Chapter 47.2


రూమ్ కొచ్చి పడుకుంటే .. పక్క రూమ్ నుంచి ఒకటే మూలుగులు , అరుపులు .. మెసేజ్ పెట్టుద్ది సౌండ్ తగ్గించుకోమని .. వాళ్ళు దెంగుడు పనిలో ఉంటె మెసేజ్ లు ఎక్కడ చూసుకుంటారు . పది నిమషాలాగి పూనమ్ లేసి కుమార్ డోర్ దగ్గరకెళ్తే .. కనీసం డోర్ కూడా వేసుకోలేదు .. అంత కక్కుర్తి దేనికో .. లోపలకి తొంగి చూస్తది .. కళ్ళు మూసుకుని .. "ఒరేయ్ .. ఇదేమన్నా లాడ్జి అనుకున్నావా .. ఏంటా అరుపులు .. కనీసం తలుపన్నా వేసుకోండి .. " , అని వెళ్లి పోద్ది .. నిద్ర పట్టదు .. ఒక పక్క డాన్స్ పోటీలో గెలిచిన ఆనందం .. ఇంకో పక్క అక్క ఊరెళ్ళాక ఆనంద్ తో ఇంకా బాగా దగ్గరవ్వచ్చన్న ఆనందం ..

ఏమయ్యిందో .. పావు గంటకి పక్కనే పద్మ .. తల తిప్పి చూస్తే ఫోన్ లో బిజి గా ఉన్న పద్మ ని చూసి "సారీ అక్కా .. కొంచెం కఠువుగానే అరిచా మీ మీద " , అని అంటే .. అది ఫోన్ పక్కన పెట్టి .. "పర్లేదు పూనమ్ .. తప్పు మాదే .. ఇంట్లో ఆంటీ లేదనేసరికి కొంచెం ఓవర్ అయ్యింది .. కానీ పెళ్లికాని అమ్మాయి ఉందన్న సంగతే మర్చిపోయాం .. మరీ కక్కుర్తి ఎక్కువయ్యింది " , అని అంటుంటే .. కుమార్ కూడా వస్తాడు .. అక్క పక్కన కూర్చుని సారీ చెబుతాడు ..

పూనమ్ కోపంగా "ఒరేయ్ .. సారీ తర్వాత .. మధ్యలో ఆపేసి రావద్దు .. రౌండ్ కంప్లీట్ చేసి రండి " , అని అంటది .. పద్మ నవ్వుతూ "పూనమ్ .. వాడి షార్ట్స్ చూస్తే అంతే .. ఎప్పుడూ లేసే ఉంటది .. నిజంగా .. నన్ను నమ్ము .. రౌండ్ పూర్తయ్యింది .. అందుకే వచ్చాము " , అని అనేసరికి .. అది ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ "ఒరేయ్ .. అలా జెండా లేసి ఉండడం వింతగా ఉంది .. సర్లే .. సారీ నేను కూడా చెప్పాలి .. మీ మీద అరిచా " , అని అంటే .. వాడు చెల్లెలి చెయ్ పట్టుకుని .. "తప్పు మాదేనే .. మమ్మీ లేకపోయేసరికి .. డోర్ కూడా సరిగా వేసుకోలేదు .. ఎనీవే నువ్వేమి ఫీల్ కాలేదు గా " , అని అంటాడు

"మీరిద్దరూ దెంగించుకుంటే నేనెందుకు ఫీల్ అవ్వాలి .. త్వరలో పెళ్లి చేసుకునే మీకు ఆ స్వేచ్ఛ ఉంది .. ఆ స్వేచ్ఛ ని కల్పించిందే మమ్మీ .. మధ్యలో నాదేముంది .. మీరిద్దరూ హ్యాపీ గా ఉండడమేగా నాక్కూడా కావలసింది .. వెళ్ళండి .. మీ రూమ్ లోకి " , అని అంటే.. పద్మ "ఉండవె .. వచ్చినప్పటి నుండి చావదెంగుతున్నాడు .. కొంచెం రెస్ట్ తీసుకొని .. వీర దెంగుడు .. చూసే దానికి మెతగ్గా ఉంటాడు .. దించాడో .. చుక్కలు చూపిస్తాడు .. " , అని అంటే .. పూనమ్ కూడా దానికి సపోర్ట్ గా "వీడి మీద ఇందాక అక్క కూడా కామెంట్ చేసింది .. ఆఫీస్ లో అమ్మాయిల్ని గోకుతున్నాడని .. " , అని అనేసరికి

