Chapter 64


అనన్య , పూనమ్ ఇలాంటి నిర్ణయాలు ఎందుకు తీసుకున్నారు ? విహారిక కి ఈజీ గానే అర్ధమయ్యింది .. పెళ్లయిన మగాడితో ఎంతకాలమని ఈ బంధం ? అక్క మొగుడే .. అక్కకి కూడా ఇష్టమే .. కానీ దానికీ ఒక లైఫ్ ఉంటది కదా .. ముందు ముందు ఎన్నో సమస్యలు రావచ్చు .. ఇక్కడే ఉంటె బావని మర్చిపోవడం కష్టం .. కంపెనీ మారినా .. వూరు మారినా .. అందుకే అమెరికా వెళ్ళిపోయింది అనన్య .. ఇక పూనమ్ కూడా అలానే ఆలోచించి ఉంటుంది .. అనన్య కి హెల్ప్ చేయాలనే స్టార్ట్ చేసినా .. ఆనంద్ మంచితనానికి పడి పోయింది .. దగ్గరయింది ..

ఇలాంటి బంధాలు మొదట్లో మధురంగానే ఉన్నా .. లోకం హర్షించదు .. పైగా ఫ్యూచర్ లో ఎన్నో సమస్యలు .. అందులో ఆడపిల్లకి .. మొగ రాయుడు మొడ్డేసుకుని ఎన్ని పూకుల్ని దెంగినా ఏమి అనని లోకం .. ఆడపిల్ల పెళ్లయిన మగాడితో పవిత్ర బంధం .. ఒప్పుకోదు లోకం ..

లక్కీ గా అర్ధం చేసుకునే మొగుళ్ళు దొరకడం .. రత్నాల్లాంటి బిడ్డలు .. కొన్ని గాయాలు కాలం గడిసె కొద్దీ మాయమవుతాయి .. కానీ ఇలాంటి గాయాలు గుండె కొట్టుకున్నంత వరకు మనతోనే ఉంటాయి ..

12 ఏళ్ళ తర్వాత అనన్య ఇండియా వచ్చింది .. కొడుకు ఆనంద్ తో .. మొగుడు బిజి .. అనన్య ని చూసేదానికి పూనమ్ వచ్చింది పాప తో .. మొగుడు బిజి .. పద్మ ఇంట్లో .. బెంగుళూరు లో అందరు కలుస్తారు .. మొదట్లో ఆనంద్ ఇంట్లో అనుకున్నా .. ఒప్పుకోలేదు ఆనంద్ ..

12 ఏళ్ళు గడిచినా చెక్కు చెదరని అందం .. అనన్య ని చూడలేక తల తిప్పుకుంటే .. పెద్ద నాన్నా అంటూ ఎగురుతూ వచ్చిన అనన్య కొడుకు ఆనంద్ ని ఎత్తుకుని ముద్దాడుతుంటే .. ఆనంద్ కళ్ళలో బాధ .. ఈ ఆనంద్ ముద్దు పెడుతూ "పెద్ద నాన్న .. మనిద్దరి పేర్లు ఒకటే కదా " , అని అంటే .. వాడు బాబుని హత్తుకుని "మర్చిపోలేని బంధం రా .. అందుకే పదే పదే గుర్తుకొచ్చేలా .. ఆనంద్ , అనన్య అనే పేర్లు పెట్టారు " , అని అంటే .. కూతురు అనన్య కూడా వస్తే .. కూతుర్ని కూడా ఎత్తుకుని ముద్దు పెట్టి "ఎన్నాళ్లయినా .. ఎన్నేళ్లయినా .. నీ పేరు .. నా గుండెల్లోనే ఉంటుంది .. నా గుండె కొట్టుకునే వరకు " , అని అంటుంటే ..
అనన్య ఆ మాటలకి తట్టుకోలేక కొడుకుని తీసుకుని వెళ్ళిపోతుంది తన రూమ్ కి .. బావ మారలేదు .. ఫోన్ చేయక పోయినా .. మెసేజ్ లు పెట్టక పోయినా .. ఆయన గుండెల్లో గుడికట్టుకుని పూజిస్తున్నాడు నన్ను .. బావకి నన్ను మర్చిపోయే అవకాశం ఇవ్వకుండా అక్క కూతురుకి అనన్య అనే పేరు పెట్టింది .. బావ అమాయకుడు .. అనన్య అంటే ఏడుపు ఆపుకోలేకపోతున్నాడు .. ఈ అనన్య అన్నా .. ఆ అనన్య అన్నా ..

