Update 22
22
కిందికి రిసెప్షన్ వద్దకెళ్ళి పెళ్ళి కొచ్చిన వారిలో తనకు తెలిసిన వారున్నారేమో కలిసి మాట్లాడుదాము అని, గదికి లాక్ చేసి, లిప్టు వద్దకొచ్చాడు...
లిప్టు 4వ ఫ్లోరులో ఉన్నట్లుంది..బటన్ నొక్కాడు...
లిప్టు వచ్చి డోరు తెరచు కున్నాక చూస్తే, అందులో వున్న ఐదుగురూ ఆడోళ్ళే..ముఖాలు చూస్తే తన చూపులు తప్పుగా తలుచు కోవచ్చని వారి dresses శరీరాలు కేసి చూశాడు...
అందరు నడి వయస్సు ఆడోళ్ళు..వాళ్ళ అలంకరణ చూస్తే పెళ్లి కొచ్చిన వారే, కాకపొతే ఆడపెళ్ళి వారో మగ పెళ్ళి వారో తెలియటం లేదు...
వాళ్ళ మధ్య తాను గోపికల మధ్య గోపాలుడి లా వుండాల్సి వస్తుంది, లోపలి వెళ్ళాలా వద్ద అని సంశయ పడుతూంటే అందులో ఒకామె “నీవా.. నువ్వూ పెళ్ళికొ చ్చావా..?” అని అనటం చెవినపడుతూ ఎవరై వుంటారబ్బా అని తలెత్తి ఆమె వంక చూశాడు...
ఆవిడ తన చెల్లెలు అంజలి అత్త గారు దుర్గమ్మత్త అని తెలుస్తూనే రాజు కూడా ఆశ్చర్యపోతూ ‘పోనీ తనకు తెలిసిన ఆవిడ ఈవిడ వుందిలే అనుకుంటూ లిఫ్ట్లోకి అడు గు పెట్టాడు...
ఆశ్చర్యం గా “ హో అత్తా మీరేమిటి ఇలా?” అని అడిగాడు మిగతా ఆడంగులు తననే చూస్తున్నది పట్టించు కోకుండా...
లిప్టు గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ చేరటం తో అందరూ బయటకి లాబీ లోకి ఆడుగెడుతూంటే దుర్గ తన పక్కని ఆవిడ తో “నా కోడలు అన్నయ్యా..మాట్లాడి వస్తా మీరెళ్ళండి..” అని వారందరి నుంచి వేరవుతూ “హ్మ్మ్..అది నేనే నిన్ను అడుగుదాము అనుకుంటున్నానయ్యా..” అంది ఆశా కిరణాలు స్పార్క్ అవటం కంట్రోల్ చేసుకుంటూ...
అప్పటి వరకు ఎడారిలో దప్పి తీరని మనిషి లా కొట్టు మిట్టాడుతున్న ఆమె మనస్సు ఆమె రాజుని అక్కడ చూడగానే హాయి గా అన్పించింది...
పెళ్ళికొడుకు తరుపున వచ్చింది దుర్గ..తాను భర్త వదిలి పోయాక నానా కష్టాలు పడే సమయంలో తమకి లంకంత ఇల్లు చేతి నిండుగా జీతం ఇచ్చిన ఆ విదేశీ జంట పుత్రుడి పెళ్లి ఇది..వారి ఆహ్వానం మీద మొగుడు తను రానూ అన్నా తానే వచ్చింది వంటరిగా...
అమెకు మరిద్దరి తో పాటు హోటల్ లో బుక్ చేసి ఇచ్చారు మగ పెళ్లి వారి తరుఫున అని...
దుర్గ తో పాటు వున్న వారెవ్వరు ఆమె కు అంతకు ముందు తెలిసిన వారు కాకపోవటం తో ఇప్పుడు ఇలా పరిచయం చేసుకున్నా ఆమెకి గలగలా మాట్లాటేసుకుంటున్నా మనస్సు మూగదానిలా, బోనులో చిక్కుకు న్నఎలుకలా అల్లాడుతున్నది...
మొగుడుతో అయిన disappointment ఆమె మనస్సుని వేధిస్తూ వుండగా కోడలి అన్న రాజు కనపడటం ఆమెకు పెద్ద రిలీఫ్ గా తోస్తోంది..పోయిన ప్రాణం లేచొచ్చి నట్లయ్యిమ్ది...
అందుకే రాజుతో తన పడుతున్న ఇబ్బంది చెప్పి “నిన్ను చూసాకా మనస్సు కుదట పడింది..మాట్లాడటా నికి ఒక మనిషివి దొరికావు..వచ్చినప్పటి నుంచి మనస్సు విప్పి మాట్లాడేందుకు మనిషి లేక గట్టున పడిన చేపలా గిలగిల లాడుతున్నాను..నిన్ను చూసాకా ప్రాణాని కి తెరిపోచ్చింది..మావాడిని చూసినంత హాయి గా వుంది మనస్సుకి..నీతో కాలక్షేపం చెయ్యొచ్చు..” అంది దుర్గ గలగలా...
ఆడోళ్ళు 5 నిమిషాలు మాట్లాడకుండా ఉండటం గగనం..అలాంటిది చాలా సేపుగా వంటరి తనం అనుభవి స్తున్నానని ఆమె అంటూంటే అత్త మీద అతడికి జాలేసిం ది...
ఆమె ఎంతైనా అంజలి కు స్వయానా అత్త..తనతో ఎక్కువ పరిచయం లేకపోయినా చెల్లెలి కాపురం వాళ్ళ అత్తా కోడళ్ళ ఈక్వేషన్ బాగుండాలంటే ఈమెను మెప్పించాలి అనుకున్నాడు రాజు...
అప్రయత్నంగానే జేబు లో వున్న సెంట్ బాటిల్ తడుముకున్నాడు...
ఆ క్షణంలో పెద్దమ్మ హెచ్చరికలను మర్చే పోతూ “మీకు అంతగా కంపెనీ లేదు, వంటిగా వుండేందుకు ఇబ్బంది అనుకుంటే, మీకు కభ్యంతరం లేకుంటే, నా గది కొచ్చేయ్యండి..అంతా పెద్ద సూట్ లో నేనేలాగు ఒంటరిగున్నాను..” అన్నాడు వెనుక ముందు ఆలోచించకుండా...
“నిజమా? నీ ఫ్రెండ్సు ఎవరైనా వస్తారేమా ఆనక..నీకిబ్బందేమో తరువాత..?!” అందామె కళ్ళలో మెరుపుల ని దాచుకుంటూ...
“అలా వచ్చేందుకు ఎవ్వరూ లేరు లేండి..” అని బొంకేసి “అయినా మీ కన్నా వారేమీ ఎక్కువ కారు..పదండి ముందు మీ లగేజి ఎక్కడుంది?" అంటు లిప్టు వైపు అడుగులేసాడు..5 నిమిషాల్లో దుర్గమ్మ తన లగేజితో సహా రాజూ సూటులోకి మారి పోయింది...
విశాలంగా వున్న సూట్ రెండు భాగాలుగా, తగినంత ఫర్నిషరుతో వాతావరణం చూసి హాయిగా ఊపిరి పీల్చుకుంది దుర్గ..తేలిక పడుతున్న మనస్సుతో శరీరాన్ని ఫ్రెష్ చేసుకోవాలని బాతురూములో దూరింది...
రాజు బాల్కనీ లోకి వెళ్ళి రిసెప్షను కు ఫోను కొట్టాడు..రాణీ నే ఫోనెత్తింది...
“హయ్ రాణీ..” అన్నాడు గొంతు లో ప్రేమను వోలకపోస్తూ...
అతడి గొంతు వినగానే గోపాలుని మురళీ గాన మిన్న గోపికయ్యింది రాధారాణీ..వొళ్లంతా ఒకటే పులకింత...
“హాయ్ రాజా..నీకేవిధంగా సహాయ పడగలను..ఏమి కావాలి?” అంది తను కూడా గొంతులో తియ్యదనా న్ని మత్తును నింపుకుని, మాటల్లో అతడిపై తనకున్న మరులు తెలిసేలా మత్తెక్కిన ఆడు కోయిల్లా మాట్లాడుతూ...
ఆమె మత్తెక్కించే స్వరం వినగానే, రాజు దేహంలో కూడా ఒక రకమైన ఉత్తేజం ఉద్రేకం కలిగాయి...
