Update 11
బెంగుళూరు వచ్చిన తరువాత అక్క చెల్లెలిద్దరూ ఎప్పటిలాగే రోజు ఫోన్ లో టచ్ లో వున్నారు. అక్క చెల్లెలిద్దరికి సౌమ్య నెల తప్పుతుందన్న విషయంలో పూర్తి నమ్మకం ఉన్నప్పటికీ, పరీక్షలు బాగా రాసిన విద్యార్థి డిస్టింక్షన్ వస్తుందా రాదా అని ఎదురు చూస్తున్నట్టు వుంది వారి పరిస్థితి. సౌమ్య తన భర్తతో మాములుగా సంసారం చేస్తూ రోజులు లెక్కపెడుతుంది. కావ్య మాత్రం ఒక వారం పాటు భర్తను జాగ్రత్తగా గమనించింది, అతనిలో తేడా ఏమైనా వచ్చిందేమోనని.
మగవాళ్ళ మనస్తత్వం తెలియనిది కాదు కావ్య. భర్త లాగ నియమంతో ఉండే మగవాళ్ళు ఉంటారు, కానీ తక్కువ. కొంత మంది అవకాశాలు రాక అలా ఉండిపోతారు. అవకాశాలు వచ్చినా వదులుకొనే వాళ్ళు మరీ తక్కువ. ఆడవాళ్లకు కొద్దిపాటి తేడాలతో అవే అందాలు ఉన్నా, కొంత మంది మగాళ్లకు కొత్త రుచులు కావాలి. సొంత భార్య అన్ని విధాల అనుకూలవతి, రూపవతి అయినా ఏదో ఊహించుకొని, ఆశించి చిలక్కొట్టుళ్లు కొట్టేవారు చాలా మంది. పొరుగింటి పుల్లకూర రుచి అన్న సామెత ఊరికే వాడుకలోకి రాలేదు.
చెల్లెలి కోసం తనే తన భర్త నియమం తప్పేలా చేసింది. ఒక సారి కొత్త రుచి అలవాటు అయితే, దానిని దూరం పెట్టడం చాలా కష్టం. తన అందాల మీద తనకి నమ్మకం లేక కాదు. తనకంటే రెండంగుళాల పొడవు, రెండు అంగుళాలకు మించి బిగువైన పర్వత శిఖరాలు, ఒక పిసరు ఎక్కువ కండబట్టిన శరీరం, పిల్లలు పుట్టక పోవడం వలన సడలని అక్కడ బిగువు, ఆ తేడాలు చాలు ఒక సగటు మగాడికి పరస్త్రీ అంటే వెంపర్లాడిపోవటానికి. ఎప్పుడయినా చెల్లి కోసం నోరు విప్పి అడుగుతాడా అని ఎదురు చూసింది. ఒకవేళ అడిగితె, మొహమాటం లేకుండా తన సంసిద్ధతను వెగటు లేకుండా ఎలా చెప్పాలో ఆలోచించి పెట్టుకుంది. కానీ ఆ అవసరం ఎప్పుడు కలగలేదు. భర్త మునుపటిలాగే తనతో అంత ప్రేమతో ఉంటూ, ఆర్తిగా చేస్తూ ఉండటంతో ఆ విషయం గురించి ఆలోచించటం మానేసింది. భర్తతో ఎప్పటిలాగే జీవితాన్ని ఆనందంగా అనుభవించ సాగింది.
**************************************
శ్రీరామ్ కంపెనీ అమెరికా స్టాక్ ఎక్స్చేంజిలో పబ్లిక్ వెళ్ళింది. మొదటి రోజు స్టాక్ ధర లిస్టింగ్ ధర కంటే రెండు రెట్లు పెరగడంతో అందరూ సంతోషించారు. ఇంకా ఆరు నెలలు లాక్ అప్ పీరియడ్ ఉంది, అప్పుడు ధర ఎంత ఉంటుందో చూద్దాం అన్నటు నేల మీదే ఉన్నాడు శ్రీరామ్. కావ్య అయితే గాల్లోనే తేలిపోతుంది. సౌమ్య అయితే అదే పనిగా బావకు ఫోన్లో ముద్దులు పెడుతూ, స్పెషల్ పార్టీ కావాలంటూ మారాం చేసింది. రాజారావు, జానకి లు హైదరాబాద్ వచ్చినప్పుడు అల్లుడిని ఆకాశానికి ఎత్తేసారు. పనిలో పనిగా నిర్మాణంలో ఉన్న కూతురు అల్లుడు కొనుకున్న ఇల్లు, ఆ కమ్యూనిటీ అంతా చూసి చాలా ఆనందించారు. మావ గార్కి తెలిసిన ఆర్కిటెక్ట్ తో మాట్లాడి విల్లాలో తమకు కావాల్సినట్టుగా కొన్ని మార్పులు చేయించుకొని బిల్డర్ తో మాట్లాడారు. ఇంకో ఏడు లక్షలు అవుతుందని ఎస్టిమేట్ ఇవ్వడంతో, కట్టడానికి సరేనని ఒప్పుకున్నారు. అప్పుడప్పుడు వెళ్లి ఇంటి పనులు ఎంతవరకు జరుగుతున్నాయో చూసి రావటం పరిపాటి అయ్యింది.
అనుకొన్న రోజు వచ్చింది. రుతుస్రావం అవ్వక పోవడంతో సౌమ్య ఆనందపడింది. అక్కకు విషయం చెప్పింది. రెండు రోజులు ఆగి ప్రెగ్నన్సీ కిట్ తో టెస్ట్ చేయమని సలహా ఇచ్చింది. మూడవరోజు బాగోలేదని ఆఫీస్ కి సెలవుపెట్టింది సౌమ్య. మెడికల్ షాప్ కి వెళ్లి కిట్ కొనుక్కు తీసుకువచ్చి బాత్రూంలో టెస్ట్ చేస్తే పాజిటివ్ వచ్చింది. సంతోషానికి అవధులు లేవు. వెంటనే ఫోన్ చేసి అక్కకు చెప్పింది. బావకు ఫోన్ చేసి చెప్తా అనడంతో, సాయంత్రం వరకు ఆగమని వారించింది. సాయంత్రం శ్రీరామ్ ఆఫీస్ కి వచ్చి రిలాక్స్ అయినా తరువాత చెల్లికి మెసేజ్ చేసింది, బావ ఫ్రీ గా ఉన్నాడు అని. శ్రీరామ్ ఫోన్ రింగ్ అవడంతో, కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది భర్త ఫ్రీగా మాట్లాడటానికి కొంత స్పేస్ ఇద్దామని. ఒక పదినిముషాలు ఆగి వచ్చింది. భర్త ముఖం వెలుగుతున్నట్టు ఉండటంతో తానూ సంతోషించింది. అంతా అయిపోయిన తర్వాత ఇక రహస్యం ఏముంటుంది అన్నట్టు, "ఇదిగో మీ అక్క వచ్చింది. నువ్వే అడుగు" అంటూ స్పీకర్ ఫోన్ ఆన్ చేసి కాఫీ టేబుల్ పై పెట్టాడు.
"ఏంటే మొద్దు, ఏమి అడుగుతున్నావు బావని" అనడిగింది చనువుగా.
సౌమ్య ఫిర్యాదు చేస్తున్నట్టు, "చూడక్కా! ఎప్పుడు వస్తావు బావ అంటే, నసుగుతున్నాడు."
"అంటే బావ వస్తే చాలా! నేను అవసరం లేదన్నమాట."
"నువ్వు రాకుండా బావ గడప దాటుతాడటే! పోనీ నువ్వే చెప్పు ఎప్పుడు బావను తీసుకు వస్తున్నావో."
"బావను వదల లేకపోతున్నావా? నువ్వే రాకూడదూ!"
"పులికి ఒక సారి మానవరక్తం అలావాటియితే, ఇక వేరేవి నచ్చవు కదే", అంది నవ్వుతూ. అంతలో కాలింగ్ బెల్ మోగటంతో సౌమ్య , "శశి వచ్చినట్టు ఉన్నాడు. నేను తర్వాత చేస్తా."
"అమ్మ వాళ్లకు కూడా చెప్పు", అంటూ ఫోన్ కట్ చేసింది కావ్య.
"దాని సంతోషం చూస్తే నాకు మాటలు రావడం లేదు. థాంక్ యు శ్రీ! "
"అవును. తన మాటల్లో మునుపటి సౌమ్య తిరిగి వచ్చినట్టనిపించింది."
భర్తతో చెల్లి బాగా రెచ్చిపోయి ఉంటుందని ఊహించింది. ఏమై ఉంటుందా అని తెలుసుకోవాలనిపించినా భర్తను ఇబ్బంది పెట్టకూడదని అంతటితో వదిలేసింది.
**************************************
నెల తప్పిందన్న శుభవార్త భర్తకు చెప్పింది సౌమ్య. చాలా సంతోష పడ్డాడు. వార్త విన్న తల్లిదండ్రులు, అత్త శాంతమ్మ చాలా ఆనందించారు. ఊర్లో అందరికి తనకి మనవడు పుట్టబోతున్న విషయం చాటేసి, పొలం పనులు అయిపోవడంతో బెంగుళూరు వెళ్ళింది శాంతమ్మ. కోడలికి అన్ని జాగ్రత్తలూ చెబుతూ, ఎప్పుడు లేనిది వంటలో కూడా సహాయం చేసింది. ఒక్కసారిగా తన జీవితంలో వచ్చిన ఆనందకరమైన పరిణామాలకు కారణమైన అక్క, బావ లకు మనసులోనే చాలాసార్లు ధన్యవాదాలు తెలుపుకొంది. హైదరాబాద్ వెళదామా అని మనసు లాగుతున్నప్పటికీ అత్త గారు ఉండటంతో కదల లేకపోయింది.
చెల్లి పరిస్థితి చక్క పడటంతో కావ్య కూడా బాగా తేలిక పడింది. కానీ సిమ్రాన్ కలిసినప్పుడల్లా మనసులో ముల్లు గుచ్చుకుంటున్న భావన కలిగేది. చెల్లి గర్భం విషయం తెలిసిన సిమ్రాన్ మనసారా అభినందించింది కావ్యకు. మాటవరసకు కూడా తన విషయం మాట్లాడలేదు. వచ్చినప్పుడల్లా బాబుతో బాగా ఆడుకొంటుంది. వాడికోసం అప్పుడప్పుడు బట్టలు, ఆట బొమ్మలు కొనిస్తుంటే తనకోసం ఏదన్నా చేయాలన్న భావం కలుగుతుండేది.
సొంత చెల్లికి బాధ కలిగితే వెంటనే చొరవ తీసుకున్న తాను, తనని ఒక సొంత చెల్లిలా అభిమానిస్తున్న సిమ్రాన్ కోసం ఎందుకు ఆ చొరవ చూపడం లేదు అనే ప్రశ్న తనలో పలుమార్లు ఉదయించేది. చెల్లితో సిమ్రాన్ విషయం మాట్లాడుదామా అన్న ఆలోచనని మనసులోనే తొక్కేసింది, చెల్లి ఏమంటుందో తెలుసు కాబట్టి.
అప్పటికి ఒకటి రెండు సార్లు భర్త మంచి మూడ్ లో ఉండగా సిమ్రాన్ విషయం తెచ్చింది. కానీ భర్త ఎక్కువగా దానిపై మాట్లాడక పోవడంతో, సూటిగా అడిగే ధైర్యం చేయలేదు. తనకు భర్త వ్యక్తిత్వం పై ఎటువంటి సందేహం లేదు. చెల్లికి గర్భాదానం చేసిన తర్వాత కూడా ఆమె కోసం అర్రులు చాచలేదు. చెల్లితో గడిపిన తర్వాత భర్త వైఖరిలో మార్పు లేకపోవడంతో, ఆ విషయంపై కూడా పెద్ద ఆందోళన లేదు. సిమ్రాన్ కు సహాయం చేయాలన్న కోరిక అంతకంతకు బలీయం అవుతుండటంతో సరైన సమయం కోసం ఎదురు చూడసాగింది.