మరి నేను మర్చిపోయానా బావని ? దేశాలు దాటినా .. గుండెల్లో ఉండే బావని ఎలా మర్చిపోగలను .. మా పెళ్ళికి బావ రాలేదు .. అక్కే వచ్చింది .. నా చేత మాట తీసుకుంది .. కొడుకు పుడితే ఆనంద్ అనే పేరు పెట్టాలని .. మొగుడు మొదట్లో బానే ఉన్నా .. బాబుకు ఆనంద్ అనే పేరు పెట్టిన కాణ్ణించి అనుమానం పెరిగింది.. దూరం పెరిగింది .. అందుకే ఇన్నాళ్లు ఇండియా కి రాలేకపోయింది .. ఇండియా కి వెళ్తున్నా అంటే ఆనంద్ కోసమేనా అన్నట్టు చూసిన మొగుణ్ణి ఖాతరు చేయలేదు .. ఇన్నాళ్ళకి బావని చూసా .. అక్కని చూసా .. ఎంతో ఆనందంగా ఉంది

విహారిక చాల ఆనందంగా ఉంది .. అందర్నీ కలవడం .. ఆనంద్ అనన్య కి హాయ్ చెప్పినా .. పూనమ్ ని పలకరించినా ముఖంలో కళ లేదు .. ముగ్గురికి .. ప్రేమగా హగ్ లేదు .. ఎక్కువుగా పిల్లలతోనే ఉంటున్నారు ... అనన్య జూనియర్ అనన్య సీనియర్ దగ్గర .. ఆనంద్ జూనియర్ ఆనంద్ సీనియర్ దగ్గర .. ఎన్నోన్నో కబుర్లు .. ఈ రోజుల్లో పిల్లలు ఎంతో తెలివైన వాళ్ళు ..

ఆనంద్ (జూ) : పెద్దమ్మా .. మీకు మమ్మీ అంటే ఎందుకు ఇష్టం

విహారిక : ఇష్టం కాదురా .. ప్రాణం ..

ఆనంద్ (జూ) : అదే.. ఎందుకు

విహారిక : ఆనంద్ .. మీ మమ్మీ వల్లే నాకు పెదనాన్నకి పెళ్లయింది

ఆనంద్ (జూ) : పెదనాన్న .. మరి మీకు ?

ఆనంద్ : నాకు ?

ఆనంద్ (జూ) : అదే.. మమ్మీ అంటే ఎందుకిష్టం

ఆనంద్ : తప్పు .. అలాంటి ప్రశ్నలు అడక్కూడదు

ఆనంద్ (జూ) : సారీ పెదనాన్న .. అమెరికా లో ఇలాంటివి పట్టించుకోరు

విహారిక : కానీ .. ఇది ఇండియా రా

ఆనంద్ (జూ) : సారీ పెదనాన్న .. మమ్మీ కి మాత్రం మీరంటే ప్రాణం

అంతే .. ఆనంద్ వాణ్ణి వాటేసుకుని .. కళ్ళు తుడుసుకుంటూ .. "తప్పురా .. అలా అనకూడదు " , అని అంటే .. వాడు "పెదనాన్నా .. ఒకసారి మమ్మీ పర్సు లో మీ ఫోటో చూసా .. ఉంటె పెద్దమ్మ , పెద్ద నాన్న ఫోటో ఉండాలిగా అని మమ్మీ ని అడిగితే .. మమ్మీ నన్ను కొట్టి ఇంకెప్పుడు పెద్దవాళ్ళ విషయాలు అడగొద్దు అని అన్నది .. అందుకే మిమ్మల్ని అడుగుతున్నా " , అని అంటే .. ఆనంద్ కి గుండెల్ని పిండేసినట్టుంది .. మాట రావడం లేదు .. అనన్య గుండెల్లో నా స్థానం ఇంకా అలానే ఉందా ?