‘మా ఇద్దరి కెమిస్ట్రీ బాగా కుదిరేటట్లుంది.. ఫంక్షన్ అయ్యాక రాధతో ఒక వారం పాటు ఎక్కడికైనా చెక్కేయ్యా లి..’ అనుకున్నాడుమనస్సులో క్రేజీ గా, జేబులోని సెంట్ బాటిల్ మీద విశ్వాసం మరింత పెరుగుతూంటే ఒక చేత తడుముకుంటూ...
“రాణీ డార్లింగ్..నీవు నాకు ‘ఆ’ విధంగా సహాయ పడగలవు..చేస్తావా ఆ సహాయం? తీరుస్తావా నా మురి పెం? “ అన్నాడు చిన్నగా మత్తుగా నవ్వుతూ...
అతడేమంటున్నాడో రాణీ కు అర్థమయ్యింది..కానీ అతడు అంత త్వరగా డైరెక్టుగా అడిగేసరికి ఆశ్చర్యపడిం ది..’ఏమో అనుకున్నాను..గురుడు ఫాస్టే..చనువిస్తే చంక నెక్కటమే కాదు..మంచం కూడా ఎక్కించే లాగు న్నాడు..నాటి బోయ్..’ అని మనస్సులో అనుకొని “ఏయ్ ఏమిటా దైర్యం..మన పరిచయమై పది నిమిషాలైన కాలేదు..అలా డైరెక్టు గా అడిగేస్తావా..? నాగురించి ఏమనుకున్నావు?” బెట్టుగా అన్నది...
“కాని డియర్, నాకు మన బంధం ఈ నాటిది కాదనిపిస్తుంది..ఎన్నో జన్మలుగా ఏళ్లు గా కొనసాగుతున్న ప్రేమ బంధ మన్పిస్తుంది..మల్లె పూలంటి మరులు కొల్పే నీ నవ్వు, గుండెలను బాణాల్లా తాకే నీ వలపు చూపులు, మతైక్కించే నీ వలపు మాటలు నన్ను నీ దాసుణ్ణి చేసాయి..నా మనస్సు అప్పుడే అక్కడ వది లేసి వచ్చా..కావల్సితే చూడు అక్కడే నీ బ్లౌస్ లో తారాడుతూనే వుంటుంది..” అని రాజు ఆశు కవిత్వం మాటలు వదులుతూంటే రాణీ గట్టిగా పక పక మని నవ్వింది రిసెప్షన్ వద్ద ఎవ్వరు లేరన్న ధైర్యంతో...
ఆమె నవ్వు రాజు మనస్సుని మరింత కెలుకుతూ గుండె ల్లో గిలి పుట్టించింది..నవ్వు వినటానికి హాయిగా వుండి వింటూనే వుండిపోయాడు మాట్లాడకుండా...
“ఇలాంటి మాటలాడే మా ఆడోళ్ళను బుట్టలేసుకుంటున్నావా కన్నయ్యా, గోపికాచోరా..”
“ఛా అలాంటిదేమీ లేదు..నా గుండె చప్పుడు చెపుతున్న మాట, కావాల్సితే నా గుండె మీద చెవి ఆన్చి విను, ఇక్కడి కొచ్చినప్పటి నుండి నా గుండె రాధా రాణీ యని కొట్టుకుంటున్నది..ఎర్ర గా పండిన నీ అర చేతుల మీదోట్టు..”
“అమ్మా దొంగ నా చేతుల గోరింటాకు కూడా చూసావా?”
“వుమ్ అంతేకాదు..నీ నిండు గుండెల్లో కొత్తగా కొలువైన నా రూపాన్నికూడా చూసే వచ్చా..”
“అబ్బా.నా గుండెల్ని దోచేసావురా..”
“అనుమతిస్తే, నీ వొంటి మీద అడ్డున్నవాటిని కూడా తొలగించి, నీ పరువాలను దోచేస్తా..”
“వుమ్.ఎవ్వరో ఇటే వస్తున్నారు.. అసలేం కావాలో చెప్పండి..” అందామె టాక్ మార్చేస్తూ...
“ఇద్దరికి సరిపడేలా పాట్ కాఫీ పంపించు..”
“హ్మ్మ్..వచ్చి అరగంట అయినా కాలేదు..అప్పుడే బుట్టలో ఎవ్వరి పడేశావు పెళ్ళి కొచ్చినోళ్ళను..? రూము లోకి ఎవ్వరని తెచ్చావు..యంగా మిడిలా ఓల్డా?” కిం చిత్తు ఈర్ష్య నిండిన గొంతులో అడిగింది రాధారాణీ...
“అరే రాధా అలాంటిదేమి లేదు..ఆమె మా చెల్లెలి అత్తగారు..తానూ ఈ పెళ్లికే వచ్చింది..ఓకేనా?” అన్నాడు త్వరగా కవర్ అప్ చేస్తూ...
“సర్లే..అలాగే..” అంటూ ఫోను పెట్టేసింది తను...
ఊరెళ్ళేలోపు ఎలాగైనా సరే రాధ పొలాన్ని దున్నాలని డిసైడ్ అవుతూ రాజు లోపలికి నడిచాడు...
ఇంతలో బాతు రూము నుండి ఫ్రెష్ అప్ అయ్యిన కమలమ్మ బయటికొచ్చి, అద్దం ముందు కూర్చొని ముఖం టవలు తో మరో దఫా తుడుచుకుంది...
బ్యాగు లోని కిట్ తీసి, ముఖానికి మెరుగులు దిద్దుకుంది..లైటు గా ముఖానికి పౌడరద్దింది..ఐబ్రో పెన్సిలు తో కను బోమ్మలను నీటుగా విల్లు ఆకారంలో కనతల చివర వరకు దిద్దింది..కాజల్ స్టిక్ తీసి కనురెప్పలకు కాటుకను దిద్దుకుంది, కనురెప్పలంచు లెంబడి పొడగ్గా కాటుక దిద్దింది..నుంచొని తన చీర కట్టు చూసు కుని, కుచ్చిళ్ళను బొడ్డుకిందికి జరిపి సరి చేసింది...
మళ్లీ కూర్చొని, జడను ముందు కేసుకుని, దువ్వెనతో తలను సరిచేసుకుని, జడను విప్పి, కూని రాగం తీస్తూ జడను అల్లి విసురు గా వెనక్కేసింది.
హ్యాండు బ్యాగునుండి తిలకం స్టిక్కరుతీసి, నుదిటి మీద కనుబొమల కు సెంటరు చూసి పెట్టుకుంది... పెళ్లి లో తోటి ఆడవాళ్ళ మధ్య తాను స్పెషల్ గా కనుపించాలన్న ఊహాలలో మునిగి వున్న ఆమె తాను ఉన్న దేశ కాల పరిస్థితులు మర్చేపోతూ “ఉహు వుహూ”అని కూనిరాగం తీస్తూ మేకప్ పూర్తి చేసుకొంటూ వెనక్కి తిరిగి, సోఫాలో కూర్చుని వున్న రాజు ను చూసి అవాక్కయ్యింది...
అలవాట్లో పొరబాటు..బాతురూము నుండి బయటి కొచ్చిన ఆమె తాను అతడి సూట్ లో వున్నానన్న విషయం జ్ఞప్తికి లేక ,ఇంట్లో ఒంటరి గా వున్నప్పుడు ఎలా వుంటుందో అలా ప్రవర్తించింది...
సోఫాలో కూర్చుని తన్నేచిన్న దరహాసాన్ని పెదాలపై అలుముకుని చూస్తున్న రాజుని చూడగానే ఆమెకు బోలెడంత సేగ్గేసింది.
‘ఛీ..ఛీ..ఇదేమిటి ఇంత బుద్ధి తక్కువగా ప్రవర్తించానేమిటి..అలంకరణ అనగానే మా ఆడోళ్ళకు కింద పైన ముందెనుక కనపడవు..కుర్రాడు అల్లుడే మనుకున్నాడో.. ముదురు వయస్సులో కూడా అత్తకు ఈ పడుచు వయ్యరాలెందుకు అనుకున్నాడేమో..??!!’ అనుకుంటూంటే అంతా వరకు తాను చేసిన చేష్టలు గురుతొచ్చి ఆమె చెంపల్లో చెంగల్వలు పూచాయి...
‘అయినా ఆడది-అలంకరణ కవల పిల్లలాంటివి..వేరు వేరుగా వుండలేవు..’ అని సరిపెట్టుకుంది మనస్సు ని...
వారి చూపులు కలిశాయి..మునుముందు వారి మధ్య పెనవేసుకోబోయే బంధాలకు గట్టిగా పునాది పడింది ...
