Update 11
సుమతిని మంచం మీదకు లాగిన సుధాకర్... ‘‘అవునే? ఇంతకీ నువ్వు ఆ రవిగాడికి ఎందుకు లొంగిపోయావ్? ఆరోజు గట్టిగా దెంగించుకున్నారంట... మావాడు ఆడియో విని, వీడియో చూడటానికి విశ్వప్రయత్నం చేశాడంట కానీ కుదరలేదు పాపం. బాగా ఎంజాయ్ చేశానన్నావంట... అంత బాగా దెంగాడా?’’ అన్నాడు సుధాకర్. ‘‘అదేలేదు అయ్యగారు, మీ మగాళ్ళకు వాళ్ళు ఇరగదీశారని చెప్పకపోతే కోపం వస్తుంది తరువాత మేమే ఇబ్బంది పడాలి అందుకే ఎవరితోనైనా అలానే చెబుతా’’ అంది సుమతి. ‘‘మరి నీతో పడుకుని నన్ను అవమానించావ్ కదే?’’ అన్నాడు సుధాకర్. అమ్మో అంటే ఈయన అదంతా మనస్సులో పెట్టుకున్నడన్న మాట... ఎలాగైనా కూల్ చేయాలి అనుకుని, ‘‘ఏంతైనా మీరు అనుభవం ఉన్న వాళ్ళు... ఆడదాన్ని ఎక్కడ పట్టుకోవాలో... ఎలా పట్టుకోవాలో మీకు తెలిసినంత ఎవరికీ తెలీదుగా మీ దగ్గర దొరికే సుఖం వేరే ఉంటది, కాకపోతే మిమ్మల్ని ఉడికిద్దామని అలా అన్నా అంతే’’ అంది సుమతి. శశి కల్పించుకుని ‘‘మరి నేను’’ అన్నాడు. ‘‘మీకింకా అనుభవం కావాలి’’ అంటూ పక పకా నవ్వింది. ‘‘మరి రా అనుభవం పెంచుకుంటా’’ అంటూ సుమతిని గట్టిగా దగ్గరకు లాక్కుని సుమతి స్థనద్వయం పట్టుకుని పిసుకుతూ... సుమతి పెదాలను అందుకున్నాడు. కొడుకు ఆవేశం చూసి నవ్వుకుని సుధాకర్ కొడుక్కి సుమతి పై భాగం ఇచ్చి, కింద బాగం తనదన్నట్టు సుమతి పొట్టమీద ముద్దులతో దాడి మొదలు పెట్టాడు. కొన్ని ముద్దుల తరువాత సుమతిని పూర్తి నగ్నంగా చేసి శశి సుమతి సల్లని దాడి చేస్తూ... సుమతి చేతికి తన పురుషాంగం అప్పచెబితే... సుమతి మదన మందిరాన్ని సుధాకర్ అక్రమించాడు సుమతి పూద్వారాన్ని బెటన వేలితే నలుపుతూ మెల్లగా దెంగడం స్టార్ట్ చేశాడు. శశి కూడా తన పొజిషన్ మార్చి సుమతి సళ్ళ మద్య కొంచెం చేసే చేసి తరువాత సుమతి నోటికి పనిచెప్పాడు... అలా రెండోరౌండ్ పూర్తి చేసుకుని మళ్ళీ కొద్ధి సేపు రెస్ట్ తీసుకున్నారు ముగ్గురూ... రాత్రికి సుధాకర్, శశి కలిసి మందుకొట్టి అందరూ భోజనం చేశాక మళ్ళీ సుమతిని వాళ్ళ మద్యకు లాక్కుని సుమతిని శృతి చేయడం మొదలుపెట్టారు... సుమతి పొద్దున్న నుండి జరుగుతున్న వరుస దాడుల్లో అలిసిపోయింది, తను శరీరం వాళ్ళని సుఖపెట్టడానికి అన్నట్టు వాళ్ళేమి చేసిన సహకరిస్తోంది. అబ్బా కొడుకులిద్దరూ ఒకేసారి చేయాలని మందేసేప్పడు ప్లాన్ చేసుకున్నారు. ప్లాన్ లో భాగంగా సుమతిని శశి మీదెక్కించుకుని దెబ్బేస్తుండగా... సుధాకర్ సుమతితో తన మడ్డను చీకించుకుని సుమతి వెనక్కు వెళ్ళాడు... సుమతిని గట్టిగా హత్తుకుని పట్టుకున్నాడు శశి. సుధాకర్ సుమతి వెనక చేరి సుమతి పిర్రలు విడదీశాడు... జరుగుతోందేంటో సుమతికి అర్ధమై ‘‘అమ్మో అయ్యగారు.... వదలండి... వదలండి అంటూ గించుకుంటోంది... కానీ తనలో తప్పిచుకునే శక్తిలేదు ఎంత గింజుకున్నా తన వల్ల కాలేదు... ఆగవే ఎందుకలా గింజుకుంటున్నావ్... చెప్పాగా నీకేదారి లేదు... అంటూ సుధాకర్ చాటా టైట్ గా ఉన్న సుమతి గుద్దబొక్కలో బలవంతంగా తొయ్యడానికి ప్రయత్నించడం మొదలు పెట్టాడు... సుమతి అమ్మా... అబ్బా... అంటూ గట్టిగా అరుస్తున్నా పట్టించుకోకుండా సుమతి రెండు హోల్స్ ని ఇద్దరూ ఆక్రమించారు... సుమతి నొప్పిని ఓర్చుకోలేక శశి మీద పడి శశిని కొరికింది... ‘‘వాడు నొప్పితో లంజా కొరుకుతున్నావేంటే’’ అనగానే సుధాకర్ సుమతి జుట్టుపట్టుకుని సుమతి తలను పైకి లేపి పట్టుకుని ఇద్దరు మెల్లగా దెంగడం మొదలుపెట్టారు...’’ సుమతికి ఓ పక్క నొప్పి, మరోపక్క తన బొక్కలు నిండిపోయి రెండు బొక్కల్లో రెండు మడ్డల రాపిడికి సుఖం కలిసి స్వర్గ, నరకాలు రెండు కనబడుతున్నాయ్... మరొకొద్ది సేపటికి తనలోని బాధను, సుఖం డామినేట్ చేసేసింది... సుమతి ఆర్థనాదాలు, సుఖంతో వస్తున్న అరుపులుగా మారిపోయాయి... కొన్ని నిమిషాల పాటూ జరిగిన ఆ రసకేళి ఒకరి తరువాత ఒకరు వారి బొక్కల్లో కార్చేసి ముందు సుధాకర్, తరువాత శశి సుమతిని వదిలేశారు... వాళ్ళ పురుషాంగాలు బయటకు రాగానే సుమతికి మళ్ళీ మంట మొదలై సుమతి పరుగు పరుగున బాత్రూమ్ లో దూరి తన పూకుపై, గుద్ద బొక్కపై చల్లటి నీళ్ళు పోసుకుంటూ... తన పూకు పెదాలను నలుపుకుంటూ ఉంది... అప్పటికాదా జరిగిన దాడి నుండి వచ్చిన విముక్తి నుండి తన శరీరం కోలుకోవడం లేదు... ఇంకా ఇంకా కావాలన్నట్టు తన పూకులోంచి మదన రసాలు ఇంకా వస్తూనే ఉన్నాయి... తన గొల్లిని నలుపుకుంటూ తన తాపాన్ని చల్లబరచుకునే ప్రయత్నం చేస్తున్న సుమితి కాళ్ళలో ఏదో తెలియని వణుకు మొదలై సుమతి జీవితంలో మొదటిసారి తను క్లైమాక్స్ వచ్చి, ఆర్గాజం అంచులదాకా వచ్చింది... కానీ తనలో వచ్చిన ఆ మార్పు తెలీని సుమతి తనకు మూత్రం వస్తుందనుకుని తన కాళ్ళను దగ్గరకు చేసి మూత్రం పోయడానికి ట్రై చేయడంతో ఆ పూర్తి అనుభూతిని చవికూడకుండానే తెలీని సేద తీరి చాలా నీరసంగా బయటకు వచ్చి అలా దిగంబరంగానే పడుకున్న వాళ్ళ కాళ్ళ దగ్గర అడ్డంగా మంచంపై పడిపోయింది.
సుధాకర్ కు గానీ, శశికి గానీ సుమతికి రెస్ట్ ఇచ్చే ఉద్దేశ్యంలేదు... సుమతి తమ మొదటి కలయికలో అన్న మాటను మనస్సులో ఉంచుకున్న సుధాకర్ వైయాగ్రా వేసుకుని వేడిమీదే ఉన్నాడు... యువకుడు ఆవేశపరుడు కావడంతో సుమతి రెండో రంద్రాన్వేషన కూడా చేయాలన్న తాపత్రయంలో శశి ఇద్దరు కొన్ని నిమిషాలకే మళ్ళీ సుమతి శరీరంపై మధన రంధ్రాలపై దాడి మొదలుపెట్టారు... అసలే ఒంట్లో ఓపిక లేని సుమతిలో ఎలాంటి స్పందన లేదు... శవంలా వాళ్ళకు శరీరం అప్పజెప్పి వాళ్ళ దాడిని ఎంజాయ్ చేయడం పోయి భరిస్తూ... వాళ్ళ దాడి తరువాత ఎలా నిద్రపోయిందో? ఎప్పడు నిద్రపోయిందో తెలీకుండానే నిద్రపోయింది. వాళ్ళద్దదరూ వాళ్ళ ఆవేశం పూర్తిచేసుకుని వాళ్ళు కూడా నిద్రపోయారు. ఉదయం లేచే సరికి సుమతి శరీరం పూర్తిగా అలిసిపోయి ఒళ్ళంతా పచ్చిపుండులా తయారై జ్వరం వచ్చేసింది. సుధాకర్, శశి టిపిన్ చేసి సుమతికి టిఫిన్ తినమని ఇచ్చారు... సుమతి పరిస్థితి సుధాకర్ కు అర్ధమై జాలేసింది కానీ సుమతికి గుణపాఠం చెప్పాలని బలంగా నిర్ధారించుకున్న సుధాకర్ ‘‘తిను మళ్ళీ ఆట మొదలుపెడదాం...’’ అన్నాడు. సుమతికి ఓ రేంజ్లో భయంవేసి అయ్యగారు మీ కాళ్ళు పట్టుకుంటాను... ఒళ్ళంతా పచ్చి పండులా మారిపోయింది... ముట్టకుంటేనే ముళ్ళు గుచ్చుకున్నట్టు నొప్పెడుతోంది... పిల్లాడి చేతిలో చిరిగిపోయిన బొమ్మలా తయారైంది నా పరిస్థితి... నన్ను వదిలేయండి... మీరింకా బలవంతం చేస్తే చచ్చిపోతాను’’ అంటూ చలా నీరసంగా సుధాకర్ కాళ్ళ మీద పడింది. శశి తండ్రిని చూసి సుమతి పరిస్థతికి జాలిపడి పోనీలే డాడీ అన్నట్టు సైగ చేశాడు. సుధాకర్ మాత్రం ‘‘పోతే పోతావే... మా ఇద్దరినీ సుఖపెడుతూ పోతావ్... ఆ ఆశ చూపెట్టేగా... నా కొడుకులాంటి వాళ్ళని కూడా నీ అవసరాలకు వాడుకొంది... అదే సుఖం అనుభవిస్తూ చచ్చిపో’’ అన్నాడు. సుమతి ‘‘అయ్యా నాకు బుద్దొచ్చింది... నేను మళ్ళీ ఇలాంటి తప్పు చేయను... నన్ను వదిలేయండి మీకు దన్నం పెడతాను’’ అంది. సుమతిలో సుధాకర్ కావాల్సింది కూడా అదే అదీకాకా సుమతికి తన ప్రతాపం చూపాలనుకుని శాడిజం కూడా చూపెట్టి సంతోష పడ్డాడు. అందుకే సరే లే... లేచి బట్టలేసుకో నిన్ను ఇంటి దగ్గర దింపుతాను అని... తనను కారెక్కించుకుని దారిలో ఓ డాక్టర్ కు కూడా చూపెట్టి, టాబ్లెట్లు, సిలేన్ పెట్టించి... సుమతిని తన ఇంటి దగ్గర దింపి వెళ్ళిపోయారు. తరువాతి రెండు రోజులు కూడా సుమతి ఇంట్లో నే ఉండిపోయింది. అప్పుడే మొదటి ఎపిసోడ్ లో జరిగిన విషయాలు జరిగాయి... తరువాతి రోజు జరుగుతున్న పరిణామాలు మణి ద్వారా తెలుసుకున్న సుమతి చాలా సంతోషపడి... మణి ఇంటికి వెళ్ళి వాళ్ళ జీవితాలకు స్వేచ్ఛ దొరికడంతో ఇద్దరూ చలా సేపు ముచ్చటించుకున్నారు... మాటల్లో గెస్ట్ హౌస్ లో ఉన్న మందుల విషయం గుర్తోచ్చి వెళ్ళి వాటిని తెచ్చుకున్నారు కూడా. సుమతి ఇంటికి తిరిగి రాగానే ఉమాదేవి పిలవడంతో పట్టలేని ఆనందంతో ఉమాదేవిని కలిసిన సుమతి జరిగిందంతా రెండు మూడు ముక్కల్లో చెప్పింది.
జరిగిందంతా విని ఉమాదేవి, ‘‘నీకు జరగాల్సిందేనే లేకపోతే ఎన్నిసార్లు చెప్పాను నీకు... ఆశ పడ్డాడు, ఆశ పడ్డాడు అని అందరి దగ్గరకూ పోతావ్.... ఎవడి మనస్సులో ఏముందో నీకేం తెలుసు? నీ పని నువ్వు చూసుకోకుండా అందరి విషయాల్లో తల దూర్చి నీ ప్రాణాల మీదకు ఎందుకు తెచ్చుకోవడం... ఏదైనా చేసే ముందు దాని పరిణామాలు ఎలా ఉంటాయో తెలుసుకోలేకపోతే ఎలా?’’ అంటూ క్లాస్ తీసుకుంది. ఇద్దరూ కొంచెం సేపు కబుర్లు చెప్పుకుని ఆ రోజు రాత్రి దాకా గడిపేశారు. తరువాతి రోజు ఉదయం వెంకట్రావ్ ఇంటికి రావడం ఉమాదేవి సుమతిని పరిచయం చేయడం, వెంట్రావ్ ఎవరో పనివాళ్ళను తీసుకుని పైన పనులు చేయించే పనిలో పడ్డాడు. సుమతి మాటల్లో మాటల్లో వెంట్రావ్ గురించి తెలుసుకునేందుకు ‘‘అమ్మగోరు... నిన్న మీకోకడు దొరికాడన్నారు... ఈయనేనా?’’ అంది సుమతి. సుమతి మాటలకు ఉలిక్కిపడిని ఉమాదేవి సుమతి పిర్రమీద ఒకటి పీకింది సిగ్గుపడుతూ ‘‘ఆ... మీ సిగ్గు చూస్తే అర్ధమైంది.... మీ దెబ్బలో కూడా తేడా ఉంది’’ అంది కొంటెగా ఇంకొంచెం ఉడికించేందుకు సుమతి. ఉమాదేవి సుమతి నోటిని తన చేతులతో మూస్తూ.... ‘‘నీకు దణ్ణం పెడతాను... అలా మాట్లాడకు... నేనే చాలా కన్ఫూజన్ లో ఉన్నాను, ఏదో యదాలాపంగా అలా అన్నానే కానీ నాకా ఉద్దేశ్యం లేదు’’ అంది ఉమాదేవి. అసలేం జరిగిందో తెలుసుకోవాలనే ఉత్సాహం ఎక్కువైన సుమతి ఉమాదేవిని బ్రతిమాలి మరీ ఏంజరిగింతో సీన్ బై సీన్ తెలుసుకుంది. ‘‘అవునా? అయితే రేపు పైన ఉండే అబ్బాయిగారు చాలా పెద్దోళ్ళన్నమాట ఆయన సాయంతో మనందరం మన కష్టాల నుండి బయటపడ్డామన్న మాట’’ అంతా అర్ధం చేసుకునే ప్రయత్నం చేసింది సుమతి. ‘‘అవును, కానీ ఆయన(వెంకట్రావ్) అలా రియాక్ట్ కావడంతో నాలో ఎన్నడూ లేనిది ఏదో కోరికలు, ఆలోచనలు మొదలైయ్యాయి, ఏం చెయ్యాలో తెలీడంలేదు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏం చేస్తారు? ఆయన అడిగితే కాదంటారా? కాదనగలరా?’’ అంది సుమతి రెచ్చగొడుతున్నట్టు. ‘‘అందుకే ఆయన అడగకూడదని దేవుడికి దన్నం పెట్టుకున్నా!, అయినా అన్నయ్య అని పిలుస్తుంటే ఆయన మాత్రం ఎలా అడుగుతాడు? నేను మాత్రం ఎలా ఒప్పుకుంటాను?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఊరుకోండమ్మగారు సొంత అబ్బా, కొడుకులే నన్ను మార్చి,మార్చి ఒకేసారి దెంగారంటుంటే... మీ ఇద్దరికీ కనీసం చుట్టరికం కూడా లేదు, కోరిక పుడితే మీ బందుత్వం అసలు అడ్డంకే కాదు’’ అంది సుమతి చాలా సులభంగా. ఆ మాటతో ఉమాదేవిలో మళ్ళీ ఆలోచనలు ఉవ్వేత్తున లేచాయి... నిజమే... కామం పెరిగితే వావి వరుసలు చూడదని పెద్దలు చెప్పనే చెప్పారు, ఆయనంతట ఆయన అప్రోచ్చయ్యే ప్రమాదం ఉంది, కానీ నేను మాత్రం ఒద్దికగా ఉండాలి... నిన్న, మొన్నటిలా పిచ్చిపనులు చేయకూడదు అనుకుంది మనస్సులో... అప్పటికీ ఆయన వచ్చి అడిగితే అప్పడు ఆలోచిద్దాం అనుకుంది. ఉమాదేవి తన మనస్సుకు సర్ధిచెబుతోందే కానీ, అలా జరిగితే నో చెప్పే అంత ధైర్యం ఉమాదేవికి లేదు. తన మనస్సులోని ఆలోచనలను కంట్రోల్ చేసుకునేందుకు ఉమాదేవి... ‘‘అవునే, మరీ అబ్బా, కొడుకులు అలా ఒకేసారి చేస్తుంటే నీకేమీ అనిపించలేదా?’’ అంది సుమతి. ‘‘ముందు వాళ్ళని అలా చూస్తేనే కంపరం వచ్చేసింది, నా మీద నాకే అసహ్యం వేసింది తప్పించుకునే దారిలేక లొంగిపోయా... తరువాత ఆ ఆలోచనే రాలేదు’’ అంది సుమతి. ఉమాదేవి ‘అవును కంచె దాటనంత వరకే... కంటె దాటితే... ఆ కంచె ఎవరికీ గుర్తుండదు’ అనుకుంది మనస్సులో. ఇంతలో వెంట్రావ్ కిందకు వచ్చి ‘‘అమ్మా...’’ అంటూ ఉమాదేవిని పిలిచాడు. ‘‘ఆ... అన్నయ్యా...’’ అంటూ ఉమాదేవి తన వెనకాలే సుమతి ఇద్దరూ బయటకు వచ్చారు. వెంకట్రావ్ దీనెమ్మ ఇదేంటీ మరీ ఉమాదేవిని అంటిపెట్టుకుని తిరుగుతోంది కచేపు ఉమాదేవితో కబుర్లు చెబుదామనుకుంటే అని తిట్టుకుని, తన ప్రయత్నాలు మెల్లగా, ఖచ్చితంగా ఫలించేలా చేయాలి, ఆవేశ పడితే దెబ్బతింటా అనుకుని. ‘‘నేను సిటీ కి వెళ్ళి రేపు... వస్తాను చాలా సామాను గట్రా కొనాలి... పైన పనులు జరుగుతున్నాయ్ వాళ్ళకి కొంచెం టీ అదీ పెట్టివ్వమను, కొంచెం వాళ్ళకు ఏమైనా అవసరమైతే దగ్గరుండి కనుక్కుంటూ ఉండమను ఎందుకంటే వాళ్ళు వేరే ఊర్ల నుండి వచ్చారు వాళ్ళకు ఇక్కడేమీ తెలీదు’’ అంటూ సుమతికి పనులు చెప్పి ఉమాదేవికి దూరం చేసే ప్రయత్నంగా కూడా అన్నాడు. ఇద్దరూ సరే నన్నారు, వెంకట్రావ్ వెళ్ళిపోయాడు, కానీ సుమతి వెంకట్రావ్ చూపుల్లో ఉమాదేవిపై ఉన్న ఆకలిని, తనుందన్న అసహనాన్ని ఇట్టే పసిగట్టేసింది. వెంకట్రావ్ అటు వెళ్లగానే లోపలికి వెళ్తున్నప్పుడు సుమతి, ఉమాదేవి చెవిలో ‘‘అమ్మగారు మీకు త్వరలోనే శోభనం గ్యారెంటీ’’ అంది. ఆశ్చర్యం ఓ వైపు, అనుమానం ఓ వైపుతో ‘‘ఏంటే... అంత మాటన్నావ్’’ అడిగింది ఉమాదేవి. ‘‘మీకు తెలీలేదోమో గానీ... ఆయన చూపుల్లో ఆశ, మీ మీద కోరిక కొట్టొచ్చినట్టు కనబడుతోంది’’ అంది సుమతి.