**************************************
దుబాయ్ పెళ్లి కొడుకు సెలవులకు అనుగుణంగా రోజా పెళ్లి ముహూర్తం నిర్ణయించారు. తనకి తెలిసిన పనమ్మాయిని పెట్టి రెండు వారల పాటు సెలవు తీసుకుంది రోజా. పెళ్ళికి బాగా ధన సహాయం చేశారు కావ్య, శ్రీరామ్. పెళ్ళైన తర్వాత తిరుపతి, బెంగుళూరు, మైసూర్ తిరిగి వచ్చారు. రోజా వీసా కి అప్లై చేసి తర్వాత వచ్చేట్టు ప్లాన్ చేసుకొని సెలవు అయిపోవడంతో రోజా మొగుడు దుబాయి వెళ్ళిపోయాడు. ఆ మరుసటి రోజే పనిలోకి వచ్చింది. ఎప్పటిలాగే పని చేస్తూ, పెళ్లి దగ్గర నుంచి, శోభనం హానీమూన్ విశేషాలు అన్ని చెప్పుకుంటూ పోయింది. మొరటు మనిషి కానీ, తనంటే చాలా ఇష్టం ఉన్నట్టు చెప్పింది. తన స్నేహితులందరికీ దావత్ ఇచ్చి తనని గర్వంగా పరిచయం చేసిన విషయం చెప్పింది. మొదటి మూడు రోజులు మాత్రం, లైటు ఆర్పీ వెయ్యమన్నానని అయినా, కళ్ళు మూసుకొనేదాన్ని అని చెప్పటంతో కావ్య మనసులో చివుక్కుమనిపించి బాధపడింది.
"మెల్లిగా అలవాటు అయ్యింది అమ్మగారు. చదువుకున్నోళ్ళు లాగ నాజూకు తనం లేదు. బాగా బండోడు. కానీ నన్ను నేలమీద కాలు పెట్టించేవాడు కాదు. పని మానెయ్యమాని చాలా పట్టు పట్టాడు. దుబాయ్ వచ్చేదాకా మాత్రం పని మానను అని గట్టిగా చెప్పను. నా మాటకు ఎదురు చెప్పడమ్మా. మరి ఎంత కాలం ఉంటుందో ఈ మోజు."
జీవితం కాచి వడబోసినట్టు ప్రాక్టికల్ గా చెబుతున్న దాని మాటలు వింటూ ఊ కొడుతూ ఉండిపోయింది. ఇంకా కొంత కాలం ఉంటుందంటే ఆనందం వేసినా, ఎప్పుడైనా వెళ్ళేదే కదా, "నువ్వు వెళ్లే లోపు మాత్రం ఇంకొకళ్ళని పెట్టి వెళ్ళు."
"మీరంతగా చెప్పాలమ్మ. అయ్య గారన్న, మీరన్న నాకు చెడ్డ ఇష్టం. మీ లాంటి ఇళ్లలో పని చేయడానికి బోలెడు మంది. నాకు చాలా సహాయం చేశారు. మీకు ఇబ్బంది లేకుండా చూసుకొంటాను" అంటూ నమ్మకంగా చెప్పడంతో తేలికపడింది.
**************************************
తన అసలు సమస్య తీరిన తరువాత కొంత ఆలోచించింది సౌమ్య. భర్త తనకు కెరీర్ పై ఉన్న శ్రద్ధలో కనీసం కొంచెమైన శృంగారంపై పెడితే బాగుండును అనుకునేది. అక్క చెప్పినట్టుగా అతనిని తనకనుగుణంగా మార్చుకోలేనన్న నిర్ణయానికి రావడంతో, అక్కకు అభ్యన్తరం లేనంతకాలం బావతో సంభందం కొనసాగించడంలో తప్పు లేదని సర్దిచెప్పుకొంది. ఒకసారి తనకు తానే నచ్చచెప్పుకున్న తర్వాత ఆ విషయం గురించి ఆలోచించడమే మానుకొంది.
అత్త గారు, నీళ్లొసుకున్న కోడలిని చూడడానికి, అడపా దడపా చుట్టాలు పలకరింపుకు వస్తుండటంతో కొంత కాలం వరకు సౌమ్యకు వీలు చిక్కలేదు. మునుపటిలా నస లేకుండా, సహాయంగా ఉండటంతో అత్త గారి మీద కోపం పోయింది. భర్త లోపాన్ని ఎప్పుడు తప్పపట్టలేదు తాను. దేవుడి సృష్టికి సంభందించిన ఆ విషయంలో భర్త తప్పు ఏమిలేదు. కానీ తమ సంసారసుఖం విషయంలో సగం తన చేతిలో ఉన్న పని, భర్తగా అది తన భాద్యత. ఆ భాద్యత నెరవేర్చకుండా అర్ధాకలితో వదిలేయడం ఎక్కువవడంతో ఆకలిగొన్న పులిలా బావ పొందు కోసం సరైన అవకాశం కోసం ఎదురు చూడసాగింది.
నాలుగో నెలలో అత్త గారు లేనప్పుడు, భర్త ఆఫీస్ టూర్లో ఉన్నప్పుడు నాలుగు రోజులు వీలు చిక్కింది. ప్రయాణం చేసే ఓపిక లేకపోవడంతో కావ్య, శ్రీరామ్ లను బెంగుళూరు రమ్మని కోరింది. బావను చూసి పరమానంద భరితురాలైంది సౌమ్య. అప్పుడపుడు అక్కకు వదిలేస్తూ, పగలు రాత్రి లేదనకుండా సొంత మొగుడితో అన్నట్టు ఇష్టం వచ్చినట్టు కొట్టించుకుంది బావతో. అక్క చెల్లెళ్ళిద్దరూ ముందుగానే కూడబలుక్కొని వంతులు వేసుకొని బావకు ఇబ్బంది లేకుండా చేశారు. స్వర్గ సుఖాలు చవి చూసింది సౌమ్య ఆ నాలుగు రోజులు. మళ్ళీ కలవాలని ఉన్నా, ఆ తరువాత అత్తగారు కోడలి సహాయార్ధం బెంగుళూరు వచ్చెయ్యడంతో మళ్ళా వీలు పడలేదు.
**************************************
ఒక రోజు బజారుకు వెళుతూ తమ అపార్ట్మెంట్ బయట 'ఫర్ సేల్' బోర్డు చూసింది కావ్య. తిరిగివచ్చిన తరువాత కార్ పార్క్ చేసి వాచ్ మాన్ ని అడిగింది.
"అదేనమ్మా 302 సిమ్రాన్ మాడం గారిది. సేల్ కి పెట్టారు."
ఆశ్చర్యం వేసింది కావ్యకు. అంతకు ముందు వారం రెండు మూడు సార్లు కలిసినట్టు గుర్తు. మాట వరసకైనా చెప్పలేదు. సరేలే తరువాత కలిసినప్పుడు అడుగుదాం అనుకొంది.
ఆ మరసటి రోజే ఆఫీస్ నుంచి వచ్చి కలిసింది సిమ్రాన్. అడగ కుండానే తానే విషయం చెప్పింది అపార్ట్మెంట్ సేల్ కు పెట్టినట్టు.
"ఏమిటీ సడన్ గా ఇలా?"
"అనుకోకుండా ఒక ఢిల్లీ కంపెనీ నుంచి HR జనరల్ మేనేజర్ గా ఆఫర్ వచ్చింది. చాలా ఆలోచించాను. నా భర్త పోయిన తర్వాత మార్పు కోసం ఇక్కడకు వచ్చాను. హైదరాబాద్ నచ్చింది. నాకు పట్టింపు లేదు కానీ చాలా మందికి కల్చర్ డిఫరెన్స్ వల్ల ఏమో ఇబ్బందులు ఉన్నాయి. నచ్చిన ఒకరిద్దరూ డేటింగ్ వరకు ఓకే, కానీ పెళ్లి విషయానికి మాత్రం ముందడుగు వేయలేదు. ఇంకా కొత్త పరిచయాల మీద ఆసక్తి పోయింది. కెరీర్ పరంగా ఇదీ మంచి అడుగు. ఇక్కడ నువ్వు, ఇంకో ఇద్దరూ తప్ప అంత క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ ఎవ్వరూ లేరు. ఢిల్లీకి వెళితే అమ్మకు, బందువులకు, ఇంకా నా పాత ఫ్రెండ్స్ కు దగ్గరగా ఉండొచ్చు. అందుకే అపార్ట్మెంట్ రెంట్ కి ఇచ్చి ఇబ్బంది పడే బదులు అమ్మేస్తే బెటర్ అని సేల్ కి పెట్టాను. లాస్ట్ టైం కలిసినప్పుడు చెబుదామనుకున్నాను, కానీ మరచిపోయా"
అంత నిశ్చయంగా చెప్పేసరికి ఆమె ఒక ధృడ నిర్ణయానికి వచ్చిందన్న విషయం స్పష్టం అయ్యింది. ఇక వారించడం అనవసరం అనుకుంది. తనతో పరిచయం అయి రెండు సంవత్సరాలు దాటింది. బాబు పుట్టి సంవత్సరం దాటింది. ఇంతకాలం ఓపిగ్గా ఎదురు చూసినట్టు ఉంది. అయినా తన నుంచి ఇంతవరకు ఏమి స్పందన లేకపోవడంతో శ్రీరామ్ మీద కూడా ఆశ వదులుకున్నట్టు అనిపించింది. తన మీద తనకే కోపం వచ్చింది, కావ్యకు. తనలో ఎంత అంతర్మధనం పడింది, కానీ ఏమి చేయలేదు ఇంతవరకు.
"పోనిలే. అక్కడయినా ఎవరైనా నచ్చినవాడు దొరుకుతాడేమో." అంది కొంచెం ఓదార్పుగా.
"నాకు నలభై దగ్గర పడుతున్నాయి. నిజం చెప్పాలంటే నాకా నమ్మకం పోయింది. పెళ్లి కోసం ప్రయత్నించడం మాని పని మీద లగ్నం పెడదామనుకొంటున్నాను. అలా అయినా కొంచెం మనసు డైవర్ట్ చేయవచ్చేమో. చూద్దాం ఎలా రాసిపెట్టివుందో."
"డేట్ ఫిక్స్ అయ్యిందా?" అని అడిగింది కావ్య.
"ఇంకా లేదు. రెండు నెలలు నోటీసు పీరియడ్ ఉంది. బహుశా మూడు నెలలు మాక్స్. వెళ్లే లోపల డిన్నర్ కి తప్పక కలుద్దాం."
టీ తాగడం పూర్తవడంతో ఖాళి కప్పు టేబుల్ పై పెట్టి, మళ్ళా కలుస్తానంటూ వెళ్లి పోయింది.
శ్రీరామ్ వచ్చేవరకు సిమ్రాన్ గురించే ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయింది. భర్త ఇంటికి వచ్చేసరికి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చింది.
భర్తతో తన నిర్ణయాన్ని భర్తతో ఏ సమయంలో చర్చిస్తే బాగుంటుందా అన్న ఆలోచన చేసింది కావ్య. డిన్నర్ తర్వాత టీవీ చూడటమో లేక కబుర్లు చెప్పుకోవడమో చేస్తుంటారు. మొదట ఆ సమయంలో చెబుదామా అనుకొంది. తర్వాత శృంగారంలో చెబితే ఎలా ఉంటుందా అన్న తలంపు వచ్చింది, కానీ మగవాడికి మానసికంగా అతి బలహీనమైన ఆ సమయంలో చెప్పి ఒప్పించడం ఇష్టంలేక తరువాత చెప్పడానికే నిర్ణయించుకుంది.
ఏడింటికల్లా వచ్చిన శ్రీరామ్ టీ తాగి, కొంచెం సేపు ఆఫీస్ కబుర్లు, ఫ్రెండ్స్ విశేషాలు మాట్లాడి స్నానానికి వెళ్ళాడు. అప్పటినుంచి పడక గదికి వెళ్ళేలోపు మరొక్కసారి భర్త కోణంలో ఆలోచించింది. ఇంటర్వూ కి వెళ్లే అభ్యర్థి ఎటువంటి ప్రశ్నలు వేస్తారో ఊహించుకొని వాటికి ఎలా సమర్ధవంతంగా సమాధానం చెప్పాలో తయారు అయినట్టు అన్నిరకాలుగా ఆలోచించి పెట్టుకుంది. భర్త దగ్గరనుండి వచ్చే ప్రతిస్పందన బట్టి అతిగా సాగతీయకూడదని మానసికంగా సిద్దమయ్యింది.
