Episode 07
నేను సింధు వాళ్ళ వైపు వెళ్ళాను
సింధు:- ఎంటి మున్నా ఏమో మాట్లాడుతున్నావ్ ?
నేను:- తనకి నేను నచ్చను అంటా ఈవెనింగ్ వల్ల ఇంటికి రమ్మంది బోజనానికి
సింధు:- చెప్పాను కదా నీకు ఎవరైనా పడతారు అని,మరి వెళ్తున్నావా?
ప్రియ కళ్ళలో కోపం కనిపిస్తుంది
నేను:- ఏమో చూడాలి
సింధు:- ప్రియ చైన్ బాగుంది, ఇంకా మా అన్నయ గిఫ్ట్స్ కూడా బాగున్నాయి, నువ్వు అవి ఇచ్చేటప్పుడు వల్ల కళ్ళలో ఆనందం చూడాలి, ఇంకా చైన్ తో ప్రియ ముఖం కళకళాడుతుంది, అనీటీకంటే ముందు రజిత ముఖం మాడిపోయింది అని నవ్వుతూ ఉండగా సింధు వాళ్ళ ఆయన వచ్చాడు.
వెంటనే సింధు వెళ్లిపోయింది ఫొట్ దిగాటనికీ,
ప్రియ:- మా అన్నయ్యకు గిఫ్ట్స్ ఇచ్చినందుకు థాంక్స్.
నేను:-ఓక్క థాంక్స్ మాత్రమేనా
ప్రియ:- ఇంకా ఎం కావాలి
నేను:- పార్టీ కావాలి
ప్రియ:- నీకు పార్టీ ఇచ్చే రేంజ్ కదూ నాది
నేను:- నువ్వు ఏ పార్టీ ఇచ్చిన నాకు ఒకే
ప్రియ:- ఎం పార్టీ కావాలి?
నేను: నువ్వు ప్లేట్ ఇడ్లీ తినిపించి నా నాకు ఒకే
ప్రియ:- మరి అంత చిన్న పార్టీ ఇవ్వను లే,ఈరోజు కుదరదు కానీ రేపు ఇస్తాను పార్టీ అంది
నేను:- సరే
ఇంతలో వాళ్ళ వదిన వచ్చి అత్తయా పిలుస్తుంది అంది.
ప్రియ వెళ్లిపోయింది
వసంత:- ఎంటి వాళ్లకేన మాకు లేవా ?
నేను:- వాళ్ళు అవిపెట్టుకుంటేణే అందం వస్తుంది, మీ లాంటి అందగత్తెలు అవి అవసరం లేదు.
వసంత:- నేనే మంచి మాటకారి నీ అనుకున్న నువ్వు ఇంకా మంచి మాటకారి లా ఉన్నావు.
నేను:- నిజాలు నిప్పులంటివి అవి మీకు ఎవరు చెప్పలేదు అందుకే మీకు కొత్తగా ఉంది.
వసంత:- నువ్వు బలే మాట్లాడుతున్నావు అని సిగ్గుపడింది
నేను:- మీరు సిగ్గు పడుతుంటే చందమామ కు సొట్ట పడాడ్డు ఉంది, మీరు చీరలో ఇంత అందంగా ఉంటే ఇంకా మోడర్న్ డ్రెస్ లో ఇంకెంత అందంగా ఉంటారో
వసంత:- మా ఆయనకు నచ్చదు నేను మోడర్న్ డ్రెస్సెస్ వేసుకోవడం
నేను:- అంటే పెళ్లికి ముందు వేసుకున్నా రా మోడర్న్ డ్రెస్సెస్ ?
వసంత:- పెళ్లికి ముందు మా అమ్మ వేసుకొని ఇచ్చేది కాదు కదా కనీసం కొన్నిచేది కాదు ఏమన్నా అంటే నీ పెళ్లి తరువాత మొగుడు తో కొనిపించి కోని వేసుకో అనేది.
నా మొగుడు నీ అడిగితే ఊరిలో అవి వేసుకోకూడదు అని అంటాడు.
ఇంకా నన్ను ఎంచేయమంటవు మున్నా?