‘‘ఉసే నువ్వు చెప్పవే... నేను కావాలని చేయలేదు, కానీ అలా ఆనందంలో ఆయన్ను హత్తుకోవడం, ఆయన ముందు అలా కనబడడం, అలా ప్రవర్తించడం తప్పంటావా?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అమ్మగారు... మీరు కావాలని చేయలేదు నేనూ ఒప్పుకుంటా కానీ ఆయన మగాడు... పైగా మీరేమీ మామూలు ఫిగరు కాదు చూసి, చూసాంలే అనుకోడానికి, అనుకోకుండా ఆయనలో కోరిక పుట్టినా... అదే ఆలోచనలు పది సార్లు ఆయనకు గుర్తోస్తే మాత్రం కచ్చితంగా ట్రైచేస్తాడు... మీరసలే కాదనే పరిస్థితిలో కూడా లేరు... అందుకే గ్యారంటీ అని అన్నాను’’ అంది సుమతి. ‘‘నిజంగానే అడుగుతాడంటావా? అడిగితే నేనేం చెప్పాలి? అడగాన్నే సరే అంటే మరీ బజారు దానిలా కనిపిస్తాను, కాదు అంటే స్వార్ధం చూసుకున్నానను కుంటాడు!’’ అంటూ దిగాలుగా మొహం పెట్టింది ఉమాదేవి. ‘‘ఆయన వరుస చూస్తే ఆవేశ పడేలా కనబడడం లేదు... ముందు మిమ్మల్ని కవ్విస్తాడు, మీ నుండి వచ్చే ప్రవర్తనలను బట్టి ముందుకెళ్తాడు... కాబట్టి పరిస్థతి ఇంకా మీ చేతిలోనే ఉంది’’ అంది సుమతి. ‘‘అంతే నంటావా... అయితే ఒకవేళ ఆయన దగ్గరవ్వడానికి ట్రై చేస్తే నేను దూరం జరుగుతాను... ఆయన నొచ్చకోకుండా ఆ గ్యాప్ లో నువ్వు దూరి సాయం చేయవా?’’ గోముగా అడిగింది ఉమాదేవి. ‘‘మీ పిచ్చి గానీ మీ ఫిగర్ చూసి మోజుపడినోడికి నేనెలా ఆనతానమ్మగారు? కానీ మీ కోసం నేను ప్రయత్నిస్తా’’ అంది సుమతి. ఆ మాట చాలా నాకు చాలా ధైర్యం వచ్చింది అంది ఉమాదేవి. ఈలోగా ప్రెండ్ ఇంటికి వెళ్ళిన శ్రీదేవి గంతులేసుకుంటూ లోపలి కొచ్చి, హాయ్ మమ్మి, హాయ్ అక్కా అంటూ తన గదిలోకి పోయింది. ‘‘మీరు వర్కవుట్ అవ్వడం లేదని, వరుసవుతుందని మీ కూతురి మీదకి చూపు మారుస్తాడోమో...!?’’ ఓ చిన్న అనుమానం పెట్టింది సుమతి. ఆ అనుమానం అనుబాంబులా పేలింది ఉమాదేవి మనస్సులో ‘వామ్మో అదీ నిజమే... అదసలే తింగరిది... దానికింకా లోకజ్ఙానం రాలేదు, మొన్న నాలాగే అదీ అతుక్కు పోయింది... అంత దూరమోస్తే నేనే లొంగిపోతే బెటర్’ అని మనస్సులో అనుకుని. ‘‘అసలే వంద ఆలోచనలతో ఛస్తుంటే నువ్వు కొత్తవి పెట్టకు... అదసలే చిన్న పిల్ల నేను పక్కనున్నా లేకున్నా నువ్వు దారికి జాగ్రత్త లు చెప్పు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నేనా?... నేనైతే పైన దిగే అబ్బాయిని లైన్లో పెట్టమంటా... ఎలాగో బోలెడు డబ్బులున్నోడంటున్నారు పిల్ల జీవితం సెటిలైపోద్ది’’ అంది సుమతి. ‘‘ఛంపెస్తా దొంగముండ... పిచ్చి పిచ్చి వేషాలేశావంటే, దాన్ని నీ సొంత చెల్లిలా చూసుకోమంటే వాడి పక్కకి పంపిస్తా, వాడి పక్కలోకి పంపిస్తానంటావ్?’’ తిట్టింది ఉమాదేవి. ‘‘అదికాదమ్మగారు... అబ్బాయి మంచోడైతే లైఫ్ సెటిలైపోద్దని!’’ అంది సుమతి. ‘‘నీ తెలివితేటలు అక్కడిదాకే ఆలోచిస్తాయే... అసలే డబ్బున్నోడు... అందులోనూ ప్రపంచం చూసినోడు... మన పిల్ల వాడి కంటికి ఆనుతుందా... దీన్ని మించిన అప్సరసలను చూసుంటాడు... ఒకవేళ ఇది దొరికితే వాడుకుని పదో, పరకో పడేద్దామనుకుంటాడు గానీ... పెళ్ళి చేసుకోవాలనుకుంటాడా? అయినా మనం అనుకుంటే జరుగుతాయా... దేవుడను కోవాలి. లేని పోని ఆశలు పిల్లకి పెట్టి తరువాత అది బాధపడినా, మన పిల్ల కాలుజారినా మనకే నష్టం. ‘‘అవున్నమ్మగారు... నేనంత దూరం ఆలోచించలా!’’ అంది సుమతి. ‘‘నువ్వు అంత దూరం ఆలోచిస్తే వింత... నోర్మూసుకుని నీ అర్ధ తెలివికి పనిచెప్పకుండా ఆ వెంకట్రావ్ గట్టుదాటకుండా సహాయం చెయ్యి’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అయినా... గట్టు దాటితే తప్పేంటి అమ్మగారు... సాయం చేసినోడు, రేపు ఏ సాయానికైనా వెనకాడకుండా తోడుగా ఉంటాడు... అట్టాండోడు తోడుంటే రంగారావు లాంటి ఎదవల కళ్ళు పడవు మీ మీద’’ అంది సుమతి. ‘‘అందుకేనే నిన్ను తిట్టేది... నేను గతి తప్పితే రేపు నా పిల్లకి మంచి పిల్లాడ్నెలా తెస్తాను?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అయితే పిల్ల పెళ్ళయ్యే దాకా ఆగమని ఆయనకే చెప్తే సరి, అప్పుడు ఆయనే దగ్గరుండి పెళ్ళి చేస్తాడు’’ అంది సుమతి. ‘‘ఛాల్లే సంబడం... నా మీద ఆశతో దానికెవడో గొట్టాంగాడ్ని ఇచ్చి చేస్తాడు... అప్పడు ఇద్దరికీ దూల తీరుద్ది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పోనీ పైన అబ్బాయి గారు తెలుసుకదా? అయనకే ఇచ్చి చెయ్యమందాం’’ అంది సుమతి. ‘‘ఓసినీ దుంపదెగ... అప్పుడు నా కన్నా బజారుదానిలా ఎవరూ కనబడరు... ఉసే నీ సగం సగం తెలివితేటలతో లేనిపోని అనర్ధాలు తీసుకు రామాక... రేపు ఆ అబ్బాయి వచ్చినా నీ పని నువ్వు చూసుకో అంతే గానీ ఆ అబ్బాయి దగ్గర మన పిల్ల ప్రస్తావన తేవడం గానీ, మన పిల్ల దగ్గర ఆ అబ్బాయి ప్రస్తావని తేవడం గానీ చేశావో... నిన్ను కర్రుకాల్చి వాతలేస్తా’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏదో ఉబలాటం తప్ప నాకెందుకులేండమ్మగారు... ఇప్పటికే లేనిపోని వాటిల్లో కాళ్ళు వేళ్ళు పెట్టి కాల్చుకుంది చాలు... ఇకనుండి బుద్దిగా మీ పంచన పడుంటా... మీరు బ్రతికున్నంత కాలం నాకో ముద్ద పడేయండి చాలు’’ అంది ఏదో పెద్ద జ్ఙానోదయం అయినట్టు. ‘‘మరి నీ ఫ్యాన్స్ ఫీలవుతారేమో?’’ రెచ్చగొట్టడానికి అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏ ఫ్యాన్సు... ఫ్యాన్స్ గీన్స్ లేరింక ఎవడైతే వత్తే కాళ్ళిరగొడతా... ఎవరికీ భయపడేదే లేదు... నేనీవూరొచ్చినప్పటి నుండీ ఆ రంగారావు గాడికి భయపడే పదిమందితో పడుకుంది... వాడే లేడు... ఇంకెవడికీ భయపడేదే లేదు’’ చాలా ధైర్యంగా చెప్పింది సుమతి. ‘‘ఆ... అలాగే అంటావ్... తరువాత వాడెవడో ఆశపడ్డాడు... వీడెవడో గోకాడు అని నువ్వు వెళ్ళి పంగచాపుతావ్... నీ రంగసాని వేషాలు నాకు తెలియవా?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘చెప్పారుగా... పైనొకడు దిగుతాడని... వాడినే గోకుతా లేకపోతే మీ పక్కకోచ్చే మీ అన్నగారిని గోకుతా...’’ అంది కన్నుగొడుతూ సుమతి. ‘‘గోకుతావ్... గోకుతావ్... పైనోచ్చే వాడనికి నీ ఫిగరు ఆనదు... నా పక్కనోచ్చేవాడికి నేనుండగా నువ్వు కనబడవు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పోనీ ఇద్దరినీ మీరే తీసుకోండి... అప్పడప్పుడూ నా మీద కూడా జాలిపడమనండి’’ అంది సుమతి. ‘‘అసలు నిన్ను... మాటకు మాట బాగా తయారయ్యావంటూ’’ కర్ర తీసుకుంది ఉమాదేవి. ‘‘అమ్మో... అమ్మగారు ఏదో సరదాగా... నాకెందుకుకో తొంగి తొంగి చూసే మగాళ్ళను, మడికట్టుకున్న మీ లాంటి ఆడాళ్ళను ఏడిపించడమంటే ఇష్టం’’ అంది సుమతి. ‘‘నువ్వు మగాడిగా పుట్టుంటే నీ చేతిలో ఎంతమంది బలైయ్యేవాళ్ళోనే’’ అంది ఉమాదేవి... ‘‘నేను మగాడిగా ఫుట్టుంటే ప్రపంచం మొత్తం వెతికైనా మిమ్మల్నే పెళ్ళి చేసుకునే వాడిని’’ అంది సుమతి. ‘‘ఎందుకు?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఈ వయస్సులోనే ఇట్టున్నరంటే... మరి ఆ వయస్సులో అంటూ ఉమాదేవి సళ్ళును పట్టుకుని పిసికింది’’ సుమతి. నిన్ను అంటూ కర్ర ఎత్తిన ఉమాదేవకి దొరక్కుండా డాబాపైకి పరిగెత్తింది సుమతి. సుమతి ఏడిపించడానికి ఉమాదేవిని అలా పట్టుకోవడం ఉమాదేవికి కొత్తేం కాదు, కానీ ఈ మద్య తనలో వస్తున్న మార్పుల ప్రభావం ఉమాదేవికి ఆ పట్టుతోనే ఏదో తడిదనం మొదలైంది మన పువ్వులో. సుమతి పైన పనులు అవీ చూసి అదేంటీ? ఇదేంటీ? అంటూ ఎక్వైరీలు చేసి వాళ్ళ కోసం టీ పెట్టుకొచ్చి మళ్ళీ ఉమాదేవి పక్కన కూర్చుని ‘‘అమ్మగారు ఏంటీ పైన గొడలు పగల గొట్టేస్తున్నారు, తలుపులు, కిటికీలు పీకేశారు... ఏవేవో కడుతున్నారు అవన్నీ ఎందుకు?’’ అడిగింది సుమతి. ‘‘అదా... పైన దిగబోయే అబ్బాయికి వాస్తవంగా మన ఇళ్ళు అనుకూలంగా ఉండదు... అందుకని ఆ అబ్బాయికి తగినట్టుగా మార్పులు, చేర్పులు చేస్తున్నారు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘మరి వాటన్నింటికీ మనమే డబ్బులు కట్టాలా?’’ అంది సుమతి. ‘‘లేదు అవన్నీ ఆ అబ్బాయే చూసుకుంటాడని వెంకట్రావ్ అన్నయ్య చెప్పాడు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘మరి వెళ్ళేప్పుడు అన్నీ తీసుకెళ్ళిపోతే మన ఇళ్ళు పాడవదు?’’ అడిగింది సుమతి. ‘‘వెంకట్రావ్ ఉన్నాడుగా... ఏమీ ఇబ్బంది ఉండదులే’’ అంది సుమతి. ‘‘ఇంతకీ ఉంటున్నందుకు అద్దెంతిస్తారు? మరి పనిలో చేరితే నాకింతిస్తారు?’’ అడిగింది సుమతి. ‘‘ఏమోనే... అవేమీ నేను అడగలేదు, నాకు ఎంతిచ్చినా పరవాలేదు... వాళ్ళు చేసిన సాయం ముందు వాళ్ళు ప్రీగా ఉన్నా నాకు ఇష్టమే, ఇక నీ సంగతంటావా! ఎంత కావాలేంటి?’’ అడిగింది ఉమాదేవి. ‘‘ఓ ఐదువేలు! ఎందుకంటే నేను ఇంతకు ముందు మీ ఇంట్లో, వేరే ఇంట్లో ఇద్దరి ఇళ్ళలో పనిచేసే దాన్ని ఇద్దరి మీదా నాకు అంతే వచ్చేది పైన ఖర్చులకు ఎవడోకడి దగ్గర ఒడుక్కునే దాన్ని అందుకని ఐదువేలైతే బాగుంటుంది’’ అంది సుమతి. ‘‘వాళ్ళు ఎంతిచ్చినా సరే నువ్వు ఏమీ అనకు... నీకు సరిపోకపోతే నేనే ఇస్తా’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అమ్మగారు... మీరు ఎన్ని త్యాగాలు చేస్తున్నారు? అద్దె వద్దంటున్నారు, వాళ్ళ పనికి కూడా మీరే జీతమిస్తానంటున్నారు? వాళ్ళకు నచ్చినట్టు ఇళ్ళు మార్చుకోమంటున్నారు? ఎంత మారిపోయారు? అక్కడితో ఆగంటి మళ్ళీ మిమ్మల్ని కూడా ఇచ్చేస్తే... పాత అమ్మగారి కోసం నేను ఎక్కడెతుక్కోను?’’ అంది సుమతి ఆటపట్టిస్తూ. ‘‘ఛంపుతా... దొంగముండ... పాడు మాటలు మాట్లాడావంటే... వాళ్ళు లేకపోతే నీ జీవితమే నాశనమైపోదునే వాళ్ళు చేసిన సాయానికి మనం ఏమిచ్చి రుణం తీర్చుకోగలం? అందుకే మనం చేయగలిగింది మనం చేస్తున్నాం’’ అంది సుమతి. ‘‘పోనీలేండమ్మగారు మీరు దేవుడు కరుణించి మీకు మంచి చేస్తున్నాడు పనిలో పనిగా మీకో తోడిచ్చి, అమ్మాయి గారికో నీడిస్తే మీ నీడలో నేను బ్రతికేస్తా’’ అంది సుమతి. ‘‘అమ్మాయికో నీడ ఓకే, నాకు తోడు నువ్వున్నావుగా చాలులే’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నేనుండి ఏం లాభం... అన్నీ ఇవ్వలేనుగా? పోనీ అదేదో అబ్బాయిల్ని అమ్మాయిలుగా, అమ్మాయిలను అబ్బాయిలుగా మార్చే ఆపరేషన్లు చేస్తారంట పోయి చేయించుకోనేదా?’’ అంది సుమతి. సుమతి మాటలకు బాగా నవ్వోచ్చి పక పకా నవ్వుతూ ‘‘తోడుండం అంటే ఒకరికొకరు సాయంగా ఉండడమే అంతే గానీ కాపురాలు చేయమని కాదు, నీ బుర్రలో ఈ పాడు ఆలోచనలు పోవా!’’ అంది సుమతి. ఆ రోజంతా సుమతి చిలిపి మాటలతో, పనులతో, నవ్వులతో చాలా సరదాగా గడిచిపోయింది... చాలా రోజుల తరువాత ఉమాదేవి మొహంలో చిరునవ్వు, సంతోషాలు వెళ్ళి విరిశాయి... దాని గురించే ఆలోచిస్తూ... తన జీవితం కొన్ని రోజుల్లోనే ఎన్ని మార్పలు!? అని ఆలోచిస్తూ నిద్రలోకి జారుకుంది ఉమాదేవి...