విహారిక : ఆనంద్ , సమయం వచ్చినప్పుడు అన్ని తెలుస్తాయి ... మమ్మీ ని బాధపెట్టే ఏ పనీ చెయ్యొద్దురా

ఆనంద్ (జూ) : అలాగే పెద్దమ్మ ..

ఇక పక్క రూమ్ లో అనన్య .. అనన్య ..

"పిన్ని , డాడీ కి మీకు ఏదో గొడవయ్యిందంటగా "

"నీకెవరు చెప్పారే .. అయినా .. పెద్దోళ్ల విషయాలు నీకు దేనికి "

"పిన్ని .. మమ్మీ చెప్పదు .. డాడీ చెప్పరు .. నువ్వు చెప్పవు .. "

"అనన్యా .. గొడవేం లేదురా .. నేను అమెరికా వెళ్లడం మమ్మీ కి ఇష్టం లేదు .. డాడీ కనీసం ఎందుకెళ్తున్నావని అడగను కూడా అడగలేదు .. కనీసం ఎయిర్పోర్ట్ కి కూడా రాలేదు "

"డాడీ ఎప్పుడూ ఇంతే పిన్ని .. ఈ సారి మాత్రం డాడీ ని ఎయిర్పోర్ట్ కి తీసుకొచ్చే బాధ్యత నాది "

"అనన్యా .. డాడీ కి నేనంటే ప్రాణం రా .. అందుకే నీకు నా పేరు పెట్టాడు "

"పిన్ని .. నేనింకా మమ్మీ ఐడియా అనుకున్నా "

"మమ్మీ కి కూడా ఇష్టమే నేనంటే "

"పిన్ని .. మరి నువ్వు కూడా ఇక్కడే ఉండిపోవచ్చుగా "

"అనన్యా .. కుదరదు .. "

"ఎందుకు ?"

"ఒసేయ్ నీ వయసెంత ?"

"ఎనిమిది "

"ఈ వయసులో ఎందుకె నీకీ ఆరాలు "

"పిన్ని .. ఈ పేరులోనే అల్లరి ఉంది .. "

"ఈ అల్లరే .. తగ్గించుకుంటే .. మంచిది .. నాలా అవ్వొద్దు "

"పిన్ని .. ఇందాక నీ ఫోన్ మోగినప్పుడు కాలర్ ట్యూన్ .. డాడీ ఫోన్ మోగినప్పుడు వచ్చిన కాలర్ ట్యూన్ .. ఒకటే .. ఆనంద్ అన్నని అడిగితే వాడు తెలియదన్నాడు .. "

"అనన్యా .. ఇలాంటి మాటలు మాట్లాడితే ఇంకెప్పుడు ఇండియా కి రాను .. ఓకే "

రెండు రోజుల తర్వాత ..

ఎయిర్పోర్ట్ లో ..

హైదరాబాద్ టికెట్స్ తో ఆనంద్ , విహారిక , అనన్య ...

కోల్కత్త టికెట్స్ తో .. పూనమ్ , విహారిక

అమెరికా టికెట్స్ తో .. అనన్య , ఆనంద్

హగ్ ఇచ్చేదానికి కూడా జంకుతున్న బావ దగ్గరకెళ్ళి "బావా .. పెళ్లయినంత మాత్రాన ఈ అనన్య నీది కాకుండా పోతుందా .. కనీసం .. నాకోసమన్నా .. " , అని హగ్ ఇస్తే .. వాడు బాబు ని దగ్గరకు తీసుకుని ముద్దు పెడతాడు ..

