తున్న ఆనంద్ .. పక్కన పెళ్ళాం .. కొంచెం సేపు .. అనన్య ఇంకొంచెం సేపు .. తన ప్రయాణం వాళ్ళతోనే .. జీవితం లో .. శాశ్వతంగా ..

పెళ్లి పనులు .. ప్లానింగ్ .. కార్ లోనే అన్ని ..

తెనాలి వచ్చింది .. సాయంత్రం 5 అవుతుంది .. రాత్రికి ఉండి ఉదయం వెళ్ళమన్నారు .. అత్త .. కూతుర్లు .. అక్కడ నుంచి 4 గంటలు నెల్లూరు .. సర్లే అని రెస్ట్ తీసుకునే దానికి వీలుంటుందని ఓకే అంటాడు ..

బంటు గాడు వచ్చి పెళ్లి పనులు వివరిస్తాడు .. అంతా సాఫి గా జరుగుతున్నాయి ..

భోజనాలు అయ్యాక పడుకునే దానికి పైకి వెళ్తుంటే .. అత్తగారు "పర్లేదు అల్లుడు గారు .. పైన రూమ్ క్లీన్ చేసి లేదు .. ఇక్కడే పడుకోండి " , అని అంటది .. వారం రోజులు వూళ్ళో లేనప్పుడు అల్లుడు ఇక్కడే ఉన్నాడు .. విహారిక అంటే ప్రాణం .. ఇక ఎటు పెళ్లి 6 రోజులే కదా .. ఇంకా ఏ పట్టింపులు దేనికి

ఆనంద్ కి డౌట్ వచ్చింది .. అత్తగారికి తెలిసిందా .. మన బాటింగ్ సంగతి ? ఇద్దరి పిచ్ మీద రెచ్చిపోయి సిక్సర్లు కొట్టడం ? అయినా .. ఈ రోజుల్లో పెళ్ళికి ముందు ప్రీ వెడ్డింగ్ షో అని రాసుకు పూసుకు తిరుగుతున్నారు . ప్రేమించుకున్న మేము ఇంకా కలవలేదు అని అంటే ఎవరు నమ్మరు

9 అవుతుంది .. పల్లెటూర్లలో పెందలాడే పడుకోవడం అలవాటు .. తలుపులేసి బెడ్ సెట్ చేస్తది విహారిక ..

ఆనంద్ .. విహారిక .. అనన్య .. ఒకటే మంచం .. అలసిపోయి నడుం వాల్చడంతో రిలాక్స్ అవుతున్న బావ ని గమనించి .. డ్రైవింగ్ చేసి అలసిపోతే .. వాణ్ణి బోర్లా పడేసి వీపు మీద కూర్చుని వొళ్ళు పడుతుంటే .. వాడికి స్వర్గంలో ఉన్నట్టుంది .. ఒక ఐదు నిముషాలు భుజాలు , వీపు మెడ మీద మసాజ్ చేసేక .. "ఇక చాల్లే బంగారం .. నువ్వు రెస్ట్ తీసుకో .. అసలే నీకు డేట్ " , అని అంటే .. అనన్య లేసి పక్కన పడుకుని "అవున్రా .. ఇంకో మూడు రోజులు .. నా సంగతి సరే .. శోభనం సంగతి ఏంటి ?" , అని అనన్య అడిగితే .. వాడు పెళ్ళాం వైపు చూస్తాడు ..

"ఏముందే .. మిద్ది మీదే కదా .. అంతకన్నా స్పెషల్ ఏముంటుంది ?" , అని విహారిక అంటే .. అనన్య ఆలోచిస్తూ "కావాలంటే విజయవాడలో ఫైవ్ స్టార్ హోటల్ లో సూట్ రూమ్ తీసుకుందాం .. ఎటు బలిసినోళ్లే కదా బావ వాళ్ళు " , అని అనేసరికి .. వాడు దాని చెవి మెలిపెడుతూ "పూర్తిగా నాకేస్తున్నారే .. శోభనం అమ్మాయి వాళ్ళు ఏర్పాటు చేయాలి .. ఐడియా బావుందే .. మిద్ది మీద కన్నా ఫైవ్ స్టార్ హోటల్ బెటర్ .. " , అని అంటాడు ఆనంద్ .. "ఒరేయ్ .. డబ్బు సంగతి తర్వాత మాట్లాడుతాం .. ఐడియా నచ్చితే ప్లాన్ చేద్దాం .. బుక్ చేస్తే బెటర్ " , అని అనన్య అంటే .. విహారిక అందుకుని "అమ్మ ఒప్పుకోక పోవచ్చే .. వాళ్ళకి ఇలాంటివి ఇంట్లోనే జరగాలన్న విశ్వాసం .. హోటల్స్ అంటే అసలు ఒప్పుకోరు " , అని అంటది