అర్ధరాత్రి ఉమాదేవి తలుపు చప్పుడు కావడంతో లేచి తలుపు తీసింది... ఎదురుగా ఉన్న వ్యక్తిని చూసి కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు ఉండిపోయింది.
అర్ధరాత్రి ఉమాదేవి తలుపు చప్పుడు కావడంతో లేచి తలుపు తీసింది... ఎదురుగా ఉన్న వ్యక్తిని చూసి కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు ఉండిపోయింది. ఎదురుగా వెంకటరావ్ ‘‘ఏంటి ఇంతసేపు, లేపల ఏం చేస్తున్నావ్?’’ అడుగుతూనే ఉమాదేవి పర్మిషన్ కోసం కూడా చూడకుండా లోపలకి వచ్చేశాడు. ‘‘ఏంటన్నయ్య ఈ టైంలో? ఏమైనా ఇబ్బందా?’’ అడిగింది ఉమాదేవి. ‘‘ఏం లేదు... నీతో పర్సనల్ గా మాట్లాడాలి... నేను కొంచెం ఇబ్బందిలో ఉన్నాను’’ అన్నాడు వెంకట్రావ్. ‘‘చెప్పండి’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఇక్కడ కాదు బెడ్రూమ్ లోకి పద గోడలకు కూడా చెవులుంటాయ్’’ అంటూ ఉమాదేవిని చేయి పట్టుకుని ఉమాదేవి బెడ్రూమ్ లోకి తీసుకుని వెళ్ళాడు. ఉమాదేవి అయిష్టంగానే తన వెంట వెళ్ళింది... వెంకట్రావ్ లోపలకి వెళ్ళాక తను మంచం మీద కూర్చుని ఏదో ఆలోచిస్తున్నాడు. ఉమాదేవి జరుగుతున్న పరిణాలమాలని అంచనా వేయలేక తలుపు పక్కనే గోడకానుకుని నుంచుంది, ఎంత సేపటికీ వెంకట్రావ్ మాట్లాడక పోయేసరికి... ‘‘చెప్పండన్నయ్యా... నాకేదో ఖంగారుగా ఉంది, ఏంజరిగింది?’’ కొంత ఖంగారు పడుతూనే అడిగింది ఉమాదేవి. ‘‘ఛ... ఎప్పుడు చూసినా, అన్నా... అన్నా... అంటావ్... నువ్వలా పిలవకు... నాకు ఇబ్బందిగా ఉంది, ఇంతకు ముందెన్నడూ నాకలా అనిపించలేదు... కానీ ఈ మద్య నువ్వలా పిలుస్తుంటే నాకు నచ్చడం లేదు’’ ఓఇంత చికాగుగానే చెప్పాడు వెంకట్రావ్. ఉమాదేవి మనస్సులో ఏదో అలజడి వెంకట్రావ్ మాటల్లో అంతరార్ధం తెలుసుకోలేనంత అమాయకురాలేం కాదు. ‘‘చూడమ్మా... నేను డొంకతిరుగుడుగా మాట్లాడను... నిన్ను మొన్న అలా చూసినప్పటి నుండి నాకు నిద్ర రావడం లేదు, నీ స్పర్శ, నీ వాసన నాకు పిచ్చెక్కెలా చేస్తున్నాయ్’’ అంటూ వెంకట్రావ్ చెబుతుండగానే ఉమాదేవి వేగంగా డోరు తీసుకుని వెళ్ళిపోదామని తలుపు తీస్తుండగా వెంకట్రావ్ మెరుపు వేగంతో తనను అడ్డగిస్తూ ఉమాదేవిని అదే డోర్ కు ఆనించి తనకు మరింత దగ్గరకు జరిగి తలుపు గడియపెట్టాడు. వాళ్ళిద్దరి శరీరాల మద్య పెద్ద గ్యాప్ లేదు అంత దగ్గరగా ఉండే సరికి ఉమాదేవికి వెంకట్రావ్ తాగున్నాడని వాసన తెలిసింది. ‘‘ఏంటండీ ఇది... తాగి వచ్చారా? అర్ధరాత్రి పూట ఓ ఒంటరి ఆడదాని ఇంటికి తాగి రావచ్చా? మంచి మర్యాద మర్చిపోయారా?’’ అంటూ దబాయించి తప్పించుకోవాలనుకుంది ఉమాదేవి. వెంకట్రావ్ మాత్రం మరింత దగ్గరకి జరుగుతూ వాళ్ళ మద్య గ్యాప్ ను కవర్ చేస్తూ ఉమాదేవిని అతుక్కుపోబోయాడు... వెంకట్రావ్ అలా ఉమాదేవికి దగ్గరవ్వడంతో ఉమాదేవి స్థనద్వయానికి వెంకట్రావ్ ఛాతీ తగలడంతో తన చేతులు అడ్డంపెట్టి మీద పడుతున్న వెంకట్రావును తోయడానికి ప్రయత్నించింది. వెంకట్రావ్ తన చేతుల అడ్డంకి తప్పిస్తూ ఉమాదేవి చేతులను తన చేతుల్లోకి తీసుకుని తన వేళ్ళలో తన వేళ్ళను పెనవేస్తూ గోడకానించి పట్టుకున్నాడు కదలకుండా చేస్తూ.... ‘‘అవును తాగే వచ్చాను... నిన్ను డైరెక్ట్ గా నాకు కావాల్సింది అడగటానికి ధ్యైర్యం కోసం తాగి వచ్చాను, నేను ఏం కోరుకుంటున్నానో నీకు తెలుసు... నీ ఎదలంత పెద్దమనస్సు చేసుకుని నా కోరిక మన్నించు... ప్లీజ్’’ అంటూ తన ఎదల వంక చూస్తూ మరోమారు తన శరీరంతో హత్తుకున్నాడు. ‘‘ప్లీజ్... అన్నయ్యా తప్పు... మీరు నా మంచి కోరుకున్నారనుకున్నాను కానీ ఏదో ఆపేక్షించి చేశారని తెలుసుకోలేక పోయాను, నన్ను వదలండి... ’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నేను నీమంచే కోరుకుంటోంది... నువ్వు మాత్రం ఎన్నాళ్ళు శరీర సుఖం లేకుండా ఒంటరి బ్రతుకు బతుకుతావ్?, కొద్దిసేపు ఇద్దరి వాంఛ తీర్చుకుందాం ఎలాగో నువ్వు నాకు రుణపడ్డానన్నావ్... ఈ రకంగా నీ రుణం తీర్చుకో... ప్లీజ్ అన్నాడు వెంకట్రావ్. ‘‘ఉమాదేవి... వద్దండీ నేనీతప్పు చేయలేను... మీకు వేరే ఏ విధంగానైనా సాయం చేస్తా కానీ ఈ తప్పు నేను చేయలేను’’ అంది ఉమాదేవి బ్రతిమాలుతున్నట్టు. ‘‘ఎందుకలా మాట్లాడతావ్? నేను సమయానికి రాకపోతే ఆ రంగారావుగాడు నిన్ను వదిలేవాడా...? తప్పక నువ్వే వాడి పక్కలో పడేదానికి వాడు నిన్నే కాకుండా నీ కూతురిని కూడా వదిలేవాడు కాదు, నువ్వు వాడితో చేయబోయిన తప్పును నాతో చెయ్యమంటున్నానే గానీ... గొంతెమ్మ కోర్కెలేమీ కోరడంలేదుగా!?’’ అంటూ ఉమాదేవి మెడమీద ముద్దు పెట్టాడు. తనలో ఆ స్పర్శ క్రియేట్ చేసిన తాపాన్ని కంట్రోల్ చేసుకుంటూ బలంగా తన చేతులు విడిపించుకుని వెంకట్రావ్ ను తోసేసి వెనక్కుతిరిగి తలుపు తీయబోయింది. వెనక్కు మంచం మీదకు పడబోయిన వెంకట్రావ్ ఉమాదేవి పైట గట్టిగా పట్టుకోవడంతో చీర కుచ్చీళ్ళ వరకూ ఊడి గిర్రున తిరిగి వచ్చి వెంకట్రావ్ పై పడింది ఉమాదేవి. అలా పడగానే ఉమాదేవిని తన బాహుబందాల్లో గట్టిగా బందించిన వెంకట్రావ్ ‘‘ఇంత దూరం వచ్చి వెనక్కు తిరిగే ప్రశక్తే లేదు... నా మాట విను... లేదంటే నేటితో నీకు నాకు ఏ సంబంధం ఉండదు... తరువాత జరిగే పరిణామాలకు నువ్వే బాధ్యురాలివి అవుతావు’’ అన్నాడు వెంకట్రావ్.
‘‘ఇప్పుడు మీరు చేస్తున్నదానికి... మొన్నటి దాకా ఆ రంగారావు చేస్తున్న దానికి తేడా ఏంటి? మా మంచి కోరే మీరే ఇలా ఇబ్బంది పెట్టోచ్చా? మీకు ఇది న్యాయమేనా?’’ అంది ఇంకా బ్రతిమాలుతూ ఉమాదేవి. ‘‘న్యాయాన్యాలు మాట్లాడితే... నా కోరిక తీర్చడం నీ బాధ్యత, నేను నీకు చేసిన సాయానికి నేను ఏమి అడిగినా ఇవ్వచ్చు, నేను ఓ విధంగా పాతలంలో పడబోతున్న నీ జీవితాన్ని కొత్త ద్వారాలు తెరిచాను’’ అంటూ మరింత గట్టిగా పట్టుకుని ఈసారి ఉమాదేవి పెదాలందుకున్నాడు. అప్పటిదాకా తప్పించుకునేందుకు గింజుకున్న ఉమాదేవి వెంకట్రావ్ మాటలకు ఏదో ఆలోచనలో పడో? తనలో పుడుతున్న కోరికతోనో? తన ప్రయత్నం ఫలించడం లేదనే నిస్ప్రుహతోనో ఒక నిమిషం పాటు తనలోని ప్రతిఘటన ఆపేసింది. అదే అదనుగా వెంకట్రావ్ ఉమాదేవిని కింద బోర్లించి తన మీద పడిపోయాడు తన చేతులతో తన చేతులు కదలకుండా పట్టుకున్నాడు. ఓ ఐదు నిమిషాల లిప్ లాక్ తరువాత ఉమాదేవి గట్టిగా గాలిపీల్చుకుంటూ ఆయాపడుతూ... ‘‘ప్లీజ్ అన్నయ్యా... ఇది చాలా తప్పు... ఈ తప్పు చేయమని నన్ను బలవంతం చేయకు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నేను బలవంతం చేయాలను కుంటే నీకు మాట్లాడే అవకాశం కూడా ఇవ్వను... నువ్వే అర్ధం చేసుకో... నేను నిన్ను అడిగేది పడక సుఖాన్ని ఇవ్వమనేగా... దీని వల్ల నీకు వచ్చే నష్టమేమీ లేదు కానీ నాకు మాత్రం కోల్పోయిన మనశ్శాంతి దొరుకుతుంది’’ అన్నాడు వెంకట్రావ్. ‘‘ఇలా కదలకుండా పట్టుకుని మీదపడి చేసేది బలవంతం కాక మరేంటి?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘వదిలితే పారిపోతావ్ అని’’ అన్నాడు వెంకట్రావ్. ‘‘సరే పారిపోను... కానీ నాకు ఇబ్బందిగా ఉంది... వదలండి, కొంచెం ఊపిరి పీల్చుకుని ఆలోచించుకోనివ్వండి’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘సరే వదులుతా కానీ నువ్వు మంచం కూడా దిగకూడదు... ఇక్కడే నా పక్కనే ఉండి ఆలోచించుకో అలా అని మాటిస్తేనే వదులుతా’’ అన్నాడు. ఇంతసేపు బెట్టుచేస్తోందే కానీ తన మనస్సులో కూడా ఏదో మూల కోరిక రగిలి ఆలోచించేలా చేసింది అదీకాక వెంకట్రావ్ ముద్దుతో శరీరం కూడా అదుపుతప్పి శరీరంలో ఓ తీపి నొప్పి పుట్టి సళ్ళు గట్టిపడ్డాయి, కింద తడి మొదలైంది, ఇకతప్పదని ‘‘సరే మాటిస్తున్నాను వదలండి ప్లీజ్’’ అంది. వెంకట్రావ్ కొంచెం వదల గానే ఉమాదేవి లేవబోతోంటే మళ్ళీ వెంకట్రావ్ చెయ్యిపట్టుకుని గట్టిగా లాగి ‘‘అదుగో మాట తప్పుతున్నావ్?’’ అన్నాడు. ‘‘లేదు... బాత్రూమ్ కి వెళ్తున్నా బయటకు వెళ్ళను’’ అంది. ఎందుకో గురికుదిరిన వెంకట్రావ్ ఉమాదేవిని వదిలేశాడు. బాత్రూమ్లో దూరిన ఉమాదేవి తనలో పెల్ళుబిగుతున్న అగ్నిపర్వతాన్ని కొంచెం కంట్రోల్ చేసుకుని డోర్ తీయగానే ఎదురుగా వెంకట్రావ్ తను ఎక్కడ తలుపు దగ్గరకు వెళ్తుందోనని కాపాలా ఉండడం చూసి ఓ చిరునవ్వు నవ్వి... ‘‘మాటిచ్చానుగా... నమ్మరా?’’ అంటూ వెళ్ళి మంచం పైకెక్కి గోడకానుకుని కూర్చుంది. ‘‘సరే ఇప్పడు చెప్పు నీకు ఉన్న అభ్యంతరం ఏంటి?’’ అన్నాడు వెంకట్రావ్ ఇప్పటిదాకా తను ఆలోచించుకోనే వచ్చిందని నిర్ధారించుకుని. ‘‘అది కాదండీ... భర్త పోయి ఇన్నేళ్ళయినా ఆయనకు అన్యాయం చేయాలనే ఆలోచనే నాకు రాలేదు, మీరు ఇప్పడు నన్ను ఇబ్బంది పెట్టి నా వ్రతభంగం చేస్తున్నారు, అదీగాక ఒకసారి ఆ గీత దాటితే మన మద్య ఉన్న ఈ బంధం తిరిగి తీసురాలేని పర్వావసానాలు శృష్టిస్తుంది, ఈ అక్రమ సంబంధం ఎక్కడైనా బయటపడితే... హవ్వ ఇంకేమైనా ఉందా?... ఇది నా ఒక్కదాని జీవితమే కాదు నా కూతురి జీవితం కూడా ముడివడి ఉంది’’ అంటూ తన అనుమనాలన్నీ చెబుతూ వెంకట్రావును కూడా ఆలోచనలో పడేయాలనుకుంది. తనలో కోరిక ఆ మాటలకు లొంగే పరిస్థితి ఏప్పుడో దాటేశాడు వెంకట్రావ్. ‘‘నీ భర్తకు అన్యాయం చేస్తున్నావని ఎందుకు ఆలోచిస్తున్నావ్? వాడు మన మధ్య లేడు ఒకవేళ ఉండుంటే వాడు నీకు ఈ ఒంటిరి తనం ఇచ్చేవాడు కాదు, వాడు ఎప్పుడూ నీ మంచే కోరుకున్నాడు... నువ్వు ఇన్నాళ్ళు ఒంటరి జీవితం గడపడం నీ భర్తకు మాత్రం ఇష్టముంటుందను కున్నావా? వాడు నీతో మాట్లాడగలిగితే వాడు పోయిన కొన్నాళ్ళకే నిన్ను మరో పెళ్ళి చేసుకోమని బలవంతం చేసేవాడు. అయినా నేను ఉంచుకుంటాననో, మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకోమనో అనడం లేదుగా... కేవలం ఈ రాత్రికి ఇద్దరం తృప్తి పడదాం, తరువాత ఎవరి దారి వాల్ళదే నీకు కావాలి అనిపించినప్పడు మాత్రమే మళ్ళీ కలుద్దాం. ఇది ఎవరికీ తెలియాల్సింది కాదు, తెలిసేదీ కాదు... కాబట్టి నీ జీవితంలో ఎలాంటి పెనుమార్పులు జరగవు’’ అంటూ తన అనుమానాలన్నీ నివృత్తి చేసే ప్రయత్నం చేశాడు. ‘‘ఒక సారి గీటు దాటాక మన ప్రవర్తనలోనే మార్పు వచ్చేస్తుంది అది మిగిలిన వాళ్ళు తెలుసుకోడానికి పెద్ద సమయం పట్టదు ముఖ్యంగా నా కూతురికి... నేను సమాధానం చెప్పుకునే రోజుస్తే? అమ్మో!’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నేను నీకు మాటిస్తున్నాను... నా వల్ల అలాంటి సమస్య రాదు... కావాలంటే ఈ గది దాటాక నువ్వు నన్ను అన్నయ్యా అనే పిలు... కేవలం ఈ గదిలో... అదీ ఈ పడక మీద ఉన్నప్పుడు మాత్రం పిలవకు’’ అన్నాడు. ఓ చిరునవ్వు నవ్విన ఉమాదేవి ‘‘పిలిస్తే ఏమౌతుంది?’’ అంది. ‘‘అప్పుడది ఇన్సెస్ట్ అవుతుంది అది నచ్చేవాళ్ళకు బాగుంటుంది కానీ నచ్చని నాలాంటి వాళ్ళకు మూడ్ పాడవ్వుద్ది’’ అన్నాడు. ఉమాదేవి ఏమీ మాట్లాడకుండా సైలెంట్ గా ఉండేసరికి మౌనం అర్ధాంగీకం అనుకున్నాడో ఏమో... ఉమాదేవి కాళ్ళు పట్టుకుని కిందకు లాగి మళ్ళీ తన మీద పడ్డాడు.