దాంతో పూర్తిగా రిలాక్స్ అవడంతో ఎప్పటిలాగే ఉత్సాహంగా శృంగారంలో పాల్గొంది. ఇద్దరూ వెల్లకితలా పడుకొని విశ్రాంతి తీసుకుంటన్న సమయంలో మెల్లగా నోరు విప్పి చెప్పింది, సిమ్రాన్ ఆ సాయంత్రం వచ్చి కలిసిన విషయం. ఆమె అపార్ట్మెంట్ అమ్మేసి ఢిల్లీ వెళదామనుకొన్న నిర్ణయం విని శ్రీరామ్ కూడా కొంచెం ఆశ్చర్యపాటుతో విభ్రాంతి చెందాడు. అదే అదనుగా తాను వివాహంపై ఆశలు వదులుకున్న విషయం, భవిష్య జీవితంపై ఆందోళన వ్యక్తం చేసినట్టు అన్ని విపులంగా చెప్పింది. భర్త అలా మౌనంగా ఉండిపోవడంతో, చెల్లికి చేసినట్టు మనము తనకి ఎందుకు సహాయం చేయకూడదు? అలా చేయాలని తనకు మనసులో ఘాడంగా ఉందని, అందులో తప్పు అని ఎంచడానికి అభ్యంతరం ఏమి లేదని అంటూ తన ఆలోచన విధానాన్ని అతన్ని ఒప్పించేటట్టుగా ఒక అయిదు నిముషాలుపాటు అనర్గళంగా చెప్పింది.
జీవితంలో నియమాల విషయానికొస్తే దేనికైనా మొదటి మెట్టు దిగడమే చాలా కష్టం. అది వ్యసనం(సిగరెట్, మందు) కావచ్చు, లంచం తీసుకోవడం, పరస్త్రీ పొందు ఏదైనా కావచ్చు. ప్రతి వ్యక్తి నియంత్రణ బట్టి అది పూర్తిగా వ్యసనం కింద మారకపోవచ్చు, కానీ రెండోసారి ఆ పని చేయడానికి మొదటిసారి ఉన్నంత మానసిక వ్యతిరేకత, సంఘర్షణ ఉండదు. శ్రీరామ్ తన ఆలోచన సరళిని, అభ్యంతరాలని వ్యక్తం చేసినా కావ్య అన్నింటికీ తన ప్రతివాదన విన్పించింది. కేవలం ఆ ప్రక్రియను స్నేహపూర్వకంగా ఒక కరచాలనం చేసినట్టు ఆలోచిస్తే ఇబ్బందే ఉండదని, అవసరమైతే ఆమె మళ్ళీ తమను కలవకుండా కుండా ఉండేట్టు మాట్లాడతానని, ఏ సమస్య రాదనీ అన్ని రకాలుగా నచ్చచెప్పింది. చెల్లికి తప్ప ఇంకొకరికోసం మళ్ళా అటువంటి ప్రసక్తి తన దగ్గర తీసుకురానని మరీ నొక్కి చెప్పింది. అన్ని రకాలుగా భార్య సమాధానం చెబుతుంటే, గట్టిగా ఏమి చెప్పాలో తెలియలేదు.
చివరగా ఒక ప్రశ్న వేసాడు. "ఆమెకు పుట్టిన బిడ్డకు చట్ట భద్రత ఉండకపోవచ్చు. కానీ రేపు ఆమె ఆర్ధికంగా చితికి బిడ్డ పెంపకానికి, చదువు, వివాహం మొదలైన వాటికి ఆర్ధిక సహాయం అభ్యర్థిస్తే నైతికంగా భాద్యత వహించి నీ సొంత బిడ్డకు చేసినట్టు సమానంగా చేయగలవా?"
నిజానికి ఆ ప్రశ్నను ఊహించలేదు కావ్య. చెల్లి విషయం వేరు. అక్కడ ఆర్థికంగా ఏమైనా తేడా వస్తే సహాయం చేయడానికి తల్లి తండ్రులు ఉన్నారు. భర్త ఇక్కడ తమ సంపాదనలో సమానంగా వాటా పంచగలవా అని అడుగుతున్నాడు. తన సమాధానంపై భర్త సమ్మతి ఆధారపడి ఉన్నది అన్న అవగాహన రావటంతో కొంచెం దీర్ఘంగా ఆలోచించింది.
"శ్రీ ! ఈ విషయంలో నీ నిర్ణయం ఏదైనా నాకు ఓకే", అని కావ్య నిశ్చయంగా చెప్పడంతో ఆ చర్చకు మెల్లిగా తెరపడింది.
ఎందుకైనా మంచిదని మరుసటి రోజు ఉదయం శ్రీరామ్ ఆఫీస్ కు వెళ్ళబోయేముందు కౌగలించుకొని ముద్దుపెట్టి స్పష్టంగా చెప్పింది, "ఈ రోజే సిమ్రాన్ కి శుభవార్త చెబుతాను, వెళ్ళేలోపు తననే ప్లాన్ చేయమంటాను."
******************************
ఆ రోజు సాయంత్రం సిమ్రాన్ ఇంటికి వెళ్లి తనకి ఇంకా ఆ ఆలోచన ఉందా అని సూటిగా అడిగింది. ఉందని సిమ్రాన్ చెప్పడంతో, తాను శ్రీరామ్ తో మాట్లాడి ఒప్పించిన సంగతి చెప్పింది.
ఆ మాటతో కావ్యను ఆప్యాయంగా హత్తుకొంది సిమ్రాన్. కళ్ళు ఆనందంతో చెమర్చుతే, ఎలాగో గొంతు పెగల్చుకొని థాంక్స్ చెప్పింది.
అంతలోనే తేరుకొని, "శ్రీరామ్ ఏమి బలవంతం లేకుండానే ఒప్పుకున్నాడు కదా?" అని అడిగింది.
శ్రీరామ్ ఫీలింగ్స్ కి తను ఇస్తున్న ప్రాముఖ్యతకు సంతోష పడింది కావ్య. అంత జాగ్రత్త ఉన్న ఆమె చేతిలో తను సందేహ పడవాల్సింది ఏమిలేదని అనుకొంది.
తమ మధ్య జరిగిన పూర్తి సంభాషణ చెప్పకుండా, "నీకు తెలుసుగా శ్రీరామ్ సంగతి! నాకు అభ్యంతరం లేదని, మళ్ళా ఇటువంటి విషయం తీసుకురానని చెబితే చివరకు ఒప్పుకున్నాడు."
"థాంక్ యు, థాంక్ యు. ఒక రకంగా ఇది మంచిదే. నేను ఢిల్లీ వెళ్ళిపోతే మీకూ ఇబ్బంది ఉండదు. మీరిద్దరూ ఇష్టపడితే కానీ మళ్ళీ నా మొహం చూపించను", అంటూ కావ్య అడగక పోయినా తన వైపు నుంచి భరోసా ఇచ్చింది.
******************************
అక్కడే అయితే ఎవరికైనా అనుమానం రావొచ్చని వేరే ఊరు అయితే బెటర్ అని ఇద్దరూ అనుకొన్నారు. ప్లానింగ్ అంతా సిమ్రాన్ కి వదిలేసింది కావ్య. రెట్టించిన ఉత్సాహంతో ప్లాన్ చేసింది సిమ్రాన్. మూడు వారాల తర్వాత తనకి అనుగుణంగా తేదీలు చూసుకొని, గోవాలో ఒక రిసార్ట్ లో రెండు విల్లాలు బుక్ చేసింది. అలాగే కావ్యతో చెప్పి విడివిడిగా తనకి శ్రీరామ్ కి ఫ్లైట్ టికెట్స్ బుక్ చేసింది. ఆ ఒక్క అయిదు రోజులు మాత్రం శ్రీరామ్ కి ఫోన్ చేయవద్దని చెప్పింది. ఏమయినా అత్యవసరం అయితే తనకి ఫోన్ చేయమని చెప్పింది. ఆఫీస్ పని మీద వెళ్లినట్టు ఆదివారం వివిధ సమయాల్లో బయలుదేరి వెళ్లి, శుక్రవారం శ్రీరామ్, ఆ తరువాత రోజు సిమ్రాన్ తిరిగి వచ్చారు.
తన జీవితంలో అవి మరచిపోలేని రోజులు అని వచ్చిన తర్వాత కావ్యకు చాలా థాంక్స్ చెప్పింది సిమ్రాన్. అంతా సవ్యంగా జరిగిందని సిమ్రాన్ చెప్పడంతో ఊపిరి పీల్చుకొంది కావ్య. అపార్ట్మెంట్ కి డిమాండ్ ఉండటంతో తొందరగానే బేరం కుదిరింది. ఒక నెల రోజుల్లో పేమెంట్ ఇచ్చి రిజిస్ట్రేషన్ చేసేట్టు మాట్లాడుకుంది సిమ్రాన్. రోజులు వేగంగా దొర్లిపోయాయి.
అంతా పధకం ప్రకారం జరగటంతో సిమ్రాన్ నెల తప్పింది. ఆమె సంతోషానికి అవధులు లేవు, స్వీట్స్ ఇచ్చి శుభవార్తను కావ్యకు, శ్రీరామ్ కు చెప్పింది. మూడు వారల తర్వాత రెండు నెలలు నోటీసు పీరియడ్ పూర్తి అవ్వడంతో జాబ్ లో రిలీవ్ అయ్యింది. కావ్యతో కలిసి కొంత షాపింగ్ చేసింది. ఆ వారాంతంలో మూవింగ్ కంపెనీ మనుషులు వచ్చి అంతా ప్యాక్ చేశారు. మరుసటి రోజే సామాన్లు ఢిల్లీకి తీసుకెళ్లి పొతే, కావ్య తమ ఇంట్లో ఉండమని ఎంత చెప్పినా వినకుండా హోటల్ కి మారింది సిమ్రాన్. అపార్ట్మెంట్ రిజిస్ట్రేషన్ కూడా అయిపోవడంతో, కార్ కూడా అమ్మేసింది.
వెళ్లేముందు రోజు సాయంత్రం వచ్చింది కావ్య వాళ్ళ అపార్ట్మెంట్ కి. ముందుగా తనకి బాగా పరిచయం ఉన్న అపార్ట్మెంట్స్ వాళ్ళకి వెళ్లి వీడ్కోలు పలికి చివరగా కావ్య ఇంటికి వచ్చింది. బాబుకి బట్టలు, టాయ్స్, తనకి స్వీట్స్ అలాగే గిఫ్ట్ రాప్ చేసిన ఒక బాక్స్ ఇచ్చి తర్వాత చూసుకోమంది. శ్రీరామ్ వచ్చిన తరువాత సరదాగా డిన్నర్ చేసి కొంచెం సేపు కబుర్లు చెప్పుకున్నారు. చివరగా ఇద్దరినీ విడివిడిగా హత్తుకొని, ముద్దు పెట్టుకొని కళ్ళ నీళ్ల పర్యంతం అయి, వీడ్కోలు చెప్పి భారంగా వెళ్ళిపోయింది. మంచి స్నేహితురాలు, సొంత తోబుట్టువులాగా సహాయ పడే వ్యక్తి వెళ్ళిపోవటం వల్లనో, ఎందుకో ఇద్దరికీ ఏదో కోలిపోయినట్టు ఉండటంతో ఆ రోజు రాత్రి సిమ్రాన్ గురించి ఆలోచిస్తూ మెల్లిగా ఎప్పుడో నిద్రలోకి జారుకున్నారు. సిమ్రాన్ కి సహాయం చేయటంవల్ల తనలో ఉన్న గిల్టీ ఫీలింగ్ తొలగి పోవటంతో చాలా తృప్తిగా నిద్రపోయింది కావ్య.
లేచేటప్పటికి శ్రీరామ్ తయారయి ఆఫీస్ వెళ్ళడానికి రెడీగా ఉన్నాడు. బ్రేక్ఫాస్ట్ ఇచ్చి ఆఫీస్ కి పంపించి, బాబుని తయారు చేసి, రోజాతో ఇంటి పనులు చేయించి తన పనులన్నీ చూసుకొంది కావ్య. తండ్రి ఆఫీస్ పని చూస్తుంటే గుర్తుకొచ్చింది సిమ్రాన్ గిఫ్ట్ విషయం. వెంటనే విప్పి చూసింది. బంగారపు నెక్లెస్ సెట్. మెరిసి పోతూ చాలా అందంగా ఉంది. అయిదు లక్షల ఖరీదు చేస్తుండవచ్చు. అంత విలువైన బహుమతిని అస్సలు ఆశించలేదు. వెంటనే దానితో ఉన్న కార్డు విప్పి చూసింది. అందంగా, పొందికగా ఇంగ్లీష్ లో రాయబడి ఉంది.
"Anything I do can not repay your help. Please keep this as a sweet memory from your loving sister."