పద్మ కోపంగా వాడి మీదెక్కి .. "ఒరేయ్ .. ఆఫీస్ లో దేన్నన్నా తగులుకున్నావో కోసేస్తా " , అని అంటే .. వాడు నవ్వుతూ "ఒసేయ్ .. నువ్వు నీ ఆఫీస్ లో ఎలా ఉంటున్నావో నేనేమన్నా పట్టించుకుంటున్నానా ? అనన్య ని అడిగితె నీ భాగోతం చెప్పుద్ది .. అయినా ఆఫీస్ లో ఎం చేద్దామే .. టైం పాస్ కబుర్లు .. అంతే " , అని అనేసరికి .. పద్మ "అలానే స్టార్ట్ చేస్తారు ముందు .. తర్వాత రూమ్ కి రానా అంటారు .. " , అని అంటది .. "అంత దూరం రానివ్వనుగా .. అయినా అక్క ఉంది కదా .. అమ్మాయలు కూడా లిమిట్ లోనే ఉంటారు " , అని అంటే ..

పద్మ "హ .. నిజమే .. ఏంట్రా గుచ్చుకుంటుంది .. ఇలా అయితే ఎలారా ?" , అని అంటే .. వాడు "ఎం చేయాలో తెలియదా .. ఏమి తెలియనట్టు నాటకాలు దెంగొద్దు .. అక్కా .. నా మీద చాడీలు చెప్పింది కదా .. ఇది నోట్లో పెట్టుకుంటే బయటికి తీయదు .. కార్చుకునే దాక .. పెద్ద గుల లంజ " , అని లేసి దాన్ని ఎత్తుకుని రూమ్ కి తీసుకెళ్తుంటే .. పద్మ పూనమ్ తో "పూనమ్ , అందరం డిన్నర్ కి వెళ్దాం .. బుక్ చెయ్ .. లేదంటే నా నడుములు విరగ్గొడతాడు వీడు " , అని అంటది

పూనమ్ నవ్వుకుంటూ నిద్ర లోకి జారుకుంటది .. టైం ఎంతో తెలియదు .. నిద్ర పోతున్న పూనమ్ కి .. పక్క రూమ్ లో రెచ్చిపోతున్న పెళ్లి కాని పద్మ , కుమార్ కి .. ఎదురింట్లో .. బాత్రూం లో కలిసి షవర్ చేస్తున్న పెళ్లయిన జంటకి .. కానీ సినిమా మాత్రం టైం కె అయిపోద్ది .. ఆంటీ ఇంటికొచ్చి డోర్ కొడితే .. నో రిప్లై .. ఆంటీ నవ్వుకుంటూ .. ఎదురింటి డోర్ కొడితే .. నో రిప్లై .. సరేలే అని దగ్గరలో ఉన్న గుడికెళ్ళి గంట కొడితే .. నో రిప్లై .. దేవుడికి కరుణ లేదు .. అందుకే ఈ వయసులో ఈ కష్టాలు అనుకుంటూ మెట్ల దగ్గర కూర్చున్న ఆంటీ ప్రశాంతంగా ఆలోచిస్తాది ..

రత్నాల్లాంటి బిడ్డలు .. కుమార్ .. చదువు అయిపోయి ఉద్యోగం చేస్తూ .. మంచి అమ్మాయిని ఎన్నుకుని .. ఎక్కడో హోటల్ కో లాడ్జి కో కాకా ఇంట్లోనే కలుస్తున్నాడు .. పాపం కాబోయే మొగుణ్ణి చూడాలని బెంగుళూరు నుంచి వచ్చింది కాబోయే కోడలు పిల్ల ... వచ్చిన కారణం కూడా కరెక్ట్ .. పూనమ్ ఎంతో కష్టపడి నేర్చుకున్న భరత నాట్యం .. ప్రదర్శన .. ఫామిలీ లోని వాళ్ళే ప్రోత్సాహం ఇవ్వకబోతే పరాయి వాళ్ళు ఎందుకిస్తారు .. అలా ని అందరు పరాయి వాళ్ళు అలా ఉండరు కదా .. ఎదురింట్లో వుండే వాళ్లే పూనమ్ ని ఎంకరేజ్ చేసారు .. దానిలోని ప్రతిభని గుర్తించారు .. ఇప్పుడు అది ఏకంగా పోటీలో గెలిచింది .. వాళ్ళు పరాయి వాళ్ళు కాదు .. నా కన్నా దగ్గర వాళ్ళు .. అందుకే రోజు ట్యూషన్ చెబుతున్నారు .. పూనమ్ కి గైడెన్స్ ఇస్తున్నారు .. ఆఫీస్ లో కుమార్ కి ట్రైనింగ్ ఇస్తుంది విహారిక