ఈసారి ఉమాదేవిలో పెద్దగా ప్రతిఘటన లేదు ఓ చిరునవ్వు తప్ప దాంతో వెంకట్రావ్ ఈసారి డైరెక్ట్ గా జాకెట్టుపైనే ఉమాదేవి స్థనద్వయాన్ని చేజిక్కింకు కున్నాడు. ఏంతైనా ఉమాదేవి మనస్సులో కూడా కోరిక ఉండడంతో తనలో కూడా తప్పేంటనిపించిందో...! లేక వెంకట్రావ్ మాటలకు కన్విన్స్ అయ్యిందో...! సహకరిస్తున్నట్టు వెంకట్రావును గట్టిగా హత్తుకుంది. ఆ స్పందనకోసమే ఎదురు చూస్తున్న వెంకట్రావ్ ఉమాదేవి మొహమంతా ముద్దులుపెడుతూ తన మెడ వంపుల నుండి తన స్థనద్వయం మీదుగా ముద్దుల వర్షం కురిపిస్తూ తన బొడ్డును చేరి గట్టిగా నోటితో పీల్చి వదిలాడు... ఒక్కసారి తనలోని తాపం కట్టతెంచుకోవడం... చాలా ఏళ్ళ తరువాత అలాంటి అనుభూతి ఎదురవ్వడంతో... ఉమాదేవి ఒక్కసారిగా ముడుచుకు పోయింది, తనలోని కోరికను పంటి చాటునే నొక్కిపెడుతూ. ఏమైందో అర్ధం కాని వెంకట్రవ్ ‘‘మళ్ళీ ఇప్పడేంటీ?’’ అన్నాడు. తనలో పుడుతున్న కోరికను బయటకు చెప్పలేని ఉమాదేవి ‘‘ఎందుకో వద్దనిపిస్తోంది’’ అంది. ‘‘నువ్వు నోటితో అబద్దం చెప్పగలవు గానీ, నీ శరీరం నిజం చెబుతోంది... నాకు నీ పూరసాల గుభాళింపు నీ పోట్టదాకా వస్తుంటే... నా స్పర్శ నీ శరీరంలో తీసుకొస్తున్న వణుకు... నీ కోరిక ఎక్కడ బయటపడుతుందోనని నువ్వు పంటి చాటున చాలా నెమ్మదిగా వదులుతున్న నీ ఊపిరి ఇవేమీ అబద్దం చెప్పడంలేదు’’ అంటూ ఉమాదేవి వీపుమీదకు తన చేతులు పోనిచ్చి జాకెట్టు హుక్కలు విప్పుతూ దీర్ఘాలు తీస్తూ ఉమాదేవి శరీరంలోంచి చెమటలతో కలిసి వస్తున్న సువాసనలు పీలుస్తూ చాలా ఆత్రంగా చెప్పాడు. వెంకట్రావ్ మాటల్లో అతని కోరికను పసిగట్టిన ఉమాదేవి వెంకట్రావ్ జుట్టులోకి తన చేతులు పోనిచ్చి దగ్గరకు తీసుకుంటూ ‘‘మీకెందుకు నా మీద అంత కోరిక పుట్టింది’’ అంటూ అడిగింది. ‘‘నీ లాంటి అప్సరస అందాలను అంత దగ్గరగా చూసిన ఏ మగాడికైనా పట్టుకోవాలని పించకుండా ఉంటుందా... అలాంటిది నువ్వు నాకు అంత దగ్గరగా ఉన్నా ఎంత కష్టపడి కంట్రోల్ చేసుకున్నానో తెలుసా? ఆ కోరికంతా ఇప్పడు కట్టలు తెంచుకుంది’’ అంటూ ఉమాదేవి జాకెట్, బ్రాలను పూర్తిగా తొలగించి తన స్థనాలను ఒకదాన్ని చేతిలో పట్టుకుని, మరోదాని తన నోటిలో దూర్చుకుంటూ తన కోరికను మరింత తెలియజేశాడు వెంకట్రావ్. మొదటిసారి పురుషుడి స్పర్శతాకిన కన్నెపిల్ల శరీరంలా ఉమాదేవి శరీరం అతని స్పర్శకు ఒక్కసారి జలదరించి ఉమాదేవి ‘‘ఊ... ఆ...’’ అంటూ తనలోని కోరికను కూడా తెలియజేసింది. వారి మద్య మాటల యుద్ధం సద్దుమనిగి శరీరాల యుద్ధం మొదలైపోయింది. రెండు రోజుల నుండి తను మానసికంగా ఊహించుకున్న వన్సీ ఉమాదేవిపై ప్రయోగించడం మొదలు పెట్టిన వెంకట్రావ్ ఉమాదేవిని అంగాగం నలిపేస్తూ... ముద్దుల వర్షం కురిపిస్తూ... తన ఒంటిమీద, ఉమాదేవి ఒంటిమీదా నూలుపోగు లేకుండా చేసి ఉమాదేవి కాళ్ళు విడదీసి తన కోరికను బలంగా మార్చి మదనమందిరంలోకి దూసుకుపోయాడు. ఉమాదేవి పరిస్థితులు మర్చిపోయి వెంకట్రావ్ దాడికి ఎదురొత్తులు ఒత్తుతూ గట్టి.. గట్టిగా మూలుగుతోంది... ‘‘అమ్మా... అమ్మా...! అంటూ శ్రీదేవి తలుపులు బాదుతున్న శబ్ధం వినబడడంతో ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడిని ఉమాదేవి లేచి చుట్టూ చూసుకుని మరోమారు ఉలిక్కిపడింది. వెంకట్రావ్ మాయమైయ్యాడు షాకైన ఉమాదేవి తలుపు వంక చూసింది... తలుపులు గడియపెట్టే ఉన్నాయి... ఏంజరిగిందో అర్ధం కావడానికి ఉమాదేవకి ఒక నిమిషం టైం పట్టింది... ఇదంతా కలా....!?. శ్రీదేవి కేకలు, తలుపు బాదడం మరింత ఎక్కవయ్యే సరికి లేచి తలుపుతీసింది. ఎదురుగా ఉన్న శ్రీదేవి ఖంగారుగా ‘‘ఏమైందమ్మా...? అందుకలా మూలుగుతున్నావ్...?, ఒంట్లో బాలేదా...?’’ అంటూ లోపలకి తోంగి ఎవరైనా ఉన్నారేమో అని గదంతా చూసింది. ఉమాదేవి కల షాక్ నుండి పూర్తిగా తేరుకోలేదు... తన గుండె ఇంకా వేగంగా కొట్టుకోంటోంది... ఒకింత తేరుకున్న ఉమాదేవి... ‘‘ఏంలేదే... ఏదో పీడకల... ఆ రంగారావుగాడు మనింట్లో చొరబడి మనల్సి ఛంపబోయినట్టు కలొచ్చింది’’ అంటూ తనకు పట్టిన చెమటలు చీర చెంగుతో తుడుచుకుండా... వెళ్ళి మంచంపై కూర్చుంది. శ్రీదేవి ఉమాదేవి మాటలు వింటూనే... మరోమారు గదంతా మూలమూలలా తన కళ్ళతోనే వెతికేస్తోంది... ‘‘ఏంటే అలా చూస్తున్నావ్?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఆ... ఏంలేదు... నిజంగానే ఎవరైనా వచ్చారేమో అని’’ అంటూ భయం, అనుమానం కలగలసిన గొంతుతో అడిగింది. ‘‘చెప్పాను కదే కల అని... నువ్వు గట్టి, గట్టిగా తలుపు కొట్టేసరికి ఈ లోకంలోకి వచ్చా... ఏంటో కల నిజంగానే జరుగుతున్నట్టు అనిపించింది... ఇప్పటికీ ఇంకా నాకు కంగారు తగ్గలేదు... చూడు నా గుండె ఎంత వేగంగా కొట్టుకుంటోందో...? చెమటలు కూడా పట్టేశాయి’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అవునా? మరి నువ్వు వాళ్ళ గొడవ తీరిపోయింది!? వాళ్ళు మళ్ళీ మనజోలికి రారు అన్నావ్?’’ అనుమానం, భయం వ్యక్త పరుస్తూ అడిగింది శ్రీదేవి. ‘‘నిజమేనే... వాళ్ళ గొడవ తీరిపోయింది... మావయ్య ఉన్నారుగా ఆయన వాళ్ళను ఛావగొట్టించి నా కాళ్ళు పట్టుకునేలా చేశారు... వాళ్ళతో మనకు ఎలాంటి ఇబ్బంది రాదు’’ అని చాలా కాన్షిడెంటానే చెప్పింది ఉమాదేవి. ‘‘నిజంగానేనా అమ్మా... మళ్ళీ పగతో మన మీదకు రారుగా...!’’ భయం... భయంగా అడిగింది శ్రీదేవి. కూతురి భయాన్ని అర్ధం చేసుకున్న ఉమాదేవి... ‘‘కచ్చితంగా రారు... అందుకే కదా మనం పైన గది అద్దెకస్తోంది భవష్యత్తులో అలాంటి పరిస్థితులు మళ్ళీ మనకు రాకూడదని’’ అంతే నిర్ధయంగా హామీ ఇచ్చంది ఉమాదేవి. ‘‘అవునా...? అందుకే మావయ్యకు అద్దెకిచ్చామా? అయితే మావయ్య ఇక్కడే మనతోనే ఉంటాడా...? మావయ్య వాళ్ళ ఫ్యామిలీ కూడా వస్తారా?’’ విషయాలు తెలీని శ్రీదేవి అడిగింది. ‘‘ఓ చిరునవ్వు నవ్వి ఉమాదేవి... లేదు మావయ్యకు తెలిసిన వాళ్ళకు అద్దెకిస్తున్నాం... ఆ అబ్బాయి చాలా పలుకుబడి ఉన్న వ్యక్తి... ఆయన వళ్ళే మన ప్రాబ్లంమ్ సాల్వ్ అయ్యింది, ఆయన కోన్నాళ్ళు మనింటిపైన అద్దెకుండడంతో మన ఇంటివైపు తలెత్తి కూడా ఎవరు చూడరు’’ అంటూ కూతురికి ధైర్యం చెప్పింది ఉమాదేవి. ‘‘అవునా...! ఇంతకీ ఎవరా అబ్బాయ్? అబ్బాయ్ అంటున్నావంటే నీకన్నా చిన్నవాడా...? పెళ్ళైందా? ఫ్యామిలీ కూడా వస్తారా? వాళ్ళకి పిల్లలున్నారా?’’ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించింది శ్రీదేవి. ‘‘పైన పనులు కూడా పూర్తికావచ్చాయ్ రేపో మాపో వస్తాడు... చూస్తావుగా అర్ధరాత్రి నన్ను ప్రశ్నలతో ఛంపకు... వెళ్ళి పడుకో... నేను ఒక కాఫీ పెట్టుకుని తాగి పడుకుంటా’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పద నాకు కూడా ఓ కాఫీ ఇవ్వు ఇద్దరం తాగి పడుకుందా’’ అంటూ తల్లి వెనకాలే చికెన్లోకి చేరింది.