"అయినా .. అయిపోయిన పెళ్ళికి మద్దెల దరువుగా ఉంది .. శోభనం అంటే మొదటి రాత్రి .. ఆల్రెడీ ఎన్నో రాత్రులు అయిపోయేక .. సెంటిమెంట్ కోసమే ఈ శోభనం .. ఏదన్న ఉంటె మనం హనీ మూన్ కి వెళ్దాం కదా .. అక్కడ ఎటు హోటల్స్ లో తప్పదు కదా " , అని ఆనంద్ అంటే .. అనన్య "అంటే .. హనీ మూన్ కూడా ప్లాన్ చేసారా .. దారుణం రా .. శోభనం , హానీమూన్ .. నేను లేకుండా .. " , అని అంటే .. విహారిక "ఒసేయ్ .. పెళ్లి నాకే .. నీక్కాదు .. ఒక 10 రోజులు ఓపిక పట్టు .. హైదరాబాద్ వెళ్ళేక నీ ఇష్టం .. ఎవరు పట్టించుకోరు " , అని అంటది ..

అనన్య ముఖంలో డిసప్పోయింట్మెంట్ .. దాన్ని దగ్గరకు లాక్కుని "ఒసేయ్ .. శోభనం రోజు కష్టం .. అమ్మలక్కలు అక్కడే ఉంటారు .. ఇక హానీమూన్ .. ఒక పనిచేద్దాం .. నువ్వు పనుందని ముందుగా హైదరాబాద్ వెళ్ళిపో .. జాబ్ ఇంటర్వ్యూ అని .. మేమిద్దరం హనీమూన్ కి వెళ్ళినప్పుడు నువ్వు కూడా వచ్చెయ్ .. టికెట్ బుక్ చేస్తా .. ఎవరికీ డౌట్ రాదు .. సరేనా " , అని అంటే .. అనన్య కొంచెం శాంత పడుద్ది .. ఐడియా బానే ఉంది . హనీమూన్ లోనే నాకు శోభనం .. ప్రశాంతంగా ఉంటది .. వేరే ఊళ్ళో అంటే .. డిస్టర్బన్స్ ఉండదు .. "సరే రా .. హ్యాండివ్వద్దు " , అని వాడి మీద వాలిపోద్ది

విహారిక మొగుడి మీద కాలేసి పడుకుని ఇంకో సైడ్ వాలిపోద్ది వాడి మీద .. రాత్రి అనన్య లేకపోయేసరికి బాగా దెంగాడు తెల్లారేదాకా .. ఎక్కువ దెంగితే గుల తగ్గుద్ది .. కొంచెం సేపటికి మల్లి గుల స్టార్ట్ అవుద్ది .. అందుకే అది వాడి మొడ్డ మీద చేయ్యేస్తాది .. అందులో సొంత వూరు .. వీడు మనోడే అన్న ఫీలింగ్ .. అసలు మొదటి రాత్రి జరిగింది ఇక్కడేగా .. అందుకే ఆ సెంటిమెంట్ .. పెళ్ళాం మూడు అర్ధమయ్యింది .. ఇంకో పక్క మరదలి ఇబ్బంది తెలుసు .. దాన్ని అలా పెట్టుకుని చేసుకోవడం నచ్చదు వాడికి .. అనన్య ఆనంద్ తటపటాయించడం గమనించి ..

"సరేరా .. నేను పక్క రూమ్ లో పడుకుంటా .. మీరిద్దరూ ఎంజాయ్ చేయండి " , అని లేవబోతుంటే .. విహారిక దాని చేయి పట్టుకుని ఆపి "పర్లేదులేవే .. ఇక్కడే పడుకో ... అయినా రోజూ దెంగించుకునేదానికి మనమేమన్నా జంతువులమా .. ఇలా వాటేసుకుని పడుకున్నా ఇంకా ఆనందం వస్తది " , అని .. లైట్ ఆపేస్తాది.
​
Next page: Chapter 31
Previous page: Chapter 29