నేను:- వసంత గారు మీరు ఎప్పుడు కాలి? దగ్గరలో షాపింగ్ మాల్ ఇక్కడ ఉంది అన్నాను
వసంత:- అంటే నువ్వు కొనిస్తవా ?
నేను:- ఇందాక గిఫ్ట్ అడిగారు కదా దాని కింద కొనిస్తాను
వసంత:- వద్దులే మున్నా
నేను:- గుర్తుంచుకోండి కొన్ని కొన్ని అవకాశాలు కొన్ని సార్లు మాత్రమే వస్తాయి అవి అప్పుడే ఉపయోగించుకోవాలి.
వయసులో ఉన్నపుడే ఎంజాయ్ చేయాలి ముసలి వాళ్ళు అయ్యాక కదూ అన్నాను
వసంత:- నువ్వు చెప్పేది నిజం మున్నా సరే
నేను:- మరి రేపు వెళ్దామా ?
వసంత:- నేను సాయంత్రం చెప్తాను అని సిగ్గుతో వెళ్లిపోయింది
ఇంతలో బోజనాలు అయ్యాయి మద్యలో అరుణ్ మటముచ్చట్లు ,అల అల ఫంక్షన్స్ అయిపోయింది.
సింధు చెప్పింది నిజమే కొందరు అమ్మాయిలు ఇంకా ఆంటీలు వూ అంటే లంగా ఎత్తెల ఉన్నారు.
అలా ఫంక్షన్లో ఉన్నా ఆడవాళ్ళను చూస్తూ కూర్చున్నా, నా రాణులు అందరూ ఎవరి పనిలో వాళ్ళు ఉన్నారు,
కొద్దిసేపటికి అనసూయ వచ్చి పక్కన కూర్చొని ఎం బాబు భోజనం చేశావా?
నేను:- చేశాను అండి
అనసూయ:- బోజనాలు ఎలా ఉన్నాయి?
నేను:- బాగున్నాయి ఆంటీ
అనసూయ:- ఎం అనుకోకు బాబు కొంచెం పనులు ఉండటం వలన అందరూ బిజీగా ఉన్నారు, కొద్దిసపట్లోనే అందరూ ఫ్రీ అవుతారు
నేను:- అదేం లేదు, పర్లేదు ఆంటీ
అనసూయ:- ఇంతకు రింగ్స్ ఎంత బాబు?
నేను:- వాటి గురించి మర్చిపోండి ఆంటీ అందరూ అవే అడుగుతున్నారు.నాకు కొంచెం ఇబ్బందిగా ఉంది.
అనసూయ:- అయ్యో పర్లేదు బాబు,
ఇంతలో మా దగ్గరికి రజిత వచ్చింది,
రజిత:-ఎంటి అత్తయ్యా కుర్రాడి దగ్గర డబ్బు వుందని వలలో వేసుకుంటున్నార?
నేను:- అలాంటిది ఎం లేదు
అనసూయ:- వలలో వేసుకోవడం ఎంటి అతిధి మర్యాదలు చేస్తున్నాం, అయిన అవ్వన్నీ నీకు ఎం తెలుసు.
రజిత:- అయిన నాకేం తెలుసులే డబ్బున్న వాళ్ళని బుట్టలో వేసుకోవడం, నాకు డబ్బు ఉంది కదా, అలాంటి బుట్టలో వేసుకోవడం లాంటి విద్యలు మీలాంటి వాళ్ళకి తెలుసు.
అనసూయ:- మాటలు మర్యాదగా మాట్లాడు రజిత
రజిత:- అయిన నీతో చెప్పించుకివలసిన కర్మ నాకు ఎం పట్టలేదు, పైగా నీతో నేను మాట్లాడటానికి రాలేదు,నేను మున్నా కి మా ఇల్లు చూపించడినికి తీసుకొని వెళ్ళడానికి వచ్చాను.
అనసూయ:- అయిన మీ ఇళ్లు చూపించవలసిన అవసరం ఎంట్టి?