"మమ్మీ లా భరత నాట్యం లో ఛాంపియన్ అవ్వాలి " , అని పూనమ్ పాపని దగ్గరకి తీసుకుంటాడు ఆనంద్ .. "ఆనంద్ .. అనన్య కళ్ళల్లో ఏదో వెలితి . నువ్వు దూరమయ్యావని కాదు .. ఇంకేదో .. కనుక్కో " , అని హగ్ ఇస్తది పూనమ్

ఎవరి గమ్యం వాళ్ళది .. ఎవరి జీవితం వాళ్ళది .. కానీ చివర్లో పూనమ్ మొగుడితో అన్న మాటలు విన్న విహారిక ఆలోచనల్లో పడుతుంది .. ఆరా తీస్తుంది .. అనన్య కి మొగుడికి ఏవో చిన్న చిన్న గొడవలు .. అంతే

కాలం పరుగులు తీస్తుంది .. రెండేళ్ల తర్వాత .. అనుమానాస్పదంగా మృతి చెందిన విహారిక .. హైవే లో అదుపుతప్పిన కార్ .. పక్కనే ఉన్న చెట్టుకి గుద్ది ...

ఆనంద్ కి మైండ్ బ్లాక్ .. ఎందుకు ఇలా అయింది .. విహారిక లేని జీవితాన్ని ఉహించుకోలేక పోతాడు .. పాపని దగ్గరకు తీసుకుని ఒకటే ఏడుపు .. కొన్ని గంటల్లోనే పద్మ , కుమార్ , పూనమ్ వస్తారు .. ఆనంద్ ని ఓదారుస్తారు .. అనన్య కూడా వస్తుంది కొడుకు తో .. అక్క కి నేనంటే ప్రాణం .. అందుకే నా కోసం ప్రాణాలు తీసుకుంది .. ఈ నిజం నాకూ అక్కకే తెలుసు .. బావని ఓదారుస్తూ .. పాపని దగ్గరకు తీసుకుంటది .. ఆనంద్ లాంటి మంచి వాడికి ఇలాంటి కష్టం రావడం .. అందరూ బాధ పడతారు ..

కొడుకు ఆనంద్ ని అంటే పెట్టుకుని తిరుగుతున్న అనన్య ప్రవర్తన కొంచెం వింతగా అనిపించింది పూనమ్ కి .. పుట్టెడు దుఃఖంలో ఉన్న కుటుంబం .. ఇప్పుడు కాదు ..

అన్ని కార్యక్రమాలు అయ్యేక అనన్య కొడుకుతో బయలుదేరుతుంటే .. ఎయిర్పోర్ట్ లో .. ఎదో చెప్పాలని ప్రయత్నిస్తున్న ఆనంద్ జూనియర్ నోట మాటని నొక్కేస్తుంది తల్లి అనన్య .. పూనమ్ గమనిస్తుంది ..

పెళ్ళాం పోయిన దుఃఖంలో ఆనంద్ మల్లి పాత రోజుల్ని తలపిస్తున్నాడు .. అనన్య కోసమే .. ఈ మాత్రమన్నా .. లేకుంటే ఏమయ్యేవాడు ఆనంద్ .. ఎప్పటికప్పుడు వివరాలు తెలుసుకుంటుంది పూనమ్ .. మమ్మీ ద్వారా ..

కాలం పరిగెడుతుంది .. పూనమ్ ఆలోచనలు కూడా .. విహారిక చని పోయిన 6 నెలలకు .. అనన్య , కొడుకుతో వస్తుంది .. పూనమ్ చెప్పిన మాటలు .. కొడుకు చెప్పిన మాటలు .. పాప అనన్య చెప్పిన మాటలు .. ఇక ఉండలేక పోయింది .. వచ్చేసింది ఇండియా కి

బావని చూస్తుంటే దుఃఖం ఆగడం లేదు .. పూనమ్ కూడా వచ్చింది .. పిల్లల్ని తన దగ్గర పెట్టుకుని అనన్య , ఆనంద్ కి ఏకాంతం కలిగిస్తుంది ..