పేరు గాని సంతకం గాని లేవు. వెంటనే ఫోన్ చేద్దామని ట్రై చేసింది. అప్పటికే ఫ్లైట్ టేక్ ఆఫ్ అవడంతో కలవలేదు. మెల్లిగా వాటిని తొడుక్కొని బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి అద్దంలో చూసుకొంది. ఆనందంతో కృతజ్ఞత భావంతో ఉన్న సిమ్రాన్ ముఖం నవ్వుతూ కనిపించింది.
******************************
అక్క ద్వారా సిమ్రాన్ ఢిల్లీ వెళ్లిపోయిందన్న విషయం తెలుసుకొని బాధపడింది సౌమ్య. అక్క సిమ్రాన్ ను బాగా ఇష్టపడేదన్న విషయం తెలుసు తనకి. చెల్లి అసలే తనకంటే భోళా మనిషి, చెబితే మళ్ళా ఏమి తెస్తుందో అని సిమ్రాన్ కి తాను సహాయం చేసిన విషయం చెప్పలేదు. కొన్ని రోజుల తర్వాత మెల్లిగా సిమ్రాన్ లేని లోటును అలవరచుకొని మామూలు మనిషయ్యింది కావ్య.
డెలివరీకి సౌమ్యను విజయవాడ తీసుకు వచ్చారు. శ్రీమంతం ఘనంగా చేశారు తల్లి తండ్రులు. నిండు చూలాలిగా ఉన్న సౌమ్యలో కొత్త అందాలు కనపడసాగాయి. ఫంక్షన్ కు వచ్చిన అక్కను, బావను చూసి చాలా సంతోషించింది. సౌమ్య ప్రయత్నించింది కానీ భర్త, అత్త గారు, శ్రీరామ్ తల్లి తండ్రులు ఉండటంతో వీలు పడలేదు. అక్క, శ్రీరామ్ ఇద్దరూ వారించడంతో సరదా కబుర్లతోనే సరిపెట్టుకుంది. చాలా కాలం తరువాత అందరూ కలవడంతో బాగా సరదాగా గడిపారు. సెలవు లేకపోవడంతో శ్రీరామ్ తిరిగి వచ్చేసాడు. డెలివరీ టైం కి వస్తా అని శశిధర్ కూడా వెళ్ళిపోయాడు. ఇంకో వారం చెల్లికి సహాయంగా ఉండి, భర్త ఎడబాటు భరించలేక హైదరాబాద్ వచ్చేసింది కావ్య.
తొమ్మిది నెలలు నిండగానే పండంటి అబ్బాయికి జన్మ నిచ్చింది సౌమ్య. చూడటానికి వెంటనే వచ్చాడు శశిధర్. బిడ్డను చూసి భర్త చాలా ఆనందించాడు. చూడటానికి వచ్చిన కొందరు తల్లి పోలిక అని, ఇంకొందరూ తండ్రి పోలికని అంటుంటే మనసులోనే నవ్వుకునేది సౌమ్య. అత్త శాంతమ్మ కి కాళ్లు భూమిపై నిలువలేదు. ఊరునించి తమ చుట్టాలు, స్నేహితులను పిలిచి మనవడు పుట్టినందుకు ఘనంగా భోజనాలు పెట్టించింది. జానకమ్మ మర్యాదకొద్దీ వచ్చిన ఆడవారందరికి చీర, జాకెట్ పెడితే ఆ ఆదరణకు, మంచి వియ్యమే దొరికిందని శాంతమ్మను బాగా పొగిడి వెళ్లారు. కావ్య శ్రీరామ్ లు కూడా వచ్చి రెండు రోజులు ఉన్నారు.
శ్రీరామ్ ఆఫీస్ పని మీద రెండు నెలలు అమెరికా వెళ్ళవలసి రావడంతో వెంటనే వెళ్ళిపోయాడు. కావ్య విజయవాడలో చెల్లికి సహాయంగా ఉండిపోయింది. అక్కడే ఉండి తండ్రికి ఆఫీస్ పనులు కూడా చక్క బెట్టింది. త్వరగానే కోలుకోవడంతో, భర్తకు ఇబ్బందిగా ఉండటంతో బాబుతో సహా బెంగుళూరు వెళ్లి పోయింది సౌమ్య. తోడుగా సహాయం చేయడానికి శాంతమ్మ కూడా వెళ్లడంతో జానకి అంత కంగారు పడలేదు. శ్రీరామ్ ఇంకో వారంలో వస్తాడనగా తల్లితో హైదరాబాద్ చేరుకుంది.
శ్రీరామ్ అమెరికా నుంచి వచ్చిన తరువాత మరుసటి రోజే బెంగుళూరుకు బయలుదేరింది జానకి రెండో కూతుర్ని చూద్దామని. రెండు నెలలు గ్యాప్ వచ్చిందేమో మూడు రోజులు సెలవు పెట్టి విరహాన్నంతా తీర్చుకొన్నారు భార్య భర్తలు. లాక్ అప్ పీరియడ్ అయిపోవడంతో కొన్ని షేర్లు అమ్మి వచ్చిన డబ్బును రాజారావుకి తిరిగి ఇచ్చేసారు. మొదట వద్దన్నా చివరకు తీసుకొన్నాడు. అల్లుడి ప్రయోజకత్వం చూసి ఆనందించాడు. ఇంటికి ఇవ్వవలసిన చాలా పేమెంట్ కట్టేసారు. ఇల్లు దాదాపు పూర్తి కావడంతో ఆర్కిటెక్ట్ ను సంప్రదించి ఇంటీరియర్స్ పని మొదలు పెట్టించారు.
******************************
అలా ఇంకో రెండు నెలలు గడిచి పోయాయి. బాబుతో కష్టంగా ఉండటంతో, కావ్యతో మాట్లాడిన తర్వాత సౌమ్య ఉద్యోగం మానేసింది. అప్పుడప్పుడు అక్క సహాయంతో తండ్రికి సహాయం చేయడంతో రాజారావు ఆనందించాడు. కూతుళ్లతో కనీసం ఫోన్, వీడియో కాన్ఫరెన్స్ లతో ఎక్కువ సమయం గడపకలగటం, అంతే కాకుండా వాళ్ళ సహాయంతో తనకి వత్తిడి తగ్గి భార్యతో చాలా రిలాక్స్ అవుతున్నాడు. భర్తలో వచ్చిన నూతన ఉత్సాహం చూసి సంతోషించింది జానకి. కూతుళ్ళిద్దరిని మనస్సులోనే అభినందించింది.
కూతుళ్ళిద్దరకు తన వ్యాపార విషయాలు తెలిస్తే భవిష్యత్తులో వాళ్లకు అప్పచెప్పడం తేలిక అనుకొన్నాడు. తన ఆలోచన కూడా మొదటి నుంచి అదే. ఇంకా వయసులో ఉన్నారు, అనుభవించాల్సిన వయస్సు అని, భాద్యత అంతా వాళ్ళ మీద రుద్దటం లేదు. కాకపొతే వ్యాపార రహస్యాలు చర్చిండానికి, నిర్ణయాలు తీసుకోవడానికి సరైన విశ్లేషణ, ఏదైనా నిర్మొహమాటంగా తనతో చర్చించే ఇద్దరు నమ్మకవైన వాళ్ళు తోడు దొరకడంతో అతనికి మానసికంగా చాలా విశ్రాంతిగా ఉంది.
రోజాకి దుబాయ్ వీసా వచ్చింది. విషయం తెలుసుకొని చాలా సంతోషపడింది కావ్య. ఏమి చెప్పకుండా తనంత తాను ఇంటి పని శ్రద్ధగా చేసే రోజా వెళ్లిపోవడం బాధగా ఉన్న భర్త తోనే తన జీవితం, ఒక వేళ తాము విల్లాకు మారినా వేరే వాళ్ళని చూసుకోవాల్సిందే కదా అని సర్ది చెప్పుకొంది. అయినా రోజా తనకు ఇచ్చిన వాగ్దానాన్ని మరోసారి గుర్తు చేసింది.
"వెళ్ళేలోపు ఇంకొకరిని చూసి పెడతానన్నావు. నీ భరోసాతోనే అమ్మకు కూడా చెప్పలేదు."
"నాకా సంగతి గుర్తుంది అమ్మగారు. మీకు బాగా శుభ్రంగా పనిచేసేవారు కావలి. మీకు సూటయ్యే వాళ్ళు ఇద్దరున్నారు. ఒకళ్ళని మాట్లాడి నేను ఉండగానే పని చూపించి గాని వెళ్ళను."
"ఇంతకీ ప్రయాణం డేట్ ఫిక్స్ అయ్యిందా?"
"లేదమ్మ గారు. రెండు మూడు వారాల్లో ఉండొచ్చు. ఆడికి గొప్ప తొందరగా ఉంది", అంది కొంచెం సిగ్గుతో.
"నీకు లేదేమిటే?", అంది కావ్య నవ్వుతూ.
******************************
జీవితం సవ్యంగానే జరుగుతున్నా భర్త కెరీర్ మీద శ్రద్ధతో తనని అంతగా తృప్తి పరచక పోవడం అన్న ఒక అసంతృప్తి మిగిలిపోయింది సౌమ్యకు. అప్పటికి భర్తకు చాలా చెప్పింది. తన తండ్రి కంపెనీలోనే తనకు నచ్చిన స్తానంలో చేరమని. దానివల్ల అంత పని వత్తిడి, ప్రయాణాలు ఉండవు కదా అని. కానీ శశిధర్ ఆలోచన రెండు కారణాల వల్ల ఇంకోలా ఉండేది. ఒకటి ఐఐఎం క్లాస్ మేట్స్ వత్తిడి. ప్రతివాడు కంపెనీల్లో పై మెట్టు ఎక్కుతుంటే అందరి మధ్య ఒకరి రకమైన పోటీ వాతావరణం నెలకొంది. తను ఎవరికీ తీసిపోడని నిరూపించుకోవడం శశిధర్ కు జీవితంలో ప్రధాన విషయం అయ్యింది. అలాగే తండ్రిలేని తను కష్టపడి చదివి పైకివస్తుంటే ఊళ్ళో వాళ్లంతా ఏదో ఒకరోజు తను చాలా పెద్దవాడు అవుతాడని పొగిడేవాళ్ళు. ఇప్పుడే మామ దగ్గర చేరితే, తను ఏమి చేసినా క్రెడిట్ అంతా మామకే వెళ్ళిపోతుంది. తోడల్లుడు ఎలాగూ మామగారి దగ్గర పనిచేయడని తెలుసు. ఎంబీఏ చదివిన తనకు మామ బిజినెస్ టేక్ ఓవర్ చేసే అవకాశం ఎప్పుడు ఉంటుంది. ఈ లోపులో తన సొంతంగా వైస్ ప్రెసిడెంట్ లెవెల్ కు చేరితే తన ప్రతిభను అందరిలో నిరూపించుకొన్నట్టు ఉంటుంది అని మనసులో గట్టిగా ముద్ర పడింది. కానీ భార్యను శృంగారంలో పూర్తిగా సంతృప్తి పరచడం అన్నది తన భాద్యత అని, దాన్ని పూర్తిగా అశ్రద్ధ చేయడం వల్ల తానూ ఎంత పరిహారం చెల్లించవలసివస్తుందో అని తెలుసుకోలేకపోయాడు. అతని దృష్టిలో అది ఎప్పుడు అతనికి పెద్ద సమస్యగా కనిపించలేదు. తన పాయింట్ అఫ్ వ్యూ లో భార్యకు అన్ని సమకూరుస్తూ, జీవితంలో ఒక్కో మెట్టు ఎదుగుతున్న తనను చూసి భార్య సంతృప్తి చెందుతుంది అనుకున్నాడే తప్ప, తననుండి ఆమె ఆశిస్తుంది వేరే అన్నది గ్రహించలేకపోయాడు. నిజానికి భార్యతో కూలంకషంగా ప్రతి విషయాన్ని చర్చించని మొగవాళ్ళకి అర్ధం కానిది ఒకటే, "భార్యలు తమ నుంచి నిజంగా ఏమి ఆశిస్తున్నారో?"
ఇక ఆ విషయంలో భర్తతో ఇంకా సాగతీయడం వ్యర్థం అనుకొంది సౌమ్య. అక్కతో మాట్లాడి హైదరాబాద్ రావడానికి అవకాశం కోసం ఎదురుచూస్తుంది. కోడలు ఇంటి పట్టునే ఉండి పనులు చులాగ్గా చేసుకోవడంతో తన పొలం పనులు చూసుకోడానికి ఊరు వెళ్ళింది అత్తగారు. భర్తకు కూడా తరువాత వారం టూర్ పడటంతో ఒక వారం పాటు అక్క దగ్గరకు వెళ్లి వస్తానని భర్తకు చెబితే ఒప్పుకున్నాడు. ఆ వచ్చే ఆదివారానికి ఫ్లైట్ టికెట్స్ బుక్ చేసుకొంది సౌమ్య. ఆ రోజు కొరకు వేటకోసం ఆకలిగొన్న పులిలా ఎదురు చూడసాగింది.