మరో శృంగార క్యావానికి తొలి రంగం సిద్ధమవ సాగింది...
ఇంతలో కాలింగు బెల్ మోగింది..వెళ్లి తలుపు తీసాడు..సర్విష్ బోయ్ కాఫీ పాట్ కప్పులు,సాసర్లు స్పూన్లు, షుగరు క్యుబ్సువున్న ట్రే తెచ్చి టిపాయ్ పై పెట్టాడు...
“సర్వు చెయ్యమంటారా సర్?” కొద్ది గా ముందు కొంగి వినయం గా అడిగాడు...
“నో థ్యాంక్స్..మేము చేసుకుంటాం..” అన్నాడు రాజు అప్పటికి అతడు జాగా ఖాళీ చేస్తే చాలు అన్న ఆతృత తో...
“ఒకే సార్..” అంటు తలుపేసి బోయ్ వెళ్ళాడు...
రాజు దుర్గ అత్త వైపు నవ్వుతూ చూసి “అత్తయ్యా స్ట్రాంగా లేక లైటా?” అని అడిగాడు...
“స్ట్రాంగే..”
రాజు ఆ విధంగానే రెండు కప్పుల్లో కాఫీ రెడీ చేసి ఒక కప్పు అత్త వైపు చాపాడు...
దుర్గ కప్పు తీసుకునేటప్పుడు ఆమె చేతివేళ్ళ సుతలు అతడి వేళ్ళకు తాకాయి...
అదేమిటో ఆ వేళ్ళస్పర్శ కు, అనుకోకుండా యిద్దరి శరీరాలలో ఓ రకమైన వింత అనుభూతి కల్గింది..ఒకరక మైన ‘జల్లు’మన్నఫీలింగు..మనసు మూలల్లో ఒక అలౌకిక మధురభావన కదలాడింది...
ఇద్దరు ఒకర్నొకరు కళ్ళలోకి చూసుకున్నారు..ఒక నిమిషమలా కళ్లార్పకుండా తమకు తెలియకుండానే చూసుకుంటూ వుండిపోయారు...
ఒకరి కళ్ళ నుండి మరొకరి కళ్ళలోకి ఎదో తెలియని విద్యుతాయస్కాంత తరంగాలు ప్రసరించినట్లయ్యి ఇద్దరి మనసులలో ఎదో తెలియని కలవరం మొదలయింది..ఇద్దరి గుండెల్లోనూ ఎదో తెలియని తటబాటు, తబ్బి బ్బులు కలిగాయి...
ముందుగా దుర్గ తేరుకుంటూ చటుక్కున కళ్ళుదింపుకుని రెండు గుక్కలు కాఫీ తాగింది...
చీమ చిటిక్కుమంటే విన్పించే ఒక రకమైన నిశ్శబ్దం గది లో.. .
ఎందుకో ఏమో అప్రయత్నంగా ఆమె మళ్లీ కళ్ళెత్తి చూసింది...
రాజు ఇంకా తన వైపే సూటిగా చూస్తూ కాఫీ సిప్ చేసేది చూస్తూంటే ఆమెకు అతడి కళ్ళలో ఏదో తెలియని ఆకర్షణనుంది అనిపించింది..ఆ చూపుల్లో ఏదోమాయ వుంది అనుకుంది...
ఆమెకు తన చూపులు తప్పించాలని మనస్సులో అనుకున్నా అదేమిటో చూపులు మరల్చలేకున్నది...
నిస్సహాయంగా అల్లుని (రాజు తనకి అల్లుడి వరసే) చూపుల్లో చూపులు కలిపేసింది...
అలా అతడి పవర్ఫుల్ కళ్ళలోకి చూస్తూ కాఫీ తాగుతూంటే మత్తుగా గమత్తుగా అనిపిస్తూ వుంది ఆమెకు...
ఇద్దరి గుండెల్లో అలజడి.
గదిలో ఒక మగ ఆడ అలా ఏకాంతం గా వుంటే చాలా సార్లు ఇలాంటి సంఘటనలు, అంటే అనుకోకుండా చూపుల్లో చూపు కలిపే సంఘటనలు, జరుగుతాయి..కొన్ని సంఘటనలు రెండు మూడు సార్లు రిపీట్ అయ్యి వారి మధ్య బంధం బలపడి ఇద్దరూ ఒకటవ్వుతారు..మరి కొన్ని సంఘటనలు నీటి బుడగల్లా పేలి అక్కడితో ఆగిపోతాయి...
ఇక్కడ రాజు దుర్గమ్మల మధ్య బంధం తొడబంధంగా మారటం తప్పదేమో రాజు దగ్గిర ఉన్న మ్యాజిక్ సెంట్ ప్రభావం వలన అనిపిస్తోంది...
వాళ్ళొచ్చిన ఈ పెళ్లి తతంగం అయ్యేలోపు వీళ్ళిద్దరి బంధం రావి చెట్టు, పూల తీవే లా పెనవేసు కోవటం తధ్యం..ఖాయం...
ఆ అత్తా అల్లుళ్ళ రతికేళిని చూసే అదృష్టం ఆ గదికి, వారి వేడి వేడి నగ్న దేహాలను తాకి మోసే అదృష్టం ఆ పరుపుకు, వారు నగ్నం గా పెనుగులాడుకొనే అందాలను కళ్లార్పకుండా చూసి తరించగల అదృష్టం ఆ గది లోని లైట్లకు కల్గబోతున్నది అన్నదీ నిజం!!!
క్షణాలు గడుస్తున్న కొద్దీ ఆ ఇద్దరూ సిగ్గు భిడ్యాలను పక్కకు పెట్టి, అలా ఒకరి కళ్ళోలోకి ఇంకొరు తపనగా, కోరికగా చూసుకుంటూ ఆ సురాపానం (కాఫీ అప్పటికి అంత మత్తుగా వుంది మరి!!) చేశారు...
స్వయానా చెల్లెలి అత్తతో ఇలా ఒక విచిత్రమైన పరిచయం ఏర్పడే సందర్భం వస్తుందని రాజూ కలలో కూడా అనుకోలేదు...
తీరని కామం తో కొట్టుమిట్టాడుతున్న దుర్గకి ఇలాంటి సువర్ణావకాశం దొరుకుతుందని, ఒంగోలు గిత్త లాంటి పడుచువాడి పొందు ఎదురవుతుందని, లేసు మాత్రమూ ఐడియా వుండినది లేదు...
జీవితంలో కొన్ని సార్లు అంతే..అనుకోకుండా మనకు తెలిసినవారితో అప్పటి వరకు ఉహించని, మనస్సులో తలవని బంధాలు, అనుబంధాలు పెనవేసుకు పోతాయి...
ఇద్దరి మధ్య నెలకొన్న మంచుగడ్డలాంటి మౌనాన్ని ఆమే మొదట బద్దలు కొట్టింది...
“ఏం టల్లుడు మాకు పప్పన్నం ఎప్పుడు పెడతావు..?”
“ఇప్పుడే ఏం తొందరత్తా.. చేస్తున్న వ్యవసాయం ఒకగాడి లో పడినాక చేసుకుంటా..” అన్నాడు రాని సిగ్గు ముఖానికి పులుము కుంటూ...
“అవున్లే నాయనా..ఈ కాలం కుర్రాళ్ళ కు పెళ్లికేమి తొందర..పెళ్ళయ్యాకే పెళ్ళాంతో దొరుకుతాయి అనుకునే వన్నీ పెళ్ళికి ముందే దొరుకుతున్నాయి..అనుభవించేస్తూంటే పెళ్ళెందుకు, పెళ్లామేందుకు..బాదరబందీ..?” అంది దుర్గ అతడిని ఉడికిస్తూ...
అత్త అలా నేరుగా మ్యాటరు లోకి దిగేసరికి కాస్త ఇబ్బందిగా అన్పించి “పో అత్తా..నీవు మరీను..!” ఆన్నాడు నిజంగానే బిడియంగా...
“అవునులే నువ్వు వుంటున్నది సిటీ కాదు అమ్మాయిలు బాగా ఫాస్టుగా వుండేందుకు..అయినా నీకు అక్కపక్కల గర్ల్ ఫ్రెండ్సు లేరా? వుండే వుంటారులే..అందులో ఎవ్వర్నన్నా బెడ్ వరకూ తేగలిగావా లేక మాటల్కే పరిమితమా?”