బావని గట్టిగా వాటేసుకుంటే .. వాడు దాని చెంప మీద కొట్టి "అనన్యా .. ఎప్పుడూ అక్కే నా జీవితం .. బావేనా ప్రపంచం .. నీ జీవితం పట్టించుకోవా ? డివోర్స్ తీసుకున్న విషయం నాకెందుకు చెప్పలేదు ?" , అని అంటే .. అది ఏడుస్తూ "ఏమని చెప్పమంటావ్ బావా .. అక్క పోయిన బాధలో ఉన్న నీకు ఎలా చెప్పను ?" , అని అంటే .. వాడు అనన్య కళ్ళు తుడుస్తూ "అబద్దం చెప్పడం కూడా రాదే నీకు .. నీ డివోర్స్ విషయం అక్కకి మాత్రమే చెప్పి బావకి చెప్పకుండా దాచేసావు .. నేనుబాధ పడతాననా " , అని అంటే .. అది ఏడుస్తూ "అదేరా నేను చేసిన తప్పు .. నన్ను నిన్ను కలపాలని తను వెళ్ళిపోయింది .. దేవుడు దగ్గరకు !!!" , అని అనేసరికి

వాడు కుప్పకూలిపోతాడు .. బెడ్ మీద .. బావని ఓదారుస్తూ "బావా .. అక్క ఎప్పుడూ చెబుతుండేది .. నీకు మొగుడు ఇష్టమా , చెల్లెలి ఇష్టమా అంటే .. చెల్లెలే ఇష్టమని చెప్పేది .. నా మొగుడు పెట్టిన టార్చెర్ వల్ల నేను విడాకులు తీసుకుంటే .. నా జీవితం ఏమవుతోందో అని .. తనెళ్ళిపోయింది .. పెళ్ళాం ఊరెళ్తే .. అదే దేవుడు ఊరికి .. కాపలాగా నేనుంటానని నమ్మకం .. బావా ఈ విషయం అక్కకే ఎందుకు చెప్పానంటే .. నువ్వు ఆల్రెడీ నేను లేనని బాధపడుతూ .. ఆల్మోస్ట్ డిప్రెషన్ లోకి వెళ్ళావ్ .. ఇప్పుడు నా విడాకుల విషయం చెప్పి నిన్ను ఇంకా ఇబ్బంది పెట్టడం ఇష్టం లేక .. అక్క అయితే తట్టుకుంటదని చెప్పా ... కానీ దాని ప్లాన్ ఇలా ఉంటదని తెలిస్తే ఎవరికీ చెప్పేదాన్ని కాను బావా .. చెప్పేదాన్ని కాను .. "

బావ మీద పడి ఏడుస్తున్న అనన్య ని దగ్గరకు తీసుకుని .. "అనన్యా .. నీ జీవితమంతా కష్టాలే .. నా వల్లే .. లేవని మొడ్డతో నిన్ను బాధ పెట్టా .. ఏదో అమెరికా వెళ్లి దూరంగా .. హ్యాపీ గా బతుకుతున్నావంటే .. అక్కడ కూడా నీకు మొగుడి నుంచి టార్చెర్ .. ఇప్పుడు అక్క పోయి .. నీలాంటి అందమైన అమ్మాయికే .. నీలాంటి అమాయకమైన అమ్మాయికే అన్నీ కష్టాలు .. " , అని అంటే .. అది బావ కన్నీళ్లు తుడుస్తూ .. "బావా .. మొగుడు విడాకులిచ్చాడని నేనెప్పుడూ బాధ పడలేదు .. ఎందుకంటే వాడికెప్పుడు అనుమానమే .. బాబు కి నీ పేరు పెట్టానని .. నేనుప్పుడూ అక్కతో మాట్లాడతానని .. పర్సు లో నీ ఫోటో ... ఫోన్ లో నీ ఫోటోలు .. అన్నిటి అనుమానమే .. నిన్ను చూడక పోయినా నీ జ్ఞాపకాలని గుర్తుకు చేసుకునేదానికి నీ ఫోటోలు .. అక్కడికీ నేనెప్పుడూ నీకు ఫోన్ చేయకుండా కంట్రోల్ చేసుకున్నా .. నీలాంటి మంచి మనిషిని అర్ధం చేసుకోలేని మూర్ఖుడు వాడు .. వాడి సంగతి వదిలేయ్ .. " , అని అంటుంటే ...