******************************
మగవాళ్ళ మనస్తత్వం తెలియనిది కాదు కావ్య. భర్త లాగ నియమంతో ఉండే మగవాళ్ళు ఉంటారు, కానీ తక్కువ. కొంత మంది అవకాశాలు రాక అలా ఉండిపోతారు. అవకాశాలు వచ్చినా వదులుకొనే వాళ్ళు మరీ తక్కువ. ఆడవాళ్లకు కొద్దిపాటి తేడాలతో అవే అందాలు ఉన్నా, కొంత మంది మగాళ్లకు కొత్త రుచులు కావాలి. సొంత భార్య అన్ని విధాల అనుకూలవతి, రూపవతి అయినా ఏదో ఊహించుకొని, ఆశించి చిలక్కొట్టుళ్లు కొట్టేవారు చాలా మంది. పొరుగింటి పుల్లకూర రుచి అన్న సామెత ఊరికే వాడుకలోకి రాలేదు.
చెల్లెలి కోసం తనే తన భర్త నియమం తప్పేలా చేసింది. ఒక సారి కొత్త రుచి అలవాటు అయితే, దానిని దూరం పెట్టడం చాలా కష్టం. తన అందాల మీద తనకి నమ్మకం లేక కాదు. తనకంటే రెండంగుళాల పొడవు, రెండు అంగుళాలకు మించి బిగువైన పర్వత శిఖరాలు, ఒక పిసరు ఎక్కువ కండబట్టిన శరీరం, పిల్లలు పుట్టక పోవడం వలన సడలని అక్కడ బిగువు, ఆ తేడాలు చాలు ఒక సగటు మగాడికి పరస్త్రీ అంటే వెంపర్లాడిపోవటానికి. ఎప్పుడయినా చెల్లి కోసం నోరు విప్పి అడుగుతాడా అని ఎదురు చూసింది. ఒకవేళ అడిగితె, మొహమాటం లేకుండా తన సంసిద్ధతను వెగటు లేకుండా ఎలా చెప్పాలో ఆలోచించి పెట్టుకుంది. కానీ ఆ అవసరం ఎప్పుడు కలగలేదు. భర్త మునుపటిలాగే తనతో అంత ప్రేమతో ఉంటూ, ఆర్తిగా చేస్తూ ఉండటంతో ఆ విషయం గురించి ఆలోచించటం మానేసింది. భర్తతో ఎప్పటిలాగే జీవితాన్ని ఆనందంగా అనుభవించ సాగింది.
**************************************
శ్రీరామ్ కంపెనీ అమెరికా స్టాక్ ఎక్స్చేంజిలో పబ్లిక్ వెళ్ళింది. మొదటి రోజు స్టాక్ ధర లిస్టింగ్ ధర కంటే రెండు రెట్లు పెరగడంతో అందరూ సంతోషించారు. ఇంకా ఆరు నెలలు లాక్ అప్ పీరియడ్ ఉంది, అప్పుడు ధర ఎంత ఉంటుందో చూద్దాం అన్నటు నేల మీదే ఉన్నాడు శ్రీరామ్. కావ్య అయితే గాల్లోనే తేలిపోతుంది. సౌమ్య అయితే అదే పనిగా బావకు ఫోన్లో ముద్దులు పెడుతూ, స్పెషల్ పార్టీ కావాలంటూ మారాం చేసింది. రాజారావు, జానకి లు హైదరాబాద్ వచ్చినప్పుడు అల్లుడిని ఆకాశానికి ఎత్తేసారు. పనిలో పనిగా నిర్మాణంలో ఉన్న కూతురు అల్లుడు కొనుకున్న ఇల్లు, ఆ కమ్యూనిటీ అంతా చూసి చాలా ఆనందించారు. మావ గార్కి తెలిసిన ఆర్కిటెక్ట్ తో మాట్లాడి విల్లాలో తమకు కావాల్సినట్టుగా కొన్ని మార్పులు చేయించుకొని బిల్డర్ తో మాట్లాడారు. ఇంకో ఏడు లక్షలు అవుతుందని ఎస్టిమేట్ ఇవ్వడంతో, కట్టడానికి సరేనని ఒప్పుకున్నారు. అప్పుడప్పుడు వెళ్లి ఇంటి పనులు ఎంతవరకు జరుగుతున్నాయో చూసి రావటం పరిపాటి అయ్యింది.
అనుకొన్న రోజు వచ్చింది. రుతుస్రావం అవ్వక పోవడంతో సౌమ్య ఆనందపడింది. అక్కకు విషయం చెప్పింది. రెండు రోజులు ఆగి ప్రెగ్నన్సీ కిట్ తో టెస్ట్ చేయమని సలహా ఇచ్చింది. మూడవరోజు బాగోలేదని ఆఫీస్ కి సెలవుపెట్టింది సౌమ్య. మెడికల్ షాప్ కి వెళ్లి కిట్ కొనుక్కు తీసుకువచ్చి బాత్రూంలో టెస్ట్ చేస్తే పాజిటివ్ వచ్చింది. సంతోషానికి అవధులు లేవు. వెంటనే ఫోన్ చేసి అక్కకు చెప్పింది. బావకు ఫోన్ చేసి చెప్తా అనడంతో, సాయంత్రం వరకు ఆగమని వారించింది. సాయంత్రం శ్రీరామ్ ఆఫీస్ కి వచ్చి రిలాక్స్ అయినా తరువాత చెల్లికి మెసేజ్ చేసింది, బావ ఫ్రీ గా ఉన్నాడు అని. శ్రీరామ్ ఫోన్ రింగ్ అవడంతో, కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది భర్త ఫ్రీగా మాట్లాడటానికి కొంత స్పేస్ ఇద్దామని. ఒక పదినిముషాలు ఆగి వచ్చింది. భర్త ముఖం వెలుగుతున్నట్టు ఉండటంతో తానూ సంతోషించింది. అంతా అయిపోయిన తర్వాత ఇక రహస్యం ఏముంటుంది అన్నట్టు, "ఇదిగో మీ అక్క వచ్చింది. నువ్వే అడుగు" అంటూ స్పీకర్ ఫోన్ ఆన్ చేసి కాఫీ టేబుల్ పై పెట్టాడు.
"ఏంటే మొద్దు, ఏమి అడుగుతున్నావు బావని" అనడిగింది చనువుగా.
సౌమ్య ఫిర్యాదు చేస్తున్నట్టు, "చూడక్కా! ఎప్పుడు వస్తావు బావ అంటే, నసుగుతున్నాడు."
"అంటే బావ వస్తే చాలా! నేను అవసరం లేదన్నమాట."
"నువ్వు రాకుండా బావ గడప దాటుతాడటే! పోనీ నువ్వే చెప్పు ఎప్పుడు బావను తీసుకు వస్తున్నావో."
"బావను వదల లేకపోతున్నావా? నువ్వే రాకూడదూ!"
"పులికి ఒక సారి మానవరక్తం అలావాటియితే, ఇక వేరేవి నచ్చవు కదే", అంది నవ్వుతూ. అంతలో కాలింగ్ బెల్ మోగటంతో సౌమ్య , "శశి వచ్చినట్టు ఉన్నాడు. నేను తర్వాత చేస్తా."
"అమ్మ వాళ్లకు కూడా చెప్పు", అంటూ ఫోన్ కట్ చేసింది కావ్య.
"దాని సంతోషం చూస్తే నాకు మాటలు రావడం లేదు. థాంక్ యు శ్రీ! "
"అవును. తన మాటల్లో మునుపటి సౌమ్య తిరిగి వచ్చినట్టనిపించింది."
భర్తతో చెల్లి బాగా రెచ్చిపోయి ఉంటుందని ఊహించింది. ఏమై ఉంటుందా అని తెలుసుకోవాలనిపించినా భర్తను ఇబ్బంది పెట్టకూడదని అంతటితో వదిలేసింది.
**************************************
నెల తప్పిందన్న శుభవార్త భర్తకు చెప్పింది సౌమ్య. చాలా సంతోష పడ్డాడు. వార్త విన్న తల్లిదండ్రులు, అత్త శాంతమ్మ చాలా ఆనందించారు. ఊర్లో అందరికి తనకి మనవడు పుట్టబోతున్న విషయం చాటేసి, పొలం పనులు అయిపోవడంతో బెంగుళూరు వెళ్ళింది శాంతమ్మ. కోడలికి అన్ని జాగ్రత్తలూ చెబుతూ, ఎప్పుడు లేనిది వంటలో కూడా సహాయం చేసింది. ఒక్కసారిగా తన జీవితంలో వచ్చిన ఆనందకరమైన పరిణామాలకు కారణమైన అక్క, బావ లకు మనసులోనే చాలాసార్లు ధన్యవాదాలు తెలుపుకొంది. హైదరాబాద్ వెళదామా అని మనసు లాగుతున్నప్పటికీ అత్త గారు ఉండటంతో కదల లేకపోయింది.
చెల్లి పరిస్థితి చక్క పడటంతో కావ్య కూడా బాగా తేలిక పడింది. కానీ సిమ్రాన్ కలిసినప్పుడల్లా మనసులో ముల్లు గుచ్చుకుంటున్న భావన కలిగేది. చెల్లి గర్భం విషయం తెలిసిన సిమ్రాన్ మనసారా అభినందించింది కావ్యకు. మాటవరసకు కూడా తన విషయం మాట్లాడలేదు. వచ్చినప్పుడల్లా బాబుతో బాగా ఆడుకొంటుంది. వాడికోసం అప్పుడప్పుడు బట్టలు, ఆట బొమ్మలు కొనిస్తుంటే తనకోసం ఏదన్నా చేయాలన్న భావం కలుగుతుండేది.
సొంత చెల్లికి బాధ కలిగితే వెంటనే చొరవ తీసుకున్న తాను, తనని ఒక సొంత చెల్లిలా అభిమానిస్తున్న సిమ్రాన్ కోసం ఎందుకు ఆ చొరవ చూపడం లేదు అనే ప్రశ్న తనలో పలుమార్లు ఉదయించేది. చెల్లితో సిమ్రాన్ విషయం మాట్లాడుదామా అన్న ఆలోచనని మనసులోనే తొక్కేసింది, చెల్లి ఏమంటుందో తెలుసు కాబట్టి.
అప్పటికి ఒకటి రెండు సార్లు భర్త మంచి మూడ్ లో ఉండగా సిమ్రాన్ విషయం తెచ్చింది. కానీ భర్త ఎక్కువగా దానిపై మాట్లాడక పోవడంతో, సూటిగా అడిగే ధైర్యం చేయలేదు. తనకు భర్త వ్యక్తిత్వం పై ఎటువంటి సందేహం లేదు. చెల్లికి గర్భాదానం చేసిన తర్వాత కూడా ఆమె కోసం అర్రులు చాచలేదు. చెల్లితో గడిపిన తర్వాత భర్త వైఖరిలో మార్పు లేకపోవడంతో, ఆ విషయంపై కూడా పెద్ద ఆందోళన లేదు. సిమ్రాన్ కు సహాయం చేయాలన్న కోరిక అంతకంతకు బలీయం అవుతుండటంతో సరైన సమయం కోసం ఎదురు చూడసాగింది.
**************************************
దుబాయ్ పెళ్లి కొడుకు సెలవులకు అనుగుణంగా రోజా పెళ్లి ముహూర్తం నిర్ణయించారు. తనకి తెలిసిన పనమ్మాయిని పెట్టి రెండు వారల పాటు సెలవు తీసుకుంది రోజా. పెళ్ళికి బాగా ధన సహాయం చేశారు కావ్య, శ్రీరామ్. పెళ్ళైన తర్వాత తిరుపతి, బెంగుళూరు, మైసూర్ తిరిగి వచ్చారు. రోజా వీసా కి అప్లై చేసి తర్వాత వచ్చేట్టు ప్లాన్ చేసుకొని సెలవు అయిపోవడంతో రోజా మొగుడు దుబాయి వెళ్ళిపోయాడు. ఆ మరుసటి రోజే పనిలోకి వచ్చింది. ఎప్పటిలాగే పని చేస్తూ, పెళ్లి దగ్గర నుంచి, శోభనం హానీమూన్ విశేషాలు అన్ని చెప్పుకుంటూ పోయింది. మొరటు మనిషి కానీ, తనంటే చాలా ఇష్టం ఉన్నట్టు చెప్పింది. తన స్నేహితులందరికీ దావత్ ఇచ్చి తనని గర్వంగా పరిచయం చేసిన విషయం చెప్పింది. మొదటి మూడు రోజులు మాత్రం, లైటు ఆర్పీ వెయ్యమన్నానని అయినా, కళ్ళు మూసుకొనేదాన్ని అని చెప్పటంతో కావ్య మనసులో చివుక్కుమనిపించి బాధపడింది.