ఇంత ఆనందంగా ఉన్న కుటుంబంలో .. ఇంత ఆనందంగా ఉన్న వాతవరణంలో .. నా వల్ల బ్రేక్ రాకూడదు .. నేనుంటే వాళ్ళకి ఫ్రీడమ్ ఉండదు .. ఎంతైనా మొహమాటం ఉంటుంది కదా .. ఇలా రోజు సినిమా కి వెళ్లలేం .. పద్మ ఎన్నాళ్లుంటుందో అడగలేదు .. అడగాలనిపించలేదు .. దానిష్టం .. అందుకే ఎక్కడాకన్నా ఊరెళ్ళాలి .. ఇప్పుడు నేను ఎక్కడికి వెళ్ళగలను .. తెనాలి లో సంబంధాలు తక్కువ .. వాళ్ళకి భారం కాకూడదు .. ఈ వయసులో యాత్రలే బెటర్ .. నా లాంటి వాళ్ళకొక బ్యాచ్ ఉంది .. ఆ గ్రూప్ లో మెసేజ్ పెడితే .. 7 రోజుల సౌత్ ఇండియా యాత్ర .. ఆ గ్రూప్ లో వాళ్ళు కొంతమంది వెళ్తున్నారు .. తన పేరు కూడా ఇచ్చి .. డబ్బులు పంపిస్తా అని చెప్పింది . రేపే ప్రయాణం .. మధ్యాహ్నం ఫ్లైట్ .. తిరుపతికి ..

పిల్లలకు చెప్పకుండానే బుక్ చేసి .. కుమార్ కి మెసేజ్ పెట్టి డబ్బులు పంపిచామని వివరాలు ఇస్తుంది .. మెసేజ్ పెట్టిన రెండు సెకండ్ లకే రిప్లై .. "ఇప్పుడేందుకే అని " .. బడుద్ధాయి .. ఇందాక ఎంత సేపు డోర్ కొట్టినా తలుపు తీయలేదు .. ఇప్పుడు వెంటనే మెసెజ్ చూసుకున్నాడు .. పక్కన పద్మ లేదనుకుంటా .. సరే .. ఇంటికెళ్లి మాట్లాడితే బెటర్ ..

బయలుదేరే ముందు ఇంకో సారి గంట కొడుద్ది .. గుళ్లో మంచి ఐడియా వచ్చినందుకు ..

ఇంటికెళ్ళాక మమ్మీ చెప్పిందంతా విన్నాక పూనమ్ , కుమార్ స్టన్ ... ఈ వయసులో నువ్వొక్కదానివే ప్రయాణం చేయగలవా అని .. ఒకటే నస .. ఫైన గా తేల్చి చెప్పింది "ఒరేయ్ .. ఎప్పుడూ నువ్వు హ్యాపీ గా ఉండడమేనా .. నేను మాత్రం మా ఫ్రెండ్స్ తో తీర్ధ యాత్రలకి వెళ్లకూడదా ? అయినా నేనేమి ముసలిదాన్ని కాదు .. ఫోన్ ఉంది .. ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారు " , అని అంటే .. పద్మ ఆంటీ చేయి పట్టుకుని "ఆంటీ .. సారీ .. మీకిబ్బంది కలగజేస్తున్నా .. నేను కుమార్ కోసం వచ్చానని , మీరు ఇష్టం లేకపోయినా సినిమా కి వెళ్లారు .. ఇప్పుడు ఈ ఇబ్బంది రాకూడదని 7 రోజులు యాత్రలకి వెళ్తున్నారు .. ఆంటీ .. సారీ .. అత్తా .. నేను నీ కొడుకుని కలవాలంటే .. నువ్వెందుకు బయటకెళ్ళాలి చెప్పు .. మేమే కొంచెం ఓవర్ చేస్తున్నాం .. మనం అంతా ఇంట్లోనే ఉంటేనే మనందరికీ సంతోషం .. " , అని అంటది

పద్మ ని వాటేసుకుని "పద్మా .. నిజమే .. మీకు ప్రైవసీ ఇవ్వాలని నా తాపత్రయం .. మీ రూమ్ లో మీరుండొచ్చు .. నువ్వు ఇక నుంచి పూనమ్ రూమ్ లో కాదు కుమార్ రూమ్ లోనే ఉండు .. మీరిద్దరూ ఇష్టపడ్డాక మధ్యలో నేనెవర్ని " , అని అంటది .. ఇంతలో పూనమ్ కలగజేసుకుని "ఇక క్యాన్సిల్ చేసుకో నీ ట్రిప్ .. పద్మ ఎటు రేపే వెళ్ళిపోతుంది " , అని అంటది .. "అదేంటే .. అంత హడావుడి .. కాసిని రోజులుండొచ్చుగా " , అని అంటే .. అది "అత్తా .. ఆఫీస్ లో వర్క్ .. కుమార్ నే రమ్మన్నా అక్కడకి .. చూద్దాం " , అని అంటది