తన ప్రశ్నల పరంపర కోనసాగిస్తూ... ‘‘అవున్నమ్మా? ఇంతకీ ఆ అబ్బాయి ఫ్యామిలీ గురించ చెప్పలేదు? పెళ్ళైందా...? ఎంత మంది ఉంటారు?’’ అంటూ శ్రీదేవి. ‘‘ఏంటో నీగోల... ఆ అబ్బాయి కి పెళ్ళవ్వలేదు, ఒక్కడే ఉంటాడు... అదికూడా కొన్ని నెలలే ఉంటాడు... తరువాత వెళ్ళిపోతాడు... అయినా ఆ అబ్బాయికి పెళ్ళైతే నీకేందుకు? కాకపోతే నీకెందుకు?’’ నీ హద్దుల్లో నువ్వుండూ అంటూ ఒకింత గదుముతునే చెప్పింది ఉమాదేవి. ‘‘అది కాదమ్మా, ఆ అబ్బాయ్ ఎవరైతే నాకెందుకు! ఎవరైనా ఫ్యామిలీ వస్తే నాకు ఆడుకోడానికి ఫ్రెండ్స్ దొరకుతారు కదా అని’’ అంటూ కాళ్ళూపుకుంటూ కిచెన్ గట్టుపై కూర్చుంది. ‘‘ఏమ్మా... ఉన్న ప్రెండ్స్ సరిపోరా... ఇప్పటికే ఇంటి పట్టున ఉండడంలేదు... మళ్ళీ కొత్త ఫ్రెండ్స్ అవసరమైయ్యారా?’’ అంటూ కొంటెగా ఓ చిన్న మొట్టికాయ మొట్టింది ఉమాదేవి. ‘‘నువ్వేగా ఇంటి పట్టున ఉండడంలేదంటున్నావ్? అందుకే ఇంట్లోనే ప్రెండ్స్ దొరికితే... ఇంట్లోనే ఉంటాగా.?’’ అంది చిరునవ్వు నవ్వి శ్రీదేవి. ‘‘ఏడిచావ్... నువ్వు తిరిగినట్టు నీ ప్రెండ్స్ ఎవరైనా తిరుగుతారే...? నేను గారాబం చేసి చెడగొడుతున్నాను నిన్ను, మళ్లీ నీకు నీ సుమతక్క సపోర్ట్! ‘పోనీలేండమ్మగారు మనమెలాగూ స్వేచ్ఛగా ఉండలేకపోయామంటూ’ అసలు వయసొచ్చిన ఆడపిల్లలు అలా పరాయి వాళ్ళ ఇళ్ళకు వెళ్ళి గంటలు... గంటలు ఉండొచ్చా...? అంటూ కాఫీ కప్పందించి మందలిచింది ఉమాదేవి. ‘‘సరేలే రేపటి నుండి వెళ్ళను, ఎలాగో పైకి ఎవరో వస్తున్నారన్నావ్ గా వాళ్ళతోనే ఫ్రెండ్స్ చేస్తా...’’ అంది శ్రీదేవి కొంటెగా. ‘‘ఓసినీ... కాళ్ళు విరగ్గొడతా... ముదర మాటలు మాట్లాడావంటే... నువ్వసలు పైకి వెళ్ళడానికి, ఆ అబ్బాయితో మాట్లాడానికి వీళ్ళేదు... ముందే చెబుతున్నా’’ ఈ సారి కొంత కోపం ప్రదర్శిస్తూనే చెప్పంది. ‘‘ఏ ఎందుకు? ఆ అబ్బాయి మంచివాడు కాదా?’’ అనుమానంగా అడిగింది శ్రీదేవి. ‘‘ఛ... ముక్కు మొహం తెలీని మనకి అంత సాయం చేసినోడు మంచోడు కాకుండా ఎందుకుటాడు...? కాకపోతే నీ అల్లరితో ఆ అబ్బాయి విసిగించావనుకో వెళ్ళిపోతాడు... తరువాత మావయ్యకు కోపం వస్తుంది... ఇన్నాళ్ళు మనకు నా అనేవాళ్ళు లేకుండా గడిపేశాం ఇన్నాళ్ళకు మనల్ని పలకరించే మావయ్య వచ్చాడు.... అది కోల్పోడం నాకు ఇష్టం లేదు.’’ అంటూ సర్ధి చెప్పే ప్రయత్నం చేసింది ఉమాదేవి. ‘‘సరే అమ్మా నేను చాలా మర్యాదగా ఉంటా... సరేనా, నన్ను నమ్ము’’ అంటూ తల్లికి మాటిచ్చి తిరిగి వెళ్తూ మరోసారి తల్లి గదిలో ఎవరైనా ఉన్నరేమో అని వెతికి మరీ తన గదిలోకి దూరి తలుపుసుకుంది. ఓరకంట శ్రీదేవి చర్యలను చూసిన ఉమాదేవి ‘‘ఏమైంది దీనికి అన్ని సార్లు గదిలో వెతుకుతోంది?’’ అనుకుంటుండగానే వచ్చిన ఆలోచనకు ఒళ్ళంతా జలదరించింది ఉమాదేవికి. ‘‘అంటే నేను కలలో జరిగిని దానికి గట్టి, గట్టిగా మూలిగే సరికి గదిలో ఎవరితోనో ఉన్నాననుకుందా? ఆ ఆలోచనకే మళ్ళీ చెమటలు పట్టేశాయి ఉమాదేవికి మళ్ళీ తనలో తనే సర్ధి చెప్పుకుంటూ.... ‘‘ఛ... అదింకా చిన్నపిల్ల... కామంతో వచ్చే మూలుగులకూ... మామూలు మూలుగులకు దానికి తేడా తెలిసే అవకాశం లేదు అనుకుంది కానీ అన్ని సార్లు శ్రీదేవి గదంతా తడిమి చూడడం గుర్తొచ్చి... ఇది కల కాబట్టి సరిపోయింది... ఒక వేళ ఇదే నిజమై తన కూతురు తనను రెడ్ హ్యాండెడ్ గా పట్టేసుకుంటే ఇంకేమైనా ఉందా... తన కూతురికి మోహం చూపించలేక సూసైడ్ చేసుకోవడం తప్ప మరోదారి ఉండేది కాదు.’’ ఇలా తనలో తనే ఆలోచించుకుంటూ వెనక్కు పడుకున్న తన తలకు ఏదో గట్టిగా తగలడంతో ఏంటా అని తీసి చూసుకుని ‘‘ఓ నవ్వు నవ్వి... ఎంత పనిచేశావే దొంగముండ... నీ వల్లే ఈ గందరగోళం’’ అంటూ తన చేతిలోని డిల్డోని ముద్దాడి దానిని తీసి మళ్ళీ బీరువాలో తన సీక్రెట్ ప్లేస్ లోనే దాచేసింది ఉమాదేవి. అమ్మో ఏమైనా జాగ్రత్తగా ఉండాలి... నా కూతురు నేనకున్న దానికి కన్నా ముదురే, నా ఆలోచనలు కంట్రోల్ లో పెట్టుకోవాలి, వెంకట్రావ్ కు కూడా దూరంగా ఉండాలి దానిక కంట్లో పడితే లేని ఛాలా ఛండాలంగా ఉంటుంది అనుకుని గట్టి నిశ్ఛయించుకుని మరీ పడుకుంది. పక్కన గదిలో శ్రీదేవి ఆలోచనలు వేరేలా ఉన్నాయి... ఉమాదేవి ఊహించినట్టు కాకుండా... శ్రీదేవి ఆలోచనలు పైన దినబోయే అబ్బాయి గురించి ఊహల్లో పడ్డాయి... అనుకోకుండా ఉమాదేవి గర్జించింది కానీ ఆ గర్జన శ్రీదేవిలో అనవసరమైన క్యూరియాసిటీ క్రియేట్ చేసింది. తనకు వచ్చిన సినిమా హీరోలను ఊహించుకుంటూ పైన దిగినట్టు వాళ్ళతో తను ప్రేమలో పడినట్టు ఊహించుకుంటూ పొంగిపోతూ తలగడను కౌగిలిలో నలిపేస్తూ తనకూడా నిద్రలోకి జారుకుంది.
సుధాకర్ కు గానీ, శశికి గానీ సుమతికి రెస్ట్ ఇచ్చే ఉద్దేశ్యంలేదు... సుమతి తమ మొదటి కలయికలో అన్న మాటను మనస్సులో ఉంచుకున్న సుధాకర్ వైయాగ్రా వేసుకుని వేడిమీదే ఉన్నాడు... యువకుడు ఆవేశపరుడు కావడంతో సుమతి రెండో రంద్రాన్వేషన కూడా చేయాలన్న తాపత్రయంలో శశి ఇద్దరు కొన్ని నిమిషాలకే మళ్ళీ సుమతి శరీరంపై మధన రంధ్రాలపై దాడి మొదలుపెట్టారు... అసలే ఒంట్లో ఓపిక లేని సుమతిలో ఎలాంటి స్పందన లేదు... శవంలా వాళ్ళకు శరీరం అప్పజెప్పి వాళ్ళ దాడిని ఎంజాయ్ చేయడం పోయి భరిస్తూ... వాళ్ళ దాడి తరువాత ఎలా నిద్రపోయిందో? ఎప్పడు నిద్రపోయిందో తెలీకుండానే నిద్రపోయింది. వాళ్ళద్దదరూ వాళ్ళ ఆవేశం పూర్తిచేసుకుని వాళ్ళు కూడా నిద్రపోయారు. ఉదయం లేచే సరికి సుమతి శరీరం పూర్తిగా అలిసిపోయి ఒళ్ళంతా పచ్చిపుండులా తయారై జ్వరం వచ్చేసింది. సుధాకర్, శశి టిపిన్ చేసి సుమతికి టిఫిన్ తినమని ఇచ్చారు... సుమతి పరిస్థితి సుధాకర్ కు అర్ధమై జాలేసింది కానీ సుమతికి గుణపాఠం చెప్పాలని బలంగా నిర్ధారించుకున్న సుధాకర్ ‘‘తిను మళ్ళీ ఆట మొదలుపెడదాం...’’ అన్నాడు. సుమతికి ఓ రేంజ్లో భయంవేసి అయ్యగారు మీ కాళ్ళు పట్టుకుంటాను... ఒళ్ళంతా పచ్చి పండులా మారిపోయింది... ముట్టకుంటేనే ముళ్ళు గుచ్చుకున్నట్టు నొప్పెడుతోంది... పిల్లాడి చేతిలో చిరిగిపోయిన బొమ్మలా తయారైంది నా పరిస్థితి... నన్ను వదిలేయండి... మీరింకా బలవంతం చేస్తే చచ్చిపోతాను’’ అంటూ చలా నీరసంగా సుధాకర్ కాళ్ళ మీద పడింది. శశి తండ్రిని చూసి సుమతి పరిస్థతికి జాలిపడి పోనీలే డాడీ అన్నట్టు సైగ చేశాడు. సుధాకర్ మాత్రం ‘‘పోతే పోతావే... మా ఇద్దరినీ సుఖపెడుతూ పోతావ్... ఆ ఆశ చూపెట్టేగా... నా కొడుకులాంటి వాళ్ళని కూడా నీ అవసరాలకు వాడుకొంది... అదే సుఖం అనుభవిస్తూ చచ్చిపో’’ అన్నాడు. సుమతి ‘‘అయ్యా నాకు బుద్దొచ్చింది... నేను మళ్ళీ ఇలాంటి తప్పు చేయను... నన్ను వదిలేయండి మీకు దన్నం పెడతాను’’ అంది. సుమతిలో సుధాకర్ కావాల్సింది కూడా అదే అదీకాకా సుమతికి తన ప్రతాపం చూపాలనుకుని శాడిజం కూడా చూపెట్టి సంతోష పడ్డాడు. అందుకే సరే లే... లేచి బట్టలేసుకో నిన్ను ఇంటి దగ్గర దింపుతాను అని... తనను కారెక్కించుకుని దారిలో ఓ డాక్టర్ కు కూడా చూపెట్టి, టాబ్లెట్లు, సిలేన్ పెట్టించి... సుమతిని తన ఇంటి దగ్గర దింపి వెళ్ళిపోయారు. తరువాతి రెండు రోజులు కూడా సుమతి ఇంట్లో నే ఉండిపోయింది. అప్పుడే మొదటి ఎపిసోడ్ లో జరిగిన విషయాలు జరిగాయి... తరువాతి రోజు జరుగుతున్న పరిణామాలు మణి ద్వారా తెలుసుకున్న సుమతి చాలా సంతోషపడి... మణి ఇంటికి వెళ్ళి వాళ్ళ జీవితాలకు స్వేచ్ఛ దొరికడంతో ఇద్దరూ చలా సేపు ముచ్చటించుకున్నారు... మాటల్లో గెస్ట్ హౌస్ లో ఉన్న మందుల విషయం గుర్తోచ్చి వెళ్ళి వాటిని తెచ్చుకున్నారు కూడా. సుమతి ఇంటికి తిరిగి రాగానే ఉమాదేవి పిలవడంతో పట్టలేని ఆనందంతో ఉమాదేవిని కలిసిన సుమతి జరిగిందంతా రెండు మూడు ముక్కల్లో చెప్పింది.
జరిగిందంతా విని ఉమాదేవి, ‘‘నీకు జరగాల్సిందేనే లేకపోతే ఎన్నిసార్లు చెప్పాను నీకు... ఆశ పడ్డాడు, ఆశ పడ్డాడు అని అందరి దగ్గరకూ పోతావ్.... ఎవడి మనస్సులో ఏముందో నీకేం తెలుసు? నీ పని నువ్వు చూసుకోకుండా అందరి విషయాల్లో తల దూర్చి నీ ప్రాణాల మీదకు ఎందుకు తెచ్చుకోవడం... ఏదైనా చేసే ముందు దాని పరిణామాలు ఎలా ఉంటాయో తెలుసుకోలేకపోతే ఎలా?’’ అంటూ క్లాస్ తీసుకుంది. ఇద్దరూ కొంచెం సేపు కబుర్లు చెప్పుకుని ఆ రోజు రాత్రి దాకా గడిపేశారు. తరువాతి రోజు ఉదయం వెంకట్రావ్ ఇంటికి రావడం ఉమాదేవి సుమతిని పరిచయం చేయడం, వెంట్రావ్ ఎవరో పనివాళ్ళను తీసుకుని పైన పనులు చేయించే పనిలో పడ్డాడు. సుమతి మాటల్లో మాటల్లో వెంట్రావ్ గురించి తెలుసుకునేందుకు ‘‘అమ్మగోరు... నిన్న మీకోకడు దొరికాడన్నారు... ఈయనేనా?’’ అంది సుమతి. సుమతి మాటలకు ఉలిక్కిపడిని ఉమాదేవి సుమతి పిర్రమీద ఒకటి పీకింది సిగ్గుపడుతూ ‘‘ఆ... మీ సిగ్గు చూస్తే అర్ధమైంది.... మీ దెబ్బలో కూడా తేడా ఉంది’’ అంది కొంటెగా ఇంకొంచెం ఉడికించేందుకు సుమతి. ఉమాదేవి సుమతి నోటిని తన చేతులతో మూస్తూ.... ‘‘నీకు దణ్ణం పెడతాను... అలా మాట్లాడకు... నేనే చాలా కన్ఫూజన్ లో ఉన్నాను, ఏదో యదాలాపంగా అలా అన్నానే కానీ నాకా ఉద్దేశ్యం లేదు’’ అంది ఉమాదేవి. అసలేం జరిగిందో తెలుసుకోవాలనే ఉత్సాహం ఎక్కువైన సుమతి ఉమాదేవిని బ్రతిమాలి మరీ ఏంజరిగింతో సీన్ బై సీన్ తెలుసుకుంది. ‘‘అవునా? అయితే రేపు పైన ఉండే అబ్బాయిగారు చాలా పెద్దోళ్ళన్నమాట ఆయన సాయంతో మనందరం మన కష్టాల నుండి బయటపడ్డామన్న మాట’’ అంతా అర్ధం చేసుకునే ప్రయత్నం చేసింది సుమతి. ‘‘అవును, కానీ ఆయన(వెంకట్రావ్) అలా రియాక్ట్ కావడంతో నాలో ఎన్నడూ లేనిది ఏదో కోరికలు, ఆలోచనలు మొదలైయ్యాయి, ఏం చెయ్యాలో తెలీడంలేదు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏం చేస్తారు? ఆయన అడిగితే కాదంటారా? కాదనగలరా?’’ అంది సుమతి రెచ్చగొడుతున్నట్టు. ‘‘అందుకే ఆయన అడగకూడదని దేవుడికి దన్నం పెట్టుకున్నా!, అయినా అన్నయ్య అని పిలుస్తుంటే ఆయన మాత్రం ఎలా అడుగుతాడు? నేను మాత్రం ఎలా ఒప్పుకుంటాను?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఊరుకోండమ్మగారు సొంత అబ్బా, కొడుకులే నన్ను మార్చి,మార్చి ఒకేసారి దెంగారంటుంటే... మీ ఇద్దరికీ కనీసం చుట్టరికం కూడా లేదు, కోరిక పుడితే మీ బందుత్వం అసలు అడ్డంకే కాదు’’ అంది సుమతి చాలా సులభంగా. ఆ మాటతో ఉమాదేవిలో మళ్ళీ ఆలోచనలు ఉవ్వేత్తున లేచాయి... నిజమే... కామం పెరిగితే వావి వరుసలు చూడదని పెద్దలు చెప్పనే చెప్పారు, ఆయనంతట ఆయన అప్రోచ్చయ్యే ప్రమాదం ఉంది, కానీ నేను మాత్రం ఒద్దికగా ఉండాలి... నిన్న, మొన్నటిలా పిచ్చిపనులు చేయకూడదు అనుకుంది మనస్సులో... అప్పటికీ ఆయన వచ్చి అడిగితే అప్పడు ఆలోచిద్దాం అనుకుంది. ఉమాదేవి తన మనస్సుకు సర్ధిచెబుతోందే కానీ, అలా జరిగితే నో చెప్పే అంత ధైర్యం ఉమాదేవికి లేదు. తన మనస్సులోని ఆలోచనలను కంట్రోల్ చేసుకునేందుకు ఉమాదేవి... ‘‘అవునే, మరీ అబ్బా, కొడుకులు అలా ఒకేసారి చేస్తుంటే నీకేమీ అనిపించలేదా?’’ అంది సుమతి. ‘‘ముందు వాళ్ళని అలా చూస్తేనే కంపరం వచ్చేసింది, నా మీద నాకే అసహ్యం వేసింది తప్పించుకునే దారిలేక లొంగిపోయా... తరువాత ఆ ఆలోచనే రాలేదు’’ అంది సుమతి. ఉమాదేవి ‘అవును కంచె దాటనంత వరకే... కంటె దాటితే... ఆ కంచె ఎవరికీ గుర్తుండదు’ అనుకుంది మనస్సులో. ఇంతలో వెంట్రావ్ కిందకు వచ్చి ‘‘అమ్మా...’’ అంటూ ఉమాదేవిని పిలిచాడు. ‘‘ఆ... అన్నయ్యా...’’ అంటూ ఉమాదేవి తన వెనకాలే సుమతి ఇద్దరూ బయటకు వచ్చారు. వెంకట్రావ్ దీనెమ్మ ఇదేంటీ మరీ ఉమాదేవిని అంటిపెట్టుకుని తిరుగుతోంది కచేపు ఉమాదేవితో కబుర్లు చెబుదామనుకుంటే అని తిట్టుకుని, తన ప్రయత్నాలు మెల్లగా, ఖచ్చితంగా ఫలించేలా చేయాలి, ఆవేశ పడితే దెబ్బతింటా అనుకుని. ‘‘నేను సిటీ కి వెళ్ళి రేపు... వస్తాను చాలా సామాను గట్రా కొనాలి... పైన పనులు జరుగుతున్నాయ్ వాళ్ళకి కొంచెం టీ అదీ పెట్టివ్వమను, కొంచెం వాళ్ళకు ఏమైనా అవసరమైతే దగ్గరుండి కనుక్కుంటూ ఉండమను ఎందుకంటే వాళ్ళు వేరే ఊర్ల నుండి వచ్చారు వాళ్ళకు ఇక్కడేమీ తెలీదు’’ అంటూ సుమతికి పనులు చెప్పి ఉమాదేవికి దూరం చేసే ప్రయత్నంగా కూడా అన్నాడు. ఇద్దరూ సరే నన్నారు, వెంకట్రావ్ వెళ్ళిపోయాడు, కానీ సుమతి వెంకట్రావ్ చూపుల్లో ఉమాదేవిపై ఉన్న ఆకలిని, తనుందన్న అసహనాన్ని ఇట్టే పసిగట్టేసింది. వెంకట్రావ్ అటు వెళ్లగానే లోపలికి వెళ్తున్నప్పుడు సుమతి, ఉమాదేవి చెవిలో ‘‘అమ్మగారు మీకు త్వరలోనే శోభనం గ్యారెంటీ’’ అంది. ఆశ్చర్యం ఓ వైపు, అనుమానం ఓ వైపుతో ‘‘ఏంటే... అంత మాటన్నావ్’’ అడిగింది ఉమాదేవి. ‘‘మీకు తెలీలేదోమో గానీ... ఆయన చూపుల్లో ఆశ, మీ మీద కోరిక కొట్టొచ్చినట్టు కనబడుతోంది’’ అంది సుమతి.