"మెల్లిగా అలవాటు అయ్యింది అమ్మగారు. చదువుకున్నోళ్ళు లాగ నాజూకు తనం లేదు. బాగా బండోడు. కానీ నన్ను నేలమీద కాలు పెట్టించేవాడు కాదు. పని మానెయ్యమాని చాలా పట్టు పట్టాడు. దుబాయ్ వచ్చేదాకా మాత్రం పని మానను అని గట్టిగా చెప్పను. నా మాటకు ఎదురు చెప్పడమ్మా. మరి ఎంత కాలం ఉంటుందో ఈ మోజు."
జీవితం కాచి వడబోసినట్టు ప్రాక్టికల్ గా చెబుతున్న దాని మాటలు వింటూ ఊ కొడుతూ ఉండిపోయింది. ఇంకా కొంత కాలం ఉంటుందంటే ఆనందం వేసినా, ఎప్పుడైనా వెళ్ళేదే కదా, "నువ్వు వెళ్లే లోపు మాత్రం ఇంకొకళ్ళని పెట్టి వెళ్ళు."
"మీరంతగా చెప్పాలమ్మ. అయ్య గారన్న, మీరన్న నాకు చెడ్డ ఇష్టం. మీ లాంటి ఇళ్లలో పని చేయడానికి బోలెడు మంది. నాకు చాలా సహాయం చేశారు. మీకు ఇబ్బంది లేకుండా చూసుకొంటాను" అంటూ నమ్మకంగా చెప్పడంతో తేలికపడింది.
**************************************
తన అసలు సమస్య తీరిన తరువాత కొంత ఆలోచించింది సౌమ్య. భర్త తనకు కెరీర్ పై ఉన్న శ్రద్ధలో కనీసం కొంచెమైన శృంగారంపై పెడితే బాగుండును అనుకునేది. అక్క చెప్పినట్టుగా అతనిని తనకనుగుణంగా మార్చుకోలేనన్న నిర్ణయానికి రావడంతో, అక్కకు అభ్యన్తరం లేనంతకాలం బావతో సంభందం కొనసాగించడంలో తప్పు లేదని సర్దిచెప్పుకొంది. ఒకసారి తనకు తానే నచ్చచెప్పుకున్న తర్వాత ఆ విషయం గురించి ఆలోచించడమే మానుకొంది.
అత్త గారు, నీళ్లొసుకున్న కోడలిని చూడడానికి, అడపా దడపా చుట్టాలు పలకరింపుకు వస్తుండటంతో కొంత కాలం వరకు సౌమ్యకు వీలు చిక్కలేదు. మునుపటిలా నస లేకుండా, సహాయంగా ఉండటంతో అత్త గారి మీద కోపం పోయింది. భర్త లోపాన్ని ఎప్పుడు తప్పపట్టలేదు తాను. దేవుడి సృష్టికి సంభందించిన ఆ విషయంలో భర్త తప్పు ఏమిలేదు. కానీ తమ సంసారసుఖం విషయంలో సగం తన చేతిలో ఉన్న పని, భర్తగా అది తన భాద్యత. ఆ భాద్యత నెరవేర్చకుండా అర్ధాకలితో వదిలేయడం ఎక్కువవడంతో ఆకలిగొన్న పులిలా బావ పొందు కోసం సరైన అవకాశం కోసం ఎదురు చూడసాగింది.
నాలుగో నెలలో అత్త గారు లేనప్పుడు, భర్త ఆఫీస్ టూర్లో ఉన్నప్పుడు నాలుగు రోజులు వీలు చిక్కింది. ప్రయాణం చేసే ఓపిక లేకపోవడంతో కావ్య, శ్రీరామ్ లను బెంగుళూరు రమ్మని కోరింది. బావను చూసి పరమానంద భరితురాలైంది సౌమ్య. అప్పుడపుడు అక్కకు వదిలేస్తూ, పగలు రాత్రి లేదనకుండా సొంత మొగుడితో అన్నట్టు ఇష్టం వచ్చినట్టు కొట్టించుకుంది బావతో. అక్క చెల్లెళ్ళిద్దరూ ముందుగానే కూడబలుక్కొని వంతులు వేసుకొని బావకు ఇబ్బంది లేకుండా చేశారు. స్వర్గ సుఖాలు చవి చూసింది సౌమ్య ఆ నాలుగు రోజులు. మళ్ళీ కలవాలని ఉన్నా, ఆ తరువాత అత్తగారు కోడలి సహాయార్ధం బెంగుళూరు వచ్చెయ్యడంతో మళ్ళా వీలు పడలేదు.
**************************************
ఒక రోజు బజారుకు వెళుతూ తమ అపార్ట్మెంట్ బయట 'ఫర్ సేల్' బోర్డు చూసింది కావ్య. తిరిగివచ్చిన తరువాత కార్ పార్క్ చేసి వాచ్ మాన్ ని అడిగింది.
"అదేనమ్మా 302 సిమ్రాన్ మాడం గారిది. సేల్ కి పెట్టారు."
ఆశ్చర్యం వేసింది కావ్యకు. అంతకు ముందు వారం రెండు మూడు సార్లు కలిసినట్టు గుర్తు. మాట వరసకైనా చెప్పలేదు. సరేలే తరువాత కలిసినప్పుడు అడుగుదాం అనుకొంది.
ఆ మరసటి రోజే ఆఫీస్ నుంచి వచ్చి కలిసింది సిమ్రాన్. అడగ కుండానే తానే విషయం చెప్పింది అపార్ట్మెంట్ సేల్ కు పెట్టినట్టు.
"ఏమిటీ సడన్ గా ఇలా?"
"అనుకోకుండా ఒక ఢిల్లీ కంపెనీ నుంచి HR జనరల్ మేనేజర్ గా ఆఫర్ వచ్చింది. చాలా ఆలోచించాను. నా భర్త పోయిన తర్వాత మార్పు కోసం ఇక్కడకు వచ్చాను. హైదరాబాద్ నచ్చింది. నాకు పట్టింపు లేదు కానీ చాలా మందికి కల్చర్ డిఫరెన్స్ వల్ల ఏమో ఇబ్బందులు ఉన్నాయి. నచ్చిన ఒకరిద్దరూ డేటింగ్ వరకు ఓకే, కానీ పెళ్లి విషయానికి మాత్రం ముందడుగు వేయలేదు. ఇంకా కొత్త పరిచయాల మీద ఆసక్తి పోయింది. కెరీర్ పరంగా ఇదీ మంచి అడుగు. ఇక్కడ నువ్వు, ఇంకో ఇద్దరూ తప్ప అంత క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ ఎవ్వరూ లేరు. ఢిల్లీకి వెళితే అమ్మకు, బందువులకు, ఇంకా నా పాత ఫ్రెండ్స్ కు దగ్గరగా ఉండొచ్చు. అందుకే అపార్ట్మెంట్ రెంట్ కి ఇచ్చి ఇబ్బంది పడే బదులు అమ్మేస్తే బెటర్ అని సేల్ కి పెట్టాను. లాస్ట్ టైం కలిసినప్పుడు చెబుదామనుకున్నాను, కానీ మరచిపోయా"
అంత నిశ్చయంగా చెప్పేసరికి ఆమె ఒక ధృడ నిర్ణయానికి వచ్చిందన్న విషయం స్పష్టం అయ్యింది. ఇక వారించడం అనవసరం అనుకుంది. తనతో పరిచయం అయి రెండు సంవత్సరాలు దాటింది. బాబు పుట్టి సంవత్సరం దాటింది. ఇంతకాలం ఓపిగ్గా ఎదురు చూసినట్టు ఉంది. అయినా తన నుంచి ఇంతవరకు ఏమి స్పందన లేకపోవడంతో శ్రీరామ్ మీద కూడా ఆశ వదులుకున్నట్టు అనిపించింది. తన మీద తనకే కోపం వచ్చింది, కావ్యకు. తనలో ఎంత అంతర్మధనం పడింది, కానీ ఏమి చేయలేదు ఇంతవరకు.
"పోనిలే. అక్కడయినా ఎవరైనా నచ్చినవాడు దొరుకుతాడేమో." అంది కొంచెం ఓదార్పుగా.
"నాకు నలభై దగ్గర పడుతున్నాయి. నిజం చెప్పాలంటే నాకా నమ్మకం పోయింది. పెళ్లి కోసం ప్రయత్నించడం మాని పని మీద లగ్నం పెడదామనుకొంటున్నాను. అలా అయినా కొంచెం మనసు డైవర్ట్ చేయవచ్చేమో. చూద్దాం ఎలా రాసిపెట్టివుందో."
"డేట్ ఫిక్స్ అయ్యిందా?" అని అడిగింది కావ్య.
"ఇంకా లేదు. రెండు నెలలు నోటీసు పీరియడ్ ఉంది. బహుశా మూడు నెలలు మాక్స్. వెళ్లే లోపల డిన్నర్ కి తప్పక కలుద్దాం."
టీ తాగడం పూర్తవడంతో ఖాళి కప్పు టేబుల్ పై పెట్టి, మళ్ళా కలుస్తానంటూ వెళ్లి పోయింది.
శ్రీరామ్ వచ్చేవరకు సిమ్రాన్ గురించే ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయింది. భర్త ఇంటికి వచ్చేసరికి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చింది.
భర్తతో తన నిర్ణయాన్ని భర్తతో ఏ సమయంలో చర్చిస్తే బాగుంటుందా అన్న ఆలోచన చేసింది కావ్య. డిన్నర్ తర్వాత టీవీ చూడటమో లేక కబుర్లు చెప్పుకోవడమో చేస్తుంటారు. మొదట ఆ సమయంలో చెబుదామా అనుకొంది. తర్వాత శృంగారంలో చెబితే ఎలా ఉంటుందా అన్న తలంపు వచ్చింది, కానీ మగవాడికి మానసికంగా అతి బలహీనమైన ఆ సమయంలో చెప్పి ఒప్పించడం ఇష్టంలేక తరువాత చెప్పడానికే నిర్ణయించుకుంది.
ఏడింటికల్లా వచ్చిన శ్రీరామ్ టీ తాగి, కొంచెం సేపు ఆఫీస్ కబుర్లు, ఫ్రెండ్స్ విశేషాలు మాట్లాడి స్నానానికి వెళ్ళాడు. అప్పటినుంచి పడక గదికి వెళ్ళేలోపు మరొక్కసారి భర్త కోణంలో ఆలోచించింది. ఇంటర్వూ కి వెళ్లే అభ్యర్థి ఎటువంటి ప్రశ్నలు వేస్తారో ఊహించుకొని వాటికి ఎలా సమర్ధవంతంగా సమాధానం చెప్పాలో తయారు అయినట్టు అన్నిరకాలుగా ఆలోచించి పెట్టుకుంది. భర్త దగ్గరనుండి వచ్చే ప్రతిస్పందన బట్టి అతిగా సాగతీయకూడదని మానసికంగా సిద్దమయ్యింది.
దాంతో పూర్తిగా రిలాక్స్ అవడంతో ఎప్పటిలాగే ఉత్సాహంగా శృంగారంలో పాల్గొంది. ఇద్దరూ వెల్లకితలా పడుకొని విశ్రాంతి తీసుకుంటన్న సమయంలో మెల్లగా నోరు విప్పి చెప్పింది, సిమ్రాన్ ఆ సాయంత్రం వచ్చి కలిసిన విషయం. ఆమె అపార్ట్మెంట్ అమ్మేసి ఢిల్లీ వెళదామనుకొన్న నిర్ణయం విని శ్రీరామ్ కూడా కొంచెం ఆశ్చర్యపాటుతో విభ్రాంతి చెందాడు. అదే అదనుగా తాను వివాహంపై ఆశలు వదులుకున్న విషయం, భవిష్య జీవితంపై ఆందోళన వ్యక్తం చేసినట్టు అన్ని విపులంగా చెప్పింది. భర్త అలా మౌనంగా ఉండిపోవడంతో, చెల్లికి చేసినట్టు మనము తనకి ఎందుకు సహాయం చేయకూడదు? అలా చేయాలని తనకు మనసులో ఘాడంగా ఉందని, అందులో తప్పు అని ఎంచడానికి అభ్యంతరం ఏమి లేదని అంటూ తన ఆలోచన విధానాన్ని అతన్ని ఒప్పించేటట్టుగా ఒక అయిదు నిముషాలుపాటు అనర్గళంగా చెప్పింది.