అమ్మ వయస్సున్న ఆమెతో, అప్పటి వరకు అంత పెద్ద చనువు లేని ఆమె అలా పాయింట్ బ్లాంక్ గా ప్రశ్న బాణాలు విసురుతూంటే ఉక్కిరి బిక్కిరి అవుతూ ఏమని రిప్లై ఇవ్వాలో అర్థం కాక బదులేమీ ఇవ్వక మౌనం గా వుండి పోయాడు రాజు...
అతడికి గొంతు లో పచ్చి వెలక్కాయ ఇరుక్కున్నట్టయ్యింది...
గతం లో రాజు ను దుర్గమ్మ కలసినప్పుడల్లా ఇద్దరి మధ్య మామూలు పలకరింపులు పొడి పొడిగా తప్ప ఇంత సన్నిహితంగా మాట్లాడింది లేదు..ఆమెది ఇంత ‘బిగ్ మౌత్’ అని అతనికెప్పుడూ తెలియలేదు...
ఇద్దరి మధ్య ఏర్పడిన ఏకాంత సాన్నిహిత్యం వలన కాబోలు ఈ కలయిక కొత్త దారులు తొక్కుతున్నది...
“అబ్బే అలాంటి దేమి లేదు..” అన్నాడు చివరకు గొంతు పెగల్చుకుని...
“అంటే, అసలు గర్ల్ ఫ్రెండ్సే లేరనా? లేక బెడ్ వరకు రాలేదనా? అయినా కంటికి నదురుగా కన్పిస్తున్న నీ లాంటి అందగాడిని ఏ ఆడపిల్ల వలేసి పట్టలేదేమయ్యా..??” అంటూ ఆశ్చర్యం ప్రకటించింది...
అత్త మాటలు అతడిని మరింత ఇరకాటం లోకి నెట్టాయి...
రెండు పెద్ద వలల్లో ఆనందవిహారాలు నడుస్తున్నాయని ఈమెకు ఎలా చెప్పగలాడు..??
దుర్గ అత్త చొరవ చూస్తూంటే అతడికి ధైర్యం వచ్చింది...
దుర్గకి అయితే కుర్రవాడిని ఇరికిస్తూ అలా మాట్లాడుతుంటే ఎదో హాయిగా గమ్మత్తుగా వుంది..మనసు లో ఉల్లాసంగా ఉండటమే కాక, వొంట్లో ఒక రకమైన పులకింత కూడా పుడుతూ వుంది...
“ఋష్యశృంగుడులా లా వున్నావు మరీ..ఏలాంటమ్మాయి కావాలనుకుంటున్నావో చెప్పు..నా ఎరిక లో ఎవ్వరైనా వుంటే సిఫారస్సు చేస్తా”
రాజు అత్త కళ్ళలోకి ఒక నిమిషం సూటి గా కన్నార్పకుండ చూసాడు...
ఆ చూపులు తూపుల్లా తాకుతూ దుర్గమ్మ గుండె లో గుబులు రేపింది..మెదడు పొరల్లో ఏదో చిన్న కలవ రం మొదలైంది...
“అచ్చం నీ లాగా అందమైన అమ్మాయుంటే చెప్పత్త..మారు మాట మాట్లాడకుండా తాళి కట్టేస్టా” అనేశాడు తెగించేస్తూ...
ఆ కుర్రవాడి నోటెంట ‘అచ్చం నీ లాగా అందమైన అమ్మాయుంటే..’ అన్న ప్రయోగం వినగానే ఆమె వొళ్ళం తా వెచ్చగయ్యింది...
రక్తం కాలిబొటన వేలు నుండి గుండెల్లో కి జివ్వున ఒక్కే సారి ఎగజిమ్మింది...
రాజు వైపు చూడాలంటే బోలెడు సిగ్గేసింది..కళ్ళు ఒక్క అరక్షణం పక్కకు తిప్పి, వెంటనే మళ్లీ అతని చూపుల్లో చూపులు కలిపింది...
అయస్కాంతానికి అంటుకు పోయిన ఇనుప రజనులా దుర్గ చూపులు రాజు చూపులకు అతుక్కు పోయా యి..ఇద్దరి కళ్ళు ఏవేవో మౌన సందేశాలు పంపుకుంటున్నాయి...
ఏవేవో మత్తైన మధుర భావాలు ఒకరి మస్తిష్కం నుండి మరొకరి మనస్సులోకి శరవేగం గా ప్రసరించి ఇద్దరి తనువులలో అంత వరకు కల్గని ఏవోవో తియ్యటి ఉహాలు మెదల సాగాయి..ఇద్దరికీ పరిస్థితి మత్తు గా అన్పి స్తున్నది...
“అంటే..??!” అని మత్తుగా గొణిగింది అతడి నోటి వెంట అలాంటి మాటలు మరిన్ని వినాలని...
“ఆదేనత్తా..నీ లాంటి అందమైన తెల్ల కలువలంటి కళ్ళున్న, నీలాంటి సంపంగి పువ్వంటి నాసిక వున్న, అరవిచ్చిన గులాబీ పూరెమ్మలను తోసిరాజనే ముద్దుముద్దు పెదాలున్న, పనస తొనలకన్న నునుపైన నీ లాంటి బుగ్గలున్న, ముత్యాల్లా మెరిసే అందమైన పలువరుసున్న, నీ లాంటి మేని మెరుపు, పెద్ద పెద్ద... వున్న అంద మైన అమ్మాయుంటే చెప్పు, కళ్ళు మూసుకుని కట్టేస్టా తాళి, శోభనం గదిలేనే కళ్ళిప్పుతా..” అన్నాడు రాజు...
అల్లుని మాటల మంత్రాలకు కమలమ్మ ఫ్లాటయ్యింది..అల్లుని మాటలు ఆమె చెవుల్లో అమృతం ధారాలు కురిసినట్లు నిండాయి..వొంట్లో తమకం మొదలైంది...
తనకు తెలియకుండానే దుర్గమ్మ పకపకమని నవ్వింది...
రాజు వెంటనే తలని గదంతా తిప్పుతూ చూపులతో ఏదో వెదుకుతున్నట్లు చేస్తూంటే ఆమె “ఏంటల్లుడు ఏదో వెదుకుతున్నట్లున్నావు..ఏమైనా పడి పోయ్యాయా..?” అని అడిగింది చిలిపి నవ్వుతో...
“అవునత్తా..ఇప్పుడు నీవు నవ్వినప్పుడు నవరత్నాలు, తెల్లని ముత్యాలు జారి పడ్డాయి నీ అందమైన నోటి నుండి..ఎక్కడకి జారి పోయాయా అని వెదుకుతున్నాను..దొరికితే ఏరుకుని కాబోయే నా ప్రియురాలి కి ముత్యాల హారం చేయిద్దామని..” అని అతడు నాటకీయ ఫక్కీ లో అంటూంటే ఆమెకు మళ్ళీ నవ్వొచ్చి పక పక మని పగల బడి నవ్వింది...
ఆ నవ్వుకి ఆమె వళ్లంతా కదిలిపోతూ జాకెట్లో బందీగా వున్న రెండు చనుగుబ్బలు ఎగిరెగిరి పడ్డాయి...
ఆ ఆదమరచిన నవ్వుకి ఆమె కళ్ళల్లో నిండు గా నీళ్ళు ఊరాయి...
“అబ్బా అత్తా నీ నవ్వెంత బాగుంది..కార్తీక మాసాన పున్నమి వెన్నెలలా, చల్ల గా, మల్లెల తోట నుండి సుగంధ భరిత మారుతం వీచినట్లుగా, ఎంత హాయిగా వుందో..అత్తా నీకు కోపం రాదంటే ఒక్క మాట చెప్ప నా?”
కమలమ్మ అల్లుని వైపు ఆరాధనగా చూస్తూ, పెదాల పై నవ్వుల పువ్వులను పూయిస్తూ, మంద్ర స్వరం తో మత్తుగా అంది “వూ చెప్పల్లుడు..” అని...
“ఇప్పుడే ఇంతందంగా కురాళ్ళ మనస్సు లో గుబులు పుట్టించే లాగున్నావంటే, పదారేళ్ళ వయస్సు లో ఇంకెంత ఎంత అందంగా వుండే దానివో? ఎందరి మనసులు దోచావో? ఎందరు నిన్ను తలచుకుని రాత్రులు పక్కలు పాడు చేసుకున్నారో? నిన్ను మిస్సుచేసుకున్నందుకు ఎందరు పిచ్చోళ్ళుఅయ్యారో?”
“పో అల్లుడు నన్ను మరీ మునగ చెట్టెక్కిస్తున్నావు..” అందమైన బుంగ మూతి పెడుతూ అంది దుర్గ...