వాడు కూడా దాని కళ్ళు తుడుస్తూ "ఒకరకంగా విహారిక చనిపోడానికి నేను కూడా కారణమే .. పెళ్లయ్యాక .. వేరే అమ్మాయితో సరదాగైనా కబుర్లు చెప్పడం తప్పు .. అందులో పెళ్ళాం చెల్లెలితో .. నీ అందం .. నీ అమాయకత్వం .. నీ మంచితనం .. నన్ను కట్టిపడేశాయి .. నువ్వొక వ్యసనం .. పెళ్ళాంతో పాటు నీతో రొమాన్స్ చేయడం .. అది చాలదన్నట్టు పూనంతో .. నిన్ను సుఖపెట్టలేక .. నీ జీవితానికి సరియన గమ్యం చూపించలేక .. ఫైనల్ గా .. నువ్వే నానుండి దూరమయ్యి .. బాధపడుతూ .. మన బతుకులు మనం బతుకుతున్నాం .. నువ్వే నా జీవితంలోకి రాకపోతే నా విహారిక నాకు దక్కేది .. అలాగని అది నీ తప్పు కాదె .. మరదలు గా నువ్వు చేసిన అల్లరి నాలో ప్రేమని పుట్టుంచింది .. తండ్రి లేని నీకు .. నడవలేని తల్లి ఉన్న నీకు .. అల్లుడుగా .. నేనే నీ బాగోగులు చూసుకోవాలి.. కానీ నీతో రొమాన్స్ చేశా .. నీలో ఆశలు పుట్టించా " , అని అంటే

అది "బావా .. జరిగిందేదో జరిగిపోయింది .. ఇక జరగాల్సిందేంటి ? అది ఆలోచించు " , అని అంటే .. వాడు దాని బుగ్గ మీద ముద్దుపెట్టి "తెలిసే అడుగుతున్నావా .. లేక నన్ను టెస్ట్ చేయాలనా " , అని అంటే .. అది వాడి ముక్కు గిల్లి "అబ్బా .. అబ్బాయిగారు స్పీడ్ గా ఉన్నారు .. పెళ్లయిన ఆడదాన్ని .. నన్ను కూడా ముట్టుకోలేదు నువ్వు .. ఎయిర్పోర్ట్ లో కూడా హగ్ ఇవ్వలేదు .. ఇప్పుడు ఇలా మీదకి లాక్కుని రొమాన్స్ చేస్తున్నారు " , అని అంటే ... వాడు "పెళ్లయ్యింది .. కానీ మొగుడు స్థానం ఖాళీగా ఉందిగా .. అప్లై చేసుకోనా .. " , అని అంటే .. అది వాడి పెదాల మీద ముద్దు పెట్టి "హ .. అప్లై చేసుకో .. మా సార్ తో డిస్కస్ చేసి .. ఇంటర్వ్యూ చేసి .. ఫైనలైజ్ చేద్దాం " , అని అంటే

వాడు దాన్ని పక్కకి తోసి మీదెక్కి "ఈ సార్ కాకా ఇంకే సార్ ఉన్నాడే నీ జీవితంలో " , అని టాప్ పై బటన్ తీసేస్తే .. అది వాడి నడుం చుట్టూ చేతులేసి .. "ఇంకెవరురా .. ఆనంద్ .. ఈ మూడక్షరాల చుట్టూనే నా జీవితం రా " , అని అంటే .. వాడు "హ హ ... అయితే ఆల్రెడీ పాస్ .. ఎందుకంటే ఇందాక అనన్య నిన్ను పిన్ని అనకుండా మమ్మీ అని పిలవడం చూసిన .. మీ వాడు .. కొంచెం లేట్ గా నన్ను డాడీ అని పిలిచాడు " , అని అంటే .. అది నవ్వుతూ "అవునురా .. అనన్య అంటేనే అల్లరి .. స్పీడ్ .. ఆనంద్ అంటే నసుకుడు .. సోది " , అని అంటే ... వాడు పిర్ర మీద ఒక్కటిచ్చి .. "ఒసేయ్ .. నేను కనక వర్జిన్ వర్జిన్ అని టైం వేస్ట్ చేయకపోతే నీ పూకు పచ్చడయ్యేదే ఎప్పుడో .. ఫస్ట్ నైట్ బోట్ లో నో .. హనీ మూన్ ట్రిప్ లోనో " , అని అంటే