జీవితంలో నియమాల విషయానికొస్తే దేనికైనా మొదటి మెట్టు దిగడమే చాలా కష్టం. అది వ్యసనం(సిగరెట్, మందు) కావచ్చు, లంచం తీసుకోవడం, పరస్త్రీ పొందు ఏదైనా కావచ్చు. ప్రతి వ్యక్తి నియంత్రణ బట్టి అది పూర్తిగా వ్యసనం కింద మారకపోవచ్చు, కానీ రెండోసారి ఆ పని చేయడానికి మొదటిసారి ఉన్నంత మానసిక వ్యతిరేకత, సంఘర్షణ ఉండదు. శ్రీరామ్ తన ఆలోచన సరళిని, అభ్యంతరాలని వ్యక్తం చేసినా కావ్య అన్నింటికీ తన ప్రతివాదన విన్పించింది. కేవలం ఆ ప్రక్రియను స్నేహపూర్వకంగా ఒక కరచాలనం చేసినట్టు ఆలోచిస్తే ఇబ్బందే ఉండదని, అవసరమైతే ఆమె మళ్ళీ తమను కలవకుండా కుండా ఉండేట్టు మాట్లాడతానని, ఏ సమస్య రాదనీ అన్ని రకాలుగా నచ్చచెప్పింది. చెల్లికి తప్ప ఇంకొకరికోసం మళ్ళా అటువంటి ప్రసక్తి తన దగ్గర తీసుకురానని మరీ నొక్కి చెప్పింది. అన్ని రకాలుగా భార్య సమాధానం చెబుతుంటే, గట్టిగా ఏమి చెప్పాలో తెలియలేదు.
చివరగా ఒక ప్రశ్న వేసాడు. "ఆమెకు పుట్టిన బిడ్డకు చట్ట భద్రత ఉండకపోవచ్చు. కానీ రేపు ఆమె ఆర్ధికంగా చితికి బిడ్డ పెంపకానికి, చదువు, వివాహం మొదలైన వాటికి ఆర్ధిక సహాయం అభ్యర్థిస్తే నైతికంగా భాద్యత వహించి నీ సొంత బిడ్డకు చేసినట్టు సమానంగా చేయగలవా?"
నిజానికి ఆ ప్రశ్నను ఊహించలేదు కావ్య. చెల్లి విషయం వేరు. అక్కడ ఆర్థికంగా ఏమైనా తేడా వస్తే సహాయం చేయడానికి తల్లి తండ్రులు ఉన్నారు. భర్త ఇక్కడ తమ సంపాదనలో సమానంగా వాటా పంచగలవా అని అడుగుతున్నాడు. తన సమాధానంపై భర్త సమ్మతి ఆధారపడి ఉన్నది అన్న అవగాహన రావటంతో కొంచెం దీర్ఘంగా ఆలోచించింది.
"శ్రీ ! ఈ విషయంలో నీ నిర్ణయం ఏదైనా నాకు ఓకే", అని కావ్య నిశ్చయంగా చెప్పడంతో ఆ చర్చకు మెల్లిగా తెరపడింది.
ఎందుకైనా మంచిదని మరుసటి రోజు ఉదయం శ్రీరామ్ ఆఫీస్ కు వెళ్ళబోయేముందు కౌగలించుకొని ముద్దుపెట్టి స్పష్టంగా చెప్పింది, "ఈ రోజే సిమ్రాన్ కి శుభవార్త చెబుతాను, వెళ్ళేలోపు తననే ప్లాన్ చేయమంటాను."
******************************
ఆ రోజు సాయంత్రం సిమ్రాన్ ఇంటికి వెళ్లి తనకి ఇంకా ఆ ఆలోచన ఉందా అని సూటిగా అడిగింది. ఉందని సిమ్రాన్ చెప్పడంతో, తాను శ్రీరామ్ తో మాట్లాడి ఒప్పించిన సంగతి చెప్పింది.
ఆ మాటతో కావ్యను ఆప్యాయంగా హత్తుకొంది సిమ్రాన్. కళ్ళు ఆనందంతో చెమర్చుతే, ఎలాగో గొంతు పెగల్చుకొని థాంక్స్ చెప్పింది.
అంతలోనే తేరుకొని, "శ్రీరామ్ ఏమి బలవంతం లేకుండానే ఒప్పుకున్నాడు కదా?" అని అడిగింది.
శ్రీరామ్ ఫీలింగ్స్ కి తను ఇస్తున్న ప్రాముఖ్యతకు సంతోష పడింది కావ్య. అంత జాగ్రత్త ఉన్న ఆమె చేతిలో తను సందేహ పడవాల్సింది ఏమిలేదని అనుకొంది.
తమ మధ్య జరిగిన పూర్తి సంభాషణ చెప్పకుండా, "నీకు తెలుసుగా శ్రీరామ్ సంగతి! నాకు అభ్యంతరం లేదని, మళ్ళా ఇటువంటి విషయం తీసుకురానని చెబితే చివరకు ఒప్పుకున్నాడు."
"థాంక్ యు, థాంక్ యు. ఒక రకంగా ఇది మంచిదే. నేను ఢిల్లీ వెళ్ళిపోతే మీకూ ఇబ్బంది ఉండదు. మీరిద్దరూ ఇష్టపడితే కానీ మళ్ళీ నా మొహం చూపించను", అంటూ కావ్య అడగక పోయినా తన వైపు నుంచి భరోసా ఇచ్చింది.
******************************
అక్కడే అయితే ఎవరికైనా అనుమానం రావొచ్చని వేరే ఊరు అయితే బెటర్ అని ఇద్దరూ అనుకొన్నారు. ప్లానింగ్ అంతా సిమ్రాన్ కి వదిలేసింది కావ్య. రెట్టించిన ఉత్సాహంతో ప్లాన్ చేసింది సిమ్రాన్. మూడు వారాల తర్వాత తనకి అనుగుణంగా తేదీలు చూసుకొని, గోవాలో ఒక రిసార్ట్ లో రెండు విల్లాలు బుక్ చేసింది. అలాగే కావ్యతో చెప్పి విడివిడిగా తనకి శ్రీరామ్ కి ఫ్లైట్ టికెట్స్ బుక్ చేసింది. ఆ ఒక్క అయిదు రోజులు మాత్రం శ్రీరామ్ కి ఫోన్ చేయవద్దని చెప్పింది. ఏమయినా అత్యవసరం అయితే తనకి ఫోన్ చేయమని చెప్పింది. ఆఫీస్ పని మీద వెళ్లినట్టు ఆదివారం వివిధ సమయాల్లో బయలుదేరి వెళ్లి, శుక్రవారం శ్రీరామ్, ఆ తరువాత రోజు సిమ్రాన్ తిరిగి వచ్చారు.
తన జీవితంలో అవి మరచిపోలేని రోజులు అని వచ్చిన తర్వాత కావ్యకు చాలా థాంక్స్ చెప్పింది సిమ్రాన్. అంతా సవ్యంగా జరిగిందని సిమ్రాన్ చెప్పడంతో ఊపిరి పీల్చుకొంది కావ్య. అపార్ట్మెంట్ కి డిమాండ్ ఉండటంతో తొందరగానే బేరం కుదిరింది. ఒక నెల రోజుల్లో పేమెంట్ ఇచ్చి రిజిస్ట్రేషన్ చేసేట్టు మాట్లాడుకుంది సిమ్రాన్. రోజులు వేగంగా దొర్లిపోయాయి.
అంతా పధకం ప్రకారం జరగటంతో సిమ్రాన్ నెల తప్పింది. ఆమె సంతోషానికి అవధులు లేవు, స్వీట్స్ ఇచ్చి శుభవార్తను కావ్యకు, శ్రీరామ్ కు చెప్పింది. మూడు వారల తర్వాత రెండు నెలలు నోటీసు పీరియడ్ పూర్తి అవ్వడంతో జాబ్ లో రిలీవ్ అయ్యింది. కావ్యతో కలిసి కొంత షాపింగ్ చేసింది. ఆ వారాంతంలో మూవింగ్ కంపెనీ మనుషులు వచ్చి అంతా ప్యాక్ చేశారు. మరుసటి రోజే సామాన్లు ఢిల్లీకి తీసుకెళ్లి పొతే, కావ్య తమ ఇంట్లో ఉండమని ఎంత చెప్పినా వినకుండా హోటల్ కి మారింది సిమ్రాన్. అపార్ట్మెంట్ రిజిస్ట్రేషన్ కూడా అయిపోవడంతో, కార్ కూడా అమ్మేసింది.
వెళ్లేముందు రోజు సాయంత్రం వచ్చింది కావ్య వాళ్ళ అపార్ట్మెంట్ కి. ముందుగా తనకి బాగా పరిచయం ఉన్న అపార్ట్మెంట్స్ వాళ్ళకి వెళ్లి వీడ్కోలు పలికి చివరగా కావ్య ఇంటికి వచ్చింది. బాబుకి బట్టలు, టాయ్స్, తనకి స్వీట్స్ అలాగే గిఫ్ట్ రాప్ చేసిన ఒక బాక్స్ ఇచ్చి తర్వాత చూసుకోమంది. శ్రీరామ్ వచ్చిన తరువాత సరదాగా డిన్నర్ చేసి కొంచెం సేపు కబుర్లు చెప్పుకున్నారు. చివరగా ఇద్దరినీ విడివిడిగా హత్తుకొని, ముద్దు పెట్టుకొని కళ్ళ నీళ్ల పర్యంతం అయి, వీడ్కోలు చెప్పి భారంగా వెళ్ళిపోయింది. మంచి స్నేహితురాలు, సొంత తోబుట్టువులాగా సహాయ పడే వ్యక్తి వెళ్ళిపోవటం వల్లనో, ఎందుకో ఇద్దరికీ ఏదో కోలిపోయినట్టు ఉండటంతో ఆ రోజు రాత్రి సిమ్రాన్ గురించి ఆలోచిస్తూ మెల్లిగా ఎప్పుడో నిద్రలోకి జారుకున్నారు. సిమ్రాన్ కి సహాయం చేయటంవల్ల తనలో ఉన్న గిల్టీ ఫీలింగ్ తొలగి పోవటంతో చాలా తృప్తిగా నిద్రపోయింది కావ్య.
లేచేటప్పటికి శ్రీరామ్ తయారయి ఆఫీస్ వెళ్ళడానికి రెడీగా ఉన్నాడు. బ్రేక్ఫాస్ట్ ఇచ్చి ఆఫీస్ కి పంపించి, బాబుని తయారు చేసి, రోజాతో ఇంటి పనులు చేయించి తన పనులన్నీ చూసుకొంది కావ్య. తండ్రి ఆఫీస్ పని చూస్తుంటే గుర్తుకొచ్చింది సిమ్రాన్ గిఫ్ట్ విషయం. వెంటనే విప్పి చూసింది. బంగారపు నెక్లెస్ సెట్. మెరిసి పోతూ చాలా అందంగా ఉంది. అయిదు లక్షల ఖరీదు చేస్తుండవచ్చు. అంత విలువైన బహుమతిని అస్సలు ఆశించలేదు. వెంటనే దానితో ఉన్న కార్డు విప్పి చూసింది. అందంగా, పొందికగా ఇంగ్లీష్ లో రాయబడి ఉంది.
"Anything I do can not repay your help. Please keep this as a sweet memory from your loving sister."
పేరు గాని సంతకం గాని లేవు. వెంటనే ఫోన్ చేద్దామని ట్రై చేసింది. అప్పటికే ఫ్లైట్ టేక్ ఆఫ్ అవడంతో కలవలేదు. మెల్లిగా వాటిని తొడుక్కొని బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి అద్దంలో చూసుకొంది. ఆనందంతో కృతజ్ఞత భావంతో ఉన్న సిమ్రాన్ ముఖం నవ్వుతూ కనిపించింది.