"సర్లే .. నా ప్లాన్ లో మార్పేమీ ఉండదు .. ఒరేయ్ బడుద్ధాయి .. వాళ్ళకి డబ్బులు పంపు .. " , అని అనేసరికి .. కుమార్ ఇక తప్పదన్నట్టు పేమెంట్ పంపిస్తాడు ... ఇంతలో విహారిక కూడా వచ్చి "ఆంటీ .. నేను కూడా పద్మ తో బెంగుళూరు వెళ్తున్నా .. నాలుగు రోజులు " , అని అనేసరికి .. ఆంటీ నవ్వుతూ "రేపు ప్రయాణాలకు మంచిదనుకుంటా .. నేను కూడా యాత్రలకి వెళ్తున్నా వారం రోజులు " , అని అంటది

ఎవరి లెక్కల్లో వాళ్ళున్నారు .. టైం 8 దాటింది .. ఆకలి లేని కుర్ర జంటలు .. వాళ్ళ ది వేరే రకమైన ఆకలి .. తృప్తిగా ఉన్నారు .. ఇక మిగిలింది పూనమ్ , ఆంటీ .. స్విగ్గి లో ఆర్డర్ చేస్తది .. మమ్మీ లగేజ్ పాక్ చేస్తది పూనమ్ ..

నైట్ official గానే పద్మ కుమార్ రూమ్ కి షిఫ్ట్ అవుద్ది ..

అక్క ఊరెళ్తుంది .. హ్యాపీ .. మమ్మీ ఊరెళ్తుంది .. హ్యాపీ .. ఇక కుమార్ గాన్ని పెద్దగా లెక్కచేయల్సిన అవసరం లేదు .. వాడికి నేను ఎంతో హెల్ప్ చేశా .. ఆ మాత్రం అర్ధం చేసుకోగలడు .. అందులో మమ్మీ లేదంటే వాడికి ఫ్రెండ్స్ , పార్టీలు .. ఇక ఇక్కడ నేను .. అక్కడ ఆనంద్

ఊహించుకుంటుంటే ఒళ్ళంతా తిమ్మిర్లు ... అన్ని ఒకే సారి జరుగుతున్నాయి .. నైట్ నిద్ర లేదు కుమార్ , పద్మ కి .. అలాగే ఆనంద్ కూడా పెళ్ళాన్ని వదలడం లేదు .. ఊరెళ్తుందంటే ఇంకా ముద్దొస్తుంది పెళ్ళాం .. ఇక పూనమ్ పరిస్థితి మరీ అద్వాన్నం .. ఒళ్ళంతా తిమ్ముర్లు ... రోజు నైట్ పడుకునే ముందు ఆనంద్ కి మెసేజ్ పెట్టడం అలవాటు .. మెసేజ్ పెట్టినా రిప్లై లేదు .. అక్కతో బిజి ..

ఎలాగోలా పడుకుంటే .. తెల్లారుద్ది

లేసాక పూనమ్ రూమ్ లోకి వస్తూ .. "అక్కా .. ఆనంద్ వాళ్ళ డాడీ కి బాలేదంట .. ఇప్పుడే నెల్లూరు వెళ్ళాడు .. 4 రోజులదాకా రాడంట .. చెప్పమన్నాడు .. నీకు మెసేజ్ పెట్టె టైం కూడా లేదన్నాడు .. " , అని అంటాడు కుమార్ .. పూనమ్ కి మైండ్ బ్లాక్ .. చ్చ .. ఇప్పుడే అవ్వాలా .. ఎం చేయాలో పాలు పోలేదు .. బాత్రూం వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి .. హాల్లోకి వస్తే .. టైం 9 అవుతుంది .. విహారిక కూడా అక్కడే ఉంది .. అంటే ఆనంద్ వెళ్ళాక తనకి బోర్ కదా ... ముభావంగా ఉన్న పూనమ్ ని చూసి ఆశ్చర్యబోతుంది విహారిక .. నిజానికి అన్నీ దానికి అనుకూలంగానే జరుగుతున్నా ఇంకా దేనికి ఆ దిగులు ..