‘‘ఉసే నువ్వు చెప్పవే... నేను కావాలని చేయలేదు, కానీ అలా ఆనందంలో ఆయన్ను హత్తుకోవడం, ఆయన ముందు అలా కనబడడం, అలా ప్రవర్తించడం తప్పంటావా?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అమ్మగారు... మీరు కావాలని చేయలేదు నేనూ ఒప్పుకుంటా కానీ ఆయన మగాడు... పైగా మీరేమీ మామూలు ఫిగరు కాదు చూసి, చూసాంలే అనుకోడానికి, అనుకోకుండా ఆయనలో కోరిక పుట్టినా... అదే ఆలోచనలు పది సార్లు ఆయనకు గుర్తోస్తే మాత్రం కచ్చితంగా ట్రైచేస్తాడు... మీరసలే కాదనే పరిస్థితిలో కూడా లేరు... అందుకే గ్యారంటీ అని అన్నాను’’ అంది సుమతి. ‘‘నిజంగానే అడుగుతాడంటావా? అడిగితే నేనేం చెప్పాలి? అడగాన్నే సరే అంటే మరీ బజారు దానిలా కనిపిస్తాను, కాదు అంటే స్వార్ధం చూసుకున్నానను కుంటాడు!’’ అంటూ దిగాలుగా మొహం పెట్టింది ఉమాదేవి. ‘‘ఆయన వరుస చూస్తే ఆవేశ పడేలా కనబడడం లేదు... ముందు మిమ్మల్ని కవ్విస్తాడు, మీ నుండి వచ్చే ప్రవర్తనలను బట్టి ముందుకెళ్తాడు... కాబట్టి పరిస్థతి ఇంకా మీ చేతిలోనే ఉంది’’ అంది సుమతి. ‘‘అంతే నంటావా... అయితే ఒకవేళ ఆయన దగ్గరవ్వడానికి ట్రై చేస్తే నేను దూరం జరుగుతాను... ఆయన నొచ్చకోకుండా ఆ గ్యాప్ లో నువ్వు దూరి సాయం చేయవా?’’ గోముగా అడిగింది ఉమాదేవి. ‘‘మీ పిచ్చి గానీ మీ ఫిగర్ చూసి మోజుపడినోడికి నేనెలా ఆనతానమ్మగారు? కానీ మీ కోసం నేను ప్రయత్నిస్తా’’ అంది సుమతి. ఆ మాట చాలా నాకు చాలా ధైర్యం వచ్చింది అంది ఉమాదేవి. ఈలోగా ప్రెండ్ ఇంటికి వెళ్ళిన శ్రీదేవి గంతులేసుకుంటూ లోపలి కొచ్చి, హాయ్ మమ్మి, హాయ్ అక్కా అంటూ తన గదిలోకి పోయింది. ‘‘మీరు వర్కవుట్ అవ్వడం లేదని, వరుసవుతుందని మీ కూతురి మీదకి చూపు మారుస్తాడోమో...!?’’ ఓ చిన్న అనుమానం పెట్టింది సుమతి. ఆ అనుమానం అనుబాంబులా పేలింది ఉమాదేవి మనస్సులో ‘వామ్మో అదీ నిజమే... అదసలే తింగరిది... దానికింకా లోకజ్ఙానం రాలేదు, మొన్న నాలాగే అదీ అతుక్కు పోయింది... అంత దూరమోస్తే నేనే లొంగిపోతే బెటర్’ అని మనస్సులో అనుకుని. ‘‘అసలే వంద ఆలోచనలతో ఛస్తుంటే నువ్వు కొత్తవి పెట్టకు... అదసలే చిన్న పిల్ల నేను పక్కనున్నా లేకున్నా నువ్వు దారికి జాగ్రత్త లు చెప్పు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నేనా?... నేనైతే పైన దిగే అబ్బాయిని లైన్లో పెట్టమంటా... ఎలాగో బోలెడు డబ్బులున్నోడంటున్నారు పిల్ల జీవితం సెటిలైపోద్ది’’ అంది సుమతి. ‘‘ఛంపెస్తా దొంగముండ... పిచ్చి పిచ్చి వేషాలేశావంటే, దాన్ని నీ సొంత చెల్లిలా చూసుకోమంటే వాడి పక్కకి పంపిస్తా, వాడి పక్కలోకి పంపిస్తానంటావ్?’’ తిట్టింది ఉమాదేవి. ‘‘అదికాదమ్మగారు... అబ్బాయి మంచోడైతే లైఫ్ సెటిలైపోద్దని!’’ అంది సుమతి. ‘‘నీ తెలివితేటలు అక్కడిదాకే ఆలోచిస్తాయే... అసలే డబ్బున్నోడు... అందులోనూ ప్రపంచం చూసినోడు... మన పిల్ల వాడి కంటికి ఆనుతుందా... దీన్ని మించిన అప్సరసలను చూసుంటాడు... ఒకవేళ ఇది దొరికితే వాడుకుని పదో, పరకో పడేద్దామనుకుంటాడు గానీ... పెళ్ళి చేసుకోవాలనుకుంటాడా? అయినా మనం అనుకుంటే జరుగుతాయా... దేవుడను కోవాలి. లేని పోని ఆశలు పిల్లకి పెట్టి తరువాత అది బాధపడినా, మన పిల్ల కాలుజారినా మనకే నష్టం. ‘‘అవున్నమ్మగారు... నేనంత దూరం ఆలోచించలా!’’ అంది సుమతి. ‘‘నువ్వు అంత దూరం ఆలోచిస్తే వింత... నోర్మూసుకుని నీ అర్ధ తెలివికి పనిచెప్పకుండా ఆ వెంకట్రావ్ గట్టుదాటకుండా సహాయం చెయ్యి’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అయినా... గట్టు దాటితే తప్పేంటి అమ్మగారు... సాయం చేసినోడు, రేపు ఏ సాయానికైనా వెనకాడకుండా తోడుగా ఉంటాడు... అట్టాండోడు తోడుంటే రంగారావు లాంటి ఎదవల కళ్ళు పడవు మీ మీద’’ అంది సుమతి. ‘‘అందుకేనే నిన్ను తిట్టేది... నేను గతి తప్పితే రేపు నా పిల్లకి మంచి పిల్లాడ్నెలా తెస్తాను?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అయితే పిల్ల పెళ్ళయ్యే దాకా ఆగమని ఆయనకే చెప్తే సరి, అప్పుడు ఆయనే దగ్గరుండి పెళ్ళి చేస్తాడు’’ అంది సుమతి. ‘‘ఛాల్లే సంబడం... నా మీద ఆశతో దానికెవడో గొట్టాంగాడ్ని ఇచ్చి చేస్తాడు... అప్పడు ఇద్దరికీ దూల తీరుద్ది’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పోనీ పైన అబ్బాయి గారు తెలుసుకదా? అయనకే ఇచ్చి చెయ్యమందాం’’ అంది సుమతి. ‘‘ఓసినీ దుంపదెగ... అప్పుడు నా కన్నా బజారుదానిలా ఎవరూ కనబడరు... ఉసే నీ సగం సగం తెలివితేటలతో లేనిపోని అనర్ధాలు తీసుకు రామాక... రేపు ఆ అబ్బాయి వచ్చినా నీ పని నువ్వు చూసుకో అంతే గానీ ఆ అబ్బాయి దగ్గర మన పిల్ల ప్రస్తావన తేవడం గానీ, మన పిల్ల దగ్గర ఆ అబ్బాయి ప్రస్తావని తేవడం గానీ చేశావో... నిన్ను కర్రుకాల్చి వాతలేస్తా’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏదో ఉబలాటం తప్ప నాకెందుకులేండమ్మగారు... ఇప్పటికే లేనిపోని వాటిల్లో కాళ్ళు వేళ్ళు పెట్టి కాల్చుకుంది చాలు... ఇకనుండి బుద్దిగా మీ పంచన పడుంటా... మీరు బ్రతికున్నంత కాలం నాకో ముద్ద పడేయండి చాలు’’ అంది ఏదో పెద్ద జ్ఙానోదయం అయినట్టు. ‘‘మరి నీ ఫ్యాన్స్ ఫీలవుతారేమో?’’ రెచ్చగొట్టడానికి అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏ ఫ్యాన్సు... ఫ్యాన్స్ గీన్స్ లేరింక ఎవడైతే వత్తే కాళ్ళిరగొడతా... ఎవరికీ భయపడేదే లేదు... నేనీవూరొచ్చినప్పటి నుండీ ఆ రంగారావు గాడికి భయపడే పదిమందితో పడుకుంది... వాడే లేడు... ఇంకెవడికీ భయపడేదే లేదు’’ చాలా ధైర్యంగా చెప్పింది సుమతి. ‘‘ఆ... అలాగే అంటావ్... తరువాత వాడెవడో ఆశపడ్డాడు... వీడెవడో గోకాడు అని నువ్వు వెళ్ళి పంగచాపుతావ్... నీ రంగసాని వేషాలు నాకు తెలియవా?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘చెప్పారుగా... పైనొకడు దిగుతాడని... వాడినే గోకుతా లేకపోతే మీ పక్కకోచ్చే మీ అన్నగారిని గోకుతా...’’ అంది కన్నుగొడుతూ సుమతి. ‘‘గోకుతావ్... గోకుతావ్... పైనోచ్చే వాడనికి నీ ఫిగరు ఆనదు... నా పక్కనోచ్చేవాడికి నేనుండగా నువ్వు కనబడవు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పోనీ ఇద్దరినీ మీరే తీసుకోండి... అప్పడప్పుడూ నా మీద కూడా జాలిపడమనండి’’ అంది సుమతి. ‘‘అసలు నిన్ను... మాటకు మాట బాగా తయారయ్యావంటూ’’ కర్ర తీసుకుంది ఉమాదేవి. ‘‘అమ్మో... అమ్మగారు ఏదో సరదాగా... నాకెందుకుకో తొంగి తొంగి చూసే మగాళ్ళను, మడికట్టుకున్న మీ లాంటి ఆడాళ్ళను ఏడిపించడమంటే ఇష్టం’’ అంది సుమతి. ‘‘నువ్వు మగాడిగా పుట్టుంటే నీ చేతిలో ఎంతమంది బలైయ్యేవాళ్ళోనే’’ అంది ఉమాదేవి... ‘‘నేను మగాడిగా ఫుట్టుంటే ప్రపంచం మొత్తం వెతికైనా మిమ్మల్నే పెళ్ళి చేసుకునే వాడిని’’ అంది సుమతి. ‘‘ఎందుకు?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఈ వయస్సులోనే ఇట్టున్నరంటే... మరి ఆ వయస్సులో అంటూ ఉమాదేవి సళ్ళును పట్టుకుని పిసికింది’’ సుమతి. నిన్ను అంటూ కర్ర ఎత్తిన ఉమాదేవకి దొరక్కుండా డాబాపైకి పరిగెత్తింది సుమతి. సుమతి ఏడిపించడానికి ఉమాదేవిని అలా పట్టుకోవడం ఉమాదేవికి కొత్తేం కాదు, కానీ ఈ మద్య తనలో వస్తున్న మార్పుల ప్రభావం ఉమాదేవికి ఆ పట్టుతోనే ఏదో తడిదనం మొదలైంది మన పువ్వులో. సుమతి పైన పనులు అవీ చూసి అదేంటీ? ఇదేంటీ? అంటూ ఎక్వైరీలు చేసి వాళ్ళ కోసం టీ పెట్టుకొచ్చి మళ్ళీ ఉమాదేవి పక్కన కూర్చుని ‘‘అమ్మగారు ఏంటీ పైన గొడలు పగల గొట్టేస్తున్నారు, తలుపులు, కిటికీలు పీకేశారు... ఏవేవో కడుతున్నారు అవన్నీ ఎందుకు?’’ అడిగింది సుమతి. ‘‘అదా... పైన దిగబోయే అబ్బాయికి వాస్తవంగా మన ఇళ్ళు అనుకూలంగా ఉండదు... అందుకని ఆ అబ్బాయికి తగినట్టుగా మార్పులు, చేర్పులు చేస్తున్నారు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘మరి వాటన్నింటికీ మనమే డబ్బులు కట్టాలా?’’ అంది సుమతి. ‘‘లేదు అవన్నీ ఆ అబ్బాయే చూసుకుంటాడని వెంకట్రావ్ అన్నయ్య చెప్పాడు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘మరి వెళ్ళేప్పుడు అన్నీ తీసుకెళ్ళిపోతే మన ఇళ్ళు పాడవదు?’’ అడిగింది సుమతి. ‘‘వెంకట్రావ్ ఉన్నాడుగా... ఏమీ ఇబ్బంది ఉండదులే’’ అంది సుమతి. ‘‘ఇంతకీ ఉంటున్నందుకు అద్దెంతిస్తారు? మరి పనిలో చేరితే నాకింతిస్తారు?’’ అడిగింది సుమతి. ‘‘ఏమోనే... అవేమీ నేను అడగలేదు, నాకు ఎంతిచ్చినా పరవాలేదు... వాళ్ళు చేసిన సాయం ముందు వాళ్ళు ప్రీగా ఉన్నా నాకు ఇష్టమే, ఇక నీ సంగతంటావా! ఎంత కావాలేంటి?’’ అడిగింది ఉమాదేవి. ‘‘ఓ ఐదువేలు! ఎందుకంటే నేను ఇంతకు ముందు మీ ఇంట్లో, వేరే ఇంట్లో ఇద్దరి ఇళ్ళలో పనిచేసే దాన్ని ఇద్దరి మీదా నాకు అంతే వచ్చేది పైన ఖర్చులకు ఎవడోకడి దగ్గర ఒడుక్కునే దాన్ని అందుకని ఐదువేలైతే బాగుంటుంది’’ అంది సుమతి. ‘‘వాళ్ళు ఎంతిచ్చినా సరే నువ్వు ఏమీ అనకు... నీకు సరిపోకపోతే నేనే ఇస్తా’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అమ్మగారు... మీరు ఎన్ని త్యాగాలు చేస్తున్నారు? అద్దె వద్దంటున్నారు, వాళ్ళ పనికి కూడా మీరే జీతమిస్తానంటున్నారు? వాళ్ళకు నచ్చినట్టు ఇళ్ళు మార్చుకోమంటున్నారు? ఎంత మారిపోయారు? అక్కడితో ఆగంటి మళ్ళీ మిమ్మల్ని కూడా ఇచ్చేస్తే... పాత అమ్మగారి కోసం నేను ఎక్కడెతుక్కోను?’’ అంది సుమతి ఆటపట్టిస్తూ. ‘‘ఛంపుతా... దొంగముండ... పాడు మాటలు మాట్లాడావంటే... వాళ్ళు లేకపోతే నీ జీవితమే నాశనమైపోదునే వాళ్ళు చేసిన సాయానికి మనం ఏమిచ్చి రుణం తీర్చుకోగలం? అందుకే మనం చేయగలిగింది మనం చేస్తున్నాం’’ అంది సుమతి. ‘‘పోనీలేండమ్మగారు మీరు దేవుడు కరుణించి మీకు మంచి చేస్తున్నాడు పనిలో పనిగా మీకో తోడిచ్చి, అమ్మాయి గారికో నీడిస్తే మీ నీడలో నేను బ్రతికేస్తా’’ అంది సుమతి. ‘‘అమ్మాయికో నీడ ఓకే, నాకు తోడు నువ్వున్నావుగా చాలులే’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నేనుండి ఏం లాభం... అన్నీ ఇవ్వలేనుగా? పోనీ అదేదో అబ్బాయిల్ని అమ్మాయిలుగా, అమ్మాయిలను అబ్బాయిలుగా మార్చే ఆపరేషన్లు చేస్తారంట పోయి చేయించుకోనేదా?’’ అంది సుమతి. సుమతి మాటలకు బాగా నవ్వోచ్చి పక పకా నవ్వుతూ ‘‘తోడుండం అంటే ఒకరికొకరు సాయంగా ఉండడమే అంతే గానీ కాపురాలు చేయమని కాదు, నీ బుర్రలో ఈ పాడు ఆలోచనలు పోవా!’’ అంది సుమతి. ఆ రోజంతా సుమతి చిలిపి మాటలతో, పనులతో, నవ్వులతో చాలా సరదాగా గడిచిపోయింది... చాలా రోజుల తరువాత ఉమాదేవి మొహంలో చిరునవ్వు, సంతోషాలు వెళ్ళి విరిశాయి... దాని గురించే ఆలోచిస్తూ... తన జీవితం కొన్ని రోజుల్లోనే ఎన్ని మార్పలు!? అని ఆలోచిస్తూ నిద్రలోకి జారుకుంది ఉమాదేవి...
అర్ధరాత్రి ఉమాదేవి తలుపు చప్పుడు కావడంతో లేచి తలుపు తీసింది... ఎదురుగా ఉన్న వ్యక్తిని చూసి కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు ఉండిపోయింది.