కిందికి రిసెప్షన్ వద్దకెళ్ళి పెళ్ళి కొచ్చిన వారిలో తనకు తెలిసిన వారున్నారేమో కలిసి మాట్లాడుదాము అని, గదికి లాక్ చేసి, లిప్టు వద్దకొచ్చాడు...
లిప్టు 4వ ఫ్లోరులో ఉన్నట్లుంది..బటన్ నొక్కాడు...
లిప్టు వచ్చి డోరు తెరచు కున్నాక చూస్తే, అందులో వున్న ఐదుగురూ ఆడోళ్ళే..ముఖాలు చూస్తే తన చూపులు తప్పుగా తలుచు కోవచ్చని వారి dresses శరీరాలు కేసి చూశాడు...
అందరు నడి వయస్సు ఆడోళ్ళు..వాళ్ళ అలంకరణ చూస్తే పెళ్లి కొచ్చిన వారే, కాకపొతే ఆడపెళ్ళి వారో మగ పెళ్ళి వారో తెలియటం లేదు...
వాళ్ళ మధ్య తాను గోపికల మధ్య గోపాలుడి లా వుండాల్సి వస్తుంది, లోపలి వెళ్ళాలా వద్ద అని సంశయ పడుతూంటే అందులో ఒకామె “నీవా.. నువ్వూ పెళ్ళికొ చ్చావా..?” అని అనటం చెవినపడుతూ ఎవరై వుంటారబ్బా అని తలెత్తి ఆమె వంక చూశాడు...
ఆవిడ తన చెల్లెలు అంజలి అత్త గారు దుర్గమ్మత్త అని తెలుస్తూనే రాజు కూడా ఆశ్చర్యపోతూ ‘పోనీ తనకు తెలిసిన ఆవిడ ఈవిడ వుందిలే అనుకుంటూ లిఫ్ట్లోకి అడు గు పెట్టాడు...
ఆశ్చర్యం గా “ హో అత్తా మీరేమిటి ఇలా?” అని అడిగాడు మిగతా ఆడంగులు తననే చూస్తున్నది పట్టించు కోకుండా...
లిప్టు గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ చేరటం తో అందరూ బయటకి లాబీ లోకి ఆడుగెడుతూంటే దుర్గ తన పక్కని ఆవిడ తో “నా కోడలు అన్నయ్యా..మాట్లాడి వస్తా మీరెళ్ళండి..” అని వారందరి నుంచి వేరవుతూ “హ్మ్మ్..అది నేనే నిన్ను అడుగుదాము అనుకుంటున్నానయ్యా..” అంది ఆశా కిరణాలు స్పార్క్ అవటం కంట్రోల్ చేసుకుంటూ...
అప్పటి వరకు ఎడారిలో దప్పి తీరని మనిషి లా కొట్టు మిట్టాడుతున్న ఆమె మనస్సు ఆమె రాజుని అక్కడ చూడగానే హాయి గా అన్పించింది...
పెళ్ళికొడుకు తరుపున వచ్చింది దుర్గ..తాను భర్త వదిలి పోయాక నానా కష్టాలు పడే సమయంలో తమకి లంకంత ఇల్లు చేతి నిండుగా జీతం ఇచ్చిన ఆ విదేశీ జంట పుత్రుడి పెళ్లి ఇది..వారి ఆహ్వానం మీద మొగుడు తను రానూ అన్నా తానే వచ్చింది వంటరిగా...
అమెకు మరిద్దరి తో పాటు హోటల్ లో బుక్ చేసి ఇచ్చారు మగ పెళ్లి వారి తరుఫున అని...
దుర్గ తో పాటు వున్న వారెవ్వరు ఆమె కు అంతకు ముందు తెలిసిన వారు కాకపోవటం తో ఇప్పుడు ఇలా పరిచయం చేసుకున్నా ఆమెకి గలగలా మాట్లాటేసుకుంటున్నా మనస్సు మూగదానిలా, బోనులో చిక్కుకు న్నఎలుకలా అల్లాడుతున్నది...
మొగుడుతో అయిన disappointment ఆమె మనస్సుని వేధిస్తూ వుండగా కోడలి అన్న రాజు కనపడటం ఆమెకు పెద్ద రిలీఫ్ గా తోస్తోంది..పోయిన ప్రాణం లేచొచ్చి నట్లయ్యిమ్ది...
అందుకే రాజుతో తన పడుతున్న ఇబ్బంది చెప్పి “నిన్ను చూసాకా మనస్సు కుదట పడింది..మాట్లాడటా నికి ఒక మనిషివి దొరికావు..వచ్చినప్పటి నుంచి మనస్సు విప్పి మాట్లాడేందుకు మనిషి లేక గట్టున పడిన చేపలా గిలగిల లాడుతున్నాను..నిన్ను చూసాకా ప్రాణాని కి తెరిపోచ్చింది..మావాడిని చూసినంత హాయి గా వుంది మనస్సుకి..నీతో కాలక్షేపం చెయ్యొచ్చు..” అంది దుర్గ గలగలా...
ఆడోళ్ళు 5 నిమిషాలు మాట్లాడకుండా ఉండటం గగనం..అలాంటిది చాలా సేపుగా వంటరి తనం అనుభవి స్తున్నానని ఆమె అంటూంటే అత్త మీద అతడికి జాలేసిం ది...
ఆమె ఎంతైనా అంజలి కు స్వయానా అత్త..తనతో ఎక్కువ పరిచయం లేకపోయినా చెల్లెలి కాపురం వాళ్ళ అత్తా కోడళ్ళ ఈక్వేషన్ బాగుండాలంటే ఈమెను మెప్పించాలి అనుకున్నాడు రాజు...
అప్రయత్నంగానే జేబు లో వున్న సెంట్ బాటిల్ తడుముకున్నాడు...
ఆ క్షణంలో పెద్దమ్మ హెచ్చరికలను మర్చే పోతూ “మీకు అంతగా కంపెనీ లేదు, వంటిగా వుండేందుకు ఇబ్బంది అనుకుంటే, మీకు కభ్యంతరం లేకుంటే, నా గది కొచ్చేయ్యండి..అంతా పెద్ద సూట్ లో నేనేలాగు ఒంటరిగున్నాను..” అన్నాడు వెనుక ముందు ఆలోచించకుండా...
“నిజమా? నీ ఫ్రెండ్సు ఎవరైనా వస్తారేమా ఆనక..నీకిబ్బందేమో తరువాత..?!” అందామె కళ్ళలో మెరుపుల ని దాచుకుంటూ...
“అలా వచ్చేందుకు ఎవ్వరూ లేరు లేండి..” అని బొంకేసి “అయినా మీ కన్నా వారేమీ ఎక్కువ కారు..పదండి ముందు మీ లగేజి ఎక్కడుంది?" అంటు లిప్టు వైపు అడుగులేసాడు..5 నిమిషాల్లో దుర్గమ్మ తన లగేజితో సహా రాజూ సూటులోకి మారి పోయింది...
విశాలంగా వున్న సూట్ రెండు భాగాలుగా, తగినంత ఫర్నిషరుతో వాతావరణం చూసి హాయిగా ఊపిరి పీల్చుకుంది దుర్గ..తేలిక పడుతున్న మనస్సుతో శరీరాన్ని ఫ్రెష్ చేసుకోవాలని బాతురూములో దూరింది...
రాజు బాల్కనీ లోకి వెళ్ళి రిసెప్షను కు ఫోను కొట్టాడు..రాణీ నే ఫోనెత్తింది...
“హయ్ రాణీ..” అన్నాడు గొంతు లో ప్రేమను వోలకపోస్తూ...
అతడి గొంతు వినగానే గోపాలుని మురళీ గాన మిన్న గోపికయ్యింది రాధారాణీ..వొళ్లంతా ఒకటే పులకింత...
“హాయ్ రాజా..నీకేవిధంగా సహాయ పడగలను..ఏమి కావాలి?” అంది తను కూడా గొంతులో తియ్యదనా న్ని మత్తును నింపుకుని, మాటల్లో అతడిపై తనకున్న మరులు తెలిసేలా మత్తెక్కిన ఆడు కోయిల్లా మాట్లాడుతూ...
ఆమె మత్తెక్కించే స్వరం వినగానే, రాజు దేహంలో కూడా ఒక రకమైన ఉత్తేజం ఉద్రేకం కలిగాయి...