ఇంతలో డోర్ బెల్ మోగితే .. వెళ్లి డోర్ తీస్తే .. గుడ్ మార్నింగ్ డియర్ .. ఆనంద్ పలకరింపు .. నమ్మలేకుంది .. ఊరెళ్ళాడు కదా .. ఏమైంది .. "ఊరెళ్ళలేదా ఆనంద్ " , అని అంటే .. వాడు క్వశ్చన్ మార్క్ ఫేస్ పెట్టి "ఏ వూరు .. అయినా ఇదేమన్నా ఊరెళ్ళే సీజనా ? ఎందుకడుతున్నావ్ అలా " , అని అంటూ లోపాలకి వస్తాడు ..

అంటే కుమార్ గాడు ప్రాంక్ చేశాడా ? గుద్దలో కాలుతుంది పూనమ్ కి .. వాడి రూమ్ కెళ్ళి చూస్తే లేడు .. పద్మ కూడా లేదు .. బతికిపోయాడు

"ఆంటీ .. అందరం కలిసే ఎయిర్పోర్ట్ కి వెళ్దాం .. నా కార్ పెద్దదిగా .. అందరు పడతారు . లంచ్ చేసి బయలుదేరదాం .. " , అని ఆనంద్ అంటే .. ఆంటీ ఒక అంటది .. ఇందాక దిగులుగా ఉన్న పూనమ్ మొఖంలో వెలుగు .. ఆనంద్ వచ్చాడనా ? విహారిక నవ్వుకుంటది .. అమ్మాయల మనస్తత్వం తెలుసు .. నేను కూడా అమ్మాయినే కదా .. పూనమ్ ని చూస్తుంటే అనన్య గుర్తుకొస్తుంది .. ఇంకో కొన్ని గంటల్లో చూడబోతున్నా దాన్ని ..

కుమార్ , పద్మ గుడికెళ్లారని మమ్మీ చెబితే నమ్మలేక పోతుంది పూనమ్ .. వీడికి భక్తి ఎప్పటినుంచి ? క్షణం తీరికలేకుండా పద్మ తోనే ఉంటున్నాడు . కొత్త కదా .. అంతే ..

లంచ్ అయ్యాక .. ఎయిర్పోర్ట్ కి ప్రయాణం .. ఆనంద్ కార్ లో .. ఎత్తైన బిల్డింగ్స్ .. విశాలమైన ఔటర్ రింగ్ రోడ్ .. ఎన్నో కార్లు వెళ్లొచ్చు .. పెళ్లయిన మగాడిలా ఒకటే లేన్ కాదు .. తన జీవితంలో అయితే , అప్పుడే 3 లేన్ లు .. పెళ్ళాం .. స్లో లైన్ .. మరదలు చాల ఫాస్ట్ లేన్ .. ఇప్పుడు పూనమ్ .. మిడిల్ లేన్ .. పెళ్ళానికి దగ్గరగా ఉన్న లేన్ .. పాపం అనన్య కి పెళ్ళానికి మధ్యలో దూరింది పూనమ్ .. తప్పు ఎవరిదీ అనవసరం .. ఎంత కాలమని స్లో లైన్ లో వెళ్ళగలం .. అందుకే లేన్ మార్చి మిడిల్ లేన్ లోకి వచ్చి అద్దంలో పూనమ్ ని చూస్తాడు . పక్కనున్న పెళ్ళాం .. ఈ లేన్ లోనే పోనివ్వరా .. పక్క లేన్ కి పోవద్దు .. అది మరీ స్పీడ్ ... అని హెచ్చరిస్తుంది

డ్రైవర్ లేన్ మార్చకుండా నడపలేడు ఎక్కువ సేపు .. మగాడు కూడా అమ్మాయిలతో ఫ్లర్టింగ్ చేయకుండా ఉండలేడు .. 3 లేన్ లు వరకు ఓకే .. అంతకన్నా దాటి పోకూడదు .. దాటితే accident .. కానీ ప్రస్తుతానికి ఆనంద్ అంత దూరం ఆలోచించడం లేదు .. మిడిల్ లేన్ లోనే పోనిస్తాడు .. ఎయిర్పోర్ట్ వచ్చేస్తుంది