రజిత:- మేము మేము డబ్బున్న వాళ్ళము మాకు మాకు సవాలక్ష పనులు ఉంటాయి అని నీకు చెప్పాలా అత్తయ్య
నేను:- ఎందుకండీ అనసూయ గారిని ఎదిపిస్థారు, నేను వస్తాను పదండి
అనసూయ ఆంటీ నేను మళ్లీ రాత్రి కళ్ళ వస్తాను లోపు మీ పనులు కూడా అయిపోతాయి కదా,
అనసూయ:- సరే బాబు
నేను రజిత బయలు దేరాం,
నువ్వు ఎలా వస్తావు మున్నా
నేను:- నా బైక్ మీద వస్తాను,
రజిత:- నువ్వు బైక్ మీద వచ్చావా?
నేను:- అవునండీ
ఇంతలో నా బైక్ దగ్గరికి వచ్చాము
రజిత:- ఈ బైక్ మీద ఎంత బాగుందో , ఇట్స్ సుపెర్బ్
నేను:- థాంక్స్ అండి
మరి మీరు ఎలా వస్తారు
నేను నా స్కూటీ మీద వస్తాను, నేను ముందు వెళ్తాను నన్ను ఫాలో అవ్వండి అంది
నేను:- సరే అండి
రజిత:- నన్ను పేరు పెట్టీ పిలవండి పర్లేదు, మనం స్నేహితుల ఉందాం
నేను:- థాంక్స్ రజిత
అలా రజిత నా ముందు వెళ్తుంటే నేను రజిత వెనుక నా బైక్ మీద ఫాల్లో అయ్యాను.ఒక పదినిమిషాల తరువాత రజిత ఇల్లు వచ్చింది.
ఇల్లు బాగానే ఉంది,
నేను:- మీ ఆయన లేరా?
రజిత:- ఆయన పని ఉండి రిసెప్షన్ నుండి డైరెక్టుగా వెళ్లారు.
నేను:- అలాగ
రజిత:- పదండి లోపలికి
నేను:- హా
సోఫాలొ కూర్చో మున్నా ,అని తను kitchenloki వెళ్లి వాటర్ తీసుకొని వచ్చింది.
నేను:- ఎం అనుకోకపోతే మీ వాష్రూమ్ వడుకోవచ్చ? మార్నింగ్ నుండి కొంచెం ఎండకి చెమటలు వచ్చాయి
రజిత:- వడుకో మున్నా, ఇది నీ ఇల్లు అనుకో
నేను:- థాంక్స్ అండి
నేను ఫోన్ వాల్లెట్ అక్కడే పెట్టీ వాష్రూము కి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చాను.
మున్నా ఇదిగో జ్యూస్ అని జ్యూస్ ఇచ్చింది,
నేను:- థాంక్స్ రజిత
మున్నా మా బెడ్రూంలో కూర్చోవడానికి రా అక్కడ ఏసీ వుంది
నేను:- పర్లేదు రజిత
రజిత:- మోహ మటం వద్దు మున్నా రా లోపలికి అని చెయ్యి పట్టుకొని తీసుకొని వెళ్ళింది
నేను:- థాంక్స్ అండి ఇప్పుడు పర్లేదు మార్నింగ్ నుండి చమటతో చిరాకు వస్తుంది
రజిత:- ఫ్రెండ్స్ మద్యలో థాంక్స్ లు ఉండవు, ఇంకోసారి తంక్స్ చెప్తే బాగోదు
నేను:- సరే రజిత
రజిత:- ఇంకేంటి విశేషాలు మున్నా
నేను:- నువ్వే చెప్పాలి రజిత
రజిత:- సిటీలో గర్ల్ఫ్రెండ్ ఉందా
నేను:- అంటే గర్ల్ఫ్రెండ్ లేదు ఏముంది రజిత అందరూ మన డబ్బు చూసి వచ్చేవారు.
రజిత:- గర్ల్ ఫ్రెండ్ లేదు అంటే ఎవరు ఉన్నారు?
నేను:- అంటే
రజిత:- పర్లేదు రా చెప్పు అంది
నేను తన వైపు చూసాను ఫ్రెండ్స్ మద్యలో రా వే కామన్ కదా రా అంది
రజిత:- చెప్పు రా అంటే సిగ్గు పడుతున్నావు అంటే కథ చాలా వుంది అన్న మాట,
ఆ కథ ఎంటో నాకు తెలియాలి.
- Next page: Episode 08
- Previous page: Episode 06