******************************
అక్క ద్వారా సిమ్రాన్ ఢిల్లీ వెళ్లిపోయిందన్న విషయం తెలుసుకొని బాధపడింది సౌమ్య. అక్క సిమ్రాన్ ను బాగా ఇష్టపడేదన్న విషయం తెలుసు తనకి. చెల్లి అసలే తనకంటే భోళా మనిషి, చెబితే మళ్ళా ఏమి తెస్తుందో అని సిమ్రాన్ కి తాను సహాయం చేసిన విషయం చెప్పలేదు. కొన్ని రోజుల తర్వాత మెల్లిగా సిమ్రాన్ లేని లోటును అలవరచుకొని మామూలు మనిషయ్యింది కావ్య.
డెలివరీకి సౌమ్యను విజయవాడ తీసుకు వచ్చారు. శ్రీమంతం ఘనంగా చేశారు తల్లి తండ్రులు. నిండు చూలాలిగా ఉన్న సౌమ్యలో కొత్త అందాలు కనపడసాగాయి. ఫంక్షన్ కు వచ్చిన అక్కను, బావను చూసి చాలా సంతోషించింది. సౌమ్య ప్రయత్నించింది కానీ భర్త, అత్త గారు, శ్రీరామ్ తల్లి తండ్రులు ఉండటంతో వీలు పడలేదు. అక్క, శ్రీరామ్ ఇద్దరూ వారించడంతో సరదా కబుర్లతోనే సరిపెట్టుకుంది. చాలా కాలం తరువాత అందరూ కలవడంతో బాగా సరదాగా గడిపారు. సెలవు లేకపోవడంతో శ్రీరామ్ తిరిగి వచ్చేసాడు. డెలివరీ టైం కి వస్తా అని శశిధర్ కూడా వెళ్ళిపోయాడు. ఇంకో వారం చెల్లికి సహాయంగా ఉండి, భర్త ఎడబాటు భరించలేక హైదరాబాద్ వచ్చేసింది కావ్య.
తొమ్మిది నెలలు నిండగానే పండంటి అబ్బాయికి జన్మ నిచ్చింది సౌమ్య. చూడటానికి వెంటనే వచ్చాడు శశిధర్. బిడ్డను చూసి భర్త చాలా ఆనందించాడు. చూడటానికి వచ్చిన కొందరు తల్లి పోలిక అని, ఇంకొందరూ తండ్రి పోలికని అంటుంటే మనసులోనే నవ్వుకునేది సౌమ్య. అత్త శాంతమ్మ కి కాళ్లు భూమిపై నిలువలేదు. ఊరునించి తమ చుట్టాలు, స్నేహితులను పిలిచి మనవడు పుట్టినందుకు ఘనంగా భోజనాలు పెట్టించింది. జానకమ్మ మర్యాదకొద్దీ వచ్చిన ఆడవారందరికి చీర, జాకెట్ పెడితే ఆ ఆదరణకు, మంచి వియ్యమే దొరికిందని శాంతమ్మను బాగా పొగిడి వెళ్లారు. కావ్య శ్రీరామ్ లు కూడా వచ్చి రెండు రోజులు ఉన్నారు.
శ్రీరామ్ ఆఫీస్ పని మీద రెండు నెలలు అమెరికా వెళ్ళవలసి రావడంతో వెంటనే వెళ్ళిపోయాడు. కావ్య విజయవాడలో చెల్లికి సహాయంగా ఉండిపోయింది. అక్కడే ఉండి తండ్రికి ఆఫీస్ పనులు కూడా చక్క బెట్టింది. త్వరగానే కోలుకోవడంతో, భర్తకు ఇబ్బందిగా ఉండటంతో బాబుతో సహా బెంగుళూరు వెళ్లి పోయింది సౌమ్య. తోడుగా సహాయం చేయడానికి శాంతమ్మ కూడా వెళ్లడంతో జానకి అంత కంగారు పడలేదు. శ్రీరామ్ ఇంకో వారంలో వస్తాడనగా తల్లితో హైదరాబాద్ చేరుకుంది.
శ్రీరామ్ అమెరికా నుంచి వచ్చిన తరువాత మరుసటి రోజే బెంగుళూరుకు బయలుదేరింది జానకి రెండో కూతుర్ని చూద్దామని. రెండు నెలలు గ్యాప్ వచ్చిందేమో మూడు రోజులు సెలవు పెట్టి విరహాన్నంతా తీర్చుకొన్నారు భార్య భర్తలు. లాక్ అప్ పీరియడ్ అయిపోవడంతో కొన్ని షేర్లు అమ్మి వచ్చిన డబ్బును రాజారావుకి తిరిగి ఇచ్చేసారు. మొదట వద్దన్నా చివరకు తీసుకొన్నాడు. అల్లుడి ప్రయోజకత్వం చూసి ఆనందించాడు. ఇంటికి ఇవ్వవలసిన చాలా పేమెంట్ కట్టేసారు. ఇల్లు దాదాపు పూర్తి కావడంతో ఆర్కిటెక్ట్ ను సంప్రదించి ఇంటీరియర్స్ పని మొదలు పెట్టించారు.
******************************
అలా ఇంకో రెండు నెలలు గడిచి పోయాయి. బాబుతో కష్టంగా ఉండటంతో, కావ్యతో మాట్లాడిన తర్వాత సౌమ్య ఉద్యోగం మానేసింది. అప్పుడప్పుడు అక్క సహాయంతో తండ్రికి సహాయం చేయడంతో రాజారావు ఆనందించాడు. కూతుళ్లతో కనీసం ఫోన్, వీడియో కాన్ఫరెన్స్ లతో ఎక్కువ సమయం గడపకలగటం, అంతే కాకుండా వాళ్ళ సహాయంతో తనకి వత్తిడి తగ్గి భార్యతో చాలా రిలాక్స్ అవుతున్నాడు. భర్తలో వచ్చిన నూతన ఉత్సాహం చూసి సంతోషించింది జానకి. కూతుళ్ళిద్దరిని మనస్సులోనే అభినందించింది.
కూతుళ్ళిద్దరకు తన వ్యాపార విషయాలు తెలిస్తే భవిష్యత్తులో వాళ్లకు అప్పచెప్పడం తేలిక అనుకొన్నాడు. తన ఆలోచన కూడా మొదటి నుంచి అదే. ఇంకా వయసులో ఉన్నారు, అనుభవించాల్సిన వయస్సు అని, భాద్యత అంతా వాళ్ళ మీద రుద్దటం లేదు. కాకపొతే వ్యాపార రహస్యాలు చర్చిండానికి, నిర్ణయాలు తీసుకోవడానికి సరైన విశ్లేషణ, ఏదైనా నిర్మొహమాటంగా తనతో చర్చించే ఇద్దరు నమ్మకవైన వాళ్ళు తోడు దొరకడంతో అతనికి మానసికంగా చాలా విశ్రాంతిగా ఉంది.
రోజాకి దుబాయ్ వీసా వచ్చింది. విషయం తెలుసుకొని చాలా సంతోషపడింది కావ్య. ఏమి చెప్పకుండా తనంత తాను ఇంటి పని శ్రద్ధగా చేసే రోజా వెళ్లిపోవడం బాధగా ఉన్న భర్త తోనే తన జీవితం, ఒక వేళ తాము విల్లాకు మారినా వేరే వాళ్ళని చూసుకోవాల్సిందే కదా అని సర్ది చెప్పుకొంది. అయినా రోజా తనకు ఇచ్చిన వాగ్దానాన్ని మరోసారి గుర్తు చేసింది.
"వెళ్ళేలోపు ఇంకొకరిని చూసి పెడతానన్నావు. నీ భరోసాతోనే అమ్మకు కూడా చెప్పలేదు."
"నాకా సంగతి గుర్తుంది అమ్మగారు. మీకు బాగా శుభ్రంగా పనిచేసేవారు కావలి. మీకు సూటయ్యే వాళ్ళు ఇద్దరున్నారు. ఒకళ్ళని మాట్లాడి నేను ఉండగానే పని చూపించి గాని వెళ్ళను."
"ఇంతకీ ప్రయాణం డేట్ ఫిక్స్ అయ్యిందా?"
"లేదమ్మ గారు. రెండు మూడు వారాల్లో ఉండొచ్చు. ఆడికి గొప్ప తొందరగా ఉంది", అంది కొంచెం సిగ్గుతో.
"నీకు లేదేమిటే?", అంది కావ్య నవ్వుతూ.
******************************
జీవితం సవ్యంగానే జరుగుతున్నా భర్త కెరీర్ మీద శ్రద్ధతో తనని అంతగా తృప్తి పరచక పోవడం అన్న ఒక అసంతృప్తి మిగిలిపోయింది సౌమ్యకు. అప్పటికి భర్తకు చాలా చెప్పింది. తన తండ్రి కంపెనీలోనే తనకు నచ్చిన స్తానంలో చేరమని. దానివల్ల అంత పని వత్తిడి, ప్రయాణాలు ఉండవు కదా అని. కానీ శశిధర్ ఆలోచన రెండు కారణాల వల్ల ఇంకోలా ఉండేది. ఒకటి ఐఐఎం క్లాస్ మేట్స్ వత్తిడి. ప్రతివాడు కంపెనీల్లో పై మెట్టు ఎక్కుతుంటే అందరి మధ్య ఒకరి రకమైన పోటీ వాతావరణం నెలకొంది. తను ఎవరికీ తీసిపోడని నిరూపించుకోవడం శశిధర్ కు జీవితంలో ప్రధాన విషయం అయ్యింది. అలాగే తండ్రిలేని తను కష్టపడి చదివి పైకివస్తుంటే ఊళ్ళో వాళ్లంతా ఏదో ఒకరోజు తను చాలా పెద్దవాడు అవుతాడని పొగిడేవాళ్ళు. ఇప్పుడే మామ దగ్గర చేరితే, తను ఏమి చేసినా క్రెడిట్ అంతా మామకే వెళ్ళిపోతుంది. తోడల్లుడు ఎలాగూ మామగారి దగ్గర పనిచేయడని తెలుసు. ఎంబీఏ చదివిన తనకు మామ బిజినెస్ టేక్ ఓవర్ చేసే అవకాశం ఎప్పుడు ఉంటుంది. ఈ లోపులో తన సొంతంగా వైస్ ప్రెసిడెంట్ లెవెల్ కు చేరితే తన ప్రతిభను అందరిలో నిరూపించుకొన్నట్టు ఉంటుంది అని మనసులో గట్టిగా ముద్ర పడింది. కానీ భార్యను శృంగారంలో పూర్తిగా సంతృప్తి పరచడం అన్నది తన భాద్యత అని, దాన్ని పూర్తిగా అశ్రద్ధ చేయడం వల్ల తానూ ఎంత పరిహారం చెల్లించవలసివస్తుందో అని తెలుసుకోలేకపోయాడు. అతని దృష్టిలో అది ఎప్పుడు అతనికి పెద్ద సమస్యగా కనిపించలేదు. తన పాయింట్ అఫ్ వ్యూ లో భార్యకు అన్ని సమకూరుస్తూ, జీవితంలో ఒక్కో మెట్టు ఎదుగుతున్న తనను చూసి భార్య సంతృప్తి చెందుతుంది అనుకున్నాడే తప్ప, తననుండి ఆమె ఆశిస్తుంది వేరే అన్నది గ్రహించలేకపోయాడు. నిజానికి భార్యతో కూలంకషంగా ప్రతి విషయాన్ని చర్చించని మొగవాళ్ళకి అర్ధం కానిది ఒకటే, "భార్యలు తమ నుంచి నిజంగా ఏమి ఆశిస్తున్నారో?"
ఇక ఆ విషయంలో భర్తతో ఇంకా సాగతీయడం వ్యర్థం అనుకొంది సౌమ్య. అక్కతో మాట్లాడి హైదరాబాద్ రావడానికి అవకాశం కోసం ఎదురుచూస్తుంది. కోడలు ఇంటి పట్టునే ఉండి పనులు చులాగ్గా చేసుకోవడంతో తన పొలం పనులు చూసుకోడానికి ఊరు వెళ్ళింది అత్తగారు. భర్తకు కూడా తరువాత వారం టూర్ పడటంతో ఒక వారం పాటు అక్క దగ్గరకు వెళ్లి వస్తానని భర్తకు చెబితే ఒప్పుకున్నాడు. ఆ వచ్చే ఆదివారానికి ఫ్లైట్ టికెట్స్ బుక్ చేసుకొంది సౌమ్య. ఆ రోజు కొరకు వేటకోసం ఆకలిగొన్న పులిలా ఎదురు చూడసాగింది.
******************************