విజిటర్స్ ముందుకు వెళ్ళలేరు కదా .. మొగుడికి పెళ్ళాం హగ్ .. కాబోయే మొగుడికి కాబోయే పెళ్ళాం హగ్ .. మమ్మీ కి పూనమ్ హగ్ .. మమ్మీ ఫ్రెండ్స్ కూడా అప్పుడే దిగారు .. వాళ్లంతా మమ్మీ లానే రిటైర్డ్ బాచ్ .. పద్మ ని పరిచయం చేస్తూ .. ఆంటీ "పద్మ .. కాబోయే కోడలు .. కుమార్ గర్ల్ ఫ్రెండ్ " , అని అంటే .. తొట్టిపూకు డైలోగ్స్ .. ఎక్ష్పెక్త్ చేసినట్టే .. ఒక ఆంటి "మంచి జోడి .. చూడముచ్చటగా ఉన్నారు " , అని అంటే .. ఇంకో ఆంటీ ఆనంద్ ని చూస్తూ "ఇతను మీ కాబోయే అల్లుడా .. సూపర్ .. పూనమ్ కి బాగా సెట్ అయ్యాడు " , అని అంటది .. విహారిక బ్యాగ్ లు లెక్కపెట్టుకుంటూ బిజి గా ఉంటది .. దూరంగా ..

పూనమ్ కోపంగా మమ్మీ ని పక్కకి తీసుకెళ్లి క్లాస్ పీకుద్ది "వీళ్ళ ముందు ఆనంద్ విషయాలు చెప్పొద్దు .. అయినా ఇలాంటి తొట్టిపూకు ఆంటీలు నీకెక్కడ తగులుకున్నారే " , అని వార్నింగ్ ఇస్తది ..

ఇక ఆ టాపిక్ అంతటితో ఆపేస్తే బెటర్ .. అందుకే ఆనంద్ , పూనమ్ , ఆంటీ గమ్మునుంటారు .. బాగ్ లతో ముందుకెళ్తున్న పెళ్ళాన్ని మల్లి ఇంకోసారి వాటేసుకుని ముద్దు పెడతాడు బుగ మీద .. ఆనంద్ చేస్తున్న పనులకి ఆంటీ ఫ్రెండ్స్ కి కంపరం .. "ఏంటే .. మీ అల్లుడు వేరే అమ్మాయిని వాటేసుకుంటుంటే గమ్మునున్నారు " , అని అంటే .. ఆంటీ సైలెంట్ గా "పదండే టైం అవుతుంది .. " , అని అందరికి బై చెప్పి వెళ్ళిపోతారు

కార్ స్టార్ట్ చేస్తాడు .. రిటర్న్ లో .. పక్క సీట్ లో పూనమ్ .. వెనక కుమార్ .. ఆనంద్ కి ఇబ్బంది గా ఉంది .. ఇందాక ఆ ఆంటీ అన్న మాటలకి .. స్లో గా వెళ్తున్న ఆనంద్ తో "మరీ ఇంత స్లో నా ?" , అని అంటే .. మిడిల్ లేన్ లకి వస్తాడు .. హ్యాపీ గా ఉంది .. వెనక కుమార్ గాడు ఉన్నాడు .. కొంచెం బెంగతో ..

"ఏరా ఎన్ని రౌండ్లు మొత్తం ?"

"నాలుగు రౌండ్లేనే "

"ఏంట్రా .. ఎప్పుడు చూసినా రూమ్ లోనే ఉన్నారు .. అంతేనా ?"

"ఒసేయ్ నువ్వు దేనిగురించే మాట్లాడాడేది ?"

"నా నోటితో చెప్పించాలనా .. అదే .. కాబోయే పెళ్ళాన్ని ఎన్ని సార్లు దెంగావు అని "

కుమార్ స్టన్ అవుతాడు .. అక్క ఆనంద్ ముందు అలా మాట్లాడడం

"ఓహ్ .. అదా "

"మరి నువ్వేమనుకున్నావ్ ?"

"నైట్ వేయబోయే రౌండ్స్ గురించి "

"ఏంట్రా .. ఇంకోదాన్ని సెట్ చూసుకున్నావా "

"చ్చ .. అది కాదె .. అయినా నీకెప్పుడూ అదే గోల .. నేను ఫ్రెండ్స్ తో కలిసి పార్టీ ప్లాన్ చేసాం .. మందు పార్టీ .. మమ్మీకి చెప్పొద్దే "

"చ్చి .. గ్యాప్ లేకుండా దెంగావ్ నిన్నటి నుంచి .. ఇప్పుడు గ్యాప్ లేకుండా ఫ్రెండ్స్ తో మందు పార్టీ .. నీ పనే బెటర్ రా "

"ఎం చేద్దామే .. ఎవరి లెక్కలు వాళ్ళవి .. అక్క ఊరెళ్లిందని బ్రో హ్యాపీ .. మమ్మీ ఊరెళ్లిందని నువ్వు హ్యాపీ .. నేను హ్యాపీ .. చెల్లెలి దగ్గరకెళ్తున్న అక్క హ్యాపీ .. యాత్రలకెళ్తున్న మమ్మీ హ్యాపీ .. "

"అక్క ఊరెళ్తే ఆనంద్ ఎందుకు హ్యాపీ ? ఏంటి ఆనంద్ .. నువ్వు హ్యాపీనా ?"