అర్ధరాత్రి ఉమాదేవి తలుపు చప్పుడు కావడంతో లేచి తలుపు తీసింది... ఎదురుగా ఉన్న వ్యక్తిని చూసి కరెంటు షాక్ కొట్టినట్టు ఉండిపోయింది. ఎదురుగా వెంకటరావ్ ‘‘ఏంటి ఇంతసేపు, లేపల ఏం చేస్తున్నావ్?’’ అడుగుతూనే ఉమాదేవి పర్మిషన్ కోసం కూడా చూడకుండా లోపలకి వచ్చేశాడు. ‘‘ఏంటన్నయ్య ఈ టైంలో? ఏమైనా ఇబ్బందా?’’ అడిగింది ఉమాదేవి. ‘‘ఏం లేదు... నీతో పర్సనల్ గా మాట్లాడాలి... నేను కొంచెం ఇబ్బందిలో ఉన్నాను’’ అన్నాడు వెంకట్రావ్. ‘‘చెప్పండి’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఇక్కడ కాదు బెడ్రూమ్ లోకి పద గోడలకు కూడా చెవులుంటాయ్’’ అంటూ ఉమాదేవిని చేయి పట్టుకుని ఉమాదేవి బెడ్రూమ్ లోకి తీసుకుని వెళ్ళాడు. ఉమాదేవి అయిష్టంగానే తన వెంట వెళ్ళింది... వెంకట్రావ్ లోపలకి వెళ్ళాక తను మంచం మీద కూర్చుని ఏదో ఆలోచిస్తున్నాడు. ఉమాదేవి జరుగుతున్న పరిణాలమాలని అంచనా వేయలేక తలుపు పక్కనే గోడకానుకుని నుంచుంది, ఎంత సేపటికీ వెంకట్రావ్ మాట్లాడక పోయేసరికి... ‘‘చెప్పండన్నయ్యా... నాకేదో ఖంగారుగా ఉంది, ఏంజరిగింది?’’ కొంత ఖంగారు పడుతూనే అడిగింది ఉమాదేవి. ‘‘ఛ... ఎప్పుడు చూసినా, అన్నా... అన్నా... అంటావ్... నువ్వలా పిలవకు... నాకు ఇబ్బందిగా ఉంది, ఇంతకు ముందెన్నడూ నాకలా అనిపించలేదు... కానీ ఈ మద్య నువ్వలా పిలుస్తుంటే నాకు నచ్చడం లేదు’’ ఓఇంత చికాగుగానే చెప్పాడు వెంకట్రావ్. ఉమాదేవి మనస్సులో ఏదో అలజడి వెంకట్రావ్ మాటల్లో అంతరార్ధం తెలుసుకోలేనంత అమాయకురాలేం కాదు. ‘‘చూడమ్మా... నేను డొంకతిరుగుడుగా మాట్లాడను... నిన్ను మొన్న అలా చూసినప్పటి నుండి నాకు నిద్ర రావడం లేదు, నీ స్పర్శ, నీ వాసన నాకు పిచ్చెక్కెలా చేస్తున్నాయ్’’ అంటూ వెంకట్రావ్ చెబుతుండగానే ఉమాదేవి వేగంగా డోరు తీసుకుని వెళ్ళిపోదామని తలుపు తీస్తుండగా వెంకట్రావ్ మెరుపు వేగంతో తనను అడ్డగిస్తూ ఉమాదేవిని అదే డోర్ కు ఆనించి తనకు మరింత దగ్గరకు జరిగి తలుపు గడియపెట్టాడు. వాళ్ళిద్దరి శరీరాల మద్య పెద్ద గ్యాప్ లేదు అంత దగ్గరగా ఉండే సరికి ఉమాదేవికి వెంకట్రావ్ తాగున్నాడని వాసన తెలిసింది. ‘‘ఏంటండీ ఇది... తాగి వచ్చారా? అర్ధరాత్రి పూట ఓ ఒంటరి ఆడదాని ఇంటికి తాగి రావచ్చా? మంచి మర్యాద మర్చిపోయారా?’’ అంటూ దబాయించి తప్పించుకోవాలనుకుంది ఉమాదేవి. వెంకట్రావ్ మాత్రం మరింత దగ్గరకి జరుగుతూ వాళ్ళ మద్య గ్యాప్ ను కవర్ చేస్తూ ఉమాదేవిని అతుక్కుపోబోయాడు... వెంకట్రావ్ అలా ఉమాదేవికి దగ్గరవ్వడంతో ఉమాదేవి స్థనద్వయానికి వెంకట్రావ్ ఛాతీ తగలడంతో తన చేతులు అడ్డంపెట్టి మీద పడుతున్న వెంకట్రావును తోయడానికి ప్రయత్నించింది. వెంకట్రావ్ తన చేతుల అడ్డంకి తప్పిస్తూ ఉమాదేవి చేతులను తన చేతుల్లోకి తీసుకుని తన వేళ్ళలో తన వేళ్ళను పెనవేస్తూ గోడకానించి పట్టుకున్నాడు కదలకుండా చేస్తూ.... ‘‘అవును తాగే వచ్చాను... నిన్ను డైరెక్ట్ గా నాకు కావాల్సింది అడగటానికి ధ్యైర్యం కోసం తాగి వచ్చాను, నేను ఏం కోరుకుంటున్నానో నీకు తెలుసు... నీ ఎదలంత పెద్దమనస్సు చేసుకుని నా కోరిక మన్నించు... ప్లీజ్’’ అంటూ తన ఎదల వంక చూస్తూ మరోమారు తన శరీరంతో హత్తుకున్నాడు. ‘‘ప్లీజ్... అన్నయ్యా తప్పు... మీరు నా మంచి కోరుకున్నారనుకున్నాను కానీ ఏదో ఆపేక్షించి చేశారని తెలుసుకోలేక పోయాను, నన్ను వదలండి... ’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నేను నీమంచే కోరుకుంటోంది... నువ్వు మాత్రం ఎన్నాళ్ళు శరీర సుఖం లేకుండా ఒంటరి బ్రతుకు బతుకుతావ్?, కొద్దిసేపు ఇద్దరి వాంఛ తీర్చుకుందాం ఎలాగో నువ్వు నాకు రుణపడ్డానన్నావ్... ఈ రకంగా నీ రుణం తీర్చుకో... ప్లీజ్ అన్నాడు వెంకట్రావ్. ‘‘ఉమాదేవి... వద్దండీ నేనీతప్పు చేయలేను... మీకు వేరే ఏ విధంగానైనా సాయం చేస్తా కానీ ఈ తప్పు నేను చేయలేను’’ అంది ఉమాదేవి బ్రతిమాలుతున్నట్టు. ‘‘ఎందుకలా మాట్లాడతావ్? నేను సమయానికి రాకపోతే ఆ రంగారావుగాడు నిన్ను వదిలేవాడా...? తప్పక నువ్వే వాడి పక్కలో పడేదానికి వాడు నిన్నే కాకుండా నీ కూతురిని కూడా వదిలేవాడు కాదు, నువ్వు వాడితో చేయబోయిన తప్పును నాతో చెయ్యమంటున్నానే గానీ... గొంతెమ్మ కోర్కెలేమీ కోరడంలేదుగా!?’’ అంటూ ఉమాదేవి మెడమీద ముద్దు పెట్టాడు. తనలో ఆ స్పర్శ క్రియేట్ చేసిన తాపాన్ని కంట్రోల్ చేసుకుంటూ బలంగా తన చేతులు విడిపించుకుని వెంకట్రావ్ ను తోసేసి వెనక్కుతిరిగి తలుపు తీయబోయింది. వెనక్కు మంచం మీదకు పడబోయిన వెంకట్రావ్ ఉమాదేవి పైట గట్టిగా పట్టుకోవడంతో చీర కుచ్చీళ్ళ వరకూ ఊడి గిర్రున తిరిగి వచ్చి వెంకట్రావ్ పై పడింది ఉమాదేవి. అలా పడగానే ఉమాదేవిని తన బాహుబందాల్లో గట్టిగా బందించిన వెంకట్రావ్ ‘‘ఇంత దూరం వచ్చి వెనక్కు తిరిగే ప్రశక్తే లేదు... నా మాట విను... లేదంటే నేటితో నీకు నాకు ఏ సంబంధం ఉండదు... తరువాత జరిగే పరిణామాలకు నువ్వే బాధ్యురాలివి అవుతావు’’ అన్నాడు వెంకట్రావ్.
‘‘ఇప్పుడు మీరు చేస్తున్నదానికి... మొన్నటి దాకా ఆ రంగారావు చేస్తున్న దానికి తేడా ఏంటి? మా మంచి కోరే మీరే ఇలా ఇబ్బంది పెట్టోచ్చా? మీకు ఇది న్యాయమేనా?’’ అంది ఇంకా బ్రతిమాలుతూ ఉమాదేవి. ‘‘న్యాయాన్యాలు మాట్లాడితే... నా కోరిక తీర్చడం నీ బాధ్యత, నేను నీకు చేసిన సాయానికి నేను ఏమి అడిగినా ఇవ్వచ్చు, నేను ఓ విధంగా పాతలంలో పడబోతున్న నీ జీవితాన్ని కొత్త ద్వారాలు తెరిచాను’’ అంటూ మరింత గట్టిగా పట్టుకుని ఈసారి ఉమాదేవి పెదాలందుకున్నాడు. అప్పటిదాకా తప్పించుకునేందుకు గింజుకున్న ఉమాదేవి వెంకట్రావ్ మాటలకు ఏదో ఆలోచనలో పడో? తనలో పుడుతున్న కోరికతోనో? తన ప్రయత్నం ఫలించడం లేదనే నిస్ప్రుహతోనో ఒక నిమిషం పాటు తనలోని ప్రతిఘటన ఆపేసింది. అదే అదనుగా వెంకట్రావ్ ఉమాదేవిని కింద బోర్లించి తన మీద పడిపోయాడు తన చేతులతో తన చేతులు కదలకుండా పట్టుకున్నాడు. ఓ ఐదు నిమిషాల లిప్ లాక్ తరువాత ఉమాదేవి గట్టిగా గాలిపీల్చుకుంటూ ఆయాపడుతూ... ‘‘ప్లీజ్ అన్నయ్యా... ఇది చాలా తప్పు... ఈ తప్పు చేయమని నన్ను బలవంతం చేయకు’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నేను బలవంతం చేయాలను కుంటే నీకు మాట్లాడే అవకాశం కూడా ఇవ్వను... నువ్వే అర్ధం చేసుకో... నేను నిన్ను అడిగేది పడక సుఖాన్ని ఇవ్వమనేగా... దీని వల్ల నీకు వచ్చే నష్టమేమీ లేదు కానీ నాకు మాత్రం కోల్పోయిన మనశ్శాంతి దొరుకుతుంది’’ అన్నాడు వెంకట్రావ్. ‘‘ఇలా కదలకుండా పట్టుకుని మీదపడి చేసేది బలవంతం కాక మరేంటి?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘వదిలితే పారిపోతావ్ అని’’ అన్నాడు వెంకట్రావ్. ‘‘సరే పారిపోను... కానీ నాకు ఇబ్బందిగా ఉంది... వదలండి, కొంచెం ఊపిరి పీల్చుకుని ఆలోచించుకోనివ్వండి’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘సరే వదులుతా కానీ నువ్వు మంచం కూడా దిగకూడదు... ఇక్కడే నా పక్కనే ఉండి ఆలోచించుకో అలా అని మాటిస్తేనే వదులుతా’’ అన్నాడు. ఇంతసేపు బెట్టుచేస్తోందే కానీ తన మనస్సులో కూడా ఏదో మూల కోరిక రగిలి ఆలోచించేలా చేసింది అదీకాక వెంకట్రావ్ ముద్దుతో శరీరం కూడా అదుపుతప్పి శరీరంలో ఓ తీపి నొప్పి పుట్టి సళ్ళు గట్టిపడ్డాయి, కింద తడి మొదలైంది, ఇకతప్పదని ‘‘సరే మాటిస్తున్నాను వదలండి ప్లీజ్’’ అంది. వెంకట్రావ్ కొంచెం వదల గానే ఉమాదేవి లేవబోతోంటే మళ్ళీ వెంకట్రావ్ చెయ్యిపట్టుకుని గట్టిగా లాగి ‘‘అదుగో మాట తప్పుతున్నావ్?’’ అన్నాడు. ‘‘లేదు... బాత్రూమ్ కి వెళ్తున్నా బయటకు వెళ్ళను’’ అంది. ఎందుకో గురికుదిరిన వెంకట్రావ్ ఉమాదేవిని వదిలేశాడు. బాత్రూమ్లో దూరిన ఉమాదేవి తనలో పెల్ళుబిగుతున్న అగ్నిపర్వతాన్ని కొంచెం కంట్రోల్ చేసుకుని డోర్ తీయగానే ఎదురుగా వెంకట్రావ్ తను ఎక్కడ తలుపు దగ్గరకు వెళ్తుందోనని కాపాలా ఉండడం చూసి ఓ చిరునవ్వు నవ్వి... ‘‘మాటిచ్చానుగా... నమ్మరా?’’ అంటూ వెళ్ళి మంచం పైకెక్కి గోడకానుకుని కూర్చుంది. ‘‘సరే ఇప్పడు చెప్పు నీకు ఉన్న అభ్యంతరం ఏంటి?’’ అన్నాడు వెంకట్రావ్ ఇప్పటిదాకా తను ఆలోచించుకోనే వచ్చిందని నిర్ధారించుకుని. ‘‘అది కాదండీ... భర్త పోయి ఇన్నేళ్ళయినా ఆయనకు అన్యాయం చేయాలనే ఆలోచనే నాకు రాలేదు, మీరు ఇప్పడు నన్ను ఇబ్బంది పెట్టి నా వ్రతభంగం చేస్తున్నారు, అదీగాక ఒకసారి ఆ గీత దాటితే మన మద్య ఉన్న ఈ బంధం తిరిగి తీసురాలేని పర్వావసానాలు శృష్టిస్తుంది, ఈ అక్రమ సంబంధం ఎక్కడైనా బయటపడితే... హవ్వ ఇంకేమైనా ఉందా?... ఇది నా ఒక్కదాని జీవితమే కాదు నా కూతురి జీవితం కూడా ముడివడి ఉంది’’ అంటూ తన అనుమనాలన్నీ చెబుతూ వెంకట్రావును కూడా ఆలోచనలో పడేయాలనుకుంది. తనలో కోరిక ఆ మాటలకు లొంగే పరిస్థితి ఏప్పుడో దాటేశాడు వెంకట్రావ్. ‘‘నీ భర్తకు అన్యాయం చేస్తున్నావని ఎందుకు ఆలోచిస్తున్నావ్? వాడు మన మధ్య లేడు ఒకవేళ ఉండుంటే వాడు నీకు ఈ ఒంటిరి తనం ఇచ్చేవాడు కాదు, వాడు ఎప్పుడూ నీ మంచే కోరుకున్నాడు... నువ్వు ఇన్నాళ్ళు ఒంటరి జీవితం గడపడం నీ భర్తకు మాత్రం ఇష్టముంటుందను కున్నావా? వాడు నీతో మాట్లాడగలిగితే వాడు పోయిన కొన్నాళ్ళకే నిన్ను మరో పెళ్ళి చేసుకోమని బలవంతం చేసేవాడు. అయినా నేను ఉంచుకుంటాననో, మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకోమనో అనడం లేదుగా... కేవలం ఈ రాత్రికి ఇద్దరం తృప్తి పడదాం, తరువాత ఎవరి దారి వాల్ళదే నీకు కావాలి అనిపించినప్పడు మాత్రమే మళ్ళీ కలుద్దాం. ఇది ఎవరికీ తెలియాల్సింది కాదు, తెలిసేదీ కాదు... కాబట్టి నీ జీవితంలో ఎలాంటి పెనుమార్పులు జరగవు’’ అంటూ తన అనుమానాలన్నీ నివృత్తి చేసే ప్రయత్నం చేశాడు. ‘‘ఒక సారి గీటు దాటాక మన ప్రవర్తనలోనే మార్పు వచ్చేస్తుంది అది మిగిలిన వాళ్ళు తెలుసుకోడానికి పెద్ద సమయం పట్టదు ముఖ్యంగా నా కూతురికి... నేను సమాధానం చెప్పుకునే రోజుస్తే? అమ్మో!’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నేను నీకు మాటిస్తున్నాను... నా వల్ల అలాంటి సమస్య రాదు... కావాలంటే ఈ గది దాటాక నువ్వు నన్ను అన్నయ్యా అనే పిలు... కేవలం ఈ గదిలో... అదీ ఈ పడక మీద ఉన్నప్పుడు మాత్రం పిలవకు’’ అన్నాడు. ఓ చిరునవ్వు నవ్విన ఉమాదేవి ‘‘పిలిస్తే ఏమౌతుంది?’’ అంది. ‘‘అప్పుడది ఇన్సెస్ట్ అవుతుంది అది నచ్చేవాళ్ళకు బాగుంటుంది కానీ నచ్చని నాలాంటి వాళ్ళకు మూడ్ పాడవ్వుద్ది’’ అన్నాడు. ఉమాదేవి ఏమీ మాట్లాడకుండా సైలెంట్ గా ఉండేసరికి మౌనం అర్ధాంగీకం అనుకున్నాడో ఏమో... ఉమాదేవి కాళ్ళు పట్టుకుని కిందకు లాగి మళ్ళీ తన మీద పడ్డాడు.