‘మా ఇద్దరి కెమిస్ట్రీ బాగా కుదిరేటట్లుంది.. ఫంక్షన్ అయ్యాక రాధతో ఒక వారం పాటు ఎక్కడికైనా చెక్కేయ్యా లి..’ అనుకున్నాడుమనస్సులో క్రేజీ గా, జేబులోని సెంట్ బాటిల్ మీద విశ్వాసం మరింత పెరుగుతూంటే ఒక చేత తడుముకుంటూ...
“రాణీ డార్లింగ్..నీవు నాకు ‘ఆ’ విధంగా సహాయ పడగలవు..చేస్తావా ఆ సహాయం? తీరుస్తావా నా మురి పెం? “ అన్నాడు చిన్నగా మత్తుగా నవ్వుతూ...
అతడేమంటున్నాడో రాణీ కు అర్థమయ్యింది..కానీ అతడు అంత త్వరగా డైరెక్టుగా అడిగేసరికి ఆశ్చర్యపడిం ది..’ఏమో అనుకున్నాను..గురుడు ఫాస్టే..చనువిస్తే చంక నెక్కటమే కాదు..మంచం కూడా ఎక్కించే లాగు న్నాడు..నాటి బోయ్..’ అని మనస్సులో అనుకొని “ఏయ్ ఏమిటా దైర్యం..మన పరిచయమై పది నిమిషాలైన కాలేదు..అలా డైరెక్టు గా అడిగేస్తావా..? నాగురించి ఏమనుకున్నావు?” బెట్టుగా అన్నది...
“కాని డియర్, నాకు మన బంధం ఈ నాటిది కాదనిపిస్తుంది..ఎన్నో జన్మలుగా ఏళ్లు గా కొనసాగుతున్న ప్రేమ బంధ మన్పిస్తుంది..మల్లె పూలంటి మరులు కొల్పే నీ నవ్వు, గుండెలను బాణాల్లా తాకే నీ వలపు చూపులు, మతైక్కించే నీ వలపు మాటలు నన్ను నీ దాసుణ్ణి చేసాయి..నా మనస్సు అప్పుడే అక్కడ వది లేసి వచ్చా..కావల్సితే చూడు అక్కడే నీ బ్లౌస్ లో తారాడుతూనే వుంటుంది..” అని రాజు ఆశు కవిత్వం మాటలు వదులుతూంటే రాణీ గట్టిగా పక పక మని నవ్వింది రిసెప్షన్ వద్ద ఎవ్వరు లేరన్న ధైర్యంతో...
ఆమె నవ్వు రాజు మనస్సుని మరింత కెలుకుతూ గుండె ల్లో గిలి పుట్టించింది..నవ్వు వినటానికి హాయిగా వుండి వింటూనే వుండిపోయాడు మాట్లాడకుండా...
“ఇలాంటి మాటలాడే మా ఆడోళ్ళను బుట్టలేసుకుంటున్నావా కన్నయ్యా, గోపికాచోరా..”
“ఛా అలాంటిదేమీ లేదు..నా గుండె చప్పుడు చెపుతున్న మాట, కావాల్సితే నా గుండె మీద చెవి ఆన్చి విను, ఇక్కడి కొచ్చినప్పటి నుండి నా గుండె రాధా రాణీ యని కొట్టుకుంటున్నది..ఎర్ర గా పండిన నీ అర చేతుల మీదోట్టు..”
“అమ్మా దొంగ నా చేతుల గోరింటాకు కూడా చూసావా?”
“వుమ్ అంతేకాదు..నీ నిండు గుండెల్లో కొత్తగా కొలువైన నా రూపాన్నికూడా చూసే వచ్చా..”
“అబ్బా.నా గుండెల్ని దోచేసావురా..”
“అనుమతిస్తే, నీ వొంటి మీద అడ్డున్నవాటిని కూడా తొలగించి, నీ పరువాలను దోచేస్తా..”
“వుమ్.ఎవ్వరో ఇటే వస్తున్నారు.. అసలేం కావాలో చెప్పండి..” అందామె టాక్ మార్చేస్తూ...
“ఇద్దరికి సరిపడేలా పాట్ కాఫీ పంపించు..”
“హ్మ్మ్..వచ్చి అరగంట అయినా కాలేదు..అప్పుడే బుట్టలో ఎవ్వరి పడేశావు పెళ్ళి కొచ్చినోళ్ళను..? రూము లోకి ఎవ్వరని తెచ్చావు..యంగా మిడిలా ఓల్డా?” కిం చిత్తు ఈర్ష్య నిండిన గొంతులో అడిగింది రాధారాణీ...
“అరే రాధా అలాంటిదేమి లేదు..ఆమె మా చెల్లెలి అత్తగారు..తానూ ఈ పెళ్లికే వచ్చింది..ఓకేనా?” అన్నాడు త్వరగా కవర్ అప్ చేస్తూ...
“సర్లే..అలాగే..” అంటూ ఫోను పెట్టేసింది తను...
ఊరెళ్ళేలోపు ఎలాగైనా సరే రాధ పొలాన్ని దున్నాలని డిసైడ్ అవుతూ రాజు లోపలికి నడిచాడు...
ఇంతలో బాతు రూము నుండి ఫ్రెష్ అప్ అయ్యిన కమలమ్మ బయటికొచ్చి, అద్దం ముందు కూర్చొని ముఖం టవలు తో మరో దఫా తుడుచుకుంది...
బ్యాగు లోని కిట్ తీసి, ముఖానికి మెరుగులు దిద్దుకుంది..లైటు గా ముఖానికి పౌడరద్దింది..ఐబ్రో పెన్సిలు తో కను బోమ్మలను నీటుగా విల్లు ఆకారంలో కనతల చివర వరకు దిద్దింది..కాజల్ స్టిక్ తీసి కనురెప్పలకు కాటుకను దిద్దుకుంది, కనురెప్పలంచు లెంబడి పొడగ్గా కాటుక దిద్దింది..నుంచొని తన చీర కట్టు చూసు కుని, కుచ్చిళ్ళను బొడ్డుకిందికి జరిపి సరి చేసింది...
మళ్లీ కూర్చొని, జడను ముందు కేసుకుని, దువ్వెనతో తలను సరిచేసుకుని, జడను విప్పి, కూని రాగం తీస్తూ జడను అల్లి విసురు గా వెనక్కేసింది.
హ్యాండు బ్యాగునుండి తిలకం స్టిక్కరుతీసి, నుదిటి మీద కనుబొమల కు సెంటరు చూసి పెట్టుకుంది... పెళ్లి లో తోటి ఆడవాళ్ళ మధ్య తాను స్పెషల్ గా కనుపించాలన్న ఊహాలలో మునిగి వున్న ఆమె తాను ఉన్న దేశ కాల పరిస్థితులు మర్చేపోతూ “ఉహు వుహూ”అని కూనిరాగం తీస్తూ మేకప్ పూర్తి చేసుకొంటూ వెనక్కి తిరిగి, సోఫాలో కూర్చుని వున్న రాజు ను చూసి అవాక్కయ్యింది...
అలవాట్లో పొరబాటు..బాతురూము నుండి బయటి కొచ్చిన ఆమె తాను అతడి సూట్ లో వున్నానన్న విషయం జ్ఞప్తికి లేక ,ఇంట్లో ఒంటరి గా వున్నప్పుడు ఎలా వుంటుందో అలా ప్రవర్తించింది...
సోఫాలో కూర్చుని తన్నేచిన్న దరహాసాన్ని పెదాలపై అలుముకుని చూస్తున్న రాజుని చూడగానే ఆమెకు బోలెడంత సేగ్గేసింది.
‘ఛీ..ఛీ..ఇదేమిటి ఇంత బుద్ధి తక్కువగా ప్రవర్తించానేమిటి..అలంకరణ అనగానే మా ఆడోళ్ళకు కింద పైన ముందెనుక కనపడవు..కుర్రాడు అల్లుడే మనుకున్నాడో.. ముదురు వయస్సులో కూడా అత్తకు ఈ పడుచు వయ్యరాలెందుకు అనుకున్నాడేమో..??!!’ అనుకుంటూంటే అంతా వరకు తాను చేసిన చేష్టలు గురుతొచ్చి ఆమె చెంపల్లో చెంగల్వలు పూచాయి...
‘అయినా ఆడది-అలంకరణ కవల పిల్లలాంటివి..వేరు వేరుగా వుండలేవు..’ అని సరిపెట్టుకుంది మనస్సు ని...
వారి చూపులు కలిశాయి..మునుముందు వారి మధ్య పెనవేసుకోబోయే బంధాలకు గట్టిగా పునాది పడింది ...