అటు తిప్పి ఇటు తిప్పి నా దగ్గరకొచ్చారా .. చెబుతా ..

"పూనమ్ నీకో నిజం చెప్పాలి .. రాత్రికి నెల్లూరు వెళ్ళాలి .. డాడీ కి బాలేదు "

"ఆనంద్ .. ఇదే ప్రాంక్ కుమార్ గాడు వేశాడు .. వాడికెప్పుడో నా చేతిలో మూడింది .. నువ్వు కూడా అదే ప్రాంకా .. మార్చు .. వెరైటీ గా "

ఇంతలో గచ్చిబౌలి .. కుమార్ గాడు దిగిపోతాడు .. ఫ్రెండ్స్ రూమ్ పక్కనే ..

కార్ లో పూనమ్ .. ఆనంద్ .. మౌనం ..

FM లో పాట

మౌనమేలనోయి మౌనమేలనోయి ఈ మరపురాని రేయి

మౌనమేలనోయి ఈ మరపురాని రేయి

ఎదలో వెన్నెల వెలిగే కన్నుల

ఎదలో వెన్నెల వెలిగే కన్నుల

పలికే పెదవి వణికింది ఎందుకో

వొణికే పెదవి వెనకాల ఏమిటో

ఇల్లు వచ్చేస్తుంది .. పార్కింగ్ నుంచి ఫ్లాట్ కి .. ఎవరి ఫ్లాట్ కి వెళ్ళాలి ? రెండూ ఖాళీ కదా .. ఎవరి ఫ్లాట్ కి వాళ్ళు వెళ్తే స్టోరీ ఆగిపోద్ది కదా ఇక్కడే .. అమ్మాయి ఫ్లాట్ కి అబ్బాయి వెళ్లడం సేఫ్ కాదు .. అదే అబ్బాయి ఫ్లాట్ కి అమ్మాయి వెళ్తే .. ఓకే .. పెళ్లయిన అబ్బాయి ఫ్లాట్ కి వెళ్తే ? పెళ్ళాం ఊరెళ్తే ? ఇవన్నీ ఆలోచించుకునే టైపు కాదు అది .. వాడితో పాటు లోపలికొస్తుంటే .. వాడు కొంచెం ఆశ్చర్యంగా చూస్తాడు .. "ఒరేయ్ .. ముందు తలుపేయ్ రా .. ఏంటా లుక్ ? ఎందుకు ఆ ఆశ్చర్యం .. నేనేమి నిన్ను కొరుక్కుతిననులే " , అని అంటూ లోపలకొచ్చి సోఫా లో కూలబడుద్ది

ఫోన్ చెక్ చేసుకుంటూ .. ఆనంద్ "షిట్ .. విహారిక తిరిగొస్తుంది .. టికెట్ లో డేట్ తప్పుపడిందంట " , అంటూ సోఫా లో కూలబడతాడు .. పూనమ్ కి భూమి కంపించినంత పని .. ఒక్క క్షణం కూడా ఆనందం ఉండడం లేదు .. వాడి చేతిలో ఉన్న ఫోన్ లో .. కొత్త మెసేజ్ .. బై డియర్ .. ఫ్లైట్ స్టార్ట్ అయ్యిందని .. ఫ్లైయింగ్ కిస్ .. అక్క నుంచి .. ఒక్కసారిగా ఫోన్ లాక్కుని మెసేజ్ లు చెక్ చేస్తే .. అక్క నుంచి అలాంటి మెసేజ్ ఏమి లేదు .. అంటే .. ఆనంద్ ప్రాంక్ చేశాడా ? ఒక్కసారిగా ఆపుకోలేని దుఃఖం .. కళ్ళు తుడుసుకుంటూ వెళ్ళబోతున్న పూనమ్ చేయి పట్టుకుని .. సారీ చెబుతున్నా ... వినకుండా వెళ్తున్న పూనమ్ ని గట్టిగ పట్టుకుని .. ఎత్తుకుని బెడ్ రూమ్ కి తీసుకెళ్తాడు