ఈసారి ఉమాదేవిలో పెద్దగా ప్రతిఘటన లేదు ఓ చిరునవ్వు తప్ప దాంతో వెంకట్రావ్ ఈసారి డైరెక్ట్ గా జాకెట్టుపైనే ఉమాదేవి స్థనద్వయాన్ని చేజిక్కింకు కున్నాడు. ఏంతైనా ఉమాదేవి మనస్సులో కూడా కోరిక ఉండడంతో తనలో కూడా తప్పేంటనిపించిందో...! లేక వెంకట్రావ్ మాటలకు కన్విన్స్ అయ్యిందో...! సహకరిస్తున్నట్టు వెంకట్రావును గట్టిగా హత్తుకుంది. ఆ స్పందనకోసమే ఎదురు చూస్తున్న వెంకట్రావ్ ఉమాదేవి మొహమంతా ముద్దులుపెడుతూ తన మెడ వంపుల నుండి తన స్థనద్వయం మీదుగా ముద్దుల వర్షం కురిపిస్తూ తన బొడ్డును చేరి గట్టిగా నోటితో పీల్చి వదిలాడు... ఒక్కసారి తనలోని తాపం కట్టతెంచుకోవడం... చాలా ఏళ్ళ తరువాత అలాంటి అనుభూతి ఎదురవ్వడంతో... ఉమాదేవి ఒక్కసారిగా ముడుచుకు పోయింది, తనలోని కోరికను పంటి చాటునే నొక్కిపెడుతూ. ఏమైందో అర్ధం కాని వెంకట్రవ్ ‘‘మళ్ళీ ఇప్పడేంటీ?’’ అన్నాడు. తనలో పుడుతున్న కోరికను బయటకు చెప్పలేని ఉమాదేవి ‘‘ఎందుకో వద్దనిపిస్తోంది’’ అంది. ‘‘నువ్వు నోటితో అబద్దం చెప్పగలవు గానీ, నీ శరీరం నిజం చెబుతోంది... నాకు నీ పూరసాల గుభాళింపు నీ పోట్టదాకా వస్తుంటే... నా స్పర్శ నీ శరీరంలో తీసుకొస్తున్న వణుకు... నీ కోరిక ఎక్కడ బయటపడుతుందోనని నువ్వు పంటి చాటున చాలా నెమ్మదిగా వదులుతున్న నీ ఊపిరి ఇవేమీ అబద్దం చెప్పడంలేదు’’ అంటూ ఉమాదేవి వీపుమీదకు తన చేతులు పోనిచ్చి జాకెట్టు హుక్కలు విప్పుతూ దీర్ఘాలు తీస్తూ ఉమాదేవి శరీరంలోంచి చెమటలతో కలిసి వస్తున్న సువాసనలు పీలుస్తూ చాలా ఆత్రంగా చెప్పాడు. వెంకట్రావ్ మాటల్లో అతని కోరికను పసిగట్టిన ఉమాదేవి వెంకట్రావ్ జుట్టులోకి తన చేతులు పోనిచ్చి దగ్గరకు తీసుకుంటూ ‘‘మీకెందుకు నా మీద అంత కోరిక పుట్టింది’’ అంటూ అడిగింది. ‘‘నీ లాంటి అప్సరస అందాలను అంత దగ్గరగా చూసిన ఏ మగాడికైనా పట్టుకోవాలని పించకుండా ఉంటుందా... అలాంటిది నువ్వు నాకు అంత దగ్గరగా ఉన్నా ఎంత కష్టపడి కంట్రోల్ చేసుకున్నానో తెలుసా? ఆ కోరికంతా ఇప్పడు కట్టలు తెంచుకుంది’’ అంటూ ఉమాదేవి జాకెట్, బ్రాలను పూర్తిగా తొలగించి తన స్థనాలను ఒకదాన్ని చేతిలో పట్టుకుని, మరోదాని తన నోటిలో దూర్చుకుంటూ తన కోరికను మరింత తెలియజేశాడు వెంకట్రావ్. మొదటిసారి పురుషుడి స్పర్శతాకిన కన్నెపిల్ల శరీరంలా ఉమాదేవి శరీరం అతని స్పర్శకు ఒక్కసారి జలదరించి ఉమాదేవి ‘‘ఊ... ఆ...’’ అంటూ తనలోని కోరికను కూడా తెలియజేసింది. వారి మద్య మాటల యుద్ధం సద్దుమనిగి శరీరాల యుద్ధం మొదలైపోయింది. రెండు రోజుల నుండి తను మానసికంగా ఊహించుకున్న వన్సీ ఉమాదేవిపై ప్రయోగించడం మొదలు పెట్టిన వెంకట్రావ్ ఉమాదేవిని అంగాగం నలిపేస్తూ... ముద్దుల వర్షం కురిపిస్తూ... తన ఒంటిమీద, ఉమాదేవి ఒంటిమీదా నూలుపోగు లేకుండా చేసి ఉమాదేవి కాళ్ళు విడదీసి తన కోరికను బలంగా మార్చి మదనమందిరంలోకి దూసుకుపోయాడు. ఉమాదేవి పరిస్థితులు మర్చిపోయి వెంకట్రావ్ దాడికి ఎదురొత్తులు ఒత్తుతూ గట్టి.. గట్టిగా మూలుగుతోంది... ‘‘అమ్మా... అమ్మా...! అంటూ శ్రీదేవి తలుపులు బాదుతున్న శబ్ధం వినబడడంతో ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడిని ఉమాదేవి లేచి చుట్టూ చూసుకుని మరోమారు ఉలిక్కిపడింది. వెంకట్రావ్ మాయమైయ్యాడు షాకైన ఉమాదేవి తలుపు వంక చూసింది... తలుపులు గడియపెట్టే ఉన్నాయి... ఏంజరిగిందో అర్ధం కావడానికి ఉమాదేవకి ఒక నిమిషం టైం పట్టింది... ఇదంతా కలా....!?. శ్రీదేవి కేకలు, తలుపు బాదడం మరింత ఎక్కవయ్యే సరికి లేచి తలుపుతీసింది. ఎదురుగా ఉన్న శ్రీదేవి ఖంగారుగా ‘‘ఏమైందమ్మా...? అందుకలా మూలుగుతున్నావ్...?, ఒంట్లో బాలేదా...?’’ అంటూ లోపలకి తోంగి ఎవరైనా ఉన్నారేమో అని గదంతా చూసింది. ఉమాదేవి కల షాక్ నుండి పూర్తిగా తేరుకోలేదు... తన గుండె ఇంకా వేగంగా కొట్టుకోంటోంది... ఒకింత తేరుకున్న ఉమాదేవి... ‘‘ఏంలేదే... ఏదో పీడకల... ఆ రంగారావుగాడు మనింట్లో చొరబడి మనల్సి ఛంపబోయినట్టు కలొచ్చింది’’ అంటూ తనకు పట్టిన చెమటలు చీర చెంగుతో తుడుచుకుండా... వెళ్ళి మంచంపై కూర్చుంది. శ్రీదేవి ఉమాదేవి మాటలు వింటూనే... మరోమారు గదంతా మూలమూలలా తన కళ్ళతోనే వెతికేస్తోంది... ‘‘ఏంటే అలా చూస్తున్నావ్?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఆ... ఏంలేదు... నిజంగానే ఎవరైనా వచ్చారేమో అని’’ అంటూ భయం, అనుమానం కలగలసిన గొంతుతో అడిగింది. ‘‘చెప్పాను కదే కల అని... నువ్వు గట్టి, గట్టిగా తలుపు కొట్టేసరికి ఈ లోకంలోకి వచ్చా... ఏంటో కల నిజంగానే జరుగుతున్నట్టు అనిపించింది... ఇప్పటికీ ఇంకా నాకు కంగారు తగ్గలేదు... చూడు నా గుండె ఎంత వేగంగా కొట్టుకుంటోందో...? చెమటలు కూడా పట్టేశాయి’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘అవునా? మరి నువ్వు వాళ్ళ గొడవ తీరిపోయింది!? వాళ్ళు మళ్ళీ మనజోలికి రారు అన్నావ్?’’ అనుమానం, భయం వ్యక్త పరుస్తూ అడిగింది శ్రీదేవి. ‘‘నిజమేనే... వాళ్ళ గొడవ తీరిపోయింది... మావయ్య ఉన్నారుగా ఆయన వాళ్ళను ఛావగొట్టించి నా కాళ్ళు పట్టుకునేలా చేశారు... వాళ్ళతో మనకు ఎలాంటి ఇబ్బంది రాదు’’ అని చాలా కాన్షిడెంటానే చెప్పింది ఉమాదేవి. ‘‘నిజంగానేనా అమ్మా... మళ్ళీ పగతో మన మీదకు రారుగా...!’’ భయం... భయంగా అడిగింది శ్రీదేవి. కూతురి భయాన్ని అర్ధం చేసుకున్న ఉమాదేవి... ‘‘కచ్చితంగా రారు... అందుకే కదా మనం పైన గది అద్దెకస్తోంది భవష్యత్తులో అలాంటి పరిస్థితులు మళ్ళీ మనకు రాకూడదని’’ అంతే నిర్ధయంగా హామీ ఇచ్చంది ఉమాదేవి. ‘‘అవునా...? అందుకే మావయ్యకు అద్దెకిచ్చామా? అయితే మావయ్య ఇక్కడే మనతోనే ఉంటాడా...? మావయ్య వాళ్ళ ఫ్యామిలీ కూడా వస్తారా?’’ విషయాలు తెలీని శ్రీదేవి అడిగింది. ‘‘ఓ చిరునవ్వు నవ్వి ఉమాదేవి... లేదు మావయ్యకు తెలిసిన వాళ్ళకు అద్దెకిస్తున్నాం... ఆ అబ్బాయి చాలా పలుకుబడి ఉన్న వ్యక్తి... ఆయన వళ్ళే మన ప్రాబ్లంమ్ సాల్వ్ అయ్యింది, ఆయన కోన్నాళ్ళు మనింటిపైన అద్దెకుండడంతో మన ఇంటివైపు తలెత్తి కూడా ఎవరు చూడరు’’ అంటూ కూతురికి ధైర్యం చెప్పింది ఉమాదేవి. ‘‘అవునా...! ఇంతకీ ఎవరా అబ్బాయ్? అబ్బాయ్ అంటున్నావంటే నీకన్నా చిన్నవాడా...? పెళ్ళైందా? ఫ్యామిలీ కూడా వస్తారా? వాళ్ళకి పిల్లలున్నారా?’’ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించింది శ్రీదేవి. ‘‘పైన పనులు కూడా పూర్తికావచ్చాయ్ రేపో మాపో వస్తాడు... చూస్తావుగా అర్ధరాత్రి నన్ను ప్రశ్నలతో ఛంపకు... వెళ్ళి పడుకో... నేను ఒక కాఫీ పెట్టుకుని తాగి పడుకుంటా’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘పద నాకు కూడా ఓ కాఫీ ఇవ్వు ఇద్దరం తాగి పడుకుందా’’ అంటూ తల్లి వెనకాలే చికెన్లోకి చేరింది.
తన ప్రశ్నల పరంపర కోనసాగిస్తూ... ‘‘అవున్నమ్మా? ఇంతకీ ఆ అబ్బాయి ఫ్యామిలీ గురించ చెప్పలేదు? పెళ్ళైందా...? ఎంత మంది ఉంటారు?’’ అంటూ శ్రీదేవి. ‘‘ఏంటో నీగోల... ఆ అబ్బాయి కి పెళ్ళవ్వలేదు, ఒక్కడే ఉంటాడు... అదికూడా కొన్ని నెలలే ఉంటాడు... తరువాత వెళ్ళిపోతాడు... అయినా ఆ అబ్బాయికి పెళ్ళైతే నీకేందుకు? కాకపోతే నీకెందుకు?’’ నీ హద్దుల్లో నువ్వుండూ అంటూ ఒకింత గదుముతునే చెప్పింది ఉమాదేవి. ‘‘అది కాదమ్మా, ఆ అబ్బాయ్ ఎవరైతే నాకెందుకు! ఎవరైనా ఫ్యామిలీ వస్తే నాకు ఆడుకోడానికి ఫ్రెండ్స్ దొరకుతారు కదా అని’’ అంటూ కాళ్ళూపుకుంటూ కిచెన్ గట్టుపై కూర్చుంది. ‘‘ఏమ్మా... ఉన్న ప్రెండ్స్ సరిపోరా... ఇప్పటికే ఇంటి పట్టున ఉండడంలేదు... మళ్ళీ కొత్త ఫ్రెండ్స్ అవసరమైయ్యారా?’’ అంటూ కొంటెగా ఓ చిన్న మొట్టికాయ మొట్టింది ఉమాదేవి. ‘‘నువ్వేగా ఇంటి పట్టున ఉండడంలేదంటున్నావ్? అందుకే ఇంట్లోనే ప్రెండ్స్ దొరికితే... ఇంట్లోనే ఉంటాగా.?’’ అంది చిరునవ్వు నవ్వి శ్రీదేవి. ‘‘ఏడిచావ్... నువ్వు తిరిగినట్టు నీ ప్రెండ్స్ ఎవరైనా తిరుగుతారే...? నేను గారాబం చేసి చెడగొడుతున్నాను నిన్ను, మళ్లీ నీకు నీ సుమతక్క సపోర్ట్! ‘పోనీలేండమ్మగారు మనమెలాగూ స్వేచ్ఛగా ఉండలేకపోయామంటూ’ అసలు వయసొచ్చిన ఆడపిల్లలు అలా పరాయి వాళ్ళ ఇళ్ళకు వెళ్ళి గంటలు... గంటలు ఉండొచ్చా...? అంటూ కాఫీ కప్పందించి మందలిచింది ఉమాదేవి. ‘‘సరేలే రేపటి నుండి వెళ్ళను, ఎలాగో పైకి ఎవరో వస్తున్నారన్నావ్ గా వాళ్ళతోనే ఫ్రెండ్స్ చేస్తా...’’ అంది శ్రీదేవి కొంటెగా. ‘‘ఓసినీ... కాళ్ళు విరగ్గొడతా... ముదర మాటలు మాట్లాడావంటే... నువ్వసలు పైకి వెళ్ళడానికి, ఆ అబ్బాయితో మాట్లాడానికి వీళ్ళేదు... ముందే చెబుతున్నా’’ ఈ సారి కొంత కోపం ప్రదర్శిస్తూనే చెప్పంది. ‘‘ఏ ఎందుకు? ఆ అబ్బాయి మంచివాడు కాదా?’’ అనుమానంగా అడిగింది శ్రీదేవి. ‘‘ఛ... ముక్కు మొహం తెలీని మనకి అంత సాయం చేసినోడు మంచోడు కాకుండా ఎందుకుటాడు...? కాకపోతే నీ అల్లరితో ఆ అబ్బాయి విసిగించావనుకో వెళ్ళిపోతాడు... తరువాత మావయ్యకు కోపం వస్తుంది... ఇన్నాళ్ళు మనకు నా అనేవాళ్ళు లేకుండా గడిపేశాం ఇన్నాళ్ళకు మనల్ని పలకరించే మావయ్య వచ్చాడు.... అది కోల్పోడం నాకు ఇష్టం లేదు.’’ అంటూ సర్ధి చెప్పే ప్రయత్నం చేసింది ఉమాదేవి. ‘‘సరే అమ్మా నేను చాలా మర్యాదగా ఉంటా... సరేనా, నన్ను నమ్ము’’ అంటూ తల్లికి మాటిచ్చి తిరిగి వెళ్తూ మరోసారి తల్లి గదిలో ఎవరైనా ఉన్నరేమో అని వెతికి మరీ తన గదిలోకి దూరి తలుపుసుకుంది. ఓరకంట శ్రీదేవి చర్యలను చూసిన ఉమాదేవి ‘‘ఏమైంది దీనికి అన్ని సార్లు గదిలో వెతుకుతోంది?’’ అనుకుంటుండగానే వచ్చిన ఆలోచనకు ఒళ్ళంతా జలదరించింది ఉమాదేవికి. ‘‘అంటే నేను కలలో జరిగిని దానికి గట్టి, గట్టిగా మూలిగే సరికి గదిలో ఎవరితోనో ఉన్నాననుకుందా? ఆ ఆలోచనకే మళ్ళీ చెమటలు పట్టేశాయి ఉమాదేవికి మళ్ళీ తనలో తనే సర్ధి చెప్పుకుంటూ.... ‘‘ఛ... అదింకా చిన్నపిల్ల... కామంతో వచ్చే మూలుగులకూ... మామూలు మూలుగులకు దానికి తేడా తెలిసే అవకాశం లేదు అనుకుంది కానీ అన్ని సార్లు శ్రీదేవి గదంతా తడిమి చూడడం గుర్తొచ్చి... ఇది కల కాబట్టి సరిపోయింది... ఒక వేళ ఇదే నిజమై తన కూతురు తనను రెడ్ హ్యాండెడ్ గా పట్టేసుకుంటే ఇంకేమైనా ఉందా... తన కూతురికి మోహం చూపించలేక సూసైడ్ చేసుకోవడం తప్ప మరోదారి ఉండేది కాదు.’’ ఇలా తనలో తనే ఆలోచించుకుంటూ వెనక్కు పడుకున్న తన తలకు ఏదో గట్టిగా తగలడంతో ఏంటా అని తీసి చూసుకుని ‘‘ఓ నవ్వు నవ్వి... ఎంత పనిచేశావే దొంగముండ... నీ వల్లే ఈ గందరగోళం’’ అంటూ తన చేతిలోని డిల్డోని ముద్దాడి దానిని తీసి మళ్ళీ బీరువాలో తన సీక్రెట్ ప్లేస్ లోనే దాచేసింది ఉమాదేవి. అమ్మో ఏమైనా జాగ్రత్తగా ఉండాలి... నా కూతురు నేనకున్న దానికి కన్నా ముదురే, నా ఆలోచనలు కంట్రోల్ లో పెట్టుకోవాలి, వెంకట్రావ్ కు కూడా దూరంగా ఉండాలి దానిక కంట్లో పడితే లేని ఛాలా ఛండాలంగా ఉంటుంది అనుకుని గట్టి నిశ్ఛయించుకుని మరీ పడుకుంది. పక్కన గదిలో శ్రీదేవి ఆలోచనలు వేరేలా ఉన్నాయి... ఉమాదేవి ఊహించినట్టు కాకుండా... శ్రీదేవి ఆలోచనలు పైన దినబోయే అబ్బాయి గురించి ఊహల్లో పడ్డాయి... అనుకోకుండా ఉమాదేవి గర్జించింది కానీ ఆ గర్జన శ్రీదేవిలో అనవసరమైన క్యూరియాసిటీ క్రియేట్ చేసింది. తనకు వచ్చిన సినిమా హీరోలను ఊహించుకుంటూ పైన దిగినట్టు వాళ్ళతో తను ప్రేమలో పడినట్టు ఊహించుకుంటూ పొంగిపోతూ తలగడను కౌగిలిలో నలిపేస్తూ తనకూడా నిద్రలోకి జారుకుంది.