మరో శృంగార క్యావానికి తొలి రంగం సిద్ధమవ సాగింది...
ఇంతలో కాలింగు బెల్ మోగింది..వెళ్లి తలుపు తీసాడు..సర్విష్ బోయ్ కాఫీ పాట్ కప్పులు,సాసర్లు స్పూన్లు, షుగరు క్యుబ్సువున్న ట్రే తెచ్చి టిపాయ్ పై పెట్టాడు...
“సర్వు చెయ్యమంటారా సర్?” కొద్ది గా ముందు కొంగి వినయం గా అడిగాడు...
“నో థ్యాంక్స్..మేము చేసుకుంటాం..” అన్నాడు రాజు అప్పటికి అతడు జాగా ఖాళీ చేస్తే చాలు అన్న ఆతృత తో...
“ఒకే సార్..” అంటు తలుపేసి బోయ్ వెళ్ళాడు...
రాజు దుర్గ అత్త వైపు నవ్వుతూ చూసి “అత్తయ్యా స్ట్రాంగా లేక లైటా?” అని అడిగాడు...
“స్ట్రాంగే..”
రాజు ఆ విధంగానే రెండు కప్పుల్లో కాఫీ రెడీ చేసి ఒక కప్పు అత్త వైపు చాపాడు...
దుర్గ కప్పు తీసుకునేటప్పుడు ఆమె చేతివేళ్ళ సుతలు అతడి వేళ్ళకు తాకాయి...
అదేమిటో ఆ వేళ్ళస్పర్శ కు, అనుకోకుండా యిద్దరి శరీరాలలో ఓ రకమైన వింత అనుభూతి కల్గింది..ఒకరక మైన ‘జల్లు’మన్నఫీలింగు..మనసు మూలల్లో ఒక అలౌకిక మధురభావన కదలాడింది...
ఇద్దరు ఒకర్నొకరు కళ్ళలోకి చూసుకున్నారు..ఒక నిమిషమలా కళ్లార్పకుండా తమకు తెలియకుండానే చూసుకుంటూ వుండిపోయారు...
ఒకరి కళ్ళ నుండి మరొకరి కళ్ళలోకి ఎదో తెలియని విద్యుతాయస్కాంత తరంగాలు ప్రసరించినట్లయ్యి ఇద్దరి మనసులలో ఎదో తెలియని కలవరం మొదలయింది..ఇద్దరి గుండెల్లోనూ ఎదో తెలియని తటబాటు, తబ్బి బ్బులు కలిగాయి...
ముందుగా దుర్గ తేరుకుంటూ చటుక్కున కళ్ళుదింపుకుని రెండు గుక్కలు కాఫీ తాగింది...
చీమ చిటిక్కుమంటే విన్పించే ఒక రకమైన నిశ్శబ్దం గది లో.. .
ఎందుకో ఏమో అప్రయత్నంగా ఆమె మళ్లీ కళ్ళెత్తి చూసింది...
రాజు ఇంకా తన వైపే సూటిగా చూస్తూ కాఫీ సిప్ చేసేది చూస్తూంటే ఆమెకు అతడి కళ్ళలో ఏదో తెలియని ఆకర్షణనుంది అనిపించింది..ఆ చూపుల్లో ఏదోమాయ వుంది అనుకుంది...
ఆమెకు తన చూపులు తప్పించాలని మనస్సులో అనుకున్నా అదేమిటో చూపులు మరల్చలేకున్నది...
నిస్సహాయంగా అల్లుని (రాజు తనకి అల్లుడి వరసే) చూపుల్లో చూపులు కలిపేసింది...
అలా అతడి పవర్ఫుల్ కళ్ళలోకి చూస్తూ కాఫీ తాగుతూంటే మత్తుగా గమత్తుగా అనిపిస్తూ వుంది ఆమెకు...
ఇద్దరి గుండెల్లో అలజడి.
గదిలో ఒక మగ ఆడ అలా ఏకాంతం గా వుంటే చాలా సార్లు ఇలాంటి సంఘటనలు, అంటే అనుకోకుండా చూపుల్లో చూపు కలిపే సంఘటనలు, జరుగుతాయి..కొన్ని సంఘటనలు రెండు మూడు సార్లు రిపీట్ అయ్యి వారి మధ్య బంధం బలపడి ఇద్దరూ ఒకటవ్వుతారు..మరి కొన్ని సంఘటనలు నీటి బుడగల్లా పేలి అక్కడితో ఆగిపోతాయి...
ఇక్కడ రాజు దుర్గమ్మల మధ్య బంధం తొడబంధంగా మారటం తప్పదేమో రాజు దగ్గిర ఉన్న మ్యాజిక్ సెంట్ ప్రభావం వలన అనిపిస్తోంది...
వాళ్ళొచ్చిన ఈ పెళ్లి తతంగం అయ్యేలోపు వీళ్ళిద్దరి బంధం రావి చెట్టు, పూల తీవే లా పెనవేసు కోవటం తధ్యం..ఖాయం...
ఆ అత్తా అల్లుళ్ళ రతికేళిని చూసే అదృష్టం ఆ గదికి, వారి వేడి వేడి నగ్న దేహాలను తాకి మోసే అదృష్టం ఆ పరుపుకు, వారు నగ్నం గా పెనుగులాడుకొనే అందాలను కళ్లార్పకుండా చూసి తరించగల అదృష్టం ఆ గది లోని లైట్లకు కల్గబోతున్నది అన్నదీ నిజం!!!
క్షణాలు గడుస్తున్న కొద్దీ ఆ ఇద్దరూ సిగ్గు భిడ్యాలను పక్కకు పెట్టి, అలా ఒకరి కళ్ళోలోకి ఇంకొరు తపనగా, కోరికగా చూసుకుంటూ ఆ సురాపానం (కాఫీ అప్పటికి అంత మత్తుగా వుంది మరి!!) చేశారు...
స్వయానా చెల్లెలి అత్తతో ఇలా ఒక విచిత్రమైన పరిచయం ఏర్పడే సందర్భం వస్తుందని రాజూ కలలో కూడా అనుకోలేదు...
తీరని కామం తో కొట్టుమిట్టాడుతున్న దుర్గకి ఇలాంటి సువర్ణావకాశం దొరుకుతుందని, ఒంగోలు గిత్త లాంటి పడుచువాడి పొందు ఎదురవుతుందని, లేసు మాత్రమూ ఐడియా వుండినది లేదు...
జీవితంలో కొన్ని సార్లు అంతే..అనుకోకుండా మనకు తెలిసినవారితో అప్పటి వరకు ఉహించని, మనస్సులో తలవని బంధాలు, అనుబంధాలు పెనవేసుకు పోతాయి...
ఇద్దరి మధ్య నెలకొన్న మంచుగడ్డలాంటి మౌనాన్ని ఆమే మొదట బద్దలు కొట్టింది...
“ఏం టల్లుడు మాకు పప్పన్నం ఎప్పుడు పెడతావు..?”
“ఇప్పుడే ఏం తొందరత్తా.. చేస్తున్న వ్యవసాయం ఒకగాడి లో పడినాక చేసుకుంటా..” అన్నాడు రాని సిగ్గు ముఖానికి పులుము కుంటూ...
“అవున్లే నాయనా..ఈ కాలం కుర్రాళ్ళ కు పెళ్లికేమి తొందర..పెళ్ళయ్యాకే పెళ్ళాంతో దొరుకుతాయి అనుకునే వన్నీ పెళ్ళికి ముందే దొరుకుతున్నాయి..అనుభవించేస్తూంటే పెళ్ళెందుకు, పెళ్లామేందుకు..బాదరబందీ..?” అంది దుర్గ అతడిని ఉడికిస్తూ...
అత్త అలా నేరుగా మ్యాటరు లోకి దిగేసరికి కాస్త ఇబ్బందిగా అన్పించి “పో అత్తా..నీవు మరీను..!” ఆన్నాడు నిజంగానే బిడియంగా...
“అవునులే నువ్వు వుంటున్నది సిటీ కాదు అమ్మాయిలు బాగా ఫాస్టుగా వుండేందుకు..అయినా నీకు అక్కపక్కల గర్ల్ ఫ్రెండ్సు లేరా? వుండే వుంటారులే..అందులో ఎవ్వర్నన్నా బెడ్ వరకూ తేగలిగావా లేక మాటల్కే పరిమితమా?”