అది వాడి మొడ్డ బయటకుతీసి ... "ఫైనల్ టెస్ట్ రా .. నన్ను పెళ్లిచేసుకోవాలంటే .. నీ మొడ్డ లేవాలిగా ముందు " , అని అంటే .. వాడు నవ్వుతూ "ఒసేయ్ లంజా .. నువ్వు నా దేవతవే .. అప్పుడు .. అందుకే దెంగాలనిపించలేదు .. మొడ్డ లేవలేదు .. ఇప్పుడు నువ్వు జస్ట్ పెళ్లానివే .. పూకు పగలదెంగకపోతే ఉరుకుంటావా ? అందులో నేను బయట పూకుల జోలికి పోకుండా అక్క నిన్ను కాపలా పెట్టిందే .. " , అని అనన్య ని మీదకు లాక్కుని పెదాలని కొరికేస్తూ ముద్దులు పెడుతుంటే .. దానికి ఊపిరాడడం లేదు .. నోట్లో నోరు .. నమిలేస్తున్నాడు .. కోరికేస్తున్నాడు .. బావ ఆవేశానికి దాసోహమయ్యింది .. ఇలాంటి ప్రేమ చూసి 14 ఏళ్ళు అయింది .. ఇలాంటి ఆవేశం మొగుడితో లేదు .. ఇలాంటి మగాడు ఇప్పుడు మొగుడవుతున్నాడు .. పూకంతా పులిసిపోయింది .. బావ నాకేసి శుభ్రం చేస్తాడులే .. సళ్ళు సల సల .. మొగుడు మర్దన చేస్తాడులే .. గుద్దంతా గుల గుల .. గురుడు గుణపం గుచ్చుతాడులే ..

ఐదు నిముషాలు .. అదే ఆవేశం .. "బావా , 14 ఏళ్ళ క్రితం చూసిన ఆవేశం .. అలాగే ఉంది నీలో " , అని అంటే .. వాడు బుగ్గల్ని కొరికేస్తూ "ఒసేయ్ .. నిన్ను చూస్తే అప్పుడు కాలేజ్ అమ్మయిలా క్యూట్ క్యూట్ గా ఆఫీస్ కొచ్చినట్టు .. అలానే ఉన్నావే .. ఎలా మైంటైన్ చేస్తున్నావే .. " , అని అంటే .. అది వాడి చెవుల్ని నమిలేస్తూ "ఒరేయ్ .. నా బావ కోసం నా అందాన్ని దాచుకున్నారా .. నేను అమెరికా వెళ్లినా .. నా ఆలోచనలంతా నీ మీదే .. పూకులో అలజడి .. ఆపుకోవడం కష్టంగా ఉండేది .. నువ్వొక వ్యసనం రా .. వదిలించుకోలేం .. " , అని అంటుంటే