బెడ్ మీద పడేసి .. పక్కనే పడుకుని .. "సారీ చెప్పా కదా బంగారం .. ఎందుకో ఆ టైం లో అలా చేయాలనిపించింది .. నువ్వు ఇంతగా ఫీల్ అవుతావని అనుకోలేదు " , అని అంటే .. అది కళ్ళు తుడుసుకుంటూ "ఆనంద్ ... ఉదయాన్నే కుమార్ ఏడిపించాడు .. ఇప్పుడు నువ్వు .. " , అని అంటే .. వాడు "సారీ చెప్పాగా .. నువ్వు ఏ శిక్ష వేసినా రెడీ " , అని అంటే .. అది వాడి మీద వాలిపోతూ "ఆనంద్ .. నిన్ను శిక్షించి నేను ఆనందంగా ఉండగలనా ? ఎనీవే .. చెప్పు .. ఏంటి ప్లాన్ ?" , అని అంటే

వాడు "ఏముంది .. ముందు కొంచెం రెస్ట్ తీసుకోవాలి .. డ్రైవ్ చేశా కదా .. తర్వాత సంగతి తర్వాత .. " , అని అంటే .. అది "అవును .. రెస్ట్ తీసుకుందాం .. నేనిప్పుడే మా ఫ్లాట్ కి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి వస్తా " , అని అంటే .. వాడు "మాటి మాటి కి వెళ్లకుండా నీ బట్టలు తెచ్చుకో ఒకేసారి " , అని అనేసరికి .. దానికి ఎక్కడలేని ఆనందం .. వాడి బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి "మంచి ఐడియా .. కుమార్ గాడు ఎటు రాడు ఈ నైట్ కి " , అని అంటూ .. తన ఫ్లాట్ కి వెళ్ళిపోయింది ..

ఆనంద్ కూడా ఫ్రెష్ అవుతాడు .. డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకుని .. పెళ్ళాం ఊరెళ్తే ఎక్కడలేని ఉత్సాహం .. అందులో పూనమ్ లాంటి అమ్మాయి పక్కనుంటే ? తప్పు ఒప్పులు లెక్కపెట్టే టైం కాదు ఇది .. విహారికకి కూడా పూనమ్ అంటే ఇష్టమే కదా .. ఆంటీ యాత్రలకెళ్తుందని తెలిసినా పెళ్ళాం నన్ను అనుమానించలేదు .. పూనమ్ ఒంటరిగా ఉంటుందని తెలిసినా .. అంటే దానికి నమ్మకం ఉంది .. నా మీద .. పూనమ్ మీద .

చాల ఫాస్ట్ గా వచ్చేసిన పూనమ్ .. ఎంతో యాక్టీవ్ గా ఉంది .. బాత్రూం వెళ్లి డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకుని వస్తుంది .. వావ్ .. ఏంజెల్ లా ఉంది .. "అనన్య .. you are looking gorgeous " , అని అంటాడు .. పూనమ్ నవ్వుకుంటూ .. అయ్యగారికి మరదలు గుర్తుకొచ్చిందా .. మోకాళ్ళ దాక ఉండే పూల పూల గౌన్ .. పొట్ట ని కవర్ చేసేదానికి కష్టపడుతున్న టాప్ .. లూజ్ హెయిర్ ... ఫ్రెష్ గా స్నానం చేసి వచ్చేసరికి .. చూస్తుంటానే ముద్దొస్తుంది .. చక చక వచ్చి వాడి పక్కన కూర్చుంటాది.. ఈ ఏజ్ లో అమ్మాయిల్లో ఉండే అమాయకత్వం .. కొంటెదనం .. దానికి తోడు వయసుని ఇంకా చిన్నదిగా చేసే పొట్టి పొట్టి గౌన్ లు

వయసు చిన్నదే అని భ్రమ కనిపించే డ్రెస్ లు వేసుకున్నా .. వయసుకు మించిన అందాలని దాచరు .. అదే కదా చెవిలో పువ్వు పెట్టడమంటే . సరిగ్గా చూడలేక పోతున్న ఆనంద్ తో "ఏంట్రా .. కొత్తగా ఉందా ? ఎప్పుడు చూసే పూనమ్ నే .. ఎందుకు ఆ బిడియం " , అని అంటే .. వాడు "ఒసే .. ఎప్పుడూ చూసే పూనమ్ వి అయితే .. ఇలా పూల పూల గౌన్ లో వస్తావా ? కొత్తగా ఉన్నావ్ .. నువ్వేమనుకోనంటే ఒక మాట " , అని అంటే .. దానికి టెన్షన్ .. ఏమడుగుతాడా అని .. "కళ్ళు మూసుకో .. 5 నిముషాలు .. ప్లీజ్ " , అని ప్రాధేయపడుతుంటే .. కాదనలేక పోతుంది.
​
Next page: Chapter 48
Previous page: Chapter 47.1