అమ్మ వయస్సున్న ఆమెతో, అప్పటి వరకు అంత పెద్ద చనువు లేని ఆమె అలా పాయింట్ బ్లాంక్ గా ప్రశ్న బాణాలు విసురుతూంటే ఉక్కిరి బిక్కిరి అవుతూ ఏమని రిప్లై ఇవ్వాలో అర్థం కాక బదులేమీ ఇవ్వక మౌనం గా వుండి పోయాడు రాజు...
అతడికి గొంతు లో పచ్చి వెలక్కాయ ఇరుక్కున్నట్టయ్యింది...
గతం లో రాజు ను దుర్గమ్మ కలసినప్పుడల్లా ఇద్దరి మధ్య మామూలు పలకరింపులు పొడి పొడిగా తప్ప ఇంత సన్నిహితంగా మాట్లాడింది లేదు..ఆమెది ఇంత ‘బిగ్ మౌత్’ అని అతనికెప్పుడూ తెలియలేదు...
ఇద్దరి మధ్య ఏర్పడిన ఏకాంత సాన్నిహిత్యం వలన కాబోలు ఈ కలయిక కొత్త దారులు తొక్కుతున్నది...
“అబ్బే అలాంటి దేమి లేదు..” అన్నాడు చివరకు గొంతు పెగల్చుకుని...
“అంటే, అసలు గర్ల్ ఫ్రెండ్సే లేరనా? లేక బెడ్ వరకు రాలేదనా? అయినా కంటికి నదురుగా కన్పిస్తున్న నీ లాంటి అందగాడిని ఏ ఆడపిల్ల వలేసి పట్టలేదేమయ్యా..??” అంటూ ఆశ్చర్యం ప్రకటించింది...
అత్త మాటలు అతడిని మరింత ఇరకాటం లోకి నెట్టాయి...
రెండు పెద్ద వలల్లో ఆనందవిహారాలు నడుస్తున్నాయని ఈమెకు ఎలా చెప్పగలాడు..??
దుర్గ అత్త చొరవ చూస్తూంటే అతడికి ధైర్యం వచ్చింది...
దుర్గకి అయితే కుర్రవాడిని ఇరికిస్తూ అలా మాట్లాడుతుంటే ఎదో హాయిగా గమ్మత్తుగా వుంది..మనసు లో ఉల్లాసంగా ఉండటమే కాక, వొంట్లో ఒక రకమైన పులకింత కూడా పుడుతూ వుంది...
“ఋష్యశృంగుడులా లా వున్నావు మరీ..ఏలాంటమ్మాయి కావాలనుకుంటున్నావో చెప్పు..నా ఎరిక లో ఎవ్వరైనా వుంటే సిఫారస్సు చేస్తా”
రాజు అత్త కళ్ళలోకి ఒక నిమిషం సూటి గా కన్నార్పకుండ చూసాడు...
ఆ చూపులు తూపుల్లా తాకుతూ దుర్గమ్మ గుండె లో గుబులు రేపింది..మెదడు పొరల్లో ఏదో చిన్న కలవ రం మొదలైంది...
“అచ్చం నీ లాగా అందమైన అమ్మాయుంటే చెప్పత్త..మారు మాట మాట్లాడకుండా తాళి కట్టేస్టా” అనేశాడు తెగించేస్తూ...
ఆ కుర్రవాడి నోటెంట ‘అచ్చం నీ లాగా అందమైన అమ్మాయుంటే..’ అన్న ప్రయోగం వినగానే ఆమె వొళ్ళం తా వెచ్చగయ్యింది...
రక్తం కాలిబొటన వేలు నుండి గుండెల్లో కి జివ్వున ఒక్కే సారి ఎగజిమ్మింది...
రాజు వైపు చూడాలంటే బోలెడు సిగ్గేసింది..కళ్ళు ఒక్క అరక్షణం పక్కకు తిప్పి, వెంటనే మళ్లీ అతని చూపుల్లో చూపులు కలిపింది...
అయస్కాంతానికి అంటుకు పోయిన ఇనుప రజనులా దుర్గ చూపులు రాజు చూపులకు అతుక్కు పోయా యి..ఇద్దరి కళ్ళు ఏవేవో మౌన సందేశాలు పంపుకుంటున్నాయి...
ఏవేవో మత్తైన మధుర భావాలు ఒకరి మస్తిష్కం నుండి మరొకరి మనస్సులోకి శరవేగం గా ప్రసరించి ఇద్దరి తనువులలో అంత వరకు కల్గని ఏవోవో తియ్యటి ఉహాలు మెదల సాగాయి..ఇద్దరికీ పరిస్థితి మత్తు గా అన్పి స్తున్నది...
“అంటే..??!” అని మత్తుగా గొణిగింది అతడి నోటి వెంట అలాంటి మాటలు మరిన్ని వినాలని...
“ఆదేనత్తా..నీ లాంటి అందమైన తెల్ల కలువలంటి కళ్ళున్న, నీలాంటి సంపంగి పువ్వంటి నాసిక వున్న, అరవిచ్చిన గులాబీ పూరెమ్మలను తోసిరాజనే ముద్దుముద్దు పెదాలున్న, పనస తొనలకన్న నునుపైన నీ లాంటి బుగ్గలున్న, ముత్యాల్లా మెరిసే అందమైన పలువరుసున్న, నీ లాంటి మేని మెరుపు, పెద్ద పెద్ద... వున్న అంద మైన అమ్మాయుంటే చెప్పు, కళ్ళు మూసుకుని కట్టేస్టా తాళి, శోభనం గదిలేనే కళ్ళిప్పుతా..” అన్నాడు రాజు...
అల్లుని మాటల మంత్రాలకు కమలమ్మ ఫ్లాటయ్యింది..అల్లుని మాటలు ఆమె చెవుల్లో అమృతం ధారాలు కురిసినట్లు నిండాయి..వొంట్లో తమకం మొదలైంది...
తనకు తెలియకుండానే దుర్గమ్మ పకపకమని నవ్వింది...
రాజు వెంటనే తలని గదంతా తిప్పుతూ చూపులతో ఏదో వెదుకుతున్నట్లు చేస్తూంటే ఆమె “ఏంటల్లుడు ఏదో వెదుకుతున్నట్లున్నావు..ఏమైనా పడి పోయ్యాయా..?” అని అడిగింది చిలిపి నవ్వుతో...
“అవునత్తా..ఇప్పుడు నీవు నవ్వినప్పుడు నవరత్నాలు, తెల్లని ముత్యాలు జారి పడ్డాయి నీ అందమైన నోటి నుండి..ఎక్కడకి జారి పోయాయా అని వెదుకుతున్నాను..దొరికితే ఏరుకుని కాబోయే నా ప్రియురాలి కి ముత్యాల హారం చేయిద్దామని..” అని అతడు నాటకీయ ఫక్కీ లో అంటూంటే ఆమెకు మళ్ళీ నవ్వొచ్చి పక పక మని పగల బడి నవ్వింది...
ఆ నవ్వుకి ఆమె వళ్లంతా కదిలిపోతూ జాకెట్లో బందీగా వున్న రెండు చనుగుబ్బలు ఎగిరెగిరి పడ్డాయి...
ఆ ఆదమరచిన నవ్వుకి ఆమె కళ్ళల్లో నిండు గా నీళ్ళు ఊరాయి...
“అబ్బా అత్తా నీ నవ్వెంత బాగుంది..కార్తీక మాసాన పున్నమి వెన్నెలలా, చల్ల గా, మల్లెల తోట నుండి సుగంధ భరిత మారుతం వీచినట్లుగా, ఎంత హాయిగా వుందో..అత్తా నీకు కోపం రాదంటే ఒక్క మాట చెప్ప నా?”
కమలమ్మ అల్లుని వైపు ఆరాధనగా చూస్తూ, పెదాల పై నవ్వుల పువ్వులను పూయిస్తూ, మంద్ర స్వరం తో మత్తుగా అంది “వూ చెప్పల్లుడు..” అని...
“ఇప్పుడే ఇంతందంగా కురాళ్ళ మనస్సు లో గుబులు పుట్టించే లాగున్నావంటే, పదారేళ్ళ వయస్సు లో ఇంకెంత ఎంత అందంగా వుండే దానివో? ఎందరి మనసులు దోచావో? ఎందరు నిన్ను తలచుకుని రాత్రులు పక్కలు పాడు చేసుకున్నారో? నిన్ను మిస్సుచేసుకున్నందుకు ఎందరు పిచ్చోళ్ళుఅయ్యారో?”
“పో అల్లుడు నన్ను మరీ మునగ చెట్టెక్కిస్తున్నావు..” అందమైన బుంగ మూతి పెడుతూ అంది దుర్గ...