వాడు "అనన్యా , నువ్వు నా కళ్ళకి 80 ఏళ్ళు వచ్చినా ఇలానే కనిపిస్తావే .. నీ అందమే కదా నన్ను బందీని చేసింది .. పెళ్లయినా నీ చుట్టూ తిప్పింది " , అని అంటూ .. మిగతా బటన్స్ కూడా తీసేస్తే .. స్టన్ .. "ఏంటే మొగుడు కి లేవదా .. ఎలా మైంటైన్ చేస్తున్నావే ఇలా " , అని అంటే .. అది బాధ పడుతూ "వదిలేయ్ రా వాడి సంగతి .. మాటి మాటికీ గుర్తుకు చెయ్యొద్దు .. ఆడదాని అందం వయసుతో క్షీణిస్తున్నా .. మనల్ని ప్రేమించే కళ్ళకు ఎప్పుడూ అలానే కనిపిస్తుంది .. తాజ్ మహల్ లా .. " , అని ఆనంద్ ని .. కాదు కాదు బావని .. కాదు కాదు మొగుణ్ణి .. తన సళ్ళ మీదకి లాక్కుంటే ..

పసిపిల్లాడిలా చీకేస్తున్నాడు .. యువకుడిలా నమిలేస్తున్నాడు .. మగాడిలా కోరికేస్తున్నాడు .. ఆత్రంగా .. ఆవేశంగా .. సంకల్ని .. భుజాల్ని .. మెడ ని .. నాకేస్తున్నాడు .. ఆల్రెడీ లేసిన మొడ్డ ని చూస్తుంటే ... "కావాలా బంగారం " అని నోటికందిస్తే ... అంతులేని ఆనందం .. అమరమైన ప్రేమకి అర్ధం అంతులేని ఆనందమే .. ఇన్నాళ్లు అక్కకి దక్కింది .. ఇప్పుడు నాకు .. నేను అమెరికా వెళ్ళాకా అక్కని కూడా పక్కన పెట్టాడు బావ నన్ను తలుసుకుంటూ .. ఇప్పుడు అక్కే నాలో ఆవహించి మొగుడి సుఖాన్ని పొందుతుంది .. అక్క ప్రేమ అమరం .. నా ప్రేమ స్వార్థం .. అక్కని బాధపెట్టా .. తన మొగుడి మొడ్డ చుట్టూ తిరిగి .. కానీ అక్కేమో నా మొగుడి మొడ్డ నీదే అనన్య అని వెళ్ళిపోయింది ..

బావ మొడ్డని చీకుతుంటే .. నా నోటి సొంగతో వాడికి ఆనందం రావడం లేదు .. నా వేడి కన్నీళ్ల తో సుఖం వస్తుంది .. నోరు నాది .. కన్నీళ్లు అక్కవి .. బావ ఆనందం అక్కడితో ఆగలేదు .. నా పూకు నాకేడు .. ఎప్పటిలానే .. నా గొల్లి గిల్లాడు ఎప్పటిలానే .. నన్ను సుఖపెట్టడం బావకి తెలుసు .. కాకపోతే మిస్ అయిన ఆ ఫైనల్ స్టెప్ కూడా కంప్లీట్ చేస్తున్నాడు .. టీవీ లో ఐపీల్ గేమ్ లేదు .. వాడి గుండెల్లో అక్క .. వాడి మనసులో నేను .. అందుకే మొడ్డ లేసింది .. ఆగనంటుంది .. అక్క ని చూసిరమ్మని చుక్కలు చూపించాడు .. నా దేవుడు .. నా దేవత ని చూడాలంటే స్వర్గంలోకి వెళ్ళక్కర్లేదు .. బావ తో ఉన్న ప్రతి క్షణమూ స్వర్గమే .. బావతోనే .. అక్కతో .. ఇదే నా జీవితం .. దేహం నాది .. ఆత్మ అక్కది .. బావ అదృష్టవంతుడు .. తనకిష్టమైన ఇద్దరినీ ఆనంద పెడుతున్నాడు .. పేరే ఆనంద్ కదా !!!

ప్రేమకి మరణం లేదు

ప్రియురాలు ఎప్పుడు గుండెల్లోనే ఉంటుంది .. శాశ్వతంగా ..

ఇలాంటి ప్రేమని నమ్మి అర్ధంచేసుకుని ఆనందం పొందిన ఆనంద్ , విహారిక , అనన్య అదృష్టవంతులు

******** సమాప్తం ********​
Previous page: Chapter